താൾ:CiXIV31 qt.pdf/794

സങ്ക 780 സങ്കെ

സക്താ, യുടെ. s. A female friend, an attached or be- loved female. സക്തി, യുടെ. s. 1. Attachment, love. 2. contact, uni- on, junction, cohesion. സക്തുഫല, യുടെ. s. The Sami tree, Minosa suma. (Rox.) വന്നി. സക്ഥി, യുടെ. s. The thigh. തുട. സഖ, യുടെ. s. See സഖി. സഖി, യുടെ. s. 1. A friend, a companion, an associate. 2. a woman's female friend or companion, a confidante, &c. സഖിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Friendship. സഖ്യത, യുടെ. s. 1. Friendship. 2. a league, a covenant. സഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Friendship. 2. partnership, league. സഖ്യം ചെയ്യുന്നു, To make a league or covenant. സഗരൻ, ന്റെ. s. The name of a celebrated sovereign of Ayodhya. സഗൎഭ്യൻ, ന്റെ. s. A brother of whole blood, one by the same father and mother. സഗൊത്രൻ, ന്റെ. s. 1. A distant kinsman. 2. a kinsman of the same family name, or one sprung from a common ancestor, and connected by funeral oblations of food and water. സഗൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. A family, a race, or lineage. സഗ്ധി, യുടെ. s. Eating together. സഹഭക്ഷണം. സങ്കടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A complainant, a plaintiff, a petitioner. സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To molest, to trouble, to torment, to vex. സങ്കടപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To mourn, to grieve, to be in trouble. 2. to be molested. സങ്കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Complaint, plaint, petition, grievance. 2. molestation, trouble, misfortune. 3. diffi- culty, trouble. 4. illness, indisposition, pain, sorrow. adj. 1. Narrow, contracted. 2. crowded. സങ്കടം പറയുന്നു, To complain. സങ്കടം കെൾക്കുന്നു, To hear or at- tend to a complaint or cause. സങ്കടം തീൎക്കുന്നു, To hear a complaint, to decide or determine a cause. സ ങ്കടം ബൊധിപ്പിക്കുന്നു, To bring a complaint, to petition. സങ്കടവൎയ്യൊല, യുടെ. s. A written complaint, a pe- tition. സങ്കരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dust, sweepings. ചവറ. 2. mixing, blinding, confounding. കുഴക്കൽ. 3. a mixed caste, or race; one proceeding from the promiscuous

intercourse of the four Hindu tribes in the first instance, and again from their commerce with the descendants of such a connection, or the indiscriminate cohabitation of these descendants amongst one another; most Hindus of the present age are of one of the many branches of this race, the highest of which is impure, and inferior to the Súdras. സങ്കൎഷണൻ, ന്റെ. s. A name of BALARÁMA, the elder brother of CRISHNA. ബലഭദ്രൻ. സങ്കൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Attracting, drawing. ആ കൎഷണം. 2. ploughing, making furrows. ഉഴവ. സങ്കലനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Addition (in arithmetic.) 2. contact, junction. ചെൎച്ച. 3. binding, clinging to, twining, intermixture. ചെൎച്ച. 4. heaping, as corn, &c. സങ്കലിതം, ത്തിന്റെ. s. Arithmetic. adj. 1. Heaped, piled, arranged. 2. brought in contact, blended, inter- mixed. 3. added. സങ്കല്പജൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMADÉVA or the Hindu Cupid. കാമൻ. സങ്കല്പനം, ത്തിന്റെ. s. See സങ്കല്പം. സങ്കല്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. A resolve, mental determi- nation, or resolution; volition, will, project, design. 2 a religious or solemn vow, or declaration of purpose. സങ്കല്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To resolve, to devise, to determine firmly, to declare solemnly. സങ്കസുകം, &c. adj. 1. Unsteady, fickle, changeable. 2. doubtful, uncertain. 3. weak, feeble. 4. bad, wicked. ചപലം. സങ്കാശം, &c. adj. 1. Like, similar (in composition,) സമം. 2. near. സമീപം. സങ്കീൎണ്ണം, &c. adj. 1. Crowded, confused. 2. miscel- laneous. 3. impure. 4. mixed. 5. of mixed and conse- quently impure origin or caste. കലൎന്ന. 6. contracted, narrow. ഇടുങ്ങിയ. 7. spread, diffused. പരന്ന. സങ്കീൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Praising, celebrating. 2. praise, honour. 3. a hymn or psalm. സങ്കീൎത്തനം പാ ടുന്നു, To celebrate, to sing praise. സങ്കുചിതം. adj. 1. Unblown, unopened. 2. closed, shut. 3. narrowed, contracted. വിടരാത്ത. സങ്കുലക്ലിഷ്ടം. adj. 1. Mixed. 2. of mixed and conse- quently impure origin or caste. 3. contradictory, in- consistent. സങ്കുലം, &c. adj. Confused, crowded, impervious. s. 1. Inconsistent and contradictory speech. 2. a crowd, a mob. സങ്കെതമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To engage, to a- gree, to design, to resolve.