സമവൎത്തി, യുടെ. s. YAMA, the ruler of Tartaras കാ
ലൻ.
സമവായം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flock, multitude, as-
semblage, collection, aggregate, quantity. കൂട്ടം. 2. one
of the categories, or Padárt'has, in logic, relation.
സമവായസംബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. One of the
categories in logic, relatio.
സമവെതൻ, ന്റെ. s. One of a mixed tribe.
സമവെതം, &c. adj. 1. Mixed, mingled, blended. 2.
collected, assembled.
സമഷ്ടി. adj. 1. Collected, assembled. 2. contracted,
abridged.
സമഷ്ഠീല, യുടെ. s. A sort of potherb said to grow in
watery places.
സമസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Contraction, contracting.
കുറുക്കൽ. 2. combination, conjunction, formation of
compound terms.
സമസുപ്തി, യുടെ. s. The end of the Calpa and the
destruction of the world.
സമസ്തം, &c. adj. 1. All, whole, entire, universal, com-
plete. 2. compound, compounded. സംബന്ധിക്കപ്പെ
ട്ട. 3. abridged, contracted. ചുരുക്കപ്പെട്ട. s. A whole,
the aggregate of all the parts.
സമസ്താധാരൻ, ന്റെ. s. An epithet of the Deity
as upholding every thing. ദൈവം.
സമസ്ഥം. adj. 1. Even, equal, level, uniform. 2. like,
similar. സമം.
സമസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The king's court. 2. a
metropolis or capital, where a king resides. 3. a country.
സമസ്യ, യുടെ. s. Part of a stanza proposed by one
person to be completed by another as a trial of skill.
സമസ്യാൎത്ഥ, യുടെ. s. Part of a stanza to be completed
as a trial of skill.
സമക്ഷം or സമക്ഷമം, ത്തിന്റെ. s. Presence, sight.
adv. Before, in presence, or in sight of.
സമാകൎഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To diffuse a fra-
grant smell.
സമാകൎഷി. adj. Possessing a diffusive fragrance.
സമാഖ്യ, യുടെ. s. 1. Fame, reputation. കീൎത്തി. 2.
confederation, convention.
സമാഗതം, &c. adj. 1. Arrived, approached. അടു
ത്ത. 2. met, encountered. 3. united, joined. ചെൎക്ക
പ്പെട്ട.
സമാഗതി, യുടെ. s. 1. Arrival, approach. അടുക്കുക.
2. union, joining. 3. encountering, meeting. 4. similar
condition or progress.
|
സമാഗമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Union, junction. ഐക്യ
ത. 2. arrival, approach.
സമാഘാതം, ത്തിന്റെ. s. 1. War, battle, combat. യു
ദ്ധം. 2. beating, striking, killing. അടിക്കുക, കൊല്ലുക.
സമാചാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Correctness of conduct.
2. common civility, politeness. 3. news, intelligence.
സമാജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crowd, flock or multitude
(of any thing except beasts.) കൂട്ടം. 2. an assembly, a
meeting. സംഘം. 3. an elephant. ആന.
സമാധാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Peace, tranquillity. 2.
conciliation, agreement, consent. 3. reconciling differen-
ces. സമാധാനം ചെയ്യുന്നു, To make peace, to re-
concile adverse parties. സമാധാനമാകുന്നു, To be-
come peaceful, to return to a state of peace. സമാധാ
നമാക്കുന്നു, To reconcile persons together, to bring to
a state of tranquillity, സമാധാനം പറയുന്നു, To
treat about peace, to speak peace.
സമാധി, യുടെ. s. 1. Deep and devout meditation, re-
straining the senses and confining the mind to contem-
plation on the true nature of the spirit, &c. the abstract
contemplation of an ascetic. 2. silence. മൌനം. 3.
promise, assent, engagement. പ്രതിജ്ഞ. 4. reconcil-
ing differences, putting a stop to disputes. നിരപ്പാക്കു
ക. 5. perseverance in a difficult undertaking, attempt-
ing impossibilities. 6. a religious vow or obligation. 7.
a figure of rhetoric, connexion or proximity of two events
accidentally connected and expressed by a common verb
and the government of the verb by a double nominative.
8. demonstrated conclusion. സിദ്ധാന്തം. 9. a grave
or tomb. ശവക്കുഴി. സമാധിയിരിക്കുന്നു, To be
in deep and devout meditation. സമാധി വെക്കു
ന്നു, സമാധി ചെയ്യുന്നു, To inter, to bury.
സമാനൻ, ന്റെ. s. 1. One of the five vital airs, that
which is considered essential to digestion. 2. an equal.
തുല്യൻ. 3. one, uniform, the same. ഒരുത്തൻ. 4. a
good, virtuous, or eminent person.
സമാനം, &c. adj. 1. Like, similar. 2. one, uniform,
same. 3. good, virtuous, eminent. സുകൃതമായുള്ള. s.
Corresponding letter of the alphabet, as a long vowel to
its short one.
സമാനൊദൎയ്യൻ, ന്റെ. s. A brother of whole blood.
സൊദരൻ.
സമാപനം, ത്തിന്റെ. s. Conclusion, completion, finish.
അവസാനം. 2. a section, a chapter, a division. 3.
killing, destroying, slaughter, വധം. 4. profound me-
ditation. ധ്യാനം. 5. gain, acquisition. ലാഭം.
|
