— 203 —
B. പിൻവിനയെച്ചം (ഭാവിക്രിയാന്യൂനം.)
THE ADVERBIAL FUTURE PARTICIPLE
(SUPINUM).
It may be compared to the Sanscrit and Latin Supinum and is
wrongly called Infinitive.
581. പിൻവിനയെച്ചം സംസ്കൃതത്തിലേ തും അന്തമുള്ള
തിനോടു ഒക്കുന്നു (228) ഉ-ം യാതും നിയോഗിച്ചു (പ. ത.) പുരാണനടു
വിനയെച്ചത്തെ 585 ആക്രമിക്കയാൽ ഇതിന്നു സാധാരണമാ
യി നടുവിനയെച്ചം പറഞ്ഞു വരുന്നത് സമ്മതിക്കേണ്ടതല്ല.
1. ITS ORIGINAL POWER IS TEMPORAL, "BEING ABOUT TO" (INTEN
TION).
പിൻവിനയെച്ചത്തിൻ്റെ മൂലാൎത്ഥം ആകട്ടെ സംഭവിക്കാറാ
കുന്ന ക്രിയയെ കുറിക്കുക തന്നെ. (കാലാഭിപ്രായാൎത്ഥങ്ങൾ.)
അകൎമ്മകങ്ങളിൽ (Intr. V.)
ഉ-ം മരിപ്പാൻ മൂന്നു നാൾ അണഞ്ഞാൽ (മ. മ. 3 days before death) പുലരു
വാൻ ഏഴു നാഴിക ഉള്ളു (till വിപരീതം: പുലൎന്നിട്ടു since) ഇങ്ങനെ കാ
ലാൎത്ഥത്തിലും
പറവാൻ വന്നു (dicturus venit). ചാവാൻ പോകുന്നു.
നാശം അവന്നു വരായ്വാൻ (ഭാര. lest) ഇങ്ങനെ അഭിപ്രായാൎത്ഥത്തി
ലും നടക്കും.
സകൎമ്മകങ്ങളിൽ (Trans. V.)
ഉ-ം രാജാക്കന്മാർ വന്നെതിൎക്കും ഈ ഭൂമി അടക്കുവാൻ.
But also bare consequence വെറും ഫലത്തേയും കുറിക്കും.
ഉ-ം രാവണൻ സീതയെ കൊണ്ടുപോയി—രാക്ഷസകുലം മുടിച്ചീടുവാൻ
(കേ. രാ.)
2. BUT IN GENERAL IT STANDS LIKE THE DATIVE BEFORE VERBS
AND NOUNS OF DESIGN, REASON FOR WILLINGNESS ETC. AND IS IN
POETRY CONTINUALLY CHANGING WITH THE FUTURE OF THE RELA
TIVE PARTICIPLE NEUTER, DATIVE CASE.
582. അഭിപ്രായം, ഇഷ്ടാനിഷ്ടം, നിപുണത, അവശതാ
ദികാരണങ്ങളും കുറിക്കുന്ന നാമക്രിയകളോടു ചതുൎത്ഥിയുടെ ഭാ
വത്തിൽ നില്ക്കുന്നു. ആയതു പാട്ടിൽ പലപ്പൊഴും പേരെച്ച
ത്തിൻ്റെ ഭാവിനപുംസകചതുൎത്ഥിയോടു കലൎന്നു നടക്കുന്നതു
(233.) ഉ-ം.
26*
