— 34 —
സാഹിത്യ വിഭക്തിയിൽ അം തന്നെ സ്ഥിരമായും കാണുന്നു.
(ഉ - ം. ഇമ്പമോടെ, സുഖമോടെ, നലമോടു, വന്മദമോടു, തിങ്ങിന കോപമോടു, ഹാ
സ്യമോടെ) - ഏകപദാംഗമുള്ള അമന്തത്തിൽ മകാരത്തിന്നു ദ്വിത്വം
വരും (89. സ്വം) സ്വമ്മിനെ, സ്വമ്മോടു - ഖമ്മുകൾ - ഇങ്ങിനെ അൎദ്ധ
വ്യഞ്ജനാന്തം പോലെ.
b. സംസ്കൃതരൂപാംശം Sanscrit Cases.
116. സംസ്കൃതനാമങ്ങളെ മലയായ്മയിൽ ചേൎത്തു കൊണ്ടാ
ൽ, പലവറ്റിലും പ്രഥമ മാറാതെ ഇരിക്കും. ഇങ്ങിനെ ഗോധു
ൿ (ഹയാരാന്തം) ദൃൿ (ശകാര), വാൿ (ചകാര), ഭിഷൿ - സമ്രാൾ - സ
മ്രാട്ടല്ലൊ, സമ്രാട്ടിൻ, (ജകാര), മരുത്ത (തകാര.), ദേവവിത്ത. (ദകാര),
സമിത്ത (ധകാര.), മഹാൻ, ഭവാൻ, (തകാര.), വിദ്വാൻ (സകാര.), രാ
ജാ (നകാര.,) പിതാ (ഋകാര.), സഖി (ഇകാര.) പ്രിയ സഖാവ, വരസഖന്മാർ
എന്നും ഉണ്ടു - കേ, രാ.) - പിന്നെ രേഫാന്തം ഗീഃ - ഗീർ ആകും (ഗീരു
കൊണ്ടു. കെ - രാ). അന്ത്യദീൎഘങ്ങൾ കുറുകിലും ആം. (ഭവതി, ഭാൎയ്യ. 26. 27)
സംബൊധനകൾ. നിഖിലേശ്വര - മാതളേ, മതിനേരാനനേ - പ
തേ, സഖേ, ദയാനിധേ - ഗുരോ, വിഭോ - സ്വാമിൻ, രാജൻ.
117. ദ്വിതീയ. ശീഘ്രം, വേഗം, അല്പം, ഇത്യാദിയിൽ അവ്യയ
മായിട്ടു (ഭവന്തം തൊഴുന്നേൻ. കൃ. ഗാ). മലർമാതാം. അ - രാ.
തൃതീയ. ദിവസേന, ദുഃഖേന, സുഖേന, സാമാന്യേന, ക്രമേണ ശാസ്ത്രപ്ര
മാണേന, മനസാവാചാകൎമ്മണാ, മുദാ - യദൃഛ്ശയാ - ആസ്ഥയാ, കാംക്ഷയാ, ആജ്ഞ
യാ, ഭക്ത്യാ - ബുദ്ധ്യാ.
118. ചതുൎത്ഥി. കൃഷ്ണായ - കുത്ത്രേ, ഗണ പതയേ, ഗുരവേ - ദെവ്യൈ -
നാന്മുഖായ (പ്രഹ്ല). വൈയ്യവായ ര. ച.
പഞ്ചമി: ക്രമാൽ - ക്ഷണാൽ - ആദരാൽ - ബലാൽ - സാക്ഷാൽ - വിസ്തരാൽ -
വിശേഷാൽ - ദൈവവശാൽ - വിധിവശാൽ - ഗുരുമുഖാൽ - തഃ (ദാരിദ്ര്യതോലജ്ജിത
ത്വം വേ - ച.)
ഷഷ്ഠി: നൃണാം, അല്പമതീനാം, ജഗതാം.
119. സപ്തമി. ദൂരേ, മദ്ധ്യേ, ദേശേ, ആകാശമാൎഗ്ഗേ, പക്ഷേ, ദിനേദി
നേ, അന്തൎഭാഗേ, പുലൎകാലേ, സമയേ, ആത്മനി, ഹൃദിമനസി (മാനസേ), രഹസി
ദിശി, ദിശി, രാത്രൊ, വിധൌ, സന്നിധൌ; ദശായാം, യസ്മിൻ; തസ്മിൻ, സൎവ്വേഷു,
ഭൂതേഷു.
