മലയാള ഭാഷാ വ്യാകരണം
| മലയാള ഭാഷാ വ്യാകരണം രചന: (1868) |
GRAMMAR
of the
MALAYALAM LANGUAGE
by the
rev. h. gundert, ph. d.
SECOND EDITION, COMPLETED
മലയാള
ഭാഷാവ്യാകരണം
൨ാം അച്ചടിപ്പു
MANGALORE
PRINTED BY PLEBST & STOLZ, BASEL MISSION PRESS
1868
In submitting the present work to the Public, the Editor begs leave to offer some explanatory remarks.
1. The author of this Grammar is the Rev. H. Gundert, late of the Basel Evangelical Mission in Malabar and Canara. To acquaint himself with the character and religious views of the people, to reach and benefit the masses, to nourish the young Church by a sound literature and Christian lyrics, and to translate the Bible out of the original tongues, he read and studied thoroughly whatever he could get hold of in Malayalim{{{1}}} Poetical and Prose writings, and embodied the result of his researches in a Malayalim Grammar and Dictionary, which latter work will D. V. appear ere long. For a quarter of a century Dr. Gundert directed his chief energies to the accomplishment of this aim, continually enriching the materials of the Grammar even after he had left the country, so that this work can fairly claim to be considered a scrupulous exponent of the Malayalim language, in its ancient and modern dialects.
Dr. Gundert edited a portion of this work at Tellicherry in 1851, carrying it as far as Section 552. 2 [old number 545. 2.]; and in 1860, when Inspector of Government Schools in Malabar and Canara, he published the "First Catechism of Malayalim Grammar", which was corrected by himself and handed over by the Editor to his successor in office, Mr. L. Garthwaite, in 1865.
The want of a more complete Grammar for the Government Schools having been felt, Dr. Gundert was repeatedly urged to finish the present work. Though burdened with literary and other labours at home, he not only carefully revised the above mentioned lithographed edition [ 8 ] of 1851, but also carried the work on from Section 552. 2, to Section 569. Not finding time however to complete the whole, he sent the manuscript with necessary instructions to the Editor, in the beginning of 1866.
When the lithographed portion was ready for the press, the Editor was asked to insert English headings similar to those in Rev. Mr. Würth's "Short Grammar of the ancient dialect of the Canarese Language". Alive to the difficulty of terminology, he reluctantly undertook it, and this contributed to prevent the earlier completion of his editorial duties.
When about 150 pages of this book had been printed, the work was for some months brought to a standstill by the printing for the Government, of a new edition of the “First Catechism of Malayalam Grammar", in the revision and enlargement of which however the printed sheets of this larger Grammar did good service.
2. About the Grammar itself the Editor desires to make the following remarks:- It is arranged in three parts, viz: Orthography, Etymology, Syntax, with an Appendix on Rhetorical figures of speech and Compounds. Etymology comprises the Noun, Verb and Particle, the different uses of which are severally treated in the Syntax. To the Noun belong: Noun proper, Pronoun, Definite and Indefinite Numerals, Adjectives and Adjectival Participles. To the Verb belong: Adnounal and Adverbial Participles and Verbal Nouns, while under the head of Particles, Particles proper and Copulatives are treated. Some may be inclined to think that useless repetitions occur here and there, but on closer examination they will find that Forms (Etymology) and their several Bearings and Uses (Syntax) must materially differ and require a systematic repetition in order to give a clear insight into the structure of a language.
The Rules have not been laid down a priori, or derived from any existing Grammar, nor have the examples been improvised to fit the Rules, but the latter as well as the former are the result of a most scrupulous and careful perusal of Native Poetry, Prose writings, Judicial and other Government Papers as well as the common language. A list of the Granthams from which quotations have been made, is appended [ 9 ] to the book. The Editor thus believes himself justified in hoping that this Grammar will be found in consistence with the modern philosophical and inductive treatment of linguistic works.
The English grammatical terms are taken from Latin, the mother of all European Grammars, and by far the greatest part of the Malayalim terms from the Sanscrit Grammarian Pāņini and his school. Some expressions have been borrowed from the Tamil Nannool and a few terms were coined under the force of circumstances. Special attention has been paid to Roots and Derivations, to the Verbs ആക, എൻക and a number of Auxiliary and Defective Verbs, as well as to Particles, the importance of which has not hitherto been sufficiently set forth.
3. The part which the present Editor has in this work is only of a secondary character. He had before him Dr. Gundert's Manuscript in English with copious examples partly translated. Desirous to let the author speak as much as possible, he has given the headings more largely than originally intended, and could not withstand the temptation of quoting examples more copiously. This has been done to bear out the Rules and their exceptions, and thus to assist students and teachers. He hopes to have entered into the spirit of the work and to have treated the sequel as much as possible in accordance with the original plan. A few deviations and additions, which appeared called for, have been made with the assistance of other writings by the same author, and are so insignificant that the Editor would have desisted from putting his name to this work, had he not been anxious to save the author from any blame, for which he alone must be held answerable.
4. In conclusion the forbearance of the reader is asked for the many errors which have crept into the print. The scientific character of this work, requiring many uncommon and difficult combinations of letters, its novelty, the introduction of the final half u (്), the interspersion of English, for some time the want of a good corrector, the distance of the Press from the residence of the Editor and similar difficulties, have each contributed its quota. Besides this the compositor numbered several subdivisions of Sections by mistake separately, and thereby threw the subsequent Sections and all the reference-paragraphs [ 10 ] in them into confusion, by which some mischief has been done before
it was noticed. If this work were not a Grammar where the most
scrupulous accuracy is required, about two-thirds of the Table of Errata
at the end of the book might have been dispensed with. Our readers are
requested to be kind enough to correct their copies before use.
The Editor is fully conscious of defects and discrepancies, which
it is hoped will be removed in a new edition.
E. Diez
B. Ev. Miss. Soc.
March 1868. [ 11 ] മുഖവുര
വ്യാകരണം ഇല്ലാത്ത ഭാഷ ലോകത്തിൽ ഇല്ല; മലയാളഭാഷക്കും വ്യാകരണം ഇല്ലെന്നല്ല. ഇത്രോടം അതിനെ കണ്ടു കിട്ടാഞ്ഞതൊ നമ്മുടെ ഈ ഭാഷയെ തുഛ്ശീകരിച്ചു വ്യാകരണം ചമപ്പാൻ പ്രയാസംനിമിത്തം മടിച്ചു സംസ്കൃതത്തിൽ അധികം രസിച്ചതിന്നാലും അത്രെ. മലയാളിവിദ്വാന്മാർ ഏറിയ ഗ്രന്ഥങ്ങളെ വായിച്ചു കാവ്യാദികളെ പഠിച്ചതിന്നാൽ ഒരു വക അവ്യക്തവ്യാകരണത്തെ മനസ്സിൽ സംഗ്രഹിച്ചിട്ടു ചില പദ്യങ്ങളെ ചമച്ചു പഠിപ്പിച്ചു പോന്നു. ഇങ്ങിനെ മലയാളവിദ്യ വില കുറഞ്ഞു മലയാളവിദ്വാന്മാരും ചുരുങ്ങിയതിന്നാലും വ്യാകരണം സാധാരണ അവകാശം ആകയാലും ബാസൽ ജൎമ്മൻ മിശ്യൊനിലെ ആൎയ്യനായ ഹെൎമ്മൻ ഗുൻദൎത്ത് പണ്ഡിതർ ഇരുപത്തഞ്ചിൽ ചില്വാനം കൊല്ലം അദ്ധ്വാനിച്ചു ഈ ഭാഷാവ്യാകരണത്തെ ചമച്ചത്. അവർ തമിഴ് സംസ്കൃതാദി ഭാഷകളിലെ നിപുണതയോടു ആദ്യപത്രികയിൽ കാണിച്ച ഏറിയ ഗ്രന്ഥങ്ങളെയും, ഹൎജ്ജിതീൎപ്പുകളെയും വായിച്ചു, നാടോടിയതും താണതുമായ വാക്കുകളെയും വേണ്ടുവോളം ഗ്രഹിച്ചും അതാതിന്നു വേണ്ടും ഉദാഹരണങ്ങളെ ചേൎത്തും അവറ്റാൽ സൂത്രങ്ങളെയും സങ്കല്പിച്ചു. ൫൬൯ നിധാനങ്ങൾ അവരുടെ കൃത്യം അത്രെ. ശേഷമുള്ളത് ആയവരുടെ എഴുത്തുകളിൽനിന്നു എടുത്തു ഇതിൽ ചേൎത്തിരിക്കുന്നു എന്നറിവിൻ.
ഈ വ്യാകരണത്തിന്നു അക്ഷരകാണ്ഡം, പദകാണ്ഡം, വാചകകാണ്ഡം എന്നീ മൂന്നു മുഖ്യമായ പ്രകരണങ്ങൾ ഉണ്ടു. പദകാണ്ഡത്തിൽ നാമം, ക്രിയ, അവ്യയം എന്നിവറ്റിൻ്റെ രൂപങ്ങളെ കാണിക്കുന്നതിന്നൊത്തവണ്ണം വാചകകാണ്ഡത്തിന്നു അതിൻ്റെ പ്രയോഗങ്ങളെ കാണിച്ചത്. ശേഷം മുമ്പിൽ [ 12 ] നില്ക്കുന്ന അനുക്രമണിക കണ്ടാൽ തെളിയും. ആയത് ആവൎത്തനം എന്നു തോന്നുകിലും കാൎയ്യത്തെയും അതിൻ്റെ സൂഷ്മങ്ങളെയും ചിന്തിക്കുന്നവൎക്കു അങ്ങിനെ തോന്നാ. ഇപ്പോഴത്തെ കാലത്തിൽ അനേക പാഠങ്ങളെ കഴിക്കേണ്ടുന്നതിന്നാൽ ഗ്രന്ഥങ്ങളെ മനോപാഠം ചെയ്യാതെ ഭാഷയുടെ ഭാവരീതികളെ ഗ്രഹിക്കുക തന്നെ ആവശ്യം. വിശിഷ്ടപദ്യങ്ങളിൽനിന്നു അല്പാല്പം മനോപാഠം കഴിച്ചാൽ മതി.
ഈ പ്രബന്ധം ചമക്കുന്നതിൽ പലപ്രയാസങ്ങളും വിഘ്നങ്ങളും സംഭവിച്ചതിന്നാൽ ഇതിലെ തെറ്റുകൾ എല്ലാം പുസ്തകത്തിൻ്റെ അവസാനത്തിലെ ശുദ്ധപത്രികയിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു. വ്യാകരണത്തിന്നു വേണ്ടും വിശേഷ സൂക്ഷ്മംനിമിത്തം ചെറിയ തെറ്റുകളെയും കുറിപ്പാൻ മടിച്ചില്ല. പദാന്തത്തിലെ വിരാമം ( . ) തേഞ്ഞുപോയ അര ഉകാരത്തെയും കൂട കാണിക്കുന്നു. പുസ്തകത്തെ വായിക്കുമ്മുമ്പെ, കാണിച്ച തെറ്റുകളെ തിരുത്തി, അബദ്ധങ്ങളെ നീക്കേണ്ടിയത. [ 13 ] മലയാള ഭാഷാവ്യാകരണം.
INTRODUCTION.
1. മലയാള ഭാഷ ദ്രമിളം എന്നുള്ള തമിഴിൻ്റെ ഒരു ശാഖ ആകുന്നു. അതു തെലുങ്കു, കൎണ്ണാടകം, തുളു, കുടകു മുതലായ ശാഖകളെക്കാൾ അധികം തമിഴരുടെ സൂത്രങ്ങളൊടു ഒത്തു വരികയാൽ, ഉപഭാഷയത്രെ; എങ്കിലും ബ്രാഹ്മണർ ൟ കേരളത്തെ അടക്കിവാണു, അനാചാരങ്ങളെ നടപ്പാക്കി, നാട്ടിലെ ശൂദ്രരുമായി ചേൎന്നു പൊയതിനാൽ, സംസ്കൃതശബ്ദങ്ങളും വാചകങ്ങളും വളരെ നുഴഞ്ഞു വന്നു, ഭാഷയുടെ മൂലരൂപത്തെ പല വിധത്തിലും മാറ്റി ഇരിക്കുന്നു.
2. ഇങ്ങിനെ കാലക്രമത്തിൽ ഉണ്ടായ കേരള ഭാഷയുടെ വ്യാകരണം ചമെപ്പാൻ സംസ്കൃത വ്യാകരണവും തമിഴു നന്നൂൽ മുതലായതും നോക്കീട്ടു വേണം; എങ്കിലും ഭാഷയിൽ ആക്കിയ മഹാ ഭാരതം രാമായണം പഞ്ചതന്ത്രം വേതാള ചരിത്രം ചാണക്യസൂത്രം രാമചരിതം മുതലായതിൻ്റെ പദ്യവും, കേരളോല്പത്തി കണക്കസാരം വൈദ്യശാസ്ത്രം തുടങ്ങിയുള്ളതിൻ്റെ ഗദ്യവും അനുഭവത്തിന്നും ഉദാഹരണത്തിന്നും പ്രമാണം എന്നു തൊന്നി ഇരിക്കുന്നു.
3. വ്യാകരണം ൩ കാണ്ഡമാക്കി ചൊല്ലുന്നു. ഒന്നാമത: അക്ഷരകാണ്ഡം; രണ്ടാമത: പദകാണ്ഡം; മൂന്നാമത: വാചകകാണ്ഡം തന്നെ. [ 14 ] I. അക്ഷരകാണ്ഡം ORTHOGRAPHY.
I. അക്ഷരങ്ങൾ. ON LETTERS.
4. മലയായ്മ എഴുതി കാണുന്ന അക്ഷരങ്ങൾ രണ്ടു വിധം.
ഒന്നു പുരാണമായി നടപ്പുള്ള വട്ടെഴുത്തു (കോലെഴുത്തെന്നും ചൊല്ലുന്നു).
അതിപ്പോഴും ചോനകൎക്കു പ്രമാണം; തമിഴെഴുത്തേ ആശ്രയിച്ച
ത തന്നെ. രണ്ടാമത സംസ്കൃത ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ മുമ്പെ നടപ്പായ ആ
ൎയ്യ എഴുത്തു; അത ഇപ്പോൾ സൎവ്വസമ്മതം എന്നു പറയാം.
5. Malayalam vowels. മലയാള സ്വരങ്ങൾ (ഉയിരുകൾ)
൧൨ ആകുന്നു.
(ആൎയ്യ) അ ആ ഇ ൟ ഉ ഊ എ ഏ ഐ ഒ ഓ ഔ
ഇവറ്റിൽ എ ഒ ൟ രണ്ടുഹ്രസ്വങ്ങൾ സംസ്കൃതത്തിൽ ഇ
ല്ലായ്കയാൽ, അവറ്റെ തള്ളി, ഋ ൠ ഌ ൡ അം അഃ എന്നിങ്ങി
നെ മലയായ്മയിൽ നടപ്പല്ലാത്ത ആറും ചേൎത്തു കൊണ്ടതിനാൽ,
സ്വരങ്ങൾ ൧൬ ഉണ്ടെന്നു കേൾ്ക്കുന്നു. (35. നൊക്കുക)
6. Malayalam consonants. മലയാള വ്യഞ്ജനങ്ങൾ (മേയ്കൾ)
൧൮ ആകുന്നു.
Surds. ഖരങ്ങൾ (പല്ലിനം) ആറും
(ആൎയ്യ) ക ച ട ത പ റ
Nasals. അനുനാസികങ്ങൾ (മെല്ലിനം) ആറും
(ആൎയ്യ) ങ ഞ ണ ന മ ൻ
Semivowels or Medials. അന്തസ്ഥകൾ (ഇടയിനം) ആറും
(ആൎയ്യ) യ ര ല വ ഴ ള
ഇവറ്റിൽ റ ൻ ഴ ൟ മൂന്നും സംസ്കൃതത്തിൽ ഇല്ല. പിന്നെ
സംസ്കൃത വ്യാകരണത്തിൽ ലകാരത്തിന്നും ളകാരത്തിന്നും വി
ശേഷം ഇല്ല.
7. The classes of sanscrit consonants. സംസ്കൃത വൎഗ്ഗങ്ങൾ
അഞ്ചും ഇപ്പോൾ മലയായ്മയിലും അവലംബിച്ചിരിക്കുന്നു; അ [ 15 ] തിൽ ഖരങ്ങൾ്ക്കും അനുനാസികങ്ങൾ്ക്കും ഇടയിൽ ഉള്ള ൧൫ വ്യഞ്ജ
നങ്ങൾ ആവിതു:
| അതിഖരം | മൃദു | ഘൊഷം | |||
| sharp | sonant | aspirated. | |||
| Gutturals. | കണ്ഠ്യം | ഖ | ഗ | ഘ | |
| Palatals | താലവ്യം | ഛ | ജ | ഝ | |
| Cerebrals | മൂൎദ്ധന്യം | ഠ | ഡ | ഢ | |
| Dentals | ദന്ത്യം | ഥ | ദ | ധ | |
| Labials | ഓഷ്ഠ്യം | ഫ | ബ | ഭ | |
| Sibilants | പിന്നെ ഊഷ്മാക്കൾ | ശ | -ഷ | -സ | -ഹ |
എന്നീ നാലും, ക്ഷകാരത്തെ കൂട്ടിയാൽ, അഞ്ചും എന്നു ചൊ
ല്ലുന്നു.
ഇങ്ങിനെ ൨൦ സംസ്കൃതാക്ഷരങ്ങളും മുൻ ചൊല്ലിയ ൧൮ട്ടും
ആകെ ൩൮ വ്യഞ്ജനങ്ങൾ എന്നു പറയാം.
8. a. Method of writing the vowels following a consonant അ
കാരമല്ലാതെ ഉള്ള സ്വരങ്ങളെ വ്യഞ്ജനങ്ങളോടു ചേൎത്തുച്ചരിക്കു
ന്ന വിധത്തെ ദീൎഘം, വള്ളി, പുള്ളി, മുതലായ കുറികളെ വരെച്ചു
കാട്ടുന്നു.
ഉദാഹരണം:
ക കാ കി കീ കു കൂ കൃ കെ കൈ കൊ കൌ
8. b. Method of writing semi-Consonants സ്വരം കൂടാതെ അ
ൎദ്ധാക്ഷരമായുള്ളത കുറിപ്പാൻ.
ൿ-ൺ-ൻ-മ-യ-ർ-ൽ-ൾ-ഴു- എന്നിവറ്റിൽപോലെ വ
രനീട്ടലും, ട഻പ഻ മുതലായതിലുള്ള മീത്തലെ കുത്തും മതി
9. Reduplication ദ്വിത്വത്തിന്നു-ക്ക-ങ്ങ-ച്ച-ട്ട-ൎയ്യ-ല്ല-വ്വ തു
ടങ്ങിയുള്ള അടയാളങ്ങൾ ഉണ്ടു. [ 16 ] Anuswāram അനുനാസികങ്ങൾ്ക്കു പകരം അനുസ്വാരം ചേ
ൎക്കുന്ന വ്യഞ്ജനങ്ങൾ ആകുന്നിതു: ങ്ക-ംഗ-മ്പ-ംബ- മുതലാ
യവ.
Medials പിന്നെ ക്യ-ക്ര-ക്ല-ക്വ-ൎക്ക ഇങ്ങിനെ അന്തസ്ഥ
കൾ നാലും ചേൎക്കുന്ന പ്രകാരം പ്രസിദ്ധമല്ലൊ ആകുന്നതു.
II. സ്വര വിശേഷങ്ങൾ. PROPERTIES OF VOWELS.
a. ഹ്രസ്വസ്വരങ്ങൾ. Short Vowels.
10. ഹ്രസ്വസ്വരങ്ങളടെ ചില വിശേഷങ്ങളെ ചൊല്ലുന്നു.
ഹ്രസ്വമാകുന്നതു ലഘുസ്വരം (കുറിൽ)
11. അകാരം-ഗ-ജ-ഡ-ദ-യ-ര എന്ന മൃദുക്കളോടു ചേ
ൎന്നു വന്നാലും, അൻ-അർ-എന്ന പദാന്തങ്ങളിലും എകാരത്തി
ൻ്റെ ഉച്ചാരണം കലൎന്നിട്ടു കേൾക്കുന്നു— (ഉ-ം. ചെടയൻ-ജട)
അതു ചില ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ അധികം എഴുതി കാണുന്നു. ഉം-അ
രെ ചെർ-അരചർ; കെന്തകം-ഗന്ധകം; തെചമി-ദശമി-വൈ-ശ. ഓഷ്ഠ്യങ്ങ
ളോടു സംബന്ധിച്ചു വന്നാൽ, ഒകാരം ആശ്രയിച്ച സ്വരം കേ
ൾക്കുന്നതും ഉണ്ടു. (ബഹു, ബൊഹു, ഓളം, ഓളൊം)
12. പദാന്തമായ അകാരം രണ്ടു വിധം. ഒന്നു ശുദ്ധ അ
കാരം.
(ഉ-ം. ചെയ്ത-പല.), ഒന്നു തമിഴിലെ ഐകാരക്കുറുക്കത്തൊടു
ഒത്തു വരുന്ന താലവ്യാകാരം തന്നെ. (ഉം-തല-തലെക്കു; പറ-പറെഞ്ഞു)
13. രേഫാദിയായ ചില ശബ്ദങ്ങളിൽ അകാരം തമിഴുനട
പ്പിൽ എന്ന പൊലെ മുന്തി വരും. (രാക്ഷസർ-അരക്കർ; രംഗം-
അരങ്ങു)-ചിലതിൽ ആദിയായ അകാരം കെട്ടു പോയി (അരാവുക-
രാവുക-അരം)
14. ഇകാരം ചിലതു പദാന്തത്തിലെ യകാരത്തിൽനിന്നു
ണ്ടായതു (കന്ന്യ-കന്നി; സന്ധ്യ-അന്തി; ആചാൎയ്യൻ-ആശാരി). തമിഴധാ
തുക്കളിലേ ചില അകാരങ്ങളും അതിലാഘവത്താൽ ഇകാരമായി
പോയി (ഉം. കടാ-കടച്ചി-കിടാ; കനാ-കിനാ; പലാ-പിലാവു) [ 17 ] 15. രേഫത്തൊടു ഉകാരമല്ല ഇകാരം തന്നെ നാവിന്നു
വിഹിതം (ഇരുവർ-ഇരിവർ; പെരും, പെരിം; ഇരുക്ക-ഇരിക്ക; വൎഷം-വരി
ഷം; കാൎയ്യം, കാരിയം; സൂരിയൻ). എങ്കിലും ഓഷ്ഠ്യങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ ഉ
കാരം അധികം ഇഷ്ടം (പൊന്നിൻപൂ-പൊന്നുമ്പൂ; നിൎവ്വഹിക്ക-നിറുവഹിക്ക-
കേ-രാ-) ചിവക്ക, ചുവക്ക-ധാതു ചെം.
16. ഇകാരവും ചില ശബ്ദാദികളിൽ ഉച്ചാരണാൎത്ഥമായി മു
ന്തി വരുന്നു. (13. ലവംഗം-ഇലവംഗം; ഉരസ്സുമിലാക്കായി- കേ-രാ; ഇരാശി;
ഢക്ക-ഇടക്ക-. ചിലതിൽ അതു കെട്ടു പോയി (ഇരണ്ടു-രണ്ടു; ഇരാ-
രാ- ധാതു ഇരു തന്നെ).
17. പദാന്തമായ ഉകാരം രണ്ടു വിധം. ഒന്നു നിറയുകാ
രം (മുറ്റുകാരം). ഉം-ശിശു-തെരു; മറ്റെത അരയുകാരം (ഉകാരക്കുറുക്കം) സ
കല സ്വരങ്ങളിലും ലഘുവായുള്ളത; അതുകൊണ്ടു ആയതിനെ
നിത്യം എഴുതുമാറില്ല (കൺ, കണ്ണു, കണ്ണ, കണ്ണ-നാൾ, നാളു, നാള.) തെക്ക
ർ അത അകാരമായിട്ടു ഉച്ചരിച്ചും പോയിരിക്കുന്നു. അത തെറ്റെ
ന്ന ഓരോരൊ സമാസത്താലും പുരാണ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ നടപ്പി
നാലും നിശ്ചയിക്കാം. (ഉ-ം. ആർ-ആര-ആരു പോൽ; നാൾ-നാളുകൾ;
മേൽ-മേലുവെന്നു-മ-ഭാ-കെട്ട-കെട്ടുകഥ ഇത്യാദി). മീത്തൽ തൊട്ടു കുറിക്കു
ന്നത വടക്കെ ചിലദിക്കിലും തുളുനാട്ടിലും മൎയ്യാദ ആകുന്നു. (കണ്ണ
പൊന്ന).
18. ഉകാരവും (16) ര ല റ ൟ മൂന്നിന്നും ശബ്ദാദിയിൽ
ഉച്ചാരണാൎത്ഥമായി മുന്തി വരുന്നു: ലോകം-ഉലോകം; രൂപ്പിക-ഉറുപ്പിക
ചിലപ്പോൾ ആദിയായ ഉകാരം കെട്ടു പോയി (ഉവാവ-വാവു; ഉലാ
വുക-ലാവുക).
Changes of രാ, രൂ, രേ, ലോ etc. into അര etc.
19. a.) ര-ല-ആദിയായ പദങ്ങൾ ചിലതിൽ ദീൎഘസ്വ
രം രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങളായി പിരിഞ്ഞും-രാ-അര; രൂ-ഉരു; രേ-ഇ
ര; ലോ-ഉല-എന്നിങ്ങനെ ഭിന്നിച്ചും പോകും (ഉം-രാജാ, അരചൻ-
ലാക്ഷാ, അരക്കു-രൂപം, ഉരുപം, ഉരുവു-രേവതി, ഇരവതി-ലോകം, ഉലകം, ഉലകു-
രൂമി, ഉറുമി.
b.) എനിക്ക-തനിക്ക-എന്നവറ്റിൽ ഇകാരം തന്നെ ബന്ധ [ 18 ] സ്വരം; നമുക്കു-നിണക്ക-എന്നവറ്റിൽ ഉകാരവും അകാരവും
അതു പോലെ പ്രയൊഗിച്ചു കാണുന്നു.
Changes of ന്തു & ഉ into എ & ഒ
20. ഇ-ഉ-എന്നവ-ട-ല-റ-ള-ഴ- മുതലായതിൻ്റെ മുമ്പി
ൽ നില്ക്കുമ്പോൾ, പിന്നത്തേ അകാരം കലൎന്നു വന്നിട്ടു-എ-ഒ.
എന്ന ഒച്ചകളോളം ദുഷിച്ചു പൊന്നു. (ഇടം-എടം; ഇടവം-എടവം; ഇ
ല-എല; ഇറ-എറ; ഇളയ-എളയ; പിഴ-പെഴ—പുടവ-പൊടവ; പുലയൻ-പൊ
ലയൻ; ഉറപ്പു-ഒറപ്പു; മുളം-മൊളം; പുഴ-പൊഴ) ൟ വകയിൽ ധാതുസ്വരം
തന്നെ പ്രമാണം; ചിലതിൽ രണ്ടും നടപ്പു (ചെറു, ചെററു, ചിറുറു.)
ചിലവു-തുടങ്ങുക-തുടരുക-എന്നവറ്റിന്നു ചെൽ തൊടു എന്നവ
ധാതുക്കളായിരുന്നിട്ടും നടപ്പു വേറെ ആയി.
21. എകാരം ആദ്യമായതു മിക്കവാറും യ എന്നതു പൊ
ലെ ഉച്ചരിക്കയാൽ, (ഉം-എപ്പോൾ, എവിടെ) അതു ചിലപ്പോൾ സം
സ്കൃത യകാരത്തിന്നു പകാരമായി നില്ക്കുന്നു (എയ്തെമപുരത്തിലാക്കി-
കേ-രാ; പ്രശസ്തമായുള്ളൊരേശസ്സു; ചൂഴക്കണ്ടിട്ടെഥേഷ്ടം; മരിച്ചാളെദൃഛ്ശയാ)
22. ശബ്ദാദിയിൽ അതിന്നു യകാരത്തിൻ ഒച്ചകലരാത്ത
ചില വാക്കുകൾ ഉണ്ടു (എന്നു, എടാ, എടൊ ) ഇവറ്റിൽ അകാരം
തന്നെ മൂലം (കൎണ്ണാടകം-അനുതമിഴ-അടാ) അതു പോലെ എന്നിയെ
(സംസ്കൃത-അന്ന്യേ).
23. ചില എകാരങ്ങൾ ഇകാരത്തിൽനിന്നു (ചേറ്റു, ചിറ്റു-
20), ചിലത അകാരത്തിൽനിന്നും ജനിക്കുന്നു (കെട്ടു, കട്ടു-പെടുക
പടുക-പാടു.); താലവ്യാകാരത്തിൽ നിന്നുണ്ടാകുന്നവയും ഉണ്ടു (12
മലെക്കൽ-അടെച്ചു).
24. ഒകാരം ചിലതു ഉകാരത്തിൽ നിന്നും (20), ചിലതു
വകാരത്തിൽനിന്നും ജനിക്കുന്നു. (ഒല്ലാ-വല്ലാ; ഒശീർ-വശീർ; ഒളിവു-വെ
ളിവു)— എകാരത്തിൽനിന്നും ഓഷ്ഠ്യം മുമ്പിൽ ഉണ്ടാകും (ചൊവ്വ-ചെ
വ്വായി).
25. ഋകാരം മലയാളത്തിൽ ഇല്ലാത്തത എങ്കിലും ഇർ-
ഇരു-ഇറു-ഉർ-ഉരി- എന്നവറ്റിന്നു പകരം പാട്ടിലും എഴുതി കാ [ 19 ] ണുന്നു. (കുളൃത്തു-ഉർ; എതൃത്തു-ഇർ; തൃക്കൈ-ഇരു; നൃത്തി-ഇറു; മധൃത്തു-ഉരി.)
ഋകാരം തത്ഭവങ്ങളിൽ * പല വിധേന മാറിപ്പോകുന്നു (ഋഷഭം-ഇ
ടവം-ഗൃഹം, കിരിയം-വൃത്തി, വിരുത്തി-ഇരിഷിമാർ-ദനാ; മൃഗം. വിരിയം; കൃമി-
കിറിമി; അമൃത-അമർതു-മ. മ-അമറേത്ത; ശൃംഖല-ചങ്ങല; കൃഷ്ണൻ-കിട്ടണൻ-
കിട്ടു.)
b.) ദീൎഘസ്വരങ്ങൾ (നെടിൽ) Long Vowels.
26. ആകാരം ശബ്ദാന്തത്തിൽ പലപ്പൊഴും ലഘുവാ
യ്തീൎന്നു (കൃപാ, കൃപ-വേണ്ടാ, വേണ്ട-ഇല്ലാ, ഇല്ല-മാ, അരമ-തേങ്ങാ, തേങ്ങ)-
അതുറപ്പിക്കെണ്ടും. ദിക്കിൽ വകാരം തുണ നില്ക്കും. (പിതാ-പിതാവ)
വാചകത്തിൻ്റെ അവസാനത്തിലോ അകാരം ചിലപ്പോൾ ദീ
ൎഘിച്ചു കാണുന്നു. (എന്നറികാ-അറിക.)-
27. ൟകാരവും ഊകാരവും പലതും ശബ്ദാന്തത്തിൽ
ഹ്രസ്വമായി പോകുന്നു (ലക്ഷ്മീ.ലക്ഷ്മി, ജംബൂ-ജംബു.)- വാചകാന്ത
ത്തിൽ ദീൎഘത്വം ദുൎല്ലഭമല്ല (അല്ലീ-ആകുന്നൂ-വീരൻ ഉരെക്ക ക്കേട്ടൂ-രാ-ച-)
വിടുവിക്ക-വീടിക്ക എന്നും, ഉകുക്ക-ഊക്ക എന്നും വരും.
28. ഏകാരം ചിലതു ഹ്രസ്വത്തിൽ നിന്നും (ഏടം-ഏന്ത്രം),
ചിലതു താലവ്യാകാരത്തിൽ നിന്നും ജനിക്കുന്നു. (അവനെ, തമിഴ-
അവനൈ; കൎണ്ണാടകം-അവന), ചിലത അയ എന്ന തിങ്കന്നു ആകു
ന്നു. (ഉടയ-ഉടേ; കുറയ-കുറേ-). ൟ വക ശബ്ദങ്ങൾ്ക്ക ചിലപ്പോൾ
പുള്ളി കെട്ടും കാണുന്നു. (നമ്മയും അയക്ക-യകാരത്തിൻ മുമ്പിൽ)
29. ഐകാരം ചില ശബ്ദാദിയിങ്കലും അകാരത്തോളം മ
ങ്ങി പോകുന്നു. (ഐമ്പതു-ആയമ്പാടി-ഐമ്പാടി =അമ്പതു-അമ്പാടി)- ശ
ബ്ദമദ്ധ്യത്തിൽ അയി എന്നും ഐ എന്നും ഇങ്ങിനെരണ്ടു പ്ര
യോഗങ്ങളും പാട്ടിൽ എഴുതി കാണുന്നു. (കൈ-കയ്യി; തൈർ-തയർ; പ
യിമ്പാൽ-പൈമ്പാൽ; വൈൽ-വയൽ-കൃ-ഗാ; ത്രൈലോക്യം-ഇത്രയിലോക്യവും
കേ-രാ; കയിതവം-രാ-ച-) ച എന്ന താലവ്യത്തിൻ മുമ്പിൽ ഐകാ
രത്തിന്നു നല്ല സ്ഥിരതയില്ല. (കൈക്ക, കൈച്ചു, കച്ചു). നകാരം പരമാ
കുമ്പൊൾ ഞകാരമാകിലുമാം. (ഐന്നൂറു-അഞ്ഞൂറു) [ 20 ] 30. ശബ്ദാന്തത്തിലേ ഐകാരം എല്ലാം താലവ്യാകാരമാ
യ്പോയി. (13,) എങ്കിലും അറിഞ്ഞുതില്ലൈ എന്നും മറ്റൊന്നല്ലൈ എന്നും പാട്ടിലുണ്ടു.
31. ഓകാരം പലതും അവ ഉപ, എന്നവറ്റിൽ നിന്നു
ജനിക്കുന്നു. (ഉപചാരം-ഒശാരം; യവനകർ-ചോനകർ; വാഴുന്നവൻ-വാഴു
ന്നോൻ; കച്ചവടം- കച്ചോടം; ശിവപുരം-ചോവരം; സ്വാതി-ചൊതി)
32. ഔകാരം ശുദ്ധ മലയാളത്തിൽ ഇല്ല എന്നു തോ
ന്നുന്നു (അവ്വണ്ണം-ഔവ്വണ്ണം; ആവനം-ഔവ്വനം; കമുങ്ങു, കഴുങ്ങു-കൌങ്ങു) എ
ന്നവറ്റിൽ അത ഓഷ്ഠ്യങ്ങളുടെ മുമ്പിലെ അകാരത്തിൻ്റെ വികാരം.
c. അനുസ്വാര വിസൎഗ്ഗങ്ങൾ. Anuswāra & Visarga.
33. അനുസ്വാരം മലയായ്മയിൽ നാസിക്യമായ സ്വ
രമല്ല, അമ എന്നതിന്നു പകരമേ ഉള്ളു. അതിൻ വിവരം വ്യ
ഞ്ജനങ്ങളിൽ കാണ്ക (45).
34. വിസൎഗ്ഗം ചില സംസ്കൃതവാക്കുകളിൽ ശേഷിച്ചു
(നമഃ, ദുഃഖം); അതു നാട്ടുഭാഷയിൽ ഇല്ലായ്കയാൽ, അന്തഃപുരം എ
ന്നതു ചിലൎക്കു അന്തപ്പുരമായി.
35. തമിഴിൽ നടക്കുന്ന ஃ എന്ന ആയ്തം മലയാളത്തി
ലും ഉണ്ടെന്നു ചിലർ വാദിക്കുന്നു. അതു പണ്ടുണ്ടായിരിക്കും ഇ
പ്പോൾ അതിൻ്റെ ഉച്ചാരണം മാഞ്ഞു പോയി. വിസൎഗ്ഗത്തിൽ
എന്ന പോലെ ദ്വിത്വം മാത്രം അതിൻ്റെ കുറിയായി ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഓരോ സ്തുതികളിൽ അകാരാധിയായി ൧൩ സ്വരങ്ങൾ അ
താത ശ്ലോകാരംഭത്തിൽ കാണുന്നതിങ്ങനെ:
അയ്യോ-ആവോളം- ഇഛ്ശ-ൟരേഴു-ഉള്ളം-ഊതും- എൺ- ഏണാങ്കൻ-ഐ
മ്പാടി- ഒന്ന- ഓരോ- ഔവന- അക്കഴൽ.
അല്ലെങ്കിൽ: പച്ച-പാൽ-പിച്ച-പീലി-പുഞ്ചിരി-പൂതന-പെരും-പേ
ടി-പൈതൽ-പൊൻ-പോയി-പൌരുഷം-ഇപ്പാർ. [ 21 ] III. വ്യഞ്ജന വിശേഷങ്ങൾ. PROPERTIES OF CONSONANTS.
a. ഖരങ്ങൾ. Surds.
36. മലയായ്മയിൽ തമിഴിൽ എന്ന പോലെ അഞ്ചു ഖര
ങ്ങൾ്ക്കും പദാദിയിലും ദ്വിത്വത്തിലും മാത്രം ഉറച്ചുള്ള ഉച്ചാരണം
ഉണ്ടു; പദമദ്ധ്യത്തിൽ മൃദുക്കളെ പോലെ ഉച്ചരിച്ചു കേൾ്ക്കുന്നു.
| ക — കാരം, | തക്കം | എന്നവറ്റിൽ ഖരം | പ്രകാരം | എന്നതിൽ മൃദു |
| ച — ചരണം, | അച്ചു | ,, ,, ,, ,, | അരചൻ | ,, ,, ,, |
| ട — ടങ്കം , | നട്ടു | ,, ,, ,, ,, | അടങ്ങു | ,, ,, ,, |
| ത — തപം , | പത്തു | ,, ,, ,, ,, | പതം | ,, ,, ,, |
| പ — പരം , | തപ്പു | ,, ,, ,, ,, | അപരം | ,, ,, ,, |
37. കകാരം തത്ഭവപദങ്ങളിൽ സവൎണ്ണങ്ങൾക്കു പകരം
നില്ക്കുന്നു, (ശംഖ-ചങ്കു; ഗൃഹം-കിരിയം; ഘനം- കനം; ക്ഷേമം-കേമം; പ
ക്ഷം-പക്കം).
38. മൃദൂച്ചാരണം നിമിത്തം പദമദ്ധ്യത്തിലെ കകാരത്തി
ന്നു (36) ഓരോ ലയവും മാറ്റവും വരുന്നു (മുകൾ-മോൾ; ചകടു-ചാ
ടു; പകുതി-പാതി; അരികത്തു-അരിയത്തു; പിലാവിൻഅക-അവ; പുരുഷകാ
രം-പുരുഷാരം; പൂജാകാരി-പൂജാരി; വേണാട്ടുകര-വേണാട്ടര; ആകും-ആം; പോ
കും-പോം; മഹാകാളൻ-മഹാളൻ) ചില വകാരങ്ങളും കകാരമായി ചമ
യും (ചുവന്ന-ചുകന്ന; സേവ-ചേക)
39. ചകാരം സവൎണ്ണങ്ങൾക്കും ഊഷ്മാക്കൾക്കും പകരം ആ
യ്വരും (ഛായ-ചായം; ജലം-ചലം; ഝടിതി-ചടിതി; ശ്രാദ്ധം-ചാത്തം; ശ്ലാഘ്യാ
ർ-ചാക്കിയാർ; ഷഡംഗം-ചടങ്ങു; സേവകർ-ചേവകർ; നസ്യം-നച്ചിയം; ക്ഷാ
ത്രർ-ചാത്തിരർ; ക്ഷാരം-ചാരം; തക്ഷൻ-തച്ചൻ; പിന്നെ ദ്യൂതം-ചൂതു; ആദിത്യ
ൻ-ഉദയാദിച്ചപുരം).
40. ഇ, എ-എന്ന താലവ്യസ്വരങ്ങളുടെ ശക്തിയാൽ തകാ
രവും ചകാരമായ്വരും, (തെള്ളു-ചെള്ളു; ചിത്തനാഗം-തുത്ഥനാഗം; പരിതു-
പരിചു). കൎണ്ണാടകത്തിൽ പോലെ കകാരത്തോടും മാറുന്നുണ്ടു (ചീര-
തമിഴു-കീര; ചേരം-കേരളം; തൃക്കെട്ട-ജ്യേഷ്ഠ). പദാദിചകാരം ലോപിച്ച
തും ഉണ്ടു (ചിറകു-ഇറകു; ശ്രേണി-ഏണി; ജ്യേഷ്ഠ-ഏട്ട; ശ്രവിഷ്ഠ-അവിട്ടം; ശ്ര
വണം-ഓണം. [ 22 ] 41. പദമദ്ധ്യത്തിൽ മൃദൂച്ചാരണം നിമിത്തം (36) ശകാ
രം അതിക്രമിച്ചു കാണുന്നു (അരചു-ശു; പരിച-പലിശ; സൂചി-തൂശി;
കലചൽ-ശൽ; പൂചു-പൂശു; കുറെച്ചെ-കുറെശ്ശെ; ചീല-ശീല, മടിശ്ശീല; ച്ചേരി-
ശ്ശേരി-). അച്ചൻ എന്നതോ അതിഖരമായിട്ടു അഛ്ശൻ എന്നായി.
സകാരവും മലയാളവാക്കുകളിൽ നുഴഞ്ഞു (ഉരുസുക, അലസൽ,
കുടുസ്സ്, തുറസ്സ്).
42. ടകാരം സവൎണ്ണങ്ങൾക്കും ഷകാരത്തിന്നും പകരം
(ശണ്ഠ-ചണ്ട; ഢക്ക-ഇടക്ക; ഖണ്ഡം-കണ്ടം; മേഷം-മേടം; പൂൎവ്വാഷഢം-പൂരാടം;
ഗോഷ്ഠം-കോട്ടം) ഷഡ്ഭാഗം രാട്ട മുതലായവറ്റിൽ ളകാരം അധികം
നടപ്പു. (ഷൾ-രാൾ). പിന്നെ മലയാള ടകാരം പലതും ണളകാരങ്ങ
ളിൽ നിന്നുജനിച്ചവ (ഇരുട്ടു-ൾ്ത്തു; കാട്ടുക-ൾ്ത്തുക; കേട്ടു-കേൾ്ത്തു)
43. തകാരം സവൎണ്ണങ്ങൾക്കും സകാരത്തിന്നും പകരം
വീഥി-വീതി; ദ്രോണി-തോണി; സന്ധ-ചന്ത; സൂചി-തൂശി; സസ്യം-) കൎണ്ണാടകം-
സസി)= തൈ; ഹസ്തം-അത്തം; ചികിത്സിക്ക-ചികില്ത്തിക്ക; സേവിക്ക-തേവിക്ക-
(വൈ-ശ)-; മാനസം-മാനതം; മുക്ത-മുത്തു(രാ ച.) താലവ്യശക്തിയാൽ അ
തു ചകാരം ആകും (പിത്തള-പിച്ചള; ഐന്തു-അഞ്ചു; ധരിത്തു-ച്ചു)- പി
ന്നെ സകാരത്തോടും മാറുന്നു. (മൂത്തതു-മൂസ്സതു; വായിൽ, വാചിൽ-വാതി
ൽ; താളം-സാളം; തമ്പ്രാക്കൾ-സമ്പ്രാക്കൾ)
44. പദമദ്ധ്യത്തിൽ മൃദൂച്ചാരണം നിമിത്തം ചിലപ്പോൾ
ലോപം വരും (താമൂതിരി-താമൂരി; നമ്പൂതിരി-നമ്പൂരി) അദ്ഭുതം-ആത്മാ-
സൽ-മുതലായവറ്റിൽ ലകാരം വരുന്നു (ഡ്,=ട്ട്ൾ എന്ന പോലെ 42).
45. പകാരം സവൎണ്ണങ്ങൾ്ക്ക പകരം: (ഫലകം-പലക; ബ
ന്ധം-പന്തം; ഭട്ടൻ-പട്ടൻ; കുംഭം-കുമ്പം.). പദമദ്ധ്യത്തിൽ മൃദൂച്ചാരണം
നമിത്തം വകാരം ആകും, ലോപിച്ചു പോകയും ആം. ഉപാദ്ധ്യായൻ-
വാദ്ധ്യാൻ; പാടു-തറവാടു, നിലവാടു, കീഴ്പട്ടു-കീഴോട്ടു; ദ്വീപു-തീവു).
b. ഊഷ്മാക്കൾ. Sibilants.
46. ഊഷ്മാക്കൾ പൂൎവ്വമലയാളത്തിൽ ഇല്ല, അതുകൊണ്ടു
തത്ഭവങ്ങളിൽ ച, ട, (ഴ) ത, യ-എന്നവ വരും; ലയങ്ങളും ഉ
ണ്ടു-(39) 42. 43. 56-66. ശാസ്താ-ചാത്തൻ; സ്വാതി-ചോതി; ശുഷ്കം-ചുക്കു; കാഷ്ഠം-
കാട്ടം; കുഷ്ഠം-കുഴുട്ടം; വിഷ്ണു-വിണ്ണു; ഹംസം-അന്നം; കംസൻ-കഞ്ചൻ) [ 23 ] 47. വിശേഷാൽ പദാദിസകാരം മുതലായതു ലോപിച്ചു
പോകും. (സഹസ്രം-കൎണ്ണാടകം: സാവിരം-ആയിരം; സീസം-ൟയം; സീഹ
ളം-ൟഴം; സന്ധ്യ-അന്തി). അതു പോലെ ശ്ര 40; പിന്നെ ഹകാരം
(ഹിതം-മാലോകൎക്കിതം-മാ-ഭാ; ഹാരം-മാറത്തു ചേരുന്നൊരാരം-കൃ-ഗാ; കാഹളം-
കാളം; ആഹ്നികം-ആന്യം; ഗ്രഹണി-കിരേണി.)
48. ഇപ്പോഴോ-ശ-സ-ൟ രണ്ടും ചില മലയാള വാക്കു
കളിലും നുഴഞ്ഞിരിക്കുന്നു (41); ഷകാരം ഴകാരത്തിന്നു വേണ്ടി
കാണുന്നതും ഉണ്ടു. (ഊഷത്വം, ഊഴർ; മൂഷികം-മൂഴികൻ); ഹകാരം ഒ
ഹരി മുതലായതിൽ അറവി പാൎസികളിൽനിന്നു ഉണ്ടായതു.
c. അനുനാസികങ്ങൾ. Nasals.
49. അനുനാസികങ്ങൾ മൃദൂച്ചാരണമുള്ള ഖരങ്ങളോടു ചേ
ൎന്നു വരുന്ന പല ദിക്കിലും ഖരത്തിന്നു തൻ്റെ തൻ്റെ പഞ്ച
മദ്വിത്വം വികല്പിച്ചു വരുന്നു.
ംക- ങ്ങ (മൃഗം-കൾ, മൃഗങ്കൾ, മൃഗങ്ങൾ; സിംഹം-ചിങ്കം, ചിങ്ങം; ചെം
കലം-ചെങ്ങലം; കുളം കര-കുളങ്ങര.)
ഞ്ച- ഞ്ഞ (നെഞ്ചു-നെഞ്ഞു; കടിംചൂൽ-കടിഞ്ഞൂൽ; അറിഞ്ചു-അറിഞ്ഞു.
ണ്ഡ- ണ്ണ (ദണ്ഡം-ദണ്ണം.) ഇവ്വണ്ണം നിന്ദ, കുഡുംബം എന്നവ ഉച്ചാരണത്തി
ൽ-നിന്ന-കുഡുമ്മം-എന്ന പോലെ.
ന്തു- ന്നു (വന്തു-വന്നു; പരുന്തു-പരുന്നു.)
ന്ദ- ന്ന (ചന്ദനം-തത്ഭവത്തിൽ-ചന്നനം വൈ-ശ)
ംബ- ന്മ (അംബ-അമ്മ.) സംബന്ധിച്ചു-തമ്മന്തിച്ചു വൈ. ശ-സമ്മന്തി)
ൻെ- ന്ന (എൻറാൻ-രാ. ച-എന്നാൻ; മൂൻറു-മൂന്നും; ഇൻറു-ഇന്നു).
50. ങകാരം ദ്വിത്വം കൂടാതെ സംസ്കൃതവാക്കുകളിലേ ഉ
ള്ളു. (ദിങ്മുഖൻ-ശൃംഗം-ശാൎങ്ഗം)
51. ഞ ന ൟ രണ്ടും യകാരത്തിന്നും പകരം ആകുന്നു.
(ഞാൻ പണ്ടു യാൻ; ൡണ്ടു-കൎണ്ണാടകം യണ്ഡ്രി; ഓടിന-ഓടിയ; ചൊല്ലിനാ
ൻ-യാൻ; നുകം-യുഗം; നീന്തു-കൎണ്ണാടകം-ൟന്തു)
52. ണകാരം പലതും ള ഴ എന്നവറ്റിൽനിന്നു ജനിക്കു
ന്നു. (കൊൾന്തു-കൊണ്ടു; വീഴ്ന്തു-വീണു; തൊൾനൂറു-തൊണ്ണൂറു; ഉൾ-ഉണ്മോഹം[ 24 ] പ. ത; ഉൺ്നാടി-കൃ. ഗാ; വെൾ-വെണ്ണീറ, വെണ്ണിലാവു.) ഖരം പരമായാൽ
ണകാരം മാഞ്ഞു പോകിലും ആം (വെൺ്കുട-വെങ്കുടം; കാണ്പു-കാമ്പു; എ
ണ്പതു-എമ്പതു)
53. ൻ ന ൟ രണ്ടിന്നു പണ്ടു ഭേദം ഉണ്ടു, ഇപ്പോൾ ഒ
ർ അക്ഷരം തന്നെ എന്നു തോന്നുന്നു. നകാരം പദാദിയിലും
തവൎഗ്ഗികളോടും നില്ക്കുന്നതു; ൻകാരം പദമദ്ധ്യത്തിലും പദാന്ത
ത്തിലും റകാരത്തോടും തന്നെ (നകാരം: നല്ല-എന്തു; ൻകാരം: ആടിന. എ
ൻ്റെ-ഞാൻ) പിന്നെ ൻ എന്നുള്ളതു പലപ്പോഴും ലകാരത്തോടു മാ
റുന്നു. (നല്മ-നന്മ; പൊൻപൂ. പൊല്പൂ; ഗുദ്മം, ഗുല്മം-ഗുന്മം.) തെൻകു (തമിഴ-
തെറ്ക്കു) തെല്ക്കു, തെക്കു; നോൻ-(തമിഴ-നോറ്ക്ക) നോല്ക്ക.
54. മകാരം അനുനാസികങ്ങളുടെ ശേഷം വകാരത്തിന്നു
പകരം നില്ക്കുന്നു (ഉൺവാൻ, തിൻവാൻ-ഉണ്മാൻ, തിന്മാൻ എന്നു വരു
മ്പോലെ, അപ്പന്മാർ അതിന്മണ്ണം എന്നവയും ഉണ്ടാം 59.)
d. യ-വ-എന്ന ഉയിൎവ്യഞ്ജനങ്ങൾ. Semivowels. യ. വ.
55. യകാരം താലവ്യസ്വരങ്ങളോടും, വകാരം ഓഷ്ഠ്യസ്വരങ്ങ
ളോടും, * സംബന്ധിച്ചതാകകൊണ്ടു, രണ്ടിനാലും സന്ധിയി
ലും മറ്റും വളരെ പ്രയോഗം ഉണ്ടു. വിശെഷാൽ വകാരം പലതും
താലവ്യസ്വരങ്ങളാൽ യകാരമായ്പോകും (തീവൻ-തീയൻ; അറിവിക്ക-
യിക്ക; നെടുവിരിപ്പു-നെടിയിരിപ്പു; പറവാൻ-പറയാൻ; 21. 28. 29. 51.)
56. ചില യകാരങ്ങൾ ചകാരാദികളിൽനിന്നുണ്ടായി (വായി
ക്ക-വാച്; പയി-പൈ-പചി; അരയൻ, ചൻ; ദശമുഖൻ-തെയമുകൻ ര. ച.
അയൻ-അജൻ; രായർ-രാജാ; പേയി-പിശാച്; ചതയം-ശതഭിഷൿ; ആയിലി
യം-ആശ്ലേഷം). മറ്റ ചിലവ ചകാരങ്ങളായി പോയി (യവനക-ചോ
നക; യാമം-ചാമം-വൈ-ശാ)
പദാദിയിലേ യകാരം സ്വരമായി ചമയും 21 (യമൻ, എമൻ;
ശൈശവം കഴിഞ്ഞെവ്വനം വന്നു സ. ഗോ=യൌ) [ 25 ] 57. അൎദ്ധയകാരം (യ) എഴുതാത്തതിനാൽ, ചില സംശ
യങ്ങൾ ജനിക്കുന്നു. നാ- എന്നതു ചിലർ ആകാരാന്തം എന്നു
ചൊല്ലുന്നു; അങ്ങിനെ അല്ല-നായി, നായ്ക്കൾ എന്നു പറയേ
ണ്ടതു; അത ഉച്ചാരണത്തിലും എഴുത്തിലും പലപ്പോഴും ലോ
പിച്ചു പോകുന്നു. (പാമരം-പായ്മരം; വാവിട്ടു—വായ്വിട്ടു; തേങ്ങായി-തേങ്ങാ-
തേങ്ങ) പുരാണത്തിൽ-യി-എന്ന് എഴുതുമാറുണ്ടു (ചെയ്യ=ചെയിയ)
ആയ്പോയി-ആയിപ്പോയി-എന്നീ രണ്ടും ശരി.
58. വകാരം ഉച്ചാരണവേഗത്താൽ പലപ്പോഴും ലോ
പിച്ചു പോകും. (കൂട്ടുവാൻ-കൂട്ടാൻ; വരുവാൻ-വരാൻ; ഉപദ്രവം-ഉപദ്രം; എ
ല്ലാവിടവും-എല്ലാടവും; വരുവിൻ-വരീൻ; വിടുവിക്ക, വിടീക്ക.) 45. 55.
ഓഷ്ഠ്യസ്വരം ആകയും ചെയ്യും. (24-31.)
59. അതു വിശേഷാൽ മകാരത്തോടു മാറുന്നു. (54.) മസൂ
രി-വസൂരി; അമ്മാമൻ-അമ്മോൻ; വണ്ണ-മണ്ണ; വിന-മിന; വിഴി-മിഴി; വീ
ശ-മീശ.
e. രലാദികൾ. Liquids. ര. ല. ഴ. ള.
60. a. റ. ര. എന്ന റകാരവും രേഫവും തമ്മിൽ നന്ന അ
ടുത്ത അക്ഷരങ്ങൾ ആകയാൽ-ർ എന്ന അൎദ്ധാക്ഷരം രണ്ടി
ന്നും പറ്റുന്നു (മാറ് -മാർ; കൂറു-ഇളങ്കൂർതമ്പുരാൻ; വേറു-വേൎപ്പെടുക)— പി
ന്നെ സംസ്കൃതത്തിലേ അൎദ്ധരേഫം രി-റു-എന്നാകും (അരിക്ക പു
ത്തിരൻ മ. ഭാ.-നിൎവ്വഹിക്ക-നിറുവഹിക്ക-15) പലതും ലോപിച്ചു പോ
കും (മൎദ്ദളം-മദ്ദളം)
60. b. ക്രൎക്കാദികളുടെ തത്ഭവങ്ങളിൽ റകാരം തന്നെ നടപ്പു
(പ്രകാരം-പിറകാരം; ആശ്രയം-ആച്ചിറയം; ഗുല്ഗുലു-കുറുക്കുലു) ശ്രോണി-ചു
റോണി; മൂത്രം-മൂത്തിറം; സൎവ്വാംഗം-തറുവാങ്കം-(വൈ-ശാ)
61. റകാരം ഖരങ്ങളിൽ കൂടിയതാകകൊണ്ടു, ദ്വിത്വം വരു
വാനും (വയറ-വയറ്റിൽ) അനുനാസികത്തോടു ചേരുവാനും (എൻ്റെ)
സംഗതി ഉണ്ടു. പദാന്തത്തിൽ ചില രേഫങ്ങളും റകാരമായി
പോകയും ആം. (നീർ, നീറ്റിൽ) പറ്റ.റും എന്നിങ്ങനെ ഒരു കുത്തു
ചേൎത്തു കൊണ്ടു ൩ റകാരങ്ങളെ എഴുതും (ര. ച.=പറ്റ അറും) [ 26 ] 62. പല റകാരങ്ങളും-ൻ-ല-എന്നവറ്റിൽനിന്നുണ്ടായി
(നിൽ-നിറുത്തു, നൃത്തു; വിൽ-വില്ത്തു, വിറ്റു; നൽ-നൽന്തു-നൻറു, നന്നു; മുറ്റം-
മുൻ; തീറ്റുക-തീൻ.)
63. പദാദി രേഫത്തിന്നു-ഒന്നുകിൽ-അ-ഇ-ഉ-എന്ന
വ മുന്തി വന്നു. (13. 16. 18. 19.) അല്ലായ്കിൽ അതു ലോപിച്ചു
പോയി. (രുധിരം-ഉതിരം.) ഇപ്പോഴോ പദാദിരേഫം സാധുവാ
കുന്നു.
64. രേഫം ചിലപ്പോൾ ലകാരത്തോടു മാറുന്നു (പരിച-
പലിശ; ചീല-ചീര; പൎയ്യങ്കം-പല്ലക്കു; ഇരഞ്ഞി (തുളു) ഇലഞ്ഞി (തമിഴു.) ചകാര
ത്തോടും ദകാരത്തോടും പടുവാക്കിൽ ചേൎച്ച ഉണ്ടു. (രാമൻ-ചാമൻ; ര
യിരു-ദയിരു; രണ്ടു-ലണ്ടു-ചണ്ടു, ദണ്ടു-)
65. a. അൎദ്ധലകാരം സംസ്കൃതത്തിലേ അൎദ്ധ-ത-വൎണ്ണ
ങ്ങൾക്കും (44) തമിഴിലേ അൎദ്ധറകാരത്തിന്നും പകരം വരും. (ഉം. ഉ
ൽകൃഷ്ടം, മത്സരം, ഉൽപത്തി, ആത്മാ ഇങ്ങനെ അൎദ്ധതകാരം; അത്ഭുതം, തത്ഭവം,
പത്മം ഇങ്ങനെ അൎദ്ധദകാരം; തല്പരാദികൾ തമിഴിൽ തറ്പരം മുതലായതത്രെ)
നോല്ക്ക 53
65. b. ലകാരം ദ്വിത്വഖരങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ ചേരുമ്പോ
ൾ ലയിച്ചു പോകിലുമാം (ശില്പം-ചിപ്പം; കാല്ക്കൽ-കാക്കൽ; പാ (ൽ) ച്ചോ
റു; മേ (ൽ) ത്തരം; ക (ൽ) ത്തളം. (പ. ത.); വാതില്ക്കൽ-വാതിക്കൽ-വാതുക്കൽ;
കോയിക്കൽ; വല്ക്കുക-വക്കുക) അപ്രകാരം മുൻജന്മം-മുൽജന്മം-മുജ്ജന്മമായ്വരും-
തെക്കു എന്ന പോലെ-(53).
66. ഴ-ള- എന്നവ തമ്മിൽ നന്ന അടുത്തവ ആകയാൽ,
ൾ എന്ന അൎദ്ധളാരം ഴകാരത്തിന്നായും വരും. (എപ്പോഴു-എപ്പോൾ-
എപ്പോഴും-എപ്പോഴേക്കു; പുകൾ-പുകഴ്പ്പൂണ്ടു; തമിഴു-തമിൾ). തത്ഭവങ്ങളിൽ
ഴകാരം ഡ-ഷ-ള-എന്നവറ്റിന്നു പകരം ആയ്ക്കാണും. (നാഡി-
നാഴി; ദ്രമിഡം-തമിഴ; സീഹളം-ൟഴം; അനുഷം-അനിഴം; ഇലഴക്കണൻ ര.
ച. ലക്ഷ്മണൻ; ക്ഷയം-കിഴയം-വൈ. ശാ) ണകാരത്തിൽനിന്നും ജ
നിക്കും (കാഴ്ച-കാണ്ച, തമിഴു കാട്ചി) യകാരത്തോടും സംബന്ധം ഉണ്ടു
(മക്കത്തായം-ഴം) ആളി എന്നതിൽനിന്നു ആയ്മ-ആഴ്മ-).
67. ളകാരം സംസ്കൃതത്തിൽ ലകാരത്തിൽനിന്നുണ്ടാകും.
(മലം-കോമലം, കോമളം); അതു ട-ഡ-എന്നവറ്റിന്നും പകരം നി [ 27 ] ല്ക്കും (42 ഖഡ്ഗം-ഖൾ്ഗം) ണ-ഴ-കാരങ്ങളോട സംബന്ധം (52. 66)
68. a പദാദിയിൽ ളകാരം ഇല്ല (എങ്കിലും മഹാളോകർ, ളോ
കർ എന്ന് ഒരു പക്ഷം ഉണ്ടു); പിന്നെ ക്ര, ൎക്കാദികളിൽ റകാരം
വരുമ്പോലെ (60 b.), ക്ലാദികളുടെ തത്ഭവങ്ങളിൽ ളകാരം നടക്കും
ഉം-കിളേചം (ക്ലേശം), ചുക്കിളം-(ശുക്ലം).
68. b അൎദ്ധളകാരം ദ്വിത്വഖരങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ ലയി
ച്ചു പോകും (മക്ക (ൾ) ത്തായം, കൾ്ക്ക-കക്ക-65); ഴകാരവും കൂട അങ്ങി
നെ തന്നെ. (കമിഴ്ക്ക-കമിക്ക-കമിച്ചു-കമിഴ്ത്തി-കമുത്തി-കേ-രാ; പോഴ്തു-
പോതു.)
IV. പദാംഗങ്ങൾ. ON SYLLABLES.
69. ഓരോരൊ പദത്തിൽ എത്ര സ്വരങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നാ
ൽ അത്ര പദാംഗങ്ങൾ ഉണ്ടു. അതിൽ സ്വരാന്തമായതു തുറന്ന
പദാംഗം (ആ-താ-പോ), വ്യഞ്ജനാന്തമായതു അടെച്ച പദാംഗം (മൺ,
മുൻ, കൽ, കാർ, വാൾ, കീഴ) ചെയ്യുന്നു എന്നതിൽ (ചെയ-യുൻ-നു) മൂന്നു
പദാംഗങ്ങൾ ഉണ്ടു; അതിൽ നടേത്തവ അടെച്ചവ, പിന്നേതു
തുറന്നതു.
70. പദാംഗം ദീൎഘം എന്നു ചൊല്ലുന്നതു അതിലേ സ്വ
രം ദീൎഘം എന്നു വരികിലും (ചാ-മീൻ), അതിൻ്റെ തുടൎച്ചയിൽ ര
ണ്ടു വ്യഞ്ജനങ്ങൾ കൂടുകിലും തന്നെ (മിന്നു: മിൻ-നു) ശേഷമുള്ളതു
ഹ്രസ്വപദാംഗം. ആകയാൽ പ്രത്യുപകാരാൎത്ഥം എന്നതിൽ:
| ൧ | ൨ | ൩ | ൪ | ൫ | ൬ |
| (പ്ര — | ത്യു— | പ— | കാ— | രാ— | ൎത്ഥം |
ഒന്നാം പദാംഗം തു
ടൎച്ചയാലും നാലമതു സ്വരനിമിത്തവും, അഞ്ചാമത് രണ്ടു ഹേ
തുക്കളാലും ദീൎഘമാകുന്നവ; ശേഷം മൂന്നും ഹ്രസ്വങ്ങൾ തന്നെ.
71. ൟ ചൊന്നതു ഏകദേശം യുരൊപ ഭാഷകളെ അ
നുസരിച്ചിട്ടുള്ളതു; സംസ്കൃതത്തിലും തമിഴിലും അധികം സൂക്ഷ്മമാ
യിട്ടുള്ള പ്രയോഗം കൂടെ ഉണ്ടു. മാത്ര എന്നതു ഒരു നൊടി ആ
കുന്നു; അതിൽ ഹ്രസ്വസ്വരം ഒരു മാത്രയും, ദീൎഘം രണ്ടും. ഐ,
ഔ ആകുന്ന പ്ലുതം മൂന്നു മാത്രയും ഉള്ളവ എന്നു ചൊല്ലുന്നു. അ [ 28 ] രയുകാരവും വ്യഞ്ജനങ്ങളും ഓരോന്നു അര മാത്രയുള്ളവ അത്രെ.
72 വ്യഞ്ജനങ്ങൾ അധികം കൂട്ടി ചെല്ലുന്നതു ശുദ്ധ മല
യായ്മയിൽ അല്ല, സംസ്കൃതത്തിൽ മാത്രം വിഹിതമാകുന്നു. അ
തുകൊണ്ടു ൟവക പദാംഗങ്ങൾക്ക മലയാളതത്ഭവങ്ങളിൽ തേപ്പു
വരുന്നു (പങ്ക്തി-പന്തി; മാണിക്യം-മാണിക്കം, ശുഷ്കം-ചുക്കു) സ്വരം ചേ
ൎത്തു വ്യഞ്ജനങ്ങളെ വേർപിരിക്കിലും ആം (ദുൎയ്യോധനൻ-ദുരിയോധ,
നൻ മ. ഭാ; വൎഷിച്ചു-വരിഷിച്ചു; ശുല്കം-ഉലകു. (ശാസ); ആൎദ്ര-(തിരുവ്) ആതിര;
അഗ്നി-അക്കിനി (മ. മ.).
73. ചില വാക്കുകളിൽ ദീൎഘസ്വരത്തോട് ഏകവ്യഞ്ജനം,
ഹ്രസ്വസ്വരത്തോട് വ്യഞ്ജനദ്വിത്വം ഇങ്ങിന രണ്ടു പക്ഷ
ങ്ങൾ കാണുന്നു. (ഓച-ഓശ-ഒച്ച; നീയും-നിയ്യും ഒല്ല-ഓല;ഇല്ല-ൟല; എടു
ത്തു-കൊള്ളു-എടുത്തോളു; പുഷ്യം-പൂയം; അക്കോൽ-ആ കോൽ; വേഗം-വെക്കം)
രണ്ടിലും മാത്രാസംഖ്യ ഏകദേശം ഒക്കുന്നു.
V. സന്ധി JUNCTION OF LETTERS OR EUPHONY.
a. സ്വരസന്ധി. Junction of Vowels.
General Rules.
74. സംസ്കൃതത്തിൽ ഉള്ളതു പോലെ മലയാളത്തിൽ സം
ഹിതാക്രമം കാണ്മാനില്ല. രണ്ടു പദങ്ങളിലേ സ്വരങ്ങൾ തങ്ങളി
ൽ കൂടുന്നേരത്തു (മഹാ-ൟശ്വരൻ-മഹേശ്വരൻ; സൂൎയ്യ-ഉദയം-സൂൎയ്യോദയം.)
എന്ന പോലെ സ്വരയോഗം ഉണ്ടാകയില്ല. ഒന്നുകിൽ പദാന്ത
മായ സ്വരം ലയിച്ചു പോകുന്നു, അല്ലായ്കിൽ യ-വ-എന്ന വ്യ
ഞ്ജനങ്ങളിൽ ഒന്നു സ്വരങ്ങളുടെ നടുവിൽ നില്ക്കേണ്ടു. സംസ്കൃ
താചാരവും ദുൎല്ലഭമായി കാണുമാറുണ്ടു. (ദമയന്ത്യെന്നല്ലാതെ-ദ-ന-സുഖാ
സനേഷ്വിരിക്കും ഭാഗ).
75. പദാന്തമായ അകാരത്തിന്നു പണ്ടു വകാരം തന്നെ
ഉറപ്പു. (അ-വ്-ഇടം=അവിടം; പലവാണ്ടും, പലവുരു, ചെയ്ത-വാറെ-കേ-ഉ,
മിക്കവാറും, ഒക്കവെ, പതുക്കവെ, നുറുങ്ങിനവുടൽ-ര. ച. കൂട-വ്-ഏതാനും മ. ഭാ.-)
എങ്കിലും താലവ്യാകാരത്തിന്നു യ തന്നെ വേണ്ടു (തല-യ-ഉം=തല
യും; ചെയ്കയില്ല)-യകാരം ഇപ്പോൾ അധികം അതിക്രമിച്ചു കാണു
ന്നു. (വേണ്ടയോ, അല്ലയോ, വന്നയാൾ) [ 29 ] 76. പാട്ടിൽ അകാരം പലതും ലയിച്ചു പോകും.
അ — അ = അറികമരേശ്വര-മ-ഭാ. വരുന്നല്ലൽ
അ — ഇ = അല്ലിഹ, ആയുള്ളിവൻ-കെ-രാ.
അ — ഉ = വെണ്ണ കട്ടുണ്ണി
അ — എ = ചെയ്കെന്നു, ഓൎക്കെടോ, നല്ലവെല്ലാം. ര-ച.
അ — ഏ = ഇല്ലേതുമേ പ-ത.
അ — ഐ = ഇല്ലൈക്യം കൈ-ന.
അ — ഒ = വിൽ മുറിഞ്ഞൊച്ച അ-ര.
77. ഇ-ൟ-എ-ഏ-ഐ-എന്ന താലവ്യസ്വരങ്ങളുടെ
തുണ യകാരം തന്നെ (വഴി-യരികെ)-ഇ-യി-എന്നതിന്നു ചില
പ്പോൾ ദീൎഘയോഗം കൊള്ളിക്കാം. (നൊക്കീല്ലല്ലോ-മ-ഭാ.=നോക്കിയി
ല്ല; ചൊല്ലീല്ലയോ).
78. അരയുകാരത്തിന്നു ഏതു സ്വരം എങ്കിലും പരമാകു
മ്പോൾ നില്പില്ല. (അവന്നല്ല-എനിക്കില്ല-കണ്ടെടുത്തു).
നിറയുകാരം തുടങ്ങിയ ഓഷ്ഠ്യസ്വരങ്ങളുടെ തുണയോ വ
കാരം തന്നെ (തെരു-വും; പൂവും; ഗോമായുവും; തിരുവെഴുത്തു)- ചിലതിൽ
രണ്ടു നടപ്പുണ്ടു. (അതുവും-അതും; പോകുന്നുവൊ-പോകുന്നൊ; കണ്ടുവെന്നു-
കെ-രാ-കണ്ടെന്നു; വരുന്നു വെങ്കിൽ-വരുന്നെങ്കിൽ-)
79. ഋകാരം സ്വരങ്ങളിൽ പരമാകുന്നതിൻ്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ ആവിതു.
അ — ഋ- മറ്റുള്ളതുക്കളും കൃ-ഗാ.
ഉ — ഋ- അങ്ങൃഷി-കേ-രാ; നാലൃണം. മ-ഭാ. കുടും പൊഴുതുതൃക്കുകൾ. ഭാഗ.
പിന്നെ ഒരൃഷി (ഒരു ഋഷി) രാജരൃഷി (രാജൎഷി) രണ്ടും കാണുന്നു; മ-ഭാ-മഹായിരുഷികൾ-കേ-ഉ.
സ്വരത്തിൻ മുമ്പിൽ ഋകാരത്തിന്നു വകാരം തന്നെ തുണ- ഉ-ം വിധാതൃവും-ഭാഗ.
80. ആകാരത്തിന്നു വകാരം തന്നെ പുരാണ തുണ
(പിതാവും-വാവെന്നു-കൃ. ഗാ; താവെനിക്ക. കൃ. ഗാ; അന്യഥാവാക്കി, വൃഥാവാക്കി-
കേ-രാ)-എങ്കിലും യകാരം അധികം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു. (ദിവാ
യെന്നും നിശായെന്നും-കെ-രാ; ദിവാവിങ്കൽ എന്നുണ്ടു താനും; ഭക്ത്യായവൻ [ 30 ] മ. ഭാ; ലഭിയായിവൾ- തിരിയായിവൻ കേ-രാ; വരായല്ലൊ അ-ര; ഒല്ലായിതു-മ-
ഭാ; ആക്കൊല്ലായേ- കൃ-ഗാ; വേണ്ടാ എന്നതു കുറുകി പോയിട്ടും ഉണ്ടു
(വേണ്ടല്ലൊ-ദ. നാ-).
81. ഏകാരം പലതിന്നും പാട്ടിലും നാട്ടിലും ലോപം വരും
(കുറയാതെയിരുന്നു-കുറയാതിരുന്നു-കൃ-ഗാ, കാണട്ടെല്ലാവരും കെ-രാ. പിമ്പട
ക്കാം-വ്യ-മാ)
82. ഒകാരത്തിന്നും ഓഷ്ഠ്യത്വം നിമിത്തം വകാരം തന്നെ
തുണ. (ഗോ-വ-ഉ-ം=ഗോവും) എങ്കിലും യകാരം കൂടെ കാണുന്നു.
(ഉണ്ടോയെന്നു-അയ്യോയെന്നു- കൃ. ഗാ.).
b. വ്യഞ്ജനസന്ധി Function of Consonants.
I. Euphony in final & initial Consonants.
83. മലയായ്മയിൽ വ്യഞ്ജനങ്ങൾക്ക നിത്യ സംഹിതയില്ല,
എങ്കിലും തമിഴിലും സംസ്കൃതത്തിലും ഉള്ള സന്ധിപക്ഷങ്ങൾ ദു
ൎല്ലഭമായിട്ടും, സമാസത്തിൽ അധികമായിട്ടും കാണും.
84. അതിൻ്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
ൺ + ച = മഞ്ചിറ (പഴയതു വെൺഞ്ചവരി-രാ-ച)
ൺ + ത = വിണ്ടലം
ൺ + ദ = എണ്ഡിശ-പ. ത. എണ്ടിചയിലും ര. ച.
ൻ + ക = ആലിങ്കീഴ്.
ൻ + ച = അവഞ്ചൊന്ന കൃ. ഗാ. ആലിഞ്ചുവട്ടിൽ പൊഞ്ചരടു- കെ-രാ-
ൻ + ഞ = അവഞ്ഞാൻ ചാണ.
ൻ + ത = ഞാൻ-ഞാന്താൻ.
ൻ + പ = എമ്പോറ്റി (വില്വ)
ൻ + ഖരം = മുല്ക്കാഴ്ച, പൊല്ക്കലം-പൊൽച്ചോറു (പൊഞ്ചരടു) മുല്പുക്കു, തിരുമുല്പാടു, പില്പാടു
മ + ക = പെരിങ്കോയിലകം
മ + ച = വരികയുഞ്ചെയ്തു
മ + ത = വരുന്തൊറും
മ + ന = പഴന്നുകൎന്നു, ചാകുന്നേരം [ 31 ] യ + ച = കച്ചീട്ടു (കൈ)
ർ + സ്വരം = നീരോലിച്ചു, നീറായി
റ + വ്യഞ്ജനം = ചേൎപ്പടം-കൂൎപ്പാടു-കൂൎവ്വാടു
ൽ + ഖരം = മുന്നി(ൽ)ത്തളി; വട(ൽ)ക്കുഴ; മണ(ൽ)ത്തിട്ട-കട(ൽ)
പ്പുറം
ൽ + ത = മേറ്റരം പൊറ്റുടി ര. ച. ഇപ്പോൾ. മേത്തരം, പൊൽ
ത്തുടി
ൽ + ധ = തമ്മിൽധൎമ്മം-തമ്മിദ്ധൎമ്മം-മ. ഭാ.
ൽ + മ = വാന്മേൽ ഭാഗ വിരന്മേൽ ചാണ മേന്മേൽ നാന്മറകൾ-
നെന്മണി
ൾ + ത = മക്ക(ൾ)ത്തായം-മഞ്ഞ(ൾ ത്തുകിൽ-) ൾ്ത=ട എന്നു വ
രും ഉം. അയ്യനടികുടിരുവടി ശാന രിചകടോറും ര. ച.
ൾ + മാന = ഉണ്മോഹം-ഉണ്നാടി-എണ്മണി
(ഴ്)ൾ + സ്വരം = ഇപ്പോഴിവിടെ കെ. രാ. കാണുമ്പൊഴൊട്ടുമേ പ. ത.
ഴ് + ന. വാഴുന്നാൾ വാഴനാൾ വാണാൾ ര. ച.
II. Euphony in Final.
85. അം എന്ന പദാന്തം ഉം എന്നതിൻ മുമ്പിൽ അവ
ആകും (പാപം, പാപവും; ഓട്ടം ഒഴുക്കം=ഓട്ടവൊഴുക്കവും; വസ്ത്രവെല്ലാം. ദ-നാ)
പിന്നെ ആക എന്ന ക്രയയോടു ചേൎന്നു വരുമ്പോൾ, ലോപി
ച്ചും പോകും (വശമായി-വശായിതു-വേ-ച; ഛിന്നഭിന്നായി-വിധെയാക്കി-നാ
നാവിധാക്കി) അനേകം തത്ഭവങ്ങളിലും അത അരയുകാരമായ്പോയി
(അക്ഷം-അച്ച; ശംഖം-ശംഖ; ദ്വീപം-ദ്വീപ; മന്ഥം-മന്ത)
III. Euphony in final Vowels & initial Consonants.
86. സമാസത്തിൽ പദാദിവ്യഞ്ജനസംക്ഷേപം സംഭവി
ക്കുന്നതും ഉണ്ടു, അതിനാൽ ചില ദിക്കിൽ (†) സ്വരദൈൎഘ്യവും
വരുന്നു. ഉദാഹരണങ്ങളാവിതു.
ക- എറിഞ്ഞള കേ-രാ, വെച്ചൂടും (കൂടും), ചെയ്യാതെകണ്ടു=ചെ
യ്യാണ്ടു.
†- ചെയ്തുകൊള്ളാം= ചെയ്തോളാം (73)
†- ജയിച്ചൊളുക= വെച്ചോണ്ടു [ 32 ] †- ചെമ്പുകൊട്ടി= ചെമ്പോട്ടി; ചെരിപ്പുകുത്തി= ചെരിപ്പൂത്തി;
അമ്പുകുട്ടി= അമ്പൂട്ടി
ന- അങ്ങുനിന്നു= അങ്ങുന്നു, അതിങ്കന്നു
†- എഴുന്നുനില്ക്ക= എഴുനീല്ക്ക- രാ. ച. എഴുനീല്ക്ക; എറ നാടു =
ഏറാടു; വെണ നാടു= വെണാടു
യ- വീട്ടെജമാനൻ-(21), വാട്ടമറ്റെമഭടർ
വ- കൊണ്ടുവാ = കൊണ്ടാ, കൊണ്ടന്നു; തരവേണം= തരേണം
†- ഇട്ടുവെച്ചു= ഇട്ടേച്ചു-(വെച്ചേച്ചു)
†- കൊടുത്തുവിട്ടു = കൊടുത്തൂട്ടു- (ചാണ); ചൊല്ലിവിട്ടതും = ചൊ
ല്ലൂട്ടതും-കൃ-ഗാ; രണ്ടുവട്ടം= രണ്ടൊട്ടം-കണ-സാ
†- നല്ലവണ്ണം= നല്ലോണ്ണാം-വാ 73
†- ചില-വ-ഇടത്തും= ചിലേടത്തും കേ-രാ, പലേടത്തും
അരു- എഴുന്നരുളുക = എഴുന്നള്ളുക-എഴുന്നെള്ളുക
87. Doubling of Consonants പദാദികളായ ഖരങ്ങൾ്ക്കും (ജ-ഞ-ഭ-
ശ-സ- എന്നവറ്റിന്നും) സന്ധിയാൽ പലപ്പോഴും ദ്വിത്വം വരും-എ
വിടെ എല്ലാം എന്നാൽ:
1.) ഗുരുസ്വരത്തിന്നു പരമാകുമ്പോൾ: പിലാ-ക്കീഴ്; തീ-പ്പറ്റി;
പൂ-പ്പൂത്തു; ശബ്ദത്തേക്കേട്ടു; അവനേസ്സേവിച്ചു- മ-ഭാ എന്നേ-ഭരവും ഏല്പിച്ചു-ചാ
ണ; ഇവിടേസ്സുഖം-കെ-രാ; കൈ-ത്താളം.
2.) താലവ്യസ്വരത്തിൽ പിന്നെ:
മഴക്കാലം-പടജ്ജനം-അരഞ്ഞാൺ-ഒറ്റശ്ശരം-പുള്ളിപ്പുലിത്തോൽ-പോയിപ്പ
റ-പോയ്ത്തൻ്റെ-കന്നിഞ്ഞായറു- ചാണ- നന്നായിച്ചെയ്തു — നന്നായ്ത്തൊഴുതു-വെ-
ച. പേപ്പട-പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന തീക്കനല്ക്കട്ട ശി-പു; എങ്കിലും മുലകുടി-വഴിപോ
ക്കൻ-എന്നും മറ്റും ചൊല്ലുന്നു.
3.) താലവ്യാകാരമല്ലാത്തതിലും കൂടക്കൂടെ ഉണ്ടു: ലന്തക്കായി-
കൊള്ളക്കൊടുക്ക-ഭയപ്പെട്ടു-ചെയ്യപ്പെട്ടു-ചെയ്തപ്പോൾ; എങ്കിലും മരിച്ചപിൻ,
എന്ന പോലെ, അകതാർ-
4.) നിറയുകാരത്തിൽ പിന്നെ:
പുതുച്ചൊൽ-പതുപ്പത്തു-ചെറുപ്പിള്ളർ കൃ. ഗാ-മുഴുഞ്ഞായം-കേ. രാ-തൃത്താ
ലി. (=തിരു); ചിലതിന്നു അതില്ല. (മറുകര-ചെറുപൂള)
അരയുകാരത്തിൽ പിന്നെ എത്രയും ദുൎല്ലഭമായി ദ്വിത്വം കാ
ണുന്നു. (മുത്തുക്കുല-മ-ഭാ; മുത്തുക്കുട. കെ-രാ.) [ 33 ] 5.) ർ-ൽ-ൾ-എന്നവറ്റിൻ്റെ ശേഷം എതിൎത്തല, പോൎക്കളം,
സ്വൎല്ലോകം; പാല്ക്കടൽ, നല്ക്കുളം, മുമ്പിൽത്തന്നെ കേ രാ; ഉൾക്കൊണ്ടു, ഉൾത്താർ, പു
ഴ്ക്കരമൂലം വൈശ=പുഷ്കര).
88. പെടുക-പാടു-വടി-എന്നവറ്റോടു ദ്വിത്വം ഉള്ള സ
മാസങ്ങൾ തന്നെ നടപ്പു (മേല്പെട്ടു, പുറപ്പാടു, വെടിപ്പാടു, മേല്പടി, മേ
പ്പടി, മേൽപ്പൊടി,) എങ്കിലും പഴയതു ചിലതു ദ്വിത്വം കൂടാതെ ആ
കുന്നു. (വഴിപാടു, ഇടപാടു, നടപടി, പിടിപെടുക, മേല്വട്ടു=മേലോട്ടു).
IV. Euphony in final Consonants & initial Vowels.
89. ൺ-ൻ-മ-യ-ൽ-ൾ. ൟ അൎദ്ധാക്ഷരങ്ങൾ ധാതു
വാകുന്ന ഹ്രസ്വപദാംഗത്തെ അടെക്കുമ്പോൾ സ്വരം പരമാ
കിൽ ദ്വിത്വം വരും.
ൺ: മൺ = മണ്ണിട്ടു.
ൻ: പൊൻ = പൊന്നെഴുത്തു; മുൻ=മുന്നെ; പിൻ=പിന്നിൽ (കാലിൻ=
കാലിന്നിണ)
മ: നം = നമ്മാണ; സ്വം=സ്വമ്മെടുത്തു.
യ: പൊയ = പൊയ്യല്ല; മെയ=മെയ്യെന്നു.
ൽ: വിൽ = വില്ലാൽ; നൽആന=നല്ലാന.
ൾ: മുൾ = മുള്ളിൽ; എൾ=എള്ളും; വെൾ വെള്ളോല.
ഇതി അക്ഷരകാണ്ഡം സമാപ്തം. (4—89).
II. പദകാണ്ഡം ETYMOLOGY.
90. Explanation. അക്ഷരങ്ങൾ ചേൎത്തു ചൊല്ലുന്നത പ
ദം തന്നെ. പദത്തിന്നു രൂപം അനുഭവം ൟ രണ്ടു വിശേഷം;
അനുഭവം ചൊല്ലേണ്ടതു വാചകകാണ്ഡത്തിൽ തന്നെ. പദകാ
ണ്ഡത്തിൽ ചൊല്ലുന്നതു നാമരൂപവും ക്രിയാരൂപവും തന്നെ;
ഇവറ്റിന്നു തമിഴിൽ പേൎച്ചൊൽ വിനച്ചൊൽ എന്നു പേരുകൾ
ഉണ്ടു. പിന്നെ എണ്ണവും ഗുണവും കുറിക്കുന്ന വിശേഷങ്ങൾ
(ഉരിച്ചൊല്ലുകൾ) ആ രണ്ടിന്നുള്ളവയും അവ്യയങ്ങളും പറയേണ്ടു;
ഒടുക്കം ഹാ കൂ ഇത്യാദി അനുകരണശബ്ദങ്ങൾ ഉണ്ടു. [ 34 ] A. നാമരൂപം (പേൎച്ചൊൽ)
The Properties & Accidents of Nouns.
A.) NOUN-SUBSTANTIVE നാമം.
I. ത്രിലിംഗങ്ങൾ The 3 Genders.
91. മലയായ്മയിൽ പുല്ലിംഗവും സ്ത്രീലിംഗവും സബുദ്ധി
കൾ്ക്കേ ചൊല്ലുകയുള്ളു; അതുകൊണ്ടു സംസ്കൃതത്തിൽ പുല്ലിംഗമാ
കുന്ന വൃക്ഷം സ്ത്രീലിംഗമാകുന്ന പൂർ എന്നീ രണ്ടും നപുംസകം
അത്രെ. അബുദ്ധികൾ ചിലവറ്റിന്നു ബുദ്ധി ഉണ്ടെന്നു വെ
ച്ചു ലിംഗം സങ്കല്പിച്ചിട്ടും ഉണ്ടു. (ഉ-ം. സൂൎയ്യൻ-ചന്ദ്രൻ, മംഗലനായുള്ള
തിങ്കൾ. കൃ-ഗാ. ധ്രുവൻ, വിന്ധ്യഹിമവാന്മാർ, കേ. രാ-ഭൂമി ആകുന്ന ദേവി.)
92. The Masculine Gender. പുല്ലിംഗത്തെ മിക്കവാറും കുറി
ക്കുന്ന പ്രത്യയം അൻ എന്നത ആകുന്നു. (പുത്രഃ—പുത്രൻ; മകു-മക
ൻ)- ചില നപുംസകങ്ങൾ്ക്കും ആ പ്രത്യയം തന്നെ കൊള്ളിക്കാം
(പ്രാണൻ, മുഴുവൻ, പുത്തൻ)
93. The Feminine Gender. സ്ത്രീലിംഗത്തിന്നു നാലു പ്ര
ത്യയങ്ങൾ ഉണ്ടു.
1.) ആൾ എന്നതു കുറുക്കയാൽ, ഉണ്ടായ ആൾ (മകൾ).
2.) ത്തി പ്രത്യയം (ഒരുവൻ- ഒരുത്തി). താലവ്യസ്വരത്താലെ-
ച്ചി-ആകും (ഇടയൻ, ഇടച്ചി 40 ആശാരി, ച്ചി; പടുവായിട്ടു നായർ, നായര
ച്ചി). മൂൎദ്ധന്യത്താലെ, ട്ടി, ആകും (പെൺ, പെണ്ടി-പാണൻ, പാട്ടി-തമ്പു
രാൻ, രാട്ടി ൾ്ത്തി-എന്ന പോലെ). റവൎണ്ണത്തോടു-റ്റി-ആകും (വേലൻ-
വേല്ത്തി=വേറ്റി).
3.) ഇ (തോഴൻ-ഴി, മലയി, പറയി, ബ്രാഹ്മണി).
4.) സംസ്കൃതനാമങ്ങളിൽ ഉള്ള ആ-കുറുകിയതു-അനുജൻ,
അനുജ-(ജത്തി എങ്കിലുമാം). ജ്യേഷ്ഠ (ജ്യേഷ്ഠത്തി). ഇഷ്ടൻ, ഇഷ്ട-പ്രി
യൻ, പ്രിയ ഇത്യാദി.
94. The Neutral Gender. നപുംസകത്തിന്നു-അം (85). ഉ-
ൟ രണ്ടു പ്രമാണം (വൃക്ഷം, മരം-അതു, കുന്ന) [ 35 ] II. ബഹുവചനം. The Plural Number.
95. ഒരുമ, പന്മ ആകുന്ന ഏകവചനം ബഹുവചനം
ൟ രണ്ടേ ഉള്ളു. ബഹുവചനത്തിന്നു-കൾ-അർ-ൟ രണ്ടു പ്ര
ത്യയങ്ങൾ വിശേഷം.
96. Ending in കൾ, ക്കൾ. കൾ പ്രത്യയത്തിലെ കകാര
ത്തിന്നു -ആ-ൠ-ഊ-ഓ-നിറയുകാരം എന്നീ പദാന്തങ്ങളാൽ
ദ്വിത്വം വരും (ഉ-ം-പിതാക്കൾ, പിതൃക്കൾ-കിടാക്കൾ-നൃക്കൾ-ഭ്രൂക്കൾ-പൂക്ക
ൾ-ഗൊക്കൾ-ഗുരുക്കൾ-തെരുക്കൾ, കഴുക്കൾ).
എങ്കിലും ജ്യാക്കൾ, ജ്യാവുകൾ, ത-സ. പൂവുകൾ, കൃ-ഗാ- ഗോ
വുകൾ. ഭാഗ. തെരുവുകൾ-കഴുവുകൾ. കേ. രാ. മജ്ജാവുകൾ വൈ.
ച. എന്നവ കൂടെ നടക്കുന്നു. പിന്നെ രാവുകൾ (കൃ. ഗ.) കാവുക
ൾ-പാവുകൾ-എന്നതേ പ്രമാണം.
97. താലവ്യസ്വരങ്ങളിൽ പരമാകുമ്പൊൾ, കകാരത്തിന്നു
ദ്വിത്വം ഇല്ല. (സ്ത്രീകൾ, തീയത്തികൾ, തൈകൾ, തലകൾ, കായ്കൾ). എങ്കിലും
നായ്ക്കൾ എന്നതു നടപ്പായി. (നായികൾ എന്നു ത്രിപദാംഗമായും ഉണ്ടു—
കൃ. ഗാ. ചെന്നായ്കൾ. മ. ഭാ.)
98. അരയുകാരത്താലും അൎദ്ധരലാദികളാലും ദ്വിത്വം ഇല്ല
(സമ്പത്തുകൾ, കാലുകൾ, കാല്കൾ,. കേ. രാ; പേരുകൾ, പേർകൾ-നാളുകൾ, നാൾക
ൾ). ചില സംസ്കൃതവാക്കുകളിലേ അരയുകാരം നിറയുകാരം പോലെ
ആയിതാനും (സത്ത-സത്തുകൾ, സത്തുക്കൾ, മഹത്തുക്കൾ-മ.ഭാ. ബുദ്ധിമത്തുക്കൾ
അ. രാ. വിദ്വത്തുക്കൾ. ചിര-സുഹൃത്തുക്കൾ-കേ. രാ.) പിന്നെ ചിശാചുകൾ
കേ. രാ. പിശാചുക്കൾ, പിശാചങ്ങൾ-പിശാചന്മാർ നാലും നട
പ്പു. സ്വാദു അരയുകാരാന്തമായി ദുഷിച്ചു പോയി. (സ്വാദുകൾ-
വൈ. ച. സന്ധുകൾ എന്ന പോലെ.) ദിൿ മുതലായതിന്നു ദിക്കുകൾ
തന്നെ വന്നാലും, ഋത്വിൽ എന്നതിന്നു ഋത്വിക്കൾ കേ. രാ.
തന്നെ സാധുവാം-മകു എന്നതിങ്കന്നു മക്കൾ എന്ന പോലെ.
99. Ending in ങ്ങൾ അംകൾ എന്നത അങ്ങൾ ആകും
(49). മരം, മരങ്ങൾ; പ്രാണൻ മുതലായതിൽ അൻ അപ്രകാ
രമാകും (പ്രാണങ്ങൾ, ജീവങ്ങൾ, കൃ. ഗാ, കൂറ്റൻ, കൂറ്റങ്ങൾ. കൃ. ഗാ; ശുനകൻ.
ശുനകങ്ങൾ കേ. രാ) പിന്നെ ണ്കൾ എന്നതു കാണ്മാനില്ല. ആ [ 36 ] ങ്ങൾ (ആങ്ങള) പെങ്ങൾ എന്നും ആണുങ്ങൾ-പെണ്ണുങ്ങൾ എ
ന്നും വെവ്വേറെ അനുഭവത്തോടെ പറകയുള്ളു. അൽ എന്നതു
കൂടെ നാസിക്യമായി പോയി. (പൈതൽ-പൈതങ്ങൾ). പിന്നെ കി
ടാക്കൾ അല്ലാതെ കിടാങ്ങൾ എന്നതും ഉണ്ടു.
Ending in അർ, അവർ, അവർകൾ & മാർ & ൎകൾ.
100. അർ പ്രത്യയം സബുദ്ധികൾ്ക്കേ ഉള്ളു; അത അൻ
അ-മുതലായ ഏകവചനങ്ങളോടു ചേരുന്നു. (അവൻ, അവൾ-അവർ;
പ്രിയൻ, പ്രിയ-പ്രിയർ; മാതു-മാതർ-കൃ. ഗ; പിള്ള, പിള്ളകൾ-പിള്ളർ-മ. ഭ; മ
കൾ എന്നതിന്നു മക്കൾ മകളർ ൟ രണ്ടുണ്ടു-മ. ഭാര). മങ്കയർ, മടന്ത
യർ, അരുവയർ, അമരനാരിയർ, തരുണിയർ ര. ച. ഇങ്ങനെ
സ്ത്രീലിംഗം പല വിടത്തും. പിന്നെ മിത്രർ, മിത്രങ്ങൾ എന്ന ന
പുംസകരൂപവും ഉണ്ടു.
101. അവർ എന്നതു സബുദ്ധികൾക്ക ബഹുമാനിച്ചു
ചൊല്ലുന്നു. (രാജാവവർ, രാജാവവർകൾ) അതു സംക്ഷേപിച്ചിട്ടു
ആർ എന്നാകും (പരമേശ്വരനാർ, ഭഗവാനാർ, നമ്പിയാർ, ദേവിയാർ, നല്ലാർ)
102. മാർ എന്നതും അതു തന്നെ അതു മുമ്പെ വാർ (തെലുങ്കു വാ
ര= അവർ) എന്നും അൻ പ്രത്യയത്താലേ (54) മാർ എന്നും ആയി.
ഇങ്ങിനെ-പുത്രനവർ-പുത്രൻവാർ, പുത്രന്മാർ; ഇപ്പൊൾ അതു
സൎവ്വസബുദ്ധികൾ്ക്കും ഏതു പദാന്തത്തോടും പറ്റുന്നു (ഭവാന്മാർ,
ഭാൎയ്യമാർ, ഭാൎയ്യകൾ-പുത്രിമാർ-ജീവന്മാർ-കോയില്മാർ, ന്മാർ-കോവിൽന്മാർ കേ. ഉ
മന്ത്രിമാർ-, മന്ത്രികൾ-വില്ലാളിമാർ-ര. ച. കച്ചേൽമുലത്തയ്യൽമാർ ഭാഗ. അ എന്ന
സ്ത്രീലിംഗത്തിൻ്റെ ബഹുവചനങ്ങൾ ആവിതു (ഗുണപതികളാം
പ്രമദകൾ-കേ-രാ; നിരാശരും, നിരാഗകളും കെ രാ; പിന്നെ പൌരമാർ-കൃ-
ഗാ; പതിവ്രതമാർ-കേ-രാ- ഇത്യാദി) ദേവതമാർ, ദെവതകൾ ദൈവ
തങ്ങൾ എന്നു ചൊല്ലിക്കേൾപു.
103. അർ-കൾ- ൟ രണ്ടും കൂട്ടി ചൊല്ലുന്നു- (അവൎകൾ, പി
ള്ളൎകൾ- പാ) രാജൎകൾ കേ-രാ; അരചൎകൾ മ-ഭാ). അതിൽ രേഫം ലോപി
ച്ചും പോകും (ദേവകൾ, അമരകൾ-കേ-രാ. അസുരകൾ-മ-ഭാ- ശിഷ്യകൾ, ഭ
ട്ടകൾ കേ. ഉ. വൈദ്യകൾ- അമാത്യകൾ-മ-ഭാ- ചിത്തകൾ (സിദ്ധർ) ര. ച; വിഷ്ണു [ 37 ] ദൂതകൾ. ഭാഗ. അതു പോലെ തന്നെ പിതാമാതുലന്മാൎകൾ-വ്യ. മാ; ഗണിക
മാൎകൾ; വാളേലും മിഴിമാൎകൾ - കേ രാ.
104. Ending in കൾ-മാർ- ക്കന്മാർ (രാജാക്കണ്മാർ-ശാസ) എ
ന്നിങ്ങിനെ ചേൎത്താൽ അധികം ഘോഷം തന്നെ; അതിപ്പൊൾ
ക്കന്മാർ എന്നായി (ഗുരുക്കന്മാർ) പിതാക്കന്മാർ എന്നതിന്മണ്ണം പെ
രുമാക്കന്മാർ, തമ്പ്രാക്കന്മാർ യുവാക്കൾ എന്നും ചൊല്ലുന്നു. (ആൾ,
ആൻ എന്ന പദാന്തം ഒരു പോലെ 93, 2) അതു സ്ത്രീലിംഗത്തിന്നും വ
രുന്നു (ഭാൎയ്യാക്കന്മാർ. മ. ഭാ; കന്യാക്കന്മാർ. കേ. രാ. ഗുണപ്രസിദ്ധാക്കൾ രാജാ
ക്കൾ) ഭാഗ. നപുംസകത്തിലും ഉണ്ടു (ഭൂതങ്ങൾ-ഭൂതാക്കൾ- വേ- ച- ഭൂതാക്കന്മാർ).
105. Rare Plurals. സാധാരണമല്ലാത്ത ബഹുവചനരൂപം
ആവിതു ÷ ഒന്നു തെലുങ്കിൽ എന്ന പോലെ രെഫത്തിന്നു ല
കാരത്തെ വരുത്തുക (മൂത്തവർ, മൂത്തോർ, മൂത്തോൽ, വാഴുന്നോൽ; രണ്ടും
സ്ഥാനവാചി. മറ്റെതു മൾ പ്രത്യയം തന്നെ. കൈമൾ, കയ്മൾ
(കമ്മന്മാർ) തമ്മൾ (എമ്മൾ-എന്മൾ കിടാവ) എന്നവറ്റിൽ അത്രെ.
III. വിഭക്തികൾ The Cases.
106. സംസ്കൃതത്തെ അനുസരിച്ചു മലയായ്മയിൽ വിഭക്തി
കൾ (പെറ്റുമകൾ) ഏഴ എന്നു പറയുന്നു.
അതിൽ ഒന്നാമതു പ്രഥമ, കൎത്താവ എന്നു പേരുകൾ ഉ
ള്ളതു; നേർവിഭക്തി എന്നും ചൊല്ലാം.
സംബോധനകൾ ആകുന്ന വിളി അതിൻ്റെ ഒരു വികാ
രം; ശേഷം എല്ലാം വളവിഭക്തികൾ അത്രെ.
107. The Oblique Cases. വള വിഭക്തികൾ ചില നാമങ്ങളിൽ
പ്രഥമയോടു ഓരോ പ്രത്യയങ്ങളെ വേറുതെ ചേൎക്കയാൽ ഉണ്ടാ
കും (മകൻ-ഏ; വില്ലാൽ; കണ്ണ-ഇൽ)- ചിലതിൽ നേർവിഭക്തിക്ക ഒര ആ
ദേശരൂപം വരും- (ഞാൻ-എൻ- ദേശം ദേശത്ത വീടുവീട്ടു കൺ- കണ്ണിൻ)
108. വളവിഭക്തികളുടെ വിവരം
1.) ദ്വിതീയ (കൎമ്മം) ഏ-പ്രത്യയം (താലവ്യാകാരവും മതി ഉ-ം
കണ്ണനപ്പുകണ്ണു-കൃ-ഗ വാനച്ചുമന്തമല ര. ച. [ 38 ] 2.) തൃതീയ (കരണം) ആൽ-പ്രത്യയം-അതിൻ്റെ ഭേദം സാ
ഹിത്യ വിഭക്തി-ഒടു ഓടു-പ്രത്യയം (അങ്ങൊടു എന്നത അങ്ങിടയാ
കുന്ന സപ്തമി പോലെ പ്രയോഗം ഉ-ം അരചനുടൻ ര. ച.=ഒടു.
3.) ചതുൎത്ഥി (സമ്പ്രദാനം) കു-പ്രത്യയം. നേർവിഭക്തി താൻ,
ആദേശരൂപം താൻ-ൻ-അന്തമായാൽ, കു-അല്ല-നു-പ്രത്യയം
ഇഷ്ടം ഉ-ം നകൎക്കും നാട്ടിന്നും ര. ച.
4.) ഷഷ്ഠി (സംബന്ധം) ചതുൎത്ഥിക്കു തക്ക വണ്ണം (ഉടയ) ഉടെ
(അതു-തു-ൟ രണ്ടു പ്രത്യയങ്ങളുള്ളതു-ഉ-ം താൻ, തന്നുടെ, തനതു)
പിന്നെ തൻതു എന്നതു തൻ്റ എന്നാകും (62) ഉ-ം-തൻ്റനു
ജൻ. കേ-രാ അതിനോടു-ഏ-അവ്യയം നിത്യം ചേൎപ്പാറുണ്ടു (തൻ്റെ)
ൟ-ൻറു-എന്നതിൽനിന്നു ചതുൎത്ഥിയുടെ രണ്ടാം പ്രത്യയമാകു
ന്ന-നു-എന്നതു ജനിച്ചതാകുന്നു.
5.) സപ്തമി (അധികരണം) ഇല്ലം ആകുന്ന-ഇൽ, കാൽ ആ
കുന്ന-കൽ, അത്തു-ഇടെ-ഊടെ-അകം-മേൽ-(മൽ)- കീഴ് മുതലാ
യ സ്ഥലവാചികൾ പ്രത്യയങ്ങളാകുന്നു- (ഉ-ം- ദേശത്തിൽ, മലെക്ക
ൽ, നെഞ്ഞത്തു-നെഞ്ചിടെ, മന്നിട. ര. ച. വാനൂടെ, നാടകം, വാന്മേൽ, വേൎമ്മലേ
ത്തോൽ, പിലാക്കീഴ്.)
ഇൻ-തു-ൟ രണ്ടു പ്രത്യയമുള്ള ആദേശരൂപം കൂടെ സ
പ്തമിയുടെ വികാരം എന്നു ചൊല്ലാം (ദേശത്തു-ദേശത്തിൻ)
ഏ-കു-ൟ രണ്ടും ചേൎത്താൽ സ്ഥലചതുൎത്ഥി ജനിക്കും ദേ
ശത്തിലേക്കു; ദേശത്തേക്ക; പണ്ടു ഇതില്ക്കു-രാ- ച- അടവില്ക്കായി- കേ-രാ)
6.) പഞ്ചമി-നിന്നു-എന്ന വിനയെച്ചം സപ്തമിയോടു ചേ
ൎന്നിട്ടു പ്രത്യയമാം (ദേശത്തിൽ നിന്നു, ദേശത്തുന്നു-അവങ്കൽനിന്നു-അവങ്ക
ന്നു-പുണ്ണുന്നു.) [ 39 ] IV. രൂപവകകൾ Declensions.
a. മലയാള രൂപവകകൾ Malayalam Declensions.
109. നാമരൂപങ്ങൾ വിശേഷാൽ രണ്ടു വകയാകുന്നു-
കുവക-നുവക-എന്നിങ്ങിനെ ചതുൎത്ഥി രൂപത്തിന്നു തക്ക പേരു
കൾ ഇടാം.
110. I. a. The first Declension. കുവകകൾ ഒന്നാം കുവക
യിൽ സകല ബഹുവചനങ്ങളും അടങ്ങുന്നു.
൧ാം കുവക.
| Nominative | പ്രഥമ | പുത്രർ | പുത്രന്മാർ | മക്കൾ |
| Vocative | സംബോധന | ഹേ പുത്രരെ! | ഹേ പുത്രരേ! | ഹേ മക്കളേ! |
| Accusative or Objective | ദ്വിതീയ | പുത്രരെ | പുത്രന്മാരെ | മക്കളെ |
| Instrumental | തൃതീയ | പുത്രരാൽ | പുത്രന്മാരാൽ | മക്കളാൽ |
| Social | സാഹിത്യ | പുത്രരോടു | പുത്രന്മാരോടു | മക്കളോടു |
| Dative | ചതുൎത്ഥി | പുത്രൎക്കു | പുത്രന്മാൎക്കു | മക്കൾ്ക്കു (ഭുവനങ്ങൾക്കു ര. ച.) |
| Ablative | പഞ്ചമി | പുത്രരിൽനിന്നു കമ്മാളരിങ്കന്നു കേ-ഉ. | പുത്രന്മാരിൽ നിന്നു | മക്കളിൽനിന്നു |
| Genitive or Possessive | ഷഷ്ഠി | പുത്രരുടെ പുത്രരെ | പുത്രന്മാരുടെ | മക്കളുടെ-മക്കടെ |
| Locative | സപ്തമി | പുത്രരിൽ | പുത്രന്മാരിൽ | മക്കളിൽ |
ദ്വിതീയയിൽ-പുത്രര-മക്കള; ഷഷ്ഠിയിൽ-പുത്രരെ, മക്കടെ,
മക്കളെ എന്നിങ്ങനെ കൂട ഉണ്ടു. മേൽ-നിമിത്തം-പ്രകാരം-എ
ന്നവറ്റോടു-ഇൻ-പ്രത്യയം ദുൎല്ലഭമായി കാണുന്നു- (ഉ-ം-മരങ്ങളി
ന്മേൽ, രാജാവിൻ, ഗുണങ്ങളിങ്കൽ സന്തോഷിച്ചു) [ 40 ] 111. II. രണ്ടാം കു.വകയിൽ-അൾ-ഇ-ൟ-ഐ-ൟ
അന്തമുള്ളവ അടങ്ങുന്നു.
൨ാം കുവക
| പ്ര | മകൾ | പുത്രി | വാ, വായ | പേ. | തീ | കൈ |
| ദ്വി | മകളെ | പുത്രിയെ | വായെ | തീയെ സ്ത്രീയിനെ കേ. ഉ. | കൈയെ- കയ്യിനെ | |
| ച | മകൾക്കു | പുത്രിക്കു | വായ്ക്കു നായിന്നു പ. ത. | പേക്കു ര. ച. | തീക്കു | കൈക്കു |
| ഷ | മകളുടെ | പുത്രിയുടെ (പുത്രീടെ വെ. ച) | വായുടെ | തീയുടെ | കൈയുടെ | |
| സ | മകളിൽ | പുത്രിയിൽ | വായിൽ | തീയിൽ | കൈയിൽ കൈയുൾ ര. ച. | |
| ഭൂമിയിങ്കൽ | പുത്രീങ്കൽ കേ. രാ. | തീക്കൽ | കൈക്കൽ | |||
| തൊണിക്കൽ, കൊണിക്കൽ, അറുത്തിക്കൽ മ. മ. | ||||||
ആദേശരൂപം പുലിയിനാൽ -കേ-രാ- ചതിയിനാൽ ര. ച. നരിയിൻ-
പ. ചൊ. മുതലായതിൽ ഉണ്ടു. കയ്യിന്നു വീണ്ടു എന്നത-കൃ-ഗാ- പഞ്ചമി
സംക്ഷേപം. സംബോധനയിൽ- സ്വാമീ-തോഴീ- കൃ-ഗാ-തമ്പുരാട്ടീ-
എടീധൂളീ, പൊട്ടീവിലക്ഷണേ പ. ത. എന്നിങ്ങനെ ദീൎഘിച്ചസ്വരവും-
എടാ മഹാ പാപി; ഹേ ദേവി-ദേ-മാ- എന്ന ഹ്രസ്വവും ഉണ്ടു. ഉള്ള
വൾ എന്നതിന്നു ഉള്ളോവേ തന്നെ സംബോധന (പതിവ്രതാ, കു
ലകറയായുള്ളൊവെ-കേ-രാ-) ഭ്രാന്തി സന്ധി മുതലായവറ്റിന്നു ഭ്രാന്ത
സന്ധുകൾ എന്നവ തന്നെ തത്ഭവങ്ങൾ. [ 41 ] 112. III. മൂന്നാം കുവക താലവ്യാകാരാന്തം.
൩ാം കുവക.
| പ്ര | മല | ഇവിടെ | സഭ (സഭാ) |
| ദ്വി | മലയെ | സഭയെ | |
| തൃ | മലയാൽ | സഭയാൽ (കൃപയിനാൽ കേ. രാ.) | |
| ച | മലെക്കു | ഇവിടെക്ക | സഭെക്ക ബാപ്പേക്കു |
| പ | മലയിൽനിന്നു | ഇവിടെ നിന്നു | |
| മലയിങ്കന്നു | ഇവിടുന്നു | സഭയിങ്കന്നു | |
| ഷ | മലയുടെ | സഭയുടെ കോട്ടെടെ- വ്യ. മാ | |
| സീതെടെ കേ- രാ. | സംഖ്യടെ. ത. സ. | ||
| സ | മലയിൽ, മലയിങ്കൽ. | എവിടയിൽ | സഭയിൽ (ബാധെക്കൽ) |
| മഴയത്തു - മറയത്തു - മലെക്കൽ, മാളികക്കീഴു മലയിന്മീതു ര. ച. | ഇവിടത്തു | സഭയിങ്കൽ (ആലെക്കൽ) | |
| സ്ഥല ച. | പുരക്കലേക്ക-മലയിലേക്ക | ഇവിടത്തേക്ക | സഭയിങ്കലേക്ക |
ഇതിന്നു ആകാരാന്തത്തോടു പോർ ഉണ്ടു - (ഭാൎയ്യ; ഭാൎയ്യാവ്;-ന-ള;
കന്യെക്കു, കന്യാവിനു. കൃ. ഗാ; മഹിമയിൽ, മഹിമാവിനെ-ദയാവിൻ മ-ഭാ)
ആയ അന്തത്തോടും ഉരുസൽ ഉണ്ടു: കായ് - തേങ്ങാ - തെങ്ങ, തെ
ങ്ങെക്കു; കുമ്പളങ്ങായും, കുമ്പളങ്ങയു ; മുന്തിരിങ്ങയുടെ - കടുവയെ - കേ. രാ. സം
ബോധന സംസ്കൃതത്തിൽ പോലെ (ഹേ പ്രിയെ, ഭദ്രേ, പരമദുഷ്ടേ,
തത്തേ - ദ. നാ. അമ്മേ - ഉ. ര. മാതളേ - കൃ. ഗാ. കാൺ കുടിക്കറയേ. ര. ച. ഇത്യാദി [ 42 ] 113. I. b. The Second Declension. നുവകകൾ ഒന്നാം നുവ
ക-അൻ-ആൻ-ഒൻ-അന്തമായുള്ളവ (നാത്തൂൻ-കൂടെ).
൧ാം നുവക.
| പ്ര | മകൻ,-മൂത്തവൻ, മൂത്തോൻ . . . . | പുരാൻ |
| ദ്വി | മകനെ,. . . . . . . . . . | പുരാനെ |
| ച | മകന്നു; മകനു. . . . . . . . . | പുരാന്നു, പുരാനു |
| വേന്തനിക്കു, തനയനിക്കു ര. ച. . . . | ||
| പ | മകനിൽനിന്നു, ങ്കന്നു. . . . . . . | പുരാനിൽനിന്നു |
| ഷ | മകൻ്റെ (പുത്രനുടെ,) . . . . . . | പുരാൻ്റെ |
| സ | അന്തകനതു ര. ച. പുത്രനുടയ പ. ത. . . | ഹിമവാനുടെ. ഭാ. ഗ. |
| മകനിൽ. . . . . . . . . . | പുരാനിൽ | |
| (പുത്രങ്കൽ-അവന്മേൽ) . . . . . . | (ഭവാങ്കൽ) |
ഒന്നാമതിൻ്റെ സംബോധന ഹേ മകനേ! എന്നും സം
സ്കൃതപദങ്ങളിൽ-പുരുഷ- പ്രിയ- എന്നും- കണ്ണാ-കാന്താ- - മന്നവാ-മന്നാ
അരക്കർ അരചാ-എന്നും ആകും
രണ്ടാമതിന്നും തമ്പുരാനേ, തമ്പുരാ, നൽപ്പിരാ. കേ. രാ. ഇവ നടപ്പു
ള്ളവ. ഉള്ളവൻ എന്നതിന്നു ഉള്ളോവേ എന്നു സംബോധന
ലിംഗഭേദം കൂടാതെ നപുംസക ബഹുവചനമായും കേൾക്കുന്നു.
വചനതുല്യവെഗികളായുള്ളോവേ എന്നു കേ. രാ. കുതിരകളോടു വിളിച്ചത പി
ന്നെ ഉള്ളോയേ. കൃ. ഗ. വീരായോ. ര. ച. ശൂരരിൽ മമ്പുടയോ ഇതു കേൾ ര.
ച. എന്ന സംബോധനകളും ഉണ്ടു. [ 43 ] 114. II. a. രണ്ടാം നുവക അൎദ്ധവ്യഞ്ജനം താൻ, ഉകാ
രം താൻ, ആകാരം താൻ അന്തമുള്ളവ.
൨ാം നുവക. ൧ാം വകുപ്പു.
| പ്ര: | കൺ | മീൻ | കായി | വേർ | വിൽ | കാൽ | മുൾ | വിളക്കു | നെഞ്ചു |
| വള. | കണ്ണിൻ | മീനിൻ | കായിൻ | വേരിൻ | വില്ലിൻ | കാലിൻ | മുള്ളിൻ | വിളക്കിൻ | നെഞ്ചിൻ |
| ദ്വി. | കണ്ണെ | മീനെ | കായെ | വേരെ | വില്ലെ | കാലെ | മുള്ളെ- | വിളക്കെ | നെഞ്ചെ |
| കണ്ണിനെ | നായിനെ | നേരിനെ | വില്ലിനെ | മുള്ളിനെ | |||||
| ച. | കണ്ണിന്നു | മീനിന്നു | കായിന്നു | വെരിന്നു | വില്ലിന്നു | കാല്ക്കു | മുള്ളിന്നു | ഒന്നിന്നു | നെഞ്ചിന്നു |
| കായ്ക്കു | ഊൎക്കു | വാതില്ക്കു | മേല്ക്കു | ആൾ്ക്കു-എൾ്ക്കു | ഒന്നുക്കു | ഉലകക്കു മൂവുലകിക്കു ര. ച. | |||
| ഷ. | കണ്ണിൻ്റെ | മീനിൻ്റെ | കായിൻ്റെ | വേരിൻ്റെ | വില്ലിൻ്റെ | കാലിൻ്റെ | മുള്ളിൻ്റെ | ഒന്നിൻ്റെ | |
| കായുടെ | വേരുടെ | കാലുടെ | തോളുടെ | ||||||
| സ. | കണ്ണിൽ | മീനിൽ | കായിൽ | വെരിൽ | വില്ലിൽ വാതുക്കൽ | കാലിൽ കാല്ക്കൽ | മുള്ളിൽ- | വിളക്കിൽ | നെഞ്ചിൽ നെഞ്ചിടെ |
| കണ്ണിങ്കൽ പിണ്ണകം | വാനകം | വായ്ക്കൽ | വേരിങ്കൽ | വാതില്ക്കൽ ചൊല്ക്കൽ കട്ടിന്മെൽ | കഴല്ക്കൽ കാന്മെൽ വെയിലത്തു | ഉള്ളൂടെ | വിളക്കത്തു കടവത്തു | നെഞ്ചത്തു കൊമ്പത്തു നെഞ്ചകം ഉടലകത്തു ര. ച ഉലകിനിൽ ര. ച. |
നിൽ ര. ച, വയസ്സ (വയത്തിൽ വൈശ) ശിരസ്സ (ശിരങ്ങൾ പത്തു രാ. ച).
ധനുസ്സ (ധനുർ, ധനുവ) ആശീസ്സ (ആശി.) മുതലായവ.
II. b. 2.) ഇനി വളവിഭക്തിയിൽ വകാരമുള്ളവ.
൨ാം നുവക ൨ാം വകുപ്പു.
| പ്ര | തെരു | പിതാ, പിതാവ - വിധാതൃവും. ഭാഗ. |
| വള | തെരുവിൻ | പിതാവിൻ. |
| ച | തെരുവിന്നു | പിതാവിന്നു-ജടായൂന്നു. രാ. ക. |
| (പോലുക്കു, നടുക്കു) | (രായ്ക്കു. മ. ഭാ.) | |
| ഷ | തെരുവിൻ്റെ | പിതാവിൻ്റെ |
| പശുവുടെ. കെ. ഉ. വീരകെ തൂടെ. വെ. ച. | ||
| സ | തെരുവിൽ | പിതാവിൽ, രാവിലെ |
| തെരുവിങ്കൽ തെരുവത്തു വെ. ച. തെരുവൂടെ നടുവൂടെ കെ. രാ. | മാതാവിനിൽ ഭാഗ പിതാവിങ്കൽ, പിലാക്കൽ. നിലാവത്തു പിലാക്കീഴ്, മാക്കീഴ് |
98.) നിറയുകാരം കുറുകി പോയ പദങ്ങളും (സ്വാദ-ദുസ്വാദോ
ടെ വൈ. ച).
അരയുകാരം നീണ്ടുവന്നവയും ഉണ്ട. (അപ്പു-അപ്പുവും-കെ. രാ.)
ആകാരാന്തം അൻ-അം-അ-ഉ-എന്നാകും (രാജാ, രാജൻ-ബ്ര
ഹ്മാവിന്നു, ബ്രഹ്മനു-കൃ. ഗാ. ബ്രഹ്മരോടു-ആത്മാവിൽ, ആത്മത്തിൽ-കൃ. ഗാ. ആ
ത്മത്തിന്നു മ. ഭാ. ഊഷ്മാവ, ഊഷ്മെക്കു-സീമാവോളം, സീമെക്കു കേ. രാ; മാ. താ-മ
ലൎമ്മാതിനെ) സകാരാന്തവും ആകാരാന്തമാകും (വിശ്രവസ്സ, വിശ്ര
വാ. മാ. ഭ; ത്രിശിരാക്കൾ ഉ. ര.)
3.) ഒടുക്കം ആദേശരൂപത്തിൽ ടു. റു. എന്നവറ്റിന്നു ദ്വി
ത്വം വന്നുള്ളവ. [ 45 ] II. c. ൨ാം നുവക ൩ാം വകുപ്പു.
| പ്ര. | വീടു. | ചോറു. | വയറു; വയർ. | മാറു, മാൎവ്വു-മാർ. |
| വള. | വീട്ടു, വീട്ടിൻ. | ചോറ്റു,ചോറ്റിൻ. | വയറ്റിൻ. | മാറിൻ. |
| ച. | വീട്ടിന്നു. | ചോറ്റിന്നു. | വയറ്റിന്നു. | മാറിന്നു. |
| പ. | (നാട്ടുന്നു - കേ രാ). | വയറ്റിങ്കന്നു. | ||
| ഷ. | വീട്ടിൻ്റെ. | ചോറ്റിൻ്റെ. | വയറ്റിൻ്റെ. | |
| സ. | വീട്ടിൽ, | ചോറ്റിൽ. | വയറ്റിൽ. | മാറിൽ - കൃ - ഗാ. |
| വീടകം വീടകത്തു. | (കൂറ്റിങ്കൽ). | വയറ്റത്തു. | മാൎവ്വത്തു (മ. മ) |
ആറു - ആറ്റിങ്കര, ആറോടു സമം - മ - ഭാ; കയറ്റിനാൽ - കയറിനു - കേ. രാ;
കൂറ്റിൽ, കൂറിൽ - ഇങ്ങിനെ രണ്ടും നടപ്പു. പിന്നെ - വീടിൻ്റെ, തവിടി
ൻ്റെ - എന്നും ചൊല്ലും; നീരിൽ - എന്നല്ലാതെ നീറ്റിൽ - (മ - മ.) എന്നും,
മോരിൽ, മോറ്റിന്നു എന്നും ചൊല്ലിക്കേൾപു.
115. III. മൂന്നാം-നുവക അമന്തങ്ങൾ (85). ഇത അര
യുകാരന്തത്തോടു മാറുന്നു (അമൃതിന്നു. കേ - രാ; മന്തിന്നു - മ - ഭ; ഉരഗു പെ
രുമാൾ - കൃ - ച; നഗരിൽ - വേ ച; കുശലുകൾ). പിന്നെ കൎണ്ണാടകത്തിൽ
പോലെ വുകാരാന്തവും ആകും. (ആദരവോടെ, ആദരവാൽ).
൩ാം നുവക.
| പ്ര. മരം | തുലാം | |
| സംബോധന. | ഹേ ഹൃദയ അന്നമേ- . . . . . . | |
| വള. | മരത്തു- ത്തിൻ, മര . . . . . . . | തുലാത്തിൻ, തുലാ. |
| ദ്വി. | മരത്തെ, ( - ത്തിനെ) . . . . . . . | |
| ച. | മരത്തിന്നു . . . . . . . . . . | തുലാത്തിന്നു. |
| പ. | മരത്തിൽനിന്നു. മരത്തിങ്കന്നു ലോകത്തുന്നു - വൈ. ച. . . . . . . . . . . | |
| ഷ. | മരത്തിൻ്റെ ( - ത്തിനുടെ) ചിനമതു ര - ച. | |
| സ. | മരത്തിൽ, - ത്തിങ്കൽ, നെറ്റിത്തടത്തിടെ . | തുലാത്തിൽ. |
| തോട്ടത്തൂടെ, അകത്തൂട്ടു. . . . . . . | ||
| സ്ഥല ച. | മരത്തേക്ക, - ത്തിലേക്കു. . . . . . . |
(ഉ - ം. ഇമ്പമോടെ, സുഖമോടെ, നലമോടു, വന്മദമോടു, തിങ്ങിന കോപമോടു, ഹാ
സ്യമോടെ) - ഏകപദാംഗമുള്ള അമന്തത്തിൽ മകാരത്തിന്നു ദ്വിത്വം
വരും (89. സ്വം) സ്വമ്മിനെ, സ്വമ്മോടു - ഖമ്മുകൾ - ഇങ്ങിനെ അൎദ്ധ
വ്യഞ്ജനാന്തം പോലെ.
b. സംസ്കൃതരൂപാംശം Sanscrit Cases.
116. സംസ്കൃതനാമങ്ങളെ മലയായ്മയിൽ ചേൎത്തു കൊണ്ടാ
ൽ, പലവറ്റിലും പ്രഥമ മാറാതെ ഇരിക്കും. ഇങ്ങിനെ ഗോധു
ൿ (ഹയാരാന്തം) ദൃൿ (ശകാര), വാൿ (ചകാര), ഭിഷൿ - സമ്രാൾ - സ
മ്രാട്ടല്ലൊ, സമ്രാട്ടിൻ, (ജകാര), മരുത്ത (തകാര.), ദേവവിത്ത. (ദകാര),
സമിത്ത (ധകാര.), മഹാൻ, ഭവാൻ, (തകാര.), വിദ്വാൻ (സകാര.), രാ
ജാ (നകാര.,) പിതാ (ഋകാര.), സഖി (ഇകാര.) പ്രിയ സഖാവ, വരസഖന്മാർ
എന്നും ഉണ്ടു - കേ, രാ.) - പിന്നെ രേഫാന്തം ഗീഃ - ഗീർ ആകും (ഗീരു
കൊണ്ടു. കെ - രാ). അന്ത്യദീൎഘങ്ങൾ കുറുകിലും ആം. (ഭവതി, ഭാൎയ്യ. 26. 27)
സംബൊധനകൾ. നിഖിലേശ്വര - മാതളേ, മതിനേരാനനേ - പ
തേ, സഖേ, ദയാനിധേ - ഗുരോ, വിഭോ - സ്വാമിൻ, രാജൻ.
117. ദ്വിതീയ. ശീഘ്രം, വേഗം, അല്പം, ഇത്യാദിയിൽ അവ്യയ
മായിട്ടു (ഭവന്തം തൊഴുന്നേൻ. കൃ. ഗാ). മലർമാതാം. അ - രാ.
തൃതീയ. ദിവസേന, ദുഃഖേന, സുഖേന, സാമാന്യേന, ക്രമേണ ശാസ്ത്രപ്ര
മാണേന, മനസാവാചാകൎമ്മണാ, മുദാ - യദൃഛ്ശയാ - ആസ്ഥയാ, കാംക്ഷയാ, ആജ്ഞ
യാ, ഭക്ത്യാ - ബുദ്ധ്യാ.
118. ചതുൎത്ഥി. കൃഷ്ണായ - കുത്ത്രേ, ഗണ പതയേ, ഗുരവേ - ദെവ്യൈ -
നാന്മുഖായ (പ്രഹ്ല). വൈയ്യവായ ര. ച.
പഞ്ചമി: ക്രമാൽ - ക്ഷണാൽ - ആദരാൽ - ബലാൽ - സാക്ഷാൽ - വിസ്തരാൽ -
വിശേഷാൽ - ദൈവവശാൽ - വിധിവശാൽ - ഗുരുമുഖാൽ - തഃ (ദാരിദ്ര്യതോലജ്ജിത
ത്വം വേ - ച.)
ഷഷ്ഠി: നൃണാം, അല്പമതീനാം, ജഗതാം.
119. സപ്തമി. ദൂരേ, മദ്ധ്യേ, ദേശേ, ആകാശമാൎഗ്ഗേ, പക്ഷേ, ദിനേദി
നേ, അന്തൎഭാഗേ, പുലൎകാലേ, സമയേ, ആത്മനി, ഹൃദിമനസി (മാനസേ), രഹസി
ദിശി, ദിശി, രാത്രൊ, വിധൌ, സന്നിധൌ; ദശായാം, യസ്മിൻ; തസ്മിൻ, സൎവ്വേഷു,
ഭൂതേഷു. [ 47 ] മലയായ്മ പ്രത്യയത്തോടും കൂടെ ഭുവിയിൽ (രാ. ച.) ജഗതിയിൽ, വ
യസിയിൽ, നിശിയിങ്കൽ, പ്രത്യുഷസ്സിങ്കൽ, ദിശിയൂടെ - കേ - രാ ദിശികളിൽ. ഭാഗ.
ഇത്യാദികൾ കാണ്മാനുണ്ടു.
B. പ്രതിസംജ്ഞകൾ Pronouns.
120. നാമങ്ങൾ്ക്ക പ്രതിയായി ചൊല്ലപ്പെടുന്നവ പ്രതിസം
ജ്ഞകൾ തന്നെ. അവറ്റിൽ അലിംഗങ്ങളായ ഞാൻ-നീ-താ
ൻ-എന്നീ മൂന്നും പുരുഷപ്രതിസംജ്ഞകൾ ആകുന്നു.
a. പുരുഷപ്രതിസംജ്ഞകൾ Personal Pronouns.
121. ഞാൻ (യാൻ ര. ച. 51) എന്നതിൻ ആദേശരൂപം
ഹ്രസ്വത്താൽ ജനിക്കുന്നു (യൻ, എൻ)- ബഹുവചനം രണ്ടു വി
ധം: ഇങ്ങേ പക്ഷത്തെമാത്രം കുറിക്കുന്ന ഞാങ്ങൾ- എന്നതും; മ
ദ്ധ്യമപുരുഷനെയും ചേൎത്തു ചൊല്ലുന്ന-നാം-എന്നതും തന്നെ.
Declension of ഞാൻ
| പ്ര | ഞാൻ (യാൻ) | ഞാങ്ങൾ, എങ്ങൾ | നമ്മൾ - നാം (നോം) |
| വള | എൻ - (എന്നിഷ്ടം) | ഞങ്ങൾ, എങ്ങൾ | നമ |
| ദ്വി | എന്നെ | ഞങ്ങളെ, എങ്ങളെ | നമ്മെ |
| ച | എനിക്ക (ഇനിക്ക, എനക്ക) | ഞങ്ങൾക്കു, എങ്ങൾക്കു | നമുക്കു, നോക്കു കേ. ഉ. (നമക്കു) |
| പ | എന്നിൽനിന്നു (എങ്കന്നു - ൮. ന. കീ) | ഞങ്ങളിൽനിന്നു | നമ്മിൽനിന്നു |
| ഷ | എൻ്റെ (എന്നുടെ) | ഞങ്ങളുടെ (എങ്ങടെ) | നമ്മുടെ(നോമ്പടെ) |
| സ | എന്നിൽ, എങ്കൽ-എന്മേൽ | ഞങ്ങളിൽ, നമ്മളിൽ | നമ്മിൽ എമ്മിൽ ര. ച. |
എനിക്കു എന്ന പോലെ ചോനകർ നുവകയിലും ദീനിക്കു, സു
ല്ത്താനിക്കു എന്നും മറ്റും ചൊല്ലുന്നു (ഠിപ്പു)
122. മദ്ധ്യമ പുരുഷൻ്റെ പ്രതിസംജ്ഞ [ 48 ] Declension of നീ
| നീ (പണ്ടു - യീ | നിങ്ങൾ, നിങ്ങൾ | (നീം) |
| നിൻ (നിന്നനുജൻ) | നിങ്ങൾ | |
| നിന്നെ | നിങ്ങളെ | |
| നിന്നാൽ | നിമ്മോടു. ര. ച. | |
| നിനക്ക, നിണക്കു | നിങ്ങൾക്ക | |
| നിൻ്റെ. നിന്നുടെ | നിങ്ങളുടെ - നിങ്ങടെ | |
| നിന്നിൽ, നിങ്കൽ | നിങ്ങളിൽ | നിമ്മിലും ര. ച. |
അതിന്നു സംബോധന പോലെ (പു.) എടാ, (സ്ത്രീ) എടി എന്നും
ബഹുമാനിച്ചും ബഹുവചനത്തിലും എടോ എന്നും ചൊല്ലുന്നു
കേട്ടു കൊൾകെടോ ബാലന്മാരേ പ. ത.)
123. താൻ Declension of താൻ
| താങ്ങൾ, താങ്കൾ, തങ്ങൾ | (താം) | ||
| വള | തൻ (തൻ പിള്ള) | തങ്ങൾ | (തമ) |
| ച | തനിക്കു (തനക്കു) | തങ്ങൾക്കു | (തമുക്കു) |
| ഷ | തൻ്റെ, തന്നുടെ (തനതു വക) (തൻ്റനുജൻ) | തങ്ങളുടെ (തങ്ങടെ) താങ്കളുടെ (മാനവാചി) | (തമ്മുടെ) |
| സ | തന്നിൽ, തങ്കൽ) | തങ്ങളിൽ | തമ്മിൽ |
124. Sanscrit forms സംസ്കൃതത്തിൽ അഹം-ത്വം-എന്നതി
ൻ്റെ ഷഷ്ഠികൾ പാട്ടിൽ നടപ്പാകുന്നു (മമ-മേ—മൽ; തവ-തേ-
ത്വൽ) പിന്നെ ബഹുവചനം അസ്മൽ (അസ്മജ്ജാതി - അസ്മാതി) യുഷ്മ
ൽ. തൻ്റെ എന്നതോ സ്വ - സ്വന്ത - ആത്മ - മുതലായവ തന്നെ
125. b. അ - ഇ Demonstrative & എ Interrogative Pronouns.
* ചുട്ടെഴുത്തുകളും ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞകളും ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്ന ചു
ട്ടെഴുത്തുകളും ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞയും ചൊല്ലെണ്ടതു. [ 49 ] അ - ഇ - ഉ - ൟ മൂന്നും ചുട്ടെഴുത്തുകളാകുന്നു; അതിൽ മൂന്നാമ
ത അപ്രസിദ്ധം.
ചോദ്യാക്ഷരം ആകുന്നത എ-എന്നതു. ഇവറ്റെ നാമങ്ങ
ളോട ചേൎപ്പാൻ രണ്ടു വഴി ഉണ്ടു: ഹ്രസ്വത്തോടു വ്യഞ്ജനദ്വി
ത്വം-ദീൎഘത്തോടു ഒറ്റ വ്യഞ്ജനം-എന്നുള്ള പ്രകാരം തന്നെ (73)
ദീൎഘമാവിതു: ആ മനുഷ്യൻ-ൟ സ്ത്രീ-ഏവഴി-ഏസമയത്തിങ്കലും 20- അതി
പ്പോൾ അധികം ഇഷ്ടം.
126. പുരാണ നടപ്പാവിത- അപ്പോയ പെരുമാൾ-അഫ്ഫലങ്ങൾ
(കേ. രാ.) ഇമ്മലനാടു (കേ. ഉ.); അക്കണക്കു, ഇഗ്ഗാനം, ഇത്തരം, അന്നേരം, അ
യ്യാൾ; ഇവ്വാൎത്ത, ഇശ്ശാസ്ത്രം-പിന്നെ അപ്രകാരം-ഇക്രൂരത— എസ്ഥലത്തു, എഫ്ഫ
ലം (കൃ. ഗാ.) എപ്പാടു ര. ച. എമ്മാത്രം വിശെഷാൽ.
| അ-ചുട്ടെഴുത്തു. | ഇ-ചുട്ടെഴുത്തു | ചോദ്യപ്രതിസം ജ്ഞകൾ. |
| അപ്പോൾ | ഇപ്പോൾ | എപ്പോൾ |
| അത്തിര (അത്ര) | ഇത്ര | എത്ര |
| (സപ്ത) അത്രയിൽ | (തൃ) ഇത്രയാൽ | (വള) എത്രത്തോളം |
| അവിടെ | ഇവിടെ | എവിടെ |
| അവ്വിടം | ഇവ്വിടം | എവ്വിടം |
| അന്നു (അൻറു) | ഇന്നു | എന്നു (എന്നെക്കു) |
| അങ്ങു | ഇങ്ങു | എങ്ങു |
ഇവറ്റൊടു: നിന്നു, നോക്കി, പെട്ടു, എന അനെ
ൟ വിനയെച്ചങ്ങളെ ചേൎത്താൽ:
| അങ്ങുന്നു | ഇങ്ങൊക്കി | എങ്ങോട്ടു |
| അങ്ങനെ | ഇങ്ങെനെ (ര. ച.) | എങ്ങനെ |
മുതലായവ ഉളവാകും.
c. ചൂണ്ടുപേരുകളും ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞകളും. Demonstrative
& Interrogative (Pro) Nouns.
127. അൻ-അൾ-അർ-തു-അ-ൟ അഞ്ചു പ്രത്യയങ്ങളെ
കൊണ്ടു നാമങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കുന്നീപ്രകാരം. [ 50 ]
| ചൂണ്ടു പേർ | ചൂണ്ടുപേർ | ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞ | |
| ഏ. പു | അവൻ (ഓൻ, ആൻ). | ഇവൻ. | ഏവൻ (യാവൻ) |
| സ്ത്രീ | അവൾ (ഓൾ, ആൾ). | ഇവൾ. | ഏവൾ (യാവൾ) |
| ബ. പു. സ്ത്രീ | അവർ (ഓർ, ആർ). | ഇവർ. | ഏവർ (യാവർ) യാർ ആർ |
| ഏ. ന. | അതു. | ഇതു. | ഏതു (യാതു) |
| ബ. ന | അവ (അവകൾ). | ഇവ. | ഏവ (യാവ) |
പിന്നെ ഉതു (ഊതു) എന്നതു സമാസങ്ങളിൽ ശേഷിച്ചു കാ
ണ്മാനുണ്ടു (നന്നൂതു - വരുവൂതു - വന്നുതെ - മന്ദിരം ചാരത്തോ ദൂരത്തൂതോ - കൃ - ഗാ).
128. ഇവറ്റിൻ്റെ വിഭക്തികൾ മീത്തൽ കാണിച്ച പ്ര
കാരം അത്രെ; ചില വിശേഷങ്ങൾ ഉണ്ടു താനും: അതിന്നു - അതി
ൻ്റെ - എന്നല്ലാതെ: അതുക്കു - അതിനുടെ എന്നതും ഉണ്ടു. പിന്നെ അ
തിൽ എന്ന പോലെ അതിറ്റ എന്ന ആദേശത്തോടും ഒരു തൃതീ
യ ഉണ്ടു. (ഇതിറ്റാൽ അല്പം പോലും - അതിറ്റാൽ എത്ര - വേ ച.) പിന്നെ
നപുംസകത്തിൻ്റെ ബഹുവചനം രണ്ടു വിധം ഒന്നു - വ - മ
റ്റെതു കൎണ്ണാടകത്തിൽ പോലെ വു എന്നാകുന്നു.
| Demonstrative Pronoun. | Indefinite | Pronouns | ||
| ബ. ന. | പ്ര. | അവ (അവകൾ). | പലവു (പല) ചിലവു (ചില) |
എല്ലാവും എല്ലാമും. (ര. ച.) എല്ലാം |
| വള. | അവറ്റു. | പലവറ്റു. | എല്ലാവറ്റും, എല്ലാ റ്റും | |
| ദ്വി. | അവറ്റെ. അവറ്റിനെ (കെര) |
പലവറ്റെ. | എല്ലാറ്റെയും. എല്ലാറ്റിനെയും. | |
| തൃ. | അവറ്റിനാൽ. അവറ്റോടു. |
പലവറ്റാൽ. പലവാൽ ര. ച. പലവറ്റോടു. |
എല്ലാറ്റിനാലും. എല്ലാറ്റോടും. | |
| ച. | അവറ്റിന്നു. ഇവറ്റെക്കു. നള. |
പലവറ്റിന്നു. | എല്ലാറ്റിന്നും. | |
| ഷ. | അവറ്റിൻ്റെ | പലവറ്റിൻ്റെ | എല്ലാറ്റിൻ്റെയും. | |
| സ. | അവറ്റിൽ. അവറ്റിങ്കൽ. (ഇവകളിൽ. കേ. രാ.) മറ്റെവറ്റിൽ - വയിൽ - പൈ. ശ. |
പലവറ്റിൽ. പലറ്റിലും (ഭാഗ) |
എല്ലാറ്റിലും. എല്ലായിലും. | |
കൾ ഉണ്ടു. തക്കവ എന്നതിന്നു തക്കോ എന്നും ചൊല്വു (237)
129. d. Interrogative Pronoun ഏ എന്ന ചോദ്യാക്ഷരം നടപ്പ
ല്ലായ്കയാൽ, ഏതു എന്നതു നാമവിശേഷണമായ്വന്നു. (ഉം - ഏതു
ദേവൻ, ഏതൂ - സ്ത്രീ, ഏതു - വഴി).
ചോദ്യനാമം ആയതോ എന്തു-എന്നത്രെ (ഉ-ം. ഇതെന്തു-ഇതെ
ന്തിന്നു.) - അതിന്നു ഏൻ എന്ന മൊഴി പഴകി പോയി (ഏൻ ചെയ്വേ
ൻ - പൈ). - അതു - ഇതു - എന്നവയും നാമവിശേഷങ്ങളായി നട
ക്കുന്നു (അതു പൊഴുതു. പ. ത. അതേ പ്രകാരം, അതതു ജനങ്ങൾ, അതാത വഴി.
130. e. Indefinite Pronoun ഇന്ന എന്ന ഒരു നാമവിശേഷ
ണം ഉണ്ടു. (ഇന്ന പ്രകാരം - ഇന്നിന്ന വസ്തുക്കൾ - ഇന്നവൻ - ഇന്നവൾ ഇന്നതു).
131. f. Sanscrit Pronouns (& Adverbs.) സംസ്കൃതത്തിൽനിന്ന
എടുത്തവ ആവിതു: തൽ - ഇദം. ഏതൽ - കിം - എന്ന നപുംസക
ങ്ങൾ. പിന്നെ തൽപുത്രൻ - തത്സമയം ഇത്യാദി സമാസങ്ങൾ -
ഏഷ ഞാൻ. (ഇഞ്ഞാൻ). തത്ര - അത്ര - കുത്ര, (അവിടെ മുതലായതു). ത
തഃ - അതഃ. കുതഃ (അവിടുന്നു - മുതലായതു). പിന്നെ യഛ്ശബ്ദാദികൾ
(യതഃ - യാതൊന്നിങ്കൽനിന്നു). യദാ, തദാ - യഥാ, തഥാ - യാവൽ, താവ
ൽ - തുടങ്ങിയുള്ളവ.
c. പ്രതിസംഖ്യകൾ Indefinite Numerals.
132. പ്രതിസംജ്ഞകളോടു നന്ന ചേൎന്നതു സൎവ്വനാമങ്ങളാ
കുന്ന പ്രതിസംഖ്യകൾ തന്നെ; അവ ചുരുക്കി ചൊല്ലുന്നു.
133. a. Generality. ഉ - പ്രത്യയത്തോടുള്ള ചോദ്യപ്രതിസം
ജ്ഞ - അസീമവാചി - (ഉ-ം ഏവനും, ഏതും, എങ്ങും, എന്നും, എപ്പോ
ഴും, എന്നേരവും, ആരും, എത്രയും,)
134. ഉം എന്നല്ലതാതെ - ആകിലും, എങ്കിലും ആനും, ഏ
നും (249) എന്നവ ചേൎക്കാം (ഉ-ം ആരാകിലും, ഏവനായാലും, എന്തെങ്കിലും,
എങ്ങാനുംനിന്നു വന്നു. മ. ഭാ. എങ്ങേനും).
135. ആരാനും - ഏതാനും - എന്നവറ്റിൽ ഉമ്മെ തള്ളുന്ന
തും ഉണ്ടു. (സുമിത്രനാരാൻ. കേ. രാ; ആരാനെ - ആരാനോടു - ആൎക്കാൻ - വ്യ. മ;
ആരാൻ്റെ കുട്ടി. പ. ചോ. ഏതാൻ വിഷമം. കേ. രാ). പിന്നെ ഏതാണ്ടൊരു
ജന്തു എന്നു പടുവായിട്ടു ചൊല്ലുന്നു; വാൻ എന്നും ആക്കിയിരിക്കുന്നു (ആ [ 52 ] രുവാൻ. പ. ത. എങ്ങനെവാൻ-കൈ. ന. എന്നുവാൻ സംഗതി കൂടുന്നു ഏവൎക്കുവാൻ
പ. ത.) പിന്നെ ദുൎല്ലഭമായി ആൽ എന്നതും അപ്രകാരം ചേരും
(എങ്ങനെ വരുന്നാൽ അതും കാണാം സ. ഗോ.)
136. ഒരു എന്നതു സംഖ്യയായും പ്രതിസംഖ്യയായും ന
ടക്കുന്നു. അതിൽ സ്വരം പരമാകുമ്പൊൾ, ഓർ എന്നു ദീൎഘിച്ചു
വരും (ഓരൊര). ലിംഗപ്രത്യയങ്ങളാൽ ഒരുവൻ (ഒരുത്തൻ). ഒരുത്തി
ഒരുവൾ - മ ഭാ. ഒരുവി - കേ - രാ). എന്നു. (ഒൻറു) എന്നവ ഉണ്ടാകും. അ
തിൻ സപ്തമി-ഒന്നിൽ-ഒന്നിങ്കൽ എന്നു മാത്രമല്ല-ഒരുകാൽ-(ഒ
രിക്കൽ) എന്ന സമയവാചിയും-ഒന്നുകിൽ-എന്ന സംഭാവനാവാ
ചിയും ഉണ്ടു.
137. ഒരു എന്നതേ ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞയോടു ചേൎത്തിട്ടു,
യാതൊന്നു-ഏതൊന്നു-യാതൊരുത്തൻ-യാവൻ ഒരുത്തൻ-തുട
ങ്ങിയുള്ളവ ചൊല്ലുന്നു.
138. ആവൎത്തിച്ചു ചൊല്കയാൽ ഉണ്ടാകുന്നിതു-ഓരോരൊ-
ഓരൊ ഓരോര. (ഇവ ഓരൊ ഓരൊ കഴഞ്ചു കൊണ്ടു വൈ-ശ). ഓരൊരുത്ത
ൻ-ഓരൊരുത്തർ ഓരൊന്നു (ഓരോരൊന്നു. കേ - രാ - മുഷ്ടികൾ ഒന്നൊന്നെ -
കൃ - ഗ). പിന്നെ ചുട്ടെഴുത്തിൽനിന്നുള്ളതു - അതതു - അതാതു (129).
139. സൎവ്വനാമങ്ങളിൽ പ്രസിദ്ധമുള്ളതു - എല്ലാം, (എല്ലാവും -
എല്ലയില്ലാത്തതു). എല്ലാവനും എല്ലാവരും. (എല്ലാരും - വൈ. ച.) എന്നവ
സബുദ്ധികൾ്ക്കു പറ്റും. നപുംസകത്തിൻ്റെ വിഭക്തികൾ മീത്ത
ൽ (128) കാണ്ക. അതിൻ്റെ സപ്തമി എല്ലാറ്റിലും എന്ന ഒഴികെ
എല്ലായിലും (ഭാഗ - എല്ലാലും - കേ - ര.) എല്ലാവിടവും (എല്ലാടത്തും, എല്ലാടം.
കേ - രാ.) എന്നവയും ആകുന്നു - പണ്ടു എല്ലാപ്പോഴും (ത. സ.) എന്നു
ള്ളത എല്ലായ്പോഴും എന്നായി.
140. b. Entirely പിന്നെ - ഒക്ക - ആക - എന്നവ - ഉം - എ. എ
ന്ന അവ്യയങ്ങളോടും വളരെ നടപ്പു (ഒക്കയും, ഒക്കവെ). മുഴുവൻ - മു
റ്റും (മുറ്റൂടും - മുച്ചൂടും എന്നായി). തോറും - എന്നവയും, സൎവ്വവും (സൎവ്വതും
ഠി.) സകലം - കേവലം - വിശ്വം ഇത്യാദി സംസ്കൃതപദങ്ങളും ഉണ്ടു.
141. c. Conjecture or supposition ഏകദേശതയെ കുറിക്കുന്ന
മികു ധാതുവിൻ്റെ പേരെച്ചം തന്നെ - മിക്ക, മിക്കവൻ, മിക്കതും
മിക്കവാറും (ആറു). [ 53 ] 142. d. Multitude ആധിക്യത്തെ കുറിക്കുന്നു-ഏറ-വളര-പെ
രിക-തോന-ൟ വിനയെച്ചങ്ങളും ഏറ്റം (ഏറ്റവും) പാരം (ഭാരം)
തുലോം മുതലായ പേരുകളും തന്നെ.
143. e. Paucity അല്പതയെ ചൊല്ലുവാൻ-കുറയ കുറെച്ച-
(കുറെശ്ശ) ഒട്ടു-ഒട്ടൊട്ടു-ഇത്തിരി. (ഇച്ചിരി). തെല്ലു, ചെറ്റും അസാരം
എന്നവ ഉണ്ടു.
144. f. Difference അന്യതെക്കു രണ്ടു പ്രധാനം: ഒന്നു മറു
എന്നുള്ളതു (മറുകര ഇത്യാദി). അതു ശേഷം എന്നതിനോട് ഒക്കുന്നു.
ആദേശരൂപം ആയ മറ്റു പ്രഥമയായിട്ടും നടക്കുന്നു (ഇപ്പശുവെ
ന്നിയെ മറ്റു വേണ്ടാ- കൃ - ഗാ). മറ്റുള്ള (മറ്റുറ്റ. കേ - രാ.)-മറ്റെയവൻ-മ
റ്റവർ-മറ്റെതു-മറ്റെവ. (മറ്റെതറ്റിന്നു - വ്യ - മ.) മറ്റൊരുത്തൻ (അ
ന്യ ഒരുത്തൻ്റെ).
145. രണ്ടാമത ഇതരത്വം (Diversity) കുറിക്കുന്നിതു - വെറു -
അവ്യയമായിതു വേറെ - പിന്നെ നാമവിശേഷണം വെറിട്ടു
വേറെയുള്ള- ആവൎത്തിച്ചിട്ടു വെവ്വേറെ എന്നും തന്നെ.
146. g. Boundlessness അസീമതയോടു ചേരുന്ന പേരെച്ച
ങ്ങൾ വല്ല (വല്ല പ്രകാരവും, വല്ലപ്പോഴും). വല്ലവൻ - വർ - തും - വാച്ച
വൻ - വാച്ചതും - (വാശ്ശവൻ) കണ്ടവർ - കണ്ടതു - എന്നിവ.
147. h. Variety നാനാത്വത്തിന്നു പല (പല വഴി=നാനാവിധം
പല വിടത്തും, പലേടത്തും) പലർ, പലതു, പലവു (128) എന്നതുണ്ടു -
അതിന്നു താഴെ ഉള്ളതു ചില (ചിലെടുത്തും.) ചിലർ, ചിലതു, ചില
വ എന്നതു തന്നെ.
D. സംഖ്യകൾ Definite Numerals.
148. a. Malayalam Numerals മലയാള സംഖ്യാനാമങ്ങളെ ചൊ
ല്ലുന്നു.
I. Cardinals.
| ന ൧. ഒന്നു | ല (ന്ധ) ൩൦. മുപ്പതു | |
| ന്ന ൨. (ഇ) രണ്ടു | പ്ത ൪ധ - ൪൦ - നാല്പതു | |
| ന്യ ൩. മൂന്നു | ബ ൫ധ - ൫൦ - ഐമ്പതു, അമ്പതു | |
| ഷ്ക്ര ൪. നാൾ നാങ്കു | ത്ര ത്നധ - ൬൦ - അറുപതു |
| ഝ്ര | ൫. അഞ്ചു | രൂ | ൭ധ - ൭൦ - എഴുപതു | |
| ഹാ | ൬, ആറു | ഛ | ൮ധ - ൮൦ - എണ്പതു (എമ്പതു) | |
| ഗ്ര | ൭. ഏഴു | ണ | ൯ധ - ൯൦ - തൊണ്ണൂറു | |
| പ്ര | ൮. എട്ടു | ഞ | ൧൦൦. നൂറു | |
| ദ്രെ | ൯. ഒമ്പതു | ൧൦൮ - നൂറ്റെട്ടു | ||
| മ | (ധ) ൧൦. പത്തു | ൧൧൦. നൂറ്റി(ൽ)പ്പത്തു | ||
| (ധ൧) ൧൧. പതിനൊന്നു | ൧൧൦ - നൂറ്റൊരുപതു | |||
| (ധ൨) ൧൨. പന്തിരണ്ടു, പന്ത്രണ്ടു | ൧൬൦. നൂറ്ററുപതു | |||
| ൧൩. പതിമൂന്നു (ധ൩) പതിമ്മൂന്നു | ൨൦൦. ഇരുനൂറു (൨ൻ). ഇരുന്നൂറു | |||
| ൧൪. പതിനാലു (പതിനാങ്കു) | ൨൧൮. ഇരുനൂറ്റൊരുപത്തെട്ടു മ. ഭാ. | |||
| ൧൫. പതിനഞ്ചു | ൩൦൦. മുന്നൂറു. | |||
| ൧൬. പതിനാറു | ൪൦൦. നാനൂറു | |||
| ൧൭. പതിനേഴു | ൫൦൦. അഞ്ഞൂറു | |||
| ൧൮. പതിനെട്ടു | ൬൦൦. അറുനൂറു (അറന്നൂറു ത. സ.) | |||
| ൧൯. പത്തൊമ്പതു | ൭൦൦. എഴുനൂറു | |||
| ഥ | (൨ധ) ൨൦. ഇരുപതു (ഇരി) | ൮൦൦. എണ്ണൂറു | ||
| (൨ധ൧) ൨൧. ഇരിപത്തൊന്നു | ൯൦൦. തൊള്ളായിരം. | |||
| ൧൦,൦൦൦. പതിനായിരം | ൧,൦൦൦. ആയിരം | |||
| (പത്തായിരം) | ൯,൦൦൦. ഒമ്പതിനായിരം ഭാഗ. | |||
| (ഒരുപതായിരം) | ൧,൦൦,൦൦൦. നൂറായിരം | |||
| ൧൧,൦൦൦ പതിനൊരായിരം (ഉ. ര.) | ലക്ഷം | |||
| ൩൦,൦൦൦. നുപ്പതിനായിരം നായർ | ൧,൦൦,൦൦,൦൦൦ കോടി | |||
| കേ. ഉ. | ൧൧,൦൦,൦൦,൦൦൦ പതിന്നൊന്നു കൊടി | |||
| ൬൦,൦൦൦. അറുപതിനായിരം | ൩൩,൦൦,൦൦,൦൦൦ മുപ്പത്തുമുക്കോടി | |||
| (അറുപതായിരം) | ൮൦,൦൦,൦൦,൦൦൦എൺപതിൻകൊടി ര. ച | |||
| ൧൦,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦൦ ആയിരം കൊടി | ||||
| ൬,൬൦,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦൦ അറുപത്താറായിര ക്കോടി കേ. ഉ. | ||||
| ൧,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦,൦൦൦ പത്തു ലെ ക്ഷം കോടി (കേ. രാ) |
149. Roots of Cardinals ഇവറ്റിൻ്റെ ധാതുക്കൾ.
1.) ഒർ (136)
2.) ഇരു-ൟർ-(ൟരായിരം-പന്തീരാണ്ടു, പന്തിരു കുലം- ഇരുവർ)
3.) മു-മൂ-ൻ-(മുക്കാതം, മുത്തിങ്ങൾ, പതിമൂവാണ്ടു, മൂവായിരം-മൂവർ) [ 55 ] 4.) നാൽ (നാന്മുഖൻ, നാല്വർ, നാലർ, പതിനാല്വർ).
5.) ഐ, ഐം (ഐങ്കുടി-അഞ്ഞാഴി-ഐയാണ്ടു, മുന്നൂറ്റയിമ്പതു. കേ.
രാ. ഐയായിരം-ഐവർ, മുപ്പത്തൈവർ,)
6.) അറു (അറുമുകൻ, അറുവർ, ദ്വിതീയ, ആറിനെ).
7.) എഴു (എഴുവർ)
8.) എൺ, എണ്ഡിശ, എണ്ണായിരം, എണ്ണുരണ്ടായിരത്തെണ്മർ,)
9.) കൎണ്ണാടകം തൊമ്പത, (൯-൯൦-൯൦൦-ൟ മൂന്നിന്നും മുൻ അന്നൎത്ഥ
മുള്ള തൊൾ തന്നെ ധാതുവാകുന്നു)
10.) പക്ഷേ പങ്ക്തിയുടെ തത്ഭവം (പങ്ക്തിസ്യന്ദനൻ=ദശമുഖൻ,
കേ. ര. പന്തിരണ്ടു-പന്തിരു, പന്തീർ) പതിൻ, പത്തു-ഇവ ആദേശരൂ
പങ്ങൾ (അപ്പതി ദിക്കു. കേ. ര.)
൧൦൦-നൂറു എന്നതു പൊടി തന്നെ-(നൂറ്റു പേർ-നൂറ്റുവർ - നൂ
റ്റവർ).
൧൦൦൦-ആയിരം-കൎണ്ണാടകം-സാവിരം-സംസ്കൃതം-സഹസ്രം
(ആയിരത്താണ്ടു).
ലക്ഷം കോടി എന്നിവ സംസ്കൃതം അത്രെ.
150. Compound Numerals ൟ സംഖ്യകൾ സപ്തമിയുടെ അ
ൎത്ഥം കൊണ്ടുള്ള ആദേശരൂപങ്ങളാൽ-അന്യോന്യം ചേൎന്നി
രിക്കുന്നു-(ഉ-ം-പതിനൊന്നു എന്നാൽ പത്തിലുള്ള ഒരു നൂറ്റൊ
ന്നുനൂറ്റിലുള്ള ഒന്നു ആയിരത്തെഴുനൂറ്റി(ൽ) ത്തൊണ്ണൂറ്റഞ്ച്
ഇരിപത്തൊരായിരത്തറനൂറു- ത. സ. ആയിരത്ത എന്നല്ലാതെ
ആയിരൊനഞ്ഞൂറു നായർ കേ. ഉ.എന്നും കെൾക്കുന്നു.
151. ഉയൎന്നസംഖ്യകളെ ചേൎക്കുന്നതിൻ്റെ ചില ഉദാഹ
രണങ്ങളെ ചൊല്ലുന്നു.
മുന്നൂറ്റിന്മേൽ മുപ്പത്തൊമ്പതു (339) ആയിരത്തിന്മേൽ ഒരുപതു മ
ക്കൾ. ഭാഗ. (10, 10)
സഹസ്രത്തിൽ പുറം അറന്നൂറശ്വങ്ങൾ (കേ. രാ) 1,600
നാലായിരത്തിൽ പുറം തൊള്ളായിരം (6900)
എണ്ണായിരത്തിൽ പരം തൊള്ളായിരത്തെണ്പത്തു നാലു (8, 984. മ. ഭാ) -
പതിനായിരത്തറുനൂറ്റിന്നുത്തരം അറുപത്തുനാലു (10, 664)
ലക്ഷത്തിൽ പരം നൂറ്റിരുപതു. (1, 00, 120).
മുപ്പത്തിരികോടി (കെ - രാ). [ 56 ] ഒമ്പതുകോടിക്കു മേൽ ഐമ്പത്തൊന്നു ലക്ഷം യോജന (ഭാഗ. 9,51,00,000)
നൂറുകൊടിസഹസ്രത്തിൽ ഏറയുന്നാലു ലക്ഷത്തറുപതിനായിരം
(11,00,04,60,000).
പതിനൊരായിരത്തറുനൂറുകോടിക്കധിപൻ (കേ-രാ)
നാലു കോടിയിൽപുറം 24,6,34,512 ക. സ.
152. ഏറ-പുറം-പരം-മുതലായവ ചേൎക്കുന്നതു പോലെ
കുറയ എന്ന വാക്കും നടക്കുന്നു
(പത്തു കുറയ 400 തണ്ടു=390; അര കുറയ ഇരുപതു തീയ്യതി = 19 II ത. സ.)
153. II. Vulgar Fractions ചില്ക്കണക്കു - ഏകാരത്താലെ
ചേൎത്തു വരുന്നു. (ഒന്നേകാൽ-ആറേമുക്കാൽ) എങ്കിലും ഒന്നര -എഴര ഇ
ത്യാദികളും ശരി-പിന്നെ പത്തിൽച്ചില്വാനം, നൂറ്റിച്ചില്വാനം
എന്നാകുന്നു.
154. ചില്ക്കണക്കു-പാതി (പകുതി) അര-അൎദ്ധം (II.); കാൽ-
പാദാംശം-ചതുരംശം (I.); മുക്കാൽ III; അരക്കാൽ- (അഷ്ടമാംശം,
എട്ടാലൊന്നു) - വീശം-മാകാണി (1/16) -അരവീശം (1/32)-മാ(1/20)-
അരമ (1/40)-ഇരുമാ (1/10)-നാലുമാ (⅕)-കാണി (1/80)-അരക്കാണി
(1/160)-മുന്തിരി (1/320)-ഇലി 1/21,600 (ത. സ.)
പിന്നെ ഷഷ്ഠാംശം-ഷൾ്ഭാഗം (⅙).
155. ചില്ക്കണക്കിൻ്റെ വേറെ വിധം-തൃതീയയുടെ അനു
ഭവത്താൽ തന്നെ. (ഉം-അതിൽ പതിനാറാലൊന്നു 1/16) ഇരിപതാലൊന്നു (ത.
സ.) ഇത്യാദി.
പിന്നെ ഒരു വിധം പഞ്ചമിയുടെ അനുഭവം
(ദ്വാദശാൽ ഒന്നു- 1/12 - വ്യ - മാ)-അഞ്ചിൽ ഇറങ്ങിയ-രണ്ടു (⅖=എട്ടു മാ) - നാ
ലിൽ ഇറങ്ങിയ പത്തു (10/4=ചതുരംശങ്ങൾ പത്തു) ത. സ.
ഒടുക്കം കാലിന്നു നാലൊന്ന എന്നും (കേ - രാ - പൈശ - വ്യ - മ-), ഷ
ഷ്ഠാംശത്തിന്നു ആറൊന്ന എന്നും ചൊല്ലന്നു (ത. സ.) രാശ്യഷ്ടമാംശം
എന്തെന്നാൽ രാശിയിൽ എട്ടൊന്നു-ഇങ്ങനെ വൃത്തത്തിൽ ആ
റൊന്നിൻ്റെ ജ്യാവ എന്നും മറ്റും ചൊല്ലുന്നു (ത. സ.)
156. III. Distributives ഹരണസംഖ്യകൾ ആവിത.
ഒരൊന്നു-ൟരണ്ടു-മുമൂന്നു-നന്നാലും-അയ്യഞ്ചു-പതുപ്പത്തു-പപ്പാതി-ഇത്യാദി.
അല്ലായ്കിൽ വീതം എന്നതു ചേൎക്കാം-ഇരുപതു വീതം പണം-ഇരു [ 57 ] പതീതു പണം എന്നിങ്ങിനെ (കൈ രണ്ടിന്മേലും പതിനൊന്നീതു മൎമ്മം ഉണ്ടു
മ-മ. ഇവ ഒക്ക കഴഞ്ചീതു കൊണ്ടു മ. മ.)
അതു പോലെ കണ്ടു എന്നതും പ്രയോഗിപ്പൂ (ഇവ കഴഞ്ചി ര
ണ്ടു കണ്ടു കൂട്ടുക - വൈ - ശ).
പിന്നെ കൊണ്ടു എന്നതു (അത ഉരി കൊണ്ടു സേവിക്ക - വൈ - ശ)
ഒടുക്കം ഇച്ച എന്ന ഒരു പ്രത്യയം നടപ്പാകുന്നു. (നൂറിച്ച നെല്ലു -
പത്തിച്ച നാഴിച്ചയരി - ഇടങ്ങാഴിച്ച - മൂഴക്കിച്ച - അസാരിച്ച - എന്നു തുടങ്ങിയു
ള്ളവ) - ഉ-ം. എത്ര കളഞ്ഞു അത്രച്ചവരി - ത - സ. ഇവ ഓരൊന്നു ഉഴക്കിച്ച കൊൾ്ക -
വൈ - ശ.)
157. IV. Multiplicatives ഗുണനസംഖ്യകൾ ആവിതു:
ൟരാറു = 12, മൂവേഴു = 21, മുതലായവ.
ഇറ്റു പ്രത്യയവും നടക്കുന്നു. (128-പതിറ്റുരണ്ടു=20; പതിറ്റടി-മു
പ്പതിറ്റാൾ്ക്കോ)
പിന്നെ പത്തിൽ പെരുക്കിയ പത്തു=100 (മ. ഭാ.)
21, 870 കരികൾ വേണം, മുമ്മടങ്ങതിൽ അശ്വവും കാലാളും അഞ്ച മട
ങ്ങു (മ. ഭാ) - പതിന്മടങ്ങിച്ചു - നാന്മടങ്ങു (ത. സ.)
ആയിരം വട്ടം ചതുൎയ്യുഗം പോകിൽ. പ്രഹ്ല-മുന്നൂറു വട്ടം-കേ. രാ.
എത്രാവൃത്തി-പത്താവൃത്തി-ത. സ.
158. V. Numeral Adverbs പിന്നെ ക്രിയാവിശേഷണങ്ങൾ
ഒരിക്കൽ, ഒരു പ്രാവശ്യം.
പത്തു രണ്ടൊരു വട്ടം-മൂവേഴു വട്ടം.
ഇരു പത്തൊരു തുട. (മ. ഭാ.)
പലതുടയും ചെന്നു. ഭാഗ. രണ്ടു മൂന്നൂടെ (മ. ഭാ.)
ആറു രണ്ടെട്ടും ഒന്നും പടി=21.
നൂറ്റെട്ടുരു-2 മാത്രയാംവണ്ണം പത്തുരു (വൈ- ച.)
159. VI. Ordinals പൂരാണനാമങ്ങൾ ആകുന്ന സ്ഥാനസം
ഖ്യകൾ (ആകും) ആം എന്ന പേരെച്ചത്തെ ചേൎക്കയാൽ ഉണ്ടാ
കും (എത്രാം സ്ഥാനം-ത-സ-അത്രാമതു-ഒന്നാം-രണ്ടാം-നൂറാം-ആയിരാം)
അതിനൊട്ടു ലിംഗപ്രത്യയങ്ങൾ ചേരും (ഒന്നാമൻ-രണ്ടാമൻ-മൂ
ന്നാമൻ, മൂന്നാളൻ, നാലാമൻ-എട്ടാമൻ-പത്താമൻ)
അതിൽ ഇപ്പോൾ അധികം നടപ്പു-അവൻ-അവൾ-എന്നു
ചേൎക്കുന്നതു തന്നെ (അഞ്ചാമവൻ, ആറാമവൾ ഇത്യാദി) [ 58 ] നപുംസക സമാസവും ശരി (ഒന്നാമതു-ഒന്നാമത്തേവൻ 182) ന
പുംസകം തന്നെ ക്രിയാവിശേഷണമായും ഉണ്ടു (അവൻ പതിനെ
ട്ടാമതും വരും മ. ഭാ)
160. b. Sanscrit Numerals സംസ്കൃത സംഖ്യകൾ ആവിത.
| Cardinals | Ordinals | |
| ഏകം. . . . . . . . | പ്രഥമം | (സ്ത്രീ. പ്രഥമ |
| ദ്വി . . . . . . . . | ദ്വിതിയം | ,, ദ്വിതീയ |
| ത്രി . . . . . . . . | തൃതിയം | ,, തൃതീയ |
| ചതുർ . . . . . . . | ചതുൎത്ഥം | ,, ചതുൎത്ഥി |
| പഞ്ചം. . . . . . . . | പഞ്ചമം | ,, പഞ്ചമി |
| ഷഷ് . . . . . . . . | ഷഷ്ഠം | ,, ഷഷ്ഠി |
| സപ്തം . . . . . . . . | സപ്തമം | ,, സപ്തമി |
| അഷ്ടം . . . . . . . . | അഷ്ടമം | ,, അഷ്ടമി |
| നവം . . . . . . . . | നവമം | ,, നവമി |
| ദശം . . . . . . . . | ദശമം | ,, ദശമി |
ഏകാദശ-ദ്വാദശ-(ദ്വാദശർ-തൃ-ഗ-)-ത്രയോദശ-ചതുൎദ്ദശ-പ
ഞ്ചദശ-ഷോഡശ-വിംശതി-ചതുഷ്ഷഷ്ടി-ശതം-(ശതതമം)- സ
ഹസ്രം-അയുതം- ശതസഹസ്രം (ലക്ഷം, നിയുതം) പ്രയുതം-കോടി.
161. Methods of Numeration പിന്നെ ആയിരം കോടി =അൎബ്ബുദം;
൧,൦൦൦ അൎബ്ബുദം=അബ്ദം; ൧൦൦൦ അബ്ദം=ഖൎവ്വം- ഇവ്വണ്ണം മുമ്മൂന്നു സ്ഥാ
നം വിട്ടു-നിഖൎവ്വം — പത്മം — മഹാപത്മം — ശംഖം — ജലധി (വെള്ളം)-അന്ത്യം-
മദ്ധ്യം-പരാൎദ്ധം-എന്നു ൧൮ സ്ഥാനം ഉണ്ടു- (കാ. സ) ഇവറ്റിന്നു
സൎവ്വസമ്മതമായ നിശ്ചയം വന്നില്ല.
മറ്റൊരു വഴിയാവത: ഒരുപതു നൂറായിരമാം കോടി എന്നതിൽപി
ന്നെ മഹാകോടി ഉണ്ടു-അതും ഏഴു സ്ഥാനങ്ങൾ്ക്ക ചൊല്ലിയനന്ത
രം-ശംഖം-മഹാശംഖം-പൂവ-മഹാപൂവ-കല്പം-മാകല്പം-കാനം - മാകനം - ലക്ഷം
മാലക്ഷം - തേണ്ടു - മഹാതേണ്ടു - ധൂളി - മാധൂളി - ജലം - (വെള്ളം) - മഹാജലം (മാവെ
ള്ളം) ഇങ്ങിനെ ൧൮ട്ടും ഉണ്ടു (ക, സാ)
ഉ-ം - അറുനൂറയുതം തേർ - അമ്പതു നിയുതം രഥം - ദേ - മാ - അയുതം നൂറു നൂ
റായിരം കൊടി അയുതങ്ങളും കേ - രാ - ആയിരം പത്മം നൂറുശംഖങ്ങളും അൎബ്ബുദശ
തങ്ങൾ സീ - വി - ഇരിപത്തൊന്നു വെള്ളം പട മ. ഭാ [ 59 ] E. സമാസരൂപം*
Formation of Compound Nouns.
162. General remarks നാമവിശേഷണത്തിന്നു വേണ്ടി സം
സ്കൃതത്തിൽ ഗുണവചനങ്ങൾ ഉണ്ടു-ആ വക മലയാളത്തി
ൽ ഇല്ലായ്കയാൽ, ക്രിയാപദം കൊണ്ടു താൻ, സമാസം കൊണ്ടു
താൻ, നാമങ്ങളെ വിശേഷിപ്പിക്കും-(ഉം-കറുത്ത കുതിര എങ്കിൽ, ക്രി
യാപദത്താലും; വെള്ള കുതിര എങ്കിൽ, സമാസത്താലും നാമവിശേ
ഷണം വന്നതു - സംസ്കൃതം - കാളഃ, ശ്വേതഃ- എന്നിവ ഗുണവച
നങ്ങൾ.
ഗുണവചനങ്ങൾക്ക അതിശായനം ആകുന്ന അൎത്ഥത്തോ
ടു കൂട താരതമ്യം വരുന്നതു പോലെ, മലയായ്മ പദങ്ങളിൽവരാ-
പാട്ടിലെ കൂടക്കൂടെ കാണ്മൂ-(ഉ-ം-എന്നെക്കാൾ മഹത്തരം മേഘം-പ. ത-
ഇതിന്ന ഉചിതതരം ഔഷധം-പ-ത-സുന്ദരതരമായ മന്ദിരം-മ-ഭാ-രാമമാഹാത്മ്യംഗു
ഹ്യതമം അ. രാ. പ്രിയതമ, പ്രേഷ്ഠ-കേ-രാ.) ആ അൎത്ഥം ഉള്ള അതി ഉ
പസൎഗ്ഗം മലയായ്മയിൽ ഒട്ടു ചേരും (അതിധൎമ്മിഷ്ഠൻ, കേ. രാ. അതിക
ഠിനം)- അതിനല്ലതു (ഉ - രാ)
163. I. The first Noun retaining its Nominative form സമാസ
രൂപം ചില പദത്തിൽ പ്രഥമയോടു ഒക്കും: ഉ-ം-നരിപ്പൽ-തീക്കൽ-
ഐന്തലനാഗം - മഴക്കാലം- മലനാടു- താമരയിതൾ- രക്തധാരപ്പുഴ- പേരൂരയ്യൻ-
പെണ്കുല-ഉൾ്ത്താർ-നടുക്കൂട്ടം-മാടപ്പിറാക്കൂട്ടം പ. ത. പിലാവില-രാക്കൺ (൮൪ലി
ലെ ഉദാഹരണങ്ങൾ നോക്കുക.
ചില അകാരാന്തങ്ങൾക്ക ആകാരംവരും (സഭാനടുവിൽ. ജ
രാനര-മങ്കാമുഖം കൃ. ഗ) - മുന്തിരിങ്ങാലത- മുന്തിരിങ്ങപ്പഴം-മുന്തിരിങ്ങാപ്പഴം - ങ്ങാ
യ്പഴം-(112)
164. II. The first Noun dropping or retaining മ-ൻ-ർ-അൻ-
അം-അർ-എന്ന പ്രത്യയങ്ങളിൽ അകാരമെ നില്പു -ഉ-ം- സമുദ്രനീ
ർ - കാമത്തീ-അകതാർ-മരക്കലം-വട്ടപ്പലിശ-മുപ്പതിനായിര-പ്രഭു-മാരമാൽ-കാട്ടാ
ളപതി (കേ. രാ.) [ 60 ] മ-ൻ-ർ-ലോപിക്കാത്തവയും ഉണ്ടു (ഉ-ം കോലം വാഴ്ച = കോല
സ്വരൂപം-മരംകയറ്റം (കേ. ഉ.) കുളങ്ങര-(കുളക്കര)-ഇടങ്കൈ, മുഴങ്കാൽ-കാലൻ
പുരി-മന്നവൻനിയോഗം-ചേരമാന്നാടു-ഉമ്പർകോൻ-അരികൾകുലം-ദേവകൾ ദേ
വൻ (ഇതങ്കൾ വാനരവീരൻ, ഉന്നതങ്ങൽ വിഭീഷണൻ, തിറങ്കൾ സൂൎയ്യദേവൻ. ര. ച.)
വിശേഷാൽ സ്വരം പരമാകുമ്പോൾ, അകാരത്തിന്നു സ്ഥി
രത പോരാ-(നീലഅഞ്ജനം) അതുകൊണ്ടു (75 പോലെ) വ-യ-ഉ
റപ്പിന്നു വരും (കലവറ-നിലവറ-അരികുലവരചൻ ര. ച. പാട്ടയോല, മദയാ
ന, മിത്രയാപത്ത-കേ. രാ).
അല്ലായ്കിൽ പ്രത്യയം നില്പൂ-(പണയമോല, മൂത്രമടെപ്പു, രാമനാട്ടം,
കാലനൂർ)
അല്ലായ്കിൽ പ്രത്യയം (85 പോലെ) മുഴുവൻ ലോപിച്ചു പോം
വെളിച്ചെണ്ണ-പുണ്യാഹം (കേ. ഉ.) ഭയങ്കരാറായി (കേ. രാ.) പട്ടോല-കള്ളൊപ്പു-
കൃഷ്ണാട്ടം).
165. III. The first Noun rejecting final അ and ഉ and affixing
അൻ, അം, മ അകാരാന്തങ്ങൾക്കും ഉകാരാന്തങ്ങൾക്കും മറ്റും സ
മാസവിഭക്തിയിങ്കൽ-അൻ-അം-മ എന്നവ വരും.
1.) മുള്ളൻചേന, തെക്കൻകാറ്റു, വടക്കൻപെരുമാൾ, പൊന്നെഴുത്തൻചേ
ല, പരുക്കൻമുണ്ടു, വേരൻപിലാവു.
2.) കലങ്കൊമ്പു, കാളക്കൊമ്പു, ഏഴിലമ്പാല, മലമ്പുലി, മലഞ്ചുള്ളി, മലങ്കര:
പുഴങ്കര, പനങ്കുല.
3.) പുളിഞ്ചാറു, ചീങ്കണ്ണൻ, പൂങ്കോഴി, (പൂവങ്കോഴി) പൂന്തേൻ, ചിങ്ങൻവാഴ-
വിശേഷാൽ ചുണ്ടങ്ങ, ചുരങ്ങ, മാങ്ങ, വഴുതിനിങ്ങ-തുടങ്ങിയ കായ്കളു
ടെ പേരുകളിൽ.
166. IV. The first Noun accepting a Substitute വേറൊരു സ
മാസരൂപമായതു വളവിഭക്തിയുടെ ആദേശരൂപം തന്നെ (107)
1.) തു-വലത്തുഭാഗം, ഏലത്തരി, കൂവളത്തില, വീട്ടുകാൎയ്യം-കപികുലത്തരചൻ
(ര. ച.) വങ്കാട്ടാന-ആറ്റുവെള് തളിപ്പറമ്പത്തു മതിലകം, വളൎഭട്ടത്തുകോട്ട ൟഴ
ത്തുദീപു കേ. ഉ.
2.) പഴകിയ മാതിരി-ചെമ്പു, ചെപ്പെടു-വേമ്പു, വേപ്പില-ഇരിപ്പെഴുകു-കന്നു
കറ്റുകുളമ്പു-പിൻ, പിറ്റന്നാൾ-ആണ്ടു, ആട്ടക്കണി-നഞ്ചു, നച്ചെലി-കുരങ്ങു, ക
രക്കരചർ-(ഭാഗ.) കുരുന്നു-കുരുത്തോല.
3.) ഇൻ-തെക്കൻദിക്കു (ര. ച.) കിഴക്കിൻപുറം ( -ക്കുമ്പുറം)-ഉഴുന്നുംമണി ക
ടുകിന്മണി-പൊന്നിൻതളിക-ആട്ടുമ്പാൽ-വൈ. ശ. ഇത്യാദി. [ 61 ] V. 167. The Termination of the first Noun affixing: ഏ ഏ പ്ര
ത്യയം കൂടെ നടപ്പു (മുക്കൊലേപ്പെരുവഴി-മുന്നേവണ്ണം-ആയിരത്താണ്ടേആയു
സ്സു-നാലുപന്തീരാണ്ടേക്കാലം നാലുനാളേപ്പനി.
അതു വളവിഭക്തിയോടു ചേരും-(വലത്തേപ്പെരുവിരൽ, ഇവിടത്തേ
വൃത്താന്തം, കോവിലകത്തേമന്ത്രം, ഏഴുമാസത്തേക്കിടാവു, നാലുദേശത്തേലോകർ,
വണ്ടിനത്തേലീല-കൃ. ഗ. കാരക്കായുടെ അകത്തേക്കുരു-വൈ. ശ- അരികത്തേവീടു,
ചാരത്തേമന്ദിരം, അങ്ങനത്തേമഴ, ഒടുക്കത്തേ പണ്ടത്തേപ്പോലെ, ഒരാണ്ടത്തേഅനു
ഭവം, ഇപ്പോഴത്തേ-നടയത്തേപ്പൊടി, നടേത്തേപ്പദം-കോഴിനെഞ്ഞത്തേ എല്ലു.
ഇതിനാൽ ദുൎല്ലഭമായൊരു സ്ഥലചതുൎത്ഥിയും സപ്തമിയും ജ
നിക്കും (ഉ-ം-പത്തുനാളെത്തേക്കുള്ളിൽ കേ. രാ. അന്നേത്തയിൽ, അന്നേത്തേൽ-
ശീലാവ.)
ഏ ചിലപ്പോൾ മുന്തിയും വരും (അന്നേത്തേരാത്രി, ഉച്ചെക്കേത്തഭക്ഷ
ണം, മുമ്പേത്തപോലെ).
VI. 168. The Locative of the first Noun affixing: ഏ ഏ പ്ര
ത്യയം സപ്തമിയോടും ചേരും ഇൽ, കൽ, മേൽ) അഗ്രത്തിങ്കലേവര-ത. സ.
പാലവേൎമ്മലേത്തൊലി-വൈ. ശ. വീട്ടിലേവസ്തു, കണ്ണിലേവ്യാധി, മുമ്പിലേജ്ജന്മം,
ഉള്ളിലേക്കണ്ണു, കുസുമംതന്നിലേമണം. കൃ. ഗാ.
ത്തു എന്നതോടും കൂടെ-(രാവിലെത്തേഭോജനം.
VII. 169. The Sanscrit Method of cementing Nouns into Com-
pounds. സംസ്കൃത സമാസങ്ങളുടെ രീതിയും സംഹിതാക്രമവും (74)
മലയായ്മയിൽ അല്പം നുഴഞ്ഞു കാണുന്നു. അതിന്നുദാഹരണങ്ങ
ളാവിത്.
1.) സംസ്കൃതപദം പരമാകുമ്പോൾ (ജരാനരാദികൾ-ദേ. മാ-ആര
ണാദികൾ. കൃ. ഗാ. ഇത്തരാദികൾ ഭാഗ-പട്ടുതൊപ്പിക്കുപ്പായാദിലാഭം. തി. പ. ചെ
ന്താമരാക്ഷൻ. ഭാഗ. മന്നവാജ്ഞയാ- ചാണ-മന്നവോത്തമൻ. നള-കാണാവകാശം
മാറാദ്ധ്യയനം. കൈ. ന.)
2.) മലയാള പദം പരമാകുമ്പോൾ (അനേകായിരം-മ. ഭാ.) വിശേ
ഷാൽ ചില സകാരാന്തങ്ങൾ തന്നെ (രക്ഷോവെള്ളം=രക്ഷസ്സുകളാകു
ന്ന വെള്ളം-കേ. രാ. മനോതാഴ്മ=മനത്താഴ്മ-എങ്കിലും യശസ്സുകേടു-കേ.
രാ. തുടങ്ങിയുള്ളവ.) [ 62 ] F. നാമവിശെഷണ ധാതുക്കൾ Roots of Adjectives.
a. Roots of Adjectives combining with Nouns.
170. എല്ലാ ക്രിയാപദങ്ങളും നാമവിശേഷണത്തിന്നു കൊ
ള്ളാം, എങ്കിലും സമാസരൂപം കൊണ്ടു ചേരുന്ന ചില ധാതുക്ക
ളെ മാത്രം ഇവിടെ ചൊല്ലുന്നു-അവറ്റിന്നു ക്രിയാഭാവം മാഞ്ഞു
മറഞ്ഞു പോയി ഗുണവചനം പോലെ നടപ്പുണ്ടു.
I. The Root remaining unchanged.
ഉ-ം-നൽ ധാതു - അതിന്നു ഭാവികാലം നല്ലൂ, (നല്ലൂതു, നന്നൂതു) -
സമാസപ്രയോഗമോ നല്ക്കുളം-നൽപൊന്മകൻ-നന്മൊഴി ഇത്യാദി.
| ചെവ്, ചെം | — | ചെങ്കൽ, ചെഞ്ചാറു, ചെന്തീ, ചെന്നായി, ചെമ്പൊൻ- ചെവ്വായി (ചൊവ്വ) |
| വെൾ, വെൺ | — | വെണ്കൽ, വെണ്ണ (വെൾനെയി), വെണ്നിലാവ്, വെ ണ്പറമ്പു, വെണ്മഴു-വെള്ളീയം, വെള്ളുള്ളി- |
| പൈ (പചു) | — | പൈപ്പുല്ലു- |
| കരു | — | കരുനൊച്ചി, കരുമീൻ- |
| വൽ, വൻ | — | വങ്കടൽ, വഞ്ചതി, വന്തീ, വന്നദി, വമ്പിഴ, വന്മാരി, (ഭാ വി, വലിയൂ. ത. സ.) |
| പെരു | — | പെരുനാൾ, പെരുവിരൽ, പെരിക്കാൽ. |
| ചിറു, ചെറു | — | ചെറുവിരൽ (ഭാവി - ചെറിവൂ. ത. സ) |
| കുറു | — | കുറുനരി - കുറുക്കൈ (കേ. രാ.) കുറുവടി |
| നിടു, നെടു | — | നിടുവാൾ, നെടുവീൎപ്പു. |
| വെറു | — | വെറുനിലം- |
| ഇള | — | ഇളനീർ, ഇളമാൻ. |
| മുതു | — | മുതുക്കുല, മുതുമാൻ |
| പുതു, പുൻ | — | പുന്നെൽ പുഞ്ചിരി-പുതുമഴ-പുതുക്കൊട്ട |
| പഴ | — | പഴമൊഴി-പഴയരി- |
| തൺ | — | തണ്ടാർ (താർ), തണ്ണീർ (നീർ), തണ്കുരുതി ര. ച. |
| തിൺ | — | തിൺ്തുട (കൃ. ഗാ) |
| കടു, കൊടു | — | കടുവായ് -കൊടുപ്പിടി, കൊടുവെയിൽ |
| അരു | — | അരുമറകൾ (മ. ഭാ) അരുവയർ ര. ച. |
| ഒൺ | — | ഒൺ ചെവികൾ ര. ച. |
171. സമാസത്തിൽ പലതിന്നും വിശേഷാൽ ഖരം പരമാ
കുമ്പോൾ മ-കൂടെ വരും (165) അതു ഭാവികാലത്തിൻ്റെ രൂപമാ
യും തോന്നുന്നു.
പൈ — പൈങ്കിളി, പൈന്തേൻ, പൈമ്പൊൻ.
കരു — കരിങ്കൽ, കരിമ്പടം
പെരു — പെരിങ്കായം, പെരുന്തല, പെരിമ്പറ
കുറു — കുറുങ്കാടു, കുറുമ്പന
നിടു — നിടുങ്കാലം, നിടുമ്പുര.
നറു — നറുന്തേൻ, നറുമ്പാൽ.
വെറു — വെറുങ്കാൽ, വെറുഞ്ചോറു, വെറുമ്പാട്ടം-
ഇള — ഇളങ്കൂറു, ഇളഞ്ചക്ക, ഇളന്തല, ഇളമ്പാകം
പഴ — പഴഞ്ചോറു, പഴന്തുണി, പഴമ്പിലാവ്
കടു, കൊടു — കടുമ്പകൽ, കൊടുങ്കാറ്റു
അരു, പരു — പരുമ്പുടവ, അരുങ്കള്ളൻ, അരുന്തൊഴില്കൾ (ര. ച.)
III. The Root affixing തു.
172. ചിലതിന്നു സമാസത്തിൽ സ്വരം പരമാകുമ്പോൾ
തു വരും (166)
പചു — പച്ചില.
നിടു, കടു — നിട്ടോട്ടം, നെട്ടൂർ-കട്ടെറുമ്പു
ചിറു, വെറു — ചിറ്റാട, ചിറ്റുള്ളി-വെറ്റില.
പുതു, മുതു — പുത്തരി, പുത്തില്ലം, പുത്തൂർ-മുത്തപ്പൻ
IV. The short Vowel of the Root becoming long.
173. ചിലതിൽ വിശേഷാൽ സ്വരം പരമാകുമ്പോൾ ധാതു
സ്വരം ദീൎഘിച്ചുവരും.
ചെവ് — ചേവടി (അടി).
കരു — കാരകിൽ, കാരീയം-കാൎക്കടൽ, കാർവണ്ടു.
പെരു — പേരാൽ-പേരൊലി-പേർമഴ-മ-ഭാ.
നിടു — നീഴ്ക്കണ്ണാർ-കൃ-ഗാ.
അരു — ആറുയിർ ആരോമൽ. [ 64 ] b. Nouns formed of Roots of adjectives.
I. Adjective-Participles.
174. ചിലതിന്നു-അ-ചുട്ടെഴുത്തിനാൽ പേരെച്ചം ഉണ്ടാകും.
ഉ-ം-നല്ല-ഇളയ-പഴയ-തുയ്യ-ഉടയ-(വല്ല 146.)
അതു ഭൂതകാലത്തിൽ പോലെ-ഇയ-ഇന-എന്നും ആകും.
ഉ-ം-പെരിയ, വലിയ, ചെറിയ, കുറിയ, നിടിയ, പുതിയ, എളിയ, കൊടിയ,
അരിയ, ഇനിയ, രാ. ച. നേരിയ-അഴകിയ, വളൎവ്വിയ, ഇതവിയ, തിറവിയ, കന
വിയ, ര. ച. ചെവ്വിന (ചൊവ്വുള്ള)-കഠിന.
ശേഷം ചിലതിൽനിന്നും പൂൎണ്ണക്രിയാപദം ജനിക്കുന്നു.
ഉ-ം-ചുവക്ക, വെളുക്ക, കറുക്ക, മൂക്ക.
എന്നതിനാൽ ചുവന്ന, വെളുത്ത, കറുത്ത-മുതലായ പേരെച്ചങ്ങ
ൾ നടക്കുന്നു.
II. Personal Nouns.
175. അൻ-അൾ-തു-എന്ന പ്രത്യയങ്ങളാൽ നാമങ്ങൾ ഉള
വാകും.
ഉ-ം-നല്ലവൻ, വൾ, തു-പെരിയവൻ, വൽ, തു-പഴയവൻ, വൾ, തു-തീയതു-ഉട
യവൻ, ഉടയൻ-ര. ച.
നപുംസകത്തിൽ ഭൂതകാലത്തിൻ കുറിയെ തള്ളുന്നതും ഉണ്ടു.
ഉ-ം-(പുതിയതു) പുതുതു-ചെറുതു, വലുതു, നിടുതു, കുറുതു, കടുതു, അരുതു-ഇങ്ങ
നെ എളുതായി, പഴതാം, വെറുതെ, അഴകുതല്ല ര. ച.
വലിയോന്ന് എന്ന നപുംസകവും ഉണ്ടു (237)
176. വേറെ പുരുഷനാമങ്ങളുടെ രൂപം ചുരുക്കി ചൊല്ലുന്നു:
ചെറിയവൻ, ചെറുമൻ, മി (സ്ത്രീ), ചെറുക്കൻ; കുറുക്കൻ; മിടുക്കൻ, ക്കി (സ്ത്രീ);
നെട്ടൻ; നെടുങ്കൻ; വമ്പൻ (മൂപ്പൻ); വെളുമ്പൻ, മ്പി (സ്ത്രീ); എളിയൻ; പെരിയൻ,
രാ. ച; നല്ലൻ, നന്നു, (നല്ന്തു , നൻറു) - നല്ലാർ - (സ്ത്രീ. ബ.)
III. Abstract Nouns.
177. ഭാവനാമങ്ങൾ്ക്കു-മ-പ്രത്യയം പ്രധാനം-(സംസ്കൃതത്തിൽ
മഹിമ-നീലിമ-ഇത്യാദി ഗുണങ്ങളെ പോലെ.)
നന്മ, തിന്മ, തൂമ, പെരുമ, പഴമ, പുതുമ, പുന്മ, തിണ്മ, വെണ്മ, ചെറുമ, കൊടുമ,
ഇളമ, പശിമ, (പചുമ)-അരുമ, മിടുമ. [ 65 ] മറ്റുള്ള പ്രത്യയങ്ങൾ.
അ — വെള്ള (262)
ത — പച്ച (254)
വ — ചെവ്വ (ചെമ്മ)
വു — ചൊവ്വു.
പു — വമ്പു (തണുപ്പു)
പ്പം — വലിപ്പം, എളുപ്പം, നിടുപ്പം, ചെറുപ്പം, പെരിപ്പം, അരിപ്പം,
(രാ. ച.) കടുപ്പം - ഇമ്പം.
ക്കം — പുതുക്കം, പഴക്കം.
ക്കു — മിടുക്കു.
അം — നലം, നല്ലം, തിണ്ണം.
അൻ — പുത്തൻ.
അൽ — തണൽ.
IV. Personal Nouns for the 1st and 2nd Person.
178. തമിഴിൽ നാമവിശേഷണങ്ങളെ കൊണ്ടു ഉത്തമ മദ്ധ്യ
മ പുരുഷന്മാരെ ഉദ്ദേശിച്ചു ചൊല്ലാം-നല്ലേൻ, നല്ലീ, നല്ലീർ-എന്നി
ങ്ങിനെ തന്നെ-അതു മലയായ്മയിൽ ഇല്ലെങ്കിലും-അടിയേൻ, അടി
യൻ, ചതുൎത്ഥി അടിയനു, അടിയത്തിന്നു, അടിയങ്ങൾ-എളിയങ്ങൾ്ക്കു ര. ച. എന്നതു
ഉത്തമ പുരുഷ വാചിയായ്നടക്കുന്നു. (നിങ്ങൾ എല്ലാവരും എന്നുള്ള) എ
ല്ലീരും എന്നതും പാട്ടിൽ ഉണ്ടു (പൈ.)
G. തദ്ധിതനാമങ്ങൾ* Derivative Nouns.
179. Difinition തദ്ധിതനാമങ്ങൾ ആകുന്നതു-ഓരോരൊ നാ
മങ്ങളാൽ പുതിയ നാമങ്ങൾ ഉളവാകുന്നവ തന്നെ-അവ രണ്ടു
വിധം പുരുഷനാമം-ഭാവനാമം-എന്നിവ.
a. Personal Nouns. 1. Termination അൻ-ഇ-ത്തി.
180. പുരുഷനാമങ്ങൾ്ക്കു-അൻ (പു)-ഇ-ത്തി-(സ്ത്രീ) എ
ന്നുള്ള തദ്ധിതം പ്രമാണം. [ 66 ]
| 1.) (സ്ത്രീ) ഇ | — | ഉള്ളവ |
| കൂൻ-കൂനൻ, കൂനി, (കൂനിച്ചി) | ||
| മല-മലയൻ, മലയി-(പാഴ്) പാഴൻ, പാഴി. | ||
| കാൽ-ചട്ടുകാലൻ, -ലി. | ||
| തോഴൻ, തോഴി-തൊണ്ടൻ, തൊണ്ടി. | ||
| കള്ളൻ, കള്ളി, കള്ളത്തി-കൂത്തി, കൂത്തിച്ചി. | ||
| പുല്ലിംഗ | — | വിൽ, വില്ലൻ-ഓത്തു-ഓത്തന്മാർ. |
| (കൂട്ടം). കൂട്ടർ-അറുമുഖൻ, മുക്കണ്ണർ. | ||
| പകയൻ-വാനരപടയർ ര. ച. | ||
| കുടച്ചെവിയൻ-ചെന്തീക്കനല്ക്കണ്ണൻ. | ||
| ആയിരന്നാവൻ-ആയിരങ്കണ്ണൻ-നാല്ക്കൊമ്പന്മാർ. | ||
| സ്ത്രീലിംഗ | — | പൂച്ചക്കണ്ണി, മൈക്കണ്ണിമാർ-വണ്ടാർകുഴലി (ലിയാൾ, ലാൾ). മല്ലവാർകുഴലിമാർ. |
| (സ്ത്രി) ത്തി | — | ഉള്ളവ ഇന്ന് അധികം നടപ്പു. |
| കുറവൻ, കുറത്തി. | ||
| മാരയാൻ, മാരാൻ, മാരാത്തി. | ||
| തീവു. (ദ്വീവു)-തീവൻ, തീയൻ, തീയത്തി. | ||
| ആ (പശു). ആയവൻ, ആച്ചി. | ||
| കൊതി-കൊതിയൻ, കൊതിച്ചി. | ||
| ചെമ്പൻ, മ്പിച്ചി, കരിമ്പൻ, മയിലൻ, ലിച്ചി | ||
| പൊട്ടിക്കണ്ണൻ, ണ്ണിച്ചി. | ||
| 3.) അൻ | — | ദുൎല്ലഭമായി ആദേശരൂപത്തോടും വരും. |
| മുന്നൂറ്റുൻ, അഞ്ഞൂറ്റൻ, അറുനൂറ്റൻ-തൂമ തങ്കിന മനത്തൻ. ര. ച. | ||
| 4.) ബഹുവചനത്താൽ ഉണ്ടായവ: | ||
| മൂത്തോരൻ-നായരിച്ചി എന്നാകുന്നു. | ||
2. Termination അവൻ, അവൾ, അവർ etc.
181. അവൻ (ഓൻ)-അവൾ-അവർ (ഓർ) എന്നവ
യും തദ്ധിതങ്ങളാം.
വിണ്ണവർ, വാനവർ (പിണ്ണർ) മറയോർ (മറകളാം
വേദങ്ങൾ ഉള്ളവർ) പകയവർ മ. ഭാ.
ചെഞ്ചെടയോൻ (ചെടയൻ=ജട)
ൟഴവർ (ൟഴമാം സിംഹളത്തിലുള്ളവർ)
ഇതു സംസ്കൃതനാമങ്ങളിലും ഉണ്ടു. [ 67 ] കാരണവർ, അനന്തരവർ, ചേകവർ (=സേവ)
കേശവൻ (കേശി). കുംഭിമുഖവൻ - നീലവർ (അ. രാ).
മൂൎക്ക്വവർരാജാ - കുശലവന്മാർ - ഉരഗവർ-
അനിമിഷവർ - നിരായുധവർ. (കേ. ഉ).
3. Copulative Links preceeding Terminations in:
അവൻ, അവൾ, അതു etc.
182. ഇപ്പറഞ്ഞ തദ്ധിതങ്ങളും നപുംസകവും സമാസരൂ
പത്തോടു ചേരും.
| 1.) ഒന്നു - തു — എന്നതു (166) | ||
| കാട്ടവർ (കാടർ) - വെളുത്തേടത്തവൻ (വെളുത്തേടൻ) - ദൂരത്തോൻ (കൃ. ഗാ.) - ഇവ്വിടത്തവൻ - എവിടത്തോൻ മ. ഭാ - അരികുലത്തവർ. ര. ച. | ||
| 2.) പിന്നെ - ഏ — എന്നതു (167) | ||
| പിന്നേയവൻ, പിന്നേവൻ (ഭാ. ഗ.) മുന്നേവൻ - മു ന്നേതു, പണ്ടേതു, മേലേതു, നടേതു, തെക്കേതു, വട ക്കേതു, കിഴക്കേതു, പടിഞ്ഞാറേതു, കീഴേതു, കീഴേവ, പിന്നേവറ്റിങ്കൽ. (ചാണ.), അങ്ങേയവർ, അങ്ങ യോർ. (എന്മകൻ എങ്ങോൽ. കൃ. ഗാ. കൎണ്ണൻ എങ്ങോ ൻ - എങ്ങോർ മ. ഭാ). | ||
| 3.) ത്തേ | — | നടെത്തേതു - മുന്നത്തേതു - അകലത്തേതു (ത. സ.) അകത്തേതു (വൈ - ശ.) തെക്കുഭാഗത്തേതു (കേ. ഉ). |
| 4.) ഏത്ത | — | പിന്നേത്തതു. (കേ. രാ.) പന്തീരാണ്ടേത്തേതു (കേ. ഉ). |
| 5.) ഇലേ | — | കലേ - മുമ്പിലേയവൻ, മുമ്പിലേവ (ക. സ.) പിമ്പിലേ തു. (ര. ച.) കണ്ണിലേതു (വ്യാധി - വൈ - ശ.) മദ്ധ്യ ത്തിങ്കലേതു - വറ്റെ (ത. സ) അഗ്രത്തിങ്കലേവറ്റെ, നടുവിലേതു. ഭാഗ. |
| 6.) ഷഷ്ഠി ചതുൎത്ഥി തദ്ധിതങ്ങൾ. | ||
| നമ്മുടേതു (ഉടയതു). അവൻ്റേതു - എല്ലാറ്റിൻ്റേതു (ത. സ.) തൻ്റേതിങ്കന്നു. (ത. സ.) തന്നുടയവർ (വൈ. ച.) അവരേതത്രേ, അന്തിക്കേത്തേതു (കേ. ഉ.) | ||
4. Termination ആൻ, ആൾ, ആർ.
183. അവൻ, അവൾ, അവർ - എന്നവ പണ്ടു സംക്ഷേ [ 68 ] പിച്ചിട്ടു - ആൻ, ആൾ, ആർ - എന്നു മാറി വന്നു - അത് ഇ
പ്പോൾ (101) ബഹുമാനവാചിയായി നടക്കുന്നു.
ഉം - കണിയൻ, കണിയാൻ, കണിയാർ - കന്നിയാൾ.
സ. ഗോ. അടിയാർ, കുടിയാർ, നായനാർ; ഭഗവാനാ
ർ, ദേവിയാർ, കത്തനാർ (കത്തൻ, കൎത്താ) കഞ്ചത്താ
ർ (കംസൻ).
അതും സമാസരൂപത്തോടു ചേരും (182)
| പു. ഏ | — | പഴയ പാട്ടിൽ നീലമേഘ നിറത്തനൻ |
| പു. ബ. | — | വീട്ടാർ, നാട്ടാർ, (മ. ഭാ.) - മണിക്കിരാമത്താർ (പൈ) - സിംഹത്താൻ (കേ. രാ.) ചിങ്ങത്താൻ - നാഗത്താന്മാ ർ, (കേ - രാ) |
| സ്ത്രീ. ഏ | — | പൊന്നിറത്താൾ, അന്നനടയാൾ, (കാൎക്കറുനിറത്തിയ നിശാചരി. ര. ച). ദന്തീന്ദ്രഗാമിനിയാൾ, പെണ്മണിയാൾ, പൂഞ്ചായലാൾ, പൈങ്കിളിമൊഴിയാൾ, ഇന്ദുനേർമുഖിയാൾ, മയ്യല്ക്കണ്ണാൾ, ചൊല്ക്കണ്ണാൾ, കാറൊത്തകുഴലാൾ, മെല്ലിടയാൾ നീഴ് മിഴിയിനാൾ, കനത്തമനത്തനൾ ര. ച. |
| സ്ത്രീ. ബ | — | പൂഞ്ചായലാർ, കണ്ടിക്കാൎക്കുഴലാർ, മെല്ലിടമാർ, മൈ ക്കണ്ണാർ — പേടമാന്മിഴിമാർ, കച്ചണിമുലമാർ. |
184. 5. Termination ഇ for the 3 Genders ഇ - തദ്ധിതം ത്രി
ലിംഗം ആയി നടക്കും.
കാൽ - കാലി(എരുമപ്പെൺ) കന്നുകാലികൾ - നാല്ക്കാലി.
കരുവില്ലി - തറുവാടി.
വിശേഷാൽ സംസ്കൃത തത്ഭവപദങ്ങളിലും നാലുവൎണ്ണികൾ.
| (പു. സ്ത്രീ) | — | ചങ്ങാതം - ചങ്ങാതി തോന്നിയവാസി. പാപം - പാപി. (പാവൻ - കൃ. ഗ.) അവൾ വീയു മ്പോൾ മാപാപി വീയൊല്ലാ (കൃ. ഗാ.) കോപം - കോപി. (ഉദ്യതകോപിയായിവൾ എടുത്തി വൾ - കേ. രാ.) മികെച്ച പാതകിയാകുന്ന കൂനി. (കേ - രാ.) |
185. 6. Sanscrit Terminations. ഇ (പു.) ഇനി (സ്ത്രീ) എന്നവ
സംസ്കൃതത്തിൽ പോലെ. [ 69 ] ലോഭം, ലോഭി, ലോഭിനി, (ലുബ്ധത്തി.)
അമ്പലവാസിനി. (സിച്ചി എന്നും കേൾ്ക്കും.)
അഹങ്കാരി, രിണി - ചോരൻ, രിണി.
186. വൽ - മൽ - എന്നവയും സംസ്കൃതം ഗുണം - ഗുണവാൻ (പു)
ഗുണവതി. (സ്ത്രീ) ഗുണവൽ, ഗുണവത്തു (ന.)
ധനവാൻ - ഭാഗ്യവാൻ ഇത്യാദി.
ബുദ്ധി - ബുദ്ധിമാൻ - ബുദ്ധിമതി, ബുദ്ധിമത്തു.
ബന്ധുമാൻ (മ. ഭാ.)
ഇതിൽ നപുംസകബഹുവചനം പുല്ലിംഗത്തിന്നു വേണ്ടി
നടക്കും.
ഭാൎയ്യാവത്തുക്കൾ. മ. ഭാ ശ്രീമത്തുകൾ.) സത്തുകൾ,
സത്തുക്കൾ എന്ന പോലെ 98.
ഏകവചനമോ.
പരമാത്മാവു പല പല ഗുണവത്തായി (ജ്ഞ. പാ.)
വിധിവത്തായി ചെയ്തു. (കേ. രാ.) വിധിവത്തായ വ
ണ്ണം എന്നിങ്ങിനെ.
ശാലി — എന്നതിന്നും ആ അൎത്ഥം തന്നെ ഉണ്ടു
(ഗുണശാലി, വീൎയ്യശാലി = വീൎയ്യവാൻ)
187. കാരം (ന) - കാരൻ, കാരി, (പു) - കാരി, കാരത്തി
(സ്ത്രീ) - കാരർ, കാർ (ബ.) എന്നവ സംസ്കൃതത്തിലും മറ്റും നടപ്പു.
| കാരം | — | ഓങ്കാരം, ഹുങ്കാരം (ഹുങ്കൃതി) മുതലായ ശബ്ദവാ ചികൾ - അഹങ്കാരം (അഹങ്കൃതി) — പിന്നെ പുരുഷകാരം (പുരുഷാരം) - കൊട്ടകാരം, കൊ ട്ടാരം. |
| കാരൻ കാരി | — | രഥകാരൻ (സ) - വേലക്കാരൻ (രി - രത്തി - സ്ത്രീ) അതിന്നു സമാസവിഭക്തിയും ഉണ്ടു - തറവാട്ടുകാരൻ, നാട്ടുകാരത്തി) - സങ്കടക്കാർ, കൊച്ചി ക്കാരൻ, കൊല്ലക്കാർ. |
| കാരി | — | (സ. പു.) - പൂജാകാരി, പൂശാരി - മൂശ(ക)ാരി - ജ്യോതി ഷ(ക)ാരി - മുഹൂൎത്തകാരി (മൂൎത്താരി). |
188. 7. Terminations in ആളൻ, ആളി, ആൾ ആളം (ന)
ആളൻ, ആളി (പു) എന്നവ ആളുക എന്ന ക്രിയാപദത്താൽ ഉ
ള്ളവ. [ 70 ]
| അളൻ | — | മലയാളം - മലയാളൻ, മലയാളി (സ്ത്രീലിംഗം ഇല്ല) കാട്ടാളൻ, കമ്മാളർ (കൎമ്മം), കാരാളർ. ഇറവാളൻ, കരിമ്പാളൻ, ഉള്ളാളൻ. |
| ആളി | — | തലയാളി, പടയാളി, പോരാളി - മുതലാളി, ഇരപ്പാളി, ഊരാളി, ചൂതാളി, വില്ലാളി (വില്ലാൾ. മ. ഭാ.) - പിഴ യാളികൾ (കേ. രാ) |
| ആൾ | — | മേലാൾ (പു. ഏ) മേലാർ. (ബ) |
189. b. Abstract Nouns. ഭാവനാമങ്ങൾ്ക്കു.
| 1.) I. Malayalam Terminations. മ - തന്നെ പ്രധാനം (177) | ||
| അടിമ - കുടിമ - ആണ്മ. മേൽ, മേന്മ - കോൻ, (കോന്മ) കോയ്മ. തോഴമ, തോഴ്മ = തോഴം | ||
| 2. ആയ്മ | — | എന്നതു ആളിയാൽ ഉത്ഭവിച്ചതു (188) മലയായ്മ (മലയാ ഴ്മ) കൂട്ടായ്മ (കൂട്ടാളി) ചിറ്റായ്മ - (ചിറ്റാൾ) കാരായ്മ (കാരാണ്മ) - കൂറ്റായ്മ. (കൂറ്റാൻ) |
പിന്നെ രാജായ്മ, നായ്മസ്ഥാനം (കേ. ഉ.) തണ്ടായ്മ, മേലായ്മയും മതിയാ
യ്മയും (ഠിപ്പു) ആചായ്മ (കേ. ഉ.)
3.) തനം — തമിഴിൽ അധികം നടപ്പു
ഇരപ്പത്തനം - ഇരപ്പാളിത്തനം - കള്ളത്തനം - കഴുവേറിത്തനം, മിടുക്കത്തനം -
എന്നിവ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ കാണാ - വേണ്ടാതനം പാട്ടിൽ ഉണ്ടു.
II. Sanscrit Abstract Nouns and Termination.
190. സംസ്കൃത ഭാവാനാമങ്ങൾ വളരെ നടക്കുന്നു.
| 1.) ത്വം | — | ഗുരുത്വം, ലഘുത്വം, (ലഘുത്തം പ്രഭുത്വം; യജമാന ത്വം, എന്നിങ്ങനെ മാത്രമല്ല - മലയാള നാമങ്ങളിലും ചേരും: ചങ്ങാതിത്വം, (ചങ്ങായിത്തം) ഉണ്ണിത്വം കി ടാത്വം, ഊഴത്വം, പൊണ്ണത്വം, താന്തോന്നിത്വങ്ങൾ - (ശിലാ) ആണത്വം - പൊട്ടത്തം പ. ത. ഇത്യാദികൾ. |
| 2.) ത | — | ശൂരത, ക്രൂരത, - എന്ന പോലെ മിടുമത. (മ. ഭാ) എന്നും ഉണ്ടു -(= മിടുമ, മിടുക്കു). |
3.) മാനുഷം, മൌഢ്യം, സൌന്ദൎയ്യം, ധൈൎയ്യം, ഐശ്വൎയ്യം എന്നിങ്ങിനെ വൃ
ദ്ധിയുള്ള തദ്ധിത രൂപവും ഉണ്ടു.
ഇതി നാമരൂപം സമാപ്തം (91 - 19.) [ 71 ] The Inflections of Verbs.
B. ക്രിയാരൂപം (വിനച്ചൊൽ)
I. Roots of Verbs.
191. a. Pure Roots. മലയാള ഭാഷയുടെ ധാതുക്കളെ ഇന്നെ
വരെ ആരും ചേൎത്ത ആരാഞ്ഞു കൊണ്ട പ്രകാരം തോന്നുന്നില്ല.
ധാതുവിൻ്റെ സ്വരൂപം ചുരുക്കത്തിൽ പറയാം; ഓരൊന്നു ഒരു
പദാംഗം താൻ, രണ്ടു ഹ്രസ്വപദാംഗങ്ങൾ താൻ ഉള്ളതാകുന്നു-
(ഉ-ം-നൽ-പൈ-പെരു-കടു-ഇത്യാദികൾ 170.)
192. ദീൎഘധാതുക്കൾ ദുൎല്ലഭം തന്നെ-മാറു-നാറു-പൂകു-മുത
ലയാവറ്റിൻ്റെ ധാതുക്കൾ-മറു-നറു-പുകു-എന്നവയത്രെ-കാ
ൺ-ചാ-വേ-എന്നവറ്റിന്നും ഭൂതകാലത്തിൽ ദീൎഘം ഇല്ല.
193. സ്വരങ്ങളിൽ ഇ-എ-എന്നവയും-ഉ-ഒ-എന്നവയും
പലപ്പോഴും ഒക്കും (ഉം-വെൾ-വിൾ, വിളങ്ങു-പുത, പൊതി, പൊത്തു) മറ്റും
ചിലസ്വരവികാരങ്ങളും ഉണ്ടു (പുരി-പിരി, പുരളു, പിരളു-ചിര, ചുര-15
തിളങ്ങു, തുളങ്ങു, തെളങ്ങു-ചെവ് , ചിവ് , ചുവ് -പടു, പെടു, 23-ഒലു, വലു, വല്ല്, ഒല്ല്.)
194. ചില ധാതുക്കളിൽ വ്യഞ്ജനങ്ങളെയും രണ്ടു വിധത്തി
ൽ ചൊല്ലാം- അൎത്ഥത്തിന്നു ഭേദം വരാ.
ടു — ൾ, ൺ — നിടു, നിൾ, നീളു — നടു, നണ്ണു.
റു — ൽ, ൻ — നിൽ, നിറുത്തു — പിൻ, പിറ - തോൻ, തോറ്.
തു — ൻ, — പുതു, പുൻ — മുതു, മുൻ.
195. b. Verbal Nouns forming the Case. ഇപ്പോൾ ഉള്ള ക്രി
യാപദങ്ങൾ മിക്കതും ധാതുക്കളല്ല. ധാതുക്കളാൽ ഉളവാകുന്ന ക്രി
യാനാമങ്ങളിൽ ജനിച്ചവ അത്രെ അതിൻ്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ
ആവിതു.
1.) ഇ — അ - ക്രിയാനാമങ്ങളാൽ ഉണ്ടായവ.
ധാതു പടു - പടി (പടിയുക) പട. (പടെക്ക)
തുറു-തുറി(ക്ക;) പൊടു-പൊടി (ക്ക) ഇത്യാദി
പറു - പറ (ക്ക) - (പാറു) [ 72 ] 2.) വ്യഞ്ജനദ്വിത്വം താൻ ദീൎഘസ്വരം താൻ ഉള്ളവ.
| വറു | - | വറ്റു | നറു | - | നാറു. | |
| തുൾ | - | തുള്ളു. | പുകു | - | പൂകു. | |
| ഞെടു | - | ഞെട്ടു. | (ഞെടുങ്ങു) | |||
| പൊടു | - | പൊട്ടു. | പൊരു | - | പോരു. |
3.) അനുനാസികയോഗങ്ങൾ ഉള്ളവ.
| ങ്ങു | — പതു | - പതുങ്ങു. (പതിയു) തൊട് - തുടങ്ങു. |
| ഞ്ചു | — ഉരി | - ഉറിഞ്ചു (ക) |
| ണ്ടു | — ചുര | - ചുരണ്ടു (ക) - പരണ്ടു (ക). |
| ന്തു, ന്നു | — മുട | - മുടന്തു (ക) - (മുട്ടു) പൊരു - പൊരുന്നു (ക.) |
| മ്പു | — തുൾ | - തുളുമ്പു, വെതുമ്പു, തേ - തേമ്പു |
4.) അർ - അൽ - അൾ - ഉൾ - കു - തു - മുതലായ പ്രത്യയങ്ങൾ
ഉള്ളവ.
| അർ | — | വൾ | — വളർ; തൊട - തൊടർ; തിക് - തികർ, തീർ |
| അൽ | — | ചുഴ് | — ചുഴൽ (ചൂഴു - ചുറ്റു.) |
| അൾ | { | വറു | — വറൾ (വറ്റു); തിരൾ |
| ഇരു | — ഇരുൾ (ഇരാ) | ||
| കു | — | തിരു | — തിരുകു; പഴകു; ചൊരുകു; പൊളുക (പൊള്ളു). |
| തു | — | കരു | — കരുതു; ചെരുതു; വഴുതു |
ശേഷം ക്രിയാനാമവും (251) ക്രിയോല്പാദനവും (288) നോക്കുക
c. Divisions of Verb — Strong and Weak.
196. ധാതുക്കളിൽനിന്നു എങ്ങനെ ഉളവായെങ്കിലും ക്രിയാ
പദങ്ങൾക്ക എല്ലാം രൂപം രണ്ടു വിധം ആകുന്നു. ഒന്നിന്നു പ്ര
കൃതിയോടുള്ള കകാരദ്വിത്വം തന്നെ കുറി ആകയാൽ, ബലക്രി
യ എന്നു പേർ ഇരിക്ക (ഉ-ം - കൊടുക്ക, കേൾക്ക); മറ്റേതു ഒറ്റ കകാ
രം താൻ, വെറുമ്പ്രകൃതി താൻ ഉള്ളതാകയാൽ, അബലക്രിയ
ആക (ഉ-ം - പോകു, കെടു).
Intransitive and Transitive.
അൎത്ഥത്താലും രണ്ടു വിധം ഉണ്ടു - ഒന്നു - തൻവിന=അക
ൎമ്മകം - (ഇരിക്ക, വരിക), മറ്റെതു പുറവിന=സകൎമ്മകം (തരിക,
കൊടുക്ക) - തൻവിനകൾ മിക്കതും അബലകളും, പുറവിനകൾ അ
ധികം ബലക്രിയകളും ആകുന്നു. [ 73 ] II. ത്രികാലങ്ങൾ. The 3 Tenses.
The Tenses and their affixes.
197. ക്രിയെക്കുള്ള കാലങ്ങൾ ആവിത്: രണ്ടു ഭാവികൾ -
വൎത്തമാനം ഒന്നു - ഭൂതം ഒന്നു - ആകെ മുക്കാലങ്ങളെ കുറിപ്പാൻ
നാലു വികാരങ്ങൾ തന്നെ - ഇവ വിധിനിമന്ത്രങ്ങളോടു കൂടെ
(238-244) മുറ്റു വിനയത്രെ. അതിൽ ഒന്നാം ഭാവിക്കു - ഉം എ
ന്നതും, രണ്ടാം ഭാവിക്കു - വു - പ്പു - എന്നവയും, വൎത്തമാനത്തിന്നു -
ഇന്നു - എന്നതും, ഭൂതത്തിന്നു - ഇ - തു - ന്തു - ൟ മൂന്നും തന്നെ പ്ര
ത്യയങ്ങൾ ആകുന്നു.
198. Affixes for the 3 Persons. പണ്ടുള്ള ത്രിപുരുഷപ്രത്യയ
ങ്ങൾ കാലദോഷത്താലെ ലോപിച്ചു പോയി - ശേഷം ദ്രമിളഭാ
ഷകളിൽ ഇന്നും ഇരിക്കയാൽ, അവ മലയായ്മയിലും ഉണ്ടായിരു
ന്നു എന്നു അനുമിക്കാം. അവ പുരാണവാചകങ്ങളിലും പാട്ടിലും
മറ്റും ശേഷിച്ചു കാണുന്നു. പ്രഥമപുരുഷൻ ആൻ - അൻ - അ
നൻ ആൾ അൾ ആർ, ഓർ, അർ - മദ്ധ്യമപുരുഷൻ ആയ് -
ആൻ - (ൟർ) ഉത്തമപുരുഷൻ ഏൻ, എൻ - ആൻ, അൻ - ഓം
എന്നിങ്ങിനെ.
I. ഭാവി കാലങ്ങളുടെ രൂപം The 2 Future Tenses.
I. The affixes of the first Future Tense.
199. ഒന്നാം ഭാവിയുടെ രൂപം എന്തെന്നാൻ - ഉം പ്ര
ത്യയം ക്രിയാപ്രകൃതിയോടു ചേൎക്കും; അതു ബലക്രിയകളിൽ എ
ല്ലാം - ക്കും - എന്നാകും (ഉ-ം-കെടുക്കും, കേൾക്കും) - അബലക്രിയകളിൽ
കും എന്നും -ഉം എന്നും വരും (ഉ-ം-കെടും, പോകും)
200. ഭാവിയിൽ കും വന്നുള്ളവ ചുരുക്കം തന്നെ.
1.) ദീൎഘധാതുവുള്ളവ:
ആകും, പോകും, ചാകും, പൂകും, നോകും, വേകും, (അവറ്റിന്നു ആം പോം -
ചാമ്മാറു. കൃ. ഗ; കോയിൽപൂം - നോമ്പൊൾ വൈ. ശ എന്നീ രൂപം കൂടെ
സാധുവാകുന്നു) [ 74 ] ഏകും - വൈകും - നല്കും - മാഴ്കും - പിന്നെ തുകും, തേകും; രാകും, മുതലായവ
റ്റിൽ - വും എന്നും കേൾക്കുന്നു - ഇവ ആകാദികൾ തന്നെ.
2.) രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങളുള്ളവ ചിലവ
ഇളകും - ഉതകും - പഴകും - മുടുകും, കഴുകും, മുഴുകും, മെഴുകും, വഴുകും.
പെരുകും, ചൊരുകും - കുറുകും, മറുകും, മുറുകും - ഇങ്ങനെ - കു - ഉറപ്പാകു
ന്ന ക്രിയകൾക്ക ഇളകാദികൾ എന്നു പേർ ഇരിക്ക.
മറ്റെവ ചുടും - ഉഴും - തൊഴും - പോരും - പേറും - മുതലായവ തന്നെ.
II. The second Future Tense.
201. രണ്ടാം ഭാവിയുടെ രൂപം ആവിത്:
1.) ഉ - ഊ - എന്നുള്ളവ
ഉള്ളു, ഒക്കു, ൟടു (ചെയ്തീടു) - കൂടു - നല്ലൂ - പോരൂ - വരൂ - ഒടുങ്ങൂ - നിറുത്തൂ - ത.
സ. കൂട്ടൂ - കൊള്ളൂ, കൊള്ളൂ - കൃ. ഗാ. മുതലായവ അബലകളിലും:
ആക്കൂ - (അ. ര. ) കേൾക്കൂ (പ. ത.) അടക്കു മുതലായ ബലക്രിയകളി
ലും തന്നെ.
2.) അബലക്രിയകളിൽ പദാംഗം അധികം വരാത്ത ഇടങ്ങ
ളിൽ - വു - തന്നെ വരും - ആവു - പോവു - കളവു, കഴിവു, കൊൾവു, ചെല്വു (ചെ
ല്ലൂ) - പൂവു. കൃ. ഗാ - അനുനാസികങ്ങളാൽ - ഉണ്മു, തിന്മു, എണ്മു, കാണ്മൂ, എ
ന്നവ ഉളവാകും. (54)
ബലക്രിയകളിൽ -പ്പു, കൊടുപ്പു, വെപ്പു (വയ്പു. ത.) മുതലായവ.
The personal affixes of the first and second Future Tenses.
202. ഭാവിയുടെ പുരുഷന്മാരെ ചൊല്ലുന്നു.
| പ്ര. ഏ. | നല്കുവൻ. നല്കുവോൻ. ഏകുവൾ. കേ. രാ. കൊടുപ്പാൻ. കൊടുപ്പോൻ കൊടുപ്പാൾ. |
മ - ഏ - | കൊല്ലുവാ യെന്നു കൃ. ഗ. അറി വായല്ലോ പൂണ്പായി ര. ച. (സ്വരം പരം ആയാ ലേ ആയ്) ചൊല്ലുവാ നീ- |
ഉ. എ. | പൂണ്മേൻ. കൃ. ഗാ. ആവേൻ - പറവൻ. വീഴ്വൻ, ചൊല്ലുവൻ. കിടാകുവൻ കൊടുപ്പേൻ, വെപ്പൻ കിടപ്പൻ, കുടിപ്പൻ. |
| ബ. | ചൊല്വർ, ചൊല്ലുവാർ ചൊല്വോർ, നല്കുവർ, മുടിവർ. പോരുവർ, ൟടുവർ, എന്മർ രക്ഷിപ്പോർ, പെടുപ്പർ (കോഴപ്പെടുപ്പർ) |
ബ. | (ഇല്ല) | ബ. | തീൎപ്പൻ, ജീവിപ്പിപ്പൻ. രക്ഷിക്കുവൻ. വേ. ച. കാണ്മനോനാം. കൃ. ഗാ. ഇരിപ്പോം, വസിച്ചീടു വോം, ചൊല്വോം, കൊൾ്വോം, ഒടുക്കുവോം - രാ - ച. |
II. വൎത്തമാനകാലങ്ങളുടെ രൂപം The 2 Present Tenses.
I. The affixes of the first Present Tense.
203. വൎത്തമാനം ഒന്നാം ഭാവിയിങ്കന്നു ഉളവായതു. അ
തിലേ ഉ - കു - ക്കു - എന്നവറ്റോടു ഇൻറ, ഇന്നു - ൟ അവ്യയം
ചേൎക്കയാൽ, അകിൻറു, വാഴ്കിൻറു, വാഴിൻറു, ചെയ്യിന്നു. വൈ.ശ;
ഇരിക്കിന്നു. കേ - രാ; കുറെയിന്നു - രാ. ച. മുതലായവ ഉണ്ടായി.
പിന്നെ മറവിനയിൽ അല്ലാതെ (277) വൎത്തമാനത്തിലേ ഇകാരം
ഉകാരമായി പോയതാൽ, ഭാവിയുടെ - ഉ-ം പ്രത്യയം - ഉന്നു - എ
ന്നാകിൽ, വൎത്തമാനമായ്വന്നു എന്നു ചൊല്ലാം - (ഉ-ം - ആകുന്നു - ഇളകു
ന്നു - കെടുന്നു - ഉഴുന്നു - കെടുക്കുന്നു - കേൾക്കുന്നു.)
The personal affixes of the first Present Tense.
204. വൎത്തമാനത്തിൻ്റെ പുരുഷന്മാരെ ചുരുക്കി ചൊല്ലുന്നു
| പ്ര. ഏ. | പോകുന്നാൻ. ചാകുന്നാൾ. (സംസ്കൃ. ധാവതി - അസ്തി - നാസ്തി) |
മ. ഏ. | പോകുന്നാ യോ. വൈ. ച. (സംത്വംഅസി) |
ഉ. ഏ. | കൊടുക്കുന്നേൻ ചൊല്ലുന്നേൻ (സം. വന്ദേ - അസ്മി കരോമി) |
| ബ. | പോകുന്നാർ അറിയുന്നോർ സംസ്കൃ. വദന്തി) |
ബ. | ചൊല്ലുന്നോം - പോകുന്നോം (വരകി ന്നോം. രാ. ച.) തൊ ഴുന്നേങ്ങൾ കൃ. ഗാ. (സ. ഉപാസ്മഹേ) |
205. വൎത്തമാനത്തിൻ്റെ രണ്ടാം രൂപം തമിഴിൽ ഒഴികെ
ശിലാശാസനത്തിലേ കാണ്മു - ഉ-ം - ചൊല്ലാനിൻറു - ആളാനിൻറു - നടത്താ
നിൻറു - എന്നല്ലാതെ ചെല്ലായിനിൻറു എന്നും ഉണ്ടു - അതിൻ്റെ അ
ൎത്ഥം ആവിതു - ചെന്നു തീരാതെ നിന്നിരിക്കുന്നു എന്നാകയാൽ,
ചെല്ലുന്നു എന്നത്രെ.
III. ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ രൂപം The past Tense or Perfect.
I. The personal affixes of the Past Tense.
206. ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ രൂപം ചൊല്ലുമ്മുമ്പെ പുരുഷ
ന്മാരെ പറയുന്നു.
| പ്ര. ഏ. | കൊടുത്താൻ - കൊടുത്താൾ ഏകിനാൻ - മരുവിനാൾ ആയാൾ, ആയിനാൾ (ആനാൻ) പുക്കാൻ, പുക്കനൻ - മറെന്തനൻ - രാ. ച. മൊഴിഞ്ഞനൻ രാ. ച. |
മ. ഏ. | കേട്ടായല്ലൊ - കണ്ടായോ - വെന്നായല്ലി അറിഞ്ഞായോ ചെയ്തായി ര. ച. ശമിപ്പിച്ചായല്ലോ - നീ ചെയ്താൻ. മ. ഭാ. നീ ചൊന്നാൻ ര. ച. |
ഉ. ഏ. | കൊടുത്തേൻ കൊടുത്ത നേൻ. ര. ച. നിന്നേ ൻ, ചൊന്നേൻ. ചൊല്ലിയേൻ, നേൻ പോയേൻ, യിനേൻ - ഞാൻ അംഗീകരിച്ചീടി നാൻ. കേ. രാ. ഞാൻ കേട്ടീടിനാൻ (നള) |
| ബ. | ചൊന്നാർ, വന്നാർ - കൊണ്ടാർ - ആയിനാർ കൊടുത്താർ - തന്നവർ - നിറെന്തനർ പൊഴി ന്തനർ. രാ. ച. |
ബ. | കൊണ്ടീരോ | ബ. | നാം വാണാൻ (ചാണ) കൊടുത്തോം ഇരുന്നോം പുക്കോം ര. ച. |
| ന. ബ. | വീഴ്ന്തന, പോയിന, അറിയിത്തന- രാ. ചാ. |
207. I. ഇ affix ഭൂതത്തിന്നു ഒന്നാം കുറി - ഇ - എന്നാകു
ന്നു അതു വിശേഷാൽ അബലക്രിയകൾക്കു കൊള്ളും - അതി
ന്നു സ്വരം പരം ആകുമ്പോൾ - യ - എന്നതല്ലാതെ നകാരവും ചെ
രും (ഉ-ം - ചൊല്ലിയേൻ, ചൊല്ലിനേൻ; തിങ്ങിയ, - ന; കരുതിയ, - ന - ചെയ്തീടിനാ
ൽ). ഇകാര ഭൂതം വേണ്ടുന്ന ദിക്കുകൾ നാലു സൂത്രങ്ങളെ കൊ
ണ്ട് അറിയിക്കുന്നു.
208. I, 1. പ്രകൃതിയുടെ വ്യഞ്ജനദ്വിത്വത്തിൽ പിന്നെ ഇ
കാരഭൂതമുള്ള അബല ക്രിയകൾ:
| 1.) തങ്ങു — തങ്ങി മിഞ്ചു — മിഞ്ചി മണ്ടു — മണ്ടി ചിന്തു — ചിന്തി നമ്പു — നമ്പി കലമ്പു — കലമ്പി |
2.) കാച്ചു — കാച്ചി വെട്ടു — വെട്ടി കുത്തു — കുത്തി തുപ്പു — തുപ്പി തുമ്മു — തുമ്മി തെറ്റു — തെറ്റി |
3.) എണ്ണു — എണ്ണി മിന്നു — മിന്നി (എങ്കിലും ഉൺ — ഉണ്ടു തിൻ — തിന്നു എൻ — എന്നു) |
- ള്ളു -ല്ലു - ഈ രണ്ടു ദ്വിത്വങ്ങളെ 210. കാണ്ക.
209. I, 2. ദീൎഘസ്വരത്തിൽ താൻ, രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങളിൽ താ
ൻ - യ - ര - ലഴങ്ങൾ അല്ലാത്ത വ്യഞ്ജനം പരമാകുമ്പോൾ, ഇഭൂതം
തന്നെ പ്രമാണം.
| 1.) കൂചു — കൂചി ഏശു — ഏശി കൂടു — കൂടി ഓതു — ഓതി മേവു — മേവി ലാവു — ലായി മാറു — മാറി |
2.) അലസു — അലസി ഉരുസു — ഉരുസി മുരുടു — മുരുടി കരുതു — കരുതി മരുവു — മരുവി ചിതറു — ചിതറി |
3.) നാണു — നാണി (എങ്കിലും പൂൺ — പൂണ്ടു കാൺ — കണ്ടു) |
210. I, 3. 1.) തുള്ളു മുതലായ വറ്റിന്നു - ള്ളി - തന്നെ നിയതം
(എങ്കിലും കൊൾ - വിൾ - കൊണ്ടു, വിണ്ടു.)
2.) തല്ലു (വല്ലു) - എന്നതിൽ അല്ലാതെ - ല്ലി - എന്ന ഭൂതം ഇല്ല -
(ചൊല്ലി എന്നു ഒഴികെ ചൊന്നു എന്നും ഉണ്ടു.) [ 78 ] 3.) കാളു - അരുളു - തുടങ്ങിയുള്ളവറ്റിൽ - ളി - പ്രമാണം - (എങ്കി
ലും വീളു - നീളു - ആളു - വറളു - ഇത്യാദികളിൽ - ണ്ടു - എന്നത്രെ) വാ
ളു - വാളി (പിതെച്ചു) വാണ്ടു (ചെത്തി) മാളു - മാളി - മാണ്ടു - പൂളു, വടക്കെ പൂണ്ടു,
തെക്കേ പൂളി.
4.) കോലു ആയതിന്നു കോലി എന്നല്ലാതെ - ഞാലു - അകലു -
മുതലായതിൽ ഇകാരമരുതു.
വാലുക എന്നതിൽ സംശയം ഉണ്ടു.
5.) ഊരു - ഊരി എന്ന് ഒഴികെ - രി - ഭൂതത്തിന്നു നിശ്ചയം പോ
രാ; അനുഭവം പ്രമാണം (ഈരി തെക്കൎക്കും, രെറൎന്നു വടക്കൎക്കും ഉണ്ടു.
വാരി എന്നല്ലാതെ വാൎന്നു എന്നും അൎത്ഥഭേദത്തോടെ നടപ്പു. ചാരി
എന്ന് ഒഴികെ ചാൎന്നു എന്നും പണ്ടേ ചൊല്വു; നേരിയ എന്നും
ഉണ്ടു. (174).
211. I, 4. ഭാവിയിൽ - കു - ഉറപ്പാകുന്ന ആകാദികൾ ഇളകാ
ദികൾ്ക്കും (200) അവറ്റിലും തിങ്ങാദികളിലും ഉളവായ കാരണ ക്രിയ
കൾ്ക്കും കക്കാദികൾ്ക്കും - ഇകാരഭൂതം പ്രമാണം - ശേഷം ബലക്രിയ
കളിൽ ഇകാരമരുതു.
| 1.) | ആകു | — | ആയി (ആകി) ര. ച. |
ആക്കു | — | ആക്കി |
| പോകു | — | പോയി | പോക്കു | — | പോക്കി | |
| (എങ്കിലും | ചത്തു 222 | നൊന്തു 218 | — | വെന്തു) | ||
| തൂകു | — | തൂകി (കിടാകു - കിടായി) |
ചീകു, ചീകി) | |||
| തേകു — വു | — | തേകി — വി | തേക്കു | — | തേക്കി | |
| 2.) | ഇളകു | — | ഇളകി | ഇളക്കു | — | ഇളക്കി |
| മറുകു | — | മറുകി | ||||
| 3.) | തിങ്ങു | — | തിങ്ങി | തിക്കു | — | തിക്കി |
| തൂങ്ങു | — | തൂങ്ങി | തൂക്കു | — | തൂക്കി | |
| വിളങ്ങു | — | വിളങ്ങി | വിളക്കു | — | വിളക്കി | |
| പതുങ്ങു | — | പതുങ്ങി | പതുക്കു | — | പതുക്കി | |
| പൊങ്ങു | — | പൊങ്ങി | പൊക്കു | — | പൊക്കി |
| 4.) | കക്കു | — | കക്കി | (രക്തം കക്കിനാ ൻ - കേ. രാ ) |
— | മിക്കി |
| ചിനക്കു | — | ചിനക്കി | നക്കു | — | നക്കി | |
| താക്കു | — | താക്കി | മിക്കു | — | — | |
| നോക്കു | — | നോക്കി |
212. II. തു affit ഭൂതത്തിന്നു രണ്ടാം കുറി - തു - എന്നാകുന്നു.
തുകാരഭൂതം വിശേഷാൽ ബലക്രിയകൾ്ക്കും പുറവിനകൾക്കും കൊ
ള്ളുന്നു. അതു വേണ്ടുന്ന ദിക്കുകൾ നാലു സൂത്രങ്ങളെ കൊണ്ടു
പറയുന്നു.
213. II, 1. തു - രണ്ടു ജാതി അബലകളിൽ തന്നെ പ്രമാണം.
1.) എയ്യാദികൾ:
എയ്യു — എയ്തു, ചെയ്തു, നെയ്തു, പെയ്തു,
കൊയ്യു — കൊയ്തു, പൊയ്തു,
വീയു — വീതു, (എങ്കിലും വീശു - വീശി)
പണിയു — (പണി ചെയ്തു.) പണിതു (എങ്കിലും തൃക്കാൽ പണി
ഞ്ഞു) = തൊഴുതു
2.) രു - ഴു - എന്നവറ്റോടു രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങൾ ഉള്ള ചില ധാ
തുക്കൾ:
രു — പൊരു — പൊരുതു; പെരുതു (പെരുകി)
(എങ്കിലും തരു, വരു - തന്നു, വന്നു 222)
ഴു — ഉഴു — ഉഴുതു; തൊഴുതു.
(എങ്കിലും എഴു - എഴുന്നു - 217 സൂത്രലംഘി തന്നെ)
214. II, 2. ത്തൂ - ബലക്രിയകൾ്ക്കു - ത്തു - തന്നെ വേണ്ടതു.
1.) ആ - ഊ - ഒ - ഓ - ൟ അന്ത്യങ്ങൾ ഉള്ളവ.
കാത്തു; പൂത്തു, മൂത്തു; ഒത്തു, നൊത്തു; കോത്തു, തോത്തു.
2.) ർ - ഋ - ഴ - ൟ അന്ത്യങ്ങൾ ഉള്ളവ.
പാൎത്തു - തീൎത്തു - ചേൎത്തു - ഓൎത്തു - വിയൎത്തു.
എതിൎത്തു - എതൃത്തു മധൃത്തു മ. ഭാ. (മധുരിച്ചു) - കുളൃത്തു, (കുളുൎത്തു, കുളിൎത്തു).
ൟഴ്ക്കു - ൟഴ്ത്തു - വീഴ്ത്തു.
3.) 211 ആമതിൽ അടങ്ങാത്ത - ഉ - പ്രകൃതികൾ.
പകുത്തു - എടുത്തു - തണുത്തു - പരുത്തു.
പൊറുത്തു - അലുത്തു - പഴുത്തു. [ 80 ] 4.) നാമങ്ങളാൽ ഉളവായ ചില - അ - പ്രകൃതികൾ.
ഉരക്ക (ഉരം) ഉരത്തു; മണത്തു, കനത്തു ബലത്തു (കേ. രാ) മികത്തു-
കൃ. ഗാ.
215. II, 3. ച്ചു - താലവ്യാന്ത്യബലക്രിയകളിൽ - ത്തു - താലവ്യ
മായി മാറി - ച്ചു - എന്നാകും.
1.) കടിക്ക, കടിച്ചു മുതലായ - ഇ - പ്രകൃതികൾ.
(എങ്കിലും അവതരിത്തു - രാ.ച.) - ഇതിൽ സംസ്കൃതക്രിയകളും ഹേ
തുക്രിയകളും മിക്കതും കൂടുകയാൽ, - ഇച്ചു - ഭൂതവക എല്ലാറ്റിലും വി
സ്താരമുള്ളതു.
2.) താലവ്യാകാരത്താൽ ഉണ്ടായ - എ - പ്രകൃതികൾ.
വിറ - വിറെക്ക - വിറെച്ചു - അയക്ക, അയച്ചു.
എങ്കിലും ഉരെച്ചു എന്നല്ലാതെ ഉരെത്താൻ - കേ. രാ. ഉരത്താൾ മ. ഭാ.
എന്നതും പാട്ടിലുണ്ടു.
പക്ഷേ മികത്തു എന്നതും മികെച്ചു എന്നതോട് ഒക്കും.
വെക്ക, വെച്ചു, വച്ചു എന്ന് ഒഴികെ - വൈക, വൈതു, വൈവൻ എ
ന്നുള്ളതും പുരാണഭാഷയിൽ ഉണ്ടു (പൈ)
3.) ൟ - ഐ - പ്രകൃതികൾ.
ചീക്ക, ചീച്ചു:
കൈക്ക, കൈച്ചു - കച്ചു;
തൈക്ക, തയ്ക്ക, തക്ക, തച്ചു.
4.) യ - പ്രകൃതികൾ - മേയ്ക്ക, മേച്ചു (വട്ടെഴുത്തിൽ മേയിച്ചു). ചായ്ക്ക,
ചാച്ചു; വായ്ക്ക, വാച്ചു.
ൟ വകെക്ക 211 ആമതിൽ അടങ്ങിയ ചില ക്രിയകൾ സൂ
ത്രലംഘികൾ ആകുന്നു.
(തിക്കു, തിക്കി - പിന്നെ തേയു, തേക്കു, (തേച്ചു = ഉരെക്ക, പിരട്ടുക)
എന്നും - തേകു, തേക്കു, തേക്കി ( = പാച്ചുക) എന്നും ഇങ്ങിനെ തുല്യങ്ങ
ൾ ആയാലും വിപരീതമുള്ള ധാതുക്കൾ ഉണ്ടു.)
216. II, 4. ട്ടു, റ്റു ടു - റു - എന്നവറ്റോടു രണ്ടു ഗ്രസ്വങ്ങൾ
ഉള്ള അബലകളിലും, ൾ - ൽ - എന്നവറ്റോടുള്ള ബലക്രിയകളി
ലും തു - എന്നതു - ട്ടു - റ്റു - എന്നാകും. [ 81 ]
| 1.) | നടു — നട്ടു (നട്തു) ചുടു — ചുട്ടു പെടു — പേട്ടു തൊടു — തൊട്ടു |
3.) | അറു — അറ്റു (അറ്തു) പെറു — പെറ്റു. ഇറു — ഇറ്റു- തുറു — തുറ്റു. |
| 2.) | കേൾ്ക്ക — കേട്ടു (കേൾ്ത്തു) കൾ്ക്ക, കക്ക കട്ടു |
4.) | വില്ക്ക — വിറ്റു (വില്ത്തു) ഏല്ക്ക — ഏറ്റു. തോല്ക്ക — തോറ്റു. വല്ക്ക, വക്ക — വറ്റു. നോൻ (53) - നോല്ക്ക - നോറ്റു. |
സൂത്രലംഘിയായ്തു നില്ക്ക - നിന്നു - തന്നെ - എങ്കിലും എഴുന്നു
നില്ക്ക, എഴുന്നീല്ക്ക, എഴുന്നീറ്റു (എഴുനിന്നരുൾ. രാ. ച. എഴുനിന്നവൻ.
ഭാഗ.
217. III. ന്തു affix ഭുതത്തിന്നു മൂന്നാം കുറി - ന്തു - എന്നാകു
ന്നു. അതു വിശേഷാൽ അകൎമ്മകങ്ങൾ്ക്ക കൊള്ളുന്നു (ഉ-ം- സൂത്ര
ലംഘികളായ ഇരുക്ക, ഇരിക്ക-ഇരുന്നു, നിന്നു 216, എഴുന്നു 213 ഈ മൂന്നും
അകൎമ്മകങ്ങൾ).
ന്തു - ഭൂതത്തിന്നു ഇകാരഭൂതത്തോടു കൂടകൂട ഉരുസൽ ഉണ്ടു.
ഇതിൻ്റെ രൂപത്തെയും നാലു സൂത്രങ്ങളെ കൊണ്ടു ചൊല്ലുന്നു.
218. III, 1. ന്തു - ന്തു - ഭേദം വരാതെ ശേഷിച്ചതു രണ്ടു ക്രിയ
കളിൽ അത്രെ.
| വേകു | — | വെന്തു 211, 1. | ||
| നോകു | — | നൊന്തു 211, 1. | ||
| പുകു | — | (പുക്കു) | പുകുന്താൻ, ര. ച. പുകന്താൻ (പാട്ടു) | |
| മികു | — | (മിക്കു) | മിക്കുന്ത തു ര. ച. |
219. III, 2. ന്നു. ന്തു - ന്നു - എന്നായ്വന്നതു (211, 214, 4
ഈ സൂത്രങ്ങളിൽ അടങ്ങാത്ത - അ - പ്രകൃതിയുള്ള ബലക്രിയക
ളിൽ:
| നികക്ക | — | നികന്നു (നേണു) | ചുമക്ക | — | ചുമന്നു |
| കിടക്ക | — | കിടന്നു | അളക്ക | — | അളന്നു |
| പരക്ക | — | പരന്നു | അമ്പരക്ക | — | അമ്പരന്നു |
| പിറക്ക | — | പിറന്നു (പിറത്തു. രാ. ച.) | വിശക്ക | — | വിശന്നു |
താലവ്യമായി മാറി - ഞ്ചു, ഞ്ഞു - എന്നാകും.
1.) കരിയു — കരിഞ്ഞു (പണിഞ്ഞു, 213, 1. പണിന്തു - കേ - രാ - തെളിന്തു -
രാ. ച.)
2.) ചീയു — ചീഞ്ഞു (വീയു, വീതു 213)
3.) പറയു — പറഞ്ഞു (നിനെന്തു - രാ. ച.)
4.) പായു — പാഞ്ഞു, മേഞ്ഞു, തോഞ്ഞു (=മുക്കി, ചേൎന്നു) ആരാഞ്ഞു, (ആരാ
യ്ന്തു-ശാസ.)
221. III, 4. ൎന്നു ദീൎഘസ്വരത്തോടു താൻ, രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങ
ളോടു താൻ - രലാദികൾ - ഉള്ള അബലകൾ്ക്കു - ന്തു - ഭൂതം വരുന്നതി
വ്വണ്ണം:
1.) രു - ൎന്തു, ൎന്നു - ചേരു - ചേൎന്നു, തീരു - തീൎന്നു, ചോരു - ചോൎന്നു (എങ്കി
ലും പോരു, പോന്നു) 210. 5, നുകരു, നുകൎന്നു; പടരു, പടൎന്നു.
അണ്ണാന്തു എന്നതു - അണ്ണാന്നു (തമിൾ ചിലർ അണ്ണാൎന്നു എന്നു എഴു
തുന്നു.)
| 2.) | - ന്നു - ലു - ല്ന്തു, ൻ്റു, ന്നു | — | ആലു, ആന്നു; ഞാന്നു; ഞേന്നു; 210. 4. അകലു, അകന്നു; ചുഴന്നു. |
| - ല്ലുന്നു - ന്നു | — | ചെല്ലു, ചെന്നു, കൊന്നു 210. 2. | |
| - ന്നു - ൻ്റു, ന്നു | — | തിന്നു; എന്നു 208, 3. | |
| 3.) | - ണ്ടു - ളു - ൾ്ന്തു, ണ്ടു | — | ആളു, ആണ്ടു; നീണ്ടു; വീണ്ടു 210. 3. വറളു, വറണ്ടു; ഇരുണ്ടു. |
| - ള്ളു - ണ്ടു | — | വിണ്ടു; കൊണ്ടു 210, 1. | |
| - ൺ - ണ്ടു | — | ഉണ്ടു 208, 3. പൂണ്ടു; കണ്ടു 209. | |
| 4.) | - ണു - ഴു - ഴ്ന്തു, ണു | — | ചൂഴു - ചൂഴ്ന്തു (രാ. ച.) ചൂണു; വീഴ്ന്തു (വീ ഴുന്നു) വീണു; ആണു; കേണു; നൂണു - അമിഴു - അമിണ്ണു; കവിണ്ണു; പുകണ്ണു രാ. ച. (പുകഴ്ന്തു - മ. ഭാ.) പുകഴ്ന്നു, മ. ഭാ; മകിഴ്ന്നവൻ. കൈ. ന. (മകിഴ്ന്തു. രാ. ച.) ഉമിണ്ണു (ഉമിഞ്ഞു ഭാഗ.) |
222. IV. The vowel of the root becoming short. ഭൂതത്തിന്നു നാ
ലാമത് ഒരു കുറി ചുരുക്കമേ ഉള്ളു - ധാതു ദീൎഘത്തെ ഹ്രസ്വമാക്കുക
തന്നെ - (വേകു, നോകു - വെന്തു, നൊന്തു - 211, 1. കാൺ, ചാ - കണ്ടു 221, 3.
ചത്തു 211, 1. വാ, താ, - വന്നു - തന്നു 213, 2). [ 83 ] 223. V. കു affix ഭൂതത്തിന്നു അഞ്ചാമത് ഒരു കുറി - തു - എന്ന
തിന്നു പകരം പ്രകൃത്യന്തമായ കകാരത്തെ ഇരട്ടിക്ക തന്നെ-
(പുകു-പുക്കു, പുക്കാർ (പുക്കി) -തകു-മികു-തക്ക, മിക്ക, മിക്കുള്ള. (കെ. രാ.)
III. വിനയെച്ചങ്ങൾ (ക്രിയാന്യൂനം.)
Adverbial Participles.
224. വിനയെച്ചങ്ങൾ മൂന്നുണ്ടു. അതിൽ ഭൂതകാലത്തിന്നു
ള്ളതു മുൻവിനയെച്ചം എന്നും; ഭാവിക്കുള്ളതു പിൻവിനയെച്ചം
എന്നും ആക; വൎത്തമാനത്തോടു ചെരുന്ന നടുവിനയെച്ചം മേ
ലാൽ പറയും (241.)
I. Adverbial Past Participles.
225. a. Malayalam മുൻവിനയെച്ചതിൻ്റെ രൂപം മുഴുവ
ൻ ഭൂതകാലത്തോട് ഒക്കുന്നു, എങ്കിലും ഭൂതകുറിയാകുന്ന - ഇ - ഉ -
എന്ന അന്ത്യ സ്വരങ്ങൾ നന്ന ചുരുങ്ങി പോം; അതു കൊണ്ടു:
1.) യി - എന്നതിന്നു - യ - വരും (പോയ്ചുടും - ആയ്ക്കൊണ്ടു).
2.) അരയുകാരം സ്വരം പരമാകിൽ ലോപിച്ചും പോം (വന്നെ
ടുത്തു-)
3.) സംക്ഷേപങ്ങളും ഉണ്ടു.
1. പിൻ വരുന്ന ക്രിയകളോട് (വാഴിച്ചു കൊള്ളു = ച്ചോളു - വായിച്ചു
കൂടാ = ച്ചൂടാ, തന്നുവെച്ചു = ന്നേച്ചു, കൊണ്ടരിക മ. ഭാ.) 86.
2. മുൻ വരുന്ന നാമങ്ങളോടു (അങ്ങു പട്ടു=ങ്ങോട്ടു, വഴിയെ നോ
ക്കി=വൈയോക്കി, എങ്കൽനിന്നു=എങ്കന്നു) 126.
226. b. Sanscrit മുൻവിനയെച്ചത്തിന്നു സംസ്കൃതത്തിൽ
ക്ത്വാന്തം ല്യബന്തം എന്നു പേരുകൾ ആകുന്നു. (ഉ-ം. ഉക്ത്വാ=
വചിച്ചിട്ടു; ത്യക്ത്വാ,=വിട്ടിട്ടു; കൃത്വാ=ചെയ്തിട്ടു; നത്വാ=കുമ്പിട്ടിട്ടു; ആകൎണ്ണ്യ =
കേട്ടിട്ടു; ആഗമ്യ)=വന്നിട്ടു ൟ രൂപം ചില മലയാളക്രിയകൾ്ക്കും വൈ
ദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ദുൎല്ലഭമായി വന്നു കാണുന്നു. (ഇടിത്വാ-പൊടിത്വാ).
II. Adverbial Future Participles.
227. a. Malayalam പിൻവിനയെച്ചം-രണ്ടാം ഭാവിയി
ലെ-വു-പ്പു-എന്നവറ്റോടു- (ആൽ എന്നൎത്ഥമുള്ള) ആൻ ആകുന്ന
പ്രത്യയം ചേൎക്കയാൽ, ഉണ്ടാകുന്നു. [ 84 ] 1.) അബലക്രിയകളിൽ ചിലതിൽ ൨ രൂപം ഉണ്ടു.
ആകുവാൻ, ആവാൻ-പൂകുവാൻ, പൂവാൻ - നല്കുവാൻ - പുല്വാൻ. ശൈ. പു -
വൈകുവാൻ, വൈവാൻ. 2 കേ. രാ — കുറയുവാൻ - വെ. ച. കുറവാൻ. മ. ഭാ - തി
കവാൻ - അറിവാൻ - വീവാൻ, വീയുവാൻ - കവരുവാൻ, കവൎവ്വാൻ - കൊല്ലുവാൻ, കൊ
ല്വാൻ, വെല്വാൻ - പുകഴുവാൻ, പുകഴ്വാൻ. കൃ. ഗാ - കാണുവാൻ, കാണ്മാൻ (കാഴ്മാ
ൻ). ഉണ്മാൻ, തിന്മാൻ - പൂണുവാൻ (പൂണ്മതിന്നു) വീളുവാൻ (മീഴ്മാൻ - രാ. ച.)
2.) വകാരം ചിലപ്പോൾ കെട്ടു പോകും.
വരുവാൻ, വരാൻ- ചാടാൻ. പ. ത. വണങ്ങാൻ. കൃ. ച.
3.) ബലക്രിയകളിൽ - 211. ആമതിൽ ചൊല്ലിയവ.
ആക്കുവാൻ, തിക്കുവാൻ, ഇളക്കുവാൻ.
ശേഷമുള്ളവ: മരിപ്പാൻ, (മരിക്കുവാൻ, മരിക്കാൻ). നില്പാൻ (നിപ്പാൻ, നിക്കാ
ൻ). കൾ്പാൻ, കപ്പാൻ (കപ്പതിന്നു. കേ. രാ)
4.) കൂട്ടുവാൻ എന്നതിന്നു കൂട്ടുവാനുള്ളതു കറി എന്ന് അൎത്ഥം ജ
നിക്കയാൽ, നാമരൂപമായും നടക്കും. -(ഉ-ം. കൂട്ടുവാൻ്റെ-പിന്നെ തി
ന്മാനിൽ=വെറ്റിലയിൽ)
228. b. Sanscrit സംസ്കൃതത്തിൽ ഒക്കുന്നതു - തും - അന്തം ത
ന്നെ - ഉ-ം. കൎത്തും=ചെയ്വാൻ - യോദ്ധും അടുത്താൻ (ദേ. മ.) ശ്രോതും - വക്തും -
തത്ര വസ്തും ഉണ്ടത്യാഗ്രഹം (അ. രാ.) ഭൊക്തു കാമൻ - മ. ഭാ.
IV. പേരെച്ചങ്ങൾ (ശബ്ദന്യൂനം)
Adjective Participles.
229. 1. Adjective present and past Participles വൎത്തമാന ഭൂത
ങ്ങളാൽ ഉണ്ടാകുന്ന പേരെച്ചങ്ങൾ്ക്ക - അ - എന്ന ചുട്ടെഴുത്ത ത
ന്നെ കുറി ആകുന്നു.
| വ: | (ആകിന്ന) ആകുന്ന. . ഭൂ- | ആയ (ആകിയ, ആകിന) ആയിന, ആന |
| പോകുന്ന . . . . . | പോയ, പോയിന (പോന - രാ. ച.) | |
| മുഴണ്ടുന്ന (മുഴങ്ങുകിന്ന. ര. ച. | മുഴങ്ങിയ | |
| കൊടുക്കുന്ന . . . . . | കൊടുത്ത | |
| ചെയ്യുന്ന . . . . . . | ചെയ്ത | |
| വളരുന്ന. . . . . . | വളൎന്ന (വളൎന്തന, ചിവന്തന. രാ ച) | |
| ഏറുന്ന. . . . . . . | ഏറിയ (ഏറിന) | |
| പൂകുന്ന . . . . . . | പൂകിയ, പുക്ക. |
ൾ്ക്ക രൂപം അധികവും പ്രയോഗം കുറഞ്ഞും കാണുന്നു.
1.) ഒന്നാം ഭാവിരൂപം തന്നെ മതി.
ആകും - ആം - കൊടുക്കും. (ആകും കാലം - ആമ്പോൾ - പോമ്പോലെ. ഭേ. മ -
കൊടുക്കുന്നേരം)
2.) പാട്ടിൽ അതിനോടു ചുട്ടെഴുത്തും കൂടും.
ചൊൽ പൊങ്ങുമപ്പൂരുഷൻ. മ. ഭാ. വിളങ്ങുമന്നാൾ - വിളങ്ങുബ്രാഹ്മണൻ
(വിധ)
3.) രണ്ടാം ഭാവിരൂപം - ഓളം - ഒരു - ആറു - എന്നു ഇങ്ങനെ
സ്വരാദ്യങ്ങളായ നാമങ്ങൾ്ക്ക മുന്നെവരും.
ആവോളം — ആകുവോളം — ആവോരു വേല
പോവോളം — പോകുവോളം.
വരുവോളം; കാണ്മോളം; കാണ്മാറു - കൃ. ഗാ. എമ്പൊരു രാ. ച.
തികവോളം - തികയോളം; മറവോളം - യോളം,
മരിപ്പോളം; ഇരിപ്പൊരു നദി.
4.) രണ്ടാം ഭാവി രൂപത്തോടു ചുട്ടെഴുത്തു കൂടുന്ന ഒരു പദം ഉ
ണ്ടു - (വേണ്ടുവ) - സംക്ഷേപിച്ചിട്ടു - വേണ്ട - എന്നത്രെ).
3. Personal Nouns.
231. a. Formed of the adjective present and past Participles ലിംഗ
പ്രത്യയങ്ങളാൽ ഉണ്ടാകുന്ന പുരുഷനാമങ്ങൾ ആവിതു.
നടക്കുന്നവൻ, വൾ, തു — വർ, വ
വന്നവൻ, വൾ, തു — വർ, വ (വന്നോ)
(വന്നോൻ, വന്നോൾ — ചത്തോർ)
പെറ്റോർ എന്നല്ലാതെ പണ്ടു പെറ്റാർ, ഉറ്റാർ, നല്ലുറ്റാർ എന്നും
മറ്റും സംക്ഷേപിച്ചു ചൊല്ലും 183. ആയതു എന്നല്ലാതെ ആ
യ്തു — എന്നും നടക്കും.
പിന്നെ നപുംസകത്തിൻ്റെ പണ്ടുള്ള രൂപമാവിതു: കിടന്ത
മ, വാഴ്ന്തമ, നടന്തമ മുതലായതു തന്നെ.
232. b. Formed of the adjective future Participle ഭാവിപേരെച്ച
ത്താൽ ഉണ്ടാകുന്ന പുരുഷനാമങ്ങൾ വളരെ നടപ്പല്ല.
1.) വാഴുമവൻ, വാഴ്വവൻ - ഇടുമവൻ, ഇടുവോൻ - ആകുമവൻ, ആമവൾ. മ. ഭാ.
ഉണ്ടാമവർ - കൈ. ന. (=ഉണ്ടാകുന്നവർ). [ 86 ] 2.) താങ്ങുവോർ, താങ്ങോർ-പിണങ്ങുവോർ-ആവോർ. കൃ. ഗാ. ചെയ്വോർ-
കൊൾ്വവർ , വാഴ്വവർ-രാ. ച - ചൊല്ലുവോർ, ചൊല്വോർ-കളവോർ-
പൊരുവോർ-പുണൎവ്വോൻ. (കാൺപവർ-ര. ച.) കാണ്മവർ, ഉണ്മോർ, എ
മ്പോൻ രാ. ച. വെടിവവർ.
3.) വാഴുവൻ-അറിവൻ, തരുവൻ-ഈടുവൻ എന്നിങ്ങിനെ പണ്ടുള്ളവ.
4.) ഇരിപ്പവൻ, കേൾ്പോർ, നിനെപ്പവർ, നടപ്പോർ, ഒപ്പവർ.
4. Neuter Nouns.
233. a. Formed of adjective future Participle ഭാവിനപുംസകം
അധികം നടപ്പു.
വരുമതു—തോന്നുമതു-കൊള്ളുമതു
വേണ്ടുവതു—(വേണ്ടതു) ഈടുവതു (വൎദ്ധിച്ചീടതു.)
കളവതു, പറവതു, എന്മതു
എല്പിപ്പതു, കിടപ്പതു, സഹിപ്പതു.
ഇരിപ്പവ (ഇരിപ്പൊ. 237)
വിശേഷിച്ചു ചതുൎത്ഥി പിൻവിനയെച്ചെത്തൊട് ഒക്കുന്ന
അൎത്ഥമുള്ളതാകയാൽ, പാട്ടിൽ വളരെ നടപ്പു.
(പൂവതിന്നു, വീഴ്വതിന്നു, തിന്മതിന്നു, കൊല്ലിപ്പതിന്നു).
234. b. Of adjective present perfect and future participles with
Demonstrative Pronoun ഇ before the affix ത്രികാലനപുംസകത്തിൽ-
ഇ-ചുട്ടെഴുത്തും കൊള്ളാം (ആവിതു-നോവിതു-വൈ. ശ-കൊൾ്വിതു-വ
ന്നിതു-തോന്നീതില്ല-വൈ. ച-അകലിന്നിതു, കരുതീതു, വെല്വിതു രാ. ച.)
235. c. Of adjective present perfect and future Participles with
Demonstra-tive Pronoun ഉ before the affix ത്രികാലനപുംസകത്തിൽ-
ഉ-ചുട്ടെഴുത്തും കൊള്ളാം. (ഉ-ം. അറിയുന്നതു-തീൎന്നതു-അടുപ്പുതു, പോവുതു
രാ. ച. നടന്നുതേ- ചമഞ്ഞുതെ-കണ്ടുതില്ല.)
ഭാവി- തുടങ്ങുവുതു, ആടുവുതു-രാ. ച,
പിന്നെ സംക്ഷെപിച്ചിട്ടു-എന്തു വേണ്ടുതു തഞ്ചുതില്ല (മുകുന്ദ)-വലു
തു, ചെറുതു എന്നപോലെ.
236. ഊ- (ഉവു) ഭാവിനപുംസകത്തിൽ മാത്രം നടപ്പു (നന്നൂതു എ
ന്ന പോലെ) ആവൂതു, വരുവൂതു, പറവൂതു, (തൊഴുവൂതും ചെയ്തു. ദേ. മ. നോവൂതും
ചെയ്യും-വൈ. ശ-തരുവൂതാക-കേ. ഉ).
അതു സംക്ഷെപിച്ചിട്ടു-മിണ്ടൂതും "ചെയ്യാതെ" കൃ. ഗാ. എന്നും,
വിരിച്ചിട്ടു-ആകുവീതും ചെയ്തു- കാച്ചുവീതും ചെയ്ക-എന്നും വരും- ഉപദേശി
പ്പൂതു-പൊറുപ്പൂതിന്നു. കൃ. ഗാ. [ 87 ] 237. d. Of adjective Particilpes with the affixes ഒൻ, ഒന്ന് — ഓ-
വേറൊരുനപുംസകം ആവിതു-ഒൻ, ഒന്ന്-എന്നുള്ളതു-അതു
ചില ക്രിയൾ്ക്ക മാത്രമേ കൊൾ്വു-സ്വരം പരമാകുമ്പോഴേ നടപ്പു-
ആവൊന്നല്ല (=ആവതല്ല)-വേണ്ടുവൊന്ന് -ഉള്ളോന്നല്ല-ഉള്ളൊന്നതു (=ഉള്ളതു) വ
ലിയൊന്നായി- ത. സ. ഉള്ളൊന്നാകിലും ഇല്ലൊനാകിലും (പൈ).
നശിപ്പൊന്നു മ. ഭാ. ഇരിപ്പൊന്നു. ത. സ, തുയർ എന്മൊന്നു. രാ. ച. ഇങ്ങ
നെ ഭാവികൾ.
ഭൂതവൎത്തമാനങ്ങളുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ ആവിതു-ഉളവായൊ
ന്നിതൊക്കയും-ഹ-ന-നിൎമ്മിച്ചൊന്ന് ഉ. രാ-ചെയ്തൊന്ന് -കൃ. ഗാ—ഈടുന്നൊന്ന് -
(കൃ. ഗാ.)
ഇതിന്നു ഒരു ബഹുവചനം പോലെ ആകുന്നിതു:
ഇരിപ്പോ ചിലവ. വ്യ-പ്ര. ഇരുന്നോ ചിലവ. ത. സ. തക്കോ ചില കൎമ്മം. വില്വ-എ
ളിയോ ചിലപിഴ; എതിരിട്ടൊചിലനക്തഞ്ചരർ. രാ. ച. എന്നുള്ളതു വിചാരി
ച്ചാൽ, ഒന്ന് എന്നതു ദീൎഘസ്വരമുള്ളതു എങ്കിലും സംഖ്യാവാചി
യത്രെആകുന്നു എന്നു സ്പഷ്ടം.
V. വിധിനടുവിനയെച്ചം മുതലായവ.
Imperative. Infinitive. Optative.
238. I. Imperative വിധിയാകുന്നതു നിയോഗ രൂപം
(തമിഴിൽ ഏവൽ); അതു മദ്ധ്യമപുരുഷനത്രെ പറ്റും. അതിൽ ഏക
വചനത്തിന്നു വെറും പ്രകൃതി തന്നെ മതി. 211 ആമതിൽ അ
ടങ്ങിയ ചിലക്രിയകളിൽ മാത്രം-കു-ക്കു-എന്ന് ഇവ ചേരും.
ഉ-ം. പോ-ഇരു. (ഇരി) കൊടു, കേൾ-വാ-താ-പറ-അറി-നില്ലു, നിൽ. (മ.
ഭാ.) കൊൾ, വാങ്ങിക്കൊ-കേ. ഉ. നല്കു -ഇളക്കു-നോക്കു-വെക്കു (വൈ).
239. വിധിബഹുവചനം രണ്ടാം ഭാവിയോടു-നിങ്ങൾ എ
ന്നൎത്ഥമുള്ള-ഇൻ-എന്നതേ ചേൎക്കയാൽ ഉണ്ടാം.
| വരുവിൻ (വരീൻ) | നോക്കുവിൻ (211) |
| പോവിൻ, കൊൾ്വിൻ | ഇരിപ്പിൻ (ഇരിക്കുവിൻ) |
| പറവിൻ | കേൾ്പിൻ |
| കാണ്മിൻ | നില്പിൻ (നില്ക്കിൻ, നിക്കിൻ 227 -3.) |
| ചെയ്വിൻ (ചെയ്യുവിൻ) |
(ഉ-ം. ജയ-ജയ-രക്ഷ-ഭവ-പ്രസീദ-ശൃണു-കുരു-ദേഹി, പാഹി, ത്രാഹി, ബ്രൂഹി.
ബഹുവചനം-ഭവത-കുരുത-ദത്ത).
II. Infinitive ഭാവരൂപം.
241. a. Original (ancient) Form നടുവിനയെച്ചത്തിൻ്റെ
ആദ്യ രൂപം ഒന്നാം ഭാവിയിൽ നിന്നു ഉളവാകുന്നതു.
ഉം-എന്നതിന്നു പകരം-അ-ചേൎക്കയാൽ തന്നെ
ആക. . . . ആക്ക.
പോക . . . കൊടുക്ക.
നോക . . . നോക്ക.
പറയ . . . വരെക്ക.
തര. . . . ഓൎക്ക (പണ്ടു - ഓരെണം - എന്നും ഉണ്ടു.)
അറിയ . . . ഇഴുക (എന്ന് ഒഴികെ-ഇഴ-കൃ. ഗാ.)
242. b. Modern Form നടുവിനയെച്ചത്തിൻ പുതിയ രൂപം
ആവിത് — സകല ക്രിയയോടും ബലക്രിയകളൊടും- ക- എന്നതു
ചേൎക്കുക.
| (കൊള്ള) | — | കൊള്ളുക, കൊൾ്ക | — | കൊടുക്ക, കൊടുക്കുക |
| (അറിയ) | — | അറിക, അറിയുക | — | |
| (ചെല്ല) | — | ചെല്ക, ചെല്ലുക | — | |
| (പുണര) | — | പുണൎക, പുണരുക | — | |
| (വീഴ) | — | വീഴ്ക, വീഴുക | — | |
| (തര) | — | തരിക, തരുക | — | ഉണ്ണുക, ഉണ്ക |
| കഴുകുക, പുല്കുക, പുല്ക | — | തിന്നുക, തിങ്ക |
243. III. Optative. ൟ പുതിയ വിനയെച്ചം (വിയങ്കോൾ ആകു
ന്ന) നിമന്ത്രണവും ആയ്നടക്കുന്നു.
ഞാൻ, നാം, നീ, അവൻ, അവർ കൊൾ്ക; ഞങ്ങൾ, നിങ്ങ
ൾ, അവൾ, അവർ, കൊടുക്കുക-അതു നില്ക്ക - നിങ്ങൾ അറിക,
(എന്നറിക 26).
244. IV. Optative and Permissive Imperative. ആദ്യ രൂപത്തോ
ടു-ട്ടെ-എന്നതു ചേൎക്കയാൽ ഉത്തമപ്രഥമപുരഷന്മാൎക്കുള്ള നിമ
ന്ത്രണവും അനുജ്ഞയും ഉണ്ടാകുന്നു. [ 89 ]
| ഞാൻ, നാം — | പൊകട്ടെ — | അവൻ, അവർ | വരട്ടെ. |
| അത് — | ഇരിക്കട്ടെ — | (അസ്തു-സംസ്കൃ). |
(ഇതു-ഒട്ടു-എന്ന ഒരു തമിഴ്ക്രിയയാൽ ഉണ്ടായ്ത് എന്നു തോന്നു
ന്നു-പോക ഒട്ടു=പോകട്ടു എന്നിങ്ങിനെ.)
VI. സംഭാവനാദികൾ.
Conditional, Concessive etc.
245. a. 1st Conditional ഒന്നാമത്തെ സംഭാവനാരൂപം
മുൻ വിനയെച്ചത്തോട് (225) — ആൽ — പ്രത്യയം ചേൎക്കയാ
ൽ ഉണ്ടാം.
ആയാൽ (ആയിനാൽ-ആനാൽ)
ചെയ്താൽ-ഊതിയാൽ (ഈടിനാൽ)
പുക്കാൽ . . . കൊടുത്താൽ
മുൻ വിനയെച്ചം താൻ എങ്കിലും, ഏകാരം കൂടീട്ടെങ്കിലും സം
ഭാവനയുടെ അൎത്ഥമുള്ളതു തന്നെ.
246. 1st Concessive ആയ്തിനോടു-ഉം- ചേൎത്താൽ, അനു
വാദകം ആയ്തീൎന്നു.
ആയാലും, ചെയ്താലും, കൊടുത്താലും.
അതും നിമന്ത്രണമായ്വരും (അറിഞ്ഞാലും=അറിക), (Precative)
പിന്നെ മുൻവിനയെച്ചത്തോടു തന്നെ ഉം-എങ്കിലും, ഇട്ടും- എ
ങ്കിലും ചേൎത്താൽ, അനുവാദകമായി.
247. b. 2nd Conditional രണ്ടാമത്തെ സംഭാവന പു
തിയ നടുവിനയെച്ചത്തിൽ (242) അകാരത്തെ തള്ളി-ഇൽ-പ്ര
ത്യയം ചേൎത്താൽ ഉണ്ടാം.
ആകിൽ, നോകിൽ, വരികിൽ, ചൊല്കിൽ. (ചെല്ലുകിൽ) വെക്കിൽ
(വൈക്കിൽ) ഉണ്ണുകിൽ (ഉണ്കിൽ)-കൊടുക്കിൽ.(ഒന്നുകിൽ 136)
2nd Concessive ആയതിനൊടു-ഉം-കൂടിയാൽ, അ
നുവാദകമായി.
ആകിലും, ചെയ്കിലും, ചെല്കിലും, കൊടുക്കിലും.
248. c. Contracted and rare forms of conditional and concessive
ൟ രൂപത്തിന്നു ചില വികാരങ്ങൾ സംഭവിക്കും. [ 90 ] മുമ്പെ സംക്ഷേപത്താൽ തന്നെ:
ഏറിലേ-മ. ഭാ. (ഏറുകിലേ) - ആയീടിൽ, ആയിൽ ര. ച.
കണ്ടീടിലാം-കേ. രാ-തുടങ്ങിൽ-വൈ. ശ.
മടങ്ങിലും (കൃ. ഗാ.)- ചെയ്തീടിലും.
പിന്നെ ഭാവിരൂപത്തോടു ഒത്തുവരും.
വരുവിൽ-ഇരിപ്പുവിൽ (ഇരിപ്പൂൽ-വൈ-ച.)
ആക്കുകിൽ, രക്ഷിക്കുവിൽ-വേ.ച. ചെല്ലൂൽ-പ-ചൊ-നടത്തൂലേ. വൈ. ച.
കൊടുക്കൂലും, പുളിക്കൂലും, ഇരിപ്പൂലും. (ല. പാ. സ.)
തിന്നൂലും-പ. ചൊ-പെടൂലും-കെ. രാ.
249. d. Ancient forms of conditional and concessive പുരാണ
സംഭാവനാരൂപംതമിഴിൽ ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നു.
(ആകിൽ) ആയിൽ. (എങ്കിൽ) എനിൻ-ആയിനും-എനിനും
അവ സംക്ഷേപിച്ചും—ആനും, ഏനും-എന്നു വരും
(134)-ആരേനും എന്ന പൊലെ ആരേലും
(എലിലും) എന്നും കേൾ്ക്കുന്നു.
250. e. Accessorial and Intentional വഴി എന്നൎത്ഥമുള്ള-ആറു
പേരെച്ചങ്ങളോടു ചേൎന്നു വരുന്ന ഒരു നടപ്പുണ്ടു.
ഉ-ം-ചെയ്യുന്നവാറു, ചെയ്തവാറു.
അതിനാൽ രണ്ടു രൂപങ്ങൾ ജനിക്കും.
I. Accessorial (Adverb of Time).
1.) ഭൂതപേരെച്ചത്താൽ കാലവാചിയാകുന്നതു ഒന്നു.
ചെയ്തവാറെ — ചെയ്താറെ
ആയവാറെ — ആയാറെ, എന്നാറെ
മരിച്ചവാറെ — മരിച്ചാറെ
II. Intentional (Adverb of Purpose).
2. ഭാവി പേരെച്ചത്താൽ അഭിപ്രായവാചിയാകുന്നതു.
ആകുമാറു, ആമാറു (ആമ്മാറു)
കാണുമാറു, കാണ്മാറു
വരുമാർ (കേ. രാ.) മരിക്കുമാറു, മരിപ്പാറു (230-3) [ 91 ] VII. ക്രിയാനാമങ്ങൾ. Verbal Nouns.
I. Abstract Nouns.
251. a. Modern form of Infinitive ക്രിയാനാമങ്ങളിൽ മുമ്പെ
ചൊല്ലേണ്ടിയതു ഭാവനാമങ്ങൾ തന്നെ.
അതിൽ ഒന്നു നടുവിനയെച്ചത്തിൻ്റെ പുതിയ രൂപം അ
ത്രെ (242).
ചെയ്ക: (തൃ) ചെയ്കയാൽ; (സ) ചെയ്കയിൽ.
252. b. Forms with the Affix രണ്ടാമതു തമിഴ് കൎണ്ണാടങ്ങളി
ലും നടുവിനയെച്ചരൂപമായി നടപ്പപ്പൊരു അൽ-എന്നതു:
കത്തൽ, തുപ്പൽ,
വരൽ, വിടൽ, (ആകൽ-ആൽ), ചെയ്യൽ (ചേൽ), മേൽ. (=മിയ്യൽ)
ബലക്രിയയാലേ. അടുക്കൽ, വിളിക്കൽ, വിതെക്കൽ, കാവൽ.
253. തൽ- വിശേഷാൽ താലവ്യാകാരത്താൽ-ച്ചൽ-എന്നു
പരിണമിച്ചു നടക്കുന്നു.
1.) മീത്തൽ (പൈതൽ-കാഴത്ൽ, കാതൽ)
2.) തികെച്ചൽ (തികയൽ), കുറച്ചൽ (കുറവു)
മുഷിച്ചൽ, ചീച്ചൽ (ചീയൽ), പാച്ചൽ, മേച്ചൽ; കൂച്ചൽ (കൂചൽ)
3.) തൂറ്റൽ (തൂറുക), പാറ്റൽ ചാറ്റൽ
4.) ചുളുക്കൽ (-ങ്ങുക.) പക്കൽ (പകുക) 223 എന്ന പോലെ
254. ത-പ്രത്യേകം രലാദികൾ്ക്കു ഹിതം.
1.) ചീത്ത—കുറെച്ച, കടെച്ച-പച്ച. (177)
2.) ചേൎച്ച, തീൎച്ച (-ർ) ഇടൎച്ച (-റു.)
3.) അഴല്ച, ഉഴല്ച
4.) ഇരുൾ്ച, വറൾ്ച
5.) കാഴ്ച (-ൺ)-വാഴ്ച, വീഴ്ച, പുകഴ്ച.
255. രണ്ടാം ഭാവികണക്കേ ഉള്ള-പ്പു, പു-
1.) പിറപ്പു-മരിപ്പു-ഒപ്പു-വെപ്പു-നില്പു, കെല്പു, നോൻ്പു, (വൻപു)
2.) അറിവു-അളവു, ചാവു, നോവു.
ബലക്രിയകളാലെ-നിനവു-കാവു
256. അം, അവു, ആ-എന്നവ വിശേഷാൽ അബലക്രി
യകളിൽ. [ 92 ] അകലം, പകരം, നീളം, എണ്ണം, കള്ളം. (ആമളം. രാ. ച.)
കളവു, വരവു, ചെലവു, ഉളവു, ഉഴവു-അളവു
രാ, ഇരാ, (ഇരവു) - (തമിഴ് ഉണാ=ഉണവു; ഉളവു, ഉളായിതു. ഭാഗ)
257. a. വി, വ-എന്നവ ബലാബലക്രിയകളുടെ ഭേദം ഒഴി
ച്ചു ഉള്ളവ:
ഉതവി, പിറവി, മറവി, കേൾ്വി (കേളി), വേൾ്വി (വേളി), തോല്വി (തോ
ലിയം, തോല്യം എന്നതിൽ-അം-പ്രത്യയം കൂടെ വന്നതു)
ഉറവ് (ഉറവു)-ഉണൎവ്വ (=ൎവ്വു)-തീൎവ്വ.
258. b. തി-ബലാബലകളിലും ഒരു പോലെ:
മറതി, കെടുതി, പകുതി, വിടുതി, പൊറുതി, വറുതി, വെന്നി. (വെല്ന്തി-
പെൻറി)
259. തു, ത്തു-പ്രകൃതിക്കു തക്ക വികാരങ്ങളോടും കൂടെ:
1.) കൊയ്ത്തു, നെയ്ത്തു — ചൊലുത്തു - എഴുന്നരുളത്തു, പരത്തു
2.) ഊത്തു; ഓത്തു, കരുത്തു (ത് തു)
3.) പൂച്ചു (പൂചൽ)
4.) പൊരുട്ടു (ൾ്ത്തു), ആട്ടു, പാട്ടു, കൂട്ടു (ട്തു)
5.) മാറ്റു (റ്തു)
6.) പോക്കു, നോക്കു, ചാക്കു, 223 (253. 4) എന്ന പോലെ.
260. തം, ത്തം-വികാരങ്ങളോടും കൂടെ.
1.) നടത്തം, പിടിത്തം, അളത്തം
2.) അച്ചം, ( -ഞ്ചു)-വെളിച്ചം വെട്ടം (ൾ്ത്തം)
3.) ആട്ടം, ഓട്ടം, നേട്ടം, കൂട്ടം, വാട്ടം.
4.) ഏറ്റം, കുറ്റം, തോറ്റം
5.) ആക്കം ( - കു)-ഉറക്കം, മുഴക്കം, ചുരുക്കം. ( -ങ്ങു)
261. പ്പം, വം-(177 എന്ന പോലെ)
അടുപ്പം, കുഴപ്പം, ഒപ്പം-ചെല്വം (ചെല്ലം)
262. മ-ഗുണനാമങ്ങളിൽ പോലെ (177)
ഓൎമ്മ (ഓൎച്ച), കൂൎമ്മ (കൂൎച്ച), വളൎമ്മ-തീൎമ്മ, തോല്മ, വെമ്മ, ഉളവാമയെ
ല്ലാം (231)
263. താലവ്യങ്ങളാം-അ, ഇ-എന്നവ.
1.) കൊട (പെണ്കൊട=കൊടുക്ക)-നില-പട-പക-വക-വള-വിത.
2.) പൊടി (ടു) - കളി (കൾ) - കുടി - (കുടു) [ 93 ] 264. c. The short Vowel of the root becoming long ധാതുസ്വ
രത്തിൽ ദീൎഘം (173 എന്ന പോലെ)
പാഴ്, പാടു; തീൻ, ൟടു, നീടു; ഊൺ, ചൂടു; കേടു, ഏറു; പോർ, കോൾ.
ഇങ്ങിനെ പണ്ടുളവായവ.
നാടു (നടു) - കാടു (കടു) - വീടു (വിടു)- കൂടു. (കുടു)-താറു (തറ്റുടുക്ക).
265. d. The crude state of Verb (Base) ക്രിയാപ്രകൃതിയും മതി:
വെട്ടു, തല്ലു-ചൊൽ, പുകൾ (ഴ്) -അടി, പിടി, കടി, ചതി,
266. e. Rare forms ദുൎല്ലഭമായി നടക്കുന്ന ക്രിയാനാമരൂപ
ങ്ങൾ ആവിത്:
1.) അൻ — ഉളൻ (ഉളനാക-മ. ഭാ.) മുഴുവൻ, പുത്തൻ. 177.
2.) അർ — ചുടർ, ഉളരാക-പിണർ-മുകറു ( =മുകം).
3.) ടു, ൾ — ചുമടു (ചുമ)-തകിടു, ചെവിടു, പകടു, മീടു, മുകൾ
4.) മ്പു — കെടുമ്പു, ചിനമ്പു (ചിറു, ചിൻ)-വെടുമ്പു.
267. f. Forms resembling Compounds സമാസം പോലെ ഉള്ള
ക്രിയാനാമങ്ങൾ.
| 1.) ഇൽ (=ഇടം) | — | വെയിൽ (വേ) - വായിൽ, വാതിൽ-കുടിഞ്ഞിൽ, തുയിൽ (തുയിർ) |
| 2.) ഉൾ | — | ഇരുൾ (ഇരവു) പൊരുൾ, അരുൾ. |
| 3.) പടി,- പാടു | — | നടവടി (നടപ്പു) തിരിപ്പടി (തിരിപ്പു) തികവടി, തികവാടു, നിറപടി. |
| 4.) മാനം | — | തേമാനം, ചേരുമാനം, തീരുമാനം, കുറമാനം, പൊടിമാനം, ചില്വാനം. |
| 5.) തല | — | നടുതല, വിടുതല, മറുതല, |
| 6.) വാരം (അരം) | — | മിച്ചവാരം, മിച്ചാരം-പതവാരം (പതാരം) തങ്ങാ രം, ഒപ്പരം, നൊമ്പരം, (നൊമ്പലം) |
| 7.) ആയ്ക, ആയ്മ, (189) | — | എന്നവ ഇല്ലായ്കയെ കുറി ക്കയല്ലാതെ (286) ഉണ്ടാകുന്നതെയും തരും. ഉ-ം. വരായ്ക, വരാഴിക=വരവു; കൊള്ളായ്മ- എന്നതിന്നു വടക്കിൽ കൊള്ളാത്തതു, തെ ക്കിൽ കൊള്ളാകുന്നതു എന്നിങ്ങിനെ ര ണ്ടു പ്രയോഗം ഉണ്ടു. |
ന്തങ്ങൾ തന്നെ അധികം നടപ്പു.
(ഉ-ം. ഗമിക്ക, ഗതി, ആഗമനം-അനുസരിക്ക,
അനുസരണം-വിസ്മരിക്ക, വിസ്മൃതി)
269. II. Personal Nouns ഇനി പുരുഷനാമങ്ങളെ ചൊല്ലുന്നു.
പലതും ഭാവനാമങ്ങളോടു-a. With affix അൻ-പ്രത്യയം (180)
ചേൎക്കയാൽ ഉണ്ടാകും.
1.) മൂപ്പൻ, (255) വെപ്പൻ-കെല്പർ. (തിരിപ്പു) തിരിപ്പൻ. (232)
2.) കരുത്തൻ (258) പാട്ടൻ-വഴിപോക്കൻ, ഓത്തന്മാർ.
3.) കേടൻ (263)
4.) വിളമ്പൻ (264) ഇണങ്ങർ.
പ്രത്യേകം-ഇകാരപ്രകൃതിയാൽ—മടിയൻ, ചതിയൻ, മുടിയൻ, മൂക്കു
പറിയൻ, മൂക്കുപതിയൻ, തലമുറിയൻ (=ശിരശ്ഛേദ്യൻ) കുടിയൻ,
നെല്ക്കൊറിയൻ ഇത്യാദികൾ.
270. മറ്റു ചിലവ ഭാവിപേരെച്ചങ്ങളോടു ഒക്കും (232,3)
വാഴുവൻ, മുക്കവർ (മുക്കോർ) ഓതിക്കോൻ.
271. Affix ഇ-പ്രത്യയം (184) അബലക്രിയകളിൽ വളരെ നടപ്പു.
പോറ്റി-കാണികൾ—താന്തോന്നി, മാറ്റി (മാറ്റിത്വം)-മണ്കുത്തി, മരങ്കയ
റി, ചെമ്പുകൊട്ടി, കഴുവേറി, ഞെരിപ്പൂതി, കോട്ടമുട്ടി, കോടഞ്ചി, നാടോടി,
നായാടി, കള്ളാടി, കൂത്താടി, തിന്നി, ചൂഴി, മാങ്ങനാറി, നൂറ്റിക്കൊല്ലി (രാ.
ച.) വാതങ്കൊല്ലി, ൟരങ്കൊല്ലി, ആളക്കൊല്ലി, മുറികൂട്ടി, ഉച്ചമലരി, കാനന
പൂകികൾ, കുന്നുവാഴികൾ, അമ്പലംവിഴുങ്ങി-കൂലിക്കുകുത്തികൾ, കേ. ഉ - ആ
ളി (188)-ൟരായി.
272. b. Used as adjectives to form Compounds അൻ- ഇ -ൟ
രണ്ടു വക നാമവിശേഷണത്തിന്നും കൊള്ളാം:
(ഉ-ം 1.) നരയൻകിഴങ്ങു — പതിയൻശൎക്കര — ചിരിയൻഓല — പുളിയൻവാ
ഴ. (165 പോലെ)
2.) ഞാലിക്കാതു-കുത്തിക്കാതു- കേ. രാ.
273. c. Sanscrit forms സംസ്കൃതത്തിൽ-തൃ-താ- എന്ന കൃദ
ന്തം അധികം നടക്കുന്നു.
(- കൎത്താ, ഭൎത്താ, വിധാതാ-ദാതാ-സ്രഷ്ടാ-മോക്താ) [ 95 ] VIII. മറവിന (നിഷേധക്രിയ)
Negative Verbs.
274. മുൻപറഞ്ഞ ക്രിയാപദം അല്ലാതെ ക്രിയയുടെ അൎത്ഥ
ത്തെ നിഷേധിക്കുന്ന ഒരു മറവിനയും ഉണ്ടു. അതു സാമാന്യേ
ന നടക്കാത്തത് എങ്കിലും ദ്രമിളഭാഷകൾ്ക്ക എല്ലാം പണ്ട് ഉള്ളതാ
കുന്നു.
I. Negative Future Tense.
275. a. Weak Verb അതിൻ്റെ പ്രധാനരൂപം ഭാവി ആ
കുന്നു. ഇങ്ങനെ-വരൂ, പോരൂ-എന്നവറ്റെ നിഷേധിപ്പാൻ
വരാ, പോരാ-എന്നവ ഉണ്ടു. ൟ ഭാവിഅബലക്രിയകളിൽ അ
ധികം കേൾ്ക്കും.
(ഉ-ം. പഴഞ്ചൊല്ലിൽ-ആകാ, പോകാ, ചാകാ, തൂങ്ങാ, നീങ്ങാ, കാണാ,
കിട്ടാ, തോന്നാ,; പാട്ടിൽ-തൊഴാ, വെൎവ്വിടാ, ദഹിച്ചീടാ-അറിയാ, പറയാ, വരാ,
തരാ) എന്നത് ഒഴികെ, വാരാ, താരാ (കൃ. ഗാ.) എന്നു ദീൎഘം കൂടി വന്ന
വയും, ഇല്ല, അല്ല, വേണ്ട-എന്നിങ്ങിനെ കുറുകി പോയവയും ഉണ്ടു.
(26)-പാട്ടിൽ നടക്കുന്ന രൂപം-ഒരുത്തരും ഇല്ലായിതു—ആയുധം തുടവി
ടായുതില്ല. രാ. ച.
276. b. Strong Verbs ബലക്രിയകളുടെ കുറി പുരാണമറവി
നയിൽ നില്ക്കാത്തതു.
ഉ-ം. പട നില്ലാ-മ. ഭാ; കേളാ-കേ. രാ; പൂവാ, ഒവ്വാ-(കൃ. ഗാ). കൊടാ-പിരി
ഞ്ഞാൽ പൊറാ (അ. രാ.)-നരയാ, ഇളയാ, ഫലിയാ (വൈ. ശ.)-കോപിയാ, (കേ. രാ).
ഇരാ, ഇരിയാ, ൟ രണ്ടും ഒക്കും (കേ. രാ.)
ഇപ്പൊഴത്തെ വാക്കിൽ-ക്ക-തന്നെവേണ്ടതു - കൊടുക്കാതെ. നള.
പഴഞ്ചൊല്ലിൽ ഇരിക്കാ, കക്കാ, ഇടിക്കാ, അടിക്കാ, എന്നിവ്വണ്ണം- നടക്കാ
എന്നതല്ലാതെ നടവാ എന്ന തമിഴ്രൂപം പാട്ടിലും ഇല്ല-നടായ്കയാൽ
മ. ഭാ. കടാതെ (കടക്കാതെ) -മറായ്ക-(മറക്കായ്ക) മറവാതെ. മ. ഭാ. എന്നിങ്ങി
നെ പ്രകൃതിയിലേ അകാരത്തിന്നു (219) ലോപം വരുന്നതേഉള്ളു.
ല്ലുന്നു. [ 96 ]
| ഏ. | പ്ര. | പറയാൻ അഴിയാൻ |
മ. | കേളായല്ലോ | ഉ. | കൊള്ളേൻ എന്നുമേ നല്കൻ (കൃ. ഗാ) ഒഴീയേൻ, ഒഴിഞ്ഞി രിയേൻ (ര. ച) |
| ഉള്ളാൾ, ഉറങ്ങാൾ കുടിയാൾ (വൈ) | ||||||
| ബ. | ,, | അറിയാർ, വിടാർ, നില്ലാർ, (കൃ. ഗാ.) |
II. Negative Present Tense.
278. ഈ മൂലരൂപത്തിൽ ത്രികാലങ്ങൾ ഉളവായ പ്രകാരം
ശേഷം ദ്രമിളഭാഷകളിൽ കാണ്മാൻ ഇല്ല. വൎത്തമാനം ആവി
തു: ഇന്നു-ആയതു കൂടിയ മറഭാവി; അതു ദുൎല്ലഭമായി-ഉന്നു-എ
ന്നാകും.
അബ-കൂടായിന്നു (ഭാഗ.) പറ്റായിന്നു, ചെയ്യായിന്നു-അരുതായിന്നു (മാ.ഭാ)
താരായിന്നു (കൃ. ഗാ.)അറിയായിന്നു (ര. ച.) പോകായിന്നു (പ. ക.)
ബല-സ്പൎശിയായുന്നു ത(. സ.) പൂജിയായുന്നു. (ദേ. മാ.)-വധിക്കായിന്നു-
(വ്യ-മാ).
III. Rare Negative Future Tense.
279. മൂലരൂപം പോരാ എന്നു വെച്ചു വേറെ ഭാവിരൂപ
ങ്ങളെയും ചിലർ നിൎമ്മിച്ചിരിക്കുന്നു-(ഉ-ം-കൂടായുമ്പോൾ-ത. സ-ഏതും
കളയായ്വൂ. ത. സ)
IV. Negative Past Tense.
280. വൎത്തമാനത്തിൽ യകാരം ചേൎന്നു വരികയാൽ ആരാ
യുന്നു, ആരാഞ്ഞു-എന്നതിന്നു ഒത്ത വണ്ണം ഭൂതം ജനിക്കും-വ
ൎത്തമാനഭാവികളെക്കാൾ ഇത് അധികം കേൾ്ക്കുന്നു
| അബ. | a. Weak verbs വരാഞ്ഞു, വാരാഞ്ഞു. (കൃ. ഗാ.) ഉണ്ണാഞ്ഞു, പറയാ ഞ്ഞു, അന്യായപ്പെടാഞ്ഞു (കേ. ഉ.) |
| ബല. | b. Strong verbs കൊടാഞ്ഞു (ഉ.രാ.) പൊറാഞ്ഞു (മ. ഭാ.) കേളാ ഞ്ഞു, സഹിയാഞ്ഞു (കോ. ഉ.) നടക്കാഞ്ഞു-(കേ. രാ.) |
| c. Personal affixes ഭൂതത്തിൻ്റെ പുരുഷന്മാർ ആവിതു. |
| പ്ര. ഏ. | കൊടാഞ്ഞാൻ പറയാഞ്ഞാൾ (കൃ. ഗാ). |
ബ. | കൊടാഞ്ഞാർ (കൃ. ഗാ.) കൊള്ളാഞ്ഞാൽ (മ. ഭാ.) വാരാഞ്ഞാർ (കൃ. ഗാ.) |
ആവിത്.
1.) Adverbial past Participle മുൻവിനയെച്ചം: വശാഞ്ഞു ഇത്യാദി
2.) Adjective past Participle ഭൂതപേരെച്ചം: നല്കാഞ്ഞമൂലം. ഉ.രാ.
അതിൻ പുരുഷനാമങ്ങൾ-തൊഴാഞ്ഞതും (പ. ത.) കൊടാഞ്ഞതിൻ്റെ
ശേഷം (കെ. രാ.) സഹിയാഞ്ഞവർ. (മ. ഭാ.)
3.) First Conditional ഒന്നാം സംഭാവന: വരാഞ്ഞാൽ (തെറ്റായി
ട്ടുള്ളതു ഒന്നു തരികാഞ്ഞാൽ കേ. ഉ.)-കൊടാഞ്ഞാൽ (ഉ. രാ.) കല്പിയാഞ്ഞാ
ൽ (വ്യ. മ.)-പരിചയിക്കാഞ്ഞാൽ (കേ. രാ.) ഇരിക്കാഞ്ഞാൽ.
4.) First Concessive ഒന്നാം അനുവാദകം- വരാഞ്ഞാലും, കേളാ
ഞ്ഞാലും (മ. ഭാ.)
282. V. Old adjective future Participle ഭാവിയുടെ പഴയ
പെരെച്ചം മൂലരൂപത്തൊടു ഒക്കും.
(ഉ-ം-ആടാചാക്യാർ-നേടാപ്പൊൻ, കണ്ണെത്താക്കുലം-പ. ചൊ. കൊല്ലാക്കുല.
(മ-ഭാ.) കണ്ണില്ലാജനം (വൈ. ച.) പറ്റാവിശേഷം. (പൈ) എണ്ണപോ
രാവിളക്കു (കേ. രാ.) ഉപ്പില്ലാച്ചോറു, അറിയാവണ്ണം, മൂവാമതി. (രാ. ച.)
അതിനാൽ ജനിപ്പതു— :
1.) Rare Personal Nouns ദുൎല്ലഭമായ പുരുഷനാമം.
മാറ്റാൻ (മാറ്റലൻ-മാറ്റിക്കൂടാത്തവൻ) ഒന്നലാർ, ഒന്നാർ, പൊല്ലാർ, മരുവാ
ർ. രാ. ച. (മരുവാതവർ, മരുവലർ).
2.) Neuter Nouns ഒരു നപുംസകം-അൎത്ഥം മുറ്റുവിന പോലെ.
വരാതു, അടങ്ങാതു, വിടാതു (പ. ചോ.) ഇല്ലാതു.
ഇതിന്നു-ത്തു-എന്ന് ഒരു. പുതിയ നടപ്പുണ്ടു (ആൎക്കില്ലാത്തു-അ.
രാ. അല്ലാത്തു (തത്വ) തട്ടത്തൂ (ത. സ.)
നപുംസക ബഹുവചനമാവിതു പൊല്ലാ പേചുക. രാ. ച.
3.) Common adverbial Participles മുൻവിനയെച്ചത്തെക്കാളും
(280. 1.) അധികം സാധാരണമായ ഒരു വിനയെച്ചം-
കാലാൎത്ഥം അറ്റു പോയ ക്രിയാവിശേഷണം തന്നെ.
ഇല്ലാതാക്കുക-വരാതിരിക്ക-അല്ലാതുള്ള (വ്യ. മാ) ഇളകാത് ഉറെക്ക (അ. രാ.)
283. Common adverbial Participle with the particle ഏ ഈ
ചൊന്ന സാധാരണ വിനയെച്ചത്തിന്നു-ഏ-അവ്യയം കൂടിവ
ന്ന രൂപം സകല മറവിനരൂപങ്ങളിലും നാടോടിയതു.
| തീണ്ടാതിരിക്ക, തീണ്ടാരിക്ക-വൈകാതെ എന്നല്ലാതെ വൈകിയാതെ എന്നും ഉണ്ടു. (ഭ. മ.) | |
| ബല. | ഓരാതെ, നില്ലാതെ-തോലാതെ (ചാണ) എടാതെ (കേ. ഉ.) ഇരാതെ. (കേ. ര) ഇരിയാതെ. (മ. ഭാ )-ഗ്രഹിയാതെ-മറയാതെ-കടാതെ-(അ രാ.)-ഇപ്പോഴോ—ഓൎക്കാതെ, നില്ക്കാതെ, എടുക്കാതെ മുതലായവ. |
284. VI. New Adjective future Participle ഭാവിയുടെ രണ്ടാം
പേരെച്ചം ആവിത.
വരാത-കൊടാത-എന്നല്ലാതെ വരാത്ത (വരാതെഉള്ള) കൊടുക്കാത്ത ഈ പുതി
യവ തന്നെ.
Personal Nouns അവറ്റിൻ പുരുഷനാമങ്ങൾ ആവിത് —:
ചെയ്തീടാതോർ (വൈ. ച.) അടാതോർ (രാ. ച) വരാതതു, നശിയാതതു (കൈ. ന.)
നില്ലാതൊർ (കൃ. ഗാ.)-ഇരിയാതവർ-ഉണ്ടാകാതവർ (ഉണ്ടാതവർ-വൈ. ശ.)
ഇപ്പോഴോ: ഉടാത്തവൻ ഉടുക്കാത്തവൻ, നില്ക്കാത്തവർ, ഇരിക്കാത്തവർ.
285. VII. Infinitive നടുവിനയെച്ചംആയതു.
വരായ്ക-പറ്റായ്ക -കൊടുക്കായ്ക-(കൊടായ്ക) പൊറായ്ക-തോലായ്ക എന്നല്ലാതെ
തോലിയായ്ക (ഉ. രാ.) ഒവ്വായ്ക (രാ. ച.)
അതിനാൽ ജനിപ്പതു:—
1. Imperative and Precative വിധി നിമന്ത്രണങ്ങളും.
കോഴപ്പെടായ്ക, ചാകായ്ക, ചൊല്ലായ്ക-മരിയായ്ക.(ഉ. രാ.) ഓരായ്ക, പേടിയായ്ക.
(കൃ. ഗാ.) മറായ്ക (മറക്കല്ലേ) സന്തതി ഉണ്ടാകായ്ക. (മാ. ഭാ.) ഉരിയാടാഴിക
(വൈ. ശ.)
2. Second Conditional രണ്ടാം സംഭാവന.
വരായ്കിൽ, കൊളുത്തായ്കിൽ, (വൈ. ശ.) കുടിയായ്കിൽ, ശമിയാഴികിൽ, ഇ
ണങ്ങായികിൽ. രാ, ച.
പഴയ രൂപമാവിതു (248 പോലെ) സമ്മതിയാകിൽ, കേളാവാവിൽ(പൈ).
3. Second Concessive രണ്ടാം അനുവാദകം —
വരായ്കിലും-ഉറെയായ്കിലും. (അ. രാ)=ഉറെക്കായ്കിലും.
286. VIII. Forms derived from the 2nd future രണ്ടാം ഭാവിയിൽ
നിന്നു (278) ഉണ്ടായവ: —
1. Imperative Plural വിധി ബഹുവചനം.
വരായ്വിൻ-പോകായ്വിൻ-ഭയപ്പെടായ്വിൻ- മ. ഭാ. (പേടായുവിൻ. കൃ. ഗാ.)-ഓ
ടായ്വിൻ-കുഴിച്ചിടായ്വിൻ (കേ. ഉ.) നിനയായ്വിൻ, നില്ലായ്വിൻ, ഖേദിയായ്വിൻ. കൃ. ഗാ.
2. Adverbial future Participle പിൻവിനയെച്ചം. [ 99 ] വരായ്വാൻ, വരുത്തായ്വാൻ പറ്റായ്വാൻ. മ. ഭാ. വീഴായ്വാൻ. (വീഴായുവാൻ. കൃ.
ഗാ. (അറിയായ്വാൻ.
3.) Adjective future Participle (Dative) ഭാവിയുടെ പേരെച്ച
ചതുൎത്ഥി.
വരായ്വതിന്നു (=വരായ്വാൻ) ചാകായ്വതിന്നു-അടായ്വതിന്നു. മ. ഭാ. (=അടുക്കാ
യ്വാൻ) കൊടായ്വതിനു-രാ. ച.
ഇത പാട്ടിൽ പിൻവിനയെച്ചമായുള്ളതു.
287. Abstract Nouns ഇനി ഭാവനാമങ്ങൾ:—
1.) വരായ്ക, (തൃ) ചെയ്യായ്കയാൽ, മരിയായ്ക കൊണ്ടു (ചാണ)
2.) ആകായ്മ (266. 7. കായ്ക്കായ്മ.)
3.) ഇല്ലായ്ത്തം (259).
288. IX. Sanscrit forms സംസ്കൃതത്തിൽ മറവിന ഇല്ല-പറഞ്ഞ
തും അവിചാൎയ്യ പുറപ്പെട്ടു (കേ. ര.) എന്നിങ്ങനെ ചൊല്ലിയതു വിചാരിയാ
തെ എന്ന രൂപത്തൊടു ഒക്കും താനും.
IX. ക്രിയോല്പാദനം.
Formation of Verbs.
289. 1. Malayalam Verbs ക്രിയാ പ്രകൃതികളായി നടക്കുന്ന
ധാതുക്കൾ എത്രയും ചുരുക്കം തന്നെ. ധാതുക്കൾ്ക്ക വെവ്വേറെ പ്ര
ത്യയങ്ങൾ വന്നതിനാൽ, ഇപ്പോഴത്തെ ക്രിയാനാമങ്ങളും, അവ
റ്റാൽ പുതുക്രിയകളും ഉണ്ടായി (195).
290. a. Frequentatives ങ്ങു-പ്രത്യയത്താൽ നാനാത്വവും പു
നരൎത്ഥവും ജനിക്കുന്നു (ഉ-ം-മിനുങ്ങു, പലവിധത്തിലും പിന്നെ
യും പിന്നെയും മിന്നുക എന്നത്രെ)-ആകയാൽ ഈ ജാതി സമ
ഭിഹാരക്രിയകൾ തന്നെ.
ഞള്ളു, ഞളുങ്ങു-ചൂളു, ചുളുങ്ങു-പാളു, പളുങ്ങു.
അതുപോലെ-എന-ആകുന്ന നടുവിനയെച്ചം (311) ചേ
ൎക്കയാൽ വലിങ്ങന, ചെറുങ്ങന, നെടുങ്ങന, പെരുങ്ങന മുതലായ ക്രിയാവി
ശേഷങ്ങൾ ഉണ്ടാകും.
291. b. Intensives ഭൃശാൎത്ഥം ഉള്ള വൎണ്ണനക്രിയകൾ്ക്ക ഉദാ
ഹരണങ്ങൾ: [ 100 ] കുതികുതിച്ചു മണ്ടുന്നകുതിരകൾ. (കേ. രാ.) മുഖം വെളുവെളുത്തു വരുന്നു. (വൈ.
ശാ)-ചുളുചുളുക്ക-കിറുകിറുക്ക-അംഗം നുറുനുറുങ്ങി വീഴും. മ. ഭാ. മേഘമദ്ധ്യത്തിൽ
മിന്നുമിന്നുന്നതും (കേ. രാ)
292. 1. c. Substantivial Derivatives അനേകം ക്രിയകൾ നാമ
ജങ്ങൾ അത്രെ. അവറ്റെ 5 സൂത്രങ്ങളെ കൊണ്ടു ചൊല്ലുന്നു.
ഇക്കന്തങ്ങൾ പ്രത്യേകം നാമജങ്ങളിൽ കൂടുന്നു. അ
തിന്നു ഉദാഹരണങ്ങൾ ആവിതു — :
| 1.) ഉ | — | നാമങ്ങളാൽ (114) ഒന്നു, ഒന്നിച്ചു—കുഴമ്പു-മ്പിക്ക, കെടുമ്പിക്ക, കല്ലിക്ക, ഉപ്പിക്ക, ചെമ്പിച്ചു, മഞ്ഞളിച്ചു, കേ മിച്ചു, വമ്പിച്ചു. |
| 2.) അം | — | നാമങ്ങളാൽ (115) തേവാരം-രിക്ക, മധുരിക്ക, മതൃക്ക, ഓക്കാനിക്ക; പാരിച്ച-പുകാരിക്ക, കപലാരിക്ക, കരുവാ ളിക്ക (ആളം 188)-ചലം-ചലവിക്ക മുതലായ പല തത്ഭവ ക്രിയകളും (സംസ്കൃതം-ദുഃഖിക്ക, സുഖിക്ക ഇ ത്യാദി) |
| 3. അൻ | — | നാമങ്ങളാൽ (113) മദ്യപൻ-പിക്ക. |
| 4.) അ | — | നാമങ്ങളാൽ (112) മൂൎച്ച, ൎച്ചിക്ക (കൃ. ഗാ.) ഒരുമിക്ക, ഓമനിക്ക, ഉപമിക്ക, ഈറ്റിക്ക-ഓൎമ്മിക്ക— |
| 5.) ഇ | — | നാമങ്ങളാൽ (111) തടി-ടിക്ക, ഇരട്ടിക്ക, തൊലിക്ക- പാതിച്ച വണ്ണം. പിന്നെ അബലകളായ തൊലി യുക, മൊഴിയുക-കരിയുക, കരിക്ക. |
| 6.) അൽ | — | നാമങ്ങളാൽ (252) പൂതലിക്ക. പൊടുക്കലിക്ക, നിഴലി ക്ക, വഴുക്കലിക്ക, മറുതലിക്ക-ൟഷലിക്ക, (ഭാഗ.) |
293. 2. അക്ക-ക്രിയകളും ചിലതു നാമജങ്ങൾ തന്നെ.
1.) കനം-കനക്ക ഇത്യാദികൾ. (214, 4.) മുഖപ്പു-ബലത്തൊരുമ്പെ
ട്ടു-കേ. രാ.
2.) ചുമ-ചുമക്ക, തുരക്ക, നിരക്ക (219)
294. 3. എക്ക ക്രിയകളും, അതിനോടു ഒത്തുള്ള അബലക
ളും (291, 5-ഇക്ക, ഇയുക-എന്ന പോലെ).
മറ, മറയുക, മറെക്ക-ചുമ, ചുമെക്ക-തള, തളെക്ക-ചുറ, ചുറയുക, ചുറെക്ക-
നില, നിലെക്ക-പുക, പുകയുക, പുകെക്ക.
295. 4. ഉക്ക ൎക്ക ക്രിയകൾ.
കുരു, കുരുക്ക-കുളിർ, കുളിൎക്ക-എതിർ, എതിൎക്ക. [ 101 ] 296. 5. അബലകളായ ചില-ഉ-പ്രകൃതികൾ.
(അല്ലൽ-അല്ലലും ചായലാർ. കൃ. ഗാ. അഴകിയ, നേരിയ, ചെവ്വിന 174.)
297. d. Casual verbs ഹേതുക്രിയകൾ്ക്ക അൎത്ഥമാവിത് - ക്രിയാ
പ്രേരണം, ക്രിയെക്കു സംഗതി വരുത്തുക എന്നത്രെ. അവറ്റി
ൻ രൂപങ്ങളെ 7 സൂത്രങ്ങളെ കൊണ്ടു ചൊല്ലുന്നു.
1. ഒന്നു ധാതുസ്വരം നീട്ടുക തന്നെ.
(ഉ-ം. തങ്ങുക - ആയതിനാൽ തങ്ങുമാറാക്ക എന്നൎത്ഥമുള്ള താങ്ങുക.)
അനേക ധാതുക്കളിൽ ൟ അൎത്ഥപൎയ്യയം സ്പഷ്ടമാകയില്ല.
(മറു - മാറുക, നറു - നാറുക, പുകു - പൂകുക (195. 2.)
298. 2. അബലക്രിയയെ ബലക്രിയ ആക്കുക.
1.) ആകാദികൾ-ഇളകാദികളും 200.
ആക്കു, പോക്കു, ഉരുക്കു; ഇളക്കു (ഇ - ഭൂതം)
2.) തിങ്ങാദികൾ 211 -തിക്കു - അടങ്ങു, അടക്കു ( -ഇഭൂതം)
3.) പകു, കെടു, തൊടു - പകുക്ക, കെടുക്ക, തൊടുക്ക (തു - ഭൂതം.)
4.) വളർ, തീർ, വീഴ്, വളൎക്ക, തീൎക്ക, വീഴ്ക്ക, (വീഴ്ത്തുള്ള കൂറ - കൃ. ഗാ)
കമിഴ്ക്ക, കമിച്ചു (വൈ. ശ.)
5.) നന, അണ, നനെക്ക, അണെക്ക (ചു - ഭൂതം)
299. 3. ത്തു-എന്നതിനെ ബലാബലക്രിയകളോടു ചേൎക്ക.
1.) തികക്കാദികൾ (219)-നികത്തു, കിടത്തു; ഇരുക്ക, നില്ക്ക-
ഇരുത്തു, നിറുത്തു, (നില്പിക്ക).
2.) രഴാദി അബലകൾ.
വരു, വളരു - വരുത്തു, വളൎത്തു.
വീഴു, താഴു, കമിഴ് -വീഴ്ത്തു, താഴ്ത്തു, കമിഴ്ത്തു.
3.) ഹ്രസ്വപദാംഗമുള്ള ചില ധാതുക്കൾ.
പെടു — (പെടുക്ക) പെടുത്തു.
ചെൽ — ചെലുത്തു (ചെല്ലിക്ക).
കൊൾ — കൊളുത്തു (കൊള്ളിക്ക)
തുറു — തുറുത്തു.
4.) വാടു, കൂടു — വാട്ടു, കൂട്ടു (ട്ത്തു)
കാണു, ഉൺ — കാട്ടു, ഊട്ടു.
വീളു, ഉരുളു — വീട്ടു, ഉരുട്ടു. [ 102 ] 5.) ആറു, ഏറു — ആറ്റു, ഏറ്റു. (റ്ത്തു)
തിൻ, (തീൻ) — തീറ്റു.
ഞേലു, അകൽ — ഞേറ്റു, അകറ്റു.
6.) കായു, — കാച്ചു-(കായ്ത്തു).
300. 4. പ്പു-വു. എന്ന ക്രിയാനാമങ്ങളാൽ ഇക്കന്തനാമജ
ങ്ങൾ ഉണ്ടാക്ക.
1.) (കൾ്ക്ക). കക്ക, ഒക്ക, പൂക്ക-കപ്പിക്ക, ഒപ്പിക്ക, പൂപ്പിക്ക.
ഇങ്ങിനെ ബലക്രിയകളിൽ നിന്നത്രെ.
2.) അറി — അറിവിക്ക, അറിയിക്ക.
ഇടു, ചെയി — ഇടുവിക്ക, ഇടീക്ക, ചെയ്യിക്ക.
പെറു, തരു — പെറുവിക്ക, തരുവിക്ക.
3.) ശേഷം അബലക്രിയകൾക്ക-ഇക്ക-തന്നെ മതി.
കാൺ, — കാണിക്ക, ചൊല്ലിക്ക, വാഴിക്ക.
301. 5. ചില ധാതുക്കൾ്ക്കും രണ്ടു മൂന്നു തരമായിട്ടു ഹേതുക്രി
യകൾ ഉണ്ടാകും-ഉ-ം.
കാൺ — കാണിക്ക, കാട്ടുക, കാട്ടിക്ക
നടക്ക — നടത്തുക, നടത്തിക്ക, നടപ്പിക്ക
വരിക — വരുത്തുക , വരുവിക്ക, വരുത്തിക്ക
അടങ്ങു — അടക്കിയും അടക്കിപ്പിച്ചും (=അടക്കിച്ചും)-കേ. ഉ.
സത്യം ചെയ്യിപ്പിച്ചാൻ-മ. ഭാ. (=ചെയ്യിച്ചു); രാജാവിനെ കൊല്ലിപ്പി
ച്ചു (ചാണ); പട്ടം കെട്ടിപ്പിക്ക.
302. 6. വാഴിക്ക-എന്നു പറയേണ്ടിയ ദിക്കിൽ-അരിയിട്ടു വാഴു
ന്നീത്തിടുക-എന്നിങ്ങിനെ (കേ. ഉ.) ക്രമം തെറ്റിയ ചില രൂപങ്ങളും
കാണ്മാനുണ്ടു.
303. 7. പല ഹേതുക്രിയകൾ്ക്കും അൎത്ഥം അകൎമ്മകം അത്രെ.
ഉം-നുരു മ്പിച്ചു പോക. (നള); മിന്നിച്ചു പോയി; പൊട്ടിച്ചു വന്നു; വൈകിച്ചു
പോയി-ഞെട്ടിച്ചു (കൃ. ഗാ.)-അലറിച്ചിരിക്ക. (ഭാഗ.) ഞാലിച്ച മുല (കേ.രാ.)-കൊ
ഞ്ഞിപ്പറക, കൊഞ്ഞിച്ചുപറക മുതലായവ.
ഇവ സമഭിഹാരവൎണ്ണനക്രിയകളുടെ ഒരു ഭേദം അത്രെ
(289-290)
304. II. Sanscrit Verbs സംസ്കൃതക്രിയാരൂപം മലയായ്മയി [ 103 ] ൽ നന്നെ ദുൎല്ലഭമായി നടക്കുന്നു. വൎത്തമാനം (204) -ത്വ-യ-വി
നയെച്ചങ്ങൾ (226. 287)-തും (228)-വിധി (240-244)-മുതലായതു മുന്നം
സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇനി പേരെച്ചങ്ങളൊട് ഒത്തു വരുന്ന
ചില കൃദന്തങ്ങളെ ചൊല്ലുന്നു.
a. Sanscrit adjective Participles.
| 305. 1.) അൽ | — | വസൻ (പു) വസന്തി, വസതി. (സ്ത്രീ) വ സൽ (ന)=വസിച്ചിയങ്ങുന്ന. മിളൽ-കുണ്ഡ ലം (കൃ. ഗാ.)-ഭവിഷ്യത്ത്, ഭവിഷ്യൽ (ന)= ഭവിപ്പാനുള്ളത്. |
| 2.) മാന-ആന | — | കുൎവ്വാണൻ (പു)=കുൎവ്വൻ=ചെയ്തീയങ്ങുന്ന- ശ്രൂയമാണൻ=കേൾ്ക്കപ്പെടുന്നവൻ. |
| 3.) ത | — | പതിതം = വീണതു - കൃതം = ചെയ്യ പ്പെട്ടതു-ശ്രുതം, സ്ഥിതം, ഉക്തം, ജാതം, സിദ്ധം, ബദ്ധം, പൃഷ്ടം, സൃഷ്ടം. ൟ വക പലവും കൎമ്മത്തിൽ അല്ല ഭാവത്തി ൽ അത്രെകൊള്ളിക്കാം-ഉ-ം. അഹങ്കൃതരായി ഭീതരായ്നിന്നു-നിൎഭീതരായി-ലുബ്ധൻ-സുഖിത യായി. |
| 4.) ന | — | ഭിന്നം=ഭേദിക്കപ്പെട്ടതു ഛിന്നം, ഖിന്ന ൻ, ഛന്നൻ, -ഭഗ്നം-പൂൎണ്ണം=പൂരിതം വി സ്തീൎണ്ണം, വിഷണ്ണൻ. |
| 5.) തവൽ | — | ഉക്തവാൻ = വചിച്ചിട്ടുള്ളവൻ കൃത വാൻ. |
| 6.) തവ്യ-അനീയ-യ | — | കൎത്തവ്യം, കൃത്യം; കാൎയ്യം=(ചെയ്യപ്പെടു വാൻ യോഗ്യം)-വക്തവ്യം, വചനീയം, അവാച്യം - ഗ്രാഹ്യം, ത്യാജ്യം - അവജ്ഞേയ ൻ-നിന്ദ്യൻ, വന്ദ്യൻ, അവദ്ധ്യൻ. |
306. b. Derivatives from Sanscrit Nouns ശേഷം സംസ്കൃത
ക്രിയകൾ മലയായ്മയിൽ പൂകുന്നതു നാമജങ്ങൾ ആയിട്ട
ത്രെ—വിലസുക (വിലസനം)-കവളുക (കബളം)-കെന്തുക (ഗന്ധം) ക
നക്ക (ഘനം)-ഉഷെക്ക (ഉഷഃ)-ഇങ്ങിനെ അല്പം ചിലത് ഒഴിച്ചു
ള്ള സംസ്കൃതനാമജങ്ങൾ എല്ലാം ഇക്കന്തങ്ങൾ അത്രെ (291). [ 104 ] 307. അവ ഉണ്ടാകുന്ന വഴിയാവതു.
| 1.) അം. | — | നാമങ്ങളാൽ - സന്തോഷം, -ഷിക്ക, -ഷിപ്പിക്ക, -ക്രോധം, ക്രോധിക്ക, - ശേൗചം, ശൌചിക്ക-താമ സം, -സിക്ക, -സിപ്പിക്ക-സംഭവം,- വിക്ക - അഹംഭാ വിക്ക (ഭാഗ)-സ്ത്രോത്രം, സ്തോത്രിക്ക. ചിലതിൽ ധാതു സ്വരത്തിന്നു വന്ന വൃദ്ധി ലോപിച്ചും പോകും: ഉദയം, ഉദിക്ക - ആശ്രയിക്ക, ആശ്രിച്ചു-ഉപനയിക്ക, ഉപനിക്ക-രോദിക്ക, രുദിച്ചു. (കേ. രാ.) വൎഗ്ഗിക്ക എന്നതല്ലാതെ വൎജ്ജിക്ക എന്നതും വേറെ അനുഭവത്തോടെ ഉണ്ടു. യോഗിക്ക, യോ ജിക്ക-ഭോഗിക്ക, ഭുജിക്ക-ആലോചിക്ക, വിലോകിക്ക-ശോ കിക്ക, ശോചിക്ക-എന്നവ രണ്ടും ഉണ്ടു. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2.) ത | — | കൃദന്തത്താൽ (304, 3) ക്രുദ്ധിക്ക-സമ്മതിക്ക, (സ മ്മതം, സമ്മതി.) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3.) ഇ-തി | — | നാമങ്ങളാൽ (267)-സന്ധി, വിധി-സന്ധിക്ക, വിധിക്ക; കൃതിക്ക, സ്തുതിക്ക, സൃഷ്ടിക്ക. (സൃജിക്ക. ഭാഗ) പ്ര വൃത്തിക്ക, നിവൃത്തിക്ക (നിവൎത്തിക്ക)-സിദ്ധിക്ക (സാധി ക്ക), പുഷ്ടിക്ക. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 4.) അനം | — | നാമങ്ങളാൽ-വൎദ്ധനം, വൎദ്ധിക്ക-പരിഹസനം, പരിഹസിക്ക-വിശ്വസനം, വിശ്വസിക്ക - അനുരഞ്ജ ന, അനുരഞ്ജിപ്പിക്ക - സംഭാവനം, സംഭാവിക്ക-സ മൎപ്പണം, സമൎപ്പിക്ക-വിലപനം, വിലപിക്ക. എങ്കിലും വിലാപം എന്നതിനാൽ വിലാപിക്ക, പ്രലാ പിക്ക-സഞ്ചരിക്ക, വിചാരിക്ക-അനുസരിക്ക, സംസാരി ക്ക-അനുവദിക്ക,വാദിക്ക-എന്നിങ്ങിനെ രണ്ടും ന ടപ്പു. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 5.) (തൃ) താ | — | എന്ന കൎത്തൃനാമത്താൽ (272)-മോഷ്ടാ-മോ ഷ്ടിക്ക, (മോഷിക്ക). | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 6.) | — | സൂത്രലംഘിയായതു: മോഷണം, മോഷണിച്ചീടു ക. കൃ. ഗാ-വചനിക്ക. പൈ- അതു പോലെ പ്ര മാണം, പ്രമാണിക്ക (എങ്കിലും നിൎമ്മാണം, നിൎമ്മി [ 105 ]
308. c. Their Transitive and Intransitive Bearing ൟ സംസ്കൃ
Defective Verbs. 309. a. Definition ധാതുക്കൾ മിക്കവാറും പൂൎണ്ണക്രിയകൾ ആ ഉ-ം. ഉറു-ധാതുവിൽ ശെഷിച്ചതു മുൻവിനയെച്ചം-ഉറ്റു- ഇറു, ഇറ്റിറ്റു മുൻവിനയെച്ചം. തറു, തറ്റു, താറു. പകു, പകുതി, പകുക്ക. നടുവിനയെച്ചം മെല്ല, മെല്ലേ-മെല്ലിച്ച. ഇങ്ങിനെ ഉള്ളവ ഊനക്രിയകൾ അത്രെ. 310. ഉൗനക്രിയകളുടെ ഒരു ജാതി ആകുന്നതു ചില വൎണ്ണ വെളുവെള - കറുകറേ-തുറുതുറേ — തെരുതെര-വെതുവെത-കിലുകില-തെളുതെള 311. b. The Inflections of 10 Defective Verbs ഇനി ഓരോരൊ [ 106 ] പ്രയോഗം നിമിത്തം വാചകകാണ്ഡത്തിൽ വിവരിച്ചു ചൊല്ലേ 312. 1. "എൻ" ധാതു.
313. 2. "ഉൾ" ധാതു.
314. 3. 4. "ഇൽ" "അൽ" ധാതുക്കൾ. ഉൾ എന്നതോടു സമമായ ഇൽ, ആകു എന്നതോടു ഒക്കുന്ന
315. 5. "വേൺ" (വെൾ) ധാതു.
അരുതു (അരിയതു 175) അരുധാതുവിൻ്റെ നപുംസകം
317. 7. "വൽ" ധാതു.
318. 8. "തകു" ധാതു.
319. 9. "പോൽ" ധാതു.
320. 10. വഹിയാ (വഹ്യാത. ഭാഗ) എന്നൎത്ഥത്തോട് മേലാ ഇതി ക്രിയാരൂപം സമാപ്തം (191-319)
(INDECLINABLES) 321. Definition അവ്യയം ആകുന്നതു നാമത്തിന്നും ക്രിയെ 322. Four kinds of Particles മലയാള അവ്യയങ്ങൾ മിക്കതും I. Particles derived from Verbs ക്രിയോത്ഭവങ്ങൾ. 323. a. Adverbial Past Participles ക്രിയോത്ഭവങ്ങളിൽ ഒ ആയ-എന്നു (തെറ്റന്നു, പെട്ടെന്നു, പെട്ടന്നു,). ഇട്ടു (ആയിട്ടു). പെട്ടു, പട്ടു. (മേപ്പട്ടു, വടക്കോട്ടു, പിറകോട്ടു). ഇതിന്നു സ്ഥലചതുൎത്ഥി ആകുന്നതു: (എങ്ങോട്ടേക്കു, മേല്പട്ടേക്കു- മറവിനയുടെ വിനയെച്ചങ്ങൾ പലവും: കൂടാതെ, ഇല്ലാതെ, അ 324. b. Infinitives രണ്ടാമത്തെവക നടുവിനയെച്ചങ്ങൾ ഉ-ം. ചുടുചുട നോക്കി-മ. ഭാ. കുമിര കുമിര. (309 ആമതിൽ ചൊല്ലിയവ). എന, അനെ (നിട്ടന, വട്ടന, മുറുക്കനെ, ചിക്കനെ, മുഴുന്നെന, വെറുങ്ങന, ക പടപട, തകതക-മുതലായ ഒച്ച കുറിപ്പുകൾ പലതും നടുവിന 325. c. Conditional-like Particles സംഭാവന എന്നു തോന്നു ഒന്നുകിൽ, ആനും, ഏനും (136,249) എന്നവയും ഇതിൽ കൂടുന്നു. 326. d. Verbal Nouns used as Particles ക്രിയാനാമങ്ങളും ഓമൽ (ആരോമൽ) അടുക്കൽ (അടുക്കെ) നിച്ചെൽ-മീത്തൽ-മുന്നൽ-ചുറ്റും- ഭാവിരൂപം പൂണ്ടുള്ള തോറും, പോലും എന്നവയും പക്ഷെ ഇ II. Particles derived from Nouns നാമോത്ഭവങ്ങൾ. 327. a. Nominative നാമോത്ഭവങ്ങളാകുന്നവ മിക്കതും 328. ഏ- ചേൎക്കയാൽ അവ്യയാൎത്ഥത്തിന്നുറപ്പു വരും. മീതെ, ഊടെ, പിന്നെ, പിമ്പെ-മുന്നെ, മുന്നമെ, മുമ്പെ-നേരെ, എതിരെ-ഇ ആദേശരൂപമോ-തന്നെ-എന്നതു. 329. b. Locative സപ്തമികൾ പലതും അവ്യയങ്ങൾ ആ 330. c. Instrumental തൃതീയകൾ- മുന്നാലെ, മുമ്പിനാൽ, പിന്നാ 331. d. Dative ചതുൎത്ഥികൾ വിശേഷാൽ കാലവാചികൾ III. Particles proper നല്ല അവ്യയങ്ങൾ. 332. a. Malayalam നല്ല അവ്യയങ്ങൾ ആയവ. ഉം-ഓ-ഏ-ൟ (അല്ലീ) ആ (-അതാ)-എനി, ഇനി, ഇന്നി, ഇന്നും. b. Sanscrit സംസ്കൃതത്തിൽ: പുനഃ, പുനർ-അപി, ച, ഏവം-അഥവാ- 333. Sanscrit Prefixes സംസ്കൃതത്തിലെ (പ്രാദി) ഉപസൎഗ്ഗ പ്രതി (ദിവസം പ്രതി). അതി (അതിയോളം, അതിയായി, അതികൊടുപ്പം. മ. ഭാ. 132). അവ (അവ കേടു) ഉപരി (ഉപരി നിറഞ്ഞു. മ. ഭാ.) ദുഃ, ദുർ, (ദുൎന്നടപ്പു മുതലായവ). 334. Compounds of an adverbial character അവ്യയീഭാവങ്ങളാ IV. Expressives (Interjections) അനുകരണശബ്ദങ്ങൾ. Expressing: 335. അനുകരണശബ്ദങ്ങൾ നാനാവിധമായിരിക്കുന്നു; 336. a. Calling ഹേ-ഹാ-ഇതാ, ഇതോ-അതാ, അതോ-അല്ലയോ, അ 337. b. Astonishment and Joy ആശ്ചൎയ്യക്കുറിപ്പു: ശിവശിവ- സന്തോഷത്തിൽ ഹു, ഹീ - എന്നുള്ളവ. 338. c. Pain and Grief വേദനക്കുറിപ്പാവിതു -ഹാ-അയ്യോ, 339. d. Contempt ധിക്കാരക്കുറിപ്പു-ചി, ചീ, ശി-എ, ഏ-പീ എ 340. e. Assent and Doubt സമ്മതക്കുറിപ്പു-ഒം-ഉവ്വ-ഒഹോ-നി സംശയക്കുറിപ്പു. ഹും- 341. f. Imitation of sound (Imitatives) ഒലിക്കുറിപ്പുകൾ ത ഇതി അവ്യയ രൂപം സമാപ്തം (320-340).
A. കൎത്താവ്—ആഖ്യാതം—പൊരുത്തം. ON THE SUBJECT, PREDICATE AND AGREEMENT. I. കൎത്താവ് The Subject. 342. വാചകം ആകുന്നതു-കൎത്താവ്-ആഖ്യാതം-ഈ 343. At the end of determinate Sentences നിയമം സൂത്രം മുത ഉ-ം പട്ടിണിനമ്പിക്കു ശംഖും കുടയും അല്ലാതെ അരുത് ഒർ ആയുധവും. ഒരു 344. Repeated at the end of Sentences കഥാസമാപ്തിയിൽ ക ഉ-ം എന്നരുളി ചെയ്തു ചേരമാൻ പെരുമാൾ. എന്നു കല്പിച്ചു ശങ്കരാചാൎയ്യർ. (ഉ-ം എന്നു പറയുന്നു; അൎത്ഥാൽ പലരോ, ചിലരോ). മറ്റെതു അതിസ്പഷ്ടകൎത്താവു. ഉ-ം പൃത്വീപാലന്മാരായാൽ സത്യത്തെ രക്ഷിക്കേണം-ഉ-രാ-(അൎത്ഥാൽ അ II. ആഖ്യാതം The Predicate. 346. When the Predicate is a Noun, the Copula or other Verbs ഉ-ം തുണയില്ലാത്തവൎക്കു ദൈവം തുണ-(അൎത്ഥാൽ ആകുന്നു.) അൎത്ഥം അനൎത്ഥം. ആകുന്നു എന്നതല്ലാതെ ആകും, ആവു, ആകട്ടെ എന്ന ഉ-ം സൎവ്വവ്യാധിയും ശമം (വൈ. ശ.=ശമിക്കും). അതിന് ആർ എന്നു തിര ഉണ്ടു, ലഭിക്കുന്നു, മുതലായതും ലോപിച്ചു പോം. ഉ-ം എന്നാൽ ശുഭം. അതുകൊണ്ടെന്തു ഫലം. എന്തിതു കുടിക്കയാൽ (ചാണ). പിന്നെ ചോദ്യത്തിൽ സൌഖ്യമോ നിങ്ങൾ്ക്ക എല്ലാം? അതു പൊറുതിയോ (മ. ഭാ). കേവലം ഇങ്ങനെ അതു പോലെ പോക വരിക, മുതലായതും ലോപിക്കും. ഉ-ം സീതയെ കാണാതെ ഞാൻ അങ്ങോട്ടില്ല ഒന്നു കൊണ്ടും (കേ രാ). പിതൃ സംബന്ധക്രിയെക്കു പകരം തന്നെ, അത്രെ, അല്ലോ, മുത (ഉ-ം നീ തന്നെ, ഞാൻ (അ-രാ). [ 115 ] III. പൊരുത്തം The Agreement. 347. Subject and Predicate must agree in Gender and Number ഉ-ം അവൻ സുന്ദരൻ. അവൾ സുന്ദരി. അതു നല്ലതു. അവർ നല്ലവർ. 348. The Predicate may be a Neuter Singular എങ്കിലും ആഖ്യാ ഏ: ഉ-ം ചങ്ങാതി നന്നെങ്കിൽ നിന്നോളം നന്നല്ലാരും. ബ്രാഹ്മണൻ വലുതല്ലോ ബ: ചെറുതായ സുഷിരങ്ങൾ (ചാണ.) ദുഃഖപ്രദമായുള്ള വഴികൾ (വില്വ). ഭ ആക്കുക എന്നതിന്നും ആ പ്രയോഗം തന്നെ. ഉ-ം അവരെ വിധേയമാക്കി (കേ. ഉ). ദേവികളെയും വിധേയമാക്കി (ഭാഗ). 349. The Predicate agreeing with the Subject (in Poetry) സം ബ: ഉ-ം അന്തകൻ തൻവശരല്ലൊ മനുഷ്യകൾ (ഉ. രാ.) ലോകങ്ങൾ ആനന്ദവ ഏ: അവൻ്റെ ദയ ഉത്തമ. മുക്തി അവര. നൂതനയായൊരു ചേല. ദത്തയായ 350. Exceptions to the foregoing rule ശേഷം പൊരുത്ത ക്രമ 1.) The honorary Plural with Sing. Number ഏകവചനത്തി 2) Collective Nouns with Plur. Number ഏകവചനത്തോടും വൃ ഉ-ം ഉത്തമരായ ജനം. വാഴ്ത്തിനാർ കാണിജനം (കേ. രാ.) സുന്ദരീജനം ചിലർ സുകൃതി തോന്നിക്കും അതിൽ ഒന്നായത്ത് ൟ ദശരഥൻ-(കേ-രാ) ഏതിതി 3.) Numeral adjectives with Sing. Number സംഖ്യാവാചിക ആയിരം തിങ്കൾ തൻകാന്തി (കൃ. ഗാ.) നാലു വേദം. ആറു ശാസ്ത്രം. നൂറാൾ. പ 4.) Distributive Diction with Sing. Number വിഭജനവാചക ഉ-ം തങ്ങൾ തങ്ങൾ വിട്ടിൽ പോയി. ൟ രണ്ടു സല്ഫലം നല്കിനാർ (നള). 5.) Feminine meaning applying to Masculine Nouns പുല്ലിഗ രൂ ഒരു പെണ്ണെട്ടുകാലൻ. പാൎവ്വതി വലിയ തമ്പുരാൻ. റാണിമഹാരാജാവു (തി. പ) 6.) Neuter Nouns put for Personal Nouns നപുംസകരൂപം ഉ-ം കോലംവാഴ്ചയെക്കണ്ടു. പുറവഴിയാം കോവിലെക്കൂട്ടി. തിരുമങ്ങലത്തോടു 7.) The Neuter applied to rational beings നപുംസകം സ വേദവിത്തുകളാകിയ ഭൂസുരർ (186)—പരമാത്മാവ് സദസത്തും മഹത്തും പല a. ദൃശ്യങ്ങളാവിതു. മത്തനായ വൃഷഭം (കെ. രാ.) ധൃഷ്ടനാം അന്നം (നള). കാള-അവൻ-അതു;- b.അദൃശ്യങ്ങളാവിതു-പു: ധൎമ്മവും അധൎമ്മവും എന്നിവർ ഇരിവ സ്ത്രീ: ചിന്തയാകുന്നതു കാൎയ്യവിനാശിനീ (ശീവി.) നിദ്രാതാൻ മങ്ങിനാൾ (കൃ. ഗാ.) 351. The Subject is a Neuter Singular in case of doubt കൎത്താവി ഉ-ം. കൊന്നതു ചെട്ടിയല്ല; അൎത്ഥാൽ കൊന്നത് ഏവൻ എന്നാൽ, ഏവരെന്നാ
352. നാമാധികാരം ക്രിയാധികാരം അവ്യയാധികാരം ഇങ്ങ 1. അനേക കൎത്താക്കൾ. MANY SUBJECTS. 353. With Particle ഉം രണ്ടു മൂന്നു കൎത്താക്കളെ ഉം എന്നു ഉ-ം അഛ്ശനും മകനും വന്നു — 354. By a Compound Noun-Plural സമാസത്താൽ ബഹു ഉ-ം അമ്മയപ്പന്മാർ, അപ്പനമ്മാമന്മാർ, പുണ്യപാപങ്ങൾ. ഉമ്മെ ചേൎത്താൽ, ഏകവചനവും കൊള്ളാം. മുരശുമിഴുകു പറപടഹങ്ങളും (നള) മാതാഭഗിനീ സഹോദര ഭാൎയ്യയും. 355. With Demonstrative Pronoun ഇ കൎത്താക്കളെ വെറുതെ ഉ-ം ബ്രാഹ്മണർ ക്ഷത്രിയർ വൈശ്യർ ഇവരിൽ. വട്ടക സ്രുവം ചമതക്കോൽ ഇങ്ങനെ മുതലായ പദങ്ങളും ചേൎക്കാം. ഉ-ം ഇങ്ക്രീസ്സ് പറിന്ത്രിസ്സ് ഒല്ലന്ത പറങ്കി ഇങ്ങിനെ നാലു വട്ടത്തൊപ്പിക്കാർ. ഞാനും മൂസ്സയും പീടികെക്കു മഞ്ചപ്പുവും അണ്ണപ്പു എന്നവനും കൂടി അവരെ 356. Summed up with Numeral attributives എന്നു-ഒക്കയും- ഉ-ം തന്നുടെ പിതാഗുരു എന്നിവൎകളെ (ഹ. വ.) മംഗലത്താലപ്പൊലി മംഗലച്ചാ മസൂരി കുഷ്ഠം ഇങ്ങനെ മഹാവ്യാധികൾ ഒക്കയും (കേ. ഉ.) തീയർ മുക്കുവർ മു പുത്രമിത്രകളത്രം എല്ലാവൎക്കും. നാടുകൾ കാടുകൾ എങ്ങും (കേ. രാ.) ഐഹികം ഉ-ം തനയൻ ഉണ്ടായതും, ഉണ്ടായവാറും, വന്ന പ്രകാരവും എന്നിവ ചൊന്നാൽ 358. Cases affixed വിഭക്തി പ്രത്യയങ്ങൾ സമൎപ്പണനാ 1.) ഉ-ം കൃതത്രേതദ്വാപരകലി എന്നിങ്ങനെ ൪ യുഗത്തിങ്കലും (കേ. ഉ.) ഗു 2.) പദ്യത്തിൽ മുന്നേത്ത നാമങ്ങൾ്ക്കും വിഭക്തിക്കുറികാണും. ഉ-ം പക്ഷിവൃക്ഷാദികൾ്ക്ക് എന്ന് ഒക്കയും പറയുമ്പോൾ. ആട്ടിന്നും മൃഗാദിക 359. Use of the Social കൎത്താക്കളിൽ ഗൌരവഭേദം ഉണ്ടെ ഉ-ം അവൾ കുട്ടിയുമായി വന്നു. കുട്ടിയോടെ-449. 360. Use of ആദി, മുതലായ ഇത്യാദികൾ തരത്തെ കുറിക്കു 1.) ഉ-ം ധാന്വന്തരം സഹസ്രനാമം ആദിയായുള്ള ൟശ്വരസേവകൾ (കേ. 2. ഊണും ഉറക്കം തുടങ്ങിനതെല്ലാമേ (കൃ. ഗാ.) പറ തുടക്കമായുള്ളവ മുഴക്കി 3.) നായർ മുതലായ വൎണ്ണക്കാർ (കേ. ഉ.) വീണകൾ തിത്തി എന്നിത്തരം 4.) വാസവൻ മുമ്പായവാനവർ. മുത്തുകൾ മുമ്പായ ഭൂഷണം സന്തതി മു 5.) മൂവായിരം തൊട്ടു മുപ്പത്താറായിരത്തെയും (കേ. ഉ.) സംസ്കാരമാദികൎമ്മങ്ങ 361. അതുപോലെ ശേഷം എന്നതും സമാസരൂപേ ഉ-ം സാമശേഷം എന്നാൽ ദാനം ഭേദം ദണ്ഡം ൟ മൂന്നത്രേ. 2. നാമവിശേഷണ വിവരം ATTRIBUTIVE COMBINATIONS. a. ശബ്ദന്യൂന സമാസാദികളാലേ നാമവിശേഷണം Adjectival Etc. Attributives. 362. Position നാമവിശേഷണം പേരേച്ചത്താൽ വന്നാലും സമാസത്താൽ വ 363. 1. Adjectives Participles ആകുന്ന, ആയ, ആം നാമവി ഉ-ം ആശയാകുന്ന പാശം. സത്യവാനായ മന്ത്രി. ഉമ്പർസേനാധിപനാകിയ Expressing Comparison and Apposition ഉപമാനത്തിന്നും നാമ (യുദ്ധസ്ഥലമാകുന്ന സമുദ്രം= യുദ്ധാൎണ്ണവം-മ. ഭാ. ആധിയാം രാഹു. ഭേദമാം 364. Apposition എന്ന, എന്നുള്ള-ൟ പേരേച്ചങ്ങൾ വ്യക്തി ഉ-ം സൂചീമുഖി എന്ന പക്ഷി. നീ ജീവിച്ചിരിക്കെണം എന്നുള്ള ആഗ്രഹം. 365. Several attributes joined either അനേക വിശേഷങ്ങൾ 1.) by ഉം ഒന്നുകിൽ ഉമ്മെ കൊണ്ടു ചേൎപ്പു. (രക്ഷിപ്പവനും ശിക്ഷിപ്പവനും ആയ രാജാ. ഉമ്പരിൽവമ്പും മുമ്പുമുള്ള നീ. ഭട്ട (ഉ-ം സത്യവാനായി ധൎമ്മജ്ഞനായി ദിഗ്ജയമുള്ള രാജാവ്. യോഗ്യനായ്പൂജ്യനാ 366. Two adjective Participles are an Exception ദുല്ലൎഭമായിട്ടു (ഉ-ം മല പോലെ തടിച്ചുള്ളൊരളവില്ലാത വാനരൻ-കേ.രാ. നിണക്കുള്ള വ ഇതു വിശേഷാൽ നല്ല (174) മുതലായവറ്റിൽ പറ്റും. (നല്ലൊരു കുലച്ച വില്ലു-ചെയ്ത നല്ല കൗെശലം-കുറ്റമറ്റുള്ള നല്ല ബാലൻ- 367. 2. Compound Nouns നാമവിശേഷണത്തിന്നു രണ്ടാമ രണ്ടു മൂന്നു സമാസങ്ങളെ ചേൎക്കുന്നതിവ്വണ്ണം. നൽപൊന്മകൻ. പെരിയനാല്ക്കൊലെപ്പെരുവഴി (കേ. രാ.) നരച്ചവൃദ്ധക്കാക്ക രണ്ടു വഴികളെയും ചേൎപ്പു. ഉ-ം പാരം മെലിഞ്ഞുള്ള വെള്ളക്കുതിരകൾ (നള). 368. The different cases being the cement ഓരൊ വിഭക്തികളും 1.) സപ്തമി 168. കാട്ടിലേ പെരുവഴിയമ്പലം (നള.) ചെഞ്ചീരത്തണ്ടിന്മേലേത്തൊലി. ഏകാരം കൂടാതെയും. ക്ഷത്രിയകുലത്തിങ്കൽ ദുഷ്ടരാജാക്കൾ (കെ. ഉ.) പഞ്ചവൎണ്ണത്തിൽ ഒരു കൃത്രിമക്കി 2.) ഷഷ്ഠി കേവലം സമാസവിഭക്തി; വളവിഭക്തിയും ഒ 3.) തൃതീയചതുൎത്ഥിസമാസങ്ങൾ ദുൎല്ലഭം [ 122 ] (പട്ടാലണകൾ-മുത്തിനാൽകുടകൾ. കേ. രാ.) സാഹിത്യ സമാസം. അവനോടെ ചേൎച്ചയാൽ. ദേവകളോടു പോരിൽ (മ. ഭാ.) ചതുൎത്ഥി. കവികുലത്തരചൎക്കരചൻ. (ര. ച.) പഞ്ചമിസമാസം: രാമങ്കൽനിന്നൊരു പേടി=നിന്നുള്ള (അ. രാ.) 369. 3. Adjectives converted into Adverbs നാമവിശേഷണ 1.) In Computation എണ്ണക്കുറിപ്പിൽ. ഉ-ം പൊന്നും പണവും കൊടുത്താർ അസംഖ്യമായി (ചാണ=അസംഖ്യമായ 2.) With negative adverbial Participles മറവിനയെച്ചത്തിൽ. അവൻ ഊടാടി നടക്കാതെ ഇല്ലൊരു പ്രദേശവും. നിന്നോട് ഒന്നും പറയരു 3.) When reporting how one has seen or heard കണ്ടും കേട്ടും കൊ ഉ-ം വചനം അതികടുമയോടും കേട്ടു. (ചാണ=അതികടുമയുള്ള). അവനെ ഭം 4.) When telling names, attributes etc. പേർ മുതലായ ഗുണങ്ങ ഉ-ം ഒരു ഋഷി നിതന്തു എന്ന പേരായി ഉണ്ടായാൻ (മ. ഭ.) ദാസികൾ 500 ആ 370. 4. Adjective Participles converted into personal Nouns and ഉ-ം ആട്ടുനെയി പഴയതു (വൈ. ശ.) അപഹരിച്ചാർ അൎത്ഥം ഉള്ളതെല്ലാം. 2.) Neuter Plural നപുംസക ബഹുവചനം. സംഖ്യകൾ ഒന്നു തുടങ്ങി പത്തോളം ഉള്ളവ (ത. സ.) ചേലകൾ നല്ലവ വാരി 3.) Masculine Plural പുല്ലിംഗ ബഹുവചനം. ആറു ശാസ്ത്രികൾ വന്നവരിൽ ഒരുത്തൻ (കേ. ഉ.) കൊന്നു ഞാൻ വീരർ വന്ന 371. 5. The Sanscrit Method അഞ്ചാമത് വഴി സംസ്കൃതന 1.) Vocative സംബോധനയിൽ. ഉ-ം ബാലപ്പൈങ്കിളിപ്പെണ്ണേ തേന്മൊഴിയാളേ! (ചാണ.) വാഴ്ക നീ ഉണ്ണിയു 2.) Appositions (proper Names) നാമധേയങ്ങളെ ചേൎക്കയിൽ. of places ഒന്നു സ്ഥലനാമങ്ങൾ. പെരിഞ്ചെല്ലൂർ ഗ്രാമം. ഋഷവാൻഗിരീ. ദണ്ഡകംവനം. കൎമ്മഭൂമിമലയാളം. കോ of persons പിന്നെ പുരുഷനാമങ്ങൾ. നിങ്ങളെ പുത്രൻ എൻ ഭ്രാതാവു രാമൻ. (കേ. രാ.) രാമവൎമ്മ ആറാം മുറ മഹാ ശേഷം ചിലതു. മേടമിരാശി (പൈ.) അന്നുരാത്രി. നാല്ക്കൊമ്പനാന (കേ. രാ.) 165 – കള്ളത്തി ഉ-ം ഉഗ്രൻ ദശാസ്യൻ. വീരൻ ദശമുഖൻ (ഉ. രാ.) നിൎല്ലജ്ജൻ ദുൎയ്യോധനൻ; ജന്മനാശാദിഹീനൻ കന്മഷവിനാശനൻ നിൎമ്മലൻ നിരുപമൻ കൃഷ്ണനങ്ങെഴു 4.) Agreement of cases in Poetry പദ്യത്തിൽ വിഭക്തിപ്പൊരുത്ത ഉ-ം മന്ദിരേ മനോഹരേ (നള) 5.) Personal pronouns പ്രതിസംജ്ഞകളിൽ. ഞാൻ ഒരു പുരുഷൻ താൻ കണ്ടിരിക്കവേ (ചാണ.) ഏഷ ഞാൻ .... 523
Definite Numeral Attributives 372. Position; 1. Cardinals preceding the Noun സംഖ്യാനാമവും 1.) Singular Number ഏകവചനത്തോടെ (349. 3) ആയിരം ഉപദേശം അഞ്ചനൂറായിരം തേർ (ദെ. മ.) അമ്പതു കോടിപ്പണം 2.) Plural Number ബഹുവചനത്തോടെ. ഉത്തമഗുണരായുള്ളൊരെട്ടു മന്ത്രികൾ അനേകമായിരം പശുക്കൾ (കേ. രാ.) 3.) Names of Materials and Collectives Singular Number തരനാമ ഒരു തുള്ളി വെള്ളം. ഒരു ചുള ഉള്ളി. രണ്ടു മുറി തേങ്ങാ. നൂറു പ്രകാരം ചെവി 4.) Collectives—Plural Number തരനാമത്തോടെ ബഹു നാലുപേരമാത്യന്മാർ നാലു പേർമക്കൾ. എട്ടു പേരസുരകൾ ചത്താർ ഒരേഴു 5.) Two Plurals രണ്ടു ബഹുവചനത്തിനാൽ ഘനം ഏറിവരും. ഉ-ം ഇരിവർ ഏറാടിമാർ. നാലർ കാൎയ്യക്കാർ. മുപ്പത്തൈവർ പരദേവതമാർ 373. Enlarged in Poetry by ഉം and adjective Participles പദ്യ ഉ-ം എട്ടും ഇരിപതുമായി വയസ്സുകൾ (കേ. രാ=28.) എണ്പതും എട്ടും വയസ്സു ചെ 374. Formed into Compounds ഏറ്റം നടപ്പുള്ള നാമങ്ങളെ സ 375. One or two Numerals (Cardinals) may be superadded ഒരു ഉ-ം ഒന്നു രണ്ടാൾ (പത=ഒരാളോ രണ്ടാളോ). രണ്ടുമൂന്നടി വാങ്ങി (നള.) നാ അതുപോലെ. പത്തു നൂറാൎത്തു; പത്തു നൂറായിരം കത്തിനാൻ. (മ.ഭാ.) [ 126 ] ഉം ചിലപ്പോൾ ചേരും. ആയിരം എണ്ണൂറും മുന്നൂറും നൂറും ഏഴഞ്ചും മൂന്നൊന്നും തലയുള്ളോർ (മ. ഭാ.) ഓ ചേൎത്താൽ. എട്ടോ പത്തോ നന്ദനന്മാർ (പ. ത.) 376. 2. Definite Numerals following the Noun നാമത്തിൽ 1.) Especially Pronouns വിശേഷാൽ പ്രതിസംജ്ഞകളോടെ ഉ-ം ഞാൻ ഒരുത്തനെ പോരൂ (അ. രാ.) ഞാൻ ഏകൻ മരിപ്പതു (ഉരാ.) നിങ്ങൾ 2.) Nouns implying an amount തുകയുടെ അൎത്ഥത്തോടും മറ്റും. ഉ-ം കണ്ണു രണ്ടും. ലോകങ്ങൾ പതിനാലും. പറഞ്ഞതു രണ്ടും (കേ. രാ.) ശിരസ്സു തേർ ഒരു കോടിയോടും. (ദേ. മാ.) ചെന്നു വയസ്സാറു പതിനായിരം. യോജന 377. 3. The chief Noun preceding and the descriptive Noun follow- ഉ-ം ഭൂഷണം നൂറു ഭാരം. (മ. ഭാ.) കൎണ്ണാടകം 700 കാതം വാഴുന്ന രായർ. (കേ. ഉ.) 378. The Cardinal Noun ഒന്നു dropped സംഖ്യാവാചിയായ ഒ ഉ-ം ഉരി തേനും. ഉഴക്കുപഞ്ചതാരയും. പശുവിൻനെയി നാഴി വീഴ്ത്തി (വൈ. ശ.) അളവു നാമം ലോപിക്കിലുമാം (നൂറു നെല്ലു. എട്ടു നീർ. എണ്ണ രണ്ടു)- 379. 4. Ordinals സ്ഥാനസംഖ്യകൾ്ക്ക് (159) ഉദാഹരണങ്ങൾ. രണ്ടാം വരം. നാലാം മുറ തമ്പുരാൻ. അഞ്ചാമതൊരു വേദം. മൂന്നാമതാം പുരു [ 127 ] ഷാൎത്ഥം (നള). ഗാന്ധൎവ്വവിവാഹം അഞ്ചാമത് എത്രയും മുഖ്യം (മ. ഭാ.) രണ്ടാമതാകി 380. 5. Distributives ഹരണസംഖ്യകൾ്ക്ക (156) ഉദാഹര ഇവ ഓരൊന്നു കാല്പണത്തൂക്കം പൊടിച്ചു; ചന്ദനം ചുക്കും ഇവ എൺ്പലം കൊ
INDEFINITE NUMERAL ATTRIBUTIVES. 381. Joined without the aid of adjective Participles മേൽപറഞ്ഞ 1.) Preceding the chief Noun പ്രധാനനാമം അവസാനിക്കും. മേത്തരം കല്ലു-(പ. ത.) ഒക്ക ഇവണ്ണം ബഹുവിധം കൎമ്മങ്ങൾ-(സഹ.) യാതൊ 2.) Following the chief Noun പ്രധാനനാമം മുഞ്ചെല്ലും. ആളുകൾ ഉണ്ടു സംഘം (കൃ. ച.) കാമക്രോധങ്ങൾ ആയ വീചികൾ പലതരം; 382. Numerals of universality may follow or precede the Noun 1.) എല്ലാമരങ്ങളും. സൎവ്വലോകവും. സകല മനുഷ്യരും. അഖിലവും വന്നകാ 2.) ഇന്നവ എല്ലാം ഒക്ക ഞങ്ങളെ കേൾ്പിക്ക. (വില്വ). വിരല്ക്കെല്ലാം (വൈ. 383. Use of Indefinite Numerals formed with the Pronouns എ:എ 2.) ഏതൊരു വൈദ്യനും. ഏതും ഒരു കുറവെന്നിയെ (മ. ഭാ.) ഏതും അ ഞങ്ങൾ ആരും വന്നില്ല. ആരും അകമ്പടി കൂടാതെ (അ. രാ.) 3.) എത്ര എങ്കിലും ലാഭം കിട്ടാതെ (മ. ഭാ.) ഏതെങ്കിലും ഒർ ഉദ്യോഗം ആരുവാൻ ഒരു ശാസ്ത്രി ബ്രാഹ്മണൻ (പ. താ.) ആരുവാൻ എനിക്കൊ ഏതാനും പ്രജകൾ (പ. ത.) ഏതാനും പിഴകൾ പിഴച്ചീടിൽ (കേ. രാ.) എന്തുവാൻ ഒരുത്തൻ്റെ മായയോ-എന്തുവാൻ ഭവിച്ചായം (നള.) അവ 384. Indefinite Numerals expressing Multitude ആധിക്യത്തെ 1.) Preceding the Noun പ്രതിസംഖ്യ മുന്നില്ക്ക. a. പെരിക കാലം. വളരെ ദ്രവ്യം. അധികം പൊന്നു. വിസ്താ b. അനേകം ആയിരത്താണ്ടു. അനേകമനേകം രാജാക്കന്മാർ (കേ. ഉ.) c. മിക്കതും അറിവുണ്ടാം. മിക്കതും തീരും പാപം (കേ. രാ.) ഒക്ക മിക്കതും 2. Following the Noun പ്രതിസംഖ്യ പിന്നില്ക്ക. ക്രുദ്ധത പാരം. ദുഃഖം തുലോം. അഹോരാത്രം മിക്കതും (ഭാന.) പൊല്ക്കുടം 385. Indicating Variety നാനാത്വവാചികൾ. അവ്വണ്ണം 1.) പലവും ആശീൎവ്വചനാദികൾ ചെയ്തു, (മ. ഭാ.) പലവുലകായി (കൈ. 2.) ചില വിശേഷങ്ങൾ നീ സൃഷ്ടിച്ച ജന്തുക്കൾ ഇച്ചിലർ; മന്ത്രികൾ ഇഷ്ടം 3.) വല്ല സങ്കടവും; വല്ലതും ഒരു രാജ്യം (നള.) വല്ലതു മവൎക്കൊരു വിപ വാശ്ശജാതി എങ്കിലും (പ. ത.) 386. Indicating Paucity അല്പതാവാചികൾ. 1.) ചെറുതു കാലം കൊണ്ടു (കേ.രാ.) ചെറ്റേടം (വൈ. ച.) അസാരം 2.) ചിത്തശുദ്ധി ചെറുതുണ്ടായി (8. വ.) വിദ്യ ചെറ്റില്ല (അ. രാ.) ഔപമ്യം 3.) പാൽ ഒട്ടു കുടിച്ചു ശേഷം തളിച്ചു. (കൃ. മ.) അറിഞ്ഞതു ഒട്ടൊട്ടു ചൊല്ലാം 4.) കാരണം കുറഞ്ഞൊന്നു പറയാം. (കേ. ഉ.) ദോഷം ഇല്ലെടോ കുറഞ്ഞൊ 5.) വരാഹൻ ചെലവിന്നു മാത്രം കുറയ എടുത്തു. അത്ര മാത്രം ധനം കിട്ടി ദൎശിക്ക മാത്രത്താലെ (ഭാഗ)=കാണ്കമാത്രമെ മൂലം (മ. ഭാ.) 387. Indicating Difference അന്യതാവാചികൾ. 1.) മറ്റേവ രണ്ടും (കൈ. ന.) മറ്റെക്കരം. മറ്റാധാരമില്ല. മറ്റും ഒരു 2.) ഇതിനെ ഒഴിച്ചിനി വേറുണ്ടോ വിനോദവും (കൈ. ന.) സംഗങ്ങ 3.) ശേഷം കഥാമൃതം (മ. ഭാ=കഥാശേഷം.) ശേഷം ബ്രാഹ്മണൎക്കും ഇതിൻ മേലെടം കഥ എല്ലാം; (ചാ. ണ.) പാണ്ഡവചരിത്രം മേലെടം (മ. ഭാ.) 388. Use of the Indefinite Numerals ഒന്നു: ഒന്നു എന്നുള്ള 2.) നിന്നുടെ ബന്ധുത്വം ഒന്നു കൊണ്ടു സമസ്തസമ്പത്തുണ്ടായി (നള=മാത്രം.) 3.) വിശേഷാൽ മറവിനയോടെ. കൎമ്മങ്ങൾ ഒന്നിനാലും വരാ (കൈ. ന.) അതൊന്നും തിന്നാതെ. ചൊല്ലിനവ ഒ 4.) കോപ്പുകൾ ഓരോന്നു തീൎക്ക (നള) ഓരൊ മരങ്ങളും (527) കാണ്ക. 389. Questions in the Singular made plainer by ഒന്നു അതു പ്ര ഉ-ം എന്തൊന്നാകുന്നിതു. എന്തു ഭവാൻ ഒന്നു ഞങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ടു എല്ലാം added to the Plural Nouns ബഹുവചനക്കുറി ആകു എന്തെല്ലാം നാമം നരകങ്ങൾ്ക്ക (വില്വ.) എതെല്ലാം ദിക്കിൽ (നള) 390. Conferring honour when joined to attributives ഒരു: ഒരു എ 1.) ഉ-ം പടെക്കപ്പെട്ടൊരു കേരളം. സൎവ്വജ്ഞനായിരിപ്പൊരു ശങ്കരാചാൎയ്യർ. എ 2.) Summing up സംഖ്യകളോടു തുകക്കുറിയായി. ഉം. നാലൊരാണ്ടു. സന്യാസികളായൊരമ്പതു പേരും (ഭാഗ.) ഒരു നൂറായിരം 3.) Pleonasm പദ്യത്തിൽ പേരേച്ചങ്ങളുടെ പിന്നിലും ബഹു ഉ-ം ഗമിച്ചൊരനന്തരം. ചെയ്തൊരളവിൽ. ദുഷ്ടയായിരിക്കുന്നൊരവൾ വയറ്റി 391. Attributive Phrases പദങ്ങൾ മാത്രമല്ല ചില വാചക 392. The foregoing partly used as Adverbs മേൽ പറഞ്ഞവ ഉ-ം ഒട്ട തിയായിട്ടുള്ള ധനാഗമം. ഒട്ടതു സംക്ഷേപിക്കാം (മ. ഭാ.) എന്നാകി
NOUNS AND ATTRIBUTIVES AGREEING IN CASES.
394. Numeral Adjectives and Indefinite Numerals ഇപ്രകാരം 1.) Accusative ദ്വിതീയ. മാതരെ എല്ലാരെയും (ര. ച.) ഇവറ്റെ എല്ലാറ്റെയും; ഗണിതങ്ങളെ മുഴുവനെ എങ്കിലും. ഇവ രണ്ടിനെയും. മറ്റെവ നാലിനെയും (ത. സ.) ദുഷ്ടന്മാർ പലരെയും (പ. ജീവന്മാൎക്കെല്ലാവൎക്കും (കൈ. ന.) മറ്റുള്ളൊൎക്ക എല്ലാൎക്കും. (കൃ. ഗാ.) ഇതിന്നെ എങ്കിലും. മാനുഷർ എല്ലാവൎക്കും (വില്വ.) രാക്ഷസർ എല്ലാൎക്കും (കേ. രാ.) പഴുതുകൾ എല്ലാ 3.) Locative സപ്തമി. ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ എല്ലാറ്റിലും (വില്വ.) ൟ ഭുജകളിൽ എല്ലായിലും (ത. സ.) അ എങ്കിലും. പതിനാലു ലോകങ്ങൾ എല്ലാറ്റിലും (ഹ. വ.) അതെല്ലാറ്റിലും. (മ. ഭാ.) പുരാ 395. The remaining Cases ശേഷം വിഭക്തികളിൽ പോരുത്തം ശേഷിച്ച ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ വിചാരിച്ചാൽ-പേൺപിറന്നോർ എല്ലാ ഭൂമ്യഗ്രങ്ങൾ രണ്ടിങ്കന്നും (ത. സ.) ഇങ്ങനെ പഞ്ചമിയും. കൎണ്ണങ്ങൾ രണ്ടിൻ്റെയും. ഏവ ചില രണ്ടിൻ്റെ (ത. സ.) ഇങ്ങനെ ഷ 396. ഒക്ക used for എല്ലാം ഒക്ക എന്നതിന്നു ചില പ്രയോ ആ പൂജെക്ക് ഒക്ക, മുമ്പു നാലു ദിക്കിലും ഒക്ക.(മ. ഭ.) ജ്യാക്കളെ ഒക്ക കൂട്ടി (ത. ഇതി സമാനാധികരണം സമാപ്തം (352-395.) [ 133 ] II. ആശ്രിതാധികരണം Dependence. 397. The use of Cases ഇനി വിഭക്തികളുടെ ഉപയോഗം പ 1.) ആയത് ഓരൊന്നു ക്രിയയെ എങ്കിലും, നാമത്തെ എങ്കി 1. പ്രഥമ NOMINATIVE. 398. It is the Subject പ്രഥമ കൎത്താവ് തന്നെ: മുഴുവാചക 399. The Vocative a variation of the Nominative സംബോ ഉ-ം ചിന്തിപ്പിൻ ഏവരും. (സീ. വി.) പ്രിയേ ക്ഷമിച്ചാലും (നള.) മനം കല a. പ്രഥമയുടെ അവ്യയീഭാവം The Nominative used adverbially 400. പ്രഥമ അവസ്ഥാവിഭക്തിയായും നടക്കുന്നു. അ 401. 1. Indicating space, place, locality etc. സ്ഥലക്കുറിപ്പു എങ്ങ 1.) Noting Expanse നീളെ പരന്നുള്ളതിനെ ചൊല്കയിൽ ഉ-ം ഞാൻ ഭൂചക്രം ഒക്ക ഭ്രമിച്ചു. പാരിടം നീളെ തിരഞ്ഞു (നള.) ജഗദശേഷ ഇടവലമുള്ളവർ. രണ്ടു ഭാഗവും നിന്നു (മ. ഭാ.) ഏറിയ ആൾ ഇരുപുറവും വീ 2.) Noting way, course, limit etc. മാൎഗ്ഗപൎയ്യന്താദികളിൽ. കടല്വഴിയും മലവഴിയും വരുന്ന ശത്രുക്കൾ (കെ. ഉ.) ആകാശമാൎഗ്ഗമേ കൊണ്ടു 3.) തോറും. a. ബഹുവചനത്തൊടെ. രാജ്യങ്ങൾതോറുമയച്ചു. കൈകൾതോറും ജേഷ്ഠന്മാരെ എടുത്തു. ശാഖകൾതോ b. ഏകവചനത്തൊടെ. അവറ്റിന്തീരംതോറും വായ്ക്കുന്ന വൃക്ഷങ്ങൾ. തോട്ടംതോറും (ഉ. രാ.) 402. 2. Indicating Measure പ്രമാണക്കുറിപ്പായതു. 1.) നടന്നു നാലഞ്ചടി (കൃ. ച.) ബ്രാഹ്മണൎക്കു 6 അടി തിരിക. (കേ. ഉ.) നാലു നാ 2.) അവറ്റിൻ സ്ഥാനത്തിങ്കന്നു ഒരു സ്ഥാനം കരേറ്റി (ത. സ.) അതിൽ ഒ 3.) ഒന്നലറി. കനിഞ്ഞൊന്നു തൃക്കൺ പാൎത്തു (അ. രാ.) ബന്ധു ആറു കരയു നാലഞ്ചു ഖണ്ഡിച്ചു (പ. ത.) വൃത്തത്തെ 24 ഖണ്ഡിക്ക. 24 താൻ, ഏറ താൻ പ 4.) അണു മാത്രമപമാനം (മ. ഭാ.) പിതൃവാക്യം അണു മാത്രം പോലും അതി 1.) Long time നെടുങ്കാലത്തിന്നു. ഉ-ം രാവും പകലും. ഏഴഹോരാത്രം പൊരുതു. (ഉ. രാ.) യുദ്ധം പകൽ ചെയ്തു 2.) Short time ക്ഷണാദികളിൽ. ചിലപ്പോൾ. പത്താം ദിവസം (നള.) ഇന്നലെ ഇന്നേരം വന്നാൻ (കൃ. ഗാ.) 3.) Determinate time കാലപ്രമാണം. ഇന്നു തൊട്ടിനിമേൽ. അന്നു മുതൽ. കുറഞ്ഞൊന്നു മുമ്പെ (കേ. ഉ.) 2 നാഴിക മു ആണ്ടുതോറും. മാസം മാസം പോയി കണ്ടു. വെച്ചതു വെച്ചതു തോറ്റു. വെച്ച 404. 4. Denoting manner, mode പ്രകാരക്കറിപ്പു. 1.) Adverbs ക്രിയാവിശേഷണങ്ങളായവ. ഓരൊരൊ തരം വരും അല്ലൽ-(കേ. ഉ.) പറഞ്ഞ പ്രകാരം. തോന്നും വണ്ണം. 2.) Adverbialized Nouns സംസ്കൃതത്തിലെ അവ്യയീഭാവം കരയും ഭാവം നിന്നു. മന്ദേതരം ചെന്നു. ആരോടു സമം ഒക്കും (മ. ഭാ.) ഭക്തി 3.) Terms of Cause കാരണവാചികൾ. ഞാന്മൂലം (ഉ. രാ.) ആയതു കാരണം (നള.) ഒരു ദുഷ്ടൻ കാരണമായി. ബന്ധു 405. 5. Other adverbialized Nouns നിശ്ചയവിസ്മയാദിനാമ [ 136 ] ങ്ങൾ ചിലതു വാചകത്തോടെ സമാനാധികരണത്തിൽ ചേൎന്നു ഉ-ം അവൻ കൊല്ലും നിശ്ചയം. ഭാവിച്ചു നിൎണ്ണയം (നള.) പോയിസ്വാ പട്ടാൻ കഷ്ടം. (മ. ഭാ.)
Nominative Nouns and Verbs forming into compound Verbs. 406. ഒരു കൂട്ടം ക്രിയകൾ പ്രഥമയോടു ചേൎന്നു വന്നാൽ, 407. 1. With Intransitive Verbs മുമ്പെ അകൎമ്മകക്രിയകൾ.
408. 2. With Transitive Verbs പിന്നെ സകൎമ്മക ക്രി
വാൾ ഉറയൂരി. വില്ലിനെ കുലയേറ്റി. അന്തണരെ ശ്രാദ്ധം ക്ഷണിച്ചു (കേ. ര.) 409. 3. Some of the chief Nouns joining Verbs അതിന്നു മുഖ്യ
2. ദ്വിതീയ ACCUSATIVE OR OBJECTIVE. The Nominative form suffices. 410. It is the Object. ദ്വിതീയ കൎമ്മം തന്നെ. അതു പ്രത്യേ ഉ-ം ജീവങ്കളക; പ്രാണൻ കളയുന്നു (കേ. ര.) ആളറുത്ത ചോര നല്കുവാൻ 411. Some Transitive Verbs governing the Accusative ദ്വിതീയ അവരെ സഹായിച്ചു (അവരോടു, അവൎക്ക എന്നും ചൊല്ലിക്കേൾ്പു.) ദൈവത്തെ വിശ്വസിച്ചീടുവിൻ (മ. ഭാ-സപ്തമിയും സാധു.) പറഞ്ഞതു സമ്മതിച്ചു (ചതുൎത്ഥിയും സാധു.) എല്ലാം ക്ഷമിക്ക — (എല്ലാം കൊണ്ടും ക്ഷമിക്ക; ഇതിന്നൊക്കെയും ക്ഷമിക്ക. ഭാൎയ്യമാരെ തളിച്ചു (ചാണം.) (പനിനീർ കട്ടില്ക്കൽ തളിച്ചു (കൃ. ഗാ.) ജലത്തി ബാലിയെ പേടിച്ചു. അസത്യവാദിയെ ഭയപ്പെടും (പഞ്ചമിയും 470.) ഭക്തരെ പ്രതികൂലിപ്പാൻ (ഭാഗ.) അവനെ എതൃത്തു (=സാഹിത്യം.) 412. Some Compound Verbs governing different cases സമാസ അവരെ നാനാവിധം വരുത്തി (406) എന്നല്ലാതെ കല്പിച്ചതിന്നു നീക്കം വ അവനെ കുലചെയ്തു. ദേവകീ തൻ കുലചെയ്വതിനായി (കൃ. ഗ.) അവനെ അഭിഷേകംചെയ്തു എന്നല്ലാതെ, അഭിഷേകം ചന്ദ്രകേതുവിനു നിന്നുടെ രക്ഷചെയ്തു (നള.) രാമന്നനുഗ്രഹം ചെയ്തു (കേ. രാ.) ഇങ്ങനെ ചതുൎത്ഥി ഷഷ്ഠികളും നടക്കും. 413. Some Intransitive Verbs occurring with Accusative അക 1.) Many Verbs of going, arriving, approaching etc. ഗമനാദി b. പുഴകടന്നു, ദുൎഗ്ഗതികടക്കും (വൈ. ച.) വിമാനം, കപ്പൽ, അശ്വം ഏറി; ഗ 2.) The Object has partly or wholly the meaning of a Verb കൎമ്മ ഉ-ം ജാതിസ്വഭാവമാം ശബ്ദത്തെ ശബ്ദിച്ചാൽ (കേ. ര.) മഹാ ദു:ഖം ദു;ഖിച്ചു 414. Some Verbs of worshipping, saluting etc. are active and ഭഗവാൻ്റെ പാദം കൂപ്പി (വില്വ.) ഹനുമാനെ പോറ്റി എന്നു വീണാൾ (കേ. 415. Some Verbs of saying, speaking, asking etc. have two Objects 1.) പിതാവ് എന്നെ പരുഷവാക്കു ചൊല്ലും (കേ. ര.) ഭ്രാന്തുണ്ടിവൎക്കെന്നു 2.) അഭിമതങ്ങളെ വസിഷ്ഠനെ പ്രാൎത്ഥിച്ചു. നിന്നെ ഞാനിരക്കുന്നു. (കേ. അതു പോലെ രാജനെ അതു മറെച്ചാൻ (ചാണ.) മൽക്രോധത്തെ എ 416. Chiefly Casual Verbs in ഇക്ക have two Objects ഇക്കന്ത 1.) അറിയിക്കാദികൾ. വിശേഷം എന്നെ അറിയിക്ക=എന്നോടു, എനിക്ക് - വസ്തുത അവനെ ഉണൎത്തി 2.) ഗമിപ്പിക്കാദികൾ. ഭൂപനെ നാകം ഗമിപ്പിച്ചു-(കേ. ര.) അവനെ യമലോകം പൂകിച്ചു. അസുര 3.) ശേഷിച്ചവ. ഗജത്തെ പൊന്നണിയിക്ക (അ. ര.) വസ്ത്രം ബിംബത്തെച്ചാൎത്തും (കേ. ഉ.) ബാ 417. Verbs with two Objects may employ the Instrumental കൊ ഉ-ം ഇവ ഒട്ടകങ്ങളെ കൊണ്ടു വഹിപ്പിച്ചു. (നള.) അവനെകൊണ്ടു യാഗത്തെ 418. The Instrumental ആൽ however is rarely used ഇതിന്നു നീചനെ എടുപ്പിച്ചു ഭൃത്യന്മാരാൽ (ഉ. രാ.) അവനെ പാമ്പിനാൽ കടിപ്പെടുത്തു അവനെ അഗസ്ത്യേന നശിപ്പിച്ചു. നക്രേണ കാല്ക്കു കടിപ്പിച്ചു. (ഹ. വ.) 419. Nouns of likes and dislikes require the Accusative ക്രിയ ഉ-ം ഭജനമില്ല ദേവന്മാരെ ( = ഭജിക്ക.) ഇഷ്ടം ഇല്ലേതും എനിക്ക നാ 420. These dispositions are pointed out by the adverbial parti- ആരെക്കുറിച്ചു പ്രീതി (ദേ. മാ.) ദുൎജ്ജനത്തെ കുറിച്ചുള്ള വിശ്വാസം (അ. രാ.) ഭീമസേനനെക്കുറിച്ചു വൈരം (മ. ഭാ.) ഒരുത്തരെ കുറിച്ചപമാനമില്ല അസൂയ കാൎയ്യസാദ്ധ്യത്തെക്കുറിച്ചുദ്യോഗം (പ. ത.) അവരെക്കുറിച്ചഭിചാരം ചെയ്ക. (ചാ 421. പ്രതി, വിഷയം, തൊട്ടു convey the same meaning പ്രതി 1.) ആശ്രമം പ്രതി പോയാൻ (=ആശ്രമത്തെക്കുറിച്ചു.) കോപമാം പ്ര 2.) പ്രാണികൾ വിഷയമുള്ളനുകമ്പ (മ. ഭാ.) ജന്തുക്കൾ വിഷയമായി 3.) എന്നെ തൊട്ട് ഇന്നും അൻ്പു പുലമ്പെണം (കൃ. ഗാ.) [ 144 ] 3. തൃതീയ INSTRUMENTAL. a. ആൽ പ്രത്യയം With the affix ആൽ 422. It is the Subject in the Passive construction തൃതീയ ആ ഉ-ം പരശുരാമനാൽ പടെക്കപ്പെട്ട ഭൂമി എന്നതിൽ രാമൻ തന്നെ ക ഉ-ം നദിയാൽ ശോഭിത ദേശം. പാമ്പിനാൽ ദഷ്ടം (bitten) വിരൽ (മ. ഭാ.) 423. Verbs expressing possibility, feasibility have either Instru- ഉ-ം മനുഷ്യരാൽ ശക്യമല്ല ജയിപ്പാൻ (കേ. രാ.) ഞങ്ങളാൽ സാദ്ധ്യമല്ലാത്ത 424. Intransitive Verbs denoting cause and effect കാരണം ഫ ഉ-ം അൎത്ഥത്താൽ വലിപ്പമുണ്ടാം (പ. ത.) ഇവരാൽ ഉണ്ടുപദ്രവം നാട്ടിൽ. കൊ 425. Transitive Verbs with Instrumental ആൽ സകൎമ്മകങ്ങ ഉ-ം വാളാലേ വെട്ടി (ഭാഗ.) കത്തിയെ നാവിനാൽ നക്കി (കേ. രാ.) ഖേദം ഉ-ം അവൻ്റെ കൈയാൽ തീൎത്തതു. ഇന്ദ്രൻ്റെ ചൊല്ലിനാൽ ചെയ്തു. ദൂതൻ്റെ 426. ആൽ has the meaning of ഇരിക്കേ ആൽ (ആകൽ) എ 1.) Implying part of something വിഭാഗാൎത്ഥവും കൊള്ളുന്നു. കാലത്താൽ=കാലംതോറും. തൂവലാൽ ഒന്നു പറിച്ചു. (മ. ഭ.) ബ്രഹ്മസ്വത്താൽ 2.) What passes through കൂടി കടക്കുന്നതു. എൻ ജീഹ്വാഗ്രമാൎഗ്ഗേണ കേൾ്ക്ക. (നള.) 427. a. It denotes measure പിന്നെ പ്രമാണത്തെയും കുറി 1.) ഉ-ം ആനക്കോലാൽ മുക്കോൽ (കേ. ഉ=കോല്ക്കു.) പറഞ്ഞ മാൎഗ്ഗത്താൽ ന 2.) A Period വേണ്ടിയ കാലത്തെയും കുറിക്കുന്നു. ഒമ്പതിനായിരത്താണ്ടിനാൽ തന്തല ഒമ്പതു ഹോമിച്ചു (ഉ. ര.) നിമിഷമാത്ര 3.) It coincides with the Social സാഹിത്യത്തോടും ഒക്കും. പെരിമ്പുഴയാൽ ഇക്കരെക്കും അക്കരെക്കും. വേദിയരാൽ വേദം കൊണ്ട് ഇട 428. b. It imparts the character of Adverbs of manner ഒടുക്കം ഒട്ടു പിന്നാലെ ചെന്നു. മുമ്പിനാൽ വേണ്ടുന്നത്. (അ. രാ.) നാമങ്ങൾ കേൾ്ക്ക 1.) നിമിത്തം—ഉ-ം മോഹം നിമിത്തം ഉണ്ടായി. എൻ നിമിത്തം. അ 2.) മൂലം (519. കാണ്ക.) ഒക്കയും നശിക്കും സീതാമൂലം (കേ. രാ.) 3.) ഹേതു എന്നുടെ ഹേതുവായിട്ടുള്ള കോപം (കേ. ര.) എന്തൊരുസങ്കടം 4.) ഏതു സംഗതിയായി-തമ്മിൽ ഉറുപ്പിക സംഗതിയായി ഏതാനും വാക്കു 5.) അവൻ വഴിയായിട്ടു കിട്ടി. 6.) സന്തോഷ പൂൎവ്വം വളൎത്തു (പ. ത.) 7.) ചതുൎത്ഥിയും കാരണപ്പൊരുളുള്ളതു-അതിനു വിഷാദിച്ചു (കേ.
Adverbial Participles used Instrumentally. 430. 1. a. All adverbial past Participles കരണകാരണാദി 431. 2. b. ചൊല്ലി ചൊല്ലി എന്നതു. 1.) Any idea, thought, notion തൻ്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ കാ ഉ-ം ക്ലേശം അതു ചൊല്ലി ഉള്ളിൽ ഉണ്ടാകായ്ക (മ. ഭാ.) പിതാവിനെ ചൊല്ലി 2.) Any cause യാതൊരു ഹേതുവിനെയും അറിയിക്കും. കലഹം ഉണ്ടായ്വരും വല്ലതും ചൊല്ലി (ചാണ.) നാടു ചൊല്ലി പിണക്കം ഉണ്ടു. 432. 3. കൊണ്ടു കൊണ്ട് എന്നതു. 1.) Has two Objects ദ്വികൎമ്മങ്ങളോടു ചേരുന്നു-416 കാണ്ക. 2.) Is instrumental with Transitive Verbs സകൎമ്മകങ്ങളോടെ ഉ-ം കൺ കൊണ്ടു നോക്കി. ആത്മാവു കൊണ്ടു വരിച്ചു (നള.) പാറകൾ കൊ 433. Is sometimes nearly a Pleonasm അതു ചിലപ്പോൾ ഏ 1.) With Intransitive and Causal Verbs അകൎമ്മകങ്ങളുടെ ഹേ വേദം കൊണ്ടു മുഴക്കി വിപ്രന്മാർ (കേ. ര.) എങ്ങളെ കൊണ്ടിനി കേഴിക്കൊ 2.) When=accusative ദ്വിതീയയെ പോലെ. കോടി കൊണ്ടുടുത്തു. (നള.) പൊടി കൊണ്ടണിഞ്ഞു (മ. ഭാ.) മത്സ്യങ്ങൾ കൊണ്ടു 3.) When=Nominative പ്രഥമയെ പോലെ മലയാളം 160 കാതം കൊണ്ടു 17 നാടുണ്ടു (കേ. ഉ.) 4.) With accumulated terms of Cause അതിപൂൎണ്ണമായ കാര കൎമ്മം ചെയ്ക കൊണ്ടിതു വരാൻ ബന്ധം (ശി. പു.) ധിക്കരിക്കയാലത്രെ കൂട്ടാക്കാ 5.) With accumulated terms of fullness അതിപൂൎണ്ണനിറവുകുറി ഉ-ം അമ്പു കൊണ്ടു മരിച്ചു. മോതിരക്കൈകൊണ്ടു ചൊട്ടു കൊള്ളെണം. ദേ 435. With Passive Verbs (seldom) പടുവിനയോടും (421) ഉ-ം ദുരാഗ്രഹം കൊണ്ടു ബദ്ധൻ (നള.) നൈ കൊണ്ടു സിക്തമായുള്ള തീതീ (കൃ. 436. Government of certain Intransitive, Causal and Passive Verbs 1.) കൊണ്ടു. പൊടികളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞാകാശം. കൊപേന നിറഞ്ഞ ചിത്തം. ഇരുൾ 2.) ആൽ. പക്ഷികളാൽ നിറഞ്ഞ കാനനം. ഫലത്തിനാൽ നിറഞ്ഞു പൊഴിഞ്ഞ മാവു. വീ 3.) സപ്തമി. പൂരിച്ചു വാദ്യഘോഷം 3 ലോകത്തും (മ. ഭാ.) ഉള്ളത്തിൽ സന്തോഷം പൂരിച്ചാ 1. അവർ അരമന എല്ലാം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വനം ചോലയും പുഷ്പങ്ങളും എ 5.) തൃതീയയും സപ്തമിയും. ചാമരങ്ങൾ എന്നിവ കൊണ്ടു പുരിയിൽ എങ്ങും നിറഞ്ഞിതു. പുരത്തിൽ കരച്ച 437. The Instrumental denoting qualifying measure അതു പ്ര ഉ-ം ചൊല്ലു കൊണ്ടു നല്ല നല്ല (കൃ. ഗ.) ബലം കൊണ്ട ഒപ്പമില്ല (ര. ച.) വപു ഭാൎഗ്ഗവതുല്യൻ എല്ലാം കൊണ്ടും. പൊറുക്കയുള്ളു നമുക്കവരോടു എല്ലാം കൊണ്ടും ൟ അൎത്ഥം ചതുൎത്ഥിയായാലും വരും. പോൎക്ക് ഇരിവരും ഒക്കും 438. Denoting the time required to bring an action to its close പത്തു ദിനം കൊണ്ടു പുക്കു. നാലഞ്ചു വാസരം കൊണ്ടു കല്പിച്ചതു (നള.) (മു 2. അതു പോലെ കൂടി എന്നതും നടക്കും. ഉ-ം മൂന്നു വത്സരം കൂടി പെറ്റിതു ശകുന്തള (മ. ഭ.) പലനാൾ കൂടിക്കാണുന്നി 439. Expressing intention upon an object (about) വിഷയാഭി ഉ-ം. കണ്ണനെക്കൊണ്ടുള്ള വാൎത്ത (കൃ. ഗ.) പൊരുളുകൾ കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. നീചനെക്കൊണ്ടു പൊറുതിയില്ല. (മ. ഭാ=കുറിച്ചു) ഞങ്ങളെ കൊണ്ടിനി 440. 4. Other adverbial Participles അതിന്നു വേറെ വിനയെ 1.) തൊട്ടു (419. 3.) അതിർ തൊട്ടു പിശകി (വ്യ. മ.) കാരണം തൊട്ടു വൈരം ഭവിച്ചാൽ (പ. ത.) 2.) പറ്റി. അവനെ പറ്റി കാൎയ്യം ഇല്ല. എന്നെ പറ്റി പറഞ്ഞു. 3.) കുറിച്ചു. വിപ്രനെക്കുറിച്ചു പ്രലാപങ്ങൾ ചെയ്തു. (പ. ത.) 419. കാണ്ക. 4.) ബ്രഹ്മചാരിയെ പ്രസംഗിച്ചു കേട്ടു (ഭാഗ.) c. സാഹിത്യം SOCIAL. 441. ഒടു-ഓടു എന്നവ സഹാൎത്ഥത്തിന്നു പ്രമാണം. അ 442. Expressing Proximity ഓടു സാമിപ്യവാചി തന്നെ. ഉ-ം വാനോടു മുട്ടും. കുന്തം നെഞ്ചോടിടപെട്ടു (ര. ച.) പടിയോടു മുട്ടല്ല. ക നീചരോടഭിമുഖനായി (ചാണ.) കുറഞ്ഞൊരു ദൂരം മുനികളോടു. കേ. രാ= ആപത്തോട് അനുബന്ധിക്കും സമ്പത്തു. അവനോടനുഗമിക്ക (കേ. രാ= 443. Denoting Limit പൎയ്യന്തത്തെയും കുറിക്കുന്നു. പഴുത്ത തേങ്ങ മുതലായി വെളിച്ചിങ്ങാന്തമോടെത്ര (വ്യ. മ.) കോലം തുടങ്ങി വേ [ 151 ] ണാട്ടോടിടയിൽ (കേ. ഉ.) ദക്ഷിണസൂത്രാഗ്രത്തിങ്കന്നു പൂൎവ്വ സൂത്രാഗ്രത്തോട് ഒരു Two Socials ഇട എന്നതിനോട് രണ്ടു സാഹിത്യങ്ങളും ചേരും. ൟശകോണോടു നിരൃതികോണോടിടയുള്ള കൎണ്ണം. ഇഷ്ട പ്രദേശത്തോടിടെ 444. Used with Verbs of speaking etc. ചൊല്ലാദികളിൽ ഉ-ം ഇവ്വണ്ണം എന്നോടു നിന്നോടു ചൊല്ലുവാൻ അവർ പറഞ്ഞയച്ചു (നള.) അവരോടു കഥയെ ധരിപ്പിച്ചു. (414) ഭൂപതിയോടു കേൾ്പിച്ചു. ഭവാനോടു ഗ്ര ഇതിന്നു ചതുൎത്ഥിയും നടക്കുന്നു. (ഞങ്ങൾ്ക്കു അരുൾ ചെയ്ക. മമ കേൾ്പിക്ക (മ. ഭാ.) തമ്പിക്കു ബുദ്ധി പറഞ്ഞു ചിലപ്പോൾ അവനെ നോക്കി ഉരചെയ്തു (മ. ഭ.) 445. Preferable to all, with Verbs of asking, receiving etc. ഇര ഉ-ം എന്നോടു ചോദിച്ചു, അൎത്ഥിച്ചു. മൂവടിയെ മാബലിയോടിരന്നു (ര. ച.) 413. സൌമിത്രിയോടു വില്ലു വാങ്ങി (സീവി.) ഭാൎയ്യയോടാശിസ്സ് പരിഗ്രഹിച്ചു. (മ. പ്രജകളോടൎത്ഥം പറിക്ക (സഹ.) അവനോടു നാടു പിടിച്ചടക്കി (കേ. ഉ.) ശാസ്ത്രം അവനോടു പഠിച്ചു. (മ. ഭ.) 446. a. Denoting good or evil done to some body ഒരുവങ്കൽ ഉ-ം. താതനോടു ചെയ്ത അപരാധം (ഭാഗ.) നിങ്ങളോടു ഒരു ദോഷം ചെ ഇങ്ങനെ ചതുൎത്ഥി. വസിഷ്ഠനു വിപ്രിയം ചെയ്ക (കേ. രാ.) സപ്തമിയും, പിതാവ് പുത്രരിൽ പലതും ചെയ്തിടും. (കേ. രാ.) 447. b. The meaning "concering" is rare ആകയാൽ വിഷ അടിയനോടു പ്രസാദിക്ക (കേ. ഉ=എങ്കൽ, കുറിച്ചു) അടിയങ്ങളോടു രോ 448. Denoting Opposition, war etc. വിരോധയുദ്ധാദിക അവനോടു പോർ പൊരുവാൻ (കൃ. ഗ.) രാജാവോടു മറുത്തു. നമ്മോടു ക്രു 449. Denoting Separation വേർപാടും-കൂടെ സാഹിത്യത്തി രാഘവനോടു വിയോഗം (അ. രാ.) അതിനോടു വെറുത്തു. ബന്ധനത്തോടു പിന്നെ ദ്വിതീയ (411. 1.) വാനരൻ കൂട്ടം പിരിഞ്ഞു പോയി (പ. ത.) നിന്നെ വേറിട്ടു പോക. (കേ. ര.) ചതുൎത്ഥിയും. നളനു കലി വേറായി (മ. ഭാ.) [ 153 ] പഞ്ചമിയും. കൂറ അരയിന്നു വേറായില്ല. (മ. ഭാ.) 450. Denoting Likeness തുല്യതെക്കു സാഹിത്യവും (ചതു എന്നോട് ഒത്തോർ (കേ. ര.) നീന്നോട് ഒപ്പവർ ആർ (ര. ച.) നളനോടു തു തുള്ളുന്ന ഇലകളോട് ഉള്ളം വിറെച്ചു (ഭാഗ=ഇലകളെ പോലെ.) 451. a. The social used adverbially അതും ആലെക്കണക്ക b. അവ്യയശക്തിയുള്ളതു. വായു വേഗത്തോടടുത്തു. അവനോട് അരുമയോടു പൊരുതു. അരുവയരോട കുണ്ഠിതത്തോടിരിക്ക (നള.) പ്രാണനോടിരിക്ക (കേ. ര.) നിന്നെ ജിവനോടു ഓടെ ഏറ്റം നടപ്പും ധൎമ്മത്തോടെ പാലിച്ചു (ദേ. മാ.) അല്ലലോടെ പറഞ്ഞു (നള.) ചെന്നു ചെവ്വി 452. The social having the meaning of the Instrumental ആലി ഉ-ം. കടലോടു പോയാർ (പൈ=വഴിയായി.) എന്നോടു ചിരിച്ചു പോയി=എ 453. Proximity, intimacy and fellowship expressed by different 1) കൂട, കൂടെ എന്നത്. അവനോടു കൂട പോന്നു. ഗമിച്ചാലും വിശ്വാമിത്രൻ്റെ കൂട (കേ. ര.) പിള്ളരെ ആശ്ചൎയ്യത്തോടും കൂടി ചോദിച്ചു (വില്വ) 3.) ഒരുമിച്ചു. ദമയന്തിയോട് ഒരുമിച്ചു സ്വൈരത്തോടെ വാണു (നള.) ഞങ്ങളെ ഒരുമിച്ചു 4.) ഒന്നിച്ചു. നിന്നോട് ഒന്നിച്ചു വസിക്കും (നള.) ഭാൎയ്യയൊട് ഒന്നിച്ചു മേവും (വേ. ച.) 5.) ഒക്ക, ഒത്തു. മങ്കമാരോട് ഒക്കപ്പോയി (ശി. പു.) ഋഷികളോട് ഒത്തതിൽ കരേറി (മത്സ്യ.) 6.) ഒപ്പം (പടുവാക്കായി ഒപ്പരം.) ഞങ്ങളോട് ഒപ്പം ഇരുന്നാലും (ചാണ.) 7.) കലൎന്നു. പൌരന്മാരോടു കലൎന്നു. ഘോരസേനയുമായിട്ടു ചെന്നു (കൃ. ഗ.) 8.) ഏ. പടയോടേ അടുത്തു വന്നു (കേ. ര.) വേടരോടേ വസിച്ചു. ബുന്ധുക്കളോടേ സു 454. Adverbial Participles used instead of the Social ഓടു എ 1.) ഉ-ം ആയി. വാളുമായടുത്തു (ചാണ.) തുഴയുമായി നിന്നു (മ. ഭ.) ദണ്ഡുമായി മണ്ടും (കൃ. ച.) ആരുമായിട്ടു യുദ്ധം (വൈ. ച.) കൌരവരും പാണ്ഡവരുമായി വൈരം മൂവരുമായി പൎണ്ണശാല കെട്ടി വസിച്ചു (ഉ. രാ.)=അൎത്ഥാൽ താൻ കാഴ്ചയുമായിട്ടു പാച്ചൽ തുടങ്ങി (കൃ. ഗ.) എന്നതിന്നു ചതുൎത്ഥീഭാവം. 2.) കൂടി,-ചേൎന്നു,-ഒന്നിച്ചു,-ആയൊക്ക. ഉ-ം അവൾ തൂണും ചേൎന്നു നിന്നു (പ. ത.) വിപ്രരും താനും കൂടി അത്താഴം ദാസ്യഭാവം പൂണ്ടു, ദാസ്യഭാവേന (മ. ഭാ.) വിഭ്രമം കൈക്കൊണ്ടു (അ. ര.) 4. ചതുൎത്ഥി. DATIVE. 455. Denotes drawing near a place ചതുൎത്ഥിയുടെ മൂലാൎത്ഥം ഉ-ം കടല്ക്കു=പടിഞ്ഞാറോട്ടു, കോട്ടെക്കു ചെന്നു. ദിക്കിനുപോയി (നള.) രാ കുറിക്കു വെച്ചാൽ മതില്ക്കു കൊൾ്ക. വള്ളിക്കു തടഞ്ഞു (പ. ചൊ.) തലെക്കു തല 456. Adverbs of Place require the Dative ദിഗ്ഭേദങ്ങളെ ചൊ ഉ-ം നദിക്കു പടിഞ്ഞാറെ. പമ്പെക്കു നേരെ കിഴക്കെപ്പുറം. മേരുശൈലത്തി 457. കാലത്തിന്നു കൊള്ളിക്കുമ്പോൾ. 1.) Moment ക്ഷണനേരം കുറിക്കും. ഉച്ചെക്ക് അന്തിക്ക്, അന്നു മുതല്ക്ക്, നീർ വെന്തു പാതിക്കു വാങ്ങി (വൈ. ശ= 2.) Period വേണ്ടിയ കാലം. (434.) നാഴികെക്കു 1000 കാതം ഓടും വായു (സോമ.) 14 സംവത്സരത്തിന്നു കൂടി സീ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതിന്നു ഇപ്പോൾ 15 വൎഷം ഗതം (നള.) ചൊന്നൊരവധിക്കു 458. ഏക്കു is the Dative of Time ഏക്കു എന്നതു കാലചതു ആമ്പോഴേക്കു. 14 ആണ്ടേക്കും ഭരിച്ചു കൊള്ളെണം (കേ. ര.) ജരനര 10,000 459. Denoting qualifying Measure തൃതീയയെ പോലെ (434) ഉ-ം ചതുരനായാൻ മന്ത്രങ്ങൾ്ക്ക്. ആഭിജാത്യത്തിന്നു അവന് അന്തരമില്ല. ഗ Measure, calculation ഇങ്ങനെ അളവിന്നും ഗണിതത്തി അതിന്നു മാത്രം കുറയും (=അത്രേക്കു.) നെയ്ക്ക് ഇരട്ടിപാലും വീഴ്ത്തി (വൈ. ശ.) നൂറ്റിന്നും മൂന്നു (വ്യമ=പലിശ) നിമിക്ക് ഏകവിംശൻ; ബ്രഹ്മാവിന്നു മുപ്പ 460. Expressing Likeness തുല്യതെക്കും കൊള്ളാം (445.) മിന്നൽ പിണരിന്നു തുല്യം. അവന്ന് എതിരില്ലൊരുത്തനും (നള.) അവൾ്ക്കൊത്ത 2.) Difference പിന്നെ അന്യത. ദേഹം നിണക്ക് അന്യമായി (തത്വ) അതിന്നു മറ്റെപ്പുറം വൎത്തിക്ക (മ. ഭ.) 3.) Degree താരതമ്യവും. 479. 461. Required to denote design, plan, intention അഭിപ്രായ 1.) ഉ-ം പടെക്കു ഭാവിച്ചു. പടെക്കു ഒരുമ്പെട്ടു, വട്ടം കൂട്ടി. പോൎക്കു സന്നദ്ധ 2.) വേളിക്കു മോഹിച്ച (ശീല.) രാജസേവെക്കു മോഹം (=സപ്തമി.) വൃദ്ധി 3.) കാൎയ്യത്തിന്നു കഴുതക്കാൽ പിടിക്ക (പ. ചൊ=കാൎയ്യത്തിന്നായി.) നാട്ടി 4.) ഒന്നിന്നും പേടിക്കേണ്ടാ (പ. ത.) ഒച്ചെക്കു പേടിക്കുന്നവൾ. യുദ്ധത്തി 462. Expressing Worthiness, Want യോഗ്യതയും ആവശ്യതയും. ഉ-ം അതിന്ന് ആൾ. നിണക്ക് ഒത്തതു ചെയ്ക (കേ. ര.) ഇതിന്നു ചിതം, യോ എനിക്കു വേണം. യുദ്ധം ഏവൎക്കുമാവശ്യം (പ. ത.) അരക്കനെ പാചകപ്ര ബ്രാഹ്മണൎക്കു അസാദ്ധ്യം (മ. ഭ=തൃതീയ.) പരമാത്മാവ് അവനുജ്ഞേയൻ 463. Indicating Ownership and authority ഉടമയും അധികാ 1.) ഉ-ം എനിക്കുണ്ടു. നാണക്കേടതിന്നില്ല (മ. ഭ.) മൃഗങ്ങൾ്ക്കു രാജാവ് സിം ഇങ്ങിനെ ഷഷ്ഠിയോട് ഒത്തു വരും. അവനു ലഭിച്ചു, സാധിച്ചു, കിട്ടി, അറിഞ്ഞു. കീൎത്തി ഭൂപനു വളൎന്നു (വെ. 2.) അവനു കൊടുത്തു, എനിക്കു തന്നു. മക്കൾ്ക്കു ദ്രവ്യം സമ്പാദിക്ക. അതിനു എങ്കിലും സാഹിത്യവും പറ്റും (അനന്തരവനോടു കൊടുത്തിട്ടുണ്ടാ അരചന്നറിയിക്ക (ര. ച.) എനിക്കു മാൎഗ്ഗം ഉപദേശിച്ചു (നള.) അവനു കാ 3.) നാട്ടിന് അഭിഷേകം ചെയ്തു (മ. ഭ; കേ. ര.) സപ്തമി പോലെ 464. The Dative has Genitive meaning ചതുൎത്ഥി പലപ്പോഴും ഉ-ം ഇവറ്റിന്നു പൊരുൾ (ക. സാ)=ഇവറ്റിൻ അൎത്ഥമാവിത്. പാരിനു നാ 465. Denoting Retaliation, Retribution etc. ("instead of, for") ശപിച്ചതിന്ന് അങ്ങോട്ടു ശപിച്ചു (മ. ഭാ.) ഒന്നിന്നൊന്നായി പറഞ്ഞു പല തരം Resembling the Nominative of Condition (adverb) പ്രഥമയുടെ നൂറുലക്ഷത്തിന്നു ഒരു കോടി. മറകൾ നാലുണ്ടു കുതിരകൾ്ക്കിപ്പോൾ (മ. ഭാ=കു 466. Conveying Motive ("for") പിന്നെ കാരണം ഏക അതിന്ന് നിന്നെ കൊല്ലും (പൈ.) വീരർ മരിക്കുന്നതിന്നു ശോകിക്കൊല്ല (മ. ഹരിച്ച ശേഷം ഒന്നു വരികിൽ ആദിത്യൻ ഗ്രഹം, രണ്ടിന്നു ബുധൻ, മൂന്നിന്നു 467. Two Datives in one Sentence ഒരു വാചകത്തിൽ രണ്ടു ഉ-ം ഊണിന്നു കൊള്ളാം എനിക്കു. അൎത്ഥമാഗ്രഹിപ്പവൎക്കു ശ്രേയസ്സായുള്ളതിന്നു 468. The Sanscrit Dative (meaning Design and Bestowal) ex- 1.) ഏ-നിഷ്കളാത്മകനേ നമഃ. വേദമായവനേ നമഃ (കൃ. ഗ.) 2.) ആയി. അടല്ക്കായടുത്തു. പോൎക്കായി ചെന്നു (ര. ച.) രാവണൻ ചോറുണ്ടതിന്നായി മ ആയ്ക്കൊണ്ടു. ഭവാനായ്ക്കൊണ്ടു നല്കി (മ. ഭ.) ഉന്നതിക്കായിക്കൊണ്ടു പ്രയത്നം ചെയ്തു (നള.) ആ മാറു-തപസ്സിന്നാമാറ് എഴുന്നെള്ളി (കേ. ഉ.) 3.) കുറിച്ചു-ചൊല്ലി-കൂലിയെക്കുറിച്ചു. ഇത്തരം എന്നെ ചൊല്ലി വേല എന്തു കാമമായി തപസ്സു ചെയ്തു (വില്വ.) എന്തൊരു കാൎയ്യമായി പെരുമാറുന്നു. 5.) അൎത്ഥം. അശനാൎത്ഥം (ചാണ.) അഭിഷേകാൎത്ഥമാം പദാൎത്ഥങ്ങൾ (കേ. ര.) ലോകോപ 6.) വേണ്ടി. ഗുരുക്കൾ്ക്ക് വേണ്ടി (=ഗുരുക്കളെ നിനെച്ചു) (പ. ചൊ.) അവനു വേണ്ടി മരിക്ക പിന്നെ വേണ്ടി എന്നതിനാൽ ഒന്നിൻ്റെ സ്ഥാനത്തിൽ ഉ-ം എനിക്കു വേണ്ടി അങ്ങിരിക്ക. താതനു വേണ്ടി മറുക്കിൽ രഘുപതിക്കു
a. അപാദാനം. Ablative (Removal, Origin.) 469. Sanscrit Examples പഞ്ചമിയാകുന്ന അപാദാനം മലയാ 1.) ഉദയാൽ പൂൎവ്വവും അസ്തമാനാൽ പരവും; സങ്ക്രമാൽ പരം പതുപ്പത്തു നാ 2.) മോഹാദന്യമായി (കൃ. ച.) ത്വദന്യയെ കണ്ടില്ല (കേ. രാ.) 3.) ബുദ്ധിഭ്രമാൽ ബുധജനം ക്ഷമിക്ക. സാഹസാൽ ചെയ്ത തപസ്സു (ഉ. ര.) ചൊന്നാൻ പരിഹാസാൽ (ഭാഗ.) ൟശ്വരാജ്ഞാബലാൽ (പ. ത.) Adverbial Ablatives denoting a former cause പൂൎവ്വഹേതുക്കളെ 470. The suffix ഇൻ of poetical Tamil is rare പഞ്ചമിക്കു ആസംഗത്തിൽ വേറായൊരു സംഗം (നള.) ഏകാരവും പോരും. സത്തേ ചിത്തന്യമാകിൽ, ചിത്തേ സത്തന്യമാകിൽ (കൈ. ന.) അവസ്ഥാവിഭക്തിയും. രഥം ഇറങ്ങിനാൻ (കേ. ര.) 471. ഇരുന്നു and other adverbial Participles ഇരുന്നു മുതലാ 1.) എങ്ങിരുന്നിഹ വന്നു (വൈ. ച.) പരരാഷ്ട്രങ്ങളിലിരുന്നു വന്നു (കേ. ര.) 2. അവനെ വിട്ടോടി. സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണൎന്നവനെ പോലെ. നിദ്ര പോ 472. Certain Terms of Place and Time തൊട്ടു, തുടങ്ങി, ആദി, 1.) തൊട്ടു തുടങ്ങി മുതലായവ. കാരണം ആദിതൊട്ട് ഏകിനാൻ (കേ. ര.) ആനനം തൊട്ടടിയോളവും. അടി ഇന്നു തുടങ്ങി സഹിക്കെണം. അന്നു തുടങ്ങി (നള.) ഇപ്പോൾ തുടങ്ങീട്ടു (മ. ഭ.) 2.) അതു പോലെ മുതൽ, ആദി എന്നവയും കൊള്ളിക്കാം. രണ്ടാമതാകിയ മാസം മുതൽ തൊട്ടു (ഭാഗ.) ഇന്നെക്കു രണ്ടു കൊല്ലം മുതൽ. 473. Especially by the adverbial Participle നിന്നു ഇപ്പോൾ 1.) With Locative meaning അതും ചിലപ്പോൾ സപ്തമിയു (ഉ-ം കാളിയൻമേൽനിന്നു നൃത്തം കുനിച്ചു. ഉച്ചത്തിൽനിന്നലറി (മ. ഭാ.) പാ 2.) Denoting Separation, Departure പഞ്ചമിയുടെ അൎത്ഥമായാ മലയിങ്കന്നും കടലിൽനിന്നും (കേ. ഉ.) കാട്ടിലും നാട്ടിലും നിന്നു വന്നുള്ള (കേ. 474. നിന്നു joined to different affixes and words ഇൽ, കൽ, 1.) വിരലിന്മേൽനിന്നഴിച്ചു. ആസനത്തിന്മേൽനിന്നിറങ്ങി (ചാ കൂപത്തിന്മീതെനിന്നു നോക്കി (പ. ത.) 2.) വീടുകൾ തോറും നിന്ന് ഓടി വന്നു. (ശി. പു.) മറ്റുള്ളിടങ്ങൾ തോറും നി 3.) അവിടെ നിന്നോടി (നള.) 4.) സഭാതൻനിന്നു പോക (കൃ. ഗ.) അതിൻ പുറത്തുനിന്നു (കേ. ര.) 5.) എങ്ങുനിന്നു വന്നു (കൃ. ഗ.) പടിഞ്ഞാറുനിന്നും തെക്കുനിന്നും കാറ്റുണ്ടാക. (തി. പു.) പത്നിമാർ സ്വയാനങ്ങൾ നിന്നും ഇറങ്ങി (കേ. ര.) ഇക്കരനിന്നു നോക്കും 6.) സംസ്കൃതപഞ്ചമി സപ്തമികളോടെ. പുഷ്പകാഗ്രാൽനിന്നു ചാടി (ഉ. ര.) ബ്രഹ്മണിനിന്നു. സമുദ്രാന്തരെനിന്നു കരേ 475. Is term of Distance ദൂരതയുടെ അൎത്ഥമുണ്ടു. മരത്തിൽനിന്നരക്കാതം ദൂരവേ (പ. ത.) അൎക്കമണ്ഡലത്തിങ്കൽനിന്നു ലക്ഷം May signify Difference അന്യതയുടെ അൎത്ഥവും പറ്റും. വൎഗ്ഗക്രിയയിങ്കന്നു വിപരീതമാകുന്നതു മൂലീകരണം (ത. സ.) (ഇതിന്നു സ 476. In Sanscrit the Ablative is chiefly used to express fear etc. ദ്വിതീയ (418.) കുറിച്ചു (419.) ചൊല്ലി (428.) ചതുൎത്ഥി (456, 4.) സപ്തമി (500, 4.) എന്നവയും കൊ 477. Social equivalent to Ablative സാഹിത്യം ഉള്ളേടത്തും പ 1.) In separation വേറുപാട്ടിൽ. (445.) മസ്തകത്തിങ്കന്നു വേറിട്ടു വീണു. ഋണത്തിങ്കൽനിന്നു വേർപെടുത്തു (മ. ഭ.) 2.) In accepting പരിഗ്രഹണത്തിൽ (442.) അവങ്കന്നു ഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ടന്നു. അവങ്കൽ നിന്നു വേണ്ടിച്ചു (കേ. രാ=അനുജ എങ്കൽനിന്നു കേട്ടു. വീരങ്കൽനിന്നു ഗ്രഹിക്ക (നള)=നിന്നോടു വൃത്താന്തം 478. Birth, Origin etc. expressed by Ablative; yet Locative is 1.) പാദതലത്തിൽ നിന്നുണ്ടായി ശൂദ്രജാതി (കേ. ര.) വിരിഞ്ചൻ്റെ 2.) വക്ഷസ്സിൽനിന്ന് ഉണ്ടായി ക്ഷത്രിയജാതി. ചതുൎത്ഥ നാരിയിൽ ഒരു വൈശ്യ 3.) സഞ്ചോദനത്തിങ്കൽ ഭവിക്കും ഹുങ്കാരം. വിക്രയങ്ങളിൽ ലാഭം ഉണ്ടാക്കി 479. പോക്കൽ used for Ablative പഞ്ചമിയുടെ അൎത്ഥങ്ങൾ 1.) നിൻ പോക്കൽ മുറ്റും ഇനിപ്പിരിയാതെ (ചാണ.) തൻപോക്കലുള്ളപരാ 2.) പക്കൽ എന്നതിനോടു ഒക്കും. മൃത്യുവിൻ പോക്കൽ അകപ്പെടും ഏവനും (മ. ഭ.) [ 164 ] 3.) അവൻ പോക്കൽ നല്കി (ചാണ.) ധാതാവിൻ പോക്കൽ നിന്നു b. താരതമ്യവാചകങ്ങൾ. Degrees of Comparison. 1. Comparative. 480. In Sanscrit expressed by the Ablative, and in Malayalam by 1.) അതിൽ വലുതായ. കഴകത്തഴിവിൽ കുറഞ്ഞ ദ്രവ്യം (കേ. ഉ.) പണ്ടേതിൽ 2.) അതിൽ ശതഗുണം നന്നു (ശി. പു.) അതിൽ ഇരട്ടി ദ്രവ്യം (ന്യ. ശ.) കൃഷ്ണ 3.) എന്നിലും പ്രിയംഭൂമിയോ വല്ലഭ (കേ. ര.) പലറ്റിലും ഇക്കഥ നല്ലൂ 481. മേൽ, മീതെ, കീഴ് എന്നവറ്റാൽ രണ്ടാമത് താരതമ്യ 1.) ചാണ്മേൽ നിടുതായ (കൃ. ഗ.) 2.) ശൎമ്മസാധനം ഇതിന്മീതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ല. തക്ഷകനെ കൊല്ലുകിൽ 3.) ബ്രാഹ്മണബലത്തിന്നു കീഴല്ലൊ മറ്റൊക്കയും (കേ. ര.) 482. (കാണിൽ) കാൾ (കായിൽ, കാളിൽ) കാട്ടിലും-കാട്ടി 1.) ഇതിനെക്കാൾ ദുഃഖം ഇനിയില്ല (കേ. ര.) നമ്മെക്കാൾ പ്രഭു (പ. ത.) കാ 2.) അവനെക്കാളും മഹാദുഃഖം പ്രാപിക്ക. തീയിനെക്കാളും പ്രതാപവാൻ (ന 3.) മുമ്പിലേത്തേക്കായിൽ ശക്തൻ (കേ. ഉ.) ബലം ഭവാന്നേറും രിപുവി 4.) ദാസഭാവത്തെക്കാട്ടിൽ നല്ലതു മൃതി (നള.) ഭൃത്യനു നാശം വരുന്ന തെക്കാ 5.) വാപ്പ നടത്തിയതിനെക്കാണെ അധികമായിട്ടു പട നടത്തി. നീ എന്നെ 6.) അന്നുണ്ടായതു ഓൎത്താൽ ഇന്നേടം സുഖമല്ലൊ (മ. ഭാ.) 483. 4. Positive and Superlative formed by adding different 1.) അവറ്റിൽ പരം ബലം ഇല്ലാൎക്കും (പ. ത.) ലക്ഷത്തിൽപ്പരം (152.) 2.) പറഞ്ഞതിൽ ഏറ്റം ധനങ്ങൾ (നള.) മുന്നേതിൽ ഏറ്റം ഞെളിഞ്ഞാൾ. 3.) അഞ്ചു നാഴികയിൽ ഏറ ഇരിക്കൊല്ല (വൈ. ശ.) മേഘത്തിന്ന് എന്നെ 4.) ഉള്ള ജനങ്ങളിൽ എത്രയും ബഹുഭോക്താ ഭീമൻ (മ. ഭാ.) 5.) അതിൽ അതിപ്രിയൻ അരിയ രാമൻ (കേ. രാ.) ദണ്ഡിയെക്കാൾ അതി 484. 2. The Sanscrit Superlative സംസ്കൃതാതിശായനത്തി 1.) പ്രാണനെക്കാൾ പ്രിയതമമാം (കൈ. ന.) വൃക്ഷം എത്രയും മഹ 2.) ഇവറ്റിൽ ശ്രേഷ്ഠം ധ്യാനം രണ്ടാമതു ജപം (ഹ. പ.) 3.) ഇവ രണ്ടിൽ വെച്ചുത്തമമായത് എന്തു. (ഹ. വ.) പുരുഷന്മാ 485. 3. Comparison made താരതമ്യം. 1.) By Dative ചതുൎത്ഥിയാലും വരും. യശസ്സുകൾ്ക്ക് എല്ലാം യശസ്സിതായതും. പരദേവകൾ്ക്കും പരദേവന്തന്നെ. ഉത്തമ കാൎയ്യാകാൎയ്യവും അവരാൽ നിണക്കേറു (മ. ഭ.=അവരിൽ.) 6. ഷഷ്ഠി. POSSESSIVE OR GENITIVE. 486. In pure Malayalam not governed by a Verb.—Sanscrit usage മമ കേൾ്പിക്കേണം (മ. ഭാ=എനിക്കു.) ഭാഗ്യമല്ലൊ തവ (നള.) സതീനാം അതി 487. Examples of imitating Sanscrit usage ൟ സംസ്കൃതപ്ര 1.) തേരിതു ഭഗവാൻ്റെ ആകുന്നു. (മ. ഭ.=ഭഗവാൻ്റെതാകു 2.) ഇതിനെക്കാൾ "എൻ്റെതു, നമ്മുടെതു" എന്നു മുതലാ 3.) കൂടെ, അടുക്കെ, മുതലായ വിനയെച്ചങ്ങളുടെ മു ഉ-ം എൻ്റെ കൂടെ (453,1.) പുത്രൻ്റെ അടുത്തു ചെന്നവൾ (കേ. രാ.) കടലുടയ 489. Two distinctions of Genitive ഷഷ്ഠിക്കു കൎത്താവിനാലും വി 1.) Subjective Genitive പാണ്ഡവരുടെ നഗരപ്രവേശനാദിയും (മ. ഭാ.) 2.) Objective Genitive അവനുടയ ചരിതം (പ. ത.=അവനെ കൊണ്ടുള്ള 490. Two Genitives സമാസരൂപങ്ങളെ ഉമ്മെ കൊണ്ടു ചേ 1.) Ancient usage അച്ചനും ഇളയതിൻ്റെയും കുടക്കീഴാക്കി (കേ. ഉ.) രാമ 2.) Modern usage പിന്നെ നാലും അഞ്ചും ഉള്ള വൎഗ്ഗാന്തരം ഒൻപതു. (ത
THE SUBSTITUTES OF OBLIQUE CASES. 491. 1. ത്തു-Locative-ത്തു എന്നതു സമാസരൂപമായിട്ടല്ലാ 2.) Dative Locative പിന്നെ സ്ഥലചതുൎത്ഥിയുടെ അൎത്ഥം. ൟഴത്തു ചെന്നു. യോഗത്തു വരുത്തി. തീരത്തണെച്ചു (കേ. ഉ.) നിലത്തു വ 3.) Term of Time കാലാൎത്ഥം അറ്റത്തു വന്നാൻ, കാലത്തനൎത്ഥം അനുഭവിക്ക. (പ. ത.) ഒടുക്കത്തു കൈവല്യം 4.) Term of Measure പ്രമാണക്കുറിപ്പു. സ്ഥാനത്തെളിയോൻ (പ. ചൊ)=കൊണ്ടു. 436,1. 5.) Occurring in Nouns ending in ഉ — ഉകാരാന്തങ്ങളിൽ അന്തിക്കിരുട്ടത്തു (കൃ. ച.) കോണത്തിരിക്ക. കടവത്തെത്തും. (പ. ചൊ.) മാറ 492. 2. ഇൻ-Possessive Singular. ഇൻ എന്നതു സമാസ 1.) അന്നത്തിൻ പൈതലെ (കൃ. ഗ.) കണക്കിന്നതിവേഗവും (വ്യ. മാ.) ശ്വാ Two Possessives വിശേഷാൽ രണ്ടു ഷഷ്ഠികൾ കൂടുന്നേടത്തു ശ്വാവിൻ്റെ വാലിൻവളവു (പ. ത.) പിതാവിൻ്റെ ശ്രാദ്ധവാസരത്തിൻനാൾ നല്ലാരിൻമണികൾ (കൃ. ച.) ഇവറ്റിൻ ഇല. (വൈ. ശ.) തിന്ന മത്സ്യങ്ങളി 493. Has also Dative Bearing ഇൻ ചിലപ്പോൾ ചതുൎത്ഥി ബന്ധം എന്തിവറ്റിന്നു എന്നോടു പറ (മ. ഭ.) ധൎമ്മം നിന്നധീനമല്ലയോ (പ. 494. 3. എൻ etc. ഇൻ എന്ന പോലെ-എൻ, നിൻ, ത കാളതൻ മുതുകേറി. പശുതൻ മലം (മ. ഭാ.) രാമന്തന്നാണ (അ. രാ.) നിന്നൊ 495. 4 അൻ, അർ, കൾ-അൻ, അർ മുതലായ പ്രഥമാരൂ 1.) അൻ-പുരുഷോത്തമൻ അനുഗ്രഹാൽ (ഹ. ന.) ഗോവിന്ദൻ വരവു (മ. 2.) അർ, കൾ. മന്നവർ കണ്മുമ്പിലെ (കൃ. ഗാ.) കൂടലർകുലകാലൻ. അ 3.) ആർകുലം (പൈ.) ഞാൻ കാലം (പ. ചൊ.) നാംകുലം (രാ. ച.) ഒരുത്തി 4.) 5. ഏ.-ഏ കൂടെ നില്ക്കും. നാട്ടാരേകൈയിൽ (വില്വ.) പുലയരേബന്ധം (പ. ചൊ.)—ഇപ്പടയേവേന്തൻ
496. ആധാരാൎത്ഥമുള്ള സപ്തമിക്കു രണ്ടു രൂപങ്ങൾ പ്രധാ രാജ്യത്തിൽ വാണു (ഭൂമി വാണു.) നാവിൽ വാണീടു വാനരക്കൂട്ടത്തിൽ വാഴുക. Expressing Surface (on, upon) അന്തൎഭാഗത്തെ കുറിക്ക ഒഴികെ മെത്തയിൽ ശയിക്ക (കേ. ര.) മുതുകിലേറി, കഴുത്തിൽ കരേറി, (കൃ. ഗ.) കമ്പ 2.) Term of Time സമയവാചി. സ്രാവം ആദിയിങ്കലെ ഒഴിവൂ (വൈ. ശ.) ദേഹനാശെ കാണും (അ. രാ.) പടെ 3.) Term of occurrence സംഗതിവാചി. എന്തു പിഴ അതിൽ (കേ. ര.) വിരുദ്ധങ്ങളാം ഇവ ഒന്നിങ്കലെ സംഭവിക്കുന്നു 497. Term of Place with different shades of meaning സ്ഥല 1.) സ്ഥലചതുൎത്ഥി പോലെ 507. കാണ്ക. 2.) മേത്ഭാഗാൎത്ഥം 496,1. 3.) Term of Proximity സാമീപ്യാൎത്ഥം പ്രത്യേകം-കൽ-(=ഓടു പുരത്തിൽ ക്രോശമാത്രം അടുത്തുണ്ടൊരു ഗോഷ്ഠം (മ. ഭാ.) നാഥങ്കലടുത്തു, കത 4.) Verbs of wearing, dressing etc. ഉടുക്ക, കെട്ടുക മുതലായവ മുത്തു മാറിലണിഞ്ഞു; മാല അവൻ്റെ കഴുത്തിൽ അലങ്കരിച്ചു (ചാണ.) കൊങ്ക വൃക്ഷം ഒന്നിൽ മറഞ്ഞു നിന്ന് എയ്തു (കേ. ര.) 498. Instrumental Bearing of the Locative തൃതീയയുടെ അൎത്ഥ 1.) Term of Instrumentality, Means കരണവാചി. തളികയിൽ, ഇലയിൽ ഉണ്ക. വില്ലിൽ തൊടുത്ത ശരങ്ങൾ (കേ. രാ.) മുപ്പുരം തീ ആറിൽ ഗുണിപ്പു. ഇവറ്റെ പത്തിൽ പെരുക്കി (ത. സ.) അഞ്ചിൽ പെരുക്കി 2.) What passes through കൂടിക്കടക്കുന്നതു (426, 2.) പുരദ്വാരത്തിങ്കൽ പുറപ്പെടും; പുക്കും സഞ്ചരിക്ക (കേ. ര.) കല്ലിലും മണ്ണിലും ഇ What passes along പിന്നെ കൂട്ടിചേൎത്തിട്ടു. ദ്വീപിങ്കന്നു കപ്പലിൽ കൂടി വന്നു (കേ. ഉ.) വാതുക്കൽ കൂടി എറിഞ്ഞു (പ. ത.) 499. Term of Superiority (related to Term of share) വിഭാഗാ ഉ-ം 1.) നാലു പേരിലും മുമ്പൻ രാമൻ. അരക്കരിൽ നൂറ്റിനെക്കൊന്നു വില്ലാ 2.) ഇൽ ചിലപ്പോൾ ഇൻ പ്രത്യയത്തോടും ഒക്കും. ഇതിൽ ശേഷത്തെ പറക (മ. ഭാ=ഇതിൻ്റെ.) നീതിശാസ്ത്രത്തിൽ മറുകര ക 3.) Superiority made conspicuous by വെച്ച്-നിൎദ്ധാരണത്തിന്നു ഉ-ം ഗുഹ്യങ്ങളിൽ വെച്ച് അതിഗുഹ്യമായിരിപ്പോന്നു (ദേ. മാ.) തത്തകൾ രണ്ടി 500. Term of Pervasion, Penetration വ്യാപനത്തിൻ്റെ ഉ-ം. തേനിൽ അരെച്ചുപാലിൽ പുഴുങ്ങി, പാലിൽ കുഴമ്പാക്കി, മോരിൽ കുടിപ്പിച്ചു. Interchangeable with Social അതുകൊണ്ടു സാഹിത്യത്തോടും മറ്റെ വില്ലിതാ എങ്കൽ ഇരിക്കുന്നു (കേ. ര=പക്കൽ) 501. Related to Ablative പഞ്ചമിയോടും വളരെ ചേൎച്ചകൾ 1.) When expressing Production ജനനത്തിൽ. (478.) പാർ എല്ലാം ൟരേഴും നിങ്കൽ എഴുന്നൂതും നിങ്കൽ അടങ്ങുന്നൂതും (കൃ. ഗ.) 2.) സങ്കടേ രക്ഷിക്ക (പ. ത.) 3.) When expressing Difference and Comparison ഭേദാൎത്ഥത്തി തങ്ങൾക്കു മറ്റുള്ളോരിൽ ഭേദം ഉണ്ടു (പ. ത.) 502. The Locative expresses Manner and Measure പ്രകാരപ്ര 1.) Manner പ്രകാരം എന്നാൽ. ഇപ്പരിചിലാക (പ. ത.) വല്ല കണക്കിലും, കാണാം അനേക പ്രകാരത്തിൽ 2.) Measure പ്രമാണം എങ്കിലോ. ഒട്ടു പരപ്പിൽ പറക. മല പോലെ പൊക്കത്തിൽ കൂട്ടി (മ. ഭാ.) തക്കത്തിൽ ഒ 503. Conveying the meaning of having been within, in etc, ഉള്ള കുഞ്ഞിയിൽ പഠിച്ചതു (പ. ചൊ.) രജ്ജുഖണ്ഡത്തിലേ പന്നഗബുദ്ധി പോലെ (അ. ര.) 505. May express Property, Authority, Bestowal ഉടമ, അധി 1.) എന്നിലുള്ള ദ്രവ്യം (പ. ത.) പറമ്പിൽ അധീശൻ ആർ (വ്യ. മ.) ശൂദ്രാദി പിന്നെ ൟ അൎത്ഥത്തിന്നു ചേരുന്നതു "പക്കൽ" താൻ 2.) രാമൻ ഭൂമിയെ എങ്കൽ നിക്ഷേപമായി തന്നു (കേ. ര.) രാജ്യം പുത്രങ്ക 3.) നീചരിൽ ചെയ്യുന്ന ഉപകാരം (പ. ചൊ.) കൃതഘ്നങ്കൽ ചെയ്ത ഉപകാരം; 506. The Locative expresses chiefly the relation to an object വി 1.) as Inclination, Preference ഇഛ്ശാൎത്ഥം. അവങ്കൽ സുസ്ഥിതം ഇവൾ ചിത്തം പതിക്ക് ഇവളിലതു പോലെ (കേ. രാ.) 2.) as Thought, Reflection etc. ചിന്താവിചാരാദികൾ. ശിവനിൽ ചിന്തിപ്പാൻ (വൈ. ച.) ഒരുത്തങ്കലും വിശ്വാസം ഇല്ല, മന്നവങ്കൽ 3.) as Favour etc. കൃപാദികൾ. ദീനരിൽ കൃപ (പ. ത.) എങ്കൽ പ്രസാദിക്ക. തങ്കൽ തോഷിക്കും (കേ. രാ.) അ 4.) as Dislike, Fear, Grief etc. അപ്രിയഭയക്ലേശാദികൾ. പരലോകെ ഭീരുവായി. വിനയവും ഭയവും വിപ്രരിൽ (വൈ. ച.) പോരിൽ ഭ 507. Expressing Motion towards a place ഒരു സ്ഥലത്തേക്കുള്ള ഉ-ം. തോട്ടത്തിൽ ആന കടന്നു (പ. ചൊ.) മന്ദിരങ്ങളിൽ പുക്കാർ (കേ. രാ.) കാട്ടിലാക്കി (നള.) കിണറ്റിൽ തള്ളി വിട്ടു (മ. ഭാ.) നരകെ തള്ളീടും (കേ. രാ.) 508. The meaning of Motion is being expressed by എന്നിയെ 1.) ഏ ചേൎന്ന സപ്തമി-(അതു സമാസാൎത്ഥമുള്ളതു (168.) നീരിലേത്തിങ്കൾ, പുലിവായിലേപൈതൽ (കൃ. ഗാ.) നിങ്കലേസ്നേഹം കൊണ്ടു അവളെ ജാരൻ തങ്കലെ നിയോഗിച്ചു (പ. ത.) പരൻ തങ്കലെ ലയിപ്പോളം (ഭാ അദ്ദിക്കെ പോവാൻ. എദ്ദിക്കെ പോയവൻ (കൃ. ഗ.) 126. 2.) നോക്കി-മുതലായ വിനയെച്ചങ്ങൾ (അങ്ങോക്കി=അ പിന്നോക്കി മണ്ടുന്നു. വിണ്ണിനെ നോക്കി നടന്നാൻ (കൃ. ഗ.) വഴിയോക്കി ഓ പട്ടു (പെട്ടു) വടക്കോട്ടു, തെക്കോട്ടു, വെള്ളത്തിലോട്ടു നോക്കി. ദ്യോവിനെ മുന്നിട്ടു പോയി (മ. ഭാ.) പശ്ചിമദിക്കിനെ മുന്നിട്ടു. വാനിടം മുന്നി നേരിട്ടു (521) അവൻ്റെ മെയ്ക്കിട്ടു വീണു (Arb.) 3.) ആമാറു (468, 2.) ഹിമവാങ്കലാമാറു ചെന്നു (ദേ. മാ.) ജനനീസമീപത്താമാറ് എറിഞ്ഞു (കേ. രാ.) തെരുവിലേക്കാമാറു ഗമിക്ക (നള.) ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥത്തിലേക്കാമാറു വന്നു (മ. ഭാ.) മുഖത്തിലാമാറു നോക്കി (കൃ. ഗാ.) രാജ്യം അവങ്കലാമാറു സമൎപ്പിച്ചു. കഴുത്തിലാ 4.) ചതുൎത്ഥി തന്നെ. തെക്കു ദിക്കിനായ്ക്കൊണ്ടു നടക്കൊണ്ടാർ (മ. ഭാ.) 5.) കൊണ്ട. മലയോടു കൊണ്ടക്കലം എറിയല്ല (പ. ചൊ.) ആയവൻ കയ്യിൽ കൊണ്ടക്കൊ 6.) കൊള്ള. ആ രാജ്യം കൊള്ള പടെക്കു പോയി. അവനെക്കൊള്ള പട കൊണ്ടുപോയി 7.) നിലയം പ്രതി പോയി (ഭാഗ.) 421. 509. The Locative Dative denoting സ്ഥലചതുൎത്ഥി തന്നെ 2.) Authority അധികാരാൎത്ഥം ഇങ്ങനെ. സ്വരൂപത്തിങ്കലേക്ക് അടങ്ങി (കേ. ഉ.) സൎക്കാരിലേക്ക് ഒഴിഞ്ഞു കൊടുത്തു. രണ്ടു രാജ്യത്തിങ്കലേക്കും അഭിഷേകം ചെയ്തു. (=നാട്ടിന്നഭിഷേകം, രാജ്യത്തി 3.) Mastership വിഷയപ്രമാണാൎത്ഥങ്ങൾ ഇവ്വണ്ണം. ആൎക്കു വാസന ഏറും ധനുസ്സിങ്കലേക്ക്? തേരിലേക്കധികനായ്വന്നു യുധിഷ്ഠിരൻ ജ്യോതിഷത്തിങ്കലും മന്ത്രവാദത്തിന്നും സാമൎത്ഥ്യം ഏറും അതിങ്കലേക്ക് 4.) Coinciding with pure Datives ശുദ്ധചതുൎത്ഥിയോടും ഒക്കും. കഴുത്തേക്കും തലെക്കും പുറത്തേക്കും മുറികൾ ഉണ്ടായിട്ടു ചോര ഒലിയുന്നു. 510. Two Locatives in one sentence ഒരു വാചകത്തിൽ രണ്ടു ഉ-ം അവളിൽ കനിവുണ്ടായി മനസ്സിൽ (നള.) യുവാക്കളിൽ താല്പൎയ്യം ഏവ
CASES JOINED WITH THE NOUN-PARTICLES അകം ETC. 511. അവയവങ്ങളായി ചമഞ്ഞ പല നാമങ്ങളും ഇന്നി 512. Forms of Locative സപ്തമിയുടെ രൂപവികാരങ്ങൾ ആ 1. (Into) അകം. I. Terms of Inside, Into, Between etc കാടകം ചെന്നു. നാകമകം പു മന്നിടം തന്നകത്തു (കൃ. ഗ.) എണ്ഡിശയകത്തും (കേ. ര.) കൈനിലയകത്തു മേ ആഴികൾ നാലിലകത്തുള്ള ലോകർ (കൃ. ഗാ.) Used as term of Time കാലവാചിയായുള്ള പ്രയോഗം ആ ഓരാണ്ടകം ഭൎത്താവെ പിരിഞ്ഞു വാണേൻ (ഉ. രാ.) മൂന്നുനാളകമേ ശമിക്കും Be caught (meet) അകപ്പെടുക എന്നതു. കണ്ണിലകപ്പെടും (മ. ഭാ.) കണ്ണിലാമാറകപ്പെട്ടു (കേ. രാ.) ദൃഷ്ടിക്കകപ്പെടും (പ. 2. (Place between) ഇട, ഇടെ. നെഞ്ചിടെ തറെക്കും (വൈ. ച.) നെറ്റിത്തടത്തിടെ തറെച്ചു. കരത്തിടെ മരം Used as Term of Time കാലവാചിയായുള്ള പ്രയോഗം. ഒരു നൊടിയിടെ (ര. ച.) മുഹൂൎത്തത്തിന്നിടെക്ക് തരുന്നുണ്ടു (മ. ഭാ.) അതി 3. (In, Into, Within) ഉൾ. വീട്ടിലുൾപ്പുക്കു (പ. ത.) ശിലയും കയ്യുള്ളേന്തി (ര. ച.) ആഴിക്കുള്ളുണ്ടായ വിൺ പതിനഞ്ചു നാളുള്ളിൽ എത്തേണം (കേ. രാ.) ഇങ്ങനെ കാലവാചി. 513. (Place between-Inside, Through ഊടു എന്നതിന്നു-ഉൾ,) അങ്ങൂടകം പൂവതിന്നു (കേ. രാ.) അമ്പു നെറ്റിയൂടു നടന്നു (ര. ച.) കാറ്റൂടാടുക. നാടികളൂടേ നിറഞ്ഞുള്ള വായു (വൈ. ച.) അസ്സമീപത്തൂടേ എഴുന്നെള്ളി 2.) What passes through കൂടിക്കടക്കുന്നതിൻ്റെ അൎത്ഥം പ്ര നീരുടേ ഒഴുകുന്ന മാൻകിടാവ് (ഭാഗ.) വെയിലൂടേ ചൂടോടെ നടന്നു. വളൎന്ന അതിനൂടേ വന്നു (ഭാഗ.) കാനനത്തൂടേ പോം. കാട്ടൂടേ പോം (കൃ. ഗാ.) പു അകത്തൂട്ടു പുക്കു (കൃ. ഗാ.) അകത്തൂട്ടു പോയാലും (മ ഭാ.) വലത്തൂട്ടായി 3.) With Possessive ഷഷ്ഠിയോടു ചേൎച്ച ദുൎല്ലഭം. ആധാരം ആറിൻ്റെയൂടെ വിളങ്ങും ജീവൻ (പാ.) 4.) With Locative സപ്തമിയോടു. അമ്പു കവചത്തിലൂടു നടത്തും (ര. ച.) സൂൎയ്യമണ്ഡലത്തിലൂടെ വീരസ്വൎഗ്ഗം ജ്ഞാനം വൃത്തിയിങ്കലൂടെനിന്ന് അജ്ഞാനത്തെ ദഹിക്കും (കൈ. ന.) 5.) As Term of time കാലവാചിയായി. പതിനാറു വയസ്സിലിങ്ങൂടും. 32 വയസ്സിലിങ്ങൂട്ടു (വൈ. ശ.=അകമേ.) ഒരു വ 514. II. Terms of Middle- midst, between നടു. ബാഹ്ലികദേശത്തിൻ്റെ നടുവിൽചെന്നു (കേ. രാ =ഊടെ.) പട തൻനടുവിൽ അഗ്നിയുടെ നടുവേ ചെന്നു. പുഴനടുവേ ചിറ കെട്ടി (മ. ഭാ.) പെരുവഴിമദ്ധ്യെ (ഭാഗ.) ദുൎജ്ജനങ്ങടെ മദ്ധ്യെ വസിക്ക (പ. ത.) അതി പറയുന്നതിൻ്റെ മദ്ധ്യെ. നില്പതിൻ മദ്ധ്യെ വിളങ്ങി (ഭാഗ=ഇടയിൽ, പോൾ.) ഇങ്ങനെ കാലവാചി:നിങ്ങൾ പോയിട്ട് അവൻ കൂടുന്ന വരെ നടുവെ എത്ര 1. തൂണ്മേൽ, തൂണിന്മേൽ. പാണ്ടി മേലിരുത്തി (കേ. രാ.) കൽമലമേൽ (കേ. പുഷ്പകത്തിൻ മേലേ സഞ്ചരിക്ക. (ഉ. രാ.) നീൎക്കു മേലേ (പൈ.) അനുഭവം ചിലപ്പോൾ സപ്തമിയോടു ഒക്കും. വലങ്കൈ മേൽ വാളും പിടിച്ചു (മന്ത്ര.) അമ്പു നെറ്റിമേൽ ചെന്നു തറെച്ചു 2. (Top, Summit) മുകൾ. മരത്തിന്മുകൾ ഏറി (നള.) മഹേന്ദ്രത്തിന്മുകളിൽ കരേറി. (ഉ. രാ.) മാല്യവാന്മു 3. (Above, upon) മീതു, മീതെ. മല മീതു (ര. ച.) വീരന്മീതെ എറിഞ്ഞു. ശിരസ്സിന്മീതെ (കേ. രാ.) വെള്ളത്തി മേഘങ്ങടെ മീതെ. എന്നുടെ മീതെ കുറ്റങ്ങൾ ഏല്പിച്ചു (കേ. രാ.) ഉടലിൽ മീതിരുന്നു (ര. ച.) ശുശ്രൂഷയിൽ മീതെ (മ. ഭാ. 481.) 4. ശേഷമുള്ളവ. ഗജോപരി വന്നു (ദേ. മാ.) കുതിരപ്പുറം ഏറി (വേ. ച.) അരയന്നം തെരു 516. IV. Terms of what is below (under, below, beneath etc.) കീഴ് 1. കട്ടില്ക്കീഴൊളിച്ചു (പ. ത.) മാക്കീഴ് (പ. ചൊ.) എന്നുടെ കുടക്കീഴ് (കേ. രാ.) കുടം തങ്കീഴേനില്ക്ക (കൃ. ഗ.) ഞെരിപ്പിൻ കീഴേയിട്ടു വാട്ടി (വൈ. ശ.) അതിന്നു കീഴെ വെപ്പു. (ക. സാ.) ഇതിന്നു കീൾ പറയുന്നു (തി. പ.) നീച ആലിൻ്റെ കീഴിൽ. പതിക്കീഴിൽ. പിതാവിൻ്റെ കീഴിൽ. ബ്രഹ്മക്ഷത്രങ്ങൾ 2. നെല്ലിയതിൻ താഴത്തു (വില്വ.) ലിംഗത്തിൻ്റെ താഴെ വീണ്ടും 1. കുതിരപ്പുറം 509,4. ഗേഹത്തിന്നു പുറത്തു വന്നു. അതിൽ പുറത്തു നി ഈ യുഗത്തിൻ അപ്പുറം കഴിഞ്ഞ വൃത്താന്തം (കേ. രാ=മുമ്പെ.) നാലു നാ 2. അതിൽ പരം (483.1.) ദേവാദികൾ്ക്കും പരം (മ. ഭാ.) 518. VI. Terms of Company (with, along with, together etc.) 1. തന്നുടെ പക്കൽ തന്ന ലോഹം (പ. ത.) താതൻ വിഷ്ണുപക്കൽ പ്രാപിച്ചു 2. With Possessive "കൂടെ" എന്നത സാഹിത്യത്തോടു ചേരു വീരൻ്റെ കൂടെ പോന്നു. ഭരതൻ്റെ കൂടി പുറപ്പെട്ടു (കേ. രാ.) തൽകൂടെ മരി 3. With Locative പിന്നെ സപ്തമിയോടെ. ഓകിൽ കൂടെ വാൎത്തു (പ. ത.) കപ്പലിൽ കൂടി വന്നു (കേ. ഉ.) ദുഷ്പഥങ്ങളിൽ 519. VII. Terms of Proximity (nigh, near, close, contiguous etc.) 1. ചാരവേ. അവൻ്റെ ചാരവേ ചെന്നു (ശീല.) വെള്ളത്തിൻ്റെ ചാരത്തു. അമ്മമാർ 2. എന്നരികേ വന്നു. (കൃ. ഗാ.) മലയരികേ. പണമരികേ (പ. ചൊ.) 3. വീട്ടിനടുക്കൽ (പ. ത.) രാമൻ്റെ അടുക്കേ നില്ക്ക (കേ. ര.) പാദത്തി 4. ഗുരു സമീപേ ചെന്നു. ഭൈമീസമീപത്തണഞ്ഞു (നള.) നദിക്കു സ 5. പശുവിൻ്റെ അണയത്തു (കേ. ഉ.) മന്നവനന്തികേ ചെന്നു. 1. മന്നവൻ്റെ ചുറ്റും (കേ. രാ.) അരയുടെ ചുറ്റും (വൈ. ശ.) ഭൂപതിക്കു ജംബുദ്വീപിനെ ചുറ്റി ലവണാംബുധി ഉള്ളു (ഭാഗ.) 2. ഗിരിക്കു ചൂഴവും (കേ. രാ.) ദാനവാരിക്കു ചൂഴും വന്നു (ഭാഗ.) മലെക്കു 3. നക്ഷത്രമാലകൾ മേരു ചുഴല പരന്നു (കേ. രാ.) നരപതിയുടെ ചുഴല 521. IX. Terms of Direction, Opposition (towards, against etc.) 1. തൻ നേരേ വരുന്ന ശൂലം. അതിന്നേരേ തേരും കൂട്ടി. അതിനുടെ നേരേ 2. എതിർ സവ്യസാചിക്കെതൃചെന്നു (മ. ഭാ.) ഇടിയോടെതിരിട്ടു=തന്നോ 522. X. Terms of Limit (until, till, as far as etc.) ഓളം മു 1. Term of Place അതിനോളം (മ. ഭാ.) കീഴേതിനോളം (ത. സ.) ഇങ്ങ 2. Term of Time കാലവാചി. കന്നിഞ്ഞായറ്റോളം ചെല്ലും (വൈ. ശ.) ഇന്നെയോളവും (ഉ. രാ.) 3. Term of Measure പ്രമാണവാചി. നൂറ്റോളം (ത. സ.) കുന്നിക്കുരുവോളം വണ്ണത്തിൽ ഗുളിക കെട്ടുക (വൈ. ശ.) 4. Term of Comparison ഉപമാവാചി. ഇവരോളം വൈദഗ്ദ്ധ്യം ഇല്ലാൎക്കും (മ. ഭാ.) അസത്യത്തിന്നോളം സമമായിട്ടു പാദത്തിലോളം ഉരുണ്ടു വന്നു (ചാണ.) മാൎവ്വിലോളം കരേറ്റി (കൃ. ഗ.) ഇട 523. XI. Terms of being before മുന്നാദികൾ. 1. in Space സ്ഥലവാചികളുടെ പ്രയോഗം. രാവണന്മുൻ (ര. ച.) എന്മുന്നൽ നില്ക്ക (ര. ച.) അവന്മുന്നൽ വീണു എൻ്റെ മുമ്പിൽ വരിക, (കേ. രാ.) ലോകർ മുമ്പിൽ. സജ്ജനം മുമ്പിൽ കാ എൻ്റെ മുമ്പാകെ. നമ്മുടെ സാക്ഷാൽ (നള.) 2. in Time കാലവാചികളെ പ്രയോഗം. അവനു മുൻ രാജ്യഭാരം ചെയ്തു (തി. പ.) ഇതില്ക്കു മുൻ (ര. ച.) പുലൎച്ചെക്കു മുമ്പെ (നള.) കുറയ നേരത്തിന്നു മുമ്പെ (വൈ. ശ.) അന്തിക്കു അസ്തമിപ്പതിന്മുമ്പെ, ഇമെക്കുന്നതിന്മുമ്പെ (മ. ഭാ.) ഉദിക്കുന്നതിന്മുന്നമേ (നള.) തുടങ്ങുന്നേടത്തു നടേ (ത. സ.=മുമ്പെ) ചൊല്ലി തുടങ്ങുന്നേടത്തെ നടേ (മ. 524. XII. Terms of distance back പിന്നാദികൾ്ക്ക്. 1. in Place സ്ഥലപ്രയോഗമാവിത്. എൻ പിന്നെ വരും (ര. ച.) മുന്നിലും അവൻ പിന്നിലും വന്നു സേവി തൻ്റെ പിറകിൽ നടന്ന. കുലയാനക്കൊമ്പൻ്റെ പിറകിൽ (പ. ത.) പോരെണം എൻ പിന്നാലെ. തൻ പാട്ടിന്നു പിന്നാലെ പാടി (കൃ. ഗ.) പറക്കുന്നതിൻ വഴിയെ പായുക. (പ. ചൊ.) 2. and in Time കാലപ്രയോഗം. അതിൻ പിന്നാലെ. അഞ്ചുനാളെക്കും പിന്നെ ഉണ്ടാം (വൈ. ശ.) തു 525. XIII. Terms of Cause കാരണവാചികളോടു പലപ്പോ ഞാന്മൂലം ഗ്രാമം മുടിഞ്ഞു (മ. ഭാ.) മോഹം നിമിത്തം (429, 1.) പിന്നെ വളവിഭക്തി ചേരും. തന്മൂലം (മ. ഭാ.) ഷഷ്ഠിയും സാധു. നിന്നുടെ മൂലം വിപത്തു വരും (കേ. രാ.) തവമൂലമാ 526. XIV. Cases used with "ആണ" ആണ എന്നതു വള എന്നാണ പൊയ്യല്ല. (പ. ത.) സ്വാമിയുടെ കാലാണ സത്യം. രാമദേവനാണ. ഇതി ആശ്രിതാധികരണം സമാപ്തം (397-526.)
527. General Remarks പ്രതിസംജ്ഞകൾ നാമങ്ങൾ തന്നെ 528. വാക്കുകളുടെ സംബന്ധത്താൽ തെളിവു മതിയോളം
529. a. Polite forms (honorifics) പുരുഷപ്രതിസംജ്ഞകളി നോം കല്പിച്ചു തരുന്നുണ്ടു എന്നു പെരുമാൾ പറഞ്ഞു (കേ. ഉ.) കൈകേയി ന 2.) "അടിയൻ"-അടിയങ്ങൾ (178.) 3.) "ഇങ്ങും" (I-So. M. you?) മുതലായവ, അപ്പശു ഇങ്ങത്രെ യോഗ്യമാകുന്നു (കേ. ഉ.=എനിക്കു.) പുത്രൻ ഇങ്ങേകൻ 4.) (you) അങ്ങു മുതലായവ. അങ്ങുള്ള മദത്തെക്കാൾ ഏറയില്ലെനിക്കു (മ. ഭാ.) അങ്ങുള്ള നാമം (ചാണ.) അ 5.) ശ്രീയാകുന്ന "തിരു" "തൃ" (His, her Majesty etc.) എന്ന എട്ടു തൃക്കൈകളോടും (ദെ. മാ=അവളുടെ.) തമ്പുരാൻ നിരുനാടുവാണു 6.) "എടോ" (Please etc.) എന്ന മാനവാചി (122.) ബഹുവ കേട്ടു കൊൾ്കെടോ ബാലന്മാരെ (പ. ത.) ഒന്നിലും പ്രതിയോദ്ധാവില്ലെടോ രാമ 530. The dual form നാം നാം എന്നത് ഒരു വിധത്തിൽ ഉ-ം. പോക നാം. നമ്മളെ പാലിക്കും (നള=എന്നെയും നിന്നെയും.) നമ്മോടുരചെയ്ക മാമുനേ. ചന്ദ്രൻ നമ്മളെ നിയോഗിച്ചു (പ. ത.) എന്ന അല്പം ചിലദിക്കിൽ മാത്രം നാം എന്നതു ഞങ്ങളോട് അൎത്ഥം 531. b. The different uses of "താൻ" താൻ എന്നതിന്നു പല 1.) In the meaning of "one's own etc." തൻ്റെ കാൎയ്യം എന്നതു പിന്നെ താൻ ബഹുവചനാൎത്ഥത്തോടും നില്ക്കും. തനിക്കുതാൻ 2.) It may stand for "he" ചില ദിക്കിൽ "അവൻ" എന്നതി 3.) It substitutes the unexpressed Subject വ്യക്തമല്ലാത കൎത്താ താൻ പാതി ദൈവം പാതി. തന്നിൽ എളിയതു തനിക്കിര. തനിക്കു താനും പു 4.) It assumes the meaning of "each one, every one" അതുകൊ താനറിയാതെ നടുങ്ങും എല്ലാവരും (ചാണ.) അന്യദേവന്മാർ എല്ലാം തന്നാലാ 532. Duplication makes it Reflective with Distributive meaning 2. താന്താൻ്റെ ഭവനത്തിന്നു വരുവാൻ (കേ. രാ) താന്താൻ്റെ ജീ സംസ്കൃതമൊ നിജനിജ കൎമ്മങ്ങൾ (കേ. രാ.) 3.) എല്ലാരും തൻ്റെതൻ്റെ ഭവനമകമ്പുക്കാർ (വില്വ.) പരന്തും കി 4.) Joined to the 2nd Person മദ്ധ്യമപുരുഷനോടെ. തങ്ങൾ തങ്ങൾക്കാശയുള്ള പദാൎത്ഥങ്ങൾ തങ്ങൾ തങ്ങൾ ചുമന്നീടുവിൻ (മ. ഭാ.) 533. Distributive meaning rendered by അവനവൻ, ഓരൊ 1.) "അവനവൻ" (129.) അവരവൎക്ക അതത പേർ കോടുത്തു. അവരവരുടെ നേരും നേരുകേടും (കേ. ഉ.) 2.) "ഓരൊന്നു" മുതലായവ (138.) ഇത്തരം ഓരൊന്നു ചൊല്ലി. നാല്പതു മാലകൾ ഒന്നെക്കാൾ ഒന്നതിസുന്ദരമായി 534. Reciprocal action or relation expressed by താൻ കൎമ്മവ്യതി 1.) നളനും ദമയന്തിയും തമ്മിൽ ചേൎന്നു (നള.) ഗരുഡനും ദേവസമൂഹവും 2.) ഇരുവർ തങ്ങളിൽ ചേൎന്നു. തങ്ങളിൽ കടാക്ഷിച്ചു ചിരിച്ചു (നള.) ഇവ 3.) ആത്മജന്മാർ അന്യോന്യം തച്ചു കൊന്നു ഭക്ഷിച്ചാർ (മ. ഭാ=അ സ്പൎദ്ധയും പരസ്പരം വൎദ്ധിച്ചിതു എല്ലാവൎക്കും (മ. ഭാ.) 4.) കഴുതയും കാളയും ഒന്നോടൊന്നു സംസാരിച്ചു. 535. To express Reciprocity of 1st and 2nd Person ഉത്തമമ 1.) ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പറഞ്ഞു (നള.) ഞാനും തമ്പിയും തമ്മിൽ ജയം 2.) നിങ്ങൾ തങ്ങളിൽ കലഹം ഉണ്ടാകാതിരിക്ക. തങ്ങളിൽ കോപി 3.) നമ്മിൽ സഖ്യം ഉണ്ടാക. ഭേദം നമ്മിൽ എത്ര. സമാഗമം തമ്മിൽ ഉ 4.) ഞാനും തമ്പിയും വേൎവ്വിട്ടു പോയി ഞങ്ങളിൽ കാണാതെ (കേ. രാ.) 5.) നിങ്ങളിൽ സഖ്യം ചെയ്തീടുവിൻ (ഉ. രാ.) നിങ്ങളിൽ ചേരും ഏറ്റം 536. Duplication of Terms of Reciprocity അന്യോന്യവാ നീയും നരേന്ദ്രനും മോദിച്ചു തങ്ങളിൽ തങ്ങളിൽ വാഴേണം (നള.) തങ്ങളിൽ തമ്മിൽതമ്മിൽ വിരുദ്ധമാക (കേ. രാ.) ഭാൎയ്യാഭൎത്താക്കൾ തമ്മിൽ അന്യോന്യം രാ 537. താൻ serves as Apposition to Nouns (Postpositive article) ഭഗവാനും ദേവി താനും (മ. ഭാ.) വിഷ്ണുതന്മുമ്പിൽ (വില്വ.) ഇവൾ തന്നെ വേ 2.) Plural ബഹുവചനത്തോടെ താൻ. ബ്രാഹ്മണർ തന്നുടെ പാദം (സഹ.) നിങ്ങൾ താൻ ആർ (കേ. രാ.) അരചർ 3.) താം. അപ്സരികൾ താമും. മൂവർ തമ്മെയും (മ. ഭാ.) ദേവകൾ തമുക്കു. (ര. ച.) അമ്മ 4.) തങ്ങൾ. നമ്പൂതിരിമാർ തങ്ങടെ ദേശം (കേ. ഉ.) രാക്ഷസർ തങ്ങളാൽ ഉണ്ടായ ദണ്ഡം 538. താൻ used adverbially (as Particle)—(alone etc.) താൻ എ 1.) താൻതന്നെ=താനെ. താന്തന്നെ സഞ്ചരിച്ചു (ഏകനായി.) നീ താനെ തന്നെ കാനനേ നടപ്പാൻ 2. ബഹുവചനത്തിൽ. ഗോക്കളും ഗോശാലെക്കൽ തങ്ങളെ വന്നാർ (മഹാ. ഭാ.) 3.) അവർ തനിച്ചു ഭൂമിയിൽ പതിച്ചു. തമയനെ തനിച്ചു തന്നെ ചെന്നു കാ 4.) സ്വയം: തോണിയിൽ സ്വയം കരേറിനാൻ (കേ. ര.) 539. It emphasizes എത്ര and such-like words "എത്ര" മുതലാ 540. It expresses: either-or; neither-nor; whether-or etc. "താ 1.) With Nouns നാമങ്ങളോടെ. എണ്ണ താൻ നെയി താൻ വെന്തു. അതു 2 നാൾ താൻ 3 നാൾ താൻ നോം (മമ.) 2.) Wound up with the Demonstrative ഇ-ഇക്കൊണ്ടു സമൎപ്പി ഭീതി താൻ ശോകം താൻ മുഖവികാരം താൻ ഇതൊന്നും ഇല്ലഹോ. ശാസ്ത്രയു 3.) With Verbs ക്രിയകളോടെ. പഠിക്ക താൻ കേൾക്ക താൻ ചെയ്താൽ (അ. രാ.) ഗുണ്യത്തിൽത്താൻ ഗുണകാര 541. It expresses: although-yet; not-but; yet etc. "താനും" എ ഉ-ം. സ്വൎണ്ണം നിറെച്ചാലും ദാനം ചെയ്വാൻ തോന്നാ താനും (വൈ. ച.) കാമി 2. അ-ഇ-ചുട്ടെഴുത്തുകൾ. DEMONSTRATIVE PRONOUN. 542. അവൻ may stand for the unexpressed Subject "അവ 543. Demonstrative Letters stand with ചുട്ടെഴുത്തുകൾ നാമ 1.) Pronouns, Definite Numerals, Particles പ്രതിസംജ്ഞ, സം ഉ-ം. ൟ എന്നിൽ. ഇന്നാം എല്ലാം. (കൃ. ഗ.) ൟ ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാം (മ. ഭാ.) ൟ നാലും. ഇവ പന്ത്രണ്ടു മൎമ്മത്തിലും (മമ.) അപ്പിന്നെയും പിന്നെയും; ഇപ്പോലെ; അപ്പോലെ (കൃ. ഗ.) 2.) Adjective Participles പേരെച്ചങ്ങളോടും ചേരും. അപ്പോയ പെരുമാൾ. ആ പറയുന്ന ജനം (കേ. ഉ.) ആ കൊണ്ടുവന്നവൻ 3.) Verbs (seldom) ക്രിയാപദത്തോടും ദുൎല്ലഭമായി ചേരും. വെപ്പാനായി നാം ഇത്തുടങ്ങുകിൽ. ബാണങ്ങളല്ലൊ ഇക്കാണാകുന്നു. എന്തിത്തു 544. അതു, ഇതു used adjectively സംസ്കൃതപ്രയോഗം പോ 1.) അതു കാലം. അതേ പ്രകാരം (129.) ഇതു ദേഹം. ഇതെൻ്റെ ജീവനും 2.) ഫലം ഇതൊ വേണ്ടു (കേ. ര.) സല്ക്കഥയിതു കേൾക്ക (വില്വ.) 3.) ബഹുവചനം. അവയവ നദിയും കലകളും കടന്നു (മ. ഭാ.) ഇവ ഒമ്പതു മൎമ്മത്തിലും (മമ.) 545. അതു used as an Honorific "അതു" എന്നുള്ള ഘനവാ 1.) അവർ=ആയവർ. അതികപടമതികളവർ (നള.) നൃക്കളവരെ നോക്കിനാൻ (മ. ഭാ.) അതുപോ നാളതു. രാമദൂതൻ വാലതു തണുക്കേണം (കേ. ര.) ഉച്ചയതാമ്പോൾ (കൃ. 3.) Preceeding a Noun നാമത്തിന്മുമ്പിലെ അതു. സന്നയാക്കിനാൻ അതുമായകൾ എല്ലാം രാമൻ (കേ. ര.) ഇക്കണ്ടവി 4.) As Pleonasm അതു നിരൎത്ഥമായും വരും. ഭൂപാലരുമതായി (=ഉമായി) ചതുരനതായീടുന്ന ലക്ഷ്മണൻ, സരസമതാം വാ 546. ഇന്ന stands at the head of a dependent clause (indirect 1.) ആൎക്കു പെണ്ണിനെ കൊടുക്കുന്നു? ഇന്നവൎക്കെന്നു ദൈവം എന്നിയെ അറി 2.) "ഇങ്ങനെ" "ഇത്ര" മുതലായവയും മതി. ഉ-ം പോർ ഇങ്ങനെ എന്നു പറവാൻ പണി (മ. ഭാ.=ഇന്നവണ്ണം) അതെപ്പടി. എന്നിൽ ഇല്ല ഇപ്പടി എന്നുരെപ്പതിന്നു (ര. ച.) ഇത്തിര ബലം എന്നതളവില്ല (കേ. ര.) ഇത്ര ഉണ്ടെന്നതു കണ്ടില്ല (കൃ. ഗ.) 3. ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞ INTERROGATIVE PRONOUN. 547. I. ആർ, ഏതു, എന്തു? etc. ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞ. 1. Standing at the head of a sentence വാചകത്തിൻ്റെ ആ ആർ നിന്നെ വിളിച്ചു? ഏതു നന്നു? എന്തു ഞാൻ പ്രത്യുപകാരമായി ചെയ്താൽ സത്യമായുള്ളൊരു ഞാനായത് ഏവൻ (കൃ. ഗ.)? ദുഷ്കൎമ്മമകറ്റും ദൈവം ഏതു 3. Two Interrogative Pronouns in a sentence രണ്ടു ചോദ്യം ഒരു അവൻ എവിടെ ഏതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്നു (where? and how long?) 548. Authoritative Interrogation in a dependent clause (indirect അദ്ദേഹം ആർ എന്നും, എന്തെന്നു പേർ എന്നും, അദ്ദേശം ഏതെന്നും, എല്ലാം 549. ഏതു, എന്തു, യാതു are also adjectives "ഏതു" (യാതു) ശപിച്ചത് ഏതു മുനി (മ. ഭാ.)? ഏതൊരു കാലത്തിങ്കൽ, ആരുടെ നിയോഗ യാതൊരേടത്തുനിന്നുണ്ടായി ദേവി. യാതൊരു ജാതി രൂപം എന്നിവ എല്ലാം 550. II. വാൻ emphatizes a question വാൻ എന്നതിനാൽ ഇത്ര കാരുണ്യം ഇല്ലാതെയായി എന്തുവാൻ? എന്തൊരു ദുഷ്കൃതം ചെയ്തുവാൻ നീക്കുമോവാൻ ഒരുത്തൻ ദൈവകല്പിതം (പ. ത.)? 551. III. A statement and its explanation connected by a ques- 552. IV. To interrogate about Cause, Motive etc. ഹേതുവെ 1. Intrumental തൃതീയ. എന്തുകൊണ്ടു. വന്നിരിക്കുന്നത് എന്തു നിമിത്തമായി (കേ. ര.) എന്തു 2. Dative ചതുൎത്ഥി. എന്തിന്നൊരുത്തിയായ്വസിക്കുന്നു (കേ. ര.) എന്തിനായ്ക്കൊണ്ടരുതു (ഭാഗ.) 3. Nouns of cause കാരണാദി നാമങ്ങൾ. അരുതായ്വതിനെന്തൊരു കാരണം; ആഗമിച്ചതിനെന്തു കാരണം നിങ്ങൾ എ 4. With finite Verb എന്തു മുറ്റുവിനയോടെ "എന്തു" ചിറകെന്തു കരിഞ്ഞു പോയി (കേ. രാ.) നീ എന്തിങ്ങനെ ഖേദിക്കുന്നു. (ഉ. രാ.) 5. With Adverbial future Participle എന്തു പിൻവിനയേച്ച എന്തിതു തോന്നുവാൻ (നള.) എന്തിതു തോന്നീടുവാൻ ഇന്നെനിക്കയ്യോ കഷ്ടം 6. O, Ho, etc. what! "എന്തേ" a.) ഇച്ചെയ്യുന്നതെന്തേ പോറ്റി. (പ. ത.) ഉണ്ടായ സന്തോഷം എന്തേ ചൊ b.) പുത്രനെ ഭരിച്ചീടുവാൻ എന്തേ (മ. ഭാ.) സകല ജീവന്മാരും മുക്തരാകാ 553. V. ഏവൻ etc. used as Indefinite Numerals "ഏവൻ" 1. "ഉ-ം" ഏവനും പിഴ വന്നു പോം ലോകത്തിൽ, ഏതുമില്ലെന്നതാൎക്കും വരാ പിന്നെ ശത്രുക്കൾ ഏതാൻ പറഞ്ഞിട്ടോ, ദൂരത്തെങ്ങാനോ ചാരത്തു തന്നെയൊ (കേ. രാ.) 3. Without suffix വെറുതെ. ഉ-ം വേശ്മരക്ഷാൎത്ഥം ത്യജിക്കേണം ഏവനെ (പ. ത=ഏവനെയും.) ആർ ഇന്നു 4. Repeated ആവൎത്തിച്ചിട്ടു (അതതതു എന്ന പോലെ.) ഏതേതു വേണ്ടെതെല്ലാം (ഭാഗ.) ഏതേതോരവയവം താവകം കാണുന്ന എൻ ന 554. VI. "യാവൻ, യാതു etc." Demonstrative Pronouns repre- 1. Occuring without Verb യഛ്ശബ്ദം ചിലപ്പോൾ ക്രിയ കൂ ഉത്തമ സ്ത്രീകൾ എത്ര പേർ അവൎക്കെല്ലാം നീ ഉത്തമ (കേ. രാ.) ബലഹീനനും 2. With finite Verb മുറ്റുവിനയോടേ വരും. ഉ-ം. യാതൊന്നിനെ കൊണ്ടു ഹരിക്കുന്നു, അതിന്നു ഹാരകം എന്നു പേർ (ക. 555. 3. With conditional യഛ്ശബ്ദപ്രയോഗത്തിൽ സംഭാ എത്ര ഉണ്ടപേക്ഷ എന്നാൽ, അതു കൊണ്ടു പോക. (ഉ. രാ.) എത്ര ചൊറുണ്ണാം 4. With concessive അനുവാദകവും വരും. ഉ-ം. ആർ ഒരുവനും യാചിച്ചാൽ എങ്കിലും ആയവനെ കുല ചെയ്യരുതു; എത്ര താൻ 556. They occur in sentences of obvious meaning (following മനുരാജാവു ഏതൊരു കാലത്തിങ്കൽ രക്ഷിച്ചിരുന്നത്, അന്നു വ്യവഹാരവും Chiefly in praises, incantations etc. വിശേഷാൽ സ്തുതികളിൽ ഉ യാതൊരു ദേവനിൽ ഭക്തിയില്ലായ്കയാൽ പാതകം മൎത്ത്യനു സംഭവിക്കുന്നതും, ഭാൎയ്യയാകുന്നതവൾ ഏവൾ മന്ദിരദക്ഷ, ഭാൎയ്യ ആകുന്നവൾ ഏവൾ സല്പ്രജാവതി,
ഇതി പ്രതിസംജ്ഞോപയോഗം സമാപ്തം (527 557.)
SYNTAX OF VERBS.
Verbs Intransitive, Transitive, Negative and Causal. 558. മലയാളക്രിയകൾ (അൎത്ഥഭേദത്താൽ) തൻവിന, പുറ 1. VERBS INTRANSITIVE WITH TRANSITIVE MEANING. തൻവിനകൾ പലതും പുറവിനയുടെ അൎത്ഥത്തെയും പ്രാ ഉ-ം ചാടുക (എടുത്തു ചാടിയ പൂച്ച) മാറുക (തേറിയോനെ മാറല്ല.) പി Particularly Verbs of obtaining etc. വിശേഷാൽ ലഭിക്കാദികൾ. ഉ-ം കള്ളനെ കിട്ടി, കുറുക്കൻ ആമയെ കിട്ടി; ഭൎത്താവിനെ ലഭിക്കും; മോക്ഷ 2. TRANSITIVE VERBS ARE USED INTRANSITIVELY. 559. പുറവിനകൾ ചിലതും തൻവിനകളായും നടക്കുന്നു. ഉ-ം വഴിയെ അടെക്ക; ബാലി പോയവഴി അടെച്ചില്ല (കേ. രാ.) വളച്ചു ന 560. പ്രഥമയില്ലാത്ത ക്രിയകൾ ചിലതുണ്ടു. a.) Chiefly Verbs of obtaining etc. വിശേഷാൽ ലഭിക്കാദികൾ ഉ-ം പാപികളായവൎക്കു നാകത്തെ ലഭിക്കിലോ (കേ. രാ= ലഭിച്ചു കൂടുകിൽ) അ b.) Verbs denoting incidents to the body ദേഹവികാരങ്ങളും പ ഉ-ം എനിക്കു വിശക്കുന്നു, ദാഹിക്കുന്നു; അവൾക്കു മെയ്യിൽ എങ്ങും വിയൎത്തു കൂടി c.) Verbs denoting incidents to the soul ദേഹീവികാരങ്ങൾ്ക്കും ഉ-ം എത്രയും ഭയമായിച്ചമഞ്ഞു ഞങ്ങൾ്ക്കിപ്പോൾ (മ. ഭാ.) ഓളം എടുക്കുന്നൂതെ d) Verbs of enduring, bearing, forbearing etc. സഹിക്ക, പൊറുക്ക. ഉ-ം ഭൂമിക്കും സഹിയാ; ഇതു കേട്ട് എനിക്കു സഹിക്കുന്നില്ല; ചെവിക്കു സഹി എനിക്കു പൊറുക്കയില്ല (ഉ. രാ.) ധൎമ്മജപ്രഭാവം കണ്ടു പൊറുത്തില്ലെനിക്ക 3. VERBS CAUSAL MAY DENOTE SPONTANEOUS ACTION. 561. ഹേതുക്രിയകളെ കൊണ്ടു മനസ്സോടെ വരുത്തുന്ന ഉ-ം അവൾ ദൃഷ്ടിയും ചുകപ്പിച്ചു ദേഹവും വിറപ്പിച്ചു, കണ്ണും ചുവത്തി വിറെ And voluntary action referring to oneself. തനിക്കു താൻ വരുത്തുന്നവയും വൎണ്ണിക്കാം. ഉ-ം പശു കറപ്പിക്കയില്ല (പ. ത.) ൫൦൦ നായരും തൊഴുതയപ്പിച്ചു പോന്നു In Compound Causal Verbs the last only has the CAUSAL FORM. 562. ചില ഹേതുക്രിയകൾ ഒരു വാചകത്തിൽ കൂടിയാൽ [ 199 ] എല്ലാറ്റിന്നും ഹേതുരൂപം വരേണ്ടതല്ല; ക്രിയാസമാസത്താൽ ഉ-ം മുക്കിക്കുളിപ്പിച്ചു (ശീല.) അവരെ വിമാനത്തിൽ ഏറ്റി സുഖിച്ചു വസിപ്പി Except when following Sanscrit Usage എങ്കിലും സംസ്കൃതസൂ ഉ-ം നന്നായി പറഞ്ഞനുനയിപ്പിച്ച് അവളെ കുളിപ്പിച്ചലങ്കരിപ്പിച്ചുടൻ ചെമ്മെ 4. IN COMPOUND NEGATIVE VERBS THE LAST ONLY HAS THE 563. അതു പോലെ തന്നെ ക്രിയാസമാസം ഉള്ള ദിക്കു മറ ഉ-ം തലചാച്ചു കൊടുക്കാതെ (കേ. ഉ.) നിന്നുടെ നാക്ക് എന്തിപ്പോൾ നീറായ്ക്കീ അതുകൊണ്ടു മറവിനയും മറവിനയല്ലാത്തതും ഒരു വാചക ഉ-ം നന്നായുറച്ചിളകാഞ്ഞിതു പുഷ്പകം (ഉ. രാ.=തേർ ഇളകാതെ ഉറെച്ചു.) II. ത്രികാലങ്ങൾ THE THREE TENSES. The Finite Verb in three Tenses has four peculiarities. 564. ത്രികാലങ്ങളിലെ മുറ്റുവിന ൪ വിധത്തിലുള്ളതു: 1. ത്രിപുരുഷപ്രത്യയങ്ങൾ ഉള്ളതു (198.) ഉ-ം നല്കുന്നോൻ, നല്കിയാൻ, നല്കുവൻ (202. 204. 206.) ഞങ്ങളും ആകുന്നതു 2. പ്രത്യയങ്ങളില്ലാതെ എങ്ങും നടപ്പുള്ളതു. (അവൻ നല്കുന്നു, നല്കി, നല്കും.) [ 200 ] 3. സംസ്കൃതത്തിൽ എന്ന പോലെ ചെയ്ക, ആക എന്നുള്ള കാണുക ചെയ്യുന്നു, — യ്തു, —യ്യും; കാണ്മൂതും, കാണ്കയും ചെയ്തു കാണാകുന്നു, 4. പേരേച്ചന്നപുംസകങ്ങൾ (234 236.) 1. The Present Tense. 565. വത്തമാനത്തിന്നു. 1. DENOTES CHIEFLY AN ACTION PASSING AT THE TIME, IN മുഖ്യമായ താല്പൎയ്യമാകുന്നതു ഇപ്പോൾ നടക്കുന്ന ക്രിയ ത 2. IT COMES UP THE MEANING OF THE FUTURE. പിന്നെ ഭാവിയുടെ അൎത്ഥം തന്നെ അടുത്തതു. ഉ-ം ഞാൻ വരുന്നു (= വരും നിശ്ചയം) ശാസ്ത്രം ഞാൻ എന്നുമേ തീണ്ടു 3. IT HAS THE POWER AND MEANING OF THE FUTURE. ഭാവിക്കുള്ള ശക്ത്യൎത്ഥവും ഉണ്ടു. ഉ-ം എങ്ങനെ ഞാനറിയുന്നു (മുദ്ര= അറിവാൻ കഴിയും) ഇല്ലാത്തതു എ 4. UNATTAINABLE DESIRES MAY BE EXPRESSED BY THE FUTURE സാദ്ധ്യമല്ലാത്ത ആഗ്രഹത്തിന്നും ഭാവിയും വൎത്തമാനവും ഉ-ം (മരിച്ചവനെ ചൊല്ലി തൊഴിക്കുമ്പോൾ) ഹാ ഹാ നിണക്കു വേണ്ടുന്നതല്ലീ In animated narrations it is substituted for the Past Tense (Engl. 566. കഴിഞ്ഞ വിവരങ്ങളെ പറയുമ്പോഴും വൎത്തമാനത്തി കഴിഞ്ഞവ ഇപ്പോൾ കാണുന്നതു എന്നപോലെ വൎണ്ണിക്കു ഉ-ം (ശവത്തെ) മുറുക തഴുകിനാൻ; കേഴുന്നിതു ചിലബന്ധുക്കൾ, വീഴുന്നിതു 2. TO DESCRIBE AN ACTION OF LONG DURATION AND NOT YET കഴിഞ്ഞതു ഇന്നെ വരെ നടക്കുകയിൽ തന്നെ. ഉ-ം അന്നു തൊട്ടിളെക്കാതെ ഞാനതു ജപിക്കുന്നേൻ. (ശി. പു.) 3. TO DESCRIBE CUSTOM, HABIT ETC. ഭാവിക്കുമുള്ള നിത്യത്വാൎത്ഥത്താൽ തന്നെ. ഉ-ം മണിമഞ്ചത്തിന്മേൽ ഉറങ്ങുന്ന രാമൻ വെറുനിലത്തിനു കിടന്നു (=നി 4. CONTEMPORANEOUSNESS OF ACTION. സമകാലത്വത്താൽ തന്നെ. ഉ-ം അവൻ കിടന്നുറങ്ങുന്ന സമയത്തിൽ ഒരുത്തൻ പുക്കു (എന്നുള്ളതിൽ 2. The Past Tense. 567. ഭൂതകാലത്താൽ. 1. IT REPRESENTS AN ACTION AS PAST WITHOUT ANY REFERENCE വെറുതെ കഴിഞ്ഞതു പറയുന്നു. ഉ-ം അവൻ പോയി; എന്തു നീ മിണ്ടാഞ്ഞു? (മ. ഭാ.) 2. IT DESCRIBES PAST EVENTS. വൎണ്ണനത്തിലും അതു കൊള്ളാം. (566,1 ഉപമേയം.) [ 202 ] ഉ-ം ഇണ്ടൽ പൂണ്ടു ചമഞ്ഞാർ, കണ്ണടച്ചീടിനാർ, കണ്ണുനീർ തൂകിനാർ, കൈ 3. IT DESCRIBES ACTIONS STILL LASTING AT THE TIME, WHEN ഇന്നേവരെ എത്തുന്ന ക്രിയകൾക്കും ഭൂതകാലം പറ്റും. ഉ-ം ഉറങ്ങിയോ? എന്നതിനാൽ ഇപ്പോൾ നിദ്ര ഉണ്ടോ? എന്നുള്ളതും 4. IT MAY EXPRESS A DOUBTLESS PRESENT (TENSE) AND സംശയം വരാത്തവൎത്തമാനത്തിങ്കലും ഭാവിയിങ്കലും ഭൂതകാ ഉ-ം ധരണിയെ രാമ നിണക്കു തന്നേൻ ഞാൻ (കേ. രാ. ഭരതൻ്റെ വാ 5. AND IS MUCH USED AFTER CONDITIONALS. അതുകൊണ്ടു സംഭാവനയുടെ അനുഭവത്തിൽ ഭൂതം വളരെ ഉ-ം മുച്ചെവിടു കേട്ടാൽ മൂലനാശം വന്നു, ചെയ്താൽ ഗതിവരും ശാപവുംതീൎന്നു And also after Concessives ഇങ്ങിനെ അനുവാദകത്തോടും രണ്ടു ഭാവിക്രിയകളിൽ ഒന്നു മറ്റേതിന്നു മുമ്പെ നടക്കേണ്ട ഉ-ം വേറിട്ടൊരു കാൎയ്യം നീ ചെയ്തുവെങ്കിൽ (If you do, or will have done.) 7. IT MAY EXPRESS IMPOSSIBLE AND UNDELAYABLE WISHES. അസാദ്ധ്യമായതോ താമസം വരേണ്ടാത്തതോ ആഗ്രഹി ഉ-ം അവൻ അന്നു (ഇന്നു) മരിച്ചു എങ്കിൽ കൊള്ളായിരുന്നു. 3. The First Future Tense. Expresses what is likely once to take place. 568. ഭാവികാലത്താൽ ഇനി വരുന്ന ക്രിയയെ ചൊല്ലുന്നു. ഉ-ം ഇങ്ങനെ ഉള്ളവൎക്കു കൊടുത്താൽ കിട്ടാ (കേ. ഉ.) ഇവ എല്ലാം ഇളയാ, അല്ലാ എങ്കിലും ഭാവി. 1. IT MAY EXPRESS THE DOUBTFUL PRESENT (TENSE) AND സംശയമുള്ള വൎത്തമാനത്തിന്നും ഭൂതത്തിന്നും കൊള്ളിക്കാം ഉ-ം കുളത്തിൻ്റെ അടുക്കെ കൂടുമ്പോൾ ഏകദേശം 9 മണിരാത്രി ആകും എന്നു 2. IT IS THE TENSE FOR ETERNAL ACTIONS [AND OCCUPATIONS.] നിത്യവൎത്തമാനത്തിന്നും ഇതേ പ്രമാണം. ഉ-ം ഞാനും വിഷ്ണുവും മോക്ഷത്തെ കൊടുക്കും, മറ്റുള്ളോർ തന്നാൽ ആയതു അതും കഥയിങ്കൽ ശീലവാചി. ഉ-ം ഇങ്ങനെ പിന്നെയും ഉണ്ടാകും പിന്നെയും നിഗ്രഹിക്കും അങ്ങനെ 21 4. IT IS THE SUBJUNCTIVE MOOD. ഉണ്മയിൽ അല്ല അനുമാനത്തിൽ മാത്രം നടന്ന ക്രിയയെ ഉ-ം അമൃതം പോയപ്പോഴെ യുദ്ധം ചെയ്യാതെ നിന്നാൽ ആപത്തു ഭവിക്കുമോ 4. The Second Future Tense. 569. രണ്ടാം ഭാവിയുടെ താല്പൎയ്യങ്ങളോ. 1. IS A REAL FUTURE. ഒന്നാം ഭാവിയോട് ഒക്കും. ഉ-ം മമ സങ്കടം അറിയിപ്പൂ (വില്വ.) സ്രാവം ഒന്നരയാണ്ടു ചെല്വൂ (വൈ. Especially with the Conditional "ഏ" വിശേഷാൽ സംഭാവ ഉ-ം ദക്ഷിണ ചെയ്തെങ്കിലേ വിദ്യകൾ പ്രകാശിപ്പു (മ. ഭാ.) ഹേതു ചൊല്ലിയേ 2. IS A LASTING PRESENT. നിത്യത കുറിക്കും. ഉ-ം ൪ ദിക്കിലും ൪ ദിഗ്ഗജങ്ങൾ നില്പു (ഭാഗ.) ചെട്ടി നാഴിയും കോലും എടു ഉ-ം നാല്വരും പിരിയാതെ നടപ്പൂ (ഭാഗ=നടപ്പാറായി) അവരെ പോല 3. IS A FUTURE OF POSSIBILITY AND NECESSITY. പിന്നെ ഔചിത്യവും ആവശ്യതയും വരും. ഉ-ം ദേവിയുടെ ദുഃഖം എന്തൊന്നു ചൊല്വു, നിങ്കനിവില്ലായ്കിൽ എങ്ങനെ And always used in arithmetical rules ഇങ്ങനെ ഗണിതസൂത്ര മീതെ, കീഴെ വെപ്പൂ, പെരുക്കൂ, കൂട്ടൂ. ഗുണിപ്പൂ (ക. സാ.) 4. IS USED TO EXPRESS THE IMPERATIVE AND PRECATIVE. വിധിനിമന്ത്രണങ്ങൾക്കും കൊള്ളിക്കാം ഉ-ം. 1st Person: ഇനി കോലത്തിരിയെ കാണ്മൂ (കേ. ഉ=ഞാൻ കാണേണം) 2nd Person: എൻ പിഴ നീ പൊറുപ്പൂ; ചെന്നു നീ ചൊല്വൂ (കൃ. ഗാ.) ൧൨൦൦ 3rd Person: ബ്രാഹ്മണന്മാർ പ്രദിക്ഷണം ചെയ്തു കൊൾ്വു (കേ. ഉ.) ഇങ്ങ
THE TWO ADVERBIAL PARTICIPLES. 570. വിനയെച്ചങ്ങൾ രണ്ടുണ്ടു; മുൻവിനയെച്ചവും (ഭൂത A. മുൻ വിനയെച്ചം (ഭൂതക്രിയാന്യൂനം.) THE ADVERBIAL PAST PARTICIPLE (“GERUNDIUM”). 571. മുൻ വിനയെച്ചത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം നാനാവിധമു പ്രധാനക്രിയെക്കും വാചകമദ്ധ്യത്തിങ്കലെ മുറ്റുവിനെക്കും a) Describing sequel of action. ഉ-ം കഴുതയെന്നറിഞ്ഞു എയ്തു കൊന്നു. അകത്തു ചെന്നു വാതിരി അടെച്ചു വടി b) The last Verb by its Tense imparts a colour to the Participle. അവസാനക്രിയ ഭാവിയോ മറ്റോ ആയാൽ ശേഷം മുൻ ഉ-ം അവർ വന്നു പണം കൊടുത്തു പുറപ്പെട്ടു പോകും (=വരും, കൊടു c) Exceptions from the identity of Subject. സമകൎത്താവു പ്രമാണമെങ്കിലും ഓരോ അപവാദങ്ങൾ ഉ ഉ-ം യുദ്ധം കഴിഞ്ഞു പുരപ്രവേശം ചെയ്തു (ശി. പു)=കഴിഞ്ഞിട്ടു തിരിയ വ 2. BESIDES THE TEMPORAL IT HAS ALSO AN INSTRUMENTAL 572. a.) കാലാൎത്ഥം അല്ലാതെ കാരണാൎത്ഥവും നടപ്പു. ഉ-ം ചോര വയറ്റിൽ നിറഞ്ഞു മരിക്കും (മ. മ.) ദേഹം നുറുങ്ങി പതിച്ചാരിരി b.) It serves often for the Conditionals. ആകയാൽ സംഭാവനാൎത്ഥമുള്ളതു തന്നെ (628.) ഉ-ം അതു തിന്നു സുഖം കാണും (=തിന്നാൽ) തെങ്ങ് വിധങ്ങൾ തിരിഞ്ഞു Chiefly with restrictive ഏ ("except") വിശേഷിച്ചു ക്ലിപ്താൎത്ഥ ഉ-ം കുടിച്ചേ തൃപ്തിയുള്ളു (പ. ത.) കൊന്നു തിന്നേ ശമം വരും (പ. ത.) ശീലം So especially after 'except' എന്നിയെ ചേൎക്കയാലും. ഉ-ം പാൽ കുടിച്ചെന്നിയേ താഴുന്നോനല്ല; നിങ്ങൾ വന്നെന്നി (കൃ. ഗാ.) With negative Participles മറവിനയെച്ചത്താലും ഈ അൎത്ഥം ഉ-ം ഔഷധം കൊടുക്കാതെ വൈഷമ്യം ഉണ്ടാം (വേ. ച. 578, 2 കാണ്ക) ഉം ചേൎത്തിട്ടും "though". ഉ-ം വൈരികളോടു വല്ലതും ചെയ്തും ഇല്ലൊരു കുറ്റം ഉള്ളിൽ (രാ. ച.) [കൊ 573. മുൻവിനയെച്ചം നടുവിനയെച്ചം പോലെ 610. പ്ര ക്രിയാവിശേഷണങ്ങൾ മിക്കതും വിനയെച്ചങ്ങൾ അത്രെ. ഉ-ം ആയി-നന്നായി 663 ഇത്യാദി ആട്ടിനെ വെട്ടിക്കൊന്നു കൊണ്ടു It denotes even consequence ഫലവാചിയായും നടക്കും. ഉ-ം താൻചത്തു മീൻപിടിച്ചാൽ (പഴ. so as to die ചാകുംവണ്ണം.) വെളുത്ത Some Verbs exist only in this Adverbial form. ചില ക്രിയാപദങ്ങളിൽനിന്നു മുൻവിനയെച്ചമേ ശേഷി ഉ-ം ഒന്നിച്ചു, തനിച്ചു മുതലായവ Adverbs may be further defined by another Adverb, chiefly of the മുൻവിനയെച്ചത്തെ പിൻനടുവിനയെച്ചങ്ങളെ കൊണ്ടു ഉ-ം ചൊല്ലുന്നതുണ്ടു കനക്കച്ചുരുക്കി ഞാൻ-പെരിക നന്നായി (ഭാര.) 4. MANY COMPOUND VERBS ARE ACCORDINGLY FORMED BY THIS 574. പ്രകാരവാചിയായ ഈ വിനയെച്ചത്താൽ ഏറിയ ഈ സംബന്ധബലാൽ ക്രിയാപദം നാമരൂപമായി മാറി<lb />യാലും വിനയെച്ചം പലപ്പോഴും മാറാതു. ഉ-ം നിൻകേട്ടുകേളി (ഭാര.) അവൻ്റെയും നിൻ്റെയും കൂടികാഴ്ച (ചാണ.)<lb /> തൊട്ടുകുളിക്കാർ തീണ്ടിക്കുളിക്കാർ, അടിച്ചുതളിക്കാർ. ഏറിയജാതി തൊഴിലുകൾ അതിൽ പെടുന്നു. ഉ-ം കെട്ടിപ്പാച്ചൽ, കെട്ടിയാട്ടം (= വെള്ള കെട്ടി ആടുക) വെട്ടിയടക്കം,<lb /> (taking possession of lands by conquering) പൂശിപ്പെട്ടി (കേ. ഉ.) പീടിക കെട്ടിവാ<lb />ണിഭം (shopkeeping). 5. THIS SHADE OF MEANING, ADVERBIAL PARTICIPLES ARE<lb /> INTENDED TO GIVE, MUST BE EXPRESSED BY AUXILIARIES; ESPECIALLY<lb /> BEFORE NEGATIVE AND CAUSATIVE VERBS. 575. മുൻവിനയെച്ചം കുറിക്കേണ്ടും അൎത്ഥതാല്പൎയ്യങ്ങളെ ഗ്ര<lb />ഹിക്കുന്നതു ചിലപ്പോൾ പ്രയാസം. ഉ-ം രത്നത്തെ കാമിച്ചു, ചത്തുകിടക്കുന്ന സൎപ്പത്തിൻ ചാരത്തു ചെല്ലും പോലെ<lb /> (കൃ. ഗ. ഇതിൽ: കാമിച്ചു എന്ന വിനയെച്ചം ചത്തുകിടക്കുന്ന എന്ന പേ<lb />രെച്ചത്തോടു ചേൎക്കൊല്ലാ; ഗദ്യത്തിൽ കാമിച്ചിട്ടു എന്നതിനാൽ<lb /> സംശയം തീരും) പറഞ്ഞ് എന്തിനികാരിയം? (ഭാര=പറഞ്ഞിട്ട്.) കൊന്നെ<lb />ന്തൊരു ഫലം (ഭാര=കൊന്നിട്ടു, കൊന്നാൽ-താഴേ നോക്ക.) ആകയാൽ വിശേഷിച്ചു മറവിനഹേതുക്രിയകളോടെ സ<lb />ഹായക്രിയകളെ ചേൎത്തു, അൎത്ഥവികാരങ്ങളെ കല്പിക്കേണ്ടതു വി<lb />ശേഷിച്ചു “ഇട്ടു“ എന്നത് കാലത്തിലും ഹേതുവിലും ഉള്ള മുമ്പു<lb /> കുറിക്കുന്നു (728 കാണ്ക.) ഉ-ം കൂടിവന്നു (573=ഒരുമിച്ചു) കൂടിട്ടു വന്നു (=കൂടിയ പിൻ.) ഇമ്മാ<lb />സം തികഞ്ഞിട്ടു നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ (കേ. രാ.) ആരുമെ കൈകൊള്ളാഞ്ഞിട്ട്<lb /> അഞ്ചാമനോടു ചൊന്നാൻ (ഭാര.) ഭരതൻ വന്നിട്ടു ഗമിക്കാം (കേ. രാ. as soon as).<lb /> എന്നു നിരൂപിച്ചിട്ടു ഒത്തതു ചെയ്ക; തത്വബോധം ഉദിച്ചിട്ട് അവളെ ഉപേക്ഷിച്ചാൻ<lb /> (ഭാര.) സങ്ക്രമത്തിന്നു മുമ്പിലും സങ്ക്രമം കഴിഞ്ഞിട്ടും (തി. പ.) ചോദ്യത്തിൽ. ഉ-ം മണ്ണു തിന്നുന്നത് എന്തിന്നു? വെണ്ണയും പാലും ഞാൻ തരാഞ്ഞിട്ടോ? ചോ<lb />റില്ലയാഞ്ഞോ? (കൃ. ഗ.) ഈ ബുദ്ധിയുണ്ടായ്ത് - ആരാനും പറഞ്ഞിട്ടോ? (ഭാഗ.) സ്വസ്ഥനായി വസിച്ചിട്ടു എന്തുകാൎയ്യം? (നള.) അതിപ്പോൾ പറഞ്ഞിട്ടെന്തു<lb /> ഫലം? (കേ. രാ=പറകയാൽ-മീതേ കാണ്ക.) [ 210 ] "ഉടൻ" എന്നതിനാൽ പദ്യത്തിൽ സമശക്ത്യാൎത്ഥം ജനി ഉ-ം പഠിക്കുന്ന പുമാൻ അഖിലപാപങ്ങൾ നശിച്ചുടൻ ബ്രഹ്മാനന്ദം പ്രാപി 6. REPETITION OR CONTINUATION OF AN ACTION MAY BE 576. ക്രിയാവൎത്തമാനവും തുടൎച്ചയും വിനയെച്ചയിരട്ടിപ്പി ഉ-ം (തപ്പിതപ്പി നടന്നുനടന്നു (ശീല. went on feeling=തപ്പികൊണ്ടു.) 7. IT PRECEDES THE FINITE VERB WITH THE CASES GOVERNED 577. a.) മുറ്റുവിനെക്കും അതിനോടു ചേരുന്ന വിഭക്തികൾ്ക്കു ഉ-ം വന്നു ഭൂമിയെ ആക്രമിച്ചു. b.) എന്നിട്ടും മുറ്റുവിനെക്കുറ്റകൎമ്മം പലപ്പോഴും തലെക്കലും, ഉ-ം ഭൂമിയെ വന്നാക്രമിച്ചു (നള.) ഈശനെ ചെന്നു വണങ്ങി (നള.) അസു വൃത്താന്തം എന്നെ പറഞ്ഞറിയിക്കേണം (അറിയിക്ക ൨ ദ്വിതീയയോടു.) അദ്ദേഹത്തിനോടു-എത്രശത്രുക്കൾ വന്നു-യുദ്ധം ചെയ്തു; ഗളനാളം-ചക്രം എ c.) എന്നാൽ പദ്യത്തിൽ മുൻവിനയെച്ചം അവ്യയീഭാവ ഉ-ം അവിടെ ഇരിക്ക പോയി (രാ. മ.) കരേറുക ഭവാൻ മുതിൎന്നു (മത്സ്യ.= വിശേഷിച്ചു മറവിനയെച്ചങ്ങളായ മടിയാതെ, പാരാതെ, 8. THE NEGATIVE ADVERBIAL PARTICIPLES. 578. മറവിനയുടെ മുൻപിൻ വിനയെച്ചങ്ങളുടെ പ്രയോ 1. THE FIRST NEGATIVE ADVERBIAL PARTICIPLE HAS CHIEFLY THE "ആഞ്ഞു" (എന്നന്തമുള്ള മറമുൻവിനയെച്ചം 281, 1 (280) a.) കാലാൎത്ഥം. ഉ-ം കാമഭ്രാന്തി സഹിയാഞ്ഞു-അന്യകൈപിടിച്ചു (കേ. ഉ.) ഇത്തരം സഹിയാ b.) കാരണാൎത്ഥം (ഇട്ടു 575 ചേൎക്കേണ്ടിവരും.) ഉ-ം ദശരഥൻ രാമനെ ആകാഞ്ഞു കൈവിട്ടു എന്നല്ല (കേ. രാ.=ആകാ ഭവാനെ കരുതാഞ്ഞിട്ടിങ്ങനെ വന്നതു (വേ. ച.) 579, b. 2. THE SECOND NEGATIVE ADVERBIAL PARTICIPLE IS A REAL "ആതെ" അന്തമുള്ള മറപിൻവിനയെച്ചം ഉള്ളവണ്ണം കാലാൎത്ഥം. (579, b.) ഉ-ം കണ്ണുനീർ കൊണ്ടവൻ ചൊല്ലാതെ ചൊല്ലിനാൻ (കൃ. ഗാ. not by - but). To avoid confusion, Negative Participles with temporal power ought, as മീതെ (575) സൂചിപ്പിച്ച പ്രയാസത്തെ ഒഴിക്കേണ്ടതിന്നു ഉ-ം അവൻ കല്യാണം ചെയ്യാതെ ഒരുത്തിയെ കൊണ്ടുവന്നു പാൎപ്പിച്ചു (with Yet in Poetry it is often placed after the finite Verb. പദ്യത്തിങ്കലോ പിന്നെ പിന്നേയും മുറ്റുവിനയെ പി ഉ-ം ചൊല്ലു നീ മടിയാതെ ഭാര. 577. c. ഉപമേയം. b.) Its conditional bearing. സംഭാവനാൎത്ഥത്തിൽ കാലാൎത്ഥത്തോടേ കലൎന്നു കാണും. ഉ-ം ശീലം അറിയാതെ സ്ഥലം കൊടുക്കരുത് ഗ്രാമ്യം=അറിയാഞ്ഞാൽ ആറേഴുമാസം കഴിയാതെ ചെയ്യരുതു (ശി. പു.) 572, b. c.) It occurs mostly with the power of an Infinitive (in the adverbial sense and is resolvable by "so that". അവ്യയീഭാവത്തിൽ തന്നെ (573 എന്ന പോലെ.) ഉ-ം പൊരുതു ഗംഗയും തരിക്കാതെ കണ്ടു (712) തടുത്തു നിൎത്തെണം (കേ. രാ= തെക്കേപാട്ടുകെട്ടിൽ (തമിഴ് അനുസരിച്ചിട്ടു) വിധിയായിട്ടു ഉ-ം ഏറപ്പറഞ്ഞു പോകാതെ ദുരാത്മാവേ (ചാണ.) അധൎമ്മം ചൊല്ലാതെ നീ ഇതിന്നും മറവിനയാൽ ഒരു വിശേഷണം. ആകാതെ പോകാതെ ഭോജനനാഥ (കൃ. ഗ. don't become wicked). e.) Two Negatives are generally joined by ഉം, ഉം. രണ്ടു മറമുൻവിനയെച്ചങ്ങളെ ഉം—ഉം കൊണ്ടു ചേൎക്ക ക്രമം. ഉ-ം നല്ലവണ്ണം അറിയാതേയും കാണാതേയും ഒരു കാൎയ്യം ചെയ്യരുത്. എങ്കിലും: എഴുനീറ്റു ഒന്നുമേ മിണ്ടാതെ നോക്കാതെ തന്നിടം പുക്കിരുന്നു 9. THE FIRST ADVERBIAL PARTICIPLE IS ALSO FOUND, HOWEVER 579. കേൾ്ക്കാദികളിൽ ദുൎല്ലഭമായിട്ടു കൎമ്മമായും നടക്കുന്നു മുൻ a.) Without a Subject (=Passive). കൎത്താവില്ലാതെയും (കൎമ്മത്തിൽക്രിയ.) ഉ-ം അവരെ നിരുത്സാഹേന കണ്ടു (ചാണ.) ചൊല്ലി (അരുൾ ചെയ്തു) കേട്ടു; b.) Sometimes with a Subject. കൎത്താവോടു കൂടയും കാണാം. ഉ-ം ശ്രോത്രീയൻ ചൊല്ലി ധരിച്ചു (നള.) വിപ്രൻ പറഞ്ഞു ധരിച്ചു ഞാൻ വിശേഷിച്ചു മറവിനയെച്ചങ്ങളോടേ. ഉ-ം "ആതെ" നിൻ കഴൽ വണങ്ങിടാതെ പൊറുക്കുമോ? (പ. ത.) അവ "ആഞ്ഞു" വെന്തു പൊറാഞ്ഞു ചെന്നു (ഭാര.) 578, 1. സൂചകം: "നിരുത്സാഹേന, കൂടാതെ, അടഞ്ഞു" മുതലായ 10. ATTEMPT TO EXPLAIN THE USE OF THIS ADVERBIAL PARTI 580. നടുവിനയെച്ചത്തിൻ്റെ സ്ഥാനം മുൻ വിനയെച്ചം എങ്ങനെയെന്നാൽ ചെയ്തു അഥവാ ചെയ്വാൻ തുടങ്ങി എന്നത് പാൽ തൂകകണ്ടു (കൃ. ഗാ=തൂകി.) കുത്തു കൊള്ളക്കണ്ടു (ചാണ.) തല്ലുവരക്കണ്ടു സാധാരണമായിട്ടു: തമ്മിൽ വിവാദിപ്പതു കേട്ടു (പ. ത.) അവർ കളിക്കു The Verbal Participle is even treated as a Noun. നാമം പോലേത്ത പ്രയോഗവും ഉം ചേൎത്തു ജോതിഷത്തി ഉ-ം ശുക്രൻ നിന്നാൽ ശയന സൌഖ്യവും വിശേഷ വസ്ത്രങ്ങൾ ലഭിച്ചും ഫലം THE ADVERBIAL FUTURE PARTICIPLE (SUPINUM). It may be compared to the Sanscrit and Latin Supinum and is 581. പിൻവിനയെച്ചം സംസ്കൃതത്തിലേ തും അന്തമുള്ള 1. ITS ORIGINAL POWER IS TEMPORAL, "BEING ABOUT TO" (INTEN പിൻവിനയെച്ചത്തിൻ്റെ മൂലാൎത്ഥം ആകട്ടെ സംഭവിക്കാറാ അകൎമ്മകങ്ങളിൽ (Intr. V.) ഉ-ം മരിപ്പാൻ മൂന്നു നാൾ അണഞ്ഞാൽ (മ. മ. 3 days before death) പുലരു പറവാൻ വന്നു (dicturus venit). ചാവാൻ പോകുന്നു. നാശം അവന്നു വരായ്വാൻ (ഭാര. lest) ഇങ്ങനെ അഭിപ്രായാൎത്ഥത്തി സകൎമ്മകങ്ങളിൽ (Trans. V.) ഉ-ം രാജാക്കന്മാർ വന്നെതിൎക്കും ഈ ഭൂമി അടക്കുവാൻ. But also bare consequence വെറും ഫലത്തേയും കുറിക്കും. ഉ-ം രാവണൻ സീതയെ കൊണ്ടുപോയി—രാക്ഷസകുലം മുടിച്ചീടുവാൻ 2. BUT IN GENERAL IT STANDS LIKE THE DATIVE BEFORE VERBS 582. അഭിപ്രായം, ഇഷ്ടാനിഷ്ടം, നിപുണത, അവശതാ ഓരൊ ക്രിയകളോടും (580 ഉപമേയം) ചോദിപ്പാൻ തുനിഞ്ഞു. പോവാൻ കല്പിച്ചു. വേദം പഠിപ്പാനാക്കി. ചെയ്വാൻ നാണീടൊല്ലാ നാവിൽ വാണീടുവാൻ (പ. ത. don't disdain to preside over അത്തൽ എത്തായ്വാൻ അനുഗ്രഹിക്ക (ഭാഗ. 578, 2 c. കാണ്ക.) ഭാ: ന: ച: ഖണ്ഡിപ്പതിന്നു വാൾ ഓങ്ങി. നിങ്ങൾക്കു ഞങ്ങളെ കാണ്മതിന്നു ഉണ്ടു, ഇല്ല, വരും മുതലായവ മതിയാകും. ഉ-ം ചിലതു ചോദിപ്പാനുണ്ടു. കാൎയ്യങ്ങൾ പലവുണ്ടു നിങ്ങളാൽ സാധിപ്പാനും ആകുന്നു എന്നതും കാണുന്നു. ഉ-ം നേരം പുലരാൻ ആകുന്ന വരെക്കും (പൊലീ.) b.) Before certain Nouns, to which ആക etc. may be joined. ഓരൊ നാമങ്ങളോടും അദ്ധ്യാരോപത്തിൽ നില്ക്കും. ഉ-ം ചെയ്വാൻ ആശ (=ചെയ്കയിൽ ആശ ഉണ്ടേറ്റവും (കൃ. ഗാ. 583, 2, അതിന്നു ആക. (അല്ല) ഉണ്ടു (ഇല്ല) അത്രേ, തന്നേ (346) 1. അത്രേ: ജയിപ്പാൻ പണിയത്രേ (817). [ 217 ]
എന്തു 552, 5. അജ്ഞാനികളെ പോലെ ഖേദിപ്പാൻ എന്തു ഭവാൻ? (ഭാര.) രക്ഷിപ്പാൻ എന്തു എന്തൊരു കാരണം തക്ഷകൻ വരായ്വാൻ? (ഭാര.) ഇല്ലായ്വാൻ എന്തുസംഗതി? c.) When Nouns govern this Supine it is either in consequence of എന്നാൽ അദ്ധ്യാരോപത്താലും (ഉണ്ടു ഇത്യാദി) കൃദന്തങ്ങ ഉ-ം അങ്ങനെ പറവാൻ കാരണം; അൎത്ഥാൽ എന്തെന്നാൽ അഥവാ എന്നിട്ടും: ആശ്രമത്തിന്നു പോവാൻ മാൎഗ്ഗം നീ കാട്ടിത്തന്നീടുക (ഹ. ന. കീ.) 3. THE AUXILIARIES ADDED IN MODERN LANGUAGE TO RENDER 583. ഈ ചതുൎത്ഥി ശക്തിക്കു ഇപ്പോഴത്തേ നടപ്പിൽ സ ഉ-ം ഭുജിപ്പാനായി നല്കി (ഭാര.) കാപ്പാനായ്ക്കല്പിച്ചു; പഠിപ്പാനായിട്ടുവന്നു; നിഗ്രഹിപ്പാനായ്ക്കോണ്ടവതരിച്ചു മുതലായവറ്റിനു ശ്രാവ്യത കുറയും. b.) വേണ്ടി (791.) ഉ-ം രക്ഷിപ്പാൻ എന്നെവേണ്ടി കൊന്നു (കേ. രാ. I killed them to save me) 2. THEIR SUBSTITUTES ARE: ഇതിന്നു പകരം നടക്കുന്നവ ഏവ എന്നാൽ. ഉ-ം a.) ഭാവിനപുംസകചതുൎത്ഥികൾ 582, a. അവറ്റിന്നു "ആ ഉ-ം ഭാരം തീൎപ്പതിന്നായി പിറന്നിതു കൃഷ്ണൻ (പദ്യം.) ഭൂമിപാലിപ്പാൻ അഭി b.) വേണം എന്നും, വേണ്ടുന്നതിന്നു, വേണ്ടതിന്നു ഇത്യാദി ഉ-ം കൊടുക്കേണം എന്നു ഭാവിച്ചു, വരിക്കേണം എന്നവൾ്ക്കാഗ്രഹം (നള.) They are a ready help to avoid repetition of the same form. രൂപാവൎത്തനം ഒഴിപ്പതിന്നും കൊള്ളാം: ഉ-ം ഇതു മാറ്റേണ്ടതിന്നു ഒരു വഴി വിചാരിക്കേണം എന്ന് അവനോടു ക c.) ആറു with Relative Participles. ആറു (594, 3 നോക്ക) എന്നതു പേരെച്ചങ്ങളോടു ചേൎത്താൽ: d.) Nouns expressive of desire prefer to rule a Locative. ഇഛ്ശാൎത്ഥമുള്ള നാമങ്ങൾ്ക്കു ക്രിയാനാമസപ്തമി പ്രമാണം. ഉ-ം നിങ്ങൾ്ക്കു ജീവിക്കയിൽ ഇഛ്ശ ഉണ്ടെങ്കിൽ (രാമ.) ദോഷം ചെയ്കയിൽ നിങ്ങൾ ആർ എന്നറികയിലാഗ്രഹമുണ്ടുമേ (വേ. ച.) 582, b. 613 കാണ്ക. നാമകൃദന്തപ്രഥമയും സാധു. ഉ-ം നിൻ പാദശുശ്രൂഷമമാഗ്രഹം (നള.) മൽപ്രാണധാരണം വാഞ്ഛയുണ്ടെ f.) വെന്തുപോം എന്നോൎത്തൊരു ഭീതി (ഭാര. പ്രസാദം ലഭിപ്പാൻ ഭീതി. 4. IN A FEW CASES THIS SUPINE BECOMES A REAL NOUN. 584. പിൻ വിനയെച്ചം എത്രയും ദുൎല്ലഭമായിട്ടു ക്രിയാനാമ ഉ-ം എനിക്കു തിന്മാൻ കൊടുക്കുന്നു (=തിന്മാനുള്ളതു വളരെ കിട്ടി=ഭോ വിഭക്തികളോടും നടക്കുന്നു. ഉ-ം അത്താഴത്തിന്നു നല്ലവണ്ണം കൂട്ടുവാനും മറ്റും ഉണ്ടാക്കി (ശീല.) സാ 5. THE RELATIONSHIP BETWEEN THE FIRST AND SECOND PARTI 585. മുൻ പിൻവിനയെച്ചങ്ങൾ്ക്കു തമ്മിലുള്ള സംബന്ധ a.) തുടങ്ങാദികൾ്ക്കു പുരാണത്തിൽ നടുവിനയെച്ചത്താലേ മുൻവിനയെച്ചത്തെയോ ക്രിയാരംഭം കഴിഞ്ഞു എങ്കിലും ശ ഉ-ം കരഞ്ഞു തുടങ്ങി (ശബ.) ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ നാരങ്ങ പറിപ്പാൻ c.) (European languages would prefer the second Adverbial where the അഭിപ്രായാൎത്ഥമല്ല (581, 1) അപേക്ഷാൎത്ഥം (787) മുന്തിവ ഉ-ം ദയ ചെയ്തു തരേണം; മനസ്സുണ്ടായിട്ടു എന്നെ രക്ഷിക്കേണം (be so good വിശേഷിച്ചു മറവിന പ്രയോഗത്തിൽ "ആതെ" സാധാ ഉ-ം പോയി ആരുമേ അറിയായ്വാൻ (ഭാര.) ആരുമേ കാണായ്വതിന്നു (ഭാര.) IV. പേരെച്ചങ്ങൾ. THE ADJECTIVE PARTICIPLES. A. ശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ. THE RELATIVE PARTICIPLES. 1. POINTS OF DIFFERENCE BETWEEN ADVERBIAL AND ADJECTIVE 586. ക്രിയാവിശേഷണത്തിൽ നാമവിശേഷണത്തിന്നു 2. THEIR CONSTRUCTION IS RESOLVABLE BY "WHO, WHICH", OR INDICATIVE “THAT,” OR BY PARTICIPLES, OR BY NOUNS (THIS PARTICIPLE, STANDS FOR ALL THE CASES OF THE ENGLISH RELATIVE PRONOUN). 587. രണ്ടു മൂന്നു പദങ്ങളെ ഒന്നാക്കികെട്ടുന്ന ഉപയോഗമാവിതു — ഉ-ം (Cfr. wearing clothes, falling sickness etc.) 1.) വൎത്തമാനം- ചിരിക്കുന്ന ഒച്ച കേട്ടു; (the voice of laughter) കാൎയ്യം ആകക്കെടുന്ന ശോകം (കേ. രാ) വന്മദം പെരിയ ദുൎമ്മതേ (ഭാര. 174 കാണ്ക.) മറ്റുള്ളവര ഉപദ്രവിച്ചു ദ്രവ്യം കൊണ്ടു പോകുന്ന കള്ളൻ. കമ്പത്തെ കൊണ്ട് പാരിടം തന്നുടെ സംഭവം തന്നെയും പാലനവും ഇല്ലായ്യ തന്നെയും ആചരിച്ചിട്ടുവാൻ കല്യത കോലുന്ന ചില്ലിയുമായി (കൃ. ഗാ. eyebrows, the moving whereof would suffice to save or annihilate this world) താതനെ പിരിയുന്ന ദുഃഖം (ഭാര. the pain of leaving a father) (229 കാണ്ക.) ഭാവ്യർത്ഥം. നാളെ പോകുന്ന ആൾ (the person, who will leave tomorrow). 2.) ഭൂതം-ജനിച്ചരാശി; (the sign under which he is born) കെട്ടിയ മരത്തിനു കുത്തുമരുതു (പഴ.) ദ്വാദശി നോറ്റ ഫലം (ഹ. ന. കീ the reward for fasting) ശസ്ത്രങ്ങൾ ഏറ്റ നോവു (ഭാര. pain caused by) ഇണപെറ്റ സഹജൻ കേ. രാ. twin brother) കേണിതു മരിച്ച ശങ്കയാൽ (കേ. രാ. they wept fearing D. may be dead already) കുരങ്ങു ചത്ത കുറവൻ (പഴ. the K. whose money) രാജാവ് പശുവിനെ കൊടുത്ത ബ്രാഹ്മണൻ the Br. to whom) ദേവി തൻ ചൊല്ല് എല്ലാം നെഞ്ചകം പൂകിന കുഞ്ചൻ (കൃ. ഗാ. K. into whose heart all her words had entered). കട്ട മുതൽ (stolen goods). ഇരുന്ന ഭൂമിയെ ഉപേക്ഷിക്കാം (one may give up the country in which one lived) അവർ നിന്നൊരു ദേശവും, വന്നൊരു വേലയും കൂടിമറന്നു (കൃ. ഗാ.) മാനിനെ കൊന്നൊരു മാംസം (കൃ. ഗ.) നമ്മെ പിരിഞ്ഞുള്ള വേദന (കൃ. ഗാ. pain of separation from us) മുറിഞ്ഞുള്ള താപം (ഭാര.) വന്ന സംഗതി (the reason why one has come) (229 കാണ്ക.) സ്പഷ്ടഭൂതം: വില്ല് ഒരുനാളും തൊട്ടിട്ടില്ലാത ഭൂദേവൻ (ഭാര.) നിഷേധഭൂതം: (ദുൎല്ലഭം)-ആരുമേ അറിയാഞ്ഞൊരു ദേശത്തിൽ (കേ. രാ. പൂണാഞ്ഞു എന്നുള്ളു വേദന) (281, 2 (കാണ്ക) 3.) ൧ാം ഭാവി (ശീലഭാവി): വൈരാഗ്യം വരും കഥ (ഭാര.) ഉള്ളിൽ നടുങ്ങും കടത്തില വാളുകൾ (ഭാര=നടുങ്ങുമാറ്റുള്ള), തപമിയലും ഋഷിമാരെ [ 222 ] വിശ്വസിപ്പാൻ വേല (പ. ത.) പാടും വീണ. ആടുംചൂതു (the dice with which or which) (230, 1 കാണ്ക) ക്രൂരത ചെയ്യും പേർ എയ്യുന്ന പെരുമാൾ (കേ. രാ.) ഭൂതാൎത്ഥം: പണ്ടു ഞാൻ കൈലാസത്തെ ഇളക്കുന്നേരം — ശപിച്ചേൻ(കേ. രാ.) ദുൎല്ലഭം: വേദ പാലകരായി വിളങ്ങുമബ്രാഹ്മണർ തന്നുടെ പാതം (വില്വ. 230, 2 കാണ്ക) സ്പഷ്ടഭാവി (സഹായക്രിയകളോടെ): ബോധിപ്പിപ്പാനുള്ള അവസ്ഥ; (the story, which is or was to be told) വരുവാനുള്ള കാൎയ്യം മുമ്പിൽ വിചാരിക്കരുതു (don't make plans about future things). കീഴിൽ കഴിഞ്ഞതും വൎത്തമാനവും മേലിൽ ഉണ്ടാവാനിരിക്കുന്ന വാൎത്തയും (ഹ. ന. കീ.) 4.) ൨ാം ഭാവി-സൎവ്വജ്ഞരായിപ്പൊരു ശങ്കരാചാൎയ്യർ; മിഥിലവാഴ്വരചൻ (രാ. ച.) ജനിപ്പൊരു വിനപ്പാടും മരിപ്പൊരു പിണിപ്പാടും (കൃ. ഗ. 230, 3 കാണ്ക). നിഷേധ ഭാവിയുടെ പഴയ പേരെച്ചം (282 കാണ്ക.) താൻ ഉണ്ണാതേവർ; നേരില്ലാ കള്ളമൊഴിയാളുടെ ശീലം (പ. ത.) താൻ നേടാപ്പൊന്നി (പഴ.) കുലാക്കുല ചെയ്തു (ഭാര=മരിച്ചു മരിയാതെ 578, 2). അഞ്ചാറു ദിവസം മണം പോകാ കുറുമൊഴി ( ദേ. മാ.) നിഷേധ ഭാവിയുടെ രണ്ടാം പേരെച്ചം (284 കാണ്ക.) ഞാൻ ചൊന്ന ദേശവും ചൊല്ലാത ദേശവും (കേ. രാ.) പണ്ടെന്നും കാണാതൊരുത്തനെ കാണായി; പണ്ടെന്നും കാണാത-വേലകൾ (കൃ. ഗ.) ഇതിൽ ചൊല്ലാതുള്ള കഥകൾ (the stories not contained in this work) (ഭാര.) ഉണ്ട ഉണ്ണി ഉണ്ണാത്ത ഉണ്ണി (പഴ.) "ഇനി" എന്നതു ചേൎക്കിൽ സംശയാൎത്ഥം തീരെ നീങ്ങും. ഇനി വരാതവണ്ണം (850, 1 കാണ്ക.) 3. PASSIVE RELATIVE PARTICIPLES ARE NOT ABSOLUTELY REQUIRED. 588. പടുവിനയുടെ പേരെച്ചം ശുദ്ധ മലയാളത്തിൽ വേണ്ടാ. പിടിച്ചനരി, കൊന്ന മനുഷ്യൻ എന്നതിൽ ഒരു മനുഷ്യൻ കൊന്നു എന്നും ഒരു മനുഷ്യനെ കൊന്നു എന്നും ഉള്ള ഉഭയാൎത്ഥം ജനിച്ചാലും അവനെ കൊന്ന മനുഷ്യൻ, the man who killed him അവൻ കൊന്ന മനുഷ്യൻ the man whom he killed (=അവനാൽ കൊല്ലപ്പെട്ട മനുഷ്യൻ) എന്നതിനാൽ വാദം തീരും. അവർ ഓരോരൊ തറ കാപ്പാനായി കല്പിച്ച നായന്മാർ (അൎത്ഥാൽ മേൽ അധികാരികൾ അവരെ കല്പിച്ചാക്കി കല്പി=ക്കപ്പെട്ട). എന്നിങ്ങനെ സംസ്കൃതാദി ഭാഷകളിലേ പ്രയോഗം അത്യാവശ്യം അല്ല. കൎമ്മത്തിൽ ക്രിയയുടെ അതിപ്രയോഗ [ 223 ] ത്താൽ ശ്രുതികഷ്ടം ഭവിക്കുന്നത് കൂടാതെ മലയാള ഭാഷാഭാവം പോയ്പോകും (പെടുക 641.) 4. GENERALLY SPEAKING NO NOUN CAN BE PRECEDED BY MORE THAN ONE RELATIVE PARTICIPLE, THE ATTRIBUTES PRECEDING IT, BEING REGARDED AS ITS MODIFICATION, MUST BE CHANGED INTO ADVERBIALS. 589. നാമങ്ങൾക്കു വിശേഷണത്തിന്നു ഓരേ പേരെച്ചം മതി. പേരെച്ചത്തിലുള്ള ക്രിയാഭാവേന ഓരൊ പേരെച്ചത്തെ വിശേഷിക്കേണ്ടും പേരെച്ചം വിനയെച്ചമായി മാറുക വിധി. ഉ-ം നന്നായുറച്ചിളകാത്തൊരു നിശ്ചയം വന്നു (ചാണ.) ഞാൻ പിറന്നു വളൎന്ന വീട്ടിൽ (അൎത്ഥാൽ: ആ വീട്ടിൽ ജനിക്കയും വളരുകയും ചെയ്തതു, എന്നാൽ ഈ വളൎത്തൽ പിറന്നന്നേ ആ വീട്ടിൽ തന്നെ നടന്നതു.) നിനയാതെ കണ്ടു പിടിച്ച മീൻ: നിനയാതെ എന്നതു കണ്ടു എന്ന വിനയേച്ചത്തെയും, കണ്ടു എന്നതു പിടിച്ച എന്ന പേരെച്ചത്തേയൂം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു (265, 2 ഉപമേയം.) രണ്ടു നിഷേധങ്ങളിൽ ഒന്നാമത്തേതു ക്രിയാവിശേഷണമാകും. ഉ-ം ശക്തിയും ഇല്ല ഭക്തിയുമില്ലാതോൎക്ക (പ. ത= ശക്തിയും ഭക്തിയുമില്ലാതോൎക്ക) Legitimate Exceptions: 590. എന്നാൽ ഈ വിധാനത്തിന്നു വിരോധമുള്ള ചില അപവാദങ്ങൾ പ്രമാണമായി നടക്കുന്നു. a.) സംസ്കൃതാകൎഷണത്താൽ ഗദ്യത്തിൽ കാണുന്ന ഓരൊ നടപ്പു മലയാളഭാഷാഭാവത്തിന്നു പ്രതികൂലം അത്രെ. സംസ്കൃത ഇംഗ്ലിഷ് ഭാഷാഭാവത്തെ അല്ല അവറ്റിൻ രീതിയെ അനുസരിച്ചു ഭാഷാന്തരീകരിക്കയാൽ ഈ അബദ്ധം പ്രമാണമായി പോകും എന്നു ക്ലേശിക്കുന്നു ഉ-ം നിണക്കുള്ള വലുതായ പണി (വലുതായ നിൻ്റെ പണി). തുണികളെ നെയ്യുന്ന (നെയ്യുന്നതായി) നമ്മുടെ അടുത്ത വീട്ടുകാരൻ. മണ്ണു മുതലായതു തേച്ചു കളയാതെ ഒന്നിന്നും കൊള്ളരുതാത്ത(തായി) കുത്തു പിടിച്ച പയറും ഈ മൂന്നിൽ ഒടുക്കത്തേ ഉദാഹരണത്തെ ഒരുപ്രകാരത്തിൽ സമ്മതിക്കാം. അതിൻ്റെ ശ്രുതികഷ്ടം ഉം ചേൎത്താലും നീങ്ങാ. [ 224 ] b.) പദ്യസമ്പ്രദായത്തിന്നു വിശേഷിച്ചു ഭാവിപേരെച്ചം അനുകൂലം ആകുന്നു (366 കാണ്ക.)
ആചാരമല്ലാത്ത വല്ലാത്ത മോഹങ്ങൾ (ശീല. 578, e. ഉപമേയം.) c.) പ്രതിസംഖ്യകൾ ചേരുമ്പോഴും. ഉ-ം കേളി ഏറുന്ന മറ്റുള്ള നൃപന്മാർ (381 — 392 കാണ്ക.) d.) പ്രതിസംജ്ഞകൾ കൂടുകിലും (e. f.) ഉ-ം ആണ്ടു തികഞ്ഞൊരു (390) തന്നുടെ പുത്രൻ (ശി. പു.) അല്പ സൌഖ്യം കൊതിച്ചെന്നുടെ മാനിനി (നള.) e.) ചില പേരെച്ചങ്ങൾ സമാസരൂപേണ ഗുണവാചകങ്ങളായി പോയതിനാലും (d. f.) ഉ-ം അവനുടെ കെട്ടിയ പെൺ (പ. ത.) എൻ്റെ പെറ്റമ്മ അവളുടെ ഉടുത്ത പുടവ (ഭാര) തന്നുടെ വളൎത്ത മാതാ. (596 കാണ്ക) അവളുടെ "അന്തിക്കു മേൽ കഴുകുന്ന വെള്ളം" (ശീല her evening-wash water). f.) നാമഷഷ്ഠിയുമായി കൂടക്കൂടെ (d. e.) ഉ-ം എന്നുള്ള ഹംസത്തിൻ്റെ വാക്കു; കല്യമായുള്ള നളൻ്റെ കഥാമൃതം (നള.) വെള്ളിലയുടെ ഇടിച്ചു പിഴിഞ്ഞനീർ (വൈ. ശാ.) 368, 389. കാണ്ക. 5.) THE MOST IMPORTANT CONJUNCTIONS (OF EUROPEAN LANGUAGES) ARE EXPRESSED BY NOUNS (ABSOLUTE OR OTHER CASES) JOINED TO RELATIVE PARTICIPLES. 591. പേരെച്ചം പല നാമങ്ങളോടു ചേരുന്നതിൽ മുഖ്യമായവ അഞ്ചു കൂട്ടമായി പറയാം. (സ്ഥലസമയകാരണപ്രകാരവാചികളായ ഉഭയാന്വയീകങ്ങൾ തന്നെ-വിഷയാൎത്ഥവും ഉണ്ടു.) a.) Place "where". സ്ഥലവാചികളോടു പേരെച്ചങ്ങൾ ചേരുന്നു. [ 225 ] ഉ-ം അവരുള്ളവിടെ (ഭാര=ഇട=ഇടം where). ഒട്ടു ഞാൻ അറിഞ്ഞേടം പറയാം (ചാണ. as far as). വയറുള്ളേടം എല്ലാം നോം (വൈ. ശാ. the whole abdomen). തടവുകാരൻ വന്നു ഞങ്ങൾ ഇരുന്ന സമീപം ഇരുന്നു (പോലീ.) 592, 8. ഓളം (592, 10. 593, 1. 594, 4. ഉപമേയം.) കണ്ടോളം പവിത്രം (ഭാര.= ഇടത്തോളം.) തിരഞ്ഞോളം കണ്ടു കൂടാതെ ദേവൻ (ഭാര nowhere or seek where you like). b.) Time "when, whilist, as, after" etc. 592. സമയവാചികളോടു പേരെച്ചങ്ങൾ മൂന്നും ചേരും-ഉം.
കാലാൎത്ഥം ഉറപ്പിപ്പതിന്നു "നേരം, കാലം" ചേൎക്കാറുണ്ടു. നോവോളം നേരം അട്ടകൊളുത്തി (വൈ. ശാ. till). പറഞ്ഞതു ഫലിപ്പോളം നേരം പ്രയത്നം ചെയ്തീടും; മുടി ഭരതനും, അടവി രാമന്നും-തരുവോളം നേരം അടങ്ങൊല്ലാ; മൂവരും മറയോളം നേരം ഇരുന്നു ഞാൻ (കേ. രാ. waited till they become invisible) ൧൦൦൦ വത്സരം തികവോളം കാലം (ഭാര.) പരിണാമാൎത്ഥം (Measure): പൊറുക്കരുതാതോളം കാച്ചുക (മ. മ.) വസ്ത്രം അഴിച്ചോളം ഉണ്ടങ്ങു പിന്നെയും (ഭാര.) as often as he pulled off) സേവിച്ചോളം വൎദ്ധിച്ചു വരും കാമം (ഭാര.) ചിന്തനം ചിന്തിച്ചോളം സാദ്ധ്യമല്ല; (the more you consider, the less); അവൻ ഓൎത്തോളം എത്രയും മൂഢൻ (ഭാര=ഓൎക്കുന്തോറും.) പാൎത്തോളം പിഴയെത്ര നമുക്കു each moment of delay is a mistake more; കേട്ടോളം കേൾപാൻ തോന്നും (ഭാര.) കണ്ടോളം ഭയം ഉണ്ടാം (രാമ.) ചാപം വലുതായോളം വളവേറും (ഗണി. the longer they are the more the bent എന്മോളം ധീരൻ (കൃ. ഗാ. so bold as to say). മാനിനിമാരുടെ സഖ്യവും ഉള്ളോളവും മാധവൻ മേനിയും (ഭിന്നമായി) ഉണ്ടായി (കൃ. ഗാ.) എണ്ണമില്ലാതോളം ഉണ്ടാം അധൎമ്മം (സ. ബ.) കണ്ടു കൂടാതോളം (until he could no longer bear the sight).
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||