Jump to content

A dictionary of high and colloquial Malayalim and English/യ-റ

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
A dictionary of high and colloquial Malayalim and English (നിഘണ്ടു)

രചന:ബെഞ്ചമിൻ ബെയ്‌ലി
constructed table of contents
[ 655 ]
മൊഴപിരട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To deceive. 2. to
stupify.

മൊറൽ, ലിന്റെ. s. Cleansing, scouring.

മൊറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. To scour, to clean, to cleanse.

മൌക്തിക, യുടെ. s. A pearl. മുത്തുമണി.

മൌക്തികപ്രസവ, യുടെ. s. Mother of pearl, the
pearl oyster. മുത്തുച്ചിപ്പി.

മൌക്തികം, ത്തിന്റെ. s. A pearl. മുത്തുമണി.

മൌക്തികശുക്തി, യുടെ. s. A pearl oyster. മുത്തുച്ചി
പ്പി.

മൌഖൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Defamation, scurrility. നി
ന്ദ.

മൌഞ്ജി, യുടെ . s. A girdle, a waist-cord made of the
Munja or Cusa grass. ബ്രഹ്മചാരിയുടെ അരയിൽ
കെട്ടുന്ന ചരട.

മൌഢ്യം, ത്തിന്റെ. s. Ignorance, folly, especially
spiritual folly or fanaticism.

മൌദ്ഗനം. adj. Fit for or hearing, &c. (kidney beans.)
ഉഴുന്ന വിളയുന്ന.

മൌനബുദ്ധി, യുടെ . s. Stupidity, foolishness, igno-
rance.

മൌനം, ത്തിന്റെ. s. Silence, taciturnity.

മൌനവ്രതം, ത്തിന്റെ. s. A vow to be silent.

മൌനാനുവാദം, ത്തിന്റെ. s. Reluctant permission or
leave.

മൌനി, യുടെ. s. One who is silent, an ascetic, a her-
mit or religious sage.

മൌരജികൻ, ന്റെ. s. One who beats, or plays on, a
drum. വാദ്യക്കാരൻ.

മൌൎക്ക്ഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. Stupidity, folly, fatuity.

മൌൎവ്വി, യുടെ. s. The string of a bow, a bow-string.
വില്ലിന്റെ ഞാണ.

മൌലൻ, ന്റെ. s. One of pure blood, descended from
a respectable and primitive family.

മൌലം. adj. 1. Radical, proceeding from a root or ori-
gin. 2. of pure blood, descended from a respectable and
primitive family without any improper intermixture.

മൌലി, യുടെ. s. 1. A crown, a diadem, a tiara. കിരീടം.
2. the head. ശിരസ്സ. 3. a lock or tuft of hair worn on
the crown of the head. കുടുമ. 4. hair ornamented and
braided round the head. കെട്ടിയ തലമുടി.

മൌലിമാല, യുടെ. s. A chaplet of flowers.

മൌഷ്ട, യുടെ. s. Boxing, sparring, playing at fisty cuffs.
മുഷ്ടിയുദ്ധം.

മൌഹൂൎത്തകൻ, ന്റെ. s. An astrologer. ജൊതിഷ
ക്കാരൻ.

മൌഹൂൎത്തൻ, ന്റെ. s. An astrologer.

മ്യാൽ, ലിന്റെ. s. 1. Land on which rice corn is sown
thickly, the plants of which are afterwards to be trans-
planted. 2. land watered by rain.

മ്രാൽ, ലിന്റെ. s. A species of banian tree, Ficus racelaa.

മ്ലാനം, &c. adj. 1. Foul, dirty. മലിനതയുള്ള. 2. wi-
thered, faded. വാടിയ.

മ്ലാനി, യുടെ. s. 1. Weariness, languor. ക്ഷീണം . 2.
foulness, filth. മലിനത. 3. witheredness. വാട്ടം, ഉ
ണക്കം.

മ്ലാവ, ിന്റെ. s. An elk.

മ്ലിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Indistinct speech. വ്യക്തമില്ലാ
ത്ത വാക്ക. adj. 1. Indistinct, as speech. വ്യക്തമില്ലാ
ത്ത. 2. languid.

മ്ലെച്ഛജാതി, യുടെ. A Mlechch'ha or lbarbarian, or a
man of an outcast race. See Wilson's Sanscrit Dictionary.

മ്ലെച്ഛത, യുടെ. s. 1. Uncleanness, baseness, filthiness.
2. abomination, barbarianism.

മ്ലെച്ഛദെശം, ത്തിന്റെ. s. Foreign countries, countries
bordering on India and inhabited by people of a differ-
ent faith and language.

മ്ലെച്ഛൻ, ന്റെ. s. 1. A brasier. ചെമ്പുകൊട്ടി. 2. a
barbarian, an outcast. 3. a forester, a mountaineer.

മ്ലെച്ഛമുഖം, ത്തിന്റെ. s. Copper. ചെമ്പ.

മ്ലെച്ഛം, &c. adj. 1. Barbarian, outcast. 2. unclean, filthy,
base.

മ്ലെച്ഛം, ത്തിന്റെ. s. Vermilion. ചായില്യം.

മ്ലെച്ഛസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A filthy place.



യ. The twenty-sixth consonant of the Malayalam alpha-
bet or semi-vowel Y.

യമൃത്തിന്റെ. s. The liver. കരൾ.

യജനം, ത്തിന്റെ. s. A sacrifice. യാഗം. യജനം
ചെയ്യുന്നു, To sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നു.

യജമാനൻ, ന്റെ. s. 1. An employer of priests at a
sacrifice; the person who institutes its performance, and
pays the expense of it. 2. a lord, or master. 3. an owner,
a proprietor. 4. a husband.

യജമാനസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A place or office of
dignity, authority, &c.

യജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To sacrifice. യാഗം
ചെയ്യുന്നു.

യജുൎവ്വെദവിത്തിന്റെ. s. A sacrificer, a priest con-
ducting a sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

[ 656 ]
യജുസ഻, or യജുൎവെദം, ത്തിന്റെ. s. The Yajush or
Yajur, one of the four Védas: it is divided into two
principal portions, the white and black, or Vajusancyi,
and Taittiréya, the former of which is attributed to the
saint Yájnawalcya to whom it was revealed by the sun
in the form of a horse, and the latter to Tittiri, to whom
it was communicated by Yacsha the first pupil of its ori-
ginal author, the sage Vaisampáyana. According to th
e Puránas the Taittiriya portion was named from Tittiri a
partridge, the disciples of Vaisampáyana being changed
into these birds, to pick up the texts of the Védas as
they were disgorged in a tangible shape by Yájnawalcya
at the command of Vaisampáyana: both portions of this
Véda are very full on the subject of religious rites; and
the prayers peculiar to it are chiefly in measured and
poetical prose.

യജ്ഞകൃത്ത, ിന്റെ. s. A sacrificer, a worshipper, a
priest conducting a sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

യജ്ഞപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A sacrificial vessel or vase.
യാഗത്തിനുള്ള പാത്രം.

യജ്ഞം, ത്തിന്റെ. s. A sacrifice, a ceremony in which
oblations are performed. യാഗം. യജ്ഞം ചെയ്യുന്നു,
To sacrifice.

യജ്ഞശെഷം, ത്തിന്റെ. s. The residue of a sacrifice.

യജ്ഞസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. The charactaristic thread
worn by the three principal classes of the Hindus. പൂ
ണൂൽ.

യജ്ഞസെനൻ, ന്റെ. s. A name of Panchála. പാ
ഞ്ചാലൻ.

യജ്ഞസെനി, യുടെ. s. A name of Draupadi. പാ
ഞ്ചാലി.

യജ്ഞസ്തംഭം, ത്തിന്റെ. s. See യൂല.

യജ്ഞാംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The glomerous fig tree,
Ficus glomerata. അത്തി. (Rox.) 2. a part of any sacrifi-
cial ceremony.

യജ്ഞാന്തം, ത്തിന്റെ. s. A supplimentary sacrifice.

യജ്ഞസ്നാനം, ത്തിന്റെ. s. An ablution made after
the conclusion of a sacrifice.

യജ്ഞിയതരു, വിന്റെ. s. 1. The glomerous fig-tree. അ
ത്തി. 2. the holy fig-tree, Ficus religiosa. അരെയാൽ,
3. the Palása tree, Butea frondosa. 4. the tree that yields
the Mimosa catechu. കരിങ്ങാലി. 5. another tree, Fla-
courtia sapida. (Rox.) വയ്യങ്കതക.

യജ്ഞിയം, &c. adj. Proper for or suitable to a sacrifice.
യാഗത്തിന യൊഗ്യം.

യജ്ഞിയശാല, യുടെ. s. A temple, a shrine, a place

of sacrifice. യാഗശാല.

യജ്വാവ, ിന്റെ. s. A sacrificer in due form, or agree-
ably to the ritual of the Védas. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

യതനം, ത്തിന്റെ. s. Effort, exertion, perseverance,
energy. യത്നം.

യതൻ, ന്റെ. s. One who used effort, exertion, energy.
യത്നം ചെയ്യുന്നവൻ.

യതസ഻. ind. Because, as, since, whence.

യതി. adv. This year. ഇയ്യാണ്ട.

യൽ. ind. See യതസ.

യത്നം, ത്തിന്റെ. s. Effort, exertion, perseverance,
energy. യത്നം ചെയ്യുന്നു, To labour, to struggle, to
endeavour strenuously and perseveringly.

യത്നവൽ. adj. Persevering, diligent, making effort or
exertion.

യഥാ. adv. As, according to, to the extent of. adj. Usu-
al, customary. യഥാപ്രകാരം, As usual, as formerly.

യഥാകാമം, &c. adj. Wilful, independant, uncontrolled,
following one's own inclinations, optional. മനസ്സിൻ
പ്രകാരം നടക്കുന്ന.

യഥാക്രമം, adv. Orderly, in order, successively, methodi-
cally.

യഥാഗാമി, &c. adj. Wilful, independant, uncontrolled,
following one's own inclination. തന്നിഷ്ടക്കാരൻ.

യഥാഗുണം, adv. Advantageously, opportunely, profit-
ably.

യഥാജാതൻ. adj. 1. A foolish, stupid person. 2. a fool.
3. a barbarian, an outcast.

യഥാജാതം, &c. adj. 1. Foolish, stupid. 2. barbarous,
outcast.

യഥാതഥം. adv. Properly, suitably. ഉചിതമായി.
dj. Right, true. നെരായുള്ള.

യഥാപൂൎവ്വം. adv. In order, or succession, formerly.

യഥാബലം. ind. To the extent of ability, as much as
possible. പ്രാപ്തിക്കതക്കവണ്ണം.

യഥാമുഖീനം, &c. adj. Like, resembling, shewing simi-
larity or reflecting.

യഥായഥം. adv. As, thereto, appertaining.

യഥായൊഗം. ind. Properly, according as is required,
according to circumstances. സംഗതിക്കതക്കവണ്ണം.

യഥായൊഗ്യം, ind. According as is meet, fit. യൊ
ഗ്യതയ്ക്കതക്കവണ്ണം.

യഥാൎത്ഥം. adv. 1. Properly, suitably. 2. truly. adj. True,
real.

യഥാൎഹം. adv. Properly, suitably. യൊഗ്യമാകുംവ
ണ്ണം.

[ 657 ]
യഥാൎഹവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A spy, a secret emissary,
a disguised agent, &c. ഒറ്റുകാരൻ.

യഥാവൽ. ind. As, according to.

യഥാവിധി, adv. According to rule, or established cus-
tom. വിധിപൊലെ.

യഥാശക്തി. ind. To the extent of capacity, as much
as possible. ശക്തിക്കതക്കവണ്ണം.

യഥാശാസ്ത്രം. adv. According to the Shastras, agree-
able to scripture. ശാസ്ത്രപ്രകാരം.

യഥാസംഖ്യം. ind. According to number. സംഖ്യക്ക
തക്കവണ്ണം.

യഥാസുഖം. ind. Comfortably, well. സുഖത്തിനത
ക്കവണ്ണം.

യഥാസ്ഥാനമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To restore
to its former or proper state.

യഥാസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. Former state, usual con-
dition, proper state or place. യഥാസ്ഥാനപ്പെടുത്തു
ന്നു, To restore to its former state. മുമ്പിലിരുന്നപൊ
ലെ ആക്കുന്നു.

യഥാസ്ഥിതം. adj. Right, proper, fit, true.

യഥാസ്ഥിതി. ind. As before, as it was.

യഥാസ്വം. adv. As, according to or appertaining to,
properly, peculiarly.

യഥെപ്സിതം. adv. 1. Willingly, voluntarily. 2. wilfully,
independantly. ഇഷ്ടംപോലെ.

യഥെഷ്ടഗാമി, യുടെ. s. One who walks as he pleases,
independant. തന്നിഷ്ടം പൊലെ നടക്കുന്നവൻ.

യഥെഷ്ടം. ind. At one's will, as one pleases. തന്നി
ഷ്ടം പൊലെ.

യഥൊചിതം, &c. adj. Sufficient, suitable, proper. ഉ
ചിതത്തിനതക്ക. adv. As much as may be fit; pre-
cisely what is required, neither more nor less.

യദാ. ind. When, at what time. എപ്പൊൾ.

യദി. ind. If, a particle of suspicion or doubt. എങ്കിൽ.

യദു, വിന്റെ. s. The name of a king, the ancestor of
Crishna and the elder son of Yagati, and fifth monarch
of the lunar race.

യദൃച്ഛ. s. Wilfulness, independance, following
one's own fancies. adv. Of one's own accord, suddenly,
spontaneously, accidentally.

യദ്വാ. ind. As, according to. പൊലെ.

യന്താ, വിന്റെ. s. 1. A charioteer. സാരഥി. 2. an
elephant-keeper. ആനപ്പാപാൻ. 3. a check, a re-
straint, any person or thing that restrains, &c. തടവ.

യന്ത്രകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hand-mill. 2. a potter's
lathe.

യന്ത്രക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An engineer. 2. a craftsman.

യന്ത്രപ്പണി, യുടെ. s. 1. An engine. 2. machinery.

യന്ത്രപ്പണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An engineer. 2. a
machine-maker.

യന്ത്രപ്പാലം, ത്തിന്റെ. s. A draw-bridge.

യന്ത്രപ്പാവ, യുടെ. s. An automaton.

യന്ത്രപെഷണി, യുടെ. s. A hand-mill.

യന്ത്രപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Machine working,
or working of machinery. 2. witch-craft.

യന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A machine in general, any im-
plement, apparatus or contrivance. 2. a neck ornament
worn by women. 3. a diagram of a mystical nature, or
astrological character, a talisman, an amulet, a thin piece
of metal, &c. having some magical letters inscribed on
it, and worn by persons who think they are possessed of
a devil, or are afflicted with sickness. യന്ത്രംകെട്ടുന്നു,
To wear such an amulet.

യന്ത്രി, യുടെ. s. A contriver, a plotter, a schemer, a pro-
jector.

യന്ത്രികൻ, ന്റെ. s. 1. An engineer. 2. a machine
maker, an artizan, a mechanic. യന്ത്രക്കാരൻ.

യന്ത്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To contrive, to plan, to
project, to scheme, to invent.

യന്ത്രിതം, &c. adj. 1. Bound, tied, chained, fettered.
കെട്ടപ്പെട്ട. 2. checked, restrained. അടക്കപ്പെട്ട.

യമകം, ത്തിന്റെ. s. Alliteration, rhyme, the repetition
of similar sounds either in the course of a sentence or
line, or at the end of two corresponding stanzas. adj.
Twin, fellow, one of a pair or twins.

യമതാട, യുടെ. s. A kind of dagger.

യമദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. Great agony, torment.

യമദിക്ക, ിന്റെ. s. 1. The south quarter. 2. the place
of the deceased; the region of YAMA.

യമദൂതൻ, ന്റെ. s. A messenger or minister of YAMA,
or death.

യമദൂതി, യുടെ. s. The fourth of the four poisonous teeth
of the Cobra capell.

യമനം, ത്തിന്റെ. Binding, confining. ബന്ധി
ക്കുക. 2. controlling, restraining. അടക്കുക.

യമൻ, ന്റെ. s. YAMA, the deity of Naraca or hell,
where his capital is placed, in which he sits in judg-
ment on the dead, and distributes rewards and punish-
ments, sending the good to Swerga and the wicked to
the division of Naraca or Tartarus appropriated to their
crimes; he corresponds with the Grecian god PLUTO, and
the judge of hell Minos, and in Hindu mythology is of-

[ 658 ]
ten identified with death or time; he is the son of SÚ
RYA or the sun, and brother of the personified YAMANA
or Jumna river.

യമപുരം, ത്തിന്റെ. s. Hell, the capital of YAMA.

യമപുരി, യുടെ. s. Hell, the capital of YAMA. നരകം.

യമഭടൻ, ന്റെ. s. A messenger or emissary of YAMA
or death.

യമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Restraining the passions. 2. for-
bearance, refraining. 3. restraining, controlling. 4. a
brace, a couple, a pair.

യമരാജൻ, ന്റെ. s. YAMA, the Indian Pluto. കാലൻ.

യമലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The world of departed souls.
കാലപുരി.

യമളം, ത്തിന്റെ. s. A pair, brace, or couple.

യമി, യുടെ. s. A sage, a Muni or person restraining the
passions. അടക്കമുള്ളവൻ.

യമിതം. adj. Restrained, controlled. അടക്കപ്പെട്ട.

യമുന, യുടെ. s. The river Yamuna, or Jumna which
rises from the south of Himalaya and merges in the
Ganges immediately below Allahabad.

യമുനാഭ്രാതാ, വിന്റെ. s. A name of YAMA. യമൻ.

യയാതി, യുടെ. s. A monarch of India, the fifth of the
lunar race.

യവകം, ത്തിന്റെ. s. Barley.

യവക്യം. adj. Fit for or producing barley, a field, &c.
യവം വിളയുന്നെടം.

യവനൻ, ന്റെ. s. A Yamana, apparently at first a
Greek, but since applied to both the Mahomedan and
European invaders of India.

യവനം or യവനദെശം, ത്തിന്റെ. s. A country, most
probably Bactria, or it may be extended from that colony
to Ionia, to which word it bears some resemblance, or
still further to Greece. By late Hindu writers, it is most
commonly applied to Arabia.

യവനിക, യുടെ. s. A screen, an outer tent, a cloth
wall surrounding a tent or tents. മറ.

യവഫലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bamboo. മുള. 2. Indian
spikenard. 3. a medicinal plant, Wrightea antidysenteri-
ca. കുടകപ്പാല.

യവം, ത്തിന്റെ. s. Barley, Hordeaum hetastichon.

യവസം, ത്തിന്റെ. s. Meadow or pasture grass. പൈ
പ്പുല്ല.

യവസുരം, ത്തിന്റെ. s. Spirituous or fermented liquor
distilled from barley. യവത്തിൽനിന്നെടുത്ത മദ്യം.

യവക്ഷാരം, ത്തിന്റെ. s. Alcaline salt, saltpetre,
nitre, nitrate of potash, യവത്തിന്റെ ഒകുചുട്ടുണ്ടാ

ക്കുന്ന ഉപ്പ, വെടിയുപ്പ.

യവക്ഷൊദം, ത്തിന്റെ. s. Barley meal. യവത്തി
ന്റെ മാവ.

യവാഗൂ, വിന്റെ. s. Sour gruel, prepared by the
spontaneous fermentation of water in which rice has been
boiled. പഴങ്കഞ്ഞി.

യവാഗ്രജം, ത്തിന്റെ. s. Saltpetre. വെടിയുപ്പ.

യവാനി, യുടെ. s. Bishopsweed. അയമൊതകം.

യവാനിക, യുടെ. s. 1. Bishopsweed, Sasom ammi.
(Lim.) അയമൊതകം. 2. cummin seed. ചീരകം.

യവാഷം, ത്തിന്റെ. s. A kind of nettle, hemp-leaved
Tragia. കൊടിത്തൂവ.

യവീയാൻ, ന്റെ. s. A younger brother, or a man
younger than one's self. അനുജൻ.

യവ്യം. adj. Fit for barley, sown with barley. യവം
വിളയുന്നെടം.

യശസ്വൽ. adj. Famous, celebrated. കീൎത്തിയുള്ള.

യശസ്വി. adj. Famed, renowned, celebrated. കീൎത്തി
യുള്ള.

യശസ്സ, ിന്റെ. s. 1. Fame, glory, celebrity, reputation.
കീൎത്തി. 2. praise, eulogium. സ്തുതി.

യശഃപടഹം, ത്തിന്റെ. s. A drum, a double-drum.
മദ്ദളം.

യഷ്ടാവ, ിന്റെ. s. A sacrificer, one who employs
priests for a sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

യഷ്ടി, യുടെ. s. 1. A staff, a stick. വടി. 2. a staff armed
with iron, &c. used as a weapon, a club or mace. 3. a
necklace. മാല. 4. liquorice. ഇരട്ടിമധുരം. 5. a string
or thread especially of pearls. 6. the name of a poison-
ous and very bitter tree, Strychnos nux vomica. കാഞ്ഞി
രം. 7. a flagstaff. കൊടിമരം. 8. a woman of bad cha-
racter. ദുഷ്ട സ്ത്രീ.

യഷ്ടികം, ത്തിന്റെ. s. A bird, the lapwing. ഒരു വ
ക പക്ഷി.

യഷ്ടിത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Folly. 2. baseness, villany.
യഷ്ടിത്വംകാട്ടുന്നു, To act foolishly, basely.

യഷ്ടിമധുകം, ത്തിന്റെ. s. Liquorice or the root of
the Abrus precatorius which is used for it in India. ഇര
ട്ടിമധുരം.

യഷ്ടിഹെതികൻ, ന്റെ. s. A club-bearer, one carry-
ing a staff or stick. ൟട്ടിക്കാരൻ.

യക്ഷകൎദ്ദമം, ത്തിന്റെ. s. A cosmetic, perfumed san-
dal, mixed with camphor, agallochum, musk, and saffron,
in various proportions. കുറിക്കൂട്ട.

യക്ഷധൂപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Resin in general. 2. tur-
pentine, the resinous exudation of the pine.

[ 659 ]
യക്ഷൻ, ന്റെ. s. A demi-god, attendant especially on
CUBÉRA, the god of riches.

യക്ഷരാജൻ, ന്റെ. s. CUBÉRA, the deity of wealth,
and lord of the demi-gods called Yacshas.

യക്ഷി, യുടെ. s. 1. The wife of CUBÉRA. 2. the wife
of a Yarsha.

യക്ഷിണി, യുടെ. s. 1. The wife of CUBÉRA. കുബെ
രന്റെ ഭാൎയ്യ. 2. the wife of a Yacsha. യക്ഷന്റെ
ഭാൎയ്യ. 3. a sort of female fiend, attached to the service
of Durga, and frequently maintaining like a sylph or
fairy an intercourse with mortals.

യക്ഷിപീഡ, യുടെ. s. Demoniacal possession.

യക്ഷ്മാ, വിന്റെ. s. Pulmonary consumption. ക്ഷയ
രൊഗം.

യാഗകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A sacrificial ceremony.

യാഗപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A sacrificial vessel.

യാഗം, ത്തിന്റെ. s. A sacrifice, any ceremony in
which offerings and oblations are presented. യാഗം
ചെയ്യുന്നു, To sacrifice, to perform a sacrificial ceremony.

യാഗശാല, യുടെ. s. The place where a sacrifice or
oblation is offered.

യാചകൻ, ന്റെ. s. 1. A beggar, one who asks or
solicits. ഇരക്കുന്നവൻ. 2. a mendicant.

യാചകം, ത്തിന്റെ. s. Begging, asking. ഇരക്കുക.
adj. Begging.

യാചകവൃത്തി, യുടെ. s. Living on alms. ഇരന്നു ഭ
ക്ഷിക്ക.

യാചന, യുടെ. s. Begging, asking, requesting, beseech-
ing, entreaty, solicitation.

യാചനകൻ, ന്റെ. s. A beggar, one who asks or soli-
cits. ഇരപ്പാളി.

യാചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To beg, to ask, to soli-
cit, to beseech, to entreat.

യാചിതകം, ത്തിന്റെ. s. A thing borrowed for use.
ഇരവൽ.

യാചിതം. adj. Asked, begged, solicited. യാചിക്ക
പ്പെട്ട.

യാച്ഞ, യുടെ. s. Asking, begging. യാചന.

യാജകൻ, ന്റെ. s. Any officiating priest, a Brahman
who conducts any part of a sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്ന
വൻ.

യാജനം, ത്തിന്റെ. s. Conducting a sacrifice. യാഗം
ചെയ്യിക്കുക.

യാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Property or presents derived from
officiating at sacrifices.

യാജ്ഞവാല്ക്യൻ, ന്റെ. s. A celebrated saint and legis-

lator; the supposed author of a celebrated code of laws,
and the first reputed teacher of the white portion of the
Yajur Véda revealed to him by the sun.

യാജ്ഞസെനി, യുടെ. s. A name of Draupadi the wife
of the Pandus.

യാജ്ഞികൻ, ന്റെ. s. 1. A sacrificer, an institutor of
a sacrifice. 2. an officiating priest at a sacrificial cere-
mony. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

യാതന, യുടെ. s. Pain, agony, sharp or acute pain, the
pains or torments of hell, punishments inflicted by YAMA.
and his agents. കൊടിയ ദണ്ഡം.

യാതനാദുഃഖം, ത്തിന്റെ. s. The torments of hell.
നരകവെദന.

യാതം, ത്തിന്റെ. s. Driving or guiding an elephant with
a goad. ആനമെയ്ക്കുക. adj. Gone, went. പൊയ.

യാതയാമം. adj. Old, used, impared.

യാതാ, വിന്റെ. s. A husband's brother's wife. ഭൎത്താ
വിന്റെ സഹോദരന്റെ ഭാൎയ്യ.

യാതു, വിന്റെ. s. A demon, a goblin, an imp or evil
spirit. പിശാച.

യാതുധാനൻ, ന്റെ. s. A goblin, an evil spirit.

യാതൊന്ന. adj. What, whatever: the correlative of
അത.

യാതൊരളവ. adv. 1. As much as. 2. as many as. 3.
as far as, unto, until. .

യാതൊരിക്കൽ. adv. Whenever.

യാതൊരുത്തൻ. adj. pron. Whoever.

യാതൊരുത്തി. adj. pron. fem. Whoever.

യാത്ര, യുടെ. s. 1. Going, moving, proceeding, march-
ing, travelling, a journey. 2. a pilgrimage. 3. the proces-
sion of an idol car, at any holy festival; or the festival
itself. 4. the march of an assailing force. 5. livelihood,
subsistence. യാത്രപുറപ്പെടുന്നു, To set out, to pro-
ceed, to march, to set out on a journey. യാത്രപറയു
ന്നു, To take leave, to bid good bye. യാത്രയയക്കു
ന്നു, To accompany for a short distance. യാത്രയാകു
ന്നു, To go, to start, to set out. യാത്രയാക്കുന്നു, To
send on a journey. യാത്രവഴങ്ങുന്നു, 1. To take or
ask leave. 2. to accompany for a short distance.

യാത്രായൊഗം, ത്തിന്റെ. s. An auspicious time for
setting out on a journey.

യാദസാംപതി. യുടെ. s. 1. WARUNA, the Indian Nep-
tune. വരുണൻ. 2. the ocean. സമുദ്രം

യാദസ്പതി, യുടെ. s. The sea or ocean. സമുദ്രം.

യാദസ്സ, ിന്റെ. s. An aquatic or amphibious animal.
ജലജന്തു.

[ 660 ]
യാദൃശം, &c. adj. As like, low like, which like.

യാദൊനിധി, യുടെ. s. The Ocean. സമുദ്രം.

യാനപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A vessel, a ship, a boat. ക
പ്പൽ, വള്ളം.

യാനമുഖം, ത്തിന്റെ. s. The forepart of a carriage,
the pole, or part where the yoke is fixed. രഥത്തിന്റെ
മുൻഭാഗം.

യാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any vehicle or form of convey-
ance, as a carriage, a litter, a horse, an elephant, &c.
വാഹനം. 2. going, marching, proceeding. 3. invading,
marching against an enemy. യാനംചെയ്യുന്നു, To go,
to march, to proceed.

യാപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Spending, or passing away
time. കാലം കഴിക്കുക. 2. staying, abiding, being. ഇ
രിപ്പ. 3. rejection, ejection, expelling, expulsion. ഭൃഷ്ട.
4. livelihood, living, subsistance. ഉപജീവനം.

യാപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To maintain a liveli-
lood, or subsistance. ഉപജീവനം കഴിക്കുന്നു.

യാപ്യം, &c. adj, Low, vile, contemptible. ഹീനം.

യാപ്യയാനം, ത്തിന്റെ. s. A litter, a palankeen. പ
ല്ലക്ക.

യാഭം, ത്തിന്റെ. s. Copulation. ക്രീഡ.

യാമൻ, ന്റെ. s. A demi-god.

യാമം, ത്തിന്റെ. s. 1. The eighth part of a day, a
watch of three hours. 2. forbearance.

യാമാൎദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. A half watch, the middle of
a watch. മൂന്നെമുക്കാൽ നാഴിക.

യാമികൻ, ന്റെ. s. A patrole, moving round at every
watch. കാവല്ക്കാരൻ.

യാമിനി, യുടെ. s. A night. രാത്രി.

യാമിനീചരൻ, ന്റെ. s. 1. One who walks about in
the night, a giant. രാക്ഷസൻ. 2. a thief. കള്ളൻ.
3. a goblin, A fiend. ഭൂതം. 4. a ghost, an evil spirit. പി
ശാച. 5. an owl. മൂങ്ങാ.

യാമീ, യുടെ. s. 1. A daughter or daughter-in-law newly
married, പുത്രി. 2. the south. തെക്ക.

യായജൂകൻ, ന്റെ. s. The performer of frequent sa-
crifices. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

യാവകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Half ripe barley, യവം. 2.
awnless barley. 3. a kind of pulse, തുവര. 4. sealing
wax. അരക്ക. 5. lac, the red animal dye. ചെമ്പഞ്ഞി.

യാവജ്ജീവം. ind. For life, as long as life.

യാവന, യുടെ. s. Livelihood, sustenance, maintenance.
കഴിച്ചിൽ.

യാവനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Incense. കുന്തുരുക്കം. 2.
livelihood, subsistance, sustenance, maintenance, adj.

Produced in the country Yawan.

യാവം, ത്തിന്റെ. s. Lac, the red animal dye. ചെമ്പ
ഞ്ഞി.

യാവൽ, ind. 1. As much as. 2. as many as. 3. as far
as, unto, until. 4. wholly, entirely, altogether. 5. cer-
tainly ; the correlative of താവൽ.

യാവർ ചിലർ. adj. plu. Some.

യാവസം, ത്തിന്റെ. s. Meadow or pasture grass.
പൈപ്പുല്ല.

യാവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To subsist, to obtain a
livelihood or maintenance.

യാഷം, ത്തിന്റെ. s. A kind of nettle, hemp-leaved
Tragia. കൊടിത്തൂവ.

യാഷ്ടികൻ, ന്റെ. s. A warrior armed with a club. ൟ
ട്ടിക്കാരൻ.

യിയംസാ, യുടെ. s. Desire or wish to go. പൊകുവാ
നുള്ള ആഗ്രഹം.

യിയക്ഷു, വിന്റെ. s. One desirous of performing a
sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നതിന ആഗ്രഹമുള്ളവൻ.

യിയിക്ഷു, വിന്റെ. s. One desirous of going. പൊ
കുവാൻ ആഗ്രഹമുള്ളവൻ.

യിയൈയഷി, യുടെ. s. A woman desirous of going.
പൊകുവാൻ ആഗ്രഹമുള്ളവൾ.

യിയൈഷ, യുടെ. s. Desire or wish to go. പൊകു
വാൻ ആഗ്രഹം.

യുക്തം, &c. adj. 1. Right, just, fit, proper. യൊഗ്യം. 2.
joined, combined, united with. യൊജിക്കപ്പെട്ട. 3.
proved, concluded by inference.

യുക്തരസ, യുടെ. s. A plant, commonly Elani, Mimosa
Octandra, ചിറ്റരത്ത.

യുക്തി, യുടെ. s. 1. Propriety, fitness. 2. union, connexi-
on, combination. 3. inference, deduction from circum-
stances or argument. 4. an approved or good argument
or plea. 5. an excellent expedient. 6. a happy thought,
wit, attention. 7. plausibility. s. reason. 9. advice, coun-
sel. 10. insertion of circumstances in written evidence,
specification in writing of place, time, &c. considered
as one of the means of verifying such evidence. 11. a
figure of rhetoric, emblematic or mystical expression of
purpose so as to conceal it from all but its immediate
object. 12. reply, answer.

യുക്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A man of wit, a man of ready
apprehension, a quick-sighted person.

യുക്തിഭംഗം. adj. Improper, unfit.

യുക്തിഭാഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. A lucky conjuncture, good
fortune.

[ 661 ]
യുക്തിഭാഷ, യുടെ. s. A work on geography and astro-
nomy.

യുക്തിഭെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Impropriety, unfitness.
2. unjust inference, &c.

യുക്തിമാൻ, ന്റെ.s. A man of wit, or ready appre-
hension.

യുക്തിമുട്ട, ിന്റെ . Inability to reply or answer.

യുക്തിയുക്തം. adj. Proper, fit, to be admitted.

യുൿ, ക്കിന്റെ. s. 1. A pair, a brace, a couple. ഇരട്ട.
2. a joiner, one who joins or unites.

യുഗകീലകം, ത്തിന്റെ. s. The pin or peg of a yoke.
നുകക്കഴി.

യുഗന്ധരം, ത്തിന്റെ.s. The pole of a carriage, or wood
to which the pole is fastened. രഥത്തിന്റെ മെലെ
നുകം.

യുഗപത്രം, ത്തിന്റെ. s. Mountain ebony, Bauhinia
variegata. കൊങ്ങമന്താരം.

യുഗപൽ. ind. At one time, equally.

യുഗപാൎശ്വഗൻ, ന്റെ. . A young ox in training.

യുഗപ്രളയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A destruction of the
universe. 2. the end of an age.

യുഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A pair, a couple, a brace. 2. a
yoke. 3. an age, as applied to that of mankind, a period
of time. 4. an age of the would, as the Crita, Tréta,
Dwápura and Cali. See each in its place.

യുഗള, ത്തിന്റെ.s. A pair, a brace, a couple. ഇരട്ട.

യുഗാന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A destruction of the uni-
verse. 2. the end of a Yuga or age.

യുഗ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. A pair, a couple, a brace. ഇരട്ട,
രണ്ട. 2. mixing, uniting.

യുഗ്മരാശി, യുടെ. s. A name given to four signs in the
zodiac, as possessing a double figure, viz. മിഥുനം, ക
ന്നി, ധനു, മീനം.

യുഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any vehicle, or conveyance. 2.
any yoked animal. തെരിൽ പൂട്ടുന്ന കുതിരമുതലായ
വ.

യുഞ്ജാനൻ, ന്റെ. s. 1. A charioteer. സാരഥി. 2.
a Brahman engaged in the religious exercise called Yoga.

യുതം, &c. adj. 1. Joined, united, connected, combined,
identified. കൂടിയ. 2. attached to, engaged in or by.

യുത്ത, ിന്റെ. s. War, battle. യുദ്ധം.

യുദ്ധക്കളം, ത്തിന്റെ.s. The field of battle. പൊൎക്കളം.

യുദ്ധകൊലാഹലം, ത്തിന്റെ. s. Military pomp or
display.

യുദ്ധഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Military display, sound
of war.

യുദ്ധനാദം, ത്തിന്റെ. s. The sound of war or of an
army.

യുദ്ധനിലം, ത്തിന്റെ. s. The field of battle. പൊ
ൎക്കളം.

യുദ്ധനിവൃത്തൻ, ന്റെ. s. A conqueror. ജയിച്ച
വൻ.

യുദ്ധനിവൃത്തി, യുടെ. s. Victory, cessation of war.
ജയം.

യുദ്ധഭൂമി, യുടെ. s. A field of battle.

യുദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. War, battle, contest, conflict, com-
bat. യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, To war, to fight, to engage or
contend in battle, conflict, combat, to make war. യു
ദ്ധം തുടങ്ങുന്നു. To commence war or battle.

യുദ്ധയാത്ര, യുടെ. s. A military expedition.

യുദ്ധവെഷം, ത്തിന്റെ. s. Military attire, armour,
mail.

യുദ്ധവൈദഗ്ദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. Military skill or dex-
terity. യുദ്ധത്തിനുള്ള സാമൎത്ഥ്യം.

യുദ്ധസന്നദ്ധൻ, ന്റെ. s. One armed or accoutred
for war, a warrior. യുദ്ധത്തിന ഒരുമ്പെട്ടവൻ.

യുദ്ധസന്നാഹം, ത്തിന്റെ. s. Warlike array, or pre-
paration, armour.

യുദ്ധസാമൎത്ഥ്യം , ത്തിന്റെ. s. Military skill, skill in
warlike exploits.

യുദ്ധാങ്കണം, ത്തിന്റെ. s. The field of battle. പൊ
ൎക്കളം.

യുദ്ധാരംഭം, ത്തിന്റെ. s. Raising or commencing war.
യുദ്ധം തുടങ്ങുക.

യുദ്ധൊദ്യമം, ത്തിന്റെ. s. Military exercise, readiness
for war. യുദ്ധത്തിന ശീലിക്കുക.

യുധിഷ്ഠിരൻ, ന്റെ. s. The elder of the five Pandu
princes and leader in the great war between them and
the Curus in the beginning of the fourth age.

യുയുത്സു, വിന്റെ. s. One desirous of engaging in com
bat. യുദ്ധത്തിന ആഗ്രഹമുള്ളവൻ.

യുവ, യുടെ. s. The ninth year of the Hindu cycle of
sixty. അറുപത വൎഷത്തിൽ ഒമ്പതാമത.

യുവതി, യുടെ. s. A young woman, one from sixteen to
thirty years of age. ബാല്യക്കാരി, യവ്വനമുള്ളവൾ.

യുവരാജൻ, ന്റെ. s. A young prince, especially the
heir apparent and associated to the throne. ഇളയ രാ
ജാവ.

യുവാ, വിന്റെ. s. A young man or one of the virile
age, or from sixteen to seventy. യവ്വനമുള്ളവൻ.

യൂക, യുടെ. s. A louse. പെൻ.

യൂഥനാഥൻ, ന്റെ. s. A large elephant or leader of

[ 662 ]
a wild herd. ആനക്കൂട്ടത്തിൽ തലവൻ.

യൂഥപൻ, ന്റെ.s. The leader of a wild herd of ele-
phants. ആനത്തലവൻ.

യൂഥം, ത്തിന്റെ.s. A multitude of birds and beasts.
മൃഗങ്ങളുടെയും പക്ഷികളുടെയും കൂട്ടം.

യൂഥിക, യുടെ. s. A sort of jasmine. Jasminum auricu-
latum. മുറുമുഴി.

യൂപകടകം, ത്തിന്റെ. s. A wooden ring on the top
of a sacrificial post, or according to some authorities an
iron ring at its base. യജ്ഞസ്തംഭത്തിന്റെ മെലെ
വളയം.

യൂപം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sacrificial post to which the
victim at a sacrifice is bound. യജ്ഞസ്തംഭം. 2. the
mulberry tree, Morus Indica. 3. a trophy, a column
erected in honour of a victory. വിരുതത്തൂൺ.

യൂപാഗ്രം, ത്തിന്റെ. s. The top of the sacrificial post.
യജ്ഞസ്തംഭത്തിന്റെ മുകൾ.

യൂഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pease soup, pease porridge, the
water in which pulse of various kinds has been boiled.
2. the mulberry tree, Morus Indica.

യൊക്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. The tie of the yoke of a plough.
അമിക്കയറ.

യൊഗക്കാർ, രുടെ. s. The members of an assembly or congregation.

യൊഗജ്ഞൻ, ന്റെ.s. A devotee, one who is con-
versant with the Yoga Shastra or rules for religious and
abstract meditation. യൊഗത്തെ അറിയുന്നവൻ.

യൊഗപീഠം, ത്തിന്റെ.s. A seat used by a devotee
or one addicted to abstract meditation. യൊഗത്തിനു
ള്ള പീഠം.

യൊഗബലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Force, or power of
combination or union. 2. good fortune.

യൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Junction, joining, union, con-
junction monimuo. 2.combination, association meet-
ing, conflux, assembly, congregation. ഒരുമ്പാട, സം
ഘം. 3. religious and abstract meditation.ധ്യാനം. 4.
a means, an expedient. ചതുരുപായത്തിലൊന്ന. 5.
armour. 6. putting on armour. സന്നാഹം. 7. a lucky
conjuucture; good fortune. യുക്തിഭാഗ്യം. 8. keeping the
body in a fixed posture. 9. (in astronomy) the twenty-se-
venth part of 360° of a great circle measured on the plane
of the ecliptic, and used in calculating the longitudes
of the sun and moon; each Yoga has a distinct name;
astrologers also enumerate twenty-eight, or according to
some twenty-seven, Yogas differently named from the
foregoing, and corresponding with the twenty-eight

(twenty-seven) Nacshatras, or the divisions of the moon's
path, but varying according to the day of the week. 10.
consequence, result, the main end or object of any thing
or act. 11. a drug, a medicament. 12. thing, substance.
13. magic, or the acquisition of supernatural powers by
the mystical and magical worship of SIVA and DURGA
especially. 14. propriety, fitness. 15. acquisition of some-
thing not possessed before, accession of property or wealth:
in grammar this application is assigned to any unu-
sual construction of words or compounds, unauthorized
by rule, but sanctioned by the authority that employs
them. 16. wealth. 17. a rule, an aphorism. 18. side,
part, cause or argument to be maintained or defended.
19. connexion of one thing with another, as of cause
with effect, predicate with subject, quality with sub-
stance, &c. 20. devotion, spiritual worship of GOD, or
union with the Supreme Being by means of abstract
contemplation; this however does not necessarily imply
an abandonment of the world, or relinquishment of the
usual observances of religion, but it involves an internal
indifference to objects of pleasure, and pain, and ut-
ter disregard of the consequences or fruit of ceremonial
rites. 21. the particular practice of the preceding sort of
devotion, or the exercise of that abstraction by which
union with GOD is supposed to be obtained; in the Gitá
it is described as sitting on Cusa grass, with the body
firm, the eyes fixed on the tip of the nose, and the mind
intent on the deity; in the Tantras a fanciful operation
is described, by which the vital spirit seated in the lower
part of the body, and the etherial spirit placed in the
head, are supposed to be brought into combination in the
brain, when the devotee becomes united with BRAHME.
22. the system of philosophy, which treats of the union
of the soul with BRAHME; it is the same as the Pátan-
jali doctrine, and constitutes one of the six Dersanas or
philosophical schools of the Hindus. 23. coition, copu-
lation. യൊഗം കൂടുന്നു, 1. To assemble a company
together. 2. to unite, to join, to combine.

യൊഗവട്ടം, ത്തിന്റെ. s. See യൊഗാഭ്യാസം.

യൊഗവിഷം, ത്തിന്റെ. s. A virulent sore.

യൊഗശക്തി, യുടെ. s. 1. Force of union. 2. good
fortune.

യൊഗശാലി, യുടെ.s. A fortunate man.

യൊഗശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Rules for religious and
abstract meditation.

യൊഗക്ഷമം, ത്തിന്റെ. s. Welfare.

[ 663 ]
യൊഗാഭ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. Contemplative or reli-
gious exercises, the keeping of the body in a fixed pos-
ture for abstract meditation.

യൊഗാസനം, ത്തിന്റെ. s. A religious posture, the
position in which the devotee sits to perform the religi-
ous exercises called Yoga.

യൊഗി, യുടെ. s. 1. A devotee, an ascetic in general.
2. the religious or devout man who performs worldly ac-
tions and ceremonies without regard to their results and
keeps his mind fixed on BRAHME or GOD alone. 3. the per-
former of the particular exercises termed Yoga. സന്യാ
സി. 4. a magician, a conjurer, one supposed to have ob-
tained supernatural powers. ഇന്ദ്രജാലക്കാരൻ. 5. a plaintiff.
യൊഗിപ്രതിയൊഗികൾ, Plaintiff and defendant.

യൊഗിനി, യുടെ. s. 1. A female devotee. 2. a female
fiend attendant on and created by Durga.

യൊഗീശ്വരൻ, ന്റെ.s. A respectable devotee.

യൊഗെശ്വരൻ, ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. the saint and legislator YAJNYAWALCYA.

യൊഗെഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Lead. കാരീയം.

യൊഗ്യത, യുടെ. s. 1. Ability, cleverness. 2. worthi-
ness, fitness, capacity. 3. deservedness. 4. merit.

യൊഗ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A fit, proper, suitable, worthy
deserving person. 2. a comely person in appearance.

യൊഗ്യഭാഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. Good fortune, luck, fate,
hazard, danger, risk. യൊഗ്യഭാഗ്യം പരീക്ഷിക്കുന്നു,
To risk one's money, &c. in merchandise, agriculture,
&c. to try one's fortune.

യൊഗ്യമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be fit, proper,
suitable, to be worthy, to deserve, to merit.

യൊഗ്യം, ത്തിന്റെ.s. A drug commonly Riddhi. ഋ
ദ്ധി. adj. 1. Fit, proper, suitable, worthy, deserving. 2.
decent, decorous. 3. clever, skilful, able, meritorious.

യൊജന, യുടെ. s. A measure of distance equal to four
Crosas, which at 4000 yards to the Crosa or cos will be ex-
actly nine miles, but it is variously computed; by some
it is said to be 10 Narigas.

യൊജനഗന്ധി, യുടെ. s. A name of SATYAWATI, the
mother of the sage and poet VYÁSA.

യൊജനവല്ലി, യുടെ. s. Bengal madder, Rubia man-
jith. മഞ്ചട്ടി.

യൊജനീയം, &c. adj. Reconcileable, capable of renew-
ed kindness.

യൊജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be reconciled,
to agree together in sentiment. 2. to join, to unite, to
mix. 3. to use, to apply,

യൊജിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Reconciliation, agreement in
sentiment. 2. union, junction, fellowship. 3. favour re-
stored.

യൊജിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To reconcile,
to make friends, to restore to favour, to cause to agree.
2. to join, to unite.

യൊജ്യത, യുടെ. s. l. Reconciliation, reconcilement,
favour restored. 2. conjunction, union. 3. harmony.

യൊജ്യതകെട, ിന്റെ. s. Disagreement, difference,
dissimilitude; difference of opinion; want of harmony,
or order.

യൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. The tie that fastens the yoke of
the plough to the neck of the ox. അമിക്കയറ.

യൊദ്ധാ, വിന്റെ. A warrior, a combatant. യുദ്ധം
ചെയ്യുന്നവൻ.

യൊധൻ, ന്റെ.s. A warrior, a combatant. യുദ്ധം
ചെയ്യുന്നവൻ.

യൊധസംരാവം, ത്തിന്റെ. s. Mutual defiance,
challenging or braving each other. പൊൎക്കുവിളി.

യൊനി, യുടെ. s. 1. The vulva. 2. cause, origin. 3.
place of birth in general.

യൊനിരഞ്ജനം, ത്തിന്റെ.s. The menstrual secretion.
ആൎത്തവം.

യൊന്യൎശസ, ിന്റെ.s. An affection of the vulva,
Menorrhagia, or prolapsus uteri.

യൊഷ, യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

യൊഷിത്ത, ിന്റെ. A woman in general. സ്ത്രീ.

യൌതകം, ത്തിന്റെ.s. A nuptial gift, presents made
to a bride at her marriage by her father or friends; some
consider it also as implying a gift to the bridegroom.
സ്ത്രീധനം.

യൌവതം, ത്തിന്റെ. s. An assemblage of young
women. യുവതിസമൂഹം.

യൌവനകണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. Pimples on the face,
especially in young persons. മുഖക്കുരു.

യൌവനമുള്ളവൻ, ന്റെ.s. A young man.

യൌവനമുള്ളവൾ, ളുടെ. s. A young woman.

യൌവനം, ത്തിന്റെ.s. Youth, youthfulness, manhood.

യൌവനലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. The breast,
the bosom. 2. beauty, handsomeness.



ര. The twenty-seventh consonant of the Malayalim al-
phabet, corresponding to the letter R.

രക്തകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant bearing a red blossom,

[ 664 ]
Pentapetes phænicea; it is also applied to the Ixora ban-
dhuca. ഉച്ചമലരി. 2. the globe amaranth, the red va-
riety, Gomphræna globosa. 3. red garments or cloth.

രക്തകാസം, ത്തിന്റെ. s. Spitting of blood, hemoptysis.

രക്തചന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Red wood, red saunders,
Pterocarpus santolinus. 2. saffron. കുങ്കുമം.

രക്തചൊരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Voluntary flow of
blood. 2. shedding blood. 3. bleeding.

രക്തധാതു, വിന്റെ. s. 1. Red chalk or red orpiment,
red ochre. 2. one of the seven pulses in the human body.

രക്തൻ, ന്റെ. s. 1. A man affected with passion or
fondness. 2. a gamboler, a player, one who plays or
sports.

രക്തപാ, യുടെ. s. A leech. നീരട്ട.

രക്തപാരദം, ത്തിന്റെ. s. A leech. നീരട്ട.

രക്തപിത്തം, ത്തിന്റെ. s. Plethora, spontaneous hæ-
morrhages from the mouth, nose, rectum and cuticle, ac-
companied with fever, and headache, vomiting, purging,
&c.

രക്തപുഷ്പകം, ത്തിന്റെ. s. The Palása tree, Butea
frondosa.

രക്തപുഷ്പം, ത്തിന്റെ.s. 1. The oleander plant, Nerium
odorum, the red variety. കണവീരം. 2. any tree or
plant bearing red flowers.

രക്തപ്പക, യുടെ. s. Blood-guiltiness.

രക്തപ്രസാദനം, ത്തിന്റെ. s. Purifying of the blood.

രക്തപ്രസാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Lustiness, stoutness,
2. a red face.

രക്തപ്രിയൻ, ന്റെ.s. A blood thirsty or bloody man.

രക്തഫല, യുടെ. s. A cucurbitaceous plant, Momordica
monadelpha. കൊവൽവള്ളി.

രക്തബീജ, യുടെ.s. The fruit of the Abrus precatorius.
കുന്നി.

രക്തബീജം, ത്തിന്റെ. s. The pomegranate, from its
red seeds.

രക്തമണ്ഡലി, യുടെ. s. A viper.

രക്തമന്ദാരം, ത്തിന്റെ. s. The purple or variegated
Bauhinia, or mountain ebony, Bauhinia purpurea.

രക്തമാല്യം, ത്തിന്റെ. s. A garland of red flowers. ചു
വന്ന പുഷ്പംകൊണ്ടുള്ള മാല.

രക്തമൊഷണം, ത്തിന്റെ.s. Bleeding, or blood-
letting, venesection.

രക്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Blood. 2. the colour red. 3. saf-
fron. കുങ്കുമം. 4. copper. ചെമ്പ. 5. minium. 6. vermi-
lion. ചായില്യം. 7. the fruit of the Flacoutria cata-
phracta. 8. the life. ജീവൻ. adj. 1. Dyed, tinged, co-

loured, stained. 2. red, of a red colour. 3. fond of, attached
to, affected with love or interest towards any object. 4.
sporting, engaging in play or pastime. രക്തം ചൊരിയു
ന്നു, To bleed, to loose blood. രക്തം ചൊരിയിക്കുന്നു,
To shed blood, to kill. രക്തം കളയുന്നു, To bleed, to
draw or take blood from a person.

രക്തവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Red garments or red cloth.

രക്തവാൎച്ച, യുടെ. s. An issue of blood.

രക്തവിന്ദു, വിന്റെ. s. 1. A drop of blood. 2. a red
spot forming a flaw in a gem.

രക്തശാകം, ത്തിന്റെ.s. A kind of edible greens;
Amaranthus.

രക്തസങ്കൊചം, ത്തിന്റെ. s. Safflower. കുങ്കുമം.

രക്തസന്ധ്യകം, ത്തിന്റെ. s. The red lotus or water
lily, Nymphæa rubra. ചെന്താമര.

രക്തസംബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Consanguinity, rela-
tionship by blood.

രക്തസരൊരുഹം, ത്തിന്റെ. s. The red lotus. ചെ
ന്താമര.

രക്തസാന്നിദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. Lustiness, stoutness.

രക്തസാക്ഷി, യുടെ. s. 1. A witness of a murder. 2. a
martyr for the truth.

രക്തസാക്ഷിക, ന്റെ. s. 1. A martyr. 2. a witness.

രക്തസ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Gonorrhæa considered as
an urinary complaint.

രക്തക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. Consumption, impoverish-
ment of the blood.

രക്താ, യുടെ. s. 1. A wonian red from passion or anger.
രാഗംകൊണ്ടെങ്കിലും കൊപംകൊണ്ടെങ്കിലും ചു
വന്നവൾ. 2. the fruit of the Abrus precatorius. കു
ന്നി. 3. the fruit of the മഞ്ചാടി.

രക്താംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Coral. പൌഴം. 2. a medi-
cinal plant. കമ്പിപ്പാല.

രക്താംഗി, യുടെ. a. A plant, Celtis orientalis.

രക്താംബരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Purple, the colour. 2.
purple or red cloth.

രക്താൎശസ, ിന്റെ.s. Hæmorrhoids.

രക്താക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A buffalo. പൊത്ത. 2. a
pigeon. പ്രാവ.

രക്താക്ഷി, യുടെ. s. The fifty-eighth year in the Hindu
cycle of sixty.

രക്തി, യുടെ. s. 1. Affection, attachment. സ്നെഹം. 2.
excessive joy or pleasure. മഹാസന്തൊഷം.

രക്തൊല്പലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The red lotus, Nymphoeos
rubra. ചെന്താമരപ്പൂ. 2. a water lily, Pontederia.
(Lin.)

[ 665 ]
രഘു, വിന്റെ. s. The name of a sovereign of Oude,
the great grand-father of RÁMACHANDRA.

രഘുവംശം, ത്തിന്റെ. s. The race or family of RAGHU,
whence also the name of a poem by CÁLIDASA which
treats of the ancestors of RÁMA from DILIPA to that
prince, and his descendants to AGNIVERA.

രങ്കൻ, ന്റെ.s. A poor, indigent, avaricious man, a
miser.

രങ്കു, വിന്റെ. s. A sort of deer, (the spotted axis.)
ഒരു വക മാൻ.

രംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A place where acting, &c. is
exhibited, a stage; a theatre. 2. a field of battle. 3. tin.
4, paint, colour, tint, dye. 5. a temple.

രംഗാജീവൻ, ന്റെ. s. 1. A painter. ചിത്രം എഴുതു
ന്നവൻ. 2. an actor, a dancer. വെഷക്കാരൻ.

രചന, യുടെ. s. 1. Orderly and becoming arrangement
or disposition in general. 2. decoration or dressing of
the hair. 3. making or preparing any thing. 4. literary
composition.

രചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To make, to manufac-
ture. ഉണ്ടാക്കുന്നു. 2. to write, to compose. എഴുതുന്നു.

രചിതം, &c. adj. 1. Made, manufactured. ഉണ്ടാക്കപ്പെ
ട്ട. 2. written, composed. എഴുതപ്പെട്ട. 3. strung.

രജകൻ, ന്റെ. s. A washerman. വെളുത്തടൻ.

രജകി, യുടെ. s. A washerman's wife or a washerwoman.
രജകസ്ത്രീ.

രജതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A necklace. മാല. 2. silver.
വെള്ളി. 3. gold. പൊന്ന. 4. white, the colour. വെ
ളുപ്പ. 5. the name of a mountain. adj. White. വെളുത്ത.

രജനി, യുടെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. turmeric. മഞ്ഞൾ.
3. wood-turmeric. മരമഞ്ഞൾ,

രജനികരൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

രജനിചരൻ, ന്റെ. s. 1. A Rácshasa, a friend, a goblin,
a ghost. രാക്ഷസൻ. 2. a watchman. കാവല്ക്കാരൻ.
3. a thief. കള്ളൻ.

രജനിചരി, യുടെ. s. A female friend, imp, ghost. രാ
ക്ഷസി.

രജനീനാഥൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

രജനീമുഖം, ത്തിന്റെ. s. Evening, beginning of the
night. സന്ധ്യാസമയം.

രജസ്വലാ, യുടെ. s. A woman during menstruation.
ആൎത്തവമുള്ളവൾ.

രജസ്സ, ിന്റെ. s. 1. The second condition of humanity,
the quality or property of passion, that which produces
sensual desire, worldly coveting, pride and falsehood, and
is the cause of pain. 2. the menstrual evacuation. 3.

dust. 2. the dust or pullen of a flower. പൊടി.

രജൊഗുണം, ത്തിന്റെ. s. See രജസ, first meaning.

രജ്ജു, വിന്റെ. s. A rope, a cord, a tie, a string. ക
യറ.

രഞ്ജകൻ, ന്റെ. s. A colourist, a painter, a dyer. ചാ
യക്കാരൻ.

രഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Colouring, dyeing, painting.
2. affecting the heart, exciting passion, &c. 3. union,
agreement. 4. red sandal or Sappan wood.

രഞ്ജനി, യുടെ. s. 1. The indigo plant, Indigofera tinc-
toria. അമരി. 2. a flower, Nyctanthes tristis.

രഞ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To agree, to unite, to
join. 2. to be reconciled, united.

രഞ്ജിതം, &c. adj. Agreed, united, reconciled, ചെര
പ്പെട്ട.

രഞ്ജിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Agreement, union. 2. fellowship.
3. reconciliation, restoration to favour.

രഞ്ജിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To reconcile, to unite,
to restore to favour.

രടനം, ത്തിന്റെ. s. A sound, a noise. ശബ്ദം.

രടിതം, ത്തിന്റെ. s. The noise of a burning flame. ജ്വാ
ലശബ്ദം.

രട്ട, ിന്റെ. s. Sackcloth.

രട്ട. adj. Two, twin.

രണകം, ത്തിന്റെ. s. Anxiety, regret. ആകുലം.

രണനിപുണൻ, ന്റെ. s. A skilful warrior.

രണനൈപുണൻ, ന്റെ. s. A skilful warrior. യു
ദ്ധത്തിന സമൎത്ഥൻ

രണഭൂമി, യുടെ. s. A field of battle. പൊൎക്കളം.

രണം, ത്തിന്റെ. s. 1. War, battle. പട, യുദ്ധം. 2.
sound, noise. ശബ്ദം.

രണരണകം, or രണരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Anxiety,
regret. ആകുലം. 2. love, desire. ഇഛ.

രസങ്കുലം, ത്തിന്റെ. s. Mixed or tamultuary
combat. ഇടകലൎന്ന യുദ്ധം.

രണിതം, ത്തിന്റെ. s. Sound, noise, ശബ്ദം.

രണഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. Defeat, discomfiture. തൊ
ലി.

രണെസാധു, വിന്റെ. s. A skilful warrior. യുദ്ധ
ത്തിന സമൎത്ഥൻ.

രണ്ട. adj. 1. Two, double. 2. some. രണ്ടെ, Only two.
രണ്ടുപ്രകാരം, In two ways.

രണ്ടാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To separate, to be-
come divided in two. 2. to be disagreed, to be disunited.

രണ്ടാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To separate, to divide
in two, to bisect. 2. to disunite, to cause to disagree.

[ 666 ]
രണ്ടാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. The second sort.

രണ്ടാമത. adj. Second, secondly, twice.

രണ്ടാമത്തെ. adj. The second, second.

രണ്ടാമത്തെ ഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. A secondary planet.

രണ്ടാമൻ, ന്റെ. s. A second person, an assistant.

രണ്ടാം. adj. Second, secondary.

രണ്ടാംപണി, യുടെ. s. Doing a thing over again.

രണ്ടാംചൊറ, റ്റിന്റെ. s. A second course of rice.

രണ്ടാംമുഹൂൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. A certain matrimonial
ceremony among the Brahmans.

രണ്ടാംവെളി, യുടെ. s. A second marriage.

രണ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To separate, to become
divided in two. 2. to disagree, to become disunited.

രണ്ടിലൊന്ന, ിന്റെ. s. One of two, either the one or
the other.

രണ്ടുനെരം. adv. Twice a day.

രണ്ടുപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Two parties. 2. two opi-
nions. 3. doubt, uncertainty. 4. the light and dark fort-
night in the lunar month. adj. Doubtful, uncertain.

രണ്ടുപ്രാവശ്യം. adj. Twice, two times.

രണ്ടുംകെട്ടനെരം, ത്തിന്റെ. s. The dubious or faint
light before sun-rise and after sun-set, twilight.

രണ്ടുംകെട്ടവൻ, ന്റെ. s. 1. An indifferent person,
neither good nor bad. 2. one who is destitute of home
and friends, a vagabond.

രണ്ടുവട്ടം. adj. Twice, two times.

രണ്ടൂടെ. adj. Twice.

രണ്ടൊന്ന. part. Doing two things at the same time, or
on the same journey.

രണ്ഡ, യുടെ. s. 1. A widow. വിധവ. 2. a plant, Sal-
vinia cucullata. എലിച്ചെവിയൻ.

രതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Coition, copulation, combination.
2. a private part, a privity. adj. Intent on, actively oc-
cupied or engaged in.

രതി, യുടെ. s. 1. The wife of CÁMADÉVA, or the Hindu
Cupid. കാമന്റെ ഭാൎയ്യ. 2. coition, copulation ക്രീഡ.
3. attachment, desire, passion. അനുരാഗം.

രതിക്രിയ, യുടെ. s. Copulation.

രതിപതി, യുടെ. s. CÁMADÉVA, the deity of love. കാമ
ദെവൻ.

രത്നകമ്പളി, യുടെ. s. A figured carpet.

രത്നകിരീടം, ത്തിന്റെ. s. A crown set with jewels. ര
ത്നം പതിച്ച കിരീടം.

രത്നകുണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. An ear-ring set with
jewels. രത്നം പതിച്ച കടുക്കൻ.

രത്നഗൎഭ, യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

രത്നപരീക്ഷ, യുടെ. s. The art of examining and
choosing gems.

രത്നപ്രഭ, യുടെ. s. 1. The first of the seven hells or
purgatories according to the Jainas. 2. the splendour of
a jewel.

രത്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. A jewel, a gem, a precious stone.
2. any thing the best of its kind, or figuratively the
jewel of the species.

രത്നസാനു, വിന്റെ. s. The mountain Menu. മഹാ
മെരു.

രത്നാകരമെഖല, യുടെ. s. 1. The earth. ഭൂമി. 2. a
jewel mine. രത്നംവിളയുന്നസ്ഥലം

രത്നാകരം, ത്തിന്റെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

രത്നാംഗുലീയകം, ത്തിന്റെ. s. A ring set with preci-
ous stones. കല്ലുവെച്ച മൊതിരം.

രത്നി, യുടെ. s. 1. A sort of cubit, measured from the
elbow to the end of the closed fist; it is also computed
at twenty-one breadths of the thumb. മുളം. 2. the closed
hand, or fist. മുഷ്ടി

രഥകഡ്യ, യുടെ. s. A multitude of carriages or cars.
തെർക്കൂട്ടം.

രഥകാരൻ, ന്റെ. s. A car maker, a coach-maker,
a carpenter, a man sprung from the male of the Mahi-
shya and woman of the Carena or writer caste; by profes-
sion a maker of cars, a coach-maker. കരണിയിൽ മ
ഹിഷ്യന ഉണ്ടായ പുത്രൻ, തെരുണ്ടാക്കുന്നവൻ.

രഥകുഡുംബി, യുടെ. s. A charioteer. സാരഥി.

രഥഗുപ്തി, യുടെ. s. A piece of wood or an iron net-
work, encompassing a war chariot to secure it from being
injured by weapons or collision. തെരുമറെക്കുന്ന മറ.

രഥദ്രു, വിന്റെ. s. A timber tree, Dalbergia ougeiniensis.
തൊടുക്കാര.

രഥപാദം, ത്തിന്റെ. s. A wheel. തെരുരുൾ.

രഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. A car, a war chariot. തെര. 2. a
car, a carriage in general, any vehicle or mode of convey-
ance. 3. a sort of cane, Calamus rotang. രഥംനടത്തി
ക്കുന്നു, To drive a carriage.

രഥയാനം, ത്തിന്റെ. s. Riding in a carriage. രഥ
ത്തിൽ കരെറിനടക്ക.

രഥവ്രജം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of chariots, or
carriages. തെൎക്കൂട്ടം.

രഥാംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wheel. തെരുരുൾ. 2.
any part of a chariot, or carriage. 3. the discuss of VISHNU.
വിഷ്ണുവിന്റെ ചക്രം. 4. the ruddy goose.

രഥികൻ, ന്റെ. s. The owner of a carriage, or one who
rides in it. രഥക്കാരൻ.

[ 667 ]
രഥീ, യുടെ. s. 1. A warrior who fights in a car. തെരാ
ളി. 2. the owner of or rider in a car.

രഥീരൻ, ന്റെ. s. The owner of or rider in a car. ര
ഥക്കാരൻ.

രഥൊത്സവം, ത്തിന്റെ. s. A festival at which an
idol-car is drawn in procession.

രഥ്യ, യുടെ. s. 1. A number of carriages. 2. a high street.
തെരുവീതി. 3. a main or carriage road. വഴി.

രഥം, ത്തിന്റെ. s. A chariot or carriage horse. രഥ
ക്കുതിര.

രദനഛദം, ത്തിന്റെ. s. A lip. ചുണ്ട.

രദനം, ത്തിന്റെ. s. A tooth, a tusks. പല്ല.

രദനവാസസ഻, ിന്റെ. s. A lip. ചുണ്ട.

രദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tooth. പല്ല. 2. splitting, tear-
ing, dividing.

രദസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Speed, velocity. വെഗം. 2.
joy, delight. സന്തൊഷം.

രന്തുകാമൻ, ന്റെ. s. A voluptuous or libidinous per-
son. മഹാ കാമി.

രന്ധ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole, a fissure, a cavity, a
chasm. പൊത, ദ്വാരം. 2. fault, defect. കുറ്റം. 3. 0c-
casion, opportunity. സമയം. 4. foible, dissension, di-
vision, discord. യൊജ്യതകെട.

രമകൻ, ന്റെ. s. A lover, a gallant. സ്നെഹിതൻ.

രമണൻ, ന്റെ. s. 1. A lover, a gallant. സ്നെഹിതൻ.
2. a husband. ഭൎത്താവ.

രമണപ്പൂ, ിന്റെ. s. A flower tree, Sterculia guttata.

രമണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sporting; play. കളി. 2. dalli-
ance, amorous sport. ഉല്ലാസം.

രമണി, യുടെ. s. 1. A wife. ഭാൎയ്യ. 2, a beautiful or
handsome woman. സുന്ദരി.

രമണീയം, &c. adj. Beautiful; pleasing, charming, de-
lightful. സൌന്ദൎയ്യമുള്ള.

രമണ്യം, ത്തിന്റെ. s. Sport, pleasure, wanton sport or
dalliance. ഉല്ലാസം.

രമാ, യുടെ. s. A name of LECSMI. ലക്ഷ്മി.

രമാപതി, യുടെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

രമാവരൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

രമാവല്ലഭൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

രമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To love, to please, to
delight, to satisfy. 2. to sport. 3. to copulate. 4. to unite.

രമെശൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU.

രമ്യത, യുടെ. s. 1. Union. 2. delight, pleasure, gladness,
satisfaction, contentment.

രമ്യം. adj. Delightful, charming; pleasing, agreeable,
content, commodious.

രംഗസ്സ, ിന്റെ. s. Velocity, speed. വെഗം.

രംഭ, യുടെ. s. 1. A plantain. വാഴ. 2. one of the Ap-
saras or courtezans of Swerga.

രംഭൻ, ന്റെ. s. The name of a monkey.

രംഭം, ത്തിന്റെ. s. A bamboo. മുള.

രയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Speed, velocity, precipitation.
വെഗം. 2. the stream or current of a river. ഒഴുക്ക.

രല്ലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A blanket. കംബലം. 2. a
sort of deer. ഒരു വക മാൻ.

രവണൻ, ന്റെ. s. 1. A clamorous person. 2. a jester.
3. the Indian Cuckoo. കുയിൽ.

രവണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A camel. ഒട്ടകം. 2. bell-
metal. es. adj. Sounding, sonorous. നാദമുള്ള.

രവം, ത്തിന്റെ. s. Sound in general, cry, noise, cla-
mour, &c. ശബ്ദം.

രവാന, യുടെ. s. 1. A custom-house certificate. 2. a
pass, or pass-port.

രവി, യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

രവികാന്തം, ത്തിന്റെ. s. The sun stone, a kind of
gem. സൂൎയ്യകാന്തം.

രവിവാസരം, ത്തിന്റെ. s. Sunday. ഞായറാഴ്ച.

രശന, യുടെ. s. 1. A woman's girdle, a sort of chain
worn round the loins. അരഞ്ഞാൺ. 2. the tongue.
നാവ.

രശ്മി, യുടെ. s. 1. A ray of light, radiance. 2. lustre. ര
ശ്മിയുള്ള, Radiant.

രസകൎപ്പൂരം, ത്തിന്റെ. s. A white sublimate or a mu-
riate of mercury, the preparation of which is particularly
explained by AINSLIE. in his Materia medica of Hin-
dustan. It corresponds very nearly with calomel.

രസകെട, ിന്റെ. s. 1. Displeasure, dislike. 2. taste-
lessness, incipidity.

രസഗന്ദം, ത്തിന്റെ. s. Gum myrrh. നറുമ്പശ.

രസഗൎഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mineral preparation used
as a stibium. 2. vermilion. ചായില്യം.

രസഗുളിക, യുടെ. s. Mercurial pills.

രസജ്ഞ, യുടെ. s. The tongue as discriminating tastes.
നാവ.

രസജ്ഞൻ, ന്റെ. s. 1. A poet, a writer who under-
stands the different Rasas or sentiments to be described.
2. an alchymist, one who has obtained a command over
the magical properties of mercury. 3. a physician, a medi-
cal preparer and administerer of mercurial and chymical
compounds.

രസധാതു, വിന്റെ. s. 1. Quicksilver. രസം. 2. one
of the seven essential parts of the human body, the fluids.

[ 668 ]
രസന, യുടെ. s. 1. The tongue. നാവ. 2. taste. 3.
juice, sap.

രസനെന്ദ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. The tongue, as the organ
of taste. നാവ.

രസപാഷാണം, ത്തിന്റെ. s. A kind of prepared
arsenic.

രസഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Loss of flavour or juice,
tastelessness. 2. dislike, displeasure.

രസഭസ്മം, ത്തിന്റെ.s. A kind of muriate of mercury
or calomel, mercurial powder.

രസമണി, യുടെ. s. A kind of bead made of mercury.

രസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Juice, sap, exudation, fluid, liquid.
2. mercury, quicksilver. 3. flavour, taste, savour, as sweet,
sour, salt, pungent, bitter, astringent. 4. taste, sentiment
or emotion, as an objection of descriptive poetry, or com-
position, of which nine are enumerated, viz. Sringára or
love, Hásya or mirth, Caruna or tenderness, Raudra or
anger, Vérya or heroism, Bhayancara or terror, Vibhalsa
or disgust, Adbuta or surprise, and Sánta, tranquillity or
content, or Vátsalya paternal affection. 5. affection of
the mind, passion, &c. 6. poison. 7. semen virile. 8.
water. 9. the primary or essential juice or fluid of the
human body, whence blood, serum, sweat, &c. are suppos-
ed to be engendered, it corresponds best with chyle. 10.
gum myrrh.

രസവതി, യുടെ. s. A kitchen. അടുക്കള.

രസവൽ. adj. 1. Juicy. രസമുള്ള. 2. savoury, well
flavoured. രുചിയുള്ള. 3. tasteful, applied to composi-
tion, &c.

രസവാദം, ത്തിന്റെ. s. Alchymy, and Chymistry. ര
സവാദം ചെയ്യുന്നു, To pursue the science of Alchymy.

രസവാദി, യുറ്റെ. s. An alchymist, a chymist.

രസസിദ്ധൻ, ന്റെ. s. An Alchymist, a chymist.

രസസിദ്ധി, യുടെ. s. The knowledge of Alchymy, the
possession of peculiar familiarity with mercury, obtained
by the performance of chymical operations, conjoined
with certain mystical and magical rites, and the securing
thence to the adept of happiness, health and wealth, the
power of transmuting metals, and the art of prolonging
life.

രസസിന്ദൂരം, ത്തിന്റെ. s. A sort of factitious cinna-
bar, made with zinc, mercury, blue vitriol and nitre,
fused together; the compound is used as an escharotic.

രസസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A bed-room. ഉറക്കറ, ശ
യനപ്പുര.

രസക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. Displeasure, dislike, disgust.

രസാ, യുടെ. s. 1. The earth. 2. the tongue. നാവ. 3.
a plant or vine, Sissampelos hexandra. പാടവള്ളി. 4.
the frankincense tree, Boswellia thurifera. ൟന്ത.

രസാഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. A sort of collyrium, prepared
either with the calx of brass or with the Amomum an-
thorhiza.

രസാതലം, ത്തിന്റെ. s. Hell. പാതാളം.

രസാദാനം, ത്തിന്റെ. s. Sucking, suction. കുടിക്കുക.

രസാഭാസം, ത്തിന്റെ. s. Concealment of sentiment
attributing evident emotions to some cause different from
the real one.

രസായനൻ, ന്റെ. s. An alchymist.

രസായനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A medicine preventing
old-age and prolonging life, the Elixir vitæ of the Alchy-
mists. 2. butter-milk. മൊര. 3. Alchymy, chymistry,

രസാലം, ത്തിന്റെ. s. Frankincense.

രസാലസ, യുടെ. s. A nerve. ഞരമ്പ.

രസാഹ്വം, ത്തിന്റെ. s. Turpentine, resin.

രസാള, യുടെ. s. Curds mixed with sugar and spices.

രസാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. The mango-tree, Mangifera
Indica. മാവ. 2. the sugar-cane. കരിമ്പ. 3. the jack-
tree, Artocarpus integrifolia. പ്ലാവ. 4. the olibanum
tree, Boswellia thurifera. ൟന്ത.

രസിക, യുടെ. s. 1. Curds with sugar and spice. 2.
molasses, the juice of the sugar-cane. കരിമ്പിൻനീര.
3. the tongue. നാവ.

രസികൻ, ന്റെ. s. A man of taste, especially as it
regards literary composition, &c.

രസികം, &c. adj. 1. Flavoured, having taste or flavour.
2. tasteful, as composition, &c. രുചിയുള്ള.

രസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To taste, to relish, to
have a relish for. 2. to love, to regard.

രസിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sound, noise in general. ശ
ബ്ദം. 2. the rattling of thunder. ഇടിമുഴക്കം. adj.
Gilded, plated, washed or spread over with gold, &c. പൂ
ചപ്പെട്ട.


രസിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To please, to delight.

രസൊനകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of garlick. ഒരു വ
ക ഉള്ളി.

രസൊനം, ത്തിന്റെ. s. Garlick ഉള്ളി.

രഹദാരി, യുടെ. s. A pass or pass-port, specifying the
duties to have been paid.

രഹസ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. A secret lover, or gallant.

രഹസ്യം, ത്തിന്റെ. s. A secret, a mystery, any thing
hidden or mysterious. adj. Secret, private; mysterious,
obscure, hidden. രഹസ്യം പറയുന്നു, 1. To speak

[ 669 ]
privately, to whisper. 2. to tell a secret.

രഹസ്സ, ിന്റെ. s. 1. Solitariness, secrecy, privacy. 2.
a privity. adv. Solitary, private, in private, secretly,
privily.

രഹിതം, &c. adj. Left, quitted, abandoned, destitute,
bereft. ഉപെക്ഷിക്കപ്പെട്ട.

രക്ഷ, യുടെ. s. 1. Preserving, saving, protecting, pro-
tection. 2. salvation, redemption. 3. an amulet, a charm.

രക്ഷകൻ, ന്റെ. s. A preserver, protector, saviour,
a redeemer.

രക്ഷകം, &c. adj. Preserving, protecting, saving. രക്ഷി
ക്കുന്ന.

രക്ഷകെട, ിന്റെ. s. 1. Want of protection, preserva-
tion, care, or nourishment. 2. negligence.

രക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Preservation, protection, guard-
ing, defence. രക്ഷണം ചെയ്യുന്നു, To preserve, to
protect, to cherish, to nourish.

രക്ഷണീയൻ, ന്റെ. s. One deserving of protection.
രക്ഷിക്കപ്പെടുവാൻ യോഗ്യൻ.

രക്ഷണീയം, &c. adj. Deserving of protection. രക്ഷി
ക്കപ്പെടുവാൻ യൊഗ്യം.

രക്ഷഃപതി, യുടെ. s. A preserver, a protector.

രക്ഷസ്സ, ിന്റെ. s. Racshas, an evil sqirit, apparent-
ly distinguished into three classes ; one sort of Racshas
is of a demi-celestial nature, and is ranked with the at-
tendants of CUBÉRA; another corresponds to a goblin, an
imp, or ogre, haunting cemeteries, animating dead bodies,
disturbing sacrifices, and ensnaring and devouring human
beings; the third kind approaches more to the nature of
the Titan or relentless and powerful enemy of the gods.

രക്ഷസ്സഭം, ത്തിന്റെ. s. A multitude or assembly of
goblins.

രക്ഷാകരൻ, ന്റെ. s. A preserver. രക്ഷിക്കുന്ന
വൻ.

രക്ഷാഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A house or place of refuge,
an asylum.

രക്ഷാപരം, &c. adj. Preserving, protecting.

രക്ഷാഭൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Tax paid to a protector.

രക്ഷാശിക്ഷ, യുടെ. s. Protection and punishment, as
the duties of a king, lord, &c.

രക്ഷി, യുടെ. s. A guard, a sentinel. കാക്കുന്നവൻ.

രക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To preserve, to save,
protect and defend, to deliver. 2. to nourish, cherish,
keep. രക്ഷിച്ചുകൊള്ളുന്നു, 1. To preserve, &c. one's-
self. 2. to nourish or protect another for one's own use
or advantage.

രക്ഷിതം, &c. adj. Preserved, saved, protected, defended.
രക്ഷിക്കപ്പെട്ട.

രക്ഷിതാ, വിന്റെ. s. A saviour, a preserver, a pro-
tector.

രക്ഷിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to protect,
to procure protection.

രക്ഷിവൎഗ്ഗൻ, ന്റെ. s. A guard, a sentinel.

രക്ഷൊവരൻ, ന്റെ. s. The king of the south-west
country.

രക്ഷ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Preserving, guarding, defence,
protection.

രാ, വിന്റെ. s. The night. രാക്കാലം, Night time. രാ
പ്പകൽ, Night and day. രാപ്പകൽ പ്രയാസപ്പെടു
ന്നു, To labour or toil night and day.

രാക, യുടെ. s. 1. The full moon, or day of the full moon.
പൂൎണ്ണചന്ദ്രൻ. 2. a girl in whom menstruation has
commenced. തീണ്ടായവൾ.

രാകാനിശാകരൻ, ന്റെ. s. The full moon. പൂൎണ്ണ
ചന്ദ്രൻ.

രാകുന്നു, കി, വാൻ. c. a. To file, to rasp.

രാക്ക, ിന്റെ. s. Filing, the act, rasping.

രാക്കുപണി, യുടെ. s. File-work, filing.

രാക്കുപൊടി, യുടെ. s. File-dust.

രക്കൂറ, ിന്റെ s. The night.

രാഗച്ഛായ, യുടെ. s. Red colour. ചുവപ്പുനിറം.

രാഗദ്വെഷം, ത്തിന്റെ. s. Envy and hatred, enmity,
malice. അസൂയ.

രാഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tune or mode in music of
which the Hindus reckon many, and frequently personify
them in poetry and mythology. 2. mental affection in
general, as sorrow, joy, &c. 3. envy, impatience at an-
other's success. 4. affection, pre-possession, love, desire.
5. the Rága guna, or the property of passion. 6. colour,
hue, dye, tint. രാഗം പാടുന്നു, To sing a tune or hymn.

രാഗാദി, യുടെ. s. Envy, malice, impatience.

രാഗാദികൾ, ളുടെ. s. plu. The affections.

രാഗാദിക്കാരൻ, ന്റെ. s. An envious, malicious, ill-
natured, passionate person.

രാഗി, യുടെ. s. 1. A passionate man. 2. a
libertine, a lover. കാമി. 3. a kind of grain, Rágy or Natchenny,
Cynosaurus coracanus. പഞ്ഞപ്പുല്ല.

രാഘവൻ, ന്റെ. s. A name of RÁMACHANDRA. രാമ
ചന്ദ്രൻ.

രാങ്കവം. adj. Woollen, made of the hair of a sort of
deer or any other animal. രൊമജമായ. മാൻമയി
ൎപ്പട. s. A woollen garment.

[ 670 ]
രാജ. acts. 1. Royal, of or belonging to a king. 2. eminent,

chief, excellent.

രാജകകുദം, ത്തിന്റെ. s. An ensign or symbol of royal-
ty, as the white parasol, &c. രാജചിഹ്നം.

രാജകം, ത്തിന്റെ. s. An assembly of princes. രാജ
സമൂഹം.

രാജകരം, ത്തിന്റെ. s. Royal tax or tribute.

രാജകല്പന, യുടെ. s. A royal command or edict, the
command of a sovereign,

രാജകശെരു, വിന്റെ. s. A fragrant grass, Cyperus.
നീൎക്കിഴങ്ങിൽ ഒരു വക.

രാജകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Affairs of state or govern-
ment. 2. news, information.

രജകുഞ്ജരൻ, ന്റെ. s. A royal elephant.

രാജകുമാരൻ, ന്റെ. s. A king's son, a prince.

രാജകുമാരി, യുടെ. s. A king's daughter, a princess.
രാജാവിൻറെ പുത്രി.

രാജകുരു, വിന്റെ. s. A large ulcer, a rajah boil.

രാജകുലം, ത്തിന്റെ. s. A royal, noble or illustrious
family.

രാജകൊപം, ത്തിന്റെ. s. Royal displeasure.

രാജഗുരു, വിന്റെ. s. A king's spiritual preceptor.

രാജഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A palace.

രാജചിഹ്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. The male or female or-
gans of generation. 2. royalty, symbols of royalty.

രാജചൊദ്യം, ത്തിന്റെ. s. Oppression by Govern-
ment, the tyranny of a king.

രാജതം. adj. Silver, made of silver.

രാജത്വം, ത്തിന്റെ. s. Royalty, sovereignty.

രാജദ്രൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Treason against the king,
rebellion.

രാജദ്രൊഹി, യുടെ. s. A traitor to a king, a rebel.

രാജദ്വെഷം, ത്തിന്റെ, s. Hatred of a king.

രാജധനം, ത്തിന്റെ. s. Royal property

രാജധൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. The duties incumbent on a
king or sovereign.

രാജധാനി, യുടെ. s. A metropolis, a capital, a royal
city or residence, a palace.

രാജനന്ദനൻ, ന്റെ. s. A king's son, a prince.

രാജനിന്ദ, യുടെ. s. Reviling or despising the king.

രാജനീതി, യുടെ. s. 1. Justice, and other conduct be-
coming a king, 2. the laws of a country.

രാജൻ, ന്റെ. s. A king, a prince, a sovereign,

രാജന്യകം, ത്തിന്റെ. s. A number of Cshetriyas or
men of the military tribe. ക്ഷതിയക്കൂട്ടം.

രാജന്യൻ, ന്റെ. s. A Cshetriya or man of the mili-

tary or royal tribe, being the second pure Hindu caste.

രാജന്വൽ. adj, Possessing of or governed by a just and
active monarch, a country, &c.

രാജപത്നി, യുടെ. s. A queen. രാജഭാൎയ്യ.

രാജപഥം, ത്തിന്റെ. s. A royal path, a high road.

രാജപദവി, യുടെ. s. Royalty, sovereignty, dignity.

രാജപുംഗവൻ, ന്റെ. s. A Brahmani bull.

രാജപുത്രൻ, ന്റെ. s. 1. A king's son, a prince. 2. a
Cshetriya or man of the military tribe. 3. a soldier by
profession.

രാജപുത്രി, യുടെ. s. A king's daughter, a princess.

രാജപുരൊഹിതൻ, ന്റെ. s. A priest attached to the
royal household.

രാജബല, യുടെ. s. A plant, Pederia fætida. പ്രസാ
രിണി.

രാജബുദ്ധി, യുടെ. s. Royal prudence.

രാജഭണ്ഡാരം, ത്തിന്റെ. s. The royal treasury, രാ
ജാവിന്റെ ധനം.

രാജഭയം, ത്തിന്റെ. s. Fear or reverence of the king

രാജഭവനം, ത്തിന്റെ. s. A palace, a royal house.

രാജഭാരം, ത്തിന്റെ. s. Reign, government,

രാജഭാൎയ്യ, യുടെ. s. A queen, the consort of a king,

രാജഭൃത്യൻ, ന്റെ. s. A king's minister or servant.

രാജഭൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Royal tribute.

രാജമത്സരം, ത്തിന്റെ. s, Sedition, rebellion.

രാജമന്ത്രി, യുടെ. s. A king's minister.

രാജമന്ദിരം, ത്തിന്റെ. s. A palace, a royal residence.

രാജമല്ലിക, യുടെ. s. Arabian jasmine.

രാജമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The high-way, a royal road,
one passable for horses and elephants. 2, the customs of
a king,

രാജമാഷം, ത്തിന്റെ. s. The pulse termed Dolichoe
catiang.

രാജമുടി, യുടെ. s. A royal or king's crown.

രാജമുദ്ര, യുടെ. s. A king's seal or signet.

രാജമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lion. 2. a royal tiger,

രാജയക്ഷ്മാ, വിന്റെ. s. Pulmonary consumption.

രാജയൊഗം. adj. Prosperous, most excellent.

രാജയൊഗ്യം, &c. adj. Proper or suitable for a sove-
reign, princely, royal.

രാജരത്നം, ത്തിന്റെ. s. A nobleman.

രാജരക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. The preservation of the
king, kingly protection.

രാജരാജൻ, ന്റെ. s. 1. The king of sings; an emperor
or universal monarch. 2. a name of CUBÉRA the god of
wealth.

[ 671 ]
രാജൎഷഭൻ, ന്റെ. s. A bull of high breed.

രാജൎഷി, യുടെ. s. A kind of saint, that holy and super-
human personage which a king or man of the military
class may become by the practice of religious ansterities:
seven classes of Rishis are entmerated, the Dévershi,
Brahmershi, Mahershi, Paramershi, Rájershi, Cánder-
shi, and Srutershi; the order is variously given, but the
Rájershi is inferior to the four preceding ones, (see the
story of WISWÁMITRA in the first book of the Rámáyana,)
and the two last appear to mean the inspired saints of
the Hindu scriptures.

രാജവംശം, ത്തിന്റെ. s. A royal family, royal lineage.

രാജവംശ്യം, &c. adj. Of royal parentage or descent.

രാജവള്ളി, യുടെ. s. A small gourd, Momordica cha-
ranthia.

രാജവഴി, യുടെ. s. The king's high road.

രാജവാൽ. adj. Governed by a just and able monarch,
(a country, &c.) kingly, royal.

രാജവി, യുടെ. s. The blue-jay.

രാജവിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. Sedition, rebellion.

രജവീജി. adj. Sprung from a royal race; a prince.

രാജവീഥി, യുടെ. s. The king's street, a high street.

രാജവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. The Piyal tree, Bucha-
nania latifolia. 2. a tree, Cassia fistula. കൊന്ന. (Lin.)

രാജവെശ്മം, ത്തിന്റെ. s. A palace, a royal residence,
a city. രാജധാനി.

രാജവെഷം, ത്തിന്റെ. s. Royal attire.

രാജവൈദ്യൻ, ന്റെ. s. A royal physician.

രാജവ്രണം, ത്തിന്റെ. s. A large ulcer, a rajah boil.

രാജശക്തി, യുടെ. s. Royal power, or authority.

രാജശാൎദ്ദൂലം, ത്തിന്റെ. s. A royal tiger. രാജമൃഗം.
adj. (In composition.) Pre-eminent, excellent.

രാജശാസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A royal command or
edict. 2. regal government.

രാജശിക്ഷ, യുടെ. s. Punishment inflicted agreeable to
royal laws.

രാജശ്രി, യുടെ. s. Excellency, royal highness, (a title,)
most noble.

രാജശ്രെഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A nobleman.

രാജസക്കാരൻ, ന്റെ. s. A proud, arrogant, presump-
tuous, ostentatious person. വസ്ത്രാഭരണങ്ങളെ ധരി
ച്ച നടക്കുന്നവൻ.

രാജസദനം, ത്തിന്റെ. s. A palace. രാജഭവനം.

രാജസഭ, യുടെ. s. A royal assembly or court.

രാജസമൂഹം, ത്തിന്റെ. s. An assembly of kings or
princes.

രാജസം, ത്തിന്റെ. s. Pride, arrogance, presumption.

രാജസമ്മാനം, ത്തിന്റെ. s. A royal gift or present.

രാജസൎപ്പം, ത്തിന്റെ. s. A large species of snake.

രാജസിംഹം, ത്തിന്റെ. s. A valiant king.

രാജസിംഹാസനം, ത്തിന്റെ. s. A throne.

രാജസൂയം, ത്തിന്റെ. s. A sacrifice performed only
by a universal monarch, attended by his tributary prin-
ces, as in the case of Yudhishthira and others.

രാജസെവ, യുടെ. s. The king's service.

രാജസെവകൻ, ന്റെ. s. A king's minister or servant.

രാജസൈന്യം, ത്തിന്റെ. s. Royal forces.

രാജസ്ത്രീ, യുടെ. s. A queen, a princess.

രജസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A king's residence, a
palace. 2. a royal court. 3. kingship.

രാജസ്നെഹം, ത്തിന്റെ. s. Royal favour.

രജഹത്യ, യുടെ. s. The murder of a king, regicide. രാ
ജാവിനെ കൊല്ലുക.

രാജഹംസം, ത്തിന്റെ. s. A superior kind of white
swan or goose with red legs and bill, or more properly
the flamingo. കൊക്കും കാലും ചുവന്ന ദെഹം വെളു
ത്തുള്ള അരയന്നം.

രാജക്ഷൊഭം, ത്തിന്റെ. s. Royal displeasure.

രാജാവ, ിന്റെ. s. 1. A king, a prince, a sovereign. 2.
a man of the regal and military tribe, a Cshetriya. 3. a
master. യജമാനൻ. 4. the moon. ചന്ദ്രൻ.

രാജാദനം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Buchanunia latifolia.
പഴമൂൺപാല.

രാജാധികാരം, ത്തിന്റെ. s. Reign, government, king-
ly authority. രാജാധികാരം ചെയ്യുന്നു, To reign.

രാജാധിരാജാവ, ിന്റെ.s. A king of kings, a universal
sovereign.

രാജാഭിഷെകം, ത്തിന്റെ. s. The anointing or crown-
ing of a king. രാജാഭിഷെകം ചെയ്യുന്നു, To anoint
or crown a king.

രാജാൎഹം, ത്തിന്റെ. s. Aloe wood, Amyris agallochum.
(Rox.) adj. Royal, noble, fit or proper for a king. രാജ
യൊഗ്യമായുള്ള.

രാജാവൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. A gem, described as an
inferior sort of diamond, brought from the country Viráta.

രാജി, യുടെ. s. 1. A row, a line. 2. an unbroken row,
a continuous line. 3. a written agreement, an acknow-
ledgment of a cause being finally settled, given by a
plaintiff.

രാജിക, യുടെ. s. 1. Black mustard, Sinapis dichotoma,
or racemosa. കറുത്ത കടുക. 2. a species of grain, Nat-
chenny, Cynosurus coracanus.

[ 672 ]
രാജിതം, &c. adj. 1. Luminous, shining, bright. 2. illus-
trated. ശൊഭിതം.

രാജിലം, ത്തിന്റെ. s. A sort of snake, Amphisbæna.
ഒരു വക പാമ്പ

രാജീവം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large fish. പരൽമീൻ. 2.
a lotus. താമരപ്പൂ.

രാജ്ഞി, യുടെ. s. 1. A queen, a princess, the wife of a
king, a Rannee. രാജാവിന്റെ ഭാൎയ്യ. 2. deep coloured
brass, consisting of three parts copper to one of zinc or tin.

രാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kingdom, country, or province.
2. the administration of sovereignty.

രാജ്യവംശം, ത്തിന്റെ. s. The royal family.

രാജ്യവാസികൾ, ളുടെ. s. plu. The inhabitants of a
country.

രാജ്യവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. The office of a prime
minister, the administration of the affairs of a country.

രാജ്യാധികാരം, ത്തിന്റെ. s. The office of a prime
minister, administration of the affairs of a country.

രാജ്യാധിപത്യം, ത്തിന്റെ. s. See the last.

രാജ്യാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A requisite of regal admini-
stration, variously enumerated as seven, eight or nine,
viz. first, the king; second, the prime minister; third, a
friend or ally; fourth, treasure; fifth, territory; sixth, a
strong hold; seventh, an army; the eighth is the popu-
lation or companies of citizens, and ninth, the Purohit
or spiritual adviser.

രാത്രകൻ, ന്റെ. s. A man frequenting at night the
houses of harlots.

രാത്രി, യുടെ. s. 1. Night. 2. turmeric. മഞ്ഞൾ. 3.
wood turmeric. മര മഞ്ഞൾ. adv. By night, in the night.

രാത്രിചരൻ, ന്റെ. s. 1. A goblin, or fiend. രാക്ഷ
സൻ. 2. a thief, a robber. കള്ളൻ. 3. a patrole, a
guard, a night-walker. കാവല്ക്കാരൻ.

രാത്രിജം, ത്തിന്റെ. s. A star. നക്ഷത്രം.

രാത്രിജാഗരം, ത്തിന്റെ. s. A dog. നാ.

രാത്രിഞ്ചരൻ, ന്റെ. s. See രാത്രിചരൻ.

രാദ്ധാന്തം, ത്തിന്റെ. s. Demonstrated truth; proved
and established fact or conclusion. നിശ്ചയം.

രാധ, യുടെ. s. 1. The asterism in which the moon is
full in the month Vaisác'ha; the sixteenth of the lunar
asterisms. വിശാഖം നക്ഷത്രം. 2. the name of a cele-
brated Gopi, the favourite mistress of CRISHNA during his
residence in Vindrávan amongst the cow-herds. 3. light-
ning, lustre.

രാധം, ത്തിന്റെ. s. The month Vaisác'ha (April-May.)
ഇടവമാസം.

രാധെയൻ, ന്റെ. s. A name of CARNA, celebrated in
the Mahábhárat.

രാപ്പകൽ. ind. Day and night.

രാഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. Supper, an evening repast.

രാമ, യുടെ. s. A woman, a female, a pleasing or beauti-
ful woman. രമ്യയായ സ്ത്രീ.

രാമചന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. The hero RAMACHANDRA, the
second incarnation of VISHNU, under the name of RÁMA.

രാമച്ചം, ത്തിന്റെ. s. Sweet rush, lemon grass or camel's
hay, Cuss-cuss, Andropogon schænanthus or muricatum:
the root of this fragrant grass is used in India for tatties
or screens, against the hot winds and for Visaries or fans,
commonly called Cuss-cuss fans.

രാമഠം, ത്തിന്റെ. s. Assafætida. പെരുങ്കായം.

രാമൻ, ന്റെ. s. 1. A name common to three incarna-
tions of VISHNU; or PARASURAMA, the son of the Muni
JAMADAGNI, born at the commencement of the second, or
Tréta Yuga, for the purpose of punishing the tyrannical
kings of the Cshetriya race; RÁMACHANDRA, the son of
DASARAT´HA, king of Oude, born at the close of the se
cond age, to destroy the demons who infested the earth,
and especially RÁWANA the Daitya sovereign of Ceylon;
and BALARÁMA, the elder and half-brother of CRISHNA,
the son of ROHINI, born at the end of the Dwapara or third
age. 2. a name of WARUNA or Neptune, regent of the
waters. 3. a black man. 4. a white man. 5. a beautiful
and pleasing man.

രാമം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of deer. പെൺ്പരുമാൻ.
2. a horse. കുതിര. adj. 1. Black. കറുത്ത. 2. white.
വെളുത്ത. 3. beautiful, pleasing.

രാമാനം. ind. The night.

രാമായണം, ത്തിന്റെ. s. The second epic poem of the
Hindus recording the adventures and exploits of RÁMA
the son of DASARAT´HA sovereign of Oude, written by the
poet Valmici.

രാമെശ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Ráméswaram, a Hindu sacred
place, with a celebrated temple, situated between the
Island of Ceylon and the Coromandel Coast; where the
Hindu deity RÁMA is said to have formed what is called
Adam's bridge and thereby to have passed from India
to Ceylon.

രാംഭം, ത്തിന്റെ. s. The bamboo staff of a religious
student or mendicant. സന്യാസിയുടെ വെണുദ
ണ്ഡം.

രായം, ത്തിന്റെ. s 1. Gold. പൊന്ന. 2. wealth.
ധനം.

[ 673 ]
രായസക്കാരൻ, ന്റെ. s. A Ráyasum, or native se-
cretary.

രായസം, ത്തിന്റെ. s. The office of a secretary, se-
cretariship.

രാവ, ിന്റെ. s. The night, the morning.

രാവണൻ, ന്റെ. s. The sovereign of Lanca or Ceylon,
killed by RÁMACHANDRA.

രാവണി, യുടെ. s. The eldest son of RÁWANA. രാവ
ണന്റെ മൂത്ത മകൻ.

രാവപൂ, വിന്റെ. s. A species of jasmine, Jasminum
hirsutum.

രാവിലെ. adv. In the morning, at day break.

രാശി, യുടെ. s. 1. A sign of the zodiac. 2. a heap, pile,
quantity, multitude. സമൂഹം. 3. a gold coin or Rasi
fanam. രാശിവെക്കുന്നു, To try one's fortune.

രാശിചക്രം, ത്തിന്റെ. s. The zodiac.

രാശിസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. The zodiac.

രാശീശ്വരൻ, ന്റെ. s. The regent of a sign in the zo-
diac.

രാഷ്ട്രകം, ത്തിന്റെ. s. A kingdom, a realm. രാജ്യം.

രാഷ്ട്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. An inhabited country or realm,
a region. രാജ്യം. 2. any public calamity, as plague, fa-
mine, &c. ബാധ.

രാഷ്ട്രിക, യുടെ. s. A prickly sort of night-shade, Sola-
num jacquini. കണ്ടകാരിചുണ്ട.

രാഷ്ട്രീയൻ, ന്റെ. s. A king's brother-in-law, (in
theatrical language.) നാട്യത്തിൽ രാജാവിന്റെ അ
ളിയന്റെ പെർ.

രാസഭം, ത്തിന്റെ. s. An ass. കഴുത.

രാസ്ന, യുടെ. s. 1. A plant, Mimosa octandra. 2. another
plant (the serpent ophioxylon?) 3. a kind of perfume.
അരത്ത.

രാഹിത്യം, ത്തിന്റെ. s. Separation.

രാഹു, വിന്റെ. s. The ascending node or Caput dra-
conis: in mythology, the son of Sinhica, and the eighth
planet of the Hindus. He is a daitya with the tail of a
dragon, whose head was severed from his body by VISHNU,
but the head and tail retained their separate existence,
and being transferred to the stellar sphere are said to
cause eclipses, especially the former by attempting to
swallow the sun and moon.

രാഹുഗ്രസ്തൻ, ന്റെ. s. The sun or moon eclipsed.

രാഹുഗ്രാഹം, ത്തിന്റെ. s. An eclipse of the sun or
moon. ഗ്രഹണം.

രാഹുരശ്മി, യുടെ. s. An eclipse. ഗ്രഹണം.

രാഹുവെള, യുടെ. s. An eclipse.

രാളം, ത്തിന്റെ. s. Resin, the resinous and fragrant ex-
udation of the Shorea robusta. ചെഞ്ചല്യം.

രാക്ഷസൻ, ന്റെ. s. A giant, an evil spirit, a demon,
a vampire, a fiend, but who appears to be of various de-
scriptions, and is either a powerful Titan, or enemy of
the gods, in a superhuman or incarnate form, as RÁWA-
NA and others; an attendant on CUBÉRA, and guardian
of his treasures, or a mischievous and cruel goblin, or
ogre, haunting cemetries, animating dead bodies and de-
vouring human beings.

രാക്ഷസം, adj. Infernal, demoniacal.

രാക്ഷസി, യുടെ. s. 1. A giantess, a female fiend, the
female of the Rácshasa. 2. a kind of perfume. കാടുക
ച്ചൊലം.

രാക്ഷസെന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. 1. The demon RÁWANA.
രാവണൻ. 2. CUBÉRA. കുബെരൻ.

രാക്ഷാ, യുടെ. s. Lac, the red animal dye. അരക്ക.

രിക്ത, യുടെ s. The fourth, ninth, or fourteenth days of
the lunar fortnight.

രിക്തകം. adj. Empty, void. ഒഴിഞ്ഞ.

രിക്തപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. An empty vessel. വെറു
മ്പാത്രം.

രിക്തം. adj. 1. Empty, void. ഒഴിഞ്ഞ. 2. poor, indigent.
വകയില്ലാത്ത.

രിക്തഹസ്തൻ, ന്റെ. s. One who is empty-handed,
poor. വെറുങ്കൈക്കാരൻ.

രിക്ഥം, ത്തിന്റെ. s. Substance, property, wealth. സ
മ്പത്ത.

രിക്ഥഹാരി, യുടെ. s. An heir, one who succeeds to
the property of the deceased, and gives the funeral cake.
അവകാശി.

രിംഖണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Creeping as a child on all
fours. നീന്തുക. 2. tumbling, slipping, sliding. ഇടൎച്ച. 3.
deviating from rectitude, sliding from virtue. തെറ്റുക.

രിടി, യുടെ. s. The crackling or roaring of a flame. ജ്വാ
ലശബ്ദം.

രിപു, വിന്റെ. s. An enemy. ശത്രു.

രിപുത്വം, ത്തിന്റെ. s. Enmity. ശത്രുത.

രിഫം, ത്തിന്റെ. s. Any twelfth sign.

രിഷി, യുടെ. s. A saint, a Rishi.

രിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Happiness, prosperity. ശുഭം.
2. good luck, fortune. ഭാഗ്യം. 3. bad luck, ill fortune.
നിൎഭാഗ്യം. 4. destruction, loss, privation. നാശം. 5.
the soap nut tree, Sapindus detergens. (Rox.) പുളിഞ്ചി.
adj. 1. Hurt, injured. 2. fortunate, lucky. 3. unfortu-
nate, unlucky.

[ 674 ]
രിഷ്ടി, യുടെ. s. 1. A sword. വാൾ. 2. prosperity, hap-
piness, good fortune. ഭാഗ്യം.

രീഢ, യുടെ. s. Disrespect, irreverence, disregard. നിന്ദ.

രീഢകം, ത്തിന്റെ. s. The spine, the back-bone. ത
ണ്ടെല്ല.

രീണം. adj. Oozing, dripping, leaking, distilling. ഒഴു
കിയ.

രീതി, യുടെ. s. 1. Manner, mode, method, way, usage,
custom, practice. 2. form. 3. idiom of a language. 4. ooz-
ing, leaking, distilling. 5. brass, pale brass, prince's me-
tal. 6. going, motion. 7. natural property or disposition.

രീതിപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Calx of brass.

രീതിപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To arrange in
proper order, &c.

രുൿ, ക്കിന്റെ. s. 1. Sickness, disease, illness. രൊഗം.
2. light, lustre, splendour. ശൊഭ.

രുക്പ്രതിക്രിയ, യുടെ. s. The practice of physic, curing,
remedying. ചികിത്സ.

രുക്മകാരൻ, ന്റെ. s. A goldsmith. പൊൻ പണി
ക്കാരൻ.

രുക്മം, ത്തിന്റെ. s. Gold. സ്വൎണ്ണം.

രുഗ്ണം, &c. adj. Bent, crooked, curved. വളഞ്ഞ.

രുചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The citron, Citrus medica. 2.
an ornament for the neck or breast. 3. salt. 4. natron.
5. a stomachic.

രുചി, യുടെ. s. 1. Taste, relish, appetite. 2. wish, desire.
3. light, lustre. 4. beauty. 5. intent application to any
object or undertaking. രുചിനൊക്കുന്നു, To try, (lit.
to see) the taste of any thing.

രുചികരം, adj. Delicious to the taste, savory, palatable.
സ്വാദുള്ള.

രുചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To yield a taste or
relish. 2. to be to one's liking.

രുചിതം, &c. adj. 1. Sweet. 2. sharpened as the appetite.

രുചിരം, adj. 1. Beautiful, handsome, charming, pleas-
ing. ഭംഗിയുള്ള. 2. sweet. 3. stomachic.

രുച്യം, &c. adj. Beautiful, pleasing, captivating.

രുജ, യുടെ. s. 1. Sickness, disease. രൊഗം. 2. over-
throw, destruction. നാശം.

രുട്ട, ിന്റെ. s. Anger, wrath, passion. കൊപം.

രുതം, ത്തിന്റെ. s. 1. The cry of birds, &c. 2. any cry
or noise. ശബ്ദം.

രുദിത, ത്തിന്റെ. Crying, weeping. കരച്ചിൽ.

രുദ്ധം, &c. adj. 1. Surrounded as with a fence or river,
&c. begirt. വളയപ്പെട്ട. 2. secured, protected from ac-
cess. 3. obstructed, stopped, shut up. അടെക്കപ്പെട്ട.

4. opposed, stopped, impeded. തടുക്കപ്പെട്ട.

രുദ്ര, യുടെ. s. A name of the 6th Asterism.

രുദ്രൻ, ന്റെ. s. 1. A name or form of SIVA. ശിവൻ.
2. a demi-god, an inferior manifestation of SIVA; the
Rudras are said to be eleven in number, and are sever-
ally named, Ajaicapáda, Ahivradhna, Virúpacsha, Suré-
swara, Jayanta, Bahurúpa, Tryambaca, Aparajita, Sa-
vitra and Hara.

രുദ്രപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Red cotton not yet cleared of
the seeds. ചെമ്പരുത്തി.

രുദ്രപൂജ, യുടെ. s. An oblation to SIVA. ശിവപൂജ.

രുദ്രഭൂ, വിന്റെ. s. A burying ground, a cemetery. ചുട
ലക്കളം.

രുദ്രാണി, യുടെ. s. A name of DURGA or PÁRWATI wife
of SIVA. പാൎവതി.

രുദ്രാക്ഷക്കാ, യുടെ. s. The berry of the Elæocarpus of
which rosaries are usually made by the worshippers of
SIVA.

രുദ്രാക്ഷമാല, യുടെ. s. A rosary made of the berries
of the following tree.

രുദ്രാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Eælocarpus ganitrus.
(Rox.)

രുധിരൻ, ന്റെ. s. The planet Mars. ചൊവ്വാ.

രുധിരം, ത്തിന്റെ. s. Blood. രക്തം.

രുമ, യുടെ. s. 1. The salt mines in Sambhar, a town in
Ajmere. ഉപ്പുപടന. 2. the wife of the monkey Sugríva.
സുഗ്രീവന്റെ ഭാൎയ്യ.

രുരു, വിന്റെ. s. A kind of deer. ഒരുവകമാൻ.

രുശതി, യുടെ. s. 1. A bad word, malediction, impre-
cation. അശുഭവാക്ക. 2. a curse, cursing. പ്രാക്ക.

രുഷ, യുടെ. s. Anger, wrath, rage. കൊപം.

രുഷിതം. adj. Enraged, angry. കൊപിതം.

രുഷ്ടം. adj. Enraged, angry. കൊപിതം.

രുഹ, യുടെ. s. Linear-bent grass, Agrostis Linearis. ക
റുക.

രുഹം. adj. 1. Springing up, growing. മുളെക്കുന്ന. 2.
mounting, ascending. കരെറുന്ന.

രൂഢം, &c. adj. 1. True, certain, ascertained. നിശ്ചയ
മുള്ള. 2. public, common, famous, notorious. പ്രസി
ദ്ധം. 3. budded, blown. 4. born, produced. 5. traditi-
onal, or known, applied especially to words of foreign or
unknown origin.

രൂഢി, യുടെ. s. 1. Fame, notoriety. ശ്രുതി. 2. experi-
ence, practical knowledge. 3. traditional, or customary
meaning of words, as opposed to their etymological sig-
nification.

[ 675 ]
രൂപകം, ത്തിന്റെ. 1. A drama, or dramatic poem.
2. shape, form, figure. 3. a figure of rhetoric in general.

രൂപക്കെട, ിന്റെ.s. 1. Ugliness, deformity. 2. igno-
rance, folly. 3. want of order or regularity.

രൂപഗുണം, ത്തിന്റെ. s. The quality of beauty.
സൌന്ദൎയ്യം.

രൂപമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To make an effigy
or form of any person or thing. 2. to form, to model.

രൂപമാക്ഷികം, ത്തിന്റെ. s. Silver Máschica which
answers in appearance to the Hepatic pyrites of iron.

രൂപമില്ലായ്മ, യുടെ. s. 1. Want of form, or shape, ugli-
ness. 2. any thing unknown, a secret. 3. ignorance.

രൂപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Form, shape, figure, mien. 2.
an image or figure, a reflection or resemblance of any real
object. 3. appearance, semblance. 4. beauty. 5. know-
ledge, information. 6. acquiring familiarity with any book
or authority by frequent perusal. 7. colour, form, any
object of vision. 8. a play, a dramatic poem. adj. Like,
resembling, (in composition.)

രൂപംകെട്ടവൻ, ന്റെ. s. An ignorant, foolish person.

രൂപലാവണ്യം, ത്തിന്റെ. s. Beauty. സൌന്ദൎയ്യം.

രൂപവാൻ, ന്റെ.s. A well shaped handsome man.
സുന്ദരൻ.

രൂപശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A work on dramatic science.

രൂപസൌന്ദൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Handsomeness, beauty.

രൂപാ, യുടെ. s. A rupee.

രൂപാജീവ, യുടെ. 8. A whore, a harlot. വെശ്യ.

രൂപിക, യുടെ. s. A rupee.

രൂപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To form, to express form,
to represent shape either to the eye, or the understanding.

രൂപി, യുടെ. s. A handsome man.

രൂപിണി, യുടെ. . A beautiful woman. സുന്ദരി.

രൂപ്യൻ, ന്റെ.s. A handsome man. രൂപവാൻ.

രൂപ്യമയം. adj. Made of silver. വെള്ളികൊണ്ടുള്ള.

രൂപ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Silver. വെള്ളി. 2. wrought
silver. 3. a rupee. adj. 1. Made of silver. 2. handsome,
beautiful.

രൂപ്യാദ്ധ്യക്ഷൻ, ന്റെ. s. The master of the mint,
the superintendant of the silver, or silver coinage. കമ്മി
ട്ടവിചാരിപ്പുകാരൻ.

രൂഷിതം. adj. 1. Pounded, reduced to dust or powder.
പൊടിക്കപ്പെട്ട. 2. covered, spread over, coated, inlaid.

രൂക്ഷത, യുടെ. s. 1. Harshness, unkindness, unfriendli-
ness, sternness, severity. വിസ്നെഹം, പരുഷ.2. harsh-
ness, roughness, want of smoothness or softness. 3. rough-
ness to the taste.

രൂക്ഷം, &c. adj. 1. Harsh, unkind, unfriendly, stern,
severe, cruel. 2. harsh, rough, not soft or smooth. 3.
rough to the taste. പരുഷമുള്ള.

രെഖ, യുടെ. s. 1. A line, a continuous line, a row. 2.
a streak, a line or stripe. 3. a comma in writing. 4. the
lineaments or features of the face, the lines on the hand,
&c. 5. the outlines of a drawing. 6. knowledge, in-
formation.

രെചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A purge. വയറിളക്കം. 2.
the purging nut plant, Croton tiglium. adj. Purgative,
aperient. വയറിളക്കുന്ന.

രെചകി, യുടെ. Caducca. Yellow myrobolan or ink-
nut chebulic myrobolan, Terminalia Chebula. (Willd.)
കടുക്ക.

രെചന, യുടെ. s. A drug, commonly Sundáróchani.

രെചനം, ത്തിന്റെ. s. Purging, looseness. വയറിളക്കം.

രെചനി, യുടെ. s. The square-stalked bind-weed or Indi-
an Jalap, Convolvulus turpethum. ത്രികൊല്പക്കൊന്ന.

രെചിതം, ത്തിന്റെ.s. A horse's paces, gallop. കുതിര
യൊട്ടം.

രെണു, വിന്റെ.s. 1. Dust, powder. പൊടി. 2. a
a medicinal plant.

രെണുകയുടെ. s. 1. A sort of perfume and medicine,
of a bitter and slightly pungent taste and greyish colour;
it is procured in grains about the size of those of pepper.
അരെണുകം. 2. the name of the wife of Jamadagni and
mother of Parasurama. പരശുരാമന്റെ മാതാ.

രെതസ഻, ിന്റെ. s. The seminal fluid.

രെഫം, ത്തിന്റെ. s. 1. The letter R, ര. 2. passion,
affection of the mind. രാഗം. adj. 1. Low, vile, con-
temptible, wicked. കുത്സിതം. 2. defamed, reviled. ദു
ഷിക്കപ്പെട്ട.

രെവ, യുടെ. s. A name of a river, the Nerbadda or
Nermada.

രെവതി, യുടെ. s. 1. The 27th lunar asterism. 2. a name
of the wife of BALARÁMA, brother of CRISHNA.

രെവതീരമണൻ, ന്റെ. s. The husband of Réwati.

രെഷണം, ത്തിന്റെ. 8. Roaring, howling.

രൈവതകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a mountain,
the eastern part of the Vindhya range, or that part in
which the Réwa rises. 2. a tree, Cassia fistula. കൊന്ന.

രൈവതൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Siva. ശിവൻ. 2. a
Daitya or demon. 3. the fifth Muni of the present Calpa.

രൊക്കം. ind. Ready money, cash.

രൊക്കവില, യുടെ.s. Ready money price, buying with
ready money.

[ 676 ]
The െ-ാ at the commencement of the following words
pronounced long.

രൊകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole, a chasm, a vacuity.
പൊത. 2. light. പ്രകാശം. 3. buying with ready money.

രൊക്ക, ിന്റെ. s. A plane.

രൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Sickness, disease in general or
a disease.

രൊഗലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. The symptoms or signs
of a disease or of its progress.

രൊഗശാന്തി, യുടെ. s. Recovery from sickness.

രൊഗഹാരി, യുടെ. s. A physician. വൈദ്യൻ.

രൊഗി, യുടെ. s. A sick person, a patient.

രൊഗിതൻ, ന്റെ. s. A sick person, a patient.

രൊചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hunger, appetite. വിശപ്പ.
2. a stomachic, carminitive.

രൊചന, യുടെ. s. A yellow pigment commonly Góró-
chana, which see; it is used as a medicine, a dye, and a
perfume.

രൊചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A species of silk cotton tree.
2. a tree, Andersonia rohitaka. 3. the lime tree. 4. citron.
5. a stomachic, a carminitive. adj. 1. Splendid, beautiful.
2. irradiating, illuminating, beautifying. 3. whetting,
sharpening, (the appetite.)

രൊചനി, യുടെ. s. 1. A plant, commonly Sundáróchuni.
2. the square-stalked bind-weed or Indian Jalap, Convol-
vulus turpetham. ത്രികൊല്പക്കൊന്ന.

രൊചമാനം, ത്തിന്റെ. s. A tuft or curl of hair round
the neck of a horse, or on the lower part of it. കുതിര
യുടെ കുഞ്ചിരൊമം.

രൊചിതം. adj. Illuminated, brilliant.

രൊചിഷ്ണു. adj. 1. Elegantly dressed or ornamented.
അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട. 2. splendid, brilliant. ശൊഭയുള്ള.

രൊചിസ഻, ന്റെ. s. A light. ശൊഭ.

രൊദനം, ത്തിന്റെ. s. Weeping, crying, lamentation.
കരച്ചിൽ.

രൊദനി, യുടെ. s. A species of tragia or nettle. കൊടി
ത്തൂവ.

രൊദസ, ിന്റെ. s. 1. Heaven. ആകാശം. 2. earth. ഭൂമി.

രൊദസി, യുടെ. s. 1. Heaven. ആകാശം. 2. earth. ഭൂമി.

രൊദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 2. m. To weep, to cry, to la-
ment. കരയുന്നു.

രൊദിതം, &c. adj. Lamented. കരയപ്പെട്ട.

രൊധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Impeding, obstructing. 2.
an obstacle, a hindrance. തടവ.

രൊധം, ത്തിന്റെ. s. An impediment, obstruction, im-
peding, obstructing. തടവ.

രൊധസ, ിന്റെ. s. A shore, a bank. തീരം.

രൊധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To impede, to obstruct,
to hinder.

രൊധിതം, &c. adj. Impeded, obstructed, hindered.ത
ടുക്കപ്പെട്ട.

രൊപണം, ത്തിന്റെ. s. A disturbing or bewildering
of the mind, a confusing or confusion of ideas. ഭ്രമം.

രൊപം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow. അമ്പ. 2. a bewil-
dering of the mind, confusion of ideas. ഭ്രമം. 3. a hole,
a vacuity, a chasm. പൊത.

രൊമകൎണകം, ത്തിന്റെ. s. A hare. മുയൽ.

രൊമകൂപം, ത്തിന്റെ. s. A pore of the skin. രൊമ
ദ്വാരം.

രൊമകെസരം, ത്തിന്റെ. s. A Chowrie, a sort of
whisk.

രൊമക്കാൽ, ലിന്റെ. s. A pore of the skin.

രൊമക്കുത്ത, ിന്റെ. s. A pore of the skin.

രൊമദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. A pore of the skin.

രൊമന്ഥം, ത്തിന്റെ. s. Riminating, chewing the cud,
or also eating without chewing what has been once swal-
lowed and again brought into the mouth. അയവെൎക്കു
ക, അയറുക.

രൊമം, ത്തിന്റെ. s. The hair of the body; a hair.

രൊമവികാരം, ത്തിന്റെ. s. Horripilation, the erec-
tion or rigidity of the hair of the body, conceived to be
occasioned by, and to express, exquisite delight.

രൊമഹൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. Horripilation; see the
preceding.

രൊമാഞ്ചം, ത്തിന്റെ. s. Horripilation, rigidity and
erection of the hair of the body. രൊമാഞ്ചമുണ്ടാകു
ന്നു, The hair of the body to be erected.

രൊമാഞ്ചിതം, &c. adj. Having the hair of the body
erect considered as a proof of exquisite pleasure, enrap-
tured, delighted.

രൊമാവലി, യുടെ. s. A line of hair across the middle
of the belly or navel.

രൊമാളി, യുടെ. s. A line of hair, extending across the
navel.

രൊമൊദ്ഗമം, ത്തിന്റെ. s. Horripilation. രൊമാഞ്ചം.

രൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Anger, wrath. കൊപം.

രൊഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 1. 1. To be angry, കൊപി
ക്കുന്നു.

രൊഷിതം, &c. ady. Angry, passionate. കൊപിതം.

രൊഹകൻ, ന്റെ. s. A rider, riding, mounted; one

[ 677 ]
who rides on an animal, or is carried in a vehicle. വാ
ഹനമെറിയവൻ.

രൊഹണം, ത്തിന്റെ. s. Rising in or on, mounting,
ascending, growing, as a plant. കരെറുക.

രൊഹം ത്തിന്റെ. s. A bud, a blossom. മൊട്ട, തളിർ.

രൊഹി, യുടെ. s. 1. A tree, Andersonia rohitaka. (Rox.)
2. the Indian fig-tree. 3. the holy fig-tree.

രൊഹിണി, യുടെ. s. 1. The fourth lunar asterism figu-
red by a wheeled carriage, and containing five stars,
probably Tauri: in mythology the asterism is personi-
fied as one of the daughters of Dacha and wives of the
moon. 2. the mother of BALARÁMA. 3. a girl nine years
of age. ഒമ്പത വയസ്സുചെന്ന പെണ്ണ. 4. a cow of
a good breed. 5. a woman stained with red pigment, or
red with passion. 6. the name of a medicinal plant. കടു
കരൊഹിണി. 7. the moon plant, Asclepias acida. 8.
yellow myrobalan, Terminalia chebula.

രൊഹിതകം ത്തിന്റെ. s. A tree, Andersonia rohitaka.
(Rox.)

രൊഹിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Red (the colour.) ചുവപ്പ.
2. a kind of deer. ഒരു വക മാൻ. 3. the Rohi fish,
Cyprinus denticulatus. 4. INDRA's bow unbent and invi-
sible to mortals. 5. blood. രക്തം. 6. safflower, Cartha-
mus tinctorius. കുസുംഭം. adj. Red, of a red colour.
ചുവന്ന.

രൊഹിതശ്വൻ, ന്റെ.s. A name of Agni, the god of
fire, as mounted on a red or fiery steed. അഗ്നി.

രൌദ്രത, യുടെ. s. 1. Wrath, rage, (the sentiment as
an object of poetical description.) ക്രൊധം. 2. heat,
warmth. ഉഷ്ണം.

രൌദ്രം, &c. adj. 1. Formidable, fearful, terrible, terrific.
ഭയങ്കരമായുള്ള. 2. sharp, acute. കൂൎമ്മയുള്ള. 3. wrath-
ful, violent, irascible. ക്രൂരമായുള്ള.

രൌദ്രി, യുടെ. s. 1. The twenty-fourth year in the Hindu
cycle of sixty. 2. Gauri the wife of SIVA.

രൌമകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of salt, according to some
authorities, brought from a mountain in Ajmere, but in
fact produced from a salt lake near the town of Sámbher,
about 20 miles west of Jayanagar. ഒരു വക ഉപ്പ.

രൌരവം, ത്തിന്റെ. s. One of the divisions of Naraca
or Tartarus. adj. 1. Formidable, terrible, terrific. ഭയങ്ക
രമായുള്ള. 2. dishonest, fraudulent. വ്യാജമുള്ള. 3.
unsteady, slippy. വഴുതലുള്ള.

രൌഹിണെയൻ, ന്റെ. s. 1. A name of BALARÁMA.
ബലഭദ്രൻ. 2. the planet Mercury. ബുധൻ.

രൌഹിഷം, ത്തിന്റെ.s. A kind of deer.


ല. The twenty-eighth consonant of the Malayalim alpha-
bet corresponding to the letter L.

ലകാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of the letter ല.

ലകുചം, ത്തിന്റെ. s. A species of the bread fruit tree,
Artocarpus lacucha.

ലക്ക, ിന്റെ. s. 1. Opportunity. 2. aim, scope. 3. a butt
and mark to shoot or aim at. ലക്കനൊക്കുന്നു, To
aim at.

ലക്കം, ത്തിന്റെ. s. Number. ലക്കം പതിക്കുന്നു, To
number.

ലക്തകം, ത്തിന്റെ. s. A rag, old or tattered cloth. കീ
റ്റുതുണി.

ലഗുഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stick, a staff. 2. an iron
club or one bound with iron. കുറുവടി.

ലഗ്നകം, ത്തിന്റെ. s. A security, a surety.

ലഗ്നം, ത്തിന്റെ. s. The rising of a sign, its appear-
ance above the horizon; the oblique ascension or the di-
visions of the equator, which rise in succession with each
sign, in an oblique sphere. adj. 1. Attached to, intent
on. 2. ashamed. 3. joined to, connected with.

ലഗ്നാധിപൻ, ന്റെ. s. A rising sign.

ലഗ്നിക, യുടെ. s. A young girl ten years old. പത്തു
വയസ്സചെന്ന പെണ്ണ.

ലഘിമാ, വിന്റെ. s. Excessive lightness, absence of
weight, especially as an attribute of supernatural power.
മഹാ ലഘു.

ലഘു, വിന്റെ. s. 1. A black kind of aloe wood or Agal-
lochum. കാരകിൽ. 2. the root of the Andropogon muri-
catum. രാമച്ചം. 3. a plant, Trigonella corniculata. adj.
1. Light, not heavy. 2. swift, quick. 3. easy, not diffi-
cult. 4. soft, beautiful, pleasing. 5. better in health. 6.
less severe, abating, on the decrease, as applied to disease.
7. trivial, trifling, small, little. 8. short, (as a vowel.)
adv. Quickly, swiftly.

ലഘുത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Lightness, absence of weight.
2. easiness, softness. 3. trivialness, meanness, littleness.

ലഘുലയം, ത്തിന്റെ. s. The root of a fragrant grass,
Andropogon muricatum. രാമച്ചം.

ലങ്ക, യുടെ. s. 1. The capital of Rawana in Ceylon, the
name is extended also to the island of Ceylon itself, which
according to the notions of the Hindus is much more
considerable in size, and lies further from the continent
than in reality; it is described as being equal to 1/12 of
the equatorial circumference of the earth, and is one of

[ 678 ]
the places lying under the first meridian, whence the long-
itude is computed. It is thus placed in the eastern ocean
south of Ceylon, and according to Wilford is the penin-
sula of Malacca ; according to some Hindu accounts also
it is distinct from Ceylon, from which island Lanca is said
to be just visible. 2. an unchaste woman. 3. any island.

ലംഘനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Abstinence, fasting. 2. trans-
gression, passing over. 3. violation, deviation from recti-
tude. 4. leaping, springing, passing over. 5. contempt.
6. one of a horse's paces, curvetting, bounding.

ലംഘിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To transgress, to
pass over, to break, to violate, to deviate from. 2. to de-
spise.

ലംഘിതം, &c. adj. Transgressed, passed over, violated.

ലജ്ജ, യുടെ s. Shame, modesty, bashfulness, timidity.

ലജ്ജകെട, ിന്റെ. s. 1. Shamelessness, impudence,
want of modesty, or decency. 2. disgrace, ignominy.

ലജ്ജാശീലം, ത്തിന്റെ, &c. adj. Modest, bashful, of a modest
disposition.

ലജ്ജിക, യുടെ. s. A whore, a harlot. വെശ്യ.

ലജ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be ashamed, to be
modest, bashful.

ലജ്ജിതം, &c. adj. Ashamed, modest.

ലട്വ, യുടെ. s. A sweetmeat.

ലഡ്ഡുകം, ത്തിന്റെ. s. A particular kind of sweetmeat;
a sort of ball made with flour fried with oil or ghee
and mixed with sugar and spices.

ലത, യുടെ. s. 1. A creeper, a creeping or winding plant
in general. വള്ളി. 2. a plant, commonly Priyangu. 3. a
gramineous plant, Trigonella corniculata. 4. heart-pea,
Cardiospermum haliacacabum. 5. the large Bengal creep-
er, Gærtnera racemosa.

ലതാഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. An arbour, or bower, formed
of creeping plants. വള്ളികുടിൽ.

ലതാന്തം, ത്തിന്റെ. s. A flower. പുഷ്പം.

ലതാപ്രതാനിനി, യുടെ. s. A spreading creeper.

ലതാൎക്ക, യുടെ. s. A green onion, Allium cepa. പച്ചനി
റമുള്ളി.

ലതിക, യുടെ. s. A twining plant. വള്ളി.

ലന്ത, യുടെ. s. The Jujube tree, Zizyphus Jujuba.
(Lin.) ഇലന്ത.

ലന്തക്കുരു, വിന്റെ. s. The fruit of the Jujube tree.

ലപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The mouth, face or counte-
nance. മുഖം. 2. talk, talking. വാക്ക.

ലപിതം, ത്തിന്റെ. s. Voice or speech. വാക്ക. adj.
Spoken.

ലബ്ധം,, &c. adj. Obtained, gained, acquired, received,
got. ലഭിക്കപ്പെട്ട.

ലബ്ധവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A, learned man, a sage. വി
ദ്വാൻ.

ലബ്ദി, യുടെ. s. Acquisition, gain. ലാഭം.

ലഭിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 1. 2. To get, to obtain.

ലഭ്യം, &c. adj. 1. Obtainable, attainable, procurable. ലഭി
ക്കപ്പെടുവാൻതക്ക. 2. fit, right, proper. യൊഗ്യം.

ലംപടൻ, ന്റെ. s. A lecher, a libertine, a whoremon-
ger, a gallant. കാമൻ.

ലംബനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A long necklace, one which
depends from the neck to the navel. നീളമുള്ള മാല. 2.
depending, descending, falling. ഇറങ്ങുന്ന.

ലംബം, adj. 1. Spacious, capacious. 2. great, large, broad,
long, extended, either in breadth or length, or both. വി
സ്താരമുള്ള. 3. pendulous, depending. ഞാന്നുകിടക്കു
ന്ന.

ലംബിക, യുടെ. s. The uvula or soft palate. അണ്ണാ
ക്ക.

ലംബിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be suspendled, to
depend, to hang down. ഞാന്നുകിടക്കുന്നു.

ലംബിതം. adj. Suspended, depending, falling or hang-
ing down. ഞാന്നുകിടക്കുന്ന.

ലംബൊദരൻ, ന്റെ. s. 1. A name of GENÉSA, the
Hindu deity always represented with a large paunch.
ഗണെശൻ. 2. a glutton. വളരെ ഭക്ഷിക്കുന്നവ
ൻ.

ലംഭനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Abuse, reviling. ശകാരം,
നിന്ദ. 2. gaining, getting. ലാഭം.

ലംഭിതം, &c. adj. Abused, reviled. ദുഷിക്കപ്പെട്ട.

ലയകാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Time of destruction, end
of the world. 2. a fatal time.

ലയപുത്രി, യുടെ. s. An actress, a dancer. നൃത്തം ചെ
യ്യുന്നവൾ.

ലയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Destruction, loss, rain. നാശം.
2. fusion, melting, absorption. ദ്രവണം. 3. the root of
the Andropogon muricatum or cuss-cuss grass. രാമച്ചം. 4.
equal time in music and dancing. നൃത്തഗീതാദികൾ
ഒത്ത പ്രയൊഗിക്കുക. 5. adhering or clinging to, em-
bracing, uniting. മുറുക പിടിക്കുക. 6. sport, pastime,
വില്ലാസം.

ലയാലംബൻ, ന്റെ. s. An actor, a dancer, a mime.
നൃത്തം ചെയ്യുന്നവൻ.

ലയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To perishi, to be de-
stroyed. നശിക്കുന്നു. 2. to the fused, melted. ദ്രവി
ക്കുന്നു. 3. to be absorbed, 4. to sport, to play.

[ 679 ]
ലയിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To destroy. ന
ശിപ്പിക്കുന്നു. 2. to fuse, to melt, to absorb. ദ്രവിപ്പി
ക്കുന്നു. 3. to flatter, to allure, to woo. ഉല്ലാസപ്പെടു
ത്തുന്നു.

ലലനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pleasure, sport, pastime. ഉല്ലാ
സം. 2. lolling the tongue.

ലലനാ, യുടെ. s. 1. A woman in general. സ്ത്രീ. 2. a
wanton woman. കാമസ്ത്രീ. 3. the tongue. നാവ.

ലലന്തിക, യുടെ. s. A necklace hanging as low as
the navel.

ലലാടം, ത്തിന്റെ. s. The forehead. നെറ്റി.

ലലാടാസ്ഥി, യുടെ. s. The frontal bone. നെറ്റിയി
ലെ അസ്ഥി.

ലലാടിക, യുടെ. s. 1. An ornament for the forehead, a
jewel or star suspended there, or a kind of tiara bound
over it. നെറ്റിയാഭരണം. 2. a mark made with san-
dal wood on the forehead. തൊടുകുറി.

ലലാമം, ത്തിന്റെ. s, 1. A mark or sign. അടയാളം.
2. a banner, or flag, a symbol or ensign. കൊടി. 3. a
mark on the forehead. തൊടുകുറി. 4. a tail. വാൽ. 5.
majesty, dignity. പ്രധാനത. 6. chief, principal. പ്ര
മാണം. 7. a horse's ornament. അശ്വാലങ്കാരം. 8. an
ornament. ആഭരണം. atj. 1. Chief, principal. 2.
beautiful, agreeable, charming.

ലലാമകം, ത്തിന്റെ. s. A chaplet of flowers, hanging
over the forehead. പൂമാല.

ലലിതം or ലളിതം, ത്തിന്റെ. s. A branch of femi-
nine action, arising from the passion or sentiment of
love; lolling, languishing, languid signs and gestures
indicative of passion. adj. 1. Wished, desired. ആഗ്ര
ഹിക്കപ്പെട്ട. 2. beautiful, lovely. സൌന്ദൎയ്യമുള്ള. 3.
wanton, dallying. 4. shaken, tremulous.

ലവങ്കം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

ലവംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The clove tree, Myristica or
Eugenia caryophyllata. 2. cloves, the fruit. കരയാമ്പു.
3. the cassia or cinnamon tree, Laurus cassia. ഇലവം
ഗം.

ലവണ, യുടെ. s. The saline or salt taste, saltness. ഉ
പ്പുരസം.

ലവണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Salt, sea salt. 2. rock or fos-
sil salt. 3. factitious salt or salt obtained by boiling clay
found near the sea shore or any earth impregnated with
saline particles. ഉപ്പ. adj. Salt, saline.

ലവണസമുദ്രം, ത്തിന്റെ. s. The salt sea. ഉപ്പുകടൽ.

ലവണാകരം, ത്തിന്റെ. s. A salt mine. ഉപ്പുവിള
യുന്ന സ്ഥലം.

ലവണൊദം, ത്തിന്റെ. s. The sea of salt water. ഉ
പ്പുവെള്ളം.

ലവനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reaping. കൊയിത്ത. 2. cut-
ting. കണ്ടിക്കുക.

ലവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reaping. 2. cutting. 3. loss, de-
struction. നാശം. 4. small, little. 5. smallness, little-
ness. അല്പം. 6. a minute division of time, the sixtieth
part of the twinkling of an eye.

ലവാണകം, ത്തിന്റെ. s. A sickle or reaping hook.
അരുവാൾ.

ലവിത്രം, ത്തിന്റെ. s. A sickle, or reaping hook. അ
രുവാൾ.

ലശുനം, ത്തിന്റെ. s. Garlic, Allium. വെള്ളുള്ളി.

ലസത്ത, &c. adj. Luminous, splendid. ശൊഭയുള്ള.

ലസനം, ത്തിന്റെ. s. Light, splendour, brilliancy.
ശൊഭ.

ലസിക, യുടെ. s. Saliva, spittle. വായിലെ നീർ.

ലസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. The middle of a bow where it
is grasped.

ലസ്തം. adj. 1. Grasped, embraced. 2. skilled, skilful.

ലസ്തിക, യുടെ. s. A bow. വില്ല.

ലഹരി, യുടെ. s. 1. A large wave or surf. 2. intoxica-
tion, inebriety, drunkenness. ലഹരിപിടിക്കുന്നു, To
be intoxicated.

ലഹരിദ്രവ്യം, ത്തിന്റെ. s. Any thing that intoxicates.

ലളിതം, ത്തിന്റെ. s. See ലലിതം.

ലളിതാ, യുടെ. s. 1. A woman in general. 2. a beautiful
woman. 3. a wanton.

ലക്ഷണ, യുടെ. s. 1. The female of the Indian crane.
വണ്ടാരങ്കൊഴിപ്പെട. 2. a goose. 3. an ellipsis, a word.
&c. understood though not expressed.

ലക്ഷ്മണൻ, ന്റെ. s, 1. The younger brother of RÁMA.
2. the Indian male crane. വണ്ടാരങ്കൊഴി

ലക്ഷണമുള്ളവൻ, ന്റെ. s. One who possesses good
qualities.

ലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mark, spot or sign. അ
ടയാളം. 2. a symptom of disease, &c. 3. an indication,
a predicate, any thing by which an object is designated
or distinguished. 4. a rule in science. 5. perfection in out-
ward form or shape, comeliness, beauty, proportion of
parts. 6. quality or property. 7. elegance of style. 8. de-
cency, honesty, politeness, good disposition. 9. fortune
telling, prognostication, divination. ലക്ഷണം പറയു
ന്നു, To divine, to soothsay, to foretel, to predicate.

ലക്ഷണം പറയുന്നവൻ, ന്റെ. s. A soothsayer, a
fortune-teller, a prognosticator, a diviner.

[ 680 ]
ലക്ഷണഹീനൻ, ന്റെ. s. 1. A deformed, ugly per-
son, one void of proper qualities. 2. an indecent person,
one of a bad disposition.

ലക്ഷദീപം, ത്തിന്റെ. s. A religious ceremony, per-
formed with great illumination.

ലക്ഷം, ത്തിന്റെ; or ലക്ഷ, യുടെ. s. 1. A lace, one
hundred thousand. 2. fraud, disguise. ചതിവ. 3. a
mark or butt. 4. aim.

ലക്ഷാധികാരി, യുടെ. s. A person of property, wealth,
fortune.

ലക്ഷിതം. adj. Divined, prognosticated, predicated.

ലക്ഷ്മണ, യുടെ. s. The female of the Sāras or Indian
crane. പണ്ടാരങ്കൊഴിപ്പെട.

ലക്ഷ്മണൻ, ന്റെ. s. 1. The son of DASARAT́HA by
SUMITRA. 2. the Indian male crane.

ലക്ഷ്മണം, &c. adj. Prosperous, fortunate.

ലക്ഷ്മാ, വിന്റെ. s. 1. A mark, a spot, a sign. അട
യാള. 2. chief, principal, മുഖ്യത.

ലക്ഷ്മി, യുടെ. s. 1. LECSHMI, one of the three principal
female deities of the Hindus, the wife of VISHNU and
goddess of wealth and fortune. 2. prosperity, success, for-
tune, riches, wealth. 3. a name of Sita, the wife of RÁMA.
4. beauty, splendour. ശൊഭ. 5. the name of a medicinal
root. തരുതാള. 6. turmeric. മഞ്ഞൾ.

ലക്ഷ്മീപതി, യുടെ. s. 1. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.
2. a king, a sovereign, a prince. രാജാവ.

ലക്ഷ്മീവല്ലഭൻ, ന്റെ. s. See the last.

ലക്ഷ്മീവാൻ, ന്റെ. s. A prosperous, fortunate, wealthy
man. ശ്രീയുള്ളവൻ.

ലക്ഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mark, or butt. 2. aim. ലാ
ക്ക. 3. a mark, a sign, a token. അടയാളം. 4. a lac, a
hundred thousand. 5. fraud, disguise.

ലാക്ക, ിന്റെ. s. 1. Aim. 2. butt or mark. ലാക്കുനൊ
ക്കുന്നു, To take aim. ലാക്കമുറിക്കുന്നു, To hit the
mark.

ലാഘവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Lightness, Slightness, deli-
cacy, minuteness. 2. easiness, facility. 3. health.

ലാംഗലദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The pole or shaft of a
plough. ൟയക്കൊൽ.

ലാംഗലപദ്ധതി, യുടെ. s. A farrow. ഉഴപ്പൊളി.

ലാംഗലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plough. കലപ്പ. 2. the
penis. 3. the palm tree.

ലാംഗലികി, യുടെ. s. 1. A shrub. 2. a small fruit tree.

ലാംഗലീ, യുടെ. s. 1. An aquatic plant, Jussieua re-
pens. നീർതിപ്പലി. 2. a cocoa-nut tree. തെങ്ങ.

ലാംഗൂലം, ത്തിന്റെ.s. 1. A hairy tail, as a horse's, &c.

വാൽ. 2. a granary, a basket or shed for holding grain
or corn.

ലാജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Parched or fried grain. മലർ.
2. grain wetted or sprinkled.

ലാഞ്ഛനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mark, a sign. അടയാ
ളം. 2. a name, an appellation. പെർ.

ലാഞ്ഛിതം, &c. adj. 1. Marked. അടയാളപ്പെട്ട. 2.
named. പെർപെട്ട.

ലാടൻ, ന്റെ. s. 1. The name of a country in the north.
2. an inhabitant or mendicant of that country,

ലാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse-shoe. 2. cloth, clothes.
3. fault, defect,

ലാപം, ത്തിന്റെ. s. Speaking, talking. സംസാരി
ക്കുന്ന.

ലാഭമുള്ള. adj. Profitable, advantageous, available.

ലാഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gain, profit, lucre, advantage. 2.
gain in general, acquisition, acquirement. ലാഭച്ചെതം,
Profit and loss. ലാഭത്തിൽ ചെതം, Loss of profit. ലാ
ഭം വരുത്തുന്നു, To gain, to obtain profit.

ലാമജ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. The root of a fragrant grass
termed cuss-cuss, Andropogon mauricatum. രാമച്ചം.

ലായം, ത്തിന്റെ. s. A stable, a horse stable.

ലായം വിചാരിപ്പിന്റെ. s. Superintendance of the
stables.

ലാല, യുടെ. s. Saliva, spittle. വായിലെ വെള്ളം.

ലാലസ, യുടെ. s. 1. Ardent desire. ആഗ്രഹം. 2.
soliciting, begging, യാചന. 3. the longing of preg-
nant women. 4. wanton sport, dalliance.

ലാലസം, ത്തിന്റെ. s. Avarice. അത്യാഗ്രഹം.

ലാലസീകം, ത്തിന്റെ. s. Sauce, gravy. ചാറ.

ലാലാടികൻ, ന്റെ. s. 1. An attentive servant, one
who watches his master's countenance, and learns by it
what is necessary to be done. യജമാനൻറ മനസി
നെ അറിയുന്ന ഭൃഭത്യൻ. 2. an idler. മടിയൻ. 3. one
who is incapable for business. കാൎയ്യങ്ങൾക്കു പ്രാപ്തി
യില്ലാത്തവൻ.

ലാലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To caress, to fondle, to
indulge, to favour.

ലാവണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Beauty, loveliness. സൌ
ന്ദൎയ്യം. 2. saltness, the taste or property of salt. ഉപ്പു
രസം.

ലാവണ്യസാരം, ത്തിന്റെ. s. Saltness, the taste or
property of salt. ഉപ്പുരസം.

ലാവണ്യാൎജിതം, ത്തിന്റെ. s. Property belonging to
a woman, consisting of that which has been presented
to her at her marriage as a token of respect, as a mark

[ 681 ]
of kindness, or by her father or mother-in-law.

ലാവം, ത്തിന്റെ. s. A sort of quail, Perdix Chinensis.
കാടപക്ഷി.

ലാസകൻ, ന്റെ. s. A dancer, an actor or mime. ആ
ട്ടക്കാരൻ.

ലാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dancing in general. 2. danc-
ing practised by women.

ലസിക, ലാസകി, യുടെ. s. An actress, a danc-
ing girl. ആടുന്നവൾ.

ലാസ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dancing in general. ആട്ടം.
2. symphony or union of song, dance, and instrumental
music. 3. a mode of dancing.

ലാഹിരി, യുടെ. s. Intoxication, inebriety, drunkenness.

ലാളനം, or ലാലനം, ത്തിന്റെ. s. Caressing, fondling,
fondness, indulgence.

ലാളിക്കുന്നു, or ലാലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To
fondle, to favour, to indulge.

ലാളിതം., &c. adj. Caressed, fondled.

ലാള്യമാന, യുടെ. s. 1. A woman in general. 2. a wan-
ton woman.

ലാക്ഷ, യുടെ. s. 1. Lac, a red dye, or an insect which
is analogous to the cochineal insect, and like it forms,
when dried and prepared, a dye of a red colour; the nest
is formed of a resinous substance, which is used in seal-
ing wax, and is usually termed Shellac. 2. gum lac. അ
രക്ക.

ലാക്ഷതരു, വിന്റെ. s. The Palás tree, Butea fron-
dosa. പ്ലാശ.

ലാക്ഷാപ്രസാദനം, ത്തിന്റെ. s. The red Lodh, a
tree from the bark of which an astringent infusion is
prepared, which is used to fix colours in dyeing. മലങ്ക
മുക.

ലാക്ഷാരസം, ത്തിന്റെ. s. A kind of red dye.

ലികുചം, ത്തിന്റെ.s. A sort of bread fruit tree, Ar-
tocarpus lacucha.

ലിഖിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Scripture, writing. 2. a writ-
ing, a manuscript, a written book or paper. എഴുത്ത. adj.
1. Written. എഴുതപ്പെട്ട. 2. drawn, delineated, painted.

ലിംഗധാരി, യുടെ. s. One who wears a Lingum. ലി
ഗംധരിച്ചവൻ.

ലിംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mark, a spot, a stain, a sign,
a token. 2. the penis. 3. the phallus or Shiva under that
emblem. 4. inference, probable conclusion. 5. the pre-
mises leading to a conclusion. 6. nature or Pracriti, ac-
cording to the Sanchya philosophy, which considers this
as the active power of creation. 7. gender or sex in ge-

neral, thus, പുല്ലിംഗം, The masculine gender; സ്ത്രീലിം
ഗം, the feminine gender; നപുംസകലിംഗം, the neu-
ter gender.

ലിംഗവൃത്തി, യുടെ. s. A religious hypocrite, one who
assumes the dress, &c. of an ascetic in order to get a
livelihood.

ലിപി, യുടെ. s. 1. Writing in general, handwriting. എ
ഴുത്ത. 2. a writing, a written paper or book, &c. 3. paint-
ing, drawing. ചിത്രമെഴുത്ത.

ലിപികരൻ, ന്റെ. s. 1. A writer, a scribe. 2. a painter.
എഴുത്തുകാരൻ.

ലിപികാരൻ, ന്റെ. s. A writer, a scribe. എഴുത്തു
കാരൻ.

ലിപ്തകം, ത്തിന്റെ. s. A poisoned arrow. വിഷം
തെക്കപ്പെട്ട അമ്പ.

ലിപ്തം, &c. adj. 1. Smeared, anointed, plastered, spread.
പൂചപ്പെട്ട. 2. eaten. തിന്നത. 3. envenomed, spread
or touched with any poisonous substance. വിഷം തെ
ക്കപ്പെട്ട. 4. embraced, united, connected with, &c.

ലിപ്സ, യുടെ. s. Wish, desire. വാഞ്ഛ.

ലിബി, യുടെ. s. See ലിപി.

ലിക്ഷ, യുടെ. s. A nit, a young louse or the egg of a
louse.

ലീഢം, &c. adj. 1. Licked. നക്കപ്പെട്ട. 2. eaten. ഭ
ക്ഷിക്കപ്പെട്ട.

ലീനം, &c. adj. Adhered, attached, united to.

ലീല, യുടെ. s. 1. A branch of feminine action proceed-
ing from love. വിലാസം. 2. play, sport, pastime in
general. കളി. 3. personation or imitation of the appear-
ance, or manner of another person. വെഷം. 4. amorous
or wanton sport. ഉല്ലാസം.

ലീലാഗാരം, ത്തിന്റെ. s. A play house. ക്രീഡാഗൃ
ഹം.

ലീലാവതി, യുടെ. s. A book on accounts.

ലീലാവിലാസം, ത്തിന്റെ. S. A play, amorous or
wanton sport. ഉല്ലാസം.

ലുഞ്ഛിതകെശൻ, ന്റെ. s. One whose head is shaven.
തല ചിരച്ചവൻ.

ലുഞ്ഛിതം, &c. adj. Shaved, clipped. ചിരക്കപ്പെട്ട.

ലുഠനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse's rolling himself on the
ground. പുരളുക. 2. rolling on the ground with sorrow
or vexation, &c. ഉരുളക.

ലുഠിതം. adj. Rolling on the ground, as a horse, &c. പു
രളുന്ന.

ലുണ്ടാകൻ, ന്റെ. s. A thief, or robber. കള്ളൻ.

ലുപ്തം, ത്തിന്റെ. 4. Booty, plunder. കൊള്ള.

[ 682 ]
ലുബ്ധ, ന്റെ. s. Avarice, niggardliness, sparingness,
covetousness.

ലുബ്ധകൻ, ന്റെ. s. 1. A hunter, a fowler. കാട്ടാളൻ.
2. a covetous or greedy person. ലുബ്ധൻ.

ലുബ്ധത്വം, ത്തിന്റെ. s. Covetousness, avarice, nig-
gardliness.

ലുബ്ധൻ, ന്റെ. s. A miser, a covetous, greedy, cupi-
dinous person, a niggard.

ലുബ്ധം, &c. adj. Covetous, greedy, desirous, cupidinous.

ലുലാപം, ത്തിന്റെ. s. A buffalo.

ലുളിതം, &c. adj. Shaken, trembling, tremulous, agitated,
stirred. ചഞ്ചലപ്പെട്ട.

ലൂത, യുടെ. s. 1. A spider. ചിലന്നി. 2. an ant. ഇരു
മ്പ. 3. local inflamation produced by the urine of a spider.

ലൂനം, &c. adj. Cut. മുറിക്കപ്പെട്ട.

ലൂനി, യുടെ. s. Cutting, reaping. കൊയ്യുക.

ലൂമം, ത്തിന്റെ. s. A tail, a hairy tail as a horse's or
monkey's, &c. കുതിര മുതലായവയുടെവാൽ.

ലെഖകൻ, ന്റെ. A writer, a scribe, a clerk, a copyist,
&c. എഴുത്തുകാരൻ.

ലെഖനതൂലിക, യുടെ. s. 1. A brush, a pencil. 2. a
pen.

ലെഖനം, ത്തിന്റെ. s. A writing, a letter, an epistle,
scripture. എഴുത്ത. ലെഖനം ചെയ്യുന്നു, To write,
എഴുതുന്നു.

ലെഖനി, യുടെ. s. A pen.

ലെഖനികൻ, ന്റെ. s. 1. A letter carrier, an express,
a post-man. അഞ്ചൽക്കാരൻ. 2. one who signs a pa-
per by proxy, who makes his mark from inability to
write, &c.

ലെഖൻ, ന്റെ. s. A god, a deity. ദെവൻ.

ലെഖൎഷഭൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ലെഖചൂൎണ്ണിക, യുടെ. s. A brush, a pencil. ലെഖ
നതൂലിക.

ലെഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. A letter, an epistle. എഴുതിയ ഒ
ല. 2. a manuscript. എഴുത്ത. 3. a drawing, delinea-
tion, painting.

ലെഖ്യസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. An office, a counting
house, &c. എഴുത്തുപുര, കണക്കുപുര.

ലെഞ്ചി, യുടെ. s. A handkerchief or shawl to tie round
the head.

ലെപകൻ, ന്റെ. s. A plasterer, a bricklayer. പൂചു
ന്നവൻ.

ലെപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Plastering, smearing. പൂ
ചൽ. 2. rubbing, anointing (the body.) തെക്കുക. ലെ
പനംചെയ്യുന്നു, To plaster, to smear.

ലെപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Plaster, mottar, cement. ചു
ണ്ണാമ്പ. 2. a medical external application.

ലെപ്യം, ത്തിന്റെ. s. Plastering, spreading or smear-
ing ointment, morta, &c. പൂചുന്നക്രിയ.

ലെശം, ത്തിന്റെ. s. A small quantity, smallness, lit-
tleness. adj. Small, little.

ലെഷ്ടു, വിന്റെ. s. A clod of earth. മൺ്കട്ട.

ലെസ, ിന്റെ. s. A handkerchief.

ലെഹനം, ത്തിന്റെ. s. Licking, or tasting with the
tongue. ലെഹനം ചെയ്യുന്നു, To lick, to taste with
the tongue.

ലെഹനി, യുടെ. s. Borax. പൊൻ കാരം.

ലെഹപാകം, ത്തിന്റെ. s. Preparation of food.

ലെഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. An electuary in medicine. 2.
food.

ലെഹ്യം, ത്തിന്റെ. s. The food or beverage of the gods,
nectar, ambrosia. അമൃതം.

ലൊകഗുരു, വിന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ലൊകകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Worldly concerns out af-
fairs.

ലൊകജനനി, യുടെ. s. LECSHMI, the wife of VISHNU,
and goddess of wealth and fortune. ലക്ഷ്മി.

ലൊകജിത്ത, ിന്റെ. s. A Budd´ha or Budd´ha deified
teacher.

ലൊകത, യുടെ. s. The custom of the world. ലൊക
മൎയ്യാദ.

ലൊകനാഥൻ, ന്റെ. s. 1. One of the Jaina or Bud-
d´ha saints. 2. lord of the world.

ലൊകനായകൻ, ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാ.

ലൊകനാശം, ത്തിന്റെ. s. The destruction of the
world.

ലൊകനീതി, യുടെ, s. The name of a treatise on morality.

ലൊകപാലൻ, ന്റെ. s. 1. A king, a sovereign. രാ
ജാവ. 2. the governor or preserver of the world. ലൊ
കത്തെ രക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ലൊകപീഡ, യുടെ. s. Any public calamity, as war,
famine, &c. ജനൊപദ്രവം.

ലൊകബാന്ധവൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ലൊകമാതാ, വിന്റെ. s. LECSHMI, the wife of VISH-
NU and goddess of wealth and fortune. ലക്ഷ്മി.

ലൊകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A world, or division of the
universe. In general, three Locas are enumerated, or
heaven, hell, and earth; another classification enume-
rates seven, exclusive of the infernal regions, Bhú-lóca
the earth, Bhuwar-lóca the space between the earth and
the sun, the region of the Munis, Siddhis, &c.; Swer-lóca,

[ 683 ]
the heaven of INDRA, between the sun and the polar star
; Maharlóca, the usual abode of Bhrigu and other saints,
who are supposed to be co-existent with BRAHMA; du-
ring the conflagration of the lower worlds, the saints as-
cend to the next, or Jana-lóca which is described as the
abode of BRAHMA's sons SANACA, SANANDA, SANÁTANA,
and SANATCUMÁRA; above this is the fifth world or the
Tapo-lóca, where the deities called Vairágis reside; the
seventh world Satya-lóca or Brahma-lóca is the abode of
BRAHMA, and translation to this world exempts beings
from further birth; the three first worlds are destroyed
at the end of each Calpa, or day of BRAHMA, the three
last at the end of his life, or of one hundred of his years;
the fourth Lóca is permanent, but is uninhabitable from
heat, at the time the three first are burning. Another
enumeration calls these seven worlds earth, sky, heaven,
middle region, place of births, mansion of the blest and
abode of truth, placing the sons of BRAHMA in the
sixth division, and stating the fifth, Jana-lóca, to be that
where animals destroyed in a general conflagration are
born again. 2. man, mankind. 3. sight, seeing. 4. a
multitude of people.

ലൊകർ, രുടെ. s. plu. People, the inhabitants of this
world.

ലൊകരൂഢി, യുടെ. s. 1. Public fame or notoriety.
ലൊകപ്രസിദ്ധം. 2. the custom of the world.

ലൊകവാദം, ത്തിന്റെ. s. Public or unfounded ru-
mour or report.

ലൊകവാൎത്ത, യുടെ. s. Report, rumour.

ലൊകവാസം, ത്തിന്റെ. s. Residence in this world.

ലൊകാചാരം, ത്തിന്റെ. s. The custom of the world.

ലൊകാന്തം, ത്തിന്റെ. s. Heaven. പരലൊകം.

ലൊകാപവാദം, ത്തിന്റെ. s. Public disgrace, in-
famy.

ലൊകായതം, ത്തിന്റെ. s. The system of atheistical
philosophy taught by CHÁRVÁCA.

ലൊകായതികൻ, ന്റെ. s. A follower of the Chárváca
doctrine, an atheist, an unbeliever.

ലൊകാലൊകം, ത്തിന്റെ. s. A mountainous belt, sur-
rounding the outermost of the seven seas, and bounding
the world.

ലൊകാവസാനം, ത്തിന്റെ. s. The end of the world.

ലൊകെശൻ, ന്റെ. s. 1. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാ. 2. a Jaina deified sage.

ലൊകൊത്തരം, &c. adj. Excellent, elegant, pleasing,
agreeable to, or liked by all. സമ്മതം.

ലൊകൊപകാരം, ത്തിന്റെ. s. Any public benefit;
as plenty, prosperity, &c.

ലൊകൊപദ്രവം, ത്തിന്റെ. s. Any public calamity,
as a famine, war, &c.

ലൊചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ball or lump of flesh or
meat. 2. the pupil of the eye. 3. stibium or lamp black,
&c. so used. 4. an ornament worn by women on the fore-
head. 5. blue or black, vesture. 6. an ear-ring. 7. the
plantain tree. വാഴ. s. a bow-string. 9. a wrinkled or
contracted eye-brow.

ലൊചന, യുടെ. s. A goddess of the Jainas.

ലൊചനം, ത്തിന്റെ. s. The eye. കണ്ണ.

ലൊചനാമയം, ത്തിന്റെ. s. Diseased affection of
the eye, Ophthalmia.

ലൊചമസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Black cumin. കരി
ഞ്ചീരകം. 2. a flower, Celosia cristata.

ലൊതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Plunder, booty, stolen goods.
കവൎച്ച, കൊള്ള. 2. a tear, tears.

ലൊദ്ധ്രം, ത്തിന്റെ. s. A tree, the bark of which is
used in dyeing, Symplocos racemosa. പാച്ചൊറ്റി.

ലൊപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Rejection, cutting off in gene-
ral, especially used as a grammatical term for dropping
letters, syllables, &c. ഛെദനം. 2. disappearance, de-
struction. നാശം.

ലൊപമുദ്ര, യുടെ. s. The wife of the saint AGASTYA.

ലൊപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be cut off, re-
jected. ഛെദിക്കുന്നു. 2. to disappear, to suffer elision
in grammar.

ലൊപ്ത്രം, or ലൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. Plunder, booty,
stolen goods. കൊള്ള.

ലൊഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Covetousness, avarice, cupidity,
intense or greedy desire. 2. niggardliness, illiberality
, meanness.

ലൊഭി, യുടെ. s. A covetous, cupidinous, greedy, avari-
cious man, a miser, a niggard. ലുബ്ധൻ.

ലൊഭിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To desire, to covet.

ലൊമം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tail, a hairy tail. വാൽ. 2.
the hair of the body. രൊമം.

ലൊമശ, യുടെ. s. 1. Indian spikenard, Varleria Jata-
mansi. മാഞ്ചി. 2. a sort of Bonduc. 3. a plant, Leea hirta.

ലൊമഹൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. Horripilation, erection
of the hair of the body. രൊമഞ്ചം.

ലൊലൻ, ന്റെ. s. 1. One who is fickle or unsteady.
ചലസ്വഭാവൻ. 2. greedy, covetous, cupidinous.
അത്യാഗ്രഹി.

ലൊലം, &c. adj. 1. Shaking, tremulous, moving, un-

[ 684 ]
steady, flickle. ചലനമുള്ള. 2. desiring, wishing, cupi-
dinous. ആഗ്രഹമുള്ള.

ലൊലുപം, &c. adj. Very desirous, or covetous. അത്യാ
ഗ്രഹമുള്ള.

ലൊലുഭം, &c. adj. Very cupidinous, excessively desirous,
very covetous or greedy. അതാഗ്രഹമുള്ള.

ലൊഷ്ടഭെദനം, ത്തിന്റെ. s. A harrow.

ലൊഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A clod, a lump of earth. മ
ൺകട്ട. 2. rust of iron or iron filings. ഇരിമ്പു കിട്ടം.

ലൊഷ്ടു, വിന്റെ. s. A clod, a lump of earth. മൺകട്ട.

ലൊഷ്ടുഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. A harrow.

ലൊഹകാന്തം, ത്തിന്റെ. s. The load-stone. കാന്ത
ക്കല്ല.

ലൊഹകാരകൻ, ന്റെ. s. A blacksmith, an ironsmith.
കൊല്ലൻ.

ലൊഹകിട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Rast of iron, or iron filings.
ഇരിമ്പുകിട്ടം.

ലൊഹജിത്ത, ിന്റെ. s. The diamond, as superior to
iron in hardness. വജ്രം.

ലൊഹദ്രാവി, യുടെ. s. Borax, as that which fuses me-
tal. പൊങ്കാരം.

ലൊഹപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. An iron or metal vessel,
a pot, a boiler. ഇരിമ്പുപാത്രം.

ലൊഹപൃഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. A heron. ഞാറപക്ഷി.

ലൊഹപ്രതിമ, യുടെ. s. 1. An image of iron. ഇരി
മ്പുകൊണ്ടുള്ള രൂപം. 2, an anvil.

ലൊഹമയം. adj. Made of iron. ഇരിമ്പുകൊണ്ടുള്ള.

ലൊഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. Iron, either crude, or wrought.
ഇരിമ്പ. 2. any metal. 3. steel.

ലൊഹലൻ, ന്റെ. s. One who lisps or speaks inarti-
culately.

ലൊഹലം, &c. adj. Iron, irony. ഇരിമ്പുകൊണ്ടുള്ള.

ലൊഹാഭിസാരം, ത്തിന്റെ. s. Lustration of arms,
ceremonies performed on the ninth of the light half of
the month Aswini; formerly a celebration observed by
princes before opening a campaign, but now usually con-
fined to the domestic decoration and worship of the sol-
dier's arms.

ലൊഹാഭിഹാരം, ത്തിന്റെ. s. Lustration of arms.

ലൊഹിത, യുടെ. s. A woman red with anger, or with
colour, &c. ചുവന്നവൾ.

ലൊൎഹിതകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ruby. ചുവപ്പ കല്ല.
2. the planet Mars. ചൊവ്വാ.

ലൊഹിതചന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. Saffron.

ലൊഹിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Blood. രക്തം. 2. red, (the
colour.) ചുവപ്പ. 3. a red kind of Agallochum. ചുവ

ന്ന അകിൽ. 4. red saunders. adj. Red, or of a red
colour. ചുവന്ന.

ലൊഹിതാംഗൻ, ന്റെ. s. The planet Mars. ചൊ
വ്വാ.

ലൊഹിതാശ്വൻ, ന്റെ. s. Agni, the god of fire. അ
ഗ്നി.

ലൊഹിതിക, യുടെ. s. A woman red with passion, an-
ger, or colour, &c. ചുവന്നവൾ.

ലൊഹിനി, യുടെ. A woman red with passion or an-
ger or painted red. ചുവന്നവൾ.

ലൊഹിനിക, യുടെ. s. See the preceding.

ലൌകായതികൻ, ന്റെ. s. An atheist, a materialist,
a Budd´ha.

ലൌകികൻ, ന്റെ. s. A secular, as opposed to a spi-
ritual man; one of the secular, as opposed to the regular,
or religious Brahmins.

ലൌകികം, &c. adj. Mundane, secular, worldly, human,
what prevails amongst or is familiar to mankind, popu-
lar. ലൊകസംബന്ധമായുള്ള.

ലൌഹികം, &c. adj. Reddish, like or resembling red,
&c. ചുവന്ന.

ലൌഹിത്യം, ത്തിന്റെ. s. Redness. ചുവപ്പ.



വ. The twenty-ninth consonant of the Malayalim al-
phabet, or more properly the semi-vowel V, or rather W.

വക, യുടെ. s. 1. A part, a portion. 2. a division, a sec-
tion. 3. means, expedient. 4. goods, property, possessions,
estate. 5. species, kind, manner. 6. principal sum, stock
in trade. 7. kindred, kin, family. വകപൊലെ, Accord-
ing to one's ability. വകയുണ്ടാക്കുന്നു, To provide
means. വകവെക്കുന്നു, To place to the account of.
വക വെച്ചുകൊടുക്കുന്നു, To make allowance of, to
place to account.

വകക്കാരൻ, ന്റെ. s. A kinsman, a relation, a re-
lative. 2. a partner, a companion.

വകക്കാരി, യുടെ. s. A kinswoman, a female relative.

വകച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Composition of a work. 2. ma-
king a trench round the root of trees for watering them.

വകതിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To distinguish, to
discriminate. 2. to sort, to separate, to divide into sorts,
to classify.

വകതിരിവ, ിന്റെ. s. 1. Distinguishing, discriminating,
discrimination. 2. sorting, dividing into sorts, classifica-
tion.

[ 685 ]
വകപുഷ്പം, ത്തിന്റെ.s. A tree, Æschynomene grandi-
flora.

വകമാറ്റം, ത്തിന്റെ.s. Alteration, change of things,
putting one thing for another.

വകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crane. 2. a tree, Æschynomene
grandiflora.

വകയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To provide means.

വകയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To divide, to put in sorts.

വകയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To compose a work.
2. to make a trench round the root of trees.

വകയുള്ളവൻ, ന്റെ. s. A man of property, a rich man,
an able man, a man who has means at his command.

വകുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To divide, to separate,
to divide into sections.

വകുപ്പ, ിന്റെ.s. A section, a paragraph, a division, a
class.

വകുളം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Mimusops elengi.

വക്ക, ിന്റെ.s. 1. A brim, edge, brink. 2. a border, a hem.
3. hemp. 4. anger or rage, applied to pigs. വക്കിടുന്നു,
To be angry.

വക്ക, യുടെ. s. A thick rope used for elephants to drag
timber with.

വക്കയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To fasten such rope to a
timber.

വക്കത്തഴമ്പ, ിന്റെ. s. A mark or scar made on the
trunk, &c. of an elephant by the friction of the rope
in dragging timber.

വക്കനാര, ിന്റെ. s. Hemp.

വക്കൽ, ലിന്റെ. Singing, scorching, burning slightly
or superficially.

വക്കാണക്കാരൻ, ന്റെ.s. A quarrelsome person, a
disputer.

വക്കാണം, ത്തിന്റെ.s. Quarrel, dispute.

വക്കാണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To quarrel, to dis-
pute.

വക്കീൽ, ലിന്റെ.s. An agent, ambassador, or repre-
sentative, an attorney, a Vakeel. വക്കീലാക്കുന്നു, To
appoint a Vakeel or an attorney.

വക്കീൽമൎയ്യാദ, യുടെ. s. Fees paid to a Vakeel or at-
torney.

വക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To singe, to scorch, to burn
slightly or superficially.

വക്തവ്യം. adj. 1. Fit or proper to be said or spoken.
പറവാൻ യൊഗ്യമുള്ള. 2. vile, bad, reprehensi-
ble. നിന്ദ്യം. 3. subject, dependant. വശം. 4. low, base.
ഹീനം.

വക്താ, വിന്റെ. s. 1. A speaker, an eloquent person.
വാചാലൻ. 2. a loquacious, talkative person. 3. a wise
or learned person.

വക്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. The face, the countenance, the
mouth. മുഖം. 2. a sort of garment. 3. metre, verse, es-
pecially of the Védas.

വക്ത്രവരണം.s. A veil, or covering for
the face. Odom.

വക്ത്രസംയൊഗം, ത്തിന്റെ.s. Kissing; embracing.

വക്രഗതി, യുടെ. s. 1. A winding or crooked course, or
motion, retrogade motion or movement. 2. flight, retreat.

വക്രഗ്രീവം, ത്തിന്റെ.s. A camel. ഒട്ടകം.

വക്രത, യുടെ. s. 1. Crookedness, distortion, curve, wind-
ing, bend, the winding of a river. 2. cruelty, violence,
malignity. 3. dishonesty, fraudulence. 4. perverseness. 5.
heaviness. 6. disorder, confusion.

വക്രൻ, ന്റെ.s. 1. A name of the planet Mars. ചൊ
വ്വാ. 2. a man of a perverse or violent temper, a cruel,
malignant person. ക്രൂരൻ.

വക്രബുദ്ധി, യുടെ. s. Perverseness, a perverted mind.

വക്രമം, ത്തിന്റെ. s. Flight, retreat.

വക്രം, ത്തിർന്റെ.s. 1. The winding course of a river
or waterfall, the arm or bend of a river. 2. curve, bend.
വളവ. adj. 1. Crooked, curved, bowed or bent, awry,
distorted. വളഞ്ഞ. 2. cruel, violent, malignant. 3.
dishonest, fraudulent.

വക്രാംഗം, ത്തിന്റെ.s. A bird with a bent neck, the
swan or ruddy goose. അരയന്നം.

വക്രാംഗി, യുടെ. s. 1. A plant, കടുകുരൊഹിണി. 2.
a tall woman.

വക്രി. adj. Speaking falsely, uttering untruths, prevari-
cating, lying. വ്യാജം പറയുന്ന.

വക്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be crooked, bent,
curved. 2. to be retrogade (as planets.) 3. to prevaricate,
to lie, to speak untruths, to be perverse.

വക്രൊക്തി, യുടെ. s. Equivocation, evasion, pun, the
covert expression of something else than the words used
naturally imply, either from the manner in which they are
uttered, or some other sense of which they are susceptible.

വങ്ക, ിന്റെ. s. A form, a seat.

വങ്കൻ, ന്റെ. s. A base, vile, a bad man.

വങ്കഭസ്മം, ത്തിന്റെ.s. A kind of sugar of lead.

വങ്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. The bend or elbow of a river,
the winding course of a stream. വളവ. 2. lead. 3. tin.
ൟയ്യം.

വങ്കസിന്ദൂരം, ത്തിന്റെ. s. A preparation of lead.

[ 686 ]
വംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Lead. ൟയം. 2. tin. വെ
ള്ളീയം. 3. Bengal province, or country. 4. the egg-plant,
Solanum melongena.

വങ്ങൾ, ലിന്റെ. s. 1. A being singed. 2. cutting.

വങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To be singed, scorched, or
burnt slightly. v. a. To cut.

വച, യുടെ. s. Orris root. വയമ്പ.

വചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A word, speech, speaking. 2.
a sentence, phrases, verse. 3. a dictum, aphorism, rule.

വചനീയം. adj. 1. To be spoken or said. 2. censurable,
to be noticed, or reproved.

വചനെസ്ഥിതം, &c. adj. Compliant, conformable,
submissive, humble.

വചസ്സ, ിന്റെ. s. A word, speech, voice. വാക്ക.

വചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To say, to speak, to
tell, to inform. Loco. 2. to address.

വജ്രകണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. Euphorbia.

വജ്രദ്രു, വിന്റെ. s. Euphorbia of various species. ച
തുരക്കള്ളി.

വജ്രനിഷ്പെഷം, ത്തിന്റെ. s. A clap of thunder. ഇ
ടിവെട്ട.

വജ്രപാണി, യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വജ്രപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. The blossoms of the sesa-
mum. എൾപൂ.

വജ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A thunderbolt in general, the
thunderbolt or weapon of INDRA. ഇടിവാൾ. 2. the dia-
mond, (the diamond being considered analogous in hard-
ness to the thunderbolt, or in fact to be the same sub-
stance.) 3. a species of euphorbia, or twisted spurge,
Euphorbia tortilis.

വജ്രവല്ലി, യുറ്റെ. s. A shrub, the four-angled Cissus,
Cissus quadrangularis. ചങ്ങലമ്പിരണ്ട.

വജ്രക്ഷാരം, ത്തിന്റെ. s. An alkaline earth, an im-
pure carbonate of soda.

വജ്രാംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A species of euphorbia. ച
തുരക്കള്ളി. 2. a snake. പാമ്പ.

വജ്രായുധൻ, ന്റെ.s. A name of INDRA, as having
the thunderbolt for a weapon. ഇന്ദ്രൻ.

വജ്രായുധം, ത്തിന്റെ. s. The weapon of Indra or
the thunderbolt.

വജ്രി, യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വഞ്ചകൻ, ന്റെ. s. 1. A rogue, a cheat, a deceiver, a
knave; an impostor; a fraudulent, crafty person. 2. a
jackall.

വഞ്ചകം, &c. adj. Deceitful, fraudulent; crafty, dishonest.

വഞ്ചന, യുടെ. s. Deceit, fraud, cheating.

വഞ്ചനം, ത്തിന്റെ. s. Deceit, cheating, fraud, delusion,
trick.

വഞ്ചി, യുടെ. s. 1. A boat. 2. a kind of cane or reed
growing by the river side. 3. a tree.

വഞ്ചിക, യുടെ. s. A treasury.

വഞ്ചിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A boat-man.

വഞ്ചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To deceive, to cheat,
to trick, to embezzle, to defraud, to delude.

വഞ്ചിതം, &c. adj. Tricked, deceived, cheated. വഞ്ചി
ക്കപ്പെട്ട.

വഞ്ചിനാഗം, ത്തിന്റെ. s. A kind of green snake.

വഞ്ചിപ്പാട്ട, ിന്റെ. s. A boat song.

വഞ്ചിപ്പുര, യുടെ. s. A boat house.

വഞ്ചിഭൂപതി, യുടെ. s. The Rajah of Travancore.

വഞ്ചിഭൂമി, യുടെ. s. The country of Travancore.

വഞ്ചിവിരുത്തി, യുടെ. Land or gardens granted by
government free of tax or assessment on condition of
furnishing boats for the Government on certain occasions.

വഞ്ചിക്ഷ്മാ, യുടെ. s. The country of Travancore. തി
രുവിതാംകൂർ രാജാവ.

വഞ്ചിക്ഷ്മപതി, യുടെ. s. The king of Travancore. തി
രുവിതാംകൂർ രാജാവ.

വഞ്ചീശൻ, ന്റെ. s. The king of Travancore.

വഞ്ചീശ്വരൻ, ന്റെ. s. See the preceding.

വഞ്ചുളദ്വാദൎശി, യുടെ. s. A particular day observed
by the Hindus.

വഞ്ചുള, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a tree, Dal-
bergia ougeiniensis. 2. the Asoca tree, Jonesia asoca. അ
ശൊകവൃക്ഷം.

വഞ്ഞി, യുടെ. s. A kind of reed, a cane growing by
the river side.

വട, യുടെ. s. A pulse cake, made with oil and butter.

വടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pulse ground and fried, in oil
or butter. 2. a weight of eight Máshas.

വടകിഴക്ക, ിന്റെ. s. North-east.

വടക്ക, ിന്റെ. s. North.

വടക്കൻ, ന്റെ, s. An inhabitant of the north, a north
country man, northern. വടക്കൻ കാറ്റ, The north
wind.

വടക്കിനി, യുടെ. s. A room on the north side or wing
of a house.

വടക്കിനെത, ിന്റെ. s. See the preceding.

വടക്കുനൊക്കി, യുടെ. s. A compass.

വടക്കെ, adj. Northern

വടക്കെദിക്ക, ിന്റെ. s. The north quarter.

വടക്കൊട്ട. adv. Northward.

വടതി. adj. Northern, north.

[ 687 ]
വടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The large Indian fig-tree, or Banian
tree, Ficus Indicus. പെരാൽ. 2. a string, a rope, a tie.
കയറ. 3. a round figure, a circle, a cypher, a ball or
globe. 4. a cable. നങ്കൂരകയറ

വടവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The large Indian fig-tree. പെ
രാൽ.

വടശുംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A species of Amaranth.
Gomphrena globosa. വാടാമല്ലി. 2. a bud of the Indian
fig-tree. പെരാൽ മൊട്ട.

വടാരകം, ത്തിന്റെ. s. A cord, a string, a rope. കയറ.

വടി, യുടെ. s. A stick, a cane, a rod, a staff.

വടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One armed with a stick, or staff.

വടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To scrape off. 2. to
scrape or make even. 3. to shave. 4. to strike a measure.
വടിച്ചളക്കുന്നു, To measure by striking.

വടിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Scraping off. 2. making even. 3.
shaving. 4. measuring.

വടിപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A measure of quantity. 2. a piece
of stick or iron used to strike corn, &c. off the top of a
measure.

വടിപ്പയറ്റ, ിന്റെ. s. Fencing with sticks.

വടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To overflow, to flow
downwards, to drip down, or trickle. 2. to become dry,
to dry up.

വടിവ, ിന്റെ. s. 1. Beauty. 2. any form, or figure. 3.
a form of writing. 4. appearance.

വടു, വിന്റെ. s. 1. The Brahmachári or religious stu-
dent after his investiture with the sacred thread. ബ്ര
ഹ്മചാരി. 2. a lad, a youth in general. ബാലൻ. 3.
a scar, a mark of a stripe, wound, burn, &c.

വടുക, ിന്റെ. A scar, a mark of a stripe, of a
wound, burn, &c. 2. a wart, a mole. 3. an indent in a
metal vessel.

വടുകത്തി, യുടെ. s. The wife of a വടുകൻ, or a wo-
man of that class.

വടുകൻ, ന്റെ. s. 1. A bondsman, a servant. 2. a man
of a certain tribe, a Teloogu man.

വട്ട, ിന്റെ. s. 1. The rim of a carriage wheel. 2. folly.
3. a round ball, any thing round, a ball to play with, a
foot-ball. 4. the notch of a bow.

വട്ട, യുടെ. s. A common tree, the branches and leaves
of which when cut produce a quantity of gum.

വട്ടക, യുടെ. s. 1. A bowl, a charger, a large plate. 2.
a salver.

വട്ടക്കളി, യുടെ. s. A certain play perfomed by women
going round in a circle.

വട്ടക്കാക്കക്കൊടി, യുടെ. s. A plant, Asclepias volubilis.

വട്ടച്ചണായി, യുടെ. s. Peas, pulse.

വട്ടച്ചുറിയണം, ത്തിന്റെ. s. A species of nettle, Ar-
tica pilulifera.

വട്ടൻ, ന്റെ. s. 1. A tick, or louse of cows, dogs and
sheep. 2. a kind of fritter made of slices of plantains, &c.

വട്ടൻകൊത്തി, യുടെ. s. A species of Maina.

വട്ടപ്പാലം, ത്തിന്റെ. s. A play of children by turning
round.

വട്ടപ്പുണ്ണ, ിന്റെ. s. A sort of leprosy with large round
spots.

വട്ടപ്പൂന്താളി, യുടെ. s. Indigo.

വട്ടമൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ring having a round
signet. 2. the iron rim of a round measure.

വട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A circle. 2. roundness, any thing
of a circular form. 3. a hand bell or sort of cymbal. 4.
a potter's wheel, a mill. 5. profit or loss in exchanging
money. 6. the value of gold. 7. time, term. s. commence-
ment, beginning. 9. preparation. 10. state, condition.
11. musical time or measure. വട്ടം‌കൂട്ടുന്നു, To make
preparations, to prepare. വട്ടമിടുന്നു, 1. To circle, to
make a circle. 2. to go round.

വട്ടം‌തിരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Turning round or motion
in a circle, circulation. 2. whirling round like a wheel,
revolution.

വട്ടംതിരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To turn round. 2.
to go round in a circle. 3. to whirl round like a wheel.

വട്ടവര, യുടെ. s. A circular line.

വട്ടവാശി, യുടെ. s. 1. Gain or loss in exchanging money.
2. the value of gold.

വട്ടി, യുടെ. s. 1. Interest on money. 2. a grass basket,
or one made of split palmira leaves, &c.

വട്ടുപ്പില്ല, ിന്റെ. s. A sort of grass of which little bas-
kets are made.

വട്ടിവയറ, റ്റിന്റെ. s. A potbelly.

വട്ടിള, ത്തിന്റെ.s. A large brass pan or caldron.

വട്ടുകളി, യുടെ. s. A kind of play at ball or draughts.

വഡഭി, യുടെ. s. The wooden frame of a thatch. മെൽ
കൂട്ട.

വഡിശി, യുടെ. s. A fish-hook. ചൂണ്ടൽ.

വഡ്രം, ത്തിന്റെ. adj. 1. Large, great. വലിയ. 2. small. ചെറിയ.

വഡ്രെലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Large cardamoms. എലം.
2. small cardamoms. ചിറ്റെലം

വണക്കമുള്ളവൻ, ന്റെ. s. A respectful, civil, polite,
or humble man.

വണക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reverence, worship. 2. re-

[ 688 ]
spect, civility. 3. obeisance. 4. submission, obedience. 5.
humility.

വണക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ v. a. 1. To subdue, to humble,
to make one obedient. 2. to bend.

വണങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. a. 1. To reverence, to
adore, to venerate, to respect, to salute respectfully. 2.
to submit one's-self. 3. v. n. To bend, to bow.

വണിക്ക, ിന്റെ. s. 1. A merchant, a trader, one of the
three principal Hindu tribes, the Vaisya. 2. a sign in the
zodiac, Libra. തുലാംരാശി.

വണിക്പഥം, ത്തിന്റെ. s. A street with shops on each
side.

വണിജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Traffic, trade, commerce. കച്ച
വടം.

വണ്ട, ിന്റെ. s. A kind of black beetle, or large bee.

വണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A part, a portion, a share. പങ്ക.

വണ്ടവാഴി, യുടെ. s. A plant, perhaps the ichneumon
plant, Ophioxylon serpentinum. രാസ്ന.

വണ്ടാരംകൊഴി, യുടെ. The Indian crane.

വണ്ടാർകുഴലി, യുടെ. s. A woman, especially a woman
with long black hair.

വണ്ടി, യുടെ. s. 1. A cart, a carriage, a wain or waggon.
2. the nave of a wheel.

വണ്ടിക്കടുക്കൻ, ന്റെ. s. An ear-ornament worn by men.

വണ്ടിക്കയറ, റ്റിന്റെ. s. A cart-rope, a wain-rope.

വണ്ടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A charioteer, a waggoner.
2. a cleaner of vessels at temples.

വണ്ടിക്കാള, യുടെ. s. A draft bullock.

വണ്ടിക്കുതിര, യുടെ. s. A carriage horse.

വണ്ടിപ്രവൃത്തി, യുടെ. s. The work or service of clean-
ing vessels at temples and victualling houses.

വണ്ടൊട, ിന്റെ. s. The shelly wings of a beetle.

വണ്ണ, യുടെ. s. 1. The leg. 2. the calf of the leg. 3. a
woman who has borne a child or who is recently delivered.

വണ്ണക്കാരൻ, ന്റെ. s. A stout, robust, corpulent man.

വണ്ണത്താൻ, ന്റെ. s. A washerman.

വണ്ണൻ, ന്റെ. s. A kind of plantain tree.

വണ്ണൻപഴം, ത്തിന്റെ. s. A kind of ripe plantain.

വണ്ണം, part. In composition, way, manner or method.
ൟവണ്ണം, In this way or manner. അതിൻവണ്ണം,
According to, in like manner.

വണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Thickness, bigness. 2. stoutness,
robustness, corpulency. വണ്ണംവെക്കുന്നു, To grow
thick, big, large, &c.

വണ്ണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To thicken, to become
thick, stout, big, large.

വത഻. ind. 1. A particle analogous to ah, oh, &c. expres-
sive of sorrow. 2. compassion. 3. pleasure. 4. oh, ho, a
vocative particle.

വതംസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crest. ശിരൊലങ്കാരം.
2. an ear-ring. കൎണ്ണാലങ്കാരം.

വൽ. ind. As, like, similar. This is more generally consider-
ed as an affix to words technically termed വതി; which
see.

വതി, A Sanscrit affix to nouns, as ഭാഗ്യവതി, from
ഭാഗ്യം. (blessed or happy) and വതി, A blessed woman.

വത്സ, യുടെ. s. A term of endearment used to children,
scholars, &c.

വത്സകം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal tree, Wrightea
antidysenterica. കുടകപ്പാല.

വത്സതരം, ത്തിന്റെ. s. A steer. മുലകുടിമാറിയ കി
ടാവ.

വത്സനാഭം, ത്തിന്റെ. s. An active poison, apparently
the root of a vegetable, and said to be brought from Nepal.

വത്സനാഭി, യുടെ. s. See the preceding.

വത്സൻ, ന്റെ. s. 1. A son. 2. a bull calf. 3. a year.

വത്സം, ത്തിന്റെ. s. 1. The breast, the chest. 2. a calf.
3. a year.

വത്സരം, ത്തിന്റെ. s. A year.

വത്സല, യുടെ. s. An affectionate, kind woman. വാ
ത്സല്യമുള്ളവൾ.

വത്സലൻ, ന്റെ. s. An affectionate, kind man. വാ
ത്സല്യമുള്ളവൻ.

വത്സലം, ത്തിന്റെ. s. Affection, fondness. വാത്സ
ല്യം. adj. Affectionate, kind, fond.

വത്സാദനി, യുടെ. s. A plant, heart-leaved moon seed,
Menispermum cordifolium. ചിറ്റമൃത.

വദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The mouth. 2. the face, counte-
nance, visage. മുഖം.

വദൻ, ന്റെ. s. A speaker, an orator, one who speaks
well and sensibly.

വദന്തി, യുടെ. s. Speech, discourse, talk. വാക്ക.

വദന്യം, or വദാന്യം, &c. adj. 1. Munificent, generous,
liberal, bountiful. ഔദാൎയ്യമുള്ള. 2. speaking kindly or
agreeably. നല്ലവണ്ണം പറയുന്ന.

വദം, &c. adj. Speaking, able to speak, speaking well or
sensibly. നല്ലവണ്ണം പറയുന്ന.

വദാവദൻ, ന്റെ. s. A speaker, one able to speak, an
eloquent man. സംസാരിക്കുന്നവൻ.

വദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To speak, to converse.
സംസാരിക്കുന്നു.

വധം, ത്തിന്റെ. s. Slaughter, killing, murder. കുല.

[ 689 ]
വധസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A place of slaughter, a
slaughter-house. കുലനിലം.

വധാൎത്ഥകം, ത്തിന്റെ. s. The sacrifice of a sheep, &c.

വധാൎഹൻ, ന്റെ. s. One deserving of death. വധ്യൻ.

വധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To kill, to slay, to mur-
der. കൊല്ലുന്നു.

വധു, വിന്റെ. s. 1. A wife. ഭാൎയ്യ. 2. a bride, a young
wife. 3. a daughter-in-law, a son's wife. പുത്രഭാൎയ്യ. 4.
a woman in general, a female.സ്ത്രീ. 5. a gramineous
plant, Trigonella corniculata. ജൊനകപ്പുല്ല.

വധൂജനം, ത്തിന്റെ. s. A woman.

വധൂടി, യുടെ. s. 1. A son's wife. പുത്രഭാൎയ്യ. 2. a young
woman living in her father's house whether married or
unmarried.

വധൊദ്യതൻ, ന്റെ. s. One who endeavours to kill
or slay.

വധൊദ്യമൻ, ന്റെ. s. One who endeavours to kill
or slay.

വധൊദ്യമം, ത്തിന്റെ. s. Attempt or endeavour to
kill or slay.

വധ്യചിഹ്നം, ത്തിന്റെ. s. A mark or symbol shew-
ing the desert of execution.

വധ്യൻ, ന്റെ. s. One deserving of death. കൊല്ലപ്പെ
ടുവാൻ യൊഗ്യൻ.

വനകരി, യുടെ. s. A wild elephant. കാട്ടാന.

വനഗൊചരൻ, ന്റെ. s. A hunter, a fowler, &c. any
one living or following his business in forests and thickets.

വനചരൻ, ന്റെ. s. A forester, a hunter. കാട്ടാളൻ.

വനചരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wild elephant. കാട്ടാന.
2. a monkey. കുരങ്ങ.

വനചാരി, യുടെ. s. The wife of a forester. കാട്ടാളസ്ത്രീ.

വനജന്തു, വിന്റെ. s. A wild beast, a forest animal.
കാട്ടുമൃഗം.

വനജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lotus. താമര. 2. a fragrant
grass, Cyperus rotundus. മുത്തങ്ങ. 3. an elephant. ആ
ന. The term is applicable to any wild plants or animals.

വനതരു, വിന്റെ. s. A forest tree.

വനതിക്തിക, യുടെ. s. A climbing plant, Cissampelos
hexandra. പാടവള്ളി.

വനദനൻ, ന്റെ. s. A forest fire. കാട്ടുതീ.

വനദീപം, ത്തിന്റെ. s. The flower termed Michelia
champaca, as illuminating a garden.

വനദെവത, യുടെ. s. A forest demon.

വനദ്വിപം, ത്തിന്റെ. s. A wild elephant. കാട്ടാന.

വനനിധി, യുടെ. s. The ocean, the sea.

വനപാദപം, ത്തിന്റെ. s. A forest tree.

വനപാവകൻ, ന്റെ. s. A forest fire or conflagration.
കാട്ടുതീ.

വനപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. A woodland country, a
forest, a wilderness.

വനപ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. The Cocila or Indian cuckoo.
കുയിൽ.

വനഭൂമി, യുടെ. s. A woodland country.

വനഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. Eating in a forest.

വനമല്ലിക, യുടെ. s. A wild jasmine.കാട്ടുമുല്ല.

വനമഹിഷം, ത്തിന്റെ. s. A wild buffalo. കാട്ടുപൊ
ത്ത.

വനമക്ഷിക, യുടെ. s. A gadfly. കാട്ടീച്ച.

വനമാല, യുടെ. s. The garland or chaplet worn by
Crishna. കൃഷ്ണന്റെ മാല.

വനമാലി, യുടെ. s. A name of CRISHNA. കൃഷ്ണൻ.

വനമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wild animal. 2. a monkey.

വനമൃദ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. A sort of kidney bean, Phase-
olus lobatus. കാട്ടുപയറ.

വനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A forest, a wood, an uncultivated
and open country. കാനനം. 2. a grove, a garden. തൊ
പ്പ. 3. water. വെള്ളം. 4. a place for burning or bury-
ing dead bodies. ചുടലക്കളം.

വനവാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dwelling or abiding in a
wilderness. 2. the abode or residence of a hermit.

വനവാസി, യുടെ. s. An anchorite, a hermit.

വനശൃംഗാടം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Ruellia longifolia.

വനസഞ്ചാരം, ത്തിന്റെ. s. Residence, or wandering
about, in a wilderness.

വനസഞ്ചാരി, യുടെ. s. 1. One who wanders about in
a wilderness; a hermit. 2. a monkey.

വനസമൂഹം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of groves or
forests. വലിയകാട.

വനസൂരണം, ത്തിന്റെ. s. A species of wild yam.

വനസ്ഥം, &c. adj. Wild, savage, forest, or grove-abid-
ing.

വനസ്ഥലീ, യുടെ. s. A place or site of ground in a
forest prepared for a residence.

വനസ്പതി, യുടെ. s. A tree that bears fruit but no
apparent blossoms, as several species of the fig, the jack,
&c.

വനഹുതാശനൻ, ന്റെ. s. A forest conflagration. കാ
ട്ടുതീ.

വനാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. A desert, or uninhabited place.

വനായു, വിന്റെ. s. The name of a country distin-
guished for its breed of horses.

വനായൂജം, ത്തിന്റെ. s. A horse of the Vanáya breed.

[ 690 ]
വനാശനം, ത്തിന്റെ. s. Living or eating in a forest.

വനിത, യുടെ. s. 1. A woman in general. സ്ത്രീ. 2. a
beloved woman, a wife, a mistress.

വനീപകൻ, or വനീയകൻ, ന്റെ. s. A beggar, a
mendicant. ഇരക്കുന്നവൻ.

വനെചച്ചരൻ, ന്റെ. s. 1. A forester, a hunter, one of
a savage tribe inhabiting woods. കാട്ടാളൻ, വെടൻ.
2. an imp, a demon.

വനൊദ്ഭവം, ത്തിന്റെ. a. 1. Wild jasmine. കാട്ടുമുല്ല.
2. wild cotton.

വനൌകസ്സ, ിന്റെ. s. A monkey, an ape. കുരങ്ങ.

വങ്കരിമാൻ, ന്റെ. . A sort of deer.

വന്തി, യുടെ. s. Detaining any thing for the payment of
a debt. വന്തിപിടിക്കുന്നു, To detain any thing for
the payment of a debt.

വന്ദ, യുടെ. s. 1. A parasite plant, Epidendrum tes-
salantum, &c. ഇത്തിൾകണ്ണി. 2. any parasite plant.
3. a female beggar. ഇരക്കുന്നവൾ.

വന്ദന, യുടെ. s. Praise, praising, adoration.

വന്ദനമാല, യുടെ. s. The ornamented arch of a gate-
way; a triumphal arch.

വന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reverence, worship, adoring.
2. obeisance, respect, civility, homage. 3. praise, praising.

വന്ദനീയം. adj. Praise-worthy, to be eulogised or praised.
വന്ദിക്കപ്പെടുത്തക്ക.

വന്ദാരു. adj. Civil, polite, complimentary. വന്ദനശീ
ലമുള്ള.

വന്ദി, യുടെ. s. A panegyrist, a bard, a herald, a ser-
vant whose duty it is to proclaim the titles of a great
man, as he passes along, or a poet who sings the praises
of a prince in his presence, or accompanies an army to
chant martial songs ; a praiser, a flatterer, സ്തുതിക്കുന്ന
വൻ.

വന്ദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To worship, to adore,
to reverence, to revere. 2. to salute reverently, to make
obeisance. 3. to praise, to panegyrise, to eulogise,

വന്ദിതം, &c. adj. 1. Reverenced, worshipped, atored.
വന്ദിക്കപ്പെട്ട. 2. praised, eulogised. സ്തുതിക്കപ്പെട്ട.

വന്ദീ, യുടെ. s. mas. & fem. A captive, a prisoner, a man
or woman confined.

വന്ദ്യം, &c. adj. Reverential, adorable, worthy of reve-
rence, respect, &. വന്ദിക്കപ്പെടുവാൻ യൊഗ്യം.

വന്ധകി, യുടെ. s. A whore, a harlot. വെശ്യ.

വന്ധകീസുതൻ, ന്റെ. s. The son of a harlot. വെ
ശ്യാാപുത്രൻ.

വന്ധ്യ, യുടെ. s. A barren woman. മച്ചി.

വന്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. An unfruitful tree, or one that
bears no fruit. കായിക്കാത്ത വൃക്ഷം.

വൻ. adj. In composition, 1. Great. 2. strong. 3. cruel.

വൻകാറ്റ, ിന്റെ. s. A strong wind.

വന്നി, യുടെ. s. The name of a tree, the Sumi tree, Mi-
mosa suma. (Rox.)

വൻതെൻ, നിന്റെ. s. Wild honey.

വൻപ, ിന്റെ. s. Boasting, pride, arrogance. വൻപ
പറയുന്നു, To boast, to vaunt.

വൻപട, യുടെ. s. A large army.

വൻപൻ, ന്റെ. s. 1. A boaster, a proud, arrogant
man. 2. a stout, robust or large man.

വൻപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To vaunt, to be puf-
fed up with pride, to grow arrogant or great.

വമ്പുലി, യുടെ. s. A large tiger.

വമ്പെ. ind. A particle expressing, 1. Surprise, astonish-
ment. 2. fear.

വന്മദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Excessive intoxication. 2. great
fury.

വന്മരം, ത്തിന്റെ. s. A large timber or tree,

വന്മഴ, യുടെ. s. Heavy or excessive rain.

വന്മീകം, ത്തിന്റെ. s. See മല്മീകം.

വന്മൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Excessive lust, desire, greedi-
ness, covetousness.

വന്യ, യുടെ. s. 1. A multitude of groves, വന സമൂ
ഹം. 2. a quantity of water.

വനഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. Eating or feeding in a
wood or forest.

വനഭൊജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Feeding in a forest.

വന്യം, &c. adj. Forest, savage, wild, produced in a wood,
&c. വനത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന.

വന്യാശനൻ, ന്റെ. s. One who eats or feeds in a forest.

വപ, യുടെ. s. 1. The mucous or glutinous secretion
of the flesh or bones; according to some also the marrow
of the bones. മെദസ്സ. 2, a hole, or cavity. പൊത.

വപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sowing seed. വിത. 2. shav-
ing. ക്ഷൌരം. 3. semen virile. ലിംഗം.

വപുസ്സ, ിന്റെ. s. 1. The body. ശരീരം. 2. a land-
some form or figure.

വപ്പ, ിന്റെ. s. The under lip.

വപ്പുകടി, യുടെ. s. Biting the lover lip.

പപ്പി, യുടെ. s. An Ugly face, a sullen countenance, a term
of reproach.

വപ്രക്രിയ, യുടെ. s. Wording in a field.

വപ്രക്രീഡ, യുടെ. s. Butting, as of an elephant, or
bull, &c.

[ 691 ]
വപ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A field. വയൽ. 2. a rampart,
a mud wall. കൊട്ട. 3. the foundation of any building.
അടിസ്ഥാനം. 4. the gate of a fortified city.

ഗൊപു
രവാതിൽ. 5. a shore or bank. കര. 6. lead. ൟയ്യം.

വമഥു, വിന്റെ. s. 1. Vomiting, ejecting any thing from
the mouth. ഛൎദി. 2. water ejected from an elephant's
trunk. തുമ്പിക്കയിലെ വെള്ളം.

വമനം, ത്തിന്റെ. s. Vomiting, ejecting any thing from
the mouth. ഛൎദി.

വമം, ത്തിന്റെ. s. Vomiting. ഛൎദി.

വമി, യുടെ. s. Vomiting, sickness. ഛൎദി.

വമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To vomit, to be sick.

വമിതം. adj. Vomited. ഛൎദിക്കപ്പെട്ട.

വംശകൎത്താവ, ിന്റെ. s. The original progenitor of a
race or family.

വംശചരിതം, ത്തിന്റെ. s. A chronicle or genealogi-
cal history.

വംശചരിത്രം, ത്തിന്റെ. s. A genealogical table or
list, the history of a race or dynasty, &c.

വംശപാരമ്പൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Genealogy, pedigree.

വംശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Race, lineage, family, tribe,
extraction. കുലം. 2. assemblage, multitude. കൂട്ടം. 3. a
bamboo. മുള.

വംശരൊചന, യുടെ. s. An earthy concretion of a
milk white colour, formed in the hollow of the bamboo,
and known by the name of bamboo manna.

വംശവഴി, യുടെ. s. Generation, genealogy, lineage,
family line.

വംശശലാക, യുടെ. s. 1. The bamboo pipe that forms
the body of the Vina or lute. 2. any small bamboo pin or
stake, as the bar of a cage, &c.

വംശാങ്കുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Family blood. 2. offspring
of a family.

വംശാദിക, ത്തിന്റെ.s. A pipe, a fife, a flute.

വംശികം, ത്തിന്റെ. s. Aloe wood.

വംശ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A son. 2. a pupil, a scholar.

വംശ്യം, &c. adj. Of a good family.

വയനാ, വിന്റെ. The name of a knotty tree.

വയനാവടി, യുടെ. s. A knotty stick.

വയനാട, ിന്റെ.s. The name of a country in Mala-
bar, Wayanad.

അയമ്പ, ിന്റെ. s. 1. Orris root. 2. sweet flag, Acorus
calamus. 3. a kind of fish.

വയല഻, ിന്റെ. s. A field, an open spot of ground.

വയല്പുള്ളി, യുടെ. s. The long-leaved Barleria, bearing
a dark blue flower, Barleria longifolia.

വയസ്ഥ, യുടെ. s. 1. The moon plant, Asclepias aci-
da. മീനങ്ങാണി. 2. emblic myrobalan, Phyllanthus
emblica. നെല്ലി. 3. yellow myrobalan, Terminalia che-
bula. കടുക്കാമരം. 4. a woman's female friend or com-
panion, a confidante.

വയസ്ഥൻ, ന്റെ. s. 1. A man in the prime of life, a
mature, middle aged person, one past childhood or from
sixteen to seventy. 2. a friend, an associate, a cotempo-
rary.

വയസ്യൻ, ന്റെ. s. A friend, a contemporary an as-
sociate or companion. ചങ്ങാതി.

വയസ്യാ, യുടെ. s. A woman's female friend, compa-
nion or confidante.

വയസ്വി, യുടെ. s. An old man.

വയസ്വിനി, യുടെ. s. An old man.

വയസ഻, ിന്റെ.s. 1. Age, time of life. 2. youth. 3.
a bird. വയസ്സുചെല്ലുന്നു, വയസ്സുപൂകുന്നു, To
grow old, to become aged.

വയസ്സുചെന്നവൻ, ന്റെ. s. An old man.

വയറ, റ്റിന്റെ. s. 1. The belly, the abdomen. 2. the
stomach. വയറിളക്കുന്നു, To evacuate the bowels by
medicine. വയറിളകുന്നു, The bowels to be evacuated.

വയറ, യുടെ. s. Meadow or pasture grass.

വയറൻ, ന്റെ. s. A man with a large or potbelly.

വയറി, യുടെ. s. A woman with a large abdomen.

വയറിളക്കം, ത്തിന്റെ. s. Evacuation or purging of
the bowels by medicine.

വയറ്റാട്ടി, യുടെ. s. A midwife.

വയറ്റുനൊവ, ിന്റെ. s. Pain in the bowels.

വയൊധികൻ, ന്റെ. s. A young or middle aged
man.

വയൊവൃദ്ധൻ, ന്റെ. s. An old man.

വയ്ക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. Straw. 2. unfruitfulness, the
being seedless.

വയ്ക്കൊൽതുറു, വിന്റെ. s. A heap of straw.

വയ്ക്കൊൽപിരി, യുടെ. s. A band of twisted straw.

വയ്ക്കൊൽപുര, യുടെ. s. A straw hut.

വയ്ക്കൊൽപുറ, യുടെ. s. A heap of straw.

വയ്യങ്കതക, ിന്റെ. s. The name of a tree, Flacourtia
sapida. (Rox.)

വയ്യാകരണൻ, ന്റെ. s. A grammarian.

വയ്യാവെലി, യുടെ. s. A causeless dispute, molestation
or oppression.

വയ്യാവെലിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who raises a dis-
pute without any cause, an unjust oppressor.

വര, യുടെ. s. 1. A line, a continuous line. 2. a mark, a

[ 692 ]
streak. 3. a line, or furrow of the forehead. 4. a wrinkle
on the body. 5. lines or marks on the joints of the fin-
gers inside, also on the palms of the hand. 6. a square
on a chess-board. 7. a die. 8. learning to write. 9. the
three myrobalans. 10. a sort of perfume, Rénuca. 11. a
plant, Cissampelos hexandra.

വരക, ിന്റെ. s. A specious of grain, Paspalum frumen-
tum. There are different kinds of വരക.

വരകരി, യുടെ. s. Seed of the above.

വരകൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. A carpenter's guage. 2. a
rule, a ruler.

വരച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Drawing a line. 2. ruling,
marking. 3. the state of being wrinkled.

വരട, ിന്റെ. s. A dry cocoa-nut. ഉണക്കുതെങ്ങ.

വരട, യുടെ. s. 1. A goose or female swan. അരയ
ന്നപ്പെട. 2. a wasp. കടുന്നൽ.

വരടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The many-flowered jasmine. 2. a
wasp. കടുന്നൽ.

വരടി, യുടെ. s. 1. A goose or female swan. അരയ
ന്നപ്പെട. 2. a wasp. കടുന്നൽ.

വരട്ടുകാ, യുടെ. s. Dry fruit.

വരട്ടുചാണകം, ത്തിന്റെ. s. Dry cow-dung.

വരട്ടുതെങ്ങാ, യുടെ. s. A ripe or dried cocoa-nut.

വരട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To dry. 2. to fry, to broil.
3. to cure, to heal a wound, or to apply medicine to dry
up a sore.

വരട്ടുപിടിത്ത, ത്തിന്റെ. s. A species of disease, a bi-
lious complaint.

വരട്ടുമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. Dried turmeric.

വരണ, യുടെ. s. The smooth Tapia or garlic pear,
Cratæva tapia, or Capparis trifoliata. നീരമാതളം.

വരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Appointing, selecting, choos-
ing. 2. surrounding, enclosing. 3. screening, covering.
4. nourishing, supporting. 5. an outer building, an en-
closure, a wall of masonry, &c. മതിൽ. 6. a tree, Cap-
paris trifoliata.

വരണസി, യുടെ. s. The city Benares. കാശിനഗരം.

വരണ്ടുന്നു, ണ്ടി, വാൻ. v. a. 1. To harrow. 2. to rake
or collect grass, weeds, &c. 3. to hoe up grass.

വരണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eruption or pimples on the
face. മുഖക്കുരു. 2. a portico. 3. a heap of grass or straw.
വയ്ക്കൊൽ തുറു. 4. the string of a fish-hook. 5. a pack-
et, a package.

വരത്തൻ, ന്റെ. s. 1. A stranger. 2. an uninvited
guest.

വരത്ര, യുടെ. 1. An elephant's leathern girth. ആന

യുടെ കച്ചക്കയറ. 2. a thong, a stripe of leather.

വരദ, യുടെ. s. A girl, a virgin. കന്യക.

വരദൻ, ന്റെ. s. One who grants a prayer, or confers
a boon, a benefactor. വരത്തെ കൊടുക്കുന്നവൻ.

വരദം, &c. adj. 1. Granting a prayer, conferring a boon.
2. propitious, favourable, indulgent.

വരദാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Granting a boon, or blessing.
വരത്തെ കൊടുക്കുക. 2. a place of pilgrimage.

വരൻ, ന്റെ. s. 1. A husband. ഭൎത്താവ. 2. a bride-
groom. മണവാളൻ. 3. an excellent man. ശ്രെഷ്ഠ
ൻ. 4. a name of SIVA. ശിവൻ. 5. the elder brother.

വരപ്രസാദം, ത്തിന്റെ. s. A gift, a benefit, a favour,
a blessing.

വരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A boon, favour, blessing, especially
a supernatural or divine gift. അനുഗ്രഹം. 2. a gift, a
talent. 3. excellency. ശ്രെഷ്ഠത. 4. requesting, solicit-
ing, especially prevailing on any person by entreaty to
undertake any business. അപെക്ഷ. 5. saffron. കുങ്കു
മം. adj. 1. Best, excellent. ശ്രെഷ്ഠം. 2. eldest. മൂത്ത.
3. a little approved, slightly liked, better, preferable. ind.
Better, sooner, rather, preferable.

വരമ്പ, ിന്റെ. s. 1. A bank, a low ridge thrown up in
corn fields to retain water or to separate them. 2. a cause-
way. 3. a limit, a border, a boundary. 4. a pathway. വ
രമ്പിടുന്നു, To make a bank, to bank. വരമ്പുകുത്തു
ന്നു, To repair a bank.

വരമ്പുവഴി, യുടെ. s. A causeway.

വരയാട, ഇന്റെ. s. A kind of sheep, marked with
streaks.

വരരുചി, യുടെ. s. The name of a poet, and philosopher.

വരവ, ിന്റെ. s. 1. Coming, advent. 2. income, revenue,
receipts, emolument, profit, pay.

വരവചിലവ, ിന്റെ. s. Income and expenditure, re-
ceipts and disbursements.

വരവൎണ്ണിനി, യുടെ. s. 1. An excellent woman. ഉത്ത
മ സ്ത്രീ. 2. a virtuous woman. 3. a woman in general. 4.
turmeric. മഞ്ഞൾ. 5. lac. 6. a brownish yellow pigment.
ഗൊരൊചന. 7. a name of GUARI. 8. SARASWATI. 9.
LECSHMI.

വരവാണി, യുടെ. s. An eloquent speaker, a good ora-
tor. മധുരവാക്ക പറയുന്നവൻ.

വരളി, യുടെ. s. Dry cow-dung.

വരളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. 1. To become dry. 2. to be
fried or broiled.

വരാ, യുടെ. s. 1. A plant. 2. the three myrobalans. 3.
a sort of perfume.

[ 693 ]
വരാംഗകം, ത്തിന്റെ. s. Cassia bark, or woody cas-
sia. ലവംഗത്തൊലി.

വരാംഗന, യുടെ. s. An excellent woman.

വരാംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The head. ശിരസ്സ. 2. a
privity, a private part, male or female. 3. the vulva. യൊ
നി. 4. cassia bark. ലവംഗത്തൊലി. 5. an elegant
form or body.

വരാംഗരൂപൊപെതം. adj. Handsome and well-
shaped.

വരാടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A small shell termed a cowrie
used as money in some parts of India. കവടി. 2. the
seed vessel of the lotus. താമരക്കാ. 3. a rope, a cord, a
string.

വരാടി, യുടെ. s. A small shell termed a cowrie. കവടി.

വരാടിക, യുടെ. s. The Nagésara plant.

വരാരൊഹ, യുടെ. s. An excellent or elegant woman.
ഉത്തമസ്ത്രീ.

വരാൽ, ലിന്റെ. s. The name of a fish.

വരാസി, യുടെ. s. Coarse cloth. സ്ഥൂലവസ്ത്രം.

വരാഹൻ, ന്റെ. s. 1. The gold coin termed a pagoda.
2. a name of VISHNU in the third avatar in which he
assumed the form of a boar. വിഷ്ണു.

വരാഹമിഹിരൻ, ന്റെ. s. The name of a celebrated
astronomer.

വരാഹമൂൎത്തി, യുടെ. s. An avatar of VISHNU when he
assumed the form of a boar. വിഷ്ണുവിന്റെ ഒരു അ
വതാരം.

വരാഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hog, a boar. പന്നി. 2. a
mountain. പൎവതം. 3. a fragrant grass. മുത്തങ്ങാ. 4.
one of the eighteen smaller Dripas or divisions of the
universe.

വരാളി, യുടെ. s. A division of music. ഒരു രാഗം.

വരി, യുടെ. s. 1. A kind of paddy growing spontaneously,
the grains are oblong, and armed with rough beards. 2.
a line, a row. 3. a mark, or dot in writing. 4. a plant,
Asparagus racemosus. 5. tribute, tax, a levy. 6. spots on
the face and on the breast. 7. length, distance. 8. rice-
corn, paddy. 9. the lines on the inside joints of the fingers.
10. a course, or layer, of stones or bricks in a wall, &c.
11. a collection, contribution. 12. the penis of animals.
വരിയിടുന്നു, 1. To make or put a line. 2. to levy a
contribution. വരിപിഴെക്കുന്നു, To miss the line. വ
രികൊടുക്കുന്നു, To subscribe to a contribution.

വരിക്ക. adj. Good, sweet, applied to fruits only.

വരിക്കണ്ണി, യുടെ. s. A kind of creeper, or woodbine.
Smilax aspera.

വരിക്കമാങ്ങാ, യുടെ. s. A sweet or good kind of man-
go, Mangifera Indica.

വരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To receive, to take, to accept.

വരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Tying, binding rods, &c. a-
long a roof in a regular order at a certain distance from
each other. 2. tying a rope round a vessel in a kind of
net work. 3. oppression.

വരിനെല്ല, ിന്റെ. s. A superior kind of paddy or rice
grain, which grows spontaneously in rivers and tanks, &c.

വരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A ledge. 2. a ginger, or turmeric
bed. വരിപ്പ താങ്ങുന്നു, To raise a ginger bed.

വരിപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. Tribute money, tax.

വരിപ്പുലി, യുടെ. s. A striped tiger.

വരിമാൻ, നിന്റെ. s. A deer said to resemble an ass.

വരിമീൻ, നിന്റെ. s. A sort of carp.

വരിയൻ. adj. Striped, variegated.

വരിയൻപുലി, യുടെ. s. A tiger with long stripes on
its skin, the royal tiger.

വരിയാത്തകിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. Indian or China Rhu-
barb, Rheum Palmatum.

വരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To write, to draw
lines. 2. to bind lathes or sticks in a regular order for
covering a roof with cocoa-nut leaves, &c. 3. to tie to-
gether. 4. to tie a net work over a vessel. 5. to oppress
by tying a rope round the arms. 6. to tie up bundles.

വരിവസിതം, &c. adj. Served, honoured, adored as a
deity or spiritual teacher.

വരിവസ്യ, യുടെ. s. Service, honour, especially such
devoted obedience as a pupil pays his spiritual preceptor.

വരിവെള്ളം, ത്തിന്റെ. s. A stream of running water
after a shower of rain.

വരിഷകാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The rainy season. 2.
the space or period of a year.

വരിഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A year. 2. the rains, or rainy
season.

വരിഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To rain, to shower
down.

വരിഷ്ഠ, യുടെ. s. A most excellent woman. മഹാശ്രെ
ഷ്ഠ.

വരിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A most excellent man. മഹാശ്രെ
ഷ്ഠൻ.

വരിഷ്ഠം. adj. 1. Largest, greatest. 2. best, most prefer-
able. അതിശ്രെഷ്ഠം. 3. heaviest, mightiest.

വരീയസ. adj. 1. Very large, largest, most large. മഹാ
വലിയ. 2. best, most preferable. 3. extremely young,
tender, infantine.

[ 694 ]
വരീയാൻ, ന്റെ. s. A most excellent person. മഹാ
ശ്രെഷ്ഠൻ.

വരുണദിൿ, ിന്റെ. s. The west point or quarter. പ
ടിഞ്ഞാറെ ദിൿ.

വരുണൻ, ന്റെ. s. 1. Waruna, the Hindu Neptune,
or deity of water, and regent of the west. 2. one of the
twelve A´dityas.

വരുണമണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. The watery region,
ruled by WARUNA.

വരുതി, യുടെ. s. 1. Command, order. 2. authority, power.
3. report.

വരുത്തം, ത്തിന്റെ. s. Labour, trouble, toil, difficulty,
sorrow.

വരുത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To send for by means
of another person.

വരുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. n. To cause to come, to
send for.

വരുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. n. 1. To come. 2. to arrive. 3.
to happen, to occur. വന്നുകൂടുന്നു, To occur, to hap-
pen.

വരുംകാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The future time, the fu-
ture. 2. the future tense in Grammar.

വരുംകൊല്ലം, ത്തിന്റെ. s. The coming or next year.

വരുംഫലം, ത്തിന്റെ. s. Future or remote conse-
quence.

വരുംവഴി. adv. In the way, on the road, when coming.

വരൂഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of ledge, round a car-
riage, as a defence from the effects of collision. 2. ar-
mour, mail.

വരൂഥിനി, യുടെ. s. Ar army. സെന.

വരെ. part. As far as, until, till, to, up to.

വരെക്ക. part. Up to, until.

വരെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To mark, to draw a
line. 2. to describe, to delineate. 3. to rule. 4. to write.

വരെണ്യൻ, ന്റെ. s. A chief person. പ്രധാനൻ.

വരെണ്യം, &c. adj. Chief, noble, principal, pre-emi-
nent. പ്രധാനമായുള്ള.

വരെയും, postpos. Up to, as far as.

വൎക്കരം, ത്തിന്റെ. s. A young animal.

വൎക്കത്ത, ിന്റെ. s. Richness.

വൎക്കൊപുലൊഞ്ചി, യുടെ. s. A tree, Sapindus corni-
folius. (Willd.) also ഉരിഞ്ഞി.

വൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A class, tribe or species. 2. a
multitude of similar things as Cawargam, the class of
guttural letters, Tri-warga a class of three (objects, &c.
as love, duty and wealth.) 3. a chapter, a book, a section.

4. a square number (in arithmetic.)

വൎഗ്ഗിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To multiply.

വൎച്ചസ഻, ിന്റെ. s. 1. Form, figure, shape. ആകൃതി.
2. light, lustre. തെജസ഻. 3. fæces. മലം.

വൎച്ചസ്കം, ത്തിന്റെ. s. Fæces, excrement. മലം.

വൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Quitting, abandonment,
shunning, avoiding. ത്യാഗം. 2. injury, hurting. 3. kil-
ling. കുല.

വൎജ്ജനീ, യുടെ. s. Wood turmeric. മരമഞ്ഞൾ.

ലൎജ്ജനീയം. adj. 1. Improper, censurable, wicked; pro-
per to be avoided. 2. irregular, to be excepted. ത്യജി
ക്കത്തക്കത.

വൎജ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To relinquish, give up,
abandon ; to quit. വിട്ടകളയുന്നു.

വൎജ്ജിതം. adj. 1. Abandoned, avoided. ത്യജിക്കപ്പെട്ട.
2. excluded, excepted. നീക്കപ്പെട്ട.

വൎജ്ജ്യം. adj. 1. Improper, censurable, wicked; proper
to be avoided. ത്യജിക്കെണ്ടുന്ന. 2. irregular, to be ex-
cepted.

വൎണ്ണക, യുടെ. s. 1. A paint, a pigment, as indigo, or-
piment, &c. ചായം. 2. touch, standard, fineness, pu-
rity of gold. മാറ്റ.

വൎണ്ണകൻ, ന്റെ.s. A panegyrist, a bard, a poetical
encomiast by tribe and profession. സ്തുതിക്കുന്നവൻ.

വൎണ്ണകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Perfume for the person, es-
pecially pounded or ground. 2. sandal. ചനന്ദം.

വൎണ്ണതൂലി, യുടെ. s. A pen. എഴുത്തുതൂവൽ.

വൎണ്ണനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Describing, expatiating, ex-
plaining ; pointing out qualities or excellencies, &c. 2.
painting, colouring, writing, &c. 3. praise, panegyric.

വൎണ്ണനീയം. adj. Describable, &c. വൎണ്ണിക്കത്തക്ക.

വൎണ്ണപത്രം, ത്തിന്റെ. s. A pallet, a leaf, &c. on which
a painter mixes his colours.

വൎണ്ണഭെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A difference of tribe. 2.
difference or variety of colour.

വൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tribe, class, caste, or order.
2. colour, hue, tint. 3. coloured cloth thrown over the
back of an elephant, an elephant's housings. ചെമ്പാരി
പ്പടം. 4. praise. സ്തുതി. 5. quality, property. ഗുണം.
6. fame, celebrity. ശ്രുതി. 7. the order or arrangement
of a song or poem. 8. a musical mode. 9. a letter in the
alphabet. 10. form, figure. ആകൃതി. 11. sort, kind. 12.
touch, the purity of gold as ascertained by its streak on
the touchstone. മാറ്റ. 13. staining the body with co-
loured unguents.

വൎണ്ണസംകരം, ത്തിന്റെ. s. A mixed race or tribe.

[ 695 ]
വൎണ്ണി, യുടെ. s. 1. A painter. 2. a scribe, a writer. 3.
a religious student.

വൎണ്ണികൻ, ന്റെ. s. A writer, a scribe, a secretary, &c.
എഴുത്തുകാരൻ.

വൎണ്ണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To praise, to extol.
2.to describe, to explain, to point out qualities. വൎണ്ണി
ച്ചു പറയുന്നു. 3. to colour, to paint, to dye. 4. to ex-
aggerate, to colour, to varnish.

വൎണ്ണിതം. adj. 1. Praised, eulogised, extolled, panegy-
rised. സ്തുതിക്കപ്പെട്ട. 2. described, pointed out.

വൎത്തകൻ, ന്റെ.s. A merchant, a trader.

വൎത്തകം, ത്തിന്റെ s. 1. A sort of quail. 2. a horse's
hoof. 3. trade, traffic, commerce.

വൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Staying, abiding, being, the
property of a fixed presence. ഇരിപ്പ. 2. profession, oc-
cupation, livelihood. വൃത്തി, തുഴിൽ. 3. a road, a way.
വഴി 4. a ball at one end of a spindle to assist its rotary
motion. 5. a ball of cotton from which the threads are
spun. adj. Fixed, stationary, stable. സ്ഥിരമായുള്ള.

വൎത്തനി, യുടെ. s. 1. The eastern country, eastern In-
dia. 2. a road. വഴി.

വൎത്തമാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. News, intelligence, in-
formation, intimation, notice. 2. a matter, a business. 3.
in grammar, the present tense.

വൎത്തി, യുടെ. s. 1. Sandal, or any other perfume for the
person. 2. the wick of a lamp. തിരി. 3. a lamp. വിള
ക്ക. 4. a tent, a bougie. 5. a collyrium prepared from
various substances, and dried in a lozenge form; it is ex-
hibited ground with water or milk. അജ്ഞനം. 6. a
line, a ruled line. വരി. 7. the ends of a cloth.

വൎത്തിക, യുടെ. s. 1. A quail. കാട. 2. the wick of a
lamp. തിരി.

വൎത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To act, to behave. 2.
to be going on in a state of action.

വൎത്തിഷ്ണു. adj. Stationary, fixed, abiding, staying. സ്ഥി
രമുള്ള.

വൎത്തുളം. adj. Round, circular, globular, spherical. ഉരു
ണ്ട.

വൎത്മാ, വിന്റെ. s. 1. A road, path, way. വഴി. 2.
eyelid. കണ്ണിന്റെ പൊള.

വൎദ്ധകൻ, ന്റെ. s. A plant.

വൎദ്ധകി, യുടെ. s. A carpenter. തച്ചൻ.

വൎദ്ധന, യുടെ. s. Increase, growth, enlargement, aug-
mentation.

വൎദ്ധനൻ, ന്റെ. s. One who is prosperous, thriving.

വൎദ്ധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Increase, growth, enlarge-

ment, augmentation, prosperity. 2. cutting, dividing.
adj. Increasing, growing, thriving, prosperous.

വൎദ്ധനി, യുടെ. s. 1. A small water jar. ചെറുക്കുടം.
2. a brush, a broom. ചൂൽ.

വൎദ്ധമാനകം, ത്തിന്റെ. s. A lid, a cover. മൂടി.

വൎദ്ധമാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The castor-oil tree. ആ
വണക്ക. 2. a lid, a cover, especially a shallow earthen
platter or saucer used also as a top to water jars, &c. മൂ
ടി. adj. Increasing, thriving, prosperous.

വൎദ്ധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To increase, to grow,
to be multiplied to thrive, to prosper, to flourish.

വൎദ്ധിതം. adj. Increased, grown, enlarged, thriven. വ
ൎദ്ധിധിക്കപ്പെട്ട.

വൎദ്ധിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To increase, to aug-
ment, to cause to grow, prosper, &c.

വൎദ്ധിഷ്ണു. adj. Growing, or thriving. വൎദ്ധിക്കുന്ന.

വൎദ്ധ്രി, യുടെ. s. A lather thong. തൊൽപാറ.

വൎമ്മൻ, ന്റെ. s. A title affixed to the names of prin-
ces or persons of rank.

വൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Mail, armour. കവചം.

വൎമ്മി, യുടെ. s. One armed with a coat of mail. കവ
ചമിട്ടവൻ.

വൎമ്മിതം, &c. adj. Armed, accoutred.

വൎയ്യ, യുടെ. s. A girl choosing her own husband. ഭൎത്താ
വിനെ വരിപ്പവൾ.

പൎയ്യം, &c. adj. Chief, principal, excellent. പ്രധാനം.

വൎവ്വരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of basil, Ocimum pilo-
sum. ഒരു വക തുളസി. 2. a sort of potherb. 3. a regi-
on, a country, the country inhabited by barbarians. 4.
woolly or curly hair, as the hair of an African.

വൎഷ, യുടെ. s. The rains or rainy season.

വൎഷകരി, യുടെ. s. A cricket.

വൎഷകാലം, ത്തിന്റെ. s. The rainy season, the mon-
soon.

വൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. Raining, rain. മഴ.

വൎഷപ്രതിബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Failure of rain.

വൎഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Rain. മഴ. 2. a year. 3. a great
division of the known continent, nine of which are
reckoned ; Curu, Hiranmaya, Románaca, Ilávrata, Hari,
Cétumála, Bhadráswa, Cinnara and Bharata. 4. Jumbu
Dwípa, or India. 5, a cloud.

വൎഷംതൊറും. adv. Every year, yearly, year by year.

വൎഷത്തു, വിന്റെ. s. One of the six seasons, the rainy
season.

വൎഷവരൻ, ന്റെ. s. A eunuch, an attendant on the
women's apartment.

[ 696 ]
വൎഷവിഘാതം, ത്തിന്റെ. s. Stoppage or failure of
rain.

വൎഷാഗമം, ത്തിന്റെ. s. The beginning of a year or
of the rainy season.

വൎഷാഭൂ, വിന്റെ. s. 1. A frog. തവള. 2. the spread-
ing hog-weed. തവിഴാമ.

വൎഷഭ്വീ, യുടെ. s. 1. Hog-weed. തവിഴാമ. 2. an
earth worm. ഞാഞ്ഞൂൽ. 3. a she frog, or any small
frog.

വൎഷാരംഭം, ത്തിന്റെ. s. The beginning of a year, the
beginning of the rainy season.

വൎഷാശനം, ത്തിന്റെ. s. A yearly pension. അടു
ത്തൂൺ.

വൎഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To rain. v. a. To slower
down flowers, arrows, &c.

വൎഷിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A very old man. അതിവൃദ്ധ
ൻ.

വൎഷീയാൻ, ന്റെ. s. A very old, or aged man. അ
തിവൃദ്ധൻ.

വൎഷ്ഠകം. adj. Rainy, watery. വൎഷിക്കുന്ന.

വൎഷ്ഠകാബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. A rainy cloud. പെയ്യുന്ന
മെഘം.

വൎഷൊപല, യുടെ. s. Hail. ആലിപ്പഴം.

വൎഷ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. The body. ശരിരം. 2. measure.
അളവ. 3. elevation, height. ഉന്നതി.

വല, യുടെ. s. 1. A net. 2. a spider's web. വലയിടു
ന്നു, വലവീചുന്നു, (To throw or cast a net. വലവെ
ക്കുന്നു, To set a net. വലകെട്ടുന്നു, To make a net.

വലകെട്ട, ിന്റെ. s. Net-making.

വലക്കണ്ണ, ിന്റെ. s. The meshes of a net.

വലക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A fisherman. 2. a hunter
using nets. 3. a clever, able man.

വലച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Weakness, weariness, fati-
gue. 2. poverty, need. 3. distress, embarrassment in cir-
cumstances. 4. loss. 5. pledging, pawning. 6. dimness of
sight.

വലഘാട്ടീരൽ, ലിന്റെ. s. The liver.

വലജ, യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

വലജം, ത്തിന്റെ. s. The door of a temple, the door
of a house. ക്ഷെത്രദ്വാരം.

വലത്ത. adj. Right, not left. adv. On the right side. s.
Reverential salutation, by circumambulating a person or
object, keeping the right side towards them. വലത്ത
വെക്കുന്നു, വലത്തിടുന്നു, To circumambulate a per-
son or object.

വലത്തെകൈ, യുടെ. s. The right hand.

വലത്തെകൈകാരൻ, ന്റെ. s. A right handed man.

വലത്തുഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The right side.

വലത്തൂടെ. adv. On the right.

വലത്തെ. adj. Right, not left.

വലൻ, ന്റെ. s. The name of an ASUR.

വലപ്പാട, ിന്റെ. s. 1. The extent of a net. 2. a village
of fishermen. 3. the right side.

വലഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The right side.

വലമണി, യുടെ. s. Metal weights fixed to the bottom
of fishing nets.

വലമഥനൻ, ന്റെ. s. A name of DÉVÉNDRA or IN-
DRA. ദെവെന്ദ്രൻ.

വലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The right side. 2. reverential
salutation by circumambulating a person or object വലം
വെക്കുന്നു, To circumambulate.

വലയഗ്രഹണം, ത്തിന്റെ. s. An annular eclipse.

വലയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bracelet, an armlet. വള,
കടകം. 2. a boundary, an enclosure. 3. a circle. 4. sore
throat, inflammation of the larynx.

വലയിതം, ത്തിന്റെ. adj. Surrounded, encompassed. ചുറ്റപ്പെട്ട.

വലയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be fatigued, weary.
2, to be in need. 3. to be in reduced circumstances, to
be distressed, embarrassed. 4. to wander or roam about.

വലരിപു, വിന്റെ. s. A name of INDRA. ദെവെന്ദ്ര
ൻ.

വലവരി, യുടെ. s. A tax paid by fishermen.

വലശാസനൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ദെവെ
ന്ദ്രൻ.

വലാക, യുടെ. s. A small kind of crane. വെള്ളിപ്പ
ക്ഷി.

വലാകിനി, യുടെ. s. A floclk of small cranes.

വലാരാതി, യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വലാഹകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. a
fragrant grass. മുത്തങ്ങാ. 3. a mountain. പൎവതം.

വലി, യുടെ. s. 1. A wrinkle, a line on the neck. 2,
dragging, drawing. 3. a pull, a tug. 4. rowing, pulling.
5. attraction. 6. convulsion, spasm, the fainting sickness.
7. panting.

വലികം, ത്തിന്റെ. s, The edge of a thatch. ഇറമ്പ.

വലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To drag, to draw a-
long. 2. to pull, to tug. 3. to row, or pull with oars. 4.
to pull tight. 5. to attract. വലിച്ചുകെട്ടുന്നു, To tie
tight.

വലിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Drying up, or in. 2. absorp-
tion. 3. drawing or pulling in. 4. extending, extention.

വലിത്രയം, ത്തിന്റെ. s. Three lines on the neck con-

[ 697 ]
sidered as indicative of exalted fortune.

വലിനൻ, ന്റെ. s. One who has the above lines. വ
ലികള്ളവൻ.

വലിപ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Greatness, bigness. 2. honour,
dignity. 3. pride, laughtiness. വലിപ്പംകാട്ടുന്നു, To
be proud, haughty, ostentatious. വലിപ്പംഭാവിക്കു
ന്നു, To be proud, haughty.

വലിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To eatise to pull,
drag, tug, row, &c.

വലിഭൻ, ന്റെ. s. See വലിനൻ.

വലിമ, യു ടെ. s. 1. Greatness, majesty. 2. strength,
power.

വലിയ. adj. Great, large, strong.

വലിയആവണക്ക, ിന്റെ. s. A large species of the
castor oil plant.

വലിയഉപ്പുതെളി, യുടെ. s. A plant, Ruellia zeylanica.

വലിയഎരുത, ിന്റെ. s. A large bull, or ox.

വലിയകടലാടി, യുടെ. s. A large species of the plant
termed Achyranthes aspera.

വലിയകപ്പൽമുളക, ിന്റെ. s. Cayenne pepper, Cap-
sicum longum, or frutescens.

വലിയചീര, യുടെ. s. A large kind of greens.

വലിയചീരകം, ത്തിന്റെ. s. A large species of Cumin
seed.

വലിയചൊറിവള്ളി, യുടെ. s. The large nettle, cow-
hage.

വലിയഛൻ, ന്റെ. s. A maternal uncle, also the
mother's eldest brother.

വലിയത. adj. What is great, large, strong.

വലിയതകര, യുടെ. s. A large species of the Cassia
Tora, Cassia Arborea.

വലിയതന്തലകൊട്ടി, യുടെ. s. The five leaved Croto-
laria, Crotolaria Verrucosa.

വലിയതാകുന്നു, വലുതാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To
be or become great, to be enlarged, to be augmented.

വലിയതാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To enlarge, to aug-
ment.

വലിയതൊക്ക, ിന്റെ. s. A cannon, or large gun.

വലിയനന്തിയാർവട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Ta-
bernæmontana coronaria.

വലിയപയറ, റ്റിന്റെ. s. A large kind of bean.

വലിയപാൽവള്ളി, യുടെ. s. A large species of the
plant, used as a substitute for Sarsaparilla, Echites frutes-
cens.

വലിയപീരപ്പെട്ടി, യുടെ. s, A large species of a gourd
bearing a bitter fruit.

വലിയപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A father's or mother's elder
brother. 2. a grandfather.

വലിയമാങ്ങാനാറി, യുടെ. s. A plant, Verbesina bi-
flora.

വലിയമുക്കാപ്പീരം, ത്തിന്റെ. s. A large species of
the rough Bryony, Bryonia scabra.

വലിയമ്മ, യുടെ. s. 1. A mother's or father's elder sis-
ter. 2. a grandmother.

വലിയമ്മാവൻ, ന്റെ. s. A mother's eldest brother.

വലിയവൻ, ന്റെ. s. A great, a strong man.

വലിയവെടി, യുടെ. s. Firing of cannon, cannonade.

വലിയവെടിപ്പുള്ളി, യുടെ. s. A company of artillery
men.

വലിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To become dry. 2. to
be absorbed. 3. to extend, to become lengthened. 4. to
creep as young children before they can walk. 5. to pant.

വലിയെ. adv. 1. Suddenly, instantly. 2. without cause,
unreasonably. 3. with constraint, forcibly.

വലിരൻ, ന്റെ. s. A squint-eyed person. കൊങ്കണ്ണ
ൻ.

വലിവ, ന്റെ. s. 1. Panting, palpitation. 2. becoming
dry, absorption, sucking up.

വലീകം, ത്തിന്റെ. s. The edge of a roof. ഇറമ്പ.

വലീമുഖം, ത്തിന്റെ. s. A monkey. കുരങ്ങ.

വലീവൎദ്ദം, ത്തിന്റെ. s. A bullock. കാള.

വലുത. adj. What is great, large.

വലുതായുള്ള. adj. Great, large, big.

വലക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To weary, to teaze. 2.
to distress, to embarrass, to oppress. 3. to pawn, to pledge.

വല്കം, ത്തിന്റെ. s. The bank of a tree. മരത്തിന്റെ
തൊലി.

വല്കലം, ത്തിന്റെ. s. The bark of a tree. മരത്തി
ന്റെ തൊലി.

വല്ഗ, യുടെ. s. A bridle, a rein. കടിഞ്ഞാൺ.

വല്ഗത്ത. adj. Gentle, soft.

വല്ഗീതം, ത്തിന്റെ. s. A horse's gallop. കുതിരയുടെ
പതിഞ്ഞ നട.

വല്ഗുകം, &c. adj. Handsome, beautiful.

വല്ഗുദൎശന, യുടെ. s. A fascinating woman.

വല്ഗുഹാസം, ത്തിന്റെ. s. A smile, a gentle laugh.
പുഞ്ചിരി.

വല്മീകം, ത്തിന്റെ. s. A hillock, a mole hill, &c. but
especially the large accumulation of soil sometimes made
by the white ants. പുറ്റ.

വല്ല. adj. Any. Also a particle meaning impossibility,
cannot, &c.

[ 698 ]
വല്ലകി, യുടെ. s. The Vina or Indian lute. വീണ.

വല്ലജാതിയും. adv. Somehow, any how.

വല്ലതും. ind. Any, any thing, any thing whatever.

വല്ലതെങ്കിലും. ind. Any, any thing whatever, any how.

വല്ലന്തി, യുടെ. s. Misfortune, evil.

വല്ലപ്പാട, ിന്റെ. s. A place, or space of ground used
as a dam for watering fields or for letting out water.

വല്ലപ്പൊഴും. adv. At any time, whensoever.

വെല്ലഭ, യുടെ. s. 1. A beloved wife. ഭാൎയ്യ. 2. a mistress.

വല്ലഭത്വമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To magnify, to
make great.

വല്ലഭത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Majesty, dignity, greatness,
might. 2. supremacy, superintendancy. 3. the state of a
husband.

വല്ലഭൻ, ന്റെ. s. 1. A superintendant, an overseer. 2.
a husband, a lover, a friend. ഭൎത്താവ. 3. a chief
herdsman. 4. a mighty, powerful man.

വല്ലഭം. adj. 1. Beloved, desired, dear. 2. suprem e, su-
perintending.

വല്ലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large basket, or receptacle of
basket work, &c. for keeping grain, &c. 2. a dam or
place for watering fields or for letting out water.

വല്ലരി, യുടെ. s. 1. A creeping or climbing plant. വ
ള്ളി. 2. a compound pedicle. 3. a bunch of flowers. പൂ
ക്കുല.

വല്ലവട്ടി, യുടെ. s. A basket, a safe, any place in which
provisions are kept.

വല്ലവനും. adj. pron. Any one.

വല്ലവൻ, ന്റെ. s. 1. A cook. പാചകൻ. 2. a herds-
man or cowherd. ഇടയൻ.

വല്ലവി, യുടെ. s. The wife of a herdsman. ഇടച്ചി.

വല്ലവിധത്തിലും. adv. Somehow, in some way, in any
way, any how.

വല്ലാത്ത. adj. Bad, ill, corrupt; vicious, hurtful, un-
wholesome, pernicious, adverse, dangerous.

വല്ലായ്മ, യുടെ. s. 1. Wickedness, badness, viciousness,
perniciousness. 2. adversity, distress. 3. contrariety. 4.
danger.

വല്ലി, യുടെ. s. 1. A creeper, a climbing or creeping
plant. 2. hire or wages paid to Pulayas or slaves. 3. a
plant, Ligusticum ajwaen.

വല്ലിജം, ത്തിന്റെ. s. Pepper. കൊടിമുളക.

വല്ലിയാൾ, ളുടെ. s. A Pulaya, or slave.

വല്ലീസൻ, ന്റെ. s. A name of Subrahmanya. സുബ്ര
ഹ്മണ്യൻ.

വല്ലൂരം, ത്തിന്റെ. s. An arbour, a bower, a place over-

grown with creeping plants. വള്ളിക്കുടിൽ.

വല്ലുവൊൻ, or വല്ലൊൻ, ന്റെ. s. Some one, any one.

വല്ലൂരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dried flesh. ഉണങ്ങിയ ഇ
റച്ചി. 2. hog's flesh, the flesh of the wild hog. പന്നി
യിറച്ചി. 3. an uncultivated field or one overrun with
grass. 4. a thicket.

വല്ലെടത്തും. adv. Any where, somewhere.

വല്ലെടവും. adv. Any where, somewhere.

വല്ലൊനും. adj. Some one.

വശ, യുടെ. s. 1. A husband's sister. ഭൎത്താവിന്റെ
സൊദരി.. 2. a wife. ഭാൎയ്യ. 3. a female elephant. പി
ടിയാന. 4. a barren woman. മച്ചി.

വശക്കെട, ിന്റെ. s. 1. Infirmity, weakness. 2. inex-
perience, inexpertness, unskilfulness, inaptness. 3. disor-
der, loss of health. 4. state of being disabled.

വശക്രീയ, യുടെ. s. Subduing or overpowering by drugs,
gems, charms or incantations.

വശത, യുടെ. s. 1. Skilfulness, dexterity. 2. experience,
practice. 3. influence, power, possibility. 4. study, learn-
ing. 5. subjection, dependence. 6. property, possession.
7. good order, regularity.

വശൻ, ന്റെ. s. One who is under the influence of
another.

വശമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To subdue, to tame,
to subject. 2. to learn, to practice. 3. to assume possession.

വശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wish, desire. ഇഛ. 20. 2. posses-
sion, custody, charge. 3. dependence, subjection, sub-
mission, the state of being completely tamed and over-
powered. 4. authority, supremacy, mastership. 5. possi-
bility, power, ability. 6. learning, study. 7. prudence,
expertness, skill. 8. experience, practice. 9. side, party.
adj. 1. Humbled, subdued, tamed, overpowered. 2. en-
thralled, subdued by charm and incantations, fascinated,
charmed, enchanted. വശപ്പെടുന്നു.

വശവൎത്തി, യുടെ. s. A servant, one who is subject to
another, a dependant.

വശള, വശളച്ചീര, യുടെ. s. A kind of potherb.

വശി, യുടെ. s. 1. One of the eight superhuman attri-
butes of SIVA. 2. an ascetic, one who has subdued the
passion.

വശികം, ത്തിന്റെ. adj. Void, empty. ഇല്ലാത്ത, വെറും.

വശിത, യുടെ. s. 1. A woman. സ്ത്രീ. 2. a female ele-
phant. പിടിയാന.

വശിത്വം, ത്തിന്റെ. s. See വശത.

വശിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. WASISHT´HA, a Rishi or sage of the
first order.

[ 699 ]
വശീകരക്കാരൻ, ന്റെ. s. An enticer, an allurer, a
charmer.

വശീകരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. The art of bringing one
over to one's side or interest, enticement, allurement, at-
traction. 2. subduing, overpowering, or obtaining of, by
drugs, charms, incantations, &c. enchanting, charming.

വശീകരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Enticement, allurement, at-
traction. 2. charm, enchantment. വശീകരം ചെയ്യു
ന്നു, To enchant, to charm.

വശീകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To bring one over
to one's side or interest. 2. to entice, to allure, to attract.
3. to enchant, to charm.

വശീകൃതം, &c. adj. Brought over to one's party or in-
terest, subdued, overpowered by drugs, charms, &c. en-
ticed, allured, enchanted. വശീകരിക്കപ്പെട്ട.

വശീരം, ത്തിന്റെ. s. Sea salt. കടലുപ്പ.

വശ്യ, യുടെ. s. A docile and obedient wife. അനുസ
രണമുള്ള ഭാൎയ്യ.

വശ്യൻ, ന്റെ. s. A dependant, an obedient servant, a
slave. വശനായുള്ളവൻ.

വശ്യപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Enticement, allurement,
subduing, overpowering by drugs, charms, incantations.
&c. magical performance.

വശ്യം, ത്തിന്റെ. s. See വശീകരണം. adj. Docile,
tame, humble, governable.

വഷളത്വം, ത്തിന്റെ. s. Baseness, vileness, depravity.

വളഷൻ, ന്റെ. s. A bad man, a wicked, vile, depraved
person.

വഷളാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To corrupt, to deprave,
to debase.

വഷൾ. adj. Bad, depraved, base. s. An exclamation
used on making an oblation to a deity by fire.

വഷൾ. ind. An exclamation used in making an obla-
tion to a deity with fire.

വഷൾകാരം, ത്തിന്റെ. s. Burnt-offering, oblation
with fire. ഹൊമം.

വഷൾകൃതം. adj. Offered in sacrifice with fire.

വസ, യുടെ. s. 1. The serum or marrow of the flesh.
മെദസ്സ. 2. the marrow of the bones. 3. adeps, fat, suet.

വസതി, യുടെ. s. 1. A house, a dwelling, a residence. ഭ
വനം. 2. abiding, abode, residence. വാസം. 3. night.
രാത്രി.

വസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cloth or clothes. വസ്ത്രം.
2. covering, clothing. ആഛാദനം. 3. a dwelling, a
house. ഭവനം. 4. an ornament worn by women round
the loins.

വസന്തകാലം, ത്തിൻറ. s, The season of spring.

വസന്തഘൊഷി, യുടെ. s. The Indian cuckoo or coil.
കുയിൽ.

വസന്തജ്വരം, ത്തിൻറ. s. A pestilential fever, a fe-
ver prevalent in the spring.

വസന്തഭൈരവി, യുടെ. s. A Raga or musical mode.
ഒരു രാഗം.

വസന്തം, ത്തിൻറ. s. 1. Wayanta, Spring, or its dei-
fied personification. പുഷ്പസമയം. 2. dysentery, diar-
rhæa.

വസന്തൎത്തു, വിന്റെ. s. The season of spring. വസ
ന്തകാലം.

വസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To dwell, to reside or
lodge, to abide, to stay.

വസിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dwelling, inhabiting. 2. a-
biding, residence.

വസിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sea salt. കടലുപ്പ. 2. a pun-
gent fruit considered as a sort of pepper, Pothos officina-
lis. അത്തിതിപ്പലി.

വസിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A celebrated Muni.

വസു, വിന്റെ. s. 1. A species of demmi-god, of whom
eight are enumerated, viz. Dhawa, Dhruwa, Soma or
the moon, Vishnu, Anila or wind, Anala or fire, Prabhúsha,
and Prabháva. 2. a ray of light. രശ്മി. 3. wealth, sub-
stance, riches. ധനം. 4. Agni or fire. അഗ്നി. 5. a gem,
a jewel. രത്നം. 6. gold. പൊന്ന. 7. the 23rd lunar
asterism of the Hindus. s. water. വെള്ളം.

വസുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fossil salt brought from a
district in Ajmere, sámbher salt. ഒരു വക ഉപ്പ. 2. the
Gigantic swallow-wort, Asclepias Gigantea. (Lin.) എരി
ക്ക. 3. a tree, Æschynomene grandiflora.

വസുകീടൻ, ന്റെ. s. A suppliant, a beggar, a petition-
er. യാചകൻ.

വസുദെവൻ, ന്റെ. Wasudéva the proper name of
the father of Crishna.

വസുധ, യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

വസുന്ധര, യുടെ. s. The earth, as having wealth. ഭൂമി.

വസുമതി, യുടെ. s. The earth, as possessing wealth. ഭൂമി,

വസൂരി, യുടെ. s. The small-pox.

വസൂരിക, യുടെ. s. The small-pox.

വസൂരിക്കല, യുടെ. s. A small-pock marks.

വസ്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A goat. വെള്ളാട. 2. a house.
ഭവനം.

വസ്തി, യുടെ. s. 1. The abdomen, or lower part of the
belly. 2. the end of a cloth. പുടവയുടെ കര. 3. a sy-
ringe. വസ്തിപിടിക്കുന്നു, 10 administer an injection.

[ 700 ]
വസ്തു, വിന്റെ. s. 1. Thing, article, matter, substance.
2. natural disposition, essential property, nature, essence.

വസ്തുത, യുടെ. s. Matter, affair, circumstance.

വസ്തുവക, യുടെ. s. Property, personal or real, posses-
sions, goods and chattels.

വസ്തുവൃത്തം, ത്തിന്റെ. s. News, affair, circumstance.

വസ്ത്ര്യം, ത്തിന്റെ. s. A house. ഭവനം.

വസ്ത്രകുട്ടിമം, ത്തിന്റെ. s. An umbrella. കുട.

വസ്ത്രപുത്രിക, യുടെ. s. A doll, a puppet. പാവ.

വസ്ത്രപുഷ്ടി, യുടെ. s. Abundance of apparel.

വസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. 4. 1. Cloth, clothes, raiment, a robe.
അന്നവസ്ത്രം, Food and raiment. 2. covering, a cover.

വസ്ത്രയൊനി, യുടെ. s. The basis, or material of cloth,
as cotton, silk, wool, &c.

വസ്ത്രവെശ്മം, ത്തിന്റെ. s. A tent. കൂറക്കുടിഞ്ഞിൽ,
കൂടാരം.

വസ്ത്രഹീനം, &c. adj . Destitute of clothing, naked,
bare. നഗ്നം.

വസ്നകം, ത്തിന്റെ. s. Salt. ഉപ്പ.

വസ്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. Price. വില. 2. wages, hire,
കൂലി, ശമ്പളം. 3. cloth, clothes. വസ്ത്രം. 4. wealth.

വസ്നസ, യുടെ. s. A tendon, a nerve, a fibre, described
as a hollow tube resembling a string attached to the
bones, and supposed to be for the passage of the vital air.
വലിയ ഞരമ്പ.

വസ്വൌകസാര, യുടെ. s. 1. The capital of INDRA.
2. Alaca, the residence of CUBÉRA. അളകാപുരി.

വഹനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A boat, a raft, a float. തൊ
ണി. 2. bearing, conveying. ചുമക്കുക.

വഹം, ത്തിന്റെ, s. 1. The shoulder of an ox. കാളയുടെ
ചുമൽ. 2. any vehicle or means of conveyance, as a
horse, a car, &c.

വഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To bear, to support,
to sustain. 2. to carry, to convey.

വഹിത്രം, ത്തിന്റെ. s. A boat, a vessel, a raft, a float.
തൊണി, ചെങ്ങാടം.

വഹിയ, A negative verb, meaning, Cannot, not able,
must not, ought not.

വഹിയായ്മ, യുടെ. s. Impossibility, inability.

വഹിസ഻. ind. Outwards, external. പുറത്ത.

വഹ്നി, യുടെ. s. 1. Fire, or its deity Agni. അഗ്നി. 2.
Ceylon leadwort, Plumbago Zeylanica. കൊടുവെലി. 3.
the marking nut tree. ചെരുവൃക്ഷം. 4. appetite, di-
gestion, the metaphorical fire of the stomach. 5, the third
asterism, Pleiades. കാൎത്തിക നക്ഷത്രം.

വഹ്നികൊൺ, ണിന്റെ. s. The south east point,

over which the god of fire is supposed to preside.

വഹ്നിച്ചമുത, യുടെ. The Sami tree, Mimosa suma.
ശമീ.

വഹ്നിമഡലം, ത്തിന്റെ. s. The element of fire.

വഹ്നിശിഖം, ത്തിന്റെ. s. Safflower, Carthamus tinc-
torius. കുസുമ്പപൂ.

വഹ്നിസജ്ഞകം, ത്തിന്റെ. s. Ceylon leadwort, Plum-
bago Zeylanica. കൊടുവെലി.

വഹ്യം, ത്തിന്റെ. s. A vehicle, a conveyance of any
sort.

വള, യുടെ. s. 1. A bracelet in general. 2. a wooden
needle driven into the rafters of a native roof to fasten
them together. 3. a ring.

വളകഴിപ്പൻ, ന്റെ. s. A kind of venomous snake with
black and white rings.

വളങ്കടി, യുടെ. s. The bite of a small worm which is
accompanied by an itchy sensation.

വളച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Arching. 2. bending, crooken-
ning. 3. encompassing, enclosing, surrounding, besieging,
hemming in.

വളഞ്ഞ. adj. Crooked, bent.

വളപുര, യുടെ. s. A kind of small cabin, tilt, or cover
put on a native boat.

വളപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Arch-work. 2. enclosure. 3. circuit-
ous or round about (road.)

വളപ്പുഴു, വിന്റെ. $, A small worm.

വളഭി, യുടെ.s. The wooden frame of a thatch.

വളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dung, muck, manure. 2. a small
worm, വളംചെയ്യുന്നു, To manure. വളം ഇടുന്നു, To
put manure to trees, &c.

വളയം, ത്തിന്റെ. s. A ring, a bracelet, an armlet.

വളയലുപ്പ, ിന്റെ. s. A kind of salt.

വളയർവട്ടക, യുടെ. s. 1. A spittoon or spitting pot.
2. a round bird-cage. പതൽഗൃഹം.

വളയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v, N. To bend, to be or become
crooked, to bow, to curve. V. a. To surround, environ, to
beseige, to compass about, to hem in.

വളര, ിന്റെ. s. 1. A stick or bamboo, with a sharp iron
head used for guiding an elephant. 2. a plant. 3. a small
beam put on the main beam of a roof to which the rafters
are fixed.

വളരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. To grow, to grow up, to
increase, to vegetate, to increase in stature.

വളരെ, വളര. adv. Much, many, very. വളരദൂരെ,
Very far.

വളർ, രിന്റെ. s. See വളര.

[ 701 ]
വളൎക്കുന്നവൾ, ളുടെ. s. 1. A foster mother. 2. a female
servant who brings up a child.

വളൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. a. 1. To bring up, to rear.
2. to nourish, to foster. 3. to educate, to train up.

വളൎച്ച, യുടെ. s. 1. Growth, increase, increase of sta-
ture. 2. tallness, height.

വളൎത്തൽ, ലിന്റെ. s. The act of bringing up, nour-
ishing, cherishing.

വളൎത്തുന്നു, ൎത്തി, വാൻ. v. a. To bring up.

വളൎമ്മ, യുടെ. s. See. വളൎച്ച.

വളക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. White, the colour. വെളുപ്പ.
adj. White. വെള്ള, or വെളുത്ത.

വളവ, ിന്റെ. s. 1. An arch, a vault. 2. a circle. 3. a
bend, a bow. 4. the bend of a river. 5. crookedness, a
curve. 6. an enclosure, household premises.

വളവുതടി, യുടെ. s. A crooked timber.

വളവുപടി, യുടെ. s. A curved piece of wood fixed on
the top of a baggage boat or of a boat used for merchan-
dise.

വളി, യുടെ. s. Wind from behind, breaking wind.

വളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To grow mouldy, to ufst,
to taste or smell ill, to spoil. 2. to be foolish, to blush, to
betray shame or confusion.

വളിച്ചി, യുടെ. s. 1. A fool, a blockhead, an ignoramus.
2. one who betrays shame or confusion.

വളിപ്പ, ിന്റെ. s. Mouldiness, fustiness; the state of be-
ing spoiled.

വളുസം, ത്തിന്റെ. s. A tie, an untruth, a fiction.

വളെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. 1. To arch over, to vault.
2. to curve, to bend, to bow, to make crooked. 3. to en-
close, to encompass, to surround, to environ.

വള്ളക്കാരൻ, ന്റെ. s. A boat-man, a rower.

വള്ളത്തടി, യുടെ. s. A timber roughly cut in the shape
of a canoe.

വള്ളത്തുടർ, രിന്റെ. s. The lock chain of a boat.

വള്ളപ്പടി, യുടെ. s. A piece of wood fixed across a boat
and used as a seat.

വള്ളപ്പലക, യുടെ. s. A plank or board put in the bot-
tom of a canoe to sit or lie on.

വള്ളപ്പാട, ിന്റെ. s. A boat song.

വള്ളം, ത്തിന്റെ. s. A boat, a canoe, made of the trunk
of a tree.

വള്ളൽ, ലിന്റെ. s. Indentation, the state of being
bulged in.

വള്ളി, യുടെ. s. 1. A creeper, a creeping, climbing or
winding plant in general. 2. the sweet potatoe plant,

Convolvulus Batatas. വള്ളിഎടുക്കുന്നു, To receive an
earnest. വള്ളികൊടുക്കുന്നു, To give an earnest.

വള്ളിക്കാഞ്ഞിരം, ത്തിൻറ. s. A medicinal plant, Coc-
culus radiatus.

വള്ളിക്കാണം, ത്തിൻറ. s. Earnest money.

വള്ളിക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. The sweet potatoe.

വള്ളിക്കുടിൽ, ലിന്റെ. s. A shrub, an arbour, a bower,
a place overgrown with creepers.

വള്ളിക്കെട്ട, ിന്റെ. s. An arbour, a power, a place grown
over with creepers.

വള്ളിക്കൊട്ട, യുടെ. s. A basket.

വള്ളിത്തുള, യുടെ. s. A hole made in the end of a log
of timber to put a rope, &c. in to tie or drag it ; also a
hole in the end of a canoe through which the lock
chain is passed.

വള്ളിത്തെരകം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Ficus aquatica.
(Willd.)

വള്ളിനാരകം, ത്തിന്റെ. s. The common citron tree,
Citrus medica.

വള്ളിനാരങ്ങാ, യുടെ. s. The citron fruit.

വള്ളിപ്പലാശം, ത്തിന്റെ. s. A species of the Palása
tree.

വള്ളിപ്പുലി, യുടെ. s. A small kind of leopard.

വള്ളിമൊടകം, ത്തിന്റെ. s. A creeping or climbing
plant.

വള്ളിവഴുതിന, യുടെ. s. A species of the egg plant.

വള്ളുവക്കൊനാതിരി, യുടെ. s. The title of the king of
Wallawanád.

വള്ളുവനാട, ിന്റെ. s. Wallawanád, the name of a
country or district.

വള്ളുവൻ, ന്റെ. s. One of a certain class of slaves.

വള്ളൊടി, യുടെ. s. One of a certain class.

വക്ഷസ഻, സ്സിന്റെ. s. The breast, the bosom, the
chest. മാറിടം.

വക്ഷസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. The breast, the bosom. മാ
റിടം.

വക്ഷൊജം, ത്തിന്റെ. s. The female lbreast. മുല.

വക്ഷൊരുഹം, ത്തിന്റെ. s. A female's breast. മുല.

വക്ഷ്യമണം, &c. adj. Utterable.

വഴക്ക, ിന്റെ. s. 1. An action, a cause, a law-suit, a
plaint, a claim. 2. dispute, quarrel. 3. enmity. വഴക്കു
പറയുന്നു, വഴക്കടിക്കുന്നു, To claim, to make a com-
plaint, to dispute. വഴക്കുതീൎക്കുന്നു, To settle a dispute
or decide a cause. വഴക്കുണ്ടാക്കുന്നു, to create a
quarrel, to raise or cause a dispute. വഴക്കുപിടിക്കുന്നു,
To commence a quarrel or dispute. വഴക്കറുന്നു, A cause

[ 702 ]
or dispute is settled. വഴക്കൊഴിയുന്നു, To give up a
claim, cause, or quarrel.

വഴക്കം, ത്തിന്റെ s. 1. Submission. 2. humility, obe-
dience. 3. bending, flexibleness. 4. withering, fading.

വഴക്കുകാരൻ, ന്റെ. s. 1. An adversary. 2. a quarrel-
some person. 3. a complainant, a plaintiff.

വഴക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To subdue, to tame, to
humble, to train. 2. to bend, to make flexible.

വഴങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. 1. Submission, succumbing. 2.
obedience, docility. 3. flexibility. 4. withering, fading.

വഴങ്ങില, യുടെ. s. Dried or withered, plantain leaves,
&c.

വഴങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To submit to, to suc-
cumb. 2. to obey, to be tame, docile. 3. to wither, to dry,
to fade. 4. to bend, to be flexible.

വഴന, യുടെ. s. Cassia, (the tree,) Laurus cassia.

വഴി, യുടെ. s. 1. A way, a road, a path. 2. original cause.
3. access. 4. a way, manner, means, expedient, a medi-
um or way by which any thing takes place or is effected
5. usage. 6. lineage, descent. 6. propriety, justice. വഴി
കാട്ടുന്നു, To shew one the way or road, to guide, to di-
rect. വഴികാണുന്നു, 1. To find the way. 2. to find out
means or an expedient. വഴിമാറുന്നു, To go out of the
way, to go aside. വഴി നടക്കുന്നു, To travel, to go a
journey, to go on the way or along the road. വഴി നട
ത്തിക്കുന്നു, To put one into the right way, to direct.
വഴിതെറ്റുന്നു, To err, to lose or miss the road. വഴി
പിഴെക്കുന്നു, To go astray, to miss the way. പഴി പ
റയുന്നു, To tell one the way, to instruct വഴിയടെക്കു
ന്നു, To stop the way, to impede.

വഴികാട്ടി, യുടെ. s. A guide, lit. &. met.

വഴികെട, ിന്റെ. s. Impropriety, injustice.

വഴിക്കരി, യുടെ. s. Provender or provisions, &c. for a
journey.

വഴിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A traveller, a wayfarer.

വഴിച്ചിലവ, ിന്റെ. s. Travelling expenses.

വഴിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Running over, overflowing.

വഴിച്ചെരി, യുടെ. s. A bye path frequented by custom
house officers in order to apprehend smugglers.

വഴിച്ചൊറ, റ്റിന്റെ. s. Provision, or provender, &c.
for a journey

വഴിതെറ്റ, ിന്റെ. s. 1. Error. 2. going out of the way.

വഴിത്തടവ, ിന്റെ. s. Impediments or hindrance in the
way or journey.

വഴിത്തല, യുടെ. s. The road side, the junction of roads.

വഴിത്താര, യുടെ. s. A trodden path.

വഴിത്തിരി, യുടെ. s. Touch line, or train of a cracker.

വഴിത്തിരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. A place where two or
more ways meet.

വഴിത്തിരിവ, വിന്റെ. s. 1. A place where two or
more ways meet. 2. knowing the way.

വഴിത്തുണ, യുടെ. s. 1. Assistance by the way. 2. a
companion, a fellow traveller.

വഴിനടപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Walking, going on foot. 2.
passing of people on a road. 3. a frequented road.

വഴിപാട, ിന്റെ. s. 1. An offering, a present, a gift, a
vow. 2. line, race, lineage, family. വഴിപാട കഴിക്കു
ന്നു, To perform an offering, &c.

വഴിപാട്ടുകാരൻ, ന്റെ. s. 1. One who makes an of-
fering. 2. one of a race or family.

വഴിപൊക്കൻ, ന്റെ. s. 1. A traveller, a wayfaring
man. 2. a stranger.

വഴിമരുന്ന, ിന്റെ. s. A train of gunpowder.

വഴിമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Going out of the way, turn-
ing aside.

വഴിയമ്പലം, ത്തിന്റെ. s. An inn, a resting place for
travellers.

വഴിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a To achieve, to accom-
plish.

വഴിയായി. postpos. By, through.

വഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To run over, to overflow.
ways, Londo. s. Victuals or food given to travelling
Brahmans by Government.

വഴിയെ. adv. By the way, behind.

വഴിയൊട്ട. adv. Backwards.

വഴുക, യുടെ. s. The fibrous part of the stem of a pal-
mira or cocoa-nut tree. വഴുകപിരിക്കുന്നു, To twist
rope of the fibres of the palmira stem.

വഴുക്ക, യുടെ. s. The tender pulpy substance inside a
young cocoa-nut.

വഴുക്കൽ, ലിന്റെ. s. Sliding, slipping.

വഴുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. n. 1. To slide, to slip. 2. to
slip out of the hand. 3. to forget.

വഴുതൽ, ലിന്റെ. s. 1. Sliding, slipping, a slip, a false,
step. 2. escaping, slipping out of the hand. 3. forbear-
ance, mistake.

വഴുതിന, യുടെ. s. The vegetable usually termed Brin-
jal, the egg plant, or Solanum melongena.

വഴുതിനങ്ങ, യുടെ. s. The fruit of the egg plant.

വഴുതുന്നു, തി, വാൻ. v. n. 1. To slip, to slide. 2. to
err. 3. to escape, to retreat, to abscond. 4. to be defeat-
ed. 5. to forbear, to suffer.

[ 703 ]
വഴുത്തി, യുടെ. s. A small species of the egg plant. ചെ
റുവഴുതിന.

വഴുപ്പ, ിന്റെ. s. Slipperiness, glibness.

വഴുവഴുപ്പ, ിന്റെ. s. Slipperiness, smoothness.

വഴുവഴെ. adj. Slippery, smooth, glib.

വറ, യുടെ. s. 1. Frying, grilling. 2. a gummy substance,
a kind of glue. വറതെക്കുന്നു, To glue, to varnish.

വറകലം, ത്തിന്റെ. s. A frying pan.

വറകൊഴി, യുടെ. s. A kind of bird.

വറട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To fry, to grill. 2. to scorch,
to parch, to dry up. 3. to heal as a wound by the appli-
cation of medicine.

വറവ, ിന്റെ. s. 1. Frying, parching. 2. famine, scar-
city. 3. the dry season. 4. drought, dryness.

വറളി, യുടെ. s. Cow-dung dried for fuel.

വറളുന്നു, ണ്ട, വാൻ. v. n. 1. To grow dry. 2. to grow
very lean. 3. to dry up, to be healed.

വറൾ്ച. യുടെ. s. 1. Drying, drying up. 2. healing.

വറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To fry, to grill, to parch.
വറുത്തിടുന്നു, To season with spices, &c.

വറുതി, യുടെ. s. 1. Dryness, drought. 2. heat, the heat
of the sun. 3. famine, dearth.

വറുത്തൽ, ലിന്റെ. s. Frying, grilling, parching, roast-
ing.

വറുത്തുപ്പെരി, യുടെ. s. Fried fruit or vegetables.

വറുത്തെരിശ്ശെരി, യുടെ. s. A kind of curry.

വറ്റ, ിന്റെ. s. Grains of boiled rice.

വറ്റൽ, ലിന്റെ. s. 1. Dried vegetables, fruits. 2. a be-
ing dry. 3. reducing by boiling, evaporation.

വറ്റൽചുണ്ട, യുടെ. s. A kind of prickly night-shade.

വറ്റൽമുളക, ിന്റെ. s. Dried pepper or chillies.

വറ്റിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To dry, to drain off.
2. to decoct, to reduce by boiling, to evaporate.

വറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. n. 1. To grow or become dry,
to be drained. 2. to be reduced, diminished. 3. to be dec-
octed, to be evaporated.

വാ, ind. A particle of, 1. Comparison, (as, like, so.) 2.
alternative or option, (or, either, else, sometimes.) 3. doubt
and consideration, (or, whether.) 4. exception, (only,
no other.) 5. asseveration, or confirmation, (indeed,
even, very.) 6. a conjunction, (and.) 7. an expletive.

വാ, യുടെ. s. 1. The mouth. 2. the mouth of a bag, of
a wound, &c. 3. the edge of any cutting instrument.
വാപൊത്തുന്നു, 1. To stop the mouth. 2. to cover the
mouth out of respect. വാ മുറുക്കുന്നു, To close the
mouth fast. വാ മൂടുന്നു, To cover the mouth with the

hands. വാ പിളൎക്കുന്നു, To open the mouth. വാ പ
റയുന്നു, To talk much or ill.

വാക, യുടെ. s. 1. A tree, Mimosa strisha ; also called ക
രുവാക, കണ്ണൻവാക, നിലവാക, നെന്മെനിവാ
ക. 2. a kind of fish. 3. a species of yam.

വാകുചി, യുടെ. s. A medicinal plant, Congu or ser-
palata anthelmmatica. കാൎകൊലരി, or കാൎപ്പൊകിൽ.

വാൿ, ക്കിന്റെ. s. See the following.

വാക്ക, ിൻറ. s. 1. A word. 2. speech, language. 3.
speaking. 4. a phrase, a proverb or adage. വാക്കുകൊടു
ക്കുന്നു, To promise.

വാക്കത്തി, യുടെ. s. A large knife, a hill, a cleaver.

വാക്കിലെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, scurrility, wordy
violence.

വാക്കെട്ട, ിന്റെ. s. 1. A muzzle. 2. muzzling. വാക്കെ
ട്ടുന്നു, To muzzle, to tie the mouth.

വാക്കെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, scurrility, wordy vio-
lence.

വാക്ചാതുൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Eloquence, elocution.

വാക്ചാപല്യം, ത്തിന്റെ. s. Gossipping, chattering, idle
or improper talk.

വാക്ഛലം, ത്തിന്റെ. s. Prevarication, equivocation.
സംശയം വെച്ചുപറക.

വാക്തൎക്കം, ത്തിന്റെ. s. A verbal dispute, or alterca-
tion, a quarrel, wordy violence.

വാക്പതി, യുടെ. s. 1. An eloquent man. സംസാരി. 2.
a name of VRIHASPATI or JUPITER. വ്യാഴം.

വാക്പാരുഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, scurrility, defama-
tion, wordy violence or assault.

വാക്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sentence. 2. a rule or apho-
rism. 3. a verse.

വാക്യാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. The meaning of a word or
sentence.

വാഗീശൻ, ന്റെ. s. 1. An eloquent man, a fluent
speaker. വശ്യവാക്കായുള്ളവൻ. 2. an author, an
orator, a poet, &c. 3. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

വാഗീശ്വരി, യുടെ. s. A name of SARASWATI, goddess of
speech. സരസ്വതി.

വാഗുര, യുടെ. s. 1. A snare, or trap. 2. a net for con-
fining deer, &c. നായാട്ടുവല.

വാഗുരികൻ, ന്റെ. s. A hunter, a deer-catcher. നാ
യാട്ടുകാരൻ.

വാഗ്ജാലം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of words.

വാഗ്ദത്തം, ത്തിന്റെ. s. A promise, lit, that which is
given by word, or giving one's word. വാഗ്ദത്തം ചെ
യ്യുന്നു, To promise.

[ 704 ]
വാഗ്ദുഷ്ടം, &c. adj. Abusive, ill-spoken, speaking ill,
either morally or grammatically.

വാഗ്ദെവി, യുടെ. s. A name of SARASWATI.

വാഗ്ദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, reproach, speaking
ill of. നിന്ദവാക്ക.

വാഗ്ഭവം. adj. Produced or created by speech.

വാഗ്മി, യുടെ. s. 1. A loquacious, talkative person, one
who talks much. സംസാരി. 2. an eloquent man, a fluent
speaker. വാക്കിന സാമൎത്ഥ്യമുള്ളവൻ. 3. a name of
VRIHASPATI. വ്യാഴം.

വാഗ്വാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A verbal dispute, strife, quar-
rel, altercation. 2. an argument, discussion. വാക്തൎക്കം.

വാഗ്വിശെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. An effective speech
or word. 2. word of mouth, viva voce.

വഗ്വൈഭവം, ത്തിന്റെ. s. Eloquence, elocution, rhe-
toric.

വാങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. 1. Taking, receiving. 2. purchas-
ing. 3. removing. 4. retraction, drawing back. 5. reduc-
tion in arithmetic. 6. removing from the fire.

വാങ്ങിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to receive,
take or buy.

വാങ്ങിയം, or വാങ്യം, ത്തിന്റെ. s. Taking in addi-
tional space for a room.

വാങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. a. 1. To take a thing offered
or given, to receive. 2. to buy, to purchase. 3. to draw
back, to retract. 4. to take from the fire. 5. to take or
cut off. 6. to remove. 7. to reduce.

വാങ്മയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eloquence. 2. rhetorical
composition, rhetoric, belles-lettres.

വങ്മാധുൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Agreeable or pleasant speech.

വാങ്മുഖം, ത്തിന്റെ. s. The opening of a speech, an
exordium. വാക്കിന്റെ ആരംഭം.

വാങ്മൂലം, ത്തിന്റെ, s. A deposition made before a
judge or before arbitrators.

വാചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A word, diction, a phrase.
2. dictation. 3. prose, as distinguished from verse. വാ
ചകംചൊല്ലുന്നു, To dictate.

വാചംയമൻ, ന്റെ. s. A holy sage, practising rigid
taciturnity, devoid of passion, and unmoved by pain or
pleasure.

വാചസ്പതി, യുടെ. s. A name of VRIHASPATI. വ്യാഴം.

വാചാടം, &c. adj. Talkative, talking much and idly or
blameably.

വാചാലൻ, ന്റെ. s. A talkative man, a chatterer, one
who talks much and idly or blameably. വളരെപറയു
ന്നവൻ.

വാചികപത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A letter, a despatch.
കുറി. 2. a newspaper, a gazette. വൎത്തമാനകടലാസ.

വാചികം, ത്തിന്റെ. s. News, tidings, intelligence.
വൎത്തമാനം.

വാചികശിക്ഷ, യുടെ. s. Reproof, correction.

വാചികഹാരകൻ, ന്റെ. s. A messenger, a carrier.

വാചൊയുക്തം. adj. Speaking much or well.

വാചൊയുക്തി.യുടെ. s. Speaking much or well.

വാചൊയുക്തിപടു, വിന്റെ. s. An eloquent man, one
who speaks well and much. വാക്പ്രയൊഗനിപുണൻ.

വാച്ചി, യുടെ. s. 1. A carpenter's adze. 2. a scraper.

വാച്ചിപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The place where the sweep-
ings, &c. of a house are thrown.

വാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. See the last.

വാച്ചൊൽ, ല്ലിന്റെ. s. A by-word.

വാച്യം, adj. 1. Fit or proper to be spoken. പറവാൻ
തക്ക. 2. attributive, adjective, to be predicated of any
thing. 3. declinable as an adjective, taking the three
genders. 4. bad, vile. 5. contemptible, low.

വാച്യലിംഗം, ത്തിന്റെ. s. A gender in grammar.

വാജപെയം, ത്തിന്റെ. s. A particular sacrifice. യ
ജ്ഞഭെദം.

വാജം, ത്തിന്റെ. s. 1. The feather of an arrow. അ
മ്പിന്റെ തൂവൽ. 2. a wing or feather. 3. speed, haste,
celerity. വെഗം. 4. sound. ശബ്ദം. 5. Ghee or clari-
fied butter. നൈ.

വാജി, യുടെ. s. 1. A horse. കുതിര. 2. an arrow. അ
മ്പ. 3. a bird. പക്ഷി. 4. a plant. ആടലൊടകം.

വാജിദന്തകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Justicia adhena-
toda. ആടലൊടകം.

വാജിമെധം, ത്തിന്റെ. s. The sacrifice of a horse.

വാജിശാല, യുടെ. s. A stable. കുതിരപ്പന്തി.

വാഞ്ഛ, യുടെ. s. Wish, desire. ആഗ്രഹം.

വാഞ്ഛിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 2. a. To desire, to wish, to
long for. ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

വാഞ്ഛിതം, &c. adj. Wished, desired. ആഗ്രഹിക്ക
പ്പെട്ട.

വാട, യുടെ. s. 1. Scent, smell, perfume. 2. a bulwark,
a mud wall or any enclosure of a town or village.

വാടക, യുടെ. s. The hire of cattle.

വാടക്കിടങ്ങ, ന്റെ. s. The moat or trench of a fort.

വാടക്കുഴി, യുടെ. s. A moat, a fort ditch.

വാടതിരുവി, യുടെ. s. Velvet leaf, Cissampelos pareira.

വാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. An enclosure, a piece of enclosed
ground, whether a simple enclosure as a courtyard, or one
for trees and plants, as an orchard, a garden, a planta-

[ 705 ]
tion, &c. വളപ്പ. 2. a road, a way. വഴി. 3. the groin.

വാടൽ, ലിന്റെ. s. 1. Fading, withering. 2. wearing
away, pining away, decaying.

വാടാങ്കുറിഞ്ഞി, യുടെ. s. Globe amaranth, Gomphrena
globosa.

വാടാമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. The name of a drug.

വാടാമല്ലിക, യുടെ. s. An amaranth plant.

വാടാവിളക്ക, ിന്റെ. s. A perpetual light, one always
kept burning.

വാടി, യുടെ. s. 1. The site of a house or building. 2. a
house, a dwelling. ഭവനം. 3. a flower garden. പൂങ്കാ
വ. 4, an enclosure, a fenced place. വളപ്പ.

വാടിക, യുടെ. s. 1. A garden, an orchard. പൂങ്കാവ,
തൊട്ടം. 2. the site of a house.

വാടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പൻ. v. a. To dry, to cause to wither
or fade away.

വാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To wither, to fade, to grow
dry, to dry up. 2. to decay, to pine away. 3. to become
lean. 4. to be sad or of a sad countenance.

വാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dryness, decay, decline. 2. with-
eredness, deadness, 3. leanness. 4. sadness. 5. paleness.

വാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To cause to wither, or fade away.

വാട്യാലകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Sida cordifolia. കു
റുന്തൊട്ടി.

വാഢം, adv. 1. Much, excessive, excessively. വളരെ. 2.
well, very well. നന്നായി. adj. Much, abundant, ex-
ceeding. അധികം.

വാണക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who makes or fires a
rocket.

വാണക്കുറ്റി, യുടെ. s. A rocket case.

വാണക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. The shaft of a rocket.
2. the shaft of an arrow.

വാണൻ, ന്റെ. s. The name of a sovereign, consider-
ed also as an Asur.

വാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow. അമ്പ. 2. a rocket.

വാണി, യുടെ. s. 1. Speech, sound. വാക്ക. 2. SARA-
SWATI, the goddess of speech. സരസ്വതി. 3. weaving.
നൈത്ത.

വാണിജൻ, ന്റെ. s. A merchant, a trader, a dealer.
ചെട്ടി.

വാണിജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Trade, traffic. കച്ചവടം.

വാണിനി, യുടെ. s. 1. A sharp or clever woman, an
intriguing woman. 2. an actress, a dancer. നൎത്തകി.
3. a furious woman, one literally or figuratively intoxi-
cated. മദിച്ചവൾ.

വാണിഭക്കാരൻ, ന്റെ. s. A merchant, a trader.

വാണിഭച്ചരക്കിന്റെ. s. Merchandise, goods.

വാണിഭം, ത്തീന്റെ. s. Trade, traffic, merchandise.

വാണിയക്കാരൻ, ന്റെ. s. A merchant, a trader.

വാണിയൻ, ന്റെ. s. 1. A merchant, a trader. 2. an
oil merchant, an oilman.

വാണിയം, ത്തിന്റെ. s. Commerce, trade, traffic.

വാണീഭഗവതി, യുടെ. s. A name of SARASWATI. സ
രസ്വതി.

വാണീവിലാസം, ത്തിന്റെ. s. Eloquence, fluency
of speech. വാഗ്വൈഭവം.

വാത, ിന്റെ. s. A bet, a wager, a stake. വാതകൂറുന്നു,
To bet, to lay a wager.

വാതകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Marsilea quadrifolia.

വാതകീ, യു ടെ. s. A person afflicted with rheumatism
or gout. വാതരൊഗമുള്ളവൻ.

വാതകൊപം, ത്തിന്റെ. S. Acute rheumatism.

വാതക്കാരൻ, ന്റെ. s. A person afflicted with acute
rheumatism or gout.

വാതക്കുരു, ിന്റെ. s. An inflammatory boil.

വാതക്കൊടി, യുടെ. s. A kind of potherb described as
growing in marshy ground, Justicia grandanissa.

വാതധാതു, വിന്റെ. s. See the following.

വാതനാഡി, യുടെ. s. A flatulent pulse, or that which
is considered to be governed by a flatulent principle.

വാതനീര, ിന്റെ. s. Rheumatic humour, or swelling.

വാതപൊതം, ത്തിന്റെ. s. The Palása tree, Butea
frondosa. പലാശം.

വാതപ്പനി, യുടെ. s. 1. Rheumatic fever. 2. fever at-
tending elephantiasis.

വാതപ്രമി, യുടെ. s. A swift antelope, surpassing the
wind in speed. പെരുമാൻ.

വാതഫുല്ലാന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Cholic, flatulency, bor-
borygmi.

വാതമണ്ഡലി, യുടെ. s. A whirlwind. ചുഴലിക്കാറ്റ.

വാതമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. A swift antelope.

വാതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Air, wind. 2. rheumatism, gout,
inflammation of the joints. 3. air, wind as one of the hu-
mours of the body.

വാതംകൊല്ലി, യുടെ. s. A kind of potherb described
as growing in marshy ground, Justicia grandanissa.

വാതരക്തം, ത്തിന്റെ. s. Acute rheumatism or gout.

വാതരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. A rheumatic disease, acute
rheumatism, or gout.

വാതരൊഗി, യുടെ. s. One afflicted with acute rheu-
matism or gout.

വാതവൽ. adj, Windy, gusty, കാറ്റുള്ള.

[ 706 ]
വാതവായു, വിന്റെ. s. Flatulency.

വാതശൊണിതം, ത്തിന്റെ. s. Acute rlheumatism or
gout.

വാതസഖൻ, ന്റെ. s. Agni, fire, അഗ്നി.

വാതസാരഥി, യുടെ. s. Agni, the god of fire. അഗ്നി.

വാതസ്കന്ധം, ത്തിന്റെ. s. The portion of the atmo-
sphere were the wind blows. വായുമണ്ഡളം.

വാതായനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A window, an air-hole,
or loop-hole. കിളിവാതിൽ. 2. a porch, a portico, a co-
vered shed or pavilion. പൂമുഖം.

വാതായു, വിന്റെ. s. An antelope, a deer. മാൻ.

വാതാശനൻ, ന്റെ. s. A snake, a serpent. സൎപ്പം.

വാതാളി, യുടെ. s. A whirlwind, a gale. ചുഴലികാറ്റ.

വാതിൽ, ലിന്റെ. s. A door, a doorway, the entrance
to a house, a gateway. വാതില്ക്കൽ, At the door.

വാതിൽകാപ്പവൻ, ന്റെ. s. A door-keeper, a warder,
a porter.

വാതിൽപടി, യുടെ. s. The door-sill.

വാതിൽമാടം, ത്തിന്റെ. s. An upstair house surround-
ed by windows.

വാതുലം, ത്തിന്റെ. s. A whirlwind, a gale, a hurri-
cane. ചുഴലികാറ്റ, കൊടുങ്കാറ്റ. adj. 1. Gouty, rheu
matic. 2. mad, insane.

വാത്യ, യുടെ. s. A whirlwind, or hurricane, a strong
wind, a gale.

വാത്സകം, ത്തിന്റെ. s. A herd of calves. കിടാക്കളു
ടെ കൂട്ടം.

വാത്സല്യം, ത്തിന്റെ. s. Tenderness, affection, fond-
ness, paternal love.

വാത്സല്ലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To caress, to fondle.

വാത്സ്യായനൻ, ന്റെ. s. The name of a Muni.

വാത്സ്യായനം, ത്തിന്റെ. s. The name of a book.

വാദനം, ത്തിന്റെ. s. Sound, sounding (as musical in-
struments.) ശബ്ദം.

വാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Discourse, dissertation, discus-
sion. 2. debate, dispute, disputation, argument. 3. strife,
contention.

വാദലം, ത്തിന്റെ. s. Liquorice, or the root of the Ab-
rus precatorius, which is used for it. എരട്ടിമധുരം.

വാദാലം, ത്തിന്റെ. s. A sheat fish. മത്സ്യഭെദം.

വാദി, യുടെ. s. 1. A disputant, a disputer, a debater. 2.
a complainant, a plaintiff in a law-suit, an accuser. 3. a
sage, a pleader, an expounder of the law and Shátras. 4.
the leading or key note (in music.)

വാദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To argue, to discuss, to
debate, to dispute, to plead, to discourse, to contend.

വാദിത്രം, ത്തിന്റെ. s. A musical instrument. വാദ്യ
ങ്ങളുടെ സമഷ്ടി.

വാദിപ്രതിവാദികൾ, ളുടെ. s. plat. Plaintiff and de-
fendant.

വാദിസാക്ഷി, യുടെ. s. A plaintif's witness.

വാദ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. A musician, a player on music.

വാദ്യഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. The sound of musical
instruments.

വാദ്യധ്വനി, യുടെ. s. The sound of musical instru-
ments. വാദ്യഘൊഷം.

വാദ്യപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Practice of music.

വാദ്യഭാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of musical
instruments, a band of music.

വാദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any musical instrument. 2. mu-
sic. വാദ്യം കൂടുന്നു, 1. To join in a band of music. 2.
to commence music.

വാധ്യായൻ, or വാധ്യാൻ, ന്റെ. s. An instructor, a
teacher, a spiritual preceptor.

വാധ്യായപ്രവൃത്തി, യുടെ. s. The duty of a spiritual
preceptor.

വാന, ിന്റെ. s. 1. Dry wood. 2. dry fruit. 3. heaven.

വാനപ്രസ്ഥൻ, ന്റെ. s. A Hindu in the third pre-
scribed stage of life, when he leaves his wife and fami-
ly, for the life of a hermit in the woods, the hermit, the
anchorite.

വാനപ്രസ്ഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a tree,
Bassia latifolia. ഇരിപ്പ. 2. the Palása tree, Butea fron-
dose. പലാശ.

വാനമല്ലി, യുടെ. s. The narrow leaved Jasmine, Jas
-minum angustifolia.

വാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Heaven. 2. dry fruit. 3. a trench
dug for the foundation of a building. വാനം തൊണ്ടു
ന്നു, to dig a trench for a foundation.

വാനമ്പാടി, യുടെ. s. The sky lark.

വാനരൻ, ന്റെ. s. A monkey, an ape. കുരങ്ങ.

വാനവർ, രുടെ. s. plu. Deities. ദെവകൾ.

വാനവർകൊൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്ര
ൻ.

വാനസ്പത്യം, ത്തിന്റെ. s. A tree bearing fruit from
blossoms, as the mango, eugenia, &c.

വാനാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. A bad smell from the mouth,
a fetid breath.

വാനീര, ിന്റെ. s. Saliva, spittle.

വാനീരം, ത്തിന്റെ. s. A sort of reed or cane, Cala-
mus rotamg. ആറ്റുവഞ്ഞി.

വാനൊർ, രുടെ. s. plu. See വാനവർ.

[ 707 ]
വാന്താന്നം, ത്തിന്റെ. s. Vomited, ejected food. ഛ
ൎദിച്ച ചൊറ.

വാന്തി, യുടെ. s. Vomiting, ejecting from the mouth.

വാപദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A weaver's loom. നെയി
ത്തുകാരന്റെ പടപ്പ.

വാപനം, ത്തിന്റെ. s, Sowing. വിത.

വാപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sowing. വിത. 2. shaving.
ക്ഷൌരം. 3. weaving. നെയിത്ത.

വാപി, യുടെ. s. A large oblong pond, a pool, a lake.
പൊയ്ക.

വാപിതം. adj. 1. Sown, as seed. വിതെക്കപ്പെട്ട. 2.
shaven. വടിക്കപ്പെട്ട.

വാപീതടം, ത്തിന്റെ. s. The banks of a pond. കുളവ
രമ്പ.

വാപ്പിരട്ട, ിന്റെ. s. Abuse, scurrility, wordy violence,
assault.

വാപ്പുണ്ണ, ിന്റെ. s, Ulceration of the mouth, a quinsy.

വാപ്യം, ത്തിന്റെ. s. A sort of costus, Costus speciosus.
കൊട്ടം.

വാമ, യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

വാമദെവൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

വാമനൻ, ന്റെ. s. 1. A dwarf, a short man. 2, a low,
vile person. ഹീനൻ. 3. VISHNU in the character of a
dwarf, in which he appeared on his fifth Awatár to pre-
vent Bali from obtaining dominion of the three worlds.
4. the elephant that supports the south quarter. പിതൃ
പതിയുടെ ഗജം.

വാമനം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of the 18 Puranas. അ
ഷ്ടാദശപുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന. 2. shortness of stature.

വാമനി, യുടെ. s. A female dwarf. മുണ്ടി.

വാമൻ, ന്റെ. s. 1. elegant man. സുന്ദരൻ. 2.
an adversary. വിരുദ്ധൻ. 3. a name of SIVA. ശിവൻ.

വാമഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The left side. ഇടത്തുഭാഗം.

വാമമൂൎത്തി, യുടെ. s. VISHNU in the character of a dwarf.

വാമം, &c. adj. 1. Left, not right. ഇടത്തെ. 2. reverse,
contrary, inverted. പ്രതികൂലം. 3. beautiful, pleasing.
ഭംഗിയുള്ള.

വാമലൂരം, ത്തിന്റെ. s. An ant or mole hill, especi-
ally the hillocks of ground thrown up by the white ants.
പുറ്റ.

വാമലൊചന, യുടെ. s. A handsome woman. സുന്ദരി.

വാമാംനി, യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

വാമി, യുടെ. s. 1. A mare. പെൺ്കുതിര. 2. a she ass.
പെൺ്കഴുത. 3. a young female elephant. പിടിയാന.

വാമുള്ള, ിന്റെ. 4. 1. The croup. 2. keen or scurrilous
language.

വാമൊഴി, യുടെ. s. A deposition, a declaration.

വാമൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. The iron rim round a mea-
sure.

വാംശി, യുടെ. s. The manna of the bamboo. മുളനൂറ.

വാംശികൻ, ന്റെ. s. A flute player, a piper, a fifer.
ഓടക്കുഴല്ക്കാരൻ.

വായദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A weaver's loom. നെ
യിത്തുകാരന്റെ പടപ്പ.

വായന, യുടെ. s. 1. Reading, learning, study. 2. play-
ing a finger instrument.

വായനക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A reader. 2. a learner, a
student. 3. a player on a musical instrument.

വായനക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. The quill or bow of a
lute, a fiddlestick, &c.

വായനം, ത്തിന്റെ. s. Sweetmeats or cakes, the eat-
ing of which is no breach of a religious fast.

വായസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crow. കാക്ക. 2. turpen-
tine. തിരുവട്ടപ്പയൻ.

വായസി, യുടെ. s. 1. An esculent vegetable. 2. the
name of a tree, black ebony. കരിന്തകാളി.

വായസൊളി, യുടെ. s. A medicinal root, commonly
Cácóli. കാകൊളി.

വായസ്ഥരാതി, യുടെ. s. An owl. മൂങ്ങാ.

വായാടി, യുടെ. s. A very talkative, loquacious person,
a babbler.

വായാളി, യുടെ. s. A talkative, loquacious person.

വായിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To read, to peruse.
2. to learn. 3. to play on a musical instrument, as a
lute, &c.

വായിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to read.
2. to teach. 3. to teach one to play on a musicalinstrument.

വായു, വിന്റെ. s. 1. Wind, air. 2. a vital air of the
body. 3. flatulency, indigestion, rheumatic distemper. 4.
a personification of wind, Wáyu.

വായുകൊൺ, ണിന്റെ. s. The north west quarter
of the world.

വായുകൊപം, ത്തിന്റെ. s. 1. The violence or raging
of the wind. 2. acute pain from flatulency.

വായുഗണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. Flatulency, indigestion,
dyspepsy.

വായുഗുല്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. A whirlpool, an eddy.
നീർച്ചുഴിവ. 2. a kind of disease.

വായുഗുളിക, യുടെ . s. Medicinal pills to dispel flatu-
lency.

വായുപുത്രൻ, ന്റെ. s. A name of Bhíma, son of Wá-
yu by the wife of Pandu.

[ 708 ]
വായുമണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. The region of the air.

വായുമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. The atmosphere, sky.

വായുമുട്ടൽ, ലിന്റെ. s. Stoppage of breath, or diffi-
culty of breathing, cough, catarrh.

വായുരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Flatulency considered as
a disease.

വായുവാസ്പദം, ത്തിന്റെ. s. Ether, atmosphere.

വായുസഖൻ, ന്റെ. s. Fire. അഗ്നി.

വായുസ്തംഭനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Stoppage of breath.
2. cessation of wind.

വായുക്ഷൊഭം, ത്തിന്റെ. s. Flatulency, indigestion.

വായൊല, യുടെ. s. A written agreement making over
land, &c. to another person.

വായ്കര, യുടെ. s. The sea shore, a river side.

വായ്കരി, യുടെ. s. A funeral ceremony among the
heathen.

വായ്കല്ല, ിന്റെ. s. A large stone placed on the mouth
or side of a well.

വായ്ക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To increase, to thrive, to
grow, to flourish. 2. to succeed, to prosper. 3. to occur,
to happen.

വായ്തല, യുടെ. . The sharp edge of a cutting instrument.

വായ്താരി, യുടെ. s. A shout, huzza.

വായ്താളം, ത്തിന്റെ. s. A shout or kind of chorus.

വായ്പ, ിന്റെ. s. Growth, increase, flourishing.

വായ്പ ഒർ വായിപ്പ, യുടെ. s. 1. A loan. 2. a debt. വാ
യ്പ മെടിക്കുന്നു, വായ്പ വാങ്ങുന്നു, To borrow. വാ
യ്പകൊടുക്കുന്നു, To lend, to give on loan. വായ്പവീട്ടു
ന്നു, To pay or discharge a debt.

വായ്പട, യുടെ. s. A bravado, boast, bag.

വായ്പാടം, ത്തിന്റെ. s. Learning by heart or rote.

വാർ, രിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. the name of a
sweet scented medicinal grass, a drug.

വാരണതുണ്ഡൻ, ന്റെ. s. A name of GANAPATI.
ഗണപതി.

വാരണബുഷ, യുടെ. s. The plantain tree, Musa sa-
pientum. വാഴ.

വാരണമുഖൻ, ന്റെ. s. A name of a GANAPATI. ഗ
ണപതി.

വാരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Defence, resistance, oppo-
sition, prohibition, obstacle or impediment. തടവ. 2.
warding off a blow, guarding, warding. 3. armour, a
cuirass, or mail for the body. കവചം. 4. an elephant.
ആന.

വാരണവദനൻ, ന്റെ. s. A name of GENÉSA. ഗ
ണപതി.

വാരണശാല, യുടെ. s. An elephant stall.

വാരനാരി, യുടെ. s. A harlot. വെശ്യ.

വാരമുഖ്യ, യുടെ. s. The head of a set of harlots. വെ
ശ്യമാരിൽ പ്രധാനി.

വാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A multitude, a quantity. വൃന്ദം.
2. occasion, opportunity. സമയം. 3. a week, a day of
the week. ആഴ്ച. 4. the veranda of a house. 5. rent or
share of the produce of a field belonging to the land-lord
6. the declivity or side of a mountain. 7. a garden bed.
വാരമിടുന്നു, To adjust the share of produce of a field,
belonging to each party, i. e. to the owner and the culti-
vator.

വാരൽ, ലിന്റെ. s. 1. Cutting or preparing olas to
write on, cutting shreds off. 2. taking up by handsful.
3. taking up or putting in, filling.

വാരവധു, വിന്റെ. s. The chief of a set of harlots.

വാരവാണം, ത്തിന്റെ. s. Armour for the body or
breast, an iron cuirass or a thick quilted jacket worn for
the same purpose. പടച്ചട്ട.

വാരസ്ത്രീ, യുടെ. s. A whore, a prostitute. വെശ്യ.

വാരാണസി, യുടെ. s. The city Benares. കാശി.

വാരാന്നിധി, യുടെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

വാരാഹപുടം, ത്തിന്റെ. s. A method of preparing
medicines.

വാരാഹംപുരാണം, ത്തിന്റെ. s. One of the 18 Pu-
ránas. പതിനെട്ടു പുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന.

വാരാഹി, യുടെ. s. 1. An esculent root, a yam, Dioscorea.
2. one of the divine mothers. അഷ്ടമാതൃക്കളിൽ ഒ
ന്ന. 3. a plant. നിലപ്പന.

വാരി, യുടെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. a place or stall,
where elephants are tied or fastened. ആനകെട്ടുന്ന
തറി. 3. a hole or trap to catch elephants. ആനക്കുഴി.
4. a post to which an elephant is bound, ആനകെട്ടു
ന്ന കുറ്റി. 5. a rope that fastens an elephant. ആന
കെട്ടുന്ന കയറ. 6. a full river, a reservoir, any deep
water. 7. a flood, an inundation. പ്രളയവെള്ളം. 8.
abundance. 9. prosperity. 10. a lathe, a reaper. 11. a
kind of scented grass.

വാരിഎല്ല, ിന്റെ. s. A rib.

വാരികണം, ത്തിന്റെ. s. A drop of water. വെള്ള
ത്തുള്ളി.

വാരിക്കുഴി, യുടെ. s. A hole, or trap, for catching ele-
phants, a pitfall.

വാരിചരം, ത്തിന്റെ. s. An amphibious animal.

വാരിജം, ത്തിന്റെ. s. 1, A lotus. താമര. 2. any aqua-
tic plant.

[ 709 ]
വാരിജസംഭവൻ, ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ.

വാരിദം, ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

വാരിധരം, ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

വാരിധാര, യുടെ. s. See ജലധാര.

വാരിധി, യുടെ. s. The sea. സമുദ്രം.

വാരിനിധി, യുടെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

വാരിപൎണ്ണി, യുടെ . s. An aquatic plant, Pistia stratioles,
നീൎച്ചീര.

വാരിപൂരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flood, an inundation, a
torrent of rain water. വെള്ളപ്പെരുപ്പം. 2. the flow of
the tide. വെലിയെറ്റം.

വാരിപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. 1. The side opposite the ribs.
2. the top of a roof.

വാരിപ്രവാഹം, ത്തിന്റെ. s. A water-fall, a cascade,
a torrent. അരുവി.

വാരിയൻ, ന്റെ. s. One of a certain class, a servant at
a temple.

വാരിരാശി, യുടെ. s. The ocean or sea. സമുദ്രം.

വാരിവാരണം, ത്തിന്റെ. s. A dam or bank to con-
fine water. ചിറ.

വാരിവാഹം, ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

വാരിവൃദ്ധി, യുടെ. s. The flow of the tide. വെലി
യെറ്റം.

വാരിശ്യാര, രുടെ. s. The wife of a വാരിയൻ, or a wo-
man of that class.

വാരുണം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of the 18 Puránas.
പതിനെട്ടു പുരാണത്തിലൊന്ന. 2. the ocean. സമു
ദ്രം. 3. the west, the region of WARUNA. പടിഞ്ഞാറെ
ദിക്ക. 4. the 24th lunar asterism of the Hindus. ചത
യം നക്ഷത്രം.

വാരുണി, യുടെ. s. 1. A name of the saint AGASTYA.
അഗസ്ത്യൻ. 2. any distilled spirituous liquor. മദ്യം.
3. the west, the region of WARUNA. പടിഞ്ഞാറെദിക്ക.
4. the 24th lunar asterism of the Hindus. ചതയം ന
ക്ഷത്രം.

വാരുന്നു, രി, വാൻ. v. a, 1. To take up by the hands-
ful. 2. to take away. വാരിക്കൊടുക്കുന്നു, To give liber-
ally. വാരിക്കൂട്ടുന്നു, To heap up. വാരിയിടുന്നു, To
throw earth, sand, &c. upon another.

വാരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. a. To trim a palmira leaf to
write upon, &c. to cut straight.

വാരുറ്റ. adj. Strong, robust.

വാൎക്കളമാൻ, ന്റെ. s. A kind of animal, according to
some authorities, a young deer.

വാൎക്കാരൻ, ന്റെ. s. A peon or sipahi.

വാൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To pour, to strain. 2.
to cast melted metal.

വാൎച്ച, യുടെ. s. Effusion, issue, pouring out, a run-
ning or flowing down.

വാൎത്ത, യുടെ. s. 1. Tidings, intelligence, news. വൎത്ത
മാനം. 2. rumour, report. ജനശ്രുതി. 3. livelihood,
business, profession. ജീവിതം.

വാൎത്തകഞ്ഞി, യുടെ. s. The water of boiled rice, or
rice gruel.

വാൎത്തതിരുവുടമ്പ, ിന്റെ. s. An iron image, a molten
image.

വാൎത്തൻ, ന്റെ. s. 1. One who is well, or in health.
2. one who follows any business or profession.

വാൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Health. സൌഖ്യം. 2. chaff.
പതിര. adj. 1. Well, healthy. 2. following any busi-
ness or profession.

വാൎത്താകം, ത്തിന്റെ. s. The egg plant, or its unripe
vegetable fruit, Solanum melongena. വഴുതിന, വഴുതി
നങ്ങാ.

വാൎത്താകി, യുടെ. s. The Brinjal or egg plant, Solanum
melongena. ചെറുവഴുതിന.

വാൎത്തായനൻ, ന്റെ. s. 1. A spy, an emissary, an
agent. ഒറ്റുകാരൻ. 2. an ambassador, an intelligencer.
സ്ഥാനാപതി.

വാൎത്താവഹൻ, ന്റെ. s. 1. A chandler. തിരികൾ
വില്ക്കുന്നവൻ. 2. a messenger. ദൂതൻ. 3. one who
carries a letter or news, or goes on an errand.

വാൎത്താവൃത്തി, യുടെ. s. 1. A householder. 2. the duty
of a householder, or of a domestic.

വാൎത്തികൻ, ന്റെ. s. 1. An intelligencer, an informer,
an agent or envoy. വൎത്തമാനമറിയിക്കുന്നവൻ. 2.
a man of the third or merchantile tribe. വൈശ്യൻ.

വാൎത്തിക്യം, adj. Relating to news, intelligence, &c.

വാൎദ്ധകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Old age. വൃദ്ധത. 2. the
infirmity, &c. of age. 3. a number of old men. വൃദ്ധ
ന്മാരുടെ കൂട്ടം.

വാൎദ്ധക്യം, ത്തിന്റെ. s. Old age. വൃദ്ധത.

വാൎദ്ധുഷി, യുടെ. s. An usurer. പലിശക്ക കൊടു
ക്കുന്നവൻ.

വാൎദ്ധുഷികൻ, ന്റെ. s. An usurer. പലിശക്കുകൊ
ടുക്കുന്നവൻ.

വാൎദ്ധുഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. Interest, usury, usurious loan.
പലിശ.

വാൎപ്പട്ടാളം, ത്തിന്റെ. s. A regiment wearing belts.

വാൎപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The act of casting or founding me-
tal. 2. a caldron, a boiler.

[ 710 ]
വാൎപ്പപപണി, യുടെ. s. 1. Founding, working in brass,
&c. 2. any article that has been cast, or molten.

വാൎപ്പപണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A caster of metals, a
brasier, a brass or iron founder.

വാൎപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause, or order, to cast.

വാൎമ്മണം, ത്തിന്റെ. s. A number of coats of mail.
കവചങ്ങളുടെ കൂട്ടം.

വാൎമ്മിണം, ത്തിന്റെ. s. A number of men in armour,
കവചികളുടെ കൂട്ടം.

വാൎഷികം, ത്തിന്റെ. s. The name of a drug, ബ്രഹ്മി.
adj. 1. Yearly, annual or belonging to a year. 2. grow-
ing, &c, in the rainy season or fit or suited to it, &c.

വാൎഹതം, ത്തിന്റെ. s. The fruit of the Solanum jac-
quini, ചുണ്ടക്കാ.

വാലക്യ, യുടെ. s. Incense. കുന്തുരുക്കം.

വാലധി, യുടെ. s. A hairy tail. പുച്ശം.

വാലവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To place for strain-
ing, or running off.

വാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hair of the head. തലമുടി.
2, a scented grass. ഇരുവെലി. 3. cast in weighing.
4. negligence.

വാലാക്കുഴ, യുടെ. s. An ornamented wooden lance, an
emblem of royalty,

വാലാക്കുഴക്കാരൻ, ന്റെ. s. A person who bears the
above emblem before a king or prince.

വാലാട്ടിപ്പക്ഷി, യുടെ. s. The wagtail.

വാലിക, യുടെ. s. A kind of ear ornament.

വാലുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. White sand. വെളുത്ത മ
ണൽ, 2. a granulated substance, apparently vegetable,
and used as a drug or perfume. എലാവാലുകം.

വാലുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. n. 1. To take root or grow as
potatoes, yams, &c. 2. to be strained, to run, drip, or
flow down.

വാൽ, ലിന്റെ. s. 1. A tail, in general, 2. a trail, or
train. 3. a neck of land. 4. a cue.

വാല്കം, ത്തിന്റെ. s. Cloth made of the bark of trees.
ചണത്തൊലി മുതലായതുകൊണ്ട നൂൽ ചമച്ചു
ണ്ടാക്കുന്ന വസ്ത്രം.

വാല്കാണം, ത്തിന്റെ. s. Duty or toll levied on cattle.

വാല്കൊഞ്ച, ിന്റെ. s. The tail of a horse, or of any
hairy animal.

വാല്കൊതമ്പ, ിന്റെ. s. 1. Barley. 2. a bearded wheat.

വാൽനക്ഷത്രം, ത്തിന്റെ. s. A comet.

വാൽമികി, യുടെ. s. The author of the Rámáyana.

വാല്മീകൻ, ന്റെ. s. WALMÍCA or WALMÍCI the author
of the Rámáyana.

വാല്മീകം, ത്തിന്റെ. s. A name of the Rámáyana, by
WALMÍCA.

വാല്മീൻ, നിന്റെ. s. A comet.

വാല്മുളക, ിന്റെ. s. Cubebs, Piper cubeba.

വാല്ഹികം, ത്തിന്റെ. s. 1. Assafætida. കായം. 2. the
name of a country. 3. a horse of the Wálhica breed.

വാവ, ിന്റെ. s. 1. The time of the change of the moon
or of the full moon. 2. a holiday in general.

വാവട, യുടെ. s. 1. A thin narrow board nailed on the
lover ends of the small rafters of a roof. 2. a kind
of sweetmeat made at the വാവ festival.

വാവടയൊട, ിന്റെ. s. Edge tiles.

വാവദൂകൻ, ന്റെ. s. A fluent, bold or loquacious
speaker. വാക്പ്രയൊഗനിപുണൻ.

വാവൽ, ലിന്റെ. s. A large bat.

വാവളയം, ത്തിന്റെ. s. See വാമൊതിരം.

വാവിടാജന്തു, വിന്റെ. s. A dumb animal.

വാവിഷ്ഠാണം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, censure, cursing,
rude reproach. വാവിഷ്ഠാണം പറയുന്നു, To abuse,
to censure, to reproach.

വാവൃത്ത. adj. Chosen, appointed.

വാവൃത്തം, &c. adj. Chosen, appointed. വരിക്കപ്പെട്ട,

വാശ, യുടെ. s. A plant, Justicia ganderussa. ആടലൊ
ടകം.

വാശകം, ത്തിന്റെ. s. a plant, Justicia ganderussa.
ആടലൊടകം.

വാശി, യുടെ. s. 1. Obstinacy, stubbornness, 2. surplus or
deficiency in measurement, or weight. 3. the being out
of measurement in carpenters' work, &c. 4. the state of
being better either in health or quality. adj. Better,
either in health or as to quality, preferable. വാശി is
also affixed to words denoting fractions, as a mere ex-
pletive, as അരവാശി, Half. കാൽവാശി, A quarter
part. വാശികാണുന്നു, To find excess or deficiency
in quantity in measuring. വാശിപിടിക്കുന്നു, 1. To
be obstinate, stubborn. 2. to take account of what is out
of measurement.

വാശിക, യുടെ. s. A plant, Justicia gunderussa. ആട
ലൊടകം.

വാശിക്കാരൻ, ന്റെ, s. An obstinate, stubborn fellow.

വാശിത, യുടെ. s. 1. A woman. സ്ത്രീ. 2. a female ele-
phant. പിടിയാന.

വാശിതം, ത്തിന്റെ. s. The cry of birds, or animals.
മൃഗാദികളുടെ ശബ്ദം. adj. Perfumed, scented.

വാശുര, യുടെ. s. Night. രാത്രി.

വാശ്ശതും. ind. Any thing.

[ 711 ]
വാഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Vapour, hot mist, steam, &c.
ആവി. 2. a tear. കണ്ണുനീർ.

വാസകുടി, യുടെ. s. A tent. കൂടാരം.

വാസഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A bed-chamber, an inner
or sleeping room. ഉള്ളറ.

വസതെയി, യുടെ. s. Night. രാത്രി.

വാസന, യുടെ. s. 1. Smell, odour, scent, fragrance,
flavour. 2. the knowledge of any thing derived from
memory, the present consciousness of past conceptions.
3. practice, experience. 4. elegance, neatness. ഭംഗി. 5.
natural inclination. വാസനപിടിക്കുന്നു, 1. To yield
or emit fragrance or smell. 2. to smell at.

വാസനക്കാരൻ, ന്റെ. s. An experienced person.

വാസനപൊടി, യുടെ. s. Sweet scented powder.

വാസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wrapper, a cover. 2. cloth,
clothes. 3. abiding, abode. 4. perfuming, fumigation,
fumigating or perfuming with fragrant vapour or with
incense, &c.

വാസനശീല, യുടെ. s. A woman of a good or ami-
able disposition.

വാസനശീലൻ. s. A man of an amiable dis-
position.

വാസനാബലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The influence of
experience. 2. natural inclination.

വാസന്തി, യുടെ. s. 1. A large creeper, Gærtnera
racemosa. കുരുക്കുത്തിമുല്ല. 2. a species of jasmine,
Jasminum auriculatum.

വാസന്തികം. adj. 1. Relating or belonging to spring,
vernal. 2. suitable to the spring season.

വാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A house, dwelling, habitation.
2. site, situation, abode, place of staying. 3. cloth, clothes.
4. perfuming.

വാസയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Fragrant powder sprink-
led on the clothes.

വാസയൊഗ്യം. adj. Suitable or proper for a
residence. വസിപ്പാൻ യൊഗ്യമായുള്ള.

വാസരം, ത്തിന്റെ. s. A day. ദിവസം.

വാസരാന്തം, ത്തിന്റെ. s. Evening. സന്ധ്യ,

വാസവൻ, ന്റെ. s. A name of Indra. ഇന്ദ്രൻ.

വാസവി, യുടെ. s. The daughter of Indra and mother
of VYÁSA. ഇന്ദ്രന്റെ പുത്രി.

വാസസജ്ജിക, യുടെ. s. A woman dressed in all her
ornaments to receive her lover.

വാസസ഻, സ്സിന്റെ. s. Cloth, clothes. വസ്ത്രം.

വാസിത, യുടെ. s. 1. A woman. സ്ത്രീ. 2. a female
elephant. പിടിയാന.

വാസിതം, &c. adj. Perfumed, scented. സുഗന്ധം
പിടിക്കപ്പെട്ട.

വാസിഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a book. ഒ
രു പുസൂകം. 2. part of the Védas. വെദത്തിൽ ഒര
അംശം.

വാസുകി, യുടെ. s. The serpent Wásuci, sovereign of
snakes. സൎപ്പരാജൻ.

വാസുദെവൻ, ന്റെ. s. A name of CRISHNA. കൃഷ്ണൻ.

വാസൂ, വിന്റെ. s. A young girl, in theatrical lan-
guage. നാട്യത്തിൽ ബാലസ്ത്രീ.

വാസൊചിതം. adj. Suitable for a dwelling or residence.
വസിപ്പാൻ യൊഗ്യമായുള്ള.

വാസൊരത്നം, ത്തിന്റെ. s. Excellent or elegant rai-
ment. വിശെഷ വസ്ത്രം.

വാസ്തവം, ത്തിന്റെ. s. 1. An appointment. 2. determi-
nation, demonstration, നിശ്ചയം. 3. news, intelligence.
adj. Determined, demonstrated, fixed, substantiated. നി
ശ്ചയിക്കപ്പെട്ട.

വാസ്തവ്യം. adj. To be appointed, to be determined.

വാസ്തു, വിന്റെ. s. 1. The site of a habitation. 2. a
house, a habitation. ഭവനം.

വാസ്തുകം, ത്തിന്റെ. s. A potherb, Chenopodium al-
bum. വാസ്തുച്ചീര.

വാസ്തുച്ചീര, യുടെ. s. See the preceding.

വാസ്തുദെവത, യുടെ. s. A demon.

വാസ്തുബലി, യുടെ. s. A ceremony performed after the
erection of a new house or building.

വാസ്തൊഷ്പതി, യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Cloth, made or covered with
cloth. വസ്ത്രം കൊണ്ടുള്ളത.

വാഹകൻ, ന്റെ. s. 1. A bearer, a carrier, a porter.
2. a horseman.

വാഹകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse. 2. a bullock. 3. a
vehicle, a carriage or conveyance of any kind.

വാഹടൻ, ന്റെ. s. The learned author of the medi-
cal book called അഷ്ടാംഗഹൃദയം.

വാഹടാൎയ്യൻ, ന്റെ. s. See വാഹടൻ.

വാഹദ്വിഷൽ, ത്തിന്റെ. s. A buffalo. പൊത്ത.

വാഹനം, ത്തിന്റെ. s. A vehicle or conveyance of any
kind, as a horse, an elephant, a carriage, &c.

വാഹം, ത്തിന്റെ. s, 1. A horse. കുതിര. 2. a mea-
sure of capacity. അളവ. 3. a bull. കാള. 4. air, wind.
വായു. 5. an army. സൈന. 6. a buffalo. പൊത്ത. 7. a
vehicle, a carriage or conveyance of any kind. വാഹനം.

വാഹസഞ്ചൊദനം, ത്തിന്റെ. s. Driving a carriage,
&c.

[ 712 ]
വാഹസം, ത്തിന്റെ. s. A large snake, the Boa con-
strictor. പെരുമ്പാമ്പ.

വാഹികം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large drum. 2. a car, &c.
drawn by oxen.

വാഹിത്വം, ത്തിന്റെ. s. The part of an elephant's fore-
head, below the frontal globes. ആനയുടെ മസ്തക
ത്തിൽ താഴത്തടം.

വാഹിനി, യുടെ. s. 1. A river. നദി. 2. an army, a
body of forces, consisting of 81 elephants, 81 cars, 243
horse, and 405 foot, a cohort, a battalion. സെന.

വാഹിനീപതി, യുടെ. s. 1. A general, a leader or
commander of an army. സെനാപതി. 2. the ocean.
സമുദ്രം.

വാഹു, വിന്റെ. s. The arm. കൈ.

വാഹുലെയൻ, ന്റെ. s. A name of the deity Carticéya.

വാഹ്ലാകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A country lying north-west
of Affghanista, Balkh. 2. a horse from Balkh, considered
as of a good breed. 3. saffron. കുങ്കുമം . 4. asafætida.
കായം.

വാള, യുടെ. s. A kind of fish.

വാളകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bracelet. വള. 2. a finger
ring. കെമൊതിരം.

വാളൻ, ന്റെ. s. 1. A man of the sawyer class, a saw-
yer. 2. a fisherman.

വാളൻപുളി, യുടെ. s. The tamarind, Tamarindus In-
dica.

വാളമര, യുടെ. s. The sword bean, Dolichos gladiatus.

വാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bar of iron. 2. the name of a
scented grass. ഇരുവെലി.

വാളലക, ന്റെ. s. The blade of sword.

വാളി, യുടെ. s. A golden ornament which women wear
on the upper part of the ear.

വാളിക, യുടെ. s. An ear ornament, see the last.

വാളുന്നു, ളി, വാൻ. v. a. To sow, to cast seed into the
ground. വിതെക്കുന്നു.

വാളുറ, യുടെ. s. The sheath of a sword, a scabbard.

വാളെറ, ിന്റെ. s. Sword fencing, throwing a sword up
and catching it again.

വാൾ, ളിന്റെ. s. 1. A sword. 2. a saw.

വാൾകാരൻ, ന്റെ. s. 1. A swordsman, a soldier arm-
ed with a sword. 2. a sawyer.

വാൾപലകക്കാരൻ, ന്റെ. s. A soldier armed with
a shield.

വാൾപാട, ിന്റെ. s. The length of a sword in distance.

വാൾപുലി, യുടെ. s. A rhinoceros.

വാൾമീൻ, നിന്റെ. s. The sword fish.

വാഴ, യുടെ. s. A plantain tree, Musa sapientia or para-
disiaca.

വാഴക്കാ, യുടെ. s. A green or unripe plantain.

വാഴക്കാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. A kind of large yam plant-
ed round plantain trees.

വഴക്കാലാ, യുടെ. s. A place from which plantain trees
have been cut away.

വാഴക്കുല, യുടെ. s. An entire bunch or cluster of plan-
tains.

വാഴച്ചീപ്പ, ിന്റെ. s. A comb, or section of a bunch
of plantains.

വാഴപ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. A ripe plantain.

വാഴപ്പിണ്ടി, യുടെ. s. The stem of a plantain tree.

വാഴപ്പൊള, യുടെ. s. The rind or bark of the plantain tree.

വാഴമാണം, ത്തിന്റെ. s. The large bulbous root of
the plantain tree.

വാഴയില, യുടെ. s. A plantain leaf.

വാഴാനിലം, ത്തിന്റെ. s. Uncultivated land, barren
or waste land.

വാഴി, യുടെ. s. A governor, a ruler.

വാഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.c. 1. To cause to govern. 2. to
appoint one to a high office or dignity. 3. to consecrate.

വാഴുന്നവർ, രുടെ. s. 1. Governors. 2. cultivators of
land. 3. inhabitants, dwellers.

വാഴുന്നു, ണു, വാൻ. v.a. 1. To reign, to govern. 2.
to cultivate, to farm. 3. to live. 4. to live well, happily,
prosperously, to fare well.

വാഴ്ച, യുടെ. s. 1. Reign, government. 2. cultivation,
culture, farming. 3. living well or prosperously.

വാഴ്ത്തൽ, ലിന്റെ. s. 1. Praising, lauding. 2. blessing,
congratulation.

വാഴ്ത്തുന്നു, ഴ്ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To praise, to laud. 2. to
bless, to wish one well.

വാഴ്വ, ിന്റെ. s. 1. Prosperity, health, and happiness.
2. blessing, wishing well.

വാറ, ിന്റെ. s. 1. A leather belt or thong. 2. a peon's
or soldier's belt. 3. an affix to verbs having the signifi-
cation of when. 4. a kind of fish.

വാറിട, യുടെ. s. A shred of a palmira leaf taken off
lengthwise.

വാറുമീൻ, നിന്റെ. s. A kind of fish.

വാറൊല, യുടെ. s. An anonymous writing on ola sus-
pended on trees or in any public place, a placard.

വാറ്റ, ിന്റെ. s. 1. Straining, pouring off, decanting. 2.
distilling.

വാറ്റൽ, ലിന്റെ. s. The act of straining, pouring off.

[ 713 ]
വാറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. 1. To strain, to pour off,
to decant. 2. to distil.

വി, A Sanscrit particle, prefixed to words of that language
and implying, 1. Certainty, ascertainment. 2. separation,
disjunction. 3. aversion, repugnance. 4. impatience,
intolerance. 5. variety, difference. 6. cause, motive. 7.
motion, progress. 8. privation. It generally corresponds
to the English adjuncts a, ex, dis, in, un, &c., and is
frequently an expletive.

വി, യുടെ. s. A bird in general. പക്ഷി.

വികങ്കതം, ത്തിന്റെ. s. The name of a small tree.
വൈയങ്കത.

വികചം. adj. Blown, opened, expanded, spread, as a
flower, &c. വിടൎന്ന.

വികടക്കാരൻ, ന്റെ. s. An opposer, a perverse, ob-
stinate, wicked, malicious, or ill-tempered person ; a
disturber; a meddler.

വികടൻ, ന്റെ. s. An opposer, a perverse, obstinate,
wicked, malicious or ill-tempered person, a disturber.

വികടമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be contrary,
perverse. 2. to disagree with the health.

വികടമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v.a. To pervert, to throw
obstacles in the way, to frustrate.

വികടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A malicious obstacle, or impe-
diment. 2. a contradiction. 3. disagreement, disunion.
4. opposition, perverseness; contrariness. adj. 1. Large.
great. 2. formidable, frightful, terrific. 3. contrary,
perverse. 4. changing in form or appearance.

വികടസരസ്വതി, യുടെ. s. One who speaks perversely,
one who speaks ill or blameably.

വികടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. 1. To throw impedi-
ments in one's way, to frustrate. 2. to contradict, to
oppose, to thwart. 3. to disturb.

വികടിപ്പ, ിന്റെ. s. See വികടം.

വികഥനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Irony, ironical or unmerit-
ed praise. 2. praise. 3. egotistical boasting.

വികമ്പിതം, &c. adj. 1. Trembling, tremulous, agitated.
ചഞ്ചലമുള്ള. 2. palpitating, heaving.

വികരം, ത്തിന്റെ. s. Sickness, disease. വ്യാധി.

വികരുണൻ, ന്റെ. s. An unmerciful, unfeeling man,
one destitute of compassion or tenderness.

വികൎത്തനൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2.
a son who has usurped his father's kingdom. പിതാവി
ന്റെ രാജ്യത്തെ അപഹരിച്ചവൻ.

വികൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. Pulling, drawing, attrac-
tion. വലിക്കുക.

വികലം. adj. 1. Defective, imperfect. ഊനമുള്ള. 2.
decayed, impaired, withered, waned. 3. confused, con-
founded, agitated. ചഞ്ചലപ്പെട്ട.

വികലാംഗൻ, ന്റെ. s. A cripple, one who is deformed
or maimed. അംഗഹീനൻ.

വികല്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Error, ignorance, mistake. തെ
റ്റ. 2. alternative, option. 3. doubt, indecision. സംശ
യം. 4. change. മാറ്റം.

വികല്പിതം. adj. 1. Optional, admitting of two uses. 2.
doubtful, undecided. സംശയമുള്ള.

വികസ, യുടെ. s. Bengal madder, Rubia manjith. മ
ഞ്ചട്ടി.

വികസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To blow, open, or
expand, as a flower. വിടരുന്നു. 2. to be spread abroad.

വികസിതം. adj. 1. Blown, as a flower, budded, opened,
expanded. വിടൎന്ന. 2. spread abroad.

വികസ്വരം, ത്തിന്റെ, &c. adj. Opening, expanding. വിടരുന്ന.

വികാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Change, transmutation, trans-
formation, alteration, or deviation from the natural state.
2. sickness, disease, change from a state of health. 3.
emotion, sensibility, passion, feeling, transition from the
natural or quiescent condition of the soul. 4. ugliness,
deformity. adj. 1. Ugly, deformed. 2. unnatural.

വികാരി, യുടെ. 1. The thirty-third year in the Hindu
cycle of sixty. 2. a Bicar of a church, an adopted phrase.

വികാശനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Opening, expanding,
blowing. വിടൎച്ച. 2. appearance, display. 3. loneliness.

വികാശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Display, manifestation, open
or splendid appearance. 2. opening, expanding. 3. bud-
ding, blowing, as a flower. വിടൎച്ച. 4. solitude, lonel-
iness, privacy. 5. pleasure, enjoyment. സുഖാനുഭവം.
6. ether, heaven. ആകാശം.

വികാസം, ത്തിന്റെ. s. Expanding display, expansion,
opening, budding, blowing. വിടൎച്ച.

വികാസി. adj. Expanding, opening, blowing, budding.

വികിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird in general. പക്ഷി.
2. scattering.

വികീരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gigantic swallow-wort,
Asclepias gigantea. എരിക്ക. 2. scattering, spreading
about or abroad. വിതറൽ.

വികുൎവ്വാണം, ത്തിന്റെ, &c. adj. Joyful, cheerful, happy. സ
ന്തൊഷമുള്ള.

വികൃതൻ, ന്റെ. s. 1. One who is sick, diseased. രൊഗി.
2. one who entertains a feeling of disgust, aversion, &c.

വികൃതം, ത്തിന്റെ. s. Disgust, aversion. രുചികെട.
adj. 1. Entertaining a feeling of disgust, averse, estrang-

[ 714 ]
ed. 2. sick, diseased. 3. imperfect, unfinished, incomplete.
4. changed, altered.

വികൃതി, യുടെ. s. A base, vile, wicked, depraved, filthy,
or nasty person, a liar.

വികൃതി, യുടെ. s. 1. Change, or alteration of any kind,
whether of purpose, mind, form, nature, &c. either per-
manent or temporary. മാറ്റം. 2. sickness, disease, change
from a state of health. രൊഗം. 3. fear, apprehension.
പെടി. 4. baseness, wickedness, depravity. ദുഷ്ടത. 5.
ill-naturedness, perverseness. 6. the twenty-fourth year
of the Hindu cycle of sixty. വികൃതികാട്ടുന്നു, To shew
ill-will or perverseness. വികൃതിപറയുന്നു, To speak
perversely, or wickedly.

വികൃതിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Filthiness, baseness, depra-
vity, corruption, grossness.

വികൊഷം, adj. Uncovered, denuded, unsheathed. ഊ
രിയ, നഗ്നമായുള്ള.

വിക്ക, ിന്റെ. s. An impediment in the speech.

വിക്കൻ, ന്റെ. s. A stammerer, one who has an impedi-
ment in his speech.

വിക്കൽ, ലിന്റെ. s. Stammering, speaking with diffi-
culty.

വിക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v a. 1. To stammer, to speak
with hesitation. 2. to rise in the throat, as water, &c.
when drunk hastily.

വിക്രമ, യുടെ. s. The fourteenth year in the Hindu
cycle of sixty.

വിക്രമൻ, ന്റെ. s. A hero, a valiant or brave man, a
warrior.

വിക്രമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Heroism, prowess, heroic
valour, bravery. 2. great power, or strength. 3. walking,
going, proceeding. 4. overpowering, overcoming, വിക്ര
മംകാട്ടുന്നു, To display one's valour or power.

വിക്രമശാലി, യുടെ. s. A hero, a valiant or brave man.

വിക്രമാദിത്യൻ, ന്റെ. s. The name of a celebrated
prince, the sovereign of Ougein: there are however many
princes of this name, and it has been applied to Raja
BHOJA, to SALIVÁHANA, to PRITHVI Raja, as well as to
five or six others; the name also occurs variously written,
as VICRAMA, ADITYA, VICRAMASÉNA, VICRAMASINHA
VICRAMÁRCA, &c.

വിക്രമാബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. The era supposed to have
been founded by VICRAMÁDITYA, still in use among the
Hindus, commencing 56 years before the Christian era.

വിക്രമാൎക്കൻ, ന്റെ. s. A name of a famous Hindu
sovereign, VICRAMÁDITYA.

വിക്രമി, യുടെ. s. 1. A hero, a valiant or brave man, a
warrior. 2. a lion. സിംഹം.

വിക്രയം, ത്തിന്റെ. s. Sale, selling, vending. ക്രയ
വിക്രയം, lit. Buying and selling, trade, traffic. കച്ച
വടം. വിക്രയംചെയ്യുന്നു, To sell, to vend. വില്ക്കു
ന്നു.

വിക്രയി, യുടെ. s. A seller, a vender. വില്ക്കുന്നവൻ.

വിക്രയികൻ, ന്റെ. s. A vender, a seller, a dealer.
വില്ക്കുന്നവൻ.

വിക്രാന്തൻ, ന്റെ. s. 1. A hero, a warrior. വിക്രമി.
2. a lion. സിംഹം.

വിക്രാന്തം, ത്തിന്റെ. s. Prowess, heroic strength and
valour. വിക്രമം.

വിക്രാന്തി, യുടെ. s. 1. Prowess, lieroic strength and
valur. 2. great power or strength. വിക്രമം.

വിക്രാന്തിമാൻ, ന്റെ. s. A hero, a warrior. വിക്രമി.

വിക്രായികൻ, ന്റെ. s. A vender, a seller. വില്ക്കുന്ന
വൻ, കച്ചവടക്കാരൻ.

വിക്രിയ, യുടെ. s. Change of mind, form, purpose, &c.
മനാമാറ്റം.

വിക്രീതം. adj. Sold, vended. വില്ക്കപ്പെട്ട.

വിക്രെതാ, വിന്റെ. s. A vender, a seller. കച്ചവട
ക്കാരൻ.

വിക്രെയം, adj. Vendible, saleable, വില്ക്കത്തക്ക.

വിക്ലബം, adj. Overcome with fear or agitation; con-
fused, confounded, lost, bewildered. പരിഭ്രമിക്കപ്പെട്ട.

വിഖ്യാതൻ, ന്റെ. s. One well known, a celebrated
man. പ്രസിദ്ധൻ.

വിഖ്യാതം, &c. adj. Iamous, notorious, known. പ്ര
സിദ്ധമായുള്ള.

വിഖ്യാതി, യുടെ. s. Fame, celebrity, notoriety. കീൎത്തി,
ശ്രുതി.

വിഖ്യാപതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Explaining, expounding,
exposition. പൊരുൾതിരിപ്പ. 2. communicating, de-
claring. അറിയിക്കുക.

വിഗതനാസികൻ, ന്റെ. s. One deprived of his nose.
മൂക്കില്ലാത്തവൻ.

വിഗതനെത്രൻ, ന്റെ. s. One depyrived of his eyes.
കണ്ണില്ലാത്തവൻ.

വിഗതൻ, ന്റെ. s. One who is gone, departed,
separated. വെർപെട്ടവൻ.

വിഗതം, &c. adj. 1. Gloomy, dark, obscured. 2. gone,
departed, disappeared, severed, parted.

വിഗതവസ്ത്ര, യുടെ. s. A naked woman.

വിഗതായുധൻ, ന്റെ. s. One deprived of this weapons,
an unarmed man.

[ 715 ]
വിഗതാൎത്തവ, യുടെ. s. A woman past child learing.
പെറുമാറിയവൾ.

വിഗതി, യുടെ. s, Returning, going backwards. പി
ന്നാക്കംപൊക.

വിഗൎഹണം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, abusing, censure,
reproach. ശകാരം.

വിഗൎഹിതം, &c. adj. 1. Abused, reviled. 2, low, vile,
base. ശകാരിക്കപ്പെട്ട.

വിഗളിതം. adj. 1. fallen, dropped, oozed. 2. removed.

വിഗാഡം, &c. adj. Immersed, plunged, battled, bathing.
മുഴുകപ്പെട്ട.

വിഗാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ill-report, detraction, scan-
dal. അപശ്രുതി. 2. censure, reproach. കുത്സനം.

വിഗ്രൻ, ന്റെ. s. One who is noseless. മൂക്കില്ലാത്ത
വൻ.

വിഗ്രം, &c. adj. Noseless. മൂക്കില്ലാത്ത.

വിഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. The body. ദെഹം. 2. ex-
tension, diffusion. പരപ്പ. 3. an idol, an image. 4. form,
shape. രൂപം. 5. war, battle, contest. യുദ്ധം.

വിഗ്രഹാരാധന, യുടെ s. Idolatry, the worship of
images.

വിഗ്രഹാരാധനക്കാരൻ, ന്റെ. s. An idolater, a
worshipper of images.

വിഘസം, ത്തിന്റെ. s. 1. The residue, or remains of
food which has been offered to the gods, to the manes,
to a venerable guest; or to a spiritual preceptor, ഉഛി
ഷ്ടം. 2. food in general. ഭക്ഷണം.

വിഘാതം, ത്തിന്റെ. s. 1. An impediment, in obstacle;
a prohibition, prevention or obstruction. തടവ. 2. de-
struction. നാശം.

വിഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. Impediment, obstacle, hindrance.
വിഘ്നപ്പെടുത്തുന്നു, വിഘ്നംവരുത്തുന്നു, To hinder,
to impede, to obstruct; to prevent; to raise an obstacle,
to cause an impediment. വിഘ്നപ്പെടുന്നു. To be hin-
dered, or impeded; to be obstructed.

വിഘ്നരാജൻ, ന്റെ. s. A name of GENÉSA ask, ഗണ
പതി.

വിഘ്നെശൻ, ന്റെ. s. A name of GENÉSA. ഗണപ
തി.

വിങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. Throbbing with pain, ache.

വിങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. 1. 2. To throb with pain, to
ache. വിങ്ങിപറയുന്നു, To complain from pain, to
grieve.

വിചകിലം, ത്തിന്റെ. s. A particular kind of jasmine.

വിചയനം, ത്തിന്റെ. s. Search, research, seeking.
അന്വെഷണം.

വിചയം, ത്തിന്റെ.s. Search, research. അന്വെഷ
ണം.

വിചൎച്ചിക, യുടെ. s. Scab, herpes, itch. ചിരങ്ങ.

വിചലം, &c. adj. Unsteady, unfixed; moving, going.
ചലനമുള്ള.

വിചക്ഷണൻ, ന്റെ. s. 1. A learned person or
Pundit, a holy teacher. വിദ്വാൻ. 2. one who is wise,
learned, clever, able, sensible. അറിവുള്ളവൻ.

വിചക്ഷണം, &c. adj. 1. Wise, learned, clever, able,
sensible. 2. proficient, skilful. അറിവുള്ള.

വിചാരക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An inquirer, an investiga-
tor. 2. a superintendent; a manager, a conductor. 3. a
counsellor.

വിചാരണകൎത്താവ, ിന്റെ. s. 1. An inquirer, an
investigator. 2. a superintendent.

വിചാരണ, യുടെ. s. 1. Investigation, inquiry, deli-
beration, the exercise of judgment or decision after due
examination or discussion. 2. superintendance, manage-
ment. വിചാരണ ചെയ്യുന്നു, To investigate, to in-
quire into, to deliberate, to make examination. ദൈവ
വിചാരണ, Divine providence, dispensation.

വിചാരം, ത്തിന്റെ. s. The exercise of judgment or
reason, on a present subject, investigation, consideration,
deliberation. 2. discussion, dispute. 3. thought, re-
flection. 4. superintendance, management, charge. 5.
grief, sorrow; care, solicitude, anxiety. വിചാരപ്പെടു
ന്നു, വിചാരം പിടിക്കുന്നു, 1. To care, to be anxious
or solicitous, to take thought for, to be concerned. 2. to
be sorrowful.

വിചാരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To investigate, to
inquire into, to search out. 2..to think, to consider, to
reason, to reflect, to deliberate upon. 3. to manage, to
superintend, to conduct. 4. to condole with; to console.
5. to take care. 6. to provide or procure.

വിചാരിതം, &c. adj. Investigated, judged, discussed.
വിചാരിക്കപ്പെട്ട.

വിചാരിപ്പ, ിന്റെ.s. Superintendance, management,
stewardship.

വിചാരിപ്പുകാരൻ, ന്റെ.s. A superintendent, ma-
nager, a steward:

വിചാൎയ്യം, adj. 1. To be investigated, or inquired into.
2. manageable. വിചാരിപ്പാനുള്ള.

വിചികിത്സ, യുടെ. s. 1. Doubt, uncertainty. സംശ
യം. 2. error, mistake. തെറ്റ.

വിചികിൎഷ, യുടെ. s. Desire to obtain, desire to make,
ഉണ്ടാക്കുവാനുള്ള ആഗ്രഹം.

[ 716 ]
വിചിത്രം, ത്തിന്റെ. s. Any thing variegated, beautiful,
or wonderful. adj. 1. Variegated, spotted. 2. beautiful,
handsome. 3. wonderful, surprising.

വിച്ച, യുടെ. s. 1. Wonder, surprise. 2. a play.

വിച്ചക്കളീ, യുടെ. s. A kind of play of young children.

വിഛന്ദകം, ത്തിന്റെ. s. A building of several stories
and surrounded by a portico, or having a portico to the
east, and west only; a palace, a temple.

വിഛായം, ത്തിന്റെ. s. The shadow of a flock of birds.

വിഛിത്തി, യുടെ. s. Loss, disappearance, destruction.
നാശം

വിഛിന്നം, adj. 1. Disunited, parted, portioned, divided.
വെർപെട്ട. 2. shared equally. വിഭാഗിക്കപ്പെട്ട. 3.
cut, separated, severed, scattered. ഖണ്ഡിക്കപ്പെട്ട.

വിഛെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Separation, disjunction,
removal. വെർപാട. 2. prohibition, prevention. വി
രൊധം. 3. dividing, cutting. 4. the division of a book.
a section, a chapter. കാണ്ഡം.

വിജനനം, ത്തിന്റെ. s. Birth, bearing, delivery. ജ
നനനം.

വിജനപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A solitary, or desert
place. 2. an uninhabited country.

വിജനം, ത്തിന്റെ. s. A private, lonely or solitary place.

വിജയ, യുടെ. s. 1. The twenty-seventh year, in the
Hindu cycle of sixty. 2. a peculiar lunar day; the third,
eighth or thirteenth day of a lunar fortnight; it is also
applied to the tenth day of the light half of the month
Aswini (Sept-Oct.) on which the image of Durga, set up
during the great festival in honour of her, is cast into the
water. 3. hemp, Cannabis sativa. കഞ്ചാവ.

വിജയച്ഛന്ദം, ത്തിന്റെ. s. A kind of necklace of
504 rows or strings.

വിജയദശമി, യുടെ. s. A peculiar lunar day. See വി
ജയ, 2nd meaning.

വിജയനഗരം, ത്തിന്റെ. s. Vizayanagaram, a town
in the Vizagapatam district.

വിജയൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Arjuna. അൎജ്ജു
നൻ 2. the porter at Vishnu's gate. വിഷ്ണുവിന്റെ
വാതിൽ കാവല്ക്കാരൻ.

വിജയം, ത്തിന്റെ. s. Conquest, triumph, victory.

വിജയി, യുടെ. s. A conqueror, one who is victorious,
triumphant. ജയിച്ചവൻ

വിജയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To conquer, to gain
the victory, to defeat, to overcome.

വിജാനൻ, ന്റെ. s. A wise, learned, sensible man.
അറിവുള്ളവൻ.

വിജിഗീഷ, യുടെ, s. Desire of victory, anxiety to
overcome or conquer. ജയിപ്പാനുള്ള ആഗ്രഹം.

വിജിതം, &c. adj. Desirous to conquer or overcome;
hence signifying a warrior, an invader, an antagonist, a
disputant, an opponent in general. ജയത്തിന ആഗ്ര
ഹമുള്ള.

വിജിതം, &c. adj. Conquered, overcome, defeated. ജ
യിക്കപ്പെട്ട.

വിജിലം. adj. Sauce or condiments, &c. mixed with the
water of boiled rice.

വിജൃംഭണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pastime, sport, especi-
ally amorous. ഉല്ലാസം. 2. opening, expanding, blos-
soming, unfolding. വിടൎച്ച.

വിജൃംഭിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To open, to unfold,
to expand. വിടരുന്നു.

വിജൃംഭിതം. adj. Expanded, opened, unfolded. വിടര
പ്പെട്ട. s. 1. Wish, desire. ആഗ്രഹം. 2. pastime,
sport. ഉല്ലാസം.

വിജ്ഞപ്തി, യുടെ. s. Information, representation, re-
spectful communication of information or opinion on
any subject. ബൊധിപ്പിക്കുക.

വിജ്ഞം, &c. adj. 1. Skilful, able, clever, conversant.
വിദഗ്ദ്ധം. 2. wise, learned. അറിവുള്ള.

വിജ്ഞതം, &c. adj. Celebrated, famous, known; notori-
ous. ശ്രുതിപ്പെട്ട.

വിജ്ഞാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Knowledge, science, learn-i
ng; worldly knowledge or wisdom, that which compre-
hends any subject; also the being conversant with the
arts of painting, architecture, &c. and with books, works
on law and other branches of science and literature. 2.
business, employment.

വിജ്ഞാനി, യുടെ. s. A skilful, clever, conversant person.
വിദഗ്ദ്ധൻ.

വിജ്ഞാപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Teaching, instruction,
communication of knowledge not religious. പഠിപ്പിക്കു
ക. 2. address, representation, communication, solicita-
tion, or application. അറിയിപ്പ.

വിജ്ഞാപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To teach, in-
struct. പഠിപ്പിക്കുന്നു. 2. to represent, address, com-
municate, apply, or solicit. അറിയിക്കുന്നു.

വിജ്ഞാപിതം, &c. adj. 1. Taught, instructed. പഠി
പ്പിക്കപ്പെട്ട. 2. communicated, represented. അറിയി
ക്കപ്പെട്ട.

വിജ്ഞാപെശ്വരീയം, ത്തിന്റെ. s. The famous book
in Hindu law, also named Mitachera, written by വി
ജ്ഞാപെശ്വരൻ.

[ 717 ]
വിജ്ഞെയം. adj. Cognizable, comprehensible, what is
to be or may be known or understood. അറിയപ്പെടു
വാൻ തക്ക.

വിട, യുടെ. s. 1. Leave, dismission, sending. 2. വിട
വാങ്ങുന്നു, To take leave to go.

വിടകൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. 1. To go. 2. to say,
to speak (honorific;) a term used by inferiors in speak-
ing to superiors.

വിടക്ക, ിന്റെ. s. 1. The dead body of an animal. 2.
decay. 3. badness.

വിടങ്കം, ത്തിന്റെ. s. An aviary, a dove-cot. പ്രാക്കൂ
ട, പക്ഷിക്കൂട.

വിടൻ, ന്റെ. s. 1. A cheat, a rogue. ധൂൎത്തൻ. 2. a
debaucher, a gallant, a lover. കാമുകാനുചരൻ.

വിടപം, ത്തിന്റെ. s. 1. The expansion of a tree, or
its branches with new shoots. മരത്തിന്റെ പടൎപ്പ.
2. expansion, spreading. പടൎപ്പ. 3. a shrub, a bush. കു
റുന്തൂവൽ. 4. a new shoot. 5. a clump, a cluster. മര
ക്കൂട്ടം. 6. the perinæum or septum of the scrotum.

വിടപി, യുടെ. s. 1. A tree. വൃക്ഷം. 2. the large In-
dian fig-tree, Ficus Indicus. പെരാൽ.

വിടരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. 1. To blow, open or ex-
pand, as a flower. 2. to open, to split, to separate.

വിടൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v.a. & n. 1. To open, to split,
to burst asunder. 2. to separate, to be divided. 3. to
spread, to open out, to open, to unfold.

വിടൎച്ച, യുടെ. s. Opening, splitting, cleaving, rending,
a fissure.

വിടൎത്തുന്നു, ൎത്തി, വാൻ. v. a. 1. To open, to split. 2.
to separate, to divide.

വിടൎപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A division, a cleft, a crack, a rent.
2. separation, parting.

വിടർവ, ിന്റെ. s. See the last.

വിടല, യുടെ. s. A cocoa-nut nearly ripe.

വിടവ, ിന്റെ. s. 1. An opening, an aperture, a breach,
a gap. 2. a crevice, a crack, a cleft, a fissure, a narrow
opening. 3. breach of friendship, separation, disagree-
ment, disunion.

വിടവഴക്കം, ത്തിന്റെ. s. Taking leave to go.

വിടവഴങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. a. To take leave to go.

വിടവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be cracked, to
be opened ; to be divided, cleft, split, broken. 2. to dis-
agree, to separate.

വിടാതെ, A negative particle meaning, Incessantly,
without intermission, or stopping.

വിടുക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. a. See വിടൎക്കുന്നു.

വിടുതൽ, ലിന്റെ. s. 1. Sending, dismissing. 2. liberty,
release.

വിടുകയ്യൻ, ന്റെ. s. An abandoned character, a riot-
ous liver, a prodigal.

വിടു. adj. In composition only, Abandoned, vile, mean,
base.

വിടുതി, യുടെ. s. A lodging, a temporary residence. വി
ടുതി പിടിക്കുന്നു, To lodge, to abide for a short time,
to stay.

വിടുതിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A guest, a lodger.

വിടുതിമുറി, യുടെ. s. A lodging room, a guest-chamber.

വിടുതിസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A lodging place or room.

വിടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To open, to spread.
2. to break, to crack.

വിടുധൂൎത്തൻ, ന്റെ. s. An abandoned character, a
riotous liver, a prodigal.

വിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To become loose, slack,
separate or untied, to part. 2. to open, to expand. 3. to
shoot, to put forth as a root. 4. to cease, to terminate.
v.a. 1. To set at liberty, to let go, to let loose; to loosen,
to slacken; to untie, to undo. 2. to leave, to quit, relin-
quish, abandon, or give up. 3. to depart. 4. to shoot, or
discharge. 5. to forget. 6. to pardon, to remit, to cancel. 7.
to send. വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു, To surrender, to deliver up,
to give, to remit, to abate. വിട്ടുകളയുന്നു, To omit, to
leave off, to quit entirely. വിട്ടൊഴിയുന്നു, To leave, to
abandon. വിട്ടുപൊകുന്നു, 1. To leave. 2. to forget. 3.
to omit.

വിടുപണി, യുടെ. s. Service, servitude, dependance.

വിടുഭൊഷൻ, ന്റെ. s. A perfect fool.

വിടുവാക്ക, ിന്റെ. s. Useless or unprofitable language,
idle talk.

വിടുവായൻ, ന്റെ. s. A babbler, an idle talker; one
who talks much.

വിടുവിഡ്ഡി, യുടെ. s. A perfect fool.

വിടുവെർ. രിന്റെ. s. The root of a tree, a fibrous root.

വിട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A tie-beam in a roof.

വിഡം, ത്തിന്റെ. s. A factitious salt procured by boil-
ing soil found near the sea shore, or any earth impreg-
nated with saline particles.

വിഡംഗം, ത്തിന്റെ. s. A vegetable and medicinal
substance considered of great efficacy in vermifuge. വി
ഴാൽ.

വിഡംബനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Afflicting, distressing.
2. imitation, copying, especially assuming a similar ap-
pearance or dress.

[ 718 ]
വിഡൌജസ഻, ിന്റെ. s. A name of Indra. ഇന്ദ്രൻ.

വിഡ്വരം, ത്തിന്റെ. s. A tame or village hog. നാട്ടു
പന്നി.

വിഡ്വരാഹം, ത്തിന്റെ. s. A village or tame hog. നാ
ട്ടുപന്നി.

വിഡ്ഡി, യുടെ. s. A fool. ഭൊഷൻ.

വിഡ്ഢിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Folly. ഭൊഷത്വം.

വിണ്ണ, ിന്റെ. s. Heaven, the etherial region. ആകാശം.

വിണ്ണ, യുടെ. s. S. Greediness, eagerness of appetite or
desire.

വിണ്ണർ, രുടെ. s. plu. Deities. ദെവകൾ.

വിണ്ണർകൊൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വിത, യുടെ. s. Sowing, dispersion of seed. വിതപിടി
ക്കുന്നു, Seed sown to take root, to grow.

വിതച്ചടി, യുടെ. s. Harrowing after sowing. വിതച്ച
ടിക്കുന്നു, To plough or harrow after sowing.

വിതണ്ഡ, യുടെ. s. 1. Criticism; refutation, subverting
another's opinion or interpretation, and establishing one's
own. 2. hostility. 3. an esculent root, Arum colocasia.

വിതതം. adj. 1. Spread, expanded, stretched. വിടര
പ്പെട്ട. 2. pervaded, diffused. വ്യാപിക്കപ്പെട്ട.

വിതതി, യുടെ. s. 1. A quantity, collection, or multitude.
2. a clump, a cluster (of trees, &c.) കൂട്ടം. 3. spreading,
expansion. പരപ്പ.

വിതഥം, ത്തിന്റെ. s. A falsehood, a lie. ഭൊഷ്ക.
adj. False, untrue. സത്യമില്ലാത്ത.

വിതംസം, ത്തിന്റെ. s. A cage, a net, a chain or any
apparatus for confining beasts or birds. കൂട.

വിതരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gift, donation. ദാഹം.
2. cleverness, ability. മിടുക്ക. 3. abandoning, quitting.
വിട്ടൊഴിയുക.

വിതൎക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reasoning, discussion, deli-
beration. 2. doubt; perverse speech, controversy. 3. con-
sideration of probabilities, mental anticipation of alterna-
tives, conjecture.

വിതൎദ്ധി, യുടെ. s. 1. A raised quadrangular building,
a sort of covered terrace of wood in the centre of the
courtyard of a temple or palace. 2. a quadrangular resting
place made of wood, a seat, a bench. 3. a place in a
courtyard for sitting in or standing under. 4. a floor on
four pillars or posts in the midst of a quadrangular house.
5. a terrace furnished with pillars, a verandah, a balcony.

വിതറൽ, ലിന്റെ. s. Seattering, strewing, dispersing,
disperging.

വിതറുന്നു, റി, വാൻ. v.a. To scatter, to disperge, to
strew, to disperse.

വിതസ്തി, യുടെ. . A long span measured by the ex-
tended thumb, and little finger, considered equal to
twelve fingers. നെടുഞ്ചാൺ.

വിതാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. An awning, a canopy. മെ
ല്ക്കെട്ടി. 2. a tester, a ceiling. മെൽതട്ട. 3. spreading,
expansion. വിസ്താരം. 4. sacrifice, offering, oblation.
യാഗം. 5. a kind of metre. 6. leisure, rest, interval of
occupation.

വിതാനിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To spread, to adorn
with a canopy.

വിതുന്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. A potherb, Marsilia quadri-
folia. 2. a tree, Grislea tomentosa. ധാതകി. 3. another
plant. അപരാജിതം.

വിതുന്നകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Flacourtia cata-
phracta. താലീശപത്രം. 2. coriander seed. കൊത്ത
മ്പാലയരി. 3. blue vitriol. തുരിസ.

വിതുമ്പൽ, ലിന്റെ. s. Desiring, longing for.

വിതുമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. a. To desire, to long for.
വിതുമ്പികരയുന്നു, To cry for.

വിൽ, ത്തിന്റെ. s. 1. One who is clever, able, skilful,
conversant. സമൎത്ഥൻ. 2. a conqueror.

വിത്ത, ിന്റെ. s. 1. Seed of plants. 2. race, posterity. വി
ത്തിടുന്നു, To sow, or plant seed.

വിത്തനാഥൻ, ന്റെ. s. A wealthy or rich man. ദ്ര
വ്യസ്ഥൻ.

വിത്ത, ത്തിന്റെ. s. Wealth, property, substance,
thing, riches. സമ്പത്ത. adj. 1. Investigated, examin-
ed, discussed, judged. 2. known, notorious, famous. 3.
gained, acquired.

വിത്തര, യുടെ. s. A certain rent paid by a cultivator
to the landlord or proprietor, or as tax to the Govern-
ment, amounting to half the quantity of seed sown.

വിത്തി, യുടെ. s. 1. Discussion, discrimination, judg-
ment. 2. knowledge. അറിവ. 3. gain, acquisition. സ
മ്പാദ്യം. 4. probability, likelihood.

വിത്തുകാൽ, ലിന്റെ.s. A certain rent or tax amount-
ing to a quarter of the seed sown.

വിത്ത്കെട്ടൽ, ലിന്റെ. s. Moistening seed for sow-
ing.

വിത്തുകൊട്ട, യുടെ. s. A seed basket in which seed is
moistened for sowing.

വിത്തുപാട, ിന്റെ. s. The quantity of ground sown.

വിത്തുപാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A certain rent on land a-
mounting to the quantity of seed sown.

വിത്തുപാതി, യുടെ. s. An agreement entered into be-
tween the cultivator and the proprietor of land, the

[ 719 ]
proprietor allowing the cultivator half the quantity of
seed and receiving half the produce.

വിത്തുമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Harrowing after sow-
ing. 2. changing seed.

വിത്തെറ്റി, യുടെ. s. A kind of large wooden scraper
used in collecting corn together.

വിത്തെശൻ, ന്റെ. s. 1. A name of CUBÉRA the god
of wealth. കുബെരൻ. 2. a rich man. ധനവാൻ.

വിത്രസ്തം, &c. adj. Frightened, alarmed, afraid. ഭയ
പ്പെട്ട.

വിത്രാസം, ത്തിന്റെ. s. Fear, alarm. പെടി.

വിത്സന്തം, ത്തിന്റെ. s. A bird in general. പക്ഷി.

വിദഗ്ദ്ധത, യുടെ. s. 1. Sharpness, shrewdness, clever-
ness, wit. സാമൎത്ഥ്യം. 2. intrigue.

വിദഗ്ദ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. A learned or clever man, a
scholar. സമൎത്ഥൻ, വിദ്വാൻ. 2. one who is skilful
shrewd, witty. 3. an intriguer, a libertine.

വിദഗ്ദ്ധം, &c. adj. 1. Clever, shrewd, sharp, knowing,
witty. സാമൎത്ഥ്യമുള്ള. 2. intriguing.

വിദരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tearing, rending. പിളൎക്കുക.
2. the Indian prickly pear, Cactus Indicus. ഇലക്കള്ളി.

വിദലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A shallow basket made of
split bamboos, a vessel of wicker work. ധാന്യപാത്രം.
2. split peas. മുല്ഗം. 3. pomegranate bark.

വിദളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Split peas or pulse. 2. pome-
granate bark. 3. a piece of any split substance. പൂള ഇ
ത്യാദി. 4. dividing, splitting, separating. പിളൎക്കുക. 5.
a shallow basket made of split bamboos, a vessel of wick-
er work. ധാന്യപാത്രം.

വിദൎഭ, യുടെ. s. 1. A district and city, said to be to the
S. W. of Bengal, and supposed by Wilford to be Berar
proper. 2. a dry or desert soil.

വിദ്വാരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tree or rock in the mid-
dle of a stream, dividing its course. 2. a hole or pit for
water sunk in the bed of a dry river, &c. ആറ്റുമണ
ലിൽ കുഴിച്ചകുഴി.

വിദാരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tearing, breaking, split-
ting, severing, dividing, പിളൎക്കുക, ചീന്തുക. 2. pain-
ing, afflicting. വെദനപ്പെടുത്തുക. 3. killing, slaying.
വധം.

വിദാരി, യുടെ. s. 1. A plant, Hedysarum gangeticum.
2. Asiatic Gmelina, Gmelina Asiatica. 3. the panicled
bindweed, Convolvulus paniculatus. വെണ്മുതുക്ക.

വിദാരിക, യുടെ. s. A plant, Hedysarum alhagi.

വിദാരിഗന്ധ, യുടെ. s. A plant, Hedysarum gange-
ticum. ദീൎഗ്ഘമൂല.

വിദിതം, adj. 1. Known, understood. അറിയപെട്ട. 2.
promised, agreed, assented. പ്രതിജ്ഞചെയ്യപ്പെട്ട. 3.
represented, submitted, solicited.

വിദിമരം, ത്തിന്റെ. s. A tree, the smooth-leaved myxa,
Cordia myxa.

വിദിശ, യുടെ; or വിദിൿ, ിന്റെ. s. An intermediate
point of the compass.

വിദീൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. adj. 1. Torn, split, burst, broken. കീറപ്പെട്ട.
2. expanded, opened. തുറക്കപ്പെട്ട.

വിദു, വിന്റെ. &. The hollow between the frontal globes
of an elephant. ആനയുടെ മസ്തകത്തിൻ മദ്ധ്യം.

വിദുട`, ട്ടിന്റെ. s. An intelligent or learned man.

വിദുരൻ, ന്റെ. s. 1. An intelligent, learned or clever
man. അറിവുള്ളവൻ. 2. the younger brother of DHRI
TARÁSHTRA, and counsellor of DURYODHANA. 3. a liber-
tine, an intriguer.

വിദുരം, &c. adj. Wise, knowing, intelligent. അറിവുള്ള.

വിദുഷി, യുടെ. s. A learned female. അറിവുള്ളവൾ.

വിദുളം, ത്തിന്റെ. s. A sort of reed, Calamus rotang,
also the same growing in water. ആറ്റുവഞ്ഞി.

വിദൂരം. adj. Very far or remote.

വിദൂഷകൻ, ന്റെ. s. 1. An actor, especially, an in-
terlocutor in the prelude or prologue to a drama. 2. a
detractor or an abuser of other people. ദൂഷണക്കാര
ൻ. 3. a wag, a jester.

വിദൂഷണം, ത്തിന്റെ. s. Censuring, reviling, abuse,
satire.

വിദെഹ, യുടെ. s. A district in the province of Behar,
corresponding with the ancient Mithila and the modern
Tirhut.

വിദെഹം. adj. Incorporeal, without body. ദെഹമില്ലാ
ത്ത.

വിദ്ധകൎണം, ത്തിന്റെ. s. The name of a plant, Cis-
sampelos hexandra. വാട.

വിദ്ധം, &c. adj. 1. Bored, perforated, pierced. തുളക്ക
പ്പെട്ട. 2. thrown, cast, directed, sent. അയക്കപ്പെട്ട.
3. like, resembling. സമമായുള്ള. 4. opposed, impeded.
വിരൊധിക്കപ്പെട്ട. 5. beaten, whipped. അടിക്കപ്പെട്ട.

വിദ്യ, യുടെ. s. 1. Science, knowledge, learning, whether
sacred or profane, though more especially the former ;
it is sometimes classed into fourteen divisions; or the four
Védas, the six Védangas or grammar, astronomy, &c.
the Puránas as the eleventh class, and the Mimánsa or
theology, Nyáya or logic, and Dharma or law, as the
remaining three. 2. art. 3. magic, juggling.

[ 720 ]
വിദ്യമാനം, ത്തിന്റെ. s. Circumstance, situation, con-
dition, being, being present or in existence.

വിദ്യാധാനം, ത്തിന്റെ.s. Property acquired by science,
as instruction, &c.

വിദ്യാധരൻ, ന്റെ. s. A demi-god of a particular order
or class.

വിദ്യാഭ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. Exercise in sciences, study
of arts and sciences, experimental science.

വിദ്യാൎത്ഥി. adj. Desirous of acquiring science, whether
sacred or profane, though more especially the former. s.
A student.

വിദ്യുജിഹ്വൻ, ന്റെ. s. The name of a certain king
and brother-in-law of Ráwana.

വിദ്യുത്ത, ിന്റെ. s. Lightning. മിന്നൽ പിണർ.

വിദ്യുന്മാല, യുടെ. s, A flash of lightning. മിന്നൽ
പിണർ.

വിദ്യുന്മാലി, യുടെ. s. A cloud. മെഘം.

വിദ്യൊതം, ത്തിന്റെ. s. Shining, brightness. പ്രകാ
ശം.

വിദ്യൊതിതം. adj. Shining, vivid, bright. പ്രകാ
ശിക്കപ്പെട്ട.

വിദ്രധി, യുടെ. s. Phlegmonoid inflammation, especi-
ally deep seated, or internal abscess. ഒരു രോഗം.

വിദ്രവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Flight, retreat, escape, run-
ning away. ഒടുക. 2. intellect, understanding. ബുദ്ധി.
s. censure, blame, reproach. നിന്ദ. 4. liquifaction. 5.
flowing out, oozing. ഇറ്റു വീഴുക.

വിദ്രാവണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Liquifaction. 2. flowing
out. 3. oozing.

വിദ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Flight, retreat, running away.
ഓടിപ്പൊകുക.

വിദ്രവ്യം. adj. To be liquified, &c.

വിദ്രുതം. adj. 1. Liquid, liquified as an oily or metallic
substance on being heated. ഉരുകിയ. 2. flown, fled.

വിദ്രുമം, ത്തിന്റെ, s. 1. Coral. പവിഴം. 2. a young
sprout or shoot. മുള.

വിദ്രുമലത, യുടെ. s. A sort of vegetable perfume. പ
വിഴക്കൊടി.

വിദ്വാൻ, ന്റെ. s. A learned man, a man of let-
ters, a sage, a theologian, an intelligent or wise man;
a Pundit, a scientific man. പണ്ഡിതൻ.

വിദ്വിഷത്ത, ിന്റെ. s. An enemy, an adversary. ശത്രു.

വിദ്വെഷണം, ിന്റെ. s. Resentment, hatred, enmity.
വൈരം.

വിദ്വെഷം, ത്തിന്റെ. s. Enmity, hatred, resentment.
വൈരം.

വിദ്വെഷി, യുടെ. s. An enemy, an adversary, a per-
secutor. വൈരി.

വിധ, യുടെ. s. See വിധം.

വിധനുഷ്കൻ, ന്റെ. s. An archer deprived of his bow.

വിധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Manner, way, mole. 2. kind,
sort. 3. form, formula, rule. 4. folder, the food of horses,
elephants, &c. 5. prosperity, thriving, 6. hire, wages.
7. act, action.

വിധവ, യുടെ. s. A widow.

വിധവാപുത്രൻ, ന്റെ. s. A widow's bastard.

വിധാതാ, വിന്റെ. s. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

വിധാതൃഭൂ, വിന്റെ. s. Nádreda, the M uni and son of
BRAHMA. നാരദൻ.

വിധാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Way, form, manner, mode.
2. contrivance, expedient, means, method. 3. rule, pre-
cept, ordinance, injunction. 4. evenness, levelness.

വിധി, യുടെ. s. 1. A sacred precept, an act or rite pre-
scribed by the Vedas for effecting certain consequences.
2. rule, usage, form, formula. 3. destiny, fate, luck. 4, a
decree, determination, order, injunction, command. നി
യൊഗം. 5. judgment, decision, sentence. തീൎപ്പ. 6.
an act, or action. 7. a name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.
8. a text, sentence in some authority of law or religion.
9. the fourth asterism. രൊഹണി. വിധിനിഷെധ
ങ്ങൾ, Rule and exception. വിധിപ്രകാരം, According
to rule, conformably to established ordinances.

വിധികൎത്താവ, ന്റെ. s. A judge.

വിധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To decree, to judge.
2. to order, to command. 3. to decide, to sentence, to
doom, to destine. 4. to do.

വിധിദൎശി, യുടെ. s. A priest whose business at a sa-
crifice is, to see that every thing is done according to the
prescribed rules and to correct any deviation from them.

വിധിപെൎപ്പ, ിന്റെ. s. Copy of a decree.

വിധിവശം, ത്തിന്റെ. s. Fate, destiny, or doom.

വിധിവിഹിതം, ത്തിന്റെ. s. The will of BRAHMA.

വിധു, വിന്റെ. s. 1. The moon. ചന്ദ്രൻ. 2. VISHNU.
വിഷ്ണു. 3. camphor. കൎപ്പൂരം. 4. a name of BRAHMA.
ബ്രഹ്മാവ.

വിധുതം. adj. Left, abandoned, relinquished. ഉപെ
ക്ഷിക്കപ്പെട്ട, വിടപ്പെട്ട.

വിധുനൂദൻ, ന്റെ. s. Ráhu, the personified ascend-
ing node. രാഹു.

വിധുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Separation. വെൎപാട. 2. a
gitation of mind from terror, or distress. പരിഭ്രമം. adj.
1. Agitated, distressed, overcome with anxiety, distress,

[ 721 ]
&c. 2. bewildered, confused (with fear, liquor, &c.)

വിധുവനം, ത്തിന്റെ. s. Trembling, tremor. വിറയ
ൽ, ഇളക്കം.

വിധൂതം, &c. adj. 1. Shaken, trembling, tremulous, un-
steady. ഇളക്കപ്പെട്ട. 2. abandoned. വിടപ്പെട്ട.

വിധൂനനം, ത്തിന്റെ. s. Shaking, trembling, tremor.
വിറയൽ, ഇളക്കം.

വിധൃതം. adj. 1. Seized, held. 2. withheld, restrained.
പിടിപ്പെട്ട.

വിധെയൻ, ന്റെ. s. One who is compliant, obedient,
docile, governable. ചൊല്ലുകെൾക്കുന്നവൻ.

വിധെയം, &c. adj. Compliant, tractable, obedient, do-
cile, governable. ഇണക്കമുള്ള. s. Power, possession.

വിധ്വംസനം, ത്തിന്റെ. s. Aversion, disrespect, en-
mity, dislike.

വിധ്വംസം, ത്തിന്റെ. s. See the last.

വിന. ind. Without, except. കൂടാതെ.

വിനത, യുടെ. s. The wife of Casyapa and mother of
ARUNA and GARUDA. ഗരുഡന്റെ മാതാവ.

വിനതം, &c. adj. 1. Bent, bowed, stooping. കുനിഞ്ഞ. 2.
crooked, curved. വളഞ്ഞ. 3. humble, modest. അടക്ക
മുള്ള.

വിനയഗ്രാഹി. adj. Compliant, tractable, humble, go-
vernable. വണക്കമുള്ള.

വിനയപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be humble, mild,
obedient.

വിനയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Humility, lowliness. 2. mild-
ness, modesty, affability. 3. reverence, obeisance. 4. decorum, de-
cency, propriety of conduct or behaviour. 5.
politeness, civility.

വിനയി, യുടെ. s. One who is humble, lowly, modest,
&c.

വിനശനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A country, north-west of
Delhi, Curucshétra, the vicinity of the modern Panniput.
കുരുക്ഷെത്രം. 2. destroying, destruction. നാശം.

വിനാഡി, യുടെ. s. A minute division of time, an in-
stant.

വിനാഡിക, യുടെ. s. See the preceding.

വിനായകൻ, ന്റെ. s. 1. GENÉSA. ഗണെശൻ. 2.
BUDD´HA. ബുദ്ധമുനി. 3. GARUDA the bird and vehi-
cle of VISHNU. ഗരുഡൻ.

വിനാശകൻ, ന്റെ. s. A destroyer, a destructive per-
son an annihilater. നശിപ്പിക്കുന്നവൻ.

വിനാശനം, ത്തിന്റെ. s. Destroying, destruction,

വിനാശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ruin, destruction, annihi-
lation. 2. disappearance, loss.

വിനാശി, യുടെ. s. A destroyer, a destructive person.
നശിപ്പിക്കുന്നവൻ.

വിനാശൊമ്മുഖം. adj. Ripe, mature, പഴുത്ത.

വിനാഷിക, യുടെ. s. A minute of time.

വിനിദ്രിത, യുടെ. s. Vigilance, wakefulness, awaking.
ജാഗരണം.

വിനിമയം, ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. തമ്മിൽ
മാറുക.

വിനിയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Giving or parting with
any thing for a consideration or in expectation of some
advantage. 2. appointment to an office.

വിനിവൃത്തനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Completing, finishing,
completion. 2. production, excitement.

വിനിവൃത്തം, &c. adj. Stopped, ceased, refrained, rest-
ing, or desisting.

വിനിവൃത്തി, യുടെ. s. Stoppage, ceasing, desisting.

വിനിവൃത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To finish, to com-
plete.

വിനിഹതൻ, ന്റെ.s. One killed or struck. കൊല്ല
പ്പെട്ടവൻ.

വിനിഹതം, ത്തിന്റെ.s. 1. A portent, a comet, a
meteor. 2. a great or unavoidable calamity.

വിനീതൻ, ന്റെ.s. 1. A humble, modest, unassum-
ing or unpretending man. 2. a merchant, a trader. കച്ച
വടക്കാരൻ. 3. a horse trained for the manage.

വിനീതം, &c. adj. 1. Modest, humble, unassuming,
unpretending. 2. compliant, governable, tractable. 3.
placid, meek, mild, virtuous, gentle. 4. well-behaved,
decent, decorous. 5. trained, (as a horse or ox, &c.)

വിനീതി, യുടെ. s. 1. See വിനയം. 2. righteousness.

വിനുതം. adj. Praised, commended. സ്തുതിക്കപ്പെട്ട.

വിനുതി, യുടെ. s. Praise, commendation. സ്തുതി.

വിനെതാ, വിന്റെ. s. 1. A guide, an instructor, a
teacher. വഴികാട്ടുന്നവൻ. 2. a king, a ruler. രാജാവ.

വിനൊദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eagerness, vehemence. 2.
play, sport, pastime, amusement. 3. handsomeness, pomp,
splendour. 4. magic, enchantment.

വിനൊദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To amuse one's self,
to sport.

വിന്ത, ിന്റെ. s. A small insect.

വിന്ദു, വിന്റെ. s. 1. A drop of water or of any liquid.
2. a spot, a dot, a mark. 3. semen virile. adj. 1. Intelli-
gent, knowing. 2. liberal, munificent.

വിന്ദുജാലം, ത്തിന്റെ. s. Coloured marks or spots on
an elephant's face and trunk, &c. പതകരി.

വിന്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. The Vindhya or Bindh moun-

[ 722 ]
tain or the mountainous range which runs across India
from the province of Behar, nearly to Guzerat, and pro-
perly divides Hindustan from the Deckin.

വിന്നം. adj. 1. Gained, obtained. ലബ്ധം. 2. judged,
discussed. നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ട. 3. fixed, placed. സ്ഥാ
പിക്കപ്പെട്ട.

വിന്യാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Assemblage, collection,
collecting or depositing any thing. 2. site, place, recep-
tacle, that in or on which any thing is placed or deposited.
3. placing, putting.

വിപഞ്ചി, യുടെ. s. A Vína or lute. വീണ.

വിപണം, ത്തിന്റെ. s. Sale, contract of sale. വില്ക്കുക.

വിപണി, യുടെ. s. 1. A place where things are sold,
a shop, a stall. പീടിക. 2. a fair, a street of a market,
market, a market place. ചന്ത. 3. a dealer, a trafficker,
a shop-keeper or merchant. കച്ചവടക്കാരൻ.

വിപത്ത, ിന്റെ. s. 1. Adversity, calamity, distress,
misfortune. ആപത്ത. 2. a wrong path or road.

വിപത്തി, യുടെ. s. 1. Adversity, distress, misfortune;
calamity, danger. ആപത്ത. 2. pain, agony. വെദന.
3. death, dying. മരണം.

വിപഥം, ത്തിന്റെ.s. A bad road. ചീത്തവഴി.

വിപന്നം, &c. adj. 1. Unfortunate, declined, fallen into
adversity or misfortune, suffering under reverse of cir-
cumstances. 2. lost, destroyed, annihilated. നശിക്ക
പ്പെട്ട.

വിപരീതക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who is opposed, an
opponent, an adversary, an enemy, a perverse man.

വിപരീതം, &c. adj. Contrary, opposite, adverse, against,
reverse, inverse, &c. s. Opposition, contrariety, reverse,
contradiction.

വിപൎയ്യയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Contrariety, opposition. 2.
reverse in general, and thence applied to that of which
reverse is predicted, as misery, calamity, (the reverse of
fortune,) error, misapprehension, (the reverse of reason,
or truth); inverted order or succession, (the reverse of
that which is usual or prescribed,) &c.

വിപൎയ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Contrariety, contradic-
tion, opposition. 2. reverse.

വിപശ്ചിത്ത, ിന്റെ. s. A Pundit, or learned Brahman,
a teacher. പണ്ഡിതൻ.

വിപക്ഷൻ, ന്റെ. s. 1. An enemy, a foe, an adversary.
ശത്രു. 2. a disputant, an opponent.

വിപാകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cooking, dressing. പാച
കം. 2. unexpected or improbable result. 3. change of form
or state. 4. ripening, maturing, literally or figuratively.

പക്വത. 5. moderation, temperance. പരിപാകം.

വിപാടിക, യുടെ. s. See the following.

വിപാദിക, യുടെ. s. 1. A kibe, a sore or blister on the
foot. കാലിലെ ആണി. 2. a riddle, an enigma. കട
ങ്കഥ.

വിപാശ, യുടെ. s. The Vipásá or the Beyah river in
the Punjab.

വിപിനചരൻ, ന്റെ. s. 1. A Rácshasa. രാക്ഷസ
ൻ. 2. a forester. കാട്ടിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നവൻ. 3. a
hunter. നായാട്ടുകാരൻ.

വിപിനതലം, ത്തിന്റെ. s. A wood, a forest. വനം.

വിപിനം, ത്തിന്റെ.s. A wood, a forest. വനം.

വിപുല, യുടെ. s. 1. The earth. ഭൂമി. 2. a form of the
Aryá metre.

വിപുലത, യുടെ. s. 1. Largeness, greatness. വലിപ്പം.
2. depth, profundity. ആഴം.

വിപുലം. adj. 1. Large, great. വലിയ. 2. deep, pro-
found. ആഴമുള്ള.

വിപ്രകാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Injury, contumely, abuse.
നിന്ദ. 2. wickedness. ദുഷ്ടത.

വിപ്രകൃതം, &c. adj. Reviled, abused, treated with
contempt or contumely. നിന്ദിക്കപ്പെട്ട.

വിപ്രകൃഷ്ടകം, &c. adj. Remote, distant. ദൂരമുള്ള.

വിപ്രകൃഷ്ടം, &c. adj. Remote, distant. ദൂരമുള്ള.

വിപ്രതിസാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Repentance. അനു
താപം. 2. evil, wickedness, evil action. ദൊഷം.

വിപ്രൻ, ന്റെ. s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

വിപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Separation, absence,
especially separation of lovers. വെൎപാട. 2. disunion,
disjunction. 3. quarrel, disagreement. 4. an assembly of
Brahmans.

വിപ്രലബ്ധ, യുടെ. s. A woman deceived or tricked
by her lover. വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടവൾ.

വിപ്രലബ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. One who is deceived,
tricked or cheated. വഞ്ചിതൻ. 2. disappointed.

വിപ്രലംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tricking, deceiving, dis-
appointing, deceiving by a false affirmation, or by not
keeping a promise. വഞ്ചന. 2. separation, especially
of lovers. 3. disunion, disjunction. വെൎപാട.

വിപ്രലാപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Quarrel, wrangling, mu-
tual contradiction. വാക്തൎക്കം. 2. idle or unmeaning
discourse. വ്യൎത്ഥസംസാരം.

വിപ്രശ്നിക, യുടെ. s. A female fortune-teller. പ്ര
ശ്നകാരി.

വിപ്രാലയം, ത്തിന്റെ. s. The house of a Brahman.
ബ്രാഹമണന്റെ ഭവനം.

[ 723 ]
വിപ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Offence, transgression. 2.
displeasure, dislike. അനിഷ്ടം. adj. Disliked, unbe-
loved. അനിഷ്ടമായുള്ള.

വിപ്രുൾ, ട്ടിന്റെ. s. 1. A drop of water, &c. നീൎത്തു
ള്ളി. 2. a spot, a mark, a dot. അടയാളം.

വിപ്ലവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Affray, assault, a tumultuous
contest without weapons. കലഹം. 2. warfare in which
the sovereign is not concerned ; depredating war, plun-
dering, devastation. കൊള്ള. 3. rapine, extortion. 4. evil,
calamity. അനൎത്ഥം, ഉപദ്രവം.

വിപ്ലു, വിന്റെ. s. A dark mark on the body. കറുത്തു
മറു.

വിപ്ലുതം, &c. adj. 1. Depraved, wicked, addicted to evil
practices, as gaming, whoring, &c. ദുഷ്ട. 2. contrary,
adverse. വിരൊധമുള്ള.

വിഫലം. adj. Vain, idle, unmeaning, fruitless, useless.
നിഷ്ഫലം.

വിബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Ischury, or constupation.
മൂത്രകൃച്ശ്രം, മലബന്ധം.

വിബുധനദി, യുടെ. s. A name of the river Ganges.
ഗംഗ.

വിബുധൻ, ന്റെ. s. 1. A god, an immortal. അമൎത്യ
ൻ. 2. a Pundit, or learned man. പണ്ഡിതൻ.

വിബുധെന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വിഭ, യുടെ. s. 1. A ray of light. രശ്മി. 2. light, lustre.
ശൊഭ. 3. beauty. സൌന്ദൎയ്യം.

വിഭക്തൻ, ന്റെ.s. One who has divided, with his
coparteners his paternal or hereditary estate. അവകാ
ശം പകുതി ചെയ്തവൻ.

വിഭക്തം, &c. adj. 1. Divided, portioned, partitioned.
പകുക്കപ്പെട്ട. 2. separated, parted. വെർപെടുക്ക
പ്പെട്ട.

വിഭക്തി, യുടെ. s. 1. In grammar, The case or inflexion
of a noun, declension. 2. part, portion, inheritance, or
share of inheritance, &c. പകുതി.

വിഭക്തിജ്ഞാനം, ത്തിന്റെ. s. Knowledge of Gram-
mar.

വിഭജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Separation. വെർപാട. 2.
allotment of shares or portions. പകുതി.

വിഭജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To divide, share,
or make a partition. 2. to separate.

വിഭവ, യുടെ.s. The second year in the Hindu cycle
of sixty.

വിഭവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Substance, thing, property,
wealth, riches. സമ്പത്ത. 2. emancipation from exis-
tence. 3. magnanimity, lofty mindedness.

വിഭാകരൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. അദിത്യൻ. 2. fire.
അഗ്നി.

വിഭാഗത, യുടെ. s. 1. Apportioning, or allotment of
shares or portions. 2. capability. പ്രാപ്തി. 3. discerning,
distinguishing. തിരിച്ചറിവ.

വിഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Share, part, portion. 2. the
share or portion of an inheritance. 3. partition of inheri-
tance. പകുതി. വിഭാഗപത്രം, A will, a testament.
പകുതിക്കുറി.

വിഭാഗി, യുടെ. s. A divider, a sharer. പകുക്കുന്ന
വൻ.

വിഭാഗിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To divide, to share,
to apportion, to allot, to make a partition.

വിഭാജ്യം. adj. Divisible, portionable, what may be di-
vided or apportioned. വിഭാഗിക്കപ്പെടത്തക്ക.

വിഭാവന, യുടെ. s. 1. Discussion, examination, dis-
crimination. ശൊധന. 2. perceiving, seeing, distin-
guishing. തിരിച്ചറിവ.

വിഭാവരി, യുടെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. turmeric. മ
ഞ്ഞൾ.

വിഭാവസു, വിന്റെ.s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2.
fire. അഗ്നി.

വിഭാവിതം. adj. 1. Seen, perceived, marked. ഗ്രഹി
ക്കപ്പെട്ട. 2. judged, discriminated. നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ട.

വിഭിദാ. ind. Alternative, either of two ways.

വിഭിന്നം. adj. 1. Mixed, intermixed, mingling. കല
ൎത്തപ്പെട്ട. 2. scattered, dispersed. ചിതറപ്പെട്ട.

വിഭീതകം, ത്തിന്റെ. s. Belleric myrobalan, Terminalia
bellerica. താന്നി.

വിഭീഷണൻ, ന്റെ. s. The brother of DESAMUKHA.

വിദീഷണം, ത്തിന്റെ. s. The property of exciting
fear. ഭയങ്കരം. adj. Fearful, formidable, terrific, hor-
rible. ഭയങ്കരമായുള്ള.

വിഭു, വിന്റെ.s. A master, an owner. നാഥൻ, ഉട
യക്കാരൻ. adj. 1. One omnipresent, all-pervading. 2.
eternal. നിത്യമായുള്ള.

വിഭുത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Omnipresence. 2. lordship,
ownership.

വിഭൂതി, യുടെ. s. 1. Superhuman power consisting of
eight faculties, especially attributed to Siva, and supposed
to be attainable by human beings through a course of
austere worship, attended with magical rites, in honour
of that deity and his spouse DURGA; the eight properties
thus supposed to be assumable at will, are അണിമ ex-
treme minuteness or invisibility; ലഘിത extreme light-
ness or incorporeality; പ്രാപ്തി attaining or reaching.

[ 724 ]
any thing or every thing, as illustrated by the power of
touching the moon with the tip of the finger; പ്രാകാ
മ്യം the fulfilment of every wish; മഹിമ illimitable bulk;
ൟശിത supreme dominion over animate or inanimate
nature; വശിത the power of enchanting or changing the
course of nature, and കാമാവശിയിത the accomplish-
ment of every promise or engagement. 2. ashes of cow-
dung, &c. with which SIVA is said to have smeared his
body, and thence used in imitation of him by his devotees.

വിഭൂമാ, വിന്റെ. s. Increase, multiplicity. വൎദ്ധന.

വിഭൂഷണം, ത്തിന്റെ. s. Ornament, embellishment,
decoration. അലങ്കാരം.

വിഭൂഷിതം, &c. adj. Adorned, ornamented, decorated.
അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട.

വിഭമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Female caprice, whim, playful-
ness, wantonness, capriciousness. ശൃംഗാരരസം. 2.
error, mistake, blunder. തെറ്റ. 3. doubt, apprehension.
സംശയം. 4. giddiness, whirling, going round. പരി
ഭ്രമം.

വിഭ്രമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be confused, ap-
prehensive, to be embarrassed, to be flurried. 2. to err,
to mistake. 3. to turn round. പരിഭ്രമിക്കുന്നു.

വിഭ്രാജിതം, &c. adj. Elegant, splendid, richly dressed
or decorated. അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട.

വിഭ്രാൾ, ട്ടിന്റെ. s. One who is elegant, splendid, richly
dressed or decorated. അലങ്കൃതൽ.

വിഭ്രാണം, &c. adj. Elegant, splendid, shining, beauti-
ful.

വിഭ്രാന്തം, &c. adj. Hurried, erring, &c. through preci-
pitation. ഭ്രമിക്കപ്പെട്ട.

വിഭ്രാന്തി, യുടെ. s. 1. Error, mistake, confusion. പരി
ഭ്രമം. 2. hurry, flurry.

വിമതൻ, ന്റെ. s. An enemy, one adverse. ശത്രു.

വിമതം, ത്തിന്റെ. s. Enmity. ശത്രുത.

വിമനസ഻, ിന്റെ. s. Sadness, perplexity, disorder,
broken-heartedness. മനൊദുഃഖം. adj. Sad, perplexed,
disordered, heart-broken. മനൊദുഃഖമുള്ള.

വിനസ്കം, &c. adj. Sad, bewildered, heart-broken.

വിമൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The trituration of perfumes.
അരെച്ചുകൂട്ടുക. 2. grinding, rubbing, pounding. അരെ
ക്കുക. 3. killing, destroying. നശിപ്പിക്കുക.

വിമൎശനം, ത്തിന്റെ. s. Discussion, investigation,
reasoning, examination by reason. വിചാരണ.

വിമല, യുടെ. s. The name of a plant. ചൎമ്മലത.

വിമലത, യുടെ. s. 1. Cleanness, clearness, purity. 2.
transparency. നിൎമ്മലത.

വിമലം, &c. adj. 1. Immaculate, undefiled. നിൎമ്മലം.
2. clean, pure, (either literally as clothes, or figuratively
as the heart or mind.)നിൎമ്മലം. 3. white. വെളുത്ത.
4. transparent.

വിമളം, ത്തിന്റെ. s. A sort of collyrium, a substance
prepared from the calx of brass. മാക്കീരക്കല്ല.

വിമാതൃജൻ, ന്റെ. s. A step-mother's son, a step-son.
ഭാൎയ്യയുടെ പുത്രൻ.

വിമാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A car, or chariot, of the gods,
sometimes serving as a seat or throne, and at others
carrying them through the skies self-directed, and self-
moving. ദെവരഥം. 2. any car or vehicle. രഥം. 3. a
horse. കുതിര. 4. a palace, the palace of an emperor or
supreme monarch. രാജധാനി. 5. a shrine in a temple.
ദെവാലയം. 6. the fourth lunar asterism of the Hindus,
Rohini. രൊഹിണി നക്ഷത്രം. 7. a house of seven
stories. എഴ നിലയുള്ള മാളിക. 8. the world of celes-
tials. ദെവലൊകം.

വിമാംസം, ത്തിന്റെ. s. Unclean meat, as the flesh of
dogs, &c. അശുദ്ധ മാംസം.

വിമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bad road. ചീത്ത വഴി.
2. a broom, a brush. ചൂൽ.

വിമിശ്രം, &c. adj. Mixed, blended. ഇടകലൎന്ന.

വിമുക്തം, &c. adj. 1. Loosed, liberated, freed. മൊചി
ക്കപ്പെട്ട. 2. hurled, thrown. എരിയപ്പെട്ട.

വിമുക്തി, യുടെ. s. Liberation, especially final emancipa-
tion from future transmigration. മൊചനം, മൊക്ഷം.

വിമുഖത, യുടെ. s. 1. Displeasure, a look of dissatisfac-
tion. നീരസം, അനിഷ്ടം. 2. an averted or down-cast
countenance. മുഖച്ചവഴ്വ.

വിമുഖൻ, ന്റെ. s. One who is dissatisfied, or has a
down-cast countenance. ദുൎമുഖൻ.

വിമുഖം, &c. adj. Averted, having the face cast down
or turned away. ദുൎമുഖം.

വിമൂഢം, ത്തിന്റെ. s. Stupidity, foolishness.

വിമൊനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Relinquishment, quitting,
abandoning. ഉപെക്ഷ. 2. remission, expiation.

വിമൊചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To relinquish,
to quit, to abandon. ഉപെക്ഷിക്കുന്നു. 2. to remit, to
forgive, to absolve.

വിമൊചിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To exempt, to
free.

വിമൊഹനം, ത്തിന്റെ. s. Seducing, tempting, con-
founding the mind and exciting the passions, (the act.)
adj. Facinating, seducing, bewitching, tempting, (the
instrument or agent.)

[ 725 ]
വിമോഹം, ത്തിന്റെ. s. Covetousness, greediness.

വിമൊക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Quitting, abandoning,
resigning. ത്യാഗം.

വിംബം, ത്തിന്റെ. s. See ബിംബം.

വിംബിക, യുടെ. s. See ബിംബിക.

വിമ്മല്യനാട, ട്ടിന്റെ. s. The name of a country or
province on the coast of Malabar, Tekencúr.

വിമ്മല്യാധീശൻ, ന്റെ. s. The title of the Tekencúr
Rajah.

വിമ്മിട്ടം, or വിമ്മിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difficulty,
distress. 2. difficulty of breathing, oppression in the
chest.

വിയൽ, ത്തിന്റെ. s. Sky, heaven, ether, atmosphere.
ആകാശം.


വിയദ്ഗംഗ, യുടെ. s. The Ganges or river of heaven,
the milky way, ആകാശഗംഗ.

വിയമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Forbearance, restraint, rest,
cessation. അടക്കം. 2. pain, or distress of various kinds.
പീഡ.

വിയൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. n. To sweat, to perspire.

വിയൎപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to perspire.

വിയൎപ്പതുള്ളി, യുടെ. s. A drop of sweat.

വിയാതൻ, ന്റെ. s. A shameless, impudent fellow.
നാണംകെട്ടവൻ.

വിയാമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Forbearance, rest, cessation.
അടക്കം. 2. pain or distress of various kinds പീഡ.

വിയുക്തം. adj. Separated, parted, put asunder. വെർ
പെട്ട.

വിയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Absence, separation, espe-
cially of lovers. 2, disunion, disjunction. വെർപാട.

വിയാഗി, യുടെ. s. 1. The ruddy goose. ഹംസഭെ
ദം. 2. one who is separate, absent, remote, apart.

വിര, യുടെ. s. 1. A worm, a grub. 2. seed of herbs and
plants. വിത്ത.

വിരകൽ, ലിന്റെ. s. Mixing,

വിരകുന്നു, കി, വാൻ. v. a. To mix, to mingle, as clay,
&c. കുഴക്കുന്നു, മെതിക്കുന്നു.

വിരക്തൻ, ന്റെ. s. 1. One who feels aversion or dis-
gust, one who is indifferent about any person or thing, a
hater. 2. one who is interested or feels passion or regard
for any person or any thing.

വിരക്തം, &c. all. 1. Averse, indifferent, free from in-
clination or affection. 2. empassioned, interested, feeling
passion or regard for any person or any thing.

വിരക്തി, യു ടെ . s. 1. A version, disgust, indifference.
2. disregard for one's relations or connexions.

വിരക്തിയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To have aversion
or disgust, to be indifferent about any thing. അലംഭാ
വം വരുന്നു.

വിരചിതം. adj. 1. Made, prepared; effected. ഉണ്ടാ
ക്കപ്പെട്ട. 2. written, composed.

വിരട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To frighten, to terrify, to
drive or chase away, to scare.

വിരതി, യുടെ. s. Stopping, ceasing, rest, interval, cessa-
tion. ഇളവ, നിവൃത്തി.

വിരദാനം, ത്തിന്റെ. s. Giving seed corn away after
a sufficient quantity has been sown. വിത്തുദാനം.

വിരപ്പാട, ിന്റെ. s. A certain quantity of seed land.
വിത്തുപാട.

വിരമനം, ത്തിന്റെ. s. Rest, repose, cessation from
fatigue or labour. അടക്കം .

വിരമിക്കുന്നു, ച്ചു, വാൻ. v. n. To rest, to repose, to
refresh one's self. അടങ്ങന്നു.

വിരലളവ, ിന്റെ. s. Measuring, or measurement by
the finger.

വിരലായം, ത്തിന്റെ. s. A finger's length.

വിരലിട, യുടെ. s. 1. The space between the fingers.
2. a finger's breadth.

വിരൽ, ലിന്റെ. s. 1. A finger. 2. a toe. 3. a finger's
breadth.

വിരൽചുറ്റ, ിന്റെ. s. A whitlow.

വിരൽമൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. A finger ring.

വിരവ, adj. Soon, quick.

വിരവിൽ. adv. Soon, quickly.

വിരവൊടെ. adv. Soon, quickly.

വിരസത, യുടെ. s. Displeasure, dislike. വിമുഖത.

വിരസം, ത്തിന്റെ. s. Rupture or disagreement among
friends, dislike. രസക്കെട.

വിരഹം, ത്തിന്റെ. s. Separation, parting, absence,
especially the separation of lovers. വെൎപാട.

വിരഹി, യുടെ. s. One who is separate, absent or apart
from. വെർപെട്ടവൻ.

വിരഹൊതകണ്ഠിത, യുടെ. s. A woman whose lover
or husband is absent.

വിരളം. adj. 1. Tine, delicate, thin (but with interstices.)
2, apart, wide, separated by intervals. 3. remote, rare,
occurring at distant or repeated intervals of time. -

വിരളി, യുടെ. s. A scare-crow, any thing put to frighten
away birds, beasts, &c.

വിരളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. To be frightened, to be
actuated by fear, to be scared.

വിരൾച, യുടെ. s. Fear, dread, terror.

[ 726 ]
വിരാഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The absence of desire or
passion, indifference to pleasure or pain. 2. dislike, dis-
agreement.

വിരാഗി, യുടെ. s. One who is destitute of desire or pas-
sion; one indifferent to pleasure or pain.

വിരാജത്ത. adj. Bright, shining, glittering, splendid.
ശൊഭയുള്ള.

വിരാജിതം. adj. Splendid, beautiful. ശൊഭിക്കപ്പെട്ട.

വിരാട്ട, ിന്റെ. s. 1. GOD, the Supreme Being. എക
സ്വരൂപൻ. 2. a man of the regal or military class.
ക്ഷത്രിയൻ. 3. splendour, beauty. ശൊഭ.

വിരാവം, ത്തിന്റെ. s. Sound, noise. ശബ്ദം, ഒച്ച.

വിരാൾപുരുഷൻ, ന്റെ. s. A name of BRAHMA as
assumer of the androgynous form in his own person.

വിരി, യുടെ. s. 1. A back saddle, a pannel, a painted
cloth or blanket used for a saddle. 2. a cover, or cover-
ing. 3. a screen. 4. the smooth-leaved myxa, Cordia
myxa. നറുവരി.

വിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To open, to lay open,
to spread, to extend. 2. to loose or spread, the hair. 3.
to hatch.

വിരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Opening, spreading, expan-
sion. 2. a crack, a split, a rent. 3. shining. 4. hatching,
hatch.

വിരിഞ്ഞ. adj. 1. Expanded or blown as a flower. 2.
split, cracked. 3. hatched.

വിരിഞ്ചൻ, ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

വിരിഞ്ചി, യുടെ. s. 1. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.
2. of VISHNU. വിഷ്ണു. 3. of SIVA, ശിവൻ.

വിരിപന്തൽ, ലിന്റെ. s. A shed, or temporary place
or house.

വിരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A mattress or any thing spread to
lie or sit on. 2. paddy sown in April and ripening in
August.

വിരിപ്പാവ, ിന്റെ. s. A cloth, &c. given to a bride on
her marriage.

വിരിയമ്പാമ്പ, ിന്റെ. s. A viper.

വിരിയം, ത്തിന്റെ. s. A paddy bird.

വിരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To open, expand, or
blow as a flower. 2. to split, to crack. 3. to shine. 4.
to be hatched

വിരിയെ. adv. Quickly, soon.

വിരിയൊല, യുടെ. s. A strip of the Palmira leaf
used to put over the head during rain.

വിരിവ, ിന്റെ. s. Opening, spreading, expansion, ex-
tension, breadth.

വിരിശ, ിന്റെ.s. The name of a tree. വിരിശിൻ പ
ഴം, 2. The fruit of it.

വിരുത, ിന്റെ. s. 1. A reward or prize gained by con-
test with competitors or by any performance. 2. trophy.
3. a distinguishing sign, standard, or banner. 4. dexterity,
cleverness. വിരുതകിട്ടുന്നു, To obtain a prize or reward.
വിരുതകെട്ടുന്നു, To tie or wear a distinguishing mark
of honour. വിരുതകൊടുക്കുന്നു, To bestow a prize or
reward. വിരുതിടുന്നു, 1. To challenge to a contest for
a prize. 2. to wear any mark of distinction or honour.

വിരുതുകൊടി, യുടെ. s. A distinguishing flag or banner.

വിരുത്തി, യുടെ. s. Land, &c. granted by the crown
free of tax or rent on the condition of performing any
service required by Government.

വിരുത്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A person who holds Go-
vernment land free of tax or assessment on the condition
of performing any service required by Government with-
out pay.

വിരുദ്ധൻ, ന്റെ. s. An opponent, an opposer, an
enemy.

വിരുദ്ധപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To offend, to
oppose, to hinder.

വിരുദ്ധപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be offended, to
be opposed, hindered.

വിരുദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. Opposition, hindrance, a stum-
bling block, impediment. adj. 1. Opposed, hindered. 2.
reverse, contrary, opposite. 3. excluded, disqualified.

വിരുന്ന, ിന്റെ. s. A feast, an entertainment, a banquet.
വിരുന്നുകഴിക്കുന്നു, To give an entertainment. വി
രുന്നുവിളിക്കുന്നു, To invite to a feast. വിരുന്നുവ
രുന്നു, To come to a feast, to come as a guest.

വിരുന്നുകാരൻ, ന്റെ. s. A guest.

വിരുന്നക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Invitation to a feast
or entertainment.

വിരുന്നുവരവ, ിന്റെ. s. Coming as a guest.

വിരുന്നുവിളി, യുടെ. s. Invitation to a feast or enter-
tainment.

വിരുന്നൂട്ട, ിന്റെ. s. A banquet, an entertainment.

വിരുന്നൂണ, ിന്റെ. s. A feasting, a feast, an enter-
tainment.

വിരുന്നൂണി, യുടെ. s. An un-invited guest, one who
attends an entertainment for the sake of getting some-
thing to eat in order to save his own money.

വിരൂപത, യുടെ. s. 1. Ugliness, deformity. 2. distortion.

വിരൂപൻ, ന്റെ.s. An ugly or deformed person, a
monster.

[ 727 ]
വിരൂപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ugliness, deformity. 2. dis-
tortion. adj. 1. Ugly, deformed, mis-shapen. 2. distorted,
frightful, hideous, monstrous.

വിരൂപപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v.a. To distort, to
disfigure.

വിരൂപാക്ഷൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA, as having
a third, or perpendicular eye, on his forehead. ശിവൻ.

വിരൂപി, യുടെ. s. 1. An ugly woman, a monster. 2.
the wife of YAMA.

വിരൂക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Censure, blame, reviling,
abuse. പാരുഷ്യം.

വിരെചനം, ത്തിന്റെ. s. Purging, evacuation by stool.

വിരെചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To purge, to be
evacuated.

വിരെചിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To evacuate the
bowels by medicine, to administer a purge or purgative.

വിരൊചനൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2.
the moon. ചന്ദ്രൻ. 3. fire. അഗ്നി. 4. the son of the
sovereign Prahláda, and father of BÁLI.

വിരൊചനസുതൻ, ന്റെ. s. BÁLI, the sovereign
of Mahabalipúr.

വിരൊധകൻ, ന്റെ. s. An adversary, an opposer,
a foe.

വിരൊധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Opposition, resistance,
contradiction. 2. hindering, obstructing, preventing.

വിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Enmity, animosity. ദ്വെ
ഷം. 2. opposition, contradiction, resistance. 3. preven-
tion, hindrance. 4. disobedience. 5. restraint, check,
control, confinement. വിരൊധം പറയുന്നു, To
speak against, to oppose. വിരൊധം ചെയ്യുന്നു, 1.
To oppose, to withstand. 2. to create enmity. 3. to hinder,
to prevent. 4. to restrain.

വിരൊധാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ.s. 1. The contrary meaning.
2. intentional opposition.

വിരൊധി, യുടെ. s. 1. An enemy, an opponent. 2. the
twenty-third year in the Hindu cycle of sixty. adj. 1.
Inimical, adverse, hostile. 2. opposing, preventing. 3.
obstructive. 4. exclusive, disqualifying.

വിരൊധികൃൽ, ത്തിന്റെ. s. The forty-fifth year in
the Hindu cycle of sixty.

വിരൊധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To oppose, to
withstand, to resist, to contradict. 2. to forbid, to prohi-
bit. 3. to hinder, to prevent.

വിരൊധൊക്തി, യുടെ. s. Quarrel, dispute, mutual
contradiction. വാക്തൎക്കം, വിരൊധവാക്ക.

വില, യുടെ. s. Price, value. വിലകെട്ടന്നു, To pay

the value of any thing. വിലവെക്കുന്നു, To set a price.
വിലപറയുന്നു, To tell the price, to bargain. വിലെ
ക്കുവാങ്ങുന്നു, വിലക്കുകൊള്ളുന്നു, വിലകൊടു
ക്കുന്നു. To buy. വിലെക്കുകൊടുക്കുന്നു, വിലവാ
ങ്ങുന്നു, To sell. വിലചൊദിക്കുന്നു, To ask the price.
വിലയിരുത്തുന്നു, To fix the price of any thing, വില
കാണുന്നു, To value, to take an estimate. വിലതീൎക്കു
ന്നു, To settle the price. വിലപിടിക്കുന്നു, 1. To go
off by sale, to be saleable. 2. to be valuable, to be worth
the price.

വിലക്ക, ിന്റെ.s. 1. Prohibition, forbidding, exception,
contradiction. 2. putting or crossing out, removing. 3.
separation, as of a menstruous woman. വിലക്കുവെ
ക്കുന്നു, To place something as a token of prohibition.

വിലക്കം, ത്തിന്റെ. s. A stitch, colic.

വിലക്കിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to prohibit
or forbid.

വിലക്കുകൊരിക, യുടെ. s. The last course at a meal.

വിലക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To prohibit, to forbid.
2. to prevent. 3. to separate quarrelling persons. 4. to
cross out writing.

വിലക്കുറവ, ിന്റെ. s. A low price, cheapness, decrease
in price.

വിലങ്ങ, ിന്റെ. s. Fetters, chains. വിലങ്ങിലാക്കു
ന്നു, To fetter or put in fetters or irons.

വിലങ്ങൻ, ന്റെ. s. A prisoner.

വിലങ്ങുകാരൻ, ന്റെ. s. A prisoner.

വിലങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To go aside or out
of the way. 2. to fall across or athwart, to go wrong, to be
transverse. 3. to come in contact with, to run or fall foul
of. 4. to cross over. 5. to take one across a river, or ferry
over. വിലങ്ങിപ്പൊകുന്നു, 1. To go aside or to a dis-
tance. 2. to go across.

വിലങ്ങെ. adv. Across, athwart.

വിലച്ചരക്ക, ിന്റെ. s. 1. Goods exposed for sale. 2.
merchandise. 3. a valuable article.

വിലച്ചെതം, ത്തിന്റെ. s. Loss in cost price, selling
an article for less than the cost price.

വിലജ്ജം, &c. adj. Shameless, impudent, unabashed.
ലജ്ജയില്ലാത്ത.

വിലതീൎവ, ിന്റെ. s. A bill of sale transferring pro-
perty without any the smallest reservation or future claim.

വിലത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Price, value of corn levied
as a tax or rent.

വിലദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. The entrance to a cave. ഗു
ഹാമുഖം.

[ 728 ]
വിലനയം, ത്തിന്റെ. s. Cheapness. adj. Cheap.

വിലപിടിച്ച. adj. Valuable, precious.

വിലമകൾ, ളുടെ. s. A prostitute.

വിലമതിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To appraise, to esti
-mate, to value.

വിലമതിപ്പ, ിന്റെ. s. Appraisement, valuation, esti-
mate.

വിലമരുന്ന, ിന്റെ. s. High-priced or valuable me-
dicines.

വിലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole, a chasm, a vacuity.
പൊത്ത. 2. a cave, a cavern. ഗുഹ. 3. a sort of reed.
വഞ്ഞി.

വിലംഭം, ത്തിന്റെ. s. Gift, donation, giving. ദാനം.

വിലയം, ത്തിന്റെ. s. Destruction of the world. ലൊ
കനാശം.

വിലയിടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To fall in price.

വിലയിടിവ, ിന്റെ. s. Falling in price.

വിലയുള്ള. adj. Valuable, precious.

വിലയെറിയ. adj. Valuable, precious.

വിലവാശി, യുടെ. s. Difference in price either more
or less.

വിലസത്ത. adj. 1. Shining, beautiful, splendid. 2.
sporting, wanton.

വിലസഹായം, ത്തിന്റെ. s. Cheapness. adj. Cheap.

വിലസിതം. adj. 1. Shining, beautiful, splendid. ശൊ
ഭയുള്ള. 2. sporting, wanton. വിലാസമുള്ള.

വിലസുന്നു, സി, വാൻ. v. n. 1. To shine. 2. to move.
3. to walk for pleasure, to sport.

വിലക്ഷണം, &c. adj. 1. Indecent, uncomely. 2. un-
precedented, extraordinary. 3. other, different. s. State
or condition for which no cause can be assigned, vain
or causeless state.

വിലക്ഷം, &c. adj. 1. Astonished, surprised. ആശ്ച
ൎയ്യമുള്ള. 2. abashed, ashamed. ലജ്ജയുള്ള.

വിലാപം, ത്തിന്റെ. s. Lamentation, bewailing, grief,
distress. കരച്ചിൽ, ദുഃഖം.

വിലാപിക്കുന്നു,ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To lament, to be-
wail, to be in grief or afiliction. ദുഃഖിക്കുന്നു.

വിലാപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The side, the part of the
body below the arm.

വിലാഭം. adj. Unattaining, unattainable. ലഭിച്ച കൂ
ടാത്ത.

വിലാവ, ിന്റെ. s. A side of the human body.

വിലാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Feminine gesture, affected
aversion or bashfulness. 2. sport, pastime, play, especially
amorous pastime, dalliance, wantonness.

വിലാസിനി, യുടെ. s. 1. A matron, a lady. 2. a whore,
a harlot.

വിലാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cat. പൂച്ച. 2. an instru-
ment or machine. യന്ത്രം.

വിലിഖിതം. adj. 1. Unwritten. എഴുതപ്പെടാത്ത. 2.
well written. നന്നായി എഴുതപ്പെട്ട. 3. dug, delved
out. തൊണ്ടപ്പെട്ട.

വിലീനം. adj. 1. Liquid, liquified, semi-fluid, as oil or
butter, &c. ഉരുക്കപ്പെട്ട. 2. disappeared, perished, re-
moved from sight, either temporally or permanently. കാ
ണാതെ പൊയ.

വിലുളിതം. adj. Shaken, agitated. ഇളക്കപ്പെട്ട.

വിലെഖനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Digging, delving, rooting
up. തൊണ്ടൽ. 2. dividing, splitting. കീറുക. 3. making
marks or furrows. വരെക്കുക.

വിലെപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Perfume for the person,
unguent or oil of sandal, saffron, camphor, bdellium,
&c. 2. smearing the body with fragrant oils, &c. പൂചു
ക. 3. plastering.

വിലെപനി, യുടെ. s. 1. A woman adorned with
perfumes. 2. rice gruel. കഞ്ഞി.

വിലെപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ointment, unguent, especially
fragrant unguent of sandal, agallochum, &c. 2. mortar
plaster. 3. anointing, plastering.

വിലെപി, യുടെ. s. Rice gruel. കഞ്ഞി.

വിലെശയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A serpent, a snake. പാ
മ്പ. 2. a rat. എലി. 3. a hare. മുയൽ. 4. any animal
living or burrowing in holes.

വിലൊകനം, ത്തിന്റെ. s. Sight, seeing, looking. കാ
ഴ്ച. വിലൊകനം ചെയ്യുന്നു, To see, to look.

വിലൊചനം, ത്തിന്റെ. s. The eye. കണ്ണ.

വിലൊമം, ത്തിന്റെ. s. The reverse, opposite course
or order. മറുപാട adj. Reverse, opposite, contrary,
backward, against the hair or grain.

വിലൊലം, ത്തിന്റെ. s. Shaking, trembling. ഇളക്കം.
adj. Shaking, trembling, tremulous. ഇളക്കമുള്ള.

വിലൊളനം, ത്തിന്റെ. s. Shaking, stirring, agitating.
ചഞ്ചലം.

വിലൊളിതം. adj. Shaken, agitated. ഇളകപ്പെട്ട.

വില്ക്കഴുന്ന, ിന്റെ. s. The knotched extremity of a bow.

വില്ക്കാശ, ിന്റെ. s. A kind of coin.

വില്ക്കുന്നവൻ, ന്റെ. s. A seller, a vender.

വില്ക്കുന്നു, റ്റു, ല്പാൻ. v. a. To sell, to vend, to dispose
of. വിറ്റെടുക്കുന്നു, To raise money by selling one's
property. വിറ്റൊടുക്കുന്നു, 1. To complete selling
any thing. 2. to consume by selling one's property, to

[ 729 ]
destroy wantonly, to squander. വിറ്റുതിന്നുന്നു, വി
റ്റുണ്ണുന്നു, To live by selling one's property.

വില്ക്കുറുപ്പ, ിന്റെ. s. A class of people who make bows.

വില്നടുവ, ിന്റെ. s. The middle of a bow.

വില്പാട, ിന്റെ. s. The distance to which an arrow
reaches when shot.

വില്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to sell.

വില്ല, ിന്റെ. s. 1. A bow. 2. the steel spring of a
watch, lock, &c. 3. the rainbow. 4. the sign Sagittarius.
വില്ലുകുലെക്കുന്നു, വില്ലുപൂട്ടുന്നു, To brace the bow.
വില്ലകൊരുന്നു, The rainbow to appear. വില്ലകൂട്ടുന്നു,
To be ready to discharge arrows in hunting.

വില്ലങ്കക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. One who raises disputes,
a quarrelsome, litigous person. 2. a malicious, perverse
person.

വില്ലങ്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difficulty, impediment. 2.
contest, dispute, wrangling. 3. perverseness, opposition.

വില്ലങ്കിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To contend, to dis-
pute, to wrangle.

വില്ലൻ, ന്റെ. s. 1. An archer, a bowman. 2. a hunter.

വില്ലാളി, യുടെ. s. An archer, a bowman.

വില്ലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be intoxicated, to be
tipsy.

വില്ലിട, യുടെ. s. The distance to which an arrow reaches
when discharged.

വില്ലുകാരൻ, ന്റെ. s. An archer, a bowman.

വില്ലുവലി, യുടെ. s. Bracing a bow.

വില്ലുവല്ലൊൻ, ന്റെ. s. A skilful archer.

വില്ലുവിദ്യ, യുടെ. s. Archery.

വില്ലൂന്നി, യുടെ. s. A kind of snake.

വില്ലെവ, ിന്റെ. s. Shooting or discharging an arrow.

വില്ലൊലി, യുടെ. s. The twang of a bow.

വില്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. The prickly Cratæva, a fruit
tree, commonly named Bel, Ægle marmelos. കൂവളം. 2.
also its fruit. 3. the religious Cratæva, Cratæva religiosa.

വിവധം, ത്തിന്റെ. s. 1. A road, a high-way. പെരു
വഴി. 2. a yoke for carrying burdens. കാവടി. 3. a load. ചുമട.

വിവരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Explanation, exposition,
gloss, comment. വ്യഖ്യാനം. 2. interpretation, trans-
lation.

വിവരപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To explain,
to detail.

വിവരമായി. adv. Particularly, in detail, namely.

വിവരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole, a chasm, a vacuity.
പൊത്ത. 2. details, a descriptive account, explanation,

particulars. 3. contents of a speech, letter, &c. 4. affair,
circumstance, case. 5. a narrative of all the circumstances
in detail. 6. cause, reason. part. Namely, that is to say.
വിവരം പറയുന്നു, To state the particulars of any
thing, to explain, to narrate.

വിവരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To particularize; to
detail, to describe, to relate.

വിവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A man of a low caste, one of de-
grading occupation, an outcast. ഭ്രഷ്ടൻ.

വിവൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. Revolving, turning round,
going round, circumambulating an altar, &c. പ്രദക്ഷി
ണം.

വിവശത, യുടെ. s. 1. Ecstacy, the state in which the
mind is for a time absent or lost. 2. distress, oppression;
apprehension of death. പരവശത. 3. desire of death,
sedateness at that period; or having the mind free from
worldly cares, or fears.

വിവശൻ, ന്റെ. s. 1. One who is apprehensive of
death. പരവശൻ. 2. one who is desirous of death,
having the soul free from worldly cares and fears.

വിവസ്വാൻ, ന്റെ. s. 1. A god. ദെവൻ. 2. the
sun. ആദിത്യൻ. 3. a name of ARUNA, the charioteer
of the sun. അരുണൻ.

വിവക്ഷ, യുടെ. s. 1. Wish to speak. പറവാനുള്ള
ആഗ്രഹം. 2. wish, desire. ആഗ്രഹം.

വിവക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To wish, to desire.
ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

വിവക്ഷിതം. adj. 1. Wished, desired. ആഗ്രഹിക്ക
പ്പെട്ട. 2. spoken. പറയപ്പെട്ട.

വിവക്ഷു, വിന്റെ. s. One who wishes to speak. പ
റവാനാഗ്രഹമുള്ളവൻ.

വിവാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Contest, debate, contention,
dispute, quarrel. 2. contest in law, a legal dispute, liti-
gation, a law-suit.

വിവാദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To debate, to dis-
pute, to contend, to quarrel. 2. to litigate.

വിവാഹഭൎത്താവ, ിന്റെ. s. A husband.

വിവാഹം, ത്തിന്റെ. s. Marriage, wedding, matri-
mony, wedloclk. വിവാഹം ചെയ്യുന്നു, വിവാഹം ക
ഴിക്കുന്നു, To marry. വിവാഹംചെയ്തകൊടുക്കുന്നു,
To give in marriage.

വിവാഹസ്ത്രീ, യുടെ. s. A married woman.

വിവിക്തം. adj. 1. Lonely, solitary, desert. നിൎജ്ജനം.
2. pure.ശുദ്ധം.

വിവിധം. adj. Various, diverse, multiform, of many
sorts or kinds, different, dissimilar. പലവിധം.

[ 730 ]
വിവൃതം, &c. adj. 1. Expanded, extended, extensive,
large. വിസ്താരമുള്ള. 2. evident, displayed, made ma-
nifest.പ്രകാശിക്കപ്പെട്ട.

വിവെകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Discretion, prudence, judg-
ment, discrimination, the faculty of distinguishing things
by their properties, &c. classing them according to their
real, not apparent nature. 2. in the Védanta system it
is applied to the power of distinguishing truth from
untruth, or reality from delusion.

വിവെകാത്മാ, വിന്റെ. s. A reasonable soul.

വിവെകാവസ്ഥ, യുടെ.s. The state or years of dis-
cretion.

വിവെകി, യുടെ. s. A discreet, prudent, or judicious,
person; a sage, a person who has acquired the faculty
mentioned under വിവെകം.

വിവെചനം, ത്തിന്റെ. s. Discrimination, judgment,
distinguishing truth from falsehood. വിവെചനം ചെ
യ്യുന്നു, To distinguish, to discern.

വിവെശനം, ത്തിന്റെ. s. Entrance, pervading. പ്ര
വെശനം.

വിവെശിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ, v. n. To enter, to per-
vade. പ്രവെശിക്കുന്നു.

വിവ്വൊകം, ത്തിന്റെ. s. Affectation of indifference,
one of the branches of amorous dalliance, or feminine
action, tending to excite love or desire.

വിശക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To hunger; to be hun-
gry, (with a dative.)

വിശങ്കടം, adj. Great, large. വലിയ.

വിശങ്കം, &c. adj. Fearless, undaunted. നിൎഭയമുള്ള.

വിശദം, ത്തിന്റെ.s. White, the colour. വെളുപ്പു നി
റം. adj. 1. White, of a white colour. 2. pellucid, clean,
pure. സ്വഛമായുള്ള. 3. evident; manifest, apparent.
വ്യക്തമായുള്ള.

വിശപ്പ, ന്റെ.s. Hunger, appetite.

വിശം, ത്തിന്റെ. s. 1. The film or fibres of the water
lily. താമരവളയം. 2. daily expense or batta.

വിശയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Doubt, uncertainty. സംശ
യം. 2. refuge, asylum. ശരണം.

വിശരണം. adj. Destitute of protection or support,
without shelter, hopeless. ആശ്രയമില്ലാത്ത.

വിശരം, ത്തിന്റെ. s. Killing, slaying, slaughter. കുല.

വിശല്യ, യുടെ. s. 1. The creeping plant termed heart-
leaved moon-seed, Menispermum cordifolium. ചിറ്റമൃ
ത. 2. a sort of potherb. 3. a plant, commonly Dandi.
നാകദന്തി. 4. another plant. മെന്തൊന്നി. 5. the
square-stalked bind-weed or Indian jalap, Convolvulus

turpetham. ത്രികൊല്പകൊന്ന.

വിശസനം, ത്തിന്റെ. s. Killing, Slaying, slaughter
കുല.

വിശറി, യുടെ. s. A far.

വിശാഖ, യുടെ. s. 1. The sixteenth lunar asterism. 2.
a cucurbitaceous plant, Momordica charantia. പാവൽ.

വിശാഖൻ, ന്റെ. s. 1. A name of SUBRAHMANYA o
r CARTICÉYA. സുബ്രഹ്മണ്യൻ. 2. a solicitor, a petiti-
oner, a beggar. യാചകൻ.

വിശാഖപട്ടണം, ത്തിന്റെ. s. The name of 2. town
or city.

വിശാഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. An attitude in shooting, with
the feet standing a span apart. 2. a spindle. റാട്ടസൂ
ചി.. 3. the sixteenth lunar asterism.

വിശാപതി, യുടെ. s. The chief of the merchantile tribe.

വിശായം, ത്തിന്റെ. s. Sleeping, and watching alter-
natively. മാറിമാറി ഉറങ്ങുക.

വിശാരദം, &c. adj. 1. Learned, wise. വിദ്യയുള്ള. 2.
confident, bold, presuming. ധൈൎയ്യമുള്ള. 3. famous,
celebrated. കീൎത്തിയുള്ള.

വിശാല, യുടെ. s. 1. The city of Orgein. ഒരു നഗരം.
2. the bitter apple, Cucumis colocynthis. കുമ്മട്ടി.

വിശാലത, യുടെ. s. 1. Width, breadth. 2. magnitude,
bulk, വലിപ്പം.

വിശാലതപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To enlarge,
to widen, to extend, to make spacious. വലിയതാക്കു
ന്നു.

വിശാലത്വൿ, ക്കിന്റെ. s. The name of a tree, Echi-
tes scholaris. എഴിലംപാല.

വിശാലം. adj. 1. Great, stupendous, large. വലിയ.
2. spacious, extensive, wide, broad. വിസ്താരമുളള.

വിശിഖ, യുടെ. s. 1. A high-way, a broad or carriage
road. പെരുവഴി. 2, 1 spade, a hoe. തൂമ്പ. 3. a very
minute arrow, വ sort of needle or spindle.

വിശിഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow. അമ്പ. 2. an
iron crow. ഇരിമ്പ പാര.

വിശിഷ്ടത, യുടെ. s. Possession of, attachment to,

വിശിഷ്ടൻ, ന്റെ. s. One endowed with or possessed
of (qualities.)

വിശിഷ്ടം, &c. adj. Endowed with, possessed of, having,
inherent or attached to. വിശെഷം.

വിശുദ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. One who is holy, pure, inno-
cent. 2. a name of God, as the Holy One.

വിശുദ്ധം, &c. ads. 1. Pure, purified, clean, cleansed,
holy. 2. pious, virtuous. 3. entire. 4. humble, modest.

വിശുദ്ധി, യുടെ. s. 1. Purity, purification, cleanness,

[ 731 ]
2. holiness. 3. removal of doubt. 4. the lower part of
the tongue.

വിശൃംഖലം, &c. adj. Unchecked, unrestrained, un-
fettered, (literally or figuratively.) തടവു കൂടാത്ത.

വിശെഷകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mark on the forehead
made with sandal, &c. and worn either as an ornament
or sectarial distinction. തൊടുകുറി. 2. an attribute, a
predicate. 3. relation, narrative, annunciation. adj.
Discriminative, distinguishing, attributive, characteristic.

വിശെഷജ്ഞൻ, ന്റെ. s. A person of sound or supe-
rior wisdom.

വിശെഷജ്ഞാനം, ത്തിന്റെ. s. Sound or superior
wisdom.

വിശെഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. In grammar, An ad-
jective, an epithet, an attribute. 2. distinguishing,
discriminating.

വിശെഷത, യുടെ. s. 1. Distinction, difference. 2.
preference. 3. peculiarity, eminence, excellence.

വിശെഷതപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To prefer,
to distinguish.

വിശെഷദിവസം, ത്തിന്റെ. s. A festival day, a
festivity, a particular or special day.

വിശെഷബുദ്ധി, യുടെ. s. Excellent or superior ta-
lent, or intellect.

വിശെഷമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be preferred,
to be preferable, to be better, to be distinguished.

വിശെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Distinction, difference,
individual or specific identity, &c. consequent distinction
from every other individual or species. 2. excellence,
eminence. 3. preference, peculiarity. 4. in logic, the
peculiar attribute, predicabile proprium. 5. any thing
extraordinary or unusual. 6. narrative, detail, particulars.
7. a charitable or virtuous action. 8. a figure of rhetoric,
distinguished as of three kinds all implying variety of
means or effect. adj. 1. Different, distinct. 2. excellent,
eminent, chief, better. 3. peculiar, special. 4. preferred,
distinguished. 5. extraordinary, unusual. 6. much, great.
7. charitable. വിശെഷമായുള്ള, Extraordinary. വി
ശെഷംപറയുന്നു, 1. To tell news, to communicate
intelligence. 2. to speak.

വിശെഷാൽ. adv. Chiefly, especially, peculiarly, par-
ticularly.

വിശെഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To excel, to surpass,
to surmount.

വിശെഷിച്ച. part. Moreover, and.

വിശെഷിച്ചും. part. Moreover, besides.

വിശെഷൊക്തി, യുടെ. s. A figure of rhetoric coupling
cause with effect, so as to explain any peculiar manner
or condition.

വിശെഷം, ത്തിന്റെ. s. In grammar, A substantive.
adj. Principal, primary, chief.

വിശൊദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. Minute investigation or
inquiry.

വിശൊധനം, ത്തിന്റെ. s. Minute investigation.

വിശ്രമം, ത്തിന്റെ. s. Rest, repose; cessation from
fatigue or labour.

വിശ്രമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To repose, rest, or
refresh one'sself.

വിശ്രംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Trust, confidence. വിശ്വാ
സം. 2. affection, affectionate inquiry. കുശലപ്രശ്നം.
3. festive, sportive noise or tumult. ആഘൊഷം.

വിശ്രവണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deafness. ചെകിട.
2. inattention. ശ്രദ്ധയില്ലായ്മ.

വിശ്രാണനം, ത്തിന്റെ. s. Gift, giving, donation.
ദാനം.

വിശ്രാണിതം, &c. adj. Given, bestowed. നല്കപ്പെട്ട.

വിശ്രാന്തൻ, ന്റെ. s. One at rest, reposing. വിശ്ര
മിച്ചവൻ.

വിശ്രാന്തം, &c. adj. Rested, reposed. വിശ്രമിക്ക
പ്പെട്ട.

വിശ്രാന്തി, യുടെ. s. Rest, repose, cessation from toil
or occupation. വിശ്രമം.

വിശ്രാമം, ത്തിന്റെ. s. Rest, repose.

വിശ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Fame, celebrity. ശ്രുതി.

വിശ്രുതം, &c. adj. 1. Known. അറിയപ്പെട്ട. 2. celebra-
ted, famous, notorious. ശ്രുതിപ്പെട്ട. 3. pleased, delight-ed, happy. സന്തൊഷമുള്ള.

വിശ്രുതി, യുടെ. s. Fame, celebrity, renown, notoriety.
ശ്രുതി.

വിശ്ലെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Separation, distance, especi-
ally of lovers or husband and wife. വെൎപാട. 2.
disunion, disjunction in general. വിയൊഗം.

വിശ്വ, യുടെ. s. 1. Dry ginger, ചുക്ക. 2. the name of a
tree, the bark of which is said to be used in dyeing red.
അതിവിടയം.

വിശ്വകദ്രു, വിന്റെ. s. 1. A dog trained for the chase.
നായാട്ടുപട്ടി. 2. sound, noise. ശബ്ദം.

വിശ്വകൎത്താവ, ിന്റെ. s. 1. A name of BRAHMA.
ബ്രഹ്മാവ. 2. the Lord of the universe.

വിശ്വകൎമ്മാവ, ിന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2.
the son of BRAIMA and artist of the gods. ദെവത
ക്ഷാവ.

[ 732 ]
വിശ്വകെതു, ിന്റെ. s. ANIRUDD'HA, an incarnation of
CÁMA as the son of PRADYUMNA.

വിശ്വജിത്ത, ിന്റെ. s. 1. A particular ceremony or
sacrifice. വിശെഷയാഗം. 2. the cord or noose of
WARUNA. വരുണപാശം. 3. all conquering.

വിശ്വതുളസി, യുടെ. s. White basil or Indian tea,
Ocimum album.

വിശ്വദെവകൾ, ളുടെ. s. plu. Demmi-gods of a certain
class.

വിശ്വനാഥൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA, especially
as the object of peculiar worship at Benares. ശിവൻ.

വിശ്വനായകൻ, ന്റെ. s. A ruler, a king. രാജാവ.

വിശ്വൻ, ന്റെ. s. A deity of a particular class in
which ten are enumerated; their names are said to be
VASU, SATYA, CRATU, DACSHA, CÁLA, CÁMA, DHRITI,
CURU, PURURAVA, and MÁDHAVA; they are worshipped
particularly at the funeral obsequies in honour of de-
ceased progenitors in general, and receive an oblation of
clarified butter at the daily and domestic Sradd'ha.

വിശ്വപാലകൻ, ന്റെ. s. The governor of the uni-
verse.

വിശ്വഭെഷജം, ത്തിന്റെ. s. Diy ginger. ചുക്ക.

വിശ്വം, ത്തിന്റെ. s. The universe, or tworld. ady. All,
entire, whole, universal.

വിശ്വംഭര, യുടെ. s. The earth, as bearing and nourishing
all. ഭൂമി.

വിശ്വംഭരൻ, ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.
2. of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വിശ്വരൂപൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU, as having
a universal form. വിഷ്ണു.

വിശ്വരൂപം, &c. adj. Taking all forms, existing in all
forms, universal, omnipresent. സൎവവ്യാപ്തം.

വിശ്വസാരകം, ത്തിന്റെ. s. The prickly pear, Cactus
Indicus. (Rox.) ഇലക്കള്ളി.

വിശ്വസാക്ഷി, യുടെ. s. A universal witness, an
epithet of deity. സൎവസാക്ഷി.

വിശ്വസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To believe, or give
credit to. 2. to confide in, to trust; to rely on; to have
faith in. വിശ്വസിച്ച കാത്തിരിക്കുന്നു, To expect.

വിശ്വസിതം, &c. adj. Trusted, believed, or confided in.

വിശ്വസൃൿ, ക്കിന്റെ. s. The Creator of the universe.
ലൊകസൃഷ്ടാവ.

വിശ്വസൃജൻ, ന്റെ. s. A title of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ.

വിശ്വസൃഷ്ടി, യുടെ. s. The creation of the universe
or world. ലൊകസൃഷ്ടി.

വിശ്വസ്ത, യുടെ. s. A willow. വിധവ.

വിശ്വസ്തൻ, ന്റെ. s. A trust-worthy or confidential
person, one to be trusted or confided in. വിശ്വസിക്ക
പ്പെടുവാൻ യൊഗ്യൻ.

വിശ്വസ്തം, &c. adj. Faithful, trusted, confided in. വി
ശ്വാസമുള്ള.

വിശ്വാത്മാ, വിന്റെ. s. A name of BRAHMA, or soul
of the world. ബ്രഹ്മാവ.

വിശ്വാമിത്രൻ, ന്റെ. s. A Muni, the son of Gadhi
originally a monarch, but who, by long and painful au-
sterities, is said to have become a Brahmarishi.

വിശ്വാവസു, വിന്റെ. s. 1. One of the Gandharbas
or celestial singers. ഗന്ധൎവൻ. 2. the thirty-ninth
year of the Hindu cycle of sixty. അറുപത വൎഷ
ത്തിൽ ഒന്ന.

വിശ്വാസപാതകൻ, ന്റെ. s. A treachierous man, a
perfidious person.

വിശ്വാസപാതകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Treachery, perfi-
diousness, unfaithfulness. 2. the denying a trust or deposit.

വിശ്വാസപതകി, യുടെ. s. A treacherous woman.

വിശ്വാസഭക്തി, യുടെ. s. Fidelity, devotedness.

വിശ്വാസമുള്ളവൻ, ന്റെ. s. A faithful, or trusty
person.

വിശ്വാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Belief, faith. 2. credit,
trust, confidence, assurance, dependence on. 3. faithful-
ness, veracity. 4. kindness, favour. 5. devotion.

വിശ്വാസയൊഗ്യം, &c. adj. Worthy of trust, or con-
fidence.

വിശ്വാസവഞ്ചനം, ത്തിന്റെ. s. Breach of faith or
confidence, treachery, perfidy.

വിശ്വാസി, യുടെ. s. A believer, one confiding or
depending on another.

വിശ്വാസ്യം, &c. adj. Trust-worthy, faithful. വിശ്വ
സിക്കപ്പെടുവാൻ തക്ക.

വിശ്വെശ്വരൻ, ന്റെ. s. SIVA, under a form or ap-
pellation in which especially he is worshipped at Benares,
where a celebrated temple is appropriated to him in
the character of lord or god of the universe. ശിവൻ.

വിശ്വൈകനാഥൻ, ന്റെ. s. A universal lord, the
only Lord of the world, GOD.

വിഷ, യുടെ. s. The name of a tree, the bark of which
is used in dyeing red. അതിവിടയം.

വിഷകണ്ഠൻ, ന്റെ. s. A name of Siva, as having
his throat blackened by eating poison. ശിവൻ.

വിഷക്കല്ല, ിന്റെ. s. A fabulous stone applied on the
bite of snakes.

[ 733 ]
വിഷഖന്ധചൂഡാമണി, യുടെ. s. A kind of an-
tidote to poison. China Moræa, Moræa Sinensis.

വിഷജ്വാല, യുടെ. s. Deadly poison.

വിഷണ്ഡത, യുടെ. s. Dejection, despondency, lassi-
tude, want of energy or spirit.

വിഷണ്ഡം, &c. adj. Dejected, desponding, spiritless,
disinclination to exertion.

വിഷദന്തം, ത്തിന്റെ. s. The poisonous tooth of a
snake. വിഷപ്പല്ല.

വിഷദൻ, ന്റെ. s. A serpent. സൎപ്പം.

വിഷദംഷ്ട്രം, ത്തിന്റെ. s. A poisonous snake. സൎപ്പം.

വിഷധരൻ, ന്റെ. s. 1. A serpent. സൎപ്പം. 2. a name
of SIVA, from having eaten the poison which blackened
his throat. ശിവൻ.

വിഷധരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A serpent, a snake. പാ
മ്പ. 2. a cloud. മെഘം.

വിഷധൎമ്മ, യുടെ. s. Cowhage, Carpopogon prairiens.

വിഷനരി, യുടെ. s. A mad jackall.

വിഷപ്പട്ടി, യുടെ. s. A mad dog.

വിഷപ്പല്ല, ിന്റെ. s. A poisonous tooth of a serpent.

വിഷപാനം, ത്തിന്റെ. s. Drinking poison. വിഷം
കുടിക്ക.

വിഷപുഛം, ത്തിന്റെ. s. A scorpion. തെൾ.

വിഷഭയം, ത്തിന്റെ. s. Dread of being poisoned.

വിഷഭുക്തി, യുടെ. s. Eating poisoned food or taking
poison.

വിഷഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. Eating food that has
been poisoned. വിഷഭക്ഷണം.

വിഷമഛദം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Echites scholaris.
എഴിലംപാല.

വിഷമൻ, ന്റെ. s. A malignant, mischievous person.

വിഷമന്ത്രക്കാരൻ, ന്റെ. s. A snake-catcher, one who
by pretended charms, &c. attracts snakes and cures the
bite.

വിഷമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difficulty, pain. 2. unevenness,
roughness, inequality. 3. oddness. 4. an inaccessible place,
a thicket. adj. 1. Difficult, (of access,) rough, uneven. 2.
difficult as a book, &c. (of comprehending.) 3. painful,
difficult, troublesome, (in general.) 4. odd, (in numbers.)
5. unparallelled, unequalled. 6. evil, bad.

വിഷമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be troubled, to be
in a state of difficulty, distress, or perplexity. 2. to be
painful, mortal, or difficult of cure, as applied to diseases.

വിഷമിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To throw into
difficulties, to harass, to vex, to perplex.

വിഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Poison, venom, virus. 2. any

thing hurtful or destructive. 3. a particular vegetable
poison, see വത്സനാഭി. 4. water. വെള്ളം. വിഷ
മെറുന്നു, Poison to mount or take effect, or diffuse
itself in the body. വിഷമിറങ്ങുന്നു, Poison to descend,
to be counteracted, or expelled. വിഷമിറക്കുന്നു, To
counteract, dispel, or expel poison. വിഷംകൊടുക്കു
ന്നു, To administer poison.

വിഷംതീണ്ടൽ, ലിന്റെ. s. A being bit by a poisonous
snake.

വിഷംതീണ്ടുന്നു, ണ്ടി, വാൻ. v. n. To be bit by a
poisonous animal.

വിഷംതെച്ചയമ്പ, ിന്റെ. s. A poisoned arrow.

വിഷയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sense, any object of sense;
any thing perceivable by the senses, as colour, form,
flavour, odour and sound. ശബ്ദാദി. 2. a country
whether inhabited or not. ദെശവിശെഷം. 3. depart-
ment, sphere, element, home, that which is peculiarly
known or frequented, as a particular study by its profes-
sors, a particular town by its townsfolk, water by fish, air
by birds, &c. 4. an object in general, as of affection or
desire, &c. 5. respect, relation, in such phrases as, in this
respect, in that respect. When used as a postpos. it means,
Respecting, regarding. 6. origin, original cause. 7. se-
men virile.

വിഷയായി, യുടെ. s. 1. A king. രാജാവ. 2. an or-
gan of sense. ഇന്ദ്രയം. 3. CÁMADÉVA. 4. an epicurean,
a sensualist, one heedful of objects of sense or attentive
to worldly objects. 5. a materialist, one who disbelieves
the existence of any thing which is not an object of senses.
നാസ്തികൻ.

വിഷയി, &c. adj. Attached to objects of sense, carnal,
worldly, sensual. ജഡസംബന്ധം. s. An organ
of sense. ഇന്ദ്രിയം. 2. a sensualist. കാമി. 3. a mate-
rialist, one who denies or disbelieves the existence of
any thing, that is not an object of sense. നാസ്തികൻ.
4. a king. രാജാവ. 5. the deity CÁMADÉVA. കാമദെ
വൻ.

വിഷയെന്ദ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. An organ of sense.

വിഷയൈഷി, യുടെ. s. A sensualist.

വിഷയവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A tree bearing a small
nut nearly the size of a filbert, considered one of the
strongest poisons, Andrachne Cadishaw.

വിഷവൈദ്യൻ, ന്റെ. s. A dealer in antidotes, one
professing by charms, &c. to cure the bite of a snake.

വിഷവൈദ്യം, ത്തിന്റെ. s. The administration of
antidotes, the cure of poisons by drugs or charms.

[ 734 ]
വിഷശിരസ഻ , ിന്റെ. s. 1. A wasp. കടുന്നൽ. 2. a
bee. തെനീച്ച.

വിഷസൂചകം, ത്തിന്റെ. s. The Greek partridge,
Perdian rigfa. ചെമ്പൊത്തു.

വിഷഹരം, ത്തിന്റെ. s. Dispelling poison, an antidote.

വിഷഹാരി, യുടെ. s. A dealer in antidotes, one pro-
fessing by charms, &c. to cure the bite of snakes.

വിഷാക്തം. adj. Poisoned, or smeared with poison,
as an arrow. വിഷംതെച്ച.

വിഷാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horn of an animal.
പശുക്കളുടെ കൊമ്പ. 2. a tusk of an elephant. ആന
ക്കൊമ്പ. 3. the tusk or fang of the boar. പന്നിയുടെ
തെറ്റ. 4. a sort of costus, Costus speciosus. കൊട്ടം.

വിഷാണി, യുടെ. s. A plant, the fruit of which is
compared to the horn of a ram, &c. commonly Mésha
Sringi. മെഷശൃംഗി, ആടുതൊടാപ്പാല.

വിഷാണിക, യുടെ. s. A plant, see the preceding.

വിഷാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sadness, dejection, lassitude,
lowness of spirits. 2. distress, affliction. 3. doubtfulness
as to the result of any thing, anxiety. 4. disappointment.

വിഷാദി, യുടെ. s. One who is sad, dejected or low
in spirits.

വിഷാദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ.. 1. 1. To be sad, dejected,
low in spirits. 2. to be doubtful as to the result of any
thing.

വിഷു, വിന്റെ. s. 1. A tropic, a solstice, or tropical
point. 2. a Hindu festival, the astronomical new year.
3. the fifteenth year in the Hindu cycle of sixty.

വിഷുകണി, യുടെ. s. The first thing seen on awaking
in the morning of the day of the equinox.

വിഷുക്കൈനെട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Gifts or presents
received or given at the astronomical new years.

വിഷുഫലം, ത്തിന്റെ. s. The supposed result (either
good or bad) of the comparison of a person's nativity
with a solstice.

വിഷുവത്ത, ിന്റെ. s. The equinox. രാവും പകലും
ഒത്തിരിക്കുന്ന കാലം.

വിഷുവം, ത്തിന്റെ. s. The equinox, the time when
the night and day are equal. രാവും പകലും ഒത്തിരി
ക്കുന്ന കാലം.

വിഷുസങ്ക്രാന്തി, യുടെ. s. The time at which the sun
arrives at a tropical point.

വിഷൂചി, യുടെ. s. The epidemic cholera morbus.

വിഷൂചിക, യുടെ. s. The epidemic cholera morbus.

വിഷ്കംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. The first of the twenty-seven
astronomical periods called yógas. ൨൭ യൊഗങ്ങളിൽ

ഒന്നാമത്തെത. 2. obstacle, hindrance, impediment.
തടവ. 3. spreading, extension. പരപ്പ. 4. a posture
of the devotees called yógis.

വിഷ്കിരം, ത്തിന്റെ. s. A bird in general. പക്ഷി.

വിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The world. ലൊകം.

വിഷ്ടരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A seat, a stool, a chair, &c.
പീഠം. 2. a tree. വൃക്ഷം. 3. a handful of cusa or
sacred grass tied up and used as a seat. കുശ പുല്ലു
കൊണ്ടുള്ള ആസനം.

വിഷ്ടരശ്രവസ഻, സ്സിന്റെ.s. A name of CRISHNA
or Vishnu. വിഷ്ണു.

വിഷ്ടി, യുടെ. s. 1. Consigning to torture, casting into
hell. കൊടിയദണ്ഡം. 2. unpaid labour, working
without wages. കൂലിയില്ലാത്ത വെല. 3. occupation,
act, action. പ്രവൃത്തി. 4. hire, wages. ശംബളം. 5. the
seventh of the variable Caranas or astronomical periods
so termed, each answering to half a lunar day. എഴാമ
ത്തെ കരണം.

വിഷ്ഠ, യുടെ. s. Fæces, excrement, human ordure.

വിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. An outcast, a man of the lowest
caste.

വിഷ്ഠിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To ease nature.

വിഷ്ണു, വിന്റെ. s. 1. VISHNU, one of the three principal
Hindu deities, and considered to be the preserver of the
world. During the periods of temporary annihilation, he
is supposed to sleep on the waters, floating on the serpent
Sésha ; BRAHMA is fabled to have sprung from a lotus,
which originally grew from the navel of VISHNU, and the
holy river Ganges is said to spring from his foot. The dif-
ferent Avatárs are considered as emanations of this deity,
and in Crishna he is supposed to have been really and
wholly incarnate. LECSHMI is his wife, and he is usually
represented as a mild and benevolent deity. 2. one of
the demi-gods called Vasus. 3. Agni or fire. 4. the name
of an ancient lawgiver.

വിഷ്ണുകല, യുടെ. s. A form of VISHNU.

വിഷ്ണുക്രാന്ത, യുടെ. s. 1. A plant, the chickweed-leaved
Evolvulus. വിഷ്ണുക്രാന്തി. 2. a flower, a plant which
bears a flower greatly resembling the forget-me-not.

വിഷ്ണുക്രാന്തി, യുടെ. s. A medicinal plant, the chick-
weed-leaved Evolvulus, Evolvulus alsinoides.

വിഷ്ണുഗുപ്തൻ, ന്റെ. s. The saint Chaundilya. ചാ
ണക്യൻ.

വിഷ്ണുദൈത, യുടെ. s. A medicinal plant the chick-
weed-leaved Evolvulus. Evolvulus alsinoides. വിഷ്ണു
ക്രാന്തി.

[ 735 ]
വിഷ്ണുപദം, ത്തിന്റെ. s. The sky, heaven, atmosphere.
ആകാശം.

വിഷ്ണുപതി, യുടെ. s. 1. The Ganges. ഗംഗ. 2. one of
the twelve Sancránthis or periods at which the sun
enters a sign of the zodiac. സങ്ക്രമം.

വിഷ്ണുരഥം, ത്തിന്റെ. s. Garuda, the bird and vehicle
of VISHNU. ഗരുഡൻ.

വിഷ്ഫാരം, ത്തിന്റെ. s. The twang of a bow. ഞാ
ണൊലി.

വിഷ്യൻ, ന്റെ. s. One who deserves death by poison.
വിഷം കൊടുത്ത കൊല്ലെണ്ടുന്നവൻ.

വിഷ്വൿ. ind. Every way, all around.

വിഷ്വക്സെന, യുടെ. s. A plant, commonly Priyanga.
ഞാഴൽ.

വിഷ്വക്സെനൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

വിഷ്വക്സെനപ്രിയ, യുടെ.s. 1. A sort of yam, Diosco-
rea. 2. LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

വിഷ്വദ്ര്യൎങ, ിന്റെ. s. One who goes every where.
എല്ലാടവും നടക്കുന്നവൻ.

വിസകണ്ഠിക, യുടെ. s. A small crane. വെള്ളിപ
ക്ഷി.

വിഷപ്രസൂനം, ത്തിന്റെ. s. A lotus, Nelumbian
peciosum. താമരപ്പൂ.

വിസം, ത്തിന്റെ. s. The film or filbres of the stalk of
the water-lily. താമരവളയം.

വിസമ്മതം, ത്തിന്റെ. 1. Dissent, disagreement, dif-
ference of opinion. സമ്മതകെട. 2. unwillingness. ഇ
ഷ്ടക്കെട, വിസമ്മതം പറയുന്നു, To dissent, to dis-
agree.

വിസംവാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Disappointing, deceiving,
falsifying one's word, deceiving by a false affirmation or
not keeping a promise. അന്യഥാത്വം. 2. contradiction,
disagreement.

വിസരണം, ത്തിന്റെ. s. Spreading, extending. വി
രിക്കുക, നിവൃത്തുക.

വിസരം, ത്തിന്റെ. s. A multitude, an assemblage, a
flock. കൂട്ടം.

വിസൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. S. 1. Abandoning, relinquishing,
getting rid of or free from any thing. വിടുക. 2. evacu-
ation, avoiding by stool, &c. 3. the soft aspirate or Vi-
ser'ga marked by two perpendicular dots, thus s. 4, a
division of the sun's course, the southern course.

വിസൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gift, donation. ദാനം.
2. quitting, relinquishing. ത്യജിക്കുക. 3. sending, dis-
patching, dismissing. അയക്കുക.

വിസൎജ്ജനീയം, &c. adj. 1. To be quitted, to be relin-

quished, abandoned.വിട്ടകളയെണ്ടുന്ന. 2. to be sent, to
be dispatched, to be dismissed. അയക്കപ്പെടെണ്ടുന്ന.

വിസൎജ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To quit, to relin-
quish, to abandon. ഉപെക്ഷിക്കുന്നു.

വിസൎപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. Spreading, extending. നി
വൃത്തുക.

വിസാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fish. മത്സ്യം. 2. going
smoothly, creeping, gliding. ഇഴവ, ഒഴുകുക.

വിസാരിണി, യുടെ. s. Flowing, gliding, creeping. ഒ
ഴുകുക.

വിസാരിതം. adj. 1. Effected, performed. സാധിക്ക
പ്പെട്ട. 2. set on foot, occasioned.

വിസിനി, യുടെ. s. An assemblage of lotus flowers,
താമരപ്പൊയ്ക.

വിസിര, യുടെ. s. A pungent fruit considered as a sort
of pepper, Pothos officinalis. തിപ്പലി.

വിസൃതം. adj. Spread, extended, expanded. നിവൃത്ത
പ്പെട്ട.

വിസൃത്വരം, &c. adj. Going smoothly, gliding, creep-
ing, flowing. ഒഴുകുന്ന.

വിസൃമരം, &c. adj. Creeping, flowing, gliding.

വിസ്തം, ത്തിന്റെ. s. A weight of gold, a Cársha or
sixteen Máshas, about half an ounce troy.

വിസ്തരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Prolixity. 2. spreading,
expansion. വിസ്താരം.

വിസ്തരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Prolixity. 2. spreading, ex-
pansion. വിസ്താരം.

വിസ്തരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 1. 2. 1. To explain, to
expound, to enlarge on, to speak at large. 2. to investi-
gate, to discuss. 3. to spread out, to extend. 4. to dilate.

വിസ്താരക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An expounder. 2. one who
makes long speeches, a boaster. 3. one who investigates.

വിസ്താരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Spreading, extension, dif-
fusion. 2. width, amplitude, great extent. 3. investiga-
tion, examination, trial. വിസ്താരമാക്കുന്നു, വിസ്താ
രമുണ്ടാക്കുന്നു, To make wide, to make larger. വി
സ്താരം വരുത്തുന്നു, To widen, to enlarge. വിസ്താ
രം കഴിക്കുന്നു, to investigate, to discuss.

വിസ്തീൎണ്ണത, യുടെ. s. Largeness, vastness, extensive-
ness, prolixity. വിസ്താരം.

വിസ്തീൎണ്ണം. adj. 1. Expanded, spread. 2. large, great,
wide. വിസ്താരമുള്ള.

വിസ്തൃതകരം, ത്തിന്റെ. s. Spreading or opening the
hand, the open hand. വിടൎത്തിയ കൈ.

വിസ്തൃതം. adj. Spread, diffused, extended. നിവൃത്ത
പ്പെട്ട, പരന്ന.

[ 736 ]
വിസ്ഫാരം, ത്തിന്റെ. s. The twang of a bow. ഞാ
ണൊലി.

വിസ്ഫൊടം, ത്തിന്റെ. s. A boil, a pustule. കുരു.

വിസ്മയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wonder, surprise, asto-
nishment. അത്ഭുതം. 2. pride, arrogance. അഹങ്കാരം.
3. doubt, uncertainty. സംശയം.

വിസ്മയരസം, ത്തിന്റെ. s. Expression or appearance
of astonishment. അത്ഭുതഭാവം.

വിസ്മയാന്വിതം, &c. adj. Astonished, surprised. വി
സ്മയത്തൊടുകൂടിയ.

വിസ്മയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To wonder, to be
surprised, astonished.

വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To surprise, to
astonish.

വിസ്മാപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deceit, illusion. വഞ്ച
ന. 2. a magical or enchanted city, one that appears and
disappears unexpectedly, or in unexpected situations, a
city of the Gandharbas. 3. astonishing, surprising, caus-
ing wonder or surprise.

വിസ്മിതം, &c. ads. Astonished, surprised. വിസ്മയി
ക്കപ്പെട്ട.

വിസ്മൃതൻ, ന്റെ. s. One who is astounded, confused,
bewildered. ഭ്രമിക്കപ്പെട്ടവൻ.

വിസ്മൃതം, &c. ads. Forgotten. മറക്കപ്പെട്ട, ഭ്രമിക്ക
പ്പെട്ട.

വിസ്മൃതി, യുടെ. s. Forgetfulness, forgetting. മറവി.

വിസ്മൃതിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A forgetful person. മറ
വിയുള്ളവൻ.

വിസ്രഗന്ധം, ത്തിന്റെ. s. A smell like that of raw
meat.

വിസ്രഗന്ധി, യുടെ. സ്. Yellow orpiment. മനയൊല.

വിസ്രബ്ധം, &c. adj. 1. Trusted, confided in. വിശ്വ
സിക്കപ്പെട്ട. 2. loved, regarded. സ്നെഹിക്കപ്പെട്ട.
3. placid, tamed, humbled. ഇണക്കമുള്ള. 4. steady,
diligent. ജാഗ്രതയുള്ള.

വിസ്രം, ത്തിന്റെ. s. A smell like that of raw meat.
പച്ച മാംസത്തിന്റെ ഗന്ധം.

വിസ്രംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Trust, confidence. വിശ്വാ
സം. 2. affection, regard, affectionate solicitude. സ്നെ
ഹം. 3. acquaintance. പരിചയം.

വിസ്രസ, യുടെ. s. Old age. decrepitude. വാൎദ്ധക്യം.

വിസ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. 0ozing, flowing, dripping.
ഒലിക്കുക.

വിഹഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. an
arrow. അമ്പ. 3. a cloud. മെഘം. 4. the sun. ആദി
ത്യൻ. 5. the moon. ചന്ദ്രൻ.

വിഹംഗമം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. an
arrow. അമ്പ.

വിഹംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. an
arrow. അമ്പ.

വിഹംഗിക, യുടെ. s. A pole for carrying burdens. കാ
വടി.

വിഹതം, &c. adj. 1. Opposed, impeded, resisted. വി
രൊധിക്കപ്പെട്ട. 2. hurt, killed. കൊല്ലപ്പെട്ട.

വിഹനനം, ത്തിന്റെ. S. 1. Opposition, obstruction,
impediment. വിരൊധം. 2. injury, hurting. 3. killing
കൊല്ലുക.

വിഹരണം, ത്തിന്റെ. s. Consecration.

വിഹരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To move, to walk
about for pleasure. 2. to play, to sport. 3. to consecrate.
വിഹരിച്ചഅഗ്നി, Consecrated fire.

വിഹസനം, ത്തിന്റെ. s. A gentle laugh, a smile.
പുഞ്ചിരി.

വിഹസിതം, ത്തിന്റെ. s. A gentle laugh, a smile. പു
ഞ്ചിരി.

വിഹസ്തത, യുടെ. s. 1. Confusion, perplexity, bewilder-
ment. ഭ്രമം. 2. negligence, inactivity. അജാഗ്രത.

വിഹസ്തം, &e. adj. Confounded, perplexed, bewildered.
ഭ്രമിക്കപ്പെട്ട.

വിഹാപിതം, ത്തിന്റെ. s. Gift, donation. ദാനം.

വിഹായസ, ിന്റെ. s. 1. The sky, the atmosphere.
ആകാശം. 2. a bird. പക്ഷി.

വിഹാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Walking for pleasure or
amusement. ഉല്ലാസമായി നടക്കുക. 2. wandering,
roaming, going about. സഞ്ചാരം. 3. a Jaina temple.
4. play, sport, pastime. ഉല്ലാസം.

വിഹിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wish, pleasure. ഇഷ്ടം. 2.
displeasure. അനിഷ്ടം.

വിഹീനം, &c. adj. Abandoned, left, deserted, deprived
of. ഉപെക്ഷിക്കപ്പെട്ട, വെർപെട്ട.

വിഹൃതം, ത്തിന്റെ. s. One of the modes of feminine
dalliance or those actions arising from and indicating
love. വിലാസം.

വിഹൃതി, യുടെ. s. Opening, expanding, spreading. വി
ടൎച്ച.

വിഹ്വലത, യുടെ. s. Agitation, alarm, the state of be-
ing overcome with fear or agitation, a being beside one's
self, or unable to restrain one's self. ഭയങ്കൊണ്ടുള്ള
ചഞ്ചലം, പരിഭ്രമം.

വിഹ്വലം, &c. ad. Agitated, alarmed, overcome with
fear or agitation, beside one's self, unable to restrain one's
self. പരിഭ്രമിക്കപ്പെട്ട.

[ 737 ]
വിള, യുടെ. s. 1. A crop of corn. 2. produce of fields,
gardens, &c. 3. a garden, high ground.

വിളക്ക, ിന്റെ. s. 1. A lamp, a lantern. 2. solder, solder-
ing.

വിളക്കുകൂട, ിന്റെ. s. A lantern.

വിളക്കത്തലയൻ, ന്റെ. s. A barber.

വിളക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Brightness, brilliancy, polish.
2. clearness, illustration. 3. soldering. 4. registry.

വിളക്കിൻതിരി, യുടെ. s. The wick of a lamp.

വിളക്കുതണ്ട, ിന്റെ. s. A candlestick, a lainp-stand.

വിളക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To solder, to cement.
2. to burnish, to polish, to brighten.

വിളക്കുമാടം, ത്തിന്റെ. s. A place where lamps are
placed and lighted.

വിളക്കുമാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Brightness, brilliancy,
polish. 2. clearness.

വിളക്കുവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To light up a
place.

വിളക്കുവെപ്പ, ിന്റെ. s. The lighting up of lamps.

വിളക്കുവെപ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. A person appointed
to look after the lamps, a lamp-lighter.

വിളക്കെണ്ണ, യുടെ. s. Lamp oil.

വിളക്കെണി, യുടെ. s. A lamp ladder.

വിളക്കെറ, ിന്റെ. s. A certain funeral ceremony.

വിളംഗം, ത്തിന്റെ. s. A vermifuge plant. വിഴാൽ.

വിളംഗസാരം, ത്തിന്റെ. s. The seed of a vermifuge
plant. വിഴാലരി.

വിളങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. Shining, a being clear, radiant.

വിളങ്ങികൂടുതൽ, ലിന്റെ. s. Additional rent.

വിളങ്ങിപ്പെർ, രിന്റെ. s. Rent roll.

വിളങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To shine, to reflect
light. 2. to be clear, plain, open, evident. 3. to be po-
lished, burnished, cleaned. v. a. To register names.

വിളച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Produce of corn. 2. ripeness
of corn in the fields, a full grown crop. 3. production of
salt, minerals, &c. 4. play of children.

വിളച്ചിൽകെട, ിന്റെ. s. 1. Loss in a crop, or pro-
duce, from not being reaped soon enough. 2. partial fai-
lure in a crop.

വിളനിലം, ത്തിന്റെ. s. A fertile field, a corn field.

വിളഭൂമി, യുടെ. s. A field, a fertile soil, a corn field.

വിളമ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A person who superintends the
distribution of food at an entertainment. 2. a superin-
tendant of a victualling house.

വിളമ്പരം, ത്തിന്റെ. s. A proclamation, publication,
notification, advertisement. വിളമ്പരം പ്രസിദ്ധ

പ്പെടുത്തുന്നു, To proclaim, to publish, to announce, to
advertise.

വിളമ്പൽ, ലിന്റെ. s. Serving out or distributing food
to a company.

വിളമ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. One who serves out food.

വിളമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. a. To distribute or serve
out food. വിളമ്പികൊടുക്കുന്നു, To distribute or serve
out food.

വിളംബനം, ത്തിന്റെ. s. Delay, tardiness, slowness.
താമസം.

വിളംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. Slowness, tardiness. താമ
സം. 2. falling or hanging down, pendulousness. തൂങ്ങൽ.

വിളംബി, യുടെ. s. The thirty-second year in the Hin-
du cycle of sixty. അറുപത വൎഷത്തിൽ ഒന്ന.

വിളംബിതം, ത്തിന്റെ. s. Slow time in music, ada-
gio. adj. 1. Slow, tardy, retarded, താമസമുള്ള. 2. fal-
ling, pendulous, hanging or falling down. തൂങ്ങുന്നു.

വിളയച്ചെതം, ത്തിന്റെ. s. Loss in a crop, or pro-
duce, partial failure in a crop.

വിളയാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. To play.

വിളയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Play.

വിളയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to grow
or be; to set, to plant or propagate. 2. to purify salt.

വിളയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To grow, to grow
ripe as corn in a field, or as cocoa-nuts, &c. 2. to be made,
to be bred, to be formed, or produced, as salt, minerals,
metals, &c. 3. to play.

വിളയുപ്പ, ിന്റെ. s. A kind of salt.

വിളരക്ഷ, യുടെ. s. 1. Taking care of and protecting the
produce of fields, &c. 2. any ugly figure put in a corn field
and supposed to act as a charm in protecting the produce.

വിളൎക്കുന്നു, ത്തു, ൎപ്പാൻ. v. n. To become pale, white,
wan.

വിളൎച്ച, യുടെ. s. Paleness from disease.

വിളൎപ്പ, ിന്റെ. s. Paleness.

വിളവ, ിന്റെ. s. 1. Standing corn. 2. full grown corn.
3. ripeness of corn. 4. a crop, produce of corn, &c.

വിളവിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To cultivate, to sow, to
plant.

വിളവുകല്ല, ിന്റെ. s. A precious stone.

വിളവുകെട, ിന്റെ. s. Failure in a crop.

വിളവെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To reap the produce.

വിളവൊടെ. adv. With the produce.

വിളറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. To become pale, white, wan.

വിളാകം, ത്തിന്റെ. s. A garden.

വിളാമ്പശ, യുടെ. s. Gum arabic

[ 738 ]
വിളാമ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. The wood apple.

വിളാവ, ിന്റെ. s. The wood apple tree or the tree
which produces the gum arabic. Feronia Elephantum.
(Rox.)

വിളി, യുടെ. s. 1. Call, caling. 2. summons. 3. invitation.
4. blowing, sounding. വിളികെൾക്കുന്നു, To hear a call.

വിളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 2. 1. 1. To call, to call out. 2.
to summons. 3. to invite. 4. to sound. 5. to publish, to
proclaim. വിളിച്ചുകൂടുന്നു. To be called together. വി
ളിച്ചുകൂട്ടുന്നു. To call together. വിളിച്ചുചൊല്ലുന്നു, 1.
To publish, (as banns.) 2. to call out. വിളിച്ചുചൊദി
ക്കുന്നു, To call and ask. വിളിച്ചുപറയുന്നു, 1. To
make known, to publish. 2. to call out and say. വിളി
ച്ചെകുന്നു, 1. To enumerate, to particularize. 2. to
threaten aloud, to scold.

വിളികൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. To be published.

വിളിപ്പാട, ിന്റെ. s. The distance at which a call can
be heard.

വിളിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ, v. c. 1. to send one to
call another, to send for. 2. to summons. 3. to invite.

വിളിമ്പ, ിന്റെ. s. 1. Brim, rim. 2. the margin or edge
of any thing.

വിൾ, ട്ടിന്റെ. s. 1. A man of the merchantile tribe.
വൈശ്യൻ. 2. a man in general. മനുഷ്യൻ. 3. ordure,
excrement, lung. വിഷ്ഠ.

വിൾഖദിരം, ത്തിന്റെ. s. A fetid Mimosa. വെളു
ത്ത കരിങ്ങാലി.

വിൾചരം, ത്തിന്റെ. s. The tame or village hog. നാ
ട്ടുപന്നി.

വിള്ള, ിന്റെ. s. A crack, an aperture.

വിള്ളൽ, ലിന്റെ. s. 1. Cracking, breaking, bursting.
2. opening, separating, an aperture.

വിള്ളിച്ച, യുടെ. s. See the precedding.

വിള്ളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. 1. To crack, to break, to
burst. 2. to separate, to part, to fall in pieces. 3. to open.

വിക്ഷതം, &c. adj. Struck, hurt, wounded. മുറിയപ്പെട്ട

വിക്ഷവം, ത്തിന്റെ. s. A cough. കാസം, ചുമ.

വിക്ഷിപ്തം, &c. adj. 1. Sent, thrown. എറിയപ്പെട്ട.
2. scattered, dispersed. ചിതറപ്പെട്ട.

വിക്ഷെപണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Casting, throwing,
throwing away. എറിഞ്ഞുകളക. 2. sending, dismissing,
dispatching. അയെക്കുക. 3. confusion, perplexity.

വിക്ഷെപം, ത്തിന്റെ. s. See the last.

വിക്ഷെപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To east, to
throw. എറിയുന്നു. 2. to send, to dismiss, to dispatch.
അയക്കുന്നു.

വിഴാലരി, യുടെ. s. The seed of the വീഴാൽ.

വിഴാൽ, ലിന്റെ. s. A vermifuge plant, a vegetable
and medicinal plant, the seed of which is considered of
great efficacy as a vermifuge; the plant is perhaps the
Embelia ribes.

വിഴുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To dirty, to make foul.

വിഴുങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. Swallowing, devouring, absorb-
ing.

വിഴുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. a. To swallow, to devour,
to absorb. വിഴുങ്ങിപ്പറയുന്നു, To speak inarticulately,
to slur or utter with the omission of a letter or syllable.

വിഴുത്തിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To put off dirty clothes.

വിഴുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Dirtiness, filthiness. 2. a dirty or fil-
thy garment. വിഴുപ്പുമാറുന്നു, To change dirty clothes.

വിഴുപ്പുവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A dirty or filthy garment.

വിറ, യുടെ. s. Trembling, shaking, shivering, tremor.

വിറക, ിന്റെ.s. Fire-wood, fuel. വിറകുപൊത്തുന്നു,
To put fuel on the fire.

വിറങ്ങലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To become stiff from
cold, to be benumbed, to grow or become stiff, fixed.

വിറങ്ങലിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Stiffness, or numbness caus-
ed by cold. 2. stiffness of the limbs.

വിറപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cause to tremble
or shake.

വിറയൻ, ന്റെ. s. One who trembles, a coward.

വിറയൽ, ലിന്റെ. s. Trembling, shaking, shivering,
tremor.

വിറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To be covetous.

വിറവാതക്കാരൻ, ന്റെ. s. One affected with paralysis
or tremor.

വിറവാതം, ത്തിന്റെ. s. Paralysis, tremor.

വിറുമ, യുടെ. s. A gimblet, an auger.

വിറെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To tremble, to shiver,
to shudder as from fear or cold. 2. to fear, to quake.

വിറ്റുതീനി, യുടെ. s. One who lives by selling his
property.

വിറ്റുമുതൽ, ലിന്റെ. s. Produce in money of sale.
വിറ്റുമുതൽ ചെയ്യുന്നു, To raise money by selling
any thing.

വീകാശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Solitude, privacy. നിൎജ്ജ
നം. 2. display, manifestation. പ്രകാശം.

വീക്ക, ിന്റെ. s. 1. A blow, a hit, a stroke. 2. a nail.
3. a kind of large drum. വീക്കപിടിക്കുന്നു, To beat
such drum.

വീക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. A swelling. 2. intumescence,
tumour, any thing puffed out with wind.

[ 739 ]
വീക്കാണി, യുടെ. s. A pointed nail.

വീക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. . a. To beat, to strike, to hammer.

വീങ്കൻ, ന്റെ. s. A stout, lusty, robust person.

വീങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. Strelling, being puffed out with
wind.

വീങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To swell, to be puffed
out with wind. 2. to become stout, robust.

വീചി, യുടെ. s. 1. A wave. തിരമാല. 2. hell. നരകം.

വീചിമാല, യുടെ. s. A wave. തിരമാല.

വീചുന്നു, ചി, വാൻ. 1. 2. To cast, or, throw, a fishing
net.

വീച്ച, ിന്റെ. s. A throw, a cast.

വീച്ചി, യുടെ, s. A fan.

വീച്ചുപാള, യുടെ s. A kind of fan made of the thick
film or spatha of the betel-nut tree.

വീച്ചുവല, യുടെ. s. A casting or fishing net.

വീജകൊശം, ത്തിന്റെ. s. 1. The seed vessel of the
lotus. താമരക്കാ. 2. any seed vessel.

വീജനസാധനം, ത്തിന്റെ. s. A fan.

വീജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fan. 2. thing, substance.
വസ്തു.

വീജപൂരം, ത്തിന്റെ. s. Common citron or a variety,
Citrus medica. വള്ളിനാരകം.

വീജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cause, origin in general. കാര
ണം. 2. seed (of plants, &c.) വിത്ത. 3. semen virile.
4. receptacle, place of deposit or preparation. കലവറ.
5. truth, divine truth as the seed or cause of being.
തത്വം.

വീജാകൃതം. adj. Ploughed or harrowed after sowing,
(a field, &c.) വിതച്ചടിച്ച.

വീജി, യുടെ. s. A father, a progenitor. പിതാവ.

വീജ്യൻ, ന്റെ. s. One sprung from some family. കുല
ത്തിൽ പിറന്നവൻ.

വീഞ്ഞ, ിന്റെ. s. Wine, the liquor of the grape.

വീട, ിന്റെ. s. A house, a dwelling,

വീടൻ, ന്റെ. s. A head man, or chief.

വീടാരം, ത്തിന്റെ. s. A house, a dwelling.

വീടിക, യുടെ. s. 1. The betel plant, Piper betel. വെ
റ്റിലക്കൊടി. 2. the preparation of the areca-nut with
spices and chunam and enveloped in the leaf of the
piper betel; Betel, Paun. വെറ്റിലച്ചുരുൾ.

വീടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To be paid or discharged, as
a debt. 2. to be revenged. 3. to be complete, to con-
clude, as a fast, &c.

വീട്ടി, യുടെ. s. The name of a timber tree, the black-
wood.

വീട്ടിപ്പെണ്ണ, ിന്റെ. s. A maid-servant, a female slave.

വീട്ടുകാരൻ, ന്റെ. s. A householder, the head of a
family, the owner of a house.

വീട്ടുകാരി, യുടെ. s. The mother of a household or fa-
mily, a female owner of a house.

വീട്ടുകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Household affairs, including
the management of the household and all domestic duties.

വീട്ടുടയവൻ, ന്റെ. s. The head of a family, the owner
of a house.

വീട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To pay, to discharge, as a
debt. 2. to revenge.

വീട്ടുമിടുക്ക, ിന്റെ. s. Boldness, self-confidence, assu-
rance, as much as to say "my house is my castle, who dare
molest me."

വീട്ടുമുതൽ, ലിന്റെ. s. Family property.

വീട്ടുമുറി, യുടെ. s. 1. A room in a house. 2. a bond for
money or for a debt paid, but the bond not returned.

വീട്ടുവെല, യുടെ. s. House work.

വീട്ടുവെലക്കാരൻ, ന്റെ. s. A domestic, or house ser-
vant.

വീട്ടുവെലക്കാരി, യുടെ. s. A house maid.

വീണ, യുടെ. s. The Hindu Vina, or lute, a fretted
instrument of the guitar kind, usually having seven wires
or strings, and a large gourd at each end of the finger
board: the extent of the instrument is two octaves; it is
supposed to be the invention of Náreda the son of BRAH-
MA, and has many varieties enumerated according to the
number of strings, &c. adj. Spoiled (as sugar in boiling).

വീണക്കമ്പി, യുടെ, s. The strings of a Vína or In-
dian lute.

വീണക്കാരൻ, ന്റെ.s. A player on the Vina, a lu-
tanist.

വീണത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Triflingness, meanness.

വീണൻ, ന്റെ. s. A vain, trifling, idle fellow.

വീണവായന, യുടെ. s. Playing on the Vína. വീ
ണവായിക്കുന്നു, To play on the Vina.

വീണശൎക്കര, യുടെ. s. Treacle, or liquid Sarkara, par-
ticularly what has been spoiled in boiling.

വീണാദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The neck of a Vína.

വീണാവാദൻ, ന്റെ. s. A player on the Vina, a
lutanist.

വീണ്ട. adv. Again.

വീണ്ടുചവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To ruminate,
to chew the cud.

വീണ്ടും. adv. Again.

വീണ്ടുവരവ, ിന്റെ. s. Return, coming again.

[ 740 ]
വീണ്ടുവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. Reconsideration.

വീണ്ടുവിചാരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To reconsider,
to think over again.

വീണ്ടുവിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ, v. a. 1. To redeem, to ran-
som. 2. to reprieve, to respite.

വീണ്ടെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To redeem, to ran-
som, to rescue.

വീണ്ടെടുപ്പ, ിന്റെ. s. Redemption, ransom, respite.

വീതകവചൻ, ന്റെ. s. A warrior destitute of the
coat of mail.

വീതകാരൻ, ന്റെ. s. 1. A sharer, 2. one who takes
a turn or term.

വീതന, യുടെ. s. A side or cartilage of the larynx.

വീതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse or elephant untrained
to or unfit for war. യുദ്ധപരിചയമില്ലാത്ത കുതിര
യെങ്കിലും ആനയെങ്കിലും. 2. a portion, a share. 3.
rate, rule, 4, a turn, a term. adj, At the rate of. വീതം
വെക്കുന്നു, To divide, to put into slaves or portions.

വീതശങ്കം. adj. Fearless, undaunted.

വീതസന്ദെഹം. adj. Undoubted, doubtless, indubitable.

വീതി, യുടെ. s. Breadth, width.

വീതിഹൊത്രൻ, ന്റെ. s. 1. Agni or fire. അഗ്നി. 2.
the sun. ആദിത്യൻ.

വീതുളി, യുടെ. s. A carpenter's broad chisel.

വീഥി, യുടെ. s. 1. A road. വഴി. 2. 1 street. 3. a row,
a line. 4. a terrace in front of a house. 5. a stall, a shop.

വീധ്രം, &c, adj. Clean, clear, pure. വെടിപ്പുള്ള.

വീപ്പ, യുടെ. s. A cask, a barrel.

വീപ്പക്കുറ്റി, യുടെ. s. A cask, a tub.

വീമ്പ, ിന്റെ. s. Gratitude.

വീമ്പകെട്ടവൻ, ന്റെ. s. An ungrateful man.

വീമ്പകെട, ിന്റെ. s. Ingratitude.

വീയൽ, ലിന്റെ. s. Fanning.

വീയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to fan.

വീയുന്നു, യി, വാൻ. v. a. To fan.

വീരകുടിയാൻ, ന്റെ. s. One who is employed by the
inhabitants of a place to blow the chank or trumpet both
on joyful and mournful occasions.

വീരകെരളൻ, ന്റെ. s. The title of the third prince
of Cochin, or second brother of the reigning prince.

വീരഗംഭീരൻ, ന്റെ. s. A hero, a proud champion.

വീരചങ്ങല, യുടെ. s. 1. A warrior's bracelet. 2. a
gold bracelet in general.

വീരണം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. രാമച്ചം.

വീരതരം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass, the cuss-cuss
root; Andropogon muricatum. രാമച്ചം.

വീരതരു, വിന്റെ. s. 1. The name of a large tree,
Pentaptera arjuna. (Rox.) നീൎമരുത. 2. the long-leaved
Barleria, Burleria longifolia വയല്പുള്ളി.

വീരതൃണം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. രാമച്ച
പ്പുല്ല.

വീരത്വം, ത്തിന്റെ. s. Heroism, bravery.

വീരനാദം, ത്തിന്റെ. s. A battle cry, a war-hoop. പ
ടവിളി.

വീരൻ, ന്റെ. s. A courageous, brave, valiant man, a
hero, a warrior, a champion, a powerful, mighty man.

വീരപത്നി,യുടെ. s. The wife of a hero. വീരന്റെഭാൎയ്യ.

വീരപാനം, ത്തിന്റെ. s. The drink of warriors taken
during the battle for refreshment or before it to elevate
courage.

വീരപുണ്ഡരികം, ത്തിന്റെ. s. A drug, commonly
Pundariya.

വീരഭദ്രൻ, ന്റെ. s. 1. A distinguished hero. 2. one of
SIVA'S attendants.

വീരഭാൎയ്യ, യുടെ. s. The wife of a hero.

വീരമൎദ്ദളം, ത്തിന്റെ. s. A war or large drum.

വീരമാതാ, വിന്റെ. s. The mother of a hero.

വീരമാൎത്താണ്ടൻ, ന്റെ. s. An eminent hero, a hero
illustrious as the sun.

വീരമുദ്രിക, യുടെ. s. An ornament or ring worn on the
middle toe.

വീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Heroism, the heroic Rasa or
feeling as an object of poetical description especially, 2.
strength. 3. bravery and boasting. adj. 1. Excellent,
eminent, (used chiefly in composition.) 2. heroic, brave.
3. powerful, mighty. 4. strong, robust.

വീരയുദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. A mighty or great battle.

വീരരസം, ത്തിന്റെ. s. Heroism, the heroic Rasa or
feeling as an object of poetical description especially.
വീരരസം നടിക്കുന്നു, To exhibit the heroic Rasa,

വീരരായൻ, ന്റെ. s. 1. A gold coin current in Ma-
labar. 2. a proper name.

വീരവാദക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. One who challenges to
combat. 2. a boasting warrior, a boaster.

വീരവാദം, ത്തിന്റെ. s. A challenge to combat, de-
fiance, bravado. വീരവാദം കൂറുന്നു, വീരവാദം പ
റയുന്നു, 1. To challenge to combat, 2, to boast.

വീരവാദ്യധ്വനി, യുടെ. s. The sound of war music.

വീരവാദ്യം, ത്തിന്റെ. s. War music. വീരവാദ്യമടി
ക്കുന്നു, To beat the war drum, to beat to arms.

വീരവാളിപ്പട്ട, ിന്റെ. s. A kind of silk stuff of vari-
ous colours.

[ 741 ]
വീരവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The marking nut tree, Se-
micarpus anacardium. ചെരമരം.

വീരശൂരൻ, ന്റെ.s. A valiant, or brave man.

വീരശൃംഘല, യുടെ. s. A warrior's bracelet.

വീരസൂ, വിന്റെ. s. The mother of a hero. വീരമാ
താവ.

വീരസെനജൻ, ന്റെ. s. Nala, a prince and hero of
several celebrated poems. നളൻ.

വീരസെനൻ, ന്റെ. s. The father of Nala. നളന്റെ
പിതാവ.

വീരഹത്യ, യുടെ. s. Killing a hero.

വീരഹത്യദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. The crime of killing
a hero.

വീരഹൻ, ന്റെ. s. A Brahman, who has suffered the
sacred domestic fire to become extinct, either from care-
lessness, impiety, or absence.

വീരഹാ, വിന്റെ. s. One who has killed a hero. വീ
രനെ കൊന്നവൻ.

വീരാശംസനം, ത്തിന്റെ. s. The post of danger, the
place in battle which is the most perilous and exposed.
യുദ്ധത്തിൽ വിഷമ സ്ഥലം.

വീരാസനം, ത്തിന്റെ. s. A throne.

വീരാസസനസ്ഥൻ, ന്റെ. s. A king, a heroic prince.

വീരാളി, യുടെ. adj. Variegated, of various colours.

വീരാളിപ്പാ, യുടെ. s. A coloured mat.

വീരുൽ, ലിന്റെ. s. 1. A creeper or spreading creeper
വള്ളി. 2. a branching shoot.

വീരെശ്വരൻ, ന്റെ. s. 1. A great hero. 2. VÍRABHA-
DRA, one of Siva's attendants.

വീൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. n. 1. To breathe, to sigh. 2.
to perspire, to sweat. 3. to swell. 4. to be inflated with
wind. 5. to grow stout.

വീൎപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Breath, breathing, sighing. 2. per-
spiration, sweat. 3. swelling tumefaction. 4. inflation.
വീൎപ്പുകളയുന്നു, വീൎപ്പകഴിക്കുന്നു, വീൎപ്പുവിടുന്നു,
To breathe out. വീൎപ്പുമുട്ടുന്നു, To be suffocated. വീൎപ്പു
മുട്ടിക്കുന്നു, To suffocate.

വീൎപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to swell,
to inflate. 2. to cause to perspire.

വീൎപ്പുമാത്രം. ind. Only one breath or sign.

വീൎപ്പുമുട്ട, or മുട്ടൽ, ിന്റെ. s. Stoppage or difficulty of
breathing, suffocation.

വീൎയ്യപരാക്രമം, ത്തിന്റെ. s. Heroic valour or prowess.

വീൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Strength, vigour, power. 2. dig-
nity, consequence. 3. fortitude, firmness. 4. bravery,
valour, heroism. 5. semen verile. 6. lustre, splendour.

വീൎയ്യവാൻ, ന്റെ. s. 1. A brave or valiant man. 2.
a strong, stout, robust man. 3. a conqueror.

വീൎയ്യശക്തി, യുടെ. s. Valiancy, prowess.

വീൎയ്യശാലി, യുടെ. s. 1. A brave or valiant man. 2. a
strong, stout, robust man.

വീവധം, ത്തിന്റെ. s. 1. A yoke for carrying burdens.
കാവടി. 2. a burden. ചുമട. 3. storing or heaping corn.
മൂടകൂട്ടുക. 4. a road. വഴി.

വീശക്കണക്ക, ിന്റെ. s. Fractions in arithmetic, a
fraction.

വീശൽ, ലിന്റെ.s. 1. Blowing as the wind. 2. fanning.
3. brandishing a sword. 4. casting a net, fishing. 5.
swinging the arms in walking.

വീശം, ത്തിന്റെ. s. 1. The sixteenth part of a whole, 1/16.
2. a weight of gold, equal to that of a grain of rice corn.

വീശുന്നു, ശി, വാൻ. v. n. 1. To blow as the wind. 2.
v. a. to emit scent, as a flower, 3. to emit rays. 4. to fan.
5. to brandish, or flourish a sword. 6. to cast or let down
a net. 7. to swing the arms in walking. 8. to wisk off,
as flies, &c. 9. to winnow.

വീളി, യുടെ. s. A vile, mean or base person.

വീളിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Vileness, villany, baseness,
meanness, wickedness.

വീളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. a. To redeem, to ransom. വീ
ണ്ടുകൊള്ളുന്നു, വീണ്ടെടുക്കുന്നു, To redeem, to ran-
som, to save.

വീക്ഷ, യുടെ. s. Sight, seeing. കാഴ്ച.

വീക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Sight, seeing, look, looking.
കാഴ്ച, നൊട്ടം.

വീക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A visible object. കാഴ്ച. 2.
surprise, astonishment. അത്ഭുതം.

വീക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To see, to look. കാ
ണുന്നു, നൊക്കുന്നു.

വീക്ഷിതം, &c. adj. Seen, beheld, looked upon. കാണ
പ്പെട്ട, നൊക്കപ്പെട്ട.

വീക്ഷ്യമാണൻ, ന്റെ. s. One who beholds, looks.
കാണുന്നവൻ.

വീക്ഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A visible object. കാഴ്ച. 2.
wonder, surprise. അത്ഭുതം. adj. 1. Visible, perceptible.
കാണപ്പെടത്തക്ക. 2. wonderful, astonishing. അത്ഭു
തമുള്ള.

വീഴില്ലം, ത്തിന്റെ. s. Censure, blame, reviling. വീഴി
ല്ലം പറയുന്നു. To censure, to blame, to revile.

വീഴുന്നു, ണു, വാൻ. v. n. 1. To fall, to fall down. 2.
to perish, to be destroyed, to be overthrown. 3. to be
hindered, to be stopped. 4. to be neglected.

[ 742 ]
വീഴ്കാട, ിന്റെ. s. Loss, deficiency.

വീഴ്ച, യുടെ. s. 1. Fall, falling. 2. neglect. 3. stoppage,
hindrance. 4. failing, failure. 5. lapse. 6. destruction,
overthrow.

വീഴ്ചയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To fail. 2. to be
neglected. 3. to be stopped, to be hindered.

വീഴ്ചവരുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To neglect, to
cause to fail. 2. to stop, to hinder.

വീഴ്ത്തൽ, ലിന്റെ. s. 1. Causing to fall, casting or
throwing down. 2. pouring out. 3. making water.

വീഴ്ത്തുന്നു, ഴ്ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To cause to fall, to cast or
throw down, to overthrow. 2. to pour out. 3. to make
water.

വീറ, ിന്റെ. s. 1. Power, strength, valour. 2. greatness,
pride, arrogance, pomp. 3. disgust, dislike. വീറകെട്ടു
ന്നു, Strength or valour to vanish or be extinguished.
വീറകാട്ടുന്നു, 1. To shew strength or valour. 2. to
shew pride, arrogance, pomp.

വീറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. 1. To be puffed up with pride.
2. to be puffed up or inflated with wind.

വുങ്ങ, ിന്റെ. s. The name of a tree, commonly Caranj,
Galedupa arborea. (Rox.) or the woody Dalbergia,
Dalbergia arborea. (Willd.) പുങ്ങ.

വൃകധൂപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Compounded perfume. 2.
turpentine, തിരുവട്ടപ്പയൻ.

വൃകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wolf. ചെന്നാ. 2. a crow.
കാക്ക. 3. the Vacapushpa tree, Æschynomene grandi-
flora. വകപുഷ്പം.

വൃകൊദരൻ, ന്റെ. s. 1. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ. 2. a name of Bhíma. ഭീമൻ.

വൃക്ണം, &c. adj. Cut, divided, broken. മുറിക്കപ്പെട്ട.

വൃക്യ, യുടെ. s. 1. Excellent meat. മുഖ്യമായുള്ള ഇറ
ച്ചി. 2. a grass basket. വട്ടി.

വൃജിനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin, vice, wickedness. ദൊ
ഷം. 2. red leather. ചുവന്നതൊൽ. 3. distress, afflic-
tion. ദുഖം. adj. 1. Crooked, bent, curved. വളഞ്ഞ.
2. wicked. ദൊഷമുള്ള.

വൃണം, ത്തിന്റെ. s. A wound, an ulcer, a sore.

വൃണീതം, &c. adj. Chosen, selected, preferred, appointed.
വരിക്കപ്പെട്ട.

വൃതൻ, ന്റെ.s. One who is chosen, selected. വരിക്ക
പ്പെട്ട.

വൃതം, &c. adj. 1. Chosen, selected, preferred. തെരി
ഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട. 2. covered, screened, defended. മറെ
ക്കപ്പെട്ട. 3. served. സെവിക്കപ്പെട്ട.

വൃതി, യുടെ. s. 1. Selecting, choosing, preferring, appoint-

ing. തെരിഞ്ഞെടുപ്പ. 2. soliciting, asking, requesting: 3.
surrounding, encompassing, enclosure. ചുറ്റൽ. 4. an en-
closure, a place enclosed for particular cultivation. വെലി
കൊണ്ട ചുറ്റപ്പെട്ട. 5. hiding, secreting. മറെക്കുക.

വൃത്തഭെദം, ത്തിന്റെ.s. 1. Difference in metre. 2.
variation of a circle.

വൃത്തം ത്തിന്റെ. s. 1. Verse, metre. ശ്ലൊകം. 2.
conduct, observance of the enjoined practice in private or
social life. 3. practice, profession, means of gaining a
subsistence. 4. a circle. 5. a kind of thin cake made of
pulse. 6. news. adj. 1. Chosen, selected, appointed. തെ
രിഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട. 2. round, circular. വട്ടച്ച. 3. past,
gone, been. കഴിഞ്ഞ. 4. firm, hard. ഉറപ്പുള്ള. 5. read,
studied. വായിക്കപ്പെട്ട. 6. dead, deceased. മരിച്ച.
7. covered. മൂടപ്പെട്ട.

വൃത്തരത്നാകരം, ത്തിന്റെ. s. The name of a book.

വൃത്തവാൻ, ന്റെ. s. A neat, cleanly, spruce person.
വൃത്തിയുള്ളവൻ.

വൃത്താകാരം, adj. Round, of a circular form. വട്ടത്തി
ലുള്ള.

വൃത്താന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tidings, news, intelligence.
വൎത്തമാനം. 2. sort, kind, difference. വിധം. 3. mode,
manner. പ്രകാരം. 4. whole. മുഴുവൻ. 5. interval,
rest, leisure, opportunity. സമയം. 6. topic, subject.
കാൎയ്യം. 7. an event or occurrence. സംഗതി. 8. a
tale, a story. കഥ. 9. property, nature. ഗുണം.

വൃത്താദ്ധ്യയനൎദ്ധി, യുടെ. s. Holiness, sanctity, sup-
posed to result from observance of the rules of life and
study of the Védas.

വൃത്തി, യുടെ. s. 1. Livelihood, profession, means of
acquiring subsistence. ജീവിത, ഉപജീവനം. 2.
cleanness, cleanliness, spruceness, neatness, elegance
without dignity. വെടിപ്പ. 3. neat work. 4. dramatic
representation or composition, considered to be of four
sorts, or Caúsici, which exhibits love or passion, Bharati,
which appears to imply declamation especially, Sátnatí
of which the object is virtue and heroism, and A'rabhati,
which treats of magic, delusion, wrath, battle. 5. gloss,
comment. 6. being, abiding, staying. ഇരിപ്പ 7. seizing,
stopping, withholding, restraining. പിടിത്തം, വൃത്തിക
ഴിക്കുന്നു, To support life, to obtain subsistence. വൃത്തി
കല്പിക്കുന്നു, To appoint means of acquiring subsistence.

വൃത്തികെട്ടവൻ, ന്റെ. s. A sloven, a dirty fellow.

വൃത്തികെട, ിന്റെ. s. 1. Slovenlines, neglect or want
of cleanliness, uncleanness, want of neatness, or ele-
gance. 2. ugliness.

[ 743 ]
വൃത്തിഹീനൻ, ന്റെ. s. A sloven, one who is negligent
of personal cleanliness, a dirty fellow.

വൃത്യൎത്ഥം. adj. Preferable, elegible.

വൃത്രൻ, ന്റെ. s. 1. An enemy. ശത്രു. 2. darkness.
ഇരിട്ട. 3. a demon slain by INDRA. അസുരൻ.

വൃത്രഹാ, വിന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വൃത്രാരി, യുടെ. s. 1. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വൃഥാ. ind. 1. Vain, useless, fruitless. 2. wrong, incorrect.
3. in vain. 4. freely.

വൃഥാദാനം, ത്തിന്റെ.s. Unprofitable donation, gift
to encomiasts, harlots, wrestlers, money lost at play, &c.

വൃഥാലാപം, ത്തിന്റെ. s. Vain or unprofitable dis-
course or talk. പാഴ്വാക്ക.

വൃഥാവൽ. ind. In vain, to no purpose, unprofitably.

വൃഥാവാദം, ത്തിന്റെ. s. Vain or unprofitable lan-
guage. ഉപകാരമില്ലാത്ത വാക്ക.

വൃദ്ധ, യുടെ. s. An old woman, either one past child
bearing, or one with grey hair.

വൃദ്ധത. s. Old age. വാൎദ്ധക്യം.

വൃദ്ധത്വം, ത്തിന്റെ. s. Old age. വാൎദ്ധക്യം.

വൃദ്ധദാരകം, ത്തിന്റെ. s. A potherb, Convolvulus
argenteus. മറിക്കുന്നി.

വൃദ്ധനാഭൻ, ന്റെ. s. 1. One who is pot-bellied, cor-
pulent. കുടവയറൻ. 2. one who has a large or project-
ing navel. പൊക്കിൾതടിച്ചവൻ.

വൃദ്ദനാഭി, യുടെ. s. 1. A pot-belly; corpulency. 2. a
large projecting navel. 3. one who is pot-bellied, corpulent.

വൃദ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. An old man, one past seventy, an
elder. 2. a wise or learned man. പണ്ഡിതൻ. 3. a
saint, a sage.

വൃദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. Benzoin, Styrax benzoin. സാ
മ്പ്രാണി. adj. 1. Old, aged, ancient. 2. full-grown, large,
expanded to the proper size. 3. wise, learned. 4. increas-
ed, augmented. 5. heaped, accumulated.

വൃദ്ധശ്രവസ഻, സ്സിന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വൃദ്ധസമൂഹം, ത്തിന്റെ.s. An assembly of elders.
വൃദ്ധന്മാരുടെ കൂട്ടം.

വൃദ്ധസംഘം, ത്തിന്റെ. s. An assembly of old men,
a council or meeting of elders. വൃദ്ധന്മാരുടെ കൂട്ടം.

വൃദ്ധി, യുടെ. s. 1. Increase, augmentation in general,
as in bulk, consequence, wealth, &c. വൎദ്ധനം. 2. the
third of the three conditions or objects of regal power,
extension of power or revenue, or any indication of
progression. 3. use, ascending, mounting. കരെറ്റം. 4.
prosperity, success. ശുഭം. 5. one of the eight principal

drugs or medicinal roots, described as mild and cooling,
sweet and bitter, &c. as a remedy for phlegm, leprosy
and worms. അഷമരുന്നുകളിൽ ഒന്ന. 6. the eleventh
of the astronomical yógas. ൨൭ യൊഗങ്ങളിൽ പതി
നൊന്നാമത്തെത. 7. a particular period or division
of time. 8. the increase of the digits of the sun or moon
9. enlargement of the scrotum. 10. interest, usury; es-
pecially returning the principal with a proportionate in-
crement, as in the case of seed-corn lent. മുതൽപലി
ശ. 11. happiness, pleasure. സുഖം. 12. wealth, pro-
perty. സമ്പത്ത. 13. cutting off, abscission. ഛെദനം.
14. (In law,) forfeiture, deduction.

വൃദ്ധിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who has an enlarged scro-
tum.

വൃദ്ധിജീവിക, യുടെ. s. The profession of usury. പ
ലിശെക്ക കൊടുക്കുക.

വൃദ്ധിമൽ. adj. 1. Wealthy, or prosperous. 2. increasing.

വൃദ്ധിമാൻ, ന്റെ. s. A wealthy or prosperous man.

വൃദ്ധിവീക്കം, ത്തിന്റെ. s. Enlargement of the scrotum.

വൃദ്ധൊക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. An old bull. മുതുകാള.

വൃദ്ധ്യാജീവൻ, ന്റെ. s. A usurer. പലിശെക്കകൊ
ടുക്കുന്നവൻ.

വൃന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. The footstalk of a leaf or fruit.
ഞെടുപ്പ. 2. the nipple. മുലക്കണ്ണ. 3. the stand of a
water jar. തിരിക.

വൃന്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A heap, a multitude, a quantity.
കൂട്ടം. 2. a company, an association. സംഘം.

വൃന്ദാരകതമം, &c. adj. 1. Very beautiful or charming.
ഏറ്റവും സൌന്ദൎയ്യമുള്ള 2. very excellent or eleva-
ted, very reputable or venerable. ഏറ്റവും മുഖ്യമാ
യുള്ള.

വൃന്ദാരകൻ, ന്റെ. s. 1. A deity, an immortal. ദെ
വൻ. 2. a chief, the head or leader of a crowd or herd;
&c. തലവൻ.

വൃന്ദാരകം. adj. 1. Handsome, agreeable, pleasing.
സൌന്ദൎയ്യമുള്ള 2. best, excellent, chief. പ്രധാനമാ
യുള്ള. 3. reputable, respectable, eminent. ശ്രെഷ്ഠമാ
യുള്ള.

വൃന്ദാരകാരാതി, യുടെ. s. An Asur or enemy of the gods.

വൃന്ദാരം, &c.adj. 1. Beautiful, handsome, pleasing. സൌ
ന്ദൎയ്യമുള്ള. 2. eminent, reputable. ശ്രെഷ്ഠമായുള്ള.

വൃന്ദാവനം, ത്തിന്റെ. s. The abode or residence of
the gods.

വൃന്ദിഷ്ഠം, &c. adj. 1. Very beautiful or charming. എറ്റ
വും സൌന്ദൎയ്യമുള്ള. 2. very excellent or elevated, very
reputable or venerable. എറ്റവും മുഖ്യമായുള്ള.

[ 744 ]
വൃശ്ചികദംഷ്ട്രം, &c. adj. Stung by a scorpion. തെൾ
കുത്തിയ.

വൃശ്ചികമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month of November.

വൃശ്ചികം, ത്തിന്റെ. s. 1. A scorpion. തെൾ. 2. a
sign in the Zodiac, Scorpio. 3. a crab. ഞണ്ട. 4. the
name of the month November, when the sun is in
Scorpio. 5. a sort of beetle found in cow-dung. 6. a thorny
shrub, Vangueria spinosa.

വൃശ്ചീവം, ത്തിന്റെ. s. The spreading hog-weed,
Boerhavia diffusa. തഴുതാമ.

വൃഷ, യുടെ. s. 1. A plant, the rat-eared plant. Salvinia
cucullata, എലിച്ചെവിയൻ. 2. cowhage, Carpopogon
or dolichos pruriens. നായ്ക്കുരുണ.

വൃഷകെതു, വിന്റെ.s. 1. A name of Siva. ശിവൻ.
2. a cat. പൂച്ച.

വൃഷണം, ത്തിന്റെ. s. The testicles or scrotum.

വൃഷണ്വസു, വിന്റെ.s. The treasure of INDRA.
ഇന്ദ്രന്റെ ഭണ്ഡാരം.

വൃഷതം, ത്തിന്റെ. s. A kind of deer. ഒരുവക മാൻ.

വൃഷദംശകം, ത്തിന്റെ. s. A cat. പൂച്ച.

വൃഷദശ്ചൻ, ന്റെ. s. Wind, or air. വായു.

വൃഷദാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. A mixture of curds and Ghee
used in offerings to the gods. തൈരും നെയ്യും കൂട്ടിയ
ഹൊമദ്രവ്യം.

വൃഷധ്വജൻ, ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. GENÉSA. ഗണെശൻ.

വൃഷൻ, ന്റെ.s. 1. An excellent or pre-eminent person.
ശ്രെഷ്ഠൻ. 2. a name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ. 3. a man
of a lecherous disposition, one of the four descriptions
into which men are divided in erotick works. 4. a name
of VISHNU. വിഷ്ണു. 5. a name of CÁMA. 6. an enemy, an
adversary. ശത്രു. 7. a strong athletic man.

വൃഷഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bull. കാള. 2. a drug. ഇടവ
കം, also Rishabha. 3. (in composition) pre-eminent,
excellent. 4. a sign in the Zodiac, Taurus. ഇടവം
രാശി.

വൃഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bull. കാള. 2. the sign in the
Zodiac, Taurus. ഇടവംരാശി. 3. virtue, moral merit.
സുകൃതം. 4. virtue personified as a bull or the bull of
SIVA. 5. a rat. എലി. 6. a drug. ഇടവകം. 7. a plant,
Justicia ganderussa.

വൃഷലൻ, ന്റെ. s. 1. A horse. കുതിര. 2. a Súdra
or man of the servile tribe. 3. the sovereign Chandra-
gupta. 4. a sinner, a reprobate, a wicked or unrighte-
ous man. പാപി.

വൃഷലി, യുടെ. s. 1. A girl who before marriage arrives

at the age of puberty. 2. a woman of a low caste, a
Súdra female.

വൃഷവാഹനൻ, ന്റെ. 3. A name of SIVA, whose
vehicle is a bull. ശിവൻ.

വൃഷസ്യന്തി, യുടെ. s. 1. A lascivious woman. മൈഥു
നെച്ശയുള്ളവൾ. 2. a cow in heat.

വൃഷാ, വിന്റെ. s. 1. INDRA, as god of the firmament.
ഇന്ദ്രൻ. 2. CARNA, the hero. കൎണൻ. 3. a strong or
athletic man. ശക്തൻ.

വൃഷാകപായി, യുടെ. s. 1. LECSHMI the goddess of
riches. ലക്ഷ്മി. 2. GAURI. ഗൌരി. 3. SACHI, the wife
of INDRA. 4. SWÁHÁ, the wife of Agni, god of fire.

വൃഷാകപി, യുടെ. s. 1. CRISHNA or VISHNU. വിഷ്ണു.
2. SIVA. ശിവൻ. 3. INDRA. ഇന്ദ്രൻ. 4. Agni or fire.
അഗ്നി.

വൃഷി, യുടെ. s. The seat of the religious student or
one used by ascetics formed of Cusa grass, കുശകൊ
ണ്ടുള്ള ആസനം.

വൃഷ്ടി, യുടെ. s. 1. Rain. മഴ. 2. a red goat. ചുവന്ന
ആട.

വൃഷ്ടിഘാതം, ത്തിന്റെ. s. The dry season, drought.
ഉണക്ക.

വൃഷ്യം. adj. Strong, powerful, provocative, strengthening,
(food or medicine.) ബലകരം.

വൃസി, യുടെ. s. A seat made of Causa grass. കുശപുല്ലു
കൊണ്ട ചമച്ച ആസനം.

വൃഹതി, യുടെ. s. 1. The Indian night-shade, Solanum
Indicaum. ചുണ്ട. 2. a small kind of egg plant. Solanum
melongena. ചെറുവഴുതിന. 3. a large lute. വീണ.
4. a form of metre, the stanza in which consists of
thirty-six syllables. ശ്ലൊഗം. 5. a mantle, a wrapper.
ഉത്തരീയം.

വൃഹതിക, യുടെ s. 1. An upper garment, a mantle, a
wrapper. ഉത്തരീയം. 2. a small sort of egg plant. ചെ
റുവഴുതിന.

വൃഹൽ. adj. Great, large. വലിയ.

വൃക്ഷഛായ, യുടെ. s. The shade of a single tree. മ
രത്തിന്റെ നിഴൽ.

വൃക്ഷഛായം, ത്തിന്റെ. s. The shade of many trees
or a grove.

വൃക്ഷഭെദി, യുടെ. s. 1. A carpenter's chissel, or adze.
2. a hatchet. മഴു.

വൃക്ഷമൂലം, ത്തിന്റെ. s. The root or bottom of a tree.
വൃക്ഷത്തിന്റെ ചുവട.

വൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A tree in general.

വൃക്ഷരുഹ, യുടെ. s. A parasite plant. ഇത്തിൾകണ്ണി .

[ 745 ]
വൃക്ഷവാടിക, യുടെ. s. A garden or grove, attached to
the residence of a minister of state, or of a courtezan,
&c. മന്ത്രിയുടെ പൂങ്കാവ.

വൃക്ഷാദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A carpenter's chisel or
adze. 2. a hatchet, a chopper. മഴു. 3. the Indian fig
tree. പെരാൽ.

വൃക്ഷാദനി, യുടെ. s. A parasite plant, Epidendrum.
ഇത്തിൾകണ്ണി.

വൃക്ഷാമ്ലം, ത്തിന്റെ.s. 1. The hog plant, Spondias
mangifera. അമ്പഴം. 2. acid seasoning, or the fruit of
the tamarind so used. പുളിഞ്ചാറ.


The െ at the beginning of the following words pronounced
short.

വെക്ക, യുടെ. s. Heat, warmth of a close place. വെ
ക്കകൊള്ളുന്നു, To receive warmth. വെക്കപിടിക്കു
ന്നു, To become heated.

വെക്കം. adv. Soon, quick, a local term.

വെക്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Heating, warming. 2. placing,
depositing. 3. cooking.

വെക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ.v.a. To heat, to make warm, to boil.

വെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To place, to put, to lay,
to deposit. 2. to keep, to detain, to preserve. 3. to leave.
4. to defer, to delay. 5. to cook. 6. to calcine. 7. to build.
8. to suppose. 9. to plant. 10. v n. To accumulate, to
collect, to form. വെച്ചെക്കുന്നു, To leave, to abandon.

വെങ്കതലി, യുടെ. s. The name of a plant.

വെങ്കലം, ത്തിന്റെ. s. Bell metal, queen's metal, any
amalgam of tin and copper, or zinc and copper.

വെങ്കായം, ത്തിന്റെ. s. An onion, Allium cepa.

വെങ്കാറ, ിന്റെ.s. A white cloud.

വെങ്കീരി, യുടെ. s. A white mongoose.

വെങ്കുട, യുടെ. s. A white umbrella or parasol, especi-
ally as one of the emblems of royalty.

വെങ്കൊറ്റക്കുട, യുടെ. s. A royal umbrella.

വെങ്ങൽ, ലിന്റെ.s. Going, approach, appearing before.

വെങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To go, to approach, to
appear before.

വെച്ച, part. or post-pos. 1. Among, in, at, considering,
supposing, thinking, as though.

വെച്ചകഞ്ഞി, യുടെ. s. Rice gruel.

വെച്ചിങ്ങ, യുടെ. s. A very young cocoa-nut.

വെഞ്ചെന്തി, യുടെ. s. The name of a plant, a white
species of Ixora, Ixora lanceolata or alba. (Willd.)

വെടി, യുടെ.s. 1. The report of a gun, shooting, a
shot. 2. idle talk. 3. fiction. വെടിവെക്കുന്നു, To

fire a gun, to shoot. വെടികൊള്ളുന്നു, A shot to take
effect, to be shot, to be wounded. വെടിപിഴെക്കുന്നു,
To miss fire. വെടിപറയുന്നു, To talk idly.

വെടിക്കയറ, റ്റിന്റെ. s. A quick match.

വെടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A gunner. 2. a sportsman.

വെടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To split, to crack.

വെടിക്കുഴൽ, ലിന്റെ. s. 1. The barrel of a gun. 2. a
pop-gun.

വെടിക്കുഴാ, യുടെ.s. A pop-gun.

വെടിക്കെട്ട, ിന്റെ. s. Fireworks in general.

വെടിഗന്ധകം, ത്തിന്റെ. s. Brimstone used for mak-
ing gunpowder.

വെടിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A cleft, a split, a crack. 2.
leaving, deserting, forsaking.

വെടിത്തിരി, യുടെ. s. A fusee, a quick-match.

വെടിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Cleanness, cleanliness. 2. neat-
ness, tidiness, elegance.

വെടിപ്പഴുത, ിന്റെ.s. A hole, perforation, or mark made
by a ball.

വെടിപ്പാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be clean, neat,
tidy, elegant.

വെടിപ്പാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To clean, to make
neat, tidy, elegant.

വെടിപ്പാട, ിന്റെ. s. The distance to which a ball
reaches when fired from a gun.

വെടിപ്പുര, യുടെ. s. A powder magazine.

വെടിമരുന്ന, ിന്റെ. s. Gun-powder.

വെടിമുഴക്കം, ത്തിന്റെ. s. The loud noise of firing guns.

വെടിമ്പ, ിന്റെ.s. A crack, a cleft, a chasm.

വെടിയൽ, ലിന്റെ.s. Abandoning, forsaking, relin-
quishing.

വെടിയുണ്ട, യുടെ. s. A cannon ball, a bullet.

വെടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To leave, to aban-
don. 2. to let go. v. n. 1. To split as timber, to crack as
a wall. 2. to open, to separate.

വെടിയുപ്പ, ിന്റെ.s. Nitre, saltpetre, or nitrate of potash.

വെട്ട, ിന്റെ.s. 1. A cut, a blow with a sharp instru-
ment, a notch. 2. a wound, a gore. 3. engraving. 4. a
stroke of the sun. 5. a stitch, a sudden sharp pain. വെട്ടു
കൊള്ളുന്നു, To receive a cut, wound, &c. to be wounded.

വെട്ടൻ, ന്റെ.s. A vicious or goring buffalo.

വെട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Light, a light. 2. clearness. വെ
ട്ടം വരുന്നു, The light is coming, to become light.
വെട്ടം കാട്ടുന്നു, To shew or hold a light. വെട്ടം വീഴു
ന്നു, Light to fall on any thing, to dawn. വെട്ടം വെക്കു
ന്നു, To light. വെട്ടംവെളിയായി, Publicly, notoriously.

[ 746 ]
വെട്ടരുവാൾ, ളിന്റെ. s. A small hoe for weeding or
eradicating clusters of gramineous plants. 2. a sickle or
instrument for cutting corn, &c. a hook.

വെട്ടൽ, ലിന്റെ. s. 1. Cutting, digging, &c. 2. killing.
3. a sudden sharp pain, acute pain. 4. scratching or blotting out.

വെട്ടി, യുടെ. s. 1. The name of a tree. 2. worthlessness.

വെട്ടിത്താളി, യുടെ. s. 1. The leaves of the വെട്ടി, used
in bathing to remove the oil from the skin. 2. the
name of a plant.

വെട്ടിമരിച്ചവൻ, ന്റെ. s. One who has died from
being wounded.

വെട്ടിവാളാൻ, ന്റെ. s. 1. A wasp. 2. a hornet.

വെട്ടിവെല, യുടെ. s. The work of cutting roads.

വെട്ടുകത്തി, യുടെ.s. A large knife, a chopper, a bill.

വെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To cut with a knife, sword,
axe, &c. 2. to hew, to hew down or fell a tree, to cut
off or sever the head, to cut down the enemy in battle.
3. to dig a well, or water reservoir. 4. to engrave any
hard substance, as a seal, &c. 5. to fence. 6. to gore, as
a buffalo. വെട്ടികളയുന്നു, To cut off. വെട്ടിക്കയൎക്കു
ന്നു, To become angry in fencing. വെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു,
To conquer, or subdue. വെട്ടിയടെക്കുന്നു, 1. To subdue.
2. to cover, to inter. വെട്ടിമൂടുന്നു, 1. To cover in, to
inter. 2. to cover with branches, &c. in order to burn them
for manure.

വെട്ടുപന, യുടെ. s. A palmira tree from which leaves
are cut.

വെട്ടുപാട, ിന്റെ. s. 1. A cut, a wound. 2. the scar of
a wound, &c.

വെട്ടുവഴി, യുടെ. s. A frequented way, or road.

വെട്ടെ. adv. Openly, plainly, candidly.

വെൺ്കഞ്ഞകം, ത്തിന്റെ. s. Basil, the white sort.
Ocimum album.

വെൺ്കടുമ്പ, ിന്റെ. s. A variety of the കടമ്പ, bear-
ing white flowers.

വെൺ്കടുക, ിന്റെ. s. White mustard.

വെൺ്കനലി, യുടെ. s. The name of a tree.

വെൺ്കരിങ്ങാലി, യുടെ. s. A white variety of the
Mimosa catechu.

വെൺ്കല്ല, ിന്റെ. s. White stone, alabaster.

വെൺ്കളാവ, ിന്റെ. s. A Bungalo, or house plastered
with lime.

വെൺ്കളി, യുടെ. s. Lime, chunam.

വെൺ്കളിമാടം, ത്തിന്റെ. s. An upstair house plaster-
ed with lime or chunam.

വെൺ്കറുക, യുടെ. s. A kind of linear bent grass with
white blossoms.

വെൺ്കാമരം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree.

വെൺ്കായൽ, ലിന്റെ. s. A large lake.

വെൺ്കാര, യുടെ. s. The name of a thorny shrub.

വെൺ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. White or refined borax.

വെൺ്കുന്നി, യുടെ. s. The Abrus precatorius, having a
white seed, the root of which is said to be the real liquorice.

വെൺ്കുമദം, ത്തിന്റെ. s. The white Nymphea, or
lotus. വെളുത്ത ആമ്പൽ.

വെൺ്കുറിഞ്ഞി, യുടെ. s. A medicinal plant, Justina
betonica. (H. B.)

വെൺ്കുറുന്തൊട്ടി, യുടെ. s. A species of Pavonia.

വെൺ്കൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A white species of costus.

വെൺ്ചണായി, യുടെ. s. A sort of pulse or lentil, Er-
vum hirsutum, or Cicer lens. വെളുത്ത അമര.

വെൺ്ചന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. Sandal wood, a white sort.

വെൺ്ചമരി. യുടെ. s. A kind of deer, or rather the Bos
Grunniens, erroneously classed by the Hindus amongst
the deer, the white species.

വെൺ്ചമരിമാൻ, ന്റെ. s. See the last.

വെൺ്ചാമരം, ത്തിന്റെ. s. A Chowri or long brush
most usually made of the tail hairs of the Yac or Bos
Grunniens, and employed to whisk off insects, flies, &c.

വെണ്ട, യുടെ. s. 1. The name of a potherb, the Venda.
2. an ornament tied on a dog's neck.

വെണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a forest tree.

വെണ്ടക്കാ, യുടെ. s. The edible fruit of the വെണ്ട.

വെണ്ടെല്ല, ിന്റെ. s. An old bone.

വെണ്ണ, യുടെ. s. Butter. വെണ്ണയെടുക്കുന്നു, To
churn milk and extract butter.

വെണ്ണക്കല്ല, ിന്റെ. s. White stone, alabaster.

വെണ്ണനൈ, യുടെ. s. 1. Ghee or clarified butter. 2.
butter.

വെണ്ണീറ, റ്റിന്റെ. s. Ashes.

വെണ്ണെഞ്ച, ിന്റെ. s. The breast of animals.

വെണ്ണെല്ല, ിന്റെ. s. 1. Old bones. 2. a kind of white
rice corn.

വെൺതകര, യുടെ. s. The oval-leaved cassia with
white flowers, Cassia tora.

വെൺതന്തലകൊട്ടി, യുടെ. s. A white species of Cro-
talaria, Crotalaria verrucosa. (W. and R.)

വെൺതഴ, യുടെ. s. A white emblem or ensign especi-
ally as one of the emblems of royalty.

വെൺതാമര, യുടെ. s. The pelated white lily, Nelum-
bium speciosum.

[ 747 ]
വെൺ്പടാവ, ിന്റെ.s. A large leather oil vessel.

വെ‌ൺ്പട്ട, ിന്റെ. s. 1. Wove silk. 2. linen cloth.

വെൺ്പറമ്പ, ിന്റെ.s. An open field.

വെൺ്പാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Rent of fields or gardens.

വെൺ്പതിരി, യുടെ. s. A plant, commonly Ghantaparali,
the white trumpet flower plant.

വെൺ്പാല, യുടെ. s. A tree, the oval-leaved rosebay, Ne-
rium antidysentericum.

വെൺ്പെരിമാൻ, ന്റെ. s. A sort of deer.

വെണ്മ, യുടെ. s. 1. Whiteness, white. 2. brightness.
വെണ്മവരുത്തുന്നു, To make white, or clean, to bleach.

വെണ്മട്ട, ത്തിന്റെ. s. Plain work, not carved.

വെണ്മണൽ, ലിന്റെ. s. White sand.

വെണ്മതി, യുടെ. s. The moon.

വെണ്മഴു, വിന്റെ. s. A hatchet, a battle axe.

വെണ്മാടം, ത്തിന്റെ. s. A terraced roof house.

വെണ്മുഞ്ഞ, യുടെ. s. A species of the Premna spino-
sa or integrifolia.

വെണ്മുതക്ക, ിന്റെ. s. A plant, the panicled bindweed,
with white flowers, Convolvulus paniculatus.

വെണ്മുരിക്ക, ിന്റെ. s. A white species of the Erythri-
na Indica.

വെതുപ്പ, ിന്റെ. Warmth, warmness, gentle heat.

വെതുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To warm, to heat
to a gentle degree, to make warm.

വെതുപ്പുന്നു, പ്പി, വാൻ. v. n. To become warm, to be
heated to a gentle degree.

വെതുമ്പൽ, ലിന്റെ. s. 1. Warmth, gentle heat. 2.
heating, making warm.

വെതുമ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To make warm, to
heat to a gentle degree.

വെതുമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. n. 1. To grow warm, or
gently heated. 2. to fade.

വെന്ത, &c. adj. 1. Boiled. 2. decocted. 3. burnt. 4. baked.

വെന്തല, യുടെ. s. A skull.

വെന്താൎതാവൽ, ലിന്റെ. s. 1. A species of the shaggy
button weed, Spermacose hispida. (Lin.) 2. Bergia ver-
ticillata.

വെന്തികൾ, ളിന്റെ. s. The full moon.

വെന്തിരുതാളി, യുടെ. s. A white species of convolvu-
lus, Convolvulus Ipomœa.

വെന്തുമ്പ, യുടെ. s. 1. A species of the Malabar cat mint,
Nepeta Malabarica. 2. Justicia echioides.

വെന്തെക്ക, ിന്റെ.s. A timber tree.

വെന്നവൻ, ന്റെ.s. A conqueror, a vanquisher.

വെന്നി, യുടെ. s. A kind of Curry.

വെന്നിപ്പറ, യുടെ. s. A drum beaten after a victory.
വെന്നിപ്പറ അടിക്കുന്നു, To beat such drum.

വെന്നിലാവ, ിന്റെ. s. Full moon.

വെന്നീർ, രിന്റെ. s. Pure water.

വെന്നൊച്ചി, യുടെ. s. The five-leaved chaste tree,
Vitex negundo.

വെപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A cook. 2. a person who supplies
cane to the sugar mill at the time of crushing the cane.

വെപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Putting, placing, depositing. 2.
treasure. 3. cooking. 4. building. 5. planting. 6. calci-
nation, calcinating.

വെപ്പാട്ടി, യുടെ. s. A concubine, a kept woman.

വെപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cause to place, &c
the causal of വെക്കുന്നു.

വെപ്പുകാടി, യുടെ. s. Sour gruel, the water of boiled
rice in a state of fermentation.

വെപ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. 1. A cook. 2. a person who
supplies cane to the sugar mill at the time of crushing
the cane.

വെപ്പുപുര, യുടെ. s. A cook room, a kitchen.

വെപ്പുപൊടി, യുടെ. s. Calcined powder.

വെപ്പുവള്ളം, ത്തിന്റെ. s. A built boat, a large boat.

വെപ്പുവെള്ളം, ത്തിന്റെ. s. Decoction, maceration.

വെമ്പടാവ, ിന്റെ. s. Bright moon-light.

വെമ്പൽ, ലിന്റെ. s. 1. Flurry, confusion, perplexity.
2. haste, hurry. 3. fear, terror.

വെമ്പറമ്പ, ിന്റെ. s. An open field or garden without
trees.

വെമ്പാടം, ത്തിന്റെ. s. An open corn field.

വെമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. a. 1. To be flurried, confused;
perplexed. 2. to be in haste or in a hurry. 3. to fear, to
dread.

വെയിൽ, ലിന്റെ. s. Sunshine, the heat of the sun.
വെയിലത്ത, In the sun. വെയിൽ കൊള്ളുന്നു, To
bask in the sun, to expose one's self to the heat of the sun.

വെയിൽക്കെട, ിന്റെ. Damage or loss from exces-
sive heat, drought.

വെരകൽ, ലിന്റെ. s. See വിരകൽ.

വെരുക, ിന്റെ. s. A civet cat. വെരുകിഞ്ചട്ടം, The bag
of the civet cat wherein the civet collects.

വെൎമ്മ, യുടെ. s. A gimlet, an awl.

വെലി, യുടെ. s. An oblation, a sacrifice.

വെലിക്കൽ, ല്ലിന്റെ. s. A stone on which an offering
is placed.

വെലിക്കൽപുര, യുടെ. s. A room in which is placed
the stone on which offerings are made.

[ 748 ]
വെല്കൽ, ലിന്റെ. s. Conquering, overcoming, victory.

വെല്ലക്കട്ടി, യുടെ. s. A lump of coarse sugar.

വെല്ലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Coarse sugar or Sharcara. 2.
molasses.

വെല്ലൽ, ലിന്റെ. s. Conquering, overcoming, victory.

വെല്ലുന്നു, ന്നു, ല്പാൻ. v. a. To conquer, to overcome, to
get the victory, to vanquish, to subdue.

വെല്ലുവിളി, യുടെ. s. 1. A challenge to fight. 2. a shout
of victory. വെല്ലുവിളിക്കുന്നു, To challenge to fight.

വെവ്വെറെ. adv. 1. Separately, severally. 2. differently,
variously. വെവ്വെറെവെക്കുന്നു, To lay things sepa-
rately, or apart from each other.

വെവ്വെറ്റുവഴി. adv. In different ways, separate modes,
separately, severally.

വെളി, യുടെ. s. 1. The air, the atmosphere. 2. an open
field, the field. 3. publicity, notoriety. 4. out of doors,
outside. 5. a kind of yam of spontaneous growth. വെ
ളിയിൽ പൊകുന്നു, To go to the privy, to go out.
വെളിയിലാക്കുന്നു, 1. To put out. 2. to release from
prison.

വെളിച്ചപ്പാട, ിന്റെ. s. An oracle of the gods, a per-
son who professes to be possessed by the gods, and to
make known their wishes.

വെളിച്ചപ്പടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be revealed,
to be made known. 2. to be manifest or come to light.

വെളിച്ചമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be light, to
be clear, evident. 2. to dawn.

വെളിച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. Light, luminous matter. 2.
a light. 3. publicity. വെളിച്ചം കാട്ടുന്നു, To give or
shew a light.

വെളിച്ചിമരം, ത്തിന്റെ. s. A kind of tree which emits
light in the night.

വെളിച്ചെണ്ണ, യുടെ. s. Lamp oil.

വെളിന്താളി, യുടെ. s. The stem of a kind of yam of
spontaneous growth.

വെളിപാട, ിന്റെ. s. Revelation, manifestation.

വെളിപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To make public,
to make known, to discover, to reveal.

വെളിപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To appear, to come to
light, to be manifest.

വെളിമ്പറമ്പ, ിന്റെ. s. An open field.

വെളിയം, ത്തിന്റെ. s. An open place.

വെളിര, ിന്റെ. s. A stork or crane.

വെളിവ, ിന്റെ. s. 1. Light. 2. mental view. 3. sensi-
bility, sobriety.

വെളിവാതിൽ, ലിന്റെ. s. A window.

വെളിവുകെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be or become
delirious, insensible. 2. to be intoxicated.

വെളിവുകെട്ടവൻ, ന്റെ. s. 1. One who is delirious,
insensible. 2. an intoxicated man.

വെളിവുകെട, ിന്റെ. s. 1. Delirium, insensibility, faint-
ing. 2. inebriety, intoxication.

വെളുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. 1. To dawn, to begin
to grow light. 2. to grow white, or clean by washing.
3. to be destroyed, to perish.

വെളുക്കെ. adv. 1. At dawn, early in the morning. 2. white.

വെളുത്ത. adj. 1. White, of a white or whitish colour.

വെളുത്ത അടെക്കാമണിയൻ, ന്റെ. s. Colosia ar-
gentea or margariticea, or a species of the Indian Sphe-
ranthus.

വെളുത്തഅമൽപൊരി, യുടെ. s. Ophioxylon of ser-
pents, a white variety.

വെളുത്തകരവിര, ന്റെ. s. The name of a plant, the
white oleander, Nerium odorum.

വെളുത്തകാക്കക്കൊടി, യുടെ. s. Echites matrophylia.

വെളുത്തചെമ്പകം, ത്തിന്റെ. s. A flower tree, Mesua
ferrea.

വെളുത്തചെമ്പരത്തി, യുടെ. s. The white variety of the
shoe-flower.

വെളുത്തചെമന്തി, യുടെ. s. A white variety of the
Nyctanthes arbor tristis.

വെളുത്തതുളസി, യുടെ. s. White basil, Ocimum album.

വെളുത്തപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Crescent, the moon in
her state of increase.

വെളുത്തമന്താരം, ത്തിന്റെ. s. A species of Bauhinea
bearing a white flower, Bauhinia candida or acuminata.

വെളുത്തവാടാമല്ലിക, യുടെ. s. A white species of the
Amaranthus.

വെളുത്തവാവ, ിന്റെ. s. The full moon.

വെളുത്തശംഖപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. The white variety
of the shell-flower, Clitoria ternatea.

വെളുത്തശീല, യുടെ. s. A clean cloth, a cloth that is
washed.

വെളുത്തീയം, ത്തിന്റെ. s. Tin, white lead.

വെളുത്തുപ്പ, ിന്റെ. s. White salt.

വെളുത്തെടൻ, ന്റെ. s. A washerman.

വെളുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The white leprosy. 2. whiteness.
3. a whitish colour given by washing. 4. paleness caused
by sickness. 5. the dawn of day.

വെളുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To make white
and clean by washing, to whiten, to bleach. 2. to bur-
nish, to polish.

[ 749 ]
വെളുപ്പുവ്യാധി, യുടെ. s. The leprosy.

വെളുമ്പൻ, ന്റെ. s. A white or fair man.

വെളുമ്പി, യുടെ. s. A white or fair woman.

വെളുവെളുപ്പ, ിന്റെ. s. Whiteness.

വെളുവെളെ. adj. Very white.

വെൾവയമ്പ, ിന്റെ. s. A white species of sweet flag
or orris root; see വയമ്പ.

വെള്ള, യുടെ. s. 1. White, the colour. 2. Chunam. 3.
clean cloth. 4. the outside of timber trees. 5. the white
kernel of a cocoa-nut after being dried in the sun. 6.
any thing white used to frighten fish. 7. truth. 8. a
white flag. adj. White, light coloured. വെള്ളയിടുന്നു,
1. To plaster with chunam, to white-wash. 2. to dawn.
വെള്ളതെക്കുന്നു, വെള്ളപൂശുന്നു, To white-wash.
വെള്ളമാറുന്നു, To put on clean clothes.

വെള്ളക്കരിമ്പ, ിന്റെ. s. White sugar-cane.

വെള്ളക്കംമ്പളി, യുടെ. s. A white blanket.

വെള്ളക്കരു, വിന്റെ. s. The white of an egg.

വെള്ളാക്കല്ല, ിന്റെ. s. White stone, alabaster.

വെള്ളക്കള്ളൻ, ന്റെ. s. A disguised thief or robber.

വെള്ളക്കാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. A white yam.

വെള്ളക്കാട, ട്ടിന്റെ. s. A place wholly covered with
water.

വെള്ളക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A white man, a European.
2. a waterman, one who brings or carries water. 3. a
fisherman.

വെള്ളക്കാൽ, ലിന്റെ. s. 1. Dawn, (the rays of.) 2.
a spring at the bottom of a well, &c. വെള്ളക്കാൽ വീ
ശുന്നു, To begin to dawn.

വെള്ളക്കിണ്ടി, യുടെ. s. A water pot with a spout.

വെള്ളക്കുട, യുടെ. s. A white and large umbrella, an
emblem of royalty.

വെള്ളക്കുതിര, യുടെ. s. A white horse.

വെള്ളക്കുറവ, ിന്റെ. s. Shallowness or want of water.

വെള്ളക്കൂവ, യുടെ. s. The white arrow-root.

വെള്ളക്കെട, ിന്റെ. s. Loss or damage by water, inun-
dation.

വെള്ളക്കൊടി, യുടെ. s. A white flag, a flag of truce.

വെള്ളക്കൊപ്പരാ, യുടെ. s. White Copra.

വെള്ളച്ചായം, ത്തിന്റെ. s. White paint.

വെള്ളച്ചീര, യുടെ. s. A species of greens with a white
stem.

വെള്ളച്ചെമന്തി, യുടെ. s. The white Chrysanthenum
Indicum.

വെള്ളച്ചൊറ, റ്റിന്റെ. s. Boiled rice kept over night
in water for breakfast.

വെള്ളടമ്പ, ിന്റെ. s. Sentia Indica or Convolvulus
flagelliformis.

വെള്ളതുത്ത, ിന്റെ. s. Sulphur of zinc or white vitriol.

വെള്ളൻ, ന്റെ. s. A true, honest man.

വെള്ളപ്പട്ട, ിന്റെ. s. 1. White silk. 2. linen cloth.

വെള്ളപ്പാഷാണം, ത്തിന്റെ. s. White arsenic.

വെള്ളപ്പൊള, യുടെ. s. 1. A water bubble. 2. a para-
sitical plant.

വെള്ളപ്രാവ, ിന്റെ. s. A domestic or tame pigeon.

വെള്ളമന്താരം, ത്തിന്റെ. s. A species of Bauhinia
bearing white flowers, Bauhinia candida.

വെള്ളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Water. 2. a fluid. 3. the
twentieth lunar asterism.

വെള്ളംകുടി, യുടെ. s. 1. Drinking water. 2. provisions
for a journey. 3. a drinking party.

വെള്ളംകുടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To drink water.

വെള്ളംകൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To give water,
to water.

വെള്ളരി, യുടെ. s. A plant, the cucumber, Cucumis uti-
latissimus or sativus. വെള്ളാരിക്കാ, Its fruit. 2. rice
freed from the husk without previous maceration.

വെള്ളവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. White cloth, a white gar-
ment.

വെള്ളവിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. To spread a white
cloth.

വെള്ളവീശുന്നു, ശി, വാൻ. v. a. To display a white
flag in token of a desire for peace, to shew a flag of truce.

വെള്ളവെങ്കായം, ത്തിന്റെ. s. Garlic, Allium sativum.

വെള്ളാട, ിന്റെ. s. A goat.

വെള്ളാട്ടി, യുടെ. s. A slave woman or maid servant.

വെള്ളാട്ടിൻകൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A flock of goats.

വെള്ളാന, യുടെ. s. A white elephant.

വെള്ളാമ, യുടെ. s. A white tortoise.

വെള്ളാമ്പൽ, ലിന്റെ. s. The white Nymphæa or lo-
tus.

വെള്ളായ്മ, യുടെ. s. Agriculture, farming, husbandry.

വെള്ളായ്മക്കാരൻ, ന്റെ. s. An agriculturist.

വെള്ളാരങ്കല്ല, ിന്റെ. s. White marble, white stone,
white spar.

വെള്ളാരമ്പാറ, യുടെ. s. See the above.

വെള്ളാളൻ, ന്റെ. s. One of the agricultural tribe.

വെള്ളി, യുടെ. s. 1. Silver. 2. the planet Venus. 3. Fri-
day. 4. a white speck on the eye. 5. a small silver coin.

വെള്ളിക്കച്ചപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. A silver girdle.

വെള്ളിക്കമ്പി, യുടെ. s. Silver wire.

വെള്ളിക്കശവ, ിന്റെ. s. Silver lace.

[ 750 ]
വെള്ളിക്കാറ, യുടെ. s. A silver collar.

വെള്ളിക്കാശ, ിന്റെ. s. A silver coin.

വെളളിക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A steel yard, a balance.

വെള്ളിത്തകട, ിന്റെ. s. Thin plates of silver.

വെള്ളിത്തടി, യുടെ. s. A silver staff borne by persons
in attendance on a prince or great personage.

വെള്ളിത്തടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. An attendant on a prince
or great personage, bearing a silver staff.

പെള്ളിനാണിയം, ത്തിന്റെ. s. Silver coin of any kind.

വെള്ളിനൂൽ, ലിന്റെ. s. Silver thread or wire.

വെള്ളിപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. A silver fanam.

വെള്ളിപ്പത്താക്ക, ിന്റെ. s. A Spanish dollar.

വെള്ളിപ്പക്ഷി, യുടെ. s. A small kind of crane.

വെള്ളിപ്പാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A silver vessel.

വെള്ളിയരഞ്ഞാണം, ത്തിന്റെ. s. A silver chain
worn round the waist.

വെള്ളിയാഴ്ച, യുടെ. s. Friday,

വെള്ളിരൂപാ, യുടെ. s. A silver Rupee.

വെള്ളില, യുടെ. s. A flower plant, Mussænda frondosa.

വെള്ളിലാവ, ിന്റെ.s. The name of a tree, Cissus pedata.

വെള്ളീയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tin. 2. pewter.

വെള്ളുള്ളി, യുടെ. 4. 1. Garlic, Allium sativum. 2. white
onions.

വെള്ളൂരകം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

വെള്ളൂരൻ, ന്റെ. s, The name of a plant used as a
substitute for the mallow leaf, Sida populifolia.

വെള്ളൂൎപ്പം, ത്തിന്റെ. s. See the last.

വെള്ളെരിക്ക, യുടെ. s. White Swallow-wort, Asclepias
gigantea.

വെള്ളെലി, യുടെ. s A white mouse or rat.

വെള്ളെഴുത്ത, ിന്റെ. s. Purblindness, dimness of sight.

വെള്ളെഴുത്തുകാൽ, ലിന്റെ. s. A piece of wood or
small post between the wall plate and beam that sup-
ports the small rafters in a roof.

വെള്ളൊട, ട്ടിന്റെ. s. 1. White copper, 2. bell metal.

വെള്ളൊവരം, ത്തിന്റെ. s. A sort of creeper from the
fibres of which bow strings are made, Sanseviera Zey-
lanica. മൂൎവ.

വെറി, യുടെ. s. 1. Drunkenness, intoxication, fury from
liquor, 2, confusion, perturbation, giddiness. 3. anger.
4. famine.

വെറിപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To become intoxi-
cated, drunken from liquor. 2. to be furious, mad, 3. to
be confused, giddy.

വെറിയൻ, ന്റെ. s. 1. A drunkard; a mad or furious
man. 2. a fool. 3. a beggar.

വെറിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To intoxicate. 2.
to infuriate, to make mad. 3. to spoil an entertainment
by not providing a sufficiency, or not having things well
prepared.

വെറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To abhor, to hate,
to detest, to dislike. 2. to reject, to avoid, to abstain from.
3. to deny, to renounce, to abolish, to abandon.

വെറുതെ. adv. 1. In vain, without advantage, uselessly.
2. freely.

വെറുപ്പ, ിന്റെ. s. Abhorrence, aversion, disgust, dis-
like, repugnance, unbearableness, abomination, detesta-
tion, contempt.

വെറുപ്പാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be abominable,
to be disgusting. 2, to have a dislike to.

വെറുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ.v. c. 1. To cause abhorrence,
disgust, dislike, &c. 2. to make contemptible.

വെറുമ, യുടെ. s. Emptiness, vacuity, poverty.

വെറും. adj. Empty, void. വെറുംകൈ, An empty hand.
വെറുംചൊറ, Boiled rice only. വെറും കൈപ്പിടു
ത്തം, 1. Assault without weapons. 2. wrestling. വെറും
ഭൊഷ്ക, A down-right falsehood. വെറുംഭൂമി, An empty
or uncultivated piece of ground.

വെറുംപൊട്ടച്ചീട്ട, ിന്റെ.s. A lease of land, agreement
to pay a certain annual rent.

വെറുമ്പാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Rent of land or gardens.

വെറുമ്പാത്രം, ത്തിന്റെ. s. An empty vessel.

വെറുമ്പൊക്കി, യുടെ. s. A beggar, a poor man.

വെറുവെറെ. adv. Separately, severally.

വെറ്റത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Poverty, destitution.

വെറ്റൻ, ന്റെ. s. One destitue of house and proper-
ty, a vagabond, a poor man.

വെറ്റൻകുട്ടി, യുടെ. s. An orphan child, one without
either father or mother.

വെറ്റില, യുടെ. s. Betel-leaf, or the Piper betel eaten
with the areca nut, chunam, &c.

വെറ്റിലക്കൊടി, യുടെ. s. The betel vine, Piper betel.


The െ at the beginning of the following words pronounced
long.

വെ, A particle affixed to words and means, as, whereas,
while.

വെകട, യുടെ. s. A tune or mode of music.

വെകടൻ, ന്റെ. s. 1. A youth, an adolescent. ബാ
ലകൻ. 2. a jeweller. 3. an actor.

വെകൽ, ലിന്റെ. s. 1. The act of burning, sultriness.
2. heating. 3. cooking.

[ 751 ]
വെകുന്നു, ന്തു, വാൻ. v. n. 1. To burn, to be consumed
by fire. 2. to seethe, to be boiling hot. 3. to be sultry,
hot, warm. 4. to be cooked. 5. to become heated as any
thing damp lying on a heap. 6. to spoil, to decay. 7.
to decay or become rotten as timber. 8. to be decocted.

വെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To hobble, to stagger, to
reel.

വെഗമുള്ളവൻ, ന്റെ. s. A runner, a courier, an ex-
press, one who is quick, swift, nimble, agile.

വെഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Quickness, speed, haste, velocity,
swiftness, dispatch. 2. a stream, a current. 3. expulsion or
evacuation of the natural excrements. 4. sudden impulse,
transition of mind. 5. violence, impetuosity, heat,
warmth, wrath. adj. 1. Quick, speedy. 2. violent, impe-
tuous. adv. Quickly, speedily.

വെഗവാൻ, ന്റെ. s. A runner, a courier, an express,
one who is quick, swift, nimble, agile.

വെഗസരം, ത്തിന്റെ. s. A mule. കൊവർകഴുത.

വെഗി, യുടെ. s. 1. A runner, a courier, an express,
one who is swift, quick, nimble. 2. a violent, impetuous,
hasty person.

വെഗെന, വെഗാൽ. adv. Quickly, swiftly, speedily,
hastily.

വെങ്ങ, യുടെ. s. The name of a tree, Terminalia alata
tomentosa or Pterocarpus. (Lin.)

വെങ്ങപ്പുലി, യുടെ. s. A royal tiger.

വെട̀ , ടിന്റെ. s. A root growing out of the branch of
a tree.

വെടത്തി, യുടെ. s. The wife of a Wéden or a woman
of that tribe.

വെടൻ, ന്റെ. s. 1. A forester, a hunter. 2. one of a
tribe of wild people, that live in the woods. This name
is given to the rude tribes who seem to have been abori-
gines in the peninsula of India.

വെടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. To hammer, to beat, to knock.

വെട്ട, യുടെ. s. 1. Hunting, chase. 2. fowling. വെട്ട
യാടുന്നു, To hunt, to chase. വെട്ടെക്കു പൊകുന്നു,
To go a hunting.

വെട്ടകാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To shew or exhibit what
has been taken in hunting,

വെട്ടാകൊലുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. a. To hunt, to chase.

വെട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A hunter, a sportsman, a fow-
ler, a huntsman.

വെട്ടക്കുന്തം, ത്തിന്റെ. s. A hunter's spear.

വെട്ടക്കൊരുമകൻ, ന്റെ. s. The son of PÁRWATI.

വെട്ടവൻ, ന്റെ. s. A married man, a husband.

വെട്ടവൾ, ളുടെ. s. A married woman, a wife.

വെട്ടവിളി, യുടെ. s. The cry or shouting of victory
made by hunters.

വെട്ടാവളയൻ, ന്റെ. s. A wasp.

വെട്ടാളാൻ, ന്റെ. s. 1. A wasp. 2. a hornet.

വെട്ടുവൻ, ന്റെ. s. 1. One of a tribe of wild people.
2. Maghe, the tenth lunar asterism of the Hindus.

വെണം, A defective verb, May, must, ought, desire,
want, &c. This verb is frequently added to others as an
auxiliary or intensitive verb.

വെണാട, ിന്റെ. s. The ancient name of Travancore.

വെണാട്ടുകര, യുടെ. s. See the preceding.

വെണാട്ടുരാജാവ, ിന്റെ. s. The rajah of Travancore
or Wénáde.

വെണി, യുടെ. s. 1. Unornamented or braided hair,
braided or plaited hair hanging down the back. ഇരു
പ്പിരിയൻ മുടി. 2. hair of the head. തലമുടി. 3. a me-
dicinal grass, Andropogon serratum. 4. stream, current. ഒ
ഴുക്ക. 5. assemblage of water, as the conflux of rivers, &c.

വെണു, വിന്റെ. s. 1. A bamboo. മുള. 2. a flute or
pipe. ഒടക്കുഴൽ. 3. the name of a king.

വെണുകം, ത്തിന്റെ. s. A pike used for driving an
elephant. ആനവളർ.

വെണുഗാനം, ത്തിന്റെ. s. The art of playing on the
flute or pipe. കുഴൽഊത്ത.

വെണുധ്മൻ, ന്റെ. s. 1. A player on a fife or flute.
ഒടക്കുഴൽ ഊതുന്നവൻ. 2. a goldsmith.

വെണുനാദം, ത്തിന്റെ. s. The sound of the flute or
pipe. ഒടക്കുഴൽ നാദം.

വെണുന്ധമൻ, ന്റെ. s. A player on the flute or pipe.
കുഴൽ ഊതുന്നവൻ.

വെണുന്ന. part. Necessary, requisite, needful.

വെണ്ട, A negative defective verb, May not, must not,
ought not, don't want, &c. not necessary, need not. This
word is frequently added to other verbs to form a nega-
tive.

വെണ്ടത. adv. What is requisite, necessary, or needful
to be done.

വെണ്ടത്തക്കവൻ, ന്റെ. s. A fit, a proper person, a
useful man.

വെണ്ടാത്ത, A negative relative participle, meaning 1.
Unnecessary, not wanted, not required, needless. 2. im-
proper, unfit. 3. wicked, evil.

വെണ്ടാത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Malevolence, wickedness,
bad conduct, evil practice.

വെണ്ടായ്ക, യുടെ. s. Needlessness, unnecessariness.

[ 752 ]
വെണ്ടാസനക്കാരൻ, ന്റെ. s. A malicious, male-
volent person, a wicked, ill-disposed person.

വെണ്ടാസനം, ത്തിന്റെ. s. Malice, malevolence,
malignity, wickedness, evil-doing. വെണ്ടാസനം കാ
ട്ടുന്നു, To act maliciously, wickedly.

വെണ്ടി. postpos, & part. For, for the sake of, on account
of. വെണ്ടിവന്നു, It became necessary or requisite, it
was un-avoidable. വെണ്ടിയിരിക്കുന്നു, It is neces-
sary, required, needful.

വെണ്ടിക, യുടെ. s. 1. Usefulness, fitness. 2. agreeable-
ness, concord.

വെണ്ടില്ല, or വെണ്ട്വതില്ല, 1. Consenting reluctantly
or with pleasure. 2. it does not matter, it is of no con-
sequence.

വെണ്ടുന്ന. part. Necessary, requisite, required.

വെണ്ടും. adj. Necessary, requisite, proper.

വെണ്ടുംപ്രകാരം. adv. See the following.

വെണ്ടുംവണ്ണം. adv. Well, sufficiently, properly, right.

വെണ്ടുവൊളം. adv. Sufficiently, as much as necessary,
abundantly.

വെത`, ിന്റെ. s. The name of a tree, the leaves of which
are used in bathing, especially by women during the
time of lying in.

വെതനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wages, hire. ശംബളം കൂലി.
2. livelihood, subsistence. വൃത്തി. 3. silver. വെള്ളി.

വെതസം, ത്തിന്റെ. s. A rattan, reed or cane, Calamus
ratang, ആറ്റുവഞ്ഞി.

വെതസ്വാൻ, adj. Reedy, abounding with reeds or
canes (a place or soil, &c.) വഞ്ഞി വളരുന്ന ഭൂമി.

വെതാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Bathing; see വെത`

വെതാട്ടുകുഴി, യുടെ. s. A pit or hole made to receive
the water used by females in bathing.

വെതാവ, ിന്റെ. s. A sage, one who knows the nature
of the soul and God.

വെതാളം, ത്തിന്റെ. s. An evil spirit, a demon, a fa-
miliar spirit; a dead body, supposed to be occupied and
animated by an evil spirit.

വെത്രധരൻ, ന്റെ. s. 1. A porter, a door-keeper. കാ
വല്ക്കാരൻ. 2. a staff-bearer, a mace-bearer. വെള്ളി
ത്തടിക്കാരൻ.

വെത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A reed, a cane, a rattan. വ
ഞ്ഞി, പുരമ്പ. 2. a stick, a staff. വടി.

വെത്രയഷ്ടി, യുടെ. s. A rattan stick or staff. വടി.

വെത്രവതി, യുടെ. s. The Betwah river which runs in
the province of Malwah, and following a north easterly
direction for about 340 miles, falls into the Jumna be-

low Colpi. വടക്ക ഒരു നദിയുടെ പെർ.

വെത്രി, യുടെ. s. A porter, a warder, a door-keeper. കാ
വല്ക്കാരൻ.

വെദകലഹം, ത്തിന്റെ. s. Religious persecution,
massacre.

വെദക്കാരൻ, ന്റെ. s. A religionist, a follower of the
Védas.

വെദജപം, ത്തിന്റെ. s. Inaudible reading or mut-
tering of prayers or the Védas.

വെദജ്ഞൻ, ന്റെ. s. One skilled in, or conversant
with, the Védas.

വെദന, യുടെ. s. 1. Pain, agony, distress. 2. affliction,
trouble, vexation. 3. sensation, perception, knowledge
conveyed by the senses. 4. knowledge.

വെദനപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To torment,
to torture, to annoy, to vex, to pain, to distress.

വെദനപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be tormented,
to be tortured, to be vexed, to be annoyed. 2. to suffer
pain, agony or distress.

വെദനായകൻ, ന്റെ. s. 1. An epithet of GOD. ദൈ
വം. 2. a name of VISHNU. വിഷ്ണു.

വെദനിന്ദകൻ, ന്റെ. s. 1. An atheist, an unbeliever.
2. a Jaina or Buddha or any seceder from the belief
of the divine origin and character of the Védas.

വെദപാഠകൻ, ന്റെ. s. 1. One skilled or versed in
the Védas. 2. an instructor in or teacher of the Védas.

വെദപാരകൻ, ന്റെ. s. One skilled or versed in the
Védas. വെദജ്ഞൻ.

വെദപാരായണം, ത്തിന്റെ. s. Learning or studying
the Védas. വെദം പഠിക്കുക.

വെദപുസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. The Bible, the sacred
scriptures, a term of Christian usage.

വെദഭെദം, ത്തിന്റെ. s. A division of the Védas.
മന്ത്രം.

വെദമന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. The repetition of the mystical
syllable Om.

വെദമാതാ, വിന്റെ. s. The mystical prayer or Gayatri
personified as mother or source of the Védas.

വെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A Véda; the general term for
the sacred writings of scripture of the Hindus; supposed
to have been revealed by BRAHMA, and after being pre-
served for a considerable period, to have been arranged
in the present form by Vyása; the principal Védas are
three in number, the Rich Véda, which chiefly relates
to ritual worship, the Vajush Véda, especially concerning
the ceremonies observed in sacrifices, and the Sáma

[ 753 ]
Véda, containing odes, or hymns which are usually chant-
ed, to which a fourth, the Atharva Véda, containing
mystical verses, or incantations, or magical formulas, is
usually added, and the Ithihása and Puránas or ancient
history and mythology are sometimes considered as a fifth.
2. metre. 3. gloss, comment, explanation. 4. knowledge.
വെദംചൊല്ലുന്നു, To repeat or study the Védas.

വെദംപഠിക്കുന്നവൻ. ന്റെ s. A catechumen, one
who is learning the Vedas or scriptures.

വെദവാക്യം, ത്തിന്റെ. s. Scripture, sacred writing.

വെദവിൽ, ത്തിന്റെ. s. A Brahman versed in the
Védas. വെദജ്ഞൻ.

വെദവിപരീതം, ത്തിന്റെ. s. Heresy.

വെദവിരുദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. Heresy, schism.

വെദവിരുദ്ധസിദ്ധാന്തി, യുടെ. s. An heretic, an
impostor.

വെദവിരൊധക്കാരൻ, ന്റെ. s. An heretic.

വെദവിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. Heresy.

വെദവിരൊധി, യുടെ. s. An heretic.

വെദവിഹിതം, ത്തിന്റെ. s. The sacred precepts, acts
or rites prescribed by the Védas.

വെദവ്യാസൻ, ന്റെ.s. A name or epithet of Vyása
the compiler and arranger of the Védas.

വെദസാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of a book, the
essence of religion, theology.

വെദസിദ്ധാന്തം, ത്തിന്റെ. s. Theology.

വെദാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A sacred science, considered
as subordinate to, and in some sense a part of the Védas;
six sciences come under this denomination; Sicsha, or
the science of pronunciation and articulation; Calpa, the
detail of religious or ritual ceremonies: Vyácarana or
grammar, phylology: Ch'handas, prosody: Jyotish or as-
tronomy, astrology, and Niructi or the explanation of the
difficult or obscure words and phrases that occur in the
Védas.

വെദാത്മകൻ, ന്റെ. s. God. ദൈവം.

വെദാദിവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. The mystical name of
God. ദൈവം.

വെദാന്തക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. One skilled or versed in
the Védánta system. 2. a follower of the Védánta philo-
sophy.

വെദാന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Literally, the end, substance,
or essence of the Vedas, a refined system of philosophy
founded by Vyása in the Uttara Mimamsa, and com-
mented on by Madwáchárya, Sancaráchárya, and Rámá-
nujachárya in the Dwaita, Adwaita, and Visistka adwaita

systems. The three admit GOD, soul or spirit and matter.
The first, and last, admit a distinct existence of matter,
but not its eternity. The second denies the real existence
of matter and ultimately resolves all existence into that of
GOD alone. Simply stated, the Védánta is a system of pan-
theism. 2. the 32 books, appendices, called Upanishadas
attached to the Védas; and containing, upon the whole,
the same system.

വെദാന്തസംഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. The title of one
of the Védántas.

വെദാന്തി, യുടെ. s. A. Védánti, a follower of the Védánta
philosophy.

വെദാന്തികൻ, ന്റെ. s. A Védánti, one skilled in the
Védántas.

വെദഭ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. The study of the scrip-
tures. 2. the repetition of the mystical syllable Om.

വെദി, യുടെ. s. 1. A raised square piece of ground
used for sacrifice, a kind of altar. വെലിക്കൽ. 2. a
quadrangular spot in the court-yard of a temple or palace,
usually furnished with a raised floor or seat and covered
with a roof supported by pillars. 3. a Pundit, a teacher.
പണ്ഡിതൻ. 4. a name of SARASWATI the wife of
BRAHMA. സരസ്വതി.

വെദിക, യുടെ. s. 1. A quadrangular open shed in the
middle of a court-yard, erected for various purposes. 2.
ground prepared for sacrificial ceremonies, a rude kind
of altar.

വെദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To know, to learn, to
understand.

വെദിയൻ, ന്റെ. s. A Pundit, a learned Brahman,
a teacher. ബ്രാഹ്മണൻ.

വെദൊക്തം, &c. adj. Scriptural, taught or declared in
the Vedas.

വെദൊക്തി, യുടെ. s. Scripture. വെദവാക്യം.

വെദ്യം. adj. 1. To be known or ascertained. അറിയ
പ്പെടുവാനുള്ളാത. 2. to be explained or taught.

വെധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Perforation, piercing. തുളെ
ക്കുക. 2. depth, (in measurement.) താഴ്ച.

വെധസാധനം, ത്തിന്റെ. s. A perforating instru-
ment, an auger, an awl, &c.

വെധനി, യുടെ. s. 1. An instrument for piercing an
elephant's ear. 2. a small gimlet or perforating instru-
ment used to pierce gems, shells, &c. വിൎമ്മ.

വെധനിക, യുടെ. s. A small pointed perforating in-
strument, used especially to make holes in jewels, pearls,
shells, &c. an auger, an awl, a gimlet, &c.

[ 754 ]
വെധമുഖ്യകം, ത്തിന്റെ. s. Zedoary, Curcuma Ze-
rumbet. ചെറുകച്ചൊലം.

വെധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Piercing, perforation. തുളെ
ക്കുക. 2. depth (in measurement.) താഴ്ച.

വെധസ`, ിന്റെ. s. 1. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ. 2. VISHNU.
വിഷ്ണു. 3. a wise or learned man. വിദ്വാൻ.

വെധാവ, ിന്റെ. s. 1. A wise or learned man. വിദ്വാ
ൻ. 2. the sun. ആദിത്യൻ.

വെധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To bore, to pierce,
to perforate. തുളെക്കുന്നു. 2. to divide, to split. പി
ളൎക്കുന്നു.

വെധിതം. adj. Bored, pierced, perforated. തുളെക്ക
പ്പെട്ട.

വെധിനി, യുടെ. s. A leech. അട്ട.

വെധ്യം, ത്തിന്റെ. s. A mark, a butt. ലാക്ക. adj. To
be perforated or bored.

വെനപ്പച്ച, യുടെ. s. Indian turnsole, Heliotropium
Indicum.

വെനൽ, ലിന്റെ. s. 1. Heat, warmth. 2. summer.

വെനൽകാലം, ത്തിന്റെ. s. The hot or summer sea-
son.

വെനൽചെരി, യുടെ. s. A shed.

വെൻ, നിന്റെ. s. A false balance, weighing scales
which are not true.

വെന്തിരൻ, ന്റെ. s. The name of a venemous snake,
a species of Cobra.

വെപഥു, വിന്റെ. s. 1. Trembling, tremor. വിറ
യൽ. 2. leanness, thinness. മെലിച്ചിൽ.

വെപനം, ത്തിന്റെ. s. Trembling, tremor. വിറയൽ.

വെപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To tremble, to shake.

വെപിതം. adj. 1. Trembling, shaking, tremulous. വി
റെക്കുന്ന. 2. thin, lean. മെലിഞ്ഞ.

വെപ്പ, ിന്റെ. s. The margosa or Nimb tree, Melia
azadirachta. (Lin.) ആൎയ്യവെപ്പ.

വെപ്പൽ, ലിന്റെ. s. Staggering, reeling, unsteadiness.

വെപ്പില, യുടെ. s. The leaf of the margosa tree.

വെപ്പിലക്കട്ടി, യുടെ. s. A kind of curry made of the
leaves of the margosa tree, salt, pepper, tamarinds,
onions, &c.

വെപ്പെണ്ണ, യുടെ. s. Margosa oil.

വെമാ, വിന്റെ. s. A loom. നെയിത്തുകൊൽ.

വെമ്പ, ിന്റെ. s. See. വയമ്പ.

വെമ്പാട, യുടെ. s. Vémpáda, a tree or creeper, the bark
of which is used in medicine.

വെര, യുടെ. s. The name of a bird, a paroquet.

വെർ, രിന്റെ. s. 1. A root in general, whether of a

tree or plant. 2. the cause, origin, or foundation. വെ
രറുക്കുന്നു, To cut the root, to root up. വെരിറങ്ങു
ന്നു, To take root, or the root to descend. വെരപായു
ന്നു, The root to spread. വെരപിടിക്കുന്നു, To take
root. വെരൂന്നുന്നു, To take root or the root to become
firm. വെരൊടുന്നു, വെരുപാകുന്നു, The root to
spread.

വെർതിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To separate, to
put asunder. 2. to choose, to select.

വെർതിരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be separated,
to be put asunder. 2. to be chosen.

വെർതിരിവ, ിന്റെ. s. 1. Separation, putting asunder
or apart. 2. choice, selection.

വെർപാട, ിന്റെ. s. Separation, division. 2. disse-
vering. 3. disunion, disjunction. 4. disagreement, quar-
rel. 5. opposition, contrariety.

വെർപാടാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. n. 1. To be separated,
to be divided. 2. to be adverse, to be opposed to be
contrary.

വെർപാടാക്കുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To separate,
to divide. 2. to disunite, to make adverse.

വെർപിരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To separate, to
part.

വെർപിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To separate, to
put asunder. 2. to dismiss.

വെർപെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To separate, to
divide.

വെർപെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. See the last.

വെർപെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To separate, to part,
to be divided. 2. to be disunited, to be disjointed. 3. to
disagree.

വെർവിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To separate, to part, to
be dissevered.

വെല, യുടെ. s. 1. Time. 2. tide. 3. limit, boundary,
4. the sea. 5. the sea shore. 6. leisure, interval, oppor-
tunity. 7. work, labour, business, service, or employ. 8.
effort, exertion. 9. difficulty. വെലെക്കാക്കുന്നു, To
employ. വെലചെയ്യുന്നു, വെലയെടുക്കുന്നു, To
work, to labour.

വെലകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a timber tree,
probably a species of oak.

വെലക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A man servant. 2. a work-
man, a labourer, a day-labourer.

വെലക്കാരി, യുടെ. s. A maid servant.

വെലതുള്ളൽ, ലിന്റെ. s. A dance before a temple.
വെലതുള്ളുന്നു, To dance before a temple.

[ 755 ]
വെലത്തി, യുടെ. s. The wife of a verb, or a woman
of that tribe.

വെലൻ, ന്റെ. s. A man of a certain low tribe.

വെലപ്പെണ്ണ, ിന്റെ. s. 1. A name of LECSHMII. ല
ക്ഷ്മി. 2. a maid servant.

വെലയിറക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. The ebb tide. 2. the
commencement of a dance at a temple.

വെലയെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. The flood tide. 2. the
conclusion of a dance at a temple.

വെലായുധൻ, ന്റെ.s. One armed with a javelin,
a spearman, a lancer, a soldier armed with an iron lance.

വെലി, യുടെ. s. 1. Tide. 2. a hedge, a fence, an en-
closure. വെലി കെട്ടുന്നു, To hedge or fence in. വെ
ലിയടെക്കുന്നു, To stop a gap in a fence.

വെലിക്കടമ്പ, യുടെ. s. A stile.

വെലിക്കഴാ, യുടെ.s. 1. A sliding gate in a fence. 2. a
breach or gap in a fence.

വെലിക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. The tapioca plant.

വെലിപ്പരുത്തി, യുടെ. s. A species of Hibiscus tree
growing in fences and on the banks of rivers.

വെലിപ്പുഴ, യുടെ. s. A gap or breach in a fence, an
opening in a fence.

വെലിയിറക്കം, ത്തിന്റെ.s. The ebb tide.

വെലിയെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. The flood tide.

വെൽ, ലിന്റെ. s. 1. A weapon in general. 2. a javelin,
a lance.

വെല്കാരൻ, ന്റെ. s. A spearman, a lancer, a soldier
armed with a spear.

വെല്ലജം, ത്തിന്റെ.s. Black pepper, Piper nigrum.
നല്ലമുളക.

വെല്ലം, ത്തിന്റെ.s. The name of a plant, the seed of
which is used as a vermifuge. വിഴാൽ.

വെല്ലിതം. adj. 1. Shaken. ഇളക്കപ്പെട്ട. 2. trembling,
tremulous. വിറെക്കുന്ന. 3. crooked. വളഞ്ഞ.

വെവ, ിന്റെ.s. 1. Burning, combustion. 2. seething,
boiling. 3. sultriness, heat, warmth. 4. suffocation. 5.
dry rot in timber.

വെവലാധി, യുടെ. s. 1. Anxiety, care, perplexity,
flurry, confusion. 2. tremor, trembling.

വെഇക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To burn. 2. to seethe,
to boil, to cook. 3: to make hot.

വെവുന്നു, ന്തു, വാൻ. v. n. 1. To burn. 2. to seethe,
to be boiling hot. 3. to be sultry, hot, to become heated.

വെവുപടി, യുടെ. s. A board or piece of wood put at the
end and between the beams of timber and stones in a
building to prevent the decay of the beams.

വെവെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be suffocating;
to be heated, to be sultry. 2. to become heated or take
fire as any accumulation of damp materials. 3. to per-
spire, to sweat.

വെശ, യുടെ. s. A courtezan.

വെശന്തം, ത്തിന്റെ. s. A basin, a small pond. ചെ
റുകുഴി.

വെശം, ത്തിന്റെ. s.. 1. Dress, decoration. അലങ്കാ
രം. 2, outward appearance, disguise. 3. the abode of
harlots. വെശ്യാഭവനം. 4. a house in general. ഭവ
നം. 5. entrance, ingress. പ്രവെശം.

വെശ്മഭൂ, വിന്റെ. s. 1. The site of a house. 2. a gar-
den, a compound round a house.

വെശ്മം, ത്തിന്റെ.s. A house. ഭവനം.

വെശ്യ, യുടെ. s. A harlot, a prostitute, a whore, a
fornicatress, a courtezan.

വെശ്യാഗൃഹം, ത്തിന്റെ.s. A brothel, the habitation
of harlots.

വെശ്യാജനസമാശ്രയം, ത്തിന്റെ. s. A habitation
of harlots, a brothel.

വെശ്യാപതി, യുടെ. s. A debauchee, a fornicator.
വിടൻ.

വെശ്യാപുത്രൻ, ന്റെ. s. An illegitimate son, the son
of a harlot.

വെശ്യാവൃത്തി, യുടെ. s. Whoredom, fornication.

വെശ്യാസംഗക്കാരൻ, ന്റെ. s. A whoremonger.

വെശ്യാസംഗം, അത്തിന്റെ. s. Whoredom.

വെശ്യാസ്ത്രീ, യുടെ. s. A whore, a prostitute.

വെഷക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A pompous, ostentatious
person, one who decorates himself in fine apparel. 2.
one who puts on theatrical attire. 3. a masquerader.

വെഷണം, ത്തിന്റെ. Entrance, ingress, possession,
occupation. പ്രവെശനം.

വെഷധാരി, യുടെ. s. 1. A hypocrite, a false devotee.
2. one who puts on a mask, a person in disguise.

വെഷധൃൿ, ക്കിന്റെ. s. See the last.

വെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ornament, dress, decoration.
2. disguise, a mask. 3. outward appearance, shape, show.
വെഷമിടുന്നു, To put on an assumed form or disguise.
വെഷം കെട്ടുന്നു, To decorate one's self, to put on a
disguise or mask. വെഷംമാറുന്നു, To disguise one's
-self:

വെഷവാരം, ത്തിന്റെ. s. A condiment, as pepper,
2 cloves, mace, &c.

വെഷ്ടകം, ത്തിന്റെ. S. 1. Gum, resin. പശ. 2. a
turban. തലപ്പാവ. 3. a wall, a fence. വെലി.

[ 756 ]
വെഷ്ടനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Surrounding, that which
encompasses. ചുറ്റൽ. 2. a turban, a tiara, a diadem.
തലപ്പാവ. 3. a wall, an enclosure, a fence. വെലി.
4. an attitude in dancing, a particular position of the
hands, also a crossing of the feet.

വെഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fence, an enclosure. വെലി.
2. surrounding, enclosing. 2 ചുറ്റൽ. 3. exudation, gum,
resin. പശ. 4. a turban. തലപ്പാവ.

വെഷ്ടി, യുടെ. s. An upper garment. ഉത്തരീയം.

വെഷ്ടിക്കുനു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To surround, to en-
compass, to enclose.

വെഷ്ടിതം, &c. adj. 1. Surrounded, encompassed, enclos-
ed. ചുറ്റപ്പെട്ട. 2. stopped, secured from access. അ
ടെക്കപ്പെട്ട.

വെസ്ഥ, യുടെ. s. Certainty, ascertainment, confirma-
tion. വെസ്ഥവരുത്തുന്നു, To make certain or sure,
to confirm.

വെഹൽ, ത്തിന്റെ. s. A cow miscarrying from taking
the bull unseasonably.

വെള, യുടെ. s. 1. Time, period. കാലം. 2. leisure, inter-
val, opportunity. അവസരം. 3. wild mustard. കാട്ടു
കടുക.

വെളാൻ, ന്റെ. s. A potter.

വെളി, യുടെ. s. 1. Marriage. 2. a wife. വെളികഴിക്കു
ന്നു, To marry.

വെൾക്കുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To marry.

വെറാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be separate. 2. to
be different.

വെറാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To separate, to part.
2. to change.

വെറിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To separate, to part, to
put separate. 2. to dissever.

വെറു. adj. 1. Other, another. 2. separate. 3. different,
various.

വെറുകൂറ, ിന്റെ. s. 1. Separation. 2. difference. 3.
partiality.

വെറുതിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To separate, to
part. 2. to select, to choose.

വെറെ. adj. 1. Other. 2. different. 3. separate. adv.
Separately, differently. വെറെകാൎയ്യം, Another thing.
വെറെവഴി, Another or different way or sect. വെറെ
വെക്കുന്നു, 1. To lay aside, or apart by itself. 2. to
cook separately. വെറെപാൎക്കുന്നു, To live in another
or different place, to live separately. വെറെചിന്ത, 1.
Another or different mind or sentiment. 2. inattention,
absence of mind.

വെറൊരുത്തൻ, ന്റെ. s. Another one, another person.

വെറൊരുത്തി, യുടെ. s. Another woman.

വെഴനിലം, ത്തിന്റെ.s. Ground abounding with reeds
or rushes.

വെഴം, ത്തിന്റെ. s. A reed, Arunda tibialis or karka.

വെഴാമ്പൽ, ലിന്റെ. s. A bird, a kind of cuckoo,
Cuculus melano-leucus.

വെഴ്ച, യുടെ. s. Love, affection, attachment.

വൈ. ind. 1. A particle of affirmation, (so, indeed.) 2.
an expletive. 3. a vocative particle.

വൈകടികൻ, ന്റെ. s. A jeweller, one who cuts and
polishes gems. രത്നങ്ങളെ തെക്കുന്നവൻ.

വൈകല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Confusion, agitation. ഇ
ളക്കം. 2. defect, imperfection. ഊനം.

വൈകക്ഷകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A garland or string of
flowers worn as a scarf or like the sacred thread over the
left shoulder and under the right arm hanging down
below the hip. പൂണൂൽ പൊലെ ധരിക്കുന്ന പൂമാ
ല. 2. an upper garment, a rapper. ഉത്തരീയം.

വൈകക്ഷ്യകം, ത്തിന്റെ. s. See the last.

വൈകാതെ, Without delay, without stopping, quickly.
താമസം കൂടാതെ.

വൈകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difficulty. 2. difference.
വ്യത്യാസം.

വൈകിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To detain, to delay,
to cause to be late.

വൈകീടാതെ, See വൈകാതെ.

വൈകുണ്ഠൻ, ന്റെ.s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.
2. INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

വൈകുണ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. The paradise or abode of
Waicuntha or VISHNU, its locality is uncertain and vari-
ously described either as in the northern ocean or on the
eastern peak of mount Meru, &c.

വൈകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. 1. To pass as time, to be-
come late. 2. to delay.

വൈകുന്നെരം, ത്തിന്റെ. s. Evening, eventide.

വൈകൂല്യം, ത്തിന്റെ. s. Contrariety, grudge, hatred;
a dissolute state of mind.

വൈകൃതം, ത്തിന്റെ. s. Aversion, disgust. നീരസം.
adj. 1. Changed, in mind or form. മാറപ്പെട്ട.

വൈകൃത്യം, ത്തിന്റെ. s. Aversion, disgust. നീരസം.
adj. 1. Changed, in mind or form. മാറപ്പെട്ട. 2. wicked,
ദുഷ്ടമായുള്ള.

വൈക്രാന്തം, ത്തിന്റെ. s. A kind of gem, said to
resemble a diamond and to be of similar properties. ഒരു
വക രത്നം.

[ 757 ]
വൈഖരി, യുടെ. s. 1. Articulation. 2. distinct speech.
വ്യക്തവാക്ക.

വൈഖാനസൻ, ന്റെ. s. A name of the third religi-
ous order, a hermit, an anchorite. വാനപ്രസ്ഥൻ.

വൈചിത്ര്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Variegation of colour.
വിചിത്രം. 2. handsomeness, beauty. സൌന്ദൎയ്യം. 3.
wonder, surprise. അത്ഭുതം.

വൈജനനം, ത്തിന്റെ. s. The last month of uterine
gestation. പ്രസവമാസം.

വൈജയന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. The palace of INDRA.
ഇന്ദ്രന്റെ മാളിക. 2. the banner or emblem of INDRA.
ഇന്ദ്രന്റെ കൊടി.

വൈജയന്തി, യുടെ. s. 1. A banner, a flag, an ensign.
കൊടിക്കൂറ. 2. the name of a book. 3. the name of
a tree or plant, Æschynomene sesban. 4. another tree,
Premna spinosa, &c. മുഞ്ഞ.

വൈജയന്തികൻ, ന്റെ. s. A flag or ensign bearer,
an Ensign. കൊടിക്കൂറുക്കാരൻ.

വൈജയന്തികം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a plant,
Æschynomene sesban. 2. a flag, a banner. കൊടി.

വൈജാത്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sharpness, shrewdness,
cleverness. 2. excellence.

വൈജ്ഞാനികം, &c. adj. Skilful, clever, dexterous,
proficient. സാമൎത്ഥ്യമുള്ള.

വൈഡാലപ്രതികൻ, ന്റെ. s. A hypocrite, a religi-
ous impostor, one who under the appearance of piety
and virtue is covetous, malicious, and cruel.

വൈഡൂൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. One of the nine gems, the
cat's eye, Lapis lazuli.

വൈണവം, ത്തിന്റെ. s. A bamboo staf. മുളങ്കമ്പ.
adj. Produced by or made of a bamboo.

വൈണവികൻ, ന്റെ. s. A flute player. കുഴൽകാ
രൻ.

വൈണികൻ, ന്റെ. s. A lutist, a player on the Vína
or Indian lute. വീണവായിക്കുന്നവൻ.

വൈണുകം, ത്തിന്റെ. s. A goad or bamboo pike
headed with iron, used to drive an elephant.

വൈതത്ഥ്യം, ത്തിന്റെ. s. Falsehood, untruth. അ
സത്യം.

വൈതനികൻ, ന്റെ. s. A hireling, a labourer. സെ
വിപ്പവൻ.

വൈതംസികൻ, ന്റെ. s. 1. A fowler, a hunter. ക
ണിവെച്ചു പക്ഷിമൃഗാദികളെ പിടിക്കുന്നവൻ.
2. a vender of flesh or meat, either of beasts or birds.
മാംസം വില്ക്കുന്നവൻ.

വൈതരണി, യുടെ. s. 1. The river of hell, or town of

Yama. യമപുരത്തിലുള്ള നദി. 2. the mother of the
Rácshasas. 3. a dangerous place.

വൈതാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A canopy, an awning.
മെക്കട്ടി. 2. a sacrifice, offering, oblation. ബലി. 3.
spreading, expansion.

വൈതാളികൻ, ന്റെ. s. 1. A bard, whose duty is to
awaken the prince at dawn, with music and songs. പാ
ടിയുണൎത്തുന്നവൻ. 2. one who has a demon for a
familiar, the servant of a Vétála.

വൈത്യൻ, ന്റെ. s. A person of a low class. വെലൻ.

വൈദഗ്ദ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. A clever, skilful man. 2. a
sharp, witty man.

വൈദഗ്ദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cleverness, dexterity,
skill. സാമൎത്ഥ്യം. 2. acuteness, sharpness. 3. cunning,
craft. adj. 1. Clever, dexterous, skilful. 2. sharp, witty.

വൈദഗ്ദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ.s. 1. Cleverness, dexterity, skill.
2. acuteness, sharpness, wit, knowingness. 3. cunning,
craft.

വൈദൻ, ന്റെ. s. A learned, knowing person.

വൈദൎഭൻ, ന്റെ. s. The sovereign of Viderb’ha, the
father of DAMAYANTHI.

വൈദൎഭം, ത്തിന്റെ. s. Crafty or indirect speech. 2 ഉ
പായവാക്ക.

വൈദൎഭി, യുടെ. s. 1. DAMAYANTHI, the wife of Nala. 2.
RUCMINI, one of CRISHNA'S's wives. 3. the wife of AGASTYA.

വൈദി, യുടെ. S. A learned woman.

വൈദികത്വം, ത്തിന്റെ. s. Scriptural character or
origin.

വൈദികൻ, ന്റെ.s. A Brahman well versed in the
Védas, a regular, as opposed to a secular Brahman. വെ
ദത്തെ നല്ലവണ്ണം പഠിച്ചവൻ.

വൈദികം. adj. Scriptural, derived from or conformable
to the Védas; not secular. വെദസംബന്ധമായുള്ള.

വൈദുഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. Learning, sapience. അറിവ.

വൈദെഹകൻ, ന്റെ. s. 1. A trader by profession.
ചെട്ടി, കച്ചവടക്കാരൻ. 2. a trader by birth or the
offspring of a Vaisya father and Brahman mother. വൈ
ശ്യൻ.

വൈദെഹി, യുടെ. s. 1. Sita, the daughter of Janaca
and wife of Ráma. 2. long pepper. തിപ്പലി. 3. the
wife of a trader.

വൈദ്യ, യുടെ. s. A drug, commonly Cacoli. കാകൊലി.

വൈദ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. A medical man, a doctor.

വൈദ്യഗ്രന്ഥം, ത്തിന്റെ. s. A medical book.

വൈദ്യചിന്താമണി, യുടെ. s. The name of a medical
book.

[ 758 ]
വൈദ്യനാഥൻ, ന്റെ. s. A form of SIVA, presiding
over one of the divisions of Pátála. ശിവൻ.

വൈദ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A physician, a doctor, a medi-
cal man. 2. a learned man.

വൈദ്യമാതാ, വിന്റെ. s. The name of a tree, Justicia
ganderussa. ആടലൊടകം.

വൈദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Practice of physic, the science
of medicine. 2. medical aid, advice or prescription, heal-
ing. adj. Medical, practicing or relating to medicine.
വൈദ്യം ചെയ്യുന്നു To apply medicine, to doctor.

വൈദ്യശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Science of medicine.
2. a treatise on medicine.

വൈധനിക, യുടെ. s. 1. A surgical instrument, as a
knife, a lancet, &c. 2. a small pointed perforating instru-
ment.

വൈധവ്യം, ത്തിന്റെ. s. Widowhood.

വൈധാത്രൻ, ന്റെ. s. SANATCUMARA, the son of
BRAHMA, and said to be eldest of the progenitors of man-
kind. ദെവൎഷി.

വൈധൃതം, &c. adj. 1. Seized, held. 2. restrained,
withheld. പിടിക്കപ്പെട്ട.

വൈധെയൻ, ന്റെ.s. A fool, an idiot, a foolish,
ignorant person. മൂഢൻ.

വൈധെയം, &c. adj. Foolish, ignorant, idiotic. മൂഢ
തതയുള്ള.

വൈനതെയൻ, ന്റെ.s. A name of GARUDA, the bird
and vehicle of VISHNU. ഗരുഡൻ.

വൈനാശികൻ, ന്റെ. s. 1. A dependant, a subject, a
slave. ദാസൻ. 2. a spider. ചിലന്നി. 3. an astrologer.
ജൊതിഷക്കാരൻ.

വൈനീതകം, ത്തിന്റെ. s. A mediate conveyance, as
a porter carrying a letter, a horse dragging a chariot,
&c. വാഹനം.

വൈപരീതത്വം, ത്തിന്റെ. s. Contrariety, opposition,
reverse. വിപരീതം.

വൈപുല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Largeness, greatness. വി
പുലത. 2. depth, profundity. അഗാധം.

വൈഭവം, ത്തിന്റെ.s. 1. Dexterity, cleverness, ability.
2. wealth, riches. സമ്പത്ത. 3. happiness, prosperity.

വൈഭൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wealth, riches. സമ്പ
ത്ത. 2. happiness, delight, pleasure.

വൈഭൊഗി, യുടെ. s. A voluptuary.

വൈമല്യം, ത്തിന്റെ. s. Cleanness, purity. വിമലത.

വൈമാത്രെയൻ, ന്റെ. A step-mother's son, a step-
son. രണ്ടമ്മയിൽ പിറന്നവരിലെകൻ.

വൈമാനികൻ, ന്റെ.s. A charioteer.

വൈമുക്തം, ത്തിന്റെ.s. Liberation, emancipation. adj.
Liberated, emancipated, being at liberty or loose.

വൈമുഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. Disgust, aversion, dislike.
നീരസം.

വൈമെയം, ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. തമ്മിൽ
മാറ്റം.

വൈയങ്കത, യുടെ. s. The name of a tree, Flacourtia
sapida.

വൈയാകരണൻ, ന്റെ. s. A grammarian, a compiler
of a grammar. വ്യാകരണശാസ്ത്രജ്ഞൻ.

വൈയാകരണം, adj. Grammatical, relating to gram-
mar.

വൈയാഘ്രം, adj. Covered with a tiger's skin, (a car,
&c.) പുലിത്തൊൽകൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞ.

വൈരക്കല്ല, ിന്റെ. A diamond, or precious stone.

വൈരക്കള്ളി, യുടെ. s. A species of Euphorbia.

വൈരച്ചാണ, യുടെ. s. A stone used to polish gems.

വൈരത്തൂശി, യുടെ. s. A diamond needle used by
glaziers, and lapidaries.

വൈരനിൎയ്യാതനം, ത്തിന്റെ. s. Revenge, retaliation,
requital of injury. പകമീളുക.

വൈരപ്പൊടി, യുടെ. s. A precious stone.

വൈരപ്രതിക്രിയ, യുടെ. s. Revenge.

വൈരമിന്നി, യുടെ. s. An ear or neck ornament.

വൈരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Enmity, hatred, hostility, re-
sentment, animosity. 2. heroism, prowess, bravery. 3. a
diamond. 4. an angle. വൈരമുണ്ടാക്കുന്നു, To cause
enmity, hatred.

വൈരശുദ്ധി, യുടെ. s. Revenge, retaliation, satiated
revenge. പകമീളുക.

വൈരസൂചി, യുടെ. s. A diamond needle used by
glaziers, and lapidaries.

വൈരസെനി, യുടെ. s. A name of Nala. നളൻ.

വൈരസ്യം, ത്തിന്റെ. s. Displeasure, dislike. നീര
സം.

വൈരാഗി, യുടെ.s. A devotee, an ascetic, one of a
particular class of devotees or mendicants. വിരാഗമുള്ള
വൻ.

വൈരാഗ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A zealous, enthusiastic
person. വിരാഗമുള്ളവൻ. 2. an obstinate, pertinacious
person.

വൈരാഗ്യചതകം, ത്തിന്റെ. s. A book on self deni-
al, patience and taciturnity in one hundred verses.

വൈരാഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Absence of worldly passion
or desire. വിരാഗം. 2. the profession of religious medi-
city. 3. in local usage, zeal, a sort of perseverance, right or

[ 759 ]
wrong, fanaticism. ഭക്തിവൈരാഗ്യം, Religious zeal,
fervour; enthusiasm. 4. jealousy. 5. obstinacy, pertina-
city.

വൈരി, യുടെ. s. 1. An enemy, an adversary. ശത്രു.
2. a hero, a champion. 3. a hawk.

വൈരിഞ്ചം. adj. Relating to BRAHMA, VISHNU, SIVA.

വൈരിഞ്ചി, യുടെ. s. 1. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ. 2.
VISHNU. വിഷ്ണു. 3. SIVA. ശിവൻ.

വൈരൂപ്യം, ത്തിന്റെ. s. Deformity, disfiguration,
ugliness. വിരൂപം.

വൈരൊചനൻ, ന്റെ.s. A name of Mahábali, a
sovereign, one of the Chacravartis. മഹാബലി.

വൈരൊചനി, യുടെ. s. 1. BUDD’HA. ബുധൻ. 2.
Bali. ബലി. 3. the son of Súrya. സൂൎയ്യപുത്രൻ.

വൈവധികൻ, ന്റെ. s. A chandler, a vender of
grain, oil, ghee, fruit, sweetmeats, &c. എണ്ണ മുതലാ
യവയെ വില്ക്കുന്നവൻ.

വൈവൎണ്ണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Change of colour or com-
plexion. നിറഭെദം. 2. change of colour in general. 3.
deviation or cessation from tribe or caste, &c. 4. hetero-
geneousness, difference.

വൈവസ്വതൻ, ന്റെ. s. 1. The seventh Menú, or
the Menú of the present Manwantara or period so called.
2. a name of Yama. യമൻ. 3. one of the Rudras, 4.
the planet Saturn.

വൈവാഹം. adj. Nuptial, matrimonial. വിവാഹ
സംബന്ധമായുള്ള.

വൈശദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. White, the colour. വെളു
പ്പനിറം. 2. purity, cleanness. സ്വച്ശത. adj. 1. White,
of a white colour. 2. pure, clean, pelucid.

വൈശാഖമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month Vaisácha
(April-May.) എടവമാസം.

വൈശാഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. The month in which
the moon is full near the southern scale, (April-May) എ
ടവമാസം. 2. a churning stick. കടകൊൽ. 3. an
attitude of shooting, standing with the feet a span apart.
എയ്യുന്നവന്റെ ഒരു നില.

വൈശാഖസ്നാനം, ത്തിന്റെ. s. Ablution performed
in the morning during April-May. എടവക്കുളി.

വൈശിഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Excellency, eminence,
peculiarity. വിശെഷം. 2. preference. 3. distinction,
difference.

വൈശിഷ്യം, ത്തിന്റെ.s. Endowment with, possession
of, inherence or attachment to. വിശെഷത.

വൈശെഷികൻ, ന്റെ.s. A follower of the Vaisé-
shica doctrine.

വൈശെഷികം, ത്തിന്റെ. s. A school of philosophy,
the Vaiséshica doctrine instituted by Canáda, differing
from the system of Gautama.

വൈശ്യ, യുടെ. s. A woman of the Vaisya tribe.

വൈശ്യൻ, ന്റെ. s. The Vaisya, or a man of the third
or agricultural and mercantile tribe.

വൈശ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ceremony of the Brah-
mans performed at noon. ബ്രാഹ്മണൎക്ക ഉച്ചെക്കുള്ള
തിൽ ഒരു കൎമ്മം. 2. the third or mercantile tribe.

വൈശ്യവൃത്തി, യുടെ. s. The duty or business of a
trader or Vaisya.

വൈശ്രവണൻ, ന്റെ.s. A name of CUBÉRA the god
of wealth. കുബെരൻ.

വൈശ്വദെവം, ത്തിന്റെ.s. The twenty-first lunar
asterism. ഉത്രാടം.

വൈശ്വാനരൻ, ന്റെ. s. 1. Agni, the god of fire. അ
ഗ്നി. 2. the Ceylon lead-wort. കൊടുവെലി.

വൈശ്വാനരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A solitary place. വി
ജന സ്ഥലം. 2. a barren or unfruitful country, or a
country subject to famine or scarcity. ക്ഷാമമുള്ള ദിക്ക.
3. Cártica, the third lunar asterism.

വൈശ്വി, യുടെ. s. The second of the constellations
called A'shárha and the twenty-first of the whole.

വൈഷമ്മിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To die, to decease.

വൈഷമ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difficulty, pain. പ്രയാ
സം. 2. unevenness, inequality, roughness. 3. solitariness,
singleness. വിജനഭാവം. 4. death, demise. മരണം.

വൈഷയികൻ ,ന്റെ.s. A sensualist, one addicted
to the pleasure of sense.

വൈഷ്ട്രം, ത്തിന്റെ. s. A world. ഒരു ലൊകം.

വൈഷ്ണവൻ, ന്റെ. s. 1. A Vaishnava or follower of
Vishnu, or one of his sect. വിഷ്ണുമതക്കാരൻ. 2. a
titular name of a man of a certain tribe who serves at a
temple. പിഷാരവടി.

വൈഷ്ണാവം, ത്തിന്റെ. s. 1. The Vaishnava system,
as distinguished especially from the Saiva or Baudd'ha.
വിഷ്ണുമതം. 2. the sect or class of votaries of VISHNU.
3. the Vishnu-purána. പുരാണത്തിലൊന്ന. adj. Re-
lating or belonging to VISHNU.

വൈഷ്ണവി, യുടെ. e. 1. A name of the goddess DURGA.
ദുൎഗ്ഗാ. 2. one of the seven Mátris, the personified energy
or sacti of VISHNU. സപ്തമാതൃക്കളിലൊരുത്തി. 3. the
shell-flower, Clitoria ternatea. ശംഖപുഷ്പി.

വൈസാരിണം, ത്തിന്റെ. s. A fish. മത്സ്യം.

വൈഹാസികൻ, ന്റെ. s. A comic actor, a buffoon,
an actor. ഗൊഷ്ഠികാട്ടുന്നവൻ.

[ 760 ]
വൊഢാ, വിന്റെ. s. 1. A porter, a bearer. ചുമക്കു
ന്നവൻ. 2. a charioteer. രഥം നടത്തുന്നവൻ. 3.
a guide, a leader. വഴികാട്ടുന്നവൻ.

വൊളം, ത്തിന്റെ. s. Gum myrrh. പശ.

വൌഷൽ. ind. An exclamation used in offering an
oblation to the gods or manes. ആൎപ്പുവിളി.

വ്യക്തത, യുടെ. s. 1. Manifestation, appearance. 2.
distinctness, clearness, perspicuity.

വ്യക്തൻ, ന്റെ. s. A learned or wise man. വിദ്വാൻ.

വ്യക്തമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make evident,
manifest, apparent, clear, perspicuous. തെളിയിക്കുന്നു.

വ്യക്തം, &c. adj. 1. Evident, manifest, apparent, dis-
tinct, absolutely and specifically known or understood.
സ്പഷ്ടമായുള്ള. 2. wise, learned. വിദ്യയുള്ള. 3. in-
dividual, specific. പ്രത്യെകം.

വ്യക്തവൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Distinction, clearness,
plainness. തെളിവ.

വ്യക്തി, യുടെ. s. 1. Individuality, specific appearance
or being. 2, appearance, manifestation. പ്രത്യക്ഷം. 3.
case, inflexion, or the proper form of any inflected word.

വ്യഗ്രത, യുടെ. s. 1. Agitation, alarm, fright. ഭീതി. 2.
perplexity, distraction, bewilderment. വ്യാകുലം.

വ്യഗ്രൻ, ന്റെ. s. One who is agitated, confounded,
perplexed, bewildered. വ്യാകുലൻ.

വ്യഗ്രപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be agitated, alarmed,
perplexed. വ്യാകുലപ്പെടുന്നു.

വ്യഗ്രം, &c. adj. 1. Bewildered, perplexed, distracted.
ഭ്രമിക്കപ്പെട്ട. 2. agitated, alarmed, frightened. വ്യാകു
ലപ്പെട്ട.

വ്യംഗൻ, ന്റെ. s. A cripple. മുടന്തൻ.

വ്യംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A frog. തവള. 2. a freckle,
a natural spot on the skin, a natural blemish. മറു. 3.
discolouration of the face, dark spots on the cheek.

വ്യംഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. Sarcasm, the covert but intelli-
gible expression of suspicion or contempt.

വ്യജനം, ത്തിന്റെ. s. A fan. വിശറി.

വ്യഞ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. External indication of passion
or feeling. ഹസ്തസംജ്ഞ.

വ്യഞ്ജനപ്പുര, യുടെ. s. A store room.

വ്യഞ്ജനം, ത്തിന്റെ, s. 1. Sauce, condiment, any thing
to give relish to food. കറി. 2. a mark, a spot, a sign,
a token. അടയാളം. 3. the beard. മുഖരൊമം. 4. a
privy part either male or female. 5. 1 consonant. ക
കാരാദ്യക്ഷരം.

വ്യഡംബകം, ത്തിന്റെ. s. The castor oil plant, Ri-
einus communis. ആവണക്ക.

വ്യതികരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Misfortune, calamity. ദുൎഭാ
ഗ്യം. 2. reciprocity, reciprocal action or relation. അ
ന്യൊന്യത.

വ്യതിക്രമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Inverted or retrogade or-
der, inversion, reverse. പ്രതിലൊമം, മറുപാട. 2. con-
trariety, opposition in general; as the contrary of what
is right or wrong, crime, vice; the contrary of prosperity,
adversity, misfortune, &c. വിപരീതം.

വ്യതിരിക്തം. adj. Different, distinct. വെറെ.

വ്യതിരെകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difference, separateness.
2. contrariety. 3. a figure in rhetoric, the dissimilitude
of things compared in some respects to each other.

വ്യതീപാതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Great or portentious cala-
mity, or portend, indicating or occasioning it, as a comet,
an earthquake, &c. 2. disrespect, contempt. ധിക്കാരം.
3. the seventeenth of the astrological Yógas. പതിനെ
ഴാമത്തെ യൊഗം.

വ്യത്യയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Contrariety, opposition, re-
verse. വിപരീതം. 2. inverted or retrogade order.

വ്യത്യസ്തം, adj. 1. Different. വ്യത്യാസമുള്ള. 2. con-
trary, opposite. 3. reversed, inverted.

വ്യത്യാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difference. 2. contrariety,
opposition, reverse. 3. alteration, change. 4. inverted or
retrogade order. വ്യത്യാസം പറയുന്നു, To speak dif-
ferently. വ്യത്യാസം വരുത്തുന്നു, 1. To alter, to make
different. 2. to reverse.

വ്യഥ, യുടെ. s. 1. Pain, distress, trouble. വ്യസനം.
2. fear, alarm, disquietude of mind. മനൊദുഃഖം.

വ്യഥിതം, adj. 1. Pained, distressed. വ്യസനപ്പെട്ട. 2.
alarmed, frightened. വ്യാകുലപ്പെട്ട.

വ്യധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Perforating, piercing. തുളെക്കു
ക. 2. striking, smiting. അടികുക.

വ്യധ്യം, ത്തിന്റെ. s. A butt, a mark to shoot at. ലാക്ക.

വ്യധ്വം, ത്തിന്റെ. s. A bad road. ചീത്ത വഴി.

വഭിചാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Adultery; prostitution. 2.
erring, straying, following improper courses, doing what
is prohibited or wicked. വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നു, To
commit adultery, to go astray.

വ്യഭിചാരി, യുടെ. s. 1. An adulterer. 2. one who goes
astray (literally or figuratively.) 3. a property, or class of
properties into which the consequences and symptoms
of amorous desire, as an object of poetical description,
are classed: the Bhávas, called Vyabhicháris are thirty-
two in number, to which two others are sometimes added,
making thirty-four, viz. 1. Nirvéda, humility, self-abase-
ment; 2. Gláni, weakness, exhaustion; 3. Sanca, appre-

[ 761 ]
hension; 4. Asúya, calamity; 5. Mada, inebriety; 6.
Srama, fatigue. 7. A’lasya, indolence. 8. Dainya, inde-
gence, distress; 9. Chinta, secret desire, contemplation
of the object beloved; 10. Moha, loss of sense or presence
of mind from fear, anxiety, &c. 11. Smriti, recollection,
but especially the recollection of an absent or faithless
lover excited by present objects; 12. Dhriti, the enjoy-
ment or consciousness of amatory woe, resignation or
abandonment to despair, &c.; 13. Vríla, shame; 14.
Chapalata, fickleness, unsteadiness, want of firmness and
steadiness; 15. Harsha, delight; 16. Avéga, hurry, flur-
ried haste; 17. Jarata, ignorance, imbecility; 18. Garwa,
pride, arrogance; 19. Visháda, want of energy or spirits,
depression of mind; 20. Autsucya, regret, painful re-
membrance of some object lost or absent; 21. Nidra,
sluggishness, sleepiness; 22. Apasmara, epilepsy; 23.
Sopta, sleep; 24. Vibodha, waking; 25. Amersha, wrath-
ful impatience; 26. Avahiťha, dissimulation; 27. Ugrata,
passion, rage. 28. Mati, intelligence, knowledge; 29.
Upalambha, reviling, railing; 30. Vyádhi, sickness,
disease; 31. Unmada, madness, delirium ; 32. Marana,
death; the other two are, 33. Trása, fear; 34. Vitarca,
doubt, deliberation.

വ്യഭിചാരിണി, യുടെ. s. 1. An adultress. 2. a female
who follows improper courses.

വ്യയം, ത്തിന്റെ.s. 1. Expenditure, expense. 2. ruin,
destruction, disappearance. adj. Expended, spent. വ്യ
യം ചെയ്യുന്നു, 1. To expend, to disburse, to give away
money. ചിലവാക്കുന്നു. 2. to lessen, to diminish.

വ്യയിതം. adj. 1. Expended, spent. ചിലവാക്കപ്പെ
ട്ട. 2. gone, dissipated, dispersed.

വ്യയീകൃതം. ad. 1. Expended, spent ചിലവാക്കപ്പെ
ട്ട. 2. dispersed, destroyed.

വ്യൎത്ഥകം. ind. In vain, uselessly, fruitlessly. ഉപകാ
രം കൂടാതെ.

വ്യൎത്ഥം. adj. 1. Useless, vain, fruitless, unprofitable, un-
meaning. ഫലമില്ലാതെ. 2. empty. വ്യൎത്ഥമാക്കുന്നു,
To make void, useless, or unprofitable.

വ്യവധ, യുടെ. s. 1. A covering, a screen, any thing
which holds or conceals from sight. മറ, മൂടി. 2. the state
of being covered, concealment, disappearance. മറവ.

വ്യവധാനം, ത്തിന്റെ.s. 1. Covering, disappearance,
either the thing which conceals, or the state of being
concealed from sight. മറ, മറവ. 2. intervening, inter-
vention.

വ്യവധായകം,&c.adj. 1. Concealing, screening, hiding.

മറെക്കുന്ന. 2. intervening, intermediate, separating.

വ്യവസായക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who is industrious,
persevering, &c. അദ്ധ്വാനപ്പെടുന്നവൻ.

വ്യവസായം, ത്തിന്റെ. s. 1. Effort, exertion, perse-
vering or industrious effort, perseverance, industry. അ
ദ്ധ്വാനം, ഒരുമ്പാട. 2. cultivation. 3. plan, device,
trick.

വ്യവസായി, യുടെ. s. An industrious, persevering
man, one who uses effort, exertion, &c. പാടുപെടുന്ന
വൻ.

വ്യവസിതം ത്തിന്റെ. s. Certainty, ascertainment.
നിശ്ചയം. adj. 1. Certain. നിശ്ചിതം. 2. tricked,
cheated. വഞ്ചിതം. 3. energetic, taking pains, making
effort, or exertion. ഉത്സാഹമുള്ള.

വ്യവസ്ഥ, യുടെ. s. 1. Certainty. നിശ്ചയം. 2. a decree,
a written declaration of the law; applied in practice to
the written extracts from the codes of law stated as the
opinions of the Hindu law officers attached to the courts
of justice. 3. separating, placing remote or apart. വെറു
പിരിക്കുക.

വ്യവസ്ഥിതം. adj. 1. Constant, invariable, established.
സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട, ഉറപ്പാക്കപ്പെട്ട. 2. separated, dis-
tinct. 3. excerpted, extracted.

വ്യവസ്ഥിതി, യുടെ. s. Certainty, ascertainment. നി
ശ്ചയം.

വ്യവഹരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To dispute, to litigate. 2. to
argue, to reason, to plead. 3. to make use
of. 4. to claim.

വ്യവഹൎത്താ, വിന്റെ. s. 1. A judge, an umpire, one
conducting a judicial procedure. വിസ്തരിക്കുന്നവൻ.
2. a litigant, a plaintiff, one instituting a dispute at law.
വാദി, സങ്കടക്കാരൻ.

വ്യവഹാരക്കാരൻ, ന്റെ. s. A disputant, a litigant,
a claimant.

വ്യവഹാരജ്ഞൻ, ന്റെ.s. A person who has passed
his minority, a young man of age, or one who has passed
his sixteenth year, at which period he can assert his own
rights in a court of law.

വ്യവഹാരദൎശനം, ത്തിന്റെ.s. Judicial investigation,
trial.

വ്യവഹാരപദം, ത്തിന്റെ.s. A title of jurispru-
dence, any act cognizable in a court of law.

വ്യവഹാരപാദം, ത്തിന്റെ. s. A division of legal pro-
ceedings, one of the four parts which are necessary to
conduct a regular suit, or the plaint, the defence, the
proof and the decision.

[ 762 ]
വ്യവഹാരമാതൃക, യുടെ. s. Legal procedure or pro-
cess in general, simple judicature, law as in all ordinary
cases administered.

വ്യവഹാരമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. A title of jurisprudence,
see വ്യവഹാരവിഷയം.

വ്യവഹാരമാല, യുടെ. s. The Vyavaháramála or code
of laws by which judicature is to be regulated and de-
cisions to be made.

വ്യവഹാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Law-suit, litigation, a
cause, contest at law. 2. argument, reasoning. 3. civil
administration of public affairs. 4. practice of the courts
of civil and criminal law, judicial procedure, administra-
tive justice as the examination of evidence, &c. 5. usage,
custom, profession, business. 6. steadiness, propriety,
adherence to law and custom. 7. title of jurisprudence,
act cognizable in courts of justice. വ്യവഹാരം ചെ
യ്യുന്നു, To administer or conduct public affairs. വ്യവ
ഹാരം പറയുന്നു, To dispute, to litigate, to claim.

വ്യവഹാരവിധി, യുടെ. s. Law, the law, the precepts
or code by which judicature is to be regulated and de-
cisions to be made.

വ്യവഹാരവിഷയം, ത്തിന്റെ. s. A title of juris-
prudence, an act which may become the object of dispute
among men, and should therefore be regulated by law:
according to Ménu there are eighteen heads, but these
are the principal only, and many things not comprised
under them may still be actionable: the eighteen are, 1.
ഋണദാനം, debt; 2. നിക്ഷെപം, deposit; 3. അ
സ്വാമിവിക്രയം, sale without ownership; 4. സംഭൂ
യസമുത്ഥാനം, concerns amongst partners; 5. ദന്ത
സ്യാനയകൎമ്മം, subtraction of what has been given;
6. വെതനാദാനം, non-payment of wages; 7. സമ്വി
ദഃവ്യതിക്രമം, non-performance of agreement; 8. ക്ര
യവിക്രയാനുശയം, rescission of sale and purchase;
9. സ്വാമി പാലയൊൎവിവാദം, disputes between
master and servant; 10. സീമവിവാദം, disputes about
boundaries; വാക്പാരുഷ്യം, defamation, abuse; 12.
ദണ്ഡപാരുഷ്യം, assault; 13. സ്തെയം, theft, lar-
ceny; 14. സാഹസം, robbery and other violence; 15.
സ്ത്രീസംഗ്രഹണം, adultery; 16. സ്ത്രീമ്പുധൎമ്മം,
duties of man and wife; 17. വിഭാഗം, portioning of
property, inheritance; 18. ദ്യൂതം, gambling of any kind
as fighting animals, laying wagers, &c.

വ്യവഹാരസഭ, യുടെ. s. A hall of judgment, a court
of justice.

വ്യവഹാരസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A court of judgment.

വ്യവഹാരസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ.s. A title of jurispru-
dence, see വ്യവഹാരവിഷയം.

വ്യവഹാരിക, യുടെ. s. 1. Usage, custom. 2. a brush,
a broom.

വ്യവഹാരികം, &c. adj. 1. Customary, usual. 2. engaged
in customary duty or avocation. 3. connected with or re-
lating to legal process. 4. litigant, being party to a suit.

വ്യവഹാരി, യുടെ. s. 1. A disputant, a litigant. 2. a
plaintiff, one instituting or engaged in a dispute at law.
3. one following his ordinary affairs or avocation.

വ്യവഹിതം. adj. 1. Placed or situated contiguous to,
attached or adhering to, &c. ചെൎന്ന, ഉൾപ്പെട്ട. 2.
covered, concealed. മറെക്കപ്പെട്ട.

വ്യവായം, ത്തിന്റെ. s. 1. Copulation, coition. സം
യൊഗം. 2. covering, disappearance. മറവ.

വ്യസനപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be sorrowful, to
grieve, to suffer pain or calamity.

വ്യസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sorrow, grief, affliction,
agony, pain, melancholy, sadness. 2. calamity, misfortune.
3. fate. 4. fault, vice, crime, frailty. 5. intent applica-
tion or attachment to an object, vehement desire.

വ്യസനാൎത്തം, &c. adj. Afflicted or suffering pain or
calamity. ദുഃഖിക്കുന്ന.

വ്യസനീ. adj. Addicted to evil practices, as gaming,
drinking, &c. ദുൎന്നടപ്പുള്ള.

വ്യസ്തപദം, ത്തിന്റെ. s. Perplexed and indistinct
statement, want of precision in an accusation or defence
(in law.) തെളിവകുറഞ്ഞ വ്യവഹാരം.

വ്യസ്തം, &c. adj. 1. Confounded, confused, bewildered.
ഭ്രമിക്കപ്പെട്ട. 2. pervaded, penetrated, spread. വ്യാപി
ക്കപെട്ട. 3. present and essential, or inherent in all
the parts of any thing, in opposition to the Samasta, or
that which pervades the whole together.

വ്യളീകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pain, torture. വ്യസനം. 2.
deceit, delusion, trick, tricking, cheating. 3. fault, trans-
gression. കുറ്റം. 4. any thing displeasing. 5. any im-
proper act. adj. 1. Disagreeable, displeasing, offensive.
2. improper, unfit to be done. 3. painful. 4. strange.

വ്യാകരണക്കാരൻ, ന്റെ. s. A grammarian.

വ്യാകരണം, ത്തിന്റെ. s. Grammar.

വ്യാകുലപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To grieve, to
sorrow, to suffer pain, or calamity. ദുഃഖിക്കുന്നു. 2. to
be perplexed, confounded, bewildered. ഭ്രമിക്കുന്നു.

വ്യാകുലം, ത്തിന്റെ. s. Grief, distress, anxiety, per-
plexity, confusion. adj. Perplexed, confounded, be-
wildered, overcome with fear. ഭ്രമിക്കപ്പെട്ട.

[ 763 ]
വ്യാകൂതി, യുടെ. s. Fraud, deception, disguise. വഞ്ചന.

വ്യാകൊശം or വ്യകൊഷം. adj. Budded, blown, (as
a flower.) വിടൎന്ന.

വ്യാക്കൂൺ, ണിന്റെ. s. Wish, desire, but especially
the longing of pregnant women.

വ്യാഖ്യ, യുടെ. s. See വ്യാഖ്യാനം.

വ്യാഖ്യാതം, &c. adj. 1. Spoken, said. പറയപ്പെട്ട. 2.
conquered, overcome. ജയിക്കപ്പെട്ട. 3. explained,
expounded. വിസ്തരിക്കപ്പെട്ട.

വ്യാഖ്യാതാ, വിന്റെ. സ് A commentator, an expositor.

വ്യാഖ്യാനക്കാരൻ, ന്റെ. s. See the last.

വ്യാഖ്യാനപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To ex-
plain, to expound: to comment on.

വ്യാഖ്യാനം, ത്തിന്റെ. s. Explanation, exposition,
comment, commentary or gloss. വ്യാഖ്യാനംചെയ്യുന്നു,
To comment on, or make a commentary, to explain.

വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. 1. a. To explain, to ex-
pound.

വ്യാഘാതം, ത്തിന്റെ. s, 1. Striking, beating, അടി.
2. impediment, obstacle. തടവ. 3, the thirteenth astro-
nomical Yoga. ജ്യൊതിഷത്തിൽ പതിമൂന്നാമത്തെ
യൊഗം. 4. rhetorical figure, the production of two
different effects from a similar cause or by similar
agency.

വ്യാഘ്രചൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A tiger's slein. കടുവാ
ത്തൊകൽ.

വ്യാഘ്രചിത്ര, യുടെ. s. A leopard, Felis leopardas.
പുലി.

വാഘ്രനഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of perfume. പു
ലിച്ചുവടി. 2. a scratch or impression of the finger nails.
അള്ളൽ.

വ്യാഘ്രപാത, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Fla-
conurtia sapida. (Rox.) വൈയങ്കതക.

വ്യാഘ്രപാദം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Fla-
courtia sapada. വൈയങ്കത.

വാഘ്രപുച്ഛം, ത്തിന്റെ. s. The castor oil tree, Palma
Christi. ആവണക്ക.

വ്യാഘ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A royal tiger, Felis Tigris.
കടുവാ. 2. in composition as a prefix, Best, pre-emi-
nent. ശ്രെഷ്ഠത. 3. a variety of the castor oil plant.
ആവണക്ക.

വ്യാഘ്രാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a tree, Fla-
courtia sapida. (Rox, ) വൈയങ്കതക. 2. a sky lark.
വാനമ്പാടി.

വ്യാഘ്രി, യുടെ. s. A prickly sort of nightshade, Solanum
jacquini. കണ്ടകാരി.

വ്യാജക്കാരൻ, ന്റെ.s. A deceiver, defrauder, a liar,
an impostor.

വ്യാജച്ചരക്ക, ിന്റെ. s. Contraband or smuggled goods.

വ്യാജനിന്ദ, യുടെ. s. Apparent censure, but covert
praise, a figure of rhetoric.

വ്യാജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deceit, fraud, cunning. 2. a
lie, a falsehood. 3. a pretence. 4. disguise either of pur-
pose or person. 5. wickedness. വ്യാജം ചെയ്യുന്നു, To
deceive, to defraud. വ്യാജം പറയുന്നു, To lie, to tell
a lie.

വ്യാജവൃത്തി, യുടെ. s. Fraudulency, an evil design or
project.

വ്യാജസ്തുതി, യുടെ. s. Praise or censure conveyed in
language that expresses the contrary, affected reproach
or ironical commendation.

വ്യാജൊക്തി, യുടെ. s. Covert expression of any thing
so as to mislead others from its real cause.

വ്യാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. A law-suit, dispute, or quarrel,
a claim. വ്യവഹാരം.

വ്യാഡൻ, ന്റെ. s. 1. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ. 2.
a villain, a rogue. കള്ളൻ.

വ്യാഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A snake. പാമ്പ. 2. a car-
nivorous animal or beast of prey. വനമൃഗം.

വ്യാധൻ, ന്റെ. s. 1. A hunter, or fowler, one who
lives by killing deer, &c. നായാടി, കാട്ടാളൻ. 2. a low
or wicked man. ഹീനൻ.

വ്യാധി, യുടെ. s. 1. Sickness, illness, disease, malady.
2. leprosy. 3. a speck on the eye. 4. proud flesh in a
sore.

വ്യാധിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who is sick, or diseas-
ed. രൊഗി.

വ്യാധിഘാതം, ത്തിന്റെ. s. The cassia fistula tree,
Cassia fistula. കൊന്ന.

വ്യാധിതൻ, ന്റെ. s. A sick man. വ്യാധിക്കാരൻ.

വ്യാധിതം, &c. adj. Sick, ill, diseased. രൊഗമുള്ള.

വ്യാധുതം., &c. adj. Shaken, shaking, trembling, tremu-
lous. ഇളക്കപ്പെട്ട.

വ്യാനൻ, ന്റെ. s. One of the five vital airs, that which
is diffused throughout the body. പഞ്ച വായുക്കളിൽ
ഒന്ന.

വ്യാപകൻ, ന്റെ. s. One who is omnipresent, GOD.
വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നവൻ.

വ്യാപകം, &c. adj. 1. Pervading, diffusive, comprehen-
sive, spreading or extending widely. 2. (in law,) com-
prehending all the points of an argument, pervading the
whole plea. s. Essential and inherent property. വ്യാ

[ 764 ]
പകം ചെയ്യുന്നു, To pervade, to extend widely. വ്യാ
പിക്കുന്നു.

വ്യാപനം, ത്തിന്റെ. s. See വ്യാപാരം.

വ്യാപന്നം. adj. 1. Dead, deceased, expired. മരിച്ച.
2. hurt, injured, killed. കൊല്ലപ്പെട്ട.

വ്യാപരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To operate, to work,
to practice.

വ്യാപാദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Killing, slaying. ഹിം
സ. 2. wishing or seeking to injure any one; ill-will,
malice. ഹിംസാചിന്തനം.

വ്യാപാദം, ത്തിന്റെ. s. Evil design; malice prepense,
the wish, or project to injure another person. ഹിംസാ
ചിന്തനം.

വ്യാപാരം, ത്തിന്റെ.s. 1. Trade, commerce, mer-
chandise. 2. occupation, business, practice. 3. work. 4.
enchantment, sorcery. വ്യാപാരം ചെയ്യുന്നു, 1. To
trade, to traffic, to deal; to work. 2. to perform enchant-
ment.

വ്യാപാരശക്തൻ, ന്റെ. s. One who is competent to
an action.

വ്യാപാരശക്തി, യുടെ. s. Competency to an act.

വ്യാപാരശീലൻ, ന്റെ. s. 1. A laborious, industrious,
assiduous person. 2. one who perseveres in his duties.

വ്യാപാരി, യുടെ. s. 1. A trader, a merchant. 2. one
busy or occupied. 3. motive, the cause or agent of mo-
tion or occupation.

വ്യാപി. adj. Diffusive, comprehensive, the pervading
property or power.

വ്യാപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To pervade, to spread,
to extend. 2. to be omnipresent, to be any where, or
every where present.

വ്യാപ്തം. adj. 1. Pervaded, occupied or penetrated by.
2. encircled, surrounded, encompassed.

വ്യാപ്തി, യുടെ. s. 1. Pervading; inherence, the inherent
and essential presence of any one thing or property in
another, as of oil in the sesamum seed, heat in fire, or
pantheistically as the deity in the universe, &c. 2. uni-
versal permeation, omnipresence. 3. dissimulation, trick.

വ്യാപ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. An instrument or agent. 2.
the cause of an inference, as smoke of the inferred
presence of fire, &c. 3. a drug, Costus speciosus. കൊട്ടം.

വ്യാമം, ത്തിന്റെ. s. A fathom, the space between the
tips of the fingers of each hand when the arms are
extended. മാറ.

വ്യാമിശ്രം. adj. Mixed, mingled, blended, joined. സ
മ്മിശ്രം.

വ്യാമുഖം, ത്തിന്റെ. s. Familiarity, acquaintance.

വ്യാമൊഹനവാക്യം, ത്തിന്റെ.s. See the following.

വ്യാമൊഹനശ്ലൊകം, ത്തിന്റെ. s. A riddle, an
enigma, a conundrum or charade, &c.

വ്യാമൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Wish, desire.

വ്യായതം, &c. adj. 1. Busy, occupied. ബദ്ധപ്പാടു
ള്ള. 2. long. ദീൎഘമായുള്ള. 3. hard, firm. ഉറപ്പുള്ള.
4. much, excessive. അധികം.

വ്യായാമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fatigue, labour. അദ്ധ്വാ
നം. 2. business, occupation. m jes. 3. athletic exer-
cise, as playing with heavy clubs, wielding a bow with
a chain in place of a string, alternate rising and falling
at full length on the ground, &c. 4. manhood, manliness.
5. difficulty. 6. business, occupation.

വ്യവക്രൊശി, യുടെ. s. Mutual imprecation. തമ്മിൽ
ശപിക്കുക.

വ്വാവഹാരികൻ, ന്റെ. s. A counsellor, a minister.
മന്ത്രി.

വ്യാവഹാസി, യുടെ. s. Mutual or reciprocal laughter.
തമ്മിൽ ചിരിക്കുക.

വ്യാവൃത്തം. adj. 1. Chosen, appointed. തെരിഞ്ഞെടു
ക്കപ്പെട്ട. 2. encompassed, surrounded. വളയപ്പെട്ട.
3. removed, uncovered. മാറ്റപ്പെട്ട. 4. praised, hymned.
കീൎത്തിക്കപ്പെട്ട, സ്തുതിക്കപ്പെട്ട. 5. excepted, exclud-
ed. നീക്കപ്പെട്ട.

വ്യാവൃത്തി, യുടെ. s. 1. Praise, commendation, eulogium.
സ്തുതി. 2. choice, selection. തെരിഞ്ഞെടുപ്പ. 3.rejec-
tion, exception, exclusion, തള്ളൽ.

വ്യാസക്തൻ, ന്റെ. s. 1. A minister, a member of
royal government. മന്ത്രി. 2. one occupied, busy. ബദ്ധ
പ്പാടുള്ളവൻ.

വ്യാസക്തം, &c. adj. Bewildered, confused, perplexed.
ഭ്രമിക്കപ്പെട്ട.

വ്യാസൻ, ന്റെ.s. The sage Vyása, the supposed ori-
ginal compiler of the Védas and Púranas; also the foun-
der of the Védánta system of philosophy.

വ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Diffusion, extension, 2. the
diameter in geometry. 3. a measure. അളവ.

വ്യാസിദ്ധം, &c. adj. 1. Prohibited, forbidden. വിരൊ
ധിക്കപ്പെട്ട. 2. contraband, not allowed to be sold but
to particular persons or in certain places. അനുവദിക്ക
പ്പെടാത്ത.

വ്യാഹരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To speak, to articu-
late. പറയുന്നു.

വ്യാഹാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Voice, speech. ശബ്ദം. 2.
a word, an articulate sound. വാക്ക.

[ 765 ]
വ്യാഹൃതം. adj. Spoken, articulated. പറയപ്പെട്ട.

വ്യാഹൃതി, യുടെ. s. 1. Voice, speech. ശബ്ദം. 2. a
word, an articulate sound. വാക്ക.

വ്യാളഗ്രാഹി, യുടെ. s. A snake catcher, one who lives
by catching, and exhibiting snakes, പാമ്പുപിടിക്കു
ന്നവൻ.

വ്യാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A snake. പാമ്പ. 2. a tiger or
beast of prey. സിംഹവ്യാഘ്രാദി. 3. a vicious elephant.
മദയാന. adj. Wicked, vicious, villainous, bad.

വ്യാളായുധം, ത്തിന്റെ. s. A sort of perfume. പുലി
ച്ചുവടി.

വ്യാഴം, ത്തിന്റെ. s. 1. Jupiter, the planet, also its re-
gent as preceptor of the gods. 2. Thursday.

വ്യാഴവട്ടം, ത്തിന്റെ. s. l. A cycle, the revolution of
Jupiter round the sun in twelve years. 2. every Thurs-
day.

വ്യാഴാഴ്ച, യുടെ. s. Thursday.

വ്യുത്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Independance, following
one's own inclination. സ്വാതന്ത്ര്യം. 2. opposition,
contradiction, doing that which is prohibited. പ്രതിവി
രൊധം. 3. obstruction, prohibition, hindering, or op-
posing any one. വിരൊധം. 4. completion of religious
contemplation, the end of a period of abstraction. സമാ
ധിനിവൃത്തി.

വ്യുത്പത്തി, യുടെ. 9. 1. Science, learning, converse
with the sacred works. 2. formation of words, deriva-
tion, etymology.

വ്യുഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dawn, break of day. പ്രഭാ
തം. 2. fruit, consequence. ഫലം.

വ്യുഷ്ടി, യുടെ. s. 1. Fruit, consequence. ഫലം. 2. in-
crease, prosperity. വൎദ്ധന. 3. praise. സ്തുതി.

വ്യൂഢകങ്കടൻ, ന്റെ. s. One who is armed, mailed.
കവചമിട്ടവൻ.

വ്യൂഢം. adj. 1. Arranged, arrayed, placed in order or
array. അണിനിരത്തപ്പെട്ട. 2. compact, firm, well
limit. ദൃഢസന്ധി. 3. large, great. വലിയ.

വ്യൂഢി, യുടെ. s. Array, orderly arrangement or dispo-
sition.

വ്യൂതം. adj. Woven. നെയ്യപ്പെട്ട.

വ്യൂതി, യുടെ. s. Weaving. നെയ്യുക.

വ്യൂഹപാൎഷ്ണി, യുടെ. s. The rear of an army. പുറകി
ലത്തെ സൈന്യം.

വ്യൂഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. Military array. അണി. 2. a
flock, a multitude. വൃന്ദ്രം. 3. logic, reasoning. തൎക്കം.
4, making, manufacture. ഉണ്ടാക്കുക.

വ്യൊകാരൻ, ന്റെ. s. A blacksmith. കൊല്ലൻ.

വ്യൊമകെശൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

വ്യൊമദെശം, ത്തിന്റെ. s. The atmosphere, the sky.
ആകാശം.

വ്യൊമമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. The atmosphere. ആകാ
ശമാൎഗ്ഗം.

വ്യൊമം, ത്തിന്റെ. s. 1. The sky, heaven, or atmos-
phere. ആകാശം. 2. water. വെള്ളം.

വ്യൊമയാനം, ത്തിന്റെ. s. A carriage of the gods.
ദെവരഥം.

വ്യൊഷം, ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three spices,
or black pepper, long pepper, and dry ginger. ത്രികടു.

വ്രജനം, ത്തിന്റെ. s. A stick or bamboo, with a sharp
iron head used for guiding an elephant, a goad.

വ്രജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cow pen, a station of cow-
herds. തൊഴുത്ത. 2. a road. വഴി. 3. a flock, a herd,
a multitude. കൂട്ടം.

വ്രജിനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin. പാപം. 2. disease.
രൊഗം. 3. heat, heatedness. ഉപതാപം. 4. crooked-
ness. വളവ.

വ്രജ്യ, യുടെ. s. 1. Wandering about, either as an act
of religious austerity, or in quest of alms. തീൎത്ഥയാത്ര.
2. march of an assailant, attack, invasion. 3. march in
general. യാത്ര.

വ്രണകാരി, യുടെ. s. The marking nut tree, Semicar-
pus anacardium. ചെരുമരം.

വ്രണം, ത്തിന്റെ. s. A sore, an ulcer, a wound.

വ്രതതി, യുടെ. s. 1. Expansion, spreading. പരപ്പ. 2.
a creeper, a climbing plant. വള്ളി.

വ്രതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A vow, any meritorious act of
devotion, the voluntary or avowed observance, or impo-
sition of any penance, austerity, or privation, as fasting,
continence, exposure to heat and cold, &c. 2. eating.

വ്രതി, യുടെ. s. 1. An employer of priests. 2. one who
performs an act of devotion or vow, a devotee, an asce-
tic, one engaged in the performance of a vow or penance.
വ്രതം അനുഷ്ടിക്കുന്നവൻ.

വ്രശ്ചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A small saw or chisel. 2.
cutting.

വ്രഹി, യുടെ. s. A well. കിണറ.

വ്രാജിതാ, വിന്റെ. s. A charioteer. തെർ നടത്തു
ന്നവൻ.

വ്രാതം, ത്തിന്റെ. s. A multitude, an assemblage. കൂട്ടം.

വ്രാത്യൻ, ന്റെ. s. A Brahman in whose youth the cus-
tomary observances have been omitted and who has not
received the investiture with the sacred thread.

വ്രീഡ, യുടെ. s. Shame, bashfulness, ലജ്ജ.

[ 766 ]
വ്രീഹി, യുടെ. s. Paddy or rice of various kinds, or sorts.
ധാന്യം.

വ്രീഹിഭെദം, ത്തിന്റെ. s. A sort of grain, Panicum
Miliaceum.

വ്രീളാവതി, യുടെ. s. A modest, bashful woman. ലജ്ജ
യുള്ളവൾ.

വ്രീളാവാൻ, ന്റെ. s. modest, bashful ma ലജ്ജ
യുള്ളവൻ.

വ്രീള, യുടെ. s. Shame, bashfulness. നാണം.

വ്രൈഹെയം. adj. Fit for or sown with rice, (a field,
&c.)


ശ, The thirtieth consonant in the Malayalim alphabet
and first of the three sibilants, it is termed the palatal
sibilant and corresponds to sh pronounced softly.

ശകടം, ത്തിന്റെ.s. 1. A cart, a car. ഗാഡി. 2. a
military array, the car shape. 3. in chess, the bishop.

ശകൻ, ന്റെ. s. A sovereign, any prince who gives his
name to an era, especially applied to Sáliwáhana.

ശകലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A part, a portion, a piece.
അംശം. 2. bark, rind. തൊലി.

ശകലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To break in pieces.

ശകലിതം. adj. Broken, parted. ഒടെക്കപ്പെട്ട.

ശകാബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. The Sáliwáhana era.

ശകാന്തൻ, ന്റെ. s. The prince Vicramárca. 2. a name
of Sáliwáhana.

ശകാരം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, censure, rude reproach,
cursing.

ശകാരി, യുടെ. s. VICRAMÁDITYA the celebrated so-
vereign of Ougein. വിക്രമാദിത്യൻ.

ശകാരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To abuse, revile, to
censure.

ശകുനപ്പിഴ, യുടെ. s. A bad sign or omen.

ശകുനം, ത്തിന്റെ.s.1. A bird in general. 2. an omen,
an augury, especially as derived from the flight of birds.
ശകുനം നൊക്കുന്നു, To augur, to observe signs or
omens.

ശകുനശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ.s. The science of prognos-
ticating by omens and augury.

ശകുനി, യുടെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. the maternal
uncle of the Caurava princes. 3. one of the astronomi-
cal periods called Caranas.

ശകുന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. an eagle,
the Indian vulture. കഴുകൻ.

ശകുന്തി, യുടെ.s. A bird in general. പക്ഷി.

ശകുലം, ത്തിന്റെ. s. A fish. മീൻ.

ശകുലാദനീ, യുടെ. s. A medicinal plant, commonly
Catuci, Wrightea antidysenterica. കടുരൊഹണി.

ശകുലാൎഭകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of fish, the gilt head,
Sparus emarginatus.

ശകുലാക്ഷകം, ത്തിന്റെ. s. Bent grass with white
blossoms, Panicum Dactylon.

ശകുലി, യുടെ. s. A fish. മത്സ്യം.

ശകൃൽ, ത്തിന്റെ.s. Fæces, excrement. വിഷു.

ശകൃത്തരി, യുടെ. s. A calf. കിടാവ.

ശക്തൻ, തെ. s. A powerful or brave man, an able
man.

ശക്തം, &c. adj. 1. Able, capable, strong, powerful. 2.
diligent, attentive, intent.

ശക്തി, യുടെ. s. 1. Power, regal power as resulting
from majesty, perseverance, and counsel. 2. power,
strength, prowess, force, ability. 3. an iron spear or dart.
വെല. 4. the energy or active power of a deity perso-
nified as his wife, as GAURI of SIVA, LECSHMI of VISHNU.
5. the female symbol (as the counter part of the em-
blem of SIVA,) and worshipped either literally, or figu-
ratively by a sect of the Hindus, thence termed Sactas.

ശക്തിധരൻ, ന്റെ. s. 1. One who is powerful. 2. one
who is armed with a spear, a spearman a lancer. 3. a
name of SUBRAHMANIA or CÁRTICÉYA. സുബ്രഹ്മണ്യ
ൻ.

ശക്തിപൂജ, യുടെ. s. An offering made to a Sacti.

ശക്തിമാൻ, ന്റെ. s. A strong, powerful, able man.

ശക്തിഹെതികൻ, ന്റെ.s. One who wears an iron
spear, a soldier armed with an iron lance, a spearman,
a lancer. വെല്കാരൻ.

ശക്നു, വിന്റെ. s. One who speaks civilly or kindly.

ശക്യത, യുടെ. s. Ability, strength, power.

ശക്യതരം, adj. Unfit, unworthy. യൊഗ്യമല്ലാത്ത.

ശക്യൻ, ന്റെ.s. 1. A powerful, skilful, able man. സ
മൎത്ഥൻ. 2. a friend, a worthy man. യൊഗ്യൻ.

ശക്യം. adj. Possible, practicable, to be effected or done.
കഴിയുന്ന.

ശക്രധനുസ` ,ിന്റെ.s. The bow of INDRA, the rain-
bow. മെഘവില്ല.

ശക്രൻ, ന്റെ. s. 1. A name of INDRA, the chief of the
inferior gods and ruler of Swerga. ഇന്ദ്രൻ. 2. a plant,
Wrightea antidysenterica. കുടകപ്പാല.

ശക്രപാദപം, ത്തിന്റെ.s. A sort of pine, Pinus
devadaru. (Rox.) ദെവതാരം.

[ 767 ]
ശക്രപുഷ്പി, യുടെ. s. A sort of potherb, also Visalya.

ശക്രഭവനം, ത്തിന്റെ. s. Sky, heaven, the abode of
INDRA.

ശക്രവല്ലി, യുടെ. s. A sort of creeper.

ശക്ലൻ, ന്റെ. s. One who speaks civilly or kindly.
പ്രിയം പറയുന്നവൻ.

ശക്വരം, ത്തിന്റെ.s. A bull, an ox. കാള.

ശങ്ക, യുടെ. s. 1. Fear, awe, terror, apprehension. ഭയം.
2. doubt, uncertainty, hesitation. സംശയം. 3. bash-
fulness, modesty. ലജ്ജ. 4. reverence, respect, honour,
esteem.

ശങ്കകെട, ിന്റെ. s. 1. Fearlessness. 2. dishonour,
disrespect. 3. shamelessness, immodesty.

ശങ്കരൻ, ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ. 2. the
name of a celebrated teacher of the Védánta philosophy.

ശങ്കരം, &c. adj. Auspicious, propitious, conferring hap-
piness or good fortune.

ശങ്കരി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

ശങ്കാവിഷം, ത്തിന്റെ. s. Doubt, suspicion.

ശങ്കിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To fear, to be appre-
hensive. 2. to doubt, hesitate, suspect. 3. to object, to
make doubtful. 4. to obey, to reverence, to honour, to
respect. 5. to be bashful.

ശങ്കിടി, യുടെ. s. Singing together.

ശിങ്കിടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who sings with others,
one of a set of singers.

ശങ്കിതൻ, ന്റെ.s. One who is alarmed, frightened.
ഭയമുള്ളവൻ.

ശങ്കിതം, &c. adj. 1. Alarmed, frightened. 2. doubtful,
uncertain. 3. weak, unsteady.

ശങ്കു, വിന്റെ. s. 1. A peg, a pin, a stake, a pole. കു
റ്റി. 2. the trunk of a lopped tree. 3. the scate fish. 4.
a javelin. 5. a name of SIVA. ശിവൻ. 6. the penis. 7.
a number. 8. the small fibres of a leaf. 9. the gnomon
of a dial, usually twelve fingers long. 10. fear, terror.

ശങ്കുകൎണം, ത്തിന്റെ. s. 1. An ass.കഴുത. 2. a camel.
ഒട്ടകം. 3. a mule. കൊവൎകഴുത.

ശങ്കുംകുപ്പി, യുടെ. s. The oval-leaved smooth Volka-
meria, Volkameria Inermis. (Lin.)

ശങ്കുല, യുടെ. s. A pair of pincers or nippers used to
cut the betel nut into small pieces.

ശംഖ, യുടെ. s. See ശം.ഖം.

ശംഖധവളം, ത്തിന്റെ. s. The whiteness of a shell.

ശംഖധ്മാനം, ത്തിന്റെ. s. Blowing the conch.

ശംഖനഖം, ത്തിന്റെ.s. 1. A small shell. 2. a perfume,
commonly നഖി.

ശംഖനാദം, ത്തിന്റെ. s. The sound of the conch.

ശംഖപാലൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2.
a Nága or serpent of Pátála.

ശംഖപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. The ring-leaved Clitoria, or
shell-flower, of which there are several varieties, Clitoria
ternatea.

ശംഖപുഷ്പി, യുടെ.s. A sort of grass, Andropogon
aciculatum.

ശംഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. A conch or chank, especially as
used by the Hindus either in libations or when perforated
at one end and blown as a horn. 2. one of CUBÉRA'S
treasures. ഒരുനിധി. 3. the temple or frontal bone.
നെറ്റിയെല്ല. 4. a large number, ten, or a hundred
billions or a number formed by the addition of sixteen
cyphers to unity. 5. a perfume. 6. a screw.

ശംഖസ്വനം, ത്തിന്റെ.s. The sound of the conch or
horn.

ശംഖിനി, യുടെ. s. 1. A description of women, one of
the four classes into which females are divided in erotic
writings. 2. a sort of grass, Andropogon aciculatum. ച
ണ്ണ.

ശംഖുപിരി, യുടെ. s. 1. The winding in shells. 2. the
winding in a screw.

ശംഖുവിളി, യുടെ. s. Blowing or sounding the conch.

ശചി, യുടെ. s. 1. The wife of INDRA. 2. the astro-
nomical Carana or period named Vishti. 3. a plant,
Asparagus racemosa. ശതാവരി.

ശചിപതി, യുടെ. s. INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ശടി, യുടെ. s. Zedoary, Curcuma zerumbet, otherwise
considered as a synonime of the ambahaldi, or Curcuma
amada, the mango smelling ginger, so termed because
the fresh root possesses the smell of a green mango.
(Rox.)

ശഠത, യുടെ. s. 1. Obstinacy, perverseness, depravity,
wickedness. 2. dishonesty. ശഠതപറയുന്നു, To speak
obstinately or perversely, to dispute improperly. ശഠത
പിടിക്കുന്നു, To be or become obstinate, perverse.

ശഠൻ, ന്റെ. s. 1. An obstinate, perverse, depraved
person. 2. a rogue, a cheat. 3. a blockhead, a fool.

ശഠം, &c. adj. Obstinate, perverse, depraved, wicked,
dishonest.

ശണം, ത്തിന്റെ.s. Indian hemp, Cannabis sativa.

ശണപുഷ്പിക, യുടെ. s. Crotolaria of several species.

ശണസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A net made of hemp or
Sana, or the thread of the Crotolaria juncea. 2. cordage,
twine.

[ 768 ]
ശണ്ഠ, യുടെ. s. 1. A quarrel, dispute, contention, fight,
battle. ശണ്ഠയിടുന്നു, ശണ്ഠകൂടുന്നു, To quarrel, to
fight, to contend. ശണ്ഠകൂട്ടുന്നു, To raise quarrels, to
excite to battle. ശണ്ഠതുടങ്ങുന്നു, To begin a quarrel.

ശണ്ഠി, യുടെ. s. An obstinate, stubborn fellow, an
impudent man.

ശതകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hundred. നൂറ. 2. a century,
a cento, a collection of one hundred stanzas.

ശതകുപ്പ, യുടെ. s. 1. Anise, anise seed. 2. a sort of
dill or fennel, Anethum sowa or graveolens.

ശതകൊടി, യുടെ. s. INDRA's thunderbolt. വജ്രായു
ധം. 2. one thousand millions.

ശതക്രതു, വിന്റെ. s. INDRA, or one who has offer-
ed a hundred sacrifices. ഇന്ദ്രൻ.

ശതഘ്നി, യുടെ. s. 1. A weapon. ആയുധം. 2. a
moat.

ശതദ്രു, വിന്റെ.s. The Sutlej river which rises in the
Himalaya mountains, in the vicinity it is supposed of
the Ranandrad or lake, and running to the S. W. unites
in the Punjab with the Bryati or Vipása, when it forms
the Hyphasis of the Greeks, and falls into the Indus be-
low Multon.

ശതധാ. ind. In many ways, in a hundred ways, a hun-
dred-fold.

ശതപത്രകം, ത്തിന്റെ. s. The woodpecker. മരങ്കൊ
ത്തി.

ശതപത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lotus in general, Nelum-
bium speciosum, or Nymphæa nelumbo; the flower of it
having a hundred petals. 2. a peacock. മയിൽ. 3. a
parrot, the king parrot.

ശതപത്രൊദ്ഭവൻ, ന്റെ. s. A name of BRAHMA, as
sprung from a lotus. ബ്രഹ്മാവ.

ശതപദീ, യുടെ. s. A centipede. പഴുതാര.

ശതപൎണ്ണീ, യുടെ. s. A lotus.

ശതപൎവ്വാ, വിന്റെ.s. 1. A bamboo. മുള. 2. bent
grass, Panicum dactylon, കറുക. 3. orris root. വയമ്പ.
4. the wife of SUCRA. 5. the day of full moon in the
month Aswini.

ശതപൎവ്വിക, യുടെ. s. 1. Bent grass or Doob. കറുക.
2. orris root. വയമ്പ. 3. barley. യവം.

ശതപൎവ്വെശൻ, ന്റെ. s. The planet VENUS or its
regent. ശുക്രൻ.

ശതപുഷ്പ, യുടെ. s. l. A sort of dill or fennel or bis-
hopsweed, Anethum sowa or graveolens. ശതകുപ്പ. 2.
anise seed, Pimpinella anisum.

ശതപ്രാസം, ത്തിന്റെ. s. The oleander flower, Nerium

dorum or oleander, (Lin.) കണവീരം: the leaves of
the plant being compared to a dart.

ശതഭിഷിൿ, ിന്റെ. s. The twenty-fourth lunar asterism
or mansion, containing 100 stars. ചതയം.

ശതഭീരു, വിന്റെ. s. Arabian jasmine, Jasminum Zam-
bac.

ശതമഖൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA, as having per-
formed a hundred sacrifices of horses.

ശതമന്യു, വിന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ശതമാൎജൻ, ന്റെ. s. An armourer, a cutler.

ശതമാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A Pala of silver. 2. an
A'dhaca or measure so called.

ശതമൂലി, യുടെ. s. A plant, Asparagus racemosus. ശ
താവരി.

ശതം, ത്തിന്റെ. s. A hundred. adj. 1. A hundred. 2.
many.

ശതയഷ്ടിക, യുടെ. s. A necklace of 100 strings.

ശതയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. The name of a medical
book.

ശതവീൎയ്യ, യുടെ. s. White Doob grass, Panicum dactylon,
with white blossoms. വെൺ്കറുക.

ശതവെധി, യുടെ. s. A sort of dock or sorrel, Oxalis
monadelpha or Rumex vesicarius. പുളിയാരൽ.

ശതശം. ind. 1. In many ways. പലപ്രകാരം. 2. in a
hundred ways, a hundred-fold. നൂറുപ്രകാരം.

ശതഹ്രദ, യുടെ. s. 1. Lightning. മിന്നൽ പിണർ.
2. the thunderbolt. ഇടിവാൾ.

ശതഹ്രാസം, ത്തിന്റെ. s. The sweet smelling oleander
plant, Nerium odorum. കണവീരം.

ശതാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A car, a chariot. രഥം.

ശതാധിപൻ, ന്റെ. s. A centurion, or captain of 100.

ശതാനന്ദൻ, ന്റെ. s. 1. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ. 2.
the Muni GAUTAMA, the founder of the logical school of
philosophy. 3. the eldest son of GAUTAMA, (according
to the Rámáyana,) and Purohit, or religious adviser of
Janaca king of Mithila.

ശതാനീകൻ, ന്റെ. s. 1. An old man. വൃദ്ധൻ. 2. the
name of a sovereign, the second of the lunar kings of the
fourth age.

ശതാവരി, യുടെ. s. 1. A plant, Asparagus racemosus.
2. the wife of INDRA.

ശത്രു, വിന്റെ. s. 1. An enemy, a foe, an adversary.
2. a political enemy, a neighbouring prince as being one
with whom disputes are likely to occur.

ശത്രുഘ്നൻ, ന്റെ. s. The second brother of RÁMA-
CHANDRA, the son of SUMITRA, and brother of Lacshmana.

[ 769 ]
ശത്രുജയം, ത്തിന്റെ. s. Conquering of, or victory over,
an enemy.

ശത്രുത, യുടെ. s. 1. Enmity, hostility. 2. hatred.

ശത്രുത്വം, ത്തിന്റെ. s. Enmity, hostility.

ശത്രുദമനം, ത്തിന്റെ. s. Subduing or pacifying an
enemy.

ശത്രുനാശം, ത്തിന്റെ. s. Destruction or slaughter of
an enemy.

ശത്രുപക്ഷക്കാരൻ, ന്റെ. s. A conspirator, a plotter,
an intriguer, a traitor.

ശത്രുപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A conspiracy, a plot, in-
trigue.

ശത്രുപീഡ, യുടെ. s. Oppression, molestation.

ശത്രുബലം, ത്തിന്റെ. s. The strength, force, or influ-
ence of an enemy.

ശത്രുഭയം, ത്തിന്റെ. s. Fear of an enemy, fear, cow-
ardice in war.

ശത്രുഭൂമി, യുടെ. s. An enemy's country.

ശത്രുവ്യാപാരം, ത്തിന്റെ. s. Sorcery, conjuring with
a view to take away life.

ശത്രുസംഹാരം, ത്തിന്റെ. s. Destruction of an enemy
or foe.

ശത്രുഹരം, ത്തിന്റെ.s. Destruction or slaughter of
an enemy.

ശദ്രി, യുടെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. ARJUNA. അ
ൎജ്ജുനൻ. 3. an elephant. ആന.

ശനകൈസ഻. ind. 1. Slowly, tardily. 2. independantly,
at will. മന്ദത്തിൽ.

ശനി, യുടെ. s. 1. The planet Saturn or its regent. 2.
Saturday.

ശനിപിഴ, യുടെ. s. An inauspicious season under the
planet Saturn.

ശനിപ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. The emerald, or sapphire.

ശനിയാഴ്ച, യുടെ. s. Saturday.

ശനിഭഗവാൻ, ന്റെ. s. The planet Saturn.

ശനിവാരം, ത്തിന്റെ. s. Saturday.

ശവൈശ്വരൻ, ന്റെ. s. The planet Saturn or its my-
thological personification.

ശനൈസ഻. ind. 1. Slowly, tardily. പതുക്കെ. 2.
independantly, at will.

ശപഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. An oath; a protestation or
asseveration, by oath or ordeal. 2. an imprecation, or
curse. 3. cursing, wishing ill to. 4. a vow, a solemn pro-
mise. 5. a wager, a bet, a pledge. ശപഥംചെയ്യുന്നു,
To bind one's self by an oath. ശപഥമിടുന്നു, To lay
a wager, to pledge.

ശപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. An oath, confirmation of the
truth by oath or ordeal. 2. imprecation, cursing, maledic-
tion, abuse.

ശപം, ത്തിന്റെ. s. 1. An oath. 2. an imprecation, a
curse. ശാപം. 2. a corpse. ശവം.

ശപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To curse, to ana-
thematize. 2. to revile, to wish evil to or imprecation on,
to imprecate. 3. to devote.

ശഫം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hoof in general. കുളമ്പ. 2.
the hoof of a horse. കുതിരയുടെ കുളമ്പ.

ശഫരീ, യുടെ. s. A sort of carp, Cyprinus chrysoparius,
നരിമീൻ.

ശബരൻ, ന്റെ.s. A barbarian, or one of the half
savage race inhabiting the mountainous districts of India,
and wearing leaves, the feathers of the peacock, &c. as
decorations. കാട്ടാളൻ.

ശബരാലയം, ത്തിന്റെ. s. A hut or abode of a
Barbarian or mountaineer.

ശബരി, യുടെ. s. The wife of the preceding, or a woman
of that tribe.

ശബരീമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. A kind of deer or rather
the Yac or Bos Grunniens.

ശബളം. s. 1. A variegated colour. 2. water.
വെള്ളം. adj. Variegated, of a variegated colour.

ശബളി, യുടെ. s. l. A brindled cow. 2. the cow of
plenty, Cámadhénu. കാമധെനു.

ശബ്ദഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. &. The ear. ചെവി.

ശബ്ദനം, &c. adj. Sounding, sonorous. S. Sounding
uttering sounds.

ശബ്ദബ്രഹ്മം, ത്തിന്റെ. s. BRAHMA.

ശബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sound in general, noise, cla-
mour. 2. a sound, a word. 3. a voice. 4. in grammar, a
declinable word, as a noun, pronoun, &c. ശബ്ദമിടു
ന്നു, To give a sound, to make a noise.

ശബ്ദയൊനി, യുടെ. s. The root of a word.

ശബ്ദശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Grammar, &c. which
treats of words. വ്യാകരണം.

ശബ്ദാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. The meaning of a word or
sentence.

ശബ്ദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To sound, to emit
sound, to make a noise, to speak.

ശബ്ദൊല്പത്തി, യുടെ. s. The origin of sound, the root
of a word.

ശമകൻ, ന്റെ. s. A pacifier, a pacificator, tranquillizer.

ശമഥം, ത്തിന്റെ. s. Quiet, tranquillity, rest, calm.

ശമനത, യുടെ. s. See. ശമനം.

[ 770 ]
ശമനൻ, ന്റെ. s. 1. A name of YAMA, the ruler of
Tartarus. യമൻ. 2. an antelope. മാൻ.

ശമനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Mental tranquillity, calmness,
stillness, indifference. 2. killing animals for sacrifice,
immolation. 3. abuse, malediction.

ശമനസ്വസാ, വിന്റെ. s. The river Jumna or its
personification.

ശമനീ, യുടെ. s. Night. രാത്രി.

ശമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Quiet, tranquillity, peace, rest,
calm. 2. quiet of mind, stoicism, indifference, the absence
of passion as one of the qualities of the Védánti or fol-
lower of the Védánta doctrine. 3. abuse, imprecation,
malediction.

ശമലം, ത്തിന്റെ. s. Fœces, ordure. വിഷു.

ശമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. l. To be at rest, to be
tranquil, quiet, easy. 2. to be pacified, to be calmed or
appeased. 3. to have the passions tamed and quiescent.

ശമിതം, &c. adj. 1. Pacified, appeased. 2. quiet, tranquil,
sedate, calm.

ശമിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To propitiate, to pa-
cify, to appease, to mitigate, to calm. 2. to tranquillize, to
quiet, to alleviate. 3. to tame. 4. to restrain, to prevent.

ശമീ, യുടെ. s. 1. A legume or pod. പുട്ടിൽ. 2. the Sa-
mi tree, Mimosa suma. (Rox.)

ശമീധാന്യം, ത്തിന്റെ.s. Pulse, grain which grows
in legumes or pods.

ശമീരം, ത്തിന്റെ. s. A small variety of the Mimosa
suma.

ശം. ind. Happy, happily, auspiciously.

ശമ്പ, യുടെ. s. Lightning. മിന്നൽപിണര.

ശമ്പളക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who serves for monthly
wages, a hired servant.

ശമ്പളം, ത്തിന്റെ. s. Wages, salary, stipend, hire.

ശംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. The thunderbolt or weapon
of INDRA. വജ്രായുധം. 2. the iron head of a pestle.
പൂണ. 3. an iron chain worn round the loins.

ശബരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. a reli-
gious observance. 3. wealth. സമ്പത്ത. 4. war. യുദ്ധം.
5. a sort of deer. ഒരു വക മാൻ.

ശംബരാശി, യുടെ. s. CAMA, the Hindu deity of love.
കാമദെവൻ.

ശംബരി, യുടെ. s. A drug, a medicinal plant.

ശംബലം, ത്തിന്റെ. s. Provender for a journey, stock
for travelling expenses. വഴിച്ചൊറ. 2. a bank, a shore.
കര. 3. envy, impatience or dislike of another's success.
അസൂയ.

ശംബാകൃതം. adj. Twice ploughed. ഇരുച്ചാലുഴുത.

ശംബൂകം, ത്തിന്റെ. s. A bivalve shell.

ശംഭം, ത്തിന്റെ. s. INDRA's thunderbolt. വജ്രായുധം.

ശംഭളി, യുടെ. s. A bawd, a procuress. അതിവെശ്യ.

ശംഭു, വിന്റെ, s. 1. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.
2. of Siva. ശിവൻ. 3. of VISHNU. വിഷ്ണു. 4. a Jaina,
or Jaina teacher.

ശമ്മല, യുടെ. s. 1. Difficulty, hardness, that which is
hard to accomplish. 2. perplexity, troublesomeness. 3.
entanglement, embarrassment. ശമ്മല തീൎക്കുന്നു. To
remove difficulty, to disentangle.

ശമ്യ, യുടെ. s. The pin of a yoke. നുകക്കുഴി.

ശമ്യാകം, ത്തിന്റെ. s. The Cassia fistula tree. കൊന്ന.

ശംവം, ത്തിന്റെ. s. 1. The thunderbolt of INDRA. 2.
the iron head of a pestle.

ശംവരം, ത്തിന്റെ. s. Water. വെള്ളം.

ശംസ, യുടെ. s. 1. Speech. വാക്ക. 2. wish, desire. ആ
ഗ്രഹം. 3. praise, commendation, flattery, eulogy.
സ്തുതി.

ശംസനം, ത്തിന്റെ. s. Speech. വാക്ക.

ശംസിതം. adj. 1. Certain, ascertained. നിശ്ചയമുള്ള.
2. calumniated, falsely accused. അപവാദപ്പെട്ട. 3.
said, declared. പറയപ്പെട്ട. 4. praised, celebrated. സ്തു
തിക്കപ്പെട്ട. 5. wished, desired. ആഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട.

ശംസ്താവ, ിന്റെ. s.An encomiast, a panegyrist, a.
flatterer. സ്തുതിക്കുന്നവൻ.

ശയനഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A sleeping room. ഉറങ്ങു
വാനുള്ള മുറി, കിടക്കുന്ന മുറി.

ശയനപ്രിദിക്ഷിണം, ത്തിന്റെ. s. Circumabulation
of VISHNU.

ശയനപ്രിയൻ, ന്റെ. s. One fond of lying down
and sleeping.

ശയനമൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Wantonness.

ശയനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sleep, Sleeping, repose, rest,
lying down. കിടക്കുക. 2. a bed or couch. കിടക്ക,
കട്ടിൽ. 3. copulation.

ശയനീയം, ത്തിന്റെ. s. A bed, a cough. adj. Fit for
or suitable to sleep, to be slept on, &c.

ശയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A and. കൈ. 2. a snake.
പെരിമ്പാമ്പ. 3. Sleep, Sleeping. ഉറക്കം. 4. a bed, a
coach. കിടക്ക.

ശയാനൻ, ന്റെ. s. A sleepy, dull, sluggish person.

ശയാലു. adj. Sleepy, slothful, sluggish. s. A snake,
the Bon.

ശയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To lie down, to west, to
sleep. കിടക്കുന്നു.

[ 771 ]
ശയിതൻ, ന്റെ. s. One who is sleepy, slothful, slug
gish. ഉറങ്ങുന്നവൻ.

ശയിതം, ത്തിന്റെ. s. Sleep, sleeping. adj. Asleep,
sleepy.

ശയു, വിന്റെ. s. A large snake, the Boa constrictor.
പെരിമ്പാമ്പ.

ശയ്യ, യുടെ. s. 1. A bed, a couch, a sofa. മെത്ത, കി
ടക്ക. 2. tying in knots, stringing. ശയ്യവിരിക്കുന്നു,
To make a bed.

ശരകൂടം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of arrows.

ശരക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. The shaft of an arrow. 2.
a stem of grass.

ശരചന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. The autumnal moon.

ശരജന്മാ, വിന്റെ. s. A name of Cárticéya. കാൎത്തി
കെയ.

ശരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Refuge, shelter, asylum. 2. a
preserver, a protector, that which or who protects or pre-
serves. 3. a house. 4. protection, preservation, defence. 5.
quarter in battle. ശരണം ചൊല്ലുന്നു. To salute in
a humble manner. ശരണം പ്രാപിക്കുന്നു, To take
shelter, to obtain or find refuge.

ശരണാഗതൻ, ന്റെ. s. A refugee, an appellant, one
who comes for protection or refuge.

ശരണാൎത്ഥി, യുടെ. s. An unfortunate, wretched man,
one involved in calamity or ruin and dependant on others
for protection or aid.

ശരണായുധം, ത്തിന്റെ. s. A cock, so called from
baving natural spurs.

ശരണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Protection, a protector, that
which or who affords refuge, and defence. 2. a house.
3. protection, defence. adj. Fit to be protected, poor, mi-
serable, helpless.

ശരദൃതു, വിന്റെ. s. The sultry season, or that of
autumn. ശരൽക്കാലം.

ശരധി, യുടെ. s. A quiver. അമ്പുറ.

ശരപുംഖജം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant.

ശരപുംഖം, ത്തിന്റെ. s. The feathers, or feathered
part, of an arrow.

ശരപ്പാട, ിന്റെ. s. The distance to which an arrow
reaches when shot.

ശരപ്രയൊഗനിപുണൻ, ന്റെ. s. One skilled in
archery.

ശരപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Archery, shooting arrows.

ശരഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fabulous animal, supposed
to have eight legs and to inhabit particularly the snowy
mountains. 2. a mountain sheep. വരയാട. 3. a grass-

hopper. 4. a young elephant. 5. a monkey in RÁMA'S
army.

ശരം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow. അമ്പ. 2. a sort of
reed or grass, Saccharum sara. അമപ്പുല്ല. 3. water.
വെള്ളം. 4. mischief, injury, hurt.

ശരൽ, ത്തിന്റെ. s. 1. The season of autumn or the
sultry season. 2. a year.

ശരല്കാലം, ത്തിന്റെ. s. The season of autumn or the
sultry season.

ശരവ്യം, ത്തിന്റെ. s. A mark, a butt. ലാക്ക.

ശരാഭ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. Archery, practise with the
bow and arrow.

ശരാരി, യുടെ. s. A sort of bird, commonly the Ali or
Saráli, Tardus ginginiamus.

ശരാരു, വിന്റെ. s. A mischievous, noxious, hurtful
person. ഹിംസാശീലൻ.

ശരാലി, യുടെ. s. The Saráli, a sort of bird.

ശരാവതീ, യുടെ. s. The name of a river.

ശരാവം, ത്തിന്റെ. s. A lid, a cover. മൂടി.

ശരാശരി. ind. On an average.

ശരാശ്രയം, ത്തിന്റെ. s. A quiver. അമ്പുറ.

ശരാസനം, ത്തിന്റെ. s. A bow. വില്ല.

ശരി. ind. 1. Equality. 2. right, proper, exact, correct,
3. even, not odd. ശരിവരെ, Fully, completely, perfect-
ly. ശരിയായി, Exactly, rightly, justly, equally.

ശരിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make equal, right,
just.

ശരിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To make equal, to put
right. 2. to retaliate.

ശരീരഖെദം, ത്തിന്റെ. s. Bodily affliction.

ശരീരദുഃഖം, ത്തിന്റെ. s. Bodily affliction, or pain.

ശരീരധൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. The natural state of the
body, the constitution.

ശരീരനാശം, ത്തിന്റെ. s. Bodily decay, corruption.

ശരീരപുഷ്ടി, യുടെ. s. Corpulency.

ശരീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The human body. 2. the con-
stitution, temperament, or health.

ശരീരരക്ഷ, യുടെ. s. Preservation or care of the body.

ശരീരവൃത്തി, യുടെ. s. Bodily cleanliness.

ശരീരസുഖം, ത്തിന്റെ. s. Bodily health.

ശരീരസംസ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. Decoction or care of
the body.

ശരീരസാദം, ത്തിന്റെ. s. Bodily cleanliness or purity.

ശരീരസൌഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. Bodily health.

ശരീരസ്മരണം, ത്തിന്റെ. s. Consciousness of one's
own existence.

[ 772 ]
ശരീരാവസ്ഥ, യുടെ. s. The state of the body, con-
stitution.

ശരീരി, യുടെ. s. An animal, a sentient being, or the
sentient soul as invested with a body. പ്രാണി, ജീ
വൻ.

ശരു, വിന്റെ. s. 1. Passion, anger. കൊപം. 2. the
thunderbolt of INDRA. വജ്രായുധം. 3. an arrow. അ
മ്പ.

ശൎക്കര, യുടെ. s. 1. Sarcara, clayed or candied sugar.
2. country sugar, പഞ്ചസാര. 3. a stony nodule, or
gravel. ചരല. 4. soil abounding in gravel. 5. a potsherd,
the fragment of a broken pot or tile. ഓട്ടുനുറുക്ക.

ശൎക്കരപ്പാവ, ിന്റെ. s. The inspissated juice of the
sugar-cane, sirup.

ശൎക്കരപ്പായസം, ത്തിന്റെ. s. Pottage sweetened
with sugar.

ശൎക്കരയുപ്പെരി, യുടെ. s. Sugar sauce or condiment.

ശൎക്കരവാക്കം ിന്റെ. s. Sweet words, sugared words,
deceit, flattery.

ശൎക്കരാവതീ, യുടെ. s. Gravel, a soil abounding in gravel
or gritty and stony fragments.

ശൎക്കരിലം, adj. Stony, gravelly, abounding in stony or
gravelly particles, (a spot or place.)

ശൎമ്മൻ, ന്റെ. s. A name or appellation common to
Brahmans.

ശൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure, happiness. സന്തൊ
ഷം. adj. Happy, glad.

ശൎവ്വൻ, ന്റെ. s. A name of Siva. ശിവൻ.

ശൎവ്വരീ, യുടെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. a woman. സ്ത്രീ.
3. turmeric. മഞ്ഞൾ.

ശൎവ്വരീനാഥൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

ശൎവ്വരീശൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

ശൎവ്വാണി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവ്വതി.

ശലഭം, ത്തിന്റെ. s. A grasshopper.

ശലം, ത്തിന്റെ. s. The quill of a porcupine. എയ്യ
ന്റെ മുള്ള.

ശലലം, ത്തിന്റെ. s. The quill of a porcupine. എയ്യ
ന്റെ മുള്ള,

ശലലി, യുടെ. s. The quill of a porcupine.

ശലാക, യുടെ. s. 1. A javelin, a dart. 2. an arrow
അമ്പ. 3. a ramrod, peg or pin. 4. a bar or rod of
metal. 5. a surgeon's probe or tent. 6. a rib of an
umbrella, the bar of a cage, &c. 7. a small piece of
pointed wood or bamboo serving as a tooth-pick, or a
larger one serving as a ruler, &c. 8. a bone. 9. a thorny
shrub, Vangueria spinosa. മലങ്കാര.

ശലാടു, വിന്റെ. s. Unripe fruit. പച്ചക്ക.

ശല്ക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. A part, a portion, a piece. ഖ
ണ്ഡം. 2. bark, rind. തൊലി. 3. the scale of a fish.
ചെതമ്പൽ.

ശല്മലി, യുടെ. s. The silk cotton-tree, Bombax hepta-
phyllum. മുള്ളിലവ.

ശല്മലീപിഞ്ഛം, ത്തിന്റെ. s. The gum of the silk
cotton-tree. എഅലവിൻ പശ.

ശല്മലിവെഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The gum of the silk
cotton-tree.

ശല്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. A mischievous fellow, a common
disturber.

ശല്യൻ, ന്റെ. s. A king, the maternal uncle of
YUDHISHT’HIR.

ശല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A thorny shrub, Vangueria
spinosa. മലങ്കാര. 2. a porcupine. മുള്ളൻ. 3. an arrow.
അമ്പ. 4. a dart, a javelin. കുന്തം. 5. an iron crow.
ഇരിമ്പുപാര. 6. the point of a goad or iron head of an
arrow. 7. a bamboo rod or stake. 8. difficulty, embar-
rassment, distress. പ്രയാസം. 9. abuse, defamation. 10.
trouble, vexation, molestation, disturbance, mischief.
ഉപദ്രവം, ശല്യം ചെയ്യുന്നു, To trouble, to molest,
to vex.

ശല്ലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Bignonia Indica. 2.
bark, rind. തൊലീ.

ശല്ലകി, യുടെ. s. 1. A porcupine. മുള്ളൻ. 2. the gum
olibanum tree.

ശല്ലാവ, ിന്റെ. s. Muslin cloth, fine cloth.

ശവക്കുഴി, യുടെ. s. A grave.

ശവദാഹം, ത്തിന്റെ. s. The burning or burial of a
corpse.

ശവപ്രായം. adj. Insensible, inanimate, void of life or
motion, destitute of feeling, as a dead body.

ശവം, ത്തിന്റെ. s. A corpse, a dead body.

ശവരൻ, ന്റെ. s. 1. A barbarian, one inhabiting the
mountainous district of India and wearing the feathers
of the peacock, &c. as decorations. 2. a name of SIVA.
ശിവൻ.

ശവസംസ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. The burial or burning
of a corpse.

ശശധരൻ, ന്റെ. s. The moon, either from its dark
spots resembling a hare, or from that animal being the
emblem on her banner.

ശശൻ, ന്റെ. s. A man of mild and virtuous character,
but uxorious and woman led, one of the four characters
in which men are classed by erotic writers.

[ 773 ]
ശശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hare, a rabbit. മുയൽ. 2. the
Lodha tree.

ശശലൊമം, ത്തിന്റെ. s. The skin of the hare or rabbit.

ശശാങ്കചൂഡൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശശാങ്കധവളം. adj. As white as the moon.

ശശാങ്കൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

ശശാങ്കമൂൎത്തി, യുടെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

ശശാങ്കശെഖരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശശാദനം, ത്തിന്റെ. s. A hawk, a falcon. പുള്ള.

ശശി, യുടെ. s. 1. The moon. ചന്ദ്രൻ. 2. camphor.
പച്ചകൎപ്പൂരം. 2. the Mirgashirsha asterism. മൃഗശീ
ൎഷനക്ഷത്രം.

ശശികല, യുടെ. s. A digit of the moon. ചന്ദ്രക്കല.

ശശിഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A digit of the moon.

ശശിചൂഡൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശശിധരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശശിപ്രഭ, യുടെ. s. Moonlight. നിലാവ.

ശശിമണി, യുടെ. s. A kind of moon-gem. ചന്ദ്രകാ
ന്തം.

ശശിമണിശില, യുടെ. s. A kind of moon-stone. ച
ന്ദ്രകാന്തകല്ല.

ശശിശകലം, ത്തിന്റെ. s. A digit of the moon.

ശശിശെഖരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശശൊൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. The hair of the hare on rabbit.

ശശ്വൽ. ind. Again and again, frequently, repeatedly;
perpetually. പിന്നെയും പിന്നെയും, എല്ലായൊഴും.

ശഷ്കലി, യുടെ. s. The outer ear or opening of the ex-
ternal auditory passage.

ശഷ്പൻ, ന്റെ. s. A mean, worthless person.

ശഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Young grass. വയ്പുല്ല. 2. loss
of intellect or confidence.

ശസ്തം, ത്തിന്റെ. s. Happiness, excellence. സുഖം.
adj. 1. Happy, well, right. സുഖമുള്ള. 2. excellent,
best. ശ്രഷ്ടതയുള്ള. 3. praised, eulogised. സ്തുതിക്ക
പ്പെട്ട.

ശസ്യമഞ്ജരി, യുടെ. s. 1. The ear or spike of corn. ക
തിര. 2. the fruit stalk.

ശസ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fruit. 2. good quality, merit.

ശസ്യശൂകം, ത്തിന്റെ. s. The beard of corn, the awn.

ശസ്ത്രകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Iron. ഇരിമ്പ. 2. steel. ഉ
രുക്ക.

ശസ്ത്രജീവി, യുടെ. s. A soldier by profession.

ശസ്ത്രപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Surgery, surgical ope-
ration, making an incision with a lancet.

ശസ്ത്രമാൎജ്ജൻ, ന്റെ. s. An armourer.

ശസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A weapon, used in the hand.

2. a lancet or surgical instrument in general. 3. an arrow,
അമ്പ. 4. iron. ഇരിമ്പ. 5. steel. ഉരുക്ക.

ശസ്ത്രവൈദ്യൻ, ന്റെ. s. A surgeon.

ശസ്ത്രശാല, യുടെ. s.1. An armoury, an arsenal. ആ
യുധശാല. 2. a surgery.

ശസ്ത്രാജിവൻ, ന്റെ. s. A soldier by profession. ആ
യുധക്കാരൻ.

ശസ്ത്രാഭ്യാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Military exercise or
practice. 2. the practice of surgery.

ശസ്ത്രി, യുടെ. s. A knife.

ശാകടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A draught ox. 2. a cart load.

ശാകബൎബ്ബരം, ത്തിന്റെ. s. A. medicinal shrub,
Siphonanthus Indica. ചെറുതെക്ക.

ശാകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A potherb in general, any leaf,
flower, fruit, stalk, root, &c. used as a vegetable. 2. one
of the Dwipas, or divisions of the world, being the sixth
or that surrounded by the milky or white ocean, and in-
cluding according to Wilford the British isles. 3. power,
strength. caacl. 4. the Sirisha tree, Mimosa sirisha,
5. the Teak tree, Tectona grandis.

ശാകാന്നം, ത്തിന്റെ. s. Vegetable food, living on
vegetables.

ശാകുനികൻ, ന്റെ. s. A bird catcher, a fowler. പ
ക്ഷി പിടിക്കുന്നവൻ.

ശാകൊപദംശം, ത്തിന്റെ. s. A vegetable curry.

ശാക്തിമാൻ, ന്റെ. s. A spearman, a lancer.

ശാക്ത്യം, ത്തിന്റെ. s. The sect of those who worship
the female principle or sacti.

ശാക്യൻ, ന്റെ. s. BUDD'HA.

ശാക്യമുനി, യുടെ. s. A name of BUDD'HA, the real or
supposed founder of the Baudd'ha religion. ബുദ്ധമു
നി.

ശാക്യം, ത്തിന്റെ. s. The Baudd'ha religion.

ശാക്യസിംഹൻ, ന്റെ. s. A name of BUDD'HA.

ശാഖ, യുടെ. s. 1. A branch, the branch of a tree. 2.
a branch or subdivision of the Védas. 3. an arm. 4. a
sect, a faction, a party. 5. any subdivision.

ശാഖം, ത്തിന്റെ. s. The name of a plant, Galedupa
arborea.

ശാഖാനഗരം, ത്തിന്റെ. s. A suburb; lit. the branch
of a city.

ശാഖാമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. A monkey, an ape. കുരങ്ങ.

ശാഖാശിഫ, യുടെ. s. A root proceeding from a branch,
as in the Indian fig tree, the branches of which shoot
downwards to the ground and take fresh root there.

ശാഖി, യുടെ. s. 1. A tree. വൃക്ഷം. 2. a Véda.

[ 774 ]
ശാംഖികൻ, ന്റെ. s. A shell-cutter, a worker in shells.
ശംഖ കടയുന്നവൻ.

ശാടകം, ത്തിന്റെ. s. A petticoat. സ്വല്പവസ്ത്രം.

ശാടി, യുടെ. s. 1. A sheet. 2. a petticoat or dress.

ശാഠ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. An obstinate, stubborn, perverse
fellow, a wicked or villanous man.

ശാഠ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Obstinacy, stubbornness, per-
verseness. 2. depravity, wickedness, villany.

ശാഡ്വലം, ത്തിന്റെ. s. A place abounding in fresh
or green grass, a green meadow.

ശാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A touch-stone. ഉരകല്ല. 2. a
whet or grind-stone. ചാണ.

ശാണി, യുടെ. s. 1. A touch-stone. ഉരകല്ല. 2. a whet
or grind-stone. ചാണ.

ശാണ്ഡില്യം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Ægle
marmelos. കൂവളം.

ശാതകുംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gold. 2. the Oleander
plant, Nerium odorum. കണവീരം.

ശാതം, ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure, happiness. adj. 1.
Happy, well, prosperous. 2. feeble, thin. 3. sharpened,
whetted. മൂൎച്ചകൂട്ടിയ.

ശാത്രവൻ, ന്റെ. s. An enemy. ശത്രു.

ശാത്രവം, ത്തിന്റെ. s. Enmity, hatred, hostility. ശ
ത്രുത.

ശാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Mud, mire. ചെറ. 2. young
grass. പയ്പുല്ല.

ശാദഹരിതം. adj. Green or fresh with young grass.

ശാദ്വലം, adj. Abounding in fresh or green grass.

ശാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A touch-stone. ഉരകല്ല. 2. a
grinding stone. ചാണ.

ശാന്തത, യുടെ. s. 1. Calmness, mildness, meekness,
peaceableness, serenity, tranquillity. 2. patience, endu-
rance.

ശാന്തതപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To calm, to
tranquillize, to pacify, to appease, to mitigate.

ശാന്തതപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To become calm,
tranquil, serene. 2. to be appeased, pacified.

ശാന്തൻ, ന്റെ. s. 1. A meek person, &c. 2. an ascetic.

ശാന്തം, &c. adj. Calm, mild, meek, quiet, gentle, serene,
tranquil, pacified, patient, &c.

ശാന്തശീലം, ത്തിന്റെ. s. A meek disposition.

ശാന്തി, യുടെ. s. 1. See ശാന്തത. 2. stoicism, the ab-
sence of passion and indifference to objects of pleasure
or pain; it is especially applied to the tranquillity of de-
votion, or quietism, by which the mind is wholly fixed
on the object of its meditation, or worship, and is utterly

regardless of external impressions. 3. good fortune,
auspiciousness, felicity. 4. rest, repose. 5. remission,
alleviation, mitigation. 6. preliminary ceremonies to
avert inauspicious accidents at any religious celebration.
ശാന്തി കഴിക്കുന്നു, To perform such ceremonies.

ശാന്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A stoic, an ascetic, one who
performs certain ceremonies at a temple.

ശാന്തിവൃത്തി, യുടെ. s. The employment of a Santicara
or his allowance.

ശാന്ത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Conciliation. 2. comforting,
consoling.

ശാപമൊക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Removal of a curse.

ശാപം, ത്തിന്റെ. s. 1. A curse, malediction, or impre-
cation. 2. an oath, affirmation by oath or ordeal.

ശാബകം, ത്തിന്റെ. s. The young of any animal. മൃ
ഗകുട്ടി.

ശാബം, ത്തിന്റെ. s. The young of any animal.

ശാബരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The Lodh tree, Symplocos
racemosa. പാച്ചൊറ്റി. 2. fault, offence, കുറ്റം 3.
sin, wickedness, പാപം.

ശാംബരി, യുടെ. s. 1. Juggling, juggle. ഇന്ദ്രജാലം.
2. a female juggler.

ശാംബരികൻ, ന്റെ. s. 1. A juggler. 2. a worker in
shells.

ശാംഭവൻ, ന്റെ. s. A worshipper of SIVA.

ശാംഭവം, ത്തിന്റെ. s. A sort of poison. ഒരു വക
വിഷം.

ശാംഭവി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

ശാമം, ത്തിന്റെ. s. Conciliation, appeasing, reconciling.

ശാമിത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sacrificing. 2. tying cattle.

ശാര, യുടെ. s. A kind of rice corn or paddy, of which
there are several varieties.

ശാരദ, യുടെ. s. 1. A name of SARASWATI. സരസ്വ
തി. 2. a musical instrument, a sort of lute or guitar.

ശാരദൻ, ന്റെ. s. 1. A novice. 2 a modest, diffident
person.

ശാരദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of tree, Echites scholaris.
എഴിലമ്പാല. 2. sunshine in autumn. adj. 1. Modest,
diffident. 2. new. 3. produced in the sultry season.

ശാരദി, യുടെ. s. The name of a tree, Echites scholaris.

ശാരൻ, ന്റെ. s. 1. Air, wind. വായു. 2. a piece or
man at chess, backgammon, &c.

ശാരം, ത്തിന്റെ. s. Variegated colour, adj. Variegated
in colour.

ശാരിക, യുടെ. s. A bird, the proper or hill Maine,
Gracula religiosa.

[ 775 ]
ശാരി, യുടെ. s. 1. A piece or man at chess, draughts,
&c. 2. an elephant's housings. 3. a bird termed the hill
Maina, Gracula religiosa.

ശാരിഫലം, ത്തിന്റെ. s. A chequered board, or cloth
for chess, &c. ചൂതുപലക.

ശാരിബ, യുടെ. s. A plant, the root of which is used as a
substitute for sarsaparilla, Periploca Indica. നറുനീണ്ടി.

ശാരീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Excrement, excretion. 2. perso-
nal chastisement, corporeal punishment. adj. Corporeal,
bodily, belonging to or produced from the body.

ശാൎക്കരം, adj. Stony, gravelly,

ശാൎങ്ഗധന്വാ, വിന്റെ. s. A name of VISHNU.

ശാൎങ്ഗപാണി, യുടെ. s. A name of VISHNU, as holding
a bow in his hand.

ശാൎങ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bow in general. വില്ല. 2.
the bow of VISHNU. വിഷ്ണുവിന്റെ വില്ല.

ശാൎങ്ഗി, യുടെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ശാൎത്രവൻ, ന്റെ. s. An enemy. ശത്രു.

ശാൎദ്ദൂലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A royal tiger. വ്യാഘ്രം. 2.
(in composition,) pre-eminent, excellent.

ശാൎവരം, ത്തിന്റെ. s. Darkness, gloom.

ശാൎവരി, യുടെ. s. Night. രാത്രി.

ശാല, യുടെ. s. 1. A hall, a charmber, a house, a large
room in a house. 2. a large branch of a tree, in compo-
sition its meaning is regulated by the word prefixed.

ശാലം, ത്തിന്റെ. s. A fish, a sort of gilt head.

ശാലി, യുടെ. s.1. Rice in general, but especially in two
classes: one like white rice growing in deep water, and
the other a red sort, requiring only a moist soil: there
are a great many varieties of this grain. 2. in composition
it has the meaning of possessing, having, as പരാക്രമ
ശാലി, One possessing bravery, a valiant man; ബുദ്ധി
ശാലി, One who possesses wisdom, a very wise man; ഗു
ശാലി, One who possesses excellent qualities.

ശാലിനീ, യുടെ. s. Rice corn. നെല്ല.

ശാലിവാഹനൻ, ന്റെ. s. A sovereign of India, con-
queror of VICRAMÁDITYA, and institutor of the era now
called Saca.

ശാലിവാഹനശകാബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. The Saca era.

ശാലീനത, യുടെ. s. Shame, bashfulness.

ശാലീനം, &c. adj. 1. Ashamed, bashful. ലജ്ജയുള്ള.
2. like, resembling. സദൃശമായുള്ള.

ശാലൂകം, ത്തിന്റെ. s. The esculent root of the different
kinds of nymphæa or water-lily. ആമ്പലിന്റെ കിഴ
ങ്ങ.

ശാലൂരം, ത്തിന്റെ. s. A frog. തവള.

ശാലെയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of fennel, Anethum
sona. കണ്ടിവെണ്ണ. 2. a rice-corn field. നിലം.

ശാല്മലി, യുടെ. s. 1.The silk cotton tree, Bombax hepta-
phyllum. ഇലവ. 2. one of the seven Dvipas, or divisi-
ons of the known continent. സപ്തദ്വീപകളിൽ ഒന്ന.

ശാല്മലിവെഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The gum of the silk
cotton tree. ഇലവിൻപശ.

ശാല്യന്നം, ത്തിന്റെ. s. Boiled rice. ചൊറ.

ശാല്യം, ത്തിന്റെ. s. A rice-corn field.

ശാവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tawny, (the colour.) 2. ima-
ginary pollution, proceeding from the death of a relation.
പുല.

ശാശ്വതൻ, ന്റെ. s. 1. The eternal being, GOD. നിത്യ
ൻ. 2. a name of VYÁSA. വ്യാസൻ.

ശാശ്വതം, &c. adj. Eternal, perpetual, endless. നിത്യം.
s. 1. Eternity, endless duration. നിത്യത്വം. 2. heaven,
ether.

ശാശ്വതികം, &c. adj. Eternal, perpetual, endless. എ
ന്നുമുള്ള.

ശാഷ്കലൻ, ന്റെ. s. An eater of flesh or fish. മാം
സം ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ശാഷ്കലികം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of pies. ഇറ
ച്ചിയൊട കൂടിയ ഒരു വക മുറുക്ക.

ശാസന, യുടെ. s. See ശാസനം.

ശാസനൻ, ന്റെ. s. 1. A punisher, a reprimander. 2.
a killer.

ശാസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. An order, edict, or com-
mand. 2. a royal grant of land or of privileges ; a charter
&c. usually inscribed on stone, or copper. 3. a writing,
a deed, a written contract or agreement. 4. punishment.
5. reproof, rebuke, reprimand. 6. governing, ruling,
government.

ശാസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To order, to com-
mand, to direct. 2. to reprove, to rebuke, to reprimand.

ശാസിതൻ, ന്റെ. s. 1. One who is commanded. 2.
reproved, rebuked.

ശാസിതം, &c. adj. 1. Ordered, commanded. 2. governed,
ruled. 3. reproved, rebuked. 4, punished.

ശാസിതാ, വിന്റെ. s. 1. One who orders or com-
mmands. 2. a governor, a commander.

ശാസ്താ, വിന്റെ. s. 1. One who orders, commands, or
sends. 2. a ruler, a governor, a commander. 3. a Budd'ha
or Jaina. 4. a teacher, an instructor.

ശാസ്തി, യുടെ. s. 1. A command, an order. ശാസനം,
ആജ്ഞ. 2. governing, ruling. അധികാരം. 3. pun-
ishment, reprimand. ശിക്ഷ.

[ 776 ]
ശാസ്തിയൻ, ന്റെ. s. A governor of twelve kingdoms
or provinces. പന്ത്രണ്ടു രാജ്യത്തെക്ക അധിപൻ.

ശാസ്ത്രകൃൽ, ത്തിന്റെ. s. 1. A Rishi, or sage. മുനി.
2. an author in general. ഗ്രന്ഥകൎത്താവ.

ശാസ്ത്രഗൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. The profundity of science.

ശാസ്ത്രജ്ഞൻ, ന്റെ. s. One acquainted with the Shá-
stras, skilled in the knowledge of law and religion espe-
cially, one skilled in arts and sciences. ശാസ്ത്രപരി
ചയമുള്ളവൻ.

ശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Scripture; science; art ; doctrine;
institutes of religion, law or letters; especially consider-
ed as of divine origin, or authority. Used singly, it
implies works of literature or science in general: and it
is therefore customarily connected with some other word
to limit its application, as the Védánta Shastras, or
treatises of philosophical theology; the Dharma Shástras,
books of law, &c. It is also applied to less important
branches of knowledge, as the Cávya Shastras, or poetical
works; Silpi Shástras, works on the mechanical arts; and
Cáma Shastras or erotic compositions. In the singular
number it is also used comprehensively to signify the
body of all that has been written on the subject, as Dhar-
ma Shástra, the institutes or codes of law. 2. a book in
general.

ശാസ്ത്രവിൽ, ത്തിന്റെ. s. One who understands or
is conversant with the scriptures, skilled in sacred science.
ശാസ്ത്രജ്ഞൻ.

ശാസ്ത്രവിദ്യ, യുടെ. s. Science of books, learning, li-
terature.

ശാസ്ത്രശാല, യുടെ. s. A college, a hall of learning.

ശാസ്ത്രാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A portion of the Shástras.

ശാസ്ത്രി, യുടെ. s. A Pundit, a teacher of sacred sciences,
an expounder of the law, a lawyer, a learned man, a
doctor, one skilled in arts and sciences.

ശാസ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Order, command, compulsion.
2. government, ruling. 3. punishment, reprimand. ശാ
സനം. adj. 1. To be regulated or ordained, to be en-
forced, to be provided for by any act of government or
judicature. 2. punishable, deserving punishment or re-
proof. ശാസ്യം ചെയ്യുന്നു, 1. To order, to command,
to compel. 2. to rule, to govern. 3. to punish, to re-
primand.

ശിക്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. The string or loop suspended
from either end of a pole to receive a burden. ഉറി.
2. the burden so carried. 3. the strings of a balance. തു
ലാസിന്റെ ചരട.

ശിക്യിതം, adj. Carried or suspended in a string or loop;
see the last. ഉറിയിൽ ചുമക്കപ്പെട്ട.

ശിഖണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The crest or lock of hair
left on the crown of the head at the time of tonsure. പി
റപ്പുമയിർ, കുടുമ. 2. a peacock's tail. മയിൽപീലി.

ശിഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. The tail of a peacock മ
യിൽ പീലി. 2. locks of hair left on the crown or the
sides of the head at the period of tonsure in children.
കുടുമ.

ശിഖണ്ഡി, യുടെ. s. 1. A peacock. മയിൽ. 2. the
son of Drupada.

ശിഖരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The peak or summit of a
mountain. കൊടുമുടി. 2. the top of a tree. 3. the point,
end, top in general. അഗ്രം. 4. horripilation. രൊമാ
ഞ്ചം. 5. the armpit. കക്ഷം. 6. the edge or point of
a sword. വാൾമുന.

ശിഖരി, യുടെ. s. 1. A mountain. പൎവതം. 2. a tree.
വൃക്ഷം. 3. the rough Achyranthes, Achyranthes aspe-
ra. വലിയകടലാടി.

ശിഖാ, യുടെ. s. 1. Point, top in general. അഗ്രം. 2.
a pyramid. 3. a crest. 4. a peacock's crest. മയിൽകുടു
മ. 5. a lock of hair on the crown of the head. കുടുമ.
6. a flame. ജ്വാല. 7. a ray of light. രശ്മി. 8. a radi-
cating branch. വിടുവെരുള്ളകൊമ്പ. 9. any branch.
കൊമ്പ. 10. chief, principal. പ്രധാനം.

ശിഖാലംബി, യുടെ. s. A wreath, a long necklace. മാല.

ശിഖാവളം, ത്തിന്റെ. s. A peacock. മയിൽ. adj.
Crested, pointed.

ശിഖാവാൻ, ന്റെ. s. 1. A name of AGNI or fire. അ
ഗ്നി. 2. the personified descending node. കെതു.

ശിഖാവൃദ്ധി, യുടെ. s. Usurious interest payable daily.

ശിഖി, യുടെ. s. 1. A peacock. മയിൽ. 2. fire. അഗ്നി.
3. a bull. കാള. 4. an arrow. അമ്പ. 5. a tree. വൃക്ഷം.
6. Cétu, the personified descending node, Cauda draconis.
കെതു.

ശിഖിഗ്രീവം, ത്തിന്റെ. s. Blue vitriol. മയുരഗ്രിവ
വൎണ്ണാജനം, തുരിശ.

ശിഖിപിഞ്ഛം, ത്തിന്റെ. s. A peacock's tail. മയിൽ
പീലി.

ശിഖിപിഞ്ഛശെഖരൻ, ന്റെ. s. A name of CRISHNA.
കൃഷ്ണൻ.

ശിഖിവാഹനൻ, ന്റെ. s. A name of Cárticéya or
Subrahmanya. സുബ്രഹ്മണ്യൻ.

ശിഗ്രു, വിന്റെ. s. 1. The muringa tree, Muringa gui-
landina and hyperanthera. മുരിങ്ങ. 2. a potherb in ge-
neral.

[ 777 ]
ശിഗ്രുജം, ത്തിന്റെ. s. The seed of the Muringa. മുരി
ങ്ങകുരു.

ശിഗ്രുപത്രം, ത്തിന്റെ. s. The leaves of the Muringa
used as a potherb. മുരിങ്ങയില.

ശിഗ്രുപല്ലവം, ത്തിന്റെ. s. The branches of the Mu-
ringa bearing new leaves.

ശിഗ്രുമൂലം, ത്തിന്റെ s. The pungent root of the
Muringa, Hyperanthera muringha. മുരിങ്ങവെർ.

ശിങ്ക, ിന്റെ. s. Chaff, shrivelled or blighted corn, grain,
&c.

ശിങ്കിളം, ത്തിന്റെ. s. 1. The country of Ceylon. 2. the
Cingalese language.

ശിങ്കി, യുടെ. s. A class of people, a Cingalese.

ശിങ്കികളി, യുടെ. s. A play or dance of foresters.

ശിഞ്ജനം. adj. Tinkling. കിലുങ്ങുന്ന.

ശിഞ്ജിതം, ത്തിന്റെ. s. The tinkling sound of silver
and other metallic ornaments, worn round the waist, arm
or ancles, &c. ആഭരണങ്ങളുടെ ശബ്ദം.

ശിഞ്ജിനീ, യുടെ. s. 1. A bow string. ഞാൺ. 2. me-
tallic rings worn round the toes, an ornament of the feet.
കാലാഴി.

ശിതദ്രു, വിന്റെ. s. The Satadru or Sutlej river.

ശിതം, &c. adj. 1. Pointed, sharpened, whetted. മൂൎച്ച
കൂട്ടിയ. 2. thin, emaciated, wasted, declined. മെലി
ഞ്ഞ. 3. weak, feeble. ക്ഷീണതയുള്ള.

ശിതി, യുടെ. s. 1. Black, the colour. കറുപ്പ. 2. white,
the colour. വെളുപ്പ. 3. the Bhojpatra or birch.

ശിതികണ്ഠൻ, ന്റെ. s A name of SIVA. ശിവൻ.

ശിതിസാരകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of ebony, Dios-
pyros glutinosa. പനിച്ചി.

ശിഥിലത, യുടെ. s. 1. Slackness, looseness, flaccidity.
അയവ. 2. languor, inertness, feebleness. ബലക്ഷ
യം. 3. meanness, vileness. നിസ്സാരം.

ശിഥിലം. adj. 1. Slack, loose, lax, flaccid, flabby. അ
യഞ്ഞ. 2. old, used, decayed. പഴകിയ. 3. languid,
inert, feeble. ബലക്ഷയമുള്ള. 4. mean, vile. നിസ്സാ
രമായുള്ള.

ശിപിവിഷ്ടൻ, ന്റെ. s. 1. A bald headed man. ക
ഷണ്ടിത്തലയൻ. 2. a man naturally void of pre-
puce. 3. a name of SIVA, ശിവൻ,

ശിഫ, യുടെ. s. 1. A fibrous root. 2. the root of the
water lily. താമരക്കിഴങ്ങ.

ശിഫം, ത്തിന്റെ. s. A branch with a root growing
from it. വിടുവെരുള്ളകൊമ്പ.

ശിഫാകന്ദം, ത്തിന്റെ. s. The root of the water lily.
താമരക്കിഴങ്ങ.

ശിബി, യുടെ. s. The name of a monarch.

ശിബിക, യുടെ. s. A palankeen, a litter. പല്ലക്ക.

ശിബിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A camp. പടകുടി. 2. a
royal camp or residence. രാജപാളയം. 3. a guard or
defence for soldiers. കാവൽ.

ശിംബ, യുടെ. s. A legume, a pod. ധാന്യപുട്ടിൽ.

ശിംശപ, യുടെ. s. The name of a red kind of timber
tree, Dalbergia Sisu. ഇരിവിള്ള.

ശിംശപം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Dalbergia Sisu.

ശിംശുമാരം, ത്തിന്റെ. s. A kind of sea elephant, the
sea horse. കടലാന.

ശിര, യുടെ. s. A vessel of the body, really or supposed
to be of a tubular form, as a nerve, tendon, or gut, &c.

ശിരഛെദനം, ത്തിന്റെ. s. Beheading, decapitation
ശിരഛെദനം ചെയ്യുന്നു, To behead, to decapitate.

ശിരജം, ത്തിന്റെ. s. The hair of the head. തലമുടി.

ശിരം, ത്തിന്റെ. s. The head. തല.

ശിരസ, ിന്റെ. s. 1. The head. തല. 2. the top of a
tree. വൃക്ഷത്തിന്റെ അഗ്രം. 3. the van of an army.
മുൻപട. 4. chief, principal, head. പ്രമാണി.

ശിരസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A helmet. 2. a cap, a tur-
ban, &c. തലപ്പാവ.

ശിരസ്ത്രാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A helmet. തലക്കൊ
രിക. 2. a cap, a turban, &c. തലപ്പാവ.

ശിരസ്തൊദം, ത്തിന്റെ. s. Diseased affection of the
head. ശിരൊരൊഗം.

ശിരസ്ഥ, യുടെ. s. The office of a Shirastadar.

ശിരസ്ഥദാർ, രുടെ. s. A revenue term, the head na-
tive officer of a Cutchery, Shirastadar.

ശിരസ്ഥൻ, ന്റെ. s. A chief, a leader; also a head
secretary, or head accountant, in native courts.

ശിരസ്യം, ത്തിന്റെ. s. Clean, unentangled hair.

ശിരി, യുടെ. s. 1. A sword. വാൾ. 2. an arrow. അമ്പ
3. a murderer, a killer. കൊല്ലുന്നവൻ.

ശിരീഷം, ത്തിന്റെ, s. A kind of tree, Mimosa Sirisla.
നെന്മെനിവാക മരം.

ശിരൊഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. An upstair house, a turret.
മാളിക.

ശിരൊധരം, ത്തിന്റെ. s. The neck. കഴുത്ത.

ശിരൊധി, യുടെ. s. The neck. കഴുത്ത.

ശിരൊമണി, യുടെ. s. A gem worn in the crest or on
the top of the head. മുടിമണി.

ശിരൊരത്നം, ത്തിന്റെ. s. A gem worn in the crest.
മുടിമണി.

ശിരൊരുൿ, ിന്റെ. s. Head-ache, pain or diseased affec-
tion of the head. തലകുത്ത, ശിരൊരൊഗം.

[ 778 ]
ശിരൊരുഹം, ത്തിന്റെ. s. The hair of the head. ത
ലമുടി.

ശിരൊരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. See ശിരൊരുൿ.

ശിരൊലംകാരം, ത്തിന്റെ. s. A chaplet tied on the
crown of the head, a head-dress.

ശിരൊവള്ളി, യുടെ. s. The crest or comb of the peacock.

ശിരൊവെഷ്ടനം, ത്തിന്റെ. s. A turban. തലപ്പാവ.

ശിരൊവെഷ്ടം, ന്റെ. s. 1. A turban. തലപ്പാവ. 2.
a cap, &c.

ശിരൊവെഷ്ടി, യുടെ. s. A cover for the head. തൊപ്പി.

ശിരൊസ്ഥി, യുടെ. s. The skull. തലയൊട.

ശില, യുടെ. s. 1. A stone, a rock. കല്ല. 2. a flat stone.
3. an image, a statue of stone.

ശിലം, ത്തിന്റെ. s. Gleaning ears of corn. കാലാപെ
റുക്കുക.

ശിലാജതു, വിന്റെ. s. 1. Bitumen, or rock-oil. ഭൂമി
തൈലം. 2. red chalk.

ശിലാജിൽ, ത്തിന്റെ. s. Bitumen.

ശിലാത്മജം, ത്തിന്റെ. s. Iron. ഇരിമ്പ.

ശിലാപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Storax or benzoin. കുന്തു
രുക്ക മരം.

ശിലാമയം, adj. Made of stone. കല്ലുകൊണ്ടു ചമച്ച.

ശിലാരസം, ത്തിന്റെ. s. Incense, benjamin or oliba-
num. കുനൂരുക്കം.

ശിലാലി, യുടെ. s. The name of a person who wrote
on the art of dancing.

ശിലീ, യുടെ. s. 1. The timber of a door frame. കട്ടിള.
2. a transverse beam, or a beam or stone placed across
the top of a post or pillar. 3. a small earth worm. ഞാ
ഞ്ഞൂൽ.

ശിലീന്ധ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mushroom. കൂൺ. 2.
the flower of the plantain tree. വാഴയുടെ പൂ.

ശിലീമുഖം, ത്തിന്റെ. s 1. A bee. വണ്ട. 2. an arrow.
അമ്പ.

ശിലെയം, ത്തിന്റെ. s. Storax or benzoin. കുന്തുരു
ക്കമരം, ചെലെയകം. adj. Like a stone or rock, as
hard as, &c. കല്ലുപൊലുള്ള.

ശിലൊച്ചയം, ത്തിന്റെ. s. A mountain. പൎവതം.

ശില്പകാരൻ, ന്റെ. s. An artizan, a mechanic.

ശില്പകാരിക, യുടെ. s. An independant female artizan.

ശില്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. An art, any manual or mechani-
cal art. 2. happiness, pleasure. സന്തൊഷം.

ശില്പവെല, യുടെ. s. The trade or profession of an
architect.

ശില്പശാല or ശില്പിശാല, യുടെ. s. A workshop, a
manufactory. പണിപ്പുര.

ശില്പശാരി, യുടെ. s. An artist, an artificer.

ശില്പി, യുടെ. s. An artist, an artificer, an artizan, an
architect, a mechanic. ശില്പാശാരി.

ശില്പിശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A work or treatise on
architecture and mechanical arts.

ശില്പിശാസ്ത്രി, യുടെ. s. An architect.

ശിവ, യുടെ. s. 1. The goddess DURGA or PÁRWATI. 2.
the Sami tree, Mimosa sumi. (Rox.) 3. yellow myrobalan,
Terminalia chebula. കടുക്കാ. 4. a jackall. കുറുക്കൻ.
5. emblic myrobalan. നെല്ലിക്കാ. 6. the mother of the
twenty-second Jaina. 7. bellows. തുരുത്തി. 8. a furnace.

ശിവകം, ത്തിന്റെ. s. A post to which cows and calves
are tied. കെട്ടുകുറ്റി.

ശിവങ്കരം, &c. adj. Prosperous, auspicious, conferring
happiness or good fortune. ശുഭകരം.

ശിവധാതു, വിന്റെ. s. The milk stone, opal or chal-
cedony. ഒരു വക കല്ല.

ശിവൻ, ന്റെ. s. The deity Siva, the most formidable
and perhaps the most popular of the Hindu triad, the
adoration of which he is the object is of a more gloomy
nature than that of the rest, and is the particular god of
the Tantricas, or followers of the books called Tantras.

ശിവപുരക്കൂർ, റിന്റെ. s. The worshippers of SIVA or
Saivas.

ശിവപുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The capital of SIVA. 2. a
temple dedicated to SIVA.

ശിവപുരാണം, ത്തിന്റെ. s. The name of one of the
18 Puránas.

ശിവപെരൂർ, രിന്റെ. s. A name of Trichoor.

ശിവപുരി, യുടെ. s. The city Benares. കാശി.

ശിവഭക്തൻ, ന്റെ. s. A worshipper, or votary of SIVA.

ശിവമതക്കാരൻ, ന്റെ. s. A worshipper of SIVA.

ശിവമതം, ത്തിന്റെ. s. The worship or sect of SIVA.

ശിവമല്ലി, യുടെ. s. The Æschyromine grandiflora. വെ
ളുത്ത എരിക്ക.

ശിവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Prosperity, happiness, pleasure.
സുഭാഗ്യം. 2. auspiciousness, well being. ശുഭം. 3. final
emancipation, eternal bliss. മുക്തി. 4. an auspicious
planetary conjunction. 5. one of the astronomical periods
termed Yógas. യൊഗങ്ങളിൽ ഒന്ന. 6. the phallic
emblem of SIVA. ശിവലിംഗം. 7. the penis. 8. water.
വെള്ള. 9. quicksilver. രസം. 10. borax. പൊങ്കാരം.
adj. Prosperous, happy, auspicious.

ശിവരാത്രി, യുടെ. s. The night preceding the new
moon in the month of February celebrated among the
Saivas by fasting and watching to the honor of SIVA.

[ 779 ]
ശിവലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The paradise of SIVA.

ശിവവിപ്രൻ, ന്റെ. s. A Saiva Brahman.

ശിവക്ഷെത്രം, ത്തിന്റെ. s. A temple of SIVA.

ശിവിക, യുടെ. s. A palankeen, a litter. പല്ലക്ക.

ശിശിരകാലം, ത്തിന്റെ. s. The cold season. മഞ്ഞു
ള്ള കാലം.

ശിശിരം, ത്തിന്റെ. s. Cold, the cold season. adj. Cold,
frigid, chilly, freezing. തണുപ്പുള്ള.

ശിശിരൎത്തു, വിന്റെ. s. The cold season. മഞ്ഞുകാലം.

ശിശു, വിന്റെ. s. 1. A child, an infant, a babe. 2.
the young of any animal, a calf, a pup, &c. 3. a pupil,
a scholar. 4. a boy under eight years of age. ബാലകൻ.

ശിശുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A porpoise. കൊഴുമീൻ. 2.
another fish resembling the porpoise. 3. a child, a young
animal. കുട്ടി.

ശിശുക്രന്ദീയം, ത്തിന്റെ. s. A book or work treating
of infantine or juvenile grievances.

ശിശുത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Infancy, childhood, the
period up to eight years of age. 2. boyhood, pupilage,
the period before sixteen.

ശിശുനായകത്വം, ത്തിന്റെ. s. The government of a
kingdom by a young prince during his minority.

ശിശുപാലൻ, ന്റെ. s. The sovereign of a country in
the central part of India or Chedi, opposed to CRISHNA
and slain by him: his death forms the subject of one of
the Hindu epic poems called Sisupála Badha, by MÁGHA.

ശിശുമാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The gangetic porpoise. 2.
a name or form of VISHNU. വിഷ്ണു.

ശിശ്നം, ത്തിന്റെ. s. The penis. ലിംഗം.

ശിശ്വിദാനം, &c. adj. 1. Innocent, virtuous. 2. guilty,
sinful, wicked.

ശിഷ്ടജനം, ത്തിന്റെ. s. Good people. adj. Good,
virtuous.

ശിഷ്ടൻ, ന്റെ. s. 1. A pious man. 2. an obedient,
docile person.

ശിഷ്ടം, &c. adj. 1. Obedient, docile. 2. ordered, com-
manded, disciplined, trained. 3. remaining, rest. s. Rest,
remainder, what is left.

ശിഷ്ടി, യുടെ. s. 1. An order or command. ആജ്ഞ.
2. ruling, commanding.

ശിഷ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To remain, to be left.

ശിഷ്ടിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The remainder, remnant, rest,
leavings. 2. balance, what is left, what remains over and
above.

ശിഷ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To leave, to spare,
to preserve.

ശിഷ്യത്വം, ത്തിന്റെ. s. Pupilage, the state of being a
scholar.

ശിഷ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A disciple, a catechumen, a
pupil, a scholar. 2. a servant, a boy.

ശിഷ്യപ്രവൃത്തി, യുടെ. s. The duty of a scholar, pupil,
&e.

ശിക്ഷ, യുടെ. s. 1. Discipline, instruction, learning,
study, acquisition of knowledge. അഭ്യാസം. 2. training.
3. punishment, correction, chastisement. 4. putting to
death. 5. modesty, good, well. 6. one of the six Védángas
or sciences attached to the Vedas, the proper pronun-
ciation of the vocal sounds which occur in them as ex-
plained by Pánini. ശിക്ഷകഴിക്കുന്നു, To punish, to
chastise, to flog, to beat.

ശിക്ഷയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be prepared.

ശിക്ഷയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To prepare, to
mend. 2. to clean, to make smart. Also ശിക്ഷ വരു
ത്തുന്നു.

ശിക്ഷാരക്ഷ, യുടെ. s. Punishment, and protection,
the prerogatives of a king, lord, &c.

ശിക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To exercise, to
discipline, to teach, to instruct, to train. 2. to chastise,
to castigate, to punish, to correct. 3. to kill. ശിക്ഷി
ച്ചുകളയുന്നു, To punish, to put to death.

ശിക്ഷിതൻ, ന്റെ. s. 1. A skilful, clever, conversant
person, a learned man. വിദഗ്ദ്ധൻ. 2. a man who has
been punished.

ശിക്ഷിതം, &c. adj. 1. Skilful, clever, conversant. 2.
modest, diffident. 3. tamed, trained (as an animal.) 4.
docile. 5. studied, learned. 6. punished, chastised.

ശിക്ഷിതാ, വിന്റെ. s. 1. An instructor, a teacher.
2. a trainer. അഭ്യസിപ്പിക്കുന്നവൻ.

ശീകരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Thin rain, or rain driven by
wind. ചാറൽമഴ. 2. a drop of water. വെള്ളത്തുള്ളി.

ശീഘ്രഗതി, യുടെ. s. Going quick or expeditiously.

ശീഘ്രഗാമി, യുടെ. s. A quick or expiditious walker.
വെഗത്തിൽ നടക്കുന്നവൻ.

ശീഘ്രത, യുടെ. s. Speed, velocity, expedition, quickness.

ശീഘ്രം, ത്തിന്റെ. s. Speed, velocity, expedition, dili-
gence, promptitude, haste. adj. Quick, speedy. adv.
Quickly, speedily, swiftly.

ശീട്ട, ിന്റെ. s. A note, a bill, a chit or note of hand, a
small letter.

ശീതകൻ, ന്റെ. c. 1. A lazy man, one who is dilatory
or dull, cold, apathetic. asunt. 2. one devoid of care
or anxiety.

[ 780 ]
ശീതകം, ത്തിന്റെ. s. Cold weather or the cold season,
winter.

ശീതജം. adj. Produced in the cold season. തണുപ്പു
കാലത്ത ഉണ്ടായ.

ഗീതജ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Ague fever.

ശീതഭീരു, വിന്റെ. s. Arabian jasmine, Jasminum
Zambac. മുല്ല.

ശീതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cold, coldness, chilliness. തണു
പ്പ. 2. water. വെള്ളം. 3. cold weather, the dewy or
cold season. മഞ്ഞ കാലം. 4; a small tree, Cordia myxa.
നറുവരി. 5. the sandal tree. adj. 1. Cold, chilly, frigid.
തണുപ്പള്ള. 2. idle, lazy. മടിയുള്ള. 3. cold, dull,
apathetic, stupid, മൂഢതയുള്ള. 4. decocted, boiled.

ശീതരശ്മി, യുടെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

ശീതശിവം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of resin, Storax
bezoin. കുന്തുരുക്കം. 2. rock salt. ഇന്തുപ്പ. 3. a kind
of fennel, Anethum soma. 4. a fragrant wood from which
a perfume is prepared. ചെലെയകം.

ശീതളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Coldness, cold. തണുപ്പ. 2.
green vitriol. 3. storax. 4. sandal. 5. white sandal. വെ
ഞ്ചന്ദനം. 6. a lotus. താമര. 7. a pearl. മുത്ത. 8. the
root of the Andropogon muricatum. രാമച്ചം. 9. a plant,
Marsalea quadrifolia. 10. the moon. ചന്ദ്രൻ. 11. the
smooth-leaved Myxa, Cordia myxa. നറുവരി. 12. crude
camphor. കൎപ്പൂരം. 13. the Champaca tree, Michelia
champaca. ചെമ്പകം.

ശീതാംഗൻ, ന്റെ. s. A species of paralysis.

ശീതാംശു, വിന്റെ. s. 1. Camphor. കൎപ്പൂരം. 2. the
moon. ചന്ദ്രൻ.

ശീതാലു. adj. 1. Cold, shivering, shrinking from cold.
കുളിരുള്ള. 2. lazy, idle. മടിയുള്ള.

ശീതി, യുടെ. s. A barber. ക്ഷൌരക്കാരൻ.

ശീധു, വിന്റെ. s. Run, distilled from molasses.

ശീമ, യുടെ. s. A district, a country, a kingdom : by
adopted use, and without any word prefixed, it denotes
Europe.

ശീൎണം, &c. adj. 1. Thin, small, slender. ലൊലമായു
ള്ള. 2. wasted, decayed, withered. ശുഷ്കിച്ച.

ശീൎഷകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A helmet. തലക്കൊരിക.
2. the skull. തലയൊട. 3. judgment, award, sentence,
the fruit or result of judicial investigation. തീൎപ്പ.

ശീൎഷഛെദ്യൻ, ന്റെ. s. One who merits death by
decapitation. തലവെട്ടി കൊല്ലപ്പെടെണ്ടുന്നവൻ.

ശീൎഷണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A helmet. തലക്കൊരിക.
2. clean and unentangled hair.

ശീൎഷം, ത്തിന്റെ. s. The lead. തല.

ശീല, യുടെ. s. 1. Cloth in general. 2. the small piece
of cloth concealing the privities of men.

ശീലക്കെട, ിന്റെ. s. 1. Ill-nature, bad disposition, mis-
conduct, ill-behaviour. 2, want of practice, inexperience,
inexpertness.

ശീലഗുണം, ത്തിന്റെ. s. Good conduct, good be-
haviour.

ശീലത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Cloth of various kinds.

ശീലദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Misconduct, ill-behaviour,
evil disposition. adj. Unfortunate.

ശീലപ്പെൻ, നിന്റെ. s. A body louse.

ശീലഭെദം, ത്തിന്റെ. s. Difference or change of con-
duct.

ശീലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Temper, disposition, habit, nature,
quality, property. 2. good conduct, steady observance of
morals. 3. experience, practice, use. 4. aptness.

ശീലവാൻ, ന്റെ. s. A person of a good or amiable dis-
position.

ശീലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To accustom one's-self
to a thing, to practice, to learn, to become acquainted
with, to exercise (as the memory.)

ശീലിതം, &c. adj. Skilled, learned, conversant, exer-
cised. ശീലിക്കപ്പെട്ട.

ശീലിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To teach, to train,
to accustom another to any thing.

ശീല`, ലിന്റെ. s. A stanza.

ശുകതരുണി, യുടെ. s. A female parrot.

ശുകനാസം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Big-
nonia Indica, the flowers being compared to a parrot's
beak. പലകപ്പയ്യാനി.

ശുകൻ, ന്റെ. s. The son of VYÁSA, the author and nar-
rator of the Bhagavat, the minister of Rávana.

ശുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A parrot. കിളി. 2. the Sirisha
tree. 3. a plant. 4. a drug and perfume. 5. cloth, clothes.
വസ്ത്രം. 6. the ends or hem of a cloth. വസ്ത്രത്തി
ന്റെ കര. 7. a turban, a helmet. തലപ്പാവ. 8. a
tree, Bignonia Indica.

ശുൿ, ിന്റെ. s. 1. Sorrow, grief, distress, regret. ദുഃഖം
2. calamity, affliction.

ശുക്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sour gruel. 2. vinegar, acid or
any acid preparation. കാടി, പുളിപ്പ. 3. harshness. ച
വൎപ്പ. adj. 1. Sour, പുളിയുള്ള. 2. pure, clean. ശുചി
യുള്ള. 3. harsh, hard. പാരുഷ്യം.

ശുക്തി, യുടെ. s. 1. A pearl oyster. മുത്തുച്ചിപ്പി. 2.
a conch. 3. a small shell. 4. a cockle.

ശുക്തിക, യുടെ. s. A pearl oyster. മുത്തുച്ചിപ്പി.

[ 781 ]
ശുക്തിജം, ത്തിന്റെ. s. A pearl. മുത്ത.

ശുക്തിമാൻ, ന്റെ. s. One of the seven principal
mountains or mountainous ranges of India.

ശുക്രക്കണ്ണ, ിന്റെ. s. A squint-eye.

ശുക്രക്കണ്ണൻ, ന്റെ. s. A squint-eyed man.

ശുക്രക്കണ്ണി, യുടെ. s. A spuint-eyed woman.

ശുക്രൻ, ന്റെ. s. 1. The planet Venus, or its regent,
the son of Bhrigu and preceptor of the Daityas or Titans.
2. the name of a month, Jyéshťha, (April-May). 3. a
name of fire. അഗ്നി.

ശുക്രം, ത്തിന്റെ. s. Semen virile. 2. a morbid af-
fection of the iris, change of colour, ulceration, &c. ac-
companied with imperfect vision.

ശുക്രവാരം, ന്റെ. s. Friday. വെള്ളിയാഴ്ച.

ശുക്രശിഷ്യൻ, ന്റെ. s. A demon, a titan, a powerful
being opposed to the gods. അസുരൻ.

ശുക്ല, യുടെ. s.1. Clayed or candied sugar. ഉണ്ടശൎക്ക
ര, പഞ്ചസാര. 2. a name of SARASWATI. സരസ്വ
തി. 3. the third year in the Hindu cycle of sixty. 4. a
plant or white orris root. വെളുത്ത വയമ്പ.

ശുക്ലപതനം, ത്തിന്റെ. s. The voluntary discharge
of semen.

ശുക്ലപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The bright lunar fortnight,
or the first 15 days from new to full moon. വെളുത്ത
പക്ഷം.

ശുക്ലപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. A white species of ama-
ranth, Gomphrœna globosa. വെളുത്ത വാടാമല്ലിക.
2. a species of jasmine, Jasminum pudescens.

ശുക്ലം, ത്തിന്റെ. s. 1. White, the colour. വെളുപ്പ.
2. one of the astronomical Yógas. 3. a disease of the
cornea, opacity, albugo. 4. silver. വെള്ളി. 5. semen
virile. ബീജം. adj. White, of a white colour. വെ
ളുത്ത. ശുക്ലം പുറപ്പെടുന്നു, Dark
fleshy spots to form on the cornea of the eye.

ശുക്ലവൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. The colour white. വെളുപ്പ.

ശുക്ലസ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Gonorrhea.

ശുക്ലക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. A disease.

ശുക്ലാംബരം, ത്തിന്റെ. s. White cloth, or white
raiment. വെളുത്ത വസ്ത്രം.

ശുചി, യുടെ. s. 1. Purification, mental or corporeal
purity. ശുദ്ധി. 2. the colour white, whiteness. വെളു
പ്പ. 3. a name of fire. അഗ്നി. 4. mental purity, virtue.
goodness. 5. accuracy, correctness. 6. the passion or
sentiment of love. ശൃംഗാരരസം. 7. the month
A'shadha. 8. a faithful and tried minister and friend.
adj. 1. Pure, pious, free from passion or vice. 2. white.

3. clean, cleansed, purified. 4. correct, free from fault or
error. 5. delicate, nice, elegant.

ശുചികരം, ത്തിന്റെ. s. Purification by ablution, &c.
purgation. adj. Purifying, purgative.

ശുചികരസ്ഥശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A place of pu-
rification. 2. purgatory, an adopted phrase.

ശുചീകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To purify, to make
pure. ശുദ്ധമാക്കുന്നു.

ശുണ്ഠി, യുടെ. s. 1. Dry ginger. ചുക്ക. 2. anger, pee-
vishness. കൊപം.

ശുണ്ഠിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A very angry passionate
person. കൊപി. 2. a peevish, irritable, petulent fellow.

ശുണ്ഡ, യുടെ. s. 1. A tavern. മദ്യം വില്ക്കുന്ന സ്ഥലം.
2. spirituous liquor. മദ്യം. 3. an animal called the water
elephant, the hippopotamus perhaps. 4. an elephant's
proboscis or trunk. തുമ്പിക്കൈ. 5. the exudation from
an elephant's temples.

ശുണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. An elephant's trunk or pro-
boscis. തുമ്പിക്കൈ. 2. dust, powder.

ശുദ്ധകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A sacrament, a holy rite.

ശുദ്ധജലം, ത്തിന്റെ. s. Pure or clean water. നല്ല
വെള്ളം.

ശുദ്ധത, യുടെ. s. 1. Holiness, purity. 2. simpleness,
foolishness, want of wisdom, indiscretion.

ശുദ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. A holy, innocent man. 2. a
simpleton.

ശുദ്ധബുദ്ധി, യുടെ. s. Simplicity.

ശുദ്ധഭൂമി, യുടെ. s. Clear ground, sacred ground.

ശുദ്ധഭൊഷ്ക, ിന്റെ. s. An utter falsehood.

ശുദ്ധമനസ്സ, ിന്റെ. s. A pure mind.

ശുദ്ധമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be or become
clean, pure, clean. 2. to be holy.

ശുദ്ധമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To cleanse, to
purify, to clear. 2. to sanctify, to make holy, to hallow.

ശുദ്ധം, &c. adj. 1. Holy, pure, purified, clean, cleansed.
2. faultless, correct. 3. entire, complete, perfect, unmin-
gled, simple, innocent. 4. white. 5. silly, not wise. adv.
Entirely, completely, wholly, perfectly.

ശുദ്ധവൃത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Approved occupation.
2. work well or completely done.

ശുദ്ധശൂന്യം, ത്തിന്റെ. s. Utter destruction. ശുദ്ധ
ശൂന്യമാക്കുന്നു, To destroy or annihilate completely.

ശുദ്ധാനുമാനം, ത്തിന്റെ. s. A figure of rhetoric.

ശുദ്ധാന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A seraglio, a Haram. 2.
the private or women's appartments in the palace of a
prince. 3. the king's wife or concubine.

[ 782 ]
ശുദ്ധി, യുടെ. s. 1. Holiness, purity, purification. 2.
cleanness, cleansing, cleaning. 3. correction, correctness.
4. evacuation of the bowels. ശുദ്ധിചെയ്യുന്നു, ശുദ്ധി
വരുത്തുന്നു, To cleanse, to clean, to purify.

ശുദ്ധികരം, adj. Cleansing, purifying.

ശുദ്ധിമൽ. adj. Holy, pious.

ശുദ്ധിമാൻ, ന്റെ. s. A holy or pious person, a saint.
ശുദ്ധമുള്ളവൻ.

ശുദ്ധീകരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sanctification, purifi-
cation, holiness, sanctity. 2. the purifying influence, the
medium or author of obtaining moral purity.

ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To sanctify, to
make holy, to consecrate. 2. to purify, to cleanse.

ശുദ്ധൊദനൻ, ന്റെ. s. A proper name.

ശുദ്ധൊദം, ത്തിന്റെ. s. Pure or clean water. ശുദ്ധ
ജലം.

ശുനകൻ, ന്റെ. s. A dog. നാ.

ശുനാസീരൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ശുനീ, യുടെ. s. A bitch. പെൻപട്ടി.

ശുഭകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. An auspicious ceremony.

ശുഭകൃത്ത, ിന്റെ. s. The thirty-sixth year in the Hindu
cycle of sixty.

ശുഭഗതി, യുടെ. s. Bliss, beatitude, glory.

ശുഭഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. An auspicious planet, as Mars,
Jupiter and Venus.

ശുഭദന്തീ, യുടെ. s. 1. The female elephant of the N. W.
quarter. 2. a woman with beautiful teeth.

ശുഭദിനം, ത്തിന്റെ. s. A holy or festival day, a good,
happy, auspicious or propitious day.

ശുഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Welfare, happiness, good, good
fortune, auspiciousness, prosperity. 2. any auspicious
ceremony. 3. one of the astronomical Yógas. 4. a vale-
dictory expression, farewell, &c. adj. 1. Happy, well,
right, fortunate, auspicious, prosperous. 2. handsome,
beautiful. 3. splendid, shining. ശുഭകാൎയ്യം, A good or
happy thing. adj. Happily, prosperously.

ശുഭംയു, വിന്റെ. s. A happy, fortunate, prosperous
person. അഭ്യുദയയുക്തൻ.

ശുഭവാക്ക, ിന്റെ. s. 1. A valediction, a kind salutation.
2. a kind word or expression.

ശുഭസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. An auspicious position of
a planet.

ശുഭാത്മിക, യുടെ. s. A valediction, a kind salutation.

ശുഭാമ്പിതം, &c. adj. Happy, prosperous, fortunate.

ശുഭാവഹം, &c, adj. Happy, prosperous, fortunate.

ശുഭാശുഭം, ത്തിന്റെ. s. Good and evil; better and worse.

ശുഭ്രത, യുടെ. s. 1. Whiteness. വെളുപ്പ. 2. purity,
pureness. നിൎമ്മലത.

ശുഭ്രദന്തി, യുടെ. s. 1. The female elephant of the N.W.
quarter. 2. a woman with white teeth.

ശുഭ്രൻ, ന്റെ. s. 1. A person of dignity, consequence.
തെജസ്വി. 2. a man of splendour or celebrity.

ശുഭ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. White, the colour. വെളുപ്പ
2. purity, cleanness. ശുദ്ധി. 3. sandal. ചന്ദനം. 4.
talc. അഭ്രം. 5. silver. വെള്ളീ. adj. 1. White. 2. pure,
clean. 3. shining.

ശുഭ്രവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A white or clean cloth. വെ
ളുത്ത വസ്ത്രം.

ശുഭ്രാംശു, വിന്റെ. s. 1. The moon, from her white
rays. ചന്ദ്രൻ. 2. camphor. കൎപ്പൂരം.

ശുംഭത്ത. adj. 1. Shining, splendid. ശൊഭയുള്ള. 2.
beautiful, handsome. കൗതുകമുള്ള.

ശുല്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Toll, duty, customs or taxes
levied at ferries or passes. ചുങ്കം. 2. a present made
by the bridegroom to the bride at the time of bringing
her home to his family. 3. money given to the parents
of the bride. 4. money given at the purchase of any thing
to ratify the bargain. 5. the profits of household labour,
employment of domestic utensils, care of milch cattle,
preservation of ornaments, superintendance of servants,
&c. when considered as the perquisite of the wife and
her own legal property.

ശുല്ബഭസ്മം, ത്തിന്റെ. s. A powdered preparation of
copper. ചെമ്പുഭസ്മം.

ശുല്ബം, ത്തിന്റെ. s. 1. Copper. ചെമ്പ. 2. a rope, a
cord, a string. കയറ. 3. a sacrificial observance. 4.
institute, law.

ശുശ്രൂഷ, യുടെ. s. Service, serving, ministry, minis-
tering. ശുശ്രൂഷ ചെയ്യുന്നു, To serve, to minister to.

ശുശ്രൂഷക്കാരൻ, ന്റെ. s. A servant, a minister.

ശുശ്രൂഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To serve, to mi-
nister to.

ശുഷി, യുടെ. s. 1. A hole, a chasm. 2. drying. ഉണ
ക്കം. 3. the hollow or groove in the fang of a snake.
ശുഷിയിടുന്നു, To make a hole.

ശുഷിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole, a vacuity, a chasm.
2. a wind instrument. adj. Perforated, bored, pierced,
full of holes or spaces.

ശുഷ്കകാഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. Dried firewood, fuel. ഉ
ണക്കവിറക.

ശുഷ്കതരു, വിന്റെ. s. A tree that is dried up.

ശുഷ്കദരിദ്രൻ, ന്റെ. s. A miserably poor man.

[ 783 ]
ശുഷ്കപത്രം, ത്തിന്റെ. s. A dry leaf. ഉണക്കില,
കരികില.

ശുഷ്കമാംസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dry flesh. ഉണക്കിറ
ച്ചി. 2. dried meat.

ശുഷ്കം, adj. Dry, dried. ഉണങ്ങിയ.

ശുഷ്കവ്രണം, ത്തിന്റെ. s. A scar, a sicatrised sore.
ഉണങ്ങിയ വ്രണം.

ശുഷ്കാന്തി, യുടെ. s. Diligence, strenuous effort; endea-
vour, zeal, attention.

ശുഷ്കാന്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A diligent, strenuous,
zealous person.

ശുഷ്കാന്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be diligent, to
use effort, to be intent on, to be zealous.

ശുഷ്കാന്തിപ്പെടുത്തുന്നു, ട്ടു, പ്പാൻ. 2. m. See the last.

ശുഷ്കാന്തിപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To stir up,
to encite, to urge forward, to encourage, to stimulate.

ശ്രൂഷ്കിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To grow thin, lean.
മെലിയുന്നു. 2. to dry, to wither. ഉണക്കുന്നു.

ശുഷ്മലൻ, ന്റെ. s. A man of a lecherous disposition.

ശുഷ്മാ, വിന്റെ. s. 1. Fire. അഗ്നി. 2. light, lustre.
ശൊഭ. 3. ability, strength, power, prowess. ബലം.

ശൂകകം, ത്തിന്റെ. s. Barley, or a bearded kind of
wheat resembling it. യവം , ഒകുള്ള ധാന്യം.

ശൂകകീടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A caterpillar. പുഴു. 2. a
scorpion. തെൾ.

ശൂകധാന്യം, ത്തിന്റെ. s. Barley or any bearded corn
resembling it. ഒകുള്ള ധാന്യം.

ശൂകം , ത്തിന്റെ. s. 1. The awn or beard of barley or
paddy. നെല്ലിന്റെ ഒക. 2. compassion, clemency, ten-
derness. കരുണ.

ശൂകരം, ത്തിന്റെ. s. A hog. പന്നി.

ശൂകശിംബി, യുടെ. s. Cowhage, Carpopogon or doil-
chos pruriens. നായ്ക്കുരണ.

ശൂദ്ര, യുടെ. s. A woman of the Súdra tribe. ശൂദ്രസ്ത്രീ.

ശ്രദ്രധൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. The duty of the Súdra tribe,
the service of the other three.

ശൂദ്രൻ, ന്റെ. s. A Súdra, a man of the fourth or
servile tribe, said to have sprung from the feet of BRAH
/MA. അടിജൻ.

ശൂദ്രി, യുടെ. s. A woman of the Súdra tribe, or the
wife of a Súdra. ശൂദ്രസ്ത്രീ.

ശൂന്യഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. An empty or desolate
house, one long shut up and neglected. ഒഴിഞ്ഞിരിക്കു
ന്ന ഭവനം.

ശൂന്യപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. A desert, a waste coun-
try, an uninhabited place.

ശൂന്യമന്ദിരം, ത്തിന്റെ. s. A desolate house, a ruined
town, &c. നശിച്ചദിക്ക.

ശൂന്യമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be destroyed, to
be annihilated, to be or lie waste.

ശൂന്യമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make void, to
reduce to nothing, to annihilate, to destroy. നശിപ്പി
ക്കുന്നു.

ശൂന്യമായിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To be void,
to be or lie waste.

ശൂന്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Emptiness, nothingness, no-
thing. 2. a vacuum, a waste. 3. desolation, destruction,
4. sky, other. 5. a dot, a spot. 6. a cypher. 7. enchant-
ment, sorcery, magic, witchery, witchcraft. adj. 1.
Empty, void, blank, vacant. 2. lonely, desert, waste, un-
inhabitated.

ശൂന്യവാദി, യുടെ. s. A Sangata, a sceptic, an atheist,
one of a class said to have risen out of the followers of
Sancarácharya ; they deny the immortality of the soul,
the existence of any God or spiritual being, and appear to
have a great resemblance to the Cartesians, to whom they
were a few centuries anterior in origin. നാസ്തികൻ.

ശൂന്യാവാസം, ത്തിന്റെ. s. A lonely or desert abode.

ശൂര, യുടെ. s. A valiant or brave woman.

ശൂരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. An esculent root, Arum
campanulatum. (Rox.) 2. the name of a tree, Bignonia
Indica. പലകപ്പയാനി.

ശൂരത, യുടെ. s. Courage, prowess, heroism, bravery,
valour, valiantness.

ശൂരൻ, ന്റെ. s. 1. A hero, a valiant or brave man.
ശൌൎയ്യവാൻ. 2. the proper name of a giant. 3. a lion.
4. a boar.

ശൂൎപ്പകൻ, ന്റെ. s. A demon, the enemy of CÁMA-
DÉVA.

ശൂൎപ്പകാരാതി, യുടെ. s. A name of Cáma or Cupid.
കാമദെവൻ.

ശൂൎപ്പക്രിയ, യുടെ. s. The act of winnowing corn.

ശൂൎപ്പനഖ, യുടെ. s. The sister of the Daitya Rávana,
whose nails are said to have been as large as a win-
nowing basket. രാവണന്റെ സൊദരി.

ശൂൎപ്പം, ത്തിന്റെ. s. A winnowing basket.

ശൂൎമ്മി, യുടെ. s. 1. An iron image. 2. an anvil.

ശൂല, യുടെ. s. A disease, as colic, &c. 2. an instru-
ment used for putting criminals to death, an impaling
stake.

ശൂലനൊവ, ിന്റെ. s. A sharp pain in the belly, as
colic, &c.

[ 784 ]
ശൂലപാണി, യുടെ. s. A name of SIVA whose weapon
is a trident. ശിവൻ.

ശൂലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sharp pain in general, or
especially in the belly, as colic, &c. 2. a weapon, especi-
ally a trident, a pike, a dart. 3. the spear on the top of
a banner or ensign. കൊടിക്കുന്തം. 4. an astronomical
Yóga. യൊഗം. 5. an iron pin or spit. 6. an impaling
stake, or instrument used for putting criminals to death.
കഴു

ശൂലരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. A disease, as colic, &c.

ശൂലരൊഗി, യുടെ. s. A person afflicted with the
above disease.

ശൂലാകൃതം. adj. Roasted on a spit, (as meat.) ഇരു
മ്പുകൊലിന്മെൽ കൊൎത്ത ചുട്ടത.

ശൂലായുധം, ത്തിന്റെ. s. A trident.

ശൂലാരൊപണം, ത്തിന്റെ. s. See the next.

ശൂലാരൊഹണം, ത്തിന്റെ. s. Impaling, impalement.
കഴുവെറ്റുക.

ശൂലി, യുടെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ. 2.
CÁMADÉVA.

ശൂല്കാരം, ത്തിന്റെ. s. Hissing.

ശൂല്യം, &c. adj. 1. Roasted on a spit. കൊലിന്മെൽ
കൊൎത്ത ചുട്ടത. 2. deserving impalement. കഴുവിന
യൊഗ്യമായുള്ള.

ശൃഗാലൻ, ന്റെ. s. 1. A jackall. നരി. 2. a coward.
a poltroon. 3. a rogue, a cheat. വഞ്ചകൻ. 4. an ill-na-
tured or harsh speaking man. ദുൎഭാഷകൻ.

ശൃഗാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A jackall. നരി. 2. the
name of a demon.

ശൃംഖല, യുടെ. s. 1. A belt or chain worn round a
man's body. പുരുഷന്റെ ഉടഞാൺ. 2. a chain or
fetter in general. ചങ്ങല. 3. a chain for confining an
elephant. ആനച്ചങ്ങല.

ശൃംഖലകം, ത്തിന്റെ. s. A young camel with wooden
rings or clogs on its feet. ഒട്ടകകുട്ടി.

ശൃംഖലിതം, &c. adj. Bound, chained, fettered, captive.
ചങ്ങലകൊണ്ട ബന്ധിക്കപ്പെട്ട.

ശൃംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. The horn of any animal. കൊ
മ്പ. 2. a horn or trumpet. കുഴൽ. 3. a mark, a sign.
അടയാളം. 4. the top of a mountain. കൊടുമുടി. 5. a
syringe. വസ്തി. 6. sovereignty. പ്രഭുത്വം. 7. dignity,
elevation ശ്രെഷ്ഠത.

ശൃംഗാടകം, ത്തിന്റെ. s. A place where four roads or
streets meet. നാല്കവലവഴി.

ശൃംഗാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The passion or sentiment of
love, as an object of poetical description, or dramatic re-

presentation. 2. ornament, decoration, embellishment.
അലങ്കാരം. 3. beauty. സൌന്ദൎയ്യം. 4. coition, co-
pulation. 5. marks made with red lead on an elephant's
head and trunk by way of ornament. 6. cloves. 7. fra-
grant powder for the dress or person.

ശൃംഗാരയൊനി, യുടെ. s. The Indian Cupid or CÁ
MA. കാമൻ.

ശൃംഗാരരസം, ത്തിന്റെ. s. The sentiment of love,
happy or successful love.

ശൃംഗാരവെഷം, ത്തിന്റെ. s. Decoration, embellish-
ment.

ശൃംഗാരി, യുടെ. s. 1. An empassioned lover. 2. dress,
decoration. 3. an elephant. ആന.

ശൃംഗാരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To adorn, to decorate.

ശൃംഗി, യുടെ. s. 1. A medicinal plant. ഇടവകം. 2. a
mountain. പൎവതം. 3. a tree. വൃക്ഷം. 4. an elephant.
ആന. 5. any horned animal. കൊമ്പുള്ള മൃഗം. 6. a
medicinal tree. അതിവിടയം. 7. a sort of sheat fish.
പെരുന്തലമീൻ.

ശൃംഗിണി, യുടെ. s. A cow of a good breed. നല്ല വ
ക പശു.

ശൃംഗിവെരം, ത്തിന്റെ. s. Dry ginger, ചുക്ക.

ശൃംഗിവെഷ്ടനം, ത്തിന്റെ. s. Dill seed, a sort of
fennel, Anethum graveolens or sova. ശതകുപ്പ.

ശൃഗികനകം, ത്തിന്റെ. s. Gold for ornaments.

ശൃതജലം, ത്തിന്റെ. s. Boiled water. വെന്ത വെ
ള്ളം.

ശൃതം. adj. Boiled, (water, milk, ghee, &c.) വെന്ത.
s. Decoction. കഷായം.

ശൃതാംഭസ`, ിന്റെ. s. Decoction. കഷായം.

ശെഖരമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To collect, to bring
things properly together, to provide.

ശെഖരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A garland of flowers, &c.
worn on the crown of the head, a chaplet. ശിരൊല
ങ്കാരം. 2. a crest or crown. മുടി. 3. an assemblage, an
assembly or gathering together. 4. preparation. 5. col-
lection. 6. side, party.

ശെഖരികം, ത്തിന്റെ. s. The rough Achyranthes,
Achyranthes aspera. വലിയ കടലാടി.

ശെഖരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To collect things
or persons together, to assemble. 2. to heap or pile up.
3. to prepare or make ready, to provide.

ശെഖരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Preparing, bringing together.
2. collection, heap.

ശെഖരിപ്പമുതല്പിടി, യുടെ. s. A Government trea-
surer.

[ 785 ]
ശെതം, &c. adj. White. വെളുത്ത.

ശെഫസ`, ിന്റെ. s. The penis. ലിംഗം. also ശെ
പം, ശെഫം.

ശെഫാലിക, യുടെ. s. A flower, Nyctanthes arbor-
tristis.

ശെമുഷി, യുടെ. s. Intellect, understanding, ബുദ്ധി.

ശെലു, വിന്റെ. s. The name of a small tree, Cordia
myxa. നറുവരി.

ശെവധി, യുടെ. s, A treasure or Nidhhi as belonging
to CUBERA the god of wealth. നിധി.

ശെഷക്കാരൻ, ന്റെ. s. A survivor, a relative.

ശെഷക്കാരി, യുടെ. s. A female relative.

ശെഷക്കാർ, രുടെ. s. plu. Survivors.

ശെഷക്രിയ, യുടെ. s. Funeral rites or ceremonies.

ശെഷൻ, ന്റെ. s. The king or chief of the serpent
race, as a large snake with a thousand heads considered
at once the couch and canopy of VISHNU, and the up-
holder of the world which rests on one of his heads. അ
നന്തൻ. 2. a name of BALADÉVA. ബലഭദ്രൻ.

ശെഷം. part. & postpos. After, after that, afterwards,
moreover.

ശെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. The remainder, what remains
as in division in arithmetic, 44 divided by 8 the quoti-
ent is 5 and the remainder 4. 2. leavings, the rest, ba-
lance, residence. 3. what is left, omitted or rejected.

ശെഷി, യുടെ. s. 1. Ability, power, capability. പ്രാ
പ്തി. 2. use, subjection.

ശെഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To remain, to be
left. 2. to survive. ശെഷിച്ചിരിക്കുന്നു, To survive.

ശെഷിപ്പ, ിന്റെ. s. The remainder, remnant, rest,
leavings, balance, what is left, what remains over and
above.

ശെഷിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To leave, to suffer
to remain, to spare, to preserve.

ശെഷിയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be able to be
capable of, to be adequate to.

ശൈഖരികം, ത്തിന്റെ. s. The name of a plant,
Achyranthes aspera. വലിയകടലാടി.

ശൈഖരിണം, ത്തിന്റെ. s. A mountain. പൎവ്വതം.

ശൈത്യം. adj. Cold, fresh. s. A cold. തണുപ്പ.

ശൈഥില്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Looseness, laxity, flaccidi
ty, flabbiness. 2. langour, inertness, feebleness, 3. liberty

ശൈനകൻ, ന്റെ. യുടെ. s. A proper name.

ശൈബ്യ, യുടെ. s. One of the wives of CRISHNA. കൃ
ഷ്ണന്റെ ഭാൎയ്യമാരിൽ ഒരുത്തി.

ശൈലകന്യ, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

ശൈലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fragrant grass which
grows on the hills. മലയിരുവെലി. 2. storax or ben-
zoin.

ശൈലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mountain. പൎവതം. 2.
storax. 3. bitumen, adj. 1. Mountainous, mountaineer,
&c. 2. stony, rocky.

ശൈലനന്ദിനി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാ
ൎവതി.

ശൈലവാസി, യുടെ. s. 1. A mountaineer, a savage,
a barbarian. 2. a lion, a tiger, &c. സിംഹം, ഇത്യാദി.

ശൈലാടൻ, ന്റെ. s. 1. A lion. സിംഹം. 2. a moun-
taineer, a savage, a barbarian.

ശൈലാധിവാസൻ, ന്റെ. 3. A mountaineer, a sa-
vage, a barbarian

ശൈലാലയൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശൈലാലി, യുടെ. s. An actor, a dancer, a tumbler,
&c. ചാക്കിയാർ.

ശൈലൂഷൻ, ന്റെ. s. 1. An actor, a dancer, a tum-
bler, &c. നാട്യൻ. 2. a rogue, a cheat. വഞ്ചകൻ. 3.
the master of a band, or one who beats time. താളംപി
ടിക്കുന്നവൻ.

ശൈലൂഷം, ത്തിന്റെ. s. Acting, dancing, tumbling.
നാട്യം.

ശൈലെയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fragrant resin. (Sto-
rax or benzoin.) 2. a vegetable perfume, commonly
Mura.

ശൈലെയി, യുടെ. s. A name of PÁRVATI. പാൎവതി.

ശൈല്യം, ത്തിന്റെ. s. Hardness, stoniness. കടുപ്പം.

ശൈവക്കാരൻ, ന്റെ. s. A worshipper of SIVA.

ശൈവൻ, ന്റെ. s. A worshipper of SIVA.

ശൈവം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of one of the 18
Puránas. പതിനെട്ടു പുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന. 2. the
worship or sect of SIVA. 3. that which relates to SIVA.
adj. Relating or appertaining to SIVA.

ശൈവലം, ത്തിന്റെ. 4. The name of an aquatic plant,
Vallisneria octandra.

ശൈവലിനി, യുടെ. s. A river in general. നദി.

ശൈവാദ്യഗമജ്ഞൻ, ന്റെ. s. A scholar, a man
completely versed in any science.

ശൈവലം, ത്തിന്റെ. s. The name of an aquatic
plant, പായൽ.

ശൈശവം, ത്തിന്റെ. s, Infancy, childhood, pupilage,
the period under sixteen.

ശൈഷ്യൊപാദ്ധ്യായിക, യുടെ. s. Instruction of
youth, tuition. അഭ്യസിപ്പിക്കുക.

ശൈക്ഷൻ, ന്റെ. s. A young Brahman in his novi

[ 786 ]
ciate, one who has began to read the Védas.

ശൊകം, ത്തിന്റെ. s. Grief, sorrow, affliction. ദുഃഖം.

ശൊകിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To regret, to grieve,
to sorrow. ദുഃഖിക്കുന്നു.

ശൊചനം, ത്തിന്റെ. s. Sorrow, grief, grieving. ദുഃ
ഖം.

ശൊചിഷ്കെശൻ, ന്റെ. s. Fire or its deity. അഗ്നി.

ശൊചിസ`, സ്സിന്റെ. s. Light, lustre, radiance, flame.
ശൊഭ, രശ്മി, ജ്വാല,

ശൊച്യം. adj. Clean, pure, holy. ശുദ്ധം.

ശൊഠൻ, ന്റെ. s. 1. A fool, a blockhead. മൂഢൻ.
2. a sluggard, an idler. മടിയൻ. 3. a rogue, a cheat.
വഞ്ചകൻ. 4. a low man, one of a degraded tribe or
business. ഹീനൻ. 5. a villain, a criminal, a sinner. ദു
ഷ്ടൻ.

ശൊണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Crimson, the colour of the
red lotus. 2. the Sona river in north India, which runs
into the Ganges below Patna. ആണാറ. 3. the name
of a flower, Bignonia Indica. 4. a red sort of sugar-cane.
ചെങ്കരിമ്പ. 5. blood. രക്തം. adj. 1. Of a crimson
colour, erimson. 2. red in the face from passion, &e.

ശൊണരത്നം, ത്തിന്റെ. s. The ruby. ചുവന്നകല്ല.

ശൊണവൎണ്ണ, യുടെ. s. See the following.

ശൊണാ, യുടെ. s. A woman red in the face, from
passion, ശൊണവൎണ്ണ.

ശൊണാകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Big-
nonia Indica.

ശൊണിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Blood. രക്തം. 2. red,
crimson. 3. saffron. adj. Red, crimson, purple.

ശൊണീ, യുടെ. s. A woman red in the face from
passion.

ശൊഥഘ്നി, യുടെ. s. Hog-weed, Boerhavia diffusi-alata.
തമിഴാമ.

ശൊഥം, ത്തിന്റെ. s. Swelling, intumescence. വീക്കം.

ശൊധന, യുടെ. s. 1. Search, examination, research.
2. cleaning, cleansing, purifying. 3. correcting, freeing
from faults or errors. 4. the refining of metals. 5. trial,
test. 6. subtraction (in arithmetic.) 7. fæces, ordure,
evacuation by stools. ശൊധന ചെയ്യുന്നു, To exa-
mine, to search, &c. used in all the meanings of the word,
ശൊധന. ശൊധന കഴിക്കുന്നു, To search, to
examine in a peculiar or artful way, to elicit truth, to
detect delinquency, or to try character. ശൊധനകൊ
ടുക്കുന്നു, To permit an examination.

ശൊധനക്കാരൻ, ന്റെ. s. An examiner, a searcher,
a scrutator, an officer of Government.

ശൊധനക്കൊൽ. s. A probe.

ശൊധനം, ത്തിന്റെ. s. See ശൊധന.

ശൊധനി, യുടെ. s. A broom. ചൂല.

ശൊധനീയം, &c. adj. 1. To be examined. 2. to be
cleansed or purified. 3. to be corrected. ശൊധനചെ
യ്യപ്പെടെണ്ടുന്നത.

ശൊധിതം, &c. adj. 1. Examined. ശൊധന ചെയ്യ
പ്പെട്ട. 2. cleaned, cleansed. 3. strained. 4. refined. 5.
corrected.

ശൊദ്ധ്യം, &c. adj. 1. To be examined. ശൊധന
ചെയ്യപ്പെടുവാനുള്ള. 2. to be cleansed, purified. 3.
to be corrected.

ശൊഫഘ്നി, യുടെ. s. The spreading hog-weed, Boer-
havia diffusa. തമിഴാമ.

ശൊഫം, ത്തിന്റെ. s. Intumescence, swelling. വീ
ക്കം.

ശൊഭ, യുടെ. s. 1. Light, lustre, radiance, splendour,
brilliancy, brightness. 2. beauty. 3. magnificence, pomp.

ശൊഭകൃൽ, ത്തിന്റെ. s. The thirty-sixth year of the
Hindu cycle of sixty.

ശൊഭകെട, ിന്റെ. s. 1. Dishonour, disgrace. 2. want
of lustre, or splendour. 3. want of beauty. 4. unpropi-
tiousness, inauspiciousness.

ശൊഭനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Shining, splendour. 2. beau-
ty, handsomeness. 3. propitiousness, auspiciousness. 4.
the fifth astronomical Yóga. 5. a planet. 6. consum-
mation of marriage, and the ceremony on that occasion.
adj. 1. Beautiful, handsome. 2. shining, splendid. 3.
propitious, auspicious, well, right.

ശൊഭാഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. The Muringa tree, the
legumes, the blossoms and leaves of which are esculent,
and the root of the young tree is used as a substitute for
horse radish; in medicine the root is used as a rubefaci-
ent externally, as a stimulent internally, and the expres-
sed oil of the seeds is employed to relieve arthritic pains,
Hyperanthera Moringa. മുരിങ്ങ.

ശൊഭാരഹിതം. adj. Obscured, dimmed, darkened.
ശൊഭയില്ലാത്ത.

ശൊഭിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To shine, to be or
become splendid, &c.

ശൊഭിതം, adj. 1. Shining, splendid. 2. handsome,
beautiful.

ശൊഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Drying up, withering,
wasting away, leanness. മെലിച്ചിൽ. 2. suction, suck-
ing.

ശൊഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pulmonary consumption.

[ 787 ]
രാജയക്ഷ്മാവ. 2. drying up. 3. intimation, swelling.
വീക്കം.

ശൊഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To wither, to dry up
or be dried up; to lose the strength of the body; to be
affected by pulmonary consumption, to waste or pine
away, to grow lean or thin.

ശൊഷിതം, &c. adj. Dried up, withered, wasting away,
affected by pulmonary consumption.

ശൊഷിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To make lean.
2. to cause to dry, to wither, to consume.

ശൊഷ്യം. adj. Lean, thin.

ശൌകം, ത്തിന്റെ, s. A flock of parrots. കിളികൂട്ടം.

ശൌക്ലികെയം, ത്തിന്റെ. s. A sort of poison. ഒരു
വക വിഷം.

ശൌക്ല്യം, ത്തിന്റെ. s. Whiteness. വെളുപ്പ.

ശൌചം, ത്തിന്റെ. s, 1. Purification by ablution, &c.
cleansing, cleaning. 2. the state or property of freedom
from defilement, purity, cleanness. 3. easing nature. ശൌ
ചം കഴിക്കുന്നു, ശൌചിക്കുന്നു, To cleanse, to wash.

ശൌണ്ഡൻ, ന്റെ. s. An intoxicated person, പാന
മത്തൻ.

ശൌണ്ഡം, &c. adj. Drunk, intoxicated. മത്ത.

ശൌണ്ഡി, യുടെ. s. A distiller, a toddy drawer. ൟ
ഴവൻ.

ശൌണ്ഡികൻ, ന്റെ. s. A distiller, a vender of spi-
rituous liquors.

ശൌണ്ഡീ, യുടെ. s. 1. Long pepper. തിപ്പലി. 2. an-
other sort, Piper chavya.

ശൌദ്ധൊദനി, യുടെ. s. A name of BUDD'HA the
founder of the Budd'ha sect. ബുദ്ധമുനി.

ശൌരി, യുടെ, s. 1. A name of, VISHNU, or CRISHNA.
വിഷ്ണു. 2. the planet Saturn. ശനി.

ശൌൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Strength, power, heroism, va-
lour, prowess.

ശൌൎയ്യവാൻ, ന്റെ. s. A hero, a brave, valiant man.

ശൌല്കൻ, ന്റെ. s. A superintendant of tolls or cus-
toms, a custom-house officer. ചുങ്കം വിചാരിപ്പുകാര
ൻ.

ശൌല്കികെയം, ത്തിന്റെ. s. A sort of poison. ഒരു
വക വിഷം.

ശൌല്ബികൻ, ന്റെ. s. A coppersmith. ചെമ്പുകൊട്ടി.

ശ്ച്യൊതം, ത്തിന്റെ. s. Sprinkling, pouring forth, as-
persion. ഒലിക്കുക.

ശ്മശാനക്കുഴി, യുടെ. s. A grave. ശവക്കുഴി.

ശ്മശാനഭൂമി, യുടെ. s. A grave yard. ശവമിടുന്ന
സ്ഥലം.

ശ്മശാനം, ത്തിന്റെ. s. A cemetery, a place where
dead bodies are burnt or buried. ചുടളക്കളം. ശ്മശാ
നവൈരാഗ്യം, A good resolution formed on the oc-
casion of a funeral is soon forgotten.

ശ്മശ്രു, വിന്റെ. The beard, mustacheos, &c. മുഖ
രൊമം.

ശ്മശ്രുനികൃന്തകൻ, ന്റെ. s. A barber. ക്ഷൌരക്കാ
രൻ.

ശ്യാമ, യുടെ. s. 1. A girl within sixteen years of age.
യൌവനസ്ത്രീ. 2. night. രാത്രി. 3. a plant, com-
monly Priyangu. 4. a sort of convolvulus with black flow-
ers, Convolvulus turpethum. നാല്കൊല്പക്കൊന്ന. 5. a
sort of grain, Panicum frumentaceum. ചാമ.

ശ്യാമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Black or dark blue, (the colour.)
കറുപ്പനിറം. 2. green. പച്ചിലനിറം. 3. a cloud.
മെഘം. 4. the Cocila or Indian cuckoo. കുയിൽ. 5. a
potherb, Convolvulus argenteus. 6. thorn apple, Datura
metel. ഉമ്മത്ത.

ശ്യാമവൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Black, or dark blue colour.
കറുത്ത നിറം. adj. Of a black or dark blue colour.ക
റുത്ത.

ശ്യാമള, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

ശ്യാമളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Black, dark blue. കറുപ്പനി
റം. 2. purple. adj. Of a dark blue or purple colour.

ശ്യാമാകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of grain generally eaten
by the Hindus, Panicum frumentaceum. ചാമ.

ശ്യാലൻ, ന്റെ. s. A. wife's brother. അളിയൻ.

ശ്യാലി, യുടെ. s. A wife's sister. ഭാൎയ്യയുടെ സൊദരി.

ശ്യാവം, ത്തിന്റെ. s. Brown (the colour.), മന്തിളിൎപ്പൂ
നിറം. adj. Of a brown colour.

ശ്യെതം, ത്തിന്റെ. s. White (the colour.) adj. Of a
white colour, white.

ശ്യെതാ, യുടെ. s. A woman of a white or pale com-
plexion. വെളുത്തവൾ.

ശ്യെനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hawk, a falcon. പരിന്ന.
2. white (the colour.) 3. whiteness, paleness.

ശ്യെനി, യുടെ. s. 1. A woman of a white or pale com-
plexion. 2. a female kite.

ശ്യൊനാകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Bignonia Indica
പലകപ്പയ്യാനി.

ശ്രംഗി, യുടെ. s. The name of a medicinal tree, Atis
or Betula. അതിവിടയം.

ശ്രദ്ധ, യുടെ. s. 1. Earnestness, ardency, diligent atten-
tion. താല്പൎയ്യം. 2. faith, belief, devotion, confidence. വി
ശ്വാസം. 3. wish, desire, strong inclination. ഇഛ. 4.
respect, reverence.

[ 788 ]
ശ്രദ്ധായുക്തൻ, ന്റെ. s. A diligent man. See ശ്ര
ദ്ധാവാൻ.

ശ്രദ്ധാലു, വിന്റെ. s. A woman longing for anything,
as in pregnancy. adj. 1. Faithful, believing. 2. wishing,
desiring, desirous.

ശ്രദ്ധാവാൻ, ന്റെ. s. 1. A laborious, industrious,
pains-taking person. 2. a confider, a truster, a faithful
person.

ശ്രദ്ധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be eager, to be
ardent, to be earnest in or attentive to. 2. to confide in
to trust.

ശ്രന്ഥനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Stringing flowers, &c. പൂ
കൊൎക്കുക. 2. tying, binding. കെട്ടുക. 3. loosing, un-
tying. അഴിക്കുക.

ശ്രമക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A laborious, industrious,
persevering, pains-taking person, one who undergoes or
incurs weariness or fatigue. 2. an assistant cook.

ശ്രമണൻ, ന്റെ. s. 1. A religious character, an asce-
tic. 2. a beggar, a religious mendicant. ഭിക്ഷു.

ശ്രമദക്ഷിണ, യുടെ. s. Hire given to assistant cooks.

ശ്രമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Labour, toil, endeavour, exer-
tion. 2. fatigue, weariness. 3. difficulty, trouble. 4. mi-
litary exercise, fencing.

ശ്രമി. adj. Wearying, tiring, undergoing or incurring
weariness or fatigue. 2. a laborious person.

ശ്രമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To endeavour, to la-
bour, to toil, to use diligent exertion. 2. to be wearied,
fatigued.

ശ്രയണം, ത്തിന്റെ. s. Asylum, refuge, shelter, pro-
tection. അഭയസ്ഥാനം.

ശ്രയണി, യുടെ. s. A multitude.

ശ്രവണദ്വാദശി, യുടെ. s. A particular day, the
twelfth day of the dark lunar fortnight under the
twenty-second lunar asterim.

ശ്രവണപുടം, ത്തിന്റെ. s. The tymphanum or drum
of the ear.

ശ്രവണം, ത്തിന്റെ. s. 1. The ear. ചെവി. 2. hear-
ing, listening, attention, docility. കെൾക്കുക. 3. service.
4. oozing, dropping. ഒലിക്കുക. 5. the twenty-second
lunar mansion of the Hindus. ഒണം.

ശ്രവണെന്ദ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. The sense of hear-
ing.

ശ്രവം, ത്തിന്റെ. s. 1. The ear. ചെവി. 2. oozing,
dropping.

ശ്രവസ`, സ്സിന്റെ. s. The ear. ചെവി.

ശ്രവിഷ്ഠ, യുടെ. s. The twenty-third lunar asterism

also called Dhanishťha, corresponding to the Dolphin.
അവിട്ടം.

ശ്രാണ, യുടെ. s. Rice gruel. അറിക്കഞ്ഞി. adj. Boil-
ed, dressed, (any thing except butter-milk or water.)

ശ്രാദ്ധദെവൻ, ന്റെ. s. A name of YAMA, the regent
of death.

ശ്രാദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. A funeral ceremony observed at
various fixed periods and for different purposes, consist-
ing of offerings with water and fire to the gods and ma-
nes, and gifts and food to the relations present and
assisting Brahmans or priests. It is usually performed for
a parent recently deceased, or for three paternal ances-
tors, or for all ancestors collectively, and is supposed ne-
cessary to secure the ascent and residence of the souls
of the deceased in a world appropriated to the manes:
the following distributions of this ceremony are speci-
fied, some in honour of three ancestors, some in honour
of one ancestor, regular, occasional, for the attainment of
some particular object, daily, for the obtaining of in-
crease of prosperity, and one in which the balls of meat
offered to the deceased individually and collectively are
blended together. There are many other kinds, those
for a person recently deceased are one on the day after
mourning expires, and twelve others in twelve succes-
sive months; one at the end of the third fortnight, one in
the sixth month, and one in the twelfth, concluding with a
Sapindana, on the anniversary of the persons death, in
general they are all performed in the course of the two
or three first days, and the Srádd'ha for the deceased is
only annually repeated. ചാത്തം. adj. Faithful, be-
lieving.

ശ്രാന്തം, &c. adj. 1. Wearied, fatigued. തളൎന്ന. ക്ഷീ
ണമുള്ള. 2. calm, tranquil. ശാന്തതയുള്ള.

ശ്രാന്തസംഹാനം, ത്തിന്റെ. s. Affording rest or re-
lief to the weary, giving them seats, beds, &c.

ശ്രാന്തി, യുടെ. s. 1. Weariness, fatigue. തളൎച്ച, ക്ഷീ
ണം. 2. calmness, tranquillity. ശാന്തത.

ശ്രാമ്പി, യുടെ. s. A tower.

ശ്രായം, ത്തിന്റെ. s. Refuge, reliance, shelter or pro-
tection. adj. Sacred or belonging to the goddess Srí.

ശ്രാവണം, ത്തിന്റെ. s. The month Srávana (July-
August.) adj. Produced in or under the asterism Srá-
vana.

ശ്രാവണികം, ത്തിന്റെ. s. The month Srávana.

ശ്രാവ്യം. adj. 1. Harmonious. 2. audible. കെൾപ്പാൻ
തക്ക.

[ 789 ]
ശ്രിതൻ, ന്റെ. s. One who is served, honoured, reve-
renced.

ശ്രിതം, &c. adj. 1. Cherished, protected, refuged. ആ
ശ്രയിക്കപ്പെട്ട. 2. served, honoured, worshipped.

ശ്രീ, യുടെ. s. 1. LECSHMI, the wife of VISHNU and god-
dess of riches, plenty, and prosperity. ലക്ഷ്മി. 2. fortune,
prosperity, success, thriving. ശ്രെയസ. 3. wealth,
riches. ധനം. 4. beauty, splendour, lustre. ശൊഭ. 5.
the three objects of life collectively, or love, duty and
wealth. 6. a name of Saruswati, the goddess of learning
സരസ്വതി. 7. PÁRWATI, the wife of SIVA. പൎവതി. 8.
light. പ്രകാശം. 9. fame, glory. ശ്രുതി, 10. cloves.
കരയാമ്പൂ. 11. a kind of auspicious invocation at the
commencement of any writing, a prefix to the names of
deities. 12. a prefix of respect to proper names of persons,
as Sri-Jayadeva. Srí-Ráma, also to works, as Srí-Bhaga-
wat Gita. 13 an affix to titles, as രാജശ്രീ, Royal
state, majesty, excellency, a title. 14. dress, decoration.
15. state, paraphernalia. 16. superhuman power. 17.
intellect, understanding.

ശ്രീകണ്ഠൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ശ്രീകണ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. The name of a country. N. W.
of Delhi or about Tahnesur.

ശ്രീകണ്ഠി, യുടെ. s. A mode in music. ഒരു രാഗം.

ശ്രീകരം. adj. Giving fortune or prosperity.

ശ്രീകാന്തൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ശ്രീകാൎയ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. The superior of a fane, a
superintendant of the affairs of temples, churches, &c.; a
church warden.

ശ്രീകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any sacred thing or busin-
ess. 2. the office of a churchwarden or superintendant
of temples.

ശ്രീകാലസ്ത്രീ, യുടെ. s. Cálastri, the town and hill.

ശ്രീകൃഷ്ണൻ, ന്റെ. s. CRISHNA.

ശ്രീകൃഷ്ണവിലാസം, ത്തിന്റെ. s. The name of a
poetical work.

ശ്രീകൊവിൽ, ലിന്റെ. s. The sanctuary of a temple.

ശ്രീഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. Sandal wood. ചന്ദനം.

ശ്രീഘനൻ, ന്റെ. s. A Bud'dha or Baud'dha saint.
ബുദ്ധൻ.

ശ്രീചക്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A magical diagram. 2. an
astrological division of the body, the uterine or pubic
region. 3. a wheel of INDRA's car. 4. the circle of the
globe or earth.

ശ്രീജൻ, ന്റെ. s. CÁMA, the Hindu Cupid, or deity
of love. കാമൻ.

ശ്രീത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fortune, prosperity, success,
2. wealth, riches. ധനം. 3. beauty, splendour, lustre.
ശൊഭ.

ശ്രീദൻ, ന്റെ. s. CUBÉRA, the god of riches. വൈ
ശ്രവണൻ. 2. one who gives wealth.

ശ്രിദെവി, യുടെ. s. The goddess LECSHMI, the deity
of plenty and prosperity.

ശ്രീധരൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ശ്രീനന്ദനൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMA, the deity
of love. കാമൻ.

ശ്രീനാരായണൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വി
ഷ്ണു.

ശ്രീനിവാസൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ശ്രീപതി, യുടെ. s. 1. A name of VISHNU. വിഷ്ണു. 2.
a king, a prince. രാജാവ.

ശ്രീപത്മനാഭൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വി
ഷ്ണു.

ശ്രീപഥം, ത്തിന്റെ. s. A high way, a royal road.
പെരുവഴി.

ശ്രീപൎണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lotus. താമരപ്പൂ. 2. a
tree, the wood of which is used to procure fire by attri-
tion. Premna spinosa. മുഞ്ഞ.

ശ്രീപൎണി, യുടെ. s. 1. A medicinal shrub or tree, com-
monly Cayaphal. പെരുകുമിൾ. 2 a shrub, Gmelina
arborea. 3. the silk cotton tree. ഇലവ.

ശ്രീപൎണിക, യുടെ. s. 1. A shrub, Gmelina arborea.
2. a medicinal plant, commonly Cayaphal.

ശ്രീപാദം, ത്തിന്റെ. s. A foot.

ശ്രീപീഠം, ത്തിന്റെ. s. An altar for sacrifice.

ശ്രീപുത്രൻ, ന്റെ. s. 1. A name of CÁMA. കാമൻ. 2.
a horse. കുതിര.

ശ്രീഫലം, യുടെ. s. A fruit tree, Ægle marmelos.

ശ്രീഫലി, യുടെ. s. 1. The indigo plant, Indigofera
tinctoria. അമരി. 2. Emblic myrobalan. നെല്ലി.

ശ്രീഭഗവതി, യുടെ. s. The goddess LECSHMI.

ശ്രീഭണ്ഡാരം, ത്തിന്റെ. s. A sacred treasury.

ശ്രീഭൂതബലി, യുടെ. s. An offering to demons.

ശ്രീമതി, യുടെ. s. 1. A pleasing or beautiful woman.
2. a wealthy woman.

ശ്രീമിത്ത. adj. 1. Pleasing, beautiful. 2. wealthy, opu-
lent. 3. prosperous, fortunate, thriving. ശൊഭയുള്ള.

ശ്രീമഹാദെവൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA.

ശ്രീമാൻ, ന്റെ. s. 1. An opulent or wealthy person.
സമ്പന്നൻ. 2. a prosperous, fortunate, thriving person.
3. one who is famous, illustrious. 4. the name of a tree,
commonly Tila or Tilaca. മൈലെള്ള.

[ 790 ]
ശ്രീമുഖം, ത്തിന്റെ. s. The seventh year in the Hin-
du cycle of sixty.

ശ്രീയുക്തം, &c. adj. Famous, illustrious. ശ്രുതിയുള്ള.
2. fortunate, wealthy. സമ്പത്തുള്ള.

ശ്രീരംഗപട്ടണം, ത്തിന്റെ. s. Srirangapattanam or
Seringapatam.

ശ്രീരംഗം, ത്തിന്റെ. s. Seringam, near Trichinopoly,
renowned for its sanctity and its famous Hindu temple.

ശ്രീരാഗം, ത്തിന്റെ. s. The third of the Rágas or
personified musical modes.

ശ്രീരാമൻ, ന്റെ. s. RÁMACHANDRA, the hero of the Rá-
máyana.

ശ്രീരാമൊദന്തം, ത്തിന്റെ. 6. The name of a small
poem.

ശ്രീലൻ, ന്റെ. s. 1. One who is fortunate, prosperous.
2. a rich or wealthy man. ധനവാൻ.

ശ്രീവത്സകി, യുടെ. s. A horse having a curl of hair
on his breast. നല്ല കുതിര.

ശ്രീവത്സം, ത്തിന്റെ. s. 1. A particular mark, usual-
ly said to be a curl of hair, on the breast of VISHNU. 2.
a hole in the wall made for felonious purposes. തുരങ്കം.

ശ്രീവത്സലാഞ്ഛനൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU,
as having a particular mark on his breast. വിഷ്ണു.

ശ്രീവത്സാങ്കിതൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വി
ഷ്ണു.

ശ്രീവത്സാങ്കിതവക്ഷസൻ, ന്റെ. s. A name of
VISHNU.

ശ്രീവാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Turpentine. 2. the lotus,
as the abode of LECSHMI.

ശ്രീവിലാസം, ത്തിന്റെ. s. See വിലാസം in both
its meanings.

ശ്രീവക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The holy fig-tree, Ficus re
ligiosa. അരയാൽ.

ശ്രീവെഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Turpentine. തിരുവട്ടപ്പയ
ൻ.

ശ്രീശൻ, ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU. വിഷ്ണു. 2.
RÁMACHANDRA. രാമചന്ദ്രൻ.

ശ്രീശുകൻ, ന്റെ. s. The son of VYÁSA, the author or
narrator of the Bhágawat.

ശ്രീശൈലം, ത്തിന്റെ. s. The pagoda of Sri Sailam,
also termed Parwatam, a place of superior sanctity a-
mong the Hindus, situated in the Kurnool country, on
the river CRISHNA.

ശ്രീസഞ്ജം, ത്തിന്റെ. s. Cloves. കരയാമ്പു.

ശ്രീഹസ്തിനി, യുടെ. s. The sun flower, Heliotropium
Indicum. വെനപ്പച്ച.

ശ്രീഹാനി, യുടെ. s. Prodigality, extravagance, waste,
or destruction of property. വ്യയം.

ശ്രുതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sacred science, holy writ, &c.
2. the object of hearing, that which is heard. adj. 1.
Heard. 2. understood.

ശ്രുതി, യുടെ. s. 1. The Vedas generally or collectively,
scripture, holy writ. വെദം. 2. an ear. ചെവി. 3. hear-
ing. 4. intelligence, news, rumour, report, fame, reputa-
tion. 5. in music a division of the octave, a quarter tone
or interval of which twenty-two are enumerated, four
constituting a major tone, three a minor, and two a se-
mi-tone; the Srutis are personified as nymphs. 6. a long
trumpet. 7. the twenty-second asterism of the Hindus.
ഒണം. ശ്രുതികെൾക്കുന്നു. To hear a report or ru-
mour. ശ്രുതിപിടിക്കുന്നു, To assist in piping. ശ്രുതികൂട്ടു
ന്നു, The sound or tone to be increased. ശ്രുതികൂട്ടു
ന്നു, To increase the sound or tone; to play loud or in
harmony.

ശ്രുതികെട, ിന്റെ. s. Ill fame, infamy, disgrace, dis-
honour.

ശ്രുതിക്കാരൻ, ന്റെ. s. An assistant piper, or fifer, a
trumpeter.

ശ്രുതിപിധാനം, ത്തിന്റെ. s. Stopping the ear. ചെ
വിപ്പൊത്തുക.

ശ്രുതിപുടം. ത്തിന്റെ. s. The tymphanum or drum of
the ear.

ശ്രുതിപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To report, to
make known, to publish.

ശ്രുതിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To report, to make
known, to publish abroad.

ശ്രുതിവെധം, ത്തിന്റെ. s. Perforating the ears. കാതു
തുളെക്കുക.

ശ്രെണി, യുടെ. s. 1. A line, a row, a range. വരി. 2.
a street. 3. a company of artizans following the same
business. 4. a corporation, a company of traders or those
dealing in the same articles. 5. a bucket, a baling
vessel.

ശ്രെണിക, യുടെ. s. A tent.

ശ്രെയസി, യുടെ. s. 1. A plant resembling pepper,
Pothos officinalis. അത്തിതിപ്പലി. 2. a shrub Cissam-
pelos hexandra. പാട. 3. yellow myrobalan. കടുക്കാ.

ശ്രെയസ`, ിന്റെ. s. 1. Fame, reputation, a good name.
യശസ്സ. 2. virtue, moral merit. സുകൃതം. 3. final
happiness or beatitude. മൊക്ഷം. 4. good fortune, au-
spiciousness, prosperity. ശുഭം.

ശ്രെയസ്കരം. adj. Preferable, better.

[ 791 ]
ശ്രെയാൻ, ന്റെ. s. An excellent, or most excellent
man, best. ശ്രെഷ്ഠൻ.

ശ്രെഷ്ഠത, യുടെ. s. Excellency, excellence, superiority,
pre-eminence, presidence, dignity, preference.

ശ്രെഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. 1. One who is pre-eminent, a
superior person, a most excellent person. 2. oldest,
senior. 3. CUBÉRA. കുബെരൻ. 4. a king. രാജാവ.
5. a Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

ശ്രെഷ്ഠം, &c. adj. 1. Superior, excellent, most excellent,
pre-eminent, preferable. 2. oldest, senior.

ശ്രെഷ്ഠാശ്രമൻ, ന്റെ. s. The householder. ഗൃഹ
സ്ഥൻ.

ശ്രെഷ്ഠി, യുടെ. An artist eminent by birth.

ശ്രൊണ, യുടെ. s. 1. Rice gruel. കഞ്ഞി. 2. the
constellation Sravana. ഒണം.

ശ്രൊണൻ, ന്റെ. s. A cripple, a lame man. ഇരുകാ
ൽമുടവൻ.

ശ്രൊണി, യുടെ. s. 1. The hip and loins. കുറക. 2.
a road, a way. വഴി.

ശ്രൊണിഫലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hip and loins.
or the hip only. കുറക. 2. the hip-bone, the os ilium.

ശ്രൊതസ, ിന്റ. s. 1. The ear. 2. an organ of
sense. ഇന്ദ്രയം.

ശ്രൊതാ, ിന്റെ. s. A hearer, an auditor.

ശ്രൊത്രചലനം, ത്തിന്റെ. s. Flapping the ears, as
an elephant.

ശ്രൊത്രപുടം, ത്തിന്റെ. s. The tymphanum or drum of
the ear.

ശ്രൊത്രമലം, ത്തിന്റെ. s. Ear-wax. ചെവിപ്പീ.

ശ്രൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. The ear. ചെവി.

ശ്രൊത്രരൊധം, ത്തിന്റെ. s. Deafness. ചെവിയ
ടപ്പ.

ശ്രൊത്രവിൾ, ട്ടിന്റെ. s. Ear-wax. ചെവിപ്പീ.

ശ്രൊത്രാമൃതം, ത്തിന്റെ. s. Harmony, harmoniousness,
sweetness of sound.

ശ്രൊത്രിയൻ, ന്റെ. s. 1. One versed in the study of
the Védas. വെദജ്ഞൻ. 2. a Brahman following a
particular branch or school of the Védas. 3. a modest,
docile, well behaved man. സാധുശീലൻ.

ശ്രൊത്രെന്ദ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. The sense of hearing.

ശ്രൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Conversancy with the Védas.
2. the ear. ചെവി.

ശ്രൌഷൾ. ind. An exclamation used in making an
offering with fire to the gods or manes.

ശ്ലഥം. adj. Slackened, loose, relaxed. അയഞ്ഞത, മുറു
ക്കമില്ലാത്ത.

ശ്ലക്ഷ്ണം, or ശ്ലക്ഷണം. adj. Small, fine, minute. നെ
ൎത്ത. 2. gentle, smooth, mild, amiable. മൃദുവായുള്ള. 3.
honest, sincere. പരമാൎത്ഥമായുള്ള.

ശ്ലാഘ, യുടെ. s. 1. Praise, applause, panegyric, flattery,
eulogium, approbation. പ്രശംസ, സ്തുതി. 2. service,
obedience. അനുസരണം.

ശ്ലാഘനീയം, &c. adj. Laudable, praise-worthy, entitled
to praise or veneration, venerable. സ്തുത്യം.

ശ്ലാഘിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To praise, to laud,
to eulogize. സ്തുതിക്കുന്നു. 2. to flatter, to coax. പ്ര
ശംസിക്കുന്നു. 3. to boast.

ശ്ലാഘിതം, &c. adj. Praised, applauded, flattered, eu-
logized. സ്തുതിക്കപ്പെട്ട.

ശ്ലാഘ്യം. &c. adj. Venerable, respectable, praise-worthy,
entitled to praise or veneration, distinguished. സ്തുത്യം. s. Dignity, privilege.

ശ്ലാഘ്യപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To ennoble,
to venerate, to honour, to distinguish any one. ബഹു
മാനിക്കുന്നു.

ശ്ലിഷ, യുടെ. s. An embrace, embracing. ആലിംഗനം.

ശ്ലിപദം, ത്തിന്റെ. s. Elephantiasis, enlargement of the
legs. പെരുങ്കാൽ.

ശ്ലെഷ, യുടെ. s. 1. Union, junction, the proximity of
contact. ചെൎച്ച. 2. association, society, presence. സ
ഹവാസം. 3. an embrace, embracing. ആലിംഗനം.
4. adhering or clinging to, &c. 5. a figure of rhetoric,
choice or connexion of words, so as to admit of a double
interpretation, a species of paronomasia or pun.

ശ്ലെഷ്മ, യുടെ; or ശ്ലെഷ്മം, ത്തിന്റെ. s. Phlegm, or
the phlegmatic humor, one of the three principal hu-
mors or fluids of the body. കഫം.

ശ്ലെഷ്മജ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Phlegmatic fever.

ശ്ലെഷ്മകൊപം, ത്തിന്റെ. s. Increase of phlegm.

ശ്ലെഷ്മണൻ, ന്റെ. s. A phlegmatic person.

ശ്ലെഷ്മധാതു, വിന്റെ. s. A phlegmatic pulse, or that
which is governed by the phlegmatic principle.

ശ്ലെഷ്മനാഡി, യുടെ. s. A low pulse.

ശ്ലെഷ്മരൊഗി, യുടെ. s. A phlegmatic person.

ശ്ലെഷ്മവൃദ്ധി, യുടെ. s. Increase of phlegm.

ശ്ലെഷ്മവ്യാധി, യുടെ. s. Phthisis, consumption.

ശ്ലെഷ്മളൻ, ന്റെ. s. A phlegmatic person, one who is
greatly affected with phlegm, a consumptive person.

ശ്ലെഷ്മാതകം, ത്തിന്റെ. s. The smooth-leaved myxa,
Cordia myxa. നറുവരി.

ശ്ലൊകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A poetical verse or stanza. 2.
fame, celebrity.

[ 792 ]
ശ്ലൊകാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. The meaning or interpreta-
tion of a verse.

ശ്വദംഷ്ട്ര, യുടെ. s. The name of a fruit, Flacourtia
cataphracta. താലീശപത്രം.

ശ്വനിശം, ത്തിന്റെ. s. A night during which dogs
bark or howl.

ശ്വപശൻ, ന്റെ. s. A man of a low or degraded caste.

ശ്വപാകൻ, ന്റെ. s. A man of a degraded tribe, an
outcast.

ശ്വഭ്രം, ത്തിന്റെ. s. A hole, a gap, a chasm. പൊത.

ശ്വയഥു, വിന്റെ. s. Swelling, intumescence, dropsy,
വീക്കം.

ശ്വവൃത്തി, യുടെ. s. Service, servitude. സെവ.

ശ്വശുരൻ, ന്റെ. s. 1. A father-in-law, a wife's or
husband's father. 2. a venerable man, one to be treated
as a father-in-law, ശ്വശുരന്മാർ, A father and mother-
in-law.

ശ്വശുൎയ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A brother-in-law, a wife's or
husband's brother. 2. a husband's younger brother.

ശ്വശ്രു, വിന്റെ. s. A mother-in-law. ഭൎത്താവിന്റെ
അമ്മ.

ശ്വശ്രെയസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Happiness. 2. prosperi-
ty, good fortune. adj. 1. Happy, well, right. 2. prosperous.

ശ്വസനൻ, ന്റെ. s. 1. Air, wind. വായു. 2. the
name of a thorny plant, Vangueria spinosa. മലങ്കാര.

ശ്വസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Breathing, breath. 2.
sighing.

ശ്വസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To breathe. 2. to
live. 3. to open, to expand.

ശ്വസിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Breathing, breath. നി
ശ്വസം.

ശ്വസ`. ind. 1. To-morrow. നാളെ. 2. a particle imply-
ing auspiciousness.

ശ്വസ്തനം. adj. Future, what will be to-morrow, &c.

ശ്വാ, വിന്റെ. s. A dog. നാ.

ശ്വാനി, യുടെ. s. A bitch. പെൺനാ.

ശ്വാപദം, ത്തിന്റെ. s. A beast of prey in general.

ശ്വാവിൽ, ത്തിന്റെ. s. A porcupine. മുള്ളൻ.

ശ്വാസവെഗം, ത്തിന്റെ. s. Quickness of breathing.

ശ്വാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Breath, breathing, respiration.
2. air, wind. 3. sighing, a sigh. ശ്വാസം വലുക്കുന്നു,
1. To draw a long breath. 2. to breathe hard, to pant.

ശ്വാസംവലി, യുടെ. s. 1. Panting. 2. dying breath.

ശ്വിത്രം, ത്തിന്റെ. s. The white leprosy.

ശ്വെതകാംബൊജി, യുടെ. s. Root of the Fluggea
Leucophyrus.

ശ്വെതഗരുൽ, ത്തിന്റെ. s. 1. A goose. 2. a swan.
അരയന്നം.

ശ്വെതപുനൎനവി, യുടെ. s. The white variety of the
one-styled Trianthema, Trianthema decandia. (Willd.)
വെളുത്തതമിഴാമ.

ശ്വെതമരിചം, ത്തിന്റെ. s. The seed of the Hype
ranthera morunga. മുരിങ്ങക്കാ.

ശ്വെതം, ത്തിന്റെ. s. 1. White (the colour,) whiteness.
2. silver. വെള്ളി. 3. the planet Venus, or
its regent Sucra. ശുക്രൻ. adj. White, of a white
colour.

ശ്വെതരക്തം, ത്തിന്റെ. s. Pale red or pink (the
colour.) പാടലവൎണ്ണം.

ശ്വെതവാഹനൻ, ന്റെ. s. 1. ARJUNA, the son of
INDRA, from using a white horse. അൎജ്ജുനൻ. 2. the
moon. ചന്ദ്രൻ.

ശ്വെതസൂരസ, യുടെ. s. A white variety of the Nyc-
tanthes arbor tristis. വെളുത്തചെമന്തി.


ഷ. The thirty-first consonant of the Malayalim Alphabet,
and second sibilant, corresponding to sh.

ഷട. ind. Six. ൬.

ഷട്കം. adj. 1. Six. ആറ. 2. having six, six-fold, &c.

ഷട്കൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. The holy rites of the Brahmans,
six acts or duties, in the first case, adoration, sacred
duty, alms-giving, sacrifice, teaching the Vedas, and
accepting suitable donations; in the second, the acts that
may be performed by magical texts, as killing, infatua-
ting, enthralling, expelling, exciting animosity, and the
stopping or privation of any faculty. ബ്രാഹ്മണൎക്കുള്ള
ആറ കൎമ്മം.

ഷട്കൎമ്മി, യുടെ. s. 1. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ. 2.
an adept in the Tantras, &c.

ഷട്പദം, ത്തിന്റെ. s. A large bee. വണ്ട.

ഷട്പദം, ത്തിന്റെ. s. Six spices collectively, or long
pepper, black pepper, dried ginger, the root of long
pepper, the fruit of the plumbago, and of the Piper
chavya.

ഷഡംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Six parts of the body
collectively, as the two arms, two legs, and the head
and waist. 2. the six supplementary parts of the Védas,
or grammar, prosody, astronomy, pronunciation, the
meaning of unusual terms, and the ritual of the Hindu
religion. 3. six drugs collectively.

[ 793 ]
ഷഡംഗുലം, ത്തിന്റെ. s. A measure of six inches
or quarter of a Malabar Cole.

ഷഡഭിജ്ഞൻ, ന്റെ. s. A Bud'dha, or Bauddh'a sage.

ഷഡാധാരം, ത്തിന്റെ. s. The six regions of the
human body, which according to the Physiologists are,
1. The posteriors. മൂലാധാരം. 2. the genitals. സ്വാ
ധിഷ്ഠാനം. 3. the navel. മണിപൂരകം, നാഭി. 4.
the heart and stomach. ഹൃദയം. 5. the lower part of
the tongue, വിശുദ്ധി, അടിനാവ. 6. the forehead.
ആജ്ഞ, നെറ്റി.

ഷഡാനൻ, ന്റെ. s. A name of CÁRTICÉYA, as
having six faces. കാൎത്തികെയൻ.

ഷഡൂൎമ്മി, യുടെ. s. Six folds or plaits collectively.

ഷഡൂഷണം, ത്തിന്റെ. s. Six spices collectively, as
long pepper, black pepper, dried ginger, the root of long
pepper, the fruit of the plumbago, and of the Piper
chavya.

ഷഡ്ഗ്രന്ഥ, യുടെ. s. 1. Orris root, Acorus calamus. വ
യമ്പ. 2. a variety of the Cæsalpinia bonducella.

ഷട്ഗ്രന്ഥം, ത്തിന്റെ. s. A variety of the Cæsalpinia
bonducella.

ഷട്ഗ്രന്ഥിക, യുടെ. s. Zedoary, Curcuma zerumbet.

ഷഡ്ജം, ത്തിന്റെ. s. The fourth note of the Hindu
gamut.

ഷഡ്ഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. An hexagon, a figure with
six sides or angles. ആറപത്തം. 2. a sixth part.

ഷഡ്ഭാവം, ത്തിന്റെ. s. The sixth position of a planet.

ഷഡ്‌രസം, ത്തിന്റെ. s. Six flavours or tastes collec-
tively, as sweet, salt, pungent, bitter, sour, astringent.
മധുരം, ലവണം, എരിവ, കൈപ്പ, പുളി, ചവൎപ്പ.

ഷണ്ഡത, യുടെ. s. The state of being a eunuch, her-
maphrodite. നപുംസകം.

ഷണ്ഡൻ, ന്റെ. s. 1. A eunuch, or impotent man,
an hermaphrodite നപുംസകൻ, 2. a bull at liberty.

ഷണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A quantity of lotuses. 2. a
multitude, a heap, a quantity. കൂട്ടം.

ഷണ്ണയം, ത്തിന്റെ. s. Six military positions, viz.
Making peace, war, marching, halting, neutrality, de-
fence. സന്ധി, വിഗ്രഹം, യാനം, ആസനം, ദ്വൈവിഭാവം, ആശ്രയം.

ഷണ്മുഖൻ, ന്റെ. s. A name of Cárticéya, the Hin-
du Mars.

ഷത്വം, ത്തിന്റെ. s. Six.

ഷഷ്ടി, യുടെ. s. Sixty. adj. Sixty.

ഷഷ്ടികം, ത്തിന്റെ. s. A kind of rice of quick growth. നവര.

ഷഷ്ടിക്യം. adj. Fit for rice of quick growth, (a field, &c.)
വരവിളയുന്നെടം.

ഷഷ്ടിതമം. adj. Sixtieth.

ഷഷ്ഠി, യുടെ. s. The sixth lunar day, of either lunar
fortnight. ആറാമത്തെതിഥി.

ഷഷ്ഠിപൂൎത്തി, യുടെ. s. The end of the sixth lunar day.

ഷാണ്മാതുരൻ, ന്റെ. s. A name of Cárticéya. കാ
ൎത്തികെയൻ.

ഷിഡ്ഗൻ, ന്റെ. s. A gallant, a paramour or libertine.

ഷൊഡശം. adj. Sixteen, sixteenth.

ഷൊഡശി. adj. Sixteen.


സ, The thirty-second consonant in the Malayalim Alpha-
bet, corresponding to S.

സകനിഷ്ഠം. ind. With a younger brother.

സകലത്വം, ത്തിന്റെ. s. The aggregate, the whole.

സകലൻ, ന്റെ. s. One who is all in all; GOD.

സകലമാനം. adj. All, entire, the whole, universal.

സകലം, &c. adj. All, entire, whole. s. The aggregate,
the whole. When a substantive follows the adjective
സകലം, ഉം is added to the substantive, as സകലമ
നുഷ്യരും, All men; സകലവസ്തുക്കളും, All things;
സകല കാൎയ്യവും, Every thing; സകല ലൊകവും,
The whole world. This substantive is declined through
all cases except the vocative, and ഉം is suffixed to the
word; as സകലത്തിന്റെയും, സകലത്തെയും
സകലത്തിനും, സകലത്തിലും, സകലത്തിൽനി
ന്നും, സകലത്തൊടും.

സകലെശൻ, ന്റെ. s. The Lord of all.

സകാമം. ind. With desire.

സകാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of the letter സ.

സകാൎമ്മൻ, ന്റെ. s. One who is equally or alike in-
dustrious, laborious.

സകാശം. adj. 1. Near. 2. like, similar.

സകുലം. adj. Of the same family, akin, related to.

സകുല്യൻ, ന്റെ. s. 1. A kinsman, one of the same
family name and common origin. 2. a distant kinsman
or relation.

സകൃൽ. ind. 1. Once. ഒരിക്കൽ. 2. with, together with.
കൂടെ. 3. always. സദാ.

സക്തൻ, ന്റെ. s. 1. A friend, a lover. 2. one who is
attached to. 3. an attentive person.

സക്തം, &c. adj. 1. Attached, joined, in contact with,
beloved. 2. diligent, attentive, intent.

[ 794 ]
സക്താ, യുടെ. s. A female friend, an attached or be-
loved female.

സക്തി, യുടെ. s. 1. Attachment, love. 2. contact, uni-
on, junction, cohesion.

സക്തുഫല, യുടെ. s. The Sami tree, Minosa suma.
(Rox.) വന്നി.

സക്ഥി, യുടെ. s. The thigh. തുട.

സഖ, യുടെ. s. See സഖി.

സഖി, യുടെ. s. 1. A friend, a companion, an associate.
2. a woman's female friend or companion, a confidante,
&c.

സഖിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Friendship.

സഖ്യത, യുടെ. s. 1. Friendship. 2. a league, a covenant.

സഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Friendship. 2. partnership,
league. സഖ്യം ചെയ്യുന്നു, To make a league or
covenant.

സഗരൻ, ന്റെ. s. The name of a celebrated sovereign
of Ayodhya.

സഗൎഭ്യൻ, ന്റെ. s. A brother of whole blood, one by
the same father and mother.

സഗൊത്രൻ, ന്റെ. s. 1. A distant kinsman. 2. a
kinsman of the same family name, or one sprung from
a common ancestor, and connected by funeral oblations
of food and water.

സഗൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. A family, a race, or lineage.

സഗ്ധി, യുടെ. s. Eating together. സഹഭക്ഷണം.

സങ്കടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A complainant, a plaintiff, a
petitioner.

സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To molest, to
trouble, to torment, to vex.

സങ്കടപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To mourn, to grieve,
to be in trouble. 2. to be molested.

സങ്കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Complaint, plaint, petition,
grievance. 2. molestation, trouble, misfortune. 3. diffi-
culty, trouble. 4. illness, indisposition, pain, sorrow. adj.
1. Narrow, contracted. 2. crowded. സങ്കടം പറയുന്നു,
To complain. സങ്കടം കെൾക്കുന്നു, To hear or at-
tend to a complaint or cause. സങ്കടം തീൎക്കുന്നു, To
hear a complaint, to decide or determine a cause. സ
ങ്കടം ബൊധിപ്പിക്കുന്നു, To bring a complaint, to
petition.

സങ്കടവൎയ്യൊല, യുടെ. s. A written complaint, a pe-
tition.

സങ്കരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dust, sweepings. ചവറ. 2.
mixing, blinding, confounding. കുഴക്കൽ. 3. a mixed
caste, or race; one proceeding from the promiscuous

intercourse of the four Hindu tribes in the first instance,
and again from their commerce with the descendants of
such a connection, or the indiscriminate cohabitation of
these descendants amongst one another; most Hindus of
the present age are of one of the many branches of this
race, the highest of which is impure, and inferior to the
Súdras.

സങ്കൎഷണൻ, ന്റെ. s. A name of BALARÁMA, the
elder brother of CRISHNA. ബലഭദ്രൻ.

സങ്കൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Attracting, drawing. ആ
കൎഷണം. 2. ploughing, making furrows. ഉഴവ.

സങ്കലനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Addition (in arithmetic.)
2. contact, junction. ചെൎച്ച. 3. binding, clinging to,
twining, intermixture. ചെൎച്ച. 4. heaping, as corn, &c.

സങ്കലിതം, ത്തിന്റെ. s. Arithmetic. adj. 1. Heaped,
piled, arranged. 2. brought in contact, blended, inter-
mixed. 3. added.

സങ്കല്പജൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMADÉVA or the
Hindu Cupid. കാമൻ.

സങ്കല്പനം, ത്തിന്റെ. s. See സങ്കല്പം.

സങ്കല്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. A resolve, mental determi-
nation, or resolution; volition, will, project, design. 2 a
religious or solemn vow, or declaration of purpose.

സങ്കല്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To resolve, to devise,
to determine firmly, to declare solemnly.

സങ്കസുകം, &c. adj. 1. Unsteady, fickle, changeable.
2. doubtful, uncertain. 3. weak, feeble. 4. bad, wicked.
ചപലം.

സങ്കാശം, &c. adj. 1. Like, similar (in composition,)
സമം. 2. near. സമീപം.

സങ്കീൎണ്ണം, &c. adj. 1. Crowded, confused. 2. miscel-
laneous. 3. impure. 4. mixed. 5. of mixed and conse-
quently impure origin or caste. കലൎന്ന. 6. contracted,
narrow. ഇടുങ്ങിയ. 7. spread, diffused. പരന്ന.

സങ്കീൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Praising, celebrating. 2.
praise, honour. 3. a hymn or psalm. സങ്കീൎത്തനം പാ
ടുന്നു, To celebrate, to sing praise.

സങ്കുചിതം. adj. 1. Unblown, unopened. 2. closed,
shut. 3. narrowed, contracted. വിടരാത്ത.

സങ്കുലക്ലിഷ്ടം. adj. 1. Mixed. 2. of mixed and conse-
quently impure origin or caste. 3. contradictory, in-
consistent.

സങ്കുലം, &c. adj. Confused, crowded, impervious. s. 1.
Inconsistent and contradictory speech. 2. a crowd, a mob.

സങ്കെതമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To engage, to a-
gree, to design, to resolve.

[ 795 ]
സങ്കെതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Engagement, agreement,
design, resolution. 2. rendezvous. 3. a sign, gesture, nod,
token. 4. condition, provision. 5. refuge, shelter. സ
ങ്കെതമിടുന്നു, 1. To appoint or fix a time or rendez-
vous. 2. to make an engagement or appointment. 3. to
make a sign. 4. to appoint a place of refuge.

സങ്കെതസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A place of refuge or
shelter.

സങ്കൊചപിശുനം, ത്തിന്റെ. s. Saffron, Crocus sa-
tivus. കുങ്കുമം.

സങ്കൊചം, ത്തിന്റെ. s. 1. Shrivelling up, contract-
ing, closing. കൂമ്പൽ. 2. binding, tying. 3. doubt, hesi-
tation. സംശയം. 4. timidity, modesty, bashfulness.
ലജ്ജ. 5. saffron. കുങ്കുമം.

സങ്കൊചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To shrivel up,
to contract, to close. 2. to doubt, to hesitate, &c.

സങ്ക്രന്ദനൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

സങ്ക്രമണം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

സങ്ക്രമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Difficult progress, clamber-
ing up rocks, fording rivers, making way through al-
most impervious or inaccessible passes. 2. a bridge, or
other means of effecting such a passage. 3. the passage
of a planetary body through the zodiac. 4. going, mov-
ing, travelling.

സങ്ക്രമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To pass from one.
to another. 2. to encroach on. 3. to move, to go, to travel.

സങ്ക്രാന്തം. adj. Passed, gone from one to another,
transferred. സങ്ക്രമിക്കപ്പെട്ട.

സങ്ക്രാന്തി, യുടെ. s. 1. The actual passage of the sun,
or other planetary bodies from one sign of the zodiac
into another. 2. passage in general; passing from one
time or condition of life to another; from one place to
another, &c. 3. going, proceeding in general.

സംഖ്യ, യുടെ. s. 1. Number in general. 2. a number, or
numeral. 3. counting, reckoning. എണ്ണം. 4. delibera-
tion, reasoning, reflection. 5. intellect, understanding.

സംഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. War, battle. യുദ്ധം.

സംഖ്യാതം, &c. adj. Numbered, counted, reckoned. എ
ണ്ണപ്പെട്ട.

സംഖ്യാവാൻ, ന്റെ. s. 1. A learned person, a Pun-
dit, a teacher. പണ്ഡിതൻ. 2. an intelligent, discr
i-minating person. ബുദ്ധിമാൻ. 3. having, or being
possessed of number, numbered.

സംഖ്യെയം, &c. adj. Numerable, to be counted or
numbered. എണ്ണപ്പെടതക്ക.

സംഗതജാനു, വിന്റെ. s. Knock-knee. കൊട്ടുകൊൽ.

സംഗതജാനുകൻ, ന്റെ. s. A knock-kneeded per-
son. കൊട്ടുകാലൻ.

സംഗതം. adj. 1. Apposite, proper (as speech.) യുക്തം.
2. mixed, united. ചെൎക്കപ്പെട്ട. 3. met, encountered.
എതൃക്കപ്പെട്ട. s. 1. Friendship. 2. union, meeting.

സംഗതി, യുടെ. s. 1. Meeting, association, union. 2.
subject, purpose, matter, cause, affair, business, circum-
stance, occurrence, contents of a writing, article, subject.
സംഗതി വരുന്നു, To happen, to occur.

സംഗതിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A person to whom any
thing, or matter especially belongs.

സംഗമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Meeting, union, mixture, junc-
tion, association of friends or lovers, the encounter of
persons. 2. confluence, as of rivers. 3. the fitness, or
suitableness of two things to each other, &c. 4. copula-
tion, coition.

സംഗമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To meet, to unite,
to associate. 2. to be fit, or adapted. 3. to copulate.

സംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Meeting, encountering. 2. join-
ing, uniting, union. 3. junction, confluence of rivers. 4.
desire, wish, cupidity. മൊഹം.

സംഗരം, ത്തിന്റെ. s. 1. War, battle, combat. യുദ്ധം.
2. promise, assent, agreement. പ്രതിജ്ഞ. 3. a bargain,
a transaction of sale. 4. misfortune, calamity. ആപത്ത.

സംഗവചനം, ത്തിന്റെ. s. Junction of words, a
compound word.

സംഗീതക്കാരൻ, ന്റെ. s. A singer, a songster, a sing-
ing master.

സംഗീതക്കാരി, യുടെ. s. A songstress, or female singer.

സംഗീതം, ത്തിന്റെ. s. Vocal music, singing; a psalm
or hymn, a song accompanied with musical instruments.
സംഗീതം പാടുന്നു, To sing a hymn.

സംഗീതവാദ്യം, ത്തിന്റെ. s. Vocal and instrumen-
tal music.

സംഗീതവിദ്യ, യുടെ. s. Science of vocal and instru-
mental music.

സംഗൂഢം, &c. adj. 1. Heaped, piled, arranged. കൂട്ട
പ്പെട്ട. 2. united, joined, brought in contact. ചെൎക്ക
പ്പെട്ട. 3. contracted, abridged. ചുരുക്കപ്പെട്ട. 4. hid-
den, concealed, obscure.

സംഗൊപനം, ത്തിന്റെ. s. Hiding, concealment.
മറെക്കുക.

സംഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A compilation, an abridge-
ment, analysis, contents. സംക്ഷെപം. 2. collection,
acquisition, amassing. കൂട്ടൽ. 3. taking, seizing, receiv-
ing. എടുക്കുക. 4. assent, promise. പ്രതിജ്ഞ. 5. ele-

[ 796 ]
vation, loftiness. ഉയൎച്ച. 6. clenching the fist. മുഷ്ടി.
7. effort, exertion. പ്രയത്നം.

സംഗ്രഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To acquire, to
amass, to lay up, to hoard up. 2. to collect, to compile.
3. to keep or lay up in mind.

സംഗ്രഹിതം, &c. adj. 1. Abridged. സംക്ഷെപി
ക്കപ്പെട്ട. 2. collected, acquired, amassed. കൂട്ടപ്പെട്ട.
3. taken, seized. അപഹരിക്കപ്പെട്ട.

സംഗ്രാമപടഹം, ത്തിന്റെ. s. A large military drum.
യുദ്ധപടഹം.

സംഗ്രാമം, ത്തിന്റെ. s. War, battle, combat. യുദ്ധം.
സംഗ്രാമംചെയ്യുന്നു, 1. To make war. 2. to fight.
യുദ്ധംചെയ്യുന്നു.

സംഗ്രാഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. The gripe of a shield.
കൈനാട. 2. clenching the fist. 3. the fist. മുഷ്ടി.
4. laying hold of forcibly, seizing, griping. പിടിക്കുക.
5. receiving, reception, acceptance.

സംഗ്രാഹ്യം, adj. 1. To be amassed, to be compiled.
2. to be seized, or held fast.

സംഘക്കാർ, രുടെ. s. plu. People assembled, a congre-
gation.

സംഘടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To unite, to meet.
to come in contact. ചെരുന്നു. 2. to occur, to happen.
സംഭവിക്കുന്നു.

സംഘടിതം, &c. adj. United, met, encountered. ചെ
ൎന്ന.

സംഘടിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to
meet, to unite, to bring in contact. സംബന്ധിപ്പി
ക്കുന്നു. 2. to bring about. സാധിക്കുന്നു.

സംഘട്ടനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Meeting, encountering
സംഗം. 2. occurrence. 3. assemblage, an association,
a congregation, a company.
സംഘം. 4. union, junc-
tion, contact. 5. close contact, cleaving or adhering to,
the intertwining of wrestlers, the embrace of lovers, &c.

സംഘം, ത്തിന്റെ. s. 1. A multitude, an assemblage,
association, congregation, a collection or number of
living beings either of the same or different species, &c.
2. a heap, a quantity in general. A so. There are said
to be eighteen Sanghas in Malabar.

സഘൎഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Envy, emulation, rivalry,
vieing or contending for superioity. സ്പൎദ്ധ. 2.tri tura-
tion, rubbing, grinding. അരെക്കുക. 3. going gently,
gliding, flowing. ഒലിക്കുക.

സംഘാതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flock, multitude, heap or
quantity. കൂട്ടം. 2. a division of Tartarus. നരകഭെദം.
3. killing, striking, hurting. ഹനനം.

സചിവൻ, ന്റെ. 1. A friend, a companion, an
associate. സഹായി. 2. a minister, a counsellor. മന്ത്രി.

സചെലസ്നാനം, ത്തിന്റെ. s. Bathing with one's
clothes on, especially after any great defilement. അടി
ച്ച നനച്ചുകുളിക്കുക.

സച്ചിദാനന്ദൻ, ന്റെ. s. An epithet of the Deity, as
the eternal source of wisdom and happiness.

സച്ചിദാനന്ദം, ത്തിന്റെ. s. The eternal source of
wisdom and happiness.

സച്ചിത്സ്വരൂപൻ, ന്റെ. s. See the following.

സച്ചിന്മയൻ, ന്റെ. s. An epithet of the Deity, as
the eternal source of wisdom and happiness.

സജഗ്ദ്ധി, യുടെ. s. Eating in company. പലർകൂടി
ഉണ്ണുക.

സജംബാളം. adj. Muddy, clayey. ചെറുള്ള.

സജാതി, യുടെ. s. The son of a man and woman of
the same tribe. adj. Of the same tribe, of the same sort
or species.

സജാതീയം, &c. adj. 1. Descended from parents of
the same tribe or caste. 2. of the same tribe. 3. of the
same species.

സജ്ജ, യുടെ. s. 1. Dress, decoration. അലങ്കാരം. 2.
armour, mail. കവചം.

സജ്ജന, യുടെ. s. 1. Caparisoning an elephant. ആ
നയലങ്കാരം. 2. dress, decoration. അലങ്കാരം. 3.
arming, accoutring.

സജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. A guard, a sentry, a piquet.
adj. 1. Of good family; of honorable parentage; well
born. 2. respectable, reputable. 3. good, virtuous. സ
ജ്ജനങ്ങൾ, Good people.

സജ്ജനസമ്പൎക്കം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

സജ്ജനസംസൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. Fellowship of, or
keeping company with, good people.

സജ്ജൻ, ന്റെ. s. 1. One armed, accoutred. സന്ന
ദ്ധൻ. 2. prepared, ready. ഒരുങ്ങിയവൻ.

സജ്ജം, &c. adj. 1. Armed, accoutred. കവചമിടപ്പെ
ട്ട. 2. prepared, got ready. ഒരുക്കപ്പെട്ട. 3. ornamented,
decorated. അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട. 4. covered, clothed. മൂ
ടപ്പെട്ട.

സജ്ജിതം, &c. adj. 1. Armed, accoutred. കവചമിട
പ്പെട്ട. 2. dressed, decorated, ornamented. അലങ്കരി
ക്കപ്പെട്ട. 3. prepared, made ready. ഒരുക്കപ്പെട്ട.

സജ്യൻ, ന്റെ. s. An archer.

സജ്യം, ത്തിന്റെ. s. A bent bow.

സജ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Heat, the heat of fire, burning,
scorching, a burn.

[ 797 ]
സഞ്ചയനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Collecting, gathering.
2. a funeral ceremony in which the ashes of a body that
has been burnt are collected together.

സഞ്ചയം, ത്തിന്റെ. s. Heap, quantity, number, multi-
tude, a collection. കൂട്ടം.

സഞ്ചരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A defile, any narrow or
difficult pass, a road along the edge of a mountain, &c.
2. a difficult passage, travelling along almost impracti-
cable routes.

സഞ്ചരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Travelling, journeying,
frequenting. 2. wandering, roaming, going about.

സഞ്ചരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To wander, to
roam about, to walk about. 2. to travel, to journey. 3. to
frequent. 4. to move, to go. 5. to circulate, as wind, air,
&c.

സഞ്ചലനം, ത്തിന്റെ. s. Trembling, shaking. ചല
നം.

സഞ്ചായം, ത്തിന്റെ. s. Extra gain or profit; extra
income.

സഞ്ചാരജീവി, യുടെ. s. One who is indigent, distress-
ed, in want of aid or protection.

സഞ്ചാരമില്ലാത്ത. adj. 1. Solitary, unfrequented. 2. re-
mote. 3. wanting circulation.

സഞ്ചാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Traversing, wandering,
roaming, moving, going about. 2. difficult progress. 3.
difficulty, distress. 4. circulation, as of wind, air, &c. 5.
conversation, converse, keeping company with.

സഞ്ചാരി, യുടെ. s. 1. A wanderer, one who roams or
travels about. 2. a fickle or changeable man. 3. income.
4. a division of the Bhávas, the same as വ്യഭിചാരി,
which see, or the reverse of സ്ഥായി, or fixed and steady
sentiments. 5. air, wind. adj. 1. Fickle, changeable, not
permanent. 2. moving, going. 3. difficult, inaccessible.

സഞ്ചാരിക, യുടെ. s. 1. A female messenger or go-be-
tween. ദൂതി. 2. a fickle, changeable woman. 3. a bawd.

സഞ്ചാരിണി, യുടെ. s. See the preceding.

സഞ്ചി, യുടെ. s. A purse, a bag, a pouch.

സഞ്ചിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who carries a purse or
bag.

സഞ്ചിതം, adj. Amassed, collected, gathered together.
ചെൎക്കപ്പെട്ട.

സഞ്ചിന്തനം, ത്തിന്റെ. s. Thought, meditation.

സഞ്ചൊദനം, ത്തിന്റെ. s. Sending, commanding,
directing.

സഞ്ജമനം, ത്തിന്റെ. s. A cluster or group of four
houses. നാലുകെട്ട.

സഞ്ജാതം. adj. Born, produced.

സഞ്ജീവനം, ത്തിന്റെ. s. A cluster or group of four
houses. നാലുകെട്ട.

സട, യുടെ. s. 1. An ascetic's clotted hair, or the hair
collected into a loose braid and twisted forwards upon
the forehead. ജട. 2. a mane. 3. a crest.

സണ്ഡീനം, ത്തിന്റെ. s. Perching, alighting, as a
bird.

സതതം. adv. Eternally, continually. നിത്യം. adj. Eter-
nal, continual, perpetual. നിത്യമായുള്ള.

സതാപ്പ, ിന്റെ. s. Rue.

സതി, യുടെ. s. 1. A virtuous woman or wife. പാതിവ്ര
ത്യമുള്ളവൾ. 2. the goddess Uma. 3. end, destruction.

സതീനം, ത്തിന്റെ. s. Peas, or a particular kind of
pulse. ഒരു വക പയറ.

സതീൎത്ഥ്യൻ, ന്റെ. s. A fellow-student, a pupil of the
same spiritual preceptor. സൽബ്രഹ്മചാരി.

സതീലകം, ത്തിന്റെ. s. Pulse in general, or a parti-
cular kind. പയറ.

സൽ. adj. 1. True. 2. good, virtuous. 3. being, existing.
4. excellent, best. 5. venerable, respectable. 6. wise,
learned. 7. firm, steady. 8. fit, right, proper.

സൽകഥ, യുടെ. s. A good or pleasing story, good news
or the Gospel.

സൽകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To salute, to hail,
to welcome. 2. to reverence, to honour, to evince or shew
respect. 3. to unite, to meet.

സൽകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. In composition only, a
solemn engagement. 2. a good or virtuous action.

സൽകാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Honour, respect, politeness.
2. salutation, reverence, welcome.

സൽകീൎത്തി, യുടെ. s. Good report, reputation, fame.

സൽകുലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A respectable or genteel
family or tribe. 2. legitimacy.

സൽകൃതം, &c. adj. 1. Worshipped, adored. ആരാധി
ക്കപ്പെട്ട. 2. respected, revered. 3. welcomed, saluted.

സൽകൃതി, യുടെ. s. Doing good, acting properly, virtue,
morality.

സൽക്രിയ, യുടെ. s. 1. Doing good, a good work,
charity, virtue, &c. 2. worship, homage. 3. respectful
salutation, welcome, courtesy. 4. funeral or obsequial
ceremonies. 5. any purificatory ceremony.

സൽഗതി, യുടെ. s. Salvation, a good or happy exit, or
departure.

സൽഗുണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A good nature, or quality,
a kind disposition. 2. goodness, virtue.

[ 798 ]
സൽഗുണരഹിതം. adj. 1. Pithless, sapless. സാര
മില്ലാത്ത. 2. vain, unprofitable, useless. ഉപകാരമി
ല്ലാത്ത.

സൽഗുരു, വിന്റെ. s. A spiritual preceptor.

സത്ത, or സൽ, ിന്റെ. s. 1. Juice, sap, essence. 2.
result, effect, use. 3. power, ability.

സത്ത, യുടെ. s. 1. Being, existence. 2. goodness, ex-
cellency. adj. Good, excellent, virtuous.

സത്തമ, യുടെ. s. A most excellent or virtuous woman.

സത്തമൻ, ന്റെ. s. A respectable, excellent person.

സത്തമം, &c. adj. 1. Best, excellent. 2. very venerable
or respectable. 3. most virtuous.

സത്തുക്കൾ, ളുടെ. plu. Good or excellent people.

സൽപഥം, ത്തിന്റെ. s. A good road. നല്ലവഴി.

സൽപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Worthiness. യൊഗ്യത.
2. a good vessel.

സൽപുത്രൻ, ന്റെ. s. A virtuous son, a legitimate son.

സൽപുമാൻ, ന്റെ. s. A good or honest man.

സൽപുരുഷൻ, ന്റെ. s. A good or honest man.

സൽപ്രയൊജനം, ന്റെ. s. Profitableness. adj. Pro-
fitable, beneficial.

സൽപ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. Lovingkindness, tenderness.

സൽപ്രീതി, യുടെ. s. Lovingkindness, tenderness.

സൽഫലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Good fruit, or reward. 2.
the pomegranate.

സൽബുദ്ധി, യുടെ. s. 1. Good or sound sense. 2. wit,
genius. 3. sobriety, virtue. 4. piety.

സൽബൊധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sobriety. 2. sound
sense.

സത്ഭക്തി, യുടെ. s. Piety, devotion.

സത്ഭാവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pride, arrogance, haughti-
ness, ostentation. അഹംഭാവം.

സത്ഭാവി, യുടെ. s. A proud, haughty, arrogant, person.

സത്ഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. A good meal, good eating.
നല്ല ഭക്ഷണം.

സത്മം, ത്തിന്റെ. s. A house, dwelling. ഭവനം.

സത്യ, യുടെ. s. A woman who speaks truth.

സത്യകം, ത്തിന്റെ. s. Ratification of a bargain. അ
ച്ചാരം. adj. True, veracious. സത്യമുള്ള.

സത്യകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A sacrament, a solemn en-
gagement partaking of the nature of an oath.

സത്യക്കുറി, യുടെ. s. The written form of an oath.

സത്യകാരം, ത്തിന്റെ. s. Ratification of a bargain.
അച്ചാരംവെക്കുക.

സത്യജ്ഞൻ, ന്റെ. s. God. ദൈവം.

സത്യൻ, ന്റെ. s. 1. One who speaks truth, a true,

honest, sincere man. 2. RÁMACHANDRA. രാമചന്ദ്രൻ.

സത്യപ്രമാണം, ത്തിന്റെ. s. A fundamental rule, an
oath.

സത്യപ്രമാണി, യുടെ. s. A trusty or righteous person.

സത്യഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. Breach of truth.

സത്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Truth, verity, veracity, sinceri-
ty. 2. an oath. 3. the first Yuga or age, the golden age.
4. demonstrated conclusion. adj. 1. True, veracious. 2.
sincere, honest, speaking the truth. adv. Indeed, verily,
a term of asseveration, and interrogation. സത്യം ചെ
യ്യുന്നു, To make or take oath, to swear.

സത്യയുഗം, ത്തിന്റെ. s. The first of the four Yugas
or ages, the period of general virtue and purity, or the
golden age, comprising a term of 1,728,000 years.

സത്യലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The upper of the seven
Lócas or worlds, and the abode of the Deity, and hea-
ven of truth.

സത്യവചനം, ത്തിന്റെ. s. A true or faithful saying.

സത്യവചസ`, സിന്റെ. s. 1. Rishi, a saint, sage, or
seer. 2. a man who speaks the truth.

സത്യവതി, യുടെ. s. 1. The mother of Vyása. 2. the
wife of NÁREDA. 3. the wife of Rishica, a saint.

സത്യവതിസുതൻ, ന്റെ. s. The poet Vyása. വ്യാ
സൻ.

സത്യവാൿ, ിന്റെ. s. 1. A true or faithful saying. 2.
a Rishi, a saint. adj. Speaking truth, veracious, sincere.

സത്യവാചകം, ത്തിന്റെ. s. The terms of an oath.

സത്യവാദി, യുടെ. s. One who speaks truth, a person
of veracity, one who is true, sincere.

സത്യവാൻ, ന്റെ. s. 1. One who is true, possessing or
practicing truth, honest, sincere, just, a saint. 2. the
name of a king.

സത്യവൃത്ത. adj. Practicing or speaking the truth.

സത്യവെദക്കാരൻ, ന്റെ. s. A Christian, one who
adheres to true religion.

സത്യവെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. The sacred scriptures, or
the true Védas. 2. the true religion.

സത്യവ്രതൻ, ന്റെ. s. 1. The name of a king, the
twenty-fifth of the solar dynasty in the second age. 2.
one who practices or adheres to the truth, sincere, honest.

സത്യശീലൻ, ന്റെ. s. One who practices or adheres
to the truth; one who is honest, sincere.

സത്യസങ്കല്പൻ, ന്റെ. s. One who solemnly vows to
adhere to the truth.

സത്യസങ്കാശം. adj. Likely, probable, plausible, like
the truth.

[ 799 ]
സത്യസന്ധ, യുടെ. s. Draupati, the wife of the Pandu
princes.

സത്യസന്ധൻ, ന്റെ. s. BHARATA, the younger bro-
ther of RÁMA.

സത്യസന്ധം, &c. adj. Veracious, adhering to, or ob-
serving the truth.

സത്യസ്വരൂപൻ, ന്റെ. s. An epithet of deity, the
true GOD.

സത്യഹീനൻ, ന്റെ. s. A dishonest, insincere man,
one void of veracity.

സത്യാകൃതി, യുടെ. s. Ratification of a bargain. അച്ചാ
രം.

സത്യാനൃതം, ത്തിന്റെ. s. Commerce, trade, traffic.
കച്ചവടം.

സത്യാപനം, ത്തിന്റെ. s. Ratification of a bargain.
അച്ചാരം.

സത്രപം. adj. Modest, bashful. ലജ്ജയുള്ള.

സത്രപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To hasten, to be in
a hurry. 2. to be flurried.

സത്രം or സത്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sacrifice, oblation.
യാഗം. 2. liberality, munificence. ദാനം. 3. covering,
clothing, concealing. മറവ. 4. fraud, roguery, cheating.
5. a wood, a forest. കൊടുങ്കാട. 6. wealth.
സമ്പത്ത. 7. a house. ഭവനം. 8. a choultry, or halting
house for travellers. വഴിയമ്പലം. 9. haste, hurry. 10.
an entertainment. സത്രംകഴിക്കുന്നു. To perform or
offer a sacrifice.

സത്രശാല, യുടെ. s. 1. A place of sacrifice. 2. an
eating room or apartment in which Brahmans, &c. are
presented with food gratuitously.

സത്രാ. ind. With, together with, along with. കൂടെ.

സത്രി, യുടെ. s. 1. A liberal housekeeper, one con-
stantly performing sacrifices and distributing alms. ധ
ൎമ്മിഷ്ഠൻ. 2. an ambassador, an agent residing in a
foreign country. സ്ഥാനാപതി. 3. a priest superintend-
ing or performing a sacrifice.

സത്വഗുണം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

സത്വം or സത്ത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of the three
Gunas or properties of man and nature; the quality of
excellence or goodness; that which enlightens, consti-
tutes knowledge, and is the cause of truth, and the pre-
dominance of which renders the person, in whom it
resides, virtuous, gentle, devout, charitable, chaste,
honest, &c. and the thing, pure, mild, &c. 2. substance,
thing, either elementary substance, as earth, air, fire, &c.
or any thing of which some property may be predicated.

വസ്തു. 3. mind, intellect. ബുദ്ധി. 4. nature, natural
property, or disposition. സ്വഭാവം. 5. vigour, power.
ബലം. 6. strength. ശക്തി. 7. self-possession, or com-
mand. ധൈൎയ്യം. 8. essence, substance. 9. being, exis-
tence. പ്രാണൻ. 10. wealth. സമ്പത്ത. 11. certainty.
നിശ്ചയം. 12. life, the principle of being. ജീവൻ.
13. a substantive noun. 14. an animal, a being. പ്രാ
ണി.

സത്വരം, &c. adj. Quick, expeditious. adv. Quickly,
expeditiously.

സത്വസമ്പത്ത, ിന്റെ. s. Vigour, power. ബലം, വീ
ൎയ്യം.

സത്വസമ്പന്നം, &c. adj. 1. Equable, even-minded,
neither elated by prosperity nor depressed by misfor-
tune. 2. good, excellent.

സത്വസ്ഥം, &c. adj. Good, pure, virtuous, free from
every bad quality or property. സത്വഗുണമായുള്ള.

സത്സംഗം, ത്തിന്റെ. s. Good company or fellowship.
സജ്ജനസംസൎഗ്ഗം.

സത്സെവിതൻ, ന്റെ. s. An epithet of the deity.
ദൈവം.

സദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A house. ഭവനം. 2. water.
വെള്ളം.

സദയം. ind. With favour, with kindness. ദയയൊടെ.

സദസ, ിന്റെ. s. An assembling, a meeting. സംഘം.

സദസ്യാൻ, ന്റെ. s. 1. An assistant or bystander at
a sacrifice, &c. 2. one whose business it is to notice and
correct mistakes. 3. a spectator, any person present at
an assembly.

സദാ. ind. Always, at all times.

സദാകാലം. ind. For ever, eternally, continually.

സദാഗതി, യുടെ. s. 1. The wind, air. കാറ്റ. 2. per-
petual motion. 3. final happiness, emancipation from
life. 4. the supreme spirit.

സദാതനം, &c. adj. Eternal, everlasting, perpetual.
നിത്യമായുള്ള.

സദാനന്ദൻ, ന്റെ. s. 1. The eternal God. ദൈവം.
2. a name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

സദാനന്ദം, ത്തിന്റെ. s. Eternal happiness or joy.
നിത്യാനന്ദം.

സദാനീര, യുടെ. s. The Caratoya, a small river in
the north of Bengal.

സദാനെരവും. adv. Always, at all times, continually,
without intermission.

സദാഫലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The cocoa-nut tree. തെ
ങ്ങ. 2. the glomerous fig tree. 3. the jack. പിലാവ.

[ 800 ]
സദാരൻ, ന്റെ. A husband, a man whose wife is
living, a family man. ഭൎത്താവ.

സദാവൃത്തി, യുടെ. s. 1. Daily maintenance or sub-
sistence. 2. daily work.

സദാശിവൻ, ന്റെ. s. SIVA, as always auspicious.

സദൂരം, &c. adj. Far off, distant. ദൂരമുള്ള.

സദൃൿ. adj. Like, similar, resembling. സദൃശം.

സദൃശത, യുടെ. s. Likeness, similitude, resemblance.

സദൃശൻ, ന്റെ. s. One who is like, similar.

സദൃശം, &c. adj. 1. Like, similar, resembling. 2. fit,
proper, right. സദൃശമാകുന്നു, To be like, to resem-
ble. സദൃശമാകുന്നു, 1. To liken, to represent as hav-
ing a resemblance. 2. to compare.

സദൃശിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To liken, to make to
resemble. 2. to compare.

സദൃശീകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. See the last.

സദൃക്ഷം, &c. adj. Like, similar.

സദെശം. adj. 1. Near, proximate. അടുത്തുള്ള. 2. of
the same country or place.

സദ്മം, ത്തിന്റെ. s. A house, a dwelling. ഭവനം.

സദ്യ, യുടെ. s. A feast, an entertainment. സദ്യകഴി
ക്കുന്നു, To make a feast, to give an entertainment.

സദ്യസ`. adv. At this present instant; now, at present,
instantly, momentarily, at the moment, in an instant.

സദ്യൊജാതൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

സദ്യഃഫലം, ത്തിന്റെ. s. Instant or present advantage.

സദ്വൎത്തമാനം, ത്തിന്റെ. s. Good news, glad tidings,
the Gospel.

സദ്വസഥം, ത്തിന്റെ. s. A village. ഗ്രാമം.

സദ്വൃത്തം, ത്തിന്റെ. s. Amiableness, a good or amia-
ble disposition. നല്ലശീലം. adj. 1. Amiable, well-be-
haved. 2. well rounded, handsomely orbicular.

സദ്വൃത്തി, യുടെ. s. One who is amiable, of a good or
amiable disposition, well behaved.

സധൎമ്മം. adj. 1. Like, equal, resembling. 2. of the
same sect or caste, performing like duties.

സധൎമ്മി, &c. adj. Observing the same customs or laws.

സധൎമ്മിണി, യുടെ. s. A wife wedded according to
the ritual of the Vedas. വെട്ടവൾ.

സധ്ര്യൎങ. adj. Accompanying, going with, a companion.
സഹായി.

സനൽകുമാരൻ, ന്റെ. s. One of the four sons of
BRAHMA and the eldest of the progenitors of mankind.

സനാ. ind. Always, eternally, perpetually. നിത്യം.

സനാതനൻ, ന്റെ. s. 1. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ. 2.
VISHNU. വിഷ്ണു. 3. SIVA. ശിവൻ.

സനാതനം, &c. adj. 1. Eternal, continual, perpetual,
നിത്യമായുള്ള. 2. firm, fixed, permanent. സ്ഥിരമായു
ള്ള.

സനാഥ, യുടെ. s. A woman whose husband is living.
ഭൎത്താവുള്ളവൾ.

സനാഥം. adj. Joined with, placed on. കൂടെ ചെൎന്ന.

സനാഭി, യുടെ. s. A kinsman, one of the same family
name; it is considered also the same as the Sapinda or
gentile, a relation as far as the seventh degree, and
qualified to offer the funeral cake. ആടുത്ത സംബ
ന്ധക്കാരൻ. adj. 1. Like, resembling. സദൃശമായ
ള്ള. 2. affectionate. പ്രിയമുള്ള.

സനാശി, യുടെ. s. A song. ഒരു രാഗം.

സനി, യുടെ. s. 1. Service, worship. വന്ദനം. 2. a
request, solicitation, respectful solicitation as addressed
to a spiritual preceptor, &c. അപെക്ഷ. 3. quarter,
region, point of the compass. ദിൿ.

സനിഷ്ഠീവം, ത്തിന്റെ. s. Speech uttered with emis-
sion of saliva or sputtered.

സനീഷ്ഠവം, ത്തിന്റെ. s. Sputtered speech, utterance
interrupted by saliva.

സനീഢം. adj. Near, proximate. സമീപം.

സൻ. adj. 1. True. 2. good, virtuous. 3. being, existing.
4. excellent, best. 5. venerable, respectable.

സന്തതൻ, ന്റെ. s. The eternal Being. നിത്യൻ.

സന്തതം. adv. Always, continually, eternally. എല്ലാ
യ്പൊഴും. adj. Eternal, continual. നിത്യം.

സന്തതി, യുടെ. s. 1. Race, lineage. 2. a son, a daughter,
offspring, progeny, issue, seed. 3. succession, descent. 4.
a continuous line, a row, a range. 5. extent, expanse,
spreading, stretching.

സന്തപ്തം, &c. adj. 1. Suffering pain or distress, distress-
ed, afflicted, wretched. തപിക്കപ്പെട്ടു. 2. suffering
from extreme heat. 3. burnt, scorched. 4, the state of
being red hot. ചൂടപഴത്ത. 5. inflamed with passion.
കൊപം കൊണ്ട ജ്വലിച്ചു.

സന്തമസം, ത്തിന്റെ. s. Great, or universal darkness,
complete or utter darkness. കൂരിരുട്ട, അന്തതമസം.

സന്തൎപ്പണ, യുടെ. s. The ceremony of feeding Brah-
mans. ബ്രഹ്മണൎക്ക ഭക്ഷണം കൊടുക്കുക.

സന്താനകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Family usages or duties.

സന്താനകാമം, ത്തിന്റെ. s. Desire of ofspring.

സന്താനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Family, race, lineage. സ
ന്തതി. 2. ofspring, progeny, issue, a son or daughter.
3. one of the trees of the paradise of the gods. കല്പക
വൃക്ഷം. 4. spreading, expansion. പരപ്പ.

[ 801 ]
സന്താനിക, യുടെ. s. 1. Cream, the coagulum of milk.
പാലിന്റെ പാട. 2. a cobweb. ചിലന്നിവല. 3.
the blade of a knife or sword. വാത്തല. 4. froth, foam.
പത.

സന്താപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Burning, scorching. ത
പനം. 2. paining, affliction. സന്താപം. 3. exciting
passion. 4. one of the arrows of CÁMADÉVA, or love. കാ
മബാണം.

സന്താപം, ത്തിന്റെ. 1. Heat, burning heat. ചൂട.
2. torment, pain, affliction, distress. വെദന. 3. passion.

സന്താപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be afflicted,
to be distressed, pained, or sorrowful. 2. to suffer from
heat. 3. to be inflamed with passion.

സന്താപിതം, &c. adj. 1. Pained, distressed, afflicted.
2. suffering from heat. 3. inflamed with passion.

സന്തി, യുടെ. s. 1. End, destruction. അവസാനം.
2. gift, giving. ദാനം.

സന്തുഷ്ടം, &c. adj. 1. Delighted, pleased. 2. satisfied,
contented.

സന്തുഷ്ടി, യുടെ. s. 1. Pleasure, delight. 2. satisfaction,
contentment.

സന്തൊഷകെട, ിന്റെ. s. 1. Unhappiness, sorrow.
2. displeasure. 3. dejection of spirits, sadness.

സന്തൊഷപ്രാൎത്ഥന, യുടെ. s. Affectionate solicita-
tion.

സന്തൊഷമില്ലായ്മ, യുടെ. s. 1. Joylessness, grief,
sorrow, sadness. 2. unhappiness. 3. displeasure.

സന്തൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure, delight, glad-
ness, satisfaction, happiness.

സന്തൊഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ; or സന്തൊഷപ്പെ
ടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To rejoice, to be pleased, glad,
delighted, satisfied or happy.

സന്തൊഷിതൻ, ന്റെ. s. A joyful man.

സന്തൊഷിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To please, to
delight, to gladden, to satisfy.

സന്ദംശ, യുടെ. s. A pair of tongs or nippers. ചവ
ണ.

സന്ദൎഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Weaving garlands, collecting
flowers into a heap or chaplet, &c. 2. stringing, collecting,
arranging. മാലകൊൎക്കുക.

സന്ദൎശനം, ത്തിന്റെ. s. Looking, seeing. സന്ദൎശി
ക്കുന്നു, To look, to see. കാണുന്നു.

സന്ദാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A rope or cord, especially
for tying cattle. പശുക്കയറ. 2. the elephant's temples,
or part whence the ichorous fluid issues when the
animal is in rut. മസ്തകഭാഗം.

സന്ദാനിതം, &c. adj. Bound, tied. കെട്ടപ്പെട്ട.

സന്ദാവം, ത്തിന്റെ. s. Flight, retreat. പിന്നൊട്ടം.

സന്ദിഗ്ധമതി, യുടെ. s. A sceptic, one who is uncer-
tain or doubtful of the result of religious observances,
&c. സംശയബുദ്ധി.

സന്ദിഗ്ധം. adj. Doubted, questioned. സംശയിക്ക
പ്പെട്ട. s. A doubt. സംശയം.

സന്ദിഗ്ധാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. A disputed debt, either
in its amount or existence. തക്കമുള്ള കടം. 2. doubtful
interpretation or meaning. സംശയാൎത്ഥം.

സന്ദിതം, &c. adj. Bound, tied. കെട്ടപ്പെട്ട.

സന്ദിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. News, tidings, information.
വൃത്താന്തം. adj. 1. Told, communicated, related as
news or information. അറിയിക്കപ്പെട്ട. 2. promised,
agreed, engaged. പ്രതിജ്ഞചെയ്യപ്പെട്ട.

സന്ദിഷ്ടാൎത്ഥൻ, ന്റെ. s. A herald, a pursuivant, a
royal messenger who communicates oral instructions or
orders.

സന്ദെശപത്രം, ത്തിന്റെ. s. A letter of correspond-
ence, an epistle.

സന്ദെശം, ത്തിന്റെ. s. News, tidings, information,
a message. വൃത്താന്തം.

സന്ദെശവാൿ, ക്കിന്റെ. s. Communication of intel-
ligence.

സന്ദെശഹരൻ, ന്റെ. s. A messenger, an envoy, an
ambassador. ദൂതൻ, സ്ഥാനാപതി.

സന്ദെശഹാരകൻ, ന്റെ. s. A messenger, an envoy,
an ambassador. ദൂതൻ, സ്ഥാനപതി.

സന്ദെഹം, ത്തിന്റെ. s. Doubt, uncertainty, hesitation,
suspicion, supposition, scruple. സംശയം.

സന്ദെഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To doubt, to hesi-
tate, to suspect. സംശയിക്കുന്നു.

സന്ദൊഹനം, ത്തിന്റെ. s. Assembling, collecting
together. കൂട്ടുക.

സന്ദൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Assemblage, flock, multitude.
കൂട്ടം.

സന്ദ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Flight, retreat, running away,
ഒട്ടം.

സന്ധ, യുടെ. s. 1. Promise, vow, assent, agreement.
പ്രതിജ്ഞ. 2. state, condition. അവസ്ഥ. 3. steadi-
ness, fixation. ഉറപ്പ. 4. the steady continuance in any
state. സ്ഥിരത. 5. intimate union or association, iden-
tification. 6. twilight. സന്ധ്യം. adj. 1. Possessing as
an integrant part, intimately blended with. കൂടിയ. 2.
holding, possessing, having placed in or on. 3. joined,
united. ചെൎന്ന.

[ 802 ]

സന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Relation. സംബന്ധം.

സന്ധാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Distillation, distilling, the
manufacture of spirituous liquors. മദ്യം വാറ്റുക. 2.
mixing, joining. ചെൎക്കുക. 3. intimate union, combina-
tion, association. 4. a relish, something eaten to excite
thirst. ചമ്മന്തി. 5. sour rice gruel. പുളിച്ചകഞ്ഞി. 6.
spirtuous lipuor. ചാരായം. 7. reception, receiving, sup-
porting, sustaining. താങ്ങുക. 8. association, company.
കൂട്ടം. 9. tying, binding. ബന്ധിക്കുക. സന്ധാനം
ചെയ്യുന്നു, 1. To join, to unite. ചെരുന്നു. 2. to
distil. വാറ്റുന്നു.

സന്ധാനി, യുടെ. s. A braziery, a foundery, a place
where the base metals are stored or wrought. ലൊഹാ
ദികൾ വാൎക്കുന്ന സ്ഥലം.

സന്ധാനിതം, &c. adj. United, bound. കെട്ടപ്പെട്ട.

സന്ധി, യുടെ. s. 1. Union, junction, connexion, com-
bination, conjunction. ഐക്യത. 2. peace, making peace,
pacification. സമാധാനം. 3. a hole, or chasm. ദ്വാരം.
4. a hole made in a wall or underneath it to enter a house
for hostile or felonious purposes, a breach, a mine, &c.
തുരങ്കം. 5. a joint, an articulation of the body. 6. the
union of letters, either at the end and beginning of dif-
ferent words or in the middle of compound terms, to
avoid dissonance or hiatus. 7. a division of a drama,
apparently applicable to each subject represented, or
sentiment excited, as considered severally and detached
from the rest, though contributing to the connexion of
the whole, contrast of incident, change of situation,
transition of passion or emotion, &c. 8. an interval, a
pause or rest. നിറുത്ത. 9. a period at the expiration
of each Yuga or age; or one sixth of its duration, inter-
vening before the commencement of the next; a Sandhi
also of the same length, as the Satya Yuga, occurs at
the end of each Manwantara, and each Calpa. 10. the
vulva. 11. breaking, dividing.

സന്ധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To join, to unite,
to combine. 2. to put together, to construct, to compose.
3. to fix, to place. v. n. 1. To meet, to join, to come in
contact. 2. to be sufficient, to be adequate or equal to.

സന്ധിതം, &c. adj. United, bound, tied, strung, fas-
tened together. ചെൎക്കപ്പെട്ട, കെട്ടപ്പെട്ട.

സന്ധിനീ, യുടെ. s. A cow with calf, or that has tak-
en the bull. ചനയെറ്റ പശു.

സന്ധിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Uniting, joining, connecting.
2. pacification. 3. nourishing, maintenance. 4. satiety,
sufficiency, enough.

സന്ധിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cause to join,
or meet, to unite, to make equal to.

സന്ധിബന്ധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tendon, a nerve
a ligament ഞരമ്പ. 2. binding or tying fast.

സന്ധിബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tie, a band, a ban-
dage. 2. union, connexion. adj. Bound firmly together,
tied fast.

സന്ധിവെല, യുടെ. s. A particular period, and one
which connects the part of the day or fortnight, or morn-
ing, noon and evening, new moon, the first or third day
of the fortnight and full moon.

സന്ധു, വിന്റെ. s. Doubt, uncertainty.

സന്ധ്യ, യുടെ. s. 1. Evening, eventide. 2. twilight,
either morning or evening. 3. the name of a river. 4. the
period that elapses between the expiration of one Yuga
or age and the commencement of another. 5. a period
of time, forenoon, afternoon, or mid-day. 6. reflexion.
7. promise, assent. 8. boundary, limit. 9. joining, union.
10. a flower, according to some the tuberose, to others,
the jasmine. 11. religious abstraction, meditation, repeti-
tion of Mantras, sipping water, &c. to be performed by
the three first classes of Hindus, at particular and stated
periods in the course of every day, especially at sun-rise,
sun-set, and also, though less essentially, at noon. 12.
twilight, personified as the daughter of BRAHMA, and
wife of SIVA.

സന്ധ്യാശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Twilight. 2. the period
at the end of each Yuga.

സന്ധ്യാരംഗ, യുടെ. s. Tuberose Polyanthes, Polyanthes
tuberosa. (Lin.)

സന്ധ്യാവന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. The religious prayers
and ceremonies of the first three classes of the Hindus
performed at particular and stated periods of the day,
especially at sun-rise and sun-set. സന്ധ്യാവന്ദനം.
കഴിക്കുന്നു, To perform these ceremonies.

സന്നകദ്രു, വിന്റെ. s. The name of a tree, commonly
Piyal, Buchananiu latifolia, (Rox.) മുരൾവൃക്ഷം.

സന്നതൻ, ന്റെ. s. One who is revered, reverenced.
നമിക്കപ്പെട്ടവൻ.

സന്നതം, &c. adj. Reverenced, revered. നമിക്കപ്പെട്ട.

സന്നതി, യുടെ. s. 1. Reverence, obeisance, reverential
salutation. ആചാരം. 2. sound. ശബ്ദം.

സന്നൎദ, ിന്റെ. s. A written order, a letter.

സന്നദ്ധൻ, ന്റെ. s. One who is armed, mailed,
accoutred. കവചമിട്ടവൻ.

സന്നദ്ധം, &c. adj. 1. Armed, mailed, accoutred. യു

[ 803 ]
ദ്ധായുധം ധരിക്കപ്പെട്ട. 2. arrayed, arranged, pre-
pared. അണഞ്ഞ. 3. murderous, felonious, provided
with arms for the destruction of others. 4. wearing
amulets, provided with charms.

സന്നമനം, ത്തിന്റെ. s. Reverence, obeisance, re-
verential salutation. വണക്കം . സന്നമനം ചെയ്യു
ന്നു. To reverence, to reve-
re.

സന്നമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To revere, to reve-
rence, to salute.

സന്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. A little, a small quantity, small-
ness. 2. thinness, leanness. 3. fineness. adj. 1. Little,
small, narrow. 2. thin, lean. 3. fine.

സന്നയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Multitude, number, quantity.
സംഘം. 2. rear, rearguard. പിമ്പട.

സന്നഹനം, ത്തിന്റെ. s. Preparation. ഒരുമ്പാട.

സന്നാഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. Armour, mail, accoutre-
ments. കവചം, ആയുധകൊപ്പ. 2. preparation. ഒരു
മ്പാട.

സന്നി, യുടെ. s. Convulsions, a fit, സന്നിപിടിക്കു
ന്നു, To be attacked or afflicted with convulsions or
convulsive fits.

സന്നികൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Proximity. 2. ap-
proximation, approximating, bringing or approaching
near to. അടുപ്പം, അണവ.

സന്നികൃഷ്ടം, &c. adj. 1. Near, proximate. അണ
ഞ്ഞ. 2. very mean, low, vile. നികൃഷ്ടം.

സന്നിജ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Fever attended by con-
vulsions.

സന്നിധാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Presence. 2. proximity,
approximation. സമീപം. 3. appearance, perceptibility.
പ്രത്യക്ഷം.

സന്നിധി, യുടെ. s. 1. Proximity, approximation. 2.
perceptibility, presence, appearance, becoming or being
visible or perceptible.

സന്നിപാതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A morbid state of the
three humours, a paralytic disease. 2. collection, assem-
blage, multitude.

സന്നിബദ്ധം. adj. Bound firmly, fast tied, or fettered.
മുറുക്കക്കെട്ടിയ.

സന്നിബന്ധനം, ത്തിന്റെ. s. Binding or tying fast.
മുറുക്കെകെട്ടുക.

സന്നിഭൻ, ന്റെ. s. One who is similar, equal to, like.

സന്നിഭം, &c. adj. Like, similar.

സന്നിവൃത്തി, യുടെ. s. Restraint, forbearance, avoiding,
forsaking. അടക്കം.

സന്നിവെശം, ത്തിന്റെ. s. 1. An open space, either

in a town or its vicinity, where the people take exercise
or diversion. വെളിമ്പ്രദെശം. 2. fabrication, manufac-
ture, construction, preparation. 3. vicinity, proximity,
neighbourhood. സമീപം.

സന്നിഹിതം. adj. Near, proximate, at hand, present.
അടുത്ത, അണഞ്ഞ.

സന്മനസ`, ിന്റെ. s. A man of good or sound sense,
wit, genius, sobriety, virtue, piety.

സന്മാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A good road or way. 2.
morality, virtue. 3. true religion.

സന്മാൎഗ്ഗി, യുടെ. s. A pious man.

സന്യസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To become a San-
yási, to renounce, or abandon the world.

സന്യാസം, ത്തിന്റെ. s. The profession of a Sanyási.
2. abandonment of all worldly affections and possessions.
3. Indian spikenard.

സന്യാസി, യുടെ. s. 1. A Sanyási, a Brahman of the
fourth order, a religious mendicant. 2. a devotee, an
ascetic, one who h