Jump to content

A dictionary of high and colloquial Malayalim and English/ക-ങ

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
A dictionary of high and colloquial Malayalim and English (നിഘണ്ടു)

രചന:ബെഞ്ചമിൻ ബെയ്‌ലി
constructed table of contents
[ 152 ]

ക. The first consonent of the Malayalim alphabet, and
the first of the guttural letters: it corresponds to K or C
in Can.

കകാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of the letter ക.

കകുൽ, ത്തിന്റെ. s. The hump on the shoulders of an
Indian bull. കാളയുടെ പൂഞ്ഞകുറ്റി.

കകുത്മതി, യുടെ. s. The hip and loins. കുറക.

കകുത്മാൻ, ന്റെ. s. An ox, a bullock. കാള.

കകുദം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hump on the shoulders of
an Indian bull. കാളയുടെ പൂഞ്ഞകുറ്റി. 2. an ensign
or symbol of royalty, as the white parasol, &c. രാജ
ചിഹ്നം. adj. Chief, pre-eminent. ശ്രെഷ്ഠം.

കകുപ഻, ിന്റെ. s. Space, region or quarter: as east
west, &c. ദിക്ക.

കകുഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A space, region or quarter; as
east, west, &c. ദിക്ക. 2. A tree. നീർമരുത. Pentap-
tera Arjuna. (Rox.) 3. A part of a lute, the belly, a
wooden vessel covered with leather placed under its neck
to make the sound deeper, or a crooked piece of wood at
the end of the lute. വീണയുടെ ചുര. 4. a sparrow.
ചെറുകുരികിൽ.

കക്ക, ിന്റെ. s. 1. Vomitting. 2. a plant bearing a large
seed. 3. the gizzard of fowls.

കക്കട, യുടെ. s. A kind of dagger.

കക്കരി, യുടെ. s. A kind of cucumber vine. Cucumis
muricatus (Willd).

കക്കരിക്കാ, യുടെ. s. A kind of cucumber.

കക്കാ, യുടെ. s. Shells, cockle, &c.

കക്കിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to vomit. 2. to
make another regorge, or give back.

കക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To vomit. 2. to regorge,
to throw back.

കക്കുന്നു, ട്ടു. പ്പാൻ. v. a. To steal, to pilfer.

കക്കൊലകം, ത്തിന്റെ. s. A perfume, a plant bearing
a berry, the inner part of which is a waxy and aromatic
substance.

കക്ഖടം. adj. Hard, solid.

കങ്കടകം കങ്കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Armour; mail
2. a cuirass. പടച്ചട്ട.

കങ്കണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bracelet or an ornament
for the wrist. വള. 2. a string or ribband tied round the
waist. അരഞ്ഞാണം 3. an ornament or trinket. ആ
ഭരണം. 4. a drop of water. വെള്ളത്തിന്റെ ഒരു
തുള്ളി.

കങ്കണീ, യുടെ. s. A small bell or tinkling ornament.

കങ്കതം, ത്തിന്റെ. s. A comb, or instrument for clean-
ing the hair. ചീപ്പ.

കങ്കതിക, യുടെ. s. A comb, for cleaning the hair. ചീ
പ്പ.

കങ്കൻ, ന്റെ. s. 1. Yama or death. യമൻ. 2. a dis-
guised brahman. 3. a title of Yudishtir from his assuming
the disguise of a brahman. യുദ്ധിഷ്ഠിരൻ.

കങ്കപത്രം. s. 1. An arrow. അമ്പ. 2. a feather. തൂവല.

കങ്കം, ത്തിന്റെ. s. A heron. ഞാറപക്ഷി.

കങ്കരം. adj. Bad, vile, sinful. ചീത്ത. s. Butter milk
mixed with water. വെള്ളം കൂടിയ മൊര.

കങ്കാളൻ, ന്റെ. s. A proper name, a title of SIVA. ശി
വൻ.

കങ്കാളി, യുടെ. s. A proper name, a title of CÁLI കാളി.

കങ്കാളകൂടം, ത്തിന്റെ. s. A skeleton. അസ്ഥികൂടം.

കങ്കാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A skeleton. അസ്ഥികൂടം.
2. a large dish, a charger. താളം.

കങ്കെളി, യുടെ. s. A tree, Jonesia asoca. (Rox.) അ
ശൊകം.

കംഖം, ത്തിന്റെ. s. Enjoyment, fruition. അനുഭവം.

കംഗു, വിന്റെ. s. A kind of pannick seed. Panicum
Italicum തിന.

കങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. A burn, the state of being scorch-
ed or singed by fire.

കങ്ങാണിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To dispute, to quarrel.

കങ്ങാണിപ്പ, ിന്റെ. s. A dispute, quarrel, noise, or
disturbance.

കങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v.n. To be scorched or singed
by fire, to be burnt.

കചപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Much or ornamented hair.
നല്ല തലമുടി.

കചഭരം, ത്തിന്റെ. s. The hair. തലമുടി.

കചഭാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hair. തലമുടി.

കചം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hair. തലമുടി. 2. the tuft
or band of hair worn by females upon the crown of the
head. കൊണ്ട.

കച്ച, യുടെ. s. 1. The end or hem of a lower garment,
or cloth, gathered up behind and tucked into the waist-
band. 2. broad tape. 3. unbleached cloth. 4. a belt, a girdle.

കച്ചകെട്ട, ിന്റെ. s. The art or science of fencing, or
of using weapons, or of dancing. കച്ചകെട്ടിക്കുന്നു. To
teach the use of weapons, &c. കച്ച കെട്ടുന്നു. To prac-
tice the use of weapons &c.

കച്ചക്കണക്ക, ിന്റെ. s. 1. An account or bill of sale
of cloth, &c. 2. bill given to the purchaser of cloth.

[ 153 ]
കച്ചത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Coarse cloth

കച്ചപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. A zone or girdle made of gold,
silver, and precious stones.

കച്ചരം. adj. 1. Foul, dirty, unclean. അഴുക്കുള്ളത. 2.
soiled, spoiled by dirt. ചളിപറ്റിയത. 3. vile, wicked,
bad. ചീത്ത, ദൊഷമുള്ളത.

കച്ചവടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A merchant, a trader; a
cloth-merchant.

കച്ചവടപ്പീടിക, യുടെ s. A merchant's shop.

കച്ചവടം, ത്തിന്റെ. s. Merchandise, traffic in cloth,
commerce, trade. കച്ചവടം ചെയ്യുന്നു. To trade, to
traffic.

കച്ചവടംവിചാരിപ്പ, ിന്റെ. s. The superintendance
of commerce, a commercial department.

കച്ചവടംവിചാരിപ്പുകാരൻ, ന്റെ s. A commercial
agent.

കച്ചവടസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A place of merchandise,
a market place.

കച്ചി, യുടെ s. Straw, stubble.

കച്ചിക്കുഴൽ, ലിന്റെ s. An ornament worn on the
neck by women, and children.

കച്ചിൽ. ind. A particle implying wish or desire, (may
it be so;) also introducing a kind inquiry. (I hope that
it is so, &c.)

കച്ചെരി, യുടെ A cutchery, or public office for the
transaction of business.

കച്ചെലും. adj. Handsome, beautiful, pleasant.

കച്ചൊലം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal root of a sweet
smell. Kæmpferia Galanga.

കഛപം, ത്തിന്റെ. s. 1. A turtle, or tortoise. ആമ.
2. one of the nine Nid'his or treasures of Cubēra, the
god of riches. നവനിധികളിൽ ഒന്ന.

കഛപീ, യുടെ. s. 1. A female tortoise, also a small one.
ആമപെട. 2. a sort of lute. ഒരുവക വീണ. 3. the
lute of Sariswati the goddess of learning. സരസ്വതി
യുടെ വീണ.

കഛം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tree, the timber of which is
used for making furniture, &c. commonly Toon, Cedrala
Toona (Rox.) 2. another tree, the Poplar leaved Hibis-
cus, or Portia tree, Hibiscus Populneus. (Lin.) പൂവര
ശ. 3. the hem of a garment tucked into the waistband.
adj. Contiguous to water, land, &c., watery.

കച്ശുര. s. 1. A plant (a species of Hedysarum.)
കൊടിത്തൂവ.

കച്ശുരം, &c. adj. 1. Scabby, itchy. ചിരങ്ങുള്ള. 2. un-
chaste, libidinous. കാമമുള്ള.

കഛൂ, വിന്റെ. s. Scab or itch. ചിരങ്ങ.

കഛൂരകം, ത്തിന്റെ. s. Zedoary zerumbet, Curcuma
zerumbet. (Rox.)

കഛൂരം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal root. ചെറുക
ച്ചൊലം.

കജ്ജളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Lamp-black, used as a colly-
rium and applied to the eye-lashes or eye-lids; both as an
ornament, and as a medicine. മഷി. 2. a cloud. മെഘം.

കജ്വലം, ത്തിന്റെ. s. Lamp-black, especially consider-
ed as an application to the eyes. See the preceding.

കജ്വലധ്വജം, ത്തിന്റെ. s. A lamp. വിളക്ക.

കഞ്ചന. adj. One, some, any. s. Opiúm. കറുപ്പ.

കഞ്ചാവ, ിന്റെ. s. 1. The name of an intoxicating
plant. Cannabis sutiva. (Willd.) 2. any thing intoxicating.

കഞ്ചിൽ. ind. A or any, some.

കഞ്ചുകാലു, വിന്റെ. s. A serpent, a snake. പാമ്പ.

കഞ്ചുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of short bodice, or tight
jacket, worn by Hindu females. സ്ത്രീകൾ ഇടുന്ന
ചട്ട. 2. a serpent's skin. പാമ്പിന്റെ പടം. 3. ar-
mour, mail. പടച്ചട്ട. 4. cloth, clothes. കുപ്പായം. 5.
a kind of drawers, or short breeches.

കഞ്ചുകീ, യുടെ. s. 1. An attendant on the women's
apartment. 2. one who is clothed. കുപ്പായമിട്ടവൻ.
3. a snake. പാമ്പ.

കഞ്ചുലിക, യുടെ. s. A bodice, or jacket. ചട്ട.

കഞ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of bird, the Mayana,
or Meina. മൈന. 2. holy basil, Ocimum sanctum. തു
ളസി.

കഞ്ജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Nectar. അമൃത. 2. a lotus. താ
മരപൂ.

കഞ്ഞി, യുടെ. s. 1. Conje, boiled rice with the water.
2. starch. കഞ്ഞികുടി. Drinking or taking conje. ക
ഞ്ഞിക്കൊട്ടിൽ. A place where Conje is given to the
poor. കഞ്ഞിപ്പശ. A kind of glue made from rice con-
je, starch. കഞ്ഞിപിഴിയുന്നു. To
starch. കഞ്ഞിവെള്ളം. The water without the boiled rice.

കഞ്ഞുണ്ണി,യുടെ. s. A medicinal plant, a spreading
shrub, Eclipta or verbesina prostrata.

കട, യുടെ. s. 1. A shop. 2. the root of a tree.

കടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bracelet of gold. വള. 2.
the side of a hill or mountain. പൎവതത്തിൻറ ഭാഗം.
3. table land. മുകൾപരപ്പ. 4. the town or province of
Cuttack. നഗരം, രാജ്യം. 5. a water pot. കുടം. beating,
striking below the waist, i. e. on the thighs, &c. a lower
direction in fencing. കടകമടിക്കുന്നു. To strike below
the waist.

[ 154 ]
കടകെട്ടവൻ, ന്റെ. s. A worthless fellow, vile, wicked.

കടകൊൽ, ലിന്റെ. s. A churning stick.

കടക്കണ്ണ, ിന്റെ. s. The outer corner of the eye.

കടക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A debtor. 2. a creditor. 3. a
shopman.

കടക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. 1. To go, to pass or go
over, to jump over. 2. to go or pass through. 3. to enter
into. 4. to transgress, to break. 5. to surpass, to excel.
6. to overflow.

കടക്കൊടി, യുടെ. s. A class of people who live on the
sea shore; the fishermen tribe.

കടഖാദകൻ, ന്റെ. s. An eater, one who eats voraci-
ously. അതിഭാഷകൻ.

കടങ്കടെരി, യുടെ. s. Turmeric. മഞ്ഞൾ.

കടങ്കാരൻ, ന്റെ. s. See കടക്കാരൻ.

കടച്ചിനാര, ിന്റെ. s. The fibres of the leaves of the
pine-apple plant.

കടച്ചില്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A trurner. 2. a polisher, a
sword or tool polisher.

കടച്ചില്ക്കൊല്ലൻ, ന്റെ. s. A turner. See the preced-ing.

കടച്ചില്ചാണ, യുടെ. s. A grinding stone.

കടച്ചില്പണി, യുടെ. s. A turner's work, polishing.

കടച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. The act of turning, turning.
2. burning pain, pain from a bite. 3. churning.

കടതല, യുടെ. s. Head and tail; beginning and end.

കടത്ത, ിന്റെ. s. 1. Transporting, conveying over. 2.
accompanying of travellers through a forest, or dange-
rous place. 3. the act of passing through. 4. the act of
removing, or transferring.

കടത്തൽ, ലിന്റെ. s. See the preceding.

കടത്തിയൂട്ട, ിന്റെ. s. An entertainment given at a se-
parate place from the house of the person who gives the
entertainment.

കടത്തുകടവ, ിന്റെ. s. A place where passengers em-
bark, or disembark, a landing place.

കടത്തുകാരൻ, ന്റെ. s. A ferryman, one who keeps
a ferry; one who for hire transports goods and passen-
gers over the water.

കടത്തുകൂലി, യുടെ. s. Hire or fair for conveyance.

കടത്തുതൊണി, യുടെ. s. A ferry or passage boat, a
ferry.

കടത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To ferry, to transport
or convey over the water. 2. to cause to pass through, to
put through. 3. to cause to enter, to introduce. 4. to
transfer, to remove.

കടൻപുല്ല, ിന്റെ. s. A plant, Scleria Lithospermia.
(Willd.)

കടപ്പ, ിന്റെ. s. Harsh language, asperity, vehemency
(of language,) abuse.

കടപ്പിലാവ, ിന്റെ. s. The citric-leaved Morinda.
Morinda citrifolia. (Willd.)

കടപ്പുവാക്ക, ിന്റെ. s. 1. Harsh or bad language. 2.
insulting language, abuse.

കടഭി, യുടെ. s. A plant, the smooth leaved heart pea,
Cardiospermum Halicacabum.

കടമാൻ, ന്റെ. s. 1. A bison. 2. an elk.

കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mat. പായ. 2. a twist of straw
or grass. 3. the temples of the head of an elephant.
ആനയുടെ കവിൾ. 4. the hip. 5. the hollow above
the hip, and loins, also the hip and loins. അര.

കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Debt. 2. obligation. കടം വാങ്ങു
ന്നു, കടം കൊള്ളുന്നു. To borrow. കടം കൊടുക്കുന്നു.
To lend. കടം പെടുന്നു. To fall into debt, to be indebted
or obliged to. കടം വീട്ടുന്നു. To liquidate one's debts.

കടമ്പ, ിന്റെ. s. The name of a tree. Eugenia racemo-
sa. (Lin.) Also നീർകടമ്പ.

കടമ്പാ, യുടെ. s. A stile.

കടംബര, യുടെ. s. A medicinal plant. Nauclea Cadam-
ba. (Lin.) നീർകടമ്പ.

കടംഭര, യുടെ. s. A plant, Pæderia Fetidea. പ്രസാരി
ണി.

കടംവായ്പ, യുടെ. s. Borrowing, taking on credit.

കടയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To turn, to polish. 2.
to work with the lathe. 3. to pain, as a bite. 4. to churn,
to make butter.

കടൽ, ലിന്റെ. s. The sea, ocean.

കടല, യുടെ. s. The Bengal gram plant.

കടലക്കാ, യുടെ. s. Bengal gram.

കടലാടി, യുടെ. s. A plant, the rough Achyranthes, A-
chyranthes aspera.

കടലാന, യുടെ. s. A sea elephant.

കടലാമ, യുടെ. s. A sea-tortoise or turtle.

കടലാവണക്ക, ിന്റെ. s. A species of wild castor tree,
chiefly used for fences. The angular-leaved Physic nut.
Jatropa Curcas. (Lin.)

കടലാസ, ിന്റെ. s. 1. Paper. 2. a letter.

കടലിവെഗം, ത്തിന്റെ. s. Indian Birthwood, Aristo-
lochia Indica.

കടലുപ്പ, ിന്റെ. s. Sea salt.

കടലൊരം, ത്തിന്റെ. s. The sea-shore.

കടല്കര, യുടെ. s. The sea-shore, the sea coast.

[ 155 ]
കടല്കാക്ക, യുടെ. s. A sea-bird.

കടല്കാറ്റ, ിന്റെ. s. The sea breeze, wind blowing
from the sea.

കടല്ക്കുതിര, യുടെ. s. The sea horse, the waltron or wal-
rus, a fish.

കടല്ക്കൂരി, യുടെ. s. A sea fish, a sort of sheath fish. Si-
lurus pelorius.

കടല്ക്കൊലാ, യുടെ. s. A sea fish.

കടല്കൊള, ിന്റെ. s. A storm at sea, a hurricane.

കടൽചരക്ക, ിന്റെ. s. Goods imported by sea.

കടല്പിറാവ, ിന്റെ. s. A large shark, a sea shark.

കടല്ചുങ്കം, ത്തിന്റെ. s. Sea customs.

കടല്തിര, യുടെ s. A wave of the sea.

കടല്തുറ, യുടെ. s. A sea port.

കടല്തെങ്ങ, ിന്റെ. s. A sea cocoanut tree, generally
growing on the Maldive islands.

കടൽതെങ്ങാ, യുടെ. s. A sea cocoanut.

കടല്നാക്ക, ിന്റെ. s. Pounce. See the following.

കടല്നുര, യുടെ. s. Lit: the froth of the sea. 1. The cuttle
fish bone. 2. sea-shell eaten with age.

കടല്പന്നി, യുടെ. s. A sea-hog, the porpoise.

കടല്പാമ്പ, ിന്റെ. s. A sea-serpent.

കടല്പായൽ, ലിന്റെ. s. Sponge, sea-weed.

കടല്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The sea-side, sea beach.

കടൽവഞ്ചി, യുടെ. s. A sea boat.

കടല്വൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A title of VISHNU. വിഷ്ണു.

കടല്വഴി, യുടെ. s. The way of the sea. കടല്വഴിയായി.
By way of the sea, by sea.

കടവ, ിന്റെ. s. 1. A beach; a landing-place. 2. oppor-
tunity, occasion. കടവിരിക്കുന്നു. To ease ones self, to
go to stool. കടവിറങ്ങുന്നു. To wash after going to stool.

കടവഞ്ചി, യുടെ. s. A ferry-boat.

കടവയറ, റ്റിന്റെ. s. The lower part of the belly.

കടവാ, യുടെ. s. The outer corner of the mouth.

കടവുകൂട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To bring down timbers
to the water's edge.

കടാരൻ, ന്റെ. s. A man libidinous, lustful, desirous.
കാമുകൻ

കടാഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large vessel. മിടാവ. 2. a
copper boiler. കിടാരം. 3. a shallow vessel for frying or
roasting grain. 4. a turtle's shell. ആമയുടെ ഒട.

കടാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A glance or side look, a leer.
2. favour, regard, compassion, kindness. 3. protection.
It is used chiefly in its second meaning.

കടാക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v, a. To favour, to regard,
to compassionate.

കടി, യുടെ. s. 1. A bite. 2. the act of biting, seizure by
the teeth. 3. a trick, a cheat.

കടി, യുടെ. s. 1. The hip or buttock. 2. the hollow above
the hip or the loins ; also the hip and loins. അരപ്ര
ദെശം. 3. an elephant's cheek. ആനയുടെ കവിൾ.

കടിക, യുടെ. s. A peg or bit of wool tied to the end
of a well-rope to prevent the rope slipping from the
bucket.

കടികൊൽ, ലിന്റെ. s. A stick given to an animal to
bite.

കടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To bite, to chew. 2. to
give pain. 3. to cut, to wound. 4. to make the mouth
smart, or burn. 5. to cheat, to trick.

കടിച്ചി, യുടെ. s. A woman of a certain class.

കടിഞ്ഞാൺ, ണിന്റെ. s. A bridle, a bit.

കടിഞ്ഞൂൽ, ലിന്റെ. s. The firstborn, either of man
or animals.

കടിതടം, ത്തിന്റെ. s. The hollow above the hip or
loins, also the hip and loins.

കടിതരുണം, ത്തിന്റെ. s. A joint or artery in that
part of the human body where the spine and the loins
unite. അരയിലെ ഒരു മൎമ്മം.

കടിപ്പ, ിന്റെ. s. Act of biting.

കടിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.c. To cause or make to bite.

കടിപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. The loins; the hip and loins.

കടിപ്രൊഥം, ത്തിന്റെ. s. The buttocks, the posterious.

കടിയൻ, ന്റെ. s. A man of a certain class.

കടിയവൻ, ന്റെ. s. 1. One who is cruel, hard-hearted,
unfeeling, harsh, severe. 2. inflexible, rigid, untractable.

കടിയാണം, ത്തിന്റെ. s. See കടിഞാൺ.

കടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To choose, to separate
the good from the bad. 2. to cleant tlie thorns from bam-
boos.

കടില്ലകം, ത്തിന്റെ. s. A species of balsam apple, Mo-
mordica charantia. പാവൽ.

കടിവായ, യുടെ. s. The mark or place of a bite.

കടിവാളം, ത്തിന്റെ. s. A bridle, a bit. കടിവാള
വാറ. The reins of a bridle.

കടിസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. The small string tied round
a Hindu's waist, whence is suspended the bit of cloth
which covers the privities. 2. a female zone, or waist-
band. അരഞാൺ.

കടീ, യുടെ. s. 1. The hip, the back. കുറക. 2. See കടി
സൂത്രം.

കടിതലം, ത്തിന്റെ. s. A sabre, a crooked sword
വാൾ.

[ 156 ]
കടീരകം, ത്തിന്റെ. s. The posteriors.

കടീരം, ത്തിന്റെ. s. The cavity of the loins, or the
iliac regions.

കടുവിന്റെ. s. 1. Pungency, or a pungent taste. എരി
വ. 2. the name of a medicinal plant. കടുകരൊഹണി.
3. an improper action, an act which ought not to be
done. ദുഷ്കൎമ്മം. 4. fierceness. 5. dispute, contention.
adj. 1. Pungent. 2. envious. 3. fierce, impetuous, hot. 4.
fragrant. 5. bad-scented, ill-smelling. 6. displeasing,
disagreeable. അസഹ്യം.

കടുക, ിന്റെ. s. Mustard, Sinapis Chinensis. (Lin.)

കടുകരൊഹണി, യുടെ. s. See കടുരൊഹണി. A me-
dicinal plant used as a sedative and laxative, Black Hel-
lebore. Helleborus niger.

കടുകലാബു, വിന്റെ. s. A bitter gourd. പെച്ചുര.

കടുകീ, യുടെ. s. A medicinal plant. See കടുരൊഹി
ണി.

കടുകീടകം, ത്തിന്റെ. s. A gnat, a musquito. കൊതുക.

കടുക്കൻ, ന്റെ. s. An ear-ring.

കടുക്കനെ. adv. In haste, hastily.

കടുക്കന്ന. adv. Hastily.

കടുക്കാ, യുടെ. s. Caduca, Yellow myrobalan or ink nut.
Chebulic myrobolan, Terminalia Chebula. (Willd.)

കടുക്കാച്ചായം, ത്തിന്റെ. s. The juice or die of the
preceding.

കടുക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. 1. To grow hard. 2. to be
harsh; to be angry. 3. to increase; to grow worse, as
sickness, &c. കടുത്തപറയുന്നു. To speak harshly or
angrily.

കടുതുംബീ, യുടെ. s. A bitter gourd. പെച്ചുര.

കടുത്രയം, ത്തിന്റെ. s. A compound of three pungent
substances, as black pepper, long pepper, and dry ginger.
മുളക, തിപ്പലി, ചുക്ക.

കടുത്തില, യുടെ. s. A dagger.

കടുന്തുടി, യുടെ. s. A kind of play thing.

കടുന്തൂക്കം, ത്തിന്റെ. s. A precipice, a steep place.

കടുന്നൽ, ലിന്റെ. s. 1. A hornet. 2. a wasp. കടുന്നൽ
കൂട. A hornet's or wasp's nest.

കടുപ്പക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. One who is cruel, hard-
hearted, unfeeling, harsh, severe. 2. inflexible, rigid,
untractable.

കടുപ്പട്ടൻ, ന്റെ. s. A low tribe of Nairs.

കടുപ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hardness, solidity, solidness. 2.
brittleness. 3. pungent taste. 4. cruelty, hard-heartedness,
harshness. 5. obduracy. 6. unkindness. 7. difficulty. 8.
inflexibility. 9. increase. 10. prowess, bravery. adj. 1.

Hard, solid. 2. pungent. 3. cruel, hard-hearted, unfeel-
ing, oppressive, rigorous. 4. obdurate, inflexible. 5. diffi-
cult. 6. brittle. കടുപ്പങ്കാട്ടുന്നു. To act in a cruel or
unfeeling manner, to treat harshly, severely. കടുപ്പം കൂ
ട്ടുന്നു. To be angry. കടുപ്പമാകുന്നു. To make hard, to
harden.

കടുഫലം, ത്തിന്റെ. s. The fruit of the prickly Crateva,
Crateva Marmelos. കൂവളത്തിൻ കാ.

കടുമാൻ, ന്റെ. s. A deer.

കടുമീൻ, നിന്റെ. s. The name of a fish.

കടുംഭര, യുടെ. s. A medicinal plant. കടുരൊഹണി.
See the following.

കടുരൊഹിണീ, യുടെ. s. A medicinal plant, used as a
sedative, Black Hellebore, Helleborus niger.

കടുവറുപ്പ, ിന്റെ. s. Scenting, perfuming.

കടുവാ, യുടെ. s. A royal tiger.

കടുവാക്ക, ിന്റെ. s. Obscene language.

കട്ട, ിന്റെ. s. Sediment, dregs, lees. കട്ടകളയുന്നു.
To remove the sediment, &c.

കട്ട, യുടെ. s. 1. A clod, a lump of earth. 2. concretion,
coagulation, the body formed by coagulation, mass. 3. a
bit of gold put on jewels for ornament. 4. a lump or
pig of iron or other metal. 5. the seed of the bamboo. കട്ട
കെട്ടുന്നു: 1. To coagulate, to form into a mass. 2. to con-
geal, to become hard. കട്ടപിടിക്കുന്നു. To form into
a mass, as flour, &c. when damp. കട്ടകുത്തുന്നു. To dig
lumps of earth or stiff mud, &c. out of the water. കട്ട
കൊത്തുന്നു. To cut out sods, or turf. കട്ടയിടുന്നു.
1. To dam, to embank. 2. to flower and seed, as the
bamboo.

കട്ടക്കാര, യുടെ. s. A thorny plant.

കട്ടക്കിടാവ, ിന്റെ. s. A babe, a new borne infant.

കട്ടക്കുരികിൽ, ലിന്റെ. s. A kind of small bird.

കട്ടങ്ങം, ത്തിന്റെ. s. A tie on the neck of oxen, &c.

കട്ടപ്പാര, യുടെ. s. An instrument or kind of wooden,
pointed, spade used by husbandmen in digging large
clods when the earth is wet.

കട്ടാരം, ത്തിന്റെ. s. A kind of dagger.

കട്ടാരി, യുടെ. s. 1. A kind of dagger. 2. a wooden vessel.

കട്ടി, യുടെ. s. 1. A weight. 2. an ingot, or bar of metal.
3. firmness, strength. 4. solidity, heaviness. 5. a clod or
a lump of earth. 6. a mass.

കട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A cot, a bed, a couch.

കട്ടിൽസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. Property given by a Nair
to his wife and children. കട്ടിൽസ്ഥാനം കൊ
ടുക്കുന്നു. To give such property.

[ 157 ]
കട്ടിള, യുടെ. s. A door frame.

കട്ടിളക്കാൽ, ലിന്റെ. s. A side-post of a door.

കട്ടമുള്ള, ിന്റെ. s. The heel of a cock.

കട്ടെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To concrete, to coagulate,
to form into a mass. 2. to flower and seed as a bamboo.

കട്ടെപ്പ, ിന്റെ s. 1. Forming into a mass, coagulation.
2. seeding, as a bamboo.

കട്ടൊടം, ത്തിന്റെ. s. A vessel used in time of child-
birth.

കട്ടൊടംചാത്തൻ, ന്റെ. s. A bird, a kind of cuckoo
Cuculus melano-leucus.

കട്ഫലം, ത്തിന്റെ. A small tree, the bark and seeds
of which are used in medicine, and as aromatics; the fruit
also is eaten; the common name is Cayaphal. കുമ്പിൾ.

കട്യ, യുടെ. s. The back. പൃഷ്ഠഭാഗം.

കട്യാംഗം, ത്തിന്റെ. s. The back part.

കട്യാവ, ിന്റെ. s. A kind of painted or chequered cloth.

കട്വംഗം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Bignonia
Indica. പലകപ്പയ്യാനി.

കട്വരം, ത്തിന്റെ. s. Sauce, condiment. പാകം ചെ
യ്ത ചാറ.

കട. ീ. adj. Pungent, hot. എരിവുള്ളത.

കഠിഞ്ജരം. ത്തിന്റെ. s. A plant worshipped by the
Hindus, commonly Tulasi, Ocimum sanctum, or sacred
basil. കഞ്ഞകം, തുളസി.

കഠിനകൊഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. Obstinacy of the bowels.

കഠിനം, &c. adj. 1. Hard solid, firm. 2. difficult. 3.
severe, cruel, inflexible, rigid, untractable. ക്രൂരം.

കഠിനപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To harden, &c.

കഠൊരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hardness, solidity. 2. cruelty,
severity. 3. frightfulness. 4. difficulty. adj. 1. Hard,
solid. 2 difficult. 3. frightful, horrible. കഠിനം. 4. com-
plete, full; full grown.

കഡങ്കരം, ത്തിന്റെ. s. Straw, chaff. പതിര.

കഡംബരം, ത്തിന്റെ. s. The stalk of a potherb. ഇ
ലക്കറിയുടെ കഴമ്പ.

കഡാരം, ത്തിന്റെ. s. Tawny (the colour.) adj.
Tawny, of a tawny colour. കരാൽനിറം.

കണക്ക, ിന്റെ. s. Account, calculation, computation;
arithmetic. adj. 1. Proper, fit. 2. successful. കണക്കി
ടപ്പെടുന്നു. To be charged to one's account, to be im-
puted. കണക്കകൂട്ടുന്നു. To reckon, to add up, to calcu-
late, to compute. കണക്കബൊധിപ്പിക്കുന്നു. To
give account of, to give account. കണക്ക പറയുന്നു.
To give account. കണക്ക തീൎക്കുന്നു. To settle an ac-
count.

കണക്കധികാരം, ത്തിന്റെ. s. Arithmetic.

കണക്കൻ, ന്റെ. s. 1. An arithmetician, an account
ant. 2. a class of slaves.

കണക്കപ്പിള്ള, യുടെ. s. An accountant.

കണക്കാകുന്നു, യി, വാൻ. v.n. 1. To be fit, proper
2. to succeed.

കണക്കിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To impute, to reckon.
കണക്ക ചുമത്തുന്നു. To lay to one's charge.

കണക്കിലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To bring about,
to achieve. 2. to adapt.

കണക്കുത്ത, ിന്റെ. s. The end of the cloth passed
round the loins, tucked in so as to hold the whole together;
on being loosened the lower members are exposed.

കണക്കുസാരം, ത്തിന്റെ. s. See കണക്കധികാ
രം.

കണങ്കാൽ, ലിന്റെ. s. The ancle.

കണങ്കൈ, യുടെ. s. The wrist.

കണജീരകം, ത്തിന്റെ. s. Small cummin seed. ചെ
റുജീരകം.

കണപ്പ, ിന്റെ. s. A right angle.

കണപ്പമട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A square.

കണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A small particle, or atom. 2.
smallness, minuteness. അല്പം, തുള്ളി. 3. an eye of corn.
ധാന്യത്തിന്റെ കണ്ണ. 4. the spark of a gem. രത്ന
ശൊഭ.

കണമ്പ, ിന്റെ. s. A name of a fish.

കണയം, ത്തിന്റെ. s. A spear. കുന്തം.

കണലാഭം, ത്തിന്റെ. s. A whirlpool, നീർച്ചുഴി.

കണവൻ, ന്റെ. s. A husband.

കണവില്ല, ിന്റെ. s. A bow.

കണവീരം, ത്തിന്റെ. s. See കരവീരം

കണ, യുടെ. s. 1. Long pepper. തിപ്പലി 2. cummin
seed. ജിരകം. 3. an arrow. അമ്പ. 4. a disease, the
thrush, aphtha. 5. a small branch of the bamboo. 6. the
cylindrical piece of wood used for pressing out the juice
of the sugar cane, or of oil at the oil mill. 7. the hilt or
handle of a sword.

കണാമൂലം, ത്തിന്റെ. s. The root of long pepper. തി
ൎപ്പലി വെര.

കണി, യുടെ. s. 1. A smare, a gin. 2. a vision, a spectre.
3. the first thing seen on awaking in the morning of the
day of the equinox. കണികാട്ടുന്നു. To shew any
thing to another first on that day. കണികാണുന്നു.
To see a vision or any particular thing early in the morn-
ing of the day of the equinox.

കണിക, യുടെ. s. 1. An atom, a small particle. 2. a

[ 158 ]
plant; Premna spinosa. മുഞ്ഞ. 3 a small measure, as
a barley corn, &c. പരിമാണ വിശെഷം.

കണികം. adj. Small, minute. ചെറിയ.

കണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To lay a snare. കണി
വെക്കുന്നു. To lay a srare.

കണിയട്ട, യുടെ. s. A species of leech.

കണിയാട്ടി, യുടെ. s. The wife of an astrologer.

കണിയാൻ, ന്റെ. s. 1. An astrologer, an enchanter.
2. a man of a certain class.

കണിയാരകുറിപ്പ, ന്റെ. s. A low tribe of astrologers
and actors.

കണിയാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bamboo. 2. the branch
of a bamboo.

കണിശൻ, ന്റെ. s. See കണിയാൻ.

കണിശം, ത്തിന്റെ. s. An ear, or spike of corn. ക
തിര.

കണീകം. adj. Small, diminutive. ചെറുതായ.

കണീയസ. adj. Very small. എറ്റം ചെറുതായ.

കണ്കുരു, വിന്റെ. s. A boil or sty on the eye-lid.

കണ്കുഴി, യുടെ. s. The socket of the eye.

കണ്കുഴിയൻ, ന്റെ. s. A kind of small pox.

കണ്കെട്ട, ിന്റെ. s. 1. Juggling; legerdemain ; sleight
of hand tricks; imposture, deception. 2. blind-folding,
blindman's buff.

കണ്കെട്ടവിദ്യ, യുടെ. s. Juggling, legerdemain; hood-
winking; sleight of hand tricks.

കണ്കൊച്ചുന്നു, ച്ചി, വാൻ. v. n. 1. To dazzle. 2. to
grow dim, to see obscurely.

കണ്ടകൻ, ന്റെ. s. 1. A thief. കളളൻ. 2. a wicked or
cruelperson. ക്രൂരൻ. 3. one who is hated, detested, ab-hored. നിന്ദ്യൻ.

കണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A thorn. മുള്ള. 2. a forest.
കാട. 3. hatred, detestation. ശത്രുത. 4. severity. ക്രൂ
രത. 5. horripilation or the erection of the hair upon the
body. രൊമാഞ്ചം. 6. the jack or bread fruit tree. ച
ക്ക. 7. a fish bone. മീനിന്റെ മുള്ള. 8. the point of a
pin or needle. സൂച്യഗ്രം.

കണ്ടകാരിക, യുടെ. s. 1. A sort of prickly night-shade.
Solanum Jacquini. ചുണ്ട.

കണ്ടകാശനം, ത്തിന്റെ. s. A camel. ഒട്ടകം.

കണ്ടുകിഫലം, ത്തിന്റെ. s. The jack or bread fruit
tree, Artocarpus integrifolia. ചക്ക, പിലാവ.

കണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A piece of paddy land. 2. a
piece, bit, a slice.

കണ്ടശൎക്കര, യുടെ. s. Sugarcandy.

കണ്ടശല്മലി, യുടെ . s. A species of Samil or silk cot-

ton tree. Bombax heptaphyllum. മുള്ളിലവ.

കണ്ടകി, യുടെ. s. 1. A fish. മീൻ. 2. a tree. Mimosa
catechu.

കണ്ടങ്കാര, യുടെ. s. The thorny Webera, Webera
Tetrandra.

കണ്ടങ്കി, യുടെ. s. A woman's chequered cloth.

കണ്ടൽ, ലിന്റെ. s. The frame of a tree growing on
the side of the back-water.

കണ്ടാലും. interj. Lo, look, see, expressing astonishment.

കണ്ടി, യുടെ. s. 1. A Candy or weight of 500†b =28
Tulams. 2. a candy of timber, consisting of a square cole
of timber, or about 2 ft. 4 in. square English.

കണ്ടിക്കാർകുഴൽ, ലിന്റെ. s. Black and long hair.

കണ്ടിക്കാർകൂന്തൽ, ലിന്റെ. s. See the preceding.

കണ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cut, to cut in pieces,
to divide, to make an incision. കണ്ടിച്ച കളയുന്നു.
To cut off, to cut away.

കണ്ടിവാർകുഴലി, യുടെ. s. A handsome woman.

കണ്ടിവെണ്ണ, യുടെ. s. A sort of fennel, Anethum sowa.

കണ്ടുകാഴ്ച, യുടെ. s. A present, a complimentary gift.

കണ്ടുകൃഷി, യുടെ. s. Government agriculture.

കണ്ടുകെട്ട, ിന്റെ. s. Confiscation, sequestration. ക
ണ്ടുകെട്ടുന്നു 1. To tie up. 2. to confiscate, to sequester.

കണ്ടുപറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v.a. To speak to a person,
to address one, to accost.

കണ്ടെഴുതുന്നു, തി, വാൻ. v. a. 1. To survey, to mea-
sure and estimate land. 2. to take a particular account
of articles, &c. 3. to copy either a writing, painting, &c.

കണ്ടെഴുത്ത, ിന്റെ. s. Survey, measuring and estimat-
ing land, mensuration.

കണ്ടെടം. adv. Every-where.

കണ്ഠകാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The neck. കഴുത്ത.

കണ്ഠദെശം, ത്തിന്റെ. s. The neck, the throat.

കണ്ഠദ്ധ്വനി, യുടെ. s. A guttural sound. മുക്കറ

കണ്ഠനീഡകം, ത്തിന്റെ. s. A kite. പരുന്ത.

കണ്ഠഭൂഷ, യുടെ. s. A collar or short necklace. കഴു
ത്തിലെ ആഭരണം.

കണ്ഠമാല, യുടെ. s. 1. A name of Siva. 2. the scro-
fula in the neck.

കണ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. 1. The throat. കഴുത്ത. 2. sound,
especially guttural sound.

കണ്ഠരൊഗം, ത്തിന്റെ s. A sore throat, or disease
in the neck.

കണ്ഠസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. The string by which the
consecrated piece of gold is suspended round the neck
of a married Hindu woman. This piece of gold, among

[ 159 ]
the Hindus, is similar to the marriage ring among Christi-
ans. It is also used among native christians, and the
bit of gold is called tali. താലി.

കണ്ഠാരം, ത്തിന്റെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

കണ്ഠാഭരണം, ത്തിന്റെ. s. A jewel worn on the
throat. കണ്ഠഭൂഷണം.

കണ്ഠീരവം, ത്തിന്റെ. s. A lion. സിംഹം.

കണ്ഡം, ത്തിന്റെ, s. Itch, itching. ചിരങ്ങ.

കണ്ഡനം, ത്തിന്റെ. s. Thrashing, separating the chaff
from the grain. ധാന്യം അടിക്കുക.

കണ്ഡൂ, വിന്റെ. s. The itch, itching. ചൊറി.

കണ്ഡൂകരി, യുടെ. s. Cowhage, Carpopogon pruriens.
നായ്ക്കുരണ.

കണ്ഡൂതി, യുടെ. s. Itching, the itch. ചൊറി.

കണ്ഡൂയനം, ത്തിന്റെ. s. The itch, itching. ചൊറി.

കണ്ഡൂര, യുടെ. s. Cowhage, Carpopogon or dolichos
pruriens. നായ്ക്കുരണ.

കണ്ഡൊയം, ത്തിന്റെ. s. A caterpillar. കമ്പിളിപു
ഴു.

കണ്ഡൊലകം, ത്തിന്റെ. s. A safe, a store room. പ
ത്തായം.

കണ്ഡൊലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large basket. 2. a
safe, any place in which provisions are kept. കൂടക്കൊ
ട്ട, കുണ്ട.

കണ്ഡൊലവീണ, യുടെ. s. A vulgar lute. കിന്നരം.

കണ്ണ, ിന്റെ. s. 1. The eye, the organ of vision. 2.
the bud of a plant. 3. the mesh of a met. 4. the joint
or knot in a cane or in the stalk of any reed or plant. 5.
a source or spring of water. 6. the nipples of the breast.
7. the holes of a sieve. 8. the stars in a peacock's tail.
9. the head of a boil. 10. the hole of a furnace in which
the bellows is fixed. 11. greatness.

കണ്ണട, യുടെ. s. Spectacles.

കണ്ണടപ്പുള്ളി, യുടെ. s. A row of white hairs over the
eye of a bullock considered a particular quality.

കണ്ണടെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To shut the eyes,
to close the eyes. 2. to wink.

കണ്ണൻ, ന്റെ. s. 1. One who has eyes. 2. a title of
VISHNU. 3. one who sees every thing. 4. a large fish, the
mullet.

കണ്ണൻവാഴ, യുടെ. s. A kind of plantain.

കണ്ണൻപഴം, ത്തിന്റെ. s. A kind of plantain fruit.

കണ്ണാടി, യുടെ. s. 1. A mirror, a looking-glass. 2. spec
tacles.

കണ്ണാടിക്കൂട, ിന്റെ. s. A spectacle case, a looking-
glass case.

കണ്ണാടിത്തടം, ിന്റെ. s. 1. The hip and loins, or the
hip only. 2. the hip bone, the os ilium.

കണ്ണാടിത്തിണ്ണ, യുടെ. s. The steps or out work of a
verandah.

കണ്ണാടിവാതിൽ, ലിന്റെ. s. A glass door.

കണ്ണാറ, ിന്റെ. s. A stork.

കണ്ണി, യുടെ. s. 1. A ring or link of a chain. 2. the
meshes of a net. 3. the name of a fish. 4. life. 5. a salt-
marsh, a salt-pan. 6. a shoot of the betel or pepper vines.

കണ്ണികഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To die.

കണ്ണികുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. n. To shoot or branch
out, as the betel, and pepper vines.

കണ്ണിണ, യുടെ. s. Both eyes, a couple of eyes.

കണ്ണിമ, യുടെ. s. 1. Winking, twinkling of the eye. 2.
the eye-lid. 3. the eye-lashes.

കണ്ണിമക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. s. To twinkle, to wink
with the eye.

കണ്ണിമാങ്ങാ, യുടെ. s. A young or green mango not full
grown.

കണ്ണിവെറ്റില, യുടെ. s. Young or tender betel leaves
which grow on the branches.

കണ്ണീർ, രിന്റെ. s. A tear, tears.

കണ്ണുകാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To beckon or make signs
with the eyes. കണ്ണുകാട്ടി വിളിക്കുന്നു. To call by mo-
tioning with the eye.

കണ്ണുചികിത്സ, യുടെ. s. The profession of an oculist.

കണ്ണുചിമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. n. 1. To shut or close
the eyes. 2. to die.

കണ്ണുതുറക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. To open the eyes; to awake.

കണ്ണുതുറിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To stare, to look
with fixed eyes.

കണ്ണൂർ, രിന്റെ. s. Cannanoor.

കണ്ണുനീർ, രിന്റെ. s. A tear, tears. കണ്ണുനീർ ഒഴു
കുന്നു. Tears to flow, to weep. കണ്ണുനീർ ഒഴുക്കുന്നു,
or ഒലിപ്പിക്കുന്നു. To shed tears, to weep.

കണ്ണുരുട്ട, ിന്റെ. s. 1. The rolling of the eye. കണ്ണു
രുട്ടുന്നു. To turn or roll the eyes.

കണ്ണുവൈദ്യൻ, ന്റെ. s. An oculist, one who profes-
ses to cure distempers of the eyes.

കണ്ണൂക്ക, ിന്റെ. s. Visiting the relation of a deceas-
ed person. കണ്ണൂക്ക കാണുന്നു , To visit the relations
of a deceased person.

കണ്ണെഴുത്ത, ിന്റെ. s. Anointing the eyes with any
collyrium.

കണ്ണെറ, ിന്റെ. s. An evil look.

[ 160 ]
കണ്ണൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A glance, gaze.

കണ്പീള, യുടെ. s. Rheum of the eye.

കണ്പൊള, യുടെ. s. An eyelid.

കണ്മട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Certainty.

കണ്മണി, യുടെ. s. The apple of the eye, the pupil of
the eye, the eye-ball.

കണ്മയക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Drowsiness, sleepiness.
2. hood-winking.

കണ്മയങ്ങുന്നു. ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be drowsy, sleepy.

കണ്മയറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Winking or making signs
with the eyes. 2. fascination.

കണ്മായം, ത്തിന്റെ. s. 1. Juggling, legerdemain. 2.
imposture, ocular deception, fascination. കണ്മായം കാ
ട്ടുന്നു. To juggle.

കണ്മിഴി, യുടെ. s. The apple of the eye, the eye-ball.
കണ്മിഴിക്കുന്നു. To open the eyes.

കണ്മുന, യുടെ. s. The outer corner of the eye.

കണ്മുനത്തെല്ല, ിന്റെ. s. 1. The outer corner of the eye.
2. a favorable look.

കതക, ിന്റെ. s. A door.

കതകം ത്തിന്റെ. s. The clearing nut plant, Strichnos
potatorum. (Willd.) തെറ്റാമ്പരൽ. A seed of this
plant being rubbed on the inside of water jars occasions a
precipitation of the earthy particles diffused through the
water.

കതമഃ ind. Who? which? ആര.

കതറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. (Tam.) To cry from fear or
sorrow, to vociferate.

കതി. ind. How much, how many, which? എത്ര, എത.

കതിചിൽ. ind. Little, some. കുറെ, ചില.

കതിന, യുടെ. s. A gun, or species of small cannon.

കതിനവെടി, യുടെ. s. The firing of the above gun.

കതിപയം. adj. Little, some, how many. കുറെ, ചില,
എത്ര.

കതിര, ിന്റെ. s. 1. An ear, or spike of corn. 2. a ray,
or beam of the sun. 3. a spindle.

കതിരവൻ, ന്റെ. s. The sun.

കതിരയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To ear, to shoot into
ears.

കതിരൂക്ക, ിന്റെ. s. Strong ears of corn.

കതിരൊൻ, ന്റെ. s. The sun, the radiant sun.

കതിർ, രിന്റെ. s. An ear of corn.

കതിൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. n. To ear, to shoot into
ears.

കതിൎക്കുല, യുടെ. s. See കതിർ.

കതിൎപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Cutting open, as meat for the pur-

pose of salting, without separating it. 2. a branch of the
flower of the cocoa-nut tree.

കതിൎമ്മ, യുടെ. s. A ray, or beam of light.

കത്തനാര. രുടെ. s. A minister, a Syrian or Syro-Roman
Priest.

കത്ത, ിന്റെ s. 1. A letter. 2. authority, power, order.

കത്തൽ, ലിന്റെ. s. 1. Burning, heat. 2. pungency.

കത്തി, യുടെ. s. 1. A knife. 2. a razor. 3. the pod of
gram. 4. painting of the face.

കത്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A toddy drawer.

കത്തിക്കൂട, ിന്റെ. s. The case hung to the side of a
toddy-drawer, containing his knife and other implements.

കത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To burn, to kindle; to
set on fire; to light a lamp.

കത്തിതെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To sharpen knives, &c.

കത്തിപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. Tax on toddy drawing.

കത്തിയമ്പ, ിന്റെ. s. A double edged sword.

കത്തിയെഴുത്താണി, യുടെ. s. A knife with an iron
pen to write with.

കത്തിരി, യുടെ. s. Scissors, shears.

കത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. n. 1. To burn, to kindle, to
take fire. 2. to be pungent. 3. to unite as the broken
bone of a limb.

കത്തുവാൾ, ളിന്റെ. s. A large knife.

കത്തൃണം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. സുഗന്ധ
മുള്ള പുല്ല.

കത്ഥനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A word. വാക്ക. 2. flattery, coax-
ing. മുഖസ്തുതി. 3. boasting. ഊറ്റവാക്ക. 4. mention.

കത്രിക, യുടെ. s. Scissors, shears.

കത്രികപൂട്ട, ിന്റെ. s. Tying two bamboos or sticks in
the form of a pair of scissors.

കത്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To shear, or cut with
scissors, to clip off.

കഥ, യുടെ. s. 1. A story, tale, or fable. 2. a narrative,
or relation. 3. a chronicle or history.

കഥകൻ, ന്റെ. s. 1. A relator, a narrator, one who
recites a story. 2. a speaker of a prologue. ചൊല്ലുന്ന
വൻ.

കഥകളി, യുടെ. s. A play, a drama, a dance.

കഥംകഥികത, യുടെ. s. A question, asking, inquiry.
ചൊദ്യം.

കഥംകഥികൻ, ന്റെ. s. 1. One who asks or questions,
an interrogator. ചൊദിക്കുന്നവൻ.

കഥഞ്ചിൽ. ind. 1. With difficulty. പ്രയാസത്തൊ
ടെ. 2. sometimes. ചിലപ്പൊൾ.

[ 161 ]
കഥനകൻ, ന്റെ. s. A name of a camel.

കഥനം, ത്തിന്റെ. s. Saying, narrating, relating. പ
റക.

കഥം. ind. 1. A particle of interrogation, how? what?
2. also implying mode, how, in what manner? 3. a parti-
cle of amazement or surprise. 4. of pleasure. 5. of abuse.
6. of interrogation, implying doubt. എങ്ങിനെ.

കഥാപ്രസക്തൻ, ന്റെ. s. One who is fond of heart-
ing tales, stories, &c. കഥയിങ്കൽ താല്പൎയ്യമുള്ളവൻ.

കഥാപ്രസംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Talkativeness, talk-
ing much, തുമ്പില്ലാത്തസംസാരം. 2. half-witted-
ness, foolishness. 3. conjuring, dealing in antedotes, &c.

കഥാപ്രാണൻ, ന്റെ. s. An actor, the speaker of a
prologue, the introducer of a drama. ആട്ടക്കാരൻ.

കഥാരസം, ത്തിന്റെ. 1. A delight in tales, stories,
&c. 2. a pleasing story.

കഥാവിശെഷം, ത്തിന്റെ. s. A particular or excel-
lent history, or story.

കഥാസാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The purport, meaning or
chief part of a history or story. 2. a pleasing story.

കഥികൻ, ന്റെ. s. A story teller by profession, a nar-
rator, a relator of ancient tales. ചൊല്ലുന്നവൻ.

കഥിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To speak, to tell, to relate,
to narrate. പറയുന്നു.

കഥിതം. adj. Spoken, related, narrated. പറയപ്പെട്ട
ത.

കദകം, ത്തിന്റെ. s. A rain cloud. കാർമെഘം.

കദദ്ധ്വാ, വിന്റെ. s. A bad road. ചീത്തവഴി.

കദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin. പാപം. 2. destroying,
killing. ഹിംസ. 3. war, battle. യുദ്ധം.

കദം, ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

കദംബകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A multitude. കൂട്ടം. 2.
mustard. കടുക. See the following.

കദംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tree, commonly Cadamba,
Naucleda Cadamba. നീർകടമ്പ. 2. the mustard seed
plant, Sinapis Dichotoma. കടുക. 3. a multitude, an
assemblage, a collection. കൂട്ടം. 4. an arrow. അമ്പ. 5.
a cloud. മെഘം.

കദരം, ത്തിന്റെ. s. A white sort of Mimosa. വെളു
ത്ത കരിങ്ങാലി.

കദൎയ്യം, &c. adj. Avaricious, miserly. ലുബ്ധ.

കദളി, യുടെ. s. 1. The name of a superior kind of plan-
ntain, Musa Sapientum. വാഴ. 2. a kind of deer. ഒരു വ
ക മാൻ. 3. a flag, a banner. കൊടി.

കദളിപ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. The plantain fruit.

കദളിവാഴ, യുടെ. s. The plantain or banana tree.

കദാ. ind. When, at what time? എപ്പൊൾ.

കദാചന. ind. Sometime or other. ചിലപ്പൊൾ.

കദാചിൽ. ind. Sometimes, at sometime or other, once.
ചിലപ്പൊൾ, ഒരിക്കൽ.

കദുഷ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Warmth, gentle heat. കുറഞ്ഞ
ചൂട. adj. Warm.

കദ്രു, വിന്റെ. s. Tawny, (the colour.) മഞ്ഞൾ നി
റം.

കദ്രൂ, വിന്റെ. s. The wife of Casyapa and mother of
the serpent race, inhabiting the regions below the earth.
സൎപ്പങ്ങളുടെ മാതാവ.

കദ്വദൻ. s. 1. One who speaks ill, inaccurately, in-
distinctly, &c. ചീത്തവാക്ക പറയുന്നവൻ. 2. one
who is vile, base, contemptible. നിന്ദ്യൻ.

കദ്വദം, &c. adj. 1. Speaking ill, inaccurately, indis-
tinctly. ചീത്തവാക്ക പറയുന്നത. 2. vile, base, con-
temptible. നിന്ദ്യം.

കനകക്കല്ലൂരി, യുടെ. s. A kind of small pox.

കനകണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The royal parasol. രാജ
ഛത്രം.

കനകപരീക്ഷ, യുടെ s. The art of trying gold.

കനകപലം, ത്തിന്റെ. s. A pallam, a weight of gold
and silver, equal to 16 mashas or about 200 grains troy.
ഒരു പലം സ്വൎണ്ണം.

കനകപ്പല്ലക്ക, ിന്റെ. s. A palankeen over laid with
gold.

കനകപ്പൊടി, യുടെ. s. Gold dust.

കനകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gold. 2. the name of a tree
which bears red flowers, Butea frontdosa. See പ്ലാശ.
3. the thorn apple, Datura metel. ഉമ്മത്ത. 4. mountain
ebony, Bauhinia variegata. 5. a shrub yielding a yellow
fragrant flower, Michelia champaca. കനകാഭിഷെകം
ചെയ്യുന്നു. Lit : to bathe with gold. To pour over an-
other's head gold coin, in approbation of learning, &c.

കനകമാല, യുടെ. s. A gold neck-lace.

കനകവാഴ, യുടെ. s. A potherb.

കനകാധ്യക്ഷൻ, ന്റെ. s. The treasurer or superin-
tendant of gold. പൊന്നിന്നധിപൻ.

കനകാലുക, യുടെ. s. A gold jar or vase. പൊൻകി
ണ്ടി.

കനകാഹ്വയം, ത്തിന്റെ . s. Stramonium, or thorn
apple. Datura fastuosa. (Willd.) ഉമ്മത്തം.

കനക്കെ, കനക്കവെ. part. Much, many.

കനക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. 1. To get stout; to be-
come thick. 2. to become heavy. 3. to increase.

കനക്കുറവിന്റെ. s, 1. Lightness. 2. thinness. 3.

[ 162 ]
deficiency in weight or thickness. 4. loss of honour, dis-
grace.

കനക്കെട, ിന്റെ. s. See the preceding.

കനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Weight, heaviness, gravity. 2.
thickness, stoutness. 3. hardness. 4. solidity, substance,
matter. 5. consistence, spissitude, grossness. 6. impor-
tance, consequence, moment. 7. honour. 8. increase, au-
spiciousness. adj. 1. Weighty, heavy, ponderous. 2. hard,
firm. 3. solid, material. 4. important, momentous. 5.
thick, dense, gross. 6. deep. 7. thick, denoting compa-
rative bulk; stout. 8. honourable. 9. prosperous, auspi-
cious.

കനൽ, ലിന്റെ. s. 1. Live-coals. 2. a medicinal plant,
Ceylon leadwort, Plumbago zeylanica.കൊടുവെലി.
3. the planet Mars. 4. the 3rd asterism. കാൎത്തിക.

കനി, യുടെ. s. Fruit.

കനിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Oozing out. 2. liquifaction.

കനിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To pity, to compassio-
nate. 2. to ooze or run through. 3. to become liquid, to
be dissolved.

കനിവ, ിന്റെ. s. Pity, compassion, benevolence. ക
നിവുണ്ടാകുന്നു. To pity, to spare, to have compas-
sion on.

കനിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A younger brother. അനുജൻ.

കനിഷ്ഠം, &c. adj. 1. Small, little. ചെറിയ. 2. younger.
3. inferior, low.

കനിഷ്ഠാ, യുടെ. s. 1. The little finger. ചെറുവിരൽ.
2. a younger sister. അനുജത്തി.

കനിഷ്ഠിക, യുടെ. s. 1. The pupil of the eye. കണ്മണി.
2. the little finger. ചെറുവിരൽ.

കനീ, യുടെ. s. A girl, a maiden. കന്യക.

കനീനികാ, യുടെ. s. 1. The pupil of the eye. കണ്മ
ണി. 2. the little finger. ചെറുവിരൽ.

കനീയസീ, യുടെ. A younger sister. അനുജത്തി.

കനീയസ്സ. adj. 1. Very young, youngest. 2. very small,
least. അത്യല്പം. 3. younger born, a younger brother
or sister. അതിയുവാവ.

കനീയാൻ, ന്റെ. s. 1. A younger brother. അനുജൻ.
2. a young man, or one of virile age. യുവാവ.

കനെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To become rancid, or
strong scented. 2. to spoil, to have a bad taste from being
old or mouldy. 3. to burn as charcoal.

കനെപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Rancidity, rancidness. 2. a strong
scent, a bad taste from being old. 3. pride.

കന്ഥ, യുടെ. s. 1. A rag, a patched cloth or garment, a
quilt of rags. as മൂട്ടുതുണി. 2. a wall. ഭിത്തി. 3. a toe nail.

കാൽനഖം.

കന്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bulbous or tuberous root of any
kind. സാമാന്യം കിഴങ്ങ. 2. one of an esculent sort,
Arun campanulatum. ചെന.

കന്ദരം, ത്തിന്റെ. s. An artificial or natural cave. ഗുഹ.

കന്ദരാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Hibiscus populneoides.
പൂവരശ. 2. a species of fig tree, Ficus Venosa. കല്ലാ
ൽ. 3. a tree, the mountain Pilu. മലഉക.

കന്ദൎപ്പൻ, ന്റെ. s. A name of Came the god of love,
the Cupid of Hindu mythology. കാമദെവൻ.

കന്ദലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Strife, contention. 2. war, bat-
tle. കലഹം. 3. a mouthful. കബളം. 4. a germ, a
new shoot or sprig. അങ്കുരം.

കന്ദലീകുസുമം, ത്തിന്റെ. s. A mushroom. കൂൻ.

കന്ദളിതം. adj. Germinated, sprouted. അങ്കുരിക്കപ്പെ
ട്ടത.

കന്ദളീ, യുടെ. s. A species of deer. ഒരു വക മാൻ.

കന്ദായം, ത്തിന്റെ. s. The space of four months. നാ
ല മാസത്തിന്റെ ഇട.

കന്ദാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The fibrous root growing from
the branches of the banian and other trees of that spe-
cies. വിടുവെര. 2. the root of the lotus. താമരക്കിഴ
ങ്ങ.

കന്ദു, വിന്റെ. s. A boiler, a saucepan, or other cook-
ing utensil of iron. നൈകലം.

കന്ദുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ball of wood or pith for play-
ing with. പന്ത. 2. a stand lamp. നിലവിളക്ക.

കന്ദുളം, ത്തിന്റെ. s. A large or pig rat, bandicoot.
പെരുച്ചാഴി.

കന്ധര, യുടെ. s. The neck. കഴുത്ത.

കന്ധരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The neck. കഴുത്ത. 2. a cloud.
മെഘം.

കന്ന, ിന്റെ. s. A general name for buffaloes, oxen,
and cows. കന്നടിക്കുന്നു. To tend or feed cattle. ക
ന്നടിപ്പ. Tending cattle.

കന്നക്കുഴൽ, ലിന്റെ. s. A Canarese gun.

കന്നക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. An instrument with which
a thief commits burglary in north Malabar.

കന്നടം, ത്തിന്റെ. s. The Canarese language. 2.
the province of Canara.

കന്നടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A cow-herd.

കന്നടിയൻ, ന്റെ. s. An inhabitant of the Canarese or
Carnataca country.

കന്നട്ട, യുടെ, s. A leech.

കന്നട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A place made for the purpose
of drying cocoa-nuts, or copra.

[ 163 ]
കന്നൻ, ന്റെ. A low, mean, vile or barbarous per-
son, a barbarian.

കന്നപ്പൂവ, ിന്റെ. s. An ornament for the ear.

കന്നമൊടി, യുടെ. s. Barbarity; incivility.

കന്നമൊടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A barbarian, an uncivi-
lized person.

കന്നം, ത്തിന്റെ. s. The cheek, jaw.

കന്നവാക്ക, ിന്റെ. s. Barbarous language, barbarism.

കന്നാൻ, ന്റെ. s. A brazier.

കന്നാത്തി, യുടെ. s. The wife of a brazier.

കന്നാരം, ത്തിന്റെ. s. A medicine.

കന്നി, യുടെ. s. 1. The name of a month (August–
September.) 2. the sign of the Zodiac, Virgo. 3. a girl,
a maiden.

കന്നികായിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To bear fruit for
the first time.

കന്നിക്കൂറ, ിന്റെ. s. The 13th constellation of the
Hindus.

കന്നിപ്പെർ, ിന്റെ. s. A first calf.

കന്നിമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month of September.

കന്നിരാശി, യുടെ. s. The sign Virgo in the Zodiac.

കന്നുകാലി, യുടെ. s. Cattle.

കന്നുകാലിപ്പിള്ളർ, രുടെ. s. plu. Boys who tend cattle.

കന്മദം, ത്തിന്റെ. s. Bitumen.

കന്മാടം, ത്തിന്റെ. s. A building composed entirely
of stone.

കന്യ, യുടെ. s. 1. A virgin, a girl nine years of age. 2.
a sign of the Zodiac, Virgo. 3. a name of Durga. 4.
the Socotrine Aloe, Aloes perfoliata.

കന്യക, യുടെ. s. 1. A young girl. 2. a virgin, a maiden.

കന്യകാജാതൻ, ന്റെ. s. The son of an unmarried
woman. കന്യകാപുത്രൻ.

കന്യാകുമാരി, യുടെ. s. Cape Comorin, the southern
extremity of the Indian peninsula.

കന്യാകുബ്ജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Kinnoje, an ancient city of
great note in the north of Hindoostan. 2. Cape Comorin.

കന്യാദാനം, ത്തിന്റെ. s. The act of giving a daughter
in marriage without receiving the customary gift.

കന്യാപ്പെണ്ണ, ിന്റെ. s. A young girl, a virgin, a
maiden.

കന്യാവ്രതം, ത്തിന്റെ. s. Virginity.

കന്യാസ്ത്രീ, യുടെ. s. A young woman, a virgin, a
maiden.

കപടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A cunning person; a cheat, a
defrauder; a deceiver.

കപടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, deceit, cheating, false-

hood. 2. hypocrisy, dissimulation, artful concealmenit of
one's intentions. 3. circumvention. 4. cunning, artifice.
5. a feint or trick. കപടംപറയുന്നു. To speak false-
hood, to deceive.

കപടവാക്ക, ിന്റെ. s. Deceitful language.

കപടസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. A trap; a stratagem.

കപടസ്ഥൻ, ന്റെ. s. A deceitful man, a cheat; a
cunning person.

കപടീ, യുടെ. s. A deceitful man or woman.

കപൎദ്ദം, ത്തിന്റെ. s. The braided lair of SIVA. ശിവ
ന്റെ ജട.

കപൎദ്ദി, യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കപാടം, ത്തിന്റെ. A dooor. വാതിൽ.

കപാലഭൃൽ, ലിന്റെ. s. A name of MAHADEVA. മഹാ
ദെവൻ.

കപാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The skull, or cranium. തല
യൊട. 2. a cocoa-nut shell. ചിരട്ട.

കപാലാസ്ഥി, യുടെ. s. The skull.

കപാലി, യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കപി, യുടെ. s. An ape or monkey. കുരങ്ങ.

കപിക, യുടെ. s. A bridle. കടിഞ്ഞാൺ.

കപികച്ശൂഃ, വിന്റെ. s. Cowhage, Dolichos Pruriens.
നായ്ക്കുരണ.

കപിഞ്ജലം, ത്തിന്റെ. s. A bird, the francoline par-
tridge.

കപിത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. The elephant or wood apple
tree. Feronia Elephantium. വിളാമരം.

കപിലൻ, ന്റെ. s. 1. The name of a saint, the founder
of the Sanchya system of philosophy. 2. a title of Agni
the deity of fire.

കപിലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tawny, (the colour.) 2. one of
the eighteen treatises on Hindu History and Mythology.
പതിനെട്ട പുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന. adj. Tawny.

കപിലാ, യുടെ. s. 1. The female elephant of the south-
east. അഗ്നിജത്തിൻ ഭാൎയ്യ. 2. a red kind of timber
tree. Dalbergia sisu. ഇരിവിള്ള. 3. a sort of perfume.
അരെണുകം. 4. a fabulous cow, celebrated in the
Puranas.

കപിലൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Brass. പിച്ചള.

കപിവല്ലീ, യുടെ. s. A plant bearing a fruit resembling
pepper. അത്തിത്തിൎപ്പലി.

കപിശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Brown (the colour,) a com-
pound of black and yellow. തവിട്ടുനിറം. 2. incense,
styrax, or common benzoin. സാമ്പ്രാണി. 3. spiritu-
ous liquor, a kind of rum. മദ്യം.

കപിശീൎഷകം, ത്തിന്റെ. s. Vermilion, the red sul-

[ 164 ]
phuret of mercury. ചായില്യം.

കപീതനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tree bearing an acid
fruit; the hog plumb. Spondias mangifera. അമ്പഴം. 2.
another, tree Hibiscus populneoides. പൂവരശ, കല്ലാൽ.
3. aspecies of mimosa, Mimosa Sirisha. (Rox.) നെന്മെ
നിവാക.

കപൊണി, യുടെ. s. The elbow. കൈമുട്ട.

കപൊതകം, ത്തിന്റെ. s. A small beam put over the
lower beam in the roof of a building.

കപൊതപാലിക, യുടെ. s. A pigeon-house ; a dove-
cote: an aviary. പ്രാവക്കൂട.

കപൊതം, ത്തിന്റെ. s. A pigeon or dove. മാടപ്രാവ.

കപൊതാംഘ്രി, യുടെ. s. 1. A vegetable perfume. 2.
a plant the stem of which is red like coral. പവിഴ
കൊടി.

കപൊതാരി, യുടെ. s. A hawk, a falcon. പെരുമ്പരു
ന്ത.

കപൊതി, യുടെ. s. A female pigeon. പെടപ്രാവ.

കപൊതിക, യുടെ. s. A female pigeon. പെടപ്രാവ.

കപൊലം, ത്തിന്റെ. s. The cheek. കവിൾ.

കപ്പ, ിന്റെ. s. Eating as dogs do.

കപ്പക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. Sweet potatoes. Convolvulus
Balatas.

കപ്പം, ത്തിന്റെ. s. Tribute, payment in acknowledge-
ment of subjection. കപ്പം കെട്ടുന്നു. To give or pay tri-
bute in acknowledgement of subjection. കപ്പം കൊടു
ക്കുന്നു. To pay tribute, to be tributary.

കപ്പലണ്ടി, യുടെ . s. The nut of the Cashew tree.

കപ്പലുള്ളവൻ, ന്റെ. s. A ship owner, a shipmaster.

കപ്പലൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The sailing of a ship. കപ്പ
ലൊടിക്കുന്നു. To sail a ship.

കപ്പൽ, ലിന്റെ. s. A ship, a vessel. കപ്പൽ വെക്കു
ന്നു. To build a ship.

കപ്പല്ക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A sailor, a mariner, 2. a
ship owner, a shipmaster.

കപ്പല്ചക്ക, യുടെ. s, The pine apple. Bromelia ananas.
(Lin.)

കപ്പല്ചരക്ക, ിന്റെ. s. Freight, goods conveyed by ship.

കപ്പല്ചാൽ, ലിന്റെ. s. 1. A port, road-stead. 2. a
channel.

കപ്പല്ചെതം, ത്തിന്റെ. s. Ship-wreck.

കപ്പല്പായ, യുടെ. s. Tlie sail of a ship.

കപ്പല്മാങ്ങാ, യുടെ. s, The fruit of the Cashew tree.

കപ്പല്മാവ, ിന്റെ. s. The Cashew nut tree. Anacardium.

കപ്പല്മുളക, ിന്റെ. s. Chillie or cayanne pepper. Cap-
sicum frutescens. (Linn.)

കപ്പളം, ത്തിന്റെ. s. The pappai tree, കപ്പളങ്ങ. The
fruit, Carica Papaya.

കപ്പി, യുടെ . s. A block, a pulley.

കപ്പിത്താൻ, ന്റെ. s. A captain, a commander.

കപ്പിയാര, രുടെ. s. A sexton.

കപ്പുന്നു, പ്പി, വാൻ. 2. v. n. To eat as dogs do.

കഫകാലം, ത്തിന്റെ. s. A season when persons are
most afflicted with phlegm.

കഫകൂൎച്ചികം, ത്തിന്റെ. s. Saliva, spittle. ഉമ്മിനീർ.

കഫണി യുടെ. s. The elbow. മുഴങ്കയ്യ.

കഫം, ത്തിന്റെ. s. 1. Phlegm, one of the three hu-
mors of the body. 2. watery froth or foam in general. ക
ഫംകളയുന്നു. To expel phlegm. കഫം കെട്ടുന്നു.
To be troubled with phlegm, or phlegm to accumulate.

കഫി, യുടെ. s. A phlegmatic person. കഫരൊഗി.

കഫെലു, വിന്റെ. s. A phlegmatic person. കഫരൊഗി.

കഫൊണി, യുടെ. s. The ellow. മുഴങ്കയ്യ.

കബന്ധനൃത്തം, ത്തിന്റെ. s. The jumping or acti-
on of a headless trunk. തലയില്ലാത്ത ശവം തുള്ളുക.

കബന്ധൻ, ന്റെ. s. 1. The name of a giant. ഒരു
രാക്ഷസൻ. 2. a name of Rahu. രാഹു.

കബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. a head-
less trunk, especially retaining the power of action. തല
യില്ലാത്ത ശവം. 3. a fiction, fabrication.

കബരീ, യുടെ . s. 1. The Iknot into which the native
females of India tie their hair on the top of their head,
a braid, or fillet of hair. കൊണ്ട. 2. a medicinal plant,
Nayarwenna. നായർവെണ്ണ. 3. the tree producing
assafoetida. പെരുങ്കായവൃക്ഷം.

കബളക്കാരൻ, ന്റെ. s. A deceiver, a cheat.

കബളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mouthful, a morsel. ഉരു
ള. 2. a physic-ball for horses. 3. deceit, fraud, cheating.

കബളാൎത്ഥകം, ത്തിന്റെ. s. A mouthful. ഉരുള.

കബളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To deceive to delude,
to cheat. 2. to swallow, to devour, to gulp.

കബളിതം. adj. 1. Swallowed, devoured. 2. made into
balls.

കബളീകൃതം. adj. Made eatable, made into food. ഭ
ക്ഷിക്കത്തക്കതായിട്ട ആക്കപ്പെട്ടത.

കമഠം, ത്തിന്റെ. s. A turtle, a tortoise. ആമ.

കമഠീ, യുടെ. s. A female tortoise, a small one. ആമ
പ്പെട.

കമണ്ഡലു, വിന്റെ. s. An earthen, wooden or metal
water pot, used by Hindu ascetics or religious students,
കിണ്ടി.

[ 165 ]
കമനം. &c. adj. 1. Lustful, desirous, libidinons. കാമശീ
ലം. 2. beautiful, desirable, pleasing. ഭംഗിയുള്ള.

കമനൻ, ന്റെ. s. 1. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.
2. CAMA or love. കാമൻ. 3. a. lecher. കാമശീലൻ.

കമനീ, യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

കമനീയം , adj. Pleasing, beautiful, desirable, elegant,
graceful. ഭംഗിയുള്ള,

കമനീയാംഗൻ, ന്റെ. s. A beautiful, elegant or hand-
some man. സുന്ദരൻ.

കമനീയാംഗ, യുടെ. s. A beautiful, elegant, or hand-
some woman. സുന്ദരി.

കമരം. adj. Desirous, lustful. ആഗ്രഹമുള്ള.

കമൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v. n. To have an astringent
flavor or taste.

കമൎപ്പ, ിന്റെ. s. An astringent flavor or taste.

കമലബന്ധു, വിന്റെ. s. The sun. ആദിതൻ.

കമലഭൂൎവ, ിന്റെ. s. A title of BRAHMA. (ബ്രഹ്മാവ.

കമലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The lotus, Nymphœa nelumbo.
താമര. 2. water, വെള്ളം. 3. a species of antelope. മാൻ.

കമലയൊനി, യുടെ. s. A title of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

കമലസംഭവൻ, ന്റെ. s. See the above.

കമല, യുടെ. s. 1. A name of Lacshmi, the goddess of
prosperity. ലക്ഷ്മി. 2. an excellent woman.

കമലാഗ്നി, യുടെ. s. A slow fire.

കമലാപതി, യുടെ. s. A title of VISHNU. വിഷ്ണു.

കമലാസനൻ, ന്റെ. s. A title of BRAHMA. ബ്രഹ്മാ
വ.

കമലാക്ഷൻ, ന്റെ. s. A title of VISHNU. വിഷ്ണു.

കമലിനീ, യുടെ. s. 1. A tank or place abounding with
lotuses. താമരപ്പൊയ്ക. 2. a number of lotus flowers.

കമലെക്ഷണൻ, ന്റെ. s. A title of VISHNU. വിഷ്ണു.

കമലൊത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Safflower. Carthamas
tinctorius. കുസുംഭപൂ.

കമലൊത്ഭവൻ, ന്റെ. s. A title of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ.

കമിതാ, വിന്റെ. s. 1. A husband. ഭൎത്താവ. 2. a
lustful person, a lecher. കാമശീലൻ.

കമിതാവ, ിന്റെ. s. 1. One who is lustful, desirous,
cupidinous. കാമശീലൻ. 2. a husband. ഭൎത്താവ.

കമുക, ിന്റെ. s. The areca or betel nut tree. Areca
fausel or catechu.

കം, മിന്റെ. s. 1. The head. തല. 2. water. വെളളം. 3.
pleasure, happiness. സുഖം.

കമ്പ, ിന്റെ. s. 1. A rod or stick. 2. the knot or joint of
a bamboo. 3. a branch of a tree.

കമ്പ, യുടെ. s. 1. The wooden boards used as backs for

a Palmira leaf book. കമ്പകൂടുന്നു. To finish reading
a book.

കമ്പക്കളി, യുടെ. s. Rope dancing.

കമ്പക്കാർ, രുടെ. s. plu. Rope dancers or tumblers.

കമ്പക്കാൽ, ലിന്റെ. s. A high pole on which fireworks
are exhibited.

കമ്പക്കൂത്ത, ത്തിന്റെ, s. Rope dancing.

കമ്പക്കൂത്താടി, യുടെ. s. A rope dancer.

കമ്പനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A trembling, quivering, shak-
ing: a tremulous motion. ഇളക്കം, വിറയൽ. 2. swell-
ing of the abdomen. adj. Trembling, shaking, unsteady.

കമ്പബാണം, ത്തിന്റെ. s. A rocket fastened to a pole.

കമ്പംകെട്ട, ിന്റെ s. 1. The act of making or construct-
ing fireworks. 2. wrestling. 3. the jumping of a dog.
കമ്പംകെട്ടികെറുന്നു. To jump upon the person as a
dog either through pleasure or rage.

കമ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. A shock; tremor. 2. a trembling;
shaking; agitation. ഭൂകമ്പം. An earthquake. സഭാ
കമ്പം. Timidity in haranging, bashfulness in speaking in
public. 3. a pole used by rope dancers, and tumblers. 4.
the stand or stem of a lamp, or candlestick. 5. a post.

കമ്പവെടി, യുടെ s. Fireworks exhibited on a high pole.

കമ്പാവ, ിന്റെ. s. 1. A large thick rope. 2. a couple of
bamboos or poles tied together at one end and used for the
purpose of raising up timber, &c.

കമ്പി, യുടെ. s. 1. Wire. 2. the wires of a Piano or Vena.
3. a bar of iron, &c. omne കമ്പികളിക്കുന്നു, കമ്പിപിണ
യുന്നു.1. To be deceived, to be ensnared, to be entrapped.
2. to be befooled, or infatuated. കമ്പിവലിക്കുന്നു,
1. To draw wire. 2. to abscond. കമ്പിപിണങ്ങുന്നു
The wires of a Piano or Vena to get out of tune. കമ്പിപി
ണെക്കുന്നു. 1. To plat wire, to wire, or fasten with
wire. 2. to deceive, to fool, to infatuate.

കമ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To tremble, to shake,
to be agitated, to have a tremulous motion. 2. to swell,
to be inflated with wind. 3. to remain on hand from
want of sale.

കമ്പിതം, ത്തിന്റെ. s. A trembling, tremor. adj. Trem-
bling, shaken, shaking.

കമ്പിത്തായം, ത്തിന്റെ. s. 1. A die. 2. playing at
dice, chess, or drafts.

കമ്പിപ്പാല, യുടെ. s. A medicinal plant.

കമ്പിയച്ച, ിന്റെ. s. A plate with holes in it, used for
drawing wire.

കമ്പിളി, യുടെ. s. 1. A blanket. 2. a hair cloth. രത്ന
കമ്പിളി. A carpet.

[ 166 ]
കമ്പളിക്കെട്ട, ിന്റെ. s. A traveller's bundle.

കമ്പിളിപ്പുഴു, വിന്റെ. s. 1. An insect, or moth. 2. a
kind of caterpillar.

കമ്പളിമാറാപ്പ, ിന്റെ. s. A traveller's bundle.

കമ്പിളിയാട, ിന്റെ. s. A fleecy sheep.

കമ്പൊളം, ത്തിന്റെ. s. A street, a market place, a
bazar.

കമ്പ്രം. adj. Shaking, trembling. ഇളക്കം.

കംബളം, ത്തിന്റെ. s. A blanket, often termed Cam-
bly by Europeans in India. An Indian blanket is ge-
nerally of a dark colour. കമ്പിളി.

കംബി, യുടെ. s. 1. A metal ladle or spoon. തവി. 2. a
shoot, a branch or joint of a bamboo. മുളയുടെ കമ്പ.

കംബു, വിന്റെ. s. 1. A conch, or shell. ശംഖ. 2. a
bracelet, a ring. ശംഖുവള. 3. a circle.

കംബുഗ്രിവ, യുടെ. s. A neck marked with three lines
like a shell, and considered to be indicative of exalted
fortune. വലിത്രയമുള്ള കഴുത്ത.

കംബൂ, വിന്റെ. s. A bracelet. കൈവള.

കമ്മട്ടി, യുടെ. s. 1. The name of a tree which grows on the
side of the back water. 2. the angular leaved physic nut.
കടലാവണക്ക.

കമ്മട്ടിവള്ളി, യുടെ. s. A plant, Echites costata. (Willd.)

കമ്മാട്ടി, യുടെ. s. The wife of an artizan.

കമ്മാളൻ, ന്റെ. s. A person of the Cammála caste, an
artizan.

കമ്മാളർ, രുടെ. s. plu. Artificers: they are generally
divided into five different tribes of artificers, viz. the gold-
smiths, the braziers, carpenters, blacksmiths and stone-
cutters or masons.

കമ്മിട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A coiner.

കമ്മിട്ടപ്പുര, യുടെ. s. A mint, a place where money is
coined.

കമ്മിട്ടവിചാരിപ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. A mint-master,
one who superintends the coinage of money.

കമ്മിട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Coiming money, coinage, the art
or practice of coining.

കമ്മിട്ടം അടി, യുടെ. s. Coinage. കമ്മിട്ടം അടിക്കു
ന്നു; To coin ; to mint, to stamp money.

കമ്രൻ, ന്റെ. s. One who is lustful, cupidinous, കാമ
ശീലൻ.

കമ്രം, &c. adj. 1. Desirous, cupidinous. മദനാൎത്ഥിയുള്ള.
2. red. 3. beautiful, handsome. ഭംഗിയുള്ള.

കംശം, ത്തിന്റെ. s. A goblet, a drinking vessel. പാ
നപാത്രം.

കംസക്കാരൻ, ന്റെ. s. A. brazier. കന്നാൻ.

കംസൻ, ന്റെ. s. A proper name, CAMSA, the uncle
and enemy of CRISHNA by whom he is said to have been
slain.

കംസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A goblet, a drinking vessel.
ഒട്ടുപാത്രം. 2. bell metal ; also white copper. ഓട.

കംസാരാതി, യുടെ. s. CRISHNA or VISHNU who slew
Camsa his uncle and enemy. കൃഷ്ണൻ.

കംസാസ്ഥി, യുടെ. s. Tutanag, white copper, any alloy
of zinc and copper. വെള്ളൊട.

കഃ. 1. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ. 2. of VISHNU.
വിഷ്ണു. 3. of CAMADEVA. കാമദെവൻ. 4. of fire.
അഗ്നി. 5. of air or wind. കാറ്റ. 6. a title of YAMA.
യമൻ. 7. the sun. സൂൎയ്യൻ 8. the soul. ആത്മാ
വ. 9. a clever or dexterous man. സമൎത്ഥൻ. 10. a
king, a prince. പ്രഭു. 11. a knot or joint. സന്ധി. 12.
a peacock. മയിൽ.13. the mind. മനസ്സ. 14. the
body. ദെഹം.15. time. കാലം. 16. wealth, property.
17. sound. ശബ്ദം. 18. light, splendour.
പ്രകാശം. 19. who. ആര.

കയം, ത്തിന്റെ. s. A deep place where there is much
water, great depth.

കയമ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Contention. 2. a quarrel or dispute.

കയയ്ക്കുന്നു. ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To quarrel, or dispute.

കയൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. n., To be or become angry,
to quarrel with.

കയൎപ്പ. ിന്റെ. s. The state of being angry, getting
angry; anger.

കയൽ, ലിന്റെ. s. A kind of fish.

കയറ. റ്റിന്റെ. s. Rope, cord, line.

കയറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. 1. To ascend, to mount, to
climb. 2. to embark, to ride upon, to get into any con-
veyance. 3. to increase, to advance.

കയറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ascension, mounting, climb-
ing. 2. embarkation. 3. increase, advance.

കയറ്റിവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To lift up, to
raise up, to put upon.

കയറ്റുകട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A bedstead strung with
rope, or cord.

കയറ്റുകൊടി, യുടെ. s. A betel plant, trained on rope.

കയറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. 1. To cause to ascend,
mount or climb. 2. to embark, to export. 3. to increase.

കയറ്റുവാണം, ത്തിന്റെ. s. A rocket exhibited on,
a rope, and made to move backwards and forwards.

കയ്പിടി, യുടെ. s. The handle of any instrument.

കയ്യകലം, ത്തിന്റെ. s. Distance.

[ 167 ]
കയ്യടക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. What is in hand, as riches,
possessions, &c. 2. sleight of hand tricks.

കയ്യടി, യുടെ. s. 1. Beating the hand, striking hands, or
striking a bargain. 2. beating the hands of children at
school, as a punishment, ferulling. 3. boxing.

കയ്യടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To strike a bargain, to
make an agreement or promise by striking hands, to
strike hands, to give security for another. 2. to beat the
hand. 3. to box.

കയ്യടിപ്പ, ിന്റെ. s. The act of striking a bargain, a
handstroke for security.

കയ്യൻ, ന്റെ. s. 1. One who is incapable of doing any
work entirely or properly, one who is good for nothing.
2. one of a low class.

കയ്യയെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To loosen the hand.
2. to leave go, to let go, to forsake.

കയ്യലക, ിന്റെ. s. 1. A handle. 2. a drumstick.

കയ്യക്ഷരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hand-writing of any
person. 2. manuscript.

കയ്യാക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Strength of hands. 2. the
length of the arm.

കയ്യാങ്കളി, യുടെ. s. A kind of play, boxing.

കയ്യാണ്ടവർ, രുടെ. s. plu. A title given to Nairs by
Chagons, meaning, master, protector.

കയ്യാമം, ത്തിന്റെ. s. Wooden fetters for the hands ;
hand-cuffs.

കയ്യായം, ത്തിന്റെ. s. 1. The length of the arm. 2.
dexterity of hand.

കയ്യാറ, റ്റിന്റെ. s. A channel, a brook, a canal, a water
course.

കയ്യാല, യുടെ. s. 1. A mud wall or fence. 2. a place
where corn is collected together previous to threshing, a
threshing floor.

കയ്യാലപ്പുര, യുടെ. s. 1. A covering or thatch over a
mud wall. 2. a threshing floor.

കയ്യാളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To distribute, to deli-
ver.

കയ്യാൾ. ളിന്റെ. s. A servant, an assistant.

കയ്യിണ, യുടെ. s. Both hands.

കയ്യിരി, കയ്യൂരി, യുടെ. s. 1. A pole suspended to the
beam of a machine for drawing water to the lower end of
which the bucket is fastened. 2. the railing of a staircase,
made either of wood or stone.

കയ്യിരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Treasure in hand. 2. balance
in hand.

കയ്യില, ിന്റെ. s. A spoon, a ladle.

കയ്യിൽ, ലിന്റെ. s. A ladle, a spoon.

കയ്യുപ്പ, ിന്റെ. s. Salt used at the time of eating.

കയ്യൂക്ക, ിന്റെ. s. Strength of hands, dexterity. കയ്യൂക്ക
കാട്ടുന്നു. To shew or display dexterity, or ability.

കയ്യൂറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Strength of hands, dexterity,
power, ability.

കയ്യെടുക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. a. To lift up the hand,
to worship.

കയ്യെണ്യം, ത്തിന്റെ. s. The trailing Eclipta, Eclipta
prostrata.

കയ്യെഴുത്ത, ിന്റെ. s. 1. Hand-writing. 2. signature.

കയ്യെല്ക്കുന്നു, റ്റു, ല്പാൻ. v. a. 1. To receive, to accept.
2. to undertake, or take in hand. 3. to agree, to consent.
4. to own, to admit.

കയ്യെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. An assault, attack, violence,
bodily injury. കയ്യെറ്റംചെയ്യുന്നു. To assault, to at-
tack, to inflict bodily injury.

കയ്യൊന്ന്യം, ത്തിന്റെ. s. See കയ്യെണ്യം.

കയ്യൊപ്പ, ിന്റെ. s. A signature.

കയ്യൊഴിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Leisure, disengagement.
2. giving up, abandoning, relinquishing.

കയ്യൊഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To be at leisure.
2. to give over, to abandon. 3. to be expended.

കയ്യൊഴിവ, ിന്റെ. s. 1. Leisure, disengagement. 2.
giving over, abandoning.

കയ്യൊങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. a. To lift up the hand
in order to cut, strike or beat.

കയ്യൊന്നി, യുടെ. s. A medicinal plant, a spreading
shrub, Verbesina prostrata.

കര, യുടെ. s. 1. Land. 2. sea-shore. 3. the bank or side
of a river, tank, &c. 4. a small village or hamlet. 5. the
coloured border or end of a cloth. 6. a tree. See ഉതി.

കരക്കിണ്ടി, യുടെ. s. An earthen drinking vessel or
pot with a spout attached.

കരകങ്കണം, ത്തിന്റെ. s. A bracelet or ornament
worn round the wrist. കൈവള.

കരകമലം, ത്തിന്റെ. s. The hollow or palm of the hand.
ഉള്ളങ്കൈ.

കരകം, ത്തിന്റെ. s. A small pot or pitcher, കിണ്ടി.
2. hail. ആലിപ്പഴം. 3. the skull. തലമണ്ട. 4. a
pomegranate. താളിമാതളം. 5. an aquatic plant.

കരക, യുടെ. s. Hail. ആലിപ്പഴം.

കരകൌശലക്കാരൻ, ന്റെ. s. A handicrafts-man, a
manufacturer, a dexterous man.

കരകൌശലം, ത്തിന്റെ. s. Handicraft, skill in handi-
craft, dexterity.

[ 168 ]
കരക്കാഞ്ഞിരം, ത്തിന്റെ. s. Creyát. Justicia Pani-
culata. കിരിയാത്ത.

കരക്കാർ, രുടെ. s. plu. The principal inhabitants of a
village or neighbourhood.

കരക്കാറ്റ, ിന്റെ. s. Land-wind, a long shore-wind.

കരക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. 1. To dry away, to lose
moisture. 2. to melt, to dissolve, to liquify, to waste. ക
രന്നപൊകുന്നു. 1. To waste away, to liquify, to dis-
solve. 2. to evaporate.

കരഗ്രഹണം, ത്തിന്റെ. s. Taking hold of the hand,
marriage. വിവാഹം.

കരഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. Marriage. വിവാഹം.

കരഗ്രാഹി, യുടെ. s. 1. One who receives tax. 2. one
who takes hold of the hand, or one who marries.

കരച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Weeping, crying; wailing, la-
mentation.

കരച്ചീര, യുടെ. s. The creeping Purslane, Portulaca
quadrifida.

കരച്ചുങ്കം, ത്തിന്റെ. s. Land customs, or duty on
goods carried over-land, transit duty.

കരച്ചുള്ളി, യുടെ. s. The emetic nut. Gardenia dumitorum.
(Willd.)

കരജം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a plant, commonly,
Caranj, Galedupa arborea, (Rox.) പുങ്ങ. 2. the woody
Dalbergia. Dalbergia Arborea. (Willd.) ആവി. 3.
a finger nail. കൈനഖം. 4. a perfume. പുലിച്ചുവട.

കരഞണ്ട, ിന്റെ. s. A land crab.

കരഞ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a plant, Caranj.
Galedupa arborea. പുങ്ങ.

കരട, ിന്റെ. s. A mote, a small particle of matter.

കരടകൻ, ന്റെ. s. 1. A proper name, a fox. കുറുക്കൻ.
2. a crow. കാക്ക.

കരടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crow. കാക്ക. 2. an elephant's
cheek. ആനയുടെ കവിൾതടം.

കരടി, യുടെ. s. A bear.

കരടിക്കുരങ്ങ, ിന്റെ. s. A bear.

കരണത്രാണം, ത്തിന്റെ. s. The head. തല.

കരണൻ, ന്റെ. s. A man of a mixed class, the son
of a Sudra woman by a Vaisya ; the occupation of this
class, is writing accounts, &c. a writer, a scribe. ശൂദ്ര
സ്ത്രീയിൽ വൈശ്യന്നുണ്ടായ പുത്രൻ.

കരണപ്പിഴ, യുടെ. s. A fine levied for executing do-
cuments, or title deeds on an unstamped Olla, or paper,
or contrary to the regulations of government.

കരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. An instrument or means of ac-
tion. കാരണം. 2. an organ of sense. ഇന്ദ്രിയം. 3.

the body. ശരീരം. 4. cause, motive. ഹെതു. 5. act;
action. പ്രവൃത്തി. 6. business, occupation, as trade, &c.
സ്ഥാനം, തൊഴിൽ. 7. a field. നിലം. 8. a document,
or title deed, a bond. 9. tumbling, leaping heels over head,
gambol. 10. the root of the ear. കരണം ചെയ്യുന്നു.
To execute title deeds.

കരണംമറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Turning leels over head,
gambol, the tumbling tricks of a rope-dancer. കരണം
മറിയുന്നു. To turn heels over head, to play at gambols.

കരണീയം. adj. That which is to be done. ചെയ്വാനു
ള്ളത.

കരണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. A small box or pouch used
by the natives of India in which a little fine Chunam is
kept to be rubbed on the betel-leaf before it is chewed.

കരണ്ടി, യുടെ. s. A spഠon, a table spoon.

കരണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of luck. ഇരണ്ട
പക്ഷി.

കരണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A basket or covered box of
bamboo wicker work or wood. പെട്ടകം.

കരതലം, ത്തിന്റെ. s. The hand, the inside of the
hand. ഉള്ളംകൈ.

കരതളിർ, രിന്റെ. s. See the preceding.

കരതാർ, രിന്റെ. s. The hand. ഉള്ളംകൈ.

കരതൊയാ, യുടെ. s. The Caratoya river, a niver in the
north of Bengal. നൎമ്മദാനദി.

കരദീപിക, യുടെ. s. A brass lamp. ചങ്ങലവിളക്ക.

കരപത്രം, ത്തിന്റെ. s A saw. ൟൎച്ചവാൾ.

കരപല്ലവം, ത്തിന്റെ. s. The palm of the hand. ഉ
ള്ളംകൈ.

കരപാലം, ത്തിന്റെ. s. A sword, a sabre. വാൾ.

കരപാലിക, യുടെ. s. A short club, or wooden sword,
a cudgel. പൊന്തി, വടി.

കരപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. An eruption or scarf on the heads,
and parts of the bodies of children, and sometimes on
adults. There are several species of this disease. അ
ഗ്നികരപ്പൻ. The erysipelas. ഉമികരപ്പൻ. A kind
of scarf spreading over the whole body of children. ചെ
ങ്കരപ്പൻ. A kind of reddish scurf on children. കൊ
ള്ളികരപ്പൻ. An eruption on children resembling
scars caused by burning. 2. a cockroach.

കരപ്പൊക്ക, ിന്റെ. s. A kind of coloured stone or glass.

കരഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. The metacarpus, the hand from
the wrist to the root of the fingers. കയ്യുടെ പത്തി . 2.
a young camel, or any young animal. ഒട്ടകക്കിടാവ.

കരഭൂഷണം, ത്തിന്റെ. s. A bracelet, an ornament
worn round the wrist. കൈവള.

[ 169 ]
കരമരീ, യുടെ. s. A prisoner, a captive. ബദ്ധൻ.

കരമൎദ്ദകം, ത്തിന്റെ. s. A small tree bearing an acid
fruit, commonly Caronda, or Carinda, (Carissa Caron-
das.) പെരിങ്കളാവ.

കരമൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. Embrocation with the hand.
കൈകൊണ്ട തിരുമ്പുക.

കരമാലു, വിന്റെ. s. Smoke. പുക.

കരമുക്തം, ത്തിന്റെ. s. A missile weapon thrown by
the hand, a dart, a javelin. വെൽ.

കരമൊഴിവ, ിന്റെ. s. Freedom from tax, granted by
the crown.

കരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The hand. കൈ. 2. royal re-
venue, tax, toll, assessment, &c. രാജഭൊഗം. 3. a ray
of light. രശ്മി. കരം പതിക്കുന്നു. To assess, to levy
taxes.

കരംബം, ത്തിന്റെ. s. Flour or meal, mixed with
curds. തൈർകൂട്ടിയ മാവ, ദൊശ.

കരംബിതം. adj. Intermingled, mixed, inlaid. കൂട്ടിക
ലൎന്നത.

കരംഭം, ത്തിന്റെ. s. Cake, flour, or meal mixed with
curds. ദൊശ.

കരയൻ, ന്റെ s. Striped cloth.

കരയാമ്പൂ, വിന്റെ. s. Cloves, Eugenia Caryophyl-
lata. (Lin.)

കരയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To make, or cause to cry.

കരയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To cry, to weep aloud;
to weep; to lament.

കരയെറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. &a. 1. To ascend, to
mount, to climb. 2. to embark, to ride upon, to get into
any coveyance. 3. to increase, to advance.

കരയെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ascent, ascension, mount-
ing, climliing. embarkation. 3. rise, increase.

കരയെറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. To cause to ascend,
mount, or climb. 2. to cause to embark. 3. to cause to
increase, to advance. 4. to place upon.

കരയൊരം, ത്തിന്റെ. s. A bank, the water's edge.

കരരുഹം, ത്തിന്റെ. s. A finger nail. കൈനഖം.

കരവല്ലഭം, ത്തിന്റെ. s. Conversation by making signs
with the fingers. കൈകൊണ്ടുള്ള സംസാരം.

കരവഴി, യുടെ. s. Journey by land. കരവഴിക്ക. By
land.

കരവാളം, ത്തിന്റെ. s. A seymitar, or sabre, a sword.
വാൾ.

കരവാളിക, യുടെ. s. A short club, or wooden sword,
a cudgel. പൊന്തി, ചെറുവാൾ.

കരവീരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sword. വാൾ. 2. a

poison, the poisonous root of the Oleander. വിഷം.

കരവീരം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant plant. Oleander or
Nerium Odorum. കണവീരം.

കരശാഖ, യുടെ. s. A finger. വിരൽ.

കരശീകരം, ത്തിന്റെ. s. Water expelled by an ele-
phant's trunk. തുമ്പികയ്യിലെ വെള്ളം.

കരസാരസം, ത്തിന്റെ. s. The hand. കൈ.

കരസ്ഥമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. Tം obtain. 2.
to procure by fraud or stealth. 3. to extort, to usurp.
കൈക്കലാക്കുന്നു.

കരസ്ഥം. adj. What is in the hand. കയ്യിലിരിക്കു
ന്നത.

കരസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. The office, dignity, privilege
of the Caracars or principal inhabitants of a place.

കരസ്ഥിതം. adj. What is in or on hand. കയ്യിൽ ഇ
രിക്കുന്നത.

കരഹാടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a tree. Van-
gueria spinosa. മലങ്കാര. 2 the fibrous root of the lotus.
താമരക്കിഴങ്ങ.

കരഹാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The fibrous root of the lotus.
താമരക്കിഴങ്ങ. 2. the name of a tree, Vangueria spino-
sa. മലങ്കാര.

കരള, ിന്റെ. s. The liver, one of the entrails.

കരളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. a. To gnaw, to bite, to nibble.
2. to mumble, to utter imperfectly. കരണ്ടുമുറിക്കുന്നു.
To gnaw and bite off, as rats, &c.

കരൾച, യുടെ. s. 1. Gnawing, nibbling. 2. mumbling,
uttering inarticulately.

കരാർ, രിന്റെ. s. (Hin.) Agreement, engagement. ക
രാർചെയ്യുന്നു. To engage, to agree. കരാർനാമം. A
written agreement or engagement.

കരാളകം, ത്തിന്റെ. s. A black-stone, black marble.
കരിങ്കല്ല, കൃഷ്ണശില.

കരാളം, &c. adj. 1. Great, large, വലിയ. 2. high, lofty.
ഉയൎന്ന. 3. terrible, formidable. ഭയങ്കരം. 4. having
projecting teeth. കൊന്ത്രംപല്ലായുള്ള.

കരാളീ, യുടെ. s. One of the seven tongues of Agni or
fire. അഗ്നിനാളങ്ങളിൽ ഒന്ന.

കരി, യുടെ. s. 1. An elephant. ആന. 2. charcoal,
coal, any thing burnt black. 3. long grass growing in
paddy fields. 4. waste or uncultivated land. 5. a plough.
6. black (the colour.) കരിതെളിയിക്കുന്നു. To clear
waste land for cultivation.

കരികലാഞ്ചി, യുടെ. s. A bird.

കരികൊലപ്പുര, യുടെ. s. The Travancore Rajah's
treasury.

[ 170 ]
കരികൊലം, ത്തിന്റെ. s. The treasure of the Rajah
of Travancore.

കരിക്ക, ിന്റെ. s. 1. An unripe cocoa-nut. 2. the soft
shell of an unripe cocoa-nut. 3. Shadow.

കരിക്കട്ട, യുടെ. s. Charcoal, cinders.

കരിക്കൽ, ലിന്റെ. s. Twilight, dusk. കരിക്കലാകു
ന്നു. To be dusk.

കരിക്കാടി, യുടെ. s. 1. Food. 2. eating: (honorific.) ക
രിക്കാടികഴിക്കുന്നു. To take food, to eat, (honorific.)

കരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To char, to burn black,
to scorch. 2. to burn, to burn up.

കരിക്കെന്ന. adv. In a hurry, hastily.

കരിഗൎജ്ജിതം, ത്തിന്റെ. s. The roaring of elephants.
ആനയലൎച്ച.

കരിങ്കടുക, ിന്റെ. s. Black mustard.

കരിങ്കണ്ണ, ിന്റെ. s. 1. Gutta serena, total blindness
from affection of the optic nerve. 2. an evil eye.

കരിങ്കണ്ണൻ, ന്റെ. s. 1. One who is totally blind from
affection of the optic nerve. 2. one who has an evil eye.

കരിങ്കദളി, യുടെ. s. A kind of plantain tree, or plantain.

കരിങ്കന്ന, ിന്റെ. s. A. black buffalo.

കരിങ്കര, യുടെ. s. The name of a forest tree. ഉതി.

കരിങ്കല്പണി, യുടെ. s. Granite stone work.

കരിങ്കല്പണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A granite stone mason.

കരിങ്കല്ല, ിന്റെ. s. 1. Granite. 2. black-stone.

കരിങ്കള്ളൻ, ന്റെ. s. A great thief.

കരിങ്കാളൻ, ന്റെ. s. A kind of curry.

കരിങ്കുട്ടിച്ചാത്തൻ, ന്റെ. 3. A demon, or evil spirit.

കരിങ്കുന്നി, യുടെ. s. A small shrub, a species of Abrus
precatorius bearing a black seed.

കരിങ്കുരങ്ങ, ിന്റെ. s. A black monkey.

കരിങ്കുരികിൽ, ലിന്റെ. s. A wag-tail.

കരിങ്കുറിഞ്ഞി, യുടെ. s. A medicinal plant. Justina Ec-
bolium, or Barleria cristata.

കരിങ്കുറുന്തൊട്ടി, യുടെ. s. A plant.

കരിങ്കുറുവ, യുടെ. s. A sort of black paddy.

കരിങ്കുരാൻ, ന്റെ. s. A bird, called the king of the
crows. തമ്പുരാത്തി.

കരിങ്കൂവളം, ത്തിന്റെ. s. The blue lotus or water lily,
Nymphœ cœrula.

കരിങ്കൊഴി, യുടെ. s. A black fowl, the flesh of which
is also black.

കരിങ്ങാലി, യുടെ. s. 1. A tree (that yields the) Mimosa
catechu. 2. the root of a bamboo.

കരിങ്ങൊട്ട, യുടെ. s. A tree, from the fruit of which
oil is taken.

കരിഞ്ചക്കര, യുടെ. s. A kind of coarse sugar or jacara
made from the toddy of the cocoa-nut tree.

കരിഞ്ചണ്ടി, യുടെ. s. An aquatic plant.

കരിഞ്ചപ്പട്ട, യുടെ. s. The small pox, the confluent or
worst kind.

കരിഞ്ചൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. An elephant's skin. ആന
ത്തൊൽ.

കരിഞ്ചീരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Celosia cristata.
2. black cumin seed, or fennel flower, Nigella sativa.
(Lin.)

കരിഞ്ചെള്ള, ിന്റെ. s. A species of grub, or weevil.

കരിഞ്ചെമ്പ, ിന്റെ. s. A kind of yam, the stem of the
plant being of a dark colour.

കരിഞ്ചെര, യുടെ. s. A black species of the snake call-
ed chera.

കരിഞ്ചെരട്ട, യുടെ. s. A large species of wall leech.

കരിണി, യുടെ. s. A female elephant. പിടിയാന.

കരിദാരകം, ത്തിന്റെ. s. A lion. സിംഹം.

കരിനാക്കൻ, ന്റെ. s. One who has an evil tongue.

കരിനൊച്ചി, യുടെ. s. The three leaved chaste tree,
Vitex Trifolia. (Lin.)

കരിന്തകര, യുടെ. s. A timber tree, the walleted Ptero-
carpus, Pterocarpus Marsupium. (Rox).

കരിന്തകാളി, യുടെ. s. 1. An esculent vegetable, com-
monly Gurcamai, Sólanum Indicum. 2. a tree, black
ebony. Diospyros Ebenum.

കരിന്താളി, യുടെ. s. See the preceding.

കരിന്തുമ്പ, യുടെ. Malabar cat mint, Nepeta Malabarica,
or Madagascariensis.

കരിന്തുളസി, യുടെ. s. A species of basil, the black
sort.

കരിന്തെൾ, ളിന്റെ. s. The large black scorpion.

കരിപാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The rent of lands.

കരിപിപ്പലി, യുടെ. s. A plant bearing a pungent fruit,
Elephant-pepper, considered by native writers as a large
species of that spice. അത്തിതിൎപ്പലി.

കരിപൊതകം, ത്തിന്റെ. s. A young elephant, one
under nine years old. ആനക്കിടാവ.

കരിപ്പട്ടി, യുടെ. s. A species of coarse sugar made from
the palmira tree.

കരിപ്പാലി, യുടെ. s. A black kind of paddy which is
sown in May and ripens in July.

കരിമരം, ത്തിന്റെ. s. A timber tree, commonly term-
ed the Sal Shorea Robusta.

കരിമരുത, ിന്റെ. s. The name of a tree; see the
preceding.

[ 171 ]
കരിമരുന്ന, ിന്റെ. s. Black powder, commonly gun-
powder.

കരിമാനം, ത്തിന്റെ. s. The blue or azure sky.

കരിമാൻ, ന്റെ. s. The black antelope.

കരിമീൻ, ന്റെ. s. A kind of fish, the sole, or carp.

കരിമുഖൻ, ന്റെ. s. A name of Genapati.

കരിമുണ്ടകൻ, ന്റെ. s. A kind of paddy sown in Sep-
tember and ripening in January.

കരിമുള്ള, ന്റെ. s. The rough part of the out side of
jack fruit.

കരിമ്പ, ിന്റെ. s. The sugar-cane, Saccharum officina-
rum. (Lin.) There are several kinds, the blue ; നീലക്ക
രിമ്പ. The white ; വെള്ളക്കരിമ്പ ; The striped. നാ
മക്കരിമ്പ. Another sort, ൟഴകരിമ്പ.

കരിമ്പടം, ത്തിന്റെ. s. An Indian blanket, made of
coarse black wool.

കരിമ്പൻ, ന്റെ. s. Grey (the color.) കരിമ്പനടിക്കു
ന്നു. Tം become mildewed, as cloth.

കരിമ്പന, യുടെ . s. A palmira tree, Borassus flabelli-
formis masc.

കരിമ്പയറ,ിന്റെ. s. A kind of black peas.

കരിമ്പാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The act of expressing juice
from the sugar-cane. കരിമ്പാട്ടുന്നു. To express juice
from the sugar-cane.

കരിമ്പാറ, യുടെ. s. A black rock.

കരിമ്പായൽ, ലിന്റെ. s. An aquatic plant.

കരിമ്പിത്തം, ത്തിന്റെ. s. A disease in which black
bile is vomited.

കരിമ്പിൻനീർ, രിന്റെ. s. The juice of the sugar-cane.

കരിമ്പുമാലി, യുടെ. s. Ground on which sugar-cane is
planted, (especially the bank of a river.)

കരിമ്പുലി, യുടെ . s. A black tiger.

കരിമ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. A buffalo.

കരിമ്പൂച്ച, യുടെ. s. A black cat.

കരിമ്പൊള, യുടെ. s. A medicinal plant, Caladum ova-
turn.

കരിയറ, യുടെ. s. The part of a plough on which the
share is fixed.

കരിയാത്തൻ, ന്റെ. s. A deity.

കരിയില, യുടെ. s. A dry leaf, as fallen from the tree.

കരിയിറക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To put a mortgagee
in possession of corn fields previously mortgaged that he
(the mortgagee) may cultivate them.

കരിയിറങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To enter on land
previously mortgaged.

കരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be scorched, to be

burnt; to be singed as applied to the hair, or leather,
and the body, if burnt black. 2. to grow or turn black.
3. to be dried up, to dry. 4. to heal as a sore.

കരിവ, ിന്റെ. s. 1. Scorching, burning, singing. 2.
drought. 3. the healing of a wound or sore.

കരിവഴല, യുടെ. s. A large kind of black snake.

കരിവാകമീൻ, നിന്റെ. s. The name of a fish.

കരിവിലാന്തി, യുടെ. s. A substitute for Sarsaparilla,
Smilax aspera.

കരിവിവള്ളി, യുടെ. s. A creeping plant. Bryonia um-
bellata.

കരിവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To deliver over to a
mortgagee land previously mortgaged.

കരിവെട്ടി, യുടെ. s. A plant.

കരിവെലകം, ത്തിന്റെ. s. A species of oak.

കരിവെഴ, യുടെ. s. A kind of paddy sown in April and
reaped in September.

കരിശാബകം, ത്തിന്റെ. s. A young elephant under
five years old; according to some also until ten years.
ആനക്കിടാവ.

കരീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a tree. അകത്തി.
2. the shoot of a bamboo. മുളയുടെ കൂമ്പ. 3. a water
jar. കുടം. 4. a thorny plant common in dry deserts. കൂ
വളം.

കരിഷം, ത്തിന്റെ. s. Dry cow-dung. വരട്ടചാണ
കം.

കരു, or കരുവ, ിന്റെ. s. 1. A form, a mould. കരുപി
ടിക്കുന്നു. To make a form or mould. 2. the fætus.
കരുവുറെക്കുന്നു. To conceive. കരുവഴിവ. Abor-
tion. 3. a weapon in general. 4. a die, a chess man. 5.
the yoke of an egg. മഞ്ഞക്കുരു. 6. the white of an egg.
വെള്ളക്കുരു. 7. the human form. 8. the heart. 9. im-
pregnation.

കരുകരുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be harsh, sharp,
rough, as sand. 2. to have a sharp pain, in the eye. 3.
to irritate.

കരുകരുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A sharp pain in the eye, as from
sand. 2. irritation. 3. roughness, sharpness.

കരുക്ക, ിന്റെ. s. 1. The teeth of a saw, file or sickle.
2. the sharp thorn on the stem of a palmira leaf. 3. a
shadow.

കരുക്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Twilight. 2. pain in the joints.

കരുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. n. 1. To be dusk. 2. to pain,
to ache as a joint.

കരുണ, യുടെ. s. 1. Mercy, pity, compassion, clemen-
cy, tenderness, the feeling, or sentiment. 2. favour, any

[ 172 ]
good, or blessing. കരുണയുണ്ടാകുന്നു, കരുണ
ചെയ്യുന്നു. 1. To have compassion, mercy, &c. 2. to
favour, to spare.

കരുണാകടാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Compassionateness;
commiseration.

കരുണാകരൻ, ന്റെ. s. 1. A benefactor, one who is
compassionate, merciful, clement, one who is the source
of tenderness, blessing, &c. i. e. God. 2. a name of
VISHNU.

കരുണാപരൻ, ന്റെ. s. One who is compassionate,
tender.

കരുണാരസം, ത്തിന്റെ. s. Compassionateness.

കരുണാലയൻ, ന്റെ. s. See കരുണാകരൻ.

കരുതൽ, ലിന്റെ. s. 1. Regard, respect. 2. attention,
care, consideration. 3. estimation. 4. providing for.

കരുതുന്നു, തി, വാൻ. v. a. 1. To regard, to respect, to
attend to. 2. to be aware, to take care. 3. to think, to
conceive. 4. to esteem. കരുതിയിരിക്കുന്നു. 1. To in-
tend, to purpose. 2. to take care or provide for. കരുതി
കൊള്ളുന്നു. To meditate, to deliberate, to consider at-
tentively.

കരുത്ത, ിന്റെ. s. 1. Strength, power. 2. courage, vi-
gour. 3. solidity, firmness.

കരുത്തൻ, ന്റെ. s. A strong man.

കരുനൊച്ചി, യുടെ. s. A shrub, the three-leaved chaste
tree, the leaves of which are used in discutient applica-
tions, Vitex negundo and trifolia.

കരുമണൽ, ലിന്റെ. s. Black sand, harsh sand.

കരുമന, യുടെ. s. 1. Assault, wickedness. 2. peril,
danger. 3. misfortune, calamity. 4. destruction.

കരുമാലി, യുടെ. s. See the preceding.

കരുമിഴി, യുടെ. s. The pupil of the eye.

കരുമുകിൽ, ലിന്റെ. s. A black or rain cloud.

കരുമുതക്ക, ിന്റെ. s. The black panicled bind-weed,
Convolvulus Paniculatus. (Lin.)

കരും, adj. Black, dark colored.

കരുവാൻ, ന്റെ. s. A blacksmith.

കരുവാത്തി, യുടെ. s. The wife of a blacksmith.

കരുവാളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To grow black, to
be scorched, to be burnt.

കരുവാളിപ്പ, ിന്റെ. s. Growing black, scorching.

കരുവി, യുടെ. s. 1. A razor, a knife. 2. an instrument
used by goldsmiths, engravers, &c. 3. a surgical instru-
ment. 4. an instrument, tool, weapon in general. 5. a
plough. 6. a creeping plant.

കരുവെപ്പ, ിന്റെ. s. See കറിവെപ്പ.

കരുവെലം, or കരുവെലകം, ത്തിന്റെ. s. A tree.
Acacia Arabica. (Willd.) കരുവെലപട്ട, The bark of
this tree.

കരെടു, വിന്റെ. s. The Numidian crane, a teal.

കരെണു, വിന്റെ. s. Amale or female elephant. ആന.

കരെറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. & a. 1. To ascend, to mount,
to climb. 2. to embark. 3. to ride upon, to get into any
conveyance. 4. to increase, to augment, to improve.

കരെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ascension, mounting. 2.
embarkation. 3, increase, progress, improvement, aug-
mentation.

കരെറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. To cause to ascend; to
raise. 2. to export, to cause to embark. 3. to increase,
to augment.

കരൊടി, യുടെ. s. The bones of the head, the skull. ത
ലയൊട.

കരൊട്ട. adv. Upwards, above, to a higher place.

കരൊട്ടെക്ക. adv. Upwards.

കൎക്കടകം, or കൎക്കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crab. ഞണ്ട.
2. a sign in the Zodiac, Cancer. 3. the name of a month,
(June-July.)

കൎക്കടി, യുടെ. s. A kind of cucumber, Cucumis utilalis-
simus. വെള്ളരി.

കൎക്കന്ധൂ, വിന്റെ. s. The Jujube tree, the blunt leav-
ed buckthorn. Zizyphus jujuba. (Lin.) ഇലന്ത. Also
പെരുന്തുടരി.

കൎക്കം, ത്തിന്റെ. s. l. A mirror, കണ്ണാടി. 2. a white
horse. വെളള ക്കുതിര. 3. a water pot. കുടം.

കൎക്കരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stone, limestone. കല്ല. 2. a
mirror. കണ്ണാടി.

കൎക്കരാടു, വിന്റെ. s. A glance, a side look. വെഗ
ത്തിൽ ചെല്ലുന്ന നൊട്ടം.

കൎക്കരാലം, ത്തിന്റെ. s. A curl a ringlet. 2. the
ring of a bridle-bit. കടിഞ്ഞാണത്തിന്റെ വളയം.

കൎക്കരാക്ഷൻ, ന്റെ. s. A wagtail. വാലാടിപക്ഷി.

കൎക്കരീ, യുടെ. s. 1. A small water jar. കുടം. 2. a kind
of cucumber. വെള്ളരി.

കൎക്കരെടു, വിന്റെ. s. The Numidian crane, a teal.

കൎക്കശൻ, ന്റെ. s. One who is violent, cruel, unfeel-
ing, ummerciful, harsh, unkind. കടുപ്പക്കാരൻ.

കൎക്കശം. &c. adj. 1. Violent. 2. hard. 3. cruel. 4. un-
feeling, unmerciful. 5. harsh, unkind. 6. miserly. കടു
പ്പമുള, കരുകരിപ്പുള്ള. s. 1. Harshness, violence, diffi-
culty. കടുപ്പം, കരുകരുപ്പ. 2. a tree. കമ്പിപ്പാല.

കൎക്കാരു, വിന്റെ. s. A pumpkin gourd, Cucurbita
pepo. കുമ്പളം.

[ 173 ]
കൎക്കാരുകം, ത്തിന്റെ. s. A plant. Convolulus panicu-
latus.

കൎക്കി, യുടെ. s. 1. A crab. 2. a sign in the Zodiac, Can-
cer. 3. the name of a month (June-July.)

കൎക്കൊടകൻ, ന്റെ. s. 1. A cruel man. 2. one of the
principal Nagas or serpents of Pátála.

കൎചൂരം, ത്തിന്റെ. s. Zerumbet Zedoary, Curcuma
Zerumbet. (Rox.) കച്ചൊലം.

കൎണ്ണജളൂക, യുടെ. s. A large wall leech, an insect
with many feet, and of a reddish colour, Julus, തെരട്ട.

കൎണ്ണദൎപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. An ear-ring, an orna-
ment for the ears. കുണ്ഡലം.

കൎണ്ണധാരൻ, ന്റെ. s. A pilot, a helmsman. ചു
ക്കാൻ പിടിക്കുന്നവൻ.

കൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A proper name, CARNA a prince,
sovereign of Angadesa, elder brother by the mother's
side to the PANDU princes being the son of SÚRYA by
CANTI, before her marriage to PANDU.

കൎണ്ണപത്രം, ത്തിന്റെ. s. An ear ornament. കാതി
ലൊല.

കൎണ്ണഭൂഷണം, ത്തിന്റെ. s. An ornament for the ear,
an ear-ring, &c. കുണ്ഡലം.

കൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. 1. The ear. ചെവി. 2. a rud-
der. ചുക്കാൻ.

കൎണ്ണമലം, ത്തിന്റെ. s. The excretion or wax of the
ear. ചെവിപ്പീ.

കൎണ്ണമൂലം, ത്തിന്റെ. s. The root of the ear. ചെവി
ക്കുറ്റി.

കൎണ്ണമൊടി, യുടെ. s. A name of the goddess Durga.
പാൎവതി.

കൎണ്ണവെധം, ത്തിന്റെ. s. Perforating or boring the
ear. കാതുകുത്തുക.

കൎണ്ണവെഷ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. An ear-ring. കുണ്ഡ
ലം.

കൎണ്ണവെഷ്ടനം, ത്തിന്റെ. s. An ear-ring. കുണ്ഡ
ലം.

കൎണ്ണശൂല, യുടെ. s. 1. Ear ache. 2. unbearable lan-
guage, or noice, &c.

കൎണ്ണശൂലം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കൎണ്ണാടകൻ, ന്റെ. s. A Canarese, or native of Canara.

കൎണ്ണാടദെശം, ത്തിന്റെ.s. The province of Canara.

കൎണ്ണാടപ്പരിഷ, യുടെ. s. Canarese brahmans.

കൎണ്ണാമൃതം, ത്തിന്റെ. s. Pleasing to the ear.

കൎണ്ണാലങ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. An ornament for the ear.

കൎണ്ണാവതംസം, ത്തിന്റെ. s. An ear-ring. കുണ്ഡ
ലം.

കൎണ്ണിക, യുടെ. s. 1. An ear-ring or ornament of the
ear. കുണ്ഡലം. 2. the pericarp of a lotus. പൂവി
ന്റെ അകവിതൾ. 3. the tip of an elephant's trunk.
തുമ്പികയ്യുടെ പുഛം.

കൎണ്ണികാരം, ത്തിന്റെ. s. The Indian Pavetta. പാ
വട്ട.

കൎണ്ണീരഥം, ത്തിന്റെ. s. A covered car or litter for
the conveyance of women, &c. borne on men's shoulders.
സ്ത്രീകൾ കരെറുന്ന രഥം.

കൎണ്ണെജപൻ, ന്റെ. s. An informer, a tale-bearer, a
slanderer. എഷണിക്കാരൻ.

കൎത്തരി, യുടെ. s. Scissors, or shears. കത്ത്രിക.

കൎത്തവ്യത, യുടെ. 1. Dominion, sovereign authority.
2. right of possession or use, without being accountable.

കൎത്തവ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dominion, sovereign au-
thority. അധികാരം. 2. duty, obligation. adj. What
is to be done.

കൎത്താവ, ിന്റെ. 1. A Lord. 2. a master. 3. an agent,
a doer; a maker. 4. the supreme God. 5. an author.
6. an heir, owner or possessor. 7. in grammar, the nomi-
native case or the agent of the action denoted by the
verb. ചെയ്യുന്നവൻ.

കൎത്തൃത്വം, ത്തിന്റെ. s. Lordship, dominion, autho-
rity, right of superiority, supremacy.

കൎത്തൃകൎത്താവ, ിന്റെ. s. Lord of lords.

കൎത്തൃദ്രൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Rebellion. സ്വാമിദ്രൊ
ഹം . opposition to lawful authority ; high treason.

കൎത്തൃഭൂതൻ, ന്റെ. s. 1. An author. 2. a Lord, a chief,
a principal, one who is supreme. കാൎയ്യത്തിന്റെെ പ്ര
മാണി.

കൎത്ത്രീ, യുടെ. s. Scissors, or shears. കൎത്തരി.

കൎദ്ദമം, ത്തിന്റെ. s. Mud, mire, clay. ചെളി.

കൎദ്വി, യുടെ. s. Cardamoms. എലത്തരി.

കൎപ്പടധാരി, യുടെ. s. A religious mendicant, a Fakir,
a beggar in patched, or ragged clothes. പഴന്തുണിയുട
ത്തവൻ.

കൎപ്പടം, ത്തിന്റെ. s. Old and tattered clothes or gar-
ments. പഴന്തുണി.

കൎപ്പരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The skull, the cranium. തല
മണ്ട. 2. a collyrium extracted from Amomum antho-
rhiza (Rox.) പാൽതുത്ഥം.

കൎപ്പരാശം, ത്തിന്റെ. s. Sand, gravel, a sandy soil.
ചരൽ, മണൽ.

കൎപ്പരാളം, ത്തിന്റെ. s. A tree described as a Pílu
growing on the hills. മലഉക.

കൎപ്പരീ, യുടെ. s. A collyrium extracted from Amomum

[ 174 ]
anthorhiza (Rox.) പാൽതുത്ഥം.

കൎപ്പാസം, ത്തിന്റെ. s. Cotton. Gossypium. പരിത്തി.

കൎപ്പാസി, യുടെ. s. The cotton tree. Gossypium Her-
bacium. പരിത്തി മരം.

കൎപ്പൂരപ്പച്ച, യുടെ. s. A plant, a species of basil.

കൎപ്പൂരതുളസി, യുടെ . s. A species of holy basil.

കൎപ്പൂരം, ത്തിന്റെ. s. Camphor. രസകൎപ്പൂരം. Ca-
lomel.

കൎപ്പൂരവള്ളി, യുടെ. s. Thick leaved lavender, Laven-
dula Carnosa. (Lin.)

കൎപ്പൂരവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. The camphor tree. Laurus
Camphora.

കൎപ്പൂരശിലാജിത്ത, ിന്റെ. s. Foliated granular Gyp-
sum.

കൎബ്ബുരൻ, ന്റെ. s. A demon, an imp. രാക്ഷസൻ.

കൎബ്ബുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gold. പൊൻ. 2. a variegat-
ed colour. നാനാനിറം. adj. Variegated, of a spotted
or variegated colour. നാനാനിറമുള്ള.

കൎബ്ബൂരം, ത്തിന്റെ. s. A species of curcuma, Curcuma
reclinata. (Rox.)

കൎമ്മകരൻ, ന്റെ. s. 1. A hired labourer. കൂലിക്കാര
ൻ. 2. a servant of any kind (as a pupil, &c, ) not a slave.
3. an agent, any one who does work or business.

കൎമ്മകൎമ്മാവ,ിന്റെ. s. 1. The agent of an action. 2.
the master of the ceremonies, a ruler. 3. a minister.

കൎമ്മകാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A portion of the Veda,
treating of ceremonies.

കൎമ്മകാരൻ, ന്റെ. s. 1. A worker, one who does any
business but not for hire or wages. വെറുതെ വെല
ചെയുന്നവൻ. 2. a blacksmith. കൊല്ലൻ.

കൎമ്മകീ, യുടെ. s. A maid, a female servant. ദാസി.

കൎമ്മകീലകൻ, ന്റെ. s. A washerman. വെളുത്തെടൻ.

കൎമ്മകുശലൻ, ന്റെ. s. One who is competent to an
act, or who finishes work carefully.

കൎമ്മഠം, &c. adj. Finishing carefully. കൎമ്മസാമൎത്ഥ്യമു
ള്ള.

കൎമ്മണീ, യുടെ. s. See കൎമ്മകരൻ.

കൎമ്മണ്യ, യുടെ. s. Hire, wages, pay. കൂലി.

കൎമ്മണ്യഭുൿ. adj. Working for hire. കൂലിക്കാരൻ.

കൎമ്മദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Unapproved occupation.
2. pain, &c. considered as the consequence of human
actions.

കൎമ്മന്ദീ, യുടെ. s. The beggar, the religious mendicant,
the member of the fourth order. യാചകൻ, സന്യാ
സി.

കൎമ്മപാപം, ത്തിന്റെ. s. Actual sin.

കൎമ്മഫലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pain, pleasure, &c. con-
sidered as the consequence or fruit of human actions. 2.
the name of a fruit.

കൎമ്മബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Destiny, doom, condition
in future time.

കൎമ്മഭൂ, വിന്റെ. s. Tilled or cultivated ground. കൃ
ഷിചെയ്യപ്പെട്ട നിലം.

കൎമ്മഭൃൽ, ത്തിന്റെ. s. A workman, a labourer. വെ
ലക്കാരൻ.

കൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. An act, a deed or action in ge-
neral. 2. a lot or destiny. 3. moral duty; the religious ob-
ligations, observances, or ceremonies, imposed by peculi-
arities of tribe, occupation, &c. 4. funeral rites. 5. in
grammar, the subject of the action denoted by the verb.

കൎമ്മവശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Workmanship. 2. ability,
assiduousness. 3. skill in performing religious ceremonies.

കൎമ്മവിപാകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a book treat-
ing on diseases as arising from certain causes.

കൎമ്മവിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Suspension of religi-
ous duties from external causes, such as oppression, &c.
2. suspension from performing the same by a superior.

കൎമ്മവിഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. Suspension of religious du-
ties.

കൎമ്മവൃത്തം, ത്തിന്റെ. s. Power, prowess. പരാക്രമം.

കൎമ്മവൈകല്യം, ത്തിന്റെ. s. Suspension of religious
or moral duties. കൎമ്മവിഘ്നം.

കൎമ്മശാല, യുടെ. s. A work-shop, a factory. പണി
പ്പുര.

കൎമ്മശീലൻ, ന്റെ. s. 1. One who is assiduous, labori-
ous. 2. one who perseveres in his duties without looking
forward to their reward. 3. one who is skilled in the per-
formance of religious exercises and ceremonies.

കൎമ്മശീലം, &c. adj. Assiduous, laborious.

കൎമ്മശുദ്ധി, യുടെ. s. Approved occupation.

കൎമ്മശൂരൻ, ന്റെ. s. 1. One who finishes work care-
fully. 2. a skilful and able man. കൎമ്മകുശലൻ.

കൎമ്മശെഷം, ത്തിന്റെ. s. Unfinished work.

കൎമ്മസചിവൻ, ന്റെ. s. A minister, a subordinate,
one employed upon active duties, as a judge, a deputy,
&c. കൂടി വ്യാപരിക്കുന്ന ഭൃത്യൻ.

കൎമ്മസന്യാസികൻ, ന്റെ. s. An ascetic, a devotee
who has withdrawn from the world. സന്യാസി.

കൎമ്മസാക്ഷി, യുടെ. s. The sun, because he beholds
all deeds. ആദിത്യൻ.

കൎമ്മസിദ്ധി, യുടെ. s. Accomplishment or completion
of any work or duty.

[ 175 ]
കൎമ്മസൂദ്യതൻ, ന്റെ. s. One who is active, perse-
vering, assiduous in his duties. താല്പൎയ്യമുള്ളവൻ.

കൎമ്മക്ഷമൻ, ന്റെ. s. One who is competent to an act.
വ്യാപാരശക്തൻ.

കൎമ്മാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. Funeral rites, the end of a fu-
neral ceremony. ശെഷക്രിയ.

കൎമ്മാധിപൻ, ന്റെ. s. 1. A master or conductor of
ceremonies. 2. the regent of the 10th Rási.

കൎമ്മാരൻ, ന്റെ. s. A brazier, people of this employ-
ment form one of the mixed classes. കന്നാൻ.

കൎമ്മാരം, ത്തിന്റെ. s. A bamboo. മുള.

കൎമ്മാൎഹൻ, ന്റെ. s. A fit or proper person for any du-
ty. കൎമ്മത്തിന യൊഗ്യൻ.

കൎമ്മി, യുടെ. s. 1. A workman, a doer, a performer. 2.
one who maintains a sacred fire. അഗ്നിഹൊത്രി.

കൎമ്മിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. One who is assiduous, laborious,
and persevering in his duties. കൎമ്മശീലൻ.

കൎമ്മെന്ദ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. An organ of action ; of
which five are reckoned, viz. the hand, the foot, the
larynx, or organ of the voice, the organ of generation,
and that of fœculent excretion. വാൿ, പാണി, പാദം,
പായു, ഉപസ്ഥം.

കൎമ്മ്യം, ത്തിന്റെ. s. Fact. പ്രവൃത്തി.

കൎവ്വടം, ത്തിന്റെ. s. The capital of a district, (of two,
or four hundred villages,) in a pleasant site and of hand-
some construction, a market town. പ്രധാന നഗരം.

കൎവ്വം, ത്തിന്റെ. s. Love, desire. സ്നെഹം, ആഗ്ര
ഹം.

കൎവ്വരൻ, ന്റെ. s. A demon or imp. പിശാച.

കൎശനക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who is violent, cruel,
unfeeling, unmerciful, harsh, unkind.

കൎശനം. adj. 1. Violent, hard. 2. cruel, unfeeling. un-
merciful. 3. harsh, unkind, miserly. 4. leanness. മെലി
ച്ചിൽ.

കൎശം, ത്തിന്റെ. s. Leanness. മെലിച്ചിൽ.

കൎശിതം. adj. Lean, slender. മെലിയപ്പെട്ടത.

കൎശിതാംഗൻ, ന്റെ. s. One who is weak, slender of
body. മെലിഞ്ഞവൻ.

കൎഷകൻ, ന്റെ. s. A cultivator of the soil, one who
lives by tillage. കൃഷിക്കാരൻ.

കൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ploughing, cultivating the
ground. ഉഴവ. 2. drawing, pulling, enticing. വലി.

കൎഷത, യുടെ. s. 1. Rubbing on a touch-stone. ഉര. 2.
ploughing. ഉഴവ.

കൎഷഫലം, ത്തിന്റെ. s. Belleric myrobalan. Termina-
lia bellerica. താന്നിക്കാ.

കൎഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A touch-stone. ഉരകല്ല. 2.
ploughing. ഉഴവ. 3. a weight of gold or silver, a Carsha
equal to 16 Mashas. മുക്കഴഞ്ച.

കൎഷപണം, ത്തിന്റെ. s. A gold mohur. തങ്കരൂപാ.

കൎഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To rub. ഉരെക്കുന്നു.
2. to draw, to entice. വലിക്കുന്നു. 3. to plough. ഉഴു
ന്നു.

കൎഷിതം. adj. 1. Rubbed. ഉരെക്കപ്പെട്ടത. 2. plough-
ed. ഉഴപ്പെട്ടത. 3. drawn. വലിക്കപ്പെട്ടത.

കൎഷൂ, വിന്റെ. s. 1. A fire of dried cow-dung. വരളി
ത്തീ. 2. agriculture, cultivating, cultivation. കൃഷി. 3.
a river. നദി.

കല, യുടെ. s. 1. A stag, a hart. 2. a wart, a mole; a scar.

കല, യുടെ. s. 1. A digit or 1/16 of the moon's diame-
ter. ചന്ദ്രന്റെ പതിനാറിൽ ഒന്ന. 2. a division of
time, equal to 30 Cáshťhas, or about 8 seconds. ൩൦ കാ
ഷ്ഠകൂടിയ കാലം. 3. the phases of the moon. 4. a me-
chanical art or profession. ശില്പപണി. 5. a part or por-
tion. അംശം. 6. literature, arts or science, of which the
Hindus specify 64. ൬൪ വിദ്യകൾ.

കലക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. The turbidness of water. 2.
perplexity, confusion, perturbation. 3. a quarrel or dispute.

കലക്കൽ, ലിന്റെ. s. The act of stirring up, agitation.

കലക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To stir up, to put in
agitation, &c. 2. to mix, to unite. 3. to make turbid, as
water. 4. to embarrass, to put in confusion, to perplex,
to trouble, to disturb, &c. കലക്കപ്പെടുന്നു. v. p.

കലങ്കുരം, ത്തിന്റെ. s. A whirlpool, an eddy. നീർച്ചു
ഴിവ.

കലങ്കൊമ്പ, ിന്റെ. s. Harts horn ; an antler.

കലടം, ത്തിന്റെ. s. The thatch of a house. വീടുമെ
യും വയ്കൊൽ.

കലങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. 1. The turbidness of water, or
any liquid. 2. confusion.

കലങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be stirred up, to be
in agitation. 2. to be turbid, as water. 3. to be in con-
fusion, disorder, to disquiet, or trouble. 4. to be embar-
rassed or disconcerted.

കലതി, യുടെ. s. A ceremony performed on the fourth
day after marriage among the Súdras.

കലതൂലിക, യുടെ. s. A courtezan, a harlot. വെശ്യാ
സ്ത്രീ.

കലത്തപ്പം, ത്തിന്റെ. s. A pan-cake.

കലനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A spot, a stain. കറ. 2. an
offence, fault, defect. കുറ്റം.

കലന്തിക, യുടെ. s. Wisdom in general, understanding,

[ 176 ]
knowledge, intelligence. ജ്ഞാനം, അറിവ.

കലപിങ്കം, ത്തിന്റെ. s. A sparrow. ഊൎക്കുരികിൽ.

കലപ്പ, യുടെ. s. A plough.

കലപ്പട്ട, ിന്റെ. s. A coarse net work made of rope in
which earthen vessels are carried.

കലം. s. 1. A pot, a large jar. 2. a measure.

കലമ്പൽ, ലിന്റെ. s. 1. An uproar. 2. strife, quarrel.
3. abuse. 4. reproof, rebuke. കലമ്പൽ കൂടുന്നു. 1. To
quarrel. 2. to contend. 3. to rebuke, to reprove.

കലമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. n. 1. To strive, to contend.
2. to quarrel. 3. to abuse. 4. to reprove, to upbraid, to
rebuke, to scold.

കലയം, ത്തിന്റെ. s. A tree; also ഉതി.

കലരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. To mix or be mixed, to be
united.

കലൎച്ച, യുടെ. s. Mixture, mingling.

കലൎത്തുന്നു, ൎത്തി, വാൻ. v. a. To mix, to mingle.

കലൎപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A mixture. 2. union. കലൎപ്പ
ചെൎക്കുന്നു. To adulterate.

കലലം, ത്തിന്റെ. s. The womb, the uterus, according
to some the embryo, or fœtus. ഉൽപാതന ഗൎഭം.

കലവറ, യുടെ. s. 1. A store-house. 2. a pantry. 3. a
treasury. 4. stewardship.

കലവറക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. One who has the charge
of family provisions; a steward; a butler. 2. a store-
keeper. 3. a treasurer of the household.

കലവറവിചാരിപ്പ, ിന്റെ. s. Stewardship, the office
of a butler, a store-keeper, or treasurer.

കലവറസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കലശക്കുടം, ത്തിന്റെ. s. A water-pot used in temples.

കലശക്കിണ്ടി, യുടെ. s. A large water-pot with a spout
attached to it.

കലശപ്പാനി, യുടെ. s. A pot, a pitcher.

കലശമാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. To pour out water from a
pot for the purpose of removing any imaginary pollution,
to purify.

കലശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A water pot a pitcher. കുടം.
2. a censer. 3. purification. 4. consecration. ശുദ്ധീകര
ണം, അഭിഷെകം 5. a tree, Odina wodier. ഉതി.

കലശംകഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To pour out water
at a ceremony for removing an imaginary pollution, to
purify, to consecrate.

കലശലാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be in an uproar
or tumult. 2. to be in confusion. 3. to increase, to be
very high, to be excessive. 4. to be severe, to be violent.

കലശലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To cause an

uproar. 2. to confuse, to confound. 3. to increase.

കലശൽ, ലിന്റെ. s. 1. A tumult, a quarrel, uproar. 2.
reproof, rebuke, scolding. 3. excessiveness, violence, se-
verity. 4. confusion.

കലശൽകൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. 1. To quarrel, to make
a tumult. 2. to reprove, to rebuke. 3. to scold, to reprove.
4. to be angry with.

കലശാബ്ധി, യുടെ. s The milky ocean. സമുദ്രം.

കലശാബ്ധിജ, യുടെ. s. LACSHMI the wife of VISHNU,
because she is said to have been produced from the milky
ocean. ലക്ഷ്മി.

കലശീ, യുടെ. s. A plant. ഒരില.

കലശൊദധി, യുടെ. s. The sea. സമുദ്രം

കലഹക്കാരൻ, ന്റെ. s. A riotous, turbulent, or sedi-
tious man, a rebel.

കലഹക്കാരി, യുടെ. s. A riotous woman; an angry
woman, a scold.

കലഹപ്രിയൻ, ന്റെ. s. 1. Narada. നാരദൻ. 2.
one who is fond of disputes.

കലഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A riot, uproar, disturbance,
trouble. 2. strife, dissension, dispute, quarrel. 3. a tu-
mult, revolt, insurrection. 4. war, combat, battle. 5. vio-
lence without murderous weapons, abuse, beating, kick-
ing, &c.

കലഹംപിറക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. See കലഹി
ക്കുന്നു.

കലഹാന്തരിത, യുടെ. s. An angry wife, a scold. കൊ
പിനീ.

കലഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To strive, to con-
tend. 2. to make a disturbance, to disturb.

കലഹിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause strife,
dissension, &c.

കലഹീ, യുടെ. s. See കലഹക്കാരൻ.

കലാചിക, യുടെ. s. 1. A vessel. പാത്രം. 2. the fore
arm, the arm below the elbow. കൈത്തണ്ട.

കലാദൻ, ന്റെ. s. A goldsmith. തട്ടാൻ.

കലാദിക, യുടെ. s. Artifice, or art in general. സാമാ
ന്യ കൌശലപ്പണി.

കലാധരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കലാനിധി, യുടെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

കലാപതി, യുടെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

കലാപം, ത്തിന്റെ. s. 1. An ornament in general.
ആഭമണം. 2. zone, a string of bells worn by women
round the waist. അരമണി. 3. a peacock's tail. മ
യിൽപീലി. 4. assemblage, multitude. സമൂഹം. 5.
a quiver. ആവനാഴിക. 6. the moon. ചന്ദ്രൻ. 7.

[ 177 ]
uproar, clamour, trouble, disturbance. കലഹം.

കലാപീ, യുടെ. s. 1. A peacock. മയിൽ. 2. the In-
dian cuckoo. കുയിൽ.

കലാംബികം, ത്തിന്റെ. s. A loan, credit, given on
credit. കൊടുത്ത കടം.

കലായനൻ, ന്റെ. s. A tumbler, dancer, but espe-
cially one who dances, or walks on a sharp edge, as the
edge of a sword, &c. ദണ്ഡിപ്പുകാരൻ.

കലായം, ത്തിന്റെ. s. 1. Peas, or according to some
a particular kind of pulse or vetches. പയർ. 2. black
(the color.) കറുപ്പുനിറം. 3. a small tree. കായാവ.

കലാൽ. adj. Of or belonging to Arrack. This is a re-
venue term, sometimes used as a substantive, to denote
the arrack farm itself.

കലാവികം, ത്തിന്റെ. s. A cock. പൂവൻകൊഴി.

കലാവികലം, ത്തിന്റെ. s. A sparrow.ഊൎക്കുരികിൽ.

കലാശം, ത്തിന്റെ. s. End, conclusion. അവസാനം.

കലാശിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To conclude, to end.

കലാഹീനം. adj. Pertaining to the 15th day of the
moon's age on which she rises one digit less than full.
അനുമതി.

കലി, യുടെ. s. 1. The fourth age of the world accord-
ing to the Hindus; the iron age or that of vice: the com-
mencement of the Cali-yug or age is placed about 3000
years anterior to the Christian era; the number of its
years are said to be 432,000, at the expiration of which
the world is to be destroyed. 2. war, battle. 3. strife,
dissension. 4. an evil spirit, a demon. കലികയറുന്നു.
to be possessed by an evil spirit.

കലികൻ, ന്റെ. s. A curlew. നീർകൊഴി.

കലിക, യുടെ. s. An unblown flower ; a flower bud. പൂ
വിന്റെ മൊട്ട.

കലികാലം, ത്തിന്റെ. s. The time of the Cali-yug.

കലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To have a disrelish,
or distaste. 2. to be rancid. 3. to be sharp, or poignant.
4. to become corroded, as copper or brass.

കലിംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A medicinal seed, that of the
Echites antidysenterica. കുടകപ്പാലയരി. 2, a spar-
row. ഊൎക്കുരികിൽ 3. the name of a country; it stretches
northwards along the coast, from the Godaveri to-
wards the Ganges. It takes its name from the second
of the three lingums, bounding the Teloogoo country,
situated at Calysair ghaut on the Godaveri. കലിംഗരാ
ജ്യം.

കലിംഗാ, യുടെ. s. The seed of the Coraiya, Echites
antidysenterica. കുടകപ്പാലയരി.

കലിഞ്ജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mat. പായ. 2. a screen
of grass, a taty, &c.

കലിതം. adj. 1. Gained, acquired. സമ്പാദിക്കപ്പെട്ട
ത. 2. known, understood. അറിയപ്പെട്ടത. 3. num-
bered, reckoned. എണ്ണപ്പെട്ടത. 4. bound, tied. ബ
ന്ധിക്കപ്പെട്ടത. 5. united. കൂടപ്പെട്ടത. 6. separated,
divided. വെർപ്പെട്ടത.

കലിദ്രുമം, ത്തിന്റെ. s. Belleric myrobalan, Termina-
lia Bellerica. താന്നി.

കലിധൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Wickedness of any kind,
deceit.

കലിപണം, ത്തിന്റെ. s. A gally fanam, or seventh
part of a Rupee.

കലിപുരുഷൻ, ന്റെ. s. An evil spirit, a demon.

കലിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Poignancy, asperity. 2. disrelish,
distaste.

കലിപ്രിയൻ, ന്റെ. s. A monkey, an ape. കുരങ്ങ.

കലിമലം, ത്തിന്റെ. s. Evil done by the evil spirit
cali.

കലിമാരകം, ത്തിന്റെ. s. Grey bonduc, Cœsalpinia
or Guilandina bonducella. ആവിൽ.

കലിയൻ, ന്റെ. s. 1. A gally fanam. 2. a high wave.

കലിയുഗം, ത്തിന്റെ. s. The Cali-yug, or fourth age
of the world, according to the Hindus; the iron age or
that of vice; the present age. See കലി.

കലിലം. adj. Impervious, impenetrable. പ്രവെശി
പ്പാൻ പ്രയാസമുള്ളത.

കലുഷത, യുടെ. s. See the following.

കലുഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin, evil. പാപം. 2. turbid-
ness. കലക്കം. adj. Turbid, foul, muddy.

കലുഷിതം. adj. Agitated, disturbed, muddy. കലങ്ങ
പ്പെട്ടത.

കല്കണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Sugar candy.

കല്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin. 2. fraud. 3. dregs, sedi-
ment, deposit of oil, &c. 4. dirt, filth. 5. odure, fœces.
6. a compound medicine.

കല്കി, യുടെ. s. A name of VISHNU in this future or tenth
avatár or incarnation. വിഷ്ണുവിന്റെെ പത്താമവതാ
രം.

കല്ക്കം, ത്തിന്റെ. s. A turkey.

കല്ക്കൊടി, യുടെ. s. A kind of potherb.

കല്ചുണ്ണാമ്പ, ിന്റെ. s. Lime made of lime-stone.

കല്ചുവര, ിന്റെ. s. A stone wall.

കല്കച്ചൻ, ന്റെ. s. A mason.

കല്കളം, ത്തിന്റെ. s. A stone pavement. കല്കളം ചെ
യുന്നു. To pave.

[ 178 ]
കല്കാമര, യുടെ. s. A kind of lotus growing on the hills.
കരത്താമര, ഒരിലത്താമര.

കല്കൊട്ടി, യുടെ. s. A stone through.

കല്പകൻ, ന്റെ. s. A barber, ക്ഷൌരക്കാരൻ.

കല്പകം, ത്തിന്റെ. s. A fabulous tree of INDRA's heaven.
ദൈവതരുക്കളിൽ ഒന്ന.

കല്പകവാടിക, യുടെ. s. INDRA's flower garden. ഇന്ദ്ര
ന്റെ പൂങ്കാവ.

കല്പകവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. See കല്പവൃക്ഷം.

കല്പകാലം, ത്തിന്റെ. s. The time of the deluge, or
destruction of the world according to the Hindus. പ്ര
ളയം.

കല്പടവ, ിന്റെ. s. 1. A pavement. 2. a flight of stone
steps.

കല്പട, യുടെ. s. A flight of stone steps.

കല്പണി, യുടെ. s. Masonry, stone-work.

കല്പണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A mason, a bricklayer.

കല്പന, യുടെ. s. 1. Command, order, an elict, a man-
date, direction, bidding. 2. instruction, prescription. 3.
invention, fabrication. 4. caparisoning or decorating an
elephant. ആനയുടെ അലങ്കാരം.

കല്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of the trees of INDRA's para-
dise. ഇന്ദ്രവൃക്ഷങ്ങളിൽ ഒന്ന. 2. a day and night of
BRAHMA, a period of 420,000,000 years of mortals,
measuring the duration of the world, and as many, the
interval of its annilhilation. ബ്രഹ്മാവിന്റെ ഒരു ദി
വസം. 3. the destruction of the world. ലൊകനാശം.
4. a Shástra or sacred work, one of the 6 Véndángas, and
comprehending the description of religious rites. ൬ വെ
ദാംഗങ്ങളിൽ ഒന്ന. 5. a sacred precept, practice pre-
scribed by the Védas for effecting certain consequences.
6. a panacea, which is said to prolong life to a very great
age, even to immortality, കല്പം സെവിക്കുന്നു. To
eat this panacea.

കപ്പലക, യുടെ. s. A slate to write on.

കല്പവല്ലി, യുടെ. s. A creeping plant in INDRA's flower
garden.

കല്പവാടിക, യുടെ. s. See കല്പകവാടിക.

കല്പവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. One of the fabulous trees
of INDRA's heaven; a tree which is said to bear what-
ever may be desired.

കല്ലക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. The destruction of the world.
ലൊകനാശം.

കല്പാന്തം, ത്തിന്റെ. s. The destruction of the world,
the end of Calpa, or four ages of its existence. ലൊക
നാശം.

കല്പാന്തവഹ്നി, യുടെ . s. Destruction of the world by
fire. പ്രളയാഗ്നി.

കല്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To command, to order,
to direct, to bid. 2. to prescribe, to instruct. 3. to fabri-
cate, to invent, to contrive. 4. to produce, to form, to
make. 5. to institute, to establish.

കല്പിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. An elephant armed or capa-
risoned for war. യുദ്ധത്തിന കൊപ്പിട്ട ആന. 2.
made, arranged, artificially produced or constructed. നി
ൎമ്മിക്കപ്പെട്ടത. 3. instituted, appointed. കല്പിക്കപ്പെ
ട്ടത.

കല്പൂഴി, യുടെ. s. Dust of stones, gravel.

കല്മദം, ത്തിന്റെ. s. Bitumen.

കല്മഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin. പാപം. 2. dirt, foul-
ness ; uncleanness. മലിനത. 3. the matter of a sore.
adj. Dirty, foul, unclean.

കല്മാഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A variegated colour. 2. a
mixture of black and white. നാനാവൎണ്ണം. adj. Of a
mixed or variegated colour. നാനാവൎണ്ണമുള്ളത.

കല്യത, യുടെ. s. 1. Power, strength. ശക്തി, പരാ
ക്രമം. 2. skilfulness, dexterity. സാമൎത്ഥ്യം.

കല്യൻ, ന്റെ. s. 1. A powerful man. ശക്തൻ. 2. a
clever or skilful person. സമൎത്ഥൻ.

കല്യബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. The era of Cali Yug. കലി
വൎഷം.

കല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. The dawn or break of day. ഉ
ഷസ്സ. 2. yesterday. ഇന്നലെ. 3. to-morrow. നാളെ.
adj. 1. Ready, prepared, armed, സന്നദ്ധം. 2. heal-
thy, recovered from sickness. രൊഗമിച്ചത. 3.
clever, dexterous. സാമൎത്ഥ്യമുള്ള.

കല്യവൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. Breakfast. പ്രാതൽ.

കല്യ, യുടെ. s. 1. Auspicious speech or discourse. നല്ല
വാക്ക, 2. emblic myrobalan. കടുക്കാ. 3. spirituous
liquor. മദ്യം.

കല്യാണക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A marriage or nuptial
guest. 2. the master of a marriage feast. 3. the bride-
groom.

കല്യാണഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. A marriage or nup-
tial pomp, &c.

കല്യാണചെറുക്കൻ, ന്റെ. s. A bridegroom.

കല്യാണപ്പെണ്ണ,ിന്റെ. s. A bride.

കല്യാണം, ത്തിന്റെ. 1. Happiness, prosperity, good
fortune. 2. marriage, wedding. adj. Happy, well, right.

കല്യാണരൂപൻ, ന്റെ. s. A handsome man.

കല്യാണരൂപി, യുടെ. s. A handsome or beautiful
woman.

[ 179 ]
കല്യാണശീലൻ, ന്റെ. s. A good natured or well
disposed man.

കല്യാണാംഗൻ, ന്റെ. s. A beautiful or handsome
man.

കല്യാണാംഗീ, യുടെ. s. A beautiful woman.

കല്യാണി, യുടെ. s. 1. A good natured woman. 2. a
tune. ഒരു രാഗം.

കല്യാപാലൻ, ന്റെ. s. A distiller. മദ്യം കാച്ചുന്ന
വൻ.

കല്ല, ിന്റെ. s. 1. A stone. 2. a precious stone. കല്ലെ
റിയുന്നു. To throw a stone. കല്ലെർ. A stone's throw.
കല്ലെർദൂരം. As far as a stone's throw.

കല്ല, യുടെ. s. Glass beads.

കല്ലടപ്പ, ിന്റെ. s. The gravel (disease,) or retention
of urine by gravel.

കല്ലൻ, ന്റെ. s. 1. A granite-stone cutter. 2. a hard
hearted man.

കല്ലന്മുള, യുടെ. s. A kind of bamboo.

കല്ലള, യുടെ. s. 1. A cavern, a cave. 2. a small hole in
a vessel.

കല്ലറ, യുടെ. s. 1. A sepulchre, a tomb, 2. a cavern, or
cave hewn out in a rock.

കല്ലാൽ, ലിന്റെ. s. A banian tree.

കല്ലാശാരി, യുടെ. s. A mason, a bricklayer.

കല്ലിടാന്തി, യുടെ. s. A cavern, a cave. ഗുഹ.

കല്ലിടുക്ക, ിന്റെ. s. A space between two stones or
rocks.

കല്ലിരിമ്പ, ിന്റെ. s. Pig iron.

കല്ലുപ്പ, ിന്റെ. s. Salt in lumps.

കല്ലുപുളപ്പൻ, ന്റെ. s. A shrub, Buchnera Asiatica.

കല്ലുമട, യുടെ. s. A stone quarry.

കല്ലുളി, യുടെ. s. A stone cutter's chisel.

കല്ലൂർവഞ്ചി, യുടെ. s. A reed growing on the river side.

കല്ലെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To grow or become hard,
as a swelling.

കല്ലെടമുട്ടി, യുടെ. s. A species of river fish.

കല്ലെപ്പ, ിന്റെ. s. Growing hard.

കല്ലെർ, റിന്റെ. s. A stone's cast or throw.

കല്ലൊട്ടി, യുടെ. s. A species of fish found in rivers near
mountains.

കല്ലൊലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A surge, a billow, a great
wave of the sea. വലിയ തിരമാല. 2. joy, happiness.
pleasure. സന്തൊഷം, ആനന്ദം.

കല്പാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The while esculent and frag-
rant water lily, Nymphœa lotus. ചെങ്ങഴിനീർപൂ. 2.
a red water lily.

കവ, യുടെ. s. 1. A forked branch. 2. space between the
legs.

കവകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mouthful. കബളം. 2. a
fungus, a mushroom. കൂൻ.

കവകാലൻ, ന്റെ. s. One who is bandy-legged,

കവകാൽ, ലിന്റെ. s. A bandy-leg.

കവചം,ത്ത ന്റെ. s. 1. Armour, mail. പടച്ചട്ട. 2.
dress.

കവചി, യുടെ. s. One who is clothed with a coat of
mail. പടച്ചട്ട ധരിച്ചവൻ.

കവട, യുടെ. s. A species of grass or tares.

കവടി, യുടെ. s. 1. A small shell used as a coin, a Cow-
rie. 2. jumping play of children. കവടി പാടുന്നു,
or കവടിപായുന്നു. To play, to jump about in play.

കവട്ടപുല്ല, ിന്റെ. s. A fragrant grass.

കവണി, യുടെ. s. A thin kind of cloth, muslin.

കവരകീ, യുടെ. s. A prisoner, a captive. ബദ്ധൻ.

കവരപ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A species of grass.

കവരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sourness, acidity. പുളിപ്പ. 2.
saltness. ഉപ്പിപ്പ. 3. a forked branch. 4. a place cut in
the centre of the end of a piece of wood, a bifurcated
branch.

കവരി, യുടെ. s. 1. The leaf of the assafœtida plant.
Hingupatri. 2. a braid or fillet of hair. പിന്നിയ തല
മുടി. 3. a plant, Mimosa octandra. നായർവെണ്ണ.

കവരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. a. 1. To plunder, to rob. 2.
to carry off.

കവൎച്ച, യുടെ. s. Spoil, plunder, plundering, robbery.
കവൎച്ച ചെയ്യുന്നു. To spoil, to plunder.

കവർ, റിന്റെ. s. A bad smell of the body.

കവർനാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. A bad smell of the body.

കവല, യുടെ. s. 1. A place where two roads meet. 2.
concern. 3. affiction, sorrow. 4. anxiety, perplexity,
care.

കവളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mouthful. 2. balls of medi-
cine or food given to elephants.

കവളപ്പാറ, യുടെ. s. The name of a petty state.

കവളി, യുടെ. s. See കവരം. 3rd meaning.

കവറ, യുടെ. s. A certain tribe in north Malabar, who
make and sell bamboo mats, baskets, &c.

കവറ, റ്റിന്റെ. s. See the following.

കവറ്റുകണ്ണ, ിന്റെ. s. A die. കവറ്റു കണ്ണ കളി
ക്കുന്നു. To play at dice.

കവാടം, ത്തിന്റെ. s. A door. വാതിൽ.

കവാത്ത, ിന്റെ. s. Military exercise.

കവി, യുടെ. s. 1. A poet. 2. a wise or learned man.

[ 180 ]
വിദ്വാൻ. 3. Sucra, the regent of the planet Venus.
ശുക്രൻ.

കവിക, യുടെ. s. The bit of a bridle. കടിഞാണം.

കവിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Overflowing, running over.
2. inundation. 3. excess, surpassing, exceeding, excelling.

കവിഞ്ചി, യുടെ. s. A whip.

കവിണ, യുടെ. s. A sling. കവിണ കൊണ്ട എറി
യുന്നു. To sling.

കവിണക്കാരൻ, ന്റെ. s. A slinger.

കവിത, യുടെ. s. 1. A poem, a stanza. 2. a tale. 3. a fic-
tion. കവിത പറയുന്നു. To say what is not true, to
fabricate.

കവിതക്കെട്ട, ിന്റെ. s. 1. Making verses, poetical com-
position. 2. fabrication. കവിതകെട്ടുന്നു. To make
verses, to compose poetry.

കവിതക്കാരൻ. ന്റെ. s. A poet.

കവിത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. A poem, poetry. 2. a tone
of voice used in beating time to music.

കവിയൻ, ന്റെ. s. 1. A case, a pillow case. 2. a wrap-
per, a packcloth, a cover.

കവിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To cover over, to wrap
up. 2. to cover with leaves yams and other vegetables
after being planted.

കവിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To overflow, to run
over. 2. to exceed, to surpass, to pass, to excel.

കവിൾ, ളിന്റെ. s. A cheek.

കവിൾകൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, ൾവാൻ. v. a. To gargle the
mouth.

കവിൾത്തടം, ത്തിന്റെ. s. The cheek or side of the face.

കവിൾവാൎപ്പ, ിന്റെ. s. A disease on the cheek.

കവിഴുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. n. 1. To be overturned, as a
vessel. 2. to have the face downwards. കവിണുകിട
ക്കുന്നു. To lie with the face downwards. 3. to be upset.

കവിഴ്ച, യുടെ. s. 1. Having the face, &c. downwards.
2. overthrow, the state of being upside down. 3. subver-
sion; ruin.

കവിഴ്ത്ത, ിന്റെ. s. The projecting stones on the top of
a wall.

കവിഴ്ത്തൽ, ലിന്റെ. s. 1. The act of turning upside
down, upsetting, overturning. 2.overthrowing, subverting.

കവിഴ്ത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To turn upside down,
to upset, to overturn, to overthrow. 2. to bow down.

കവുങ്ങ, or കമുക, ിന്റെ. s. The betel nut tree. Areca
Catechu.

കവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To stand with the legs
far from each other, to stride.

കവെപ്പ, ിന്റെ. s. Standing with the legs far from
each other; stride; spread-legs.

കവെരകന്യാ, യുടെ. s. The river Cáveri. കാവെരി.

കവെരം, ത്തിന്റെ. s. The name of a mountain from
whence the river Cáveri takes its rise.

കവൊഷ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Temperate heat, a slight
warmth : കുറഞ്ഞ ചൂട. adj. Temperate, slightly warm,
tepid.

കവ്യം, ത്തിന്റെ. s. An oblation, or offering to deceas-
ed ancestors. പിത്രന്നം.

കശ, യുടെ. s. 1. A quarrel. 2. a coat of mail. 3. a whip.
ചമ്മട്ടി. കശ കൂടുന്നു. To quarrel.

കശകശ, യുടെ. s. The capsules of the poppy plant.
Papaver Somniferum. (Lin.)

കശക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To be crumbled, squeezed,
bruised in the hand.

കശാൎഹൻ, ന്റെ. s. One who deserves a whipping. ച
മ്മട്ടികൊണ്ട അടിക്കപ്പെടെണ്ടുന്നവൻ.

കൎശിപു, വിന്റെ. s. 1. Food. അന്നം. 2. clothing. വ
സ്ത്രം.

കശുമാങ്ങ, യുടെ. s. The fruit of the Cashew-nut tree.

കശുമാവ, ിന്റെ. s. The Cashew-nut tree. Anacardium.

കശെരുക, യുടെ. s. 1. The back-bone, the spine, ത
ണ്ടെല്ല.

കശെരുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The back-bone. 2. a kind
of grass, Scirpus kysoor. കഴിമുത്തങ്ങ, നീർകിഴങ്ങ.

കശ്ചന. ind. Somebody, some one. ആരാണ്ട, ഒന്ന.

കശ്ചിൽ. ind. A certain person, somebody. ഒരുത്തൻ.

കശ്മലൻ, ന്റെ. s. 1. A wicked or sinful person, a
filthy person. ദുഷ്ടൻ, വൃത്തിഹീനൻ. 2. one who is
stupid, or has fainted. മൊഹിച്ചവൻ.

കശ്മലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fainting, syncope, stupor.
മൊഹം. 2. sin, wickedness. ദുഷ്ടത. adj. Foul, dirty.
മുഷിഞ്ഞ.

കശ്മീരജന്മാവ, ിന്റെ. s. Saffron. കുങ്കുമപ്പൂ.

കശ്മീർ, രിന്റെ. s. The name of a country, Cashmire.
കശ്മീരരാജ്യം.

കശ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Spirituous liquor. മദ്യം. 2. a
horse's flank. കുതിരയുടെ നടുവ.

കഷണം, ത്തിന്റെ. s. A piece, a bit, a part.

ക്ഷണിക്കുന്നു , ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To cut in pieces.
2. to labour, to toil hard, to endure fatigue.

കഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. The touch-stone. ഉരകല്ല. 2. a
grind-stone, lathe. ചാണ.

കഷായക്കഞ്ഞി, യുടെ. s. Gruel in which a decoction
of medicine is infused.

[ 181 ]
കഷായക്കല്ല, ിന്റെ. s. Red stone used in dyeing. കാ
വി.

കഷായം, ത്തിന്റെ. s. 1. An astringent taste or flavor.
ചവൎപ്പ. 2. a decoction, infusion, extract. കഷായം
വെക്കുന്നു. To prepare a decoction. 3. exudation from
a tree, &c. വൃക്ഷാദികളുടെ പശ. 4. brown (the color)
composed of red and yellow.

കഷി. adj. Injurious, mischievous. അനൎത്ഥമുള്ള.

കഷ്ടകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. An evil deed.

കഷ്ടകാരകം, ത്തിന്റെ. s. The world. ലൊകം.

കഷ്ടകാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Misfortune, adverse for-
tune. 2. an unfortunate time, a troublesome time.

കഷ്ടചെഷ്ടിതം, ത്തിന്റെ. s. An evil deed.

കഷ്ടത, യുടെ. s. 1. Bodily pain, uneasiness, or suffer-
ing. 2. affliction, grief, trouble. 3. labour, fatigue. 4.
hardship, difficulty. 5. calamity, vexation, misery, sor-
row. 6. danger.

കഷ്ടപ്പാട, ിന്റെ. s. See കഷ്ടം.

കഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To afflict, to
grieve, to trouble. 2. to inflict bodily pain.

കഷ്ടപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be afflicted, to
suffer; to suffer pain. 2. to labour, to endure fatigue, to
toil hard.

കഷ്ടവാക്ക, ിന്റെ. s. Vexatious language.

കഷ്ടം. interj. Alas, ah ! expressive of horror. കഷ്ടം വെ
ക്കുന്നു, To lay the fore finger upon the nose, in ex-
pression of surprise, sorrow, &c.

കഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Bodily pain or suffering. 2. la-
bour, fatigue. 3. hardship, difficulty. 4. trouble, affliction,
calamity, vexation, sorrow. 5. danger. adj. 1. Painful.
2. laborious. 3. hard, difficult. 4. afflicting, vexatious.
5. dangerous.

കഷ്ടാനുഭവം, ത്തിന്റെ. s. Suffering bodily pain, &c.

കഷ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be scanty, to be spar-
ing; to be limited, to be straitened, to be parsimonious.

കഷ്ടിച്ച. adv. Scantily, scarcely.

കഷ്ടിപിഷ്ടി. adv. Scantily, sparingly.

കഷ്ടിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Scantiness, sparingness. 2. par-
simony.

കഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. A piece, a bit, a slice.

കസം, ത്തിന്റെ. A touch-stone. ഉരകല്ല.

കസവ, ിന്റെ. s. Gold or silver thread.

കസവുകര, യുടെ. s. A stripe or border in cloth made
of silver or gold thread.

കസവുകുറി, യുടെ. s. A mark or stripe in the end of
cloth of gold or silver thread.

കസ്തൂരിക, യുടെ. s. Musk.

കസ്തൂരിമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. The turmeric coloured
Zedoary, Curcuma Zedoaria. (Rox.)

കസ്തൂരിമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. A musk cat, a civet cat.

കസ്തൂരീ, യുടെ. s. Musk, the animal perfume so called.

കഹ്വം, ത്തിന്റെ. s. A crane. കൊക്ക.

കള, യുടെ. s. Tares, weed. കളപറിക്കുന്നു. To weed,
to pluck tares.

കളകണ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. A bird, the Indian Cuckoo.
കുയിൽ.

കളകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of ebony, Diosperos to-
mentosa. (Rox.) കാക്കപ്പനച്ചി.

കളകളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A confused noise, the mur-
muring or buzz of a crowd. മുഴക്കം. 2. the humming
noise of bees. 3. the chirping of birds. 4. tinkling noise
of ornaments.

കളങ്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. A spot, stain or blemish. കറ.
2. a sign, token, mark. അടയാളം. 3. fault. കുറ്റം.
4. black. കറുപ്പ. 5. deceit. ചതിവ.

കളങ്കീ, യുടെ. s. 1. One that is stained, faulty, deceitful.
കപടൻ. 2. the moon, from its being spotted. ചന്ദ്രൻ.

കളഞ്ജം, ത്തിന്റെ. s. An animal struclk with a poison-
ed weapon. അമ്പുകൊണ്ട മൃഗം.

കളത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wife. ഭാൎയ്യ. 2. the hip and
loins. കടിപ്രദെശം.

കളധൗതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Silver. വെള്ളി. 3. gold.
സ്വൎണ്ണം. 3. a low and pleasing tone. മധുരധ്വനി.
adj. White.

കളധ്വനി, യുടെ. s. 1. The turtle dove. പ്രാവ. 2.
the Cocila or Indian cuckoo. കുയിൽ. 3. a sweet tone,
or sound. മധുരധ്വനി.

കളപിങ്കം, ത്തിന്റെ. s. A kind of small sparrow. ഊ
ൎക്കുരികിൽ.

കളപ്പറ, യുടെ. A measure used to measure grain on
the threshing floor.

കളപ്പാട, ിന്റെ. s. A barn.

കളിപ്പിച്ച, യുടെ. s. Alms given from the threshing
floor.

കളപ്പുര, യുടെ. s. A barn.

കളഭക്കൂട്ട, ിന്റെ. s. A mixture of perfumes, perfumed
or odoriferous ointment.

കളഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A young elephant. ആനക്കി
ടാവ. 2. an ointment of perfume, scented ointment. സു
ഗന്ധകൂട്ട.

കളമം, ത്തിന്റെ. s. A kind of white rice. വെളുത്ത
ചമ്പാൻ.

[ 182 ]
കളമാറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. To plough on the third
day after sowing.

കളമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Ploughing on the third day
after sowing.

കളമൊഴി, യുടെ. s. 1. A pleasing or affable woman. 2.
pleasing language, or manners.

കളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A low, but pleasing soft tone,
&c. മധുരധ്വനി. 2. a place. 3. a threshing floor; an
area or spot of ground in the open fields on which grain
is trodden out of the ear. 4. a field of battle. 5. describ-
ing with various colours of powder the image of any
deity when sacrifice is offered to it. കളമെഴുതുന്നു. To
draw a description of any deity during the offering of
sacrifice to it. കളമെഴുത്ത. Description as above.

കളമ്പൊലി, യുടെ. s. Dismissing reapers, &c. after
the harvest is over.

കളംബകൻ, ന്റെ. s. One who can neither speak nor
hear, deaf and dumb. പൊട്ടൻ.

കളംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow. അമ്പ. 3. the
stalk of a potherb. ഇലക്കറിയുടെ കഴമ്പ.

കളംബി, യുടെ. s. A kind of potherb. വശളച്ചീര.

കളയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to throw
away. 2. to cause to lose.

കളയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To cast out, to throw
away, to remove, to put off. 2. to lose. 3. to kill, to de-
stroy. 4. to spend time. 5. to abolish, to abrogate, to
make an end of. 6. to cut off. to pare away. This word is
frequently used as a verb of emphasis added to other
verbs, as ആട്ടികളയുന്നു. To drive away. മൂടിക്കളയു
ന്നു. To cover up. തള്ളിക്കളയുന്നു. To push or drive
away. വെട്ടിക്കളയുന്നു. To cut off. കൊടുത്തകളയു
ന്നു. To give away.

കളരവം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sweet sound. മധുരധ്വ
നി. 2. a pigeon, a dove. പ്രാവ. 3. the Indian cuckoo.
കുയിൽ.

കളരി, യുടെ. s. A fencing-school, or place in which the
use of weapons, &c. is taught. There are said to be one
hundred and eight places or Calaris where fencing, &c.
are taught.

കളരിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A fencing-master, or one who
teaches the use of weapons.

കളരിപ്പരദെവത, യുടെ. s. The deity said to preside
over a fencing school. കന്നിമൂല.

കളരിസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. The office of a fencing-
master.

കളവ, ിന്റെ. s. 1. Theft. 2. falsehood, a lie. കളവു

കാട്ടുന്നു. To be idle, to be lazy. കളവു ചെയ്യുന്നു. To
steal, to pilfer. കളവു പറയുന്നു. To tell lies.

കളവാണി, യുടെ. s. 1. A woman who speaks pleasing
language. 2. pleasant language.

കളഹംസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fabulous swan, of a
delightful note. കാരണം. 2. a drake, a teal. 3. a gan-
der.

കളാക്കാ, യുടെ. s. The carinda fruit. Carissa Carandas.

കളാചിക, യുടെ. s. A vessel used for betel leaf, &c.
വെറ്റിലത്തട്ട.

കളാദൻ, ന്റെ. s. A goldsmith. തട്ടാൻ.

കളായം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a shrub. Meme-
cylon tinctorium. കായാവ. 2. peas, a kind of pulse. ക
രിന്തുവര.

കളാവ, ിന്റെ. s. The carinda shurb, Carissa.

കളി, യുടെ. s. 1. Play, dancing, acting, comedy ; game;
amusement, sport, joy, merriment, jollity. 2. a thick paste
made by reducing the water in which betel-nuts have
been boiled and afterwards rubbed on the boiled betel-nut,
a thick pap made of different kinds of eatables. കളി
കിണ്ടുന്നു. To stir the pap. കളികൊലുന്നു. To play.

കളിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A player, an actor, a dancer, a
comedian. 2. an idler.

കളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To play, to sport, to fro-
lic. 2. to game.

കളിക്കൊട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A temporary booth erected
for any kind of play.

കളിക്കൊട്ട, ിന്റെ. s. Beating music at the time of
play.

കളിക്കൊപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Toys, play things. 2. stage
dresses, &c. used by comedians.

കളിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. A line tied across running wat-
er, to which are suspended bits of the white part of a
plantain stalk for the purpose of enticing fish.

കളിത്തട്ട, ിന്റെ. s. A stage.

കളിന്ദം, ത്തിന്റെ. s. The name of a mountain from
whence the river Jumna takes its rise. പഒരു പൎവതം.

കളിന്ദനന്ദിനീ, യുടെ. s. The river Jumna or Yamu-
na, because its source is in the mountain Calinda. കാ
ളിന്ദി.

കളിപ്പന്തൽ, ലിന്റെ. s. A pandal erected for players.

കളിപ്പാക്ക, ിന്റെ. s. See കളിയടയ്ക്കാ.

കളിപ്പാവ, യുടെ. s. A puppet, a doll.

കളിമണ്ണ, ിന്റെ. s. Clay, loam, potter's clay.

കളിമ്പ, ിന്റെ. s. The corrision of metal vessels, such
as brass, copper, &c. verdigris.

[ 183 ]
കളിമ്പം, ത്തിന്റെ. s. See കളി.

കളിയടയ്ക്കാ, യുടെ. s. Betel nuts cut in pieces, boiled
and dried: these are considered superior to the nut in
its natural state.

കളിയാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. To play, to sport, to be
merry.

കളിയാട്ട, ിന്റെ. s. An offering made to Cali.

കളിയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Play, sport, merriment.

കളിയായിപറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To speak in
jest, to jest.

കളിവട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Play, sport, amusement.

കളിവള്ളം, ത്തിന്റെ. s. A boat used for play.

കളിവാക്ക, ിന്റെ. s. A jest, a joke.

കളുക്ക, ിന്റെ. s. 1. Dislocation. 2. a sprain.

കളുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. n. 1. To be put out of joint.
2. to be sprained.

കളെബരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The body. ശരീരം. 2. a
corpse. ശവം.

കൾക്കുടിയൻ, ന്റെ. s. A drunkard.

കൾക്കുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To steal, to pilfer.

കൾഫലം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, the bark
and seeds of which are used in medicine and as aro-
matics; the fruit is also eaten, the common name is
Cayaphál. കുമ്പിൾ.

കള്ള, ിന്റെ. s. Toddy, the liquor extracted from the
cocoa-nut, palmyra or date tree. കള്ളപ്പം. A kind of
bread made with toddy.

കള്ള. adj, False, counterfeit, forged.

കള്ളക്കപ്പൽ, ലിന്റെ. s. A pirate vessel.

കളളക്കമ്മിട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Counterfeit coinage.

കള്ളക്കയ്യൊപ്പ, ിന്റെ. s. A false or forged signature.

കള്ളക്കരണം, ത്തിന്റെ. s. False or forged title deeds.

കള്ളക്കുറി, യുടെ. s. A forged note.

കള്ളക്കുറ്റി, യുടെ. s. A false measure.

കള്ളക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A false scale or balance.

കള്ളച്ചക്രം, ത്തിന്റെ. s. A bad or counterfeit chuck-
ram.

കള്ളച്ചരക്ക, ിന്റെ. s. Smuggled goods.

കള്ളച്ചൂത, ിന്റെ. s. A false die.

കള്ളജ്ഞാനം, ത്തിന്റെ. s. False philosophy.

കള്ളത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Deceit, deception, falsehood.

കളളത്താക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A false key ; a pick-lock.

കള്ളത്താപ്പ, ിന്റെ. s. A false measure.

കള്ളത്താലി, യുടെ. s. A string and Tali tied by a
Moorman, goldsmith, &c. on the neck of a female
relative to prevent her being married without his con-

sent. കള്ളത്താലികെട്ടുന്നു. To tie the same.

കള്ളത്തി, യുടെ. s. A thievish woman.

കള്ളദീൎഘദൎശി, യുടെ. s. A false prophet.

കള്ളനാണിഭം, ത്തിന്റെ. s. A counterfeit or base
coin.

കള്ളന്തിരിവ, ിന്റെ. s. Discovery of fraud, deceit, &c.
കള്ളന്തിരിക്കുന്നു. To discover fraud, &c.

കള്ളന്ത്രാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Artifice, fraud, trick, dis-
simulation, hypocrisy. 2. slothfulness, idleness, indo-
lence. കള്ളന്ത്രാണം കാട്ടുന്നു. To be guilty of dissi-
mulation, to be indolent, or fraudulent in any way.

കള്ളൻ, ന്റെ. s. 1. A thief; a rogue; a cheat; a base
fellow. 2. a liar. 3. an idle or lazy fellow. 4. the latch of
a lock.

കള്ളപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. Base, or counterfeit money.

കള്ളപ്പണി, യുടെ. s. Fictitious work.

കള്ളപ്പൂട്ട, ിന്റെ. s. A secret lock.

കള്ളാപ്പൊര, ിന്റെ. s. Deceit, deception, fraud.

കള്ളമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A false religion. 2. a sally-
port.

കള്ളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Untruth, falsehood, a lie. 2. theft.
കള്ളം പറയുന്നു. To tell lies.

കള്ളയറ, യുടെ. s. A secret drawer, a secret room.

കള്ളവാക്ക, ിന്റെ. s. Untruth, falsehood, a lie.

കള്ളസത്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Untruth, falsehood. 2. a
false oath, perjury.

കള്ളസാക്ഷി, യുടെ. s. False witness.

കള്ളാടി, യുടെ. s. A tribe of slaves.

കള്ളി, യുടെ. s. 1. A thievish woman. 2. the milk hedge
plant, Euphorbia Tirucalli. 3. the space between the
ribs of a boat. 4. a garden bed. 5. the squares of a chess-
board; the square spaces ruled on paper for accounts, &c.
6. the wife of a Parayen or of a slave.

കള്ളിമുള്ളൻ, ന്റെ. s. 1. A kind of hedgehog. 2. the
worst kind of small pox.

കള്ളുകട, യുടെ. s. A toddy shop.

കള്ളുകുടി, യുടെ. s. Drinking, tippling. കള്ളുകുടിക്കു
ന്നു. To drink, to tipple.

കള്ളുകുടിയൻ, ന്റെ. s. A drunkard.

കള്ളുവാണിഭം, ത്തിന്റെ. s. The sale of toddy.

കള്ളൊപ്പ, ിന്റെ. s. A forged signature.

കക്ഷി, യുടെ. s. 1. One party as opposed to another.
2. peril, danger. 3. objection or reply in argument. ക
ക്ഷിപിണയുന്നു. To fall into peril. കക്ഷിപിണെ
ക്കുന്നു. To endanger.

കക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. The armpit. ബാഹുമൂലം. 2.

[ 184 ]
a spreading creeper, a climbing plant. വള്ളി. 3. grass.
പുല്ല. 4. the side or flank. കശ്യം. 5. a wall. ചുവര.
6. sin. പാപം. 7. a wood, a forest. കാട. 8. a forest
of dead trees, a dry wood. 9. dry grass. ഉണക്കപ്പുല്ല.
10. land contiguous to water. ആറ്റുതാഴ്വര.

കക്ഷ്യ, യുടെ. s. 1. The girth of an elephant, of rope or
leather. ആനയുടെ കച്ചക്കയറ. 2. a woman's girdle
or zone. ഉടഞാണം. 3. the enclosure of an edifice,
that is, either the wall, &c. so enclosing, or the court or
chamber constituting the enclosure. ഇടമുറ്റം. 4. a part
of a car. 5, objection or reply in argument. വിരൊധം.
6. an upper garment. ഉത്തരീയം.

കഴ, യുടെ. s. A pole or bamboo for carrying burdens
between two or more persons.

കഴകക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A servant of a Hindu temple.
2. a republican.

കഴകക്കൊട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A public office, a place
where public business is transacted.

കഴകപ്രവൃത്തി, യുടെ. s. 1. A mean service at a Hin-
du temple. 2. power, authority.

കഴകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mean service at a Hindu
temple. 2. authority, power. 3. a republican form of go-
vernment. 4. increase. കഴകം എൾക്കുന്നു. To accept
a mean employment or service at a Pagoda. കഴകം കൊ
ടുക്കുന്നു. To give or employ in the preceding service.
കഴകം ഒരുക്കുന്നു. To perform the same.

കഴകത്താകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To succeed, to prosper.

കഴഞ്ച, ിന്റെ. s. A certain weight of which there are
four in Malabar, viz. one of twelve fanams (weight);
one of ten fanams; one of thirteen fanams, and one
of twenty one fanams.

കഴഞ്ചി, യുടെ. s. The grey bonduc tree, Guilandina
Bonducella. (Lin.)

കഴഞ്ചിക്കുരു, വിന്റെ. s. The grey bonduc nut.

കഴഞ്ചുകൊൽ, or കഴഞ്ചിക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A ba-
lance, scales.

കഴഞ്ചുപടി, യുടെ. s. 1. A weight. 2. a small balance.

കഴനി, യുടെ. s. 1. A field. 2. a timber tree.

കഴമ, യുടെ. s. A kind of white rice.

കഴമ്പ, ിന്റെ. s. 1. The pulp and juice of fruit. 2. the
stalk or stem of vegetables. 3. importance.

കഴനെറ്റി, യുടെ. s. A long or bold forehead.

കഴല, യുടെ. s. 1. The hollow above the thigh. 2. the
groin. 3. a swelling in the groin.

കഴലക്കൊളുത്ത, ിന്റെ. s. A swelling or pain in the
groin.

കഴലപ്പനി, യുടെ. s. Fever arising from a swelling in
the groin.

കഴലപ്പാട, ട്ടിന്റെ. s. The groin.

കഴലിണ, യുടെ. s. The feet.

കഴലുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. n. 1. To slip off, as the wheel
of a carriage, the handle of a knife, &c. 2. to become
undone, to get loose.

കഴൽ, ലിന്റെ. s. 1. A foot. 2. the sliding door of a
cow-house. 3. a piece of sugar-cane. 4. a pole or bam-
boo for carrying burdens between two or more persons.

കഴറ, ിന്റെ. s. A rope.

കഴറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. To slip off, to put off, to
take off.

കഴറ്റുപാര, യുടെ. s. An instrument used to make any
thing slip.

കഴാ, യുടെ. s. 1. An opening in the bank of a field, &c.
for water to pass from one field to another. 2. a breach
or gap in a fence, and mud-wall.

കഴി, യുടെ. s. 1. Dirty water. 2. the sediment or refuse
of salt. 3. a knot of thread or silk wound and folded, a
hank. 4. the handle or staff of a hoe or axe. 5. the pin
of a yoke. 6. a piece of wood put over the joining of
planks or boards on the under part of a ceiling.

കഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To perform, to offer,
to do. 2. to divide, as in Arithmetic. 3. to finish, to end.
4. to eat. 5. to spend, as time. 6. to support life. 7. to
kill. 8. to reject, to throw aside, to remove, to purge. 9. to
abolish, to abrogate, to make an end of. 10. to cut off.

കഴിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Livelihood, means of living.
See കഴിപ്പ. കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നു. To live. കഴിഞ്ഞുകൂടു
ന്നു. To support life sparingly.

കഴിഞ്ഞ. parti. Past over, gone by. കഴിഞ്ഞയാണ്ട.
The past or last year. കഴിഞ്ഞ കാൎയ്യം. A thing done.

കഴിനാ, യുടെ. s. An otter.

കഴിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. That which is thrown away or re-
jected, a thing cast away. 2. a few leaves of a blank olla
book tied together for the purpose of writing on. 3. di-
vision. adj. Rejected, damaged, spoiled.

കഴിപ്പാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To become useless, to
be spoiled, to be rejected.

കഴിമുത്തങ്ങാ, യുടെ. s. A kind of fragrant grass, Cy
perus rotundus.

കഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be over, to be con-
cluded or ended. 2. to pass away as time, to be spent.
3. to be able, to be competent. 4. to die. 5. to become
undone, to become loose.

[ 185 ]
കഴിവ, ിന്റെ. s. 1. Ability, possibility. 2. means, re-
medy, way of escape. 3. the act of rejecting, rejection.
4. damage. കഴിവുണ്ടാക്കുന്നു. 1. To provide means
of escape, to provide a remedy. 2. to afford an opportu-
nity.

കഴു, വിന്റെ. s. A stake with a sharp point for empal-
ing malefactors.

കഴുക, ിന്റെ. s. An eagle.

കഴുകൻ, ന്റെ. s. An eagle.

കഴുകൽ, ലിന്റെ. s. Washing, cleansing.

കഴുകുന്നു, കി, വാൻ. v. a. 1. To wash, to lave. 2. to
cleanse. കഴുകിക്കുന്നു. To cause to wash, or cleanse.
കഴുകിക്കളയുന്നു. To wash off.

കഴുക്കളം, ത്തിന്റെ. s. A place where malefactors are
empaled.

കഴുക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. A rafter of a roof. 2. an
oar or long pole.

കഴുക്കൊല്ക്കാരൻ, ന്റെ. s. The person who propels a
vessel with the long oar, a boatman.

കഴുങ്ങ, ിന്റെ. s. A betel-nut tree. See കവുങ്ങ.

കഴുത, യുടെ. s. An ass. കഴുതക്കുട്ടി, or കഴുതക്കിടാവ.
A young ass. കഴുത ആണ്കുട്ടി. A young ass, the colt
of an ass.

കഴുതാക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A key which has become
fast in the lock. കഴുതാക്കൊൽ കെറുന്നു. The key
to become fast in the lock.

കഴുത്ത, ിന്റെ. s. 1. The neck, the neck of a vessel. 2.
the ends of a creeping plant.

കഴുത്തില, യുടെ. s. An ornament for the neck.

കഴുനാ, യുടെ. s. An otter.

കഴുന്ന, ിന്റെ. s. 1. An arrow. 2. the notched extremity
of a bow.

കഴുവൻ, ന്റെ. s. An eagle.

കഴുവിരൽ, ലിന്റെ. s. The middle finger.

കഴുവെറി, യുടെ. s. One who deserves to be empaled,
an ill name.

കഴുവെറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. To be empaled.

കഴുവെറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. 1. To put to death by
empaling or spitting on a stake fixed upright. 2. to abuse
by calling ill names.

കഴെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To ache, to pain.

കഴെപ്പ, ിന്റെ. s. Ache, pain.

കറ, യുടെ. s. 1. A spot, a stain, a blot. 2. the juice or
sap of trees. 3. filth, dirt. 4. blood. 5. badness. കറക
ളയുന്നു. To remove a stain.

കറക്കണ്ടൻ, ന്റെ. s. A title of SIVA.

കറക്കണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The black marks on the head
and neck of the Cobra capel.

കറക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. 1. To milk, to draw milk
from the teat. 2. to give milk, as a cow.

കറങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. Giddiness in the head, whirling,
turning round.

കറങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To turn round; to whirl
about, to be giddy in the head.

കറപറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. n. To be stained with any thing.

കറപിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To become spotted,
stained.

കറപിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To remove or take
out stains.

കറപെടുന്നു. ട്ടു, വാൻ. v. n. To be stained.

കറപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To give milk. 2. to
cause to milk.

കറവ, യുടെ. s. 1. Milking. 2. giving milk. കറവ വ
റ്റുന്നു, To cease giving milk, or milk to dry away.

കറവാൎച്ച, യുടെ. s. 1. The issuing of sap from trees. 2.
issue of blood.

കറവാലുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. 1. Sap of trees to issue
out by which the tree dries or dies away. 2. to run or
issue out, as sap from branches cut off, or as blood.

കറവുകാണം, or കറവക്കാണം, ത്തിന്റെ. s. In-
terest of milch cows pawned to another for the purpose
of taking the milk.

കറാടി, യുടെ. s. A class of Brahmans.

കറി, യുടെ. s. Curry.

കറിക്കത്തി, യുടെ. s. A kitchen knife.

കറിക്കായ, യുടെ. s. Plantains to make Curry with,
young or green plantains.

കറിക്കാൽ, ലിന്റെ. s. A small table with three legs.

കറിക്കൊടി, യുടെ. s. A kind of potherb.

കറിക്കൊഴുപ്പ, യുടെ. s. A kind of potherb, Achylanthus
triandra.

കറിക്കൊപ്പ, ിന്റെ. s. Vegetables, and other ingredi-
ents used in making curry.

കറിച്ചട്ടി, യുടെ. s. A vessel to fry curry in.

കറിച്ചുണ്ട, യുടെ. s. A kind of prickly nightshade,
Solanum Jacquini.

കറിമുത്ത, യുടെ. s. A plant, Premna spinosa and longi-
folia.

കറിയുപ്പ, ിന്റെ. s. Kitchen or common salt.

കറിവെപ്പ, ിന്റെ. s. A tree the aromatic leaves of which
are used in making curries, Comunum Malabaricum.

കറിവെപ്പില, യുടെ. s. The leaves of the preceding tree.

[ 186 ]
കറുക, യുടെ. s. Linear bent grass, Agrostis Linearis.

കറുകറെ. adj. Very black, or dark. adv. Fiercely, in-
tensely.

കറുക്കനെ. adj. Very black or dark.

കറുക്കൻവെള്ളി, യുടെ. s. An inferior kind of silver.

കറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To grow or turn black.

കറുത്ത. adj. Black, dark.

കറുത്ത അമൽപൊരി, യുടെ. s. The name of a shrub.

കറുത്തചാര, യുടെ. s. A kind of paddy sown on wet
land.

കറുത്തതിന, യുടെ. s. A kind of Pannick, Panicum
miliaceum.

കറുത്തീയം, ത്തിന്റെ. s. Black lead, common lead.

കറുത്തുപ്പ, ിന്റെ. s. Black or dirty salt, country-salt.

കറുന്നനെ. adj. Black, dark.

കറുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Opium. 2. black (color;) blackness.

കറുപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. See കറുമ്പൻ. 2. a demon, imp.

കറുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To make black, to
black, to blacken.

കറുപ്പുമാൽ, ലിന്റെ. s. A piece of black cloth to
cover the head with, a dark coloured head cloth.

കറുമുറെ. adv. Fiercely, violently.

കറുമ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A black man, one who is very dark
or has a dark complexion. 2. any black male animal.

കറുമ്പി, യുടെ. s. 1. A black woman, a woman who is
very dark, or has a dark complexion. 2. a black female
animal.

കറുമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. a. To eat, as cows, &c. with
the low teeth.

കറുവാ, യുടെ. s. 1. The cinnamon tree. Laurus cinna-
momum. (Lin.) Laurus Cassia or Laurus Malabaricum.
(Ainsl.) 2. cassia.

കറുവാത്തൈലം, ത്തിന്റെ. s. Cinnamon oil.

കറുവാത്തൊലി, യുടെ. s. Cinnamon.

കറുവാപ്പട്ട, യുടെ. s. Cinnamon bark.

കറ്റ, യുടെ. s. 1. A sheaf of corn. 2. a bundle of grass,
or straw. കറ്റകെട്ടുന്നു. To bind sheaves.

കറ്റൻപുലി, യുടെ. s. A small leopard.

കറ്റക്കളം, ത്തിന്റെ. s. A floor or spot of ground
where sheaves are placed after reaping.

കറ്റടവ, ിന്റെ. s. Treachery, deceit.

കറ്റരി, യുടെ. s. Rice not sufficiently boiled.

കറ്റവാർകുഴലി, യുടെ. s. A woman with long hair,
a beautiful woman.

കറ്റവാർകുഴൽ, കറ്റക്കുഴൽ, ലിന്റെ. s. A handful
of hair, long hair.

കറ്റാണി, യുടെ. s. 1. A piece of wood fastened in the
bottom of a mortar. 2. a wedge.

കറ്റാർവാഴ, യുടെ. s. See കറ്റുവാഴ.

കറ്റുകിടാവ, ിന്റെ. s. A calf.

കറ്റുകൂലി, യുടെ. s. 1. The hire of ploughing. 2. hire
or remuneration given to a person bringing up calves.

കറ്റുനട, യുടെ . s. Deceit, treachery.

കറ്റുവാണിഭം, ത്തിന്റെ. s. Dealing or trading in
young bullocks.

കറ്റുവാഴ, യുടെ. s. The sea-side or small aloe. Aloe
perfoliata or littoralis.

കറ്റുവിദ്യ, യുടെ. s. 1. Deceit, treachery. 2. learning.


കാ

കാ. A syllabic letter.

കാകചിഞ്ച, യുടെ. s. The shrub which yields the red
and black berry, used in India as Jeweller's weights;
Arbus precatorius. കുന്നി.

കാകണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. See കാവടി.

കാകതിന്ദുകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of Ebony, Dios-
peros tomentosa (Rox.) കാക്കപനിച്ചം.

കാകനാസിക, യുടെ. s. A plant, Leea hirta. (Rox.)
മെന്തൊന്നി.

കാകൻ, ന്റെ. s. A crow. കാക്ക.

കാകനീ, യുടെ. s. 1. A quarter of any weight or mea-
sure. നാലിൽ ഒന്ന. 2. a small red seed used as a
weight. മഞ്ചാടി. 3. a cowri or small shell used as a
coin. കവടി.

കാകപൎണ്ണി, യുടെ. s. A plant, according to some a kind
of wild bean. കാട്ടുപയറ.

കാകപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The side locks of the head
of hair; three or five on each side left when the head is
first shaved, and which may be allowed to remain, espe-
cially in persons of the military class. ക്ഷത്രിയബാ
ലകന്റെ കുടുമ.

കാകപീലുകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of Ebony. See
കാകതിന്ദുകം.

കാകഭീരു, വിന്റെ. s. An owl. മൂങ്ങ.

കാകമാചീ, യുടെ. s. An esculent vegetable, commonly
Gurcamai Solanum Indicum. കരിന്തകാളി.

കാകമുല്ഗ, യുടെ. s. A plant, commonly Mugani, accord-
ing to some a kind of wild bean. കാട്ടുപയറ.

കാകം, ത്തിന്റെ. s. An assemblage or multitude of
crows. കാക്കകൂട്ടം.

കാകരുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, deceit, വഞ്ചന.

[ 187 ]
2. an owl. മൂങ്ങ. adj. 1. Naked. നഗ്നമായുള്ള. 2.
timid, fearful. ഭയമുള്ള. 3. poor, indigent. അഗതി.

കാകളീ, യുടെ. s. A low and sweet tone, as chirping,
&c. നെൎത്ത സ്വരം.

കാകാംഗീ, യുടെ. s. A plant. Leea œquata. മെന്തൊ
ന്നി.

കാകാരി, യുടെ. s. An owl. മൂങ്ങ.

കാകാലൻ, ന്റെ. s. A raven. കാവതിക്കാക്ക.

കാകീ, യുടെ. s. 1. A medicinal plant. തുവര. 2. a fe-
male crow. പെടകാക്ക.

കാകു, വിന്റെ. s. Change of voice, in fear, grief, &c.
ഭയം കൊണ്ടെങ്കിലും, സങ്കടം കൊണ്ടെങ്കിലും
ഉള്ള ശബ്ദം.

കാകുൽസ്ഥൻ, ന്റെ. s. 1. The name of a sovereign,
also Paranjaya. 2. a name of Rama.

കാകുദം, ത്തിന്റെ. s. 1. The palate. അണ്ണാക്ക. 2.
the inside of the cheek. കുരട.

കാകുളകം, ത്തിന്റെ. s. See കുബെരകം.

കാകെന്ദു, വിന്റെ. s. A species of Ebony, Diosperos
tomentosa. കാക്കപ്പനിച്ചം.

കാകൊദരം, ത്തിന്റെ. s. A snake or serpent. സൎപ്പം.

കാകൊദുംബരിക, യുടെ. s. The opposite leaved fig
tree. Ficus oppositi-foliis. പെഴത്തി.

കാകൊളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A poisonous substance of a
black colour, or the colour of a raven, probably prepared
from the Cacoli, a drug. വിഷഭെദം. 2. a raven. കാ
വതികാക്ക.

കാകൊളി, യുടെ. s. The name of a vegetable substance
used in medicine, described as sweet and cooling, allay-
ing fever, removing phlegm, &c.

കാക്ക, യുടെ. s. A crow.

കാക്കക്കണ്ണ, ിന്റെ. s. Squinting.

കാക്കക്കണ്ണൻ, ന്റെ. s. One who squints.

കാക്കക്കുറത്തി, യുടെ. s. The wife of the following.

കാക്കക്കുറവൻ, ന്റെ. s. 1. A person of a certain low
class. 2. a crow catcher and eater. 3. a thief.

കാക്കജംബു, or കാകജംബു, വിന്റെ. s. The clove
tree leaved Calyptranthes. Caryophylli-folia. (Willd.)

കാക്കത്തമ്പുരാട്ടി, യുടെ. s. A bird called the king of
the crows.

കാക്കത്തുടലി, യുടെ. s. Prickly Scopolia. Scopolia
aculeata. (Smith.)

കാക്കത്തൊണ്ടി, യുടെ. s. A creeping plant. ഒരുവക
വള്ളി.

കാക്കപ്പനിച്ചം, ത്തിന്റെ. s. A species of Ebony, Dios-
peros tomentosa.

കാക്കപ്പൂ, വിന്റെ. s. A plant, the smooth Torenia.
Torenia Asiatica. (Lin.)

കാക്കപ്പൊന്ന, ിന്റെ. s. Talc. അഭ്രം.

കാക്കമുല്ല, യുടെ. s. The Prickly fruited Pedalium. Pe-
dalium Murex. (Lin.)

കാക്കവള, യുടെ. s. A glass bracelet.

കാക്കവള്ളി, യുടെ. s. A creeping plant.

കാക്കാത്തി, യുടെ. s. A woman of a certain class.

കാക്കാലൻ, ന്റെ. s. A man of a certain class.

കാക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To keep, to observe.
2. to preserve, to protect. 3. to watch, to guard, to take
care of. 4. to watch or tend cattle. 5. to wait in expecta-
tion or attendance.

കാങ്കി, യുടെ. s. A kind of blue cloth.

കാചകുപ്പി, യുടെ. s. A glass vessel used in chemistry
for the process of sublimation; aludel, a retort, an
alembic.

കാചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. An enclosure. വളപ്പ. 2.
a string or tape which ties a parcel or bundle of papers,
&c. ഭാണ്ഡക്കയറ.

കാചഭാജനം, ത്തിന്റെ. s. A vessel of glass or crys-
tal, a cup, a goblet. സ്ഫടിക പാത്രം.

കാചം, ത്തിന്റെ. s. 1. Glass, കുരുട്ടുകല്ല. 2. a loop
, a rope net-work used to carry any burden with. ഉറി.
3. crystal. വെള്ളക്കല്ല. 4. a disease of the eyes, affection
of the optic nerve or gutta serena. കണ്ണിൽ ഉണ്ടാകു
ന്ന ഒരു വ്യാധി.

കാചസ്ഥാലീ, യുടെ. s. The trumpet flower, Bignonia
suave-olens. പാതിരിമരം.

കാചാവ, ിന്റെ. s. See കായാവ.

കാചിതം. adj. Suspended by a string or in a loop. ഉ
റിയിൽ വെക്കപ്പെട്ടത.

കാചിൽ. ind. A certain twoman. ഒരുത്തി.

കാച്ച, ിന്റെ. s. 1. A printed stripe in a cloth. 2. boil-
ing, heating, 3. beating, flogging, a blow. 4. colour, dye.

കാച്ചാങ്കണ്ണ, ിന്റെ. s. A sore on the legs below the
knee.

കാച്ചി, യുടെ. s. Green paddy.

കാച്ചിഎടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To distil.

കാച്ചിക്കാ, യുടെ. s. A kind of yams, growing on the
stem of the large yam.

കാച്ചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to boil or
heat. 2. to cause to cauterize or brand. 3. to cause to
beat. 4. to get dyed.

കാച്ചിക്കുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To beat gently any
part of the body when cold with a bag of hot sand, &c.

[ 188 ]
കാച്ചിക്കൊട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To heat and beat
iron, &c.

കാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A kind of yam. Dioscorea
alata. 2. heat. 3. feverish feel.

കാച്ചുന്നു, ച്ചി, വാൻ. v. a. 1. To boil, or make boil.
2. to warm, to heat. 3. to cauterize. 4. to beat, to flog
5. to dye. 6. to kill, to shoot. 7. to do. 8. to eat. 9. to
sell. 10. to destroy. 11. to burn, to bake, to fry. 12. to
distil. 13. purify

കാച്ചുപുടവ, യുടെ. s. A painted or dyed cloth.

കാച്ചുപ്പ, ിന്റെ. s. Purified salt.

കാച്ചുമുണ്ട, ിന്റെ. s. A dyed cloth.

കാച്ചുമുറി, യുടെ. s. See കാച്ചുപുടവ.

കാച്ചുരുളി, യുടെ. s. A still, an alembic.

കാഞ്ചനപ്പൂ, വിന്റെ. s, Flower of the downy moun-
tain ebony.

കാഞ്ചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gold. 2. downy mountain
ebony, Bauhinia tomentosa and variegata. 3. a tree bear-
ing a yellow fragrant flower, Michelia Champaca. 4. the
thorn apple, stramonium, Datura metel. ഉമ്മത്തം.

കാഞ്ചനാഹ്വയം, ത്തിന്റെ. s. Thorn apple, Datura
metel. ഉമ്മത്തം.

കാഞ്ചനീ, യുടെ, s. Turmeric. മഞ്ഞൾ.

കാഞ്ചി, യുടെ. s. 1. A woman's zone or girdle especially
made either of gold or silver. ഉടഞാണം. 2. Canje-
veram, near Madras, one of the seven sacred cities of
the Hindus. 3. the tricker of a fire-lock. 4. a plant
Trewia nudiflora.

കാഞ്ചികം, ത്തിന്റെ. s. Sour gruel, the water of boiled
rice in a state of spontaneous fermentation. വെപ്പുകാടി.

കാഞ്ചീ, യുടെ. s. A woman's zone or girdle. ഉടഞാ
ണം.

കാഞ്ചീപുരം, ത്തിന്റെ. s. The town of Canjeveram.

കാഞ്ചുകീയൻ, ന്റെ. s. A peon, ചൂരക്കൊൽകാരൻ.

കാഞ്ഞിരം, ത്തിന്റെ. s. The Nux vomica tree. Strych-
nos nux vomica. കാഞ്ഞിരക്കുരു. Nux vomica (the
nut.)

കഞ്ഞിരൊട്ട, ിന്റെ. s. The name of a river.

കാഞ്ഞൂപൊത്ത, ിന്റെ. s. A jelly fish.

കാട, ട്ടിന്റെ. s. 1. A wood, forest, wilderness, jungle.
2. faults, errors, mistakes, as an ill written book. കാടാ
യികിടക്കുന്നു. To be covered with jungle or wood, to
lie waste, കാടായിപൊകുന്നു. To become waste or
woody. കാടു വാ വാ വീടു പൊ പൊ എന്ന പറയു
ന്ന കാലം വന്നു. This life is nearly at an end.

കാട, യുടെ. s. A quail, Tetrao coturnix.

കാടൻ, ന്റെ. s. 1. A wild hog. 2. a tom-cat. 3. a jackall.

കാടൻപുല്ല, ിന്റെ. s. A species of grass, Scleria Li-
thospermia. (Willd.)

കാടൻപൂച്ച, യുടെ. s. A tom-cat.

കാടി, യുടെ. s. 1. The water in which rice has been
washed, kept until it ferments. 2. vinegar.

കാടുതെടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. To hunt.

കാടൊടി, യുടെ. s. A savage, an untaught person, a
stupid person.

കാട്ടത്തി, യുടെ. s. A tree, Bauhinia parviflora. (Lin.)

കാട്ടൻ, ന്റെ. s. A forester. കാട്ടാത്തി. The wife of
a forester.

കാട്ടപ്പ, യുടെ. s. A medicinal shrub. Rhamnus?

കാട്ടാട, ിന്റെ. s. A kind of deer.

കാട്ടാന, യുടെ. s. A wild elephant.

കാട്ടാവണക്ക, ിന്റെ. s. The angular leaved Physie
nut. Jatropha Curcas.

കാട്ടാളത്തി, യുടെ. s. The wife of a forester.

കാട്ടാളൻ, ന്റെ. s. A forester, a hunter.

കാട്ടി, യുടെ. s. 1. A bison. 2. a Rhinoceros.

കാട്ടിക്കണ്ട, യുടെ. s. A fragrant grass.

കാട്ടിഞ്ചികൂവ, യുടെ. s. A plant; Zedoary. Curcuma
Zerumbet. (Rox.) or Zingiber Zerumbet.

കാട്ടിലും, കാട്ടിൽ. part. More than, rather.

കാട്ടീച്ച, യുടെ. s. The gad-fly.

കാട്ടീന്തൽ, ലിന്റെ. s. A plant, Elate silvestris.

കാട്ടുകടുക, ിന്റെ. s. Hill mustard or wild mustard.

കാട്ടുകദളി, യുടെ. s. The rough Melastoma, Melastoma
aspera.

കട്ടുകന്ന, ിന്റെ. s. A bison.

കാട്ടുകരയാമ്പു, വിന്റെ. s. Shrubby Jussieua; wild
cloves. Jussieua suffruticosa. (Lin.)

കാട്ടുകലശം, ത്തിന്റെ. s. The name of a forest tree.

കാട്ടുകസ്തൂരി, യുടെ. s. The target leaved Hibiscus or
Musk okro, Hibiscus Abelmoschus. (Lin.)

കാട്ടുകറുവ, യുടെ. s. Cassia, Laurus Cassia.

കാട്ടുകാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. A kind of yam. Dioscorea
bulbifera.

കാട്ടുകിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. A kind of jungle yam; Malabar
convolvulus, Convolvulus Malabaricus.

കാട്ടുകുരുന്ത, ിന്റെ. s. The thorny Trichilia, Trichilia
Spinosa.

കാട്ടുകൂൎക്ക, യുടെ. s. Thick leaved lavender. Lavendula
Carnosa. (Lin.)

കാട്ടുകൈത, യുടെ. s. A tree. Limodorum carinat.

കാട്ടുകൊന്ന, യുടെ. s. A tree. Cassia Fistula.

[ 189 ]
കാട്ടുകൊഴുന്ത, ിന്റെ. s. A plant.

കാട്ടുകൊഴി, യുടെ. s. Jungle or wild fowl.

കാട്ടുചാമ്പ, യുടെ. s. The wild Jambo, Eugenia Jambo.

കാട്ടുചീര, യുടെ. s. Different kinds of vegetables or
greens.

കാട്ടുചീരകമുല്ല, യുടെ. s. The narrow-leaved Jasmine.
Jasminum pubescens.

കാട്ടുചൂരൽ, ലിന്റെ. s. A reed, a cane, the Ratan.

കാട്ടുചെത്തി, യുടെ. s. Indian wormwood, Arlemisia
Indica. മാശിപത്രി.

കാട്ടുചെന, യുടെ. s. A jungle yam, Arum gracile.

കാട്ടുചെര, ിന്റെ. s. The long-leaved Holigorna. Holi-
gorna longifolia.

കാട്ടുജന്തു. വിന്റെ. s. A wild animal.

കാട്ടുജാതി, യുടെ. s. A wild pig.

കാട്ടുജീരകം, ത്തിന്റെ. s. Wild cumin seed. The purple
Flealbane, or Vernonia anthelmintica. (Lin.)

കാട്ടുതകര, യുടെ. s. The name of a tree, Indigifera
hirsuta.

കാട്ടുതിൎപ്പലി, യുടെ . s. Long pepper, Piper longum. (Lin.)

കാട്ടുതീ, യുടെ. s. A forest fire kindled by friction.

കാട്ടുതുത്തി, യുടെ. s. Obtuse leaved Hibiscus.

കാട്ടുതുമ്പ, യുടെ. s. Ground Ocimum, or basil.

കാട്ടുതുളസി, യുടെ. s. A large species of basil, Ocimum
gratissimum.

കാട്ടുതൃത്താവ, ിന്റെ. s. See കാട്ടുതുളസി.

കാട്ടുതെക്ക, ിന്റെ. s. Forest teak.

കാട്ടുനാരകം, or കാട്ടുചെറുനാരകം, ത്തിന്റെ. s. The
lime tree, Limonia monophylla or acidissima.

കാട്ടനൂറൊൻ, ന്റെ. s. A creeper plant, Dioscorea
Pentaphylla.

കാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To shew, to point out. 2.
to offer, to display, to exhibit. കാട്ടിക്കൊടുക്കുന്നു. 1.
To point out, to shew. 2. to teach or show a person the
method of doing any thing. 3. to betray, to discover to
another. കാട്ടിത്തരുന്നു. To shew, to point out to a se-
cond person the method of doing any thing. കാട്ടിക്കള
യുന്നു. To do. വെള്ളം കാട്ടുന്നു . To water cattle, &c.
ധൂപം കാട്ടുന്നു. To burn incense. പുക കാട്ടുന്നു. To
smoke any thing, as plantains, in order to ripen them
the sooner.

കാട്ടുപന്നി, യുടെ. s. A wild hog.

കാട്ടുപയറ, ിന്റെ. s. A sort of white kidney bean,
Phaseolus alatus. (Rox.)

കാട്ടുപരുത്തി, യുടെ. s. Wild cotton.

കാട്ടുപാവൽ, ലിന്റെ. s. A plant, a potherb.

കാട്ടുപിച്ചകം, ത്തിന്റെ. s. The narrow leaved jasmine,
Jasminum angustifolium.

കാട്ടുപീച്ചകം, ത്തിന്റെ. s. A creeper, Luffa Pentandra.

കാട്ടുപൊത്ത, ിന്റെ. A bison.

കാട്ടുപ്രാവ, ിന്റെ. s. A wild dove.

കാട്ടുമരം, ത്തിന്റെ. s. A forest tree, a tree that grows
wild.

കാട്ടുമല്ലിക, യുടെ. s. The narrow-leaved Jasmine, Jas-
minum angustifolium. (Lin.)

കാട്ടുമാക്കാൻ, ന്റെ. s. A jungle tom-cat.

കാട്ടുമാവ, ിന്റെ. s. A wild mango tree.

കാട്ടുമുതിര, യുടെ. s. A species of horse gram.

കാട്ടുമുരിങ്ങ, യുടെ. s. The Senna leaved Hedysarum,
Hedysarum sennoides. (Willd.)

കാട്ടുമുല്ല, യുടെ. s. A wild jasmine, Jasminum.

കാട്ടുമുളക, ിന്റെ. s. Wild pepper.

കാട്ടുമൂൎക്ഖൻ, ന്റെ. s. The name of a large snake.

കാട്ടുമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. A wild beast.

കാട്ടുമൈലൊചന, യുടെ. s. A medicinal plant, Poly-
carpea spadicea.

കാട്ടുവാക, യുടെ. s. A timber tree.

കാട്ടുവാഴ, യുടെ. s. A wild plantain tree, Canna Indica,

കാട്ടുവിഷ്ണുക്രാന്തി, യുടെ. s. A creeping plant, Polygala
arvensis.

കാട്ടുവെങ്കായം, ത്തിന്റെ. s. The squill, Erythronium
Indicum. (Rottler.)

കാട്ടുവെള്ളരി, യുടെ. s. The colocynth plant, a wild
bitter gourd, Cucumis colocynthis.

കാട്ടുവെള്ളൂരൻ, ന്റെ. s. A plant, Hibiscus vitifolius.

കാട്ടുള്ളി, യുടെ. s. See കാട്ടുവെങ്കായം

കാട്ടുള്ളിപൊള്ള, യുടെ. s. The Ceylon Daffodil, Pancra-
tium Zeylanicum.

കാട്ടുഴുന്ന, ിന്റെ. s. A sort of bean, Phaseolus trilobus.

കാട്ടുറുമ്പ, ിന്റെ. s. The small black ant.

കാട്ടൂരൻ, ന്റെ. s. Heart leaved Sida, Sida cordifolia.

കാട്ടെരുമ, യുടെ. s. 1. A wild female buffalo. 2. the
milk hedge plant, Euphorbia Tirucalli.

കാഠിന്യത, യുടെ. 1. Hardness, firmness; solidity. 2.
difficulty. 3. severity, cruelty, inflexibility, rigidity, un-
tractableness.

കാഠിന്യം. adj. 1. Hard, firm, solid. 2. diffcult, severe,
cruel, inflexible, rigid, untractable.

കാണക്കാരൻ, ന്റെ. s. A mortgager of lands, gardens,
&c.

കാണക്കൊട, യുടെ. s. Amount of mortgage muoney,
mortgage tenure.

[ 190 ]
കാണൻ, ന്റെ. s. 1. A crow. കാക്ക. 2. a one eyed
man. ഒറ്റകണ്ണൻ.

കാണപ്പാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Mortgage tenure of lands,
&c. 2. interest paid on mortgaged lands.

കാണപ്പെടാത്ത. adj. Invisible, not to be seen.

കാണപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To appear, to be seen,
to seem, to be discovered.

കാണമിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To put out money on
mortgage of lands, &c.

കാണം, ത്തിന്റെ. s. Mortgage, mortgage money of
lands, gardens, &c. 2. horse-gram. 3. a fee, a reward.
4. a kind of measure.

കാണശിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. A portion of mortgage
money remaining unpaid.

കാണാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To seem, to appear.

കാണാക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. Deceit, fraud.

കാണാതെ. A negative participle, meaning, not seeing.
കാണാതെയാകുന്നു. To be invisible. കാണാതെ
പൊകുന്നു. To be lost. കാണാതെ ചൊല്ലുന്നു. To
repeat by rote. കാണായ്ക. Not understanding, not
perceiving.

കാണാപ്പാഠം, ത്തിന്റെ. s. Learning by rote. കാ
ണാപ്പാഠം ചൊല്ലുന്നു. To repeat by rote.

കാണി, യുടെ. s. 1. A fraction, the eightieth part, 1/80 in
arithmetic. 2. back-stitch in needle worlk. 3. a very little.

കാണികൾ, ളുടെ. s. plu. Visitors, spectators.

കാണിക്ക, യുടെ. s. A complimentary gift, present, an
offering at temples, churches, &c. കാണിക്കയിടുന്നു.
To offer, or present an offering, gift, &c. as above.

കാണിക്കുത്ത, ിന്റെ. s. Back-stitching.

കാണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To shew, to point out,
to display.

കാണുന്നു, കണ്ടു, ണ്മാൻ. v. a. 1. To see or look, to
regard ; to think, to perceive; to observe. 2. to seem.
3. to meet. 4. to find. 5. to succeed, to obtain. 6. to be
sufficient. 7. to be. കാണ്മാൻ പൊകുന്നു. To visit or
go to see. കണ്ടുകൊള്ളുന്നു. 1. To meet. 2. to visit. 3.
to perceive. കണ്ടുചെയ്യന്നു. To imitate. കണ്ടുപി
ടിക്കുന്നു. To discover, to apprehend, to seize. കണ്ടു
പറയുന്നു. To have an interview with one. കണ്ടെടു
ക്കുന്നു. To take or provide as much as required. ക
ണ്ടെത്തുന്നു. To find, to discover.

കാണുകൻ, ന്റെ. s. A crow. കാക്ക.

കാണ്ടാമരം, ത്തിന്റെ. s. Timber found under water,
or deep in the ground.

കാണ്ടാമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. An unicorn; a Rhinoceros.

കാണ്ഡപൃഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A person of the military
profession, a soldier. ആയുധക്കാരൻ.

കാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stem or stalk. തണ്ട.
2. a stick. വടി. 3. an arrow. അമ്പ. 4. opportunity,
season. സമയം. 5. water. വെള്ളം. 6. a chapter or
section. അദ്ധ്യായം. 7. a horse. കുതിര. 8. a multi-
tude. കൂട്ടം. 9. flattery. മുഖസ്തുതി. 10. end. അവ
സാനം. 11. a weapon. ആയുധം.

കാണ്ഡപടം, ത്തിന്റെ. s. A screen surrounding a
tent, an outer tent. കൂടാര മറ.

കാണ്ഡവാൻ, ന്റെ. s. One armed with an arrow, an
archer. അമ്പുകാരൻ.

കാണ്ഡസ്പൃഷ്ടൻ , ന്റെ. s. A person of the military
profession, a soldier. ആയുധക്കാരൻ.

കാണ്ഡീരൻ, ന്റെ. s. One armed with an arrow, an
archer. അമ്പുകാരൻ.

കാണ്ഡെക്ഷു, വിന്റെ. s. A plant, Barleria longifo-
lia. വയൽചുള്ളി.

കാത, ിന്റെ. s. 1. An ear. 2. the handle of a vessel, or
hole in a vessel used as a handle. 3. the eye of a needle.
4. a leaf on the lower part of the stem of the tobacco
plant.

കാതം, ത്തിന്റെ. s. A Malabar league, consisting of
four narigas, or between 5 and 6 miles English.

കാതരത, യുടെ. s. See the following.

കാതരം, ത്തിന്റെ. s. Confusion, perplexity, disorder.
ചഞ്ചലം. adj. Confused, perplexed, disordered.

കാതൽ, ലിന്റെ. s. 1. The pith or core of trees, &c.
2. strength, vigour. 3. the essence of any thing, the es-
sential or vital part of it. 4. substance.

കാതില, യുടെ. s. An ear-ring.

കാതിലൊല, യുടെ. s. 1. An olla rolled up and put in
the perforated ear of women in order to widen it. 2. a
jewel or ornament for the ears of women.

കാതുകുത്ത, ിന്റെ. s. The act of boring or perfora-
ting the ears.

കാതൊല, യുടെ. s. The bottom part of a Palmira leaf.

കാത്ത, ിന്റെ. s. A medicine, catechu, Acdcia Catechu.

കാത്തിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. 1. To expect, to wait
for, to hope. 2. to watch, to guard. 3. to protect, to pre-
serve.

കാത്തിരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Watching, expectation, hope.
2. waiting, guarding. 3. protecting, preserving.

കാത്തുകളി, യുടെ. s. A kind of play.

കാത്തുനില്ക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. 1. To wait for. 2.
to watch, to guard.

[ 191 ]
കാത്യായനി, യുടെ. s. 1. A middle aged widow wear-
ing a dress indicating the practice of austerity. മദ്ധ്യവ
യസ്സായുള്ള വിധവ. 2. a name of Durga.

കാത്യായനൻ, ന്റെ. s. The name of a celebrated
lawgiver or sage.

കാദംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. A swan, a celebrated bird.
അരയന്നം. 2. a tree, Nauclea Cadamba. കടമ്പ.

കാദംബരീ, യുടെ. s. Wine, spirituous liquor in general.
മദ്യം.

കാദംബരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The surface or skim of
coagulated milk. കാച്ചിയ പാലിന്റെ പാട. 2. a
spirituous liquor distilled from the flowers of the Ca-
damba.

കാദംബിനീ, യുടെ. s. A succession or long line of
clouds. മെഘക്കൂട്ടം.

കാദളം, ത്തിന്റെ. s. A plantain tree, or its fruit.

കാദ്രവെയൻ, ന്റെ. s. A serpent of the race that is
supposed to inhabit the lower regions. ഒരു സൎപ്പം.

കാനകനാറി, യുടെ. s. A kind of fragrant sihrub.

കാനകവാഴ, യുടെ. s. A potherb, Hingtsha repens.

കാനക്കുറിഞ്ഞി, യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

കാനക്കൈത, യുടെ. s. A tree, Limodorum carinat.

കാനനം, ത്തിന്റെ. s. A grove, a forest. കാട.

കാനനമല്ലിക, യുടെ. s. The narrow leaved jasmine.
Jasminum angustifolium.

കാനം, ത്തിന്റെ. s. A desert, a forest, a wood.

കാനൽ, ലിന്റെ. s. 1. A grove or arbour of trees, a
bower. 2. an open place much exposed to the heat of the
sun. 3. water falling from trees after a shower of rain.

കാനീനൻ, ന്റെ. s. One who is born of a young and un-
married woman, an illegitimate son. കന്യകാ പുത്രൻ.

കാനീനം. adj. Pleasing. ഇഷ്ടമുള്ള.

കാന്തകാരി, യുടെ. s. A small but very pungent chillee
shrub.

കാന്തക്കല്ല, ിന്റെ. s. A crystal lens, a loadstone.

കാന്തൻ, ന്റെ. s. 1. A husband. ഭൎത്താവ. 2. an
amiable man. സുന്ദരൻ.

കാന്തമല, യുടെ. s. A mountain.

കാന്തം. adj. Pleasing, agreeable, beautiful. കമനീയം.
s. 1. A magnet, a loadstone; there are several compounds
of this word, as, സുൎയ്യകാന്തം, ചന്ദ്രകാന്തം, അയ
സ്കാന്തം. 2. beauty.

കാന്തൽ, ലിന്റെ. s. 1. Heat. 2. pungency.

കാന്തസിന്ദൂരം, ത്തിന്റെ. s. A powder made of mag-
net.

കാന്താ, യുടെ. s. 1. A wife. ഭാൎയ്യ. 2. a beloved or lovely

woman. സുന്ദരി. 3. wish, desire. ഇഛ.

കാന്താരകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of sugar-cane. ൟഴ
ക്കരിമ്പ.

കാന്താരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A difficult or bad road. ദു
ൎഘടവഴി. 2. a forest. കാട. 3. a red variety of the
sugar-cane. ൟഴക്കരിമ്പ.

കാന്താരി, യുടെ. s. A small but very pungent chillee
shrub.

കാന്താരിമുളക, ിന്റെ. s. The fruit of the preceding.

കാന്തി, യുടെ. s. 1. Splendour, light, beauty. ശൊഭ.
2. female beauty. സൌന്ദൎയ്യം. 3. wish, desire. ഇഛ.
4. heat. ചൂട.

കാന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. n. 1. To be hot, to be very
warm. 2. to be pungent.

കാന്ദവം, ത്തിന്റെ. s. 1. A particular kind of cake, or
bread. ഒരു വക അപ്പം. 2. a yam. കിഴങ്ങ.

കാന്ദവികൻ, ന്റെ. s. A baker; baker of vegetable bread.
അപ്പം ചുടുന്നവൻ, കിഴങ്ങ ചുടുന്നവൻ.

കാന്ദിശീകൻ, ന്റെ. s. One who runs away, or is put
to flight. പെടിച്ച ഒടുന്നവൻ.

കാപടികൻ, ന്റെ. s. 1. A student, a scholar. ശി
ഷ്യൻ. 2. a penetrating man, a just appreciator. കാൎയ്യ
സാരജ്ഞൻ. 3. one who is wicked, bad, perverse, a
deceiver. കപടൻ.

കാപട്യം, ത്തിന്റെ. s. See കപടം.

കാപഥം, ത്തിന്റെ. s. A bad road. ദുൎഘടവഴി.

കാപാലികൻ, ന്റെ. s. One of the inferior sects of
SIVA. ശിവ മതക്കാരൻ.

കാപി. ind. A certain woman. ഒരുത്തി.

കാപിലൻ, ന്റെ. s. A follower of the Sanchya system.
of philosophy. സാംഘ്യജ്ഞൻ.

കാപിശം, ത്തിന്റെ. s. Wine, spirituous liquor. മദ്യം,
മുന്തിരിങ്ങാ രസം.

കാപിശായനം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കാപൊതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flock of pigeons. പ്രാക്കൂ
ട്ടം. 2. antimony considered as a collyrium or application
to the eyes. അഞ്ജനം.

കാപൊതാഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. Antimony, especially
considered as a collyrium. അഞ്ജനം.

കാപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A door. 2. a cord tied to the right
arm of a bridegroom before the marriage ceremony, or
tied to that of a priest or prince before any particular
festival. കാപ്പുകെട്ടുന്നു. To tie or wear the same string.

കാപ്പ, യുടെ. s. The outward sacerdotal vestment of
a Syrian, or Romo-Syrian Priest.

കാപ്പക്കുഴൽ, ലിന്റെ. s. A gun barrel.

[ 192 ]
കാപ്പട, യുടെ. s. Giving, or receiving a calf to bring up,
the first produce being the reward or recompence for
the trouble. കാപ്പടയ്ക്ക കൊടുക്കുന്നു. To give for this
purpose.

കാപ്പി, യുടെ. s. Coffee. കാപ്പിവൃക്ഷം. A coffee tree.

കാപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to watch, guard,
take care of, or protect.

കാപ്പിരി, യുടെ. s. A Caffree, a man of Caffraria.

കാപ്യകരൻ, ന്റെ. s. A penitent, one who acknow-
ledges his faults. അനുതപിക്കുന്നവൻ.

കാപ്യകരം, ത്തിന്റെ. s. Penitence. അനുതാപം.

കാപ്യകാരം. ത്തിന്റെ. s. Avowal, or confession of sin.
അനുതാപം.

കാപ്യകാരൻ, ന്റെ. s. A penitent, one who acknow-
ledges his faults. അനുതപിക്കുന്നവൻ.

കാമകെളി, യുടെ. s. 1. Copulation. സംയൊഗം. 2.
a libidinous man, a lecher. കാമൻ.

കാമഗാമി, കാമംഗാമി, യുടെ. s. One who goes as he
lists. തന്നിഷ്ടമായി നടക്കുന്നവൻ.

കാമഗുണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Passion, affection. 2. an
object of sense. 3. completion, satiety, perfect enjoyment.

കാമചാരിണി, യുടെ. s. A woman who is libidinous,
desirous, self-willed. കാമശീല.

കാമചാരീ, യുടെ. s. A man who is lustful, desirous,
self-willed. കാമശീലൻ.

കാമദൻ, ന്റെ. s. One who gives after his own incli-
nation. തന്നിഷ്ടപ്രകാരം കൊടുക്കുന്നവൻ.

കാമദാനം, ത്തിന്റെ. s. Granting whatever is desired.
ഇഷ്ടദാനം.

കാമധെനു, വിന്റെ. s. A fabulous cow in INDRA's
paradise, which is said to grant whatever is desired. ദെ
വ പശു.

കാമനം. adj. Lustful, libidinous, dlesirous, debauched.
കാമശീലം.

കാമനാശനൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കാമൻ, ന്റെ. s. 1. CAMA, the Hindu Cupid or god of
love. 2. one who is desirous, lustful.

കാമന്ധമി, യുടെ. s. A brazier. കന്നാൻ.

കാമപാലൻ, ന്റെ. s. A name of BALARAMA, the bro-
ther of CRISHNA. ബലരാമൻ.

കാമബാണം, ത്തിന്റെ. s. The arrow of Cupid. കാ
മന്റെ അമ്പ.

കാമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wish, desire. ഇഛ. 2. love. അ
നുരാഗം. 3. excessive lust, concupiscence. 4. semen
virile.

കാമം. ind. A particle. 1. Of reluctant assent. ഇഛകൂടാ

ത വഴക്ക. 2. of assent, willingly, voluntarily. സമ്മതം.
3. of agreement, very well, be it so. അങ്ങിനെ ആക
ട്ടെ. 4. of satisfaction. മതി. 5. of contempt, or invidi-
ous remark. നിന്ദ്യം. 6. of excessiveness. വളരെ.

കാമയിതാ, വിന്റെ. s. A libidinous, lustful, or covetous
man. കാമശീലൻ.

കാമരം, ത്തിന്റെ. s. A wooden frame erected for saw-
ing timber. കാമരം വെക്കുന്നു. To place timber on
the frame for sawing.

കാമരൂപിണി, യുടെ. s. 1. A pleasing or beautiful
woman. 2. one who has the power of assuming any form
at pleasure.

കാമരൂപീ, യുടെ. s. 1. A handsome woman. 2. one who
has the power of assuming any form at pleasure. 3. a
chameleon. ആന്ത.

കാമരെഖ, യുടെ. s. A harlot, a courtizan. വെശ്യാ
സ്ത്രീ.

കാമലം, ത്തിന്റെ. s. A complaint, the jaundice, ex-
cessive secretion, or obstruction of bile. പിത്തരൊഗം.

കാമലാഭം, ത്തിന്റെ. s. Obtaining, or accomplishment
of one's wish.

കാമവികാരം, ത്തിന്റെ. s. Concupiscence, wantonness.

കാമശരം, ത്തിന്റെ. s. The arrow of Cupid. കാമന്റെ
അമ്പ.

കാമശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A certain book, modus
coeundi.

കാമശീല, യുടെ. s. A lustful, or libidinous woman.

കാമശീലൻ, ന്റെ. s. A lustful, libidinous, or debauch
ed man.

കാമശീലം, ത്തിന്റെ. s. Debauchery, lustfulness, a lust-
ful disposition.

കാമസുരഭി, യുടെ. s. A fabulous cow. See കാമധെനു.

കാമാതുരൻ, ന്റെ. s. A debauched man, a lecher, a
lascivious man. കാമശീലൻ.

കാമാരി, യുടെ. s. 1. A mineral substance used in me-
dicine. 2. SIVA. ശിവൻ.

കാമാല, യുടെ. s. A complaint, the jaundice.

കാമി, യുടെ. s. A debauched man, a lecher, a libidinous
man. അനുരാഗി, ഇഛയുള്ളവൻ.

കാമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To wish, to desire. 2.
to love, to long for. 3. to lust after, to enamour.

കാമിതം. adj. Desired, wished, lusted after. ഇഛിക്ക
പ്പെട്ടത.

കാമിനീ, യുടെ. s. 1. A debauched woman. കാമശീല.
2. a loving and affectionate woman. സുന്ദരി. 3. a wo-
man. സ്ത്രീ. 4. a climbing plant. ഒരു വള്ളി.

[ 193 ]
കാമില, യുടെ. s. See കാമലം.

കാമുക, യുടെ. s. A woman desirous of possessing wealth,
food, &c. ആഗ്രഹമുള്ളവൾ.

കാമുകൻ, ന്റെ. s. A man libidinous, lustful, desirous.
കാമശീലൻ.

കാമുകം. adj. Lustful, libidinous, cupidinous, desirous.
കാമമുള്ള.

കാമുകീ, യുടെ. s. A woman libidinous or lustful. കാമ
ശീല.

കാമ്പ, ിന്റെ. s. See കഴമ്പ.

കാംബലം, ത്തിന്റെ. s. A car covered with a woollen
cloth or blanket. കമ്പിളികൊണ്ട മൂടിയ രഥം.

കാംബവികൻ, ന്റെ. s. A dealer in or polisher of shells,
a vender of ornaments made of them, &c. ശംഖ
വില്ക്കുന്നവൻ, ശംഖ കടയുന്നവൻ.

കാംബില്യം, ത്തിന്റെ. s. A perfume, commonly
Sunda Rochni. കമ്പിപ്പാല.

കാംബൊജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse of the breed of
Camboya or Camboja. കാംബൊജ ദെശത്തെ കുതി
ര. 2. Camboja, a country in the north of India and
its language.

കാംബൊജീ, യുടെ. s. A kind of leguminous plant
commonly, Mashani. പെരുങ്കാണം. 2. a shrub, Abrus
precatorius. (Lin.) കുന്നി.

കാംസ്യകാരൻ, ന്റെ. s. A brazier, or worker in white
copper, or Queen's metal. കന്നാൻ, മൂശാരി.

കാംസ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A goblet or drinking vessel.
ഒട്ടുപാത്രം. 2. Queen's metal, white copper, any amal-
gam of zinc and copper. വെള്ളൊട. 3. a musical in-
strument, a sort of gong or plate of bell metal struck
with a stick or rod. ചെങ്ങില.

കാംക്ഷ, യുടെ. s. Wish, desire, inclination, passion,
appetite. ആഗ്രഹം.

കാംക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To wish, to desire.
ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

കാംക്ഷിതം. adj. Wished, desired. ആഗ്രഹിക്കപ്പെ
ട്ടത.

കാമ്യദാനം, ത്തിന്റെ. s. An acceptable or desirable
gift. ഇഷ്ടദാനം.

കാമ്യം, &c. adj. Desirable, agreeable, amiable.

കാമ്യാംഗി, യുടെ. s. A handsome or beautiful woman.
സുന്ദരി.

കായ, യുടെ. s, 1. An unripe fruit or nut. 2. the unripe
produce of such vegetables as form a head or pod. 3. a
wart, thick skin, or callosity. 4. a piece of chess.

കായക്കഞ്ഞി, യുടെ. s. Warm conje.

കായക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. The bulbous root of the water
soldier.

കായപുഷ്ടി, യുടെ. s. Stoutness of body, strength, lusti-
ness, vigour of body.

കായപ്പുളി, യുടെ. s. A condiment, consisting of a mix-
ture of pepper, tamarinds, salt, cumin seed and assafœ-
tida.

കായബലനം, ത്തിന്റെ. s. Armour, mail. പടച്ചട്ട.

കായബലം, ത്തിന്റെ. s. Strength of body.

കായം, ത്തിന്റെ. s. 1. The body. ശരീരം. 2. the root
of the little finger. ചെറുവിരലിന്റെ മൂലം. 3. assa-
fœtida. 4. the lower part of the tail piece of a lute where
the wires are fixed. വീണയുടെ കമ്പികെട്ടുന്ന
സ്ഥലം.

കായൽ, ലിന്റെ. s. 1. A backwater running into the
sea, a lake. 2. black (the colour.) 3. a bamboo. കായ
ല്ചരക്ക. Petty merchandise.

കായല്പാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Yellow myrobalan. കടുക്ക. 2.
a drug, commonly Cacoli. കാകൊളി.

കായസ്ഥൻ, ന്റെ. s. A cast, a tribe, or a man of that
tribe; a Cáyesťh, or writer cast. മെനവൻ.

കായാമ്പൂവ, ിന്റെ. s. The beautiful flowers of the fol-
lowing tree.

കായാ, വിന്റെ. s. The name of a shrub, Memecylon
capitallatum and tinctorium. (Lin. Willd.)

കായികം, adj. Bodily. ശരീരസംബന്ധമുള്ളത.

കായികാവൃദ്ധി, യുടെ. s. Interest arising from service
drawn from the body of an animal, (as a cow, &c.) pledg-
ed; or according to some, interest of which the payment
does not affect the (body of the) principal. കുറവുകാ
ണം ഇത്യാദി.

കായിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To bear fruit, said of
trees, &c. 2. to grow callous, as thick skin.

കായിലും, കായിൽ. A particle affixed to words and
means, than, rather.

കായുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be hot, or heated,
to be boiling hot, to be red-hot. 2 to be feverish, to
have fever. 3. to grow dry, to lose moisture. 4. to shine,
as the sun. 5. to labour, to endure fatigue. 6. to die.

കായ്കനി, യുടെ. s. Fruit, green or ripe fruit.

കായ്കറി, യുടെ. s. Vegetables.

കായ്പ, ിന്റെ. s. 1. Bearing fruit. 2. an inferior sort of
iron.

കായ്വ, ിന്റെ. s. 1. Heat. 2. fever. 3. dryness, dry wea-
ther, draught.

[ 194 ]
കാര, യുടെ. s. 1. A prison, or jail. 2. the name of a
thorny shrub, Alangium decapitatum. 3. any sharp erup-
tion on the skin.

കാരകൻ, ന്റെ. s. An agent, a doer, an author. ചെ
യ്യുന്നവൻ, ചെയ്യിക്കുന്നവൻ.

കാരകം, ത്തിന്റെ. s. Action, especially in grammar;
that part of grammar comprising all nouns which imply
the agent, object, instrument, &c. or any thing except
the simple and radical idea; it also includes the appli-
cation of the cases.

കാരകിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Cedar. 2. a black kind of
aloe wood, or agallochum. 3. an earthen vessel.

കാരകൊട്ട, ിന്റെ. s. A boy's play, something like the
cricket play.

കാരണകൎത്താവ, ിന്റെ. s. The efficient cause.

കാരണഗുരു, വിന്റെ. s. A pastor or priest truly seek-
ing the good of this flock. പ്രധാന ഗുരു.

കാരണൻ, ന്റെ. s. 1. An agent, actor. 2. an author.

കാരണഭൂതൻ, ന്റെ. s. 1. An agent, actor. 2. an
author.

കാരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cause as opposed to effect.
2. agency, action. 3. motive, principle, purpose, reason.
4. an instrument or means. adv. കാരണത്താൽ. By
reason of, on account of. കാരണമായിരിക്കുന്നു, കാ
രണമാകുന്നു. To be the author or cause of any thing.

കാരണവൻ, ന്റെ. s. 1. A father. 2. a forefather, an
ancestor. 3. a maternal uncle. 4. an elder brother. 5. a
lord, a master.

കാരണവസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. The state or condi-
tion of a father, &c. in all the meanings of the last
word.

കാരണസാക്ഷി, യുടെ. s. Demonstration from an axi-
om, the original cause : demonstratio a priori. ആദ്യ
സാക്ഷി.

കാരണ, യുടെ. s. 1. Pain, agony. അതിവെദന. 2.
casting into hell. 3. an astronomical period.

കാരണികൻ, ന്റെ. s. One who investigates acutely.
ഗുണദൊഷജ്ഞൻ.

കാരണൊപാധി, യുടെ. s. The efficient cause. കാര
ണ കൎത്താവ

കാരണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of duck. താമര
ക്കൊഴി. 2. a bird, &c. in a cage. കൂട്ടിലിട്ടത.

കാരണ്ഡവം, ത്തിന്റെ. s. A water-crow. നിൎക്കാക്ക.
See the preceding.

കാരൻ, ന്റെ ; fem. കാരി, യുടെ. s. In composition
with other words; The agent, a maker, a doer. This

word is never used separately in Malayalim but always
joined to another noun to form an appellative. കുംഭകാ
രൻ. A potter, a maker of earthen vessels. തൊട്ടക്കാ
രൻ. A gardener. കച്ചവടക്കാരൻ. A trader, &c.
The termination of the plural of such words is കാർ.

കാരന്നം, ത്തിന്റെ. s. A black swan.

കാരന്ധമീ, യുടെ. s. A brazier, a worker in mixed or
white metal. കന്നാൻ.

കാരമുള്ള, ിന്റെ. s. A thorn, a thistle.

കാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Caustic. 2. salt. 3. alkali, im-
pure potass, or soda. 4. borax, borate of soda. 5. pun-
gency. 6. an affix, a word joined to a letter, as അ, ക,
അകാരം, കകാരം, &c. adj. Sharp, pungent, corossive,
keen, biting.

കാരംഭാ, യുടെ. s. A plant bearing a fragrant seed,
commonly Priyangu. ഞാഴൽ മരം.

കാരൽ, ലിന്റെ. s. Gnawing, eating by degrees.

കാരവല്ലി, യുടെ. s. See കാരവെല്ലം.

കാരവീ, യുടെ. s. 1. The smooth leaved heart pea, Cardi-
ospermum Halicacabum. 2. a kind of anise, Anethum
sowa. ചതകുപ്പ. 3. a kind of fennel, black cumin, Nigella
Indica. കരിംജീരകം. 4. another plant, Celosia cristala.
5. the assfœtida plant or its leaf, Hinguperni, പെരുങ്കാ
യ മരം.

കാരവെല്ലം, ത്തിന്റെ. s. A kind of gourd, Momor-
dica charantia. പാവൽ.

കാരവെശ്മം, ത്തിന്റെ. s. A prison, a jail. കാരാഗൃ
ഹം.

കാരാഗാരം, ത്തിന്റെ. s. A gaol, a place of confine-
ment.

കാരാഗുപ്തൻ, ന്റെ. s. A captive, one who is impri-
soned, or confined, a prisoner. കാരാഗൃഹത്തിൽ കിട
ക്കുന്നവൻ.

കാരാഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A prison, a gaol, jail, a place
of confinement.

കാരാമ, യുടെ. s. A black, or land tortoise.

കാരാമ്പശു, വിന്റെ. s. A black cow.

കാരായ്മ, യുടെ. s. 1. Freehold or private property. 2.
a privileged service.

കാരായ്മക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who possesses freehold
or private property.

കാരായ്മതെട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Private property obtained
by purchase.

കാരാളൻ, ന്റെ. s. See കാരായ്മക്കാരൻ.

കാരി, യുടെ. s. 1. Action, act, agency. 2. an artist an
artificer. 3. a fish. 4. a woodpecker. 5. the colour black.

[ 195 ]
(In composition with other words, ) The agent, a maker,
a doer; as, കുംഭകാരി, a potter, a maker of earthen
vessels.

കാരിക, യുടെ. s. 1. Agency, action. 2. an actress. 3.
an explanatory verse. വിവരണഗ്രന്ഥം. 4. an art,
or profession. സൂത്രവെല. 5. sharp pain, അതിവെ
ദന.

കാരിരിമ്പ, ിന്റെ. s. Steel.

കാരിയം, ത്തിന്റെ. s. See കാൎയ്യം.

കാരിൽ, ലിന്റെ. s. A tree. Vitex leucoxylon.

കാരീയം, ത്തിന്റെ. s. Lead, black lead.

കാരു, വിന്റെ. s. 1. An artist, an artificer, an agent,
a maker, a doer, ചിത്രവെലക്കാരൻ. 2. a washerman.
വെളുത്തെടൻ.

കാരുജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A piece of mechanism, any
product of manufacture. നിൎമ്മിക്കപ്പെട്ട വസ്തു. 2. a
hillock. കുന്ന. 3. froth, foam. നുര.

കാരുണികൻ, ന്റെ. s. A compassionate or merciful
man. കാരുണ്യമുള്ളവൻ.

കാരുണികം, &c. adj. Compassionate, tender, kind.

കാരുണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Compassion, tenderness,
lovingkindness, pity, mercy. 2. grace, bounty.

കാരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. a. To gnaw, to bite, as rats,
to eat by degrees.

കാരുപ്പ, ിന്റെ. s. Black or country salt.

കാരുമ്മത്ത, ിന്റെ. s. The purple thorn apple, Pur-
pura or fastuosa Datura. (Willd.)

കാരെലി, യുടെ. s. A black rat.

കാരെള്ള, ിന്റെ. s. Indian rape seed, the wild or large
kind, Sesamum Indicum.

കാരൊട, ട്ടിന്റെ. s. Metal, a mixture of copper and
lead.

കാരൊത്തമം, ത്തിന്റെ. s. Yeast, barm, froth. കള്ളി
ന്റെ തെളി.

കാരൊത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Barm, yeast. കള്ളിന്റെ
തെളി.

കാരൊല, യുടെ. s. A common olla leaf.

കാരൊൽ, ലിന്റെ. s. An earthen pot.

കാർ. 1. The plural termination of nouns. 2. black.

കാൎകുഴൽ, ലിന്റെ. s. Black hair.

കാൎകൂന്തൽ, ലിന്റെ. s. See the preceding.

കാൎകൊലരി, യുടെ. s. A medicinal plant, Conyza, or
Serraluta anthelmintica.

കാൎക്കരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To hawk, to force up
phlegm from the throat.

കാൎക്കശ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Harshness, unkindness. 2.

cruelty. 3. hardness. 4, unmercifulness. 5. violence. 6.
stinginess, parcimony. കഠിനം.

കാൎക്കൊടകൻ, ന്റെ. s. 1. One of the eight Nagas
of serpents. അഷ്ടനാഗങ്ങളിൽ ഒന്ന. 2. an extremely
wicked man.

കാൎത്തവീയ്യൻ, ന്റെ. s. The name of a king said to
have a thousand arms; also called, Arjuna, a cele-
brated hero, distinct from the Pandu prince : he is one of
the Jaina emperors of the world.

കാൎത്തസ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Gold. പൊന്ന.

കാൎത്താന്തികൻ, ന്റെ. s. An astrologer. ജ്യൊതിഷ
ക്കാരൻ.

കാൎത്തിക, യുടെ. s. The third constellation of the Hin-
dus. Pleiades.

കാൎത്തികം, ത്തിന്റെ. s. The month Cartica, (October-
November, when the moon is full near the Pleiades. കാൎത്തികമ്മാസം.

കാൎത്തികികം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കാൎത്തികെയൻ, ന്റെ. s. Carticeya the deity of war
and son of SIVA, having, according to this legend, been
fostered and brought up by the personified Pleiades or
nymphs so called. സുബ്രഹ്മണ്യൻ.

കാൎത്തൊട്ടി, യുടെ. s. A medicinal creeping plant.

കാൎത്ത്യായിനി, യുടെ. s. A name of CALI. ദുൎഗ്ഗ.

കാൎത്സ്യം . adv. Wholly. മുഴുവനും.

കാൎപ്പടൻ, ന്റെ. s. A petitioner, a suitor, one who
begs for employment. സങ്കടക്കാരൻ.

കാരുണ്യം , ത്തിന്റെ. s. 1. Poverty, indigence. ദരിദ്ര
ത. 2. avarice, parcimony. ലുബ. 3. envy, അസൂയ.

കാൎപ്പാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cotton. നൂൽപരിത്തി.
2. cotton cloth, &c. തുണി.

കാൎപ്പാസാസ്ഥി, യുടെ . s. The seed of the cotton plant.
പരിത്തി വിത്ത.

കാൎപ്പാസീ, യുടെ. s. The cotton tree. പരിത്തി.

കാൎമെഘം, ത്തിന്റെ. s. A black cloud.

കാൎമ്മണം, ത്തിന്റെ. s. Magic, performing any thing
by means of magical instruments, വശീകരണം. adj.
Finishing a work, doing it well or completely.

കാൎമ്മൻ, ന്റെ. s. One who is laborious, industrious,
occupied. വ്യാപാരശീലൻ.

കാൎമ്മം, &c. adj. Laborious, industrious, occupied. വ്യാ
പാരമുള്ള.

കാൎമ്മുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bow. വില്ല. 2. a cloud.
മെഘം. 3. a bamboo. മുള.

കാൎമ്മുകിൽ, ലിന്റെ. s. A black cloud.

കാൎമ്മുകീ, യുടെ. s. One who finishes a work; doing it

[ 196 ]
well or completely. പ്രവൃത്തി തികെക്കുന്നവൻ.

കാൎയ്യകൎത്താ, വിന്റെ. s. One who transacts business;
an agent. കാൎയ്യസ്ഥൻ.

കാൎയ്യകുശലം, &c. adj. Finishing a worlk, doing it well
or completely. പ്രവൃത്തിക്ക സാമൎത്ഥ്യമുള്ള.

കാൎയ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. An agent, an officer, a manager.

കാൎയ്യക്കുറവ, ിന്റെ. s. 1. A fault. 2. a disgrace, dis-
honour.

കാൎയ്യതാഴ്ച, യുടെ. s. Affairs which grow worse and
worse, loss of property.

കാൎയ്യപുടൻ, ന്റെ. s. 1. An impudent or shameless
fellow. നാണമില്ലാത്തവൻ. 2. an idler, one who
follows unprofitable pursuits. മടിയൻ. 3. A madman, a
crazy man. ഭ്രാന്തൻ.

കാൎയ്യബൊധം, ത്തിന്റെ. s. Judgment, discernment
or knowledge of the fact, or of affairs generally.

കാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Affair, business, work, 2. cause,
motive, object. 3. effect, as opposed to cause, result, event.
4. fact.

കാൎയ്യലാഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. Advantage, profit. 2. ad-
vancement.

കാൎയ്യവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. The administration of
an office.

കാൎയ്യവീഴ്ച, യുടെ. s. 1. Failure of performing any duty.
2. negligence, neglect of duty.

കാൎയ്യസാദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

കാൎയ്യസിദ്ധി, യുടെ . s. Success in any thing.

കാൎയ്യസ്ഥൻ, ന്റെ. s. 1. An agent, an officer, a ma-
nager. 2. a lawyer, an attorney, a pleader, an actor, an
advocate.

കാൎയ്യാകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. What is, and what is not,
the case or matter.

കാൎയ്യാവ, ിന്റെ. s. 1. Prop, support, butt. 2. a couple
of bamboos or poles tied together at one end and used
for the purpose of raising up timber, &c.

കാൎവണ്ട, ിന്റെ. s. A black beetle.

കാൎവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A title of CRISHNA, also of
VISHINU.

കാൎവെണി, യുടെ. s. Black hair.

കാൎശ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. The Sál tree, Shorea robusta.
മുളപൂമരുത. 2. leanness. മെലിച്ചിൽ.

കാൎഷാപണം, ത്തിന്റെ. s. A weight or measure of
silver, equal to 16 Panams of cowries. കഴഞ്ച.

കാൎഷികൻ, ന്റെ. s. A husbandman. കൃഷിക്കാരൻ.

കാൎഷികം, ത്തിന്റെ. s. See കാൎഷാപണം.

കാൎഷ്മൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. A tree. പെരുങ്കുമിൾ.

കാലകൎഷ്മം, ത്തിന്റെ. s. A mark, a freckle. അടയാ
ളം, മറുവ.

കാലകാലൻ, ന്റെ. s. A title of SIVA, ശിവൻ.

കാലകൃത്ത, ിന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

കാലകെക്ഷു, വിന്റെ. s. A good kind of wild sugar-
cane. നല്ല കാട്ടുകരിമ്പ.

കാലക്കെട, ിന്റെ. s. 1. Unseasonableness. 2. misfor-
tune, disaster.

കാലക്രമം, ത്തിന്റെ. s. Course of time.

കാലക്രമെണ. adv. By degrees, in course of time.

കാലക്രിയാമാനം, ത്തിന്റെ. s. Beating time in mu-
sic accompanied with singing and dancing. താളം.

കാലഗതി, യുടെ. s. The course of time, the succession
of seasons.

കാലഗ്രന്ഥി, യുടെ. s. A year. സംവത്സരം.

കാലചക്രം, ത്തിന്റെ. s. The circle of time, the
Ecliptic. ആദിത്യാദി ഗ്രഹഗതി.

കാലജ്ഞൻ, ന്റെ. s. An astrologer, a fortune teller,
because acquainted with time. ജ്യൊതിഷക്കാരൻ.

കാലടി, യുടെ. s. 1. A footstep. 2. the sole of the foot.

കാലതാമസം, ത്തിന്റെ. s. Delay, procrastination.

കാലത്ത. adv. In the morning, early, in the next year,
at that time.

കാലദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The staff of Andaca. അ
ന്തകദന്ധം.

കാലദാനം, ത്തിന്റെ. s. An offering or gift made to
ward of death.

കാലദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Misfortune, calamity.

കാലൎധമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Death, dying. മരണം.

കാലനിയമം, ത്തിന്റെ. s. Season, opportunity. സമ
യം.

കാലൻ, ന്റെ. s. A name of Yama, regent of death.
അന്തകൻ.

കാലൻകൊഴി, യുടെ. s. A long legged fowl.

കാലപാശം, ത്തിന്റെ. s. The string or noose of Ya
ma, a fatal tie : the band of death, അന്തകപാശം.

കാലപ്പഴക്കം, ത്തിന്റെ. s. Lapse of time, antiquity.

കാലഭെദം, ത്തിന്റെ. s. Change of seasons, change
of weather.

കാലമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be time, to be ready.

കാലമൃത്യു, വിന്റെ. s. Timely death. വൃദ്ധമരണം.

കാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Time. 2. season, occasion, con-
juncture. 3. tense. 4. death. 5. a black colour. 6. a year.
വൎഷ കാലം ; The rainy season. വെനൽ കാലം;
the hot season. ത്രികാലം. The three divisions of time,
viz. ഭൂതകാലം ; The past tense. വൎത്തമാനകാലം ;

[ 197 ]
The present tense. ഭവിഷ്യകാലം ; The future tense.
ത്രികാലം. The three parts or divisions of the day, viz.
ഉഷസ്സ, Morning; ഉച്ച, Noon ; and സന്ധ്യ, Even-
ing. The three musical measures, viz. വിളംബിതം,
Slow ; ദൃതം, quick; മദ്ധ്യം, a medium between the
two last. കാലംകഴിക്കുന്നു. To pass or spend time.
കാലം കൂടുന്നു. To be finished, to be ended. കാലം കൂ
ട്ടുന്നു. To end, to finish. കാലം ചെയ്യുന്നു. To die.

കാലംകണ്ടവൻ, ന്റെ, s. 1. An experienced man. 2.
one advanced in years.

കാലയുക്തി, യുടെ. s. The 52nd year of the Hindu
Cycle of 60. അറുവത വൎഷത്തിൽ അമ്പത്തരണ്ടാ
മത.

കാലവൎഷം, ത്തിന്റെ. s. The monsoon or rainy season
from May to September. തുലാവൎഷം. The October
monsoon.

കാലവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. An arbitration among
BRAHMANS when any one is accused of adultery. കാല
വിചാരം കഴിക്കുന്നു. To arbitrate.

കാലവിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. An unseasonable time.

കാലവിളംബം, ത്തിന്റെ. s. Delay. താമസം.

കാലവെല, യുടെ. s. Seasonable work. കാലവെല
ചെയ്യുന്നു. To labor at the proper season.

കാലവൈഭവം, ത്തിന്റെ. s. A remarkable season
or time.

കാലശെയം, ത്തിന്റെ. s. Butter-milk. മൊര.

കാലസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. One of the 21 hells of the
Hindus. കൊടിയ നരകം.

കാലസ്വരൂപൻ, ന്റെ. s. The Deity. ദൈവം.

കാലക്ഷെപം, ത്തിന്റെ. s. Passing or spending time.
കാലക്ഷെപം ചെയ്യുന്നു. To pass time.

കാലാകാലങ്ങൾ, ളുടെ. s. plu. 1. Due season. 2. in
season and out of season.

കാലാഗ്നി, യുടെ . s. 1. An intensely hot fire, the fire
by which the world will be finally consumed. സംഹാ
രാഗ്നി. 2. a division of the Upanishat. ഉപനിഷത്ത.

കാലാനുസാരി, യുടെ. s. 1. Benzoint or Benjamin. സാ
മ്പ്രാണി. 2. a yellow fragrant wood from which a per-
fume is prepared. കാലെയം.

കാലാന്തം, ത്തിന്റെ. s. The end of time.

കാലാന്തകൻ, ന്റെ. s. A title of SIVA, the destroyer
of Yama. ശിവൻ.

കാലാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. Lapse of a long period of
time.

കാലായ, യുടെ. s. Land that has loven reaped, the
same cultivated a second time the same year.

കാലായം, ത്തിന്റെ. s. 1. A long leg. 2. swiftness of
foot.

കാലാഹി, യുടെ. s, Death. മരണം.

കാലാൾ, ളിന്റെ. s. A foot-man, foot-soldier, infantry.

കാലാൾപട, യുടെ. s. An army of infantry alone.

കാലാഴി, യുടെ. s. A ring or ornament for the feet or
toes.

കാലി, യുടെ. s. 1. A cow. 2. a herd of cattle. 3. a female
buffaloe. 4. a herd of buffaloes. 5. the goddess Bagawati.
കാളി.

കാലികം, ത്തിന്റെ. s. 1. A dark kind of sandal. 2.
a yellow fragrant wood. മരമഞ്ഞൾ.

കാലിംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. An elephant of the Calinga
country. 2. the fruit of a plant, Echites antidysenterica.
കുടകപ്പാലക്കായ.

കാലിണ, യുടെ. s. Both legs.

കാലീയകം, ത്തിന്റെ. s. A yellow fragrant wood, per-
haps a species of sandal wood. മരമഞ്ഞൾ.

കാലുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. n. 1. To ooze or run through.
2. to vomit.

കാലുഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Turbidness, muddiness. ക
ലക്കം. 2. anger, rage. ക്രൊധം.

കാലെ. adv. 1. Time, in time. സമയത്ത. 2. in the
morning, early.

കാലെയകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A yellow fragrant wood.
2. a sort of Curcuma, Curcuma Zauthorhiza. (Rox.) also
കാലീയകം, മരമഞ്ഞൾ.

കാലെയം, ത്തിന്റെ. s. A yellow fragrant wood. മര
മഞ്ഞൾ. ചൊവ്വള്ളികൊടി.

കാലൊചിതം, adj. Fit or proper time. സമയത്തിന
തക്ക.

കാലൊശ, യുടെ. s. The sound of feet in walking.

കാല്യകം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal root of a sweet
smell, Kœmpferia Galanga. കച്ചൊലം.

കാല്യം, ത്തിന്റെ. s Dawn, day break. ഉഷസ്സ.

കാൽ, ലിന്റെ. s. 1. A leg. 2. a foot. 3. a claw or ta-
lon. 4. a quarter or fourth part. മുഴങ്കാൽ. The knee.
കുതികാൽ. The heel. ഉള്ളങ്കാൽ. The sole or under
part of the foot. മുങ്കാൽ. The fore-part of the foot. ക
ണങ്കാൽ. The shin bone. പുറങ്കാൽ. The hind part
of the leg. 5. the foot of a table, chair, bench, &c. 6. a pil-
lar, a column. 7. the spoke of a wheel. 8. a shoot, a sprout.
9. a water channel. 10. a support or prop, a pole for
supporting Pandals, &c. 11. a ray of light, light. 12. a
olla leaf. 13. countenance. 14. a descending branch of a
tree. 15. a line of chunam put on the tiling of a roof.

[ 198 ]
16. aid, assistance. 17. the moving of a chessman. 18.
the root of the hair on the skin. 19. the roots of trees.
20. a support or prop for plants, sugar cane, &c. 21. the
mouth piece of a crucible. 22. an upright string of rope
work for hanging vessels in. 23. a string attached to a
fishing net. 24. a weaver's warp. 25. the side post of a
door. 26. the tail of a rocket. 27. the cornice of a paddy
or large chest. കാൽകഴുകുന്നു. To wash the feet, i. e.
to ease the body.

കാല്ക്കുപ്പായം, ത്തിന്റെ. s. Trowsers, breeches.

കാല്ക്കെട്ട, ിന്റെ. s. A disease among cattle.

കാല്ക്കൊളാമ്പി, യുടെ. s. A spitting pot.

കാല്ച, യുടെ. s. 1. Oosing out. 2. vomiting.

കാല്ചങ്ങല, യുടെ. s. Chains for the legs or feet.

കാല്ചട്ട, യുടെ. s. Breeches, trowsers.

കാല്ചിലമ്പ, ിന്റെ. s. Tinkling trinkets worn on the
legs.

കാല്ചുവട, ിന്റെ. s. A footstep, a foot-mark.

കാല്തള, യുടെ. s. A ring or ornament for the feet.

കാല്തളിർ, രിന്റെ. s. The foot.

കാല്താർ, രിന്റെ. s. The foot.

കാല്നഖം, ത്തിന്റെ. s. A toe-nail.

കാല്നട, യുടെ. s. Going on foot. കാൽനടയായി. On
foot.

കാല്പടം, ത്തിന്റെ. s. The forepart of the sole or bottom
of the foot.

കാല്പരുമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. The use of the legs.
2. the noise of walking.

കാല്പറ്റ, ിന്റെ. s. The depth reached by the feet.

കാല്പിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To press the feet
softly; to catch or seize by the feet. 2. to prostrate at
another's feet.

കാല്പൂഴി, or കാല്പൊടി, യുടെ. s. The dust of the feet.

കാല്പ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. The use of the legs, any
thing done by the feet, as in dancing, &c.

കാല്മടക്ക, ിന്റെ. s. The hollow or under part of the
knee.

കാല്മെസ, ിന്റെ. s. Stockings.

കാല്വണ്ണ, യുടെ. s. The calf of the leg.

കാല്വിരൽ, ലിന്റെ. s. A toe.

കാല്വിലങ്ങ, ിന്റെ. s. Fetters for the legs.

കാവ, ിന്റെ. s. 1. A grove of trees. 2. a grove or
small pagoda of the goddess Bhadracáli. 3. a hilt. 4. a
piece of wood with ropes suspended at each end; see
കാവടി. 5. a measure. 6. a young girl among the BRAH-
MANS, &c. eight years of age.

കാവചികം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of men in ar-
mour. കവചം ധരിച്ച കൂട്ടം.

കാവടി, യുടെ. s. A piece of wood with ropes suspend-
ed from each end, placed upon the shoulder for cárrying
a burden, like that used by milk-maids in England. കാ
വുതടി. The pole or wood alone. കാവിച്ചുമക്കുന്നു.
To carry burdens on the shoulders by a cáwadi.

കാവടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A person who carries the a-
bove.

കാവടിപ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A medicinal grass, Andropogon.

കാവണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. See കാവടി.

കാവതി, യുടെ. s. 1. A barber's tribe. 2. a class of
Sudras. മാരാൻ.

കാവതികാക്ക, യുടെ. s. A raven.

കാവത്ത, ിന്റെ. s. Yams.

കാവലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To appoint a guard,
sentry, &c. കാവലിൽ ആക്കുന്നു. To put into con-
finement, to put into custody, to deliver into custody.

കാവലാളി, യുടെ. s. A watchman, a guard, a sentinel, &c.

കാവൽ, ലിന്റെ. s. 1. A guard. 2. custody. 3. impri-
sonment. 4. preservation, protection.

കാവല്ക്കാരൻ, ന്റെ. s. A sentry, sentinel, a watch-
man, a guard.

കാവല്പുര, യുടെ. s. A guard or watch house.

കാവല്ഫലം, ത്തിന്റെ. s. The share of grain given to
a watchman from the threshing floor or the field.

കാവല്വിളി, യുടെ. s. The cry of a watchman, or guard.

കാവൽസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A guard station, a guard
house, a prison.

കാവളം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Sterculia Balanghas.

കാവളംകാളി, യുടെ. s. A bird, the maina.

കാവി, യുടെ. s. Red ochre.

കാവിക്കല്ല, ിന്റെ. s. Ochre, reddle.

കാവിമണ്ണ, ിന്റെ. s. Red ochre, or red earth, bole
armenic, Bolus.

കാവിവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A mendicant's cloth.

കാവുന്നു, വി, വാൻ. s. 1. To carry burdens on the
shoulders by cáwadi. 2. to carry burdens suspended on
a pole or bamboo between two or more persons.

കാവെരം, ത്തിന്റെ. s. Saffron, Crocus sativus. കുങ്കു
മപ്പൂ.

കാവെരീ, യുടെ. s. The Caveri, one of the principal
rivers in the Southern part of the Indian Peninsula.
It takes its rise from the Western ghauts, and runs
through the Mysore country, passing the capital Seringa-
patam; thence it flows to the districts of Coimbatore,

[ 199 ]
Trichinopoly and Tanjore. Near Trichinopoly it is di-
vided into two branches, one of which retains the name
Cáveri, and spreads its waters by innumerable channels,
all over the district of Tanjore, where it is nearly ab-
sorbed, before reaching the sea. The other branch takes
the name of the Coleroon, and runs into the sea near
Devicotta.

കാവ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A name of the planet Venus, re-
presented by the Hindus as a male, and considered the
preceptor of the demons. ശുക്രൻ. 2. a heathen.

കാവ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A poetical composition. 2. poetry.

കാശ, ിന്റെ. s. A cash, the smallest copper coin. ചെ
മ്പുകാശ. 2. a silver coin. വെള്ളിക്കാശ. 3. a gold
coin. തങ്കക്കാശ.

കാശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A species of long grass, Sac-
charum spontaneum. ആറ്റുദൎഭ. 2. cough, catarrh. ചുമ.

കാശി, യുടെ. s. Casi, the modern Benares, a celebrated
place of pilgrimage.

കാശിത്തുമ്പ, യുടെ. s. A balsam.

കാശിരെട്ട, ിന്റെ. s. A strong kind of striped cloth,
canvass.

കാശുതാലി, യുടെ. s. A necklace of gold pieces made
in the shape of gold coin, and worn by Brahmanee women.

കാശുമാല, യുടെ. s. A necklace formed of a string of
gold coins.

കാശ്മരീ, യുടെ. s. A plant, see the following.

കാശ്മൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. A plant, commonly, Gambhari,
Gmelina arborea. പെരിങ്കുമിഴ.

കാശ്മീരജന്മം, ത്തിന്റെ. s. Saffron, Crocus sativus.
(Lin.)

കാശ്മീരജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Saffron. കുങ്കുമപ്പൂ. 2. a
costus.

കാശ്മീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant with a tuberous root
termed, Costus speciosus. പുഷ്കരമൂലം. 2. the country
of Cashmire. ഒരു രാജ്യം.

കാശ്യപൻ, ന്റെ. s. The name of a saint, also called
CAMADU.

കാശ്യപി, യുടെ. s. 1. A name of Aruna, the charioteer
of the sun. അരുണൻ. 2. a name of GARUDA, the
bird of VISHNU. ഗരുഡൻ.

കാശ്യപീ, യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

കാശ്യപെയൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

കാഷായം, adj. Of a reddish colour, red.

കാഷായവസന, യുടെ. s. A widow. വിധവ.

കാഷായവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A cloth dyed with
red ochre.

കാഷ്ഠകം, ത്തിന്റെ. s. Aloe wood, or Agallochum.

കാഷ്ഠകുദ്ദാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of wooden sho-
vel or scraper, used for baling water out of a boat, or
for scraping and cleansing its bottom, &c. 2. a stake to
which a boat is tied. തൊണി കെട്ടുന്ന കുറ്റി.

കാഷ്ഠതൾ, ട്ടിന്റെ. s. A carpenter. ആശാരി.

കാഷ്ഠതക്ഷകൻ, ന്റെ. s. A carpenter. ആശാരി.

കാഷ്ഠമല്ലം, ത്തിന്റെ. s. A bier, a plank, &c. on which
dead bodies are carried. ശവ കട്ടിൽ.

കാഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wood, firewood. 2. dung, fœ-
ces, human excrement.

കാഷ്ഠലൊഹീ, യുടെ. s. A club, a short cudgel especial-
ly if armed with iron. വളഞ്ഞ വടി.

കാഷ്ഠാ, യുടെ. s. 1. A quarter, or region of the world,
space, tract. ദിക്ക. 2. place, site. സ്ഥലം. 3. a measure
of time, the 30th part of a Cala, or 18 twinklings of the
eye. പതിനെട്ട ഇമച്ചുഴി കൂടിയ കാലം. 4. excellence,
superiority. ശ്രെഷ്ഠത. 5. happiness ഭാഗ്യം.

കാഷ്ഠാംബുവാഹിനീ, യുടെ. s. A wooden bucket, or
baling vessel. മരവി.

കാഷ്ഠിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To deposit dung, to
ease one's self, to go to stool.

കാഷ്ഠീല, യുടെ. s. A plantain. വാഴ.

കാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cough, catarrh. ചുമ. 2.
asthma.

കാസമൎദ്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Cassia esculenta.
പൊന്നാരവീരൻ. 2. an acid preparation, a mixture
of tamarinds and mustard.

കാസരം, ത്തിന്റെ. s. A buffalo. പൊത്ത.

കാസശ്വാസം, ത്തിന്റെ. s. Asthma. ചുമ.

കാസാരം, ത്തിന്റെ. s. A pond, a pool. പൊയ്ക.

കാസീ, യുടെ. s. A person afflicted with asthma. ചുമ
യുള്ളവൻ.

കാസീസം, ത്തിന്റെ. s. Green vitriol, green sulphate
of iron. മയിൽ തുത്ഥം.

കാസൂ, വിന്റെ. s. 1. Indistinct speech. കൊഞ്ഞ വാ
ക്ക. 2. a sort of spear or lance. വെലായുധം.

കാഹളം, ത്തിന്റെ. s. A large musical instrument, a
trumpet. കാഹളമൂതുന്നു. To blow or sound a trumpet.

കാള, യുടെ. s. A bull, an ox, a bullock.

കാളകണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A gallinule.

കാളകണ്ഠൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Siva. ശിവൻ. 2.
a sparrow. കുരികിൽ. 3. a peacock. മയിൽ. 4. a wagtail.
വാലാട്ടി പക്ഷി.

കാളകം, ത്തിന്റെ. s. A freckle, a mark. കറുത്ത മറു.

കാളകൎണ്ണിക, യുടെ. s. Misfortune, misery. നിൎഭാഗ്യം.

[ 200 ]
കാളകളി, യുടെ. s. Idling about, doing nothing.

കാളകളികാരൻ, ന്റെ. s. An idler, one who spends
his time doing nothing.

കാളകൂടം, ത്തിന്റെ. s. A kind of poison. വിഷം.

കാളക്കിടാവ, ിന്റെ. s. A bull calf.

കാർഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The liver. കരൾ.

കാളൻ, ന്റെ. s. A kind of curry. adj. Black.

കാളപൃഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. 1. The bow of CARNA. കൎണ്ണ
ന്റെ വില്ല. 2. a bow in general.

കാളഭുജംഗം, ത്തിന്റെ. s. The name of a very poiso-
nous serpent. കറുത്ത സൎപ്പം.

കാളമെഷിക, യുടെ. s. 1. Bengal madder, Rubia man-
jith. മഞ്ചട്ടി. 2. black Teori. കരിന്തുവര, നാല്ക്കൊ
ല്പകൊന്ന.

കാളമെഷീ, യുടെ. s. A medicinal plant, Conyza, or
Serraluta anthelmintica. കാട്ടുജീരകം, കാൎപൊകിൽ.

കാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. The colour black. കറുപ്പ. 2. a
trumpet. കാഹളം. 3. a large fishing hook used to catch
alligators, &c.

കാളരാത്രി, യുടെ. s. 1. Thick darkness. കൂരിരുട്ട. 2. the
third fang of the four venomous teeth of a Cobra-capell.
പാമ്പിന്റെ മൂന്നാമത്തെ വിഷപ്പല്ല.

കാളൽ, ലിന്റെ. s. 1. Heat, flame. 2. burning.

കാളവാ, യുടെ. s. A stove, a fire place.

കാളസൎപ്പം, ത്തിന്റെ. s. See കാളഭുജംഗം.

കാളസ്കന്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of Ebony, Dios-
peros melanoxylon. (Rox.) പനച്ചി . 2. the Tamála, a
tree bearing black flowers. പച്ചിലവൃക്ഷം.

കാളസ്ഥാലി, യുടെ. s. A tree. പൂപ്പാതിരിമരം.

കാളഹസ്തി, യുടെ s. Calatri, a mountain and town in
the Carnatic.

കാളാ, യുടെ. J. Black cumin seed. കരിംജീരകം. 2.
a species of Teori. നാല്ക്കൊല്പകൊന്ന.

കാളാഗുരു, വിന്റെ. s. A black kind of Aloe wood, or
agallochum. കാരകിൽ.

കാളാഞ്ചി, യുടെ. s. 1. A gold or silver tassel of a palan-
keen. 2. the tassel of a necklace. 3. 31. large spittoon.

കാളാനുസാരീ, യുടെ. s. Benzoin or Benjamin. സാ
മ്പ്രാണി.

കാളാനുസാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gum Benjamin, or
Benzoin. സാമ്പ്രാണി. 2. a yellow fragrant wood from
which a perfume is prepared. ചെലെയകം.

കാളാമുണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The stem of a plantain tree.

കാളായസം, ത്തിന്റെ. s . Iron. ഇരിമ്പ.

കാളാരിമെദം, ത്തിന്റെ. s. A species of black oak.
കറുത്ത കരിവെലകം.

കാളി, യുടെ. s. 1. Black (the color); blackness. കറുപ്പ
2. a large plantain tree. വാഴ.

കാളിക, യുടെ. s. 1. A multitude or succession of clouds,
cloudiness. മെഘക്കൂട്ടം. 2. a squirrel. അണ്ണാൻ. 3.
a name of PARWATI. പാൎവതി.

കാളികം, ത്തിന്റെ. s. A black kind of sandal. കാര
കിൽ.

കാളിന്ദീ, യുടെ. s. 1. The name of the river Jamuma or
Jumna. യമുനാ നദി. 2. one of the eight wives of
CRISHNA. കൃഷ്ണന്റെ പ്രധാനഭാൎയ്യമാരിൽ ഒരുത്തി.

കാളിന്ദീഭെദനൻ, ന്റെ. s. A name of BALARAMA.
ബലഭദ്രൻ.

കാളിമ, യുടെ. s. Black ( the color, ) blackness. കറുപ്പ.

കാളിയൻ, ന്റെ. s. A great serpent. കറുത്ത സൎപ്പം.

കാളീ, യുടെ. s. 1. The goddess CALI, DURGA, or PARWATI.
2. the second of the four venomous fangs of the Cobra-
capell. പാമ്പിന്റെ രണ്ടാമത്തെ വിഷപ്പല്ല. 3.
the indigo plant. അമരി.

കാളുന്നു, ളി, വാൻ v. n. 1. To burn, to flame, to be hot.
2. to be consumed.

കാളും, and കാൾ. adv. Than ; the particle of comparison.

കാക്ഷീ, യുടെ. s. A plant, a sort of Trefoil, Cytisus
cajan. തുവര.

കാക്ഷീവം, ത്തിന്റെ. s. The Morunga tree, Morunga
hyperanthera, &c. മുരിങ്ങ.

കാഴ്ച, യുടെ. s. 1. Sight. 2. scene. 3. spectacle. 4. pros-
pect. 5. vision, apparition, appearance. 6. an offering,
a complimentary gift, a present to a superior. 7. know-
ledge, perception. കാഴ്ചകാട്ടുന്നു. To shew one any
thing. കാഴ്ചകാണുന്നു. To see a vision, to perceive.

കാഴ്ചക്കാരൻ, ന്റെ. s. A spectator.

കാഴ്ചപ്പട, യുടെ. s. 1. A review. 2. a sham fight. 3. an
assembly of spectators.

കാഴ്ചവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To present an offering,
gift or present.

കാഴ്ചവെല, യുടെ. s. A show, exhibition.

കാറ, ിന്റെ. s. 1. A cloud. 2. a black rain cloud.

കാറ, യുടെ. s. 1. A collar of gold or silver. 2. mortar.

കാറൽ, ലിന്റെ. s. 1. A tickling sensation in the throat.
2. rancidity. 3. hawking and spitting out. 4. disrelish.
5. a loud cry or noise.

കാറുകൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n.. To gather for rain
as clouds.

കാറുന്നു, റി, വാൻ. v. 1. To have a tickling or itching
sensation in the throat. 2. to have a distaste or disrelish.
3. to grow raincid or stale. 4. to retch, to hawk and spit

[ 201 ]
phlegm. 5. to cry violently, as children. 6. to make a
noise.

കാറുവാൻ, ന്റെ. s. A bird, the maina.

കാറുവാർ, റിന്റെ. s. 1. Domination, mastery. 2. do-
minion, authority. 3, business, occupation, affairs.

കാറെക്കാ, യുടെ. s. An unripe fruit.

കാറ്റ, ിന്റെ. s. 1. The wind, air. 2. wind from behind.
കാറ്റടിക്കുന്നു. The wind blows. കാറ്റുപിടിക്കുന്നു.
1. To smell or inhale the scent of any thing. 2. the wind
to fill (or talke hold of) the sails of a vessel. കാറ്റുവീ
ശുന്നു. The wind blows gently.

കാറ്റത്തിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To expose to the
air, to air a thing. 2. to winnow corn.

കാറ്റാടി, യുടെ. s. 1. A paper kite. 2. a whirligig.

കാറ്റുകൊള്ളുന്നു. v. n. To take an airing, to cool, or
refresh one's self.

കാറ്റുപാങ്ങ, ിന്റെ. s. Placing fair for the wind.

കാറ്റുമറവ,,ിന്റെ. s. A shelter, or screen from the
wind.

കാറ്റുവാ, യുടെ. s. A.current of air.

കാറ്റൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The rushing of the wind.

കാറ്റൊഴിവ, ിന്റെ. s. A current of air.


കി

കി. A syllabic or compound letter.

കികീ, യുടെ. s. A blue jay. ഒരു പക്ഷി.

കികീദിവി, യുടെ. s. A blue jay. ഒരു പക്ഷി.

കിക്കിളി, യുടെ. s. Tickling sensation in certain parts of
the body, titillation, കിക്കിളി കൂടുന്നു. To feel titillation.
കിക്കിളി കൂട്ടുന്നു, കിക്കിളിപ്പെടുത്തുന്നു. To titillate, to
tickle. കിക്കിളികുത്തുന്നു. To tickle, to titillate.

കിങ്കണൻ, ന്റെ. s. One who is regardless of trifles
അല്പദ്രവ്യത്തെ പ്രമാണിക്കാത്തവൻ.

കിങ്കരൻ, ന്റെ. s. A servant, an attendant. ഭൃത്യൻ,
ദാസൻ.

കിങ്കരീ, യുടെ. A maid-servant. ദാസി.

കിങ്കിണി, യുടെ. s. A girdle of small bells, or any tink-
ling ornament. കിങ്ങിണി.

കിങ്ങിണി, യുടെ. s. A wreath of bells tied round the
waist of children or the necks of horses.

കിച്ചടി, യുടെ. s. A kind of curry, eaten raw ; chetney

കിഞ്ച, ind. An inceptive or continuative particle, more-
over, further, again. അത്രയും, ഇത്രയും.

കിഞ്ചന. ind. A little, a very little. അല്പം.

കിഞ്ചനൻ, ന്റെ. s. A poor, mean man. അല്പൻ.

കിഞ്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Begging, asking, supplication.

കിഞ്ചിൽ. ind. 1. Little, a part. 2. something, some-
what. 3. a very little, the smallest possible quantity. എ
ത്രയും അല്പം.

കിഞ്ചുന്നു, ഞ്ചി, വാൻ. v. a. To beg, to ask, to beseech,
to implore.

കിഞ്ചുളകം, ത്തിന്റെ. s. A worm. ഞാഞ്ഞൂൽ.

കിഞ്ജല്ക്കം, ത്തിന്റെ. s. The filament of a lotus, great
numbers of which surround the pericarp. താമരപൂവി
ന്റെ അകത്തെ അല്ലി.

കിട. adj. Equal, like. s. A bank, a mound. ചിറ.

കിടക്ക, യുടെ. s. A bed, a mattress.

കിടക്കപ്പുര, യുടെ. s. A bed-chamber, a bed-room.

കിടക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. 1. To lie, to lie down, to
lie along; to repose, to rest. 2. to dwell. 3. to be.

കിടങ്ങ, ിന്റെ. s. 1. A ditch, a trench, a moat. 2. a
godown, out-house, store-house, granary.

കിടച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Quarrel, dispute, falling out
with one another. 2. disunion, separation. 3. touching,
beating or knocking together.

കിടച്ചുതൊടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To touch one another.

കിടത്തൽ, ലിന്റെ. s. The act of laying a child, &c.
down, putting or laying down.

കിടത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To lay or put down in a
lying posture, to cause to lie down; to put to sleep.

കിടപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Lying (down,) posture. 2. situa-
tion. 3. the state of lying down, resting, repose. 4. any
thing on hand, as corn, &c.

കിടയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To quarrel, to dispute,
to fall out with one another. 2. to touch, press or knock
against or together. 3. to hit or dash against.

കിടാകുന്നു, യി, വാൻ. v. a. 1. To throw a stone. 2.
to drive a nail, to drive a carriage.

കിടാക്കൾ, ളുടെ. s. plu. 1. Children. 2. the young of
animals.

കിടാങ്ങൾ, ളുടെ. s. plu. 1. Children. 2. the young of
animals. 3. we, an honorific term used by artificers in
addressing their superiors.

കിടാത്തൻ, ന്റെ. s. 1. A male child, a boy. 2. I, an
honorific term.

കിടാത്തി, യുടെ. s. 1. A female child, a girl. 2. I,
(fem.) an honorific term.

കിടാരം, ത്തിന്റെ. s. A caldron, a large vessel or pot.

കിടാവ, ിന്റെ. s. 1. A child. 2. a calf. 3. the young of
animals. 4. a title among the Sudras in North Malabar.

കിടി, യുടെ. s. A hog, a pig. പന്നി,

[ 202 ]
കിടിഞ്ഞൻ, ന്റെ. s. A deep basket.

കിടുക, ിന്റെ. s. A screen made of cocoa-nut leaves.

കിടുകിടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. 1. To tremble, to
shake or shiver with fear or cold. 2. to sound as a hol-
low vessel when any thing is put and shaken in it, or as
when vessels are knocked one against another.

കിടുകിടുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Tremour, shaking or shivering
with fear or cold. 2. the sound of vessels when knocked
together.

കിടുകിടെവിറെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To tremble,
to shake or shiver with cold or fear.

കിടുക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tremour. 2. the sound of
empty vessels when they are knocked together.

കിടുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. See കിടുകിടുക്കുന്നു.
2. to carry any thing under the arm.

കിടുങ്ങുന്നു, ങ്ങി വാൻ. v. n. 1. To sound, to make a
noise. 2. to shake, to shiver. 3. to die.

കിടുപിടി, യുടെ. s. A small tabour of an oval form.

കിടുമ്മൻ, ന്റെ. s. A bolt. കിടുമ്മനിടുന്നു, To bolt.

കിടെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To obtain, to be had,
to be found.

കിടെപ്പ, ിന്റെ. s. Procurement, obtaining.

കിടെശ, ിന്റെ. s. A cork.

കിട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dross, scoria. 2. excrement, ex-
cretion, dirt. മലം.

കിട്ടാക്കുറ്റി, യുടെ. s. A debtor unable to pay his debts.

കിട്ടി, യുടെ. s. A kind of hand torture, composed of
two pieces of wood, tied at one end ; one is passed over,
and the other under the hand, and then the two open
ends are squeezed together. കിട്ടിയിടുന്നു. To torture,
as in the preceding.

കിട്ടിക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. See the preceding.

കിട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. n. To have, to obtain, to find, to
come into possession, with the Dative of the person and
Nominative of the thing obtained.

കിണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A scar; തഴമ്പ. 2. a wart, a
mole. മുഴ.

കിണച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Quarrel, dispute. 2. dis-
union, separation. 3. knocking or beating together.

കിണയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To quarrel, to dis-
pute. 2. to knock or beat together.

കിണർ, റ്റിന്റെ. s. A well.

കിണഹീ. s. A medicinal plant, the rough Achyranthes,
Achyranthes aspera. (Lin.) വലിയ കടലാടി.

കിണുകിണെ. adv. With a gentle sound.

കിണുക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Stoutness, thickness. 2. a

gentle sound, as that of a hand bell. 3. clatter.

കിണുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ v. n.. To give a gentle sound,
as a hand bell.

കിണുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n.. To become stout. 2.
to become thick or stiff.

കിണുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To give a gentle
sound, to tinkle, as small bells. 2. to clatter. 3. to speak
through the nose.

കിണുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Stoutness. 2. stiffness, thickness,
as of honey.

കിണ്ടത്തരം, ത്തിന്റെ. s. See കിണ്ടാട്ടം.

കിണ്ടൻ, ന്റെ. s. A sort of striped cotton cloth.

കിണ്ടപ്പൻ, ന്റെ. s. A stout or robust person.

കിണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Disappointment, defeat, dis-
aster. 2, mischief, evil. 3. folly, mistake. കിണ്ടം പി
ണയുന്നു. To be involved in disappointment. കിണ്ടം
പിണെക്കുന്നു. To involve one in misfortune, evil,
disaster.

കിണ്ടം പിണച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. The state of being
involved in folly, mischief, disappointment, &c.

കിണ്ടൽ, ലിന്റെ. s. 1. Stirring, agitating. 2. search-
ing, pumping, sifting a person to find out a secret.

കിണ്ടാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pumping or sifting a person
to find out a secret. 2. deceit. കിണ്ടാടുന്നു. To pump,
to sift a person.

കിണ്ടി, യുടെ. s. 1. An ewer made of metal, a water
pot with a spout attached to it. 2. large swelling of the
testicles.

കിണ്ടുന്നു, ണ്ടി, വാൻ. v. a. To stir any thing in a
vessel.

കിണ്ണൻ, ന്റെ. s. A small metal plate, turned up on
the rim, out of which the natives of India usually eat
their victuals.

കിണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. See കിണ്ണൻ.

കിണ്ണംമുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To proclaim, to cry.

കിണ്ണാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sifting, or pumping a
person to find out any secret.

കിണ്ണാണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To sift a person
to find out any secret.

കിതവൻ, ന്റെ. s. 1. A gamester, a gambler. ചൂത
പൊരുന്നവൻ. 2. a cheat, a cheating, fraudulent
person. ചതിയൻ. 3. a mischievous person. 4. the thorn
apple, Datura metel. ഉമ്മത്തം.

കിതവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, cheating. ചതിവ,
വഞ്ചന. 2. gambling. ചൂതകളി.

കിൽ. A particle added to the end of words, and means,

[ 203 ]
If, or, 2. than. ഒന്നുകിൽ പൊകെണം അല്ലെ
ങ്കിൽ പാൎക്കെണം. You may either go or stay. പൊ
കുകിൽ പാൎക്കുന്നത കൊള്ളാം. It is better to stay
than to go.

കിനാവ, ിന്റെ. s. A dream. കിനാവപറയുന്നു.
To talk in sleep. കിനാവുകാണുന്നു. To dream.

കിന്തമാം. ind. Whether, either of any. എത, ആമൊ,
അല്ലയൊ.

കിന്തരാം. ind. Whether, either of two. എത, ആമൊ,
അല്ലയൊ.

കിന്തു. ind. 1. But. എന്നാൽ. 2. moreover, further.
പിന്നെയും, ഇനിയും, എന്ത.

കിന്ദെവൻ, ന്റെ. s. One who disregards or contemns
God. നിരീശ്വരനായുള്ളവൻ.

കിന്ദെവം, adj. Disregarding or contemning God. നി
രീശ്വരത്വമായുള്ള.

കിന്നരൻ, ന്റെ. s, A demi-god, attached to the ser-
vice of CUBERA, a celestial querister or musician. അ
ശ്വമുഖൻ.

കിന്നരം, ത്തിന്റെ. s. A musical instrument, an organ.

കിന്നരീ, യുടെ. s. A demi-goddess. അശ്വമുഖി.

കിന്നരെശൻ, ന്റെ. s. A name of CUBERA. കുബെ
രൻ.

കിന്നു. ind. 1. A particle of interrogation, what ? എന്ത.
2. of doubt, how, what ? എങ്ങിനെ. 3. of comparison,
thus, as, like. ഇപ്രകാരം, പൊലെ. 4. of conjunction,
again further. പിന്നെയും.

കിമപി. ind. A little. അല്പം.

കിമു. ind. Either, or whether, implying doubt or discri-
mination. എന്ത.

കിമുത. ind. 1. Either, or whether, implying doubt. 2.
doubt or discrimination. 3. much, exceeding. അധികം ;
a particle of magnitude or quantity. വളരെ. 4. an in-
terrogative, how, what? എന്ത, ആമൊ, അല്ലയൊ.

കിം. ind. 1. What, how. എന്ത. 2. either, or ; a parti-
cle of doubt or interrogation. ഇതൊ, അതൊ, ഉണ്ടൊ,
ഇല്ലയൊ. The Sanscrit relative pronoun. Who, what,
which, expressing; 1. doubt. 2. interrogation. 3. dis-
dain. 4. reproach (as if English, who are you, &c. )

കിംപചം, &c. adj. Avaricious, miserly. ലുബ്ധുള്ള.

കിംപചാനൻ, ന്റെ. s. One who is avaricious, a
miser, a niggard. ലുബ്ധൻ.

കിംപചാനം, &c. adj. Avaricious, miserly, niggardly.
ലുബ്ധുള്ള.

കിമ്പാകം, &c. adj. Silly, childish, infantine. ഭൊഷ
ത്തരം. s. A creeping plant. കാക്കത്തൊണ്ടി.

കിമ്പുരുഷൻ, ന്റെ. s. A heavenly musician. അശ്വ
മുഖൻ.

കിംവദന്തീ, യുടെ. s. A rumour or report. ശ്രുതി.

കിംവാ. ind. Or, else, moreover. അല്ലെങ്കിൽ, അത്രയു
മല്ല, എന്ത.

കിംശാരു, വിന്റെ. s. The beard of corn. നെല്ലിന്റെ
ഒക.

കിംശുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tree bearing beautiful red
blossoms, and hence often alluded to by the poets. Butea
frondosa; also, പലാശ.

കിംക്ഷണൻ, ന്റെ. s. One who is regardless of time.
കാലത്തെ വിചാരിക്കാത്തവൻ.

കിയതീ. ind. How far. എത്ര.

കിയൽ. ind. How much. എത്ര.

കിരണമാലീ, യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

കിരണം, ത്തിന്റെ. s. A ray of liglit, a sun or moon
beam. രശ്മി.

കിരാതതിക്തം, ത്തിന്റെ. s. A kind of gentian, Gen-
tiana chirayita. (Rox.) പുത്തരിചുണ്ട.

കിരാതൻ, ന്റെ. s. 1. A savage, one of the barbarous
tribes who inhabit woods and mountains, and live by the
chase. കാട്ടാളൻ. 2. a huntsman.

കിരാതം, ത്തിന്റെ. s. A kind of Gentian, Gentiana
chirayita. (Rox.) പുത്തരിചുണ്ട, നിലവെപ്പ.

കിരാതി, യുടെ. s. 1. A name of the Ganges or its god
dess. 2. the wife of a കിരാതൻ, or a female of that
tribe. കാട്ടാളസ്ത്രീ. 3. a lattice, a battlement.

കിരി, യുടെ. s. A hog. പന്നി.

കിരിയം, ത്തിന്റെ. s. The chief class among the Su-
dras. ശൂദ്രന്മാരിൽ പ്രധാന ജാതി.

കിരിയാത്ത, ിന്റെ. s Creyat, Justicia Paniculata.

കിരീടപതി, യുടെ. s. A king who wears a crown. കി
രീടം ധരിച്ച രാജാവ.

കിരീടം, ത്തിന്റെ. s. A crown, a diadem, a crest. രാജ മു
ടി. കിരീടം ധരിക്കുന്നു. To wear a crown. കിരീടം ധ
രിപ്പിക്കുന്നു, കിരീടംവെക്കുന്നു. To crown a person.

കിരീടി, യുടെ. s. A name of Arjuna. അൎജുനൻ.

കിരുകിര. adv. With a low rustling noise.

കിരുകിരുക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. 1. To rustle, to make
a low rattling noise, as dry leaves on the ground, or any
thing among dry leaves, &c. 2. to feel a peculiar sensa-
tion in a limb that has been asleep.

കിരുകിരുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The rustling of dry leaves, &c.
2. the sensation felt in a limb after it has been asleep.

കില. adv. An aptote signifying, 1. News, so said, so re-
ported. 2. likelihood, probably, possibly, പൊൽ.

[ 204 ]
കിലാസം, ത്തിന്റെ. s. A blotch, a scab. ചുണങ്ങ.

കിലാസി, യുടെ. s. One who has blotches, ചുണങ്ങൻ.

കിലിഞ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mat. പായ. 2. a
screen, or twist of grass or straw. മറ, തിരിക.

കിലുകില. adv. 1. With a sound of loud laughter. 2.
with a tinkling, rattling, or crackling noise.

കിലുകിലുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To ring, to make
a tinkling, or crackling noise: to gingle, to clink.

കിലുകിലുപ്പ, ിന്റെ. s. A tinkling noise, a ringing or
rattling sound.

കിലുക്ക, ിന്റെ. s. A rattle, a child's play thing.

കിലുക്കം, ത്തിന്റെ. s. See കിലുകിലുപ്പ.

കിലുക്കാമ്പുട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A shrub: the seeds of
this shrub when ripe rattle or crackle in the legumen or
shell, Crotalaria laburniifolia. (Lin.)

കിലുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make a tinkling noise.

കിലുക്കുവടി, യുടെ. s. A stick or staff which makes a
noise.

കിലുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To ring or sound as a
bell or any sonorous substance.

കില്ബിഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sin, crime. പാപം. 2.
fault, offence. കുറ്റം.

കില്ല, ിന്റെ. s. A doubt.

കിശലം, ത്തിന്റെ. s. A sprout, a shoot. തളിര.

കിശൊരൻ, ന്റെ. s. A boy, a youth, a lad, from his
birth to the end of his fifteenth year: a minor in law.
ബാലകൻ.

കിഷ്കിന്ധ, യുടെ. s. A mountain situated in or about
the province of ORISSA.

കിഷ്കു, വിന്റെ. s. 1. A cubit. ഒരുമുളം. 2. a span. ഒരു
ചാൺ. 3. the fore-arm. കൈ.

കിസലയം, ത്തിന്റെ. s. A sprout, a young shoot. ത
ളിര.

കിള, യുടെ. s. 1. Digging, working with a spade or hoe.
2. an account by tank diggers.

കിളമ്പൽ, ലിന്റെ. s. Rising, rising up, ascending.

കിളമ്പുന്നു, മ്പി, വാൻ. v. n. To rise up, to ascend.

കിളരം, ത്തിന്റെ. s. Height, elevation.

കിളരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. To grow high, to be lifted
or raised up, to rise.

കിളൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. n. To become corroded, as
brass and copper.

കിളൎച്ച, യുടെ. s. Elevation, the act of raising.

കിളൎത്തുന്നു, ൎത്തി, വാൻ. v. a. To lift up, to make high,
to raise up.

കിളൎപ്പ, ിന്റെ. s. Rust of brass, verdigris.

കിളറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. 1. To stir, to move, to remove
from its place. 2. to rise as dust. 3. to be reduced to powder.

കിളാവ, ിന്റെ. s. Verdigris, rust of brass or copper.
കിളാവപിടിക്കുന്നു. To become corroded, as brass,
verdigris to form.

കിളാവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. See കിളൎക്കുന്നു.

കിളി, യുടെ. s. A parrot. a paroquet.

കിളിക്കത്തി, യുടെ. s. The scissors used for cutting be-
tel-nut.

കിളിക്കൂട, ിന്റെ. s. A parrot's nest or cage.

കിളിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. A bud, sprout.

കിളിഞ്ഞിൽ, ലിന്റെ. s. The name of a tree.

കിളിപ്പാട്ട, ിന്റെ. s. A song or poem taken from the
Sanscrit, as the Rámayánam.

കിളിപ്പെട, യുടെ. s. A female parrot.

കിളിമൂക്ക, ിന്റെ. s. The little piece of Ola or wood
which prevents the leaves of an Ola book falling off
from the string.

കിളിമൊഴി, യുടെ. s. Talking like a parrot.

കിളിവാകെട്ട, ിന്റെ. s. The juncture of two branches
of a tree.

കിളിവാതിൽ, ലിന്റെ. s. A window.

കിളുക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. To spring up, to sprout, to
germinate, to grow up, to put forth shoots out of the root.

കിളുന്ന, ിന്റെ. s. A sprout, a shoot.

കിളുപ്പ, ിന്റെ. s. Shooting, sprouting, germinating.

കിളെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To dig, to pierce with a
spade or hoe; to work with a spade.

കിള്ളൽ, ലിന്റെ. s. Pinching, the act of plucking.

കിള്ളുന്നു, ള്ളി, വാൻ. v. a. To pinch, to pluck.

കിഴക്ക, ിന്റെ. s. East.

കിഴക്കതെക്കായിട്ട. adv. To the south-east.

കിഴക്കൻ, ന്റെ. s. 1. The east wind, or easterly wind.
2. a man from the east. കിഴക്കൻകാറ്റ. The east
wind. കിഴക്കൻമഴ. Rain from the east.

കിഴക്കിനി, യുടെ. s. The east wing of a building.

കിഴക്കൊട്ട. adv. Eastward.

കിഴക്കൊട്ടെക്ക. adv. Eastward, toward the east.

കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. 1. Any bulberous or tuberous root.
2. one of an esculent sort.

കിഴങ്ങൻ, ന്റെ. s. One who keeps any matter to him-self.

കിഴപ്പ, ിന്റെ. s. Panting, pant, palpitation.

കിഴവൻ, ന്റെ. s. An old man.

കിഴവി, യുടെ. s. An old woman; also കിഴഞ്ഞി.

കിഴി, യുടെ. s. 1. Any thing tied up in a piece of cloth,

[ 205 ]
as sand, rice, money, &c. 2. the office of a treasurer, 3.
a certain medical treatment by rubbing. കിഴികുത്തുന്നു,
കിഴിതിരുമ്പുന്നു. To beat gently, or rub the body with
a medical composition tied up in cloth.

കിഴിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who has the charge of mo-
ney, a treasurer, a cashkeeper.

കിഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To flay, to strip off the
skin. 2. to subtract, to take away part from the whole.
3. to contemn, to lessen; to detract, to derogate from.
4. to make an opening, to form a hole.

കിഴികെട്ട, ിന്റെ. s. A small bundle of any thing tied up.

കിഴിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Abasement, depression. 2.
humility, submission. 3. subtraction. 4. flaying.

കിഴിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Flaying, stripping off the skin.
2. subtraction. 3. detraction.

കിഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To form into a hole,
as a sore, &c. 2. to be flayed. 3. to be abased, to de-
mean one's self, to be submissive. 4. to be lowered, to be
degraded, to descend. 5. to be subtracted.

കിഴിവ, ിന്റെ. s. Degradation, abasement. See കിഴിപ്പ.

കിഴിശ്ശീല, യുടെ. s. A small bag or purse.

കിഴുകാനെല്ലി, യുടെ. s. A medicinal plant, the annual
Indian Phyllanthus, Phyllanthus Niruri. (Lin.)

കിഴുക്ക, ിന്റെ. s. A knock or blow on the head with
the fist, a cuff, a buffet.

കിഴുക്കാന്തൂക്ക, ിന്റെ. s. 1. Downwardness. 2. a steep
place, a precipice.

കിഴുക്കാമ്പാട. adv. Downwards, headlong.

കിഴുക്കില, യുടെ. s. 1. A leaf used for curry as a plate
at the time of eating. 2. a leaf put under others used as
plates: this is only done for kings or great men.

കിഴുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To knock or give a blow
on the head with the fist, to cuff, to buffet.

കിഴുത്ത, യുടെ. s. 1. A small hole. 2. a leak.

കിഴെക്കായ, യുടെ. s. A kind of yams which grows on
the stem of the larger yam.

കിഴെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. To pant, to breathe strongly,
to pant for breath, to palpitate.

കിറച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Resisting, holding back.

കിറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To resist, to hold back

കിറിണി, യുടെ. s. Tickling, titillation.

കിറുകിണ്ണിപ്പാല, യുടെ. s. A sort of asclepias, Ascle-
pias rosea.

കിറുകിറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To make a noise as
an iron pen in writing on Olas, shoes in walking, or as
rats in gnawing leaves, timber, &c.

കിറുകിറുപ്പ, ിന്റെ. s. Making a noise as above, creak-
ing of shoes.

കിറുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To erase, to strike out,
to draw the pen through a writing.

കിറുത, ിന്റെ. s. Pride, arrogance, insolence.


കീ

കീ. A syllabic or compound letter.

കീ. adv. The cry as of birds, &c.

കീകസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bone. അസ്ഥി. 2. a lath.
അലക.

കീകസാത്മജൻ, ന്റെ. s. A giant. രാക്ഷസൻ.

കീചകൻ, ന്റെ. s. The name of a rajah, Racshasa
or giant.

കീചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bamboo whistling or rat-
tling in wind. 2. any hollow bamboo. തുമ്പിതുളച്ച മുള.

കീടകം, ത്തിന്റെ. s. A worm or insect. പുഴു.

കീടഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sulphur. ഗന്ധകം. 2. a
shrub used in medicine as an anthelmintic, Erycibe pa-
niculata (Rox.)

കീടജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Necessity, want. ആവശ്യം.
2. lac, an animal die of a red colour. അരക്ക. 3. silk
thread. പട്ടനൂൽ.

കീടമണി, യുടെ. s. A fire-fly. മിന്നാമിനുങ്ങ.

കീടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A worm, an insect. പുഴു. 2. a
beetle. വണ്ട. 3. a sign in the zodiac, Scorpia. വൃശ്ചി
കരാശി. 4. the dross of iron.

കീടൊൻ, ന്റെ. s. A kind of yam.

കീനാശൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Yama. യമൻ. 2.
a labourer, or cultivator of the soil. കൃഷിക്കാരൻ. 3.
a poor or mean man. 4. a covetous, niggardly person.

കീരം, ത്തിന്റെ. s. A parrot. കിളി.

കീരി, യുടെ. s. The mungoose, Viveria ichneumon.

കീരികിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. A bulbous root, said to be an
antedote for the bite of snakes.

കീരിപ്പല്ല, ിന്റെ. s. A small tooth.

കീരിപ്പാമ്പ, ിന്റെ. s. A worm bred in the body.

കീൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hymn. 2. speech, a word.
3. praise, eulogy. കീൎത്തനം പാടുന്നു . To sing praise,
to celebrate.

കീൎത്തി, യുടെ. s. 1. Fame, renown, celebrity, reputation,
glory. നല്ല ശ്രുതി. 2. rumour, report. പ്രസിദ്ധം.

കീൎത്തികെട, ിന്റെ. s. Disgrace, dishonour.

കീൎത്തികെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To dishonour, to
disgrace.

[ 206 ]
കീൎത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To celebrate, to make
known. 2. to eulogize, to praise.

കീൎത്തിതം. adj. 1. Celebrated, renowned. 2. said, assert-
ed. 3. noble, illustrious. 4. notorious, known. കീൎത്തിക്ക
പ്പെട്ട.

കീൎത്തിപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To celebrate,
to eulogize, to praise. 2. to make illustrious.

കീൎത്തിപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be praised, to be
celebrated. 2. to become renowned, illustrious. 3. to be
known, notorious.

കീൎത്തിമാൻ, ന്റെ. s. One who is celebrated, renown-
ed, noble, illustrious. കീൎത്തിയുള്ളവൻ.

കീല, ിന്റെ. s. Tar, pitch.

കീലകം, ത്തിന്റെ. s. A pillar or post for cows, &c. to
rub themselves against ; also one to which they are tied.
പശുകെട്ടും കുറ്റി.

കീലം, ത്തിന്റെ. 1. The flame of fire. ജ്വാല. 2.
smallness, minuteness. അല്പം. 3. a pin, a stake, a bolt,
a gnomon. കുറ്റി. 4. a wedge. ആപ്പ. 5. a nail. ആ
ണി. 6. a lance, a pike. മരക്കുന്തം.

കീലരന്ധ്രം, ത്തിന്റെ. s. A hole for a nail, or pin.
ആണിത്തുള.

കീലാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. blood.
രക്തം.

കീലിതം, &c. adj. Bound, tied, confined. ബന്ധിക്ക
പ്പെട്ടത.

കീശപൎണ്ണി, യുടെ. s. A tree, Achyranthes aspera. വ
ലിയ കടലാടി.

കീശം, ത്തിന്റെ. s. A monkey, an ape. കുരങ്ങ.

കീഴ. adv. Under, below, beneath, low, vile.

കീഴടക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To subdue, to bring or
keep under.

കീഴടങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To submit, to be in
subjection, to be tamed.

കീഴധികാരം, ത്തിന്റെ. s. An inferior office.

കീഴര, യുടെ. s. A fraction.

കീഴരമ, യുടെ. s. A fraction.

കീഴരയ്കാണി, യുടെ. s. A fraction.

കീഴാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To be under, to be under
one's dominion, to be submissive.

കീഴാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To put under, to sub-
due, to make subject.

കീഴാണ്ട, ിന്റെ. s. The last or past year.

കീഴായിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. To be under, to
be below, to be mean.

കീഴാൾ, ളിന്റെ. s. A subordinate, an under officer.

കീഴിട്ടിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To sit below or
beneath, to sit on the ground.

കീഴിട്ട. adv. Below, under, beneath.

കീഴിലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To put under, to subdue.

കീഴിലെ. adj. 1. Past or former. 2. bottom, under.

കീഴിലത്തെ. adj. See the preceding.

കീഴിൽ. adv. 1. Formerly, in the past. 2. under, be-
neath.

കീഴെ. part. &c. postpos. Under, below, down, beneath.

കീഴെപ്പാട, ിന്റെ. s. The under or lower side.

കീഴെഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The under side.

കീഴൊട്ട. adv. Downward, down.

കീഴ്കച്ചവടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A petty tradesman.

കീഴ്കച്ചവടം, ത്തിന്റെ. s. Petty trade.

കീഴ്കട. adj. Former. s. Arrears.

കീഴ്കണക്ക, ിന്റെ. s. Fractions in Arithmetic.

കീഴ്കാണി, യുടെ. s. A fraction.

കീഴ്കാന്തൂക്ക. See കിഴുക്കാന്തൂക്ക.

കീഴ്കാമ്പാട. See കിഴുക്കാമ്പാട.

കീഴ്കാൽ, ിന്റെ. s. 1. A fraction. 2. the butt end of a
gun.

കീഴ്കൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. An under office in accounts, an
underwritership.

കീഴ‌്ജാതി, യുടെ. s. 1. A low or mean class, or cast. 2. a
low sort.

കീഴ്തരം. adj. Inferior in price, quality, capacity, &c.

കീഴ്തൈ, യുടെ. s. A young plant, or under plant.

കീഴ്നാളിൽ. adv. In time past.

കീഴ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To subdue, to bring. a. under, to subject.

കീഴ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To obey, to submit, to be
subjected.

കീഴ്പെട്ട. adv. Downwards.

കീഴ്ഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The under or lower part or
side.

കീഴ്മൎയ്യാദ, യുടെ. s. Former or established custom or
usage.

കീഴ്മാടമ്പ, ിന്റെ. s. Nobility, lordship, dignity.

കീഴ്മാടമ്പി, യുടെ. s. A nobleman, a lord.

കീഴ്മാറി, യുടെ. s. An inferior sort of gold.

കീഴ്മുക്കാൽ, ലിന്റെ. s. A fraction.

കീഴ്മുന്തിരിക, യുടെ. s. A fraction.

കീഴ്മുറി, യുടെ. s. An under or lower room.

കീഴ്മെൽ. adv. Upside down, topsy turvy.

കീഴ്ലൊകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hell. 2. the infernal re
gions.

[ 207 ]
കീഴ്വയർ, റ്റിന്റെ. s. The lower part of the belly.

കീഴ്വാക്ക, ിന്റെ. s. Low or vulgar language.

കീഴ്വിചാരം, ത്തിന്റെ. s. An inferior office.

കീഴ്ശാന്തി, യുടെ. s. The office of one who assists at the
services in a temple or pagoda.

കീഴ്ശാന്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who holds the above
office.

കീറൽ, ലിന്റെ. s. 1. A rent, a tear. 2. slitting, cutting.
3. dissection.

കീറാമുട്ടി, യുടെ. s. Difficulty, that which is hard to be
accomplished.

കീറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. 1. To tear, to rend. 2. to cleave,
to divide, to split. 3. to slit. 4. to cut, to dissect. 5. to
draw lines.

കീറ്റ, ിന്റെ. s. 1. A stripe, a shred. 2. a piece torn off,
a streak. 3. one half of a leaf. കീറ്റില. A torn leaf.
കീറ്റൊല. One half of a leaf of the cocoa-nut tree.


കു

കു. A syllabic or compound letter.

കു, വിന്റെ. s. The earth.

കു. ind. A particle of depreciation, and implying, 1. Sin,
guilt. പാപം. 2. reproach, contempt. നിന്ദ്യം. 3. dimi-
nution, littleness.e അല്പം. 4. prevention, hindrance. വി
രൊധം.

കുകരൻ, ന്റെ. s. One who has a crooked or withered
arm. ചൊങ്കുകയ്യൻ.

കുകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A wicked action. ദുഷ്കൎമ്മം.

കുകുന്ദരം, ത്തിന്റെ. s. The cavities of the loins. ഒമ
ല്ക്കുഴി.

കുകുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A dog. നായ. 2. a plant and
perfume. തുണിയാങ്കം.

കുകൂലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole filled with stakes. കു
റ്റികൊണ്ട നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കുഴി. 2. a conflagra-
tion of chaff. ഉമിത്തീ. 3. armour, mail. കവചം.

കുക്കുടധരൻ, ന്റെ. s. A name of Subrahmanyen. സു
ബ്രഹ്മണ്യൻ.

കുക്കുടപുടം, ത്തിന്റെ. s. A fire made of dry cow dung
to the height of a fowl for preparing medicines.

കുക്കുടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A gallinaceous fowl, a cock.
പൂവങ്കൊഴി. 2. a wild cock. 3. a peacock. മയിൽ.

കുക്കുടശിഖ, യുടെ. s. 1. Safflower, Carthamus tinctori-
us. കുയമ്പപൂ. 2. a flower, the cock's comb. കൊഴിപ്പൂ.

കുക്കുടി, യുടെ. s. 1. A hen. പിടക്കൊഴി. 2. a small
house lizard. പല്ലി.

കുക്കുഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wild cock, Phasianus gallus.
കാട്ടുകൊഴി.

കുക്കുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A dog. നായ. 2. a vegetable
perfume. തൂണിയാങ്കം.

കുക്കുരി, യുടെ. s. A bitch. പെൺപട്ടി.

കുഗ്മളം,ത്തിന്റെ. s. An opening bud. കുട്മളം, പൂമൊട്ട.

കുങ്കുലിയം, ത്തിന്റെ. s. A kind of resin, dammar.

കുങ്കുമപട്ട, യുടെ. s. The bark of the Crocus Sativus.

കുങ്കുമപ്പൂ, വിന്റെ. s. Saffron, Crocus Sutivus (Lin.)

കുങ്കുമപ്പൊടി, യുടെ, s. A red powder made from the
saffron flower, used as a perfume.

കുങ്കുമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Saffron, Crocus sativus. 2.
Turmeric mixed with alum and lime juice, which form
a fine crimson colour, much used by the Hindus in
marking the forehead.

കുങ്കുമവൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Saffron Colour.

കുചന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Red saunders or sandal
wood, Pterocarpus santolinus. (Kœn.) ചെഞ്ചന്ദനം.
2. Sappan or logwood. ചപ്പങ്കം.

കുചം, ത്തിന്റെ. s. The female breast, or nipple. മുല.

കുചരം, ത്തിന്റെ. &c. adj. Censorious, detracting. ദുൎന്നടപ്പായു
ള്ള, കുറെക്കുന്ന.

കുചാഗ്രം, ത്തിന്റെ. s. A nipple. മുലക്കണ്ണ.

കുചെലം, ത്തിന്റെ. s. Dirty or tattered clothes. മുഷി
ഞ്ഞ വസ്ത്രം.

കുചെലി, യുടെ . s. One who is ill clothed, dressed in
dirty or tattered garments. മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രം ധരിച്ച
വൻ.

കുചൊദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, deceit, trick, sub-
tle device. 2. an improper question. ദുശ്ചൊദ്യം.

കുജൻ, ന്റെ. s. The planet Mars. ചൊവ്വ.

കുജം, ത്തിന്റെ. s. A tree. വൃക്ഷം.

കുജംഭിലൻ, ന്റെ. s. A thief, a house-breaker. ക
ള്ളൻ.

കുഞ്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tassel of silk, &c. 2. a brush
made of hair. 3. a weaver's brush or comb.

കുഞ്ചി, യുടെ. s. 1. The neck. 2. smallness, littleness.
adj. Small, little.

കുഞ്ചിതം. adj. Crooked, carved, bent. വളയപ്പെട്ടത.

കുഞ്ചിക്കുഴി , യുടെ. s. The hollow above the nape of the
neck.

കുഞ്ചുകൂട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A soldier in the Tavan-
core Brigade.

കുഞ്ചുകൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The Travancore Brigade, a
native battalion.

കുഞ്ചുന്നു, ഞ്ചി, വാൻ. v. n. To stoop, to bow down

[ 208 ]
കുഞ്ജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A place overgrown with creep-
ing plants, &c., a bower, an arbour. വള്ളിക്കുടിൽ. 2.
an elephant's tusk. ആനക്കൊമ്പ. 3. the lower jaw.

കുഞ്ജരം, ത്തിന്റെ. s. An elephant. ആന.

കുഞ്ജരാശനം, ത്തിന്റെ. s. The holy fig tree. Ficus
religiosa. അരയാൽ.

കുഞ്ജലം, ത്തിന്റെ. s. An infant, a babe. 2. a young or
small one. 3. the young of fowls, &c.

കുഞ്ഞ, ിന്റെ. s. Holy basil, Ocimum sanctum.
തുളസി.

കുഞ്ഞാകുഞ്ഞിരുട്ട, ിന്റെ. s. Great darkness.

കുഞ്ഞമ്മ, യുടെ. A matron, a lady, (honorific.)

കുട, യുടെ. s. A coda or umbrella. കുടകെട്ടുന്നു. To
make codas, or umbrellas.

കുടകൻ, ന്റെ. s. 1. Asiatic Pennywort, Hydrocotyle
Asiatica. 2. an inhabitant of the Coorg country. 3. a
mountain on the west coast of the Indian peninsula.

കുടകപ്പാല, യുടെ. s. A medicinal plant, Conessi, or
oval-leaved rosebay, Nerium or Echites antidysenterica.
(Rox.) Nerium antidysenterium. (Lin.)

കുടകപ്പാലയരി, യുടെ. s. The seed of the preceding,
Echites antidysenterica.

കുടകരാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. The country of Coorg.

കുടക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An umbrella bearer. 2. one who
has an umbrella.

കുടക്കാൽ, ലിന്റെ. s. The handle of an umbrella.

കുടക്കൂലി, യുടെ. s. The rent of a house.

കുടങ്കം, ത്തിന്റെ. s. A roof, a thatch. മെല്പുര.

കുടങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. A plant. See the 1st meaning of
കുടകൻ.

കുടച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. The act of shaking off.

കുടജം, ത്തിന്റെ. s. See കുടകപ്പാല.

കുടന്നടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant. Bignonia Indica.
പലകപ്പയ്യാനി. 2. a fragrant grass, Cyperus rotundus.
കഴിമുത്തങ്ങ.

കുടപ്പന, യുടെ. s. The large Palmira or tallipot tree,
Codda-pana or Corypha umbraculifera.

കുടപ്പായൽ, ലിന്റെ. s. Water soldier, Pista strali-
oles. (Lin.)

കുടമ്പുളി, യുടെ. s. The gamboge tree, or fruit. Gambogia
garcinia. (Willd.)

കുടം, ത്തിന്റെ. s. A water pot, a pitcher.

കുടമുല്ല, യുടെ. s. The large or rose-like Jasmine, Jasmi-
num roseum.

കുടയാണി, യുടെ. s. A nail with a flat head.

കുടയുന്നു. v.a. To shake off, to throw away.

കുടരം, ത്തിന്റെ. s. The post round which the string
passes that works the churning stick. കടകൊൽ തണ്ട.

കുടർ, യുടെ. s. The bowels, intestines, entrails.

കുടൎമാല, യുടെ. s. See the preceding.

കുടൎവാതം, ത്തിന്റെ. s. Pain in the bowels.

കുടലെറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Convulsion, spasm of the
bowels, the wringing of the belly.

കുടൽ, ലിന്റെ. s. See കുടർ.

കുടൽചുരുക്കി, യുടെ. s. A medicinal plant.

കുടവയറൻ, ന്റെ. s. A person with a large or pot
belly.

കുടവയർ, റ്റിന്റെ. s. A large or pot belly.

കുടി, യുടെ. s. 1. Drinking, drunkenness. 2. an inhabi-
tant. 3. a house, habitation, dwelling. 4. a tenant, a
subject. 5. a family. 6. a bride. 7. a wife. 8. the body.

കുടിഒഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To abandon, or give
up an abode. 2. to abandon, or put away.

കുടികൾ, ളുടെ. s. plu. 1. Inhabitants, subjects, popula-
tion. 2. houses.

കുടികല്യാണം, ത്തിന്റെ. s. Procession of a nuptial
party to the house of the bridegroom, after marriage.

കുടികൂട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To marry, spoken of slaves.

കുടികെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To ruin a house,
family, or inhabitant.

കുടികെട്ട, ിന്റെ. s. Marriage of a slave.

കുടിക്കെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To marry, spoken of slaves.

കുടിക്കെട, ിന്റെ. s. Destruction or ruin of a family.

കുടികൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. To inhabit, to dwell.

കുടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To drink. 2. to suck. 3.
to swallow. 4. to suck up, to absorb.

കുടിചരം, ത്തിന്റെ. s. A porpoise. കടൽപന്നി.

കുടിഞ്ഞ, യുടെ. s. A place where young calves are tied.

കുടിഞ്ഞിൽ, ലിന്റെ. s. 1. See the preceding. 2. a hut,
a small house.

കുടിതം. adj. Crooked, bent. വളഞ്ഞ.

കുടിദ്രൊഹം, ത്തിന്റെ. s. Oppression of the inhabitants
by those in authority.

കുടിദ്രൊഹി, യുടെ. s. An oppressor of the people.

കുടിപതി, യുടെ. s. An inhabitant, an householder.

കുടിപുറപ്പെടുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To abandon, or leave
a dwelling.

കുടിപുറപ്പെടുവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To dispos-
sess an inhabitant of his dwelling, to render houseless,
to expel.

കുടിപൂകൽ, ലിന്റെ. s. Entering on a dwelling. കുടി

[ 209 ]
പൂകുന്നു. To enter on a dwelling.

കുടിപ്പക, യുടെ. s. Family revenge, or hatred against
a person who has been guilty of murdering any member
of the family.

കുടിപ്പഴി, യുടെ. s. See the preceding.

കുടിപ്പറ്റ, ിന്റെ. s. Money received from the inhabi-
tants by Government officers, &c. without accounting of it.

കുടിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause or give to
drink, to cause to suck.

കുടിമ, യുടെ. s. Dwelling, or living on the property of
another, tenantry.

കുടിമരിക്കം, ത്തിന്റെ. s. Union, friendship among
neighbouring inhabitants.

കുടിമരിങ്ങ, ിന്റെ. s. See the preceding.

കുടിമരിങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To be friendly, to be
agreed, to dwell together in harmony or peaceably.

കുടിമാറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. 1. To be weaned, as a
child, calf. 2. to remove from one place of abode to an-
other.

കുടിമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Removing from one place of
abode to another; removing a dwelling.

കുടിയൻ, ന്റെ. s. A great drinker, a drunkard.

കുടിയാൻ, or കുടിയാനവൻ, ന്റെ. s. 1. An inha-
bitant, a subject, a citizen. 2. a ryot, or renter of land,
a tenant.

കുടിയായ്മ, യുടെ. s. 1. Residence, inhabitance.

കുടിയിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To dwell, to reside,
to abide.

കുടിയിരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Dwelling, habitation, abode.
2. a certain tenure of gardens, the same as Anubogam. 3.
a garden, compound.

കുടിയിരുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To cause to settle,
to colonize a place.

കുടിലത, യുടെ. s. 1. Crookedness, curvity, bent. 2.
fraud, deceitfulness, trick. 3. imposture. 4. treason.

കുടിലൻ, ന്റെ. s. A deceiver. 2. an imposter. 3. a
traitor ചതിയൻ.

കുടിലം, ത്തിന്റെ. s. See കുടിലത. adj. 1. Deceitful,
fraudulent. 2. bent, crooked.

കുടിൽ, ലിന്റെ. s. A small house, a hut, a hovel,
a cottage. കുടിൽ കെട്ടുന്നു. To make a hut.

കുടിവരവ, ിന്റെ. s. 1. Revenue from the inhabitants:
receipt. 2. a marriage procession. 3. occupying a new
house for the first time.

കുടിവഴക്ക, ിന്റെ. s. Disputes of any kind, chiefly a-
mong slaves.

കുടിവറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. n. To cease giving milk.

കുടിവാങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To abandon a place,
to change an abode or habitation.

കുടിവില, യുടെ. s. 1. Common country price. 2. Go
vernment price paid to the inhabitants for articles of
monopoly.

കുടിവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cause to dwell, to
people, to colonize.

കുടിവെപ്പ, ിന്റെ. s. Causing to dwell, &c. colonization.

കുടിശൊധന, യുടെ. s. Investigation, search made by
order of government among the inhabitants.

കുടിശ്ശിക, യുടെ. s. Arrears, arrearage, amount due.

കുടീ, യുടെ. s. 1. A wife. ഭാൎയ്യ. 2. a house, habitation.
ഭവനം, ഇരിപ്പിടം.

കുടീരം, ത്തിന്റെ. s. A small house, a cottage, a hut.
കുടിൽ.

കുടുകുടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To make a rumbling
or guggling noise.

കുടുകുടുപ്പ, ിന്റെ. s. The rumbling or guggling noise
of water, &c. running out of a vessel with a narrow mouth.

കുടുകുടെ. adv. With a rumbling or guggling noise as of
water, &c. running out of any vessel, or bottle with a
narrow mouth.

കുടുക്ക, ിന്റെ. s. 1. A snare. 2. a button. 3. a noose or
running knot, a loop. 4. straitness, narrowness, tightness,
closeness.

കുടുക്ക, യുടെ. s. 1. The hard shell of a cocoa-nut, and of
some other fruits, used as a vessel. 2. any vessel with a
small mouth. 3. the scull. 4. a bomb shell. 5. a small
cooking vessel.

കുടുക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Shaking, rattling noise. 2. en-
tanglement.

കുടുക്കിലാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To fall into a snare.

കുടുക്കിലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To entrap, to catch
in a snare.

കുടുക്കുതീൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v. a. To release from a
snare, to disentangle.

കുടുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To snare, to, entrap, to
entangle. 2. to entice. 3. to shake.

കുടുങ്കകം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arbour, a bower formed
of creeping plants. വള്ളിക്കുടിൽ. 2. a thatch, a roof. 3.
a hut, a cottage. കുടിൽ.

കുടുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be ensnared, to be
entangled. 2. to be enticed. 3. to shake, to make a noise.

കുടുമ, യുടെ. s. 1. A pivot of a door used as a hinge by the
natives of India. മെൽകുടുമ. The upper pivot. കീഗ്കു

[ 210 ]
ടുമ. The lower pivot. 2. a tendon, or part of wood let
into a mortise. 3. a lock or tuft of hair worn on the crown
of the head by the Hindus. 4. a bird's crest.

കുടുമതുള, യുടെ. s. A mortise, or hole cut into wood
that another may be put into it.

കുടുമി, യുടെ. s. 1. A lock or tuft of hair worn on the
crown of the head by Hindus. 2. a person of the follow-
ing class.

കുടുമിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. See കുടുമിച്ചെട്ടി. 2. one
who wears a lock or tuft of hair on the crown of the
head.

കുടുമിച്ചാത്തൻ, ന്റെ. s. A bird of prey with a crest.

കുടുമിച്ചെട്ടി, യുടെ. s. One of a certain class of chetties
who beat rice or grain flat.

കുടുമിയവിൽ, ലിന്റെ. s. Rice or grain beaten very
thin.

കുടുസ്സ, ിന്റെ. s. 1. Narrowness, straitness. 2. com-
pactness, closeness.

കുട്ട, ിന്റെ. s. A blow with the closed fist, a buffet, a
cuff.

കുട്ട, യുടെ. s. 1. A sow. 2. a jackall.

കുട്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of copper vessel, a caldron.

കുട്ടനം, ത്തിന്റെ. s. Bruising, beating, cutting, (as me-
dicines.) ചതെക്കുക.

കുട്ടനാട, ട്ടിന്റെ. s. The name of a low part of Travan-
core; viz. Ambalapura and the adjacent low land.

കുട്ടൻ, ന്റെ. s. 1. A kind of fish. 2. a boy, a small or
little one. 3. a jackall.

കുട്ടാകം, ത്തിന്റെ. s. Bruising, beating, ചതവ, ഇടി.

കുട്ടാടൻ, ന്റെ. s. A kind of paddy reaped in January.

കുട്ടി, യുടെ. s. 1. An infant, a child. 2. the young of
any animal. 3. a young man among the Pattars.

കുട്ടിക്കരണം, ത്തിന്റെ. s. Tumbling heels overhead.

കുട്ടിക്കരണം കുത്തുന്നു, കുട്ടിക്കരണം മറിയുന്നു.
To tumble heels overhead, to perform a summerset.

കുട്ടിച്ചാത്തൻ, ന്റെ. s. A demon, a familiar spirit.

കുട്ടിച്ചുവര, ിന്റെ. s. 1. A wall in ruins. 2. ruin, de-
cay, destruction.

കുട്ടിനീ, യുടെ. s. A prostitute, a procuress, a go between.
വെശ്യയിൽ പ്രാധാന്യമുള്ളവൾ.

കുട്ടിമം, ത്തിന്റെ. s. 1. A pavement, a paved place or
floor. പടുക്കപ്പെട്ട സ്ഥലം. 2. a hut, a cottage. കു
ടിൽ.

കുട്ടിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To bring forth young,
spoken of animals.

കുട്ടിസഞ്ചി, യുടെ. s. A purse, a small bag.

കുട്ടീശ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Destruction, ruin. നാശം.
കുട്ടീശ്വരംവരുത്തുന്നു. To destroy.

കുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To strike with the fist, to buf-
fet, to cuff.

കുട്ടപ്പായൽ, ലിന്റെ. s. See കുടപ്പായൽ.

കുട്ടുപ്പാള, യുടെ. s. A vessel made of the thick skin or
cover of the betel-nut tree.

കുട്മളം, ത്തിന്റെ. s. An opening hud. പൂവിന്റെ മൊ
ട്ട.

കുഠം, ത്തിന്റെ. s. A tree. വൃക്ഷം.

കുഠരം, ത്തിന്റെ s. The post round which the string
of the churning stick passes. കടകൊൽ തണ്ട.

കുഠാരം, ത്തിന്റെ. s. An axe, a hatchet. മഴു, കൊടാ
ലി, വെണ്മഴു.

കുഠാരി, യുടെ. s. An axe, a hatchet. കൊടാലി.

കുഠാരു, വിന്റെ. s. A monkey. കുരങ്ങ.

കുഠെരകം, ത്തിന്റെ. s. Holy basil. Ocimum sanctum.
തുളസി.

കുഡുംബം, ത്തിന്റെ. s. A certain measure, a fourth
part of an Edangari. നാഴി.

കുഡുംഗകം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arbour, a bower form-
ed of creeping plants. വള്ളിക്കുടിൽ. 2. a hut, a cottage.
3. a thatch, a roof.

കുഡുംബക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A man who has a fa-
mily, an householder. 2. a kinsman, a relation by de-
scent. 3. a connexion, a relation by the Mother's side by
marriage, &c.

കുഡുംബം, or കുടുംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. A family,
race. household. 2, kindred, relationship, connexion by
marriage. 3. offspring, progeny.

കുഡുംബപ്രതിഷ്ഠ, യുടെ. s. 1. Marriage. 2. found-
ing or establishing a family. കുഡുംബപ്രതിഷു കഴി
ക്കുന്നു. To found or establish a family.

കുഡുംബിനി, യുടെ. s. A matron, the wife of a house-
holder and mother of a family. ഭാൎയ്യ, പുത്രന്മാരും ഭൃ
ത്യന്മാരുമുള്ളവൾ.

കുഡുംബീ, യുടെ. s. The father of a family, a house-
holder. കുഡുംബമുള്ളവൻ.

കുഡ്യഛെദി, യുടെ. s. A thief, a house-breaker. തുര
ന്നു മൊഷ്ടിക്കുന്നവൻ.

കുഡ്യം, ത്തിന്റെ. s. A wall. ചുവര.

കുണപം, ത്തിന്റെ. s. A corpse, a dead body. ശവം.

കുണി, യുടെ. s. 1. One who has a lean, withered, or
crooked arm. ചൊങ്കകയ്യൻ. 2. the Toon tree, Cedre-
la Tunna. പൂവരശ.

കുണുക്കം, ത്തിന്റെ. s. Wagging, shaking, as the head.

[ 211 ]
കുണുക്ക, ിന്റെ. s. An ear-ring.

കുണുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To wag, to shake, as the
head.

കുണുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To shake or be shaken,
to wag.

കുണ്ട, ിന്റെ. s. Deepness, depth.

കുണ്ട, യുടെ. s. 1. A fish basket. 2. a stack of straw.
3. a dirty, filthy woman. 4. a maid servant.

കുണ്ട്ഠക്കം മണ്ടക്കം നടക്കുന്നു. To trudge along, to
walk laboriously.

കുണ്ടണി, യുടെ. s. Backbiting, tale-bearing. കുണ്ട
ണി കൂട്ടുന്നു, കുണ്ടണി പറയുന്നു . To backbite, to
tell tales.

കുണ്ടണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A backbiter, a tale-bearer.

കുണ്ടൻ. adj. Deep.

കുണ്ടപ്പുല്ല, ിന്റെ s. A fragrant grass, Choloris barbata.

കുണ്ടപ്രവൃത്തി, യുടെ. s. Service, slavery.

കുണ്ടളപ്പാല, യുടെ. s. A plant.

കുണ്ടളപ്പുഴു, വിന്റെ. s. A worm, a grub.

കുണ്ടാമണ്ടി, യുടെ. s. See കുണ്ടണി.

കുണ്ടി, യുടെ. s. 1. The lack-side, the posteriors. 2. a
small vessel. 3. the part of the stem of sugar-cane be-
tween the knots. 4, the fruit of the Cashu tree, without
the nut.

കുണ്ടിലവം, ത്തിന്റെ. s. A species of silk cotton tree.

കുണ്ഠത, യുടെ. s. 1. Sorrow. affliction, grief, disquie-
tude. 2. dejection of spirits. 3. indolence, laziness, slow-
ness. 4. stupidity, foolishness, folly.

കുണ്ഠത്വം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കുണ്ഠൻ, ന്റെ. s. 1. An indolent, lazy, slow person. മടി
യൻ. 2. one who is stupid, foolish, a fool. ഭൊഷൻ.

കുണ്ഠഭാവം, ത്തിന്റെ. s. Dejection of spirits, sorrow-
fulness.

കുണ്ഠം. adj. 1. BIunt. മൂൎച്ചയില്ലാത്ത. 2. dejected, afflict-
ed. ഇടിവുള്ള 3. indolent, lazy, slow. മടിയുള്ള.

കുണ്ഠിതപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be sorrowful, to
be grieved, to be disquieted in mind. 2. to be dejected.

കുണ്ഠിതം, ത്തിന്റെ. s. Sorrow, grief, dejection.

കുണ്ഠെതരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Animation, good spirits.
ഉണൎച്ച. 2. activity, diligence. ഉത്സാഹം. 3. wisdom,
intelligence.

കുണ്ഡൻ, ന്റെ. s. A son of an adulteress. ഭൎത്താവി
രിക്കുമ്പോൾ വ്യഭിചാരത്തിൽ ഉണ്ടായ പുത്രൻ.

കുണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A deep hole, a pit. കുഴി. 2.
a hole in the ground for receiving and preserving conse-
crated fire. 3. a furnace. 4. a pot, a pitcher, കുടം. 5. a

pool, a tank. പൊയ്ക.

കുണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. 1. An ear-ring, an ornament
for the ear. കൎണ്ണാഭരണം. 2. a circle. 3, a period or
stop in ola writing.

കുണ്ഡലിനീ, യുടെ. s. A woman who has an ear-ring.
കുണ്ഡലമുള്ളവൾ.

കുണ്ഡലീ, യുടെ. s. 1. A serpent. പാമ്പ. 2. mountain
ebony, Bauhinia variegata, &c. കാക്കപ്പനിച്ചം.

കുണ്ഡലീശ്വരൻ, ന്റെ. s. A name of Ananta king of
serpents. അനന്തൻ.

കുണ്ഡീ, യുടെ. s. A pitcher or waterpot of metel. കി
ണ്ടി, ജലപാത്രം.

കുത, യുടെ. s. A nick or notch cut in any thing. കു
തെക്കുന്നു. To make a nick or notch, &c.

കുതപൻ, ന്റെ. s. A sister's son. പെങ്ങളുടെ മകൻ.

കുതപം, ിന്റെ. s. The eighth hour or portion of
the day; about noon; considered an eligible time for the
performance of sacrifices to the manes according to the
Hindus. പകലിന്റെ എട്ടാമംശം.

കുതപ്പ, ിന്റെ. s. See കുത.

കൂതം, ത്തിന്റെ. s. See 1st meaning of കുതിപ്പ.

കുതഃ. ind. 1. Where, whence, from what place. എവിടെ,
എവിടെനിന്ന. 2. how, in what way. എങ്ങിനെ.

കുതറൽ, ലിന്റെ. s. The act of shaking off.

കുതറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. To shake off, to rid one's self of.

കുതി, യുടെ. s. 1. The heel. 2. a leap, a jump.

കുതികാൽ, ലിന്റെ. s. The heel.

കുതികാൽവെട്ടി, യുട. s. An unfaithful person, a de-
ceiver. കുതികാൽവെട്ടുന്നു. 1. To deceive. 2. to cut
the heels of a person who has been hanged.

കുതിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To jump, to leap ; to
spring or skin. 2. to boil or bubble up. 3. to leap for joy,
to be lifted up with pride. കുതിച്ചുചാടുന്നു. To leap
to a distance. കുതിച്ച ഒടുന്നു. To run quick. കുതി
ച്ച നടക്കുന്നു. To walk quick.

കുതിഞരമ്പ, ിന്റെ. s. The tendon of the heel.

കുതിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The act of jumping, leaping ; a
jump, a leap. 2. the act of boiling or bubbling up.

കുതിര, യുടെ. s. A horse.

കുതിരകെട്ട, ിന്റെ. s. Making figures of a horse of bam-
boo, straw, &c.

കുതിരക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A horse-keeper, a groom.
2. a cavalry soldier, a trooper.

കുതിരക്കാണം, ത്തിന്റെ. s. Horse-gram.

കുതിരക്കാൽ, ലിന്റെ. s. A chess-man, the horse's
leg.

[ 212 ]
കുതിരക്കാഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. Horse-dung.

കുതിരക്കൊപ്പ, ിന്റെ. s. The trappings or housings of
a horse.

കുതിരച്ചമയം, ത്തിന്റെ. s. The trappings of a horse.

കുതിരച്ചമ്മട്ടി, യുടെ. s. A horse-whip.

കുതിരച്ചാണി, യുടെ. s. 1. A trooper, a horseman. 2.
a horse-breaker, or one who manages a horse.

കുതിരച്ചിറാലിപ്പ, ന്റെ. s. Neighing of horses.

കുതിരച്ചെവകൻ, ന്റെ. s. A horseman, a trooper.

കുതിരച്ചെണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse-cloth, capa-
rison. 2. a saddle.

കുതിരപ്പട, യുടെ. s. The cavalry of an army.

കുതിരപ്പന്തി, യുടെ. s. A line of horses.

കുതിരപാഷാണം, ത്തിന്റെ. s. Red orpiment,
Arsinum Rubrum.

കുതിരപ്പാവാൻ, ന്റെ. s. One who manages or breaks
in a horse.

കുതിരപ്പുറംമറിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. Tം tumble
heels over head. ഒലപ്പുറംമറിയുന്നു. To tumble heels
over head side ways, &c.

കുതിരപ്പുറം, ത്തിന്റെ, s. Horseback: the seat of the
rider.

കുതിരമുഖം, ത്തിന്റെ. s. The shin bone.

കുതിരമുടി, യുടെ. s. A horse's mane.

കുതിരയങ്കവടി, or അങ്കവടി, യുടെ. s. A. stirrup.

കുതിരയിടുന്നു, ട്ട, വാൻ. v. a. To moisten.

കുതിരയൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The horse's pace, as trot,
canter, &c. 2. a horse-race.

കുതിരരൊമം, ത്തിന്റെ. s. Horse-hair.

കുതിരലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. The natural disposi-
tion or quality of a horse.

കുതിരലാടം, ത്തിന്റെ. s. A horse-shoe,

കുതിരലായം, ത്തിന്റെ. s. A horse stable.

കുതിരവലി, യുടെ. s. A disease connected with spasms
in cattle,

കുതിരവാലിപ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A species of grass, Pani-
cum brizoides. ( Lin.)

കുതിരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. To grow damp, moist.
2. to be steeped, soaked.

കുതിൎക്കുന്നു, ൎത്തു, ൎപ്പാൻ. v. a. To damp or make
damp, to moisten. 2. to steep, to soak.

കുതിൎച്ച, യുടെ, s, Moisture, dampness.

കുതിൎപ്പ, ിന്റെ. s. The act of moistening, damping.

കതിൎമ്മ, യുടെ. s. Moisture, dampness.

കുതുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eagerness, vehemence, impetu-
osity. ഉത്സാഹം, 2. desire, inclination. ആഗ്രഹം.

3. joy. സന്തൊഷം.

കുതുകുതെ. adv. With a rumbling noise.

കുതുപം, ത്തിന്റെ. s. A small leathern bottle for oil.
&c. തൊൽകുടം.

കുതു, വിന്റെ. s. A leathern oil bottle. തൊൽകുടം.

കുതൂഹലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eagerness, vehemence, im-
petuosity. ഉത്സാഹം. 2. desire, inclination. ആഗ്രഹം.
3. joy. സന്തൊഷം.

കുത്ത, ിന്റെ. s. 1. A.dot, a mark. 2. erasure. 3. a stab,
a thrust with a sword, &c. 4. the sting of any insect, &c.
5. a gore of a cow, &c. 6. a clod, a lump of earth. 7. a
gripe or grasp full of rice, salt, &c. 8. pain, ache. 9.
beating or pounding in a mortar, threshing. 10. fixing
an oar, &c. in the ground. 11. the piercing or prick of
a thorn. 12. stitch, stitching, sewing. 13. the force of a
current against a bank. 14. a beat, a cuff or blow with
the fist. 15. tucking in the end of a cloth. 16. piercing
through.

കുത്തക, or കുത്തത, യുടെ. s. Farm, farming, contract.

കുത്തകകൃഷി, യുടെ. s. A farm, farmed land.

കുത്തകക്കാരൻ, ന്റെ. s. A farmer, a contractor.

കുത്തകച്ചരക്ക, ിന്റെ. s. Contracted goods.

കുത്തിഒലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To rush down, to
run with force.

കുത്തിക്കവരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. a. To plunder, to
rob.

കുത്തിക്കവൎച്ച, യുടെ. s. Booty, plunder, robbery.

കുത്തിക്കളയുന്നു, ഞ്ഞു, പ്പാൻ. v. a. 1. To scratch out,
to erase. 2. to dig or take out. 3. to root up, to destroy.

കുത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to bank. 2.
to cause to sew, &c. 3. to cause clothes to be made or
sewn.

കുത്തിക്കുല, യുടെ. s. Murder, stabbing and killing, as-
sassination.

കുത്തിക്കൂട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. n. To erect any small house,
hut, &c.

കുത്തിക്കെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To sew, or stitch up a
wound. &c.

കുത്തിക്കൊല്ലി, യുടെ. s. 1. A murderer, an assassin. 2.
a deciever. 3. a great robber.

കുത്തിക്കൊല്ലുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. a. To murder, to kill
by stabbing, to assassinate.

കുത്തിച്ചാകുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. To die by one's
own hand, to commit suicide.

കുത്തിനിറെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To fill or pack
up closely, to cram in.

[ 213 ]
കുത്തിപ്പറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To address or
speak to any person expressly. 2. to bring a thing home
to a person, to speak pointedly.

കുത്തിപ്പിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pressure, pressing down.
2. holding fast. 3. labouring diligently.

കുത്തിപ്പിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To press down.
2. to hold fast or firmly. 3. to labour diligently.

കുത്തിപ്പിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To make rope, to
twist twine or thread.

കുത്തിമറെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To screen, to shel-
ter, to conceal.

കുത്തിയടെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To repair or stop
up a broken fence, wall, &c. to stop, to stop up.

കുത്തിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To plant seeds of vege-
tables, as beans, pumpkins, &c.

കുത്തിയിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To sit down with
the legs bent, to sit on one's heels.

കുത്തിയുടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To put on clothes
by tucking in, as the Malabar women do.

കുത്തിയുടുപ്പ, ിന്റെ. s. Putting on clothes, as in the
preceding word.

കുത്തിയെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To root up, to
dig up or out. 2. to take up with the roots.

കുത്തിയൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A supposed meritorious
act, having a thread incerted through the skin on each
side and running about with it.

കുത്തില, യുടെ. s. Plantain leaf, &c. stitched so as to
form a vessel.

കുത്തിവാരുന്നു, രി, വാൻ. v. a. To plunder, to rob.

കുത്തിവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To vaccinate, to in-
cert vaccine matter.

കുത്തുകട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A cot, or bedstead strung
with rope or cord.

കുത്തുകര, യുടെ. s. A stripe made in cloth, either wo-
ven or stitched in.

കുത്തുകല്ല, ിന്റെ. s. Stones placed in a mud wall, &c.
for steps.

കുത്തുകാരൻ, ന്റെ. s. 1. A boatman. 2. a tailor. 3.
an ox addicted to goring. 4. a spearman.

കുത്തുകാൽ, ലിന്റെ. s. A kind of dance, a farce.

കുത്തുകൂലി, യുടെ. s. Hire, wages to boatmen, beaters
of paddy, &c.

കുത്തുകൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, ൾവാൻ. v. n. 1. To be stabbed,
to be wounded, &c. to receive a stab. 2. to be pierced.

കുത്തുചട്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A vessel like a spoon used
to stir rice, &c. when boiling, and take it out of the water.

കുത്തുചരട, ിന്റെ. .s. A platted string, braid: wreath-
ed thread.

കുത്തുണി, യുടെ. s. A kind of striped silk.

കുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To sew, to stitch. 2. to
sting or bite, as applied to insects. 3. to bore, to perfor-
ate, to dig. 4. to bank. 5. to pierce, to strike, to stab. 6.
to pain, to ache. 7. to beat in a mortar. 8. to make a
dot, or mark. 9. to erase, to cancel. 10. to drop, or pour
in drops. 11. to cuff or strike with the fist. 12. to walk
with a stick. 13. to put out, as an eye, &c. 14. to knock
out, as teeth. 15. to root up, as pigs do. 16. to row or
push, as a boat with a long pole. 17. to kneel. 18. to
beat, or rush against, as a strong current. 19. to sign.
20. to prick. 21. to cut, to split.

കുത്തുപണി, യുടെ. s. Sewing, needle work.

കുത്തുപണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A sewer, a stitcher, a
tailor.

കുത്തുപനി, യുടെ. s. A cold attended with fever.

കുത്തുപരിച, യുടെ. s. A rattan shield, a strong buck-
ler.

കുത്തുപാള, യുടെ. s. A vessel made of the thick film
of the betel-nut tree.

കുത്തുപുര, യുടെ. s. 1. A place made for beating rice.
2. a tailor's shop. 3. a book-binding room.

കുത്തുമുല, യുടെ. s. A young woman's breast.

കുത്തുമൊഴി, യുടെ. s. Piercing or cutting language.

കുത്തുവാക്ക, ിന്റെ. s. See the preceding.

കുത്തുവിളക്ക, ിന്റെ. s. A lamp with a long handle or
stand.

കുത്ര, ind. Where, wherein, in what place. എവിടെ.

കുത്രചിൽ, ind. Somewhere. വല്ലെടത്തും, എങ്ങും.

കുത്രാപി, ind. Somewhere. വല്ലെടത്തും, എങ്ങും.

കുത്സനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reproach, contempt. 2. a-
buse, reviling. നിന്ദ.

കുത്സ, യുടെ. s. 1. Reproach, contempt. 2. censure, blame.
നിന്ദ.

കുത്സിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To despise, to con-
temn. നിന്ദിക്കുന്നു. 2. to disclaim.

കുത്സിതം, &c. adj. 1. Low, vile, contemptible. നിന്ദ്യ
മായുള്ള. 2. contemned, despised, reviled, &c. നിന്ദിക്ക
പ്പെട്ടത.

കുഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. A painted or variegated cloth or
blanket, serving as the trappings or housings of an ele-
phant. ചെമ്പാരിപ്പടം. 2. a sacrificial grass, Cusa.
കുശ.

കുദ്ദാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of spade or hoe, used

[ 214 ]
for digging. തൂമ്പാ. 2. Mountain Ebony, Bauhinia varie-
gata, &c. കാഞ്ചനമരം.

കുദ്യം, ത്തിന്റെ. s. A wall. ചുവര.

കുദ്വദൻ, ന്റെ. s. A reviler, an evil speaker, ദുഷി
ക്കുന്നവൻ.

കുധ്രം, ത്തിന്റെ. s. A mountain. പൎവ്വതം.

കുധ്രചൂൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Lime stone. കല്ചുണ്ണാമ്പ.

കുനഖം, ത്തിന്റെ. s. A bad or festered nail, a whit-
low. കെട്ടനഖം.

കുനഖീ, യുടെ. s. One who has bad nails. കെട്ടനഖ
മുള്ളവൻ.

കുനടീ, യുടെ. s. Red arsenic. മനയോല.

കുനാഭി, യുടെ. s. A whirlwind. ചുഴലിക്കാറ്റ.

കുനാശകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, commonly, Jawása.
കൊടിത്തൂവ.

കുനി, യുടെ . s. 1. A semi-circle. 2. an up and down
curve, or stroke in writing. 3. a bow, bowing.

കുനിക്കൻപുറ്റിന്റെ. s. Earth thrown up by worms.

കുനിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To make an up or
down stroke or curve in writing. 2. to bow, to bend, to
curve. 3. to cause to stoop down. കുനിച്ചുനിൎത്തുന്നു.
To cause one to stand in a stooping posture, as a kind
of torture.

കുനിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Bowing down, the state of
being bent ; stooping.

കുനിപ്പ, ിന്റെ s. 1. An up or down curve or stroke
in writing. 2. the act of bending, bowing, stooping; in-
curvation, stoop. 3, a kind of dance, a farce.

കുനിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to stoop
down.

കുനിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To bow down, to stoop
down. 2. to bend, to be bent. കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. To
be stooping to be bent to be bowed down കുനിഞ്ഞ
നടക്കുന്നു. To walk stooping. കുനിഞ്ഞു നൊക്കു
ന്നു. To look down stooping.

കുനിയൻ, ന്റെ. s. A large ant.

കുനിവ, ിന്റെ. s. 1. Inclination, bent. 2. stoop, cur-
vation.

കുനിഷ്ഠ, ിന്റെ. s. Malevolence, censoriousness.

കുനിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. One who is malevolent, censori-
ous, discovering defects only.

കുനുകുനെ, adv. Very small, little.

കുന്തക്കാരൻ, ന്റെ. s. A spearman, one who uses a
lance.

കുന്തക്കാൽ, ലിന്റെ. s. 1. A king post in a roof. 2.
the staff of a spear.

കുന്തക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A, wooden art dart or spear.

കുന്തപ്പയിറ്റ, ിന്റെ. s. Spear exercise.

കുന്തപ്പുണ്ണ, ിന്റെ. s. A kind of ulcer on the leg be-
low the knee.

കുന്തം, ത്തിന്റെ. s. A bearded dart, a lance, a spear.

കുന്തൽ, ലിന്റെ. s. 1. Going on tiptoe. 2. pride.

കുന്തളദെശം, ത്തിന്റെ. s. A country in thie north-
west of the Indian Peninsula.

കുന്തളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hair. തലമുടി. 2. a drinking
cup. പാനപാത്രം. 3. barley. യവം. 4. the name of a
country. ഒരു ദെശത്തിന്റെ പെർ.

കുന്തളിക, യുടെ. s. A butter knife, or scoop. നൈ
തവി.

കുന്താണി, യുടെ. s. A large mortar to beat paddly in.

കുന്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. . To put any thing to
stand on in order to reach higher, to elevate. 2. to stand
on tiptoe. 3. to lift up with pride.

കുന്തീ, യുടെ. s. The name of the mother of the Pandu
princes. പാണ്ഡവന്മാരുടെ അമ്മ.

കുന്തുകാൽ, ലിന്റെ. s. Tiptoe.

കുന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. n. To walk on tiptoe. 2. to
reach or peep over by rising with the hands pressed on
the seat. 3. to be lifted up with pride.

കുന്തുരുക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. The Gum olilbanum tree,
commonly Salai or Salaé, Boswellia Thurifera. 2. the
gum frankincense, or olibanum.

കുന്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. The many flowered Jasmine, Jas-
minum multiflorum. കുരുണപ്പൂ. 2. one of CUBERAS nine
treasures. നവനിധിയിൽ ഒന്ന.

കുന്ദു, വിന്റെ. s. See കുന്തുരുക്കം.

കുന്ദുരു, വിന്റെ. s. The resin of the Boswellia thuri-
fera, Gum olibanum, or frankincense. കുന്തുരുക്കം.

കുന്ദുരുകീ, യുടെ. s. 1. The gum olibanum tree, commonly
Salai, or Sulaé, Boswellia Thurifera. മല ൟന്ത.

കുന്ദുരുഷ്കം, ത്തിന്റെ. & See കുന്തുരുക്കം.

കുന്ന, ിന്റെ. s. 1. A hill, a hilloc. 2. a heap.

കുന്നൻ, ന്റെ. s. 1. A plantain tree. 2. an ignorant
foolish person.

കുന്നൻവാഴ, യുടെ. s. See കണ്ണൻവാഴ.

കുന്നമുക്കി, യുടെ. s. The name of a tree the leaves of
which are sometimes used as potherbs and as medicine.

കുന്നലക്കൊനാതിരി, യുടെ. s. See കുന്നലക്കൊൻ.

കുന്നലക്കൊൻ, ന്റെ. s. The title of the Calicut Rajah.

കുന്നി, യുടെ. s. 1. A small shrub, Abrus precatorius,
bearing a red and black berry which forms the smallest
of the jeweller's weights, the berry averages about 1 5/16 gr,

[ 215 ]
troy. 2. the seed of this plant. The root of this plant
is a kind of licorice. There are two other kinds, one
bearing black, and the other white seeds. 3. the lower
part of the ear.

കുന്നിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To heap up, to pile up.

കുന്നിക്കുരു, വിന്റെ. s. The berry of the small shrub,
Abrus precatorius.

കുന്നിത്തൂക്കം, ത്തിന്റെ. s. The weight of the preced-
ing berry.

കുന്നിപ്പശ, യുടെ. s. A paste made from the above
berry, much used by goldsmiths.

കുന്നിമാല, യുടെ. s. A rosary or wreath composed of
the berries of the Abrus precatorius.

കുന്നിയിട, യുടെ. s. See കുന്നിത്തൂക്കം.

കുപിതൻ, ന്റെ. s. One moved to anger, an angry or
enraged person. കൊപി.

കുപിനി, യുടെ. s. A fisherman. മീൻ പിടിക്കുന്നവൻ.

കുപിനീ, യുടെ. s. A kind of net or snare for catching
fish made of bamboos or rushes. മീൻകൂട.

കുപിന്ദൻ, ന്റെ. s. A weaver. ചാലിയൻ.

കുപൂയം, &c. adj. Inferior, low, vile. നിന്ദ്യം.

കുപ്പ, യുടെ. s. Sweepings, refuse, dung.

കുപ്പക്കുന്ന, ിന്റെ. s. A dung hill.

കുപ്പക്കുഴി, യുടെ. s. A sink, a drain.

കുപ്പച്ചീര, യുടെ. s. A kind of potherb, Amaranthus
polyslachus. (Lin.)

കുപ്പമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. A kind of medicine.

കുപ്പമെനി, യുടെ. s. The name of a plant, Indian A-
calypha, Acalypha Indica.

കുപ്പവെള, യുടെ. s. The small flowered Periwinkle,
Vinca Parviflora.

കുപ്പായക്കാരൻ, ന്റെ. s. An Indian or half caste per-
son who dresses himself after the European fashion, one
who dresses in garments.

കുപ്പായം, ത്തിന്റെ. s. A garment, a robe, a coat, a
jacket. കുപ്പായം കുത്തുന്നു. To sew or make garments.
കുപ്പായമിടുന്നു.
To put on garments.

കുപ്പാൽവള്ളി, യുടെ. s. A creeper, Echites caryophyl-lata.

കുപ്പി, യുടെ. s. A bottle, a vial.

കുപ്പി, യുടെ. s. A plant, Webera corymbosa.

കുപ്പിക്കിണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. A cup made of brass or any
other metal.

കുപ്പിണി, യുടെ. s. A company of foot-soldiers.

കുപ്പിപ്പരണി, യുടെ. s. An earthen jar.

കുപ്പിപ്പിഞ്ഞാണം, ത്തിന്റെ. s. A cup.

കുപ്പിയൊട, ട്ടിന്റെ. s. A broken piece of glass.

കുപ്പിവിളക്ക, ിന്റെ. s. A lantern, a glass lamp.

കുപ്യശാല, യുടെ. s. A braziery, foundery, a place
where metallic vessels, &c. are made or sold. കന്നാ
ന്റെ പണിപ്പുര.

കുപ്യം ത്തിന്റെ. s. Base metal, copper, brass, &c., or
any metal except gold and silver. ഉരുക്കിയ ലൊഹം.

കുപ്രഭു, വിന്റെ. s. A wicked prince. ദുഷ്ടപ്രഭു.

കുപ്രിയം, &c. adj. Low, vile, last, worst. നികൃഷ്ടം.

കുബുദ്ധി, യുടെ. s. Folly, foolishness.

കുബെരകം, ത്തിന്റെ. s. The Toon tree, Cedrela Tun-
na. പൂവരശ.

കുബെരൻ, ന്റെ. s. CUBERA, the Indian Plutus, the
god of wealth.

കുബെരാക്ഷീ, യുടെ. s. The trumpet flower, Bigmonia
suave-olens. കൊടിക്കുഴല, കഴഞ്ചി.

കുബ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. An aquatic plant, Trapa his-
ponosa.

കുബ്ജൻ, ന്റെ. s. One who is hump-backed, crooked.
കൂനൻ.

കുബ്ജാ, യുടെ. s. A hump-backed woman. കൂനി.

കുമ, യുടെ. s. 1. A lash, beating. 2. filling, heaping up.

കുമതി, adj. Ill-natured, ill-disposed.ദുശ്ശീലം. s. A bad
disposition.

കുമയ്ക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To beat, to bruise. 2.
to fill, to heap up.

കുമള, യുടെ. s. 1. A bubble, a water bladder. 2. an or-
nament made in the form of a bubble.

കുമളെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To bubble, to rise in
bubbles, pustules, &c.

കുമാരകൻ, ന്റെ. s. A young man, a boy, a lad.

കുമാരകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of pomegranate tree,
Tapia cratæva or capparis trifoliata. നീർമാതളം.

കുമാരൻ, ന്റെ. s. 1. A son. 2. a boy, one under 5 years
of age. 3. a name of CARTICEYA. 4. a prince, the heir
apparent, and who is associated to the empire (in thea-
trical language.)

കുമാരയു, വിന്റെ. s. A prince. രാജപുത്രൻ.

കുമാരവാഹീ, യുടെ. s. A peacock. മയിൽ.

കുമാരിക, യുടെ. s. A young girl, a virgin. കന്യ.

കുമാരീ, യുടെ. s. 1. A maid, a young girl, one from 10
to 12 years old, a virgin. കന്യക. 2. a name of DURGA.
3. double Jasmine. മുല്ല. 4, a plant, Clitorea ternatea.
5. the sea-side or small aloe, Aloe perfoliata or clittoralis.
കറ്റാർവാഴ.

കുമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To heap up, to accumulate.

[ 216 ]
കുമിപ്പ, ിന്റെ. s. Heaping up, accumulation.

കുമിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To be heaped up, to be
accumulated.

കുമിഴ, ിന്റെ. s. 1. A tree; see കൾഫലം. 2. any thing
which is globular, a knob or ball on the top of any thing.

കുമിഴ, യുടെ. s. The stone at the end of a watering ma-
chine.

കുമുദൻ, ന്റെ. s. 1. The elephant of the south west
quarter. നിരതിഗജം. 2. One of the monkey heroes of
the Rámáyana. രാമായണത്തിൽ ഒരു കുരങ്ങ.

കുമുദപ്രായം, ത്തിന്റെ. s. A place abounding with the
flowers of the white esculent water lily. വെളുത്ത ആ
മ്പൽ ഉണ്ടാകുന്ന സ്ഥലം.

കുമുദബന്ധു, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

കുമുദം, ബാന്ധവൻ, ന്റെ. s. The moon; because the
water lily expands as the moon appears. ചന്ദ്രൻ.

കുമുദം, ത്തിന്റെ. s. 1. The white esculent water lily,
Nymphœa esculenta. വെളുത്ത ആമ്പൽ. 2. the red
lotus, Nymphœa rutera.

കുമുദവനം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of water lilies.

കുമുദിക, യുടെ. s. The name of a tree, the seeds of
which are aromatic, commonly Cayaphal. കൾഫലം.

കുമുദിനീ, യുടെ. s. A place abounding with water lilies.
ആമ്പൽ പൊയ്ക.

കുമുദിനീപതി, യുടെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

കുമുദെശൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

കുമുദ്വതീ, യുടെ. s. A place abounding in water lilies,
ആമ്പൽ പൊയ്ക.

കുമുദ്വാൻ, ന്റെ. s. A place aboundling in water lilies.
ആമ്പലുണ്ടാകുന്ന സ്ഥലം.

കുമൊദകൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

കുമ്പളങ്ങാ, യുടെ. s. A pumpkin. See കുമ്പളം.

കുമ്പളത്താലി, യുടെ. s. The neck ornament of a mar-
ried woman, tied round the neck by the bridegroom at
the time of marriage.

കുമ്പളം, ത്തിന്റെ. s. A kind of pumpkin gourd; Cucur
bita pepo. (Lin.)

കുമ്പി, യുടെ. s. Vapour floating over sands or deserts,
and appearing at a distance like water.

കുമ്പിടുന്നു, ട്ടു. വാൻ. v. n. 1. To bow down, to stoop.
2. to reverence, to worship.

കുമ്പിരി, യുടെ. s. See കുമ്പി. കുമ്പിരി എരിയുന്നു.
The above vapour to arise.

കുമ്പിൾ, ളിന്റെ. s. 1. A stitched leaf. 2. the name of
a tree, See കൾഫലം.

കുംബാ, യുടെ. s. An enclosure round a place of sacri-

fice to prevent profane intrusion. യാഗശാലയുടെ
ചുറ്റുമുള്ള മറ.

കുംഭകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The act of suppressing, or ex-
haling or inhaling the breath. 2. a medicinal plant. നാ
ഗദന്തി.

കുംഭ, യുടെ. s. A large or pot belly. കുടവയർ.

കുംഭകാമില, യുടെ. s. A kind of jaundice. പിത്തരൊ
ഗം.

കുംഭകാരൻ, ന്റെ. s. A potter. കുശവൻ.

കുംഭക്കൂറ, റ്റിന്റെ. s. Aquarius, one of the signs in
the zodiac.

കുംഭമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month of February.

കുംഭയൊനി, യുടെ. s. A name of Agastya, a renown-
ed sage. അഗസ്ത്യൻ.

കുംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A water jar. കുടം. 2. the frontal
globe on the upper part of the forehead of an elephant ;
there are two of these projections which swell in the
rutting season. ആനത്തലയിലെ മുഴ. 3. a sign of
the zodiac, Aquarius. 4. a month, February. 5. a fra-
grant resin, or the plant that bears it, Bdellium. 6. a
medicinal root of a brownish colour outside and white
within; slightly bitter and considered as gently aperient
and stomachic. ത്രികൊല്പക്കൊന്ന.

കുംഭരാശി, യുടെ. s. A sign of the zodiac, Aquarius.

കുംഭലഗ്നം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കുംഭസംഭവൻ, ന്റെ. s. A name of the sage Agastya.
അഗസ്ത്യൻ.

കുംഭി, യുടെ. s. 1. An elephant. ആന. 2. a pot, an
earthern vessel. കുടം. 3. a small tree; see കൾഫലം.
4. hell. നരകം.

കുംഭിക, യുടെ. s. 1. An aquatic plant, Pistia stratiotes.
2. water cress. നീർചീര.

കുംഭികുംഭം, ത്തിന്റെ. s. The frontal globe on the up-
per part of an elephant's forehead. ആനയുടെ തല
യിലെ മുഴ.

കുംഭിനീ, യുടെ. s. 1. A female elephant. പിടിയാന.
2. the earth. ഭൂമി.

കുംഭീകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, the bark of which fur
nishes a yellow dye, Rottleria tinctoria.

കുംഭീപാകം, ത്തിന്റെ. s. A hell. നരകഭെദം.

കുംഭീരം, ത്തിന്റെ. s. A crocodile. മുതല.

കുംഭൊലൂഖലകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of resin, Bdel-
lium. ഗുല്ഗുലു.

കുമ്മട്ടി, യുടെ. s. The colocynth plant, the bitter apple
plant, Cucumis Colocynthus. (Lin.)

കുമ്മാട്ട, ിന്റെ. s. Insertion of the amount of a bond,

[ 217 ]
&c. in figures by the individual who signs the bond. കു
മ്മാട്ടപതിക്കുന്നു. To insert the amount.

കുമ്മായച്ചൂള, യുടെ. s. A lime-kiln.

കുമ്മായപ്പൊടി, യുടെ. s. Slaked lime, or chunam.

കുമ്മായം, ത്തിന്റെ. s. Lime, chunam, mortar. കു
മ്മായം കൂട്ടുന്നു. To prepare chunam mortar. കുമ്മാ
യം തെക്കുന്നു, കുമ്മായം ഇടുന്നു. To plaster, to
chunam.

കുമ്മി, യുടെ. s. A woman's play.

കുമ്മിണി. adv. Little, very little.

കുയിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A bird, the black or Indian
Cuckoo. 2. a fish. 3. the part of the lock of a gun against
which the flint strikes fire. 4. a small crab.

കുയുക്തിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A disputant. തൎക്കിക്കുന്ന
വൻ.

കുയുമ്പപൂ, വിന്റെ. s. Safflower. കുസുംഭപ്പൂ.

കുര, യുടെ. s. 1. A cough. 2. hooping cough. 3. the
bark of a dog.

കുരക്കൻ, ന്റെ. s. An ape, a monkey.

കുരംഗകം, ത്തിന്റെ. s. A deer, an antelope. മാൻ.

കുരംഗമം, ത്തിന്റെ. s. A deer. മാൻ.

കുരംഗം, ത്തിന്റെ. s. A deer, an antelope. മാൻ.

കുരംഗാങ്കൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

കുരംഗിക, യുടെ. s. A doe. പെടമാൻ.

കുരങ്ങ,ിന്റെ. s. A monkey, an ape.

കുരങ്ങൻ, ന്റെ. s. A monkey.

കുരച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Fruit becoming ripe before full
grown.

കുരട, ിന്റെ. s. 1. A round piece of wood, &c. worn
by females in their ears either to widen them or as orna-
ments. 2. the inside of the cheek.

കുരണ്ടി, യുടെ. s. 1. A board used as a seat. 2. a me-
dicinal plant. 3. the fruit of the Palmira tree.

കുരണ്ടിപ്പലക, യുടെ. s. A small board to sit on.

കുരണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. Yellow Amaranth, or Bar-
leria. പൊന്നിറംകുറിഞ്ഞി.

കുരണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any enlargement of the
testicles, or scrotum. 2. rupture.

കുരപ്പൻ, ന്റെ. s. A curry-comb, a horse-comb.

കുരമ്പ, യുടെ. s. A kind of nest made by a sow before
littering,

കുരരം, ത്തിന്റെ. s. An Osprey. ഞാറപക്ഷി.

കുരരീ, യുടെ. s. 1. An Osprey. ഞാറപക്ഷി. 2. an
eve, a sheep, പെണ്ണാട.

കുരലം, ത്തിന്റെ. s. 1. An Osprey. ഞാറപക്ഷി. 2.
a curl or lock of hair. കുറുനിര.

കുരൽ, ലിന്റെ. s. 1. Sound, voice. 2. the throat.

കുരൽനാഴി, യുടെ. s. The wind-pipe, thrachea, the throat.

കുരൽവള്ളി, യുടെ. s. See the preeeding.

കുരവ, യുടെ. s. A kind of shouting, or loud noise made
by females at marriages, and other festivals. കുരവയി
ടുന്നു. To shout.

കുരവകം, ത്തിന്റെ. s. A shrub. ചെങ്കുറിഞ്ഞി.

കുരള, യുടെ. s. 1. Backbiting, tale-bearing. 2. false-
hood. 3. calumny. കുരളപറയുന്നു. To tell tales, to
backbite, to speak falsehood, to calumniate, to slander.

കുരളക്കാരൻ, ന്റെ. s. A backbiter, a tale-bearer, a
calumniator.

കുരളം, ത്തിന്റെ. s. See കുരലം.

കുരാൽ, ലിന്റെ. s. The colour brown.

കുരാലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To have pain in the
eye from any thing that has got into it, to be irritated.

കുരാലിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Pain in the the eye. 2. irrita-
tion.

കുരാശാണി, യുടെ. s. Henbane, Hyoscyamus Niger.

കുരികിൽ, ലിന്റെ. s. A sparrow.

കുരികിൽതാളി, യുടെ. s. The name of a plant, the
the leaves of which are used in bathing, to remove the oil
from the body.

കുരിക്കകുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To throw up earth
as worms.

കുരിക്കൻ, ന്റെ. s. 1. One of a certain class. 2. a class
of Nairs.

കുരിക്കപ്പൂഴി, യുടെ. s. Earth thrown up by worms.

കുരിട്ടുകല്ല, ിന്റെ. s. Glass.

കുരിയൻ, ന്റെ. s. A large paddy bird.

കുരിശ, ിന്റെ. s. A cross.

കുരിശുമാല, യുടെ. s. A wreath or necklace to which
a cross is attached.

കുരു, വിന്റെ. s. A proper name, the sovereign of the
north west of India, or the country about Delhi.

കുരു, വിന്റെ. s. Curu or Uttara Curu said to be the
most northerly of the principal divisions of the known
world.

കുരു, വിന്റെ. s. 1. A kernel, nut; the seed of fruit.
2. a boil. 3. the small pox: the pustules of the same.

കുരുക്ക, ിന്റെ. s. 1. A share. 2. a knot tied on the
rope put round the neck of an animal. 3. entanglement,
perplexity.

കുരുക്കുഞ്ഞി, യുടെ. s. A large kind of creeper bearing
white, fragrant flowers, the Gærtnera raremosa or Ba-
nisteria Bengalensis.

[ 218 ]
കുരുക്കുത്തിമുല്ല, യുടെ. s. The flower of the above.

കുരുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To entangle, to perplex.

കുരുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To sprout, to shoot.

കുരുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To be entangled, to be
perplexed.

കുരുട, ിന്റെ. s. 1. Blindness. 2. dimness of sight. 3.
the smallest fruit of a bunch. 4. fruit that does not come
to perfection.

കുരുടൻ, ന്റെ. s. 1. A blind man. 2. a short man.

കുരുടി, യുടെ. s. 1. A blind woman. 2. a short woman. 3.
a kind of snake, having the head and tail alike.

കുരുട്ടുകണ്ണ, ിന്റെ. s. A blind eye, dim sightedness.

കുരുട്ടുകണ്ണൻ, ന്റെ. s. A blind person.

കുരുട്ടുകല്ല, ിന്റെ. s. Glass.

കുരുട്ടുകൊൽ, ലിന്റെ. s. A blind man's staff by which
he is led by another.

കരുണ, ിന്റെ. s. The many flowered Jasmine, Jasmi-
num multiflorum, or Jubescens.

കുരുതി, യുടെ. s. 1. Blood. 2. a mixture of turmeric
and chunam in water which forms a red colour like
blood. 3. a kind of sacrifice to a demon to ward off disease.
കുരുതികഴിക്കുന്നു. To offer a sacrifice to a demon to
ward off any infectious disease or calamity.

കുരുത്തി, യുടെ. s. A cage or basket to catch fish.

കുരുത്തൊല, യുടെ. s. A new leaf of a palm or cocoa-
nut tree, a palm leaf.

കുരുദെശം, ത്തിന്റെ. s. See കുരു.

കുരുന്ന, ിന്റെ. s. A new shoot or sprout, a germ.

കുരുന്നകല്ല, ിന്റെ. s. Pipe clay.

കുരുന്നെരി, യുടെ. s.1. Hastiness, rashness. 2. incon-
siderateness. 3. violence.

കുരുന്നെരിപെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be hasty; to
act without consideration.

കുരുപ്പ, ിന്റെ. s. Shooting, sprouting.

കുരുപ്പപൂഴി, യുടെ. s. Earth thrown up by worms.

കുരുപ്പരുത്തി, യുടെ. s. The cotton plant, Gossypium.

കുരുപ്പുവിത്ത, ിന്റെ. s. Seed paddy wetted and
sprouted ready for sowing.

കുരുപ്പുകാൽ, ലിന്റെ. s. A stake which grows when
put in the ground.

കുരുമുളക, ിന്റെ. s. Pepper, Piper niger.

കുരുമൂലി, യുടെ. s. Thorny iron wood, Sideroxylon
spinosum. (Willd.)

കുരുമ്പ, യുടെ. s. 1. A tender or young cocoa-nut. 2.
sweet toddy.

കുരുവി, യുടെ. s. A large paddy bird.

കുരുവിന്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fine ruby. 2. a fragrant
grass with bulbous roots. Cyperus rotundus. മുത്തെങ്ങാ.

കുരുവില്ലം, ത്തിന്റെ. s. A ruby. ചുവന്ന രത്നത്തി
ൽ ഒരു ജാതി.

കുരുവില്ലാക്കടുക്ക, യുടെ. s. Indian or blaclk myrobalan,
or the unripe dried fruit of the Cadaca.

കുരുവിസ്കം, ത്തിന്റെ. s. A palam of gold, a weight
of gold equal to about 700 Troy grains, ഒരു പലം.

കുരുക്ഷെത്രം, ത്തിന്റെ. s. The country near Delhi, the
scene of the great battle between the Curus and Pandus.

കുരൂപം, ത്തിന്റെ. s. Deformity, ugliness. വിരൂപം.

കുരെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. s. 1. To cough. 2. to bark as
a dog, to yelp.

കുൎക്കരം, ത്തിന്റെ. s. A dog. നായ.

കുൎക്കരി, യുടെ. s. A bitch. പെമ്പട്ടി.

കുൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. Play, sport, blindman's buff. ക
ണ്ണാമ്പൊത്ത കളി, ഇത്യാദി.

കുൎപ്പരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The elbow. മുഴങ്കൈ. 2. the
knee. മുഴങ്കാൽ.

കുൎപ്പാസം, ത്തിന്റെ. s. A kind of bodice or jacket. കു
പ്പായം.

കുല, യുടെ. s. 1. Murder. 2. a bunch or cluster of fruit
flowers, &c. 3. the bendling of a bow.

കുലകൻ, ന്റെ. s. 1. The head of a tribe or class. 2.
an artist of eminent birth. ശല്പി കൂട്ടത്തിൽ പ്രധാനി.

കുലകാലൻ, ന്റെ. s. A destroyer of a family. വംശ
ത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവൻ

കുലക്കളം, ത്തിന്റെ. s. A place of execution.

കുലക്കുറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Guilt of murder. 2. sen-
tence of execution.

കുലഗുരു, വിന്റെ. s. A teacher or priest of the family.

കുലചെര, ിന്റെ. s. A trowel.

കുലച്ചൊറ, ിന്റെ. s. Food given to a criminal on the
day of execution.

കുലജം, &c. adj. Well born, of a good family, of the same
family or caste. നല്ല കുലത്തിൽ ജനിച്ച.

കുലട, യുടെ. s. An unchaste woman, a prostitute. വെ
ശ്യാസ്ത്രീ.

കുലതന്തു, വിന്റെ. s. Race, lineage. സന്തതി.

കുലത്തീൎപ്പ ,ിന്റെ. s. Sentence of death.

കുലത്തെങ്ങാ, യുടെ. s. A bunch of cocoa-nuts cut from
the tree, and placed in the road, street, &c., as a mark of
respect on the arrival of a great personage.

കുലദൈവം, ത്തിന്റെ. s. A household god.

കുലധൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Practice or observance pecu-
liar to atribe or caste, peculiar duty of a caste or tribe. കു

[ 219 ]
ഡുംബത്തിലെ ആചാരം ; ജാതിമൎയ്യാദ.

കുലധാരകൻ, ന്റെ. s. A son. പുത്രൻ.

കുലനാശനൻ, ന്റെ. s. 1. A reprobate, an outcast.
ഭ്രഷ്ടൻ. 2. a camel. ഒട്ടകം.

കുലനിലം, ത്തിന്റെ. s. A place of execution.

കുലപതി, യുടെ, s. The head of chief of a family. കു
ലത്തിലെ പ്രമാണി.

കുലപൎവ്വതം, ത്തിന്റെ. s. One of the seven principal
mountains. സപ്തവപൎവ്വതങ്ങളിൽ ഒന്ന.

കുലപാതകൻ, ന്റെ. s. A murderer, an assassin.

കുലപാതകം, ത്തിന്റെ. s. Murder, assassination.

കുലപാലിക, യുടെ. s. 1. A chaste woman, a nurse. 2.
the matron of a family. കുലത്തെ പാലിക്കുന്നവൾ.

കുലപുത്രൻ, ന്റെ. s. A son of the same family, who
possesses right of inheritance. സന്തതി.

കുലപ്പല്ല, ിന്റെ. s. An eye tooth.

കുലപ്പാമ്പ, ിന്റെ. s. Worms in the stomach.

കുലഭൃത്യൻ, ന്റെ. s. A family or household servant. കു
ലഭൃത്യ. A female servant, a nurse, a maid.

കുലമറിയൻപയറ, റ്റിന്റെ. A kind of beans grow-
ing in clusters.

കുലമാങ്ങ, യുടെ. s. A bunch of mangoes cut off from
the tree and placed in the road or street as a mark of
respect on the arrival of a great personage.

കുലം, ത്തിന്റെ. s. 1, Family, race, tribe or caste. 2. a
herd, a flock or multitude of animals of the same species.
3. an inhabited country. ജനപദം. 4. house, abode. വാസസ്ഥലം, ഭവനം.

കുലംകൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. To enter another or strange
family or caste.

കുലയടെക്ക, യുടെ. s. A bunch of betel-nuts cut from
the tree and placed as the bunch of mangoes stated above.

കുലയാന, യുടെ. s. An elephant addicted to kill people.

കുലവൻ, ന്റെ. s. A hill deity.

കുലവാഴ, യുടെ, s, A plantain tree cut down with the
bunch of plantains and placed in the road, street, &c. as
a mark of respect on the arrival of a great personage.

കുലവിദ്യ, യുടെ. s. The profession of a caste or family.

കുലവിപ്രൻ, ന്റെ. s. The family priest. കുലഗുരു.

കുലവില്ല, ിന്റെ. s. A bow drawn ready for being
discharged.

കുലവിളി, യുടെ. s. The roar or shout of an elephant
after having killed a person, or of a crowd after a per-
son has been executed.

കുലശെഖരൻ, ന്റെ. s. The title of the Travancore
Rajah.

കുലശെരപ്പെരുമാൾ, ളിന്റെ. s. See the preceding.

കുലശ്രെഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. 1. An artificer or artist of
eminent birth. 2. a man of a good or respectable family.
3. one eminent in a family.

കുലസംഭവൻ, ന്റെ. s. One sprung from some good
family. നല്ല വംശത്തിൽ ജനിച്ചവൻ.

കുലസ്ഥം, ത്തിന്റെ. s. Horse-gram. മുതിര.

കുലസ്ഥിക, യുടെ. s. A blue stone used as medicine
and applied to the eyes as a collyrium, also as an astrin-
gent to sores. നീലാഞ്ജനം.

കുലസ്ത്രീ, യുടെ. s. 1. A chaste woman, a woman of
rank. 2. a legitimate wife, whose children have the right
of inheritance.

കുലഹണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. A whirlpool, an eddy.
നീർചുഴലി.

കുലഹതകൻ, ന്റെ. s. 1. One who hates his family.
വംശത്തെ ദ്വെഷിക്കുന്നവൻ. 2. a destroyer.

കുലഹീനൻ, ന്റെ. s. 1. One of a low trile or caste.
2. one who is destitute of family or friends. വംശമില്ലാ
ത്തവൻ. 3. an outcast. ഭൂഷ്ടൻ.

കുലക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. The destruction of a family.
വംശനാശം.

കുലാചാരം, ത്തിന്റെ. s. The customs of a family,
or tribe. ജാതിമൎയ്യാദ.

കുലാഞ്ഞിൽ, ലിന്റെ. s. A cocoa-nut bunch stripped
of the nuts.

കുലാധിപൻ, ന്റെ. s. Head or chief of a family. കു
ലത്തിലെ പ്രമാണി.

കുലായം, ത്തിന്റെ. s. A nest. പക്ഷിക്കൂട.

കുലായിക, യുടെ. s. An aviary. പക്ഷികളെ വള
ൎത്തുന്ന സ്ഥലം.

കുലാൽവണ്ടി, യുടെ. s. A chariot, a carriage.

കുലാലൻ, ന്റെ. s. 1. A potter. കുശവൻ. 2. a wild
cock. കാട്ടുകൊഴി.

കുലാലീ, യുടെ. s. 1. A species of blue stone, applied
as a collyrium to the eyes. നീലാഞ്ജനം. 2. the wife of
a potter. കുശവന്റെ സ്ത്രീ.

കുലി, യുടെ. s. A hand. കൈ.

കുലികൻ, ന്റെ. s. 1. .An artist of eminent birth. കു
ലശ്രെഷ്ഠൻ. 2. the chief or headman of a tribe or
caste. കുലപ്രമാണി. 3. a kind of tree. ഇരിപ്പ.

കൂലിംഗകം, ത്തിന്റെ. s. A sparrow. ഊൎക്കുരികിൽ
പക്ഷി.

കൂലിരം, ത്തിന്റെ. s. A crab. ഞണ്ട.

കുലിശം, ത്തിന്റെ. s. The thunder-bolt of INDRA, a
diamond weapon. ഇന്ദ്രന്റെ ആയുധം.

[ 220 ]
കുലീ, യുടെ. s. 1. A prickly nightshade, Solanum Jac-
quini. കണ്ടകാരിക. 2. a wife's elder sister. ഭാൎയ്യയു
ടെ ജ്യെഷ്ഠത്തി.

കുലീനൻ, ന്റെ. s. A man of honourable or high de-
scent. നല്ല ജാതിക്കാരൻ.

കുലീനസം, ത്തിന്റെ. s. Water. വെള്ളം.

കുലീരം, ത്തിന്റെ. s. See കുലിരം.

കുലുക്ക, യുടെ. s. A granary, a large place or receptacle
in which rice or other grain is kept, made of bamboo
mats, &c.

കുലുക്കം, ത്തിന്റെ. s. A shock, shake, shaking, agita
tion, motion.

കുലുക്കുത്തി, യുടെ. s. A plant.

കുലുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To shake, to agitate; to
move.

കുലുക്കുഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To gargle or wash
the mouth.

കുലുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To shake or be shaken,
to be agitated, to move or be moved. 2. to quake. 3.
said of the noise of the water within a cocoa-nut when
shaken.

കുലെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. & n. 1. To draw or
bend a bow, to latch a bow-string. 2. to bear fruit
in bunches, as the plantain, cocoa-nut, and other trees ; to
grow in bunches or clusters. 3. to be full grown, as the
windpipe of man.

കുലെശൻ, ന്റെ. s. The head or chief of a family or
caste. കുലപതി.

കുലെശ്വരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കുല്ഫം, ത്തിന്റെ. s. The ancle. See also ഗുല്ഫം. ന
രിയാണി.

കുല്മാഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sour gruel prepared by the
spontaneous fermentation of the water of boiled rice.
കാടി. 2. half ripe barley, പാതി വിളഞ്ഞ യവം. 3.
forced rice, വറുത്ത നെല്ല. 4. a sort of Phaseolus, പെ
രുമ്പയറ. 5. a species of Dolichos, &c. ഉഴുന്ന, ഇത്യാ
ദി. 6. a dish consisting of half boiled rice, with pulse.
&c. ഭക്ഷ്യവിശേഷം.

കുല്യം, യുടെ. s. A canal: a channel for irrigation; a
rivulet. കൈത്തൊട.

കുല്യൻ, ന്റെ. s. 1. A counsellor. ആലൊചനക്കാ
രൻ. 2. a man of honourable or high descent or of a
respectable family. കുലീനൻ.

കുല്യം, ത്തിന്റെ. s. A bone. അസ്ഥി.

കുല്ലാത്തൊപ്പി, യുടെ. s. A cap worn by the natives in
place of a hat.

കുവ, യുടെ. s. A crucible.

കുവം, ത്തിന്റെ. s. Abuse. ശകാരം.

കുവചനം, ത്തിന്റെ. s. Censoriousness, abuse, detrac-tion. ശകാരവാക്ക.

കുവലം, ത്തിന്റെ. s. 1.The Jujube tree, Zizyphus juju-
ba or scandens. ഇലന്തവൃക്ഷം. 2. the fruit. 3. a water
lily. ആമ്പൽ.

കുവലയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any water lily, Nymphœa.
ആമ്പൽ. 2. the terrestrial globe. ഭൂഗൊളം.

കുവാദൻ, ന്റെ. s. A detractor, a censorious person.
ശകാരിക്കുന്നവൻ.

കുവാദി, യുടെ. s. See കുവാദൻ.

കുവാരം. adj. Censoricus. ഭത്സിക്കുന്ന.

കുവിന്ദൻ, ന്റെ. s. A weaver. ചാലിയൻ.

കുവെണി, യുടെ. s. A fish basket. മീൻകൂട.

കുവെരകം, ത്തിന്റെ. s. The Toon tree, Cedrela Tun-
na. പൂവരശ.

കുവെരൻ, ന്റെ. s. The Indian Plutus, the god of
wealth. കുബെരൻ.

കുവെരാക്ഷി, യുടെ. s. The trumpet flower. കഴഞ്ചി.

കുശ, യുടെ. s. A species of grass used in many solemn
and religious observances, and hence called sacrificial
grass, Poa cynosuroides. ദൎഭ.

കുശക്കലം, ത്തിന്റെ. s. A potter's vessel.

കുശക്കുഴി, യുടെ. s. Clay, loam.

കുശദ്വീപ, ിന്റെ. s. One of the great Dwipas or di-
visions of the universe, surrounded by the sea of spiri-
tuous liquor, supposed by Wilford to be the land of Cush
of scripture, and to comprehend the countries between
the Indus, the Persian gulf, and Caspian sea. സപ്തദ്വീ
പുകളിൽ ഒന്ന.

കുശപ്പാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A potter's vessel.

കുശപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. A sweet smelling flower.
സുഗന്ധപുഷ്പം.

കുശമണ്ണ, ിന്റെ. s. Clay, loam, potter's clay.

കുശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. a species of
grass. ദൎഭ

കുശയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cup, a goblet. പാനപാ
ത്രം. 2. a mouthful. കവളം.

കുശല, ിന്റെ. s. Tale-bearing, backbiting.

കുശലത, യുടെ. s. 1. Cleverness, skilfulness, expert-
ness, capability. സാമൎത്ഥ്യം. 2. presence of mind.

കുശലത്വം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കുശലൻ, ന്റെ. s. One who is clever, able, capable,
expert, skilful. സമൎത്ഥൻ.

കുശലപ്രശ്നം, ത്തിന്റെ s. Salutation, greeting,

[ 221 ]
friendly inquiry respecting a person's health or welfare,
സൌഖ്യം ചൊദിക്കുക.

കുശലം, &c. adj. Skilful, clever; conversant, expert,
capable. സാമൎത്ഥ്യമുള്ള.

കുശലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Well-being, welfare, happiness,
salutation, safety. സൌഖ്യം. 2. virtue, virtuous action.
സുകൃതം. 3. ability, adequacy, skilfulness. സാമൎത്ഥ്യം.

കുശലീ, യുടെ. s. 1. One who is happy, well, right.
സൌഖ്യമുള്ളവൻ. 2. expert, skilful. സമൎത്ഥൻ.

കുശലൊക്തി, യുടെ. s. Salutation, greeting, friendly
inquiry respecting a person's health or welfare. സൌ
ഖ്യ, വൎത്തമാനം.

കുശൽ, ലിന്റെ. s. Backbiting, tale-bearing. കുശൽ
കൂട്ടുന്നു. To back bite, to tell tales, to provoke one per-
son against another.

കുശവൻ, ന്റെ. s. A potter. കുശത്തി. A potter's wife.

കുശാഗ്രീയബുദ്ധി, യുടെ. s. Minute inspection, sub-
tility, sharpsightedness, intelligence, mental acumen. സാ
രബുദ്ധി.

കുശാണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Backbiting. 2. impediment,
obstruction.

കുശാല. adv. Well, happy.

കുശാസനം, ത്തിന്റെ. s. A seat made of the darb'ha grass.
ദൎഭകൊണ്ടുള്ള ആസനം.

കുശാസ്തരണം, ത്തിന്റെ. s. A bed made of darb'ha
grass. ദൎഭകൊണ്ടുള്ള വിരിപ്പ.

കുശീ, യുടെ. s. 1. Steel. ഉരുക്ക. 2. wrought iron. കാ
ച്ചികൊട്ടിയ ഇരിമ്പ. 3. a plough share. കൊഴു.

കുശീലൻ, ന്റെ. s. An ill-disposed person. ദുശ്ശീലൻ.

കുശീലവൻ, ന്റെ. s. 1. An actor, a dancer. 2. a
mimick. ആട്ടക്കാരൻ.

കുശുകുശുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To whisper.

കുശുകുശുപ്പ, ിന്റെ. s. Whisper.

കുശുമ്പ, ിന്റെ, s. 1. Envy. 2. backbiting. കുശുമ്പ
പറയുന്നു. To backbite, to speak enviously of.

കുശുമ്പൻ, ന്റെ. s. 1. An envious person. 2. a back-
biter. 3. a cheat, a rogue.

കുശുമ്പൽ, ലിന്റെ. s. Rottenness, decay.

കശുമ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. To be rotten, to rot,
to decay.

കുശെശയം, ത്തിന്റെ. s. A lotus. താമരപ്പൂ. Nelum-
bium.

കുഷ്ഠക്കാരൻ, ന്റെ. s. A leper.

കുഷ്ഠച്ചൊറി, യുടെ. s. A lesser kind of leprosy, appear-
ing in the form of itch and generally incurable.

കുഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. 1. Leprosy. 2. the plant termed

Costus speciosus. കൊട്ടം. കുഷ്ഠംപിടിക്കുന്നു. To be
infected with the leprosy.

കുഷ്ഠരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. The leprosy.

കുഷ്ഠരൊഗി, യുടെ. s. A leper.

കുഷ്ഠലം, ത്തിന്റെ. s. A bad place or spot. ചീത്ത
സ്ഥലം.

കുഷ്ഠഹന്താവ, ിന്റെ. s. A large esculent root, des-
cribed as possessing medicinal virtue in leprosy and other
cutaneous affections, Arum campanulatum. പാവ.

കുഷ്ഠീ, യുടെ. s. A leper. കുഷ്ഠരൊഗി.

കുഷ്മാണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. A pumpkin gourd, Cucur-
bita pepo. കുമ്പളം.

കുസീദം, ത്തിന്റെ. s. Usury, the profession of usury.
പലിശ.

കുസീദകൻ, ന്റെ. s. One who follows the profession
of usury ; a usurer, a money-lender: പലിശെക്ക കൊ
ടുക്കുന്നവൻ.

കുസുമം, ത്തിന്റെ. s. A flower in general. പുഷ്പം.

കുസുമാഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. The calx of brass, con-
sidered as a collyrium. പുഷ്പാഞ്ജനം.

കുസുമിതം. adj. Blown, flowered. പൂക്കപ്പെട്ട.

കുസുമെഷു, വിന്റെ. A name of CAMA, the god of
love. കാമൻ.

കുസുംഭം, ത്തിന്റെ, or കുസുംഭപ്പൂ, വിന്റെ. s. The
safflower, Carthamus tinctorius. (Willd.)

കുസൂലം, ത്തിന്റെ. s. A granary, a corn barn, a place
or large receptacle made for keeping rice or other grain.
നെൽപുര, വല്ലം.

കുസൃതി, യുടെ. s. 1. Wickedness, depravity, villainy.
ദുഷ്ടത, ശാഠ്യം. 2. trick, conjuring, slight of hand, &c.
ക്ഷുദ്രം. 3. deceit, deceitfulness. ചതിവ. 4. envy. അ
സൂയ.

കുസൃതിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A wicked or depraved
person. ദുഷ്ടൻ. 2. a cheat, a rogue. ചതിയൻ. 3. a
juggler ; a slight hand. ക്ഷുദ്രക്കാരൻ. 4. an envious
person.

കുസ്തുംബുരു, വിന്റെ. s. Coriander, a pungent seed.
കൊത്തമ്പാലയരി.

കുഹകൻ, ന്റെ. s. 1. A cheat, a rogue, a juggler. ചെ
പ്പടിക്കാരൻ. 2. an envious person. അസൂയക്കാരൻ.

കുഹകം, ത്തിന്റെ. s. Juggling, deception, slight of
hand, &c. ചെപ്പടി.

കുഹചിൽ, ind. In some place, somewhere. വല്ലെടത്തും.

കുഹനാ, യുടെ. s. Hypocrisy, assumed and false sanctity,
the interested performance of religious austerities. കപ
ടഭക്തി.

[ 222 ]
കുഹനിക, യുടെ. s. Hypocrisy. See the preceding.

കുഹരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hollow, a cavity. പൊത.
2. a hole, a rent.

കുഹളീ, യുടെ. s. The flower of the Cocoa-nut tree. തെ
ങ്ങിൻപൂക്കുല.

കുഹൂ, വിന്റെ. s. 1. The new moon, the first day of
the first quarter on which the moon rises invisible. കറു
ത്ത വാവ. 2. the cry of the Coil or Indian cuckoo. കു
യിൽ നാദം.

കുഹെദി, യുടെ. s. Fog, mist. മഞ്ഞ.

കുഹെദിക, യുടെ. s. Fog, mist, haze, haziness. മഞ്ഞ.

കുഹെലിക, യുടെ. s. Fog, mist. മഞ്ഞ.

കുളകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A species of Ebony, Diosperos
tomentosa. (Rox.) കാക്കപ്പനിച്ചം. 2. a sort of gourd.
പടൊലം. 3. the connexion of several stanzas, protrac-
tion of the government of the noun or verb through
several verses, contrary to the practice of closing the
sense with each verse.

കുളക്കടവ, ിന്റെ. s. The steps of a tank.

കുളക്കൊഴി, യുടെ. s. A water fowl, Lapwing.

കുളചീര, യുടെ. Water cress.

കുളപ്പുര, യുടെ. s. A bathing room near a tank.

കുളമാവ, ിന്റെ. s. A tree, the bark of which, when
steeped in water, furnishes a strong gum, which is much
used in brick mortar.

കുളം, ത്തിന്റെ. s. A tank or pond.

കുളമ്പ, ിന്റെ. s. 1. The hoof of animals. 2. the claw
of birds. 3. Colombo in Ceylon.

കുളൎച്ച, യുടെ. s. Stammering, speaking indistinctly.

കുളവക്ക, ിന്റെ. s. 1. The name of a town east of Pon-
nani. 2. the bank of a tank.

കുളവി, യുടെ. s. A wasp, a hornet.

കുളറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. To stammer, to speak indis-
tinctly.

കുളർനാക്ക, ിന്റെ. s. A stammering tongue.

കുളി, യുടെ. s. Washing, bathing, ablution.

കുളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To wash the body, to bathe;
to plunge into water.

കുളിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To wash, to bathe
(another.)

കുളിപ്പുര, യുടെ. s. A bathing room.

കുളിരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. 1. To be cold, chilly. 2.
to be refreshed.

കുളിർ, രിന്റെ. s. 1. Cold, coldness, chilliness, shiver-
ing. 2. cooling, a mild degree of cold, refreshing. 3. hor-
ripilation, erection or rigidity of the hairs of the body,

occasioned either by cold, joy, fear, &c. adj. Cold, frigid,
chilly. കുളിർകാലം. The cold season. കുളിർകാറ്റ.
A cold wind. കുളിർ കായുന്നു. To warm one's-self.

കുളിൎക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To be cold, chilly, cool.

കുളിൎന്ന. adj. Cold, cool.

കുളിൎപ്പ, ന്റെ. s. See കുളിൎമ്മ.

കുളിൎപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To make cold, to
cool, to refrigerate. 2. to appease, to quiet.

കുളിൎമ്മ, യുടെ. s. 1. Coldness, chilliness. 2. coolness,
mild degree of cold. 3. freshness, comfort.

കുളീരം, ത്തിന്റെ. s. A crab. ഞണ്ട.

കുളുത്ത, യുടെ. s. Cold rice or conjee.

കുള്ളൻ, ന്റെ. s. A dwarf, a short man.

കുള്ളി, യുടെ. s. A female dwarf, a short woman.

കുക്ഷി, യുടെ. s. The belly; the cavity of the abdomen. വയറ.

കുക്ഷിംഭരി, യുടെ. s. A full meal, a belly full.

കുക്ഷിംഭരി, യുടെ. s. A voracious eater, a gluttonous
man, one who fills or pampers the belly. തന്നത്താൻ
പൊറ്റുന്നവൻ.

കുഴ, യുടെ. s. 1. A loop, a loophole. 2. the eye of a
needle. 3. the aperture in the head of an axe, hoe, &c. in
which the handle is fixed. 4. a milk-pail, &c. made of
bamboo. 5. the bone in the arm below the elbow. 6. the
bone in the leg below the knee.

കുഴക്ക, ിന്റെ. s. 1. Interruption, impediment. 2. diffi-
culty. 3. dispute. 4. intricacy in business, confusion.

കുഴക്കട്ട, or കൊഴക്കട്ട, യുടെ. s. A kind of round cake
made of rice, &c.

കുഴക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. n. 1. To interrupt, to hinder,
to retard. 2. to dispute. 3. to confuse, to perplex. 4. to
put in disorder or confusion.

കുഴങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be hindered, to be
interrupted, to be retarded. 2. to be confused. 3. to lan-
guish, to be weary. 4. to be in straits, or difficulty.

കുഴച്ചട്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A large metal plate with a
wooden handle used to stir curry, &c. when frying.

കുഴച്ചാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. See കുഴക്ക.

കുഴച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Confusion, intricacy in busi-
ness, impediment, disturbance. 2. fatigue, weariness,
weakness. 3. a mixture of clay with water.

കുഴച്ചുമറിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To put in confusion,
or disorder.

കുഴപ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hurry, haste. 2. intricacy. 3.
confusion, perplexity. 4. perturbation. 5. disturbance.
6. difficulty, danger.

[ 223 ]
കുഴപ്പുന്നു, പ്പി, വാൻ. v. n. 1. To hasten, to be in a
hurry. 2. to be confused, perplexed. 3. to be in a state
of perturbation.

കുഴമറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Confusion of any business,
turning any thing topsy-turvy.

കുഴമറിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To be in confusion,
to be turned topsy-turvy.

കുഴമറിവ, ിന്റെ. s. See കുഴമറിച്ചിൽ.

കുഴമ്പ, ിന്റെ. s. 1. An electuary, a form of medicine of
the consistence of honey, an ointment, an unguent to rub
on boils, &c. 2. thickened fluid. 3. clay, loam. 4. a fire
poker. കുഴമ്പിടുന്നു. To put or rub on any unguent.
കുഴമ്പ കൂട്ടുന്നു. To mix or prepare an ointment. കുഴ
മ്പകാച്ചുന്നു. To thicken by boiling.

കുഴമ്പാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To prepare an unguent,
to thicken any fluid. 2. to make like pap, to make soft.

കുഴമ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. & n. 1. To grow
thick, or stiff, to be condensated. 2. to thicken, to make
stiff.

കുഴമ്പുപദം. adj. Reduced to a pap, as rice when over-
boiled.

കുഴമ്പെഴുതുന്നു, തി, വാൻ. v. a. To apply unguents
to the eyes.

കുഴയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be macerated, to be
mixed, to be mingled, as sugar, &c. with water, &c. 2.
to be confused, perplexed, embroiled. 3. to fade, to
wither. 4. to be fatigued, weary, to languish, to pine away.

കുഴലപ്പം, ത്തിന്റെ. s. A kind of rice bread made in
a tube.

കുഴലൂതുന്നു, തി, വാൻ. v. a. To blow a trumpet, to pipe.

കുഴലൂത്ത, ത്തിന്റെ. s. 1. The blowing of a trumpet,
&c. 2. the sound of a trumpet.

കുഴൽ, ലിന്റെ. s. 1. A fife, a pipe, a flute, a trumpet.
2. a tube used by silversmiths to blow the fire with. 3.
the sound of a trumpet. 4. hollowness. 5. a gun barrel.
6. any thing that is hollow, a long hollow body. 7. wo-
men's hair. 8. the tuft or knot of hair upon the head
tied up. 9. a neck ornament. 10. an ornament worn
round the waist. കുഴൽവെക്കുന്നു. To tie the hair on
a knot on the top of the head.

കുഴല്ക്കണ്ണാടി, യുടെ. s. A telescope.

കുഴല്ക്കാരൻ, ന്റെ. s. A trumpeter, a piper, a fifer.

കുഴല്ക്കുന്തം.ത്തിന്റെ. s. A bayonet.

കുഴൽവിളി, യുടെ. s. 1. The sound of a trumpet. 2.
trumpeting, piping. കുഴൽവിളിക്കുന്നു. To sound a
trumpet, to pipe.

കുഴവി, യുടെ. s. A small round stone used as a pestle
to grind with.

കുഴി, യുടെ. s. 1. A pit. 2. a hole in the ground made
for planting cocoa-nut plants; a hollow, a cavity. 3. an
excavation. 4. a deep place. 5. a grave. 6. a dangerous
place, a pit fall. 7. a measure of one square foot. കുഴിക്ക
ണക്ക. Reckoning by square feet. കുഴിപ്പെരുക്കുന്നു.
To multiply square feet by square feet.

കുഴികണ്ണൻ, ന്റെ. A person who has sunken eyes.

കുഴികലം, ത്തിന്റെ. s. A deep basin, or bowl.

കുഴികല്ല, ന്റെ. s. A privy, a necessary.

കുഴികിണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. A deep vessel made of metal,
a bowl, a basin.

കുഴികുത്ത, ിന്റെ. s. A hole made for transplanting
plants. കുഴികുത്തുന്നു. To make such a hole.

കുഴികുത്തി, യുടെ. s. 1. A short stick used in making holes
for transplanting plants, or planting seed. 2. a crow-bar.

കുഴിക്കാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Money paid for graves
or tombs in a burial ground. 2. value of planted trees.

കുഴിക്കാരായ്മ, യുടെ. s. A certain tenure on which trees
and gardens are sold.

കുഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To dig a hole, to make
a pit. 2. to dig out, to make deep. 3. to make hollow,
to hollow out, to excavate. 4. to speak ill of any one.

കുഴിക്കെട, ിന്റെ. s. The decay of plants after being
transplanted.

കുഴിച്ചിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To plant. 2. to bury,
to conceal. 3. to bury, to inter the dead.

കുഴിതവി, യുടെ. s. A spoon with a deep bowl.

കുഴിതാളച്ചണ്ടി, യുടെ. s. A water plant, Vallisneria
octandra.

കുഴിതാളം, ത്തിന്റെ. s. A musical instrument.

കുഴിത്തെങ്ങായിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To plant cocoa-
nuts without first letting them begin to grow.

കുഴിത്തൈ, യുടെ. s. A young cocoa-nut plant.

കുഴിനഖം, ത്തിന്റെ. s. A disease round the nails.

കുഴിനരി, യുടെ. s. A fox.

കുഴിനാട, ിന്റെ. s. The depth necessary to be dug in
order to fix a post in the ground.

കുഴിപ്പലക, യുടെ. s. A chuckram board.

കുഴിപ്പൂ, വിന്റെ. s. A firework exhibited in the form
of a flower-pot.

കുഴിപ്പൂത്ത, ിന്റെ. s. A tomb, a grave covered in.

കുഴിമടി, യുടെ. s. Laziness, idleness.

കുഴിമടിയൻ, ന്റെ. s. A very lazy fellow.

കുഴിമാടം, ത്തിന്റെ. s. A tomb.

[ 224 ]
കുഴിയടി, യുടെ. s. The part where two roofs meet, a
hip-roof.

കുഴിയൻ, ന്റെ. s. A boy among Chagons and slaves.
കുഴിയത്തി. A girl among the same.

കുഴിയമ്മി, യുടെ. s. A kind of mortar or flat grinding
stone, the edges of which are higher than the centre.

കുഴിയിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A kind of spoon with an up-
right handle used to measure oil, &c. with. തുടം. 2. a
deep bowl or basin.

കുഴിയാന, യുടെ. s. A small insect chiefly found in dust.

കുഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To turn into a hole
or pit. 2. to become hollow. 3. to become deep.

കുഴിയെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To make a hole
for transplanting plants. 2. to make a pit for catching
elephants.

കുഴിവ, ിന്റെ. s. 1. Turning into a hole. 2. the state
of being hollow; hollowness.

കുഴിവിത്ത, ിന്റെ. s. Seed planted in holes made with
a stick.

കുഴിവില, യുടെ. s. The value of the ground on which
holes are made for planting cocoa-nut plants.

കുഴിവെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To dig a grave, to make
a pit or hole.

കുഴെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To mix, to mingle as
clay, sugar, &c., to macerate. 2. to knead dough. 3. to
make soft, to soften. 4. to confuse, to perplex.

കുറ, യുടെ. s. 1. Want, defect, deficiency. 2. blemish.
3. guilt. 4. diminution. 5. disgrace, shame.

കുറക, ിന്റെ. s. 1. The thigh, hip and loins. 2. a leg.
3. a ham.

കുറച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Want, need, deficiency, de-
fect. 2. dearness, scarcity, scarceness.

കുറഞ്ഞ. adj. 1. Reduced. 2. deficient. 3. scarce.

കുറഞ്ഞൊന്ന. adv. A little.

കുറതീൎക്കുന്നു, ൎത്തു, വാൻ, or ൎപ്പാൻ. v. a. 1. To mend,
to repair. 2. to complete, to finish. 3. to free from dis-
grace. കുറതീരുന്നു. v. n. To be mended, &c.

കുറത്തലപ്പിണം, ത്തിന്റെ. s. A headless trunk.

കുറത്തി, യുടെ. s. 1. The wife of a
കുറവൻ, which see.
2. a woman of that tribe.

കുറനാഴി, യുടെ. s. A false or short measure.

കുറപടി, യുടെ. s. 1. What is deficient, deficiency, want.
2. abatement.

കുറപറ, യുടെ. s. A false or short parrah.

കുറപറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To blame, to find
fault with. 2. to slander, to backbite. 3. to complain.

കുറമാനം, ത്തിന്റെ. s. Deficiency, what is deficient.

കുറയ. adj. Little.

കുറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To decrease, to be or
become less, to be shortened. 2. to abate, to be abated,
to diminish, to be reduced. 3. to sink, to lower, (in
price.) 4. to be deficient, to be short.

കുറവ, ിന്റെ. s. 1. Less, deficiency. 2. defect, short-
ness, want. 3. degradation disgrace.

കുറവൻ, ന്റെ. s. 1. One of the certain class, who
subsist chiefly by making mats, baskets, &c. 2. one of
a class of slaves.

കുറവന്താളി, യുടെ. s. A plant, the leaves of which are
used in washing off oil that has been rubbed on the body.

കുറവാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be short, to be
deficient, to be wanting. 2. to be defective. 3. to be di-
minished. 4. to be a degradation, or disgrace.

കുറൾമാൻ, ന്റെ. s. A sort of deer.

കുറി, യുടെ. s. 1. A mark made by Hindus on their fore-
head. 2. a mark or aim. 3. lot, share. 4. appointment, a
term, a fixed time. 5. time, turn, as once, twice, &c. 6.
a note, a writing. 7. a measure. 8. a mark in the end of a
cloth. 9. intention.

കുറികൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. To unite in forming a club.

കുറികൊൽ, ലിന്റെ. s. A stick with marks on it, a gauge.

കുറിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To mark. 2. to write
a note. 3. to make a memorandum. 4. to appoint, to
design. 5. to set a mark by, to note a thing in a book.
6. to intend, to purpose. 7. to aim, to take aim.

കുറിക്കൂട്ട, ിന്റെ. s. A cosmetic, a perfume.

കുറിക്കൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, ൾവാൻ. v. n. To regard, to
make account of, to note, to take notice of, to mark out.

കുറിച്ച. part. About, concerning.

കുറിച്ച. postpos. For the sake of, on account of concern-
ing, about, with regard to.

കുറിച്ചി, യുടെ. s. 1. A kind of fish. 2. a creeper.

കുറിഞ്ഞി, യുടെ. s. 1. The flash pan of a gun, pistol,
&c. 2. the priming of a gun. കുറിഞ്ഞി എഴുന്നുപൊ
കുന്നു. 3. To flash in the pan without the gun going off.
3. a female cat.

കുറിഞ്ഞിത്തുള, യുടെ. s. The touch-hole of a gun, &c.

കുറിപറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To appoint a time.

കുറിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A memorandum. 2. an item, or
article in an account. 3. a short abstract, an extract, a
synopsis.

കുറിപ്പടി, യുടെ. s. 1. A writing, a note. 2. a memo-
randum.

[ 225 ]
കുറിപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. Money paid into a club.

കുറിമാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A note. 2. a memoran-
dum.

കുറിയ. adj. Short, little, brief.

കുറിയത, ിന്റെ. s. 1. A head cloth, a small cloth.
2. any thing that is short. 3. the cross beam or timber
of a door frame, &c.

കുറിയമുണ്ട, ിന്റെ. s. A piece of cloth to cover the
head with, a head cloth, a small cloth.

കുറിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To mark the forehead
as the Hindus do. 2. to mark or put a mark on cloth or
any thing else. 3. to cast lots.

കുറിവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To appoint a term,
or time. 2. to place a mark to shoot at. 3. to mark clothes.
4. to form a club.

കുറു, adj. Short, brief, summary, little.

കുറുക, adv. 1. Briefly, shortly. 2. quickly. 3. across.

കുറുക, or കുറുകക്കഴമ, യുടെ. s. A small sort of rice.

കുറുകപ്പറയുന്നു, or കുറുക്കിപറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ.
v. a. To mention some principal heads of any subject,
to mention briefly.

കുറുകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. 1. To thicken as any thing
by boiling. 2. to diminish, to grow less, to decrease. 3.
to grow short, to be abridged. 4. to be brought low. 5.
to coo, to cry, as a dove or pigeon. 6. to make a noise as
an elephant when angry. 7. to purr, as a cat or leopard
in pleasure.

കുറുകുറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To breath with dif-
ficulty or make a noise as under the following word.

കുറുകുറുപ്പ, ിന്റെ. s. Difficulty of breathing, a noise
made by persons who are much troubled with phlegm
in the throat.

കുറുക്ക, ിന്റെ. s. 1. The back bone. 2. what is across,
athwart. adj. Across, short.

കുറുക്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Contraction, act of shorten-
ing, abbreviation. 2. reduction by boiling.

കുറുക്കൻ, ന്റെ. s. A jackall.

കുറുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To shorten, to lessen,
to diminish. 2. to abbreviate, to contract. 3. to reduce
by boiling. 4. to lop off the branches of trees.

കുറുക്കുമരുന്ന, ിന്റെ. s. A medicine reduced by boil-
ing and given to lying-in women.

കുറുക്കുവഴി, യുടെ. s. A short way, a near or bye way,
a cross way.

കുറുക്കെ. adv. 1. Across, athwart. 2. shortly, quickly.

കുറും. adj. Short, little, small, brief.

കുറുങ്കണക്ക, ിന്റെ. s. A short or easy account.

കുറുങ്കാട, ിന്റെ. s. A bush, a thicket, underwood.

കുറുങ്കുഴൽ, ലിന്റെ. s. A small pipe.

കുറുച്ചിയൻ, ന്റെ. s. One of a class of people who
inhabit the hills in north Malabar, or Wayanaad. കുറു
ച്ചിയത്തി. A woman of the same class.

കുറുച്ചൂലി, യുടെ. s. A plant. പൂവ്വാങ്കുറുന്തൽ.

കുറുഞ്ചൂഴിക, യുടെ. s. A cross wall plate of a roof.

കുറുനരി, യുടെ. s. A jackall.

കുറുനാക്ക, ിന്റെ. s. A disease in the tongue, called
the frog.

കുറുനാൾ, ളിന്റെ. s. The day after to-morrow.

കുറുനിര, യുടെ. s. A ringlet, a curl.

കുറുന്തിരട്ട, ന്റെ. s. A short abstract of accounts.

കുറുന്തൂവൽ, ലിന്റെ. s. A shrub, a bush.

കുറുന്തൊട്ടി, യുടെ. s. A plant, the sweet smelling Pa-
vonia, Pavonia odorata. (Willd.) Sida retusa.

കുറുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A title of honour enjoyed by cer-
tain Nairs. 2. a class of people. 3. a painter. 4. an astro-
loger, an enchanter.

കുറുമൻ, ന്റെ. s. A person of a class of people who
inhabit the hills in north Malabar or Wayanaad. കു
റുമത്തി. A woman of the same class.

കുറുമുഴി, യുടെ. s. A sort of Jasmine, Jasminum amicu-
latum.

കുറുമ്പ, ിന്റെ. s. 1. A mote, a particle of dust, &c. 2.
insolence, haughtiness, ostentation.

കുറുമ്പടി, യുടെ. s. 1. The under timber of a door frame.
2. the threshold, or entrance.

കുറുമ്പൻ, ന്റെ. s. An insolent or haughty man, a
wicked fellow.

കുറുമ്പാട, ിന്റെ. s. A kind of small fish.

കുറുമ്പൂപ്പ, ിന്റെ. s. Cultivation of any grain except
paddy.

കുറുമ്മൻ, ന്റെ. s. Sweepings, &c.

കുറുമ്മൽ, ലിന്റെ. s. Eating large mouth's full, eating
greedily.

കുറുമ്മുന്നു, മ്മി, വാൻ. v. a. To eat greedily, to fill the
mouth full.

കുറുവടി, യുടെ. s. A short cudgel, or stick.

കുറുവാ, യുടെ. s. A kind of fish.

കുറെ. adv. 1. Little. 2. much.

കുറെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To abstract, to abridge,
to shorten. 2. to make less, to abate, to reduce, to de-
crease, to diminish, to curtail. 3. to sink, to lower. 4. to
degrade, to disgrace. 5. to gore as a buffalo.

[ 226 ]
കുറെച്ച, adv. Little and little, a little each.

കുറ്റക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. One who is guilty, an offender.
2. a culprit, a malefactor.

കുറ്റടി, യുടെ. s. Sarcasm, satire, keen reproach, a taunt.
കുറ്റടി പറയുന്നു. To speak sarcastically, tauntingly.
കുറ്റടി പാടുന്നു. To sing a sarcastic song.

കുറ്റപ്പാട, ിന്റെ. s. Fault, the state of being in fault.

കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To accuse, to
charge with a crime, to arraign. 2. to censure.

കുറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fault (in a moral and physical
sense,) guilt, a crime, an offence. 2. accusation. 3. blame,
censure. 4. defect, flaw. കുറ്റം കാണുന്നു. To find guil-
ty. കുറ്റം ചുമക്കുന്നു, കുറ്റം എല്ക്കുന്നു. To be guilty,
to acknowledge one's fault. കുറ്റം തീൎക്കുന്നു. 1. To
free from blame, to release from guilt. 2. to restore. 3.
to repair. കുറ്റം ചെയ്യുന്നു. To commit a fault, or
crime. കുറ്റം ക്ഷമിക്കുന്നു. To forgive a fault. കു
റ്റം ചുമത്തുന്നു. 1. To accuse, to charge with a crime,
to arraign. 2. to censure, to blame, to hold one guilty.
3. to convict, to find guilty. കുറ്റം പറയുന്നു. To
censure, to find fault with. കുറ്റം പിഴെക്കുന്നു. To
die. (honorific.)

കുറ്റമില്ലാത്ത. adj. Not guilty, innocent, free from fault.
കുറ്റമില്ലാതാക്കുന്നു. To clear, to prove innocent, or
free from guilt.

കുറ്റവിധി, യുടെ. s. Condemnation, the sentence by
which one is doomed to punishment. കുറ്റം വിധി
ക്കുന്നു. 1. To condemn, to find guilty, to doom to pun-
ishment. 2. to censure, to blame.

കുറ്റി, യുടെ. s. 1. The stump of a tree, stubble, &c. 2. a
post, a stake, a peg. 3. an oar pin made of wood or iron.
4. a tent pin. 5. a pail. 6. a small bottle, a cruse, or vessel
for oil. 7. an inhabitant, a customer. 8. certainty, know-
ledge. 9. discovery, detection. 10. a mark. 11. race,
offspring, progeny. 12. a small or mud fort. 13. a large
wooden vessel to preserve mangoes in. 14. the princi-
pal or manager of a club. 15. a measure or a kind par-
rah. 16. a salt measure. 17. a cask or hogshead. 18. a
log of timber, a tree. കുറ്റി കെട്ടുന്നു. To find out or
discover any thing stolen.

കുറ്റിക്കാട, ിന്റെ. s. A bush, a thicket.

കുറ്റിക്കാണം, ത്തിന്റെ. s. Price given for a timber,
before it is cut down, paid to the owner.

കുറ്റിക്കാൽ, ലിന്റെ. s. 1. A post, a stake. 2. a rafter.

കുറ്റിക്കൊട്ട, യുടെ. s. A small fort.

കുറ്റിച്ചൂൽ, ലിന്റെ. s. A broom much worn.

കുറ്റിനാട്ടി ബലി, യുടെ. s. Obsequies of a deceased
person, whatever is given or performed in remembrance
of a person deceased, observed for ten or twelve days
after the funeral of the deceased.

കുറ്റിപിടി, യുടെ. s. Petty merchandise.

കുറ്റിപിടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A petty merchant, one
who trades by borrowing money for that purpose.

കുറ്റി പൂജ, യുടെ. s. A ceremony performed on enter-
ing on a new house, giving food to the work-people, &c.

കുറ്റിയറുന്നു, റ്റു, വാൻ. v. n. To be without offspring,
a family or race to become extinct ; also, കുറ്റിമുടിയു
ന്നു.


കൂ

കൂ. A Syllabic or compound letter.

കൂകൽ, ലിന്റെ. s. 1. A cry or exclamation. 2. a cla-
mour or disturbance. 3. calling. The noise made by any
animal ; as barking, braying, mewing; the crowing of a
cock, &c.; also the note of a bird.

കൂകുദം, ത്തിന്റെ. s. Giving a girl in marriage, with
due ceremony, and suitable decorations. അലങ്കരിച്ച
ചെയ്യുന്ന കന്യകാദാനം.

കൂകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. 1. To cry aloud, to exclaim. 2.
to make a clamour. 3. to make a noise; as to bark, to bray,
to crow, to mew, to croak, to call, to sing. v. a. To call.

കൂക്ക, ിന്റെ. s. See കൂകൽ.

കൂചൽ, ലിന്റെ. s. 1. Fear, timidity. 2. shame, shame-
facedness, bashfulness.

കൂചം, ത്തിന്റെ. s. A breast, a female breast, especi-
ally that of a young or unmarried woman. മുല.

കൂചുന്നു, ചി, വാൻ. v. n. 1. To be timid, fearful, daunt-
ed, sly. 2. to be shame-faced, bashful.

കൂച്ച, ിന്റെ. s. 1. The act of bending the arm or leg.
2. the bending of the arm at the elbow, or leg under the
knee. 3. a close tie, tying the head and foot of a cow or
buffalo together to prevent them doing mischief. 4. a
shackle, or fetter.

കൂച്ചുതുടൽ, ലിന്റെ. s. A chain, or tie with a hook
attached to it.

കൂച്ചുന്നു, ച്ചി, വാൻ. v. a. 1. To bend the arm or leg.
2. to tie or fasten close together, to hook together. കൂ
ച്ചിക്കെട്ടുന്നു. 1. To tie up the hands or legs. 2. to tie
the legs of an elephant together. 3. to tie close.

കൂച്ചുവിലങ്ങ, ിന്റെ. s. Fetters on the leg of an ele-
phant.

[ 227 ]
കൂജനം, ത്തിന്റെ. s. The cry of birds. പക്ഷികളുടെ
ശബ്ദം.

കൂജിതം, ത്തിന്റെ. s. The cry of a bird, cooing. കൂകൽ.

കൂഞ്ഞ, ിന്റെ. s. The inner part of a jack fruit.

കൂഞ്ഞിരിക്ക, യുടെ. s. A medicinal plant. See ആന
ച്ചുവടി.

കൂട, ട്ടിന്റെ. s. 1. A cage; an aviary; a nest. 2. a fold.
3. a case. 4. a little receptacle. 5. the body as the habita-
tion of the soul. 6. abode. 7. a honey-comb. 8. the
cacoon of the silk worm. 9. a fishing basket.

കൂട, യുടെ. s. 1. A fish basket. 2. a basket made of bam-
boo or wicker work.

കൂട, കൂടി, കൂടെ. postpos. 1. With, along with, accom-
panying, in company with. 2. also. അവർ കൂടെ വന്നു.
They also are come. കൂടി പൊകുന്നു. To go together.

കൂടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plough-share. കൊഴു. 2.
fraud, deceit. വഞ്ചന.

കൂടക്കൂട. adv. Often, frequently, continually.

കൂടപത്രം, ത്തിന്റെ. s. Enchantment, sorcery; charm.
കൂടപത്രം ചെയ്യുന്നു. To enchant, to bewitch, to
charm. കൂടപത്രം വെക്കുന്നു. To put a charm in the
ground with intent to kill.

കൂടപ്പിറപ്പ, ിന്റെ. s. A brother or sister; as born
with one's self.

കൂടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A peak, a summit of a mountain.
പൎവത ശിഖരം. 2. a house, a dwelling. 3. the body.
4. a smith's hainmer. 5. a heap of grain, &c. കൂമ്പാരം.
6. fraud, deceit. വഞ്ചന. 7. an assemblage. സമൂഹം.
8. a plough-share. കൊഴു. 9. illusion. ഇന്ദ്രജാലം. 10.
a trap to catch deer, birds, &c. കാണി, ഇത്യാദി. 11.
untruth, falsehood. അസത്യം. 12. playing at dice,
gambling. ചൂത. 13. uniform and elementary substance.
14. the top part of the roof of a dome, especially that
into which the rafters are fixed.

കൂടയന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A trap or snare for deer, birds,
&c.

കൂടലർ, രുടെ. s. plu. Enemies, foes.

കൂടശന്മലി, യുടെ. s. A species of Simul or silk cotton
tree. കണ്ടിലവം.

കൂടസാക്ഷി, യുടെ. s. A false witness.

കൂടസ്ഥൻ, ന്റെ. s. 1. The first ancestor of a race or
lineage. 2. the head or chief of different families. വംശ
കൎത്താവ. 3. an inhabitant, as the soul inhabits the
body.

കൂടസ്ഥം. adj. Uniform, perpetually and universally the
same, as etherial space, &c. നിശ്ചലമായുള്ള.

കൂടാ. A negative defective verb, denoting impossibility,
cannot, must not.

കൂടാഗാരം, ത്തിന്റെ. s. An upstair room, an apart-
ment on the top of a house. മാളികമുറി.

കൂടാതെ. part. This word is a negative participle, from
കൂടുന്നു, and is used as a postposition denoting, 1. With-
out, except. 2. besides. കൂടാതെകണ്ട.

കൂടാൎത്ഥഭാഷിതം, ത്തിന്റെ. s. A tale, a story, a fic-
tion. ചമച്ച കഥ.

കൂടാരം, ത്തിന്റെ. s. A tent, a tabernacle. കൂടാരം
അടിക്കുന്നു. To pitch a tent.

കൂടാരരട്ട, ിന്റെ. s. Tent cloth.

കൂടി, part. Through, by.

കൂടിയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A dance. 2. speaking face
to face. കൂടിയാടുന്നു. 1. To dance together. 2. to speak
face to face.

കൂടിവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Consultation, delibera-
tion. 2. private consultation, private advice.

കൂടുതൽ, ലിന്റെ. s. Increase, addition.

കൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To come together, to meet,
to assemble or be assembled. 2. to unite, to join, to be
joined. 3. to join with another to do any thing. 4. to a-
gree, to be on good terms, to be unanimous. 5. to be in-
volved in any thing. 6. to be amassed, or accumulated.
7. to increase, to be added or annexed. 8. to come to
pass, to be accomplished or finished. 9. to be appointed,
to be at leisure. 10. to close.. v. a. 1. To associate with.
2. to copulate. The affirmative and negative parts of
this verb, when added to other verbs as auxiliaries, de-
note possibility or ability, or the reverse, I can, &c. I
cannot, &c.

കൂടെ. part. 1. With, together with, in company with. 2.
also.

കൂട്ട, ിന്റെ. s. 1. Society, fellowship, companionship.
2. mixture, composition. 3. joining, uniting. 4. consent,
agreement. 5. seasoning, or that which is added to curry
to give it a relish. 6. a couple, a pair. 7. a suit of clothes.
8. likeness, similitude. 9. part of the roof of a building,
including beams and principal rafters.

കൂട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An associate, a companion.
2. a pleader, an able speaker or disputer.

കൂട്ടകെട്ട, ിന്റെ. s. 1. A company. 2. a conspiracy,
plot. 3. combination, agreement, confederacy. 4. kin-
dred, relation, tribe, caste. 5. alliance, social relation.

കൂട്ടകൊട്ട, ിന്റെ. s. A charge sounded by musical in-
struments, &c. in war.

[ 228 ]
കൂട്ടൻ, ന്റെ. s. A companion, an associate.

കുട്ടപ്പട, യുടെ. s. 1. A battle in confusion. 2. a tumul-
tuous or mixed combat. 3. an assembly in a state of
confusion.

കൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A meeting, an assembly or con-
vention. 2. society, assemblage. 3. a club. 4. union, junc-
tion. 5. pleading. 6. a flock, a multitude. 7. a heap, a
collection. 8. a party. 9. kind, sort or species. 10. con-
versation. 11 disputation. കൂട്ടത്തോടെ നടക്കുന്നു.
To walk in companies or by flocks. കൂട്ടം കലമ്പുന്നു.
An assembly to be in an uproar or confusion. കൂട്ടം കൂടു
ന്നു. A crowd or multitude to be assembled, to meet
together, to gather together, to congregate. കൂട്ടം കൂട്ടു
ന്നു. To assemble, to call or bring together an assembly.

കൂട്ടംകലമ്പി, യുടെ. s. A mischief maker, a mischiev-
ous person, a disturber of an assembly.

കൂട്ടവിളി, യുടെ. s. The cry or shout of an assembly, or
of a number of people.

കൂട്ടക്ഷരം, ത്തിന്റെ. s. Combination of letters.

കൂട്ടാക്കാതെ ഇരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. To disre-
gard, to disobey, to be refractory.

കൂട്ടാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To regard, to submit to,
to comply with, to attend to.

കൂട്ടാൻ, ന്റെ. s. A curry, condiment.

കൂട്ടായ്മ, യുടെ. s. 1. Companionship, company. 2. a band
of soldiers. 3. retinue, train, attendance.

കൂട്ടായ്മക്കാരൻ, ന്റെ. s. The chief or head of a com-
pany, a leader, a captain.

കൂട്ടാല, യുടെ. s. A place where the property of a temple
is kept and where the affairs of the temple are conducted.

കൂട്ടാളൻ, ന്റെ. s. An associate, a companion.

കൂട്ടാളി, യുടെ. s. A companion, an associate.

കൂട്ടാഴി, യുടെ. s. Money voluntarily subscribed to temples
by the inhabitants.

കൂട്ടിക്കടിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To set dogs to
fight. 2. to set persons against each other.

കൂട്ടിക്കലൎച്ച, യുടെ. s. 1. Mixture, junction of different
bodies. 2. confusion.

കൂട്ടിക്കലരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. a. 1. To mix together,
to unite different bodies in one mass. 2. to put in con-
fusion.

കൂട്ടികെട്ട, ിന്റെ. s. 1. Combination. 2. agreement. 3.
tying together, uniting together, piecing. 4. a tale, a
fiction. കൂട്ടിക്കെട്ടുന്നു. 1. To tie together. 2. to unite
together, to piece. 3. to compose a tale, or fiction.

കൂട്ടികൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To provide or

make provision for. 2. to give more, to add. 3. to advise.

കൂട്ടികൊണ്ടുപൊകുന്നു, യി, വാൻ. v. a. 1. To go
with or take one along. 2. to lead, to guide.

കൂട്ടികൊണ്ടുവരുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. a. 1. To fetch or
bring one along. 2. to lead.

കൂട്ടിചൊല്ലുന്നു, ല്ലി, വാൻ. v. a. 1. To put letters, or
sentences together. 2. to unite sentences together.

കൂട്ടിപ്പറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To say or add
what is not true. 2. to unite one with another unjustly.
3. to bid more.

കൂട്ടിമുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To knock together. 2. to
attack or meet in battle. 3. to meet.

കൂട്ടിമുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To sew or stitch together.

കൂട്ടിയാട്ട, ിന്റെ. s. A shout, a clamour. കൂട്ടിയാടുന്നു.
To shout.

കൂട്ടിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be husband to a
reigning queen or princess. 2. to accompany or be com-
panion to another. 3. to be like.

കൂട്ടിരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Living with a princess as her
husband. 2. companionship.

കൂട്ടിവായിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To read or unite
sentences together. 2. to compare copies together.

കൂട്ടിവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To accumulate, to
store up. 2. to raise, as pay, &c. 3. to regard, to honour.

കൂട്ടുകച്ചവടം, ത്തിന്റെ. s. Joint trade, or commerce,
partnership in trade.

കൂട്ടുകറി, യുടെ. s. Curry made of different kinds of ve-
getables.

കൂട്ടുകാരൻ, ന്റെ. s. 1. An associate, a companion. 2.
a partner, a sharer. 3. a fellow-labourer, a servant.

കൂട്ടുകൂടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. n. 1. To enter into, or form
an association. 2. to be united, mixed.

കുട്ടുകൂടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To associate, to unite. 2.
to join together. 3. to mix together.

കൂട്ടുകൃഷി, യുടെ. s. Joint agriculture or husbandry.

കൂട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To assemble, to convene, to
call together in one place. 2. to join, to unite, to com-
pound, to set together. 3. to include, to add, to annex.
4. to compose. 5. to combine, to add or sum up figures.
6. to amass, to accumulate, to pile up. 7. to eat with
something else. 8. to do, to cause to do. 9. to increase,
to raise. കൂട്ടിക്കുന്നു. To cause to join, &c.

കൂട്ടുപടി, യുടെ. s. Curry, sauce, condiment, or any thing
eaten with rice, &c.

കൂട്ടുപൊകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To accompany, to go
along with.

[ 229 ]
കൂട്ടുവിത്ത, ിന്റെ. s. Mixed seed.

കൂണ, ിന്റെ. s. A mushroom.

കൂത്ത, ിന്റെ. s. 1. Dance, play, act, comedy, stage play.
കൂത്ത കഴിക്കുന്നു. To give a dance or ball. കൂത്ത പ
റയുന്നു. To repeat a comedy. 2. wonder, astonish-
ment.

കൂത്തൻ, ന്റെ. s. An animalcula in water.

കൂത്തമ്പലം, ത്തിന്റെ. s. A play-house.

കൂത്തരങ്ങ, ിന്റെ. s. A theatre.

കൂത്താടി, യുടെ. s. (mas. and fem.) 1. A dancer, player.
2. a dancing girl. 3. an animalcula in water.

കൂത്താടിച്ചി, യുടെ. s. 1. A dancing girl. 2. a whore, a
harlot.

കൂത്താടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To dance, to act. 2. to
play, or jump about as children.

കൂത്താട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dancing, acting. 2. the
jumping play of children.

കൂത്താങ്കൂരി, യുടെ. s. A bird.

കൂത്തി, യുടെ. s. A bitch.

കൂത്തിച്ചി, യുടെ. s. A harlot.

കൂനൻ, ന്റെ. s. 1. One who is hump-backed, crook-
backed, bent. 2. a large ant.

കൂനാപ്പുര, യുടെ. s. A hut, a small house.

കൂനി, യുടെ. s. A woman with a hump-back.

കൂനുന്നു, നി, വാൻ. v. n. 1. To stoop down; to bend.
2. to be or grow crook-backed.

കൂൻ, നിന്റെ. s. 1. A mushroom. 2. a hump-back, a
crook-back. 3. a pile.

കൂന്തങ്ങാ, യുടെ. s. The bulbous root of a water lily.
ആമ്പൽ കിഴങ്ങ.

കൂന്തൽ, ലിന്റെ. s. Hair. തലമുടി.

കൂന്താണി, യുടെ. s. 1. A large mortar to beat paddy in.
2. a mattock, a pickaxe.

കൂന്താലി, യുടെ. s. An instrument to dig stones with,
a mattock, a pickaxe.

കൂപകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large well. വലിയ കി
ണറ. 2. the mast of a vessel, പാമരം. 3. a temporary
well, a hole dug for water in the dry bed of a river. ഒ
ലി കെണി.

കൂപം, ത്തിന്റെ. s. A well. കിണറ.

കൂപരാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. A name given both to the
southern and northern parts of Malabar.

കൂപാരം, ത്തിന്റെ. s. The sea. സമുദ്രം.

കൂപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The act of joining the hands together
as a mark of respect or reverence. 2. contraction or clos-
ing of a flower. 3. a place made by the steps of a tank,

&c. from whence persons leap into the water.

കൂപ്പുകടവ, ിന്റെ. s. The paved place or causeway
from whence persons who are bathing leap into a tank.
കൂപ്പുകെട്ടുന്നു. To build such a place. കൂപ്പുചാടുന്നു.
To leap from such a place into the water of a tank.

കൂപ്പുന്നു, പ്പി, വാൻ. v. n. To close, to join the hands
together as a mark of reverence. കൂപ്പിത്തൊഴുന്നു.
To worship or reverence with the hands joined together.
കൂപ്പിനില്ക്കുന്നു. 1. To stand as in the preceding. 2.
to be closed or close as a flower.

കൂബരം, ത്തിന്റെ. s. The pole of a carriage, the wood
to which the yoke is fastened.

കൂബരി, യുടെ. s. A charriot, a carriage. തെര.

കൂമൻ, ന്റെ. s. An owl.

കൂമ്പ, ിന്റെ. s. 1. A bud, a shoot, a sprout. 2. the peak
of a mountain. 3. the spiral root of a young palmira tree.

കൂമ്പന്തൊപ്പി, യുടെ. s. A hat or cap with a peak.

കൂമ്പൽ, ലിന്റെ. s. 1. A heap. 2. the contraction or
closing of a flower.

കൂമ്പാരം, ത്തിന്റെ. s. A heap, a lump. കൂമ്പാരം കൂ
ട്ടുന്നു. To accumulate, to heap up.

കൂമ്പാള, യുടെ. s. The tender film of a betel-nut tree
which covers the young nuts.

കൂര, ിന്റെ. v. n. 1. To bud, to shoot. 2. to
be closed, or close as a flower.

കൂര, ിന്റെ. s. 1. The sharp point of an arrow, spear,
iron pen, &c. 2. keenness, sting. 3. a kind of grain, Pani
cum frumentaceum.

കൂര, യുടെ. s. 1. A hut, a small house. 2. a kind of paddy.

കൂരൻ, ന്റെ. s. 1. The hog deer. 2. a guinea pig. 3. a
dwarf.

കൂരമ്പ, ിന്റെ. s. 1. A sharp arrow. 2. a plank used
to block up any open space between the top of the door
and the roof of a native house.

കൂരാപ്പ, ിന്റെ. s. A mist of darkness.

കൂരാപ്പൊത്ത, ിന്റെ. s. A recess in a wall made for
the purpose of keeping articles in.

കൂരി, യുടെ. s. 1. A fish. 2. a small sparrow. 3. an un-
grown fruit.

കൂരിക്കൂട, ിന്റെ. s. A bird's nest, a cage.

കൂരിരുൾ, ളിന്റെ. s. 1. A dark night. 2. great darkness.

കൂൎക്ക, യുടെ. s. 1. A small kind of yam, or potatoe. 2.
Malabar cat mint, Nepeta Malabarica. (Lin.) 3. snoring,
snore. 4. war cry, warhoop. 5. the cry of victory. 6. a
disease of women in difficult labour.

കൂൎക്കം, ത്തിന്റെ. s. Snore, snoring ; also കൂൎക്കം വലി

[ 230 ]
കൂൎക്കം വലിക്കുന്നു. To snore.

കൂൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v. n. To be sharp, to be or be-
come pointed.

കൂൎച്ചൻപല്ല, ിന്റെ. s. A long tooth, an eye tooth.

കൂൎച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sharpness, pointedness. 2. acute-
ness. 3. a bunch of Cusa grass. 4. the juncture of the
thumb with the other part of the hand. adj. 1. Sharp,
pointed. 2. acute.

കൂൎച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. The upper part of the nose, the
space between the eye brows. 2. the beard. 3. a tassel.

കൂൎച്ചശിരസ, ിന്റെ. s. The heel. നരിയാണി.

കൂൎച്ചശീൎഷം, ത്തിന്റെ. s. A drug, commonly, Jivaca, one
of the eight principal medicaments. തിരുനാമപ്പാല.

കൂൎച്ചിക, യുടെ. s. 1. Inspissated milk. തൈർ, മൊർ.
2. a painting brush or pencil. തൂലിക. 3. a key. താ
ക്കൊൽ. 4. a needle. സൂചി.

കൂൎത്ത. adj. Sharp, pointed, acute.

കൂൎത്തിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To be peaked or
pointed, to be acute, or sharp.

കൂൎത്തുമൂൎത്ത, adj. Very sharp, very acute.

കൂൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. Play, sport, pastime. കളി.

കൂൎപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Sharpness, acuteness. 2. keenness.
3. the sharp point of a thing.

കൂൎപ്പം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കൂൎപ്പരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The elbow. മുഴങ്കൈ. 2. the
knee. മുഴങ്കാൽ.

കൂൎപ്പാസകം, ത്തിന്റെ. s. A bodice, a jacket with
short sleeves worn next the body by women especially.
കുപ്പായം.

കൂൎപ്പാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A soldier's jacket. 2. a
jacket. കുപ്പായം.

കൂൎപ്പിക്കുന്നു. ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To point, to make sharp,
to sharpen.

കൂൎമ്മ, യുടെ. s. 1. Sharpness. 2. acuteness. 3. fineness.

കൂൎമ്മത, യുടെ. s. 1. A point. 2. sharpness. 3. acuteness.

കൂൎമ്മബുദ്ധി, യുടെ. s. Acute intellect, wit.

കൂൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tortoise, a turtle. ആമ. 2.
one of VISHNU's incarnations. 3. one of the 18 Pu-
ranas or historical books of the Hindus. 4. one of the 10
winds in the human body.

കൂൎമ്മി, യുടെ. s. A female tortoise. ആമപ്പെട.

കൂൎവാഴ്ച, യുടെ. s. Dignity, rank.

കൂലകം, ത്തിന്റെ. s. See കുലം, 1st and 2nd meanings.
3. a plant. നാകദന്തി.

കൂലഭൂ, വിന്റെ. s. The dry land, the land upon the
bank or shore. സമുദ്രതീരം.

കൂലം, ത്തിന്റെ. 1. A bank, or shore. തീരം. 2. a
heap, a mound. കുന്ന. 3. a pool, or pond. പൊയ്ക.

കൂലങ്കഷം, ത്തിന്റെ. s. The sea. സമുദ്രം.

കൂലഹണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. A whirl-pool, an eddy.
നീൎച്ചുഴി.

കൂലി, യുടെ. s. 1. Daily hire, or wages: Cooly. 2. daily
labour. 3. a labourer. 4. hire of any thing. 5. reward.
കൂലിക്കുവാങ്ങുന്നു. To hire.

കൂലിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A day labourer, a Cooly, a
journeyman.

കൂലിച്ചം, ത്തിന്റെ. s. Favourable or privileged rent
of land granted to persons liable to be called out for oc-
casional work on service. വിരുത്തി.

കൂലിച്ചെവകൻ, ന്റെ. s. An hireling, a labourer.

കൂലിച്ചെവകം, ത്തിന്റെ. s. See കൂലിച്ചം.

കൂലിപ്പണി, യുടെ. s. Journey-work, work performed
for hire.

കൂലിവെല, യുടെ. s. Daily labour.

കൂലിവെലക്കാരൻ, ന്റെ. s. A day labourer, one who
works for hire, an hireling.

കൂവ, യുടെ. s. 1. The arrow-root plant, Curcuma an-
gustifolia or amomum. 2. an interjection of calling.

കൂവനൂറ, ിന്റെ. s. Arrow-root powder, or the flower
of the Curcuma angustifolia.

കൂവപ്പൊടി, യുടെ. s. Arrow-root powder. See the
preceding.

കൂവരൻ, ന്റെ. s. A hump-backed man. കൂനൻ.

കൂവരം, ത്തിന്റെ. s. The pole of a carriage or wood
to which the yoke is fixed. നുകം കെട്ടുന്ന തണ്ട.
adj. Beautiful, agreeable, pleasing. കാന്തിയുള്ള.

കൂവളക്കുടക്ക, യുടെ. s. A vessel made of the shell of the
fruit of the prickly Cratæva.

കൂവളം, ത്തിന്റെ. s. A tree, the prickly Cratæva, Cra
tæva marmelos.

കൂവിട, ിന്റെ. s. A call, a measure of distance about
1000 yards, a nariga.

കൂവീച്ച, യുടെ. s. 1. A small insect. 2. an eve-fly.

കൂശുന്നു, ശി, വാൻ. v. n. 1. To be shy, daunted, shame-
faced, to be bashful. 2. to be fearful, timid.

കൂഷ്മം, ത്തിന്റെ. s. A kind of pumpkin gourd. കുമ്പ
ളം.

കൂഷ്മാണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

കൂഷ്മാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A pumpkin, or gourd, Cu-
curbita hispida. കുമ്പളം.

കൂസൽ, ലിന്റെ. s. 1. Shame-facedness, shame, mo-
desty, shyness. 2. timidity, fearfulness.

[ 231 ]
കൂസലില്ലാത്തവൻ, ന്റെ. 1. A shameless man. 2.
a fearless, bold man.

കൂസുന്നു, സി, വാൻ. v. n. See കൂശുന്നു.

കൂഹ, യുടെ. s. A fog, a mist. മഞ്ഞ.

കൂഹകം, &c. adj. Fraudulent, deceiving. വഞ്ചനയുള്ള.

കൂഹന, യുടെ. s. 1. Hypocrisy. കപടഭക്തി. 2. deceit,
fraud. കപടം, വഞ്ചന.

കൂളൻ, ന്റെ. s. A young man short in stature. 2. a young
male buffalo.

കൂളം, ത്തിന്റെ. s. Chaff of corn, hemp, &c.

കൂളി, യുടെ. s. 1. A demon, a familiar spirit, a ghost. 2.
a young female buffalo. 3. diving. കൂളിയിടുന്നു, കൂളി
പായുന്നു. To dive.

കൂളിപ്പട, യുടെ. s. A company of demons.

കൂളിയാമ, യുടെ. s. A kind of water animal.

കൂഴ, ിന്റെ. s. 1. Food made of any kind of meal boiled
in water, pap. 2. boiled rice, &c. made into pap.

കൂഴ, യുടെ. s. An inferior kind of jack-tree.

കൂഴച്ചക്ക, യുടെ. s. An inferior kind of jack-fruit which
becomes rotten as soon as ripe.

കൂഴത്തരി, യുടെ. s. Rice not well beaten and dried, com-
mon rice.

കൂഴപ്പാളയം, ത്തിന്റെ. s. A company of tent followers.

കൂഴം, ത്തിന്റെ. s. See കൂഴത്തരി. കൂഴം കുത്തുന്നു. To
live by beating and selling such rice.

കൂറ, ിന്റെ. s. 1. Love, affection. 2. gratitude. 3. de-
votion, attachment, service. 4. kindness, compassion. 5.
part, portion, share. 6. the half. 7. station, dignity, rank.
8. property, energy, power or quality of any thing. 9.
union, meeting, connexion. 10. any sign in the zodiac.
11. a period of 2 ¼ days. 12. a class, a party, an associ-
ation, a company. 13. value, price. The whole of the in-
habitants of Malabar from the Rajahs and Brahmans
to the lowest class, are divided into two classes or par-
ties, the Chevara Cúr and Panniyur Cúr; the customs
of which differ considerably from each other, and are
rigidly observed.

കൂറ, യുടെ. s. 1. Clothes, raiment. 2. cloth. 3. a species
of louse which breeds in dirty clothes, a body louse. കൂ
റകൊടുക്കുന്നു. To give a set or suit of clothes.

കൂറക്കുടിഞ്ഞിൽ, ലിന്റെ. s. A tent.

കൂറപ്പെൻ, ന്റെ. s. A kind of body louse.

കൂറയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To hang up a cloth at a
temple during the performance of a ceremony.

കൂറവലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To haul down the
cloth mentioned under the preceding word.

കൂറിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To divide into portions.

കൂറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. 1. To speak. 2. to publish, to
proclaim. 3. to call out. 4. to call out or cry things in
the streets. 5. to cry out at a public sale.

കൂറുവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To share, to divide into
portions.

കൂറ്റങ്കുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To be proud, or ar-
rogant.

കൂറ്റൻ, ന്റെ. s. 1. A bullock unaccustomed to the
yoke. 2. a strong, powerful man.

കൂറ്റരി, യുടെ. s. A portion of rice.

കൂറ്ററുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Want of friendship, dissolution
of friendship, enmity. 2. arrogance, haughtiness.

കൂറ്റാൻ, ന്റെ. s. 1. A friend, an admirer. 2. a part-
ner.

കൂറ്റായ്മ, യുടെ. s. 1. Friendship. 2. partnership.

കൂറ്റുകാരൻ, ന്റെ. s. 1. A friend, an admirer. 2. a
partner.

കൂറ്റുകൃഷി, യുടെ. s. Joint agriculture, husbandry.


കൃ

കൃ. A syllabic or compound letter.

കൃകണം, ത്തിന്റെ. s. A bird, a kind of partridge.
ഇരുവാൽചാത്തൻ.

കൃകണു, വിന്റെ. s. A painter. ചായമിടുന്നവൻ.

കൃകലം, ത്തിന്റെ. s. One of the five vital airs, that
which assists in digestion. ജീവവായു.

കൃകലാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lizard. പല്ലി. 2. a chame-
lion. ഒന്ത.

കൃകവാകു, വിന്റെ. s. 1. A cock, a gallinaceous fowl.
പൂവൻകൊഴി. 2. a peacock. മയിൽ. 3. a chamelion,
a lizard. ഒന്ത, ആന്ത, പല്ലി.

കൃകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The throat, the larynx. കണ്ഠം.
2. the vertebræ of the neck. പിടലി.

കൃകാടിക, യുടെ. s. The back of the neck. പിങ്കഴു
ത്ത.

കൃച്ഛ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Bodily pain. ശരീരദുഃഖം. 2.
penance, expiation. പ്രായശ്ചിത്തം. 3. difficulty. adj.
1. Attended with pain, painful. ദുഃഖമുള്ള. 2. wicked,
sinful. ദുഷ്ട.

കൃച്ഛ്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To suffer bodily pain.
2. to labour, to use effort.

കൃതകൎമ്മാവ, ിന്റെ. s. A knowing, skilful, clever, ex-
perienced man. അറിവുള്ളവൻ, കുശലൻ.

കൃതകം, &c. adj. Artificial, factitious, made; not produ-

[ 232 ]
ced spontaneously. ചമെക്കപ്പെട്ടത. s. Factitious salt,
produced by boiling and evaporating from saline soils.
ചമച്ച ഉപ്പ.

കൃതകൃത്യൻ, ന്റെ. s. One who has done or discharged
offices, work, &c. ചെയ്വാനുള്ളതിനെ ചെയ്തവൻ.

കൃതഘ്നത, യുടെ. s. Ingratitude, unthankfulness. ഉപ
കാരസ്മരണമില്ലായ്മ.

കൃതഘ്നൻ, ന്റെ. s. An ungrateful man. ഉപകാരസ്മ
രണമില്ലാത്തവൻ.

കൃതഘ്നം, &c. adj. Ungrateful, unthankful, unmindful
of former favours. ഉപകാരസ്മരണമില്ലാത്ത.

കൃതജ്ഞത, യുടെ. s. Gratitude, thankfulness, remem-
brance of former good offices. ഉപകാരസ്മരണം.

കൃതജ്ഞൻ, ന്റെ. s. A grateful man. നന്ദിയുള്ളവ
ൻ.

കൃതജ്ഞം, &c. adj. Grateful, thankful ; remembering
former favours. ഉപകാരസ്മരണമുള്ള.

കൃതപുംഖൻ, ന്റെ. s. One skilled in archery. ശര
പ്രയൊഗനിപുണൻ.

കൃതമാലം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Cassia
fistula. കൊന്ന വൃക്ഷം.

കൃതമുഖൻ, ന്റെ. s. One who is skilful, dexterous,
clever, conversant with. വിദഗ്ധൻ.

കൃതം. adj. 1. Done, male, performed. ചെയ്യപ്പെട്ടത.
2. sacrificed. ഹൊമിക്കപ്പെട്ടത. s. 1. Creation. സൃ
ഷ്ടി. 2. the first age of the world. സത്യയുഗം. 3. fruit,
consequence. ഫലം. 4. satisfaction. തൃപ്തി. adv.
Enough, sufficient; completely finished; enough, have
done, no more. മതി.

കൃതയുഗം, ത്തിന്റെ. s. The first of the four ages of
the world according to the Hindus; the golden age.

കൃതലക്ഷണൻ, ന്റെ. s. One who is amiable, excel-
lent, and noted for good qualities. ഗുണവാൻ.

കൃതവെതനൻ, ന്റെ. s. 1. One who is industrious,
a labourer. ആധ്വാനപ്പെടുന്നവൻ. 2. one who is
hired as a servant or labourer.

കൃതവെദനം. adj. Laborious, industrious, assiduous,
pains taking. അധ്വാനമുള്ള.

കൃതസാപത്ന്യക, യുടെ . s. The first wife, or a woman
whose husband has taken another wife. മൂത്തവെളി.

കൃതഹസ്തൻ, ന്റെ. s. A man skilled in archery. ശ
രപ്രയൊഗനിപുണൻ.

കൃതാന്തൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Yama, the regent
of death, or death personified. 2. a murderer. കൊല്ലു
ന്നവൻ. 3. a demonstrator. സിദ്ധാന്തി.

കൃതാന്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A demonstrated conclusion|

proved or established by doctrine. സിദ്ധാന്തം. 2. sin-
ful or inauspicious action. ദുഷ്ടപ്രവൃത്തി. 3. destiny
doom.

കൃതാഭിഷെകൻ, ന്റെ. s. One who is anointed king.
അഭിഷെകം ചെയ്യപ്പെട്ട രാജാവ.

കൃതാഭിഷെക, യുടെ. s. A queen who is anointed
along with the king. പട്ടാഭിഷെകം ചെയ്യപ്പെട്ട രാ
ജസ്ത്രീ.

കൃതൎത്ഥത; യുടെ. s. Success, happiness, rest. ഭാഗ്യം.

കൃതാൎത്ഥൻ, ന്റെ. s. One who is successful, happy ; at
ease, rest. സാധിച്ചവൻ, ഭാഗ്യവാൻ.

കൃതാൎത്ഥം, &c. adj. 1. Successful. 2. fortunate, happy.
ഭാഗ്യം.

കൃതാലങ്കാരൻ, ന്റെ. s. One who is adorned, deco-
rated, &c. അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടവൻ.

കൃതാലയം, ത്തിന്റെ. s. A frog. തവള.

കൃതി, യുടെ. s. 1. An act, or action, acting, doing, &c.
2. a composition or work. 3. a dedication. 4. a fiction,
invention, fable.

കൃതീ, യുടെ. s. 1. One who is wise, learned. അറിവുള്ള
വൻ. 2. skilful, clever. വിദഗ്ധൻ. 3. successful,
happy or virtuous.

കൃത്ത, ത്തിന്റെ. s. A doer, an actor, &c. ചെയ്യുന്ന
വൻ.

കൃത്തം. adj. 1. Cut, divided, plucked. മുറിക്കപ്പെട്ടത.
2. desired, sought.

കൃത്തി, യുടെ. s. 1. The skin or hide used by a religious
student; usually the skin of an antelope. തൊൽ. 2. a
leathern vessel. തൊൽകുടം. 3. the third of the lunar
mansions: see the next.

കൃത്തിക, യുടെ. s. 1. The third of the lunar mansions, or
constellations in the moon's path: the Pleiades. കാൎത്തി
ക. 2. (in mythology) a nymph. ദുൎഗ്ഗ.

കൃത്തിവാസസ്സിന്റെ. s. An appellation of MAHA-
DEVA. ശിവൻ.

കൃത്യ, യുടെ. s 1. An act or action. 2. a female deity
to whom sacrifices are offered for destructive or magical
purposes. മാരണദെവത. 3. pestilence. 4. rendering
murderous or mischievous, hired as an assassin, seduced
from allegiance or alliance, hostile through covetous-
ness, &c.

കൃത്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. An act, action. 2. business, duty.
നിയമം. 3. conduct. 4, any thing proper to be done or
performed. നിത്യകൃത്യങ്ങൾ. Daily duties.

കൃത്യാകൃത്യം, ത്തിന്റെ. s. Advice, counsel. ചെയ്യെ
ണ്ടുന്നതും, ചെയ്യരുതാത്തതും.

[ 233 ]
കൃത്രിമധൂപകം, ത്തിന്റെ. s. A compound perfume,
containing ten or eighteen ingredients.സുഗന്ധവൎഗ്ഗം.

കൃത്രിമപുത്രകം, ത്തിന്റെ. s. A doll, a play thing.
പാവ.

കൃത്രിമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Artifice, deceit ; a trick, device.
2. incense. adj. Factitious, artificial, deceitful, fraudulent.
ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടത.

കൃത്രിമാസരിത്ത, ിന്റെ. s. A canal, a channel for ir-
rigation. കൈത്തൊട.

കൃത്സ്നം. adj. Whole, all, entire. മുഴുവൻ.

കൃന്തത്രം, ത്തിന്റെ. s. A plough. കലപ്പ.

കൃന്തനം, ത്തിന്റെ. s. Cutting, dividing. ഛെദനം.

കൃദരം, ത്തിന്റെ. s. A granary, a cup-board. പത്താ
യപ്പുര.

കൃപ, യുടെ. s. 1. Grace; favour. 2. tenderness ; com-
passionateness; compassion, pity.

കൃപണൻ, ന്റെ. s. 1. A miser or an avaricious per-
son. ലുബ്ധൻ. 2. fraudulent; deceitful. വഞ്ചകൻ. 3.
low, vile. നിസ്സാരൻ. 4. low, little. അല്പൻ. 5. a trifler.

കൃപാകടാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Favour, kindness, com-
passion.

കൃപാണകം, ത്തിന്റെ. s. A sword, a scymitar. വാൾ.

കൃപാണം, ത്തിന്റെ. s. A sword, a scymitar. വാൾ.

കൃപാണീ, യുടെ. s. 1. A knife. പിച്ചാത്തി. 2. shears,
or scissors. കത്രിക.

കൃപാലു, adj. Compassionate, kind, tender. വളരെ ദയ
യുള്ളവൻ.

കൃപീടപാലൻ, ന്റെ. s. 1. The ocean. സമുദ്രം. 2. a
rudder, or large oar used as one. ചുക്കാൻ, തുഴ.

കൃപീടയൊനി, യുടെ. s. Fire. അഗ്നി.

കൃപീടം, ത്തിന്റെ. s. Water. വെള്ളം.

കൃമി, യുടെ. s. A worm; an insect in general. പുഴു.

കൃമികടി, യുടെ. s. A disease from worms. കൃമികടി
ക്കുന്നു. Worms to gnaw.

കൃമികൊശം, ത്തിന്റെ. s. The cocoon of the silk worm.
പട്ടുനൂലുണ്ടാകുന്ന പുഴുക്കൂട.

കൃമികൊശൊത്ഥം, adj. Silken, പട്ടുനൂൽകൊണ്ടുള്ള
വസ്ത്രം.

കൃമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To grow wormy, or pu-
trid, to be eaten of worms.

കൃമിഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. A shrub used in medicine, as
an anthelmintic, commonly Bireng, Ericible paniculata.
(Rox.) വിഴാലരി.

കൃമിജം, ത്തിന്റെ. s. Agallochum, Aguru or Aloe wood.
അകിൽ.

കൃമിജ, യുടെ. s. The red dye called lac. ലാക്ഷ.

കൃമിരൊമം, ത്തിന്റെ. s. The wool or hair of a cater-
pillar.

കൃമിശത്രു, വിന്റെ. s. The seed of the Hibiscus popul-
neus, or the poplar leaved Portia tree. പൂവരശിൻ
കുരു.

കൃമ്മീരം, adj. Of a variegated colour. നാനാനിറം.

കൃശത, യുടെ. s. 1. Littleness, smallness, minuteness.
അല്പത. 2. thinness, leanness, emaciation. മെലിച്ചിൽ.

കൃശൻ, ന്റെ. s. 1. A little man, a dwarf, a pigmy. 2.
a thin spare man.

കൃശം, &c. adj. 1. Little, small, minute. 2. thin, spare,
lean, emaciated, feeble. കൃശമാകുന്നു. 1. To become
lean ; to be in a languishing state. 2. to be little, small,
feeble.

കൃശാ, യുടെ. s. A little woman.

കൃശാംഗി, യുടെ. s. A woman of a slender figure. സു
ന്ദരി.

കൃശാനു, വിന്റെ. s. A name of fire. അഗ്നി.

കൃശാനുരെതസ്സ, ിന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കൃശാശ്വീ, യുടെ. s. A dancer, an actor, a tumbler. നാ
ട്യക്കാരൻ.

കൃശൊദരി, യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

കൃഷകം, ത്തിന്റെ. s. A plough-share. കൊഴു.

കൃഷി , യുടെ. s. 1. Agriculture, husbandry, cultivation,
horticulture. 2. ploughing. cultivating the soil, &c. കൃ
ഷിചെയ്യുന്നു. 1. To cultivate, to farm land. 2. to
plough, to cultivate the soil, &c.

കൃഷികൻ, ന്റെ. s. A cultivator, a husbandman. കൃ
ഷിക്കാരൻ.

കൃഷിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A cultivator, a farmer, a hus-
bandman.

കൃഷിത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Proper season of cultivation.

കൃഷീപ്പണ, യുടെ. s. Husbandry.

കൃഷീവലൻ, ന്റെ. s. A cultivator, a farmer, husband-
man. കൃഷിക്കാരൻ.

കൃഷ്ടം, adj. Ploughed or tilled, a field, &c. ഉഴുതനിലം.

കൃഷ്ടി, യുടെ. s. A learned man, a teacher. അറിവുള്ള
വൻ.

കൃഷ്ണകൎമ്മാവ, ിന്റെ. s. A criminal, a guilty person.
ദുഷ്കൎമ്മി.

കൃഷ്ണകാകൻ, ന്റെ. s. A raven.

കൃഷ്ണകാംബൊജീ, യുടെ. s. The many flowered Phyl
lanthus, Phyllanthus multiflorus. (Klein.)

കൃഷ്ണക്രാന്ത, യുടെ, s. The hairy convolvulus, Convol-
vulus hirsutus. (Rox.)

കൃഷ്ണജീരകം, ത്തിന്റെ. s. Calonji, a plant having a

[ 234 ]
small black seed which is used for medicinal and culi-
nary purposes, black cumin seed, Nigella Indica. (Rox.)
കരിഞ്ചീരകം.

കൃഷ്ണത, യുടെ. s. Blackness, black, (the colour.) കറു
പ്പുനിറം.

കൃഷ്ണതതി, യുടെ. s. Fire. അഗ്നി.

കൃഷ്ണതുളസി, യുടെ. s. A species of basil, the black sort.

കൃഷ്ണൻ, ന്റെ. s. 1. CRISHNA, the most celebrated form
of VISHNU himself. വിഷ്ണു. 2. a name of ARJUNA, the
third son of Pandu. അൎജ്ജുനൻ. 3. VYÁSA, a sage,
the compiler of the Védas.

കൃഷ്ണപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The dark half of the month,
the fortnight of the moon's decrease, or wane. കറുത്ത
പക്ഷം.

കൃഷ്ണപാകഫലം, ത്തിന്റെ. s. A tree bearing a small
fruit, which when ripe is of a black colour, commonly,
Carinda or Carondas. Carissa Carondas. പെരിങ്ക്ലാവ.

കൃഷ്ണഫല, യുടെ. s. A shrub, Serratula anthelmintica.
കാൎപൊകിൽ.

കൃഷ്ണഭെദ, യുടെ. s. A medicinal plant. See കടുരൊ
ഹണി.

കൃഷ്ണഭെദീ, യുടെ. s. See the preceding.

കൃഷ്ണമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. A black antelope. കരിമാൻ.

കൃഷ്ണരാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Painted Coronilla, Coronilla
Picta.

കൃഷ്ണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Black, the colour, or dark blue
which is often confounded with it by the Hindus. 2.
blackness. കറുപ്പ. 3. black pepper. കുരുമുളക. adj.
Black or dark blue.

കൃഷ്ണല, യുടെ. s. A shrub bearing a small black and
red berry, Abrus precatorius. കന്നി.

കൃഷ്ണലൊഹിതം, ത്തിന്റെ. s. Purple, the colour, a
mixture of black and red. കറുപ്പും ചുവപ്പും കൂടിയ
നിറം. adj. Of a purple colour.

കൃഷ്ണവൎത്മാ, വിന്റെ. s. Fire. അഗ്നി.

കൃഷ്ണവൃന്ത, യുടെ. s. The trumpet flower, Bignonia
suave-olens. കൊടിക്കഴല.

കൃഷ്ണശൃംഗം, ത്തിന്റെ. s. A buffalo. പൊത്ത.

കൃഷ്ണസാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The black antelope. ക
രിമാൻ. a thorny plant, Euphorbia tirucalli. തൃക്ക
ള്ളി.

കൃഷ്ണസാരംഗം, ത്തിന്റെ. s. The black antelope.

കൃഷ്ണാ, യുടെ. s. 1. A name of DRAUPADI wife of the
Pandu princes. പാഞ്ചാലി. 2. long pepper. തൃൎപ്പലി.
3. the river Kishna in the Deccan of India.

കൃഷ്ണാജിനം, ത്തിന്റെ. s. The skin of the black ante-

lope. കൃഷ്ണമൃഗത്തിന്റെ തൊൽ.

കൃഷ്ണിക, യുടെ. s. Black mustard. കരിങ്കടുക.

കൃസാരം, ത്തിന്റെ. s. A dish consisting of Sesamum
and grain.

ക്ഌപ്തം, adj. 1. Made, formed. നിൎമ്മിക്കപ്പെട്ടത. 2.
fixed, appointed. നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടത.


കെ

കെ. A syllabic or compound letter.

കെച്ച, യുടെ. s. Little tinkling bells tied to the legs of
an actor. കെച്ചകെട്ടുന്നു. To tie the above bells on
the feet to dance with.

കെച്ചച്ചിലന്തി, യുടെ. s. An eruption on the legs
below the knees.

കെച്ചപ്പദം, ത്തിന്റെ. s. A kind of dance, a farce.

കെച്ചപ്പദം കൊള്ളുന്നു. To dance.

കെഞ്ചൽ, ലിന്റെ. s. Supplication, begging, prayer.

കെഞ്ചുന്നു, ഞ്ചി, വാൻ. v. a. To supplicate or crave
earnestly, to solicit, to importune with jestures.

കെടു, വിന്റെ. s. A term, a condition, a limited time
for payment. കെടുനിശ്ചയിക്കുന്നു. To fix a time for
payment.

കെടുകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. A damage, ruin, loss, decay.

കെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To ruin, to spoil, to
deprave. 2. to quench. 3. to extinguish, to put out.

കെടുതി, യുടെ. s. 1. Sickness, weakness. 2. ruin, spoil,
destruction, perdition.

കെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To become spoiled, rotten,
damaged. 2. to be quenched, to be put out, to be extin-
guished. 3. to perish, to be ruined, undone, lost.

കെടുമതി, യുടെ. s. Damage, loss, ruin, destruction.

കെടുമ്പ, ിന്റെ. s. 1. Malice, envy. 2. depravity, in-
trigue.

കെടുമ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A malicious or envious person.
2. a depraved man.

കെടുമ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be depraved, to
grow corrupt; to spoil.

കെടുവളം, ത്തിന്റെ. s. A bad soil.

കെട്ട, ിന്റെ. s. 1. A tie, a bond. 2. a knot, a bandage. 3.
a rule, regulation, or law. 4. a system. 5. a plot, confede-
racy. 6. prohibition. 7. prevention, or restraint. 8. a
charm or enchantment. 9. a ferrule, or any ornament on
a stick. 10. marriage. 11. a party, side. 12. a house.
13. a bank, a dam, an embankment. 14. a clamp. 15.
a hinge. 16. a parcel, a bundle, a bundle of sticks, grass,

[ 235 ]
&c. 17. fetters. 18. firmness. 19. stoppage. കെട്ടഴിക്കു
ന്നു. To unloose a knot, &c. കെട്ടഴിക്കുന്നു. To unloose.
കെട്ട adj. 1. Ruined, bad, evil. 2. damaged.

കെട്ടറുപ്പ, ിന്റെ. s. lit. Cutting a tie. 1. Chastity of the
married state, and of the state of widowhood, not marry-
ing again after the death of the husband. 2. inheritance
in the father's line.

കെട്ടിഒഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To leave a house
or place taking the baggage along with one.

കെട്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to tie, or
bind. 2. to cause to build. 3. to get one married, &c.

കെട്ടിക്കെറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. To go to the bride's or
bridegroom's house after the marriage ceremony.

കെട്ടിക്കൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To give in
marriage. 2. to pay in ready money. 3. to deliver a tied
up parcel, &c. to the charge of any one.

കെട്ടിക്കൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. a. 1. To marry, to take
a wife. 2. to take care of.

കെട്ടിഞാലുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. n. To hang one's self,
to commit suicide by hanging.

കെട്ടിത്തുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a 1. To hang any
thing up, to suspend. 2. to hang a malefactor.

കെട്ടിത്തൂങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To hang one's-
self, to commit suicide. 2. to be hanged as a malefactor.
3. to hang up.

കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To embrace.

കെട്ടിപ്പിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. An embrace, embracing.

കെട്ടിപ്പിണച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Tying together, fas-
tening or intwining. 2. entanglement, the state of being
entangled. കെട്ടിപ്പിണയുന്നു. 1. To become entangled,
to be fast together. 2. to be intwined or wreathed together.
കെട്ടിപിണെക്കുന്നു. 1. To entangle. 2. to tie or fas-
ten together. 3. to plat together, to intwine.

കെട്ടിപ്പെറുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To collect and
tie up baggage, used generally respecting persons who
disagree with the family with whom they have been re-
siding and leave it.

കെട്ടിമറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Entanglement. കെട്ടിമറി
യുന്നു. To become entangled.

കെട്ടിമെച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Tying and covering a house
with olas or straw. കെട്ടിമെയുന്നു. To tie and cover
with olas, &c.

കെട്ടിമെടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To receive what is
owing to one at one time.

കെട്ടിയടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To tie up and flog.

കെട്ടിയവൻ, ന്റെ. s. A husband.

കെട്ടിയവൾ, ളുടെ. s. A wife.

കെട്ടിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To fasten, to tie up.
2. to lay up.

കെട്ടിയിരിപ്പ, ിന്റെ. s. Property, &c. in store.

കെട്ടിലമ്മ, യുടെ. s. A title given to the wives of the
petty Rajahs to the north of Calicut, a queen.

കെട്ടിവരവ, ിന്റെ. s. Receipt in Cash.

കെട്ടിവെപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Paying down money. 2. lay-
ing up in store. കെട്ടിവെക്കുന്നു. 1. To pay down
money, &c. 2. to lay up in store. 3. to strike a balance
in accounts, against another. കെട്ടിവെപ്പിക്കുന്നു. To
cause to pay down money, &c.

കെട്ടുകഥ, യുടെ. s. A feigned story; a fable, a fiction.

കെട്ടുകുറ്റി, യുടെ. s. A pillar, or post to which cattle
are tied.

കെട്ടുകെട്ട, ിന്റെ. s. The office of a store-keeper, butler,
steward. കെട്ടുകെട്ടുന്നു. 1. To discharge such an office.
2. to bundle up and depart.

കെട്ടുകെട്ടുകാരൻ, ന്റെ. s. A store-keeper, a butler, a
steward.

കെട്ടുതൊണി, യുടെ. s. A large boat, a dony.

കെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To tie, to bind, to connect.
2. to affix, to attach. 3. to build, to erect, to construct,
to form, to make. 4. to charm, to fascinate. 5. to marry.
6. to clot, to coagulate. v. n. said of blood, &c. 7. to
stop, to restrain. 8. to compose, to make. 9. to strength-
en. 10. to inlay. 11. to wear or gird on a sword. 12. to
carry. 13. to send, to remit. 14. to give, to pay off money.
15. to establish, to appoint. 16. to enlist soldiers, to form
a regiment. 17. to prepare seed for sowing by wetting
it. 18. to yoke, as bullocks, to put to a carriage, as horses.
19. to dress in other persons clothes. 20. to adorn. 21.
to set the sail or sails of a vessel. 22. to pave. 23. to set
or fix, a price. 24. to render silent generally by conjura-
tion. 25. to water as applied to fields, &c. 26. to fold
the arms across. 27. to be prepared. This verb has other
meanings which might be illustrated by other examples.

കെട്ടുപാട, ിന്റെ. s. 1. Combination, agreement. 2.
confederacy. 3. the state of being tied up.

കെട്ടുപെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To be tied, to be bound.
2. to be combined, to be agreed.

കെട്ടുമരം, ത്തിന്റെ. s. A float of timber; a raft.

കെട്ടുവഞ്ചി, യുടെ. s. A boat the planks of which are
sewed or fastened with cords.

കെട്ടുവരമ്പ, ിന്റെ. s. A large bank round paddy
fields.

[ 236 ]
കെണ്ട, യുടെ. s. 1. An hypochondriacal disease. 2. the
cheek.

കെല്പ, ിന്റെ. s. Strength, power, faculty, ability.

കെല്പുകെട, ിന്റെ. s. Want of strength, infirmity, weak-
ness. കെല്പുകെടുന്നു. To become infirm, weak.

കെല്ലാരി, യുടെ. s. A thin or lean person.


കെ

കെ. With the െ long : a syllabic or compound letter.

കെകയം, ത്തിന്റെ. s. The name of a country. ഒരു
രാജ്യം. കെകയൻ. The king of that country.

കൈകയി, യുടെ. s. The daughter of Cecayen, one of the
three wives of DASARATHA, and mother of BHÁRATHA.

കെകരൻ, ന്റെ. s. A squint-eyed person. കൊങ്ക
ണ്ണൻ.

കെകാ, യുടെ. s. The cry of a peacock. മയിലിന്റെ
ശബ്ദം.

കെകിപിഞ്ഛം, ത്തിന്റെ. s. A peacock's tail. മയിൽ
പീലി.

കെകീ, യുടെ. s. A peacock. മയിൽ.

കെചന, ind. Some.

കെചിൽ, ind. Some.

കെട, ിന്റെ. s. 1. Decay, ruin. 2. a flaw. 3. loss, dam-
age. 4. destruction, perdition. 5. disease. കെടുതീ
ൎക്കുന്നു. To repair, to mend. കെടുവരുന്നു. To decay,
to grow worse. കെടുവരുത്തുന്നു. To damage, to de-
stroy.

കെടുപാട, ിന്റെ. s. 1. Decay, ruin. 2. a flaw. 3. loss.
detriment.

കെടുപൊക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To mend, to repair.

കെട്ട, യുടെ. s. The 18th lunar asterism.

കെട്ടാലും. interj. Hear, attend, listen.

കെട്ടുകെളി, കെട്ടുകെൾവി, യുടെ. s. A report, rumour.

കെട്ടുചൊര, യുടെ. s. Bad blood. കെട്ടുചൊര കളയു
ന്നു. To bleed to remove bad blood.

കെണി, യുടെ. s. A temporary well, a hole dug for
water in the dry bed of a river.

കെതകി, യുടെ. s. A kind of tree, Pandanus odoratis-
simus. കൈത.

കെതനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flag, standard, banner.
കൊടി. 2. business, indispensible act. കാൎയ്യം. 3. in-
vitation. ക്ഷണനം. 4. a distinguishing flag. വിരുത
കൊടി.

കെതു, വിന്റെ. s. 1. Cetu, the dragon's tail or descend-
ing node, cauda draconis; in astronomy it is reckoned

by the Hindus as the ninth of the planets ഒമ്പതാമത്തെ
ഗ്രഹം : in mythology a demon, 2. a flag, a banner. കൊ
ടി. 3. a mark, a sign, a symbol, &c. 4, light. 5, a comet,
a falling star, &c.

കെതുമാലം, ത്തിന്റെ. s. One of the nine divisions of
the known world, the western portion.

കെദരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a plant. 2. the
point of a spear. കുന്തത്തിന്റെ മുന.

കെദാരകം, ത്തിന്റെ. s. A field. വിളഭൂമി.

കെദാരഗൌഡം, ത്തിന്റെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

കെദാരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

കെദാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A field. വിളഭൂമി. 2. a parti-
cular place, the modern Cédar, part of the Himalaya
mountains.

കെനിപാതകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A rudder ; a helm.
ചൊക്കാൻ. 2. a large oar used as a rudder. തുഴ.

കെന്ദ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Opposition, contrariety : വി
രൊധം. 2. the 1st, 4th, 7th, and 10th, signs in the
zodiac.

കെന്ദ്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be opposed to, to
be contrary.

കെമദ്രുമം, ത്തിന്റെ. s. Poverty. ദാരദ്ര്യം.

കെമൻ, ന്റെ. s. 1. A strong, powerful man. 2. a stout,
robust man. 3. a wise man.

കെമം. adj. 1. Powerful, strong. 2. stout, thick.

കെമി, യുടെ. s. A robust woman.

കെമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To le large, to be stout,
to be thick.

കെയൂരം, ത്തിന്റെ. s. A bracelet, worn on the upper
arm. കടകം.

കെരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cocoa-nut tree. തെങ്ങ. 2.
a cocoa-nut. തെങ്ങാ.

കെരളൻ, ന്റെ. s. The name of the King of Malabar,
Céraledésa.

കെരളം, ത്തിന്റെ. s. The name of a country, the pro-
vince of modern Malabar, on the western coast of the
Indian peninsula.

കെലകൻ, ന്റെ, s. A dancer, a tumbler, one who
walks and dances on the edge of a sword. ദണ്ഡിപ്പു
കാരൻ.

കെലികിലൻ, ന്റെ. s. An actor, a jester. ഹാസ്യ
രസക്കാരൻ.

കെലികീൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. A camel. ഒട്ടകം.

കെലികൊഷൻ, ന്റെ. s. See കെലകൻ.

കെലിനാഗരൻ, ന്റെ. s. A man libidinous, lust-
ful, desirous. കാമുകൻ.

[ 237 ]
കെവ, ിന്റെ. s. 1. Freight of goods or passengers. 2.
freighting or engaging a boat or ship.

കെവലജ്ഞാനം, ത്തിന്റെ. s. A species of know-
ledge, probably that of the unity of the deity.

കെവലൻ, ന്റെ. s. The one God.

കെവലം. adj. 1. Absolute, mere, certain, one, sole, a-
lone, only. 2. all, entire, whole. adv. Entirely, wholly,
very much.

കെവലസ്വരൂപം, ത്തിന്റെ. s. God. എകസ്വരൂ
പം.

കെവലാത്മാവ, ിന്റെ. s. God.

കെവിറക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To take or convey
passengers or goods from one place to another.

കെവുകപ്പൽ, ലിന്റെ. s. A freighted ship.

കെവുകാരൻ, ന്റെ, s. 1. A man who receives freight,
or passengers to convey them to different places. 2. the
freighter of a boat or ship.

കെവുകൂലി, യുടെ. s. Freight, or passage money for
transporting goods or passengers.

കെവുതൊണി, യുടെ. s. A passage boat.

കെവുവള്ളം, ത്തിന്റെ. s. A passage boat.

കെശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hair. തലമുടി. 2. a kind of
perfume. ഇരുവെലി.

കെശഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. A bald head, morbid bald-
ness, falling of the hair. കഷണ്ടി.

കെശപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Much or ornamented hair.
വിശെഷമായുള്ള തലമുടി.

കെശപാശം, ത്തിന്റെ. s. Much or ornamented hair.
വിശെഷമായുള്ള തലമുടി.

കെശപാശീ, യുടെ. s. The lock of hair which the
Hindus wear on the crown of the head. കുടുമ.

കെശബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. A female's hair tied in
a tuft, and enveloped in flowers.

കെശഭാരം, ത്തിന്റെ. s. A head dress worn by actors.

കെശമാൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. A comb. ചീപ്പ.

കെശരം, ത്തിന്റെ. s. The filament of a lotus, also of any
vegetable. താമരയല്ലി.

കെശരീ, യുടെ. s. 1. A lion. സിംഹം. 2. a horse. കുതിര.

കെശവൻ, ന്റെ. s. 1. A name of CRISHNA or VISHNU.
വിഷ്ണു. 2. one who has much or handsome hair. തലമു
ടിക്കാരൻ.

കെശവെശം, ത്തിന്റെ. s. A tress or fillet of hair.
കബരി.

കെശഹസ്തം, ത്തിന്റെ. s. Much or ornamented hair.
വിശെഷമായുള്ള തലമുടി.

കെശാദികൻ, ന്റെ. s. One who has fine or luxuriant

hair. നല്ല തലമുടിയുള്ളവൻ.

കെശാദിപാദം. adv. From head to foot.

കെശിനീ, യുടെ. s. 1. A woman who has fine hair. ന
ല്ല തലമുടിയുള്ളവൾ. 2. a kind of grass, Andropogon
aculeatum. ചണ്ണ.

കെശിമഥനൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

കെശീ, യുടെ. s. One who has fine or luxuriant hair.
നല്ല തലമുടിയുള്ളവൻ.

കെസരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The filament and anther of
a flower. പൂവിന്റെ അകത്തെ അല്ലി. 2. the mane
of a lion, horse, &c. സിംഹം, കുതിര, ഇത്യാദികളു
ടെ മുടി. 3. the name of a tree, bearing a white strong
smelling flower, Mimusops elengi. ഇലഞ്ഞി. 4. another
tree used in dying. Rottlaria tinctoria. പുന്ന ; also പു
ന്നാഗം. 5. a plant. നാഗപൂമരം.

കെസരീ, യുടെ. s. 1. A lion. സിംഹം. 2. a horse. കു
തിര.

കെളി, യുടെ. s. 1. Play, sport, pastime, amusement.
ക്രീഡ. 2. report, fame. കെളികൊട്ടുന്നു. To publish a
play by beating a drum. കെളികൊലുന്നു. To play, to
dance.

കെളിക്ക, യുടെ. s. Playing, dancing, sport, pastime,
amusement.

കെളിക്കൈ, യുടെ. s. A dance of women.

കെളീഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A play-house.

കെളിമുഖം, ത്തിന്റെ. s. Amusement, pastime, sport.
നെരംപൊക്ക.

കെളിയാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To play and sing, to dance.

കെളിയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A play, dancing, sport.

കെളിവിലാസം, ത്തിന്റെ. s. Sport, play.

കെൾക്കുന്നു, ട്ടു, പ്പാൻ. v. a. 1. To hear, to listen to,
to attend to. 2. to obey.

കെൾപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to hear.
2. to report. 3. to give in an account. 4. to read a lesson,
&c. to another. 5. to hear a lesson, &c. read. 6. to in-
form, to make known. 7. to cause to obey.

കെൾവി, യുടെ. s. 1. Hearing. 2. the sense of hearing.
3. report, rumour. 4. justice, hearing the complaints
of others. കെൾവിയില്ലാതെ ഇരിക്കുന്നു. To be so
circumstanced that justice cannot be obtained.

കെഴ, യുടെ. s. A kind of deer.

കെഴമാൻ, നിന്റെ. s. A kind of deer.

കെഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To annoy, to make or
cause to cry.

കെഴുന്നു, ണു, വാൻ. v. n. To weep, to cry.

കെഴ്ച, യുടെ. s. Crying, weeping.

[ 238 ]
കൈ.

കൈ. A syllabic or compound letter.

കൈ, യ്യിന്റെ. s. 1. The hand or arm. 2. an elephant's
trunk. 3. the handle of a hoe or axe. 4. produce. 5. the
stem of a palmira tree, or plantain tree. 6. party. 7.
power, authority, strength. 8. gesture of the hand. 9. a
written document, signature. 10. a channel, a branch of
a river. 11. work. 12. a wing of an army. 13. the sleeve
of a garment. 14. opportunity, time, term, turn. 15. a
handful. 16. fruit. ഇടങ്കൈ. The left hand. വല
ങ്കൈ. The right hand. These expressions signify the
two factions into which nearly all the castes are divi-
ded, and between whom not unfrequently very serious
contentions take place regarding their privileges and
customs.

കൈകടപ്പ, ിന്റെ. s. Violence, assault, attack.

കൈകണ്ടവിദ്യ, യുടെ. s. Experience, a work which
any person has been accustomed to.

കൈകളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To steal, to embezzle.

കൈകളിപ്പ, ിന്റെ. s. Stealing, embezzlement.

കൈകഴപ്പ, ിന്റെ. s. Cramp or fatigue of the hand.
കൈകഴെക്കുന്നു. The hand to tire or become cramped.

കൈകാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To shew the hand. 2. to
shew with the hand, to point out. 3. to motion with the
hand, to make signs with the hand. 4. to give something.

കൈകാണുന്നു, ണ്ടു, ണ്മാൻ. v. n. To be practised,
experienced, accustomed.

കൈകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Making use of, that which
is in use. 2. use. 3. work.

കൈകൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To be successful, to
prosper. 2. to be done, accomplished. 3. to join hands,
to meet in contest, to assault.

കൈകൂപ്പ, ിന്റെ. s. 1. The joining of the hands as a
mark of respect or in worshipping. 2. the measure of a
man equal to the height to which he reaches with both
arms elevated, and the fingers extended.

കൈകൂപ്പുന്നു, പ്പി, വാൻ. v. a. 1. To join the palms
of both hands together as a mark of great respect or in
worshipping. 2. to lift up the arms above the head.

കൈകെയി, യുടെ. s. See കെകയി.

കൈകൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To give the
hand, to join hands. See കയ്യടിക്കുന്നു. 2. to give a
written document.

കൈകൊട്ട, ിന്റെ. s. Clapping the hands. കൈ
കൊട്ടുന്നു. To clap the hands.

കൈകൊൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v. a. To join hands.
കൈകൊൎത്ത നടക്കുന്നു. To walk hand in hand or
arm in arm.

കൈക്കണക്ക, ിന്റെ. s. 1. A written account of
goods or money received. 2. a writing concerning the
payment of a tax.

കൈക്കരുത്ത, ിന്റെ. s. The strength of the hand;
strength, ability.

കൈക്കൽ. adv. Near. കയ്യിൽ. At hand.

കൈക്കലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To seize, to get
possession of. 2. to embezzle, to get fraudulent posses-
sion of.

കൈക്കാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Personal property, pro-
perty in hand. 2. a bribe.

കൈക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A good workman, a handi-
craftsman. 2. a strong man. 3. a church-warden, or office
bearer. 4. a person of property. 5. a cheat, a fraudulent
person.

കൈക്കിതം. adj. Within reach, obtainable, practicable,
at hand. സ്വാധീനം.

കൈക്കിര, യുടെ. s. What may be taken up in the hand.

കൈക്കില, യുടെ. s. Leaves, &c. used to take up any
vessel from the fire.

കൈക്കീഴ. adj. Subject to, under authority or power of
another.

കൈക്കരുത്ത, ിന്റെ. s. A blow given with the hand, a
box.

കൈക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be bitter. 2. to be
bitter against one, to disrelish.

കൈക്കുറ്റപ്പാട, ിന്റെ. s. Handiwork, work (honori
fic,) a term used by artificers to their superiors.

കൈക്കുറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Work (honorific.) 2. as-
sault, any violence or fault committed by the hand.

കൈക്കൂട, ിന്റെ. s. The arm-pit.

കൈക്കൂലി, യുടെ. s. A bribe, bribery.

കൈക്കൂലിക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who takes or gives
bribes.

കൈകെട്ട, ിന്റെ. s. 1. Folding the arms across. 2. an
ornament on the arms. 3. an iron covering for the arms
of warriors. കൈക്കെട്ടുന്നു. 1. To fold the arms across,
as a mark of great respect or reverence. 2. to trust. വി
ശ്വസിക്കുന്നു. 3. to bear in mind. മനസ്സിൽ വെ
ക്കുന്നു.

കൈകൊട്ട, ിന്റെ. s. 1. Clapping of the hands. 2. the
act of joining and clapping the hands in play. 3. a cere-
mony observed by Brahmans in expelling a person who

[ 239 ]
has been proved guilty of committing adultery.

കൈക്കൊട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To clap the hands.
2. to join and clap hands in play. 3. to expel, to put out,
to excommunicate, as under the 3rd meaning of the
preceding word.

കൈക്കൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, ൾവാൻ. v. a. 1. To receive, to
accept, to take. 2. to undertake, take in hand, &c. 3. to
agree to. 4. to acknowledge. 5. to possess, to enjoy. 6. to
hold, to wear. 7. to obtain. 8. to assume a form or shape.

കൈക്കൊടാലി, യുടെ. s. A small axe, a hatchet.

കൈകൊട്ട, ിന്റെ. s. A hoe, a spade.

കൈക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. A long pole (chiefly a
bamboo) of a boatman. 2. a staff.

കൈക്കൊളൻ, ന്റെ. s. A weaver of coarse cloth.

കൈക്കൊളാമ്പി, യുടെ. s. A small spittoon.

കൈക്കൊഴ, യുടെ. s. A bribe, bribery.

കൈങ്കൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Service. 2. slavery. കിങ്ക
രവൃത്തി.

കൈങ്ങൊട്ട, ിന്റെ. s. Taking and carrying on the arms.

കൈച്ചരട, ിന്റെ. s. A hand string.

കൈച്ചാൎത്ത, ിന്റെ. s. 1. An invoice, a list of articles
purchased (signed.) 2. a writing concerning the payment
of a tax.

കൈച്ചിത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Painting, drawing. 2.
handicraft, dexterity.

കൈച്ചീട്ട, ിന്റെ. s. A note of hand.

കൈച്ചുറുക്ക, ിന്റെ. s. Quickness of hand, expertness,
dexterity.

കൈച്ചൊദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Loss, what is missing,
damage. 2. broken. കൈച്ചൊദ്യം വരുന്നു. To sus-
tain loss, or damage, to lose, to meet with a loss.

കൈച്ചെതം, ത്തിന്റെ. s. Loss, damage.

കൈടഭജിത്ത, ിന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

കൈഡൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A small tree, the bark and
seeds of which are used in medicine and as aromatics;
the fruit also is eaten. കുമ്പിൾ. 2. a tree. കരുവെപ്പ.

കൈത, യുടെ. s. 1. The pine apple plant, Bromelia ananas.
(Lin.) 2. a wild kind of pine apple plant used for fences,
Pandanus.

കൈതച്ചക്ക, യുടെ. s. The pine apple.

കൈതപ്പൂ, വിന്റെ. s. The sweet smelling flower of the
wild pine.

കൈതമുല, യുടെ. s. The root of the wild pine descend-
ing from the branches.

കൈതമൂൎക്ക്വൻ, ന്റെ. s. A kind of bad snake chiefly
found among wild pines.

കൈതവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, deceit, cheating,
roguery. വഞ്ചന. 2. gambling. ദുൎദ്യൂതം.

കൈതവെട, ിന്റെ. s. See കൈതമുല.

കൈതൊഴുന്നു, തു, വാൻ. v. n. To reverence with the
hands joined together.

കൈത്തണ്ട, യുടെ. s. The part of the arm, which reach-
es from the hand to the elbow, the fore-arm.

കൈത്തരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Cramp or numbness in the
band. 2. a heavy blow with the hand.

കൈത്തലം, ത്തിന്റെ. s. The hand.

കൈത്തളിർ, രിന്റെ. s. The hand.

കൈത്താർ, രിന്റെ. s. The hand.

കൈത്താളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cymbal. 2. beating
time in music with the hands.

കൈത്തിരി, യുടെ. s. A wax taper, a wick carried in
the hand.

കൈത്തുഴ, യുടെ. s. The hand used as a paddle or oar.
കൈത്തുഴയിടുന്നു. To row with the hands instead of
an oar.

കൈത്തൊക്ക, ിന്റെ. s. A pistol, a small hand gun.

കൈത്തൊട, ിന്റെ. s. A small water course, a canal
or channel for water.

കൈത്തൊൽ, ലിന്റെ. s. A leathern fence worn by
archers on the left arm to prevent its being injured by
the bow-string.

കൈദാരകം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of fields. വി
ളഭൂമിക്കൂട്ടം.

കൈദാരികം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of fields. വി
ളഭൂമിക്കൂട്ടം.

കൈദാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

കൈനഖം, ത്തിന്റെ. s. A finger nail.

കൈനാട, ിന്റെ. s. The gripe of a shield.

കൈനാറി, യുടെ. s. A fragant shrub.

കൈനാറിപ്പൂ, വിന്റെ. s. The flower of the preceding.

കൈനിദാനം, ത്തിന്റെ. s. The judgment of weight,
&c. by the hand.

കൈനില, യുടെ. s. 1. Línes for soldiers, barraoles. 2.
a house, a cottage, a dwelling, an honorific term used by
the lower classes in reference to their houses when ad-
dressing their superiors.

കൈനിറെ. adv. A handful, with full hands.

കൈനീട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Extending or reaching out
the hand. 2. selling, buying, giving, or receiving for the
first time, handsel.

കൈനീട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To give, to receive. 2.
to handsel.

[ 240 ]
കൈനെട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Property or money on hand,
ready money, &c.

കൈനൊടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To snap or crack
the fingers.

കൈനൊടിപ്പ, ിന്റെ. s. Snapping or cracking the
fingers.

കൈനൊക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To inspect the
hand as a Chiromancer or physician. 2. to try one's
strength or ability.

കൈനൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Chiromancy, interpreting
spots on the hand.

കൈനൊട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A Chiromancer, one
who tells fortunes by inspecting the hand, an interpreter
of marks on the hand. സാമുദ്രികൻ.

കൈപഴക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Expertness, dexterity
acquired by habit, experience. 2. practice, use, custom-
ary use. 3. the habit of doing any thing. 4. practice as
distinguished from theory. 5. the state of being old from
much use. 6. the state of being spoiled by handling.

കൈപാട, ിന്റെ. s. 1. Handiwork, hand labour. 2.
subjection, the state of being under the authority of an-
other. 3. actual possession.

കൈപിടി, യുടെ. s. 1. A handle. 2. taking by the
hand.

കൈപിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To catch or lay
hold of the hand, to take by the hand. 2. to seize, to
lay hold of, to apprehend. 3. to strike an agreement.

കൈപിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Catching or laying
a hold of the hand, taking by the hand. 2. seizure, appre-
hending. 3. agreement.

കൈപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Bitterness, a bitter taste. 2. malice,
hatred, grudge. 3. vexation, sorrow, &c.

കൈപ്പ, യുടെ. s. 1. A kind of gourd. 2. a small fish.

കൈപ്പക്കാ, യുടെ. s. The bitter fruit of the കൈപ്പ.

കൈപ്പച്ചീര, യുടെ. s. The leaves of the Pharnaceum
Mollugo, or bed-straw-like Mollugo, Pharnaceum Mol-
lugo. (Lin.)

കൈപ്പച്ചൊര, യുടെ. s. A bitter gourd.

കൈപ്പട. ind. 1. Hand writing. 2. handiwork.

കൈപ്പടം, ത്തിന്റെ. s. The flat hand.

കൈപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Money in hand, pocket
money. 2. ready money.

കൈപ്പത്തി, യുടെ. s. The flat hand.

കൈപ്പത്തില, യുടെ. s. See കൈപ്പച്ചീര.

കൈപ്പലക, യുടെ. s. 1. The shoulder-blade, scapula.
2. a chuckram board.

കൈപ്പഴുത, ിന്റെ. s. A hole through which the hand
can pass.

കൈപ്പാണി, യുടെ. s. The wooden float used by ma-
sons to smooth mortar after it is put on the wall.

കൈപ്പാര, യുടെ. s. A crow-bar, a spade, a hoe.

കൈപ്പിടി, യുടെ. s. A handful.

കൈപ്പിഴ, യുടെ. s. 1. A-hand mistake. 2. the name
of a place.

കൈപ്പുണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cleanliness of hands,
innocence. 2. fortunateness, success.

കൈപ്പൂണി, യുടെ. s. A plant.

കൈപ്പെട്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A small chest or box.

കൈപ്പൊരുത്തം, ത്തിന്റെ. s. Fortunateness, success.

കൈപ്പൊരുൾ, ളിന്റെ. s. Property, possession of per-
sonal property, money on hand.

കൈമ, യുടെ. s. Power, authority.

കൈമടക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Poverty, the hand being
empty. 2. state of being reduced in circumstances. 3.
clenching of the fist.

കൈമണി, യുടെ. s. 1. A hand-bell. 2. a pair of cymbals.

കൈമതിൽ, ലിന്റെ. s. A low wall.

കൈമരം, ത്തിന്റെ. s. The handle of a knife, &c.

കൈമൾ, or കയ്മൾ, ളുടെ. s. 1. A title, chief of fami-
lies among the Nairs, answering to Lord. 2. a title given
to Nairs by the lower classes when addressing them.

കൈമറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. See കൈമാറ്റം.

കൈമാട, ിന്റെ. s. The handle of a knife, &c.

കൈമാറാപ്പ, ിന്റെ. s. A small bundle carried in the
hand.

കൈമാറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. 1. To change or exchange
hands. 2. to become security for another.

കൈമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Exchanging hands; chang-
ing hands. 2. becoming responsible for another.

കൈമിടുക്ക, ിന്റെ. s. Dexterity of hand, skill, activity.

കൈമുട്ട, ിന്റെ. s. Urgent need or necessity.

കൈമുതൽ, ലിന്റെ. s. Property, money on hand,
ready money, jewels, &c.

കൈമുത്ത, ിന്റെ. s. Kissing the hand, a mark of
respect observed by Syrian Christians and others to the
Metran or Bishop. കൈമുത്തുന്നു. To kiss the hand.

കൈമുത്തപണം, ത്തിന്റെ. s. A fee or present to a
Metran.

കൈമെത്ത, യുടെ. s. A pillow.

കൈമൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. A finger ring.

കൈമൊശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hand mistake. 2. loss,
damage. 3. fault.

[ 241 ]
കൈയമ്പ, ിന്റെ. s. A missile dart, or weapon.

കൈരവം, ത്തിന്റെ. s. The white esculent water lily.
Nymphœa. (Lin.) വെളുത്ത ആമ്പൽ.

കൈരവിണി, യുടെ. s. A place abounding in water
lilies or an assemblage of water lilies. ആമ്പൽപൊ
യ്ക, ആമ്പൽ കൂട്ടം.

കൈരവീ, യുടെ. s. Moonlight. നിലാവ.

കൈരൊക്കം, adv. In cash, in ready money.

കൈലാസം, ത്തിന്റെ. s. Cailása a mountain in the
Himalaya range, the supposed favourite haunt of SIVA,
and fabulous residence of CUBERA.

കൈവട്ടക, യുടെ. s. A basin.

കൈവണക്കം, ത്തിന്റെ. s. Joining the palms of the
hands together as a mark of respect or reverence. കൈ
വണങ്ങുന്നു. To join the hands together as a mark
of reverence or respect.

കൈവൎക്കത്ത, ിന്റെ. See കൈപ്പൊരുത്തം.

കൈവൎത്തൻ, ന്റെ. s. A Muckaven, a fisherman, a
water man. മുക്കവൻ.

കൈവൎത്തിമുസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant kind of
grass, Cyperus rotundus. കഴിമുത്തെങ്ങ.

കൈവലച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Distress, poverty, want,
penury. 2. the state of being reduced in circumstances.

കൈവല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eternal emancipation, be-
atitude. മൊക്ഷം. 2. success, effect. സിദ്ധി. കൈവ
ല്യമാകുന്നു. To succeed, to take effect. സാധിക്കുന്നു.

കൈവശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Actual possession. 2. expert-
ness, skilfulness, dexterity. കൈവശമായിരിക്കുന്നു.
1. To be expert, to be skilful in performing manual work,
to be qualified. 2. to come to hand, to be acquired.

കൈവള, യുടെ. s. 1. A bracelet. 2. a plant.

കൈവഴി, യുടെ. s. 1. A channel, a brook, a canal, a
water course, an armlet. 2. means, instrument, way.

കൈവഴിചെല്ലം, ത്തിന്റെ. s. The royal private
treasury of Travancore.

കൈവാക്ക, ിന്റെ. s. 1. Possibility. 2. actual possessi-
on. 3. opportunity, leisure.

കൈവായ്പ, യുടെ. s. Borrowing for a short time on a
verbal promise.

കൈവാശി, യുടെ. s. 1. Overplus. 2. fortunateness.

കൈവാളസ്സഞ്ചി, യുടെ. s. 1. A bag with strings to
draw it, a work bag. 2. a pouch or purse with strings.

കൈവാൾ, ളിന്റെ. s. 1. A small sword. 2. a hand
saw.

കൈവാഴ്ച, യുടെ. s. Jurisdiction, government, authority.

കൈവിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To forsake, to abandon,

to give up, to leave of, to let slip.

കൈവിധെയം, ത്തിന്റെ. s. See കൈവശം.

കൈവിരൽ, ലിന്റെ. s. A finger.

കൈവില, യുടെ. s. Purchasing for ready money.

കൈവിലങ്ങ, ിന്റെ. s. Fetters for the hands, mana-
cles, handcuffs.

കൈവിഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Poison given in victuals,
&c. for the purpose of killing. 2. poison taken in victuals
unknowingly or by accident.

കൈവിളക്ക, ിന്റെ. s. 1. A lantern, a hand lamp. 2.
a torch.

കൈവീചുന്നു, ചി, വാൻ. v. a. To move the hands
in walking.

കൈവീച്ച, ിന്റെ. s. The motion of the hands in walking.

കൈവെടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To forsake, to
abandon, to give up, to let go. 2. to shake the hand.

കൈവെഗം, ത്തിന്റെ. s. Swiftness of the hand, dex-
terity, expertness.

കൈവെല, യുടെ. s. Handiwork, doing manual labour.

കൈശമ്പളം, ത്തിന്റെ. s. Private wages.

കൈശികം, ത്തിന്റെ. s. A quantity of hair, the head
of hair. തലമുടി.

കൈശികീ, യുടെ. s. A dramatic or poetic representa-
tion of love. ശൃംഗാരം.

കൈശൊരം, ത്തിന്റെ. s. Tender age, youth, child-
hood. ബാല്യം.

കൈശ്യം, ത്തിന്റെ. s. A head of hair; much or orna-
mented hair. തലമുടി.


കൊ

കൊ. A syllabic or compound letter, the െ - ാ pronoun-
ced short.

കൊക്ക, ിന്റെ. s. 1. A crane, a stork. 2. the bill or
beak of a bird. 3. the cackling of a hen. 4. the cry of a
deer. 5. the hissing of a large snake.

കൊക്കര, യുടെ. s. A mark of great disrespect shewn
by the motion of the hand.

കൊക്കരണി, യുടെ. s. An oblong pond or tank.

കൊക്കി, യുടെ. s. A clasp, a neck clasp of gold.

കൊക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To cackle like a hen after
laying eggs. 2. to cry as a deer. 3. to hiss.

കൊങ്ക, യുടെ. s. A woman's breast.

കൊങ്കണൻ, ന്റെ; or കൊങ്കണി, യുടെ. s. An in-
habitant of the Concan country.

കൊങ്കണം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a country,

[ 242 ]
Concan, in the western part of the Indian Peninsula. 2.
the language of that country.

കൊങ്ങ, ിന്റെ. s. The name of a country east of Paul-
ghatcherry, Conga.

കൊങ്ങൻ, ന്റെ. s. 1. An inhabitant of the Conga
country. 2. the title of the king of that country.

കൊങ്ങാ, യുടെ. s. The throat.

കൊച്ച. adj. 1. Small, little. 2. short as to size, young. 3.
mean, trifling, of no consequence. 4. narrow.

കൊച്ചൻ, ന്റെ. s. A little boy.

കൊച്ചി, യുടെ. s. Cochin, a town, also a country on
the Malabar coast.

കൊച്ചിലത്രിപുല്ല, ിന്റെ. s. Indian Xyris, Xyris In-
dica.

കൊച്ചുവാക്ക, ിന്റെ. s. 1. A short word. 2. a corrupt
or low expression.

കൊച്ചുള്ളവാക്ക, ിന്റെ. s. 1. A corrupt and low ex-
pression. 2. a barbarism, or form of speech contrary to
the purity of language.

കൊഞ്ച, ിന്റെ. s. A kind of prawn, or lobster.

കൊഞ്ചൽ, ലിന്റെ. s. 1. Fondling, caressing, playing
as a child or with a child. 2. the prattling of a little child.

കൊഞ്ചുന്നു, ഞ്ചി, വാൻ. v. n. 1. To fondle, to caress,
to play as a child or with a child. 2. to prattle as a child.

കൊഞ്ഞ, യുടെ. s. Stammering, lisping, speaking in-
distinctly or inarticulately. കൊഞ്ഞ പറയുന്നു. To
lisp, to speak childishly, or like a child.

കൊഞ്ഞക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who has an impedi-
ment in speaking, one who lisps, or speaks inarticulately.

കൊഞ്ഞനം, ത്തിന്റെ. s. Mocking, mockery, mimicry.
കൊഞ്ഞനം കാട്ടുന്നു. To mock, to mimic in contempt.

കൊഞ്ഞൻ, ന്റെ. s. See കൊഞ്ഞക്കാരൻ.

കൊഞ്ഞുന്നു, ഞ്ഞി, വാൻ. v. n. 1. To lisp, to speak
inarticulately. 2. to play with or as a child.

കൊടന്ന, യുടെ. s. A measure, as much as one or two
hands-ful.

കൊടപിലാവ, ിന്റെ. s. The Citron leaved Morinda,
Morinda citrifolia.

കൊടി, യുടെ. s. 1. A flag, banner, or ensign, the co-
lours. 2. a twining, a climbing, or creeping plant as the
pepper vine, the betel vine, &c. 3. the white spot on the
end of the tail of a beast. 4. the umbilical cord. 5. dig-
nity, honour. 6. the penis of cattle. കൊടികുത്തുന്നു.
To place or fix a flag, &c.

കൊടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A flag bearer.

കൊടിക്കൂറ, യുടെ. s. A flag, a banner, an ensign.

കൊടിക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. The staff of a flag.

കൊടിക്കൊഴിഞ്ഞിൽ, ലിന്റെ. s. The trumpet flower,
Bignonia suave-olens.

കൊടിച്ചി, യുടെ. s. 1. A bitch. 2. a harlot.

കൊടിഞാലി, യുടെ. s. The pending ends of a pepper
or betel vine, &c.

കൊടിഞ്ഞ, യുടെ. s. Pain in the temples of the lead.

കൊടിഞ്ഞകുത്ത, ിന്റെ. s. Pain in the temples.

കൊടിത്തൂവ, യുടെ. s. A kind of nettle ; Hemp-leaved
Tragia, Tragia cannabina.

കൊടിനടുവ, ിന്റെ. s. The loins.

കൊടിപ്പാല, യുടെ. s. The name of a medicinal plant
and perfume.

കൊടിമരം, ത്തിന്റെ. s. A flag staff.

കൊടിയ. adj. Fierce, severe, violent, cruel, tyrannic,
oppressive.

കൊടിയാവണക്ക, ിന്റെ. s. The name of a plant.

കൊടിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To plant or cultivate
pepper or betel vines.

കൊടിയിറക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To take down
the flag.

കൊടിയെറുന്നു, റി, വാൻ. v. n. A flag to be hoisted
in token of a festival having commenced at a pagoda or
temple.

കൊടിയെറ്റ, ിന്റെ. s. 1. Hoisting a flag. 2. an Hindu
festival.

കൊടിൽ, ലിന്റെ. s. Tongs.

കൊടു, കൊടും. adj. Cruel, severe, violent, tyrannic, op-
pressive.

കൊടുകൂരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Great wrath. 2. horror.

കൊടുക്കൽ, ലിന്റെ. s. The act of giving, bestowing.

കൊടുക്കവാങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. Giving and receiving,
dealing, trading with another by lending and buying, or
selling and buying.

കൊടുക്കാപ്പുളി, യുടെ. s. The name of a tree bearing a
sour fruit. The same as കുടമ്പുളി, or കുടുക്കപ്പുളി.

കൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To give, to grant.
2. to bestow, to confer.

കൊടുങ്കാട, ട്ടിന്റെ. s. A thick or impervious wood or
forest.

കൊടുങ്കാറ്റ, ിന്റെ. s. A tempest, a storm, a hurricane.

കൊടുങ്കൈ, യുടെ. s. 1. The bent arm. 2. cruelty, op-
pression, tyranny.

കൊടുങ്ങ, യുടെ. s. A sloping beam of a ceiling.

കൊടുതാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To grow fierce, vio-
lent cruel.

[ 243 ]
കൊടുന്തൊഴുത്ത, ിന്റെ. s. A frame or shed in which
an unruly cow is placed in order to be milked.

കൊടുപ്പം, ത്തിന്റെ. s. See കടുപ്പം.

കൊടുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to give.

കൊടുമ, യുടെ. s. Cruelty, oppression, violence, tyranny
severity, asperity.

കൊടുമ്പാപി, യുടെ. s. A great sinner.

കൊടുമ്പിരി, യുടെ. s. A twist improperly formed on
twisting rope, &c. കൊടുമ്പിരികൊള്ളുന്നു. Such a
twist to be formed.

കൊടുമ്പുളി, യുടെ. s. Great acidity.

കൊടുമുടി, യുടെ. s. The peak or top of a mountain.

കൊടുവാൾ, ളിന്റെ. s. A hatchet, a clever.

കൊടുവെയിൽ, ലിന്റെ. s. Intense heat of the sun.

കൊടുവെലി, യുടെ. s. A medicinal plant, Ceylon lead-
wort. Plumbago Zeylanica.

കൊടുവൈരം, ത്തിന്റെ. s. Severe enmity.

കൊട്ട, ിന്റെ. s. 1. Beating, beating a drum, &c., clap-
ping, as the hands, &c. 2. a blow on the head with the
fist, a buffet. 3. emptying a basket, sack, &c. 4. knock-
ing of one knee against another.

കൊട്ട, യുടെ. s. 1. A basket, a basket full. 2. a basket
boat. 3. the dried milk of a cocoa-nut. 4. the castor oil
plant or seed. കൊട്ടയാടുന്നു. 1. To shake as a dry
cocoa-nut. 2. to dry up.

കൊട്ടക്കൊരിക, യുടെ. s. A bucket.

കൊട്ടടയ്ക്കാ, യുടെ. s. A betel-nut which is entire and
dry, or not boiled.

കൊട്ടണത്തരി, യുടെ. s. - Rice which is not well dried,
common rice.

കൊട്ടണം. adj. Not well beaten and dried, said of
common rice.

കൊട്ടത്തളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sink made of stone. 2.
the stone floor of a bath.

കൊട്ടത്തെങ്ങാ, യുടെ. s. An entire cocoa-nut, the water
within which is dried up.

കൊട്ടപ്പാട, ിന്റെ. s. A space of ground between a
road and mud wall or bank, forming a boundary.

കൊട്ടമണ്ണ, ിന്റെ. s. lit. A basket of sand. Carrying
sand, the punishment of criminals.

കൊട്ടപ്പാലം, ത്തിന്റെ. s. A basket boat for crossing
rivers.

കൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A sort of costus, Costus specio-
sus.

കൊട്ടയാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. 1. To shake as a dry
cocoa-nut. 2. to be distressed, tormented.

കൊട്ടയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The shaking of a dry co-
coa-nut. 2. tormenting, harrassing.

കൊട്ടയാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To distress, to tor-
ment.

കൊട്ടാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A palace, a mansion. 2. a
place where the property, &c. of a temple are kept, and
the affairs of the temple managed.

കൊട്ടി, യുടെ. s. 1. A water plant, Aponogelon Monosta-
chyon. 2. an ornament for the neck of women. 3. a kind
of rattle made of pieces of wood and tied on the necks of
cattle to find them out when they go astray. 4. a large
mallet.

കൊട്ടിക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. The bulbous root of the pre-
ceding water plant.

കൊട്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to beat tom-
toms, or drums. 2. to cause to beat.

കൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To clap the hands
and laugh at or ridicule.

കൊട്ടിച്ചൊരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To pour out,
to empty entirely.

കൊട്ടിത്തരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. The hair of the
body to be erected as under the following word.

കൊട്ടിത്തരിപ്പ, ിന്റെ. s. Horripilation, erection or
rigidity of the hair of the body, conceived to be occasion-
ed by delight, cold, fear, &c.

കൊട്ടിപ്പാട്ട, ിന്റെ. s. Playing and singing. കൊട്ടി
പ്പാടുന്നു. To play and sing.

കൊട്ടിയറിയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To proclaim, to
publish.

കൊട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A house (honorific.) 2. a hut,
a temporary house, a shed or booth. 3. a barn. 4. a gran-
ary. 5. a place made for children to play in, a play room.

കൊട്ടുകാരൻ, ന്റെ. s. A drummer, a tomtom beater.

കൊട്ടുകാൽ, ലിന്റെ. s. Knees that knock together in
walking.

കൊട്ടുകൊൽ, ലിന്റെ. s. A drum stick.

കൊട്ടുതടി, യുടെ. s. 1. A block to beat cloths, &c., upon.
2. a carpenter's mallet. 3. a wooden block used to beat
the ground, &c. flat, a beater.

കൊട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To beat, to beat tomtoms,
to drum. 2. to beat. 3. to clap the hands together. 4. to
buffet, to strike on the head with the fist. 5. to work in
brass, &c. 6. to empty a basket, sack, &c. 7. to knock
together as the knees.

കൊട്ടുപണി, യുടെ. s. 1. Working in brass or copper.
2. making pots.

[ 244 ]
കൊട്ടുമുഴക്കം, ത്തിന്റെ. s. The sound caused by beat-
ing drums, &c.

കൊട്ടുവടി, യുടെ. s. 1. A beating rod or stick, a beater.
2. a mallet.

കൊട്ടൊട, ിന്റെ. s. White metal.

കൊണ്ട, യുടെ. s. A. tuft of hair on the head tied up on
one side.

കൊണ്ട, postpos. With, by, through.

കൊണ്ടകെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To tie the hair toge-
ther in a tuft.

കൊണ്ടൽ, ലിന്റെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. culti-
vation of any grain except paddy.

കൊണ്ടൽവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A title of VISHNU.

കൊണ്ടൽവെണി, യുടെ. s. A woman with black hair.

കൊണ്ടവാൎറ. A particle, a term used in executing writ-
ing, and meaning according as purchased.

കൊണ്ടാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. To congratulate. 2.
to celebrate, to praise. 3. to applaud, to commend.

കൊണ്ടാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Congratulation. 2. cele-
bration, exaltation. 3. praise, commendation. 4. condi-
ment made of dried fruit, &c.

കൊണ്ടി, യുടെ. s. 1. Enchantment used in reference
to cows to cause them to refuse being milked. 2. an un-
ruly cow or woman.

കൊണ്ടിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To use enchantment
as under കൊണ്ടി.

കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. n. To have hold of,
to hold, to possess.

കൊണ്ടിളെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To pierce or run
through.

കൊണ്ടുചാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. To run away with.

കൊണ്ടുനടക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. To walk with,
to carry. 2. to steal, to pilfer, 3. to spread abroad as a
report.

കൊണ്ടുപിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To lay fast
hold of. 2. to use strenuous effort.

കൊണ്ടുപിടിത്തം, ിന്റെ. s. 1. Laying fast hold of. 2.
strenuous effort.

കൊണ്ടുപൊകുന്നു, യി, വാൻ. v. a. 1. To carry, to con-
vey. 2. to take away. കൊണ്ടുപൊയാക്കുന്നു. To
conduct to a place, to lead.

കൊണ്ടുരസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To enjoy, to be
pleased with.

കൊണ്ടുവരുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. a. 1. To brings to convey,

കൊണ്ടൂരുന്നു, രി, വാൻ. v. n. 1. To be pierced through,
to be run through.

കൊണ്ടൊഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ v. n. 1. To pass through
2. to run off or by.

കൊണ്ടൊടി, യുടെ. s. A needle.

കൊതി, യുടെ. s. 1. Greediness, ravenousness, eagerness
of appetite or desire. 2. bewitching, envy.

കൊതിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be gluttonous,
ravenous. 2. to be greedy, to be covetous. 3. to envy,
to bewitch.

കൊതിത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Ravenousness, greediness,
gluttony, voraciousness.

കൊതിനം, ത്തിന്റെ. s. Refuse, what remains after
the juice of any thing has been pressed or squeezed out.

കൊതിപ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A species of grass.

കൊതിപറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To express one's
eager desire, greediness, or coveteousness.

കൊതിപ്പെട, ിന്റെ. s. Indigestion.

കൊതിമണം, ത്തിന്റെ. s. Indigestion.

കൊതിയൻ, ന്റെ. s. One who is greedy, ravenous,
voracious, a glutton.

കൊതിയെല്ക്കുന്നു, റ്റു, ല്പാൻ. v. n. To be bewitched,

കൊതുക, ിന്റെ. s. A musquito, a gnat.

കൊതുമ്പ, ിന്റെ. s. 1. The outer husk or covering of
the flowers of the cocoa-nut tree. 2. the outward husk
or covering of the ears of corn before the ears burst
forth.

കൊത്ത, ിന്റെ, s. 1. The act of cutting or digging. 2.
loosening the earth round plants or for planting. 3. strik-
ing with the beak, as fowls, birds, &c., the act of picking
up as birds with the beak. 4. stinging of snakes, &c. 5.
chopping meat. 6. engraving, carving. 7. the fighting of
cocks, and other birds. 8. the bite of fish, tasting the bait
as fish. 9. a compound pedicle, a fruit or flower stalk,
a bunch of leaves.

കൊത്തച്ചക്ക, യുടെ. s. A young and tender jack fruit.

കൊത്തമര, യുടെ. s. A kind of bean plant.

കൊത്തമരക്കാ, യുടെ. s. A kind of beans.

കൊത്തമ്പാലരി, യുടെ. s. Coriander seed; Coriandrum
sativum. (Lin.)

കൊത്തൽ, ലിന്റെ. s. See കൊത്ത.

കൊത്തളം, ത്തിന്റെ. s. A bulwark, a bastion, a forti-
fication.

കൊത്തി, യുടെ. s. The cock of a gun-lock.

കൊത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. The causal form of
കൊത്തുന്നു, and used in all its meanings.

കൊത്തികൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v.a. To feed, as
young birds, &c.

[ 245 ]
കൊത്തിനിരത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To level, to
make even with a hoe, &c.

കൊത്തിപ്പിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To separate
as a hen separates her chickens from her when they are
able to feed themselves.

കൊത്തിയെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. To pick up and
carry away.

കൊത്തിവലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To feed upon
a carcass as vultures.

കൊത്തിവിരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To hatch, to
produce young from eggs.

കൊത്തിവിളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To call, as a
hen does her chickens.

കൊത്തിവിഴുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. a. To pick and
eat as a fowl.

കൊത്തിൾ, ളിന്റെ. s. A bird.

കൊത്തുകരു, വിന്റെ. s. An engraver's tool.

കൊത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To engrave, to carve,
to sculpture. 2. to grub or dig up and loosen the earth
for planting plants ; to break the ground with a hoe. 3. to
peck, to strike with the beak as a bird: to pick up food
with the beak. 4. to taste of the bait as a fish. 5. to bite
as a fish. 6. to sting as a snake. 7. to fight as cocks, and
fowls. s. to chop meat.

കൊത്തുപണി, യുടെ. s. Engraved work, sculpture,
engraving.

കൊത്തുപണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. An engraver, a carver,
a sculptor.

കൊത്തുവാൽ, ലിന്റെ. s. A Cutwal, an overseer of
bazars, a kind of Police officer, or Constable.

കൊത്തുവാൽചാവടി, യുടെ. s. A Cutwal's office.

കൊന്ത, യുടെ. s. A string or wreath of beads.

കൊന്തൻപല്ല, ിന്റെ. s. An irregular tooth, also
കൊന്ത്രപ്പല്ല.

കൊന്തൻപുല്ല, ിന്റെ. s. Spear grass, Impatiens oppo-
sitifolia.

കൊന്തമണി, യുടെ ; or കൊന്തക്കുരു, വിന്റെ. s. A
bead.

കൊന്ന, യുടെ. s. 1. A tree, Cassia fistula. 2. a cocoa-
nut or betel-nut tree which has left off bearing fruit.

കൊന്നത്തെങ്ങ, ിന്റെ. s. An old cocoa-nut tree, which
has left off bearing fruit.

കൊന്നപ്പൂ, വിന്റെ. s. The flower of the Cassia fistula.

കൊന്നി, യുടെ. s. The cheek.

കൊപ്പ, ിന്റെ. s. An ornament for the upper part of
the ear worn by women.

കൊപ്പര, യുടെ. s. The dried kernel of the cocoa-nut
taken out of the shell, and generally called copra.

കൊപ്പുളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To gargle the mouth
or throat.

കൊമ്പ, ിന്റെ. s. 1. The horn of animals. 2. the tusk
of an elephant. 3. a bough or branch of a tree. 4. an
instrument of wind music, a blowing horn, a cornet, a
conch. 5. the bowsprit of a ship. 6. the pole or bam-
boo by which a palankeen is carried. 7. power, arro-
gance.

കൊമ്പനാന, യുടെ. s. A male elephant.

കൊമ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A male elephant. 2. a fish. 3.
a buffaloe or any horned cattle of the male species. 4.
a disease, a species of cholera arising from indigestion.
കൊമ്പനെടുക്കുന്നു. To be afflicted with this disease.
5. a powerful, arrogant person.

കൊമ്പൻചിറാക, ിന്റെ. s. A large sea fish.

കൊമ്പൻനൈ, യ്യിന്റെ. s. Buffaloe's ghee.

കൊമ്പി, യുടെ. s. 1. A cow, or horned cattle of the
female species. 2. a fish.

കൊമ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. One who blows the horn or
conch.

കൊമ്പെറിമൂൎക്ക്വൻ, ന്റെ. s. A bad snake with an
elongated mouth, and which climbs up trees.

കൊയിത്ത, ിന്റെ. s. Harvest, reaping, cutting, mow-
ing.

കൊയിത്തരുവാൾ, ളിന്റെ. s. A sickle, a reaping
hook.

കൊയിത്താൾ, ളിന്റെ. s. A reaper.

കൊയിത്തുകാരൻ, ന്റെ. s. A reaper, a mower.

കൊയിത്തുകാലം, ത്തിന്റെ. s. Harvest time, reap-
ing time.

കൊയിത്തുകൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. The harvest to be
over.

കൊയിത്തുപിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. The harvest
to commence.

കൊയ്യിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To get reaped, to cause
to reap.

കൊയ്യുന്നു, യ്തു, വാൻ. v. a. To reap, to cut, to mow,
to crop.

കൊലുവ, ിന്റെ. s. Happiness, ease, prosperity.

കൊല്ലക്കുടി, യുടെ. s. The house of a blacksmith.

കൊല്ലക്കുറുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A tribe of tanners. 2. a
painter. 3. an archer.

കൊല്ലത്തി, യുടെ. s. 1. The wife of a blacksmith. 2. a
woman of the blacksmith tribe.

[ 246 ]
കൊല്ലത്തെ വെറ്റില, യുടെ. s. The thorny Barleria,
Barleria Prionitis.

കൊല്ലൻ, ന്റെ. s. 1. A blacksmith, an iron smith. 2.
a tanner, a currier, a shoe-maker, a worker in leather.
3. a turner of wood, &c. 4. an artificer.

കൊല്ലമുളക, ിന്റെ. s. Chillie or cayanne pepper, Cap-
sicum frutescens. (Lin.)

കൊല്ലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Year. 2. an era. 3. a proper
name, Quilon.

കൊല്ലാ, യുടെ. s. A breach in a bank.

കൊല്ലാക്കുല, യുടെ. s. Tormenting to death. കൊല്ലാ
ക്കുല ചെയ്യുന്നു. To torment to death.

കൊല്ലി, യുടെ. s. 1. A killer, a murderer, an assassin. 2.
a hoe, or spade much worn.

കൊല്ലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To cause or make
to kill or be put to death. 2. to get an old mat mended.

കൊല്ലുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. a. 1. To kill, to slay. 2. to
murder, to put to death. 3. to mend an old mat.

കൊശി, യുടെ. s. Taste, relish.

കൊശുവ, ിന്റെ. s. Taste, relish.

കൊളുത്ത, ിന്റെ. s. 1. A hook, a link, a class. 2. stitch,
a sharp lacerating pain. 3. lighting a lamp or kindling
a fire.

കൊളുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To hook, to fasten.
to clasp, to link. 2. to light a lamp, to set on fire. 3. to
have a stitch or sharp pain.

കൊള്ള, ിന്റെ. s. 1. Gram. 2. a corner, a nook.

കൊള്ള, യുടെ. s. 1. Pillage, plunder, robbery, spoil,
prey. 2. abundance, much.

കൊള്ളകൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To be plun-
dered, to be robbed.

കൊള്ളക്കാരൻ, ന്റെ. s. A plunderer, a pillager, a
robber.

കൊള്ളക്കൊടുക്ക, യുടെ. s. 1. Traffic, dealing with an-
other by lending and borrowing, or selling and buying.
2. intermarrying.

കൊള്ളപ്പട, യുടെ. s. Plundering a camp.

കൊള്ളയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To pillage, to plunder,
to rob, to spoil, to sack.

കൊള്ളരുതാത്ത. adj. Unfit, improper, unbecoming, in-
decent, bad.

കൊള്ളാകുന്നത. adj. Fit, meet, proper, good, becoming,
worthy.

കൊള്ളാകുന്നവൻ, ന്റെ. s. A fit or proper person,
an honest man.

കൊള്ളാകുന്നവൾ, ളുടെ. s. A fit or worthy woman.

കൊള്ളാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be fit, proper, meet,
becoming, good.

കൊള്ളാത്ത. adj. 1. Unfit, improper. 2. what will not
suit. 3. what is not contained.

കൊള്ളാം. ind. 1. Well. 2. it is good, fit, proper, meet,
worthy. 3. be it so, let it be so, implying assent, or re-
luctant assent.

കൊള്ളായ്മ, യുടെ. s. Fitness, propriety, meetness, suit-
ableness.

കൊള്ളി, യുടെ. s. 1. A firebrand, wood burning or burnt,
as charcoal. 2. fire. കൊള്ളി വെക്കുന്നു. To set on
fire.

കൊള്ളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To use, to make use
of, to employ. 2. to make fit, useful, to suit. 3. to fit on.
4. to cram in, to cause to hold, to stuff or thrust in. 5. to
cause to purchase or buy. 6. to obtain, to accomplish.
7. to cause to take effect. 8. to taunt, to use sarcastic
language.

കൊള്ളിമിന്നൽ, ലിന്റെ. s. 1. A flash of lightning.
2. a flash of fire. കൊള്ളിമിന്നുന്നു, To flash as light-
ning, fire, &c.

കൊള്ളിമീൻ, നിന്റെ. s. A fiery meteor.

കൊള്ളിയാൻ, ന്റെ. s. Lightning.

കൊള്ളിയുന്ത, ിന്റെ. s. Cookery.

കൊള്ളിയൂട്ട, ിന്റെ. s. A funeral festival or food given
at the expiration of a certain number of days after the
death of a person.

കൊള്ളിവാക്ക, ിന്റെ. s. Sarcasm, taunt, keen reproach,
harsh or scurrilous language.

കൊള്ളുന്നു, ണ്ടു, ൾവാൻ. v. a. 1. To buy, to purchase.
2. to take, to receive with the hand. 3. to hold, to con-
tain, to have. 4. to take effect. v. n. 1. To be accom-
plished. 2. to suit, to, be suitable, fit. 3. to be diligent.
4. to bask, to be exposed. 5. to be worthy, to deserve.
6. to bear, to endure. This verb is sometimes elegantly
added to other verbs.

കൊഴി, യുടെ. s. 1. A small stick. 2. sifting.

കൊഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To sift, to separate
by a sieve, to separate stones, &c. from rice, &c. 2. to
cause to drop down, to shake off as leaves, &c. from a tree.

കൊഴിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. The act of falling off, drop-
ping off.

കൊഴിഞ്ഞിൽ, ലിന്റെ. s. Purple Galega, Galega
purpurea. (Rox.)

കൊഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To fall down, to drop
down, to fall off as leaves, &c. from a tree.

[ 247 ]
കൊഴിവാൾ, ളിന്റെ. s. A kind of short sword used
by fencers to play with. കൊഴിവാളെറിയുന്നു. To
throw up such a sword.

കൊഴു, വിന്റെ. s. 1. A plough-share, coulter. 2. culture.

കൊഴുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be or grow fat,
to grow thick. 2. to become stiff by boiling. 3. to be
presumptuous, arrogant, proud, to be insolent.

കൊഴുന്ന, ിന്റെ. s. A fragrant plant, the thorny Tri-
chilia, Trichilia spinosa.

കൊഴുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Fatness, the fat, particularly the
omentum. 2. thickness, stoutness. 3. pride, arrogance,
presumption.

കൊഴുപ്പ, യുടെ. s. The name of a potherb, cress, Achy-
lanthus triandra.

കൊഴുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To fatten, to
make fat. 2. to thicken, to make stiff.

കൊഴുമുതലായ്മ, യുടെ. s. The law of agriculture, civil law.

കൊഴുമുള, യുടെ. s. Iron beaten out for the purpose of
making plough-shares.

കൊഴുമൊര, ിന്റെ. s. Butter-milk, in which medicines
have been infused.

കൊഴുലാഭം, ത്തിന്റെ. s. The owner's profit or portion
of the produce of a field after deducting the expense of
cultivation and the portion due to the government.

കൊഴുവൻ, ന്റെ. s. A renter of land, a tenant.

കൊഴുവാ, യുടെ. s. 1. The name of a fish. 2. a potherb.

കൊഴുവിറക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To commence
ploughing or cultivation.

കൊഴുവിറങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To plough, to
cultivate.

കൊഴുവെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To leave or re-
sign a farm. 2. to fasten on a plough-share.

കൊഴുവെപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to fasten
on a plough-share.

കൊറി, യുടെ. s. Eating grains one by one, nibbling as
a mouse.

കൊറിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To eat grains one by
one, to nibble as a mouse.

കൊറ്റ, ിന്റെ. s. Victuals, food. കൊറ്റുകഴിക്കുന്നു.
To live upon, to take victuals.

കൊറ്റക്കുട, യുടെ. s. A kind of large white umbrella,
or parasol.

കൊറ്റൻ, ന്റെ. s. 1. A ram. 2. a boar.

കൊറ്റവൻ, ന്റെ. s. A chief person, a head man.

കൊറ്റി, യുടെ. s. 1. The name of a bird, a stork. 2.
an ewe.

കൊ

കൊ. A syllabic or compound letter, െ—ാ pronounced
long.

കൊകനദച്ശവി, യുടെ. s. Red, the colour, or of that
colour. ചുവപ്പുനിറം.

കൊകനദം, ത്തിന്റെ. s. 1. The red lotus. ചുവന്ന
താമര. 2. the red water lily. ചുവന്ന ആമ്പൽ.

കൊകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ruddy goose. ചക്രവാക
പക്ഷി. 2. a wolf. ചെന്നാ.

കൊകിലം, ത്തിന്റെ. s. The Cocil, the black or In-
dian Cuckoo. കുയിൽ.

കൊകിലാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A shrub, or plant bear-
ing a dark black flower, Capparis spinosa: it is also
applied to Barleria longifolia. വയൽചുള്ളി.

കൊക്കട്ടിൽ, ലിന്റെ. s. A cot, or couch strung with
rope.

കൊക്കിറി, യുടെ. s. Pouting with the lips, mimicing.
കൊക്കിറികാട്ടുന്നു. To pout at one, to mimic.

കൊക്കൊട്ട, ിന്റെ. s. 1. A short stick used in making
holes for transplanting plants, or planting seed. 2. a
crow-bar.

കൊങ്കണ്ണ, ിന്റെ. s. A squint-eye.

കൊങ്കണ്ണൻ, ന്റെ. s. One who is squint eyed.

കൊങ്കണ്ണി, യുടെ. s. A squint eyed woman.

കൊങ്കാൽ, ലിന്റെ. s. A wooden pillar placed at the
corner of a house.

കൊച്ചൽ, or കൊച്ച, ിന്റെ. s. Contraction of the musc-
les in spasm, &c.

കൊച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Straw. 2. a stalk or branch
without leaves.

കൊച്ചുന്നു, ച്ചി, വാൻ. v. n. To be contracted as the
muscles in spasm or convulsion, to shudder.

കൊഞ്ഞാട്ട, യുടെ s. The webbed covering at the stem
of the Cocoa-nut tree leaves.

കൊട, യുടെ. s. An end, a corner.

കൊട, യുടെ. s. 1. West. 2. coolness, or the cool west
wind.

കൊടക്കാറ്റ, ിന്റെ. s. A cool wind.

കൊടങ്കി, യുടെ. s. A buffoon, an harlequin.

കൊടപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The western side, the west
quarter.

കൊടമഴ, യുടെ. s. Rain from the West.

കൊടരം, ത്തിന്റെ. s. The hollow of a tree. മരപ്പൊ
ത്ത.

കൊടൽ, ലിന്റെ. s. Crookedness, curvity, slantingness.

[ 248 ]
കൊടവീ, യുടെ. s. A naked woman. നഗ്ന.

കൊടാണി, യുടെ. s. A short rafter at the corner of a
roof.

കൊടാലി, യുടെ. An axe.

കൊടാശാരി, യുടെ. s. A medicine, drug, said to be an
antidote to the bite of a mad dog.

കൊടി, യുടെ. s. 1. A crore, or ten millions. നൂറല
ക്ഷം. 2. the edge or point of a sword. മുന. 3. the end
of a bow. വില്ലിന്റെ അറ്റം. 4. a multitude. കൂട്ടം.
5. a plant, Piriny or Asparac, Medicago esculenta. 6.
eminence, excellency. ശ്രെഷ്ഠത. 7. new cloth, unbleach-
ed. 8. a score; used chiefly in counting rubies, cloths,
&c. 9. a corner. 10. a promontory, a cape.

കൊടികായ്ക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To bear fruit for the
first time.

കൊടിക്കല്ല, ിന്റെ. s. A corner-stone.

കൊടിക്കഴുക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A corner rafter of a roof.

കൊടിപ്പുടവ, യുടെ. s. A female's new cloth.

കൊടിവൎഷാ, യുടെ. s. 1. A medicine, used as a medi-
cinal vegetable, Medicago esculenta. 2. lemon grass.
ചൊനകപ്പുല്ല.

കൊടിശം, ത്തിന്റെ. s. A harrow. കട്ടയുടെക്കുന്ന
തടി.

കൊടീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crown, crest, or diadem.
കിരീടം. 2. long entangled hair. ജട.

കൊടുന്നു, ടി, വാൻ. v. n. 1. To be bent or crooked.
2. to be distorted, to be twisted, to be awry. 3. to be put
out of its proper place or posture.

കൊട്ട, ിന്റെ. s. An empty place, an empty corner.
കൊട്ടിൽ നില്ക്കുന്നു. To stand aside, to stand in a
corner.

കൊട്ട, യുടെ. s. 1. A fort, fortress, a fortified place, a cas-
tle, a strong hold. 2. a measure. 3. the name of a place.

കൊട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. An inhabitant of a fort.

കൊട്ടപ്പടി, യുടെ. s. 1. A fort gate. 2. imported fire
arms.

കൊട്ടമൂപ്പൻ, ന്റെ. s. The commandant of a fort.

കൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Distortion; wryness; oblique-
ness; wrest: irregular posture. 2. a fault. 3. crooked-
ness. 4. complaint, sorrow. 5. loss, damage.

കൊട്ടവാതിൽ, ലിന്റെ. s. The gate of a fort, or castle.

കൊട്ടവീ, യുടെ. s. A naked woman. നഗ്ന.

കൊട്ടാരം, ത്തിന്റെ. s. A mansion, a palace.

കൊട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To distort. 2. to writhe,
to twist, to deform by irregular motions. 3. to wrest, to
make awry. 4. to bend, to make crooked.

കൊട്ടുവാ, യുടെ. s. Yawning, gaping. കൊട്ടുവായിടു
ന്നു. To yawn, to gape.

കൊട്ടെരുമ, യുടെ. s. A wood-louse.

കൊഠം, ത്തിന്റെ. s. A species of leprosy with large
round spots. കുഷ്ഠഭെദം.

കൊണകചെട്ടി, യുടെ. s. A Chettie or weaver.

കൊണകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A truss, or cloth worn
over the privities to conceal them.

കൊണകുണം, ത്തിന്റെ. s. A bug. മൂട്ട.

കൊണൻ, ന്റെ. s. A name of the planet, Saturn.
ശനി.

കൊണം, ത്തിന്റെ. s. See the following 1st & 2nd
meanings. 3. the quill or bow of a lute, a fiddle stick, &c.

കൊണ, ിന്റെ. s. 1. A corner, an angle, a nook. 2. the
sharp edge of a sword. ത്രികൊൺ. A triangle. കൊ
ണാടുകൊണ. From corner to corner.

കൊണി, യുടെ. s. 1. A ladder, stairs. കൊണികെട്ടു
ന്നു. To make a ladder. 2. a bier. 3. a sack or bag made
of coarse cloth.

കൊണികെട്ട, ിന്റെ. s. 1. A stair-case made of stone.
2. bier making.

കൊണിപ്പടി, യുടെ. s. The steps of a ladder.

കൊണിറയം, ത്തിന്റെ. s. The corner piazza.

കൊണുന്നു, ണി, വാൻ. v. n. 1. To be bent or crook-
ed. 2. to be curved.

കൊണ്കല്ല, ിന്റെ. s. A corner-stone.

കൊണ്കഴുക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A corner rafter of a
roof.

കൊത, ിന്റെ. s. 1. Disentangling of the hair with the
fingers, dressing the hair. 2. cutting the hair. 3. cutting
or dressing a fence or trees.

കൊതമ്പ, ിന്റെ. s. Wheat, corn.

കൊതമ്പപ്പം, ത്തിന്റെ. s. Bread made of wheat flour.

കൊതാണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. A rope suspended to any
pole or beam in schools for the punishment of boys who
play truant, by making them continually keep hold of it.
കൊതാണ്ടത്തിൽ ഇടുന്നു. To suspend a boy in such
a rope with his hands clasped and which he is not allow-
ed to loose.

കൊതാളി, യുടെ. s. An owl. മൂങ്ങ.

കൊതുകാൽ, ലിന്റെ. s. A step in dancing.

കൊതുന്നു, തി, വാൻ. v. a. 1. To disentangle the hair
with the fingers, to dress the hair. 2. to dress a hedge,
to cut or dress trees.

കൊദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A bow. വില്ല.

കൊരദണ്ഡീ, യുടെ. s. An archer. വില്ലുകാരൻ,

[ 249 ]
കൊദ്രവീണം, ത്തിന്റെ. s. Land which produces
the കൊദ്രവം.

കൊദ്രവം, ത്തിന്റെ. s. A species of grain eaten by
the poorer people, Paspalum frumentaceum. വരക.

കൊന്തല, ിന്റെ. s. The act of disentangling the hair
with the fingers, dressing the hair.

കൊന്തളം ത്തിന്റെ. s. An open space left at the cor-
ner of a house.

കൊന്ത്രാളം, ത്തിന്റെ. s. See കൊതാണ്ടം.

കൊനം, ത്തിന്റെ. s. Beef.

കൊൻ, നിന്റെ. s. A king, a chief, a governor.

കൊപനൻ, ന്റെ. s. A passionate, angry, or wrathful
person. കൊപി.

കൊപനാ, യുടെ. s. A passionate or angry woman. കൊ
പമുള്ളവൾ.

കൊപം, ത്തിന്റെ. s. Anger, wrath, rage, indignation.

കൊപാഗ്നി, യുടെ. s. Heat of anger, fiery indignation.

കൊപി, യുടെ. s. A passionate, angry or wrathful per-
son. കൊപമുള്ളവൻ.

കൊപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ, v. n. To be angry with, to
be enraged, to be passionate, to be irritated.

കൊപിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പാൻ. v. a. To make angry, to
enrage, to provoke, to irritate.

കൊപിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A very angry person, a furious
man. കടുങ്കൊപി.

കൊപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Equipage, furniture, baggage. 2.
different or various articles, supplies of provisions. 3.
dress, vestments, housings, trappings, accoutrements. 4.
property. 5. ability, strength. 6. diligence, exertion. 7.
purpose, intention.

കൊപ്പാള, യുടെ. s. A vessel made of the film of the
betel-nut tree, and used for watering gardens, &c.

കൊപ്പിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To decorate, to put on
accoutrements, to put on housings, to saddle, to put on
armour. 2. to make preparations.

കൊപ്പുകൂട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To collect different arti-
cles, to provide supplies, &c.

കൊപ്രാട്ടി, യുടെ. s. Buffoonery, low jesting.

കൊമട്ടി, യുടെ. s. The trading tribe, a merchant.

കൊമൻ, ന്റെ. s. A disease among cattle.

കൊമൻപാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. See the preceding.
കൊമൻപായുന്നു. To be afflicted with this disease.

കൊമരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tribe, of barbers to Chegons.
2. demoniac possession.

കൊമളത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Softness, mildness. മാൎദ്ദ
വം. 2. beauty, agreeableness. സൌന്ദൎയ്യം.

കൊമളം, &c. adj. 1. Soft, bland. മാൎദ്ദവമുള്ള. 2, beauti-
ful, pleasing, agreeable. സൌന്ദൎയ്യമുള്ള.

കൊമളാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A beautiful form or figure
(body.)

കൊമ്പൽ, ലിന്റെ. s. See കൊമ്പൽ. A string of
pearls, beads, &c.

കൊമ്പുര, യുടെ. s. 1. A room at the comer of a house.
2. an adjoining room, a corner house.

കൊയഷ്ടി, യുടെ. s. The Lapwing. കുളക്കൊഴി,

കൊയഷ്ടികം, ത്തിന്റെ. s. The Lapwing.

കൊയിമ്മ, യുടെ. s. 1. Power, authority. 2. place of au-
thority.

കൊയിമ്മകൂർ, റിന്റെ. s. See the following.

കൊയിമ്മസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. Dignity, royal office.

കൊയിക്കൽ, ലുടെ. s. A king's palace.

കൊര, യുടെ. s. 1. A kind of long grass, the rush leaved
Cyperus, Cyperus juncifolius. 2. a fish. 3. a shell.

കൊരകം, ത്തിന്റെ. s. A bud, an unblown flower. പൂ
വിന്റെ മൊട്ട.

കൊരണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant. See ക
രിങ്കുറിഞ്ഞി.

കൊരംഗീ, യുടെ. s. Small cardamoms. എലത്തരി.

കൊരദൂഷം, ത്തിന്റെ. s. A species of grain, Paspa-
lum frumentacum. വരക.

കൊരൽ, ലിന്റെ. s. 1. The act of drawing or lading
water. 2. a kind of fishing basket.

കൊരിക, യുടെ. s. A wooden or iron ladle.

കൊരുന്നു, രി, വാൻ. v. a. 1. To draw (water.) 2. to
ladle out. 3. to gather up from.

കൊരുവല, യുടെ. s. A fishing net.

കൊൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പാൻ. v. a. 1. To string together as
a garland, &c. 2. to.thread as a needle, &c.

കൊൎപ്പ, ിന്റെ. s. The act of stringing or tying on a
string, &c.

കൊൎപ്പി, യുടെ. s. A sign of the zodiac, Scorpio. വൃ
ശ്ചികരാശി.

കൊൎമ്പൽ, ലിന്റെ. s. A string of pearls, &c. a garland.

കൊലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pepper. മുളക. 2. unripe
cardamoms.

കൊലക്കുഴൽ, ലിന്റെ. s. A flute.

കൊലടി, യുടെ. s. See the following.

കൊലടികളി, യുടെ. s. A kind of play, with small sticks.
കൊലടികളിക്കുന്നു. To play with small pieces of
sticks.

കൊലത്തനാട, ട്ടിന്റെ. s. Tellicherry.

കൊലത്തരാജാവ, ിന്റെ. s. The Rajah of Tellicherry.

[ 250 ]
കൊലത്തിരി, യുടെ. s. The title of the king of Tellicher
ry in Malabar.

കൊലദലം, ത്തിന്റെ. s. A kind of perfume. മുറൾ.

കൊലപുഛം, ത്തിന്റെ. s. A heron. ഞാറപ്പക്ഷി.

കൊലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hog. പന്നി. 2. a raft, a
float. പൊങ്ങുതടി. 3. the fruit of the Jujube tree.
Zizyphus Jujuba. ഇലന്ത. 4. the body. 5. a form or
figure. 6. a mask, a disguise. J. an idol. 8. the country
of Tellicherry. കൊലം കെട്ടുന്നു, To mask or disguise
ones-self.

കൊലംതുള്ളൽ, ലിന്റെ. s. A kind of dance in a mask
to cast out devils.

കൊലംബകം, ത്തിന്റെ. s. See കൊളംബകം.

കൊലരക്ക, ിന്റെ. s. Sealing wax, gum lac.

കൊലവല്ലീ, യുടെ. s. A plant with a pungent fruit re-
sembling pepper. Pothos officinalis. അത്തിതിൎപ്പലി.

കൊലസ്വരൂപം, ത്തി ന്റെ. s. Tellicherry.

കൊലാ, യുടെ. s. 1. The Jujube tree, Zizyphus Jujuba.
ഇലന്ത. 2. long pepper. ൎതിപ്പലി.

കൊലാട, ിന്റെ. s. A goat.

കൊലാൻ, ന്റെ; or കൊലാ, യുടെ. s. A kind of fish,
according to some the flying fish.

കൊലാർവണ്ടി, യുടെ. s. A charriot.

കൊലാഹലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A loud and confused
sound; an uproar; a great and indistinct noise. 2. pa-
rade, pomp, ostentation. 3. the sound uttered by quad-
rupeds or beasts. 4. military bravery, bustle, noise.

കൊലിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To oppose in argument.
2. to challenge to combat. 3. to begin.

കൊലിറയം, ത്തിന്റെ. s. A piazza, a portico, also,
കൊലായ.

കൊലുന്നു, ലി, വാൻ. v. n. 1. To shine. 2. to do, to
act, to perform.

കൊലുഴിഞ്ഞ, യുടെ. s. A plant.

കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. A staff, or stick; a rod, a wand.
2. a rod or pole for measuring. 3. a balance. 4. a sign in
the zodiac, Libra. 5. the shaft of an arrow. 6. sceptre,
Government. 7. a goad. 8. a fishing rod. 9. the branch of
a tree. 10. the stem of an ear of corn. 11. a small play
stick. 12. a spit.

കൊൽകുറുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A tribe of tanners. 2. a
painter, an archer.

കൊൽകൂർ, റ്റിന്റെ. s. Dignity, authority.

കൊൽക്കള്ളി, യുടെ. s. The milk hedge, or Indian tree
spurge, Euphorbia Tirucalli. (Lin.)

കൊൽക്കാരൻ, ന്റെ. s, A peon.

കൊൽചൂട, ിന്റെ. s. An iron pin or spit.

കൊൽതള, യുടെ. s. The irons or fetters of condemned
prisoners.

കൊൽതളം, ത്തിന്റെ. s. 1. See കൊലിറയം. 2. a
large hall.

കൊൽത്താഴ, ിന്റെ. s. A kind of lock.

കൊൽപ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A kind of grass.

കൊൽവിലങ്ങ, ിന്റെ. s. See കൊൽതള.

കൊൽവിളക്ക, ിന്റെ. s. A kind of lamp with a long
handle.

കൊവരകഴുത, യുടെ. s. A mule.

കൊവൽ, ലിന്റെ; or കൊവ, യുടെ. s. A plant, the
large flowered Bryony, Bryonia grandis.

കൊവൽക്കാ, യുടെ. s. The firuit of the preceding plant.

കൊവിദൻ, ന്റെ. s. An intelligent person, wise,
learned. അറിവുള്ളവൻ.

കൊവിദാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, a spe-
cies of Ebony, Bauhinia variegata. മന്താരം.

കൊവിലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A king's palace. 2. the
house of a Cshetriyan.

കൊവിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A Hindu temple, a pagoda.
2. a Cshetriya. 3. a class of Nairs.

കൊവിൽപണ്ടാല, യുടെ. s. The Cshetriyan class.

കൊവിൽപാട, ിന്റെ. s. The Cshetriya class, or Sa-
mander class.

കൊശഫലം, ത്തിന്റെ. s. A berry containing a waxy
and fragrant substance. തക്കൊലപ്പുട്ടിൽ.

കൊശലികം, ത്തിന്റെ. s. A bribe. കൈക്കൂലി.

കൊശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Treasure or treasury. ഭണ്ഡാ
രം. 2. a bud. പൂവിന്റെ മൊട്ട. 3. a sheath, a scab-
bard, &c. ഉറ. 4. judicial trial by oath or ordeal; attest-
ing a deity and touching or drinking water three times in
which some idol has been washed. സത്യം ചെയ്ക. 5.
gold or silver wrought or unwrought. പൊന്ന, വെള്ളി.
6. wealth. ദ്രവ്യം. 7. a treasury, an apartment where mo-
ney or plate is kept. ഭണ്ഡാരമുറി. 8. a testicle or the
scrotum. വൃഷണം. 9. an egg. മുട്ട. 10. a dictionary
or vocabulary. അഭിധാനം. 11. a book. പുസൂകം.

കൊശാതകം, ത്തിന്റെ. s. Hair. തലമുടി.

കൊശാതകീ, യുടെ. s. 1. Trade, merchandise; business.
കച്ചവടം. 2. a trader; a merchant. കച്ചവടക്കാരൻ.
3. several sorts of cucurbitaceous plants. പീച്ചകം ഇ
ത്യാദി.

കൊശീ, യുടെ. s. A slice, a sandal. ചെരിപ്പ.

കൊഷകം, ത്തിന്റെ, s, 1. A testicle. വൃഷണം. 2.
an egg. മുട്ട.

[ 251 ]
കൊഷശായിക, യുടെ. s. A knife. പിച്ചാങ്കത്തി.

കൊഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. 1. A granary, a place where
grain is kept. നെല്പുര. 2. an inner apartment. അന്ത
ൎഗൃഹം. 3. the stomach. ആമാശയം, പക്വാശയം.

കൊഷ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Warmth. കുറഞ്ഞ ചൂട. adj.
Warm, tepid, moderately warm. കുറഞ്ഞ ചൂടുള്ള.

കൊസടി, യുടെ. s. A. couch, mattress. കിടക്ക.

കൊസലം, ത്തിന്റെ. s. The name of a country.
Ayodhya. (Oude.) ഒരു രാജ്യം.

കൊളം, ത്തിന്റെ. s. The Jujube tree, Zizyphus Jujuba.
ഇലന്ത.

കൊളംബകം, ത്തിന്റെ. s. The body of a lute, the
whole of it except the strings. വീണയുടെ തണ്ട.

കൊളംബം, ത്തിന്റെ. s. See thie preceding.

കൊളമജ്ജ, യുടെ. s. The fruit of the Jujube tree. ഇ
ലന്തക്കുരു.

കൊളരി, യുടെ. s. A lion. സിംഹം.

കൊളാമ്പി, യുടെ. s. A spitting pot.

കൊളാൾ, ളിന്റെ. s. A purchaser.

കൊളി, യുടെ. s. The Jujube tree, Zizyphus Jujuba.
ഇലന്ത.

കൊളുകാരൻ, ന്റെ. s. A purchaser.

കൊളെടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To be stormy.

കൊൾ, ളിന്റെ. s. 1. Purchase. 2. a storm. 3. capacity,
holding. 4. propriety, fitness. 5. a bargain. 6. disgrace. 7.
loss, damage. 8. friendship. 9. deceit. 10. a wound or
place hit by an arrow, ball, &c. 11. force. 12. a seed
time for paddy.

കൊൾമയിർ, രിന്റെ. s. Horripilation, erection or
rigidity of the hair of the body. കൊൾമയിൎക്കൊള്ളു
ന്നു. The hair of the body to be erected.

കൊൾമാസം, ത്തിന്റെ. s. An unlucky month con-
sidered so by the Hindus.

കൊൾമുതൽ, ലിന്റെ. s. The price at which any thing
is bought.

കൊൾമുതല, യുടെ. s. A crocodile.

കൊൾവാ, യുടെ. s. A wounded place or wound.

കൊൾവില, യുടെ. s. The price at which any thing is
purchased.

കൊഴ, യുടെ. s. 1. A bribe. 2. tax. 3. tribute. 4. timi-
dity, pusillanimity, bashfulness. കൊഴകൊടുക്കുന്നു.
1. To bribe, or give a bribe. 2. to pay tax. 3. to pay
tribute. കൊഴപൂണുന്നു. To bribe.

കൊഴി, യുടെ. s. A cock, or hen, a fowl. പൂവൻ
കൊഴി, a cock. പിടക്കൊഴി, a hen.

കൊഴികൂകൽ, ലിന്റെ. s. The crowing of a cock.

കൊഴിക്കൂട, ിന്റെ. s. A hen-coop, a poultry-house.

കൊഴിക്കൊട, ിന്റെ. s. Calicut.

കൊഴിപ്പൊര, ിന്റെ. s. Cock-fighting.

കൊഴിയങ്കം, ത്തിന്റെ. s. Cock-fighting, combat of
birds as a species of gambling.

കൊഴിയവര, യുടെ. s. A plant, Dolichos.

കൊറ, യുടെ. s. 1. Dried betel-nut. 2. a grain, Cyno-
surus coracanus.

കൊറുവാ, യുടെ. s. 1. Irony, sarcasm, satire. കൊറു
വാ പറയുന്നു. To speals sarcastically. 2. the corner of
the mouth.


കൌ.

കൌ. A syllabic and compound letter.

കൌ, ind. Two.

കൌകൃത്യം, ത്തിന്റെ. s. Wickedness, evil doing. ദു
ഷ്കൎമ്മം.

കൌക്കുടികൻ, ന്റെ. s. 1. An hypocrite. കപടഭ
ക്തിക്കാരൻ. 2. a kind of mendicant, ഭിക്ഷു. 3. one who
does not look far before him or who proceeds with his
eyes fixed upon the ground for fear of treading upon in-
sects, &c. തലതാഴ്ത്തി നടക്കുന്നവൻ.

കൌചിൽ. ind. Two persons. രണ്ടുപെർ.

കൌടകികൻ, ന്റെ. s. A butcher, a vender of the
flesh of birds or beasts, a poacher, &c. മാംസം വില്ക്കു
ന്നവൻ.

കൌടതക്ഷൻ, ന്റെ. s. An independant carpenter,
one who works at home on his own account, and not for
the village or corporation, &c. തന്നിഷ്ടമായിട്ട വെല
ചെയ്യുന്ന ആശാരി.

കൌടസാക്ഷി, യുടെ. s. A false witness. കള്ളസാ
ക്ഷി.

കൌടികൻ, ന്റെ. s. One who kills animals and sells
their flesh for his own subsistence, a hunter, a poacher,
a mountaineer, &c. മൃഗപക്ഷികളെ പിടിക്കുന്നവ
ൻ.

കൌടിലികൻ, ന്റെ. s. See the preceding.

കൌടില്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deception, hypocrisy. ച
തിവ. 2. crookedness. വളവ.

കൌണപൻ, ന്റെ. s. A Racshasa or goblin. രാ
ക്ഷസൻ.

കൌതുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eagerness, താല്പൎയ്യം; vehe-
mence, impatience, impetuosity. സാഹസം. 2. joy ;
happiness, pleasure. സന്തൊഷം. 3. sport, pastime.
ഉല്ലാസം. 4. a festival, festivity. ഉത്സവം. 5. wish,

[ 252 ]
inclination. ആഗ്രഹം. 6. the marriage thread or ring.
മംഗല്യസൂത്രം. 7. the enjoyment of public diversions.
വിനൊദം. 8. shew, spectacle. കാഴ്ച. 9. song. ഗാ
നം. 10. dance. നൃത്തം. 11. circumambulation. പ്രദ
ക്ഷിണം.

കൌതൂഹലം, ത്തിന്റെ. s. Eagerness, vehemence.

കൌദ്രവീണം, ത്തിന്റെ. s. Land which produces a
species of grain eaten by the common people. വരക
വിളയുന്നെടം.

കൌന്തികൻ, ന്റെ. s. A spear man, a soldier armed
with a spear. കുന്തക്കാരൻ.

കൌന്തീ, യുടെ. s. A sort of perfume. അരെണുകം.

കൌപീനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wrong or improper act.
കൊള്ളരുതാത്ത പ്രവൃത്തി. 2. a privity, privy part.
രഹസ്യസ്ഥലം. 3. the small piece of cloth concealing
the privities of men. കൊണകം.

കൌബെരം. adj. Belonging to CUBERA, or the north.
വടക്കെദിക്ക.

കൌമാരം, ത്തിന്റെ. s. Youth, childhood. ബാല്യം.

കൌമാരൻ, ന്റെ. s. A youth, a boy, a young man.
ബാലൻ.

കൌമാരീ, യുടെ. s. A maiden, a virgin, a young
woman. കന്യക. 2. one of the seven mátris, the di-
vine mothers or personified energies of the gods. എഴമാ
തൃക്കളിൽ ഒരുത്തി.

കൌമുദീ, യുടെ. s. 1. Moonlight. നിലാവ. 2. the
name of a book. വ്യാകരണപുസ്തകങ്ങളിൽ ഒന്ന.

കൌമൊദകീ, യുടെ. s. The club or mace of VISHNU.
വിഷ്ണുവിന്റെ ഗദ.

കൌരവൻ, ന്റെ. s. Courava, a descendant of CURA.

കൌലടിനെയൻ, ന്റെ. s. 1. The son of a female
beggar. ഭിക്ഷുകിയുടെ പുത്രൻ. 2. a bastard. വെശ്യ
യുടെ പുത്രൻ.

കൌലടെയൻ, ന്റെ. s. 1. The child of a female
beggar. ഭിക്ഷുകിയുടെ പുത്രൻ. 2. a bastard, an ille-
gitimate son. വെശ്യയുടെ പുത്രൻ.

കൌലടെരൻ, ന്റെ. s. The bastard son of a disloyal
wife. വ്യഭിചാരിണിയുടെ പുത്രൻ.

കൌലം. adj. Of a good family, well born. കുലത്തിൽ
ജനിച്ചത.

കൌലീനം, ത്തിന്റെ. 1. High birth, family descent.
2. rumour, report. ലൊകവാദം. 3. combat of animals,
of birds, snakes, &c. പശു, പക്ഷി, സൎപ്പാദികളുടെ
യുദ്ധം. 4. cock-fighting, &c., contention of animals as
a species of gambling.

കൌലെയകൻ, ന്റെ. s. 1. A dog. പട്ടി. 2. one born

of a good family. നല്ലകുലത്തിൽ ജനിച്ചവൻ.

കൌശലക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A skilful, clever or ex-
pert person. 2. an artist, an artificer. 3. a contriver; a
schemer; an inventor.

കൌശലം, ത്തിന്റെ s. 1. Art, artifice, skill, skilful-
ness. 2. craft, cunning, scheme, contrivance. 3. happi-
ness, welfare. ആനന്ദം. 4. greeting, salutation, friendly
enquiry.

കൌശലവിദ്യ, യുടെ. s. Craftiness, cunning art, arti-
fice, skill.

കൌശലിക, യുടെ. s. A present, a respectful gift or
offering. സമ്മാനം.

കൌശല്യം, ത്തിന്റെ. s. Expertness, cleverness, dexteri-
ty, capability. സാമൎത്ഥ്യം.

കൌശിക, യുടെ. s. A drinking vessel, a cup. പാന
പാത്രം.

കൌശികൻ, ന്റെ. s. 1. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.
2. an owl. മൂങ്ങ. 3. a snake catcher. പാമ്പപിടിക്കു
ന്നവൻ. 4. a title of VISWAMITRA. 5. an ichneumon,
Vivera Ichneumon. 6. a dictionary compiler.

കൌശികം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fragrant substance,
Bdellium. ഗുല്ഗുലു. 2. an owl. മൂങ്ങ.

കൌശികായുധം, ത്തിന്റെ. s. The rain-bow. മെഘ
വില്ല.

കൌശികീ, യുടെ. s. 1. A river in Bahar, the Cosi or
Coosa. 2. a name of the goddess Durga. ദുൎഗ്ഗ.

കൌശെയം. adj. Silken, of silk. പട്ട. s. A sillken
cloth. പട്ടവസ്ത്രം.

കൌസല്യാ, യുടെ. s. The mother of Rama. രാമന്റെ
അമ്മ.

കൌസിദ്യം, ത്തിന്റെ. s. Sloth, indolence. മടി.

കൌസുംഭം. adj. Dyed with safflower. കുയുമ്പപ്പൂനിറം.

കൌസൃതികൻ, ന്റെ. s. 1. A juggler, a conjurer. ഇ
ന്ദ്രജാലികൻ. 2. a cheat. ചതിയൻ.

കൌസ്തുഭം, ത്തിന്റെ. s. The jewel of CRISHNA sus-
pended on his breast. കൃഷ്ണന്റെ മാല.

കൌക്ഷെയകം, ത്തിന്റെ. s. A sword, a scymitar.
വാൾ.


ക്ര

ക്രകചം, ത്തിന്റെ. s. A saw. ൟൎച്ചവാൾ.

ക്രകണം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

ക്രകരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a shrub. തൂതുവള.
2. the name of a bird. ഇരുവാൽചാത്തൻ.

ക്രതു, വിന്റെ. s. 1. Sacrifice, offering, worship. യാ

[ 253 ]
ഗം, വന്ദനം. 2. the name of a Múni, one of the seven
principal saints, എഴ ഋഷികളിൽ ഒരുത്തൻ.

ക്രതുകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A sacrificial ceremony. യാ
ഗകൎമ്മം.

ക്രതുധ്വംസീ, യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ക്രതുഭുൿ, ിന്റെ. s. A god, a deity. ഒരു ദെവൻ.

ക്രഥനം, ത്തിന്റെ. s. Slaughter, killing. കുല, വധം.

ക്രന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Weeping, lamenting, sobbing.
കരച്ചിൽ. 2. crying out, calling. വിളി. 3. mutual dar-
ing or defiance, challenging, bravery. പൊൎക്കുവിളി.

ക്രന്ദിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Weeping. കരച്ചിൽ. 2. call-
ing. വിളി.

ക്രമക്കെട, ിന്റെ. s. Disorder, irregularity.

ക്രമണം, ത്തിന്റെ. s. A foot. പാദം.

ക്രമപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To regulate,
to put or set in order, to arrange. 2. to direct, to put in
progress.

ക്രമപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be regulated, to be
set in the order, to become regular.

ക്രമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Order, method, regularity, arrange-
ment. 2. right, lawfulness, honesty. 3. uninterrupted
progress. 4. a sacred precept or practice prescribed by
the Vedas. 5, manner, custom, order. adj. Regular.

ക്രമാൽ. adv. By degrees, duly.

ക്രമുകം, ത്തിന്റെ. s, The betel-nut tree. കമുക, or
കവുങ്ങ. Areca Catechu. (Lin.)

ക്രമെണ. adv. Successively, duly, rightly, in order.

ക്രമെളകം, ത്തിന്റെ. s. A camel. ഒട്ടകം.

ക്രമൊൽകൎഷം, ത്തിന്റെ. s. A gradual increase. ക്ര
മെണയുള്ള വൎദ്ധനം.

ക്രയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Buying, purchase. 2. price, value,
sale. വില.

ക്രയവിക്രയം, ത്തിന്റെ. s. Trade, traffic. കച്ചവടം.

ക്രയവിക്രയികൻ, ന്റെ. s. A merchant, trader,
dealer. കച്ചവടക്കാരൻ.

ക്രയാരൊഹൻ, ന്റെ. s. A buyer, a dealer. വ്യാപാ
രം ചെയ്യുന്നവൻ.

ക്രയാരൊഹം, ത്തിന്റെ. s. A market, fair. കച്ചവ
ടസ്ഥലം.

ക്രയികൻ, ന്റെ. s. 1. A purchaser, a buyer. 2. a trader,
a dealer. കച്ചവടക്കാരൻ.

ക്രയ്യം. adj. Purchasable. മെടിപ്പാനുള്ളത.

ക്രവ്യം, ത്തിന്റെ. s. Flesh; raw flesh. മാംസം.

ക്രവ്യാത്ത, ിന്റെ. s. 1. A flesh eater, മാംസം തിന്നു
ന്നവൻ. 2. a beast of prey, a carnivorous animal. 3.
a Racshasa, an imp or goblin. രാക്ഷസൻ.

ക്രവ്യാദൻ, ന്റെ. s. 1. A Racshasa, a goblin. രാക്ഷ
സൻ. 2. an eater of flesh or meat. മാംസം തിന്നുന്ന
വൻ.

ക്രാന്തി, യുടെ. s. Ascending, surmounting either in a
literal or figurative sense. കരെറ്റം.

ക്രായകൻ, ന്റെ. s. 1. A purchaser; a buyer. 2. a
dealer, a trader. കച്ചവടക്കാരൻ.

ക്രാസി, യുടെ. s. Rail work, trellis work, palisade.

ക്രിമി, യുടെ, s. A worm, an insect. പുഴു.

ക്രിയ, യുടെ. s. 1. An act, action, deed. 2. means, ex-
pedient. ഉപായം . 3. beginning, undertaking. ആരം
ഭം. 4. atonement. ഉപശാന്തി. 5. study. ശിക്ഷ. 6.
remedying, worship. പൂജ. 7. physical treatment or prac-
tice. ചികിത്സ. 8. disposition. ശീലം. 9. instrument,
impliment. ആയുധം. 10. a religious initiatory cere-
mony. കൎമ്മാരംഭം. 11. obsequies, rites performed im-
mediately after death. ശെഷക്രിയ. 12. purificatory
rites, as ablution, &c. പുണ്യം. 13. In grammar, a verb.

ക്രിയാകാരൻ, ന്റെ. s. A student, a novice. ശിഷ്യൻ.

ക്രിയാപദം, ത്തിന്റെ, s. A verb.

ക്രിയാബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. A participle, a gerund.

ക്രിയായുക്തം, ത്തിന്റെ. s. A headless trunk. തല
യില്ലാത്ത ശവം.

ക്രിയാവാൻ, ന്റെ. s. One who is engaged in business.
വ്യാപാരി.

ക്രിസ്തവൻ, ക്രിസ്തിയാൻ, ന്റെ; ക്രിസ്തിയാനി,
യുടെ. s. A Christian.

ക്രിസ്തിയാനിമതം, ത്തിന്റെ. s. The Christian religion.

ക്രിസ്തു, വിന്റെ. s. Christ, the Saviour.

ക്രിസ്തുമതം, ത്തിന്റെ. s. Christianity, the religion of
Christ. ക്രിസ്തുമതക്കാരൻ, A professor of the religion
of Christ.

ക്രീഡനം, ത്തിന്റെ. s. Play, sport, &c. കളി.

ക്രീഡാ, യുടെ. s. Sport, amusement, play, pastime, plea-
sure. കളി.

ക്രീഡാരത്നം, ത്തിന്റെ. s. Copulation. സംയൊഗം.

ക്രീഡാരഥം, ത്തിന്റെ. s. A chariot, a carriage, a car.
ചാട, തെര.

ക്രീഡാവരാ, യുടെ. s. A playful woman. ആട്ടക്കാരി.

ക്രീതൻ, ന്റെ. s. A son, one of the twelve kinds ac-
knowledged by the ancient Hindu law; one who is pur-
chased from this natural parents. കൊള്ളപ്പെട്ടവൻ.

ക്രീതം, adj. Bought, purchased. കൊള്ളപ്പെട്ടത.

ക്രിതാനുശയം, ത്തിന്റെ. s. Returning a purchase
upon the seller, admissable in some cases by law : from
ക്രീത bought, അനുശയം repentance; repenting a

[ 254 ]
bad bargain. കൊണ്ടവസ്തു തിരിച്ചു കൊടുക്കുക.

ക്രുൎങ, ിന്റെ. s. A curlew. അന്നിൽപmക്ഷി.

ക്രുത്ത, ിന്റെ. s. Anger, passion, wrath, indignation.
കൊപം.

ക്രുധ, യുടെ. s. Anger, wrath, passion, indignation.
കൊപം.

ക്രുധൻ, ന്റെ. s. An angry, passionate, wrathful man.
കൊപി.

ക്രുദ്ധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be angry, to be wrath-
ful, to be passionate. കൊപിക്കുന്നു.

ക്രുഷ്ടം, ത്തിന്റെ. Weeping, sobbing. കരച്ചിൽ.

ക്രൂരത, യുടെ. s. 1. Cruelty, pitilessness. നിൎദ്ദയ. 2.
hardness, harshness. കഠിനം. 3. ferociousness. 4. mis-
chievouisness, villany. 5. formidableness, terribleness.

ക്രൂരൻ, ന്റെ. s. A cruel, pitiless, hard, harsh person.
കഠിനക്കാരൻ, നിൎദ്ദയൻ.

ക്രൂരം, &c. adj. 1. Cruel, pitiless, hard, harsh. 2. terri-
ble, formidable, verocious. 3. mischievous, destructive.
4. hot, sharp.

ക്രൂരാ, യുടെ. s, A cruel, pitiless, hard hearted woman.
നിൎദ്ദയ.

ക്രെണി, യുടെ. s. Buying, purchase. ക്രയം.

ക്രെതവ്യം. adj. Purchasable. മെടിപ്പാനുള്ളത.

ക്രെതാ, വിന്റെ. s. A purchaser, a buyer. കൊള്ളുന്ന
വൻ.

ക്രെയം. adj. Purchasable. മെടിപ്പാനുള്ളത.

ക്രൊഡപാദം, ത്തിന്റെ. s. A turtle, a tortoise. ആമ.

ക്രൊഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. The haunch, the flank, the
hollow above the hip. പള്ള. 2. the breast, the chest.
നെഞ്ച.

ക്രൊധനൻ, ന്റെ. s. One who is passionate, angry,
wrathful, കൊപമുള്ളവൻ. ക്രൊധനാ. A passio-
nate woman, a vixen, കൊപമുള്ളവൾ.

ക്രൊധം, ത്തിന്റെ. s. Anger, wrath, passion. കൊപം.

ക്രൊധാലയം, ത്തിന്റെ. s. A room wherein kings, &c.,
reside when they are angry.

ക്രൊധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be angry, to be
enraged, to be passionate, or wrathful. കൊപിക്കുന്നു.

ക്രൊധീ, യുടെ. s. A passionate or angry man, കൊപി.

ക്രൊശം, ത്തിന്റെ. s. A measure of distance, a league,
or Cos containing 4000 cubits. ഒരു വിളിപ്പാട.

ക്രൊശയുഗം, ത്തിന്റെ. s. A measure of two Cos
4000 yards or about 2½ English miles, this seems to cor-
respond to the modern Cos; but the standard varies.
ഒരു നാഴിക ദൂരം.

ക്രൊശിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To call. വിളിക്കുന്നു.

ക്രൊഷ്ടാ, വിന്റെ. s. A jackal or fox. കുറുക്കൻ.

ക്രൊഷ്ടുവിന്ന, യുടെ, s. The name of a plant. ഒരില.

ക്രൊഷ്ട്രീ, യുടെ. s. The black or white Bhuincaonra,
Convolvulus paniculatus. കരിമുതക്ക.

ക്രൌഞ്ചദാരണൻ, ന്റെ. s. A name of Cárticéya or
Subrahmania. കാൎത്തികെയൻ.

ക്രൌഞ്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of heron or curlew.
അന്നിൽ പക്ഷി. 2. the name of one of the Divipas,
or principal divisions of the world. ഒരു ദ്വീപ. 3. a
mountain in the Himalaya range. ഒരു പൎവ്വതം.

ക്രൌൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Cruelty, tyranny. ക്രൂരത.


ക്ല

ക്ലമഥം, ത്തിന്റെ. s, Fatigue, weariness, exhaustion.
തളൎച്ച.

ക്ലമം, ത്തിന്റെ. s. Fatigue, exhaustion. തളൎച്ച.

ക്ലാന്തം, &c. adj. Wearied, tired. തളൎന്ന.

ക്ലി. ind. Neuter. നപുംസകം.

ക്ലിന്നം. adj. Wet, moistened. നനഞ്ഞ

ക്ലിന്നാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A blear-eye. ചീഞ്ഞകണ്ണ.

ക്ലിപ്തം. adj. Definite. നിശ്ചയമുള്ള.

ക്ലിപ്തമില്ലാത്ത. adj. Indefinite. നിശ്ചയമില്ലാത്ത.

ക്ലിശിതം, ത്തിന്റെ. s. Stammering. കൊഞ്ഞവാക്ക.
adj. 1. Distressed, afflicted, wearied. ക്ലെശിക്കപ്പെട്ടത.
2. inconstant, contradictory. നിശ്ചയമില്ലാത്ത.

ക്ലിശ്യം. adj. Distressing. ക്ലെശിപ്പാൻതക്ക.

ക്ലിഷ്ടൻ, ന്റെ. s. One who is distressed, afflicted. ക്ലെ
ശിക്കപ്പെട്ടവൻ.

ക്ലിഷ്ടം. adj. 1. Distressed, afflicted. ക്ലെശിക്കപ്പെട്ടത.
2. inconstant, contradictory. നിശ്ചയമില്ലാത്ത. s.
Stammering. കൊഞ്ഞവാക്ക.

ക്ലിഷ്ടി, യുടെ. s. Distress, calamity. ക്ലെശം, ആപത്ത.

ക്ലീതകം, ത്തിന്റെ. s. Licorice. എരട്ടിമധുരം.

ക്ലീതകിക, യുടെ. s. The Indigo plant, Indigofera In-
dica. അവരി.

ക്ലീബം, ത്തിന്റെ. s. The neuter gender. നപുംസകം.

ക്ലീബൻ, ന്റെ. s. A eunuch. നപുംസകൻ.

ക്ലെദനം, ത്തിന്റെ. s. Phlegm, the phlegmatic or wa-
tery humour. കഫം.

ക്ലെദം, ത്തിന്റെ. s. Wetness, dampness, moisture. ന
നവ.

ക്ലെശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Distress, pain, affliction. വെ
ദന, ദുഃഖം. 2. pain from disease, anguish. വ്യാകുലം.
3. worldly occupation, care, trouble. പ്രയത്നം.

ക്ലെശസഹൻ, ന്റെ. s. A daring man. ധൈൎയ്യവാൻ.

[ 255 ]
ക്ലെശിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be distressed, to
be grieved, to be tormented. 2. to be careful, to toil, to
labour.

ക്ലെശിതൻ, ന്റെ. s. See ക്ലിഷ്ടൻ.

ക്ലെശിതം, &c. adj. Distressed, afflicted. ക്ലെശിക്കപ്പെ
ട്ടത.

ക്ലെശിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To distress, to afflict.

ക്ലൈതകികം, ത്തിന്റെ. s. Wine, spirituous liquor.
മുന്തിരിങ്ങാരസം.

ക്ലൈബ്യം, ത്തിന്റെ. s. The neuter gender. നപുംസ
കലിംഗം.

ക്ലൊമം, ത്തിന്റെ. s. The bladder. മൂത്രാശയം.

ക്വ. ind. Where, in what place or degree. എവിടെ.

ക്വചന, adj. Little, some.

ക്വചിൽ, ind. Somewhere. ചിലെടത്ത,ചിലപ്പൊൾ.

ക്വപണനം, ത്തിന്റെ. s. The sound of any musical
instrument. വാദ്യശബ്ദം.

ക്വണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sound in general. ശബ്ദം.
2. the sound or tone of any musical instrument.

ക്വപണിതം. adj. Sounded. ശബ്ദിക്കപ്പെട്ടത.

ക്വഥിതം, ത്തിന്റെ. s. Decoction. കഷായം. adj. 1.
Boiled, stewed, digested. വെവിക്കപ്പെട്ടത. 2. painful,
sorrowful. സങ്കടമുള്ള.

ക്വാണം, ത്തിന്റെ. s. The sound of musical instru-
ments. വാദ്യശബ്ദം.

ക്വാഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. Decoction of medicines, any
solution prepared with a continued and gentle heat. ക
ഷായം. 2. pain, sorrow. സങ്കടം. 3. calamity, dis-
tress. വ്യസനം.

ക്വാഥൊത്ഭവം, ത്തിന്റെ. s. Vitriol. തുത്തം.


ഖ. The second consonant in the Malayalam alphabet;
it is the aspirate of ക, C'h, or K'h.

ഖങ്കരം, ത്തിന്റെ. s. A curl, a lock of hair. കുറുനിര.

ഖഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. an arrow.
അമ്പ. 3. the sun. സൂൎയ്യൻ. 4. a planet. ഗ്രഹം. 5.
wind, air. കാറ്റ.

ഖഗെശ്വരൻ, ന്റെ. s. Garuda, the bird and vehicle
of VISHNU. ഗരുഡൻ.

ഖചരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. a cloud,
&c. മെഘം. 3. any thing moving in the air. ആകാശ
ത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നവ.

ഖചിതം, &c. adj. 1. Mixed, blended, contained. ചെ
ൎക്കപ്പെട്ടത. 2. inlaid, set. പതിക്കപ്പെട്ടത.

ഖജം, ത്തിന്റെ. s. A ladle, a spoon. തവി.

ഖജലം, ത്തിന്റെ. s. Frost, hoar frost. മഞ്ഞ.

ഖജാക, യുടെ. s. A spoon, a ladle. തവി.

ഖഞ്ജകൻ, ന്റെ. s. A lame, crippled or limping person.
മുടന്തൻ.

ഖഞ്ജഖെടം, ത്തിന്റെ. s. The wag-tail. വാലാട്ടി പ
ക്ഷി.

ഖഞ്ജഖെലം, ത്തിന്റെ. s. The wag-tail. വാലാട്ടി പ
ക്ഷി.

ഖഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. A small bird, a wag-tail. വാലാ
ട്ടി പക്ഷി.

ഖഞ്ജരീടം, ത്തിന്റെ. s. See ഖഞ്ജനം.

ഖടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Phlegm, കഫം. 2. grass. പുല്ല.
3. a blind well. പൊട്ടക്കിണർ.

ഖടിനീ, യുടെ. s. Chalk. കുമ്മായം, ചുണ്ണാമ്പ.

ഖടീ, യുടെ. s. Chalk. ചുണ്ണാമ്പ.

ഖട്ടാശീ, യുടെ. s. The civet cat. മെരുക.

ഖട്ടാസം, ത്തിന്റെ. s. The civet. പച്ചപ്പുഴു.

ഖട്ടി, യുടെ. s. A bier. ശവക്കട്ടിൽ.

ഖട്ടിക, യുടെ. s. A bier. ശവക്കട്ടിൽ.

ഖട്ടികൻ, ന്റെ. s. A hunter, one who lives by killing
and selling game. വെടൻ.

ഖട്ടെരകൻ, ന്റെ. s. A dwarf. മുണ്ടൻ.

ഖട്വ, യുടെ. s. A bedstead, a cot, or couch. കട്ടിൽ.

ഖട്വാംഗം, ത്തിന്റെ. s. A club like the foot of a
bedstead. കുറുവടി.

ഖഡിക, യുടെ. s. Chalk. ചുണ്ണാമ്പ, കുമ്മായം.

ഖഡ്ഗകൊഷം, ത്തിന്റെ. s. A sheathe, scabbard.
വാളുറ.

ഖഡ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sword, or scymitar. വാൾ.
2. a rhinoceros. കാണ്ടാമൃഗം.

ഖഡ്ഗരാടം, ത്തിന്റെ. s. A shield. പരിച.

ഖഡ്ഗപിധാനം, ത്തിന്റെ. s. A scabbard, a, sheathe.
വാളുറ.

ഖഡ്ഗി, യുടെ. s. 1. A rhinoceros, കാണ്ടാമൃഗം. 2. one
armed with a sword. വാൾക്കാരൻ. 3. the tenth in-
carnation of VISHNU. വിഷ്ണുവിന്റെ പത്താമത്തെ
അവതാരം.

ഖണ്ഡധാര, യുടെ. s. Shears, scissors. കത്തിരി.

ഖണ്ഡനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Division. ഛെദനം. 2.
dissertation, criticism. വ്യാഖ്യാനം.

ഖണ്ഡപരശു, വിന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ഖണ്ഡപാലൻ, ന്റെ. s. A confectioner, a seller of
sweat meats, പലഹാരം വില്ക്കുന്നവൻ.

ഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A piece, part, fragment or
portion. 2. a chapter or section. 3. sugar cane. കരിമ്പ.

[ 256 ]
ഖന്ധവികാരം,ത്തിന്റെ. s. Sugar-candy. കല്കണ്ടം.

ഖണ്ഡശൎക്കര, യുടെ. s. Sugar-candy. കല്കണ്ടം.

ഖന്ധിക, യുടെ. s. Peas. അമര.

ഖണ്ഡികം, ത്തിന്റെ. s. Peas. പയറ.

ഖണ്ഡിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To cut into pieces,
to divide, tear, or break off. 2. to reject, to confute, or
render ineffectual. 3. to settle a price.

ഖണ്ഡിതം, &c. adj. 1. Cut, torn, broken. 2. strict,
rigid, accurate. s. Strictness, decision. നിശ്ചയം.

ഖണ്ഡിപ്പ. ിന്റെ; or ഖണ്ഡിതം, ത്തിന്റെ. s. Strict-
ness, accuracy, decision.

ഖണ്ഡെക്ഷു, വിന്റെ. s. A kind of spotted sugar-
cane. കെണ്ടകരിമ്പ.

ഖതമാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Smoke. പുക. 2. a cloud.
മെഘം.

ഖദിര, യുടെ. s. 1. A sensitive plant. 2. a tree termed
Mimosa catechu. കരിങ്ങാലി.

ഖദിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The tree termed Mimosa cate-
chu. കരിങ്ങാലി. 2. a sensitive plant, Mimosa pudica.

ഖദിരീ, യുടെ. s. 1. A sensitive plant, Mimosa pudica.
2. the tree termed Mimosa catechu. കരിങ്ങാലി.

ഖദ്യൊതനൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ഖദ്യൊതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fire-fly. മിന്നാമിനുങ്ങ.
2. the sun. ആദിത്യൻ.

ഖനകൻ, ന്റെ. s. 1. A burglar, a house-breaker. തുര
ന്ന മൊഷ്ടിക്കുന്നവൻ. 2. a rat. എലി. 3. a miner.
തുരവുകാരൻ.

ഖനനം, &c. adj. Digged deep. കുഴിക്കപ്പെട്ട. s. Dig-
ging deep, mining.

ഖനി, യുടെ. s. 1. A mine. രത്നം വിളയുന്നെടം. 2.
a salt-pan. ഉപ്പുപടന.

ഖനിതാ, വിന്റെ. s. A ploughman. കലപ്പ പിടിക്കു
ന്നവൻ.

ഖനിത്രം, ത്തിന്റെ. s. A spade, or hoe. പാരക്കൊൽ,
തുമ്പാ.

ഖപുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The betel-nut tree, Areca fau-
fel or catechu. കമുക. 2. a water jar. കുടം. 3. garlic.
വെള്ളുള്ളി.

ഖമണി, യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ഖം, മിന്റെ. s. 1. Heaven. സ്വൎഗ്ഗം. 2, sky or æther.
ആകാശം. 3. an organ of sense. ഇന്ദ്രിയം.

ഖര, യുടെ. s. 1. A kind of grass, Andropogon serratum.
ഒരു വക പുല്ല. 2. the twenty fifth year of the Hindu
cycle of sixty. അറുപതിൽ ൨൫ാം വൎഷം.

ഖരകിരണൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ഖരചിക്കണം. adj. of the consistence of gum lac.

ഖരണസൻ, ന്റെ. s. A sharp-nosed person. കൂൎത്തമൂ
ക്കൻ.

ഖരദിനം, ത്തിന്റെ. s. Sunday, Tuesday, Saturday.

ഖരപുഷ്പ, യുടെ. s. A plant, a kind of Tulasi, Ocimum
gratissimum. നായർവെണ്ണ.

ഖരപ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. A pigeon. പ്രാവ.

ഖരമഞ്ജരി, യുടെ. s. A plant, Achyranthes aspera. വ
ലിയ കടലാടി.

ഖരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Heat. ഉഷ്ണം. 2. an ass. കഴുത.
3. the name of the letters, ക, ച, ട, ത, പ, as simple
sounds. adj. 1. Hot, sharp, pungent. എരിവുള്ള. 2. cruel,
harsh. ക്രൂരമായുള്ള. 3. figuratively, dear, scarce.

ഖരാശ്ച, യുടെ. s. A plant, the black cumin, Celosia
cristata. കരിഞ്ചീരകം.

ഖൎജ്ജിക, യുടെ. s. A relish, a provocative to drinking.
രുചി.

ഖൎജ്ജൂ, വിന്റെ. s. The itch; any cutaneous eruption.
ചൊറി.

ഖൎജ്ജൂരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Silver. വെള്ളി. 2. the marshy
date tree, Phœnix or elate sylvestris. ൟന്ത. 3. the
fruit of the date.

ഖൎജ്ജുരീ, യുടെ. s. The wild date tree. ചിറ്റീന്ത.

ഖൎപ്പരൻ, ന്റെ. s. 1. A thief. കള്ളൻ. 2. a rogue, a
cheat. ചതിയൻ.

ഖൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. Virility, manliness. പൌരു
ഷം. 2. wove sillk. പട്ട.

ഖൎവ്വടം, ത്തിന്റെ. s. The capital of four hundred vil
lages a market or country town. നാനൂറ കൂടിയുള്ള ന
ഗരി.

ഖൎവ്വൻ, ന്റെ. s. A man short in stature, a dwarf. മു
ണ്ടൻ.

ഖൎവ്വം, &c. adj. Short, low, of little stature or size. s.
Billion. ആയിരംകൊടി.

ഖൎവ്വരം, ത്തിന്റെ. s. Verdegris. ക്ലാവ.

ഖലതി, adj. Bald, bald-headed. കഷണ്ടിക്കാരൻ.

ഖലൻ, ന്റെ. s. A wicked man, a cruel, mischievous,
or mischief-making man. ക്രൂരൻ, സൂചകൻ.

ഖലപൂ, വിന്റെ. s. 1. A sweeper, a cleaner. അടിച്ച
തളി. 2. a servant of all work. പലവെലക്കാരൻ.

ഖലമൂൎത്തി, യുടെ. s. Quick-silver. പാരതം.

ഖലം, &c. adj. 1. Low, vile, base, inferior. നികൃഷ്ടമാ
യുള്ള. 2. cruel, mischievous. ക്രൂരമായുള്ള. s. 1. Sedi-
ment, deposit of oil, &c. കല്ക്കം. 2. a threshing-floor, a
granary. കളം.

ഖലിനീ, യുടെ. s. A multitude of threshing-floors. കള
ങ്ങളുടെ കൂട്ടം.

[ 257 ]
ഖലീകാരം, ത്തിന്റെ. s. Mischief, evil. ദൊഷം,
അനൎത്ഥം.

ഖലീനം, ത്തിന്റെ. s. The bit of a bridle. കടിഞ്ഞാ
ണം.

ഖലു, ind. 1. A particle of prohibition, വിരൊധത്തിൽ.
2. an expletive. 3. an expression of endearment or con-
ciliation. അനുനയത്തിൽ. 4. an expression indica-
ting inquiry. ചൊദ്യത്തിൽ.

ഖലൂരിക, യുടെ. s. A parade, a place for military exer-
cise. ആയുധക്കളരി.

ഖല്യ, യുടെ. s. A multitude of threshing-floors. കളങ്ങ
ളുടെ കൂട്ടം.

ഖല്ലിടം, ത്തിന്റെ. s. A bald head. കഷണ്ടിതല.

ഖല‌്വം, ത്തിന്റെ. s. A small grinding stone, or mortar,
used chiefly for drugs. അമ്മിക്കല്ല.

ഖവാരി, യുടെ, s. Dew, vapour, rain-water. മഞ്ഞ.

ഖവാഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Dew, hoar frost. മഞ്ഞ.

ഖഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. Anger, passion, കൊപം. 2.
oppression, violence. ക്രൂരത.

ഖസം, ത്തിന്റെ. s. Itch, scab, ചിരങ്ങ.

ഖസ്ഫടികം, ത്തിന്റെ. s. 1. Crystal. പളുങ്ക. 2. the sun-
gem. സൂൎയ്യകാന്തം. 3. the moon-gem. ചന്ദ്രകാന്തം.

ഖാടം, ത്തിന്റെ. s. A bier. ശവക്കട്ടിൽ.

ഖാടി, യുടെ. s. 1. A bier. ശവക്കട്ടിൽ. 2. stupidity,
caprice, whim. മൂഢത.

ഖാഡിക, യുടെ. s. A bier. ശവക്കട്ടിൽ.

ഖാണ്ഡവം, ത്തിന്റെ. s. A wilderness. വനം.

ഖാന്ധികൻ, ന്റെ. s. A seller of sweet meats, a
confectioner. പലഹാരം വില്ക്കുന്നവൻ.

ഖാതകം, ത്തിന്റെ. s. A moat, a ditch. കിടങ്ങ.

ഖാതഭൂ, വിന്റെ. s. A moat, a ditch. കിടങ്ങ.

ഖാതം, ത്തിന്റെ. s. A square or oblong pond. കൊ
ക്കരണി

ഖാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A spade, a hoe. മൺവെട്ടി.

ഖാദകൻ, ന്റെ. s. A borrower, a user (in law,) lite-
rally an eater. വായ്പവാങ്ങുന്നവൻ.

ഖാദനം, ത്തിന്റെ. s. Food, victuals, ഭക്ഷണം.

ഖാദി, യുടെ. s. An eater. ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ഖാദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To eat. ഭക്ഷിക്കുന്നു.

ഖാദിതം, &c. adj. Eaten. ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

ഖാദുകം, adj. Mischievous, injurious, malignant. അന
ൎത്ഥകരമായുള്ളത.

ഖാദ്യം, adj. Eatable. ഭക്ഷിക്കതക്ക.

ഖാനി, യുടെ. s. A mine. ലൊഹം വിളയുന്നെടം.

ഖാനികം, ത്തിന്റെ. s. An opening or hole in a wall,
a breach. ഇടപ്പഴുത.

ഖാനിലൻ, ന്റെ. s. A house-breaker. വീടുതുരന്ന
മൊഷ്ടിക്കുന്നവൻ.

ഖാനൊദകം, ത്തിന്റെ. s. A cocoa-nut. തെങ്ങാ.

ഖാരി, യുടെ. s. A C'hari, a measure containing 16 dronas
or 3 bushels. ൧൬ ദ്രൊണം.

ഖാരീകം, ത്തിന്റെ. s. A field, &c. equal to or sown
with a C'hari, the preceding measure. ൧൬ ദ്രൊണം
വിതെക്കുന്ന നിലം.

ഖാരീവാപം, ത്തിന്റെ. s. A field, &c. equal to or sown
with 16 dronas. ൬൪ എടങ്ങഴി വിതെക്കും നിലം.

ഖാൎവ്വാടൻ, ന്റെ. s. A bald-headed person. കഷണ്ടി
ത്തലയൻ.

ഖാസൻ, ന്റെ. s. A cripple. മുടന്തൻ.

ഖിഖി, യുടെ. s. A fox or jackall. കുറുക്കൻ.

ഖിംഖിരൻ, ന്റെ. s. A fox, a jackal. കുറുക്കൻ.

ഖിദ്രൻ, ന്റെ. s. 1. A poor man, a pauper. ദരിദ്ര്യൻ.
2. a sick person. രൊഗി.

ഖിദ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sickness, disease. രൊഗം. 2.
poverty. ദരിദ്രത.

ഖിന്നത, യുടെ. s. Distress, sorrow. സങ്കടം.

ഖിന്നം, &c. adj. Distressed; suffering pain or uneasi-
ness. സങ്കടമുള്ള.

ഖിലം, ത്തിന്റെ. s. Waste or unploughed land. തരി
ശ നിലം.

ഖുരണസൻ, ന്റെ. s. A flat nosed person, having a
nose like a horse's hoof. പതിമൂക്കൻ.

ഖുരണാൎസ, ിന്റെ. s. See the preceding.

ഖുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A razor, ക്ഷൌരക്കത്തി. 2. a
hoof. കുളമ്പ. 3. a sort of perfume. മുരൾ എന്ന ഒരു
വക പച്ചമരുന്ന.

ഖെചരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. any thing
that passes through the air.

ഖെടകം, or ഖെടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A shield. പരി
ച. 2. a suburb, a village. ഉപഗ്രാമം. 3. phlegm, the
phlegmatic or watery humour. കഫം. adj. Vile, bad,
low. നികൃഷ്ടം.

ഖെദനം, ത്തിന്റെ. s, Sorrow, grief, distress, regret.
സങ്കടം, വ്യാകുലം.

ഖെദം, ത്തിന്റെ. s. Sorrow, grief, affliction, distress,
repentance, regret. ദുഃഖം, സങ്കടം, വ്യാകുലം.

ഖെദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To grieve, to lament,
to regret. സങ്കടപ്പെടുന്നു.

ഖെയം, ത്തിന്റെ. s. A ditch, trench, or moat. കിടങ്ങ.

ഖെല, യുടെ. s. Sport, play, pastime. കളി.

ഖെലനം, ത്തിന്റെ. s. Sport, play, pastime. ഉല്ലാസം,
കളി.

[ 258 ]
ഖെലി, യുടെ. s. A song, a hymn. പാട്ട.

ഖൊഡം, &c. adj. Lame, limping. മുടന്ത.

ഖൊലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A pot, a saucepan. കറി
ച്ചട്ടി. 2. a helmet, armour for the head. തലപ്പാവ.

ഖൊലി, യുടെ. s. A quiver. അമ്പുറ.

ഖ്യാതഗൎഹണം, &c. adj. Notoriously vile, infamous.
നിന്ദിതം.

ഖ്യാതൻ, ന്റെ. s. One who is famous, celebrated, no-
torious. കീൎത്തിയുള്ളവൻ, പ്രസിദ്ധൻ.

ഖ്യാതം, &c. adj. Known, celebrated, famous, notorious.
കീൎത്തിപെട്ട.

ഖ്യാതി, യുടെ. s. Reputation, renown, fame, celebrity,
notoriety. കീൎത്തി.

ഖ്യാതിമാൻ, ന്റെ. s. One who is known, celebrated,
famous. കീൎത്തിമാൻ.


ഗ. The third consonant in the Malayalim alphabet.
The letter G.

ഗഗനചരം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

ഗഗനചാരി, യുടെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. any thing
that passes in the air.

ഗഗനതലം, ത്തിന്റെ. s. The sky. ആകാശം.

ഗഗനധ്വജം, ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

ഗഗനം, ത്തിന്റെ. s. The sky, or atmosphere. ആ
കാശം.

ഗംഗാ, യുടെ. s. The river Ganges, or its personification
as a goddess.

ഗംഗാടെയം, ത്തിന്റെ. s. A kind of fish. ഒരു മീൻ.

ഗംഗാധരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA, ശിവൻ.

ഗജത, യുടെ. s. A multitude of elephants. ആനക്കൂട്ടം.

ഗജദന്തം, ത്തിന്റെ. s. Ivory, the elephant's tooth.
ആനക്കൊമ്പ.

ഗജപിപ്പലി, യുടെ. s. A plant bearing a seed which
resembles pepper. Pothos officinalis. അത്തിതിൎപ്പലി.

ഗജപുടം, ത്തിന്റെ. s. A fire made in a hole of the
ground for preparing medicines.

ഗജബന്ധിനീ, യുടെ. s. 1. A post to which an ele
phant is bound. ആനകെട്ടുന്ന കുറ്റി. 2. a pit to
catch elephants. ആനക്കുഴി.

ഗജഭക്ഷ്യ, യുടെ. s. The gum olibanum tree, Boswel-
lia serrata. ൟന്ത, കുന്ദുരുകീ.

ഗജം, ത്തിന്റെ. s. 1. An elephant. ആന. 2. a mea-
sure of length termed a yard, a measure of two cubits.
രണ്ടുമുളം.

ഗജമുഖൻ, ന്റെ. s. See the following.

ഗജാനനൻ, ന്റെ. s. A name of the deity GENÉSA.
ഗണെശൻ.

ഗജാഹ്വ, യുടെ. s. A large species of long pepper, Pothos
officinalis. അത്തിതിൎപ്പലി.

ഗഞ്ജ, യുടെ. s. 1. A tavern. മദ്യം വില്ക്കുന്ന വീട.
2. a salt-pan. ഉപ്പുപടന.

ഗഞ്ജിക, യുടെ. s. 1. A tavern. 2. a salt-pan. ഉപ്പുപ
ടന. 3. hemp, Cannabis Sativa. കഞ്ചാവ.

ഗഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. An impediment, an obstacle.
തടവ. 2. a screen, a covering, a fence. മറവ.

ഗഡു, വിന്റെ. s. A hump on the back. കൂൻ.

ഗഡുരൻ, ന്റെ. s. A humpbacked man, one who is
crooked, bent. കൂനൻ.

ഗഡുലൻ, ന്റെ. s. See the preceding.

ഗണകൻ, ന്റെ. s. 1. An astrologer, a calculator of
nativities, &c. ജ്യൊതിഷക്കാരൻ. 2. an accountant, a
calculator. കണക്കെഴുത്തുകാരൻ.

ഗണദെവത, യുടെ. s. A deity.

ഗണനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Calculation, 2. counting,
enumerating. 3. regard. കണക്ക.

ഗണനീയം, &c. adj. 1. Numerabble, to be counted or
reckoned. 2. to be regarded. എണ്ണപ്പെടുവാനുള്ളത.

ഗണപതി, യുടെ. s. GENÉSA or GENAPATI.

ഗണപീഠകം, ത്തിന്റെ. s. The breast or bosom. മാ
റിടം.

ഗണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flock, multitude or assem-
blage. കൂട്ടം. 2. a tribe, class, or troop. ജാതി. 3. a body
of troops equal to three Gulmas, or 20 chariots, 81 horses,
and 135 foot. 4. troops of inferior deities considered as
SIVA's attendants, and under the especial superintend-
ance of his son GENÉSA. സെനാമുഖം. 5. a number in
arithmetic.

ഗണരാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of nights. ബ
ഹുരാത്രി.

ഗണരൂപകം, ത്തിന്റെ. s. Swallow wort, the white
sort. എരിക്ക.

ഗണരൂപം, ത്തിന്റെ. s. Swallow wort, the white
sort, Asclepias gigantea, എരിക്ക.

ഗണഹാസകം, ത്തിന്റെ. s. A species of perfume,
Chor, കാട്ടകച്ചൊലം.

ഗണാധിപൻ, ന്റെ. s. A title of GENÉSA.

ഗണിക, യുടെ. s. 1. A harlot, because she prostitutes
herself for gain. വെശ്യാസ്ത്രീ. 2. a sort of jasmine,
Jasminum auriculatam. കുറുമുഴി.

ഗണികാരിക, യുടെ. s. The name of a tree, commonly

[ 259 ]
called Ganiyari, the wood of which is used in attrition
for the purpose of producing flame, Premna spinosa. മു
ഞ്ഞ.

ഗണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To calculate, to
count, to enumerate. 2. to estimate, to reckon, to con-
sider.

ഗണിതക്കാരൻ, ന്റെ. s. An Astrologer. See ഗ
ണകൻ.

ഗണിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Arithmetic, calculating, com-
putation, &c. 2. any astronomical or astrological treatise.
adj. Numbered, calculated, counted, reckoned.

ഗണിതശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. The science of arith-
metic, computation, numbers. 2. an astronomical or
astrological treatise.

ഗണിതസാരം, ത്തിന്റെ. s. A book so called, a short
treatise on astronomy.

ഗണെയം, &c. adj. Numerable, calculable, what may
be counted, or reckoned. എണ്ണപ്പെടെണ്ടുന്നത.

ഗണെരുക, യുടെ. s. A bawd, a procuress. വെശ്യാ
സ്ത്രീമാരുടെ തായ്ക്കിഴവി.

ഗണെശൻ, ന്റെ. s. GENÉSA, the son of SIVA and
PARWATI; he is considered the deity of wisdom and
remover of all obstacles: as such he is invoked at the com-
mencement of all undertakings, the opening of all com-
positions, and is represented as a short fat man with a
large belly and the head of an elephant with one tusk
broken.

ഗണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A rhinoceros. വാൾപുലി.
2. the young of any fish. ചെറിയ മത്സ്യം. 3. a stand
lamp. നിലവിളക്ക.

ഗണ്ഡകശില, യുടെ. s. 1. A stone sacred to VISHNU
said to be found in the river Gandaci ; also called സാ
ളഗ്രാമം. 2. see ഗണ്ഡശൈലം.

ഗണ്ഡമാല, യുടെ. s. Inflamation of the glands of the
neck, &c. കണ്ഠമാല.

ഗണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. The cheek, the whole side
of the face including the temple. കവിൾ. 2. an ele-
phant's temple or cheek. ആനയുടെ കവിൾതടം. 3.
imminent danger, great extremity, peril, a fatal accident.
ആപത്ത. 4. the 10th Yoga, or one of the twenty
seven portions of a circle on the plane of the ecliptic.

ഗണ്ഡശൈലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A rock, or rocky
fragments fallen from a height, thrown down by an
earthquake, a storm, &c. ഉരുൾപാറ. 2. the forehead.
നെറ്റി.

ഗണ്ഡാലി, യുടെ. s. A fragrant grass with white blos-

soms, a white sort of Durba, Agrostis lenearis. അമ്മാ
മൻ മുത്തെങ്ങാ.

ഗണ്ഡി, യുടെ. s. 1. Goitre, or Brouchocele. കെണ്ട
വീക്കം. 2. the trunk of a tree. തായ്മരം.

ഗണ്ഡീരം, ത്തിന്റെ. s. A kind of potherb described
as growing in watery ground. വാതക്കൊടി.

ഗണ്ഡു, വിന്റെ. s. 1. A pillow. തലയിണ. 2. a
knot or joint. സന്ധി.

ഗണ്ഡുകം, ത്തിന്റെ. s. A stand lamp. നിലവിളക്ക.

ഗണ്ഡൂപദം, ത്തിന്റെ. s. An earth-worm. ഞാ
ഞ്ഞൂൽ പെട.

ഗണ്ഡൂപദീ, യുടെ. s. A young or female earth-worm.
ഞാഞ്ഞൂൽ പെട.

ഗണ്ഡൂഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A handful of water, held
in the hollowed palm of the hand for rincing the mouth,
&c. 2. filling the mouth, rincing it, &c. വായിൽ ഒഴി
ക്കുന്ന വെള്ളം.

ഗണ്ഡൂഷ, യുടെ. s. See the preceding.

ഗണ്യം, &c. adj. 1. Numerable, calculable, what is to be
counted, or reckoned. കണക്കുകൂട്ടപ്പെടുതക്കത. 2. re-
garded, respected. പ്രമാണിക്കപ്പെടുതക്കത.

ഗതനാസികൻ, ന്റെ. s, One who is noseless. മൂക്കി
ല്ലാത്തവൻ.

ഗതം, ത്തിന്റെ. s. Going, motion. നടപ്പ. adj. 1.
Gone, past, antecedent. പൊയത. 2. lost, destroyed.
നശിച്ചത. 3. known, understood. അറിയപ്പെട്ടത. 4.
obtained, gained. ലഭിക്കപ്പെട്ടത.

ഗതാഗതം, ത്തിന്റെ. s. Going and coming. പൊക്കു
വരത്ത.

ഗതാക്ഷൻ, ന്റെ. s. One who is blind, or without
sight. അന്ധൻ.

ഗതി, യുടെ. s. 1. Going, moving, motion in general.
നടപ്പ. 2. march, procession. 3. an expedient, a means
of success. ഉപായം. 4. a course of events, fortune, lot,
destiny. 5. protection. രക്ഷ. 6. salvation. മൊക്ഷം.
7. state, condition, situation, period of life, usage, youth,
&c. അവസ്ഥ. 8. help, aid. സഹായം. 9. ability,
power. ശക്തി. 10. wealth, riches. സമ്പത്ത. സൂൎയ്യ
ഗതി. The sun's motion. സെനാഗതി. The march
of an army.

ഗദ, യുടെ, s. A batoon, a club, a mace, a truncheon.
പൊന്തി.

ഗദൻ, ന്റെ. s. The name of the younger brother of
CRISHNA.

ഗദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sickness, disease. രൊഗം. 2.
speech, speaking. വാക്ക.

[ 260 ]
ഗദാഗ്രജൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU or CRISHNA.
വിഷ്ണു.

ഗദാധരൻ, ന്റെ. s. 1. One who bears or wears a club.
പൊന്തിധരിച്ചവൻ. 2. a title of VISHNU, or CRISH-
NA. വിഷ്ണു. 3. a treatise on logic. തൎക്കത്തിൽ ഒരു പു
സ്തകം.

ഗദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To speak. പറയുന്നു.

ഗദിതം, adj. Spoken. പറയപ്പെട്ടത.

ഗദ്യം, ത്തിന്റെ. s. Prose. വാചകം.

ഗന്തവ്യം, adj. Passable, accessible. പ്രവെശിപ്പാൻ
തക്ക.

ഗന്തു, വിന്റെ. s. A traveller, a way-farer. വഴിപൊ
ക്കൻ.

ഗന്തുകാമൻ, ന്റെ. s. One who is about to commence
a journey. പൊകുവാൻ തുടങ്ങുന്നവൻ.

ഗന്ത്രീകം, ത്തിന്റെ. s. A car or cart drawn by oxen.
ചാട, വണ്ടി.

ഗന്ദ്രം, ത്തിന്റെ. s. A reed, or rush, വെഴം.

ഗന്ധകദ്രാവകം, ത്തിന്റെ. s. Sulphuric acid.

ഗന്ധകം, ത്തിന്റെ. s. Brimstone, sulphur.

ഗന്ധകരസായനം, ത്തിന്റെ. s. Purified sulphur.

ഗന്ധകാളി, യുടെ. s. A sensitive plant. See ഖദിരം.

ഗന്ധകുടി, യുടെ. s. A perfume, commonly Mura.
ചിറ്റീന്ത.

ഗന്ധചെലിക, യുടെ. s. Musk. കസ്തൂരി.

ഗന്ധദ്വിപം, ത്തിന്റെ. s. An elephant in rut. മദ
യാന.

ഗന്ധധൂളി, യുടെ. s. Musk. കസൂരി.

ഗന്ധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Continued effort. ഉത്സാ
ഹം. 2. injury, hurting, killing. ഹിംസാവിചാരം. 3.
intimation, information. അറിയിക്കുക. 4. manifesta-
tion. പ്രകാശനം.

ഗന്ധനാകുലീ, യുടെ. s. A plant, possibly the serpent
Ophioxylon, ചിറ്റരത്ത.

ഗന്ധപാഷാണം, ത്തിന്റെ. s. Sulphur. ഗന്ധകം.

ഗന്ധപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Flower and sandal present-
ed together at seasons of worship. ചന്ദനവും, പൂവും.

ഗന്ധഫലീ, യുടെ. s. 1. The blossom or bud of the
Champaca. ചെമ്പകമൊട്ട. 2. a plant bearing a fra-
grant seed. ഞാഴൽ.

ഗന്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Smell, odour, scent, savour. 2.
sandal. ചന്ദനം.

ഗന്ധമാദനം, ത്തിന്റെ. s. The name of a particular
mountain. ഒരു പൎവ്വതം.

ഗന്ധമാൎജ്ജാരൻ, ന്റെ. s. The civet cat. മെരുക.

ഗന്ധമൂലീ, യുടെ. s. A species of Curcuma, Curcuma

reclinata. (Rox.) ചെറുകച്ചൊലം.

ഗന്ധമൂഷികൻ, ന്റെ. s. The musk rat, or more
properly the musk shrew, Sorex moschata. നച്ചെലി.

ഗന്ധമൃഗം, ത്തിന്റെ. s. The civet cat. മെരുക.

ഗന്ധമൈഥുനൻ, ന്റെ. s. A bull. കാള.

ഗന്ധരസം, ത്തിന്റെ. s. Myrrh. നറുമ്പയ.

ഗന്ധരാജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sandal. ചന്ദനം. 2.
any sweet-smelling flower. സുഗന്ധപുഷ്പം.

ഗന്ധലൊലുപ, യുടെ. s. 1. A fly, ൟച്ച. 2. a gnat,
കൊതു.

ഗന്ധവഹൻ, ന്റെ. s. The wind. കാറ്റ.

ഗന്ധവഹം, ത്തിന്റെ. s. The nose. മൂക്ക.

ഗന്ധവാഹൻ, ന്റെ. s. The wind. കാറ്റ.

ഗന്ധവിഹ്വലം, ത്തിന്റെ. s. Wheat. കൊതമ്പ.

ഗന്ധവ്യാകുലം, ത്തിന്റെ. s. A perfume, a fragrant
berry. See കക്കൊലകം.

ഗന്ധൎവ്വൻ, ന്റെ. s. 1. A Gand'harma, or celestial
musician. These are said to be demigods who inhabit
INDRA's heaven and form the orchestra at all the ban-
quets of the principal deities. 2. a horse. കുതിര.
3. a kind of deer. ഒരു വക മാൻ. 4. the soul after
death, and previous to its being born again correspond-
ing in some respects to the Western notion of ghosts.

ഗന്ധൎവ്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. A horse. കുതിര. 2. a kind
of deer, according to some authorities the musk deer.
ഒരു വക മാൻ.

ഗന്ധൎവ്വഹസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. The castor oil tree,
Palma christi or Ricinus communis. ആവണക്ക.

ഗന്ധശെഖരം, ത്തിന്റെ. s. Musk, കസ്തൂരി.

ഗന്ധസാരം, ത്തിന്റെ. s. Sandal. ചന്ദനം.

ഗന്ധാഖു, വിന്റെ. s. A musk-rat. നച്ചെലി.

ഗന്ധാശ്മം, ത്തിന്റെ. s. Sulphur. ഗന്ധകം.

ഗന്ധാക്ഷതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Coloured rice. 2. a
kind of composition used by some Hindus to mark the
forehead, &c.

ഗന്ധികം, ത്തിന്റെ. s. Sulphur, brimstone.

ഗന്ധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. & n. To smell, to scent.

ഗന്ധിതം. adj. Smelled, Scented.

ഗന്ധിനീ, യുടെ. s. A perfume. See Mura. മുര.

ഗന്ധൊത്തമ, യുടെ. s. Spirituous or vinous liquor.
മദ്യം.

ഗന്ധൊളി, യുടെ. s. 1. A wasp. കടുന്നൽ, 2. a hornet.
വെട്ടാവളയൻ.

ഗഭസ്തി, യുടെ. s. A ray of light, a sun or moon beam.
രശ്മി.

ഗഭസ്തിമാൻ, ന്റെ. s. The sun, ആദിത്യൻ.

[ 261 ]
ഗഭീരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Depth, profundity as of water,
but also used metaphorically of sound, intellect &c. as
in English. ആഴം. adj. Deep, profound. ആഴമുള്ള. 2.
thick, impervious, as a forest.

ഗമനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Going in general. 2. march in
general, or the march of an assailant. നടപ്പ.

ഗമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Moving, going. 2. march, espe-
cially the march of an assailant. നടപ്പ.

ഗമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To go, to move, to ap-
proach.

ഗമീ, യുടെ. s. A traveller. വഴിപൊക്കൻ.

ഗമ്യം. adj. 1. Accessible. പൊകുവാനുള്ളത. 2. attain-
able. ലഭിപ്പാൻതക്ക.

ഗംഭാരി, യുടെ. s. The name of a tree, commonly called
by the same name Gambhári, Gmelina arborea. പെരു
ങ്കുമിൾ.

ഗംഭീരൻ, ന്റെ. s. One who possesses depth of know-
ledge. ബുദ്ധിക്ക ആഴമുള്ളവൻ.

ഗംഭീരത, യുടെ. s. 1. Depth, profundity. 2. depth in
knowledge or intellect.

ഗംഭീരം, ത്തിന്റെ. s. Depth, profundity, as of water,
but applied, metaphorically to sound, intellect, &c. ആഴം.

ഗയാ, യുടെ. s. Gaya, a city in Behar, still so called
and a celebrted place of Hindu pilgrimage. ഒരു നഗ
രത്തിന്റെ പെർ.

ഗരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Poison. വിഷം. 2. an antidote.

ഗരളം, ത്തിന്റെ. s. The venom or poison of a snake,
venom in general. വിഷം.

ഗരളവെഗം, ത്തിന്റെ. s. The Indian birthwood,
Aristolochia Indica. (Lin.)കടലിവെഗം.

ഗരാഗരീ, യുടെ. s. A kind of grass. തെവതാളി.

ഗരിമാ, വിന്റെ. s. See ഗരീയാൻ.

ഗരിഷ്ഠം. adj. Heaviest, extremely heavy. അതിഘന
മായുള്ള.

ഗരീയസീ, യുടെ. s. See ഗരീയാൻ.

ഗരീയസ്സ, ിന്റെ. s. See the following.

ഗരീയാൻ, ന്റെ. s. 1. One who is very heavy, or stout.
ഘനമുള്ളവൻ. 2. one who is very venerable.

ഗരുഡക്കരുത്ത, ിന്റെ. s. A mantra or charm against
poison.

ഗരുഡധ്വജൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU; be-
cause he bears the figure of Garuda on his standard.

ഗരുഡൻ, ന്റെ. s. The bird or vehicle of VISHNU;
he is generally represented as being something between
a man and a bird, and is cinsidered as the sovereign of
the feathered race; he is said to be the son of Casyapa

and Vinata and younger brother of Aruna. The large
vulture, or eagle, vulgarly termed the Brahmani Kite, is
considered a personification of this bird.

ഗരുഡപ്പച്ച, യുടെ. s. 1. An emerald. 2. a medicine.

ഗരുഡാഗ്രജൻ, ന്റെ. s. ARUNA, the charioteer of
the sun. അരുണൻ.

ഗരുത്തിന്റെ. s. A wing. ചിറക.

ഗരുത്മത്ത. adj. Having wings. ചിറകുള്ള.

ഗരുത്മാൻ, ന്റെ. s. 1. The bird of VISHNU. ഗരുഡ
ൻ. 2. a bird in general. പക്ഷി.

ഗൎഗ്ഗരി, യുടെ. s. A churn. തയിർ കലക്കുന്ന പാ
ത്രം.

ഗൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sound, noise. ശബ്ദം. 2.
the roaring of elephants or lions, &c. ആന ഇത്യാദി
കളുടെ അലൎച്ച. 3. the rolling of thunder, or grumbling
of clouds. ഇടിമുഴക്കം. 4. passion, wrath. കൊപം. 5.
excessive indignation. അതിക്രൂരം. 6. reproach, menace.
ശകാരം.

ഗൎജ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To roar. 2. to sound
as thunder, to thunder.

ഗൎജ്ജിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. The rolling of distant thun-
der, മെഘനാദം. 2. an elephant in rut. മദയാന.

ഗൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hole in general. പൊത. 2.
a pit. കുഴി. 3. the hollow of the loins. ഒമൽകുഴി.

ഗൎദ്ദഭം, ത്തിന്റെ. s. An ass. കഴുത.

ഗൎദ്ദഭാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lkind of tree; com-
monly Parspipal, Hibiscus populneoides. പൂവരശ. 2.
a species of fig, or banian tree, Ficus Venova. കല്ലാൽ.

ഗൎദ്ധനം. adj. Covetous, greedy. അത്യാഗ്രഹമുള്ള.

ഗൎദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. Eagerness, greediness. അത്യാഗ്ര
ഹം.

ഗൎഭകം, ത്തിന്റെ. s. A chaplet of flowers, &c., worn
in the hair. തലമുടിയിൽ കെട്ടുന്ന പൂമാല.

ഗൎഭചിഹ്നം, ത്തിന്റെ. s. A sign of pregnancy.

ഗൎഭദീക്ഷ, യുടെ. s. The custom of not shaving the head
for six months observed by Brahmans during the preg-
nancy of their wives.

ഗൎഭധാരണം, ത്തിന്റെ. s. Conception, pregnancy.

ഗൎഭപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. The womb, or uterus.

ഗൎഭപിണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. Embryo, fœtus.

ഗൎഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fœtus or embryo, pegnancy.
2. the womb or uterus. 3. the belly. 4. a child, 5. the
inside, the middle. ഗൎഭംധരിക്കുന്നു. To conceive, to
become pregnant. ഗൎഭമഴിയുന്നു. To miscarry.

ഗൎഭവട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Term of pregnancy.

ഗൎഭവതീ, യുടെ. s. A pregnant woman. ഗൎഭമുള്ളവൾ.

[ 262 ]
ഗൎഭസ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Abortion, miscarriage. ഗ
ൎഭമലസൽ.

ഗൎഭാഗാരം, ത്തിന്റെ. s. An inner or private room, a
bed room, chamber, or closet. ഉള്ളറ.

ഗൎഭാധാനം, ത്തിന്റെ. s. A ceremony performed prior
to conception.

ഗൎഭാവഘാതിനീ, യുടെ. s. A cow, (or female) mis-
carrying from going unseasonably. ഗൎഭം അലസിയ
വൾ.

ഗൎഭാശയം, ത്തിന്റെ. s. The womb, the uterus, or
matrix. ഗൎഭപാത്രം.

ഗൎഭിണി, യുടെ. s. A pregnant woman.

ഗൎഭിണ്യാവെക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Midwifery, at-
tendance and care of pregnant women. സൂതികൎമ്മം.

ഗൎഭൊപഘാതിനീ, യുടെ. s. A cow (or female) mis-
carrying from going unseasonably. ഗൎഭം അലസിയ
പശു.

ഗൎഭൊല്പാദം, ത്തിന്റെ. s. Conception.

ഗൎമ്മുത്ത, ിന്റെ. s. A kind of grass, reed, or corn. അ
രചിപ്പുല്ല.

ഗൎവ്വം, ത്തിന്റെ. s. Pride, arrogance, haughtiness,
presumption. ഗൎവ്വമടക്കുന്നു. To subdue another's
pride, to disgrace, to dishonour.

ഗൎവ്വാടൻ, ന്റെ. s. A watchman, a doorkeeper, a sort
of village constable, a head borough, or beadle. കാവൽ
ക്കാരൻ, ഗ്രാമപ്രമാണി.

ഗൎവ്വി, യുടെ. s. A proud or haughty person. അഹ
ങ്കാരി.

ഗൎവ്വിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be proud, haughty,
arrogant, or insolent.

ഗൎവ്വിതം, &c. adj. Proud, haughty, arrogant. അഹങ്കാ
രമുള്ള.

ഗൎവ്വിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A very proud, haughty or arro-
gant person. അഹമ്മതിക്കാരൻ.

ഗൎഹണം, ത്തിന്റെ. s. Censuring, censure, blame,
reproach. നിന്ദ.

ഗൎഹം, ത്തിന്റെ. s. Abuse, censure, reproach. നിന്ദ.

ഗൎഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To censure, abuse, re-
proach, despise, revile, contemn നിന്ദിക്കുന്നു.

ഗൎഹിതം. adj. Censured, blamed, reproached. നിന്ദിക്ക
പ്പെട്ട.

ഗൎഹ്യം, &c. adj. s. Low, vile, contemptible. നിന്ദ്യം.

ഗൎഹ്യവാദീ, യുടെ. s. One who speaks ill, vilely or in-
accurately. കൊഞ്ഞൻ.

ഗല്ഗദം, or ഗദ്ഗദം. adj. Speaking inarticulately from
joy or grief.

ഗല്ഗദവാണി, യുടെ. s. Low inarticulate expression
of joy or grief. ഇടൎച്ചവാക്ക.

ഗല്ല്ലം, ത്തിന്റെ. s. The cheek. കവിൾ.

ഗവയം, ത്തിന്റെ. s. A species of ox, the Gayal, er-
roneously classed by Hindu writers amongst the kinds
of deer. Bos gavœus. See As. R. Vol. 8. ആൎയ്യമാൻ.

ഗവരാജൻ, ന്റെ. s. A bull. കാള.

ഗവലൻ, ന്റെ. s. A wild buffalo. കാട്ടുപൊത്ത.

ഗവലം, ത്തിന്റെ. s. A buffalo's horn. കാട്ടുപൊത്തി
ന്റെ കൊമ്പ.

ഗവാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. An air hole, a loophole, a
round window, a bull's eye, &c. ചാലെകവാതിൽ.

ഗവാക്ഷീ, യുടെ. s. 1. A sort of cucumber, Cucumis
madraspatanus. ഒരു വക വെള്ളരി. 2. a plant bearing
a blue flower, called the shell flower, Clitorea ternatea,
another variety with a white flower. ശംഘുപുഷ്പം.

ഗവീശ്വരൻ, ന്റെ. s. Owner of kine. പശുക്കളുടെ
ഉടയവൻ.

ഗവെഡു, വിന്റെ. s. A kind of grain, Coix barbata.
ഒരുവക ധാന്യം.

ഗവെധു, വിന്റെ. s. A kind of grain, Coix barbata.

ഗവെഷണം, ത്തിന്റെ. s. Research, inquiry after
anything (physical or philosophical.) അന്വെഷണം.
ഗവെഷണം ചെയ്യുന്നു. To seek, search, or look
for. അന്വെഷണം ചെയ്യുന്നു.

ഗവെഷണ, യുടെ. s. See the preceding.

ഗവെഷിതം. &c. adj. Sought, inquired for. അന്വെ
ഷിക്കപ്പെട്ടത.

ഗവ്യം, adj. Of or belonging to a cow. s. Butter, milk
&c. വെണ്ണ, പാൽ ഇത്യാദി.

ഗവ്യ, യുറ്റെ. s. 1. A multitude of cows. പശുക്കൂട്ടം.
2. a measure of two Cos.

ഗവ്യൂതി, യുടെ. s. A measure, or distance, of two Cos, a
league measured by 2000 fathoms. രണ്ട നാഴിക ദൂരം.

ഗഹനം, ത്തിന്റെ. s. A forest, a wood, a thicket.
കാട. adj. Impervious, impenetrable. പ്രവെശിപ്പാൻ
കഴിയാത്ത.

ഗഹ്വരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cave, a grotto ഗുഹ. 2.
a forest, a thicket, a wood. കാട. 3. an arbour, a bower.
വള്ളിക്കുടിൽ. 4. pride. ഗൎവ്വം.

ഗഹ്വരീ, യുടെ. s. 1. A cave, a cavern, a grotto, a recess
in a rock, or mountain. ഗുഹ. 2. the earth. ഭൂമി.

ഗളകംബളം, ത്തിന്റെ. s. The dewlap of a bull. താട.

ഗളഗണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. Inflamation, enlargement
of the glands of the neck. കണ്ഠമാല.

ഗളഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. A sauce of fish ground up

[ 263 ]
with salt, pepper, ghee &c. ചാറ.

ഗളതലം, ത്തിന്റെ. s. The neck, the throat. കഴു
ത്ത.

ഗളനാളം, s. The throat. കഴുത്ത.

ഗളന്തിക, യുടെ. s. A small pitcher. കരകം.

ഗളം, ത്തിന്റെ. s. The throat, the neck. കഴുത്ത.

ഗളവ്രതം, ത്തിന്റെ. s. A peacock. മയിൽ.

ഗളാവിലം, ത്തിന്റെ. s. A prawn, a shrimp. കൊഞ്ച.

ഗളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To drop, to ooze down.
ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നു.

ഗളിതം, &c. adj. Fallen, dropped. വീണത, ഒഴുകപ്പെ
ട്ടത.

ഗളൊദ്ദെശം, ത്തിന്റെ. s. The neck. കഴുത്ത.


ഗാ

ഗാംഗടം, ത്തിന്റെ. s. A prawn or shrimp. കൊഞ്ച.

ഗാംഗടെയം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

ഗാംഗെയൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Cárticéya. കാ
ൎത്തികെയൻ. 2. BHÍSHMA ഭീഷ്മൻ.

ഗാംഗെയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gold. പൊന്ന. 2. an
aquatic plant. നീൎക്കിഴങ്ങ.

ഗാംഗെരുകീ, യുടെ. s. A plant. Hedysarum lagopodi-
cides, but it is variously described. ആനകുറുന്തൊട്ടി.

ഗാഢം. adj. Excessive, much, very much, heavy, op-
pressive, &c. അധികം, മുറുക്കം.

ഗാഢമുഷ്ടി, യുടെ. s. A sword. വാൾ.

ഗാഢാഗ്നി, യുടെ. s. A great fire. വലിയ തീ.

ഗാഢാന്ധകാരം, ത്തിന്റെ. s. A thick darkness. കൂ
രിരുട്ട.

ഗാഢാശ്ലെഷം, ത്തിന്റെ. s. A close embrace. ആ
ലിംഗനം.

ഗാണാപത്യം. adj. Belonging to GENAPATI. s. A cer-
tain religious sect. ഒരു മതം.

ഗാണിക്യം, ത്തിന്റെ. s. An assembly of harlots.
വെശ്യക്കൂട്ടം.

ഗാണ്ഡിവം, ത്തിന്റെ. s. The bow of ARJUNA. അ
ൎജ്ജുനന്റെ വില്ല.

ഗാണ്ഡീവം, ത്തിന്റെ. s. The bow of ARJUNA.

ഗാണ്ഡീവി, യുടെ. s. ARJUNA. അൎജ്ജുനൻ.

ഗാതു, വിന്റെ. s. 1. A song. 2. a nightingale.

ഗാത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. The body, ശരീരം. 2. the fore
quarter of an elephant. ആനയുടെ മുങ്കാൽ. 3. a
member, or limb. അവയവം.

ഗാത്രസങ്കൊചീ, യുടെ. s. The polecat. മരപ്പട്ടി.

ഗാത്രാനുലെപനീ, യുടെ. s. Fragrant unguents, &c.,

smeared on the body, perfume for the person. കളഭക്കൂട്ട.

ഗാഥകൻ, ന്റെ. s. A musician, a singer. പാട്ടുകാ
രൻ.

ഗാഥ, യുടെ. s. 1. A verse, a stanza. ശ്ലൊകം. 2. a
song, a chaunt. പാട്ട. 3. a mode in music. രാഗം. 4.
versification.

ഗാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Singing, song in general, or a
song. പാട്ട. 2. vocal or instrumental music. വാദ്യം.
ഗാനം ചെയ്യുന്നു. 1. To sing. 2. To play music.

ഗാനീ, യുടെ. s. Orris root.

ഗാന്തു, യുടെ. s. A goer, a traveller, one who goes
or moves. പൊകുന്നവൻ.

ഗാന്ധൎവ്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Song, singing. 2. a form
of marriage in which a man and woman by mutual con-
sent, interchange their necklaces or strings of flowers,
and both make a secret agreement to consider them-
selves as married to each other. ഒരു വക വിവാഹം.

ഗാന്ധാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The third of the seven
primary notes in music. സപ്തസ്വരങ്ങളിൽ മൂന്നാ
മത്തെത 2. the name of a country, Candahar, ഒരു രാ
ജ്യം.

ഗാന്ധാരി, യുടെ. s. The wife of DRUTARÁSHTRA and
mother of DURYOD'HANA. ദുൎയ്യൊധനന്റെ അമ്മ.

ഗാന്ധികൻ, ന്റെ. s. 1. A scribe, a clerk. എഴുത്തു<
കാരൻ 2. a seller of perfumes. സുഗന്ധവൎഗ്ഗം വി
ല്ക്കുന്നവൻ.

ഗാമിനീ, യുടെ. s. fem. 1. A goer, a woman who goes,
or moves. നടക്കുന്നവൾ. 2. a beautiful woman. സു
ന്ദരി.

ഗാമീ, യുടെ. s. A goer, or traveller. നടക്കുന്നവൻ.

ഗാമുകം. adj. Going, locomotive. പൊകുന്ന.

ഗാംഭീൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Depth, profundity. ആഴം.
2. magnificence, grandeur. മഹത്വം.

ഗായകൻ, ന്റെ. s. A singer. പാട്ടുകാരൻ.

ഗായത്രി, യുടെ. s. 1. A tree that yields the resin for-
merly called, Terra Japonica, (Mimosa catechu.) കരി
ങ്ങാലി 2. the Gayatri, or sacred verse in the Vedas to
be recited mentally only.

ഗായനൻ, ന്റെ. s. A singer. പാട്ടുകാരൻ.

ഗായന്തീ, യുടെ. s. A songstress. പാട്ടുകാരി.

ഗാരിത്രം, ത്തിന്റെ. s. Rice, grain, corn. ധാന്യം.

ഗാരുഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. Am emerald 2.
a mantra or charm against poison. ഗരുഡമന്ത്രം. 3.
any thing belonging to Garuda. 4. one of the 18 Purá-
nas. പതിനെട്ട പുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന. 5. one of
the 32 Upanishads. ൩൨ ഉപനിഷത്തിൽ ഒന്ന.

[ 264 ]
ഗാരുഡികൻ, ന്റെ. s. A charmer, a dealer in anti-
dotes. വശീകരണക്കാരൻ, വിഷഹാരി.

ഗാരുഡവിദ്യ, യുടെ, s. Juggle, legerdemain.

ഗാരുത്മകം, ത്തിന്റെ. s. An emerald. മരതകക്കല്ല.

ഗാരുത്മതം, ത്തിന്റെ. s. The emerald. മരതകം.

ഗാൎദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Desire, greediness, cupidity.
ആത്യാഗ്രഹം. 2. an arrow. ആമ്പ.

ഗാൎഭിണം, ത്തിന്റെ. s. A number of pregnant woman,
ഗൎഭിണികളുടെ കൂട്ടം.

ഗാൎഹപത്യം, ത്തിന്റെ. s. A sacred fire perpetually
maintained by a householder, received from his father
and transmitted to his descendants. അഗ്നിത്രയത്തിൽ
ഒന്ന.

ഗാലവം, ത്തിന്റെ. s. A tree the bark of which is
used in dying, Lodh, Symplocaus racemosa. (Rox.) പാ
ച്ചൊറ്റി.

ഗാലി, യുടെ. s. A curse, execration, or imprecation.
പ്രാക്ക.

ഗാഹനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ablution, bathing, സ്നാ
നം. 2. entrance. പ്രവെശനം.


ഗി

ഗിരണം, ത്തിന്റെ. s. Swallowing. വിഴുങ്ങുക.

ഗിരി, യുടെ. s. A mountain, a hill. പൎവ്വതം.

ഗിരിക, യുടെ. s. A small rat, a mouse. ചുണ്ടെലി.

ഗിരികൎണ്ണിക, യുടെ. s. 1. The earth. ഭൂമി. 2. a plant.
Clitoria ternatea. വിഷ്ണുക്രാന്തി.

ഗിരികൎണ്ണി, യുടെ. s. See the preceding.

ഗിരിജ, യുടെ. s. 1. A name of the goddess Parvati,
as daughter of the personified Himalaya mountains, പാ
ൎവ്വതി. 2. a plant considered as a white species of Rāsna.
അരത്ത.

ഗിരിജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Talc. അഭ്രം. 2. bitumen.
കല്മതം. 3. iron. ഇരിമ്പ. 4. Benzoin or gum benja-
min. സാമ്പ്രാണി.

ഗിരിജാമലം, ത്തിന്റെ. s. Talc. അഭ്രം.

ഗിരിജ്വരം, ത്തിന്റെ. s. The thunderbolt. ഇടിവാൾ.

ഗിരിതടം, ത്തിന്റെ. s. A valley. താഴ്വര.

ഗിരിപക്ഷാരി, യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ഗിരിമല്ലിക, യുടെ. s. A plant, Echites antidysenterica.
കുടകപ്പാല.

ഗിരിശൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA, as sleeping upon
or presiding over the mountain. ശിവൻ.

ഗിരിശൃംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A name of GENÉSA. ഗ
ണെശൻ. 2. the peak of a mountain. പൎവ്വതശിഖരം.

ഗിരീശൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ഗിലം, ത്തിന്റെ. s. Citron. വടുകപ്പുളിനാരകം.

ഗിലനം, ത്തിന്റെ. s. Swallowing. വിഴുങ്ങുക.

ഗിലി, യുടെ. s. Swallowing. വിഴുങ്ങുക.

ഗിലിതം. adj. Eaten. ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.


ഗീ

ഗീതം, ത്തിന്റെ. s. Vocal music, a song, singing in
general. പാട്ട.

ഗീതാ, യുടെ. s. A name often applied to books as the
Bhagavat Gítá, which is also called Gítá only.

ഗീതി, യുടെ. s. 1. Vocal music, a song. പാട്ട. 2. a
form of the A'rya metres in which the couplet consists
of two long verses.

ഗീർ, ിന്റെ. s. Speech, speaking. വാക്ക.

ഗീൎണ്ണി, യുടെ. s. 1. Swallowing (the act.) വിഴുങ്ങുക.
2. fame, celebrity. കീൎത്തി. 3. praise, applause. സ്തുതി.

ഗീൎവ്വാണന്മാർ, രുടെ. s. Deities or gods. ദെവകൾ.

ഗീൎവ്വാണം, ത്തിന്റെ. s. The name of the Sanscrit
language which is said to be that of the gods. സംസ്കൃ
തഭാഷ.

ഗീഷ്പതി, യുടെ. s. A name of Vrihaspati regent of the
planet Jupiter, and preceptor of the gods. വ്യാഴം.


ഗു

ഗുച്ഛകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cluster of blossoms or flowers.
പൂങ്കുല. 2. a necklace of 32 strings. മാല.

ഗുച്ഛപത്രം, ത്തിന്റെ. s. The palm tree. പന.

ഗുച്ഛഫല, യുടെ. s. 1. A grape vine. മുന്ത്രിങ്ങാവള്ളി.
2. a plantain. വാഴ.

ഗുച്ഛം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cluster of blossoms or flowers.
പൂങ്കുല. 2. a necklace of 32 strings. മാല.

ഗുച്ഛാൎദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. A necklace of 34 strings. മാല.

ഗുഞ്ജ, യുടെ. s. 1. A small shrub, Abrus precatorius,
bearing a red and black seed which forms the smallest of
the jewellers weights; the seed averages about 1 5/16 gr.
troy, the artificial weight called by this name, weighs
about 2 3\16 grains. കുന്നി. 2. a tavern. കള്ളകട. 3. a salt
soil. ഉപ്പുനിലം.

ഗുഡ, യുടെ. s. A, plant, Euphorbia tirucalli. ചതുര
ക്കള്ളി.

ഗുഡപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. A kind of Bassia, B. latifolia.
ഇരിപ്പ വൃക്ഷം.

ഗുഡഫലം, ത്തിന്റെ. s. A tree, commonly Pilu,

[ 265 ]
Careya arborea, &c. ഉക.

ഗുഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. A globe or ball. ഉണ്ട. 2. raw
sugar.

ഗുഡശൎക്കര, യുടെ. s. Sugar, refined sugar. പഞ്ചസാര.

ഗുണകാരം, ത്തിന്റെ. s. Multiplication. പെരുക്കം.

ഗുണജ്ഞൻ, ന്റെ. s. An intelligent person. അറിവു
ള്ളവൻ.

ഗുണദൊഷക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An adviser. 2. the
husband of a Sudra woman. ശൂദ്രസ്ത്രീയുടെ ഭൎത്താ
വ.

ഗുണദൊഷജ്ഞൻ, ന്റെ. s. One who investigates
acutely.

ഗുണദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Advice either good or
bad. 2. relationship, connexion. ബന്ധുത്വം. ഗുണ
ദൊഷം പറയുന്നു. To give advice either good or bad.

ഗുണദൊഷവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. Consultation.

ഗുണനിക, യുടെ. s. 1. Dance, the science or profes-
sion of dancing, acting, &c. ആട്ടം. 2. determining the
reading of a manuscript, &c. 3. a cypher.

ഗുണനിധി, യുടെ. s. One who possesses excellent or
good qualities. ഗുണവാൻ.

ഗുണനീയം, ത്തിന്റെ. s. Practice, practicing any
thing, but especially science or study. അഭ്യാസം.

ഗുണപാഠം, ത്തിന്റെ. s. A medical dictionary. വൈ
ദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ഒരു ഭാഗം.

ഗുണബന്ധനം, &c. adj. Abounding with all good
qualities.

ഗുണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A quality, attribute, or property
in general. 2. a property of humanity; of which three
are particularized, viz. the Satwa, Rajah, Tama or prin-
ciples of truth or existence, passion or foulness, and
darkness or ignorance. 3. a means of defence; one of
six expedients in government, as peace, war, a march, a
halt, a stratagem, and recourse to protection. 4. pro-
perty of the body, as form, shape, &c. 5. any quality
of the mind, as knowledge, ignorance, &c. 6. the at-
tributes of colour, as white, black, &c. 7. an organ of
sense. 8. nature, disposition, temper, humour. 9. the
recovery of health, a good state of health. 10. a good
state, or condition. 11. good sense, reason, wisdom.
12. virtue, rectitude, probity, freedom from fault or
blemish. 13. effect, purpose, use. 14. a degree, time or
fold. 15. a string, a bow-string, 16. heroism, valour. 17.
the property of taste, as bitter, sweet. 18. a cook. ദൈ
വഗുണങ്ങൾ. The attributes of God. മൊഹഗുണം.
The Passion of lust. നീലഗുണം.The colour blue.

ഗുണവാൻ. A good tempered man. ഗുണം വരുത്തു
ന്നു. To cure, &c. ഗുണമായി പറയുന്നു. To speak
wisely, sensibly, or reasonably. അവനൊട സംസാ
രിക്കുന്നത ഗുണമല്ല. It is useless to speak to him.
ദ്വിഗുണം. Two-fold. ഗുണധ്വനി. The sound of
the bow-string.

ഗുണലയിക, യുടെ. s. A tent. കൂടാരം.

ഗുണവാൻ, ന്റെ. s. One who possesses excellent or
good qualities, a virtuous man, a good natured man. ഗു
ണമുള്ളവൻ.

ഗുണവൃക്ഷകം, ത്തിന്റെ. s. A mast. പാമരം.

ഗുണശാലി, യുടെ. s. One who possesses attributes,
but especially those of excellence, &c. ഗുണവാൻ.

ഗുണാധികാരം, ത്തിൻറ. s. Amiableness, amiability.
അധിക ഗുണം.

ഗുണാധിക്യം, ത്തിന്റെ. s. Amiability, possession of
excellent qualities. അധിക ഗുണം.

ഗുണി, യുടെ . s. One who possesses excellent qualities.
ഗുണവാൻ.

ഗുണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To multiply, to calcu-
late, to spell. പെരുക്കുന്നു.

ഗുണിതം, adj. Multiplied, (arithmetically,) പെരുക്ക
പ്പെട്ട. s. 1. Multiplication. 2. spelling, പെരുക്കം.

ഗുണീ, യുടെ. s. One endowed with good qualities. ഗു
ണവാൻ.

ഗുണൊല്കൎഷം. adj. Endowed with superior qualities.
അധിക ഗുണമുള്ള.

ഗുണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. Dust, powder. പൊടി.

ഗുണ്ഡിതം, adj. Pounded, ground. പൊടിക്കപ്പെട്ടത.

ഗുത്സാൎദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. A necklace or garland of 24
strings. 2. ൨൪ ഇഴ കൂടിയ മാല.

ഗുദകീലകം, ത്തിന്റെ. s. The piles. മൂലരൊഗം.

ഗുഭഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. Constupation, flatulency, &c.
മലബന്ധം.

ഗുദഭ്രംശം, ത്തിന്റെ. s. The piles. മൂലരാഗം.

ഗുദം, ത്തിന്റെ. s. The anus. മൂലാധാരം.

ഗുദാങ്കുരം, ത്തിന്റെ. s. The piles. മൂലരൊഗം.

ഗുധെരൻ, ന്റെ. s. A protector, a defender. രക്ഷി
താവ.

ഗുന്ദ്ര, യുടെ. s. 1. A fragrant grass, Cyperus pertenuis ;
also C, rotundus. കഴിമുത്തെങ്ങ. 2. a plant bearing a
fragrant seed. ഞാഴൽ.

ഗുന്ദ്രം, ത്തിന്റെ. s. A kind of grass, Saccharum Sara.
അമ.

ഗുന്മം, or ഗുല്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. A shrub, ഒരവൃക്ഷം.
2. a division of an army, a body of troops consisting of

[ 266 ]
9 platoons, or 9 elephants, 9 chariots, 27 horse, and 45
foot. സെനാമുഖം. 3. the spleen. പ്ലീഹ. 4. a disease,
according to some a chronic enlargement of the spleen,
but it appears to be an induration of the mesenteric
glands so as to be perceived externally. 5. a clump of
grass. പുല്ക്കൂട്ടം.

ഗുന്മിനീ, or ഗുല്മിനീ, യുടെ. s. A spreading creeper, or
any creeping plant. വള്ളികുടിൽ.

ഗുപ്തം. adj. 1. Hidden, concealed, secret. ഒളിക്കപ്പെട്ട
ത. 2. preserved, protected. രക്ഷിക്കപ്പെട്ടത. ഗുപ്ത
ഖെല. A sort of play among children, like what, in
England, is termed hide and seek. Also ഒളിച്ചകളി.

ഗുപ്തി, യുടെ. s. 1. Concealing, concealment. മറവ. 2.
perserving, protecting. രക്ഷണം. 3. a hole in the
ground, a cavern, a cellar, &c. a place of concealment.
ഒളിപ്പിടം.

ഗുംഫിതം. adj. Tied, strung, as a garland, &c. കൊൎക്ക
പ്പെട്ട.

ഗുരണം, ത്തിന്റെ. s. Effort, perseverance, great and
continued exertion. ഒരുമ്പാട.

ഗുരു, വിന്റെ. s. 1. A spiritual parent. 2. areligious teach-
er. ആചാൎയ്യൻ. 3. a name of Vrihaspati, the regent
of the planet Jupiter, who is considered as the preceptor
of the gods. വ്യാഴം. 4. a father or any venerable male
relation. പിതാവ. 5. weight, heaviness. ഘനം. 6.
greatness, eminency. ശ്രെഷ്ഠത. 7. that which is best
or excellent. 8. what is indigested. വെഗം ദഹിക്കാ
ത്ത വസ്തു. 9. pregnancy. ഗൎഭം. 10. the long vowel, a
sound equal to two mátras or simple sounds, as ആ,
ൟ, &c.

ഗുരുകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A serious or momentous
affair. മഹാ സാരമുള്ള കാൎയ്യം. 2. the business or office
of a spiritual teacher. ഗുരുസ്ഥാനം.

ഗുരുത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Esteem, regard, respect, dis-
tinction. ബഹുമാനം. 2. importance. സാരം. 3. indi-
gestion. ദഹനകെട. adj. 1. Important, heavy, weighty.
ഘനമുള്ള. 2. great. 3. difficult, arduous. പ്രയാസമു
ള്ള. 4. best, excellent. ശ്രെഷ്ഠതയുള്ള.

ഗുരുനാഥൻ, ന്റെ. s. 1. A tutor, a preceptor. 2. a
husband.

ഗുരുപത്നി, യുടെ. s. The wife of a Guru. ഗുരുഭാൎയ്യ.

ഗുരുപാരമ്പൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Traditionary instruction.

ഗുരുഭാൎയ്യ, യുടെ. s. See ഗുരുപത്നി.

ഗുരുഭൂതൻ, ന്റെ. s. A teacher; a preceptor, a tutor.

ഗുരുലഘുത്വം, adj. Great and small. വലിപ്പച്ചെറു
പ്പം.

ഗുരുശുശ്രുഷ, യുടെ. s. Service performed for a Guru.

ഗുരുഹാ, വിന്റെ. s. The murderer of his Guru or
spiritual parent. ഗുരുവിനെ കൊന്നവൻ.

ഗുൎവ്വിണീ, യുടെ. s. A pregnant woman. ഗൎഭിണി.

ഗുൎവ്വീ, യുടെ. s. A pregnant woman. ഗൎഭിണി. adj.
Great, much. പെരുപ്പം.

ഗുല്ഗുലു, വിന്റെ. s. A fragrant gum resin, Bdellinum.

ഗുല്ഫം, ത്തിന്റെ. s. The ancle. നരിയാണി.

ഗുവാകം, ത്തിന്റെ. s. The betel-nut tree, Areca fan-
fel or catechu. കവുങ്ങ.

ഗുഹ, യുടെ. s. 1. A cave, cavern, or grotto. 2. a pit, a
hole in the ground. 3. a plant. ഒരില.

ഗുഹൻ, ന്റെ. s. 1. A name of Cárticéya. കാൎത്തി
കെയൻ. 2. the name of a Chandala, friend of Rama.
രാമന്റെ സ്നെഹിതനായി മുക്കവരിൽ പ്രമാണി
യായ ഒരുത്തൻ.

ഗുഹാശയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A lion. സിംഹം. 2. a
royal tiger. വരിയമ്പുലി. 3. a bear, കരടി; because
they sleep in caves.

ഗുഹ്യകൻ, ന്റെ. s. A kind of demi-god, attendant up-
on CUBÉRA the deity of wealth, and gaurdian of his trea-
suries. യക്ഷൻ.

ഗുഹകെശ്വരൻ, ന്റെ. s. A name of CUBÉRA, the
god of riches, and the Hindu Plutus. കുബെരൻ.

ഗുഹ്യപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. 1. A solitary or private
place. 2. private part. രഹസ്യസ്ഥലം.

ഗുഹ്യം, &c. adj. 1. Secret, solitary, retired. രഹസ്യം.
2. private, concealable (as the organs of generation.) s.
A privity ; an organ of generation.

ഗുഹ്യരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. The piles. മൂലരൊഗം.

ഗുഹ്യൊപദെശം, ത്തിന്റെ. s. Private instruction or
advice. രഹസ്യൊപദെശം.

ഗുളം or ഗുഡം, ത്തിന്റെ. s. Raw or refined sugar. ശ
ൎക്കര.

ഗുളാന്നം, ത്തിന്റെ. s. Any sweet condiment. ശൎക്ക
രപായസം.

ഗുളാബം, ത്തിന്റെ. s. A rose-tree. പനിനീർചെടി.

ഗുളാബപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. The rose, Rosa centifolia.
പനിനീർപുഷ്പം.

ഗുളിക, യുടെ. s. A ball; a pill; a bollus ; any small
globular substance.

ഗുളികൻ, ന്റെ. s. 1. The name of one of the eight ser-
pents said to support the eight angles of the world. അ
ഷ്ടനാഗങ്ങളിൽ ഒന്ന. 2. a planet. ഒരു ഗ്രഹം.

ഗുളുഞ്ഛം, ത്തിന്റെ. s. A cluster of blossoms, 2 nose-
gay. പൂകെട്ട.

[ 267 ]
ഗുളൂചി or ഗുഡൂചി, യുടെ. s. 1. The creeping plant,
termed Heart-leaved moon seed, Menispermum cardifoli-
um. അമൃത. 2. the tree which produces Bdellium.

ഗൂഡകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A private action.

ഗൂഡപാത്ത, ിന്റെ. s. A snake. പാമ്പ.

ഗൂഡപുരുഷൻ, ന്റെ. s. A spy, a secret emissary, a
disguised agent, &c. ഒറ്റുകാരൻ.

ഗൂഢം. adj. 1. Invisible, hiddlen, concealed, obscure,
secret. രഹസ്യമായുള്ള. 2. abstruse. 3. private.

ഗൂഢമന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Enchantment, sorcery, charm.
വശീകരണം.

ഗൂഢമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. A subterraneous passage, a
defile, a bye road or secret way. ഊടുവഴി.

ഗൂഢവൎച്ചസ്കം, ത്തിന്റെ. s. A frog. തവള.

ഗൂഢസ്ഥൻ, ന്റെ. s. The invisible spirit. ആത്മാവ.

ഗൂഥം, ത്തിന്റെ. s. Fœces, ordure. മലം.

ഗൂനം. adj. Voided (as ordure.) ഒഴിയപ്പെട്ടത.

ഗൂഹനം, ത്തിന്റെ. s. Hiding, concealment. ഒളിപ്പ.

ഗൂഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To hide, to conceal. ഒ
ളിക്കുന്നു, മറെക്കുന്നു.

ഗൂഹിതം. adj. Hidden, concealed. ഒളിക്കപ്പെട്ടത.

ഗൃഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Garlic. വെള്ളുള്ളി. 2. a
carrot. ഒരു വക കിഴങ്ങ.

ഗൃധ്നു, വിന്റെ. s. A covetous, cupidinous, greedy per-
son. ദുരാഗ്രഹി.

ഗൃധ്നുത, യുടെ. s. Covetousness, greediness, extreme
and improper desire. ദുരാഗ്രഹം.

ഗൃധ്രം, ത്തിന്റെ. s. A vulture. കഴുക.

ഗൃധ്രസീ, യുടെ. s. Gout, or rheumatism affecting the
thigh. വാതരൊഗം.

ഗൃഷ്ടി, യുടെ. s. A cow that has had one calf, ഒന്ന
പെറ്റ പശു.

ഗൃഹകപൊതം, ത്തിന്റെ. s. A pigeon, a tame or do-
mestic pigeon. മാടപ്രാവ.

ഗൃഹകൃത്യം, ത്തിന്റെ. s. Domestic or family duty.
കുഡുംബവെല.

ഗൃഹഗൊധിക, യുടെ. s. A small house lizard. പല്ലി.

ഗൃഹഗൊലിക, യുടെ. s. A house lizard. പല്ലി, ഗൌ
ളി.

ഗൃഹനീഡം, ത്തിന്റെ. s. A sparrow. ഊൎക്കുരികി
ൽ പക്ഷി.

ഗൃഹപതി, യുടെ. s. 1. A householder, a man in the
second stage of life, or who, after having finished his
studies, is married and settled. 2. a householder of parti-
cular merit, giving alms and performing all the pre-
scribed ceremonies, &c. ഗൃഹസ്ഥൻ.

ഗൃഹപ്രവെശം, ത്തിന്റെ. s. Procession of a nuptial
party to the house of the bridegroom after marriage. കു
ടിവരവ.

ഗൃഹമണി, യുടെ. s. A lamp. വിളക്ക.

ഗൃഹമാചിക, യുടെ. s. A bat. നരിച്ചീർ.

ഗൃഹമെധീ, യുടെ. s. A householder. ഗൃഹസ്ഥൻ.

ഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A house, a mansion, a habita-
tion in general. ഭവനം. 2. a wife. ഭാൎയ്യ.

ഗൃഹസ്ഥൻ, ന്റെ. s. l. A householdler, a man of the
second class, or who after having finished his studies is
married and settled. 2. an honest man. കുഡുംബി.

ഗൃഹസ്ഥൂണം, ത്തിന്റെ. s. The pillar of a house. ഭ
വനത്തിന്റെെ തുണ.

ഗൃഹാധിപൻ, ന്റെ. s. A householder. ഗൃഹസ്ഥ
ൻ.

ഗൃഹായണികൻ, ന്റെ. s. A householder. ഗൃഹ
സ്ഥൻ.

ഗൃഹാരാമം, ത്തിന്റെ. s. A garden or grove, &c. near
a house. അടുക്കള പൂങ്കാവ.

ഗൃഹാവഗ്രഹണീ, യുടെ. s. The threshold, a raised
ground, or a terrace, before a house. ചെറ്റുപടി.

ഗൃഹാശയ, യുടെ. s. The betel vine, Piper betel. വെ
റ്റിലക്കൊടി.

ഗൃഹാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A loophole, an eyelet hole, a
round or oblong window. ദ്വാരം, കിളിവാതിൽ.

ഗൃഹിണീ, യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

ഗൃഹീ, യുടെ. s. A householder. ഗൃഹസ്ഥൻ.

ഗൃഹീതം. adj. 1. Taken, attached, seized, caught. പിടി
ക്കപ്പെട്ടത. 2. comprehended. അറിയപ്പെട്ടത.

ഗൃഹീതാ, വിന്റെ. s. One who takes or is disposed to
seize or take. ഗ്രഹിക്കുന്നവൻ.

ഗൃഹ്യകൻ, ന്റെ. s. A dependant, one who is docile,
not following his own inclinations. സ്വാതന്ത്ര്യമില്ലാ
ത്തവൻ.

ഗൃഹ്യകം, ത്തിന്റെ. s. A tame or domesticated ani-
mal whether bird, beast, &c. ഭവനത്തിൽ വളൎക്കുന്ന
പക്ഷി, മൃഗം, ഇത്യാദി.

ഗെണ്ഡുകം, ത്തിന്റെ. s. A ball for playing with. പ
ന്ത.

ഗെഹം, ത്തിന്റെ. s. A house, a dwelling. ഭവനം.

ഗെഹീ, യുടെ. s. A householder. ഗൃഹസ്ഥൻ.

ഗൈരികം, ത്തിന്റെ. s. 1. Red chalk; or, as some-
times applied, red orpiment. കഷായക്കല്ല. 2. yellow
orpiment. മനൊല. 3. gold. പൊന്ന.

ഗൈരെയം, ത്തിന്റെ. s. Bitumen. കല്മതം.

ഗൊ, വിന്റെ. s. 1. A cow. പശു. 2. a bull. കാള.

[ 268 ]
3. heaven, swerga or paradise. സ്വൎഗ്ഗം. 4. a ray of
light. രശ്മി. 5. the thunderbolt. ഇടിവാൾ. 6. the
moon. ചന്ദ്രൻ. 7. the sun. ആദിത്യൻ. 8. the sacri-
fice of a cow. പശു, യാഗം. 9. water. വെള്ളം. 10.
the eye. കണ്ണ. 11, an arrow. അമ്പ. 12. a quarter, as
the east, west, &c. ദിക്ക. 13. speech. വാക്ക. 14. the
earth. ഭൂമി. 15. a mother. മാതാവ.

ഗൊകണ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a plant. ഞെ
രിഞ്ഞിൽ.

ഗൊകൎണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of deer. ഒരു വ
ക മാൻ. 2. a span from the tip of the thumb to that
of the little finger. ചാൺ. 3. the name of a place,
Gockarnam, considered the northern boundary of Mala-
bar. മലയാളത്തിന്റെെ വടക്കെ അതിർ. 4. a temple.
ഒരു ക്ഷെത്രം.

ഗൊകൎണ്ണീ, യുടെ. s. A plant, Aletris hyacinthoides,
പെരുങ്കുരുമ്പ.

ഗൊകിലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plough. കലപ്പ. 2. a
pestle. ഉലക്ക.

ഗൊകീലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plough. കലപ്പ. 2. a
pestle. ഉലക്ക.

ഗൊകുലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A herd of kine, a multitude
of cattle. പശുക്കൂട്ടം. 2. a cow-house or station. തൊ
ഴുത്ത.

ഗൊകുലാഷ്ടമി, യുടെ. s. The eight lunar day from the
new moon in the month of October. തുലാമാസത്തിൽ
വരുന്ന വെളുത്ത അഷ്ടമി.

ഗൊകൃതം, ത്തിന്റെ. s. Cow-dung. ചാണകം.

ഗൊഖരം, ത്തിന്റെ. s. The name of a plant, Ruellia
longifolia. ഞെരിഞ്ഞിൽ.

ഗൊചരം, ത്തിന്റെ. s. 1. An object, or organ of sense,
as sound, shape, colour, &c. 2. conception, penetration,
perception, comprehension. ഇന്ദ്രിയാൎത്ഥം. 3. a country,
a district. ഒരു ദിക്ക. adj. 1. Conceivable, perceptible,
comprehensible. ഇന്ദ്രിയങ്ങളാൽ അറിയപ്പെടുന്ന
ത. 2. animate. സഞ്ചരിക്കുന്ന,

ഗൊജിഹ്വ, യുടെ. s. A potherb growing wild, com-
monly Goji, (Hieracium.) കൊഴുപ്പാ.

ഗൊണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A prominent navel, or a
lump of flesh on the navel. മുഴച്ചപൊക്കിൾ.

ഗൊത, യുടെ. s. A herd of kine. പശുക്കൂട്ടം.

ഗൊത്രജൻ, ന്റെ. s. A relation, a kinsman. സംബ
ന്ധി.

ഗൊത്രഭിത്ത, ിന്റെ. s. A name of INDRA, regent of
the sky. ഇന്ദ്രൻ.

ഗൊത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Family, tribe, race, lineage,

kin. വംശം. 2. a name, an appellation. പെർ. 3. a
mountain. പൎവ്വതം.

ഗൊത്രാ, യുടെ. s. 1. The earth. ഭൂമി. 2. a herd of kine.
പശുക്കൂട്ടം.

ഗൊത്രാരി, യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ഗൊദ, യുടെ. s. See ഗൊദാവരി.

ഗൊദം, ത്തിന്റെ. s. The brain. തലച്ചൊർ.

ഗൊദാരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plough. കലപ്പ. 2.
a spade or hoe. തൂമ്പാ.

ഗൊദാവരീ, യുടെ. s. The name of a river in the In-
dian peninsula, the Godáwari. ഒരു നദി.

ഗൊദുംബ, or ഗൊഡുംബ, യുടെ. s. 1. The water
melon. തണ്ണിമത്തെങ്ങാ. 2. a kind of cucumber, Cu
cums madraspatanus. ചെറുകുമ്മട്ടി.

ഗൊദാഹനീ, യുടെ. s. A milk-pail. പാൽക്കുഴ.

ഗൊധ, യുടെ. s. A leathern fence worn by archers on
the left arm to prevent it's being injured by the bow
string. കൈവാർ.

ഗൊധനം, ത്തിന്റെ. s. A herd of cows, a multitude
or number of cattle, especially if considered as property.
പശുക്കൂട്ടം.

ഗൊധാപദീ, യുടെ. s. A plant, Cissus pedata. ഉഴിഞ്ഞ.

ഗൊധാരം, ത്തിന്റെ. s. An iguana. ഉടുമ്പ.

ഗൊധി, യുടെ. s. 1. The forehead. നെറ്റി. 2. an igua-
na. ഉടുമ്പ.

ഗൊധിക, യുടെ. s. The gangetic alligator. ഉടുമ്പ, മു
തല.

ഗൊധുൿ, ക്കിന്റെ. s. 1. A herdsman, a cowherd,
ഇടയൻ. 2. a milkman. പശു കറക്കുന്നവൻ.

ഗൊധുമം, ത്തിന്റെ. s. Wheat. കൊതമ്പ.

ഗൊധൂമം, ത്തിന്റെ. s. Wheat. കൊതമ്പ.

ഗൊനൎദ്ദം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass, Cyperus ro-
tundus. കഴിമുത്തെങ്ങാ.

ഗൊനസം, ത്തിന്റെ. s. A large kind of snake, sup-
posed to be the Boa. പെരിമ്പാമ്പ.

ഗൊപകം, ത്തിന്റെ. s. Myrrh. നറുമ്പയ.

ഗൊപതി, യുടെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ. 2. the
sun. ആദിത്യൻ. 3. a king. രാജാവ. 4. a bull. കാള.

ഗൊപനം, ത്തിന്റെ. s. Protection, preservation. ര
ക്ഷണം.

ഗൊപനീയം. adj. Worthy of protection. രക്ഷിക്ക
പ്പെടുവാൻ തക്ക.

ഗൊപൻ, ന്റെ. s. 1. A superintendant of a district.
അധികാരി. 2. the head of a cowpen. 3. a herdsman,
a cowherd, a milkman. ഇടയൻ. 4. a king. രാജാവ.
5. 1 preserver, a cherisher. രക്ഷിതാവ.

[ 269 ]
ഗൊപരസം, ത്തിന്റെ. s. Gum myrrh. നറുമ്പയ.

ഗൊപശശം, ത്തിന്റെ. s, Myrrh. നറുമ്പയ.

ഗൊപസുത, യുടെ. s. 1. A plant, Echites frutescens.
നറുനീണ്ടി. 2. a milk-maid. ഇടച്ചി.

ഗൊപാനസീ, യുടെ. s. The wood of a thatch. മുക
പ്പലക, or മുകന്തായം.

ഗൊപാംഗന, യുടെ. s. 1. A plant, Echites frutes-
cens. നറുനീണ്ടി. 2. a milk-maid. ഇടച്ചി.

ഗൊപായിതം, &c. adj. Preserved, protected, cherished.
രക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

ഗൊപാലൻ, ന്റെ. s. 1. A cowherd. ഇടയൻ. 2.
name of CRISHNA. കൃഷ്ണൻ. 3. a king, a sovereign.
രാജാവ.

ഗൊപാലിക, യുടെ. s. 1. A female cowherd, a milk-
maid. ഇടച്ചി. 2. a protectress. രക്ഷിക്കുന്നവൾ.

ഗൊപി, യുടെ. s. 1. A cowherd's wife; a female cow-
herd, a milkmaid. ഇടച്ചി. 2. a protectress. രക്ഷിക്കു
ന്നവൾ. 3. a plant. നറുനീണ്ടി. 4. a yellow ochre.

ഗൊപിക, യുടെ. s. 1. A. cowherd's wife ; a female
cowherd. ഇടച്ചി. 2. a protectress. രക്ഷിക്കുന്നവൾ.
3. a plant. നറുനീണ്ടി.

ഗൊപിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To preserve, to
protect, രക്ഷിക്കുന്നു. 2. to take care of. സൂക്ഷി
ക്കുന്നു.

ഗൊപിചന്ദനം, ത്തിന്റെ. s. A yellow ochre used
to mark the forehead with.

ഗൊപുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A town or city gate. 2. a
tower. 3. a kind of grass, Cyperus rotundus. കഴിമുത്തെ
ങ്ങാ.

ഗൊപ്താ, വിന്റെ. s. A preserver, a protector, one
who lefends and cherishes. രക്ഷിതാവ.

ഗൊപ്യകൻ, ന്റെ. s. A servant or slave. ദാസൻ.

ഗൊപ്യൻ, ന്റെ. s. A servant or slave, ദാസൻ.

ഗൊപ്യം, &c. adj. 1. Cherished, preserved. രക്ഷിക്ക
പ്പെടെണ്ടുന്നത. 2. secret. രഹസ്യമായുള്ള.

ഗൊപ്യാധി, യുടെ. s. A pledge, the use of which is
interest for a loan. പണയം.

ഗൊഭണ്ഡീരം, ത്തിന്റെ. s. A water fowl. നീൎക്കൊഴി.

ഗൊമയഛത്രം, ത്തിന്റെ. s. A mushroom, a fungus.
കുപ്പകൂൻ.

ഗൊമയം, ത്തിന്റെ. s. Cow-dung. ചാണകം.

ഗൊമക്ഷിക, യുടെ. s. A gadfly. കാട്ടീച്ച.

ഗൊമാൻ, ന്റെ. s. 1. The owner of cattle, one who
possesses herds of cattle. പശുവുടയവൻ. 2. a king, a
prince, a preserver. രാജാവ.

ഗൊമാങ്ങാ, യുടെ. s. The Goa mango.

ഗൊമാംസം, ത്തിന്റെ. s. Beef. മാട്ടിറച്ചി.

ഗൊമായു, വിന്റെ. s. A jackall. കുറുക്കൻ.

ഗൊമാവ, ിന്റെ. s. The Goa mango tree.

ഗൊമീ, യുടെ. s. The owner of cattle, see ഗൊമാൻ.

ഗൊമുഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. A house built unevenly, or
crookedly, viz. with angles, projections, &c. 2. a kind
of musical instrument, a sort of horn or trumpet. ഒരു
വാദ്യം, ശംഖ. 3. the act of smearing the floor over with
cow-dung.

ഗൊമൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. Cow's urine.

ഗൊമെദകം, ത്തിന്റെ. s. A gem of a yellowish or
tawny colour, a cinnamon stone: (topaz?) നവരത്ന
ത്തിൽ ഒന്ന.

ഗൊമെധം, ത്തിന്റെ. s. The offering or sacrifice of a
cow. പശുയാഗം.

ഗൊരസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Milk. പാൽ. 2. coagulated
milk, butter-milk. മൊർ. 3. ghee, butter. നൈ.

ഗൊരക്ഷകൻ, ന്റെ. s. 1. A cowherd ; a herdsman,
a cowkeeper. ഇടയൻ. 2. a protector, a preserver. രാ
ജാവ. 3. a man of the Vaisya class. വൈശ്യൻ.

ഗൊരാജൻ, ന്റെ. s. A bull. കാള.

ഗൊരൊചന, യുടെ. s. A bright, yellow pigment pre-
pared from the urine of a cow or vomited in the shape
of scibulæ by the animal; it is said by some to be found
in the temples of some cows; it is employed in painting
and dying, and is of especial virtue in marking the fore-
heads of the Hindus with the Tilaca ; or sectarial mark:
it is also used in medicine as a sedative, tonic, and an-
thelmintic, remedy, &c. Bezoar stone, Calculus Cyslicus.

ഗൊൎദ്ദം, ത്തിന്റെ. s. The brain. തലച്ചൊർ.

ഗൊലാസം, ത്തിന്റെ. s. A mushroom, a kind of
fungus springing from cow-dung, കൂൻ.

ഗൊലീഢം, ത്തിന്റെ. s. A plant commonly, Ghanta-
pārali. വെമ്പാതിരി.

ഗൊലൊമീ, യുടെ. s. 1. A kind of bent grass, with
white blossoms. കറുക. 2. root of sweet flag. വയമ്പ.
3. orris root.

ഗൊവന്ദിനീ, യുടെ. 4. A plant bearing a fragrant seed.
ഞാഴൽ.

ഗൊവിന്ദൻ, ന്റെ. s. One of the most usual appella
tions of CRISHNA or VISHNU in that form. കൃഷ്ണൻ.

ഗൊവിൾ, ട്ടിന്റെ. s. Cow-dung. ചാണകം.

ഗൊശാല, യുടെ. s. 1. A cow-house. പശുക്കൂട. 2.
a bull or steer allowed to go at liberty. കൂറ്റൻ.

ഗൊശീൎഷം, ത്തിന്റെ. s. A kind of sandal described

[ 270 ]
as of the colour of brass, and of great fragrance. ഒരു വ
ക ചന്ദനം.

ഗൊഷും,ത്തിന്റെ. s. A cow-pen; a fold for cattle;
a station for cow-herds. അമ്പാടി.

ഗൊഷ്ഠാഷ്ടമി,യുടെ. s. See ഗൊകുലാഷ്ഠമി.

ഗൊഷ്ഠി,യുടെ. s. 1. An assembly, a meeting. കൂട്ടം. 2.
conversation, discourse. വാക്ക. 3. indecent or low jests,
buffoonery, indecent gestures. 4. scurrility. ഗൊഷ്ഠി
കാട്ടുന്നു. To make indecent or lewd gestures, to exhi-
bit buffoonery.

ഗൊഷ്ഫദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A spot frequented by cows.
പശുക്കൾ കൂടുന്ന സ്ഥലം. 2. a measure as much as
a cow’s footstep will hold. പശു കുളമ്പൊളം ഉളള
അളവ. 3. the hoof of a cow. പശുവിന്റെ കുളമ്പ.

ഗൊസംഖ്യൻ, ന്റെ. s. A herdsman, a cowherd.
ഗൊപാലകൻ.

ഗൊസായി,യുടെ. s. A person of a particular religi-
ous class, called Gosayees, who never marry, and whose
profession is traffic; the profits of which go to their
Guru.

ഗൊസ്തനം,ത്തിന്റെ. s. A garland consisting of 4
or of 34 strings. മാല.

ഗൊസ്തനീ,യുടെ. s. A grape, മുന്തിരിങ്ങാപഴം.

ഗൊസ്ഥാനകം,ത്തിന്റെ. s. A station for cows, a
cow-pen. അമ്പാടി.

ഗൊസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. A cow-pen, a station for
cattle. അമ്പാടി.

ഗൊഹത്യ,യുടെ. s. Killing of cows. പശു വധം.

ഗൊള,യുടെ. s. 1. A globe, a sphere, a mandala. മ
ണ്ഡലം. 2. a wooden ball with which children play.
പന്ത. 3. a large water jar, മങ്ങലി. 4. ink. മഷി.
5. red arsenic. മനൊല.

ഗൊളകൻ,ന്റെ. s. A widow’s bastard, വിധവാ
പുത്രൻ.

ഗൊളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A globe, a ball, any thing
round, or globular. ഉണ്ട. 2. a globe, a sphere, മണ്ഡ
ലം.

ഗൊക്ഷീരം,ത്തിന്റെ. s. Cow’s milk. പശുവിൻ
പാൽ.

ഗൊക്ഷുരകം,ത്തിന്റെ. s. The name of a plant, Ru
ellia longifolia ഞെരിഞ്ഞിൽ.

ഗൊക്ഷുരം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

ഗൌ,വിന്റെ. s. A cow. പശു. See ഗൊ.

ഗൌഡൻ,ന്റെ. s. An inhabitant of Gaur.

ഗൌഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. The district of Gaur, the
central part of Bengal, 2. the language of that district.

ഗൌതമൻ,ന്റെ. s. A name of Sácya Muni the ori-
ginal Budd’ha, or founder of the Budd’ha sect. ശാക്യ
മുനി.

ഗൌതമീ,യുടെ. s. 1. A name of Durga. ദുൎഗ്ഗ. 2. the
Godáwari river. ഗൊദാവരി. 3. a yellow dye, the
bezoar stone. ഗൊരൊചന.

ഗൌധാരം,ത്തിന്റെ. s. An iguana. ഉടുമ്പ.

ഗൌധെയം,ത്തിന്റെ. s. An iguana. ഉടുമ്പ.

ഗൌധെരം,ത്തിന്റെ. s. An iguana. ഉടുമ്പ.

ഗൌരം. adj. 1. White. വെളപ്പ. 2. yellow. മഞ്ഞ
നിറം. 3. pale red. ചുവപ്പ. s. These colours respec-
tively.

ഗൌരവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Reputation, respectability,
venerableness. യശസ്സ, ശ്രെഷത. 2. importance,
consequence, weight. ഘനം. 3. esteem, regard. 4. dis-
tinction. 5. pungency. എരിവ.

ഗെവരിക,യുടെ. s. A virgin, a young girl, one eight
or ten years old. കന്യക.

ഗൌരിപാഷാണം,ത്തിന്റെ. s. A kind of prepared
arsenic.

ഗൌരീ,യുടെ. s. 1. A name of the Goddess Párvati.
പാവതി. 2. a virgin, a young girl of 8 or 10 years of
age. കന്യക.

ഗൌഷ്ഠീനം,ത്തിന്റെ. s. The site of an old and
abandoned cow-pen. മുമ്പെ പശുക്കൾനിന്നസ്ഥലം.

ഗൌളി,യുടെ. s. A lizard. പല്ലി.

ഗൌളിപന്ത,ിന്റെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

ഗൌളിശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. The noise of a lizard
and its presage.

ഗ്രഥിതം. adj. Strung, tied together, or in order. കൊ
ൎക്കപ്പെട്ടത, കെട്ടപ്പെട്ടത.

ഗ്രന്ഥകൎത്താവ,ിന്റെ. s. The author of a book.

ഗ്രന്ഥകുടീ,യുടെ. s. A library. പുസ്തകശാല.

ഗ്രന്ഥനം,ത്തിന്റെ. s. Arranging, stringing, tying or
connecting together, either as a chaplet, or a book. ബ
ന്ധനം.

ഗ്രന്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. A book, work, or composition,
in prose or verse, പുസ്തകം, 2. the peculiar character
in which the Sanscrit language is written in the Carnatic
and Malabar. 3. a metre or measure of 32 letters or syl-
lables. ൩൨ അക്ഷരം.

ഗ്രന്ഥാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Errata. 2. variations. വ്യ
ത്യാസങ്ങൾ.

ഗ്രന്ഥി,യുടെ. s. 1. The knot or joint of a reed or
cane, &c. and figuratively of the body. മുട്ട, സന്ധി.
2. rheumatism, rheumatic affection of the joints. മുട്ടുവാ

[ 271 ]
തം. 3. a protuberance on the body. മുഴ. 4, the author of
a book. ഗ്രന്ഥകൎത്താവ.

ഗ്രന്ഥികൻ, ൻറ. s. An astrologer, a fortune-teller.
ഗണിതക്കാരൻ.

ഗ്രന്ഥികം, ത്തിന്റെ. s. 1. The root of long pepper.
കാട്ടുതിൎപ്പലി വെര. 2. a kind of resin, Bdellium, ഗു
ല്ഗുലു.

ഗ്രന്ഥിതകരം, ത്തിന്റെ. s. Whorl-leaved Ruellia,
Ruellia strepens. (Lin.)

ഗ്രന്ഥിപൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. A plant, and according
to some authorities a perfume, commonly called Gán-
thiála. തുണിയാങ്കം.

ഗ്രന്ഥിലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, commonly Buinchi,
Flacourtia sapida. (Rox.) വയ്യങ്കതക. 2. Caril, a thor-
ny plant, Capparis. തൂതുവള.

ഗ്രസനം , ത്തിന്റെ. s. Swallowing, eating. വിഴങ്ങുക.

ഗ്രസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To swallow, to de
- vour. വിഴുങ്ങുന്നു. 2. to eat. ഭക്ഷിക്കുന്നു.

ഗ്രസിതം. adj. Eaten, swallowed. വിഴുങ്ങപ്പെട്ടത.

ഗ്രസ്തം. adj. 1. Inaccurately pronounced, slurred, utter-
ed with the mission of a letter or syllable. സ്പഷ്ടമ
ല്ലാതെ പറയുന്ന. 2. swallowed, eaten. വിഴുങ്ങപ്പെ
ട്ടത.

ഗ്രഹചരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The motion of the planets.
2. destiny, fate.

ഗ്രഹണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Taking, seizure. എടുക്കു
ക. 2. reception, acceptance. സ്വീകാരം. 3. an eclipse
of the sun or moon. 4. comprehension, the taking or
receiving of instruction. അറിവ.

ഗ്രഹണീ, യുടെ. s. Diarrhœa, dysentery. ഉദരരോഗം.

ഗ്രഹണീരുൿ,ിന്റെ. s. Diarrhœa, dysentery.

ഗ്രഹണീഹരം, ത്തിന്റെ. s. Cloves, കരയാമ്പൂ.

ഗ്രഹപതി, യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A planet. 2. a name of Rahu,
or the ascendling node. രാഹു. 3. an imp, or evil spirit.
പിശാച. 4. taking, whether by seizure or acceptance.

ഗ്രഹയാലു, വിന്റെ. s. One who comprehends. അ
റിയുന്നവൻ.

ഗ്രഹസൂത്രധാര, യുടെ. s. A key. താക്കോൽ.

ഗ്രഹിക്കുന്നവൻ, ന്റെ. s. See ഗ്രഹയാലു.

ഗ്രഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To comprehend, to
understand, to perceive. 2. to learn. 3. to seize or take.
4. to receive or take.

ഗ്രഹിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To inform, to
acquaint with. 2. to teach, to instruct.

ഗ്രഹിതം. adj. 1. Comprehended, understood. അറിയ

പ്പെട്ടത. 2. taken, received. കൈക്കൊള്ളപ്പെട്ടത.

ഗ്രഹീ, യുടെ. s. 1. A taker, receiver. 2. one who seizes
or takes. കൈക്കൊള്ളുന്നവൻ.

ഗ്രഹീതാവ, ിന്റെ. s. 1. One who comprehends. 2. a
receiver, a taker, one disposed to take.

ഗ്രാമക്കാരൻ, ന്റെ. s. An inhabitant of a village, a
villager, a rustic, &c.

ഗ്രാമണിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Superintendance of a vil
lage. ഗ്രാമാധികാരം.

ഗ്രാമണീ, യുടെ. s. 1. A barber. ക്ഷൌരക്കാരൻ. 2.
the head-man of a village. ഗ്രാമപ്രമാണി. adj. Best.
excellent ; chief, pre-eminent. ശ്രെഷും, പ്രധാനം.

ഗ്രാമണ്യൻ, ന്റെ. s. The chief of a village. ഗ്രാമപ്ര
മാണി.

ഗ്രാമത, യുടെ. s. A multitude of villages. ഗ്രാമക്കൂട്ടം.

ഗ്രാമതക്ഷൻ, ന്റെ. s. A village carpenter. ഉൗർ ത
ച്ചൻ.

ഗ്രാമം, ത്തിന്റെ. s. A village, a hamlet.

ഗ്രാമമുഖം, ത്തിന്റെ. s. A market town, a fair, a mar-
ket. ചന്ത സ്ഥലം.

ഗ്രാമസൂകരം, ത്തിന്റെ. s. A hog. പീപ്പന്നി.

ഗ്രാമാധിപൻ, ന്റെ. s. The chief of a village, the
head-man or ruler over a village.

ഗ്രാമാധീനൻ, ന്റെ. s. A village carpenter. ഗ്രാമ
തച്ചൻ.

ഗ്രാമാന്തം, ത്തിന്റെ. s. The suburbs of a village or
space near a village, ഉപശല്യം.

ഗ്രാമായനം, ത്തിന്റെ. s. Hunting. നായാട്ട.

ഗ്രാമിണ, യുടെ. s. The indigo plant. അമരി.

ഗ്രാമധൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. Copulation. സംഗം.

ഗ്രാമ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Rustic, or homely speech. ദെ
ശ ഭാഷ. 2. a hog. പീപ്പന്നി. adj. Village born, pro-
duced in or relating to a village, as fowls, &c.

ഗ്രാമാശ്വം, ത്തിന്റെ. s. An ass. കഴുത.

ഗ്രാവാ, വിന്റെ. s. 1. A mountain. പൎവതം. 2. a stone.
കല്ല.

ഗ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stone, rock. കല്ല. 2. moun-
tain. പൎവതം.

ഗ്രാസം, ത്തിന്റെ. s. A mouthful, a quantity equal
to a moutliful, a lump of rice, &c. കബളം, ഉരുള.

ഗ്രാഹകൻ, ന്റെ. s. 1. One who takes or seizes, one
who accepts or receives. മെടിക്കുന്നവൻ. 2. a hawk,
a falcon, പുള്ള.

ഗ്രാഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. Talking, either by seizure or
acceptance. മെടിക്കുക. 2. an alligator, കൊൾമുതല.

ഗ്രാഹി, യുടെ. s. 1. The elephant or wood apple. പി

[ 272 ]
ളാവൃക്ഷം. 2. a taker, a receiver. മെടിക്കുന്നവൻ.

ഗ്രാഹ്യം. adj. 1. Sizeable. 2. comprehensible. ഗ്രഹിക്ക
പ്പെടതക്ക.

ഗ്രീവ, യുടെ. s. 1. The neck. കഴുത്ത. 2. the back part
of the neck, the nape, the tendon of the Trapezium mus-
cle. പിൻ കഴുത്ത.

ഗ്രീവം, ത്തിന്റെ. s. See the preceeding.

ഗ്രീവാസിര, യുടെ. s. The back part of the neck, the
nape, the tendon of the Trapezium muscle. പിൻ കഴു
ത്തിലെ ഞരമ്പ.

ഗ്രീഷ്മകാലം, ത്തിന്റെ s. 1. The hot season compre-
hending two months. വെനൽകാലം. 2. heat, warmth.
ഉഷ്ണം.

ഗ്രീഷ്മജ, യുടെ. s. The Pharnaceum Molluge, or bed
straw-like Mollugo, Pharnaceum Molluge (Lin.) കൈ
പ്പച്ചീര.

ഗ്രീഷ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. Heat, warmth. ഉഷ്ണം. 2. the
hot season comprehending two months. വെനൽകാലം.

ഗ്രൈവം, ത്തിന്റെ. s. A necklace, a close necklace
or collar. മാല, കണ്ഠാഭരണം.

ഗ്രൈവെയകം, ത്തിന്റെ. s. A collar, or close neck-
lace. മാല, കണ്ഠാഭരണം.

ഗ്രൈവെയം, ത്തിന്റെ. s. See the preceeding.

ഗ്ലസ്തം. adj. Eaten, swallowed. വിഴുങ്ങപ്പെട്ടത.

ഗ്ലഹം, ത്തിന്റെ. s. Gaming, playing with dice. ദ്യൂത.

ഗ്ലാനി, യുടെ. s. Languor, lassitude, fatigue of body or
depression of mind. തളൎച്ച, ക്ഷീണം.

ഗ്ലാനൻ, ന്റെ. s. One who is wearied, languid, feeble,
exhausted by fatigue, &c. തളൎന്നവൻ.

ഗ്ലാസ്നു, &c. adj. See ഗ്ലാനൻ.

ഗ്ലൌ, വിന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.


ഘ. The fourth consonant in the Malayalim Alphabet,
being the aspirate of the preceding letter, and corres-
ponding with G'h.

ഘട, യുടെ. s. See ഘടന.

ഘടകൻ, ന്റെ. s. An uniter. ചെൎക്കുന്നവൻ. 2.
a match-maker, an agent who ascertains or invents ge-
nealogies, and negotiates matrimonial alliances. പൊരു
ത്തം നൊക്കുന്നവൻ.

ഘടന, യുടെ. s. 1. A troop of elephants assembled for
war or martial purposes. 2. effort, exertion. പ്രയത്നം.
3. assembling, bringing together. കൂട്ടുക.

ഘടനം, ത്തിന്റെ. s. Connexion, union. ചെൎച്ച

ഘടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large earthen water jar. കുടം.
2. an elephant's frontal sinus. ആനതലയിലെ മുഴ.
3. a sign in the zodiac, Aquarius. കുംഭരാശി.

ഘടിക, യുടെ, s. 1. A Hindu hour of 24 minutes. ഒരു
നാഴിക. 2. a peg or bit of wood tied to the end of a
well-rope to prevent the rope slipping from the bucket.

ഘടികൻ, ന്റെ. s. A water-man. വെള്ളം ചുമക്കു
ന്നവൻ.

ഘടികം, ത്തിന്റെ. s. The posteriors. മൂലാധാരം.

ഘടികാരം, ത്തിന്റെ. s. A dial. ഛായ കൊണ്ട നാ
ഴിക അറിവാനുള്ള യന്ത്രം.

ഘടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To join, to unite, to be
put together. ചെരുന്നു. 2. to endeavour, to act. 3. to
obtain. ലഭിക്കുന്നു.

ഘടിതം. adj. 1. United, put together. ചെൎക്കപ്പെട്ടത.
2. obtained. ലഭിക്കപ്പെട്ടത.

ഘടിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To accomplish, 2.
to unite, to join together, to graft. ചെൎക്കുന്നു.

ഘടീ, യുടെ. s. 1. A Hindu hour of 24 minutes. ഒരു നാഴി
ക. 2. a Ghuree or Indian clock, a plate of metal on
which the hours are struck. നാഴികവട്ടക, ചെങ്ങില.

ഘടീയന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. The rope and bucket of a
well or any machine for raising water. കിണറ്റിൽനി
ന്ന വെള്ളം കൊരുവാനുള്ള യന്ത്രം.

ഘട്ടദെയം, ത്തിന്റെ. s. Toll, duty, customs or taxes
levied at ferries and passes. ചുങ്കം, കടവുകൂലി.

ഘട്ടന, യുടെ. s. 1. Going, moving. നടപ്പ. 2. cover-
ing. മൂടി. 3. beating, flogging. അടി.

ഘട്ടനം, ത്തിന്റെ. s. Beating, flogging. അടി.

ഘട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A Ghat, landing place, or quay,
steps on the river side leading to the water's edge. കടവ.
2. a custom house. ചുങ്കസ്ഥലം.

ഘട്ടി, യുടെ. s. 1. A small or inferior landing place, pri-
vate stairs. ചെറിയ കടവ. 2. firmness, hardness, soli-
dity, massiveness. കനം. 3. ability, cleverness. സാമ
ൎത്ഥ്യം. 4. interj. O brave, bravo.

ഘട്യയക്കാരൻ, ന്റെ. s. An herald, a panegyrist.

ഘട്യം, ത്തിന്റെ. s. A declaration or order issued out
by a king to give notice to his subjects of such matters
as he thinks fit. ഘട്യം കൂറുന്നു, ഘട്യംചൊല്ലുന്നു.
To proclaim, to declare.

ഘണഘണ. ind. The tinkling or ringing of bells.

ഘണ്ട, യുടെ, s. 1. A plant, വെൺപാതിരി. 2. a
bell, also a plate of iron or mixed metal struck as a bell.
നാക്കുമണി, ചെങ്ങില.

ഘണ്ടാപഥം, ത്തിന്റെ. s. A chief road through a

[ 273 ]
village, a highway. രാജവഴി.

ഘണ്ടാപാടലി, യുടെ. s. A plant, commonly called by
the similar name, Ghantapārali. വെൺപാതിരി.

ഘണ്ടാരവ, യുടെ. s. Crotolaria of various kinds. കിലു
ക്കാമ്പുട്ടിൽ, തന്തലകൊട്ടി.

ഘണ്ടാരവം, ത്തിന്റെ. s. The sound of bells. മണി
നാദം.

ഘനകഫം, ത്തിന്റെ. s. Hail. ആലിപ്പഴം.

ഘനജംബാളം, ത്തിന്റെ. s. A quantity of mire, a
slough. വളരച്ചെറുള്ള സ്ഥലം.

ഘനജ്വാല, യുടെ. s. Lightning, a flash of lightning.
മിന്നൽ.

ഘനത, യുടെ. s. Greatness, glory, nobility. മഹത്വം.

ഘനപാഷണ്ഡണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A peacock. മയിൽ.

ഘനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Honour. ബഹുമാനം. 2. a
cymbal, bell, or gong, &c., any brazen or composite metal-
lic instrument which is strucks as a clock, &c. മണി.
ചെങ്ങില. 3. mode of dancing, neither quick nor
slow. നാട്യഭെദം. 4. a cloud. മെഘം. 5. extension,
diffusion. നിബിഡം. 6. hardness, solidity, substance,
matter. കനം. 7. an iron club. മുൾതടി. 8. a fragrant
grass, Cyperus rotundus. മുത്തെങ്ങാ. adj. 1. Honorable,
great, noble, important. 2. material, solid, heavy. 3.
course. 4. hard, firm. 5. fortunate, auspicious. 6. perma-
nent, eternal.

ഘനരസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. camphor.
പച്ചകൎപ്പൂരം. 3. extract, decoction, &c. കഷായം.

ഘനരുചി, യുടെ. s. Lightning. മിന്നൽ.

ഘനസാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Camphor. പച്ചകൎപ്പൂ
രം. 2. water. വെള്ളം.

ഘനാഘനൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ഘനാഘനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A rain cloud. കാർ
മെഘം. 2. a vicious elephant or one in rut. മദയാന.
adj. 1. Mischievous. 2. cruel.

ഘനാശ്രയം, ത്തിന്റെ. s. Æther, the atmosphere, or
heaven. ആകാശം.

ഘനിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To multiply. പെരുക്കു
ന്നു.

ഘനൊപലം, ത്തിന്റെ. s. Hail. ആലിപ്പഴം.

ഘൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. Heat. ഉഷ്ണം. 2. the hot sea-
son. ഉഷ്ണകാലം. 3. sunshine. വെയിൽ. 4. sweat,
perspiration. വിയൎപ്പ.

ഘൎമ്മാതപം, ത്തിന്റെ. s. Great heat. ഉഷ്ണമുള്ളവെ
യിൽ.

ഘൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. Grinding, pounding.

ഘസി, യുടെ. s. Food, victuals. ആഹാരം.

ഘസ്മരൻ, ന്റെ. s. A glutton, a voracious man. അ
തിഭക്ഷകൻ.

ഘസ്രം, ത്തിന്റെ. s. A day. പകൽ.

ഘാട, യുടെ. s. The nape or back of the neck, പിടലി.

ഘാടിക, യുടെ. s. The nape or back of the neck. പിടലി.

ഘാണ്ടികൻ, ന്റെ. s. A bard who sings in Chorus,
but especially in honour of the gods and rings a bell in
preserice of their images. മണിയടിക്കുന്നവൻ.

ഘാണ്ടികാൎത്ഥകൻ, ന്റെ. s. A bell ringer. മണിയ
ടിക്കുന്നവൻ.

ഘാതകൻ, ന്റെ. s. A murderer, maimer, &c. കൊല്ലു
ന്നവൻ.

ഘാതനം, ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല.

ഘാതം, ത്തിന്റെ, s. 1. Killing, murder, slaughter. കു
ല, 2. a blow, a stroke. അടി. 3. a weapon. ആയുധം.

ഘാതി, യുടെ. s. 1. Catching or killing birds, fowling,
2. killing in general. കൊല്ലുക, ഉപദ്രവിക്കുക.

ഘാതുകം, &c. adj. 1. Mischievous, hurtful. 2. cruel, sa-
vage, violent, ferocious. ക്രൂരമായുള്ള.

ഘാസം, ത്തിന്റെ. s. Meadow or pasture grass. പൈ
പ്പുല്ല, വയറ.

ഘാസി, യുടെ. s. Fire or its deity. അഗ്നി.

ഘാസുന്നു, സി, വാൻ. v. a. To eat, to devour. ഭക്ഷി
ക്കുന്നു.

ഘുടം, ത്തിന്റെ ; or ഘുടി, യുടെ. s. The ancle. നരി
യാണി.

ഘുടിക, യുടെ. s. 1. The ancle. നരിയാണി. 2. a
wreath, a string of beads, a rosary. ജപമാല. 3. a pill.
ഗുളിക.

ഘുണം, ത്തിന്റെ. s. An insect that is found in tim-
ber. മരം തുളക്കുന്ന വണ്ട, ഉറവൻ.

ഘുണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. The ancle. കണങ്കാൽ. 2.
a large black bee. വണ്ട.

ഘുഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Speaking loud, making a great
noise. ഉച്ചശബ്ദം.

ഘുസൃണം, ത്തിന്റെ. s. Saffron. മഞ്ഞൾ.

ഘൂകം, ത്തിന്റെ. s. An owl. മൂങ്ങാ.

ഘൂൎണ്ണനം, ത്തിന്റെ. s. Turning round, whirling, rol-
ling, &c. ചുഴല്ച. ഘൂൎണ്ണനം ചെയ്യുന്നു. To turn
round. ചുഴിയുന്നു, ചുഴിക്കുന്നു.

ഘൂൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Turning round, whirling, rolling
ചുഴല്ച.

ഘൂൎണ്ണിതം, &c. adj. Rolling, turning, as in sleep, &c. ചു
ഴലപ്പെട്ട, തിരിയുന്ന.

ഘൃണ, യുടെ. s. 1. Favour, compassion, tenderness, pity.
കരുണ, ദയ. 2. reproach, blame, censure. നിന്ദ.

[ 274 ]
ഘൃണാകരൻ, ന്റെ. s. A merciful, compassionate man.
കരുണയുള്ളവൻ.

ഘൃണി, യുടെ. s. A ray of the sun or moon. രശ്മി.

ഘൃതകുമാരി, യുടെ. s. The aloe, Aloe perfoliata. ക
റ്റാർവാഴ.

ഘൃതം, ത്തിന്റെ. s. Ghee, or clarified butter. നൈ.

ഘൃതൊദം, ത്തിന്റെ. s. Ghee, or clarified butter. നൈ.

ഘൃഷ്ടി, യുടെ. s. 1. A plant, commonly Varáhacránti,
Lycopodium imbricatum. (Rox.) ബ്രഹ്മി. 2. grinding,
pounding. പൊടിക്കുക. 3. a ray of the sun or moon.
രശ്മി. 4. a hog, പന്നി.

ഘൊടകം, ത്തിന്റെ. s. A horse. കുതിര.

ഘൊടം, ത്തിന്റെ. s. A horse. കുതിര.

ഘൊണ, യുടെ. s. 1. The nose. മൂക്ക. 2. the nose or
nostrils of a horse. കുതിരയുടെ മൂക്ക.

ഘൊണീ, യുടെ. s. A hog. പന്നി.

ഘൊണ്ട, യുടെ. s. 1. The betel-nut tree, Areca faufel
or catechu. കമുക. 2. the jujube, Zizyphus jujuba. ഇ
ലന്ത.

ഘൊരദൎശനം, adj. Terrific, of horrid or frightful ap-
pearance.

ഘൊരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Horror, horribleness, fright-
fulness. 2. fierceness, ferocity. adj. 1. Frightful, horrible,
terrific. 2. fierce.

ഘൊഷകം, ത്തിന്റെ. s. Ghosha, described as a creep-
ing plant, and bearing white or yellow flowers. പീരം.

ഘൊഷണം, ത്തിന്റെ. s. Speaking loud, making a
great noise. ഉച്ചത്തിൽ ശബ്ദിക്കുക.

ഘൊഷണ, യുടെ. s. Speaking loud, making a great
noise. ഉച്ചത്തിൽ ശബ്ദിക്കുക.

ഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A station of herdsmen ഇട
യർക്കുടി. 2. sound. ശബം. 3. an aspirated or full
sound, aspiration. 4. making a great noise. 5. pomp, pa-
rade, show. 6. a creeping plant, see ഘൊഷകം.

ഘൊഷയാത്ര, യുടെ. s. A procession accompanied
with a great noise.

ഘൊഷവതീ, യുടെ. s. A viol, a lute, a Véna. വീണ.

ഘൊഷാരവം, ത്തിന്റെ. s. The noise of a great multi-
tude.

ഘൊഷാക്ഷരം, ത്തിന്റെ. s. An aspirated letter,
as ഘ, ഝ, ഢ, ധ, ഭ.

ഘൊഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To sound, to make
a loud noise. 2. to sound as low thunder. 3. to aspirate.
4. to celebrate, to make a show.

ഘൊഷിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Making a loud or great noise.
2. stonutness.

ഘ്രാണതൎപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. Fragrance, odour. സു
ഗന്ധം.

ഘ്രാണനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The act of smelling. മ
ണക്കുക. 2. a fragrance, a perfume. സുഗന്ധം.

ഘ്രാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Smell, smelling. മണക്കുക,
മുകഴ‌്വ. 2. scent, odour. ഗന്ധം. 3. the nose. മൂക്ക.

ഘ്രാണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To smell, to receive
smell. മണക്കുന്നു, മുകഴുന്നു.

ഘ്രാണെന്ദ്രിയം, ത്തിന്റെ. s. 1. The sense of smell-
ing. 2. the nose. മൂക്ക.

ഘ്രാതം. adj. Scented, smelled. മണക്കപ്പെട്ടത.


ങ. The fifth consonant in the Malayalim alphabet, but
no word in the language commences with it.


ച. The sixth consonant in the Malayalim alphabet, and
the first of the second or palatial class, having the sound
of Ch in Church.

ച. ind. A particle and conjunction copulative or disjunc-
tive, corresponding to, 1. And. 2. also. 3. moreover.
4. mutually. 5. equally. 6. otherwise. 7. for, on account
of. 8. but, &c. 9. an expletive.

ചകലാസ്സ, ിന്റെ. s. Europe woollen cloth of any
colour.

ചകാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of the letter ച.

ചകിണി, യുടെ. s. The inner fibres of a jack fruit
except the kernel and pulp.

ചകിതം. adj. Timid, fearful. ഭയപ്പെട്ട, ഭയമുള്ള.

ചകിരി, യുടെ. s. The fibres of the husk of the cocoa-
nut of which rope or Cayar is made.

ചകിരിക്കണ്ണി, യുടെ. s. A potter's wheel.

ചകിരിക്കയറ, റ്റിന്റെ. s. Rope made of the fibres
of the cocoa-nut.

ചകുതി, യുടെ. s. Deceit, fraud. ചതിവ.

ചകൊരകം, ചകൊരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The barta-
velle or Greek partridge, Perdix rufa, a bird appearing
at moon-light or in the night. 2. a name of a red and
black bird. ഉപ്പൻ.

ചക്ക, ിന്റെ. s. 1. An oil press or mill. 2. a sugar mill.
3. a wine press.

ചക്ക, യുടെ. s. 1. Jack fruit, Artocarpus. 2. a pine-
apple. 3. the fruit of the Anjeli tree. 4. a sign or motion