— 89 —
296. 5. അബലകളായ ചില-ഉ-പ്രകൃതികൾ.
(അല്ലൽ-അല്ലലും ചായലാർ. കൃ. ഗാ. അഴകിയ, നേരിയ, ചെവ്വിന 174.)
297. d. Casual verbs ഹേതുക്രിയകൾ്ക്ക അൎത്ഥമാവിത് - ക്രിയാ
പ്രേരണം, ക്രിയെക്കു സംഗതി വരുത്തുക എന്നത്രെ. അവറ്റി
ൻ രൂപങ്ങളെ 7 സൂത്രങ്ങളെ കൊണ്ടു ചൊല്ലുന്നു.
1. ഒന്നു ധാതുസ്വരം നീട്ടുക തന്നെ.
(ഉ-ം. തങ്ങുക - ആയതിനാൽ തങ്ങുമാറാക്ക എന്നൎത്ഥമുള്ള താങ്ങുക.)
അനേക ധാതുക്കളിൽ ൟ അൎത്ഥപൎയ്യയം സ്പഷ്ടമാകയില്ല.
(മറു - മാറുക, നറു - നാറുക, പുകു - പൂകുക (195. 2.)
298. 2. അബലക്രിയയെ ബലക്രിയ ആക്കുക.
1.) ആകാദികൾ-ഇളകാദികളും 200.
ആക്കു, പോക്കു, ഉരുക്കു; ഇളക്കു (ഇ - ഭൂതം)
2.) തിങ്ങാദികൾ 211 -തിക്കു - അടങ്ങു, അടക്കു ( -ഇഭൂതം)
3.) പകു, കെടു, തൊടു - പകുക്ക, കെടുക്ക, തൊടുക്ക (തു - ഭൂതം.)
4.) വളർ, തീർ, വീഴ്, വളൎക്ക, തീൎക്ക, വീഴ്ക്ക, (വീഴ്ത്തുള്ള കൂറ - കൃ. ഗാ)
കമിഴ്ക്ക, കമിച്ചു (വൈ. ശ.)
5.) നന, അണ, നനെക്ക, അണെക്ക (ചു - ഭൂതം)
299. 3. ത്തു-എന്നതിനെ ബലാബലക്രിയകളോടു ചേൎക്ക.
1.) തികക്കാദികൾ (219)-നികത്തു, കിടത്തു; ഇരുക്ക, നില്ക്ക-
ഇരുത്തു, നിറുത്തു, (നില്പിക്ക).
2.) രഴാദി അബലകൾ.
വരു, വളരു - വരുത്തു, വളൎത്തു.
വീഴു, താഴു, കമിഴ് -വീഴ്ത്തു, താഴ്ത്തു, കമിഴ്ത്തു.
3.) ഹ്രസ്വപദാംഗമുള്ള ചില ധാതുക്കൾ.
പെടു — (പെടുക്ക) പെടുത്തു.
ചെൽ — ചെലുത്തു (ചെല്ലിക്ക).
കൊൾ — കൊളുത്തു (കൊള്ളിക്ക)
തുറു — തുറുത്തു.
4.) വാടു, കൂടു — വാട്ടു, കൂട്ടു (ട്ത്തു)
കാണു, ഉൺ — കാട്ടു, ഊട്ടു.
വീളു, ഉരുളു — വീട്ടു, ഉരുട്ടു.
12
