— 353 —
4. ൨ാം ഭാവിരൂപംː
(ചോː) എങ്ങനെ കാലം കഴിക്കേണ്ടു നാം ഇനി;? എങ്ങനെ വസിക്കേണ്ടു?
(നള. how shall=how can?) പാൎക്കേണ്ടു (ഉ-ം 538, 1) വിധിയിൽː ഇരിക്കേണ്ടു
(you may sit down).
In poetry the Noun stands often instead of the Infinitive.
പദ്യത്തിൽ നാമം നടുവിനയെച്ചത്തിന്നു പകരം നില്ക്കും
ഉ-ം ത്വൽപ്രസാദത്തിനാൽ എൻപുത്രരക്ഷണം വേണം (കേ. രാ.) കണ്ടുകൊ
ൾവിതു വേണ്ടുമതു (രാ. ച)
In the Dative power of the 2nd Adverbial.
പിൻവിനയെച്ചത്തിൻ ചതുൎത്ഥ്യശക്തിയിൽ “വേണം എ
ന്നു“ എന്നതു നടക്കുന്നു 583, b.
2. വേണം WITH THE MODERN INFINITIVE IS MORE POLITE. THE
SAME IS REQUIRED AFTER ഉ AND ഏ F. I.
787. പുതിയ നടുവിനയെച്ചത്തോടുള്ള “വേണം“ മാനാ
ൎത്ഥത്തിൽ ഏറുകയാൽ നിമന്ത്രണത്തെയും 619 അപേക്ഷയെ
യും കഴിക്കാറുണ്ടു.
പുതുനടുവിനയെച്ചംː അരുൾ ചെയ്കവേണം കൃപാനിധേ (ശി. പു.)
നിന്തിരുവടി പൊറുത്തു കൊൾക വേണം (വില്വ.)
മുഞ്ചെല്ലൂലും സാധിക്കുംː വേണം രാജാവാജ്ഞയെ ചൊല്ലുക (വ്യ. മാ.)
a.) മേൽചൊന്ന പ്രാൎത്ഥനാൎത്ഥത്തെ “വേണമേ“ (=വേ
ണം + ഏ) എന്നതിനാലും സാധു.
പ. നടുവിനː എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണമേ; സംഭ്രമം തീൎത്തരുളേണമേ
(നള.) രക്ഷിച്ചരുളേണമേ (ഭാര. 619.)
പു. നടുവിനː സംസാരതോയാകരത്തെ കടത്തുക വെണമേ (ഭാഗ.)
ആകേണം ൟടേണം 647 സമാൎത്ഥത്തിൽ പ്രയോഗിക്കാം.
b.) ഏ പ്രത്യയം കൂടിയ വേണ്ടു നടുവിനയെച്ചനാമങ്ങളോടു
(610) നിന്നാൽ അവധാരണാൎത്ഥവും ഭവിക്കും. ഉ-ം
നടുവിː ശങ്കിക്കവേണ്ട—ഞാൻ ചൊന്നതു കേൾക്കെ വേണ്ടു (ഉ. രാ. hear
only) ഇരിക്കുകേ വേണ്ടു. ഇവനാൽ സാധിക്കാമെന്നൊരു ബുദ്ധി തന്നെ വെച്ചു വെ
ക്കയേ വേണ്ടു (കേ. രാ. believe henceforth, I pray) നീ ചെല്കേ വേണ്ടു കൃ. ഗാ.
I pray you to proceed) വരികേ വേണ്ടു (please be good enough).
നാമംː വിത്തമേ വേണ്ടു (വേ. ച.)
c.) ഉം അവ്യയത്തിൻ പിന്നിൽ അവധാരണാൎത്ഥമാം.
ഉ-ം എഴുതുകയും വേണം മുതലായവ.
45
