— 70 —
220. III, 3. ഞ്ചുഞ്ഞു. താലവ്യാന്തമുള്ള അബലകളിൽ - ന്തു -
താലവ്യമായി മാറി - ഞ്ചു, ഞ്ഞു - എന്നാകും.
1.) കരിയു — കരിഞ്ഞു (പണിഞ്ഞു, 213, 1. പണിന്തു - കേ - രാ - തെളിന്തു -
രാ. ച.)
2.) ചീയു — ചീഞ്ഞു (വീയു, വീതു 213)
3.) പറയു — പറഞ്ഞു (നിനെന്തു - രാ. ച.)
4.) പായു — പാഞ്ഞു, മേഞ്ഞു, തോഞ്ഞു (=മുക്കി, ചേൎന്നു) ആരാഞ്ഞു, (ആരാ
യ്‌ന്തു-ശാസ.)
221. III, 4. ൎന്നു ദീൎഘസ്വരത്തോടു താൻ, രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങ
ളോടു താൻ - രലാദികൾ - ഉള്ള അബലകൾ്ക്കു - ന്തു - ഭൂതം വരുന്നതി
വ്വണ്ണം:
1.) രു - ൎന്തു, ൎന്നു - ചേരു - ചേൎന്നു, തീരു - തീൎന്നു, ചോരു - ചോൎന്നു (എങ്കി
ലും പോരു, പോന്നു) 210. 5, നുകരു, നുകൎന്നു; പടരു, പടൎന്നു.
അണ്ണാന്തു എന്നതു - അണ്ണാന്നു (തമിൾ ചിലർ അണ്ണാൎന്നു എന്നു എഴു
തുന്നു.)
| 2.) | - ന്നു - ലു - ല്‌ന്തു, ൻ്റു, ന്നു | — | ആലു, ആന്നു; ഞാന്നു; ഞേന്നു; 210. 4. അകലു, അകന്നു; ചുഴന്നു. |
| - ല്ലുന്നു - ന്നു | — | ചെല്ലു, ചെന്നു, കൊന്നു 210. 2. | |
| - ന്നു - ൻ്റു, ന്നു | — | തിന്നു; എന്നു 208, 3. | |
| 3.) | - ണ്ടു - ളു - ൾ്ന്തു, ണ്ടു | — | ആളു, ആണ്ടു; നീണ്ടു; വീണ്ടു 210. 3. വറളു, വറണ്ടു; ഇരുണ്ടു. |
| - ള്ളു - ണ്ടു | — | വിണ്ടു; കൊണ്ടു 210, 1. | |
| - ൺ - ണ്ടു | — | ഉണ്ടു 208, 3. പൂണ്ടു; കണ്ടു 209. | |
| 4.) | - ണു - ഴു - ഴ്‌ന്തു, ണു | — | ചൂഴു - ചൂഴ്‌ന്തു (രാ. ച.) ചൂണു; വീഴ്‌ന്തു (വീ ഴുന്നു) വീണു; ആണു; കേണു; നൂണു - അമിഴു - അമിണ്ണു; കവിണ്ണു; പുകണ്ണു രാ. ച. (പുകഴ്‌ന്തു - മ. ഭാ.) പുകഴ്ന്നു, മ. ഭാ; മകിഴ്ന്നവൻ. കൈ. ന. (മകിഴ്‌ന്തു. രാ. ച.) ഉമിണ്ണു (ഉമിഞ്ഞു ഭാഗ.) |
222. IV. The vowel of the root becoming short. ഭൂതത്തിന്നു നാ
ലാമത് ഒരു കുറി ചുരുക്കമേ ഉള്ളു - ധാതു ദീൎഘത്തെ ഹ്രസ്വമാക്കുക
തന്നെ - (വേകു, നോകു - വെന്തു, നൊന്തു - 211, 1. കാൺ, ചാ - കണ്ടു 221, 3.
ചത്തു 211, 1. വാ, താ, - വന്നു - തന്നു 213, 2).
