താൾ:CiXIV31 qt.pdf/758

വൈമാ 744 വൈരാ

വൈദ്യനാഥൻ, ന്റെ. s. A form of SIVA, presiding over one of the divisions of Pátála. ശിവൻ. വൈദ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A physician, a doctor, a medi- cal man. 2. a learned man. വൈദ്യമാതാ, വിന്റെ. s. The name of a tree, Justicia ganderussa. ആടലൊടകം. വൈദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Practice of physic, the science of medicine. 2. medical aid, advice or prescription, heal- ing. adj. Medical, practicing or relating to medicine. വൈദ്യം ചെയ്യുന്നു To apply medicine, to doctor. വൈദ്യശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Science of medicine. 2. a treatise on medicine. വൈധനിക, യുടെ. s. 1. A surgical instrument, as a knife, a lancet, &c. 2. a small pointed perforating instru- ment. വൈധവ്യം, ത്തിന്റെ. s. Widowhood. വൈധാത്രൻ, ന്റെ. s. SANATCUMARA, the son of BRAHMA, and said to be eldest of the progenitors of man- kind. ദെവൎഷി. വൈധൃതം, &c. adj. 1. Seized, held. 2. restrained, withheld. പിടിക്കപ്പെട്ട. വൈധെയൻ, ന്റെ.s. A fool, an idiot, a foolish, ignorant person. മൂഢൻ. വൈധെയം, &c. adj. Foolish, ignorant, idiotic. മൂഢ തതയുള്ള. വൈനതെയൻ, ന്റെ.s. A name of GARUDA, the bird and vehicle of VISHNU. ഗരുഡൻ. വൈനാശികൻ, ന്റെ. s. 1. A dependant, a subject, a slave. ദാസൻ. 2. a spider. ചിലന്നി. 3. an astrologer. ജൊതിഷക്കാരൻ. വൈനീതകം, ത്തിന്റെ. s. A mediate conveyance, as a porter carrying a letter, a horse dragging a chariot, &c. വാഹനം. വൈപരീതത്വം, ത്തിന്റെ. s. Contrariety, opposition, reverse. വിപരീതം. വൈപുല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Largeness, greatness. വി പുലത. 2. depth, profundity. അഗാധം. വൈഭവം, ത്തിന്റെ.s. 1. Dexterity, cleverness, ability. 2. wealth, riches. സമ്പത്ത. 3. happiness, prosperity. വൈഭൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wealth, riches. സമ്പ ത്ത. 2. happiness, delight, pleasure. വൈഭൊഗി, യുടെ. s. A voluptuary. വൈമല്യം, ത്തിന്റെ. s. Cleanness, purity. വിമലത. വൈമാത്രെയൻ, ന്റെ. A step-mother's son, a step- son. രണ്ടമ്മയിൽ പിറന്നവരിലെകൻ. വൈമാനികൻ, ന്റെ.s. A charioteer.

വൈമുക്തം, ത്തിന്റെ.s. Liberation, emancipation. adj. Liberated, emancipated, being at liberty or loose. വൈമുഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. Disgust, aversion, dislike. നീരസം. വൈമെയം, ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. തമ്മിൽ മാറ്റം. വൈയങ്കത, യുടെ. s. The name of a tree, Flacourtia sapida. വൈയാകരണൻ, ന്റെ. s. A grammarian, a compiler of a grammar. വ്യാകരണശാസ്ത്രജ്ഞൻ. വൈയാകരണം, adj. Grammatical, relating to gram- mar. വൈയാഘ്രം, adj. Covered with a tiger's skin, (a car, &c.) പുലിത്തൊൽകൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞ. വൈരക്കല്ല, ിന്റെ. A diamond, or precious stone. വൈരക്കള്ളി, യുടെ. s. A species of Euphorbia. വൈരച്ചാണ, യുടെ. s. A stone used to polish gems. വൈരത്തൂശി, യുടെ. s. A diamond needle used by glaziers, and lapidaries. വൈരനിൎയ്യാതനം, ത്തിന്റെ. s. Revenge, retaliation, requital of injury. പകമീളുക. വൈരപ്പൊടി, യുടെ. s. A precious stone. വൈരപ്രതിക്രിയ, യുടെ. s. Revenge. വൈരമിന്നി, യുടെ. s. An ear or neck ornament. വൈരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Enmity, hatred, hostility, re- sentment, animosity. 2. heroism, prowess, bravery. 3. a diamond. 4. an angle. വൈരമുണ്ടാക്കുന്നു, To cause enmity, hatred. വൈരശുദ്ധി, യുടെ. s. Revenge, retaliation, satiated revenge. പകമീളുക. വൈരസൂചി, യുടെ. s. A diamond needle used by glaziers, and lapidaries. വൈരസെനി, യുടെ. s. A name of Nala. നളൻ. വൈരസ്യം, ത്തിന്റെ. s. Displeasure, dislike. നീര സം. വൈരാഗി, യുടെ.s. A devotee, an ascetic, one of a particular class of devotees or mendicants. വിരാഗമുള്ള വൻ. വൈരാഗ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A zealous, enthusiastic person. വിരാഗമുള്ളവൻ. 2. an obstinate, pertinacious person. വൈരാഗ്യചതകം, ത്തിന്റെ. s. A book on self deni- al, patience and taciturnity in one hundred verses. വൈരാഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Absence of worldly passion or desire. വിരാഗം. 2. the profession of religious medi- city. 3. in local usage, zeal, a sort of perseverance, right or