പിങ്ഗള
| പിങ്ഗള രചന: (1928) |
|
ഉള്ളൂർ എസ്. പരമേശ്വരയ്യരുടെ |
 |
|
മഹാകാവ്യം
|
|
ചമ്പു
|
|
ഖണ്ഡകാവ്യങ്ങൾ
വഞ്ചീശഗീതി · ഒരു നേർച്ച |
|
കവിതാസമാഹാരങ്ങൾ
കാവ്യചന്ദ്രിക · കിരണാവലി |
|
ഗദ്യം
|
|
|
[ 1 ]
പിങ്ഗള
| All Rights Reserved] | വില രൂ. 1 പൈ: 50 | |
[ 2 ]
"ഉത്താനപാദന്റെ പുത്രനും, ശിശുവുമായ ധ്രുവൻ ആറുമാസംകൊണ്ടു ഭഗവാൻ ശ്രീനാരായണനെ പ്രസാദിപ്പിച്ചു. പരീക്ഷിത്തെന്ന മഹാരാജാവ് ഏഴുദിവസം കൊണ്ടും പിങ്ഗള എന്ന സ്ത്രീ യാമാർദ്ധംകൊണ്ടും, ആണ് അവിടത്തെ പ്രസാദിപ്പിച്ചത്. അതിനാൽ ഭഗവൽഭക്തി കൂടാതെ തൊണ്ണൂറു വയസ്സായല്ലോ എന്നു എന്നു വിചാരിച്ചു ഞാൻ ദുഃഖിക്കുന്നില്ല. കാരുണ്യനിധിയായ ആ പരമാത്മാവിനെ ഇപ്പോൾ ശരണം പ്രാപിച്ചു ബാക്കിയുള്ള ആയുസ്സുകൊണ്ട് സന്തോഷിപ്പിച്ചുകൊള്ളാം." ഇതത്രേ ഞാൻ ഈ ഖണ്ഡകൃതിക്കു മുദ്രാവാക്യമായി ഉദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്ന ചേലപ്പറമ്പു നമ്പൂതിരിയുടെ ശ്ലോകത്തിന്റെ അർത്ഥം. ചേലപ്പറമ്പു നമ്പൂതിരി വളരെക്കാലം വിടനായി കാലയാപനം ചെയ്തിരുന്നുവെന്നും, ഒരിക്കൽ ഗുരുവായൂരമ്പലത്തിൽവെച്ച് ശ്രീമഹാഭാഗവതം ആദ്യന്തം വായിക്കുന്നതു കേൾക്കുവാൻ അദ്ദേഹത്തിനു സംഗതി വന്നു എന്നും,അക്കാലത്തു തൊണ്ണൂറുവയസ്സായിരുന്ന ആ മഹാകവിക്ക് അന്നാണ് ഭഗവദ്ഭക്തി പരിപൂർണ്ണമായതെന്നും, അപ്പോൾ ചൊല്ലിയ ശ്ലോകമാണ് ഇതെന്നും ഒരു ഐതിഹ്യമുണ്ട്. മേല്പുത്തൂർ ഭട്ടതിരി തന്നെ വിടനെന്ന് ആക്ഷേപിക്കുകയും അപ്പോൾ ചേലപ്പറമ്പ് ഈ ശ്ലോകം ചൊല്ലുകയും ചെയ്തു എന്നും ആ സമയത്ത് അടച്ചിരുന്ന ഗുരുവായൂരമ്പലത്തിലെ [ 3 ] നട ഭട്ടതിരി കാൺകെതന്നെ തുറന്നു എന്നും കേൾവിയുണ്ട്. ഈ ഐതിഹ്യം മുഴുവൻ ശരിയല്ല. എങ്കിലും ചേലപ്പറമ്പിന്റേതാണ് "അബ്ദാർദ്ധേന" ഇത്യാദി പദ്യം എന്നു വിശ്വസിക്കാം. വിഷ്ണുഭക്തി ആർക്കും വളരെ വേഗത്തിൽ ലഭിക്കാവുന്നതാണെന്നും, അതിനു വയഃക്രമം മുതലായി യാതൊന്നും പ്രതിബന്ധമാകുന്നതല്ലെന്നും മാത്രമേ ഈ മഹാകവി വാക്യത്തിന്റെ സാരമായി നാം ഗ്രഹിക്കേണ്ടതുള്ളൂ.
ധ്രുവന്റെയും പരീഷിത്തിന്റെയും ഉപാഖ്യാനങ്ങൾ സർവവിദിതങ്ങളാണല്ലോ. ഖട്വാംഗൻ സൂര്യ വംശത്തിലെ ഒരു രാജാവായിരുന്നു.
| “ | തതോ ദശരഥസ്തസ്മാൽ പുത്ര ഐഡവിഡസ്തതഃ |
” |
എന്ന ഭാഗവതപദ്യത്തിൽനിന്ന് ഇദ്ദേഹം വിശ്വസഹന്റെ പുത്രനായിരുന്നു എന്നു വെളിവാകുന്നു. ഖട്വാംഗൻ ഒരു ദേവാസുരയുദ്ധത്തിൽ ദേവേന്ദ്രനെ സഹായിക്കുവാൻ സ്വർഗ്ഗലോകത്തിൽ ചെന്നിരുന്നു എന്നും, താൻ അസുരന്മാരെ ജയിച്ച അവസരത്തിൽ തനിക്ക് രണ്ടു നാഴിക കൂടിയേ ജീവിതകാലമുള്ളൂ എന്ന് അദ്ദേഹം അറിഞ്ഞു എന്നും, ആ സമയംകൊണ്ടു ഭഗവദ്ധ്യാനംചെയ്തു വിഷ്ണുലോകത്തെ പ്രാപിച്ചു എന്നുമാണ് ഈ ചക്രവർത്തിയെപ്പറ്റിയുള്ള കഥ. [ 4 ] പിങ്ഗള എന്ന വേശ്യയുടെ കഥ ശ്രീമഹാഭാഗവതം ഏകാദശസ്കന്ധം എട്ടാമദ്ധ്യായത്തിലും, ശ്രീമഹാഭാരതം ശാന്തിപർവ്വം നൂറ്റെഴുപത്തിനാലാമദ്ധ്യായത്തിലും പ്രതിപാദിച്ചു കാണുന്നുണ്ട്. ഭാഗവതത്തിൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഉദ്ധവർക്കു മോക്ഷോപദേശം ചെയ്യുന്ന സന്ദർഭത്തിൽ അവധൂതനും യദുവും തമ്മിലുള്ള സംവാദം പ്രാസങ്ഗികമായി ഉദ്ധരിക്കുന്നു:-
| “ | അവധൂതം ദ്വിജം കഞ്ചി- ച്ചരന്തമകതോഭയം |
” |
എന്നിങ്ങനെയത്രേ ആ കഥ ഭഗവാൻ ആരംഭിക്കുന്നത്. അവധൂതൻ തന്റെ ബുദ്ധി പെരുമ്പാമ്പു മുതലായ ഒമ്പതു ഗുരുക്കന്മാരിൽ നിന്നാണ് ശിക്ഷിതമായതെന്ന് ഉപന്യസിച്ചുകൊണ്ട് ആ ഗുരുക്കന്മാരിൽ ഒമ്പതാമതായ പിങ്ഗളയുടെ ഇതിഹാസം സംക്ഷേപിച്ച് ഇരുപത്തിരണ്ടു ശ്ലോകംകൊണ്ട് കീർത്തനം ചെയ്യുന്നു. ആകെ ഇരുപത്തിനാലു ഗുരുക്കന്മാരെയാണ് അവധൂതൻ പരിഗണനം ചെയ്യുന്നത്. അവരിൽ എട്ടുപേരെപ്പറ്റി ഏഴാമദ്ധ്യായത്തിലും, ഒമ്പതുപേരെപ്പറ്റി എട്ടാമദ്ധ്യായത്തിലും, ഏഴുപേരെപ്പറ്റി ഒമ്പതാമദ്ധ്യായത്തിലും പ്രസ്താവിക്കുന്നുണ്ട്.
ഭാരതത്തിൽ പുത്രശോകാർത്തനായ സേനജിത്ത് എന്ന രാജാവിനെ സമാശ്വസിപ്പിക്കുവാൻവേണ്ടി ഒരു [ 5 ] ബ്രാഹ്മണൻ പറയുന്ന കഥകളുടെ കൂട്ടത്തിലാകുന്നു പിങ്ഗളോപാഖ്യാനം കാണുന്നത്.
| “ | പുത്രശോകാഭിസന്തപ്തഃ രാജാനം ശോകവിഹ്വലം |
” |
എന്ന് വ്യാസഭഗവാൻ ആ ഉപാഖ്യാനം ആരംഭിച്ചു ,
| “ | അത്ര പിങ്ഗളയാ ഗീതം തഥാ ശ്രൂയന്തി പാർത്ഥിവ! |
” |
എന്ന പദ്യത്തിൽ പിങ്ഗളയുടെ ഇതിഹാസം തുടങ്ങുന്നു. ഇതിഹാസം രണ്ടും ഗാഥ ആറും, ഇങ്ങനെ എട്ടു പദ്യങ്ങളെ ഭാരതത്തിലെ പിങ്ഗളോപാഖ്യാനത്തിൽ ഉള്ളൂ. ഭീഷ്മർതന്നെ "അത്രാപ്യുദാഹരന്തിമമിതിഹാസം പുരാതനം" എന്നു പറയുന്നതിൽനിന്നും മഹാഭാരത കാലത്തിൽ - അതായത് ഇന്നേക്ക്മൂവായിരംകൊല്ലങ്ങൾക്കുമുമ്പു - തന്നെ ഈ ജീവന്മുക്തയുടെ അത്യത്ഭുതമായ ജീവചരിത്രം ഭാരതവർഷത്തിൽ ഒരു ഭാസുരദിപം പോലെ പ്രകാശിച്ചിരുന്ന എന്നു വ്യക്തമാകുന്നുണ്ട്.
പിങ്ഗളോപാഖ്യാനം ഒരു കാവ്യമായി ഇതിനു മുമ്പ് ആരും രചിച്ചിട്ടുള്ളതായി അറിവില്ല. ഭാഗവതം [ 6 ] ഏകാദശസ്കന്ധം ഇരുപത്തിമൂന്നാമദ്ധ്യായത്തിലും ഭാരതം ശാന്തിപർവ്വം നൂറ്റെഴുപത്തേഴാമദ്ധ്യയത്തിലും ഉപന്യസിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ഭിക്ഷുഗീതയെന്ന മങ്കഗീതയെ പുരസ്കരിച്ച് ഒരു കാവ്യം മഹാരാഷ്ട്രഭാഷയിൽ ഏകനാഥകവി നിർമ്മിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ശാന്തരസപ്രധാനമായ ഈ ഖണ്ഡകാവ്യം ഭാഷാഭിമാനികൾക്ക് ഉപായനീകരിച്ചുകൊണ്ട് ഈ അവതാരികയെ ഇവിടെ അവസാനിപ്പിച്ചുകൊള്ളുന്നു. പിങ്ഗളയ്ക്കുപോലും യാമാർദ്ധത്തിൽ മാർഗ്ഗദർശകമായ് തീർന്ന ആ സനാതനധർമ്മം എന്നെന്നും സർവോൽകർഷേണ വർത്തിക്കുമാറാകട്ടെ.
| തിരുവനന്തപുരം 1104-4-9. |
ഉള്ളൂർ എസ്. പരമേശ്വരയ്യർ |
[ 8 ]
1. വാസരനാഥന്നു വസ്വന്തം വായ്ക്കവേ,
വാസന്തമാമൊരു സായാഹ്നത്തിൽ,
വാസവദിഗ്വധു രാഗേന്ദുധൂർത്തന്നു
വാസകസജ്ജികകയായ് വസിച്ചു.
കാർവളർകൂന്തലിൽ താരപ്പു ചൂടുമ-
പ്പാർവണചന്ദ്രബിംബാനനയാൾ,
വാരൊളിവെൺകതിർപ്പുഞ്ചിരിച്ചാർത്തിനാൽ
പാരൊരു പാൽക്കടലാക്കിനിന്നു.
2. അമ്മാതിരിക്കുള്ള പൂനിലാവങ്ങെഴും
വെണ്മാടമോരോന്നിൽ വീശിടുമ്പോൾ, 10
ഏതതിലേതിന്നു ഭൂഷണമെന്നത്രേ
ചോദിപ്പൂ വൈദേഹരാജധാനി!
3. അത്തരം മിന്നിടും ഹർമ്മ്യങ്ങൾക്കൊക്കെയു-
മുത്തംസമായൊരു നവ്യസൗധം,
വായ്പതുണ്ടപ്പുരിമങ്കതൻ ഗണ്ഡത്തിൽ
രാപ്പകൽ കർപ്പൂരപൂരംപൂശി.
4. ഉത്തുങ്ഗമാകുമപ്രാസാദശൃങ്ഗത്തിൽ
സപ്തമകക്ഷ്യതൻ ജന്നലൂടെ,
എമ്പാടും മുന്നിലേ രഥ്യയെദ്ദൃഷ്ടിയാൽ
സംഭാവനം ചെയ്‌വതാരതാവോ ? 20
രാകേന്ദുമണ്ഡലമൊന്നല്ലി ? രണ്ടെങ്കി-
ലേകം-പ്രതിച്ഛനം-ഏതതിങ്കൽ ?
താഴോട്ടുപോന്നതെന്തമ്പിളി ? കൈവിട്ട
കേഴമാൻ കുഞ്ഞിനെത്തേടുകയോ ?
5. പാഴ്മതിയല്ലതു : വർത്തുളശ്രീയാർന്ന
വാർമഴവില്ലൊളിമിന്നലല്ല :
ഹിരകദീപവുമ: ല്ലൊരു സൌന്ദർയ്യ-
പാരമ്യധാമത്തിൻ ഭാസുരാസ്യം.
തൻകുളിർപ്പുഞ്ചിരിയാമ്പലും മേൽക്കുമേൽ
തൻകടക്കൺകരിംകൂവളവും 30
വീഥിയിൽ വായ്പിക്കയാണമ്മുഖേന്ദു:---ഇ-
തേതൊരു രങ്ഗപുഷ്പാഞ്ജലിയോ ?
- II
6.ഉത്തരമൈഥിലവീഥിയിലുണ്ടൊരു
പത്തരമാറ്റൊളിത്തങ്കമെയ്യാൾ :
മാഹേന്ദജാലത്തിൽ മന്മഥൻ വീശിന
മായൂരപിഞ്ഛികയെന്നപോലെ.
7. സർവാങ്ഗഭങ്ഗിക്കു സങ്കേതഭൂമിയായ് ;
യൌവനലീലയ്ക്കു വാരുണിയായ് :
ലാവണ്യലക്ഷ്മിക്കു വിഭ്രമദോലയായ് :
ഭാവഹാവാദിക്കു കൂത്തരങ്ങായ് ;
പാരിന്നു വേധസ്സിൻ സ്ത്രീസൃഷ്ടികൌശല-
പാരമ്യം കാണിക്കും ദീപികയായ് ;
ഭൂങ്ഗാരമേന്തുവാൻ പൂമകൾ നിൽക്കുമ-
ശ്‌ശൃങ്ഗാരാധിഷ്ഠാന ദേവതയാൾ,
വാസന്തിപ്പൂ ചൂടി വാരസ്ത്രീമൌലിയായ്
വാസന്തശ്രീതന്നെ വാച്ചമട്ടിൽ ,
ആരാവിൽത്തന്മണിഹർമ്മ്യത്തിൽ മിന്നുന്നു
മേരുവിലപ്സരസ്സെന്നപോലെ.
8.പിങ്ഗളയെന്നപേരന്വർത്ഥമാവീഥി
മങ്ഗളദേവതയ്ക്കങ്ഗഭാസ്സാൽ 50
കാമുകമാനസനർത്തനയന്ത്ര,മ-
ക്കാഞ്ചനകർഷകമായ കാന്തം.
- III
9.മൈഥിലവീഥികൾ-പണ്ടവ സീതതൻ
പാദാബ്ജസ്പർശത്താൽ പാവനങ്ങൾ.
ആ മാർഗ്ഗദർശകജ്യോതിസ്സിൻ പേരാർക്കു
രോമാഞ്ചം കൂടാതെയോതാം ? കേൾക്കാം ?
10. മാതാവേ ! വെന്നാലും മാഹാത്മ്യശാലിനി !
സീതാഖ്യേ ! ചിത്സുമമാദ്ധ്വിധാരേ !
ഭാരതഭൂതലഭാഗ്യാബ്ധിചന്ദ്രികേ !
ചാരിത്രദിഗ്ജയപ്പൊൽപ്പാതകേ ! 60
അത്രയ്ക്കു സദ്വൃത്തധാമാവാം രാജേന്ദു-
വൃത്തമപൂരുഷൻ രാമൻ പോലും
അമ്മയ്ക്കൊരർഹനാം ഭർത്താവല്ലെന്നല്ലീ
വല്മീകജന്മാവിൻ വാക്യസാരം ?
11.അങ്ങെത്ര കല്ലിലും മുള്ളിലും കാൽവെച്ചു
ഞങ്ങൾക്കു നേർവഴി കാട്ടിത്തന്നു !
തെല്ലങ്ങേശ്‌ശുഭ്രമാമുൾപ്പുവിളക്കീല
വെള്ളിക്കുന്നമ്മാനമാടിയോനും !
എന്തോന്നിൻ സിദ്ധിയാലെന്നമ്മ കത്തുന്ന
ചെന്തിയും ചന്ദനച്ചാറായ് മാറ്റി:--
തൃപ്പാദം കൂപ്പുന്നേൻ ദേവി ! ഞാൻ:- ഇപ്പാരി-
ലപ്പാതിവ്രത്യമേ വെല്‌വുതാക:
12.അമ്മതാൻ-അമ്മതാൻ സ്വർണ്ണദിശുദ്ധയാ-
മിമ്മഹീദേവിയാൾക്കേകപുത്രി !
മാതാവേ ! വെന്നാലും മൽപരദേവതേ !
നിതാനൊരാദർശം ഞങ്ങൾക്കെല്ലാം
- IV
13.അത്രിതൻ പത്നിയുമത്യന്തം മാനിച്ചോ-
രദ്ദേവി സീതതൻ ജന്മഭൂമി :-
ആർക്കുതാൻ വാഴ്ത്തിടാമായതിൻ പണ്ടത്തേ-
ശ്ലാഘൈകശ്ലാഘ്യമാം സച്ചരിത്രം !
14.ആജനകാഭിധയ്ക്കാശ്രയിഭൂതനാം
രാഡർഷിസത്തമൻ, ജീവമുക്തൻ ,
പ്രാജ്ഞൻ, പണ്ടേതൊരു ദേശത്തെപ്പാലിച്ചാൻ
യാജ്ഞവൽക്യോദ്ദാലകാദിസേവ്യൻ
മോക്ഷാദ്ധ്വകൌമുദി , മുഗ്ദ്ധാങ്ഗിരൂപയാം
സാക്ഷാദുപനിഷദ്ദേവി , ഗാർഗ്ഗി ,
ഏതൊരു ദേശത്തക്കോൾമയിർകൊള്ളിച്ചാൾ
വൈദഗ്ദ്ധ്യംവായ്ക്കും തൻ വാക്യാർത്ഥത്താൽ ;
തല്പത്തിൻ ശുദ്ധിക്കു ലോപം തെല്ലേൽക്കുവേ
ശഷ്പവും കൈചൂണ്ടിക്കാട്ടും മട്ടിൽ 90
ഏറെനാളേതൊരു ദേശത്തിൽ മേവിനാൾ
പാറയായ് ഗൌതമധർമ്മപത്നി :-
അദ്ദേശമാണതു; ചാരിത്രലക്ഷ്മിതൻ
ശുദ്ധാന്തമാണതിൻ രാജധാനി :-
ഹാ ! ചിത്ര , മങ്ങത്രേ വാഴ്വതിക്കുണ്ടോർക്കു
കാശിന്നു മെയ്‌വി-ല്ക്കും തേവിടിശ്ശി !!!
- V
ദുഗ്ദ്ധമിരുന്നതാമദ്ധ്വരപാത്രത്തിൽ
മദ്യമിതെങ്ങനെ വന്നുചേർന്നു ?-
അല്ലെങ്കിൽ താറുമാറെന്തുതാൻ ചെയ്‌വീല
ദുർല്ലളിതോല്ലാസിയായ ദൈവം ! 100
അങ്കുശമെ,ങ്ങതിന്നൗചിത്യബോധമെ-
ങ്ങെങ്ങതിൻ മാർഗ്ഗത്തിലേകവിഘ്നം ?
ഇമ്മഹീവാപിയിലിച്ഛപോൽ ക്രീഡിക്കു-
മുന്മുത്തയൂഥപൻ ബ്രഹ്മദേവൻ !
കല്യാണമണ്ഡപം കല്ലറയായ് മാറാം ;
കല്യാണക്കുന്നിലുമാഴികേറാം
ചാലെന്നോ തിട്ടെന്നോ ശാശ്വതമായൊന്നു
കാലപ്രവാഹത്തിലില്ലതന്നെ !
16.അത്രയ്ക്കു , സീതയാൽ വിണ്ണോളം പൊങ്ങിന
പൃഥ്വിയെപ്പിന്നെയും സ്വസ്ഥിയിൽ 110
നിർത്തുവാൻ ലോകേശൻ വച്ചതുമാവാം ത-
ന്മസ്തകത്തിങ്കലിവേശ്യാഭാരം
17.ഖേയത്തിൻ സാന്നിദ്ധ്യം കോട്ടയ്ക്കു ചുറ്റുംതാൻ
ഛായയോടൊത്തുതാൻ വസ്തു നിൽപൂ ;
ചാലവേ രാപകലൊന്നിടവിട്ടുതാൻ
കാലപ്പൂമാലയിൽ കോർപ്പൂ ദൈവം
അമ്മട്ടിലുള്ളോരിമദ്ധ്യമലോകത്തിൽ
നന്മയെത്തൊട്ടല്പാ തിന്മ പെട്ടാൽ ,
ചന്ദ്രബിംബാങ്കം താനായതു; മാസത്തി-
ലൊന്നുതാൻ പ്രായേണ ദർശരാത്രി ! 120
- VI
18.തങ്കമെന്നോതിനേൻ പിങ്ഗളതന്മേനി
തങ്കവും പങ്കം തൻസന്നിധിയിൽ.
ആകവേ ധാതാവിൻ നിർമ്മാണസാമഗ്രി
ഹാ ! കവി കാണുവോനല്ലയല്ലോ !
19. ആനങ്ഗബാണങ്ങൾക്കുള്ളിലേ മാനുഷ-
മാനസകാർമ്മണചൂർണ്ണയോഗം
പീയൂഷയൂഷത്തിൽച്ചാലിച്ചോ നാന്മുഖ-
നാ യോഷാരത്നത്തിൻ മൂർത്തിതീർത്തു ?
20.അപ്പുതുവല്ലരി താരുണ്യചൈത്രത്തിൽ
വിഭ്രമപുഷ്പങ്ങളെന്നണിഞ്ഞു; 130
അന്നുപാഞ്ഞങ്ങെത്തി കാലദേശാഭിജ്ഞൻ
കന്ദർപ്പൻ ദിഗ്ജയബദ്ധദീക്ഷൻ.
വൈദേഹസാമ്രാജ്യം വാഴേണ്ടോൻ തന്നെയാ-
ണാ ദേഹശൂന്യനാമാത്മയോനി ;
ത്ര്യംബകകാർമൂകം പൊയ്പോകെ മറ്റൊന്നും
തൻപ്രതിബന്ധത്തിന്നില്ലതാനും.
21 അങ്ങെത്തിവേഗത്തിൽ തൃക്കൈയാൽ സ്പർശിച്ചാ-
നങ്ഗജനപ്പുത്തനിക്ഷുചാപം-
ആശ്ലിഷ്ടമർധുർയ്യമാകേശമാപാദ-
മാസ്വാദ്യമാപിപ്രമാചണ്ഡാലം ! 140
തന്നെത്താൻ ഞാണൊലിയിട്ടിടും ഗാനത്താൽ;
തന്നെത്താൻ ഭുഗ്നമാം നർത്തനത്താൽ ;
തന്നെത്താനമ്പെയ്യുമോരോരോ ലീലയാൽ:--
അന്നല്ലാർവില്ലൊന്നു വേറേതന്നെ !
22. മന്മഥൻ നിൽക്കട്ടെ സാക്ഷിയായ്; നോക്കട്ടെ
തന്മനം-ആമെങ്കിൽ-പുൺപെടാതെ ;
അമ്മണിപ്പെൺകൊടിക്കേതൂഴിവെല്‌വാനും
കണ്മൂനക്കൂരമ്പിൽപ്പാതി പോരും !
- VII
23 ആ വാരനാരിതൻ പേർമാത്രം കേട്ടാലു-
മാവാതെയായിടുമാർക്കുമുള്ളം ; 140
ദൃഷ്ടിവിഷയെന്നു ഞാനബ്ഭുജങ്ഗിയെ-
സ്പഷ്ടമായെന്തിന്നു പിന്നെച്ചൊൽവൂ ?
24.ആ നീലക്കാറൊളിപ്പുവണിക്കൂന്തൽക്കെ-
ട്ടാ നിത്യബന്ധുരമാസ്യബിംബം;
ആച്ചാന്തുപൊട്ടണിത്തൂനെറ്റിത്തിങ്കൾക്കി-
റാലാസ്യലോലമാം ചില്ലിവല്ലി :
ആ നീണ്ടിടംപെട്ട മയ്യണിക്കണ്മിഴി-
യാക്കടക്കൺമുനക്കുള്ളനോട്ടം ;
ആത്തുടുപ്പേറിന മാന്തളിർപ്പൂങ്കവി:-
ളാക്കമ്മൽ ചാർത്തിന കർണ്ണപാശം ; 160
ആപ്പവിഴപ്പൊളിത്തേൻചോരിവായ്മല :-
രാമുല്ലമൊട്ടൊളിദന്തപങ് ക്തി ;
നിന്നിടാമമ്മട്ടിൽ നീങ്ങുകില്ലപ്പുറം
കുന്നിൻമേലേറും നാം; കുണ്ടിൽവീഴും
കൂപത്തിൽ ബിംബിച്ച പൂന്തിങ്കൾ കല്ലേറാൽ
ചാപല്യമെത്രമേൽ കാട്ടിക്കൂട്ടും ;
അത്തന്ന്വിതന്നങ്ഗമോരോന്നു കാണുമ്പോ-
ളത്രമേലാടിപ്പോമാർക്കുമുള്ളം !
25.ചാലവേ മുമ്പിൽ ഞാൻ , മുമ്പിൽഞാ,നെന്നോതി ,
നാലുപതിനാറു നൽക്കലകൾ 170
തിങ്കളേ മേൽക്കുമേൽക്കാൽപ്പാട്ടിൽ നിർത്തുമ-
മ്മങ്കയെ മാറാതെ സേവ ചെയ്താർ
അമ്മണിമാളിക കൈനിലയാക്കിന
തന്മകൻ കാമനെക്കണ്ടുപോവാൻ ,
ശീഘ്രമായ് വൈകുണ്ഠവക്ഷസ്സു കൈവിട്ടു
പാൽക്കടൽമങ്കയാൾ വന്നുചേർന്നാൾ
തൽസ്നുഷയെന്നോർത്തത്തയ്യലിൽച്ചാർത്തിന
വത്സലഭാവാർദ്രം ദൃഷ്ടിപാതം
പ്രത്യാഹരിച്ചീല തദ്ദർശനാശ്ചര്യ
സ്തബ്ധയാം സാഗരകന്യകയാൾ 180
27.സർവാനവദ്യാങ്ഗസംക്രീഡാരങ്ഗമായ് ;
സർവാലങ്കാരൈകഭൂഷണമായ് .
സർവാന്തസ്സംവനനൗഷധമായ് , സ്മര-
സർവാഭിസാര ,മത്തന്ന്വി മിന്നി.
- VIII
28.ഈ വകമോടികളൊക്കെയുമപ്പെണ്ണി-
ന്നാവരണാംശുകം മാത്രമല്ലോ :
അപ്പടം നീങ്ങിയേ കാണാവു നേരില-
ദ്ദർപ്പകമായതൻ ദഗ്ദ്ധരൂപം
29.ആഹാ ! മഹാർഹമാമത്തങ്കക്കൂട്ടിലൊ
രീഹാമൃഗാങ്ഗനയല്ലി വാഴ്വൂ ? 190
ഏതെല്ലാം ബ്രഹ്മാണ്ഡം തിന്നാലും മേല്ക്കുമേൽ
സ്വോദരം ക്ഷുൽക്ഷാമം , ശൂന്യാൽശൂന്യം.
അത്തരമുള്ളൊരു തൃഷ്ണയാ , ണാരുക്മ-
ചൈതന്യത്തിൻ ചാമുണ്ഡി , സർവഹർത്രി !
30.തന്നുയിർക്കാറ്റിനാൽ തർപ്പിക്കാൻ സാധിക്കും
പന്നഗി കണ്ഠാശ്ലേഷാർഹയാക്കും :
വിത്തവും വൃത്തവും പ്രാണനും ശ്രേയസ്സു -
മൊത്തുണ്ണുന്നീലല്ലോ വേശ്യപോലെ
31.ഐഹികപാരത്രികാഭ്യദയാർഗ്ഗളം
ദേഹിക്കു തൽസകൃച്ചിന്തപോലും: 200
എങ്കിലും മാനുഷമാനസമർക്കട-
മെങ്ങെത്തി നോക്കിടോല്ല , ങ്ങേ ചാടു !
കാഞ്ഞിരം കല്പദ്രു ഖദ്യോതം തീക്കനൽ:
പാഞ്ഞിടുമിമ്മട്ടതങ്ങുമിങ്ങും.
കത്തുന്ന ചെന്തീ താൻ കൈനാറിപ്പൂക്കുല
ചിത്രപതങ്ഗത്തിൻ ദൃഷ്ടിയിങ്കൽ :
ചർമ്മത്തിന്നപ്പുറം സഞ്ചരിപ്പീലതു
നന്മയും തിന്മയും നിർണ്ണയിപ്പാൻ.
32.നമ്മൾക്കു നമ്മൾതാനേറ്റവുമജ്ഞാത-
രമ്മട്ടിലുള്ളോരിപ്പാരിടത്തിൽ 210
രൂപത്തിലാരുതാൻ മോഹിച്ചു കില്ബിഷ-
കൂപത്തിൽ വീഴ്വീല കീഴ്ക്കാംതൂക്കായ് !
- IX
33.എന്തിന്നു വിസ്താരം ? താന്തോന്നി താരമ്പൻ
പന്തിക്കു വീശിനോരാവലയിൽ ,
സമ്പ്രാപ്തർ സമ്പ്രാപ്തർ വീഴ്കയായ് മന്നിലേ-
ത്തമ്പ്രാക്കൾതൊട്ടെഴും പ്രാക്കളെല്ലാം !
ഓരോരോ ശാശ്വതസന്മാർഗ്ഗസേതുക്കൾ
പാരിതിൽ പണ്ടുള്ളോർ തീർത്തതെല്ലാം.
നാമാവശേഷമായ്പ്പോകയായ് വല്ലാത്തോ-
രാമാരനിമ്നഗതന്നൊഴുക്കിൽ.
വശ്യത്തിൻ ധാമമാമസ്സർവസർവസ്വ-
പശ്യതോഹർത്രി തൽപാപകർമ്മം
ആജാതി ചെയ്തയായ് സ്വച്ഛന്ദം : മുന്നമേ
രാജാവോ തദ്വക്ത്രദാസദാസൻ !
34.അദ്ധർമ്മപ്പൂങ്കാവിൻ ദാവാഗ്നിധൂമമാം
മൂർധജപാശത്തിൻ കാളിമയും :
അപ്പാപവ്യാളത്തിൻ നിർമ്മോകഖണ്ഡഃ മാ-
മല്പാല്പഹാത്തിൻ പാണ്ഡിമയും
ആമഷിനഞ്ഞണിക്കൺകുടക്കൂരമ്പിൻ
ധീമർമ്മം ഭേദിക്കും തീക്ഷ്ണതയും : 230
ആ വിശ്വം വെന്നുവെന്നാനന്ദിച്ചാടിടും
ഭ്രൂവല്ലിപ്പോർവില്ലിൻ വക്രതയും ;
ആദ്ദുഷ്ടചേതസ്സിന്നാദർശമായിടും
മാർത്തടപ്പൊൽക്കുന്നിൻ കാഠിന്യവും
ആ മന്നിൻ പാതാളനിശ്രേണിയായിടും
രോമാളിതൻ കരിമ്പാമ്പൊളിയും :-
കണ്ടിടും കൊണ്ടിട്ടുമങ്ങുതാൻ പോയ് വീണാർ
പണ്ഡിതശ്രേഷ്ഠരും മേഷമുഗ്ദ്ധർ.
35.പെണ്ണെന്നൊരെണ്ണത്തെത്തീർത്തല്ലോ നാന്മുഖൻ
പെണ്ണിലും പെണ്ണാക്കി പൂരുഷനേ ! 240
- X
36.നാനാദേശാഗതർ വിത്തേശരോരോരോ
ദിനാരഭാണ്ഡങ്ങൾ കെട്ടിപ്പേറി ,
തത്താദൃശാഭോഗമാർന്നിടുമാ വഴി-
യത്താണിക്കല്ലിന്മേൽ വയ്ക്കയായി
37.ആവളർപൂങ്കുഴൽക്കൊണ്ടലിൽ കേകികൾ;
ആവക്ത്രച്ചെന്താരിൽ ഷൾപദങ്ങൾ
ആ വക്ഷേജാദ്രിയിലേണങ്ങൾ അപ്പാന്ഥ-
രാനാഭികൂപത്തിൽ മണ്ഡൂകങ്ങൾ.
38.ആ വഴി പോയിടും സാധുക്കളെല്ലാമാ-
ലാവണ്യതീർത്ഥത്തിൻ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങി. 250
ആവതും പ്രാകൃതമാകാരം കൈക്കൊണ്ടു
കൈവല്യലാഭത്താൽ ധന്ന്യരായാർ !
39."പൊന്നിനാൽ യജ്ഞവും , യജ്ഞത്താൽപുണ്യവും
പുണ്യത്താൽ സ്വർഗ്ഗവുമെന്തിനാവോ ?
അപ്സരസ്ത്രീക്കെങ്കിലാസ്ത്രീതാനല്ലയോ
നില്പതു കൺമുന്നിൽ ? കൈപ്പിടിയിൽ ?
എൻധനം പിന്നെച്ചെന്നങ്ങുതാൻ ചേരട്ടേ;
എന്തിന്നു വേണ്ടാത്ത ദിഗ്ഭ്രമണം ?
ആവട്ടേ ഭുക്തി മുൻ , പപ്പുറം മുക്തിയാം
ഭാ' വിന്നു പിൻപല്ലി 'മാ' വരേണ്ടു ?" 260
ഇമ്മട്ടിലോരോന്നു ചിന്തിച്ചു ശുദ്ധരാം
കർമ്മഠർ, ഹോമധൂമാന്ധിഭൂതർ ,
അമ്നായപൂതമാം തജ്ജിഹ്വതർപ്പിച്ചാ-
രാമാങ്കതന്നധരാസവത്താൽ ,
40.പർണ്ണാംബുവായുക്കളല്പാല്പം ഭക്ഷിക്കും
വർണ്ണികൾ നിരൂറും നാക്കുമായി ;
ഭീമരാം ക്രവ്യാദർ-ചെന്നാരദ്ധൂളിതൻ
മെയ്മാംസ , മാനസമാസ്വദിപ്പാൻ
പ്രേക്ഷാവന്മൗലികൾ നിർഗ്ഗുണബ്രഹ്മത്തെ -
സ്സാക്ഷാൽ കരിച്ചോരാം യോഗിമാരും 270
'തത്ത്വമസ്യാ' ദിമവാക്യമപ്പെണ്ണോടു
ശുദ്ധമേ മത്തരായോതിനിന്നാർ .
41."ആർ മഹാവേശ്യയേപ്പുല്കുവോനപ്പാപി
ശാല്‌മലിയായിടും പിൻപിറപ്പിൽ . "
എന്നല്ലേ ലോകോക്തി ? - ആവട്ടേ , വേണ്ടതി-
ല്ലുന്നത ,മത്തരു ദീർഘജീവി.
തെല്ലാടലെന്തിന്നു ? പാഴിലവായോ ഞാൻ
പുല്ലായോ പോകട്ടേ പൂഴിയായോ :
ഉത്തരമൈഥിലവീഥിയിൽ വീണ്ടുമെൻ
വിത്തുപോയ് വീഴില്ലെന്നാരു കണ്ടു" ? 280
ഇങ്ങനേയക്കൂട്ടർ ചിന്തിച്ചസ്സൗധത്തിൽ
തിങ്ങളിൽതിങ്ങളിൽ തിക്കിക്കേറി.
ആബാലം-ആ വൃദ്ധം-അന്ന്യായം!-കൈമുതൽ
ദീപാളിവയ്ക്കുകയായ് കണ്ടമാനം !!
42.ആ വഴിയമ്പലത്തണ്ണീരിൻപാരണ
യേവനും വായ്പിക്കുമന്തർദാഹം.
ദൂരത്തു പൂക്കണിക്കൊന്നതാനദ്രവ്യം
ചാരത്തു ചെന്നാൽ താനഗ്നിഹേതി !
43.ദാസിക്കു മറ്റെന്തു നോക്കേണ്ടു ? കൈവശം
കാശുള്ള കാമുകൻ കാമദേവൻ ; 290
പൊന്നെണ്ണ വേർപെട്ട പൂരുഷക്കൊപ്രയോ
പിണ്ണാക്കപ്പേഷകയന്ത്രത്തിങ്കൽ.
44.ആ സർവഗ്രാസയാം യക്ഷിതൻ പിന്നത്തേ
ഹാസത്തിൽ മേളിക്കും ദൃഷ്ടിപാതം
മൃത്യുവാൽ ഗ്രസ്തയാമക്കാമുകാശയ്ക്കു
ദഗ്ദ്ധതിലാഞ്ജലിയെന്നുതോന്നും !
ഉള്ളിൽതീയശ്ശിരശ്ശൂലികൾ,ക്കക്ഷിയിൽ
വെള്ളം ,ഗളത്തിങ്കലർദ്ധചന്ദ്രൻ :-
ആണല്ല പെണ്ണുമല്ലാകാര, മാമട്ടിൽ
നാണംകെട്ടപ്പുറം പിച്ചതെണ്ടാം 300
45.ഐളനെപ്പുൽകിനാളുർവശി വിത്താഢ്യ-
രൈളരെയൊക്കെയുമിവധുടി;
രൂപത്തെക്കാമിച്ചാളത്തയ്യൽ. ഇപ്പെണ്ണോ
രൂപയേ - അത്രയ്ക്കേഭേദമുള്ളു.
46.തിങ്കൾനേർവക്ത്രയാൾ നേടിനാൾ വേഗത്തിൽ
തങ്കവും, രത്നവും കുന്നുകുന്നായ്.
ഹർമ്മ്യങ്ങൾ , വീഥികൾ , ഗ്രാമങ്ങൾ , ദേശങ്ങൾ. -
ഇമ്മട്ടിലായിതച്ശുല്കാദാനം.
ആകല്പമണ്ഡന, മാകൃഷ്ടവഞ്ചന
മാത്മാങ്ഗവിക്രയ , മർത്ഥലാഭം:- 310
ഈച്ചതുവർഗ്ഗങ്ങൾക്കേകമാം ശൃങ്ഗാര-
മാസ്മരമാസ്മരവിദ്യയന്നാൾ.
47. അത്തരം ഹേമാദ്രിയെത്രമേൽ പൊന്തിപോ-
ന്നത്രമേൽ കില്ബിഷഗഹ്വരവും ,
ആത്തന്ന്വിതൻ ചുറ്റുംവായ്ക്കയായ് നാൾക്കുനാൾ
വ്യാത്തമാം നാരകവക്ത്രംപോലെ.
* * *
- X
48.അമ്മട്ടിൽ വാഴുന്ന പിങ്ഗളതൻമുന്നി,
ലമ്മതൻ കളിത്തോഴിപോലെ ,
പേർത്തും നാം മുൻകണ്ടരീതിയിൽ വന്നെത്തി
ചൈത്രർത്തുപാർവണജ്യൗത്സനികയാൾ.
49.നൽപ്രകൃത്യബയാൾ നൽകിന പണ്ടങ്ങൾ
ശില്പമായ് പ്രത്യങ്ഗം ചാർത്തിച്ചാർത്തി ;
തെന്നലിൻ കാഴ്ചയാം ദിവ്യാങ്ഗരാഗത്തേ-
ത്തന്നണിമെയ്യെങ്ങും പൂശിപ്പൂശി ;
ഉത്ഭിന്നയൗവനയാകുമാ യാമിനി
വിഭ്രമമോരോന്നു തേടിത്തേടി ;
സൂനത്തിൽസൂനത്തിൽ പാഞ്ഞെത്തിയങ്ങുള്ളോ-
രാനന്ദത്തേൻ നുകർന്നാടിയാടി ;
ശ്രൃങ്ഗാരപ്പാട്ടുകൾ ചിട്ടയിൽ മൂളുന്ന
ഭ്രൃങ്കാളിതൻഗതി വാഴ്ത്തി വാഴ്ത്തി ; 330
കാന്തിതൻ കൈവല്യം കാട്ടുന്ന കൈയിലേ-
പ്പൂന്തിങ്കൾക്കണ്ണാടി നോക്കി നോക്കി ;
സ്വിയമാം രൂപത്തിൽ തൃപ്തയായ് ദൃപ്തയായ്
പീയുഷപ്പുഞ്ചിരി തൂകിത്തൂകി
ലോകത്തിൻമാനസം ചോരണംചെയ്യുന്ന
മോഹനം-മോഹനം-അസ്സമയം !
- XII
50.അത്തരമന്നിശ മർത്ത്യരെ മേൽക്കുമേൽ
തദ്രതിക്കുന്മുഖരാക്കിടവേ;
മാനുഷചിത്തമാമുന്മുത്തദന്തിയെ-
ച്ചേണുറ്റ മൈരേയമൂട്ടിടവേ : 340
തന്മതിയായിടും വൈദ്യുതിരേഖയെ-
പ്പൊന്മണിയൂഞ്ഞാലിലാടിക്കവേ :-
അന്തിക്കു മുത്തൊളിനിഹാരവാരിയിൽ
പന്തിക്കു തൻകേളിനീരാട്ടാടി.
പീയൂഷസിന്ധുവിൽ പൊങ്ങിന ശ്രൃംങ്ഗാര-
സായൂജ്യദേവതയെന്നപോലെ.
ഹേമപട്ടാംബരകൂർപ്പാസകാദിയാൽ
കോമളമെയ്ത്താളി കൂട്ടിക്കൂട്ടി ;
സിന്ദൂരപ്പൊട്ടുതൊ ,ട്ടോരോരോ ദുർല്ലഭ-
ഗന്ധദ് ദ്രവ്യങ്ങൾ പൂശിപ്പൂശി ; 350
കാർമ്മണ ചൂർണ്ണത്താൽ പൂങ്കവിൾക്കണ്ണാടി-
ക്കാമ്മട്ടും കൺപകിട്ടേകിയേകി;
ആനഖമാശിഖമോരോരോ ഹീരക-
മാണിക്യഭൂഷകൾ ചാർത്തിച്ചാർത്തി;
ഓമനക്കാറൊളിക്കന്തലിലോരോരോ
തൂമലർമാലകൾ ചൂടിച്ചൂടി ;
ആ നന്മയാകെത്തല്ലാവണ്യലക്ഷ്മി ക-
ണ്ടാനന്ദക്കോൾമയിർ കൊണ്ടപോലെ.
അത്ഭുതം-അത്ഭുതം-പ്രത്യങ്ഗമോരോരോ
വിഭ്രമമുദ്രക്കൈ കാട്ടിക്കാട്ടി ; 350
ശില്പജപ്രകൃതസാമഗ്രി നല്കിടു-
മപ്പരഭാഗങ്ങൾ രണ്ടിനാലും
തൻമലർമേനിക്കു സൗന്ദര്യധോരണി
യെൺമടങ്ങത്തവ്വിലേറ്റിയേറ്റി ;
സർമഥാ സർവോർവിസംമോഹനാസ്ത്രമായ് .
സർവഹൃദുന്മാദനൗഷധമായ് ,
മാന്മഥമാഹാത്മ്യമാകന്ദമഞ്ജരി-
മാംസളമാധ്വികമാധുരിയായ് .
അന്നത്തേ രാവിന്നു ചേരുന്ന മോടിയിൽ ,
തൻ ദർപ്പതുല്യമാം സൗധത്തിങ്കൽ. 370
അഞ്ചിതവിഗ്രഹ മിന്നുന്നു പിങ്ഗള
പഞ്ചേന്ദ്രിയാമൃതപാനപാത്രം !
* * * *
- XIII
51.യാമിനിജാഹ്നവി പായുന്നു മുന്നോട്ടു
കൗമുദിഫേനിലവിഗ്രഹയായ് .
പത്തിന്നു മേലായി നാഴിക: പിന്നെയും
തദ്ദിശി തന്നെത്താൻ തന്ന്വി വാഴ്വു .
ആ മലർമേനിയാളാരേയും കാണ്മീല
പൂമണിമേടയിൽ പുരുഷരായ് ;
തന്നിളഞ്ചെന്തളിർക്കോമറപ്പൂമെത്ത
മിന്നുന്നു നീർത്തിട്ട മട്ടിൽതന്നെ. 380
52.കാമുകർ-കാമുകർ-ആ മേടതൻ നട-
കാവലേ വേലയായ് നാൾകഴിപ്പോർ-
മത്സ്യധ്വജായതനാഗ്രത്തിൽ വേധസ്സാ-
ലുത്ഷ്യഷ്ട രുക്ഷാക്കൾ നിവിഷാണർ,-
എങ്ങവർ-എങ്ങവർ-ആരാവിലാദ്യന്തം
പിങ്ഗളാധീനരായ് ജീവിക്കേണ്ടോർ ?
ആരെയുമാരെയും കാണ്മി,ലതെന്തൊരു
മാരണം ? ആർ കാട്ടുമിന്ദ്രജാലം ?
മിഷ്ടാന്നമുണ്ണേണ്ട പൊന്നോണനാളിലോ
കഷ്ടമശ്ശുദ്ധോപവാസയോഗം ? 390
എന്തൊരു വിസ്മയം ? അങ്ങനെ പോമോതൻ
യന്ത്രനൂൽപ്പാവകൾ ? കൈക്കിളികൾ ?
53.പാതയിലെന്താവാം പ്രത്യൂഹം ? ഉണ്ടല്ലേ
പാതകളങ്ങെത്താൻ നാലുപാടും
ഉണ്ടികയ്ക്കേതിളവ , ന്നതുമില്ലല്ലോ :
കൊണ്ടിടാം വായ്പയായ് വിത്തമാർക്കും.
മന്നന്നു കോപമേ , തസ്സാധു മൗലിയാൽ
തന്നടിപ്പൂമ്പൊടി ചൂടിടുന്നോൻ !
കാലമോ ചൈത്രർത്തു: രാത്രിയോ പൗർണ്ണിമ :
കാമനോ കർണ്ണാന്തകൃഷ്ടചാപൻ ! 400
ചേണെഴും താരകത്തൂമലർ ചിന്നിന
വാനമാം നീലക്കൻമഞ്ചത്തിന്മേൽ,
യാമിനി - സൗഭാഗ്യശാലിനി-പിയൂഷ
ധാമാവാം പ്രേയാനോടൊത്തു വാഴ്വു !
54.ആ വിധമുള്ളോരു വേളയിൽ, കന്ദർപ്പ-
ദേവൻതൻ വേട്ടയാമുത്സവത്തിൽ ,
ഏതെണ്ണയിട്ടാലും-ഏത്രമേൽ തേച്ചാലും-
ഏതിലും കൊള്ളാത്ത പാഴ്ക്കണയായ് ,
നാണിച്ചും , ഖേദിച്ചും , തൂണിക്കു ഭാരമായ് ,
ഗാണിക്യശ്രേണിക്കു ദുർയ്യശസ്സായ് 410
താൻമാത്രം-താൻമാത്രം-ഒറ്റയ്ക്കു വാഴ്കയോ
പൂണ്മാനൊരാണെന്ന്യേ ? ഭൂതിയെന്ന്യേ ?
- XIV
55.ഭൂതി- ഹാ !ഭൂതി താരാർജ്ജിപ്പാനല്ലെങ്കി-
ലേതിന്നുവേണ്ടിത്തൻ വേശ്യാജന്മം ?
അർത്ഥവും കാമവുമൊന്നിച്ചു നേടുന്ന
തദ്ധർമ്മം താനല്ലീ ധന്ന്യാൽ ധന്ന്യം ?
56.ഊറ്റത്തിൽ മറ്റൊരു മാളിക തീരേണം
നൂറ്റൊന്നു കക്ഷ്യകൾ വായ്ക്കുംമട്ടിൽ :
ശയ്യാദിസംഭോഗസാമഗ്രി സർവവും
തയ്യാറായിടേണമായവയിൽ :
വൈരത്താൽ നിർമ്മിച്ച വസ്തുക്കളാവണ-
മാരമ്യഹർമ്മ്യോപസ്ക്കാരകങ്ങൾ ;
ആവതുമസ്സൗധം മിന്നേണമൈന്ദ്രമാ-
മാ വൈജയന്തത്തിൻ നേർപകർപ്പായ് !
57.അപ്പാണ്ഡ്യരാജ്ഞിതൻ മൗക്തികദാമങ്ങൾ
വില്പാനുണ്ടഞ്ചെട്ടു വീണ്ടുമപ്പോൾ ;
തൽകണ്ഠലഗ്നങ്ങളാകുകിലല്ലാതെ-
യക്കമ്രഭൂഷകൾക്കാഭയുണ്ടോ ?
അപ്പുറം മെയ്പകിട്ടൻപതുമാറ്റേറും ;
കൈപ്പണിക്കോപ്പല്ലീ ശില്പമർമ്മം ? 430
ദീനാരം ലക്ഷംപോലോരോന്നി,ന്നാവട്ടേ :
താനാശവെച്ചുപോയ് വാങ്ങിച്ചാർത്താൻ ,
58.ആശിക്കമാത്രംകൊണ്ടെന്തായി ? വേണ്ടുന്ന
കാശിന്നുതാ , നാർതൻ കാൽപിടിപ്പൂ ?
തൻനിവി തൊട്ടിടാൻ തനകൈക്കു ദുർയ്യോഗം
വന്നിടും വാരസ്ത്രി വാരസ്ത്രീയോ ?
തൻമെയ്സ്യമന്തകമന്നത്തേ രാത്രിയിൽ
പൊൻമലയല്ലയോ പെറ്റിടേണ്ടു ?
അറ്റുവോ ദാതൃത്വമക്കല്പവല്ലിക്കും ?
വറ്റിയോ ദുഗ്ദ്ധമസ്സ്വർഗ്ഗോവിന്നും ? 440
- XV
59.തന്നിലെന്തുണ്ടൊരു കുറ്റമെന്നത്തയ്യൽ
പിന്നെയും പിന്നെയും ചിന്തചെയ്താൾ ;
ഒന്നുമേ കാണാതെ താൻ , നിന്നാൾ ചെന്നൊരു
പൊൻനിലക്കണ്ണാടി തന്നെതിരിൽ.
ആ മട്ടിൽ ദർപ്പണമെത്രയോ നീളെയ-
പ്പൂമച്ചിനുള്ളിലു,ണ്ടായവയിൽ
ഓരോന്നിൻമുന്നിലും നോക്കിനാൾ വാരൊളി
നീരോളംവെട്ടും തൻ പൂവൽമേനി.
തന്നോടു തുല്യയായ് താൻമാത്രമെന്ന-
യന്നോതും വാക്കേറ്റമർത്ഥഗർഭം ! 450
60.ആ വഴിക്കെല്പീല തെറ്റൊന്നു,മെന്നുക-
ണ്ടാവരവർണ്ണിനി തൃപ്തയായി.
പാണിയിൽ തൻകളിപ്പൈതലായ്മേവിന
മാണിക്യവല്ലകീയേന്തി മെല്ലെ.
തൻതളിർപ്പൊൻമടിമെത്തമേൽ ചേർത്തതിൻ
തന്ത്രികളോരോന്നു മീട്ടിമീട്ടി.
കിന്നരകണ്ഠിയാൾ ഗീതത്താലാവീഥി-
കർണ്ണം സുധാപ്ളുതമാക്കി നിന്നാൾ
61.തേന്മാവിൻ ചെന്തളിർ തിന്നു തിന്നാരാവി-
ലാമ്മാറും പഞ്ചമം പാടിപ്പാടി. 460
ഉമ്മരപ്പൂങ്കാവിൽ മേവിടുമാൺകുയിൽ-
തൻമനമഗ്ഗാനമാർദ്രമാക്കി.
62.താഴത്തു വച്ചാൾ തൻവീണയത്തന്ന്വങ്ഗി ;
മാഴക്കണ്ണോടിച്ചാൾ വീഥിനീളെ ;
നിർമ്മർത്യഗന്ധമായ് കണാളശ്‌‌ശൃങ്ഗാടം.
തന്മഞ്ചകോശങ്ങൾപോലേ ശൂന്ന്യം ;
കോണിയിലൂടെ താൻ തെല്ലൊന്നിറങ്ങിനാൾ ,
നാണിച്ചു പിന്നെയുമേറിപ്പോയാൾ:
ലാത്തിനാൾ ഹർമ്മ്യത്തിലങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടു-
മോർത്തൊന്നും വേണ്ടതു തോന്നിടാതെ: 470
രഞ്ജിതമാക്കിനാൾ നാദത്താൽ നൂപുര-
മഞ്ജീരകങ്കണകാഞ്ചികളെ :
വാങ്ങിനാൾ പിന്നോട്ടു വാതായനം വിട്ടു;
താങ്ങിനാൾ പൂങ്കവിൾ കൈത്തലത്താൽ;
തന്നളകാഭ്രകപാദത്തിലാടിച്ചാ-
ളുന്നമ്രഭുകുടിവീചികളേ
കൺ തുറിച്ചീടിനാൾ , കൈ തിരുമ്മീടിനാൾ
ദന്തങ്ങളർപ്പിച്ചാൾ ചെഞ്ചൊടിയിൽ; 480
താഴോട്ടു നോക്കിനാൾ ഗാത്രിതന്നുൾത്തട്ടിൽ
നൂഴുവാൻ താൻ തയ്യാറെന്നപോലെ;
മേലോട്ടു നോക്കിനാളേതൊരു ദൈവത്തിൻ
മാലതെന്നാരായ്‌വാനെന്നപോലെ:
വീർപ്പിട്ടാൾ മേൽക്കുമേൽ ദീർഘമാ, യുഷ്ണമായ്:
വേർപ്പുമുത്തൊപ്പിനാൾ പട്ടുലേസാൽ.
63.ചേടിയോടോതിനാളിത്തരമോരോന്നു
ചേതസ്സിലുൽക്കണ്ഠ തേടിത്തേടി:-
- XVI
64."ആരെടി നില്പതു വാതിൽക്കൽ താഴേ വ?-"
"ന്നാരെയുമാരെയും കാണ്മീലമ്മേ!"
"അക്കതകെന്തിനു ചാരി നീ?" "കാമുക-
ർക്കഗ്ഗളമെങ്ങൊന്നും വായ്പീലമ്മേ!"
"എന്തെടി കേൾപ്പതന്നിസ്വനം പൂങ്കാവിൽ
വണ്ടിണ്ട മൂളുന്ന ശബ്ദമമ്മേ!"
"പിന്നെയും കേൾക്കുന്നു ദൂരത്തു ശബ്ദമൊ-
ന്നിന്നതെന്നാമോടി നിർണ്ണയിപ്പാൻ ? "
"പൂന്തെന്നൽ പുൽകിന മാന്തളിർത്തൊത്തിന്റെ
തേൻതെളിമർമ്മരമാണതമ്മേ ! "
"ഒട്ടിങ്ങു ചാരത്തായ്ക്കേൾപ്പതെന്തശ്ശബ്ദം ? "
"കുട്ടിനിയമ്മ തൻ വിക്കലമ്മേ ! " 500
"അമ്മയുറങ്ങിയോ ? പാതിരാവായില്ലേ ? "
"നമ്മളെപ്പോലെയോ മുത്തി ? യമ്മേ ? "
"അങ്ങാരോ ചൊൽവീലേ 'വന്നാലും' എ" "ന്നതു
പൈങ്കിളിപ്പൈതലിൻ തായാട്ടമ്മേ ! "
55."ഇങ്ങനെ പറ്റുവാനെന്തെടി?" ദൈവത്തി-
ന്നിങ്ഗിതമാരുതാൻ കണ്ടതമ്മേ ? "
"ദൈവവും നീയും ! ഹോ ! വായാടി ! ഫോ ! ദൂരെ
നി വേദവേദാന്തവിജ്ഞ തന്നെ ! "
"ഈവണ്ണമോതൊല്ലേ ! പൊന്നമ്മേ ! പൊന്നമ്മേ !
ദൈവത്തെയോർക്കണേ ! പോകാമേ ! ഞാൻ !" 510
66.അങ്ങിനെ ചേടി പോയ് ശയ്യാഗാരത്തിങ്കൽ
പിങ്ഗള പിന്നെയും തന്നെയായി .
"ആരിനി വന്നാലുമിങ്ങോട്ടു കേറ്റേണ്ട ;
തീരട്ടെയൊന്നോടെ സൊല്ല" യെന്നായ് "
67.ഏറിടുമീറയാൽ തന്മണിപ്പൂമച്ചിൻ
ദ്വാരം പോയ് ചാരിനാൾ , സാക്ഷയിട്ടാൾ.
രത്നാസനത്ഥയായപ്പുറം ദുഷ്ക്കാല-
ഭഗ്നാശാസൗധയാമാവധൂടി.
ചോർന്ന തൻ ചിന്തകൾ വീഴ്ത്തിനാൾശേഷിച്ച
ശൂന്യതയാം സഖിതൻ ചെവിയിൽ:- 520
- XVII
68.ആകാറായ് പാതിര , വാസന്നകല്പമായ്
രാകയാം ശ്യാമയ്ക്കു ഷഷ്ടിപൂർത്തി.
കാമുകർ-കാഞ്ചനപ്പൂക്കുല മിന്നിച്ചു
കാമന്നു കോമരം തുള്ളിടുന്നോർ-
എൻ സൗധമാർജ്ജനിതൻ പരിഷ്വങ്ഗവും
തൻസൗഖ്യസാമ്രാജ്യമായ് നിനയ്പോർ-
കാണ്മാനില്ലിന്നവരാരെയും-എങ്ങെ,ങ്ങാ-
വാൽമാത്രമില്ലാത്ത വാനരങ്ങൾ ?
തെറ്റിയോ താവളം ? ആ വകക്കാർക്കുണ്ടോ
മറ്റൊരു മാമരത്തോപ്പു മന്നിൽ ? 530
എന്തായാലെന്തിനി ? അക്കൂട്ടരെങ്ങോ പോയ്-
പ്പണ്ടാരംവയ്ക്കട്ടേ പാതകികൾ !
69.ഓലക്കമാർന്നുള്ള പൂന്തിങ്കളൂഴിയെ
പ്പാലമൃതിങ്ങനെയൂട്ടിടവേ.
നെഞ്ഞാർക്കുമാടിപ്പാൻ തയ്യാറായ് വേശ്യയാ-
മിഞ്ഞാൻ ചമഞ്ഞിങ്ങു നിന്നീടവേ :
നോക്കുന്ന ദിക്കെല്ലാ , മെൻദൈവം മന്മഥൻ
പോർക്കണമാരിയാൽ മൂടിവേ :-
കഷ്ടമിപ്പത്തനമേതൊരു ദാന്തന്റെ
പൊട്ടപ്പൂൽചെറ്റയായ് മാറിപ്പോയി ! 540
70.എന്നനങ്ഗാഗമപാഠത്തിന്നാദ്യമാ-
ണിന്നനധ്യായരാ, വെന്തുചെയ്യാം !
ഒന്നുകിൽ ഞാനഭിസാരികയായിടാ-
മല്ലെങ്കിലാർക്കാനുമാളയയ്ക്കാം.
71.വില്ക്കാശും കയ്യുമായ് ഞാൻതന്നെകണ്ടോർ തൻ
തൃക്കാൽ പിടിക്കയോ ? കൊള്ളാം കാർയ്യം !
ഏതൊരു പിച്ചിതു ? മർയ്യാദ ലോകത്തിൽ
പ്രാതിലോമ്യത്തിന്നു , മൊട്ടു വേണ്ടേ ?
ഞാനതു ചെയ്‌വീല : വേശ്യയ്ക്കുമേതാണ്ടു
മാനവും നാണവും വേണമല്ലോ. 550
ഏറിയാലെന്തിങ്ങു വന്നുപോയ് ! പോകട്ടെ
കൂററ്റ ഗോശാലക്കൂറ്റർ കൂട്ടർ !!
- XVIII
72."കൂറിനെപ്പറ്റിയെന്തോതിനേൻ ക്രോധത്തിൽ ?
ഏറിപ്പോയ്, നിശ്ചയ,മെൻ ശകാരം !
സാധുക്കൾ പുരുഷർ വേശ്യമാർതൻ ചിത്ത-
മേതുമേ കാണുവാൻ കണ്ണില്ലാത്തോർ-
ഇപ്പിറപ്പാറ്റിലേ മീനങ്ങൾ ഞങ്ങളോ
തൽബളിശാമിഷപിണ്ഡികകൾ !
73.യൗവനം , സൗന്ദർയ്യം , ലാവണ്യം , വിഭ്രമ-
മീവകയൊക്കെയും വാച്ചമെയ്യിൽ. 560
ആവരണാങ്ഗരാഗാലങ്കാരങ്ങളാ-
ർന്നാവജ്ജനം ചെയ്‌വൂ വിശ്വം ഞങ്ങൾ !
വൃത്തമോ , രൂപമോ , വംശമോ , കീർത്തിയോ ,
വിദ്യയോ ഞങ്ങൾക്കു വേണ്ട വേണ്ട :
ശയ്യയിൽ ഞങ്ങളെത്തേടവാനേവർക്കും
കയ്യിലേക്കാശൊന്നെ കാർയ്യമുള്ളു.
കാമുകർക്കല്പാല്പമർത്ഥത്തിന്നാടിടു-
മാമിഷപ്പാവകളല്ലി ഞങ്ങൾ ?
മുഗ്ദ്ധരാമക്കൂട്ടർ ഞങ്ങളിൽ ചേരുന്നു
കത്തുന്ന വഹ്നിയിൽ കാഷ്ഠംപോലെ 570
തീക്കനലായിടാം ചെറ്റിട,യപ്പുറം
ശ്വാക്കൾക്കു ശയ്യയാം ചാരമാവാം !
74.അൻപെന്നൊന്നില്ലല്ലോ ഹാ ! ഞങ്ങൾക്കാരിലും
അമ്പിൻമേലമ്പുണ്ടോ കാമനെയ്‌വൂ ?
ഭാസ്വരമായിടും ക്രിത്രിമരാഗത്തിൻ
പാഴ്സ്വരമാലകളല്ലോ ഞങ്ങൾ !
75.പുരുഷർക്കില്ലൊരു കൂറെന്നു ചൊല്‌വൂ ഞാൻ-
നാരകശൃങ്ഗാടദീപസ്തംഭം !
ഞാൻ കൊന്ന മർത്യർതൻ പ്രേതത്തിലല്ലയോ
ഞാൻ കാറിത്തുപ്പുന്നു ? ശാന്തം പാപം ! 580
- XIX
76.പാപമോ ? ഭാമിനിപങ്ഗക്തിയിൽ മറ്റേവൾ
പാപത്തിൻ ബീജോർവി ഞാനല്ലാതെ ?
പേർത്തും ഞാനെത്ര പേർക്കെനങ്ഗസ്പർശത്താ-
'ലുർദ്ധ്വത്തി' ലാക്കിനേനൂർദ്ധ്വയാനം !
ശ്രീലരാംപുരുഷർക്കെത്രപേർക്കെൻ കയ്യാൽ
ശിലാംശുകാക്ഷേപമാചരിച്ചേൻ !
ശ്രീദരാമേവരെപ്പട്ടിണിക്കോലത്തിൽ
വ്യാധിമുദ്രാങ്കിതരാക്കിവിട്ടേൻ !
ഹാ ! നിത്യമേവർതൻ കർദ്ദമക്കൂട്ടാലെൻ
തൂനെറ്റിക്കസ്തൂരിപ്പൊട്ടുതൊട്ടേൻ ! 590
ഏവർതൻ ഹൃദ്രക്തം നിഷിഡനംചെയ്തു
യാവകം തേച്ചേനെന്നങ്ഘ്രികളിൽ !
മൽബാഹുവല്ലരി രാപ്പകലെത്രപേ-
ർക്കുൽബന്ധനത്തിനന്നു രജ്ജുവായി !!
സാദ്ധ്വികളേവർതൻ കണ്ണുനീർമുത്തിനാൽ
തീർത്തേനെൻ കണ്ഠാലങ്കാരഹാരം !
അന്നല്ലാർതൻ ശാപനിലാബ്ജപത്രമെൻ
കർണ്ണാവതംസമായെത്ര പൂണ്ടേൻ !
77. അക്രമം-പൂന്തേനിൽ മുക്കിന ഖഡ്ഗമായ് ;
ശർക്കരയാട്ടിന കല്ലുചക്കായ് : 600
പിച്ചകമാലയിൽപ്പറ്റിന സർപ്പമായ് ;
പച്ചപ്പുൽ മൂടിന പാഴ്ക്കിണറായ് :-
ധർമ്മവ്യതിക്രമമെന്തെന്തു ചെയ്‌തീല
മന്മഥവഞ്ചനമായയാം ഞാൻ !!"
- XX
78.തന്ന്വങ്ഗിയപ്പുറം വേർപ്പണിത്തൂനെറ്റി
തൻവലം കൈത്തലംകൊണ്ടു താങ്ങി.
കാൽപ്പാട്ടിൽ കണ്ണുമായ് മേവനാൾ ദീർഘമാം
വിർപ്പാർന്നു ചിന്താബ്ധിമഗ്നപോലെ.
79.ലോലാക്ഷി തന്മിഴി കാണായിതന്നേരം
സ്ഥൂലാശ്രുമൗക്തികമണ്ഡിതമായ് 610
കൺനിറഞ്ഞങ്ങൊരു മാത്രയാ നിർനിന്നു:...
സുന്ദരിയൊപ്പീല ചേലത്തുമ്പാൽ.
80. ധന്ന്യമായ് പിങ്ഗളേ ! നിന്മിഴി രണ്ടും നീ-
യിന്നവ്യഭൂഷണം ചാർത്തുകയാൽ.
തത്താദൃക്കായിടും മൂല്യത്താൽ താനാത്മ-
നിസ്താരം നേടേണ്ടോൾ ദാസിയാം നീ.
ഉർവിയിൽ തത്വാവബോധത്തിന്നേവർക്കും
നിർവേദം പോലേതു വേറെ വേദം ?
തപ്താശ്രുബിന്ദുവിന്നൊപ്പമായ് ജീവിക്കു
ദൃൿതിമിരൊഷധമില്ലതന്നെ. 620
പോയി നിൻ രാജസപീഡ യിക്കണ്ണിനാൽ
നീയിനിക്കണ്ടിട്ടും കാഴ്ച വേറേ.
81.ഇപ്പുഷ്ണലോഡുക്കൾ സോദരിക്കിരാവിൽ
സൽപഥം കാട്ടുവാൻ വന്നതല്ലോ !
സന്താപബാഷ്പത്തിൻ ബിന്ദുക്കളല്ലവ.
സന്താനശാഖിതൻ പൂക്കളത്രെ !
ഉമ്പരാരിച്ചു വീണതോ ? വീഴട്ടേ
നിൻപദമാകിന നിരലരിൽ !
- XXI
82.ഓർക്കയായോമലാൾ ചേടിതന്നന്ത്യോക്തി :-
"ആക്കൊച്ചുപെണ്ണെന്നോടെന്തോന്നോതി ?- 630
ദൈവത്തെയോർക്കണേ !" - ഇന്നത്തേപ്പോക്കിന്നു
ദൈവമൊന്നില്ലെന്നു തോന്നുന്നീല
കാരണസാമഗ്രി പുഷ്കലമായിട്ടും
കാർയ്യ്യത്തിന്നങ്കുരം കാണ്മിലല്ലോ !
83.ചിത്തം താൻ, ബുദ്ധിതാ , നക്ഷം താൻ ഹസ്തം താൻ
മർത്ത്യന്നു മന്ദാരമെന്നിരുന്നാൽ-
വാരുറ്റോരാശയം വല്ലിക്കു പൂക്കുവാൻ
പൗരുഷം ചൈത്രർത്തുവെന്നിരുന്നാൽ-
ഈ രാവിലെൻഗതിയിങ്ങനെയാകേണ്ട ;
ധാരാളം വേറിട്ടൊന്നാവാം താനും: 640
84.നിശ്ചയം ഞാനിതിൽനിന്നൊന്നു കാണുന്നേ-
നിച്ചിത്രഗുപ്തൻ തൻജന്മനാളിൽ:-
ദൈവികമാമൊരു ചൈതന്യം വേറിട്ടു-
ണ്ടീ വിശ്വഭാണ്ഡത്തിന്നേകാധാരം;
ആയതിൻ സാമ്യത്തിൽ ഖദ്യോതമാ,ദിത്യൻ ;
ആയതിൻ വാമ്യത്തിലർക്കൻ കീടം.
മുപ്പാരും ദൈവനുകൂല്യത്തിലാകാശം ;
തൽപ്പാതികൂല്യത്തിലശ്ശകുഡ്യം.
85.ചെറ്റിരുക്കാലികളിരാവിൽ കേറാതെ
ചുറ്റിലും മുൾവേലി കെട്ടിയോനേ ! 650
ആവതും കൂപ്പുന്നേൻ നിന്മലർച്ചേവടി
ദൈവമേ ! ശേഷിച്ച പഞ്ചയാം ഞാൻ "
- XXII
86.തന്നരികത്തൊരു ശബ്ദമാമാത്രയിൽ
പിന്നെയും പേടമാൻ കണ്ണി കേട്ടാൾ ,
തന്മൊഴി,ക്കമ്മട്ടൊരൊച്ചയാൽ മച്ചകം
സമ്മതം മൂളിയതെന്നപോലെ.
87.ആ രവ,മാണിവിട്ടമ്മച്ചിനുള്ളിലൊ-
രാലേഖ്യം താഴത്തു വീണതത്രേ.
പൊട്ടീല ചില്ലെങ്ങും: തട്ടീല കേടൊന്നും;
പട്ടുവിരിപ്പതു താങ്ങുകയാൽ. 560
88.സ്ഫാരാഭമാമതു രാജാധിരാജനാം
ശ്രീരാമചന്ദ്രൻതൻ ചിത്രമല്ലോ,
മൈഥിലുർക്കത്യന്തമാനന്ദകന്ദമാ-
ക്കോദണ്ഡപാണിതൻ കോമളാങ്ഗം.
തദ്ദിവ്യവിഗ്രഹമമ്മട്ടിൽ വന്ദിപ്പ-
തദ്ദിക്കിൽ വാഴ്വോർതൻ സമ്പ്രദായം.
അപ്പടിക്കമ്മുറിതന്നിലുമുണ്ടായി
കൽപ്രതിച്ഛന്ദത്തിൻ സന്നിധാനം.
89.പിങ്ഗളയപ്പടം കൈകൂപ്പിയോളല്ല :
കൺകൊണ്ടു നോക്കിയോളല്ല തെല്ലും : 670
അങ്ങനെയൊന്നിനൊട്ടാശിപ്പോൾ പോലുമ :-
ല്ലങ്ങ,താർ തൂക്കിയോ-തൂങ്ങിപ്പോന്നു ,
പെട്ടെന്നു ചെന്നടുതിതീടിനാൾ പാണിയാൽ :
ദൃഷ്ടിയാൽ വീക്ഷിച്ചാൾ ഭക്തിപൂർവ്വം :
വീഴ്ത്തിനാൾ ബാഷ്പനീർ തന്ന്വിയച്ചിത്രത്തെ-
ച്ചേർത്തണച്ചീടീനാൾ മാർത്തടത്തിൽ .
90.മുന്നിലേ മേശമേൽ മോഹനമച്ചിത്രം
വിന്ന്യസിച്ചൊന്നിലും നോക്കിടാതെ ,
അക്കളവാണിയാളോതിനാൾ പിന്നെയും
ഗദ്ഗദരമ്യമാം വാക്കിവണ്ണം:- 680
- XXIII
91."ഏതൊന്നു നേടുവാൻ ഞാനുരുക്കൂട്ടിനേൻ
പാതകബീജമിപ്പണ്യദ്രവ്യം ?
ഭോഗമെന്നൊന്നേതു ഞങ്ങൾക്കു ? വേശ്യകൾ
ലോകത്തിലസ്നേഹദീപികകൾ .
മോഹിപ്പു കാമുകർ മേദസ്സിൽ ഞങ്ങളോ
ലോഹത്തിൽ-ഹിരമാമിങ്ഗാലത്തിൽ !
പാവകൻതൻ മുന്നിൽ പാണിതൻപാണിയോ-
ടേവന്നു ചേർക്കുവാൻ യോഗമുണ്ടായ് :
ആയവനാരെങ്കുലെ,ന്തവന്നാകെത്തൻ
കായവും പ്രാണനും തീറുനൽകി :
സന്താന സൽഫലം ദാമ്പാത്യധർമ്മാം
സന്താനശാഖിയിൽനിന്നു നേടി :
തൻപതി , തൻധനം , തൻബലം , തൻഗതി.
തൻപരദൈവതമെന്നു തേറി :
സാവിത്രിതൊട്ടുള്ള സാദ്ധ്വികൾ പോയോരു
പാവനരഥ്യയിൽ പാദം വയ്പോർ :
ഹ്രീമുഖ്യഭൂഷമാർ;ആപ്യാർത്ഥം-ഐഹിക-
മാമുഷ്മികം-രണ്ടു, മാണ്ടുകൊൾവോർ :
ആനന്ദമഗ്നമാ ,രാതിഥ്യവ്യഗ്രമാർ :
മാനവീജിവിതമാർമ്മികമാർ : 700
സ്വച്ഛന്ദനിദ്രമാർ: സ്വർദ്ധുനിശുദ്ധമാർ ;
നിശ്ചലചിത്തമാർ നിസ്പൃഹമാർ :-
ധന്യമാർ-ധന്യമാർ-ആ ദ്വിതിയാശ്രമ-
പുണ്യപതാകകൾ ഭ്രരമമാർ
93.അക്കുലനാരികൾ ബാഹ്യാന്തഃസ്വച്ഛകൾ
ചൊൽക്കൊള്ളും ശാരദനിമ്നഗകൾ :
ഇന്നൊരു നൂറുപേർ ഭർത്താക്കൾ ഞങ്ങൾക്കു :
പിന്നെയോ, പേണുവാനേകനറ്റോർ.
ഒന്നുകിൽ വർഷർത്തുകൂലങ്കഷൗഘകൾ ;
അല്ലെങ്കിൽ നൈദാഘസൈകതങ്ങൾ .
ഉള്ളതുമില്ലാതെയാവാൻതാൻ ഞങ്ങളെ-
ക്കള്ളച്ചൂതാടിപ്പൂ കാമദേവൻ !
- XXIV
94.രാപ്പകൽത്തിവെട്ടിക്കൊള്ളതാൻ ഞാൻ ചെയ്തേൻ
വായ്പൊരു പിട്ടെല്ലാം കാട്ടിക്കാട്ടി.
കാശു കാശെന്നൊരു ഗാനമേ നിത്യമി-
ക്കാഞ്ചനക്കൂട്ടിലേത്തത്ത പാടു
പാടിനേ , നാടിനേൻ , തേടിനേൻ വീടരേ ;
നേടിനേൻ ഹാടകമാടനേകം .
എന്നിലേച്ചെമ്പാരും കാണരുതെന്നോർത്തോ
പൊന്നിൽ ഞാൻ മുക്കിനേനെൻ ശരീരം ? 720
വല്ലാതെ പാതകസിന്ധുവിൽ താഴാനോ
കല്ലാകും ഭാരമെൻ മെയ്യിൽ പൂണ്ടേൻ ?
95.ദാസിയോ ദാസികൃതാശേഷലോക ഞാൻ ?
ഹാ ! ശരി ! തൃഷ്ണയ്ക്കു ഗർഭദാസി !!
എന്നെയിട്ടാടിക്കും യന്ത്രികയാണവൾ
എന്നുയിർ തിന്നിടും കൃഷ്ണസർപ്പം !
എന്തുതാനേകട്ടെ : പിന്നെയും പിന്നെയും
'കൊണ്ടുവാ കൊണ്ടുവാ' -- എന്നുതന്നെ,
അപ്പിശാചുള്ളിൽ നിന്നാർക്കയാ,ണെന്നിൽനീ-
ന്നിപ്പിണിയെന്നുതാൻവിട്ടുമാറും ? 730
96.നിദ്രയും സൗഖ്യവും യാതൊന്നു നല്കീടു-
മദ്രവ്യമൈഹികദ്രവ്യമാർക്കു :
പാഥേയമാവതു യാതൊന്നു ദേഹിക്കു,
പാരത്രികദ്രവ്യമദ്രവീണം.
എങ്ങുമീരണ്ടാലും ചേരാത്തതെൻപൊരു-
ളിങ്ങുമല്ലങ്ങുമല്ലിത് ത്രിശങ്ക !
97.പോരില്ല നിദ്രതയെൻകൺമുന്നിലെങ്ങും തൻ
ചാരിത്ര നാശത്തിൻ ഭീതിമൂലം !
ഉൾസുഖമെന്നതോ ചേതസ്സിൽ വാണിടും
തൃഷ്ണയ്ക്കു തീനിടും ജീവിക്കുണ്ടോ ? 740
ഏതൊരു ലോകത്തിലെത്തുവാൻ വേണ്ടിയി-
ദ്ധാതുവാൽ ഞാനൊരു കോണിതീർപ്പൂ !
നാരകം താനതു പാരിലാരൈശ്വർയ്യ്യ-
ഭാരതത്തേപ്പേറുവോ രൂർദ്ധ്വഗന്മാർ ?
98.നിശ്ചയം പൂഞ്ചായാൽ ഞാൻപോലെ , മൂർദ്ധാവിൽ-
കജ്ജളം പൂണ്ടൊരിദ്ദീപികകൾ.
എമ്പാടുമോതുന്നു , ണ്ടന്ധതാമിസ്രംതാ-
നെൻപ്രാപ്യസ്ഥാനമെന്നിന്നിശയിൽ .
99.ഈ രുക്മകൂടം ഞാനെന്തിന്നു പേറുന്നു
ചേറുണ്ട കിടികയെന്നപോലെ ? 760
വഞ്ചിതലബ്ധമാമിത്തങ്കക്കൂമ്പാരം
വൻചിതച്ചെന്തിയായ്ത്തോന്നിടുന്നു !
- XXV
100.പാരത്രികാർത്ഥം ! ഹാ ! പാരത്രികാർത്ഥം !- ഞാൻ
നേരത്തെ തെല്ലതൊന്നോർത്തീലല്ലോ ! നൂനമതോർക്കുവാനിദ്ദുഷ്ടചിത്തയാം
ഞാനധികാരിണിയല്ലതാനും
101.നന്മയിൽക്കോലുംപൂണ്ടാടിടുമെന്റെ ക-
ണ്ണുണ്മയിൽപ്പീലിക്കണ്ണായിപ്പോയി !
കാണുവാനുള്ളതു കണ്ടില ഞാനൊന്നും;
കേൾക്കുവാനുള്ളതു കേട്ടുമില്ല. 760
102.കാലത്തുമുച്ചയ്ക്കുമന്തിയ്ക്കും രാവിലും
കാലൻതൻ വെണ്മഴു കയ്പെടാതെ ,
ആയുർദ്രുമൂലത്തിലാഞ്ഞാഞ്ഞു വെട്ടുന്നു
ണ്ടായതു ഹൃൽസ്പന്ദവേദ്യമാർക്കും.
103.നീങ്ങിടാനാവാത്തോരന്തകനമ്മഴു-
വോങ്ങിന കയ്യുമായ് നമ്മോടൊപ്പം
നൂഴുന്നു മാതാവിൻ കർഭാശയത്തിങ്കൽ
വാഴുന്നു കൂടവേ വേർപെടാതെ.
വീഴാതേ തിരല്ലീ വെട്ടേറ്റേറ്റേവർക്കും
പാഴാകും തൽപാഞ്ചഭൗതികാങ്ഗം- 770
ഇശ്വാസമന്ത്യമാ , മന്ത്യത്തിൻ മുന്നേതാം :
നിശ്ചയമാർക്കുമില്ലിന്നതെന്നായ്.
പൂമകനായാലും പുൽപ്പുഴുവായാലും
ചാമിന്നോ നാളെയോ മറ്റന്നാളൊ !
104. പ്രസ്ഥാനദിഗ്‌രേഖ മാതൃഗർഭാശയം :
ലക്ഷ്യാഗ്രമേവർക്കും പ്രേതഭൂമി ;
ആ യാത്ര കൺചിമ്മും മുന്നിലും തീർന്നിടാ,-
മായാമമാർന്നതുമാവാമല്പം :
ആ വേളതൻ നീളമെന്തായാലെ,ന്താർക്കു-
മാവദ്ധ്യഭൂമിതാനാപ്യസ്ഥാനം ; 780
ചുറ്റിലും കേട്ടിടാം നെഞ്ഞിടിയാവഴി-
ക്കൊറ്റപ്പെരുമ്പറക്കൊട്ടുപോലെ.
105.യാതൊന്നു ഭോഗമെന്നുള്ളോരു പേരിലാ-
പ്പാതയിൽ മർത്ത്യൻ തൻമുന്നിൽ കാണ്മൂ :
ഹാ ! നഞ്ഞുചേർന്നതാമക്കൊലച്ചോറ്റിങ്ക-
ലാനന്ദഗന്ധാംശമാർക്കുദിക്കും ?
106.അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും രണ്ടറ്റം നിന്നുകൊ-
ണ്ടംഭോജയോനിയുമന്തകനും.
പിന്നെയും പിന്നെയും കാൽകൊണ്ടു തട്ടുന്ന
കന്ദുകമേതുതാൻ നീരജസ്കം ? 790
107.എത്രമേലെത്രമേൽ മാതാവിൻ സ്തന്യത്താൽ
നിത്യവും ജിഹ്വാഗ്രം ക്ലിന്നമാവു :
അത്രമേലത്രമേലേറുന്നു പാരിതിൽ
മർത്ത്യന്നു തൃഷ്ണയും മാറിടാതെ ,
പിന്നെയും പിന്നെയുമുത്ഭവം , നിർയ്യാണം.
പിന്നെയും പിന്നെയും , പാനം , ദാഹം :-
മാലാർക്കു വായ്പീല സംസാരചക്രമാ-
മീലാടശൃംഖലയ്ക്കുള്ളിൽ വീണാൽ
തഞ്ചിടുവോന്നല്ലീ വേശ്യാത്വമേവൾക്കും
പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങൾക്കു ഭാർയ്യയായാൽ ? 800
- XXVI
108.ഹന്താതിഘോരമാമന്തകവ്യാഘ്രത്തിൻ
ദന്താന്തവർത്തിയാം മാംസഖണ്ഡം-
ആമ്മാറു-മെന്നിട്ടും ഞാൻ ഞെളിഞ്ഞിടുന്നു
സാമ്രാജ്യപീഠസ്ഥയെന്നപോലെ.
109.സൗവർണ്ണവർണ്ണ ഞാൻ സൗന്ദർയ്യ്യപൂർണ്ണ ഞാൻ ;
യൗവനയുക്ത ഞാൻ; ലക്ഷ്മിതാൻ ഞാൻ !
ഇമ്മട്ടിലോരോന്നു ചിന്തിച്ചു ഞാ,നെന്തെ-
ന്തുന്മത്തഗോഷ്ടികൾ കാട്ടുന്നീല !
എന്നും ഞാൻ സേവിച്ചേൻ കണ്ണാടിതൻ മുന്നി-
ലെൻ ദഗ്ദ്ധരൂപാഭിമാനമദ്യം : 810
എൻകണ്ണുതുള്ളിച്ചേ നെൻ തലയാട്ടിനേ :-
നെൻകണക്കാരെന്നു ഞാനേ ചൊന്നേൻ :
പെൺകുരങ്ങിൻപടി പല്ലിളിച്ചാടിനേൻ ;
പെൺകഴുതയ്ക്കൊപ്പം മോങ്ങിനേൻ ഞാൻ !
110.പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിലേ നിർത്തുള്ളി കാലത്തോ-
ന്നർക്കൻതൻ ചെങ്കതിരേറ്റിട്ടവേൾ.
വാർമഴവില്ലിലേ വർണ്ണങ്ങൾ വീശുന്നു ;
കേമമായ് മിന്നുന്നു മാത്രനേരം :
അപ്പുറമാവിയായ് മായുന്നു മദ്രൂപ-
ദർപ്പമേ ! നീയതു കണ്ടതുണ്ടോ ? 820
സ്വപ്നത്തിൽ പാഞ്ഞുപോം ചിത്രത്തിലാരുതാ-
നൾഭ്രമം തേടിടും ഭ്രാന്തിലെന്ന്യേ ?
111.അർക്കനാമഗ്നിയിൽ പ്രത്യഹം ഭക്ഷണം
പക്വമാക്കിടുവോന്നല്ലി കാലം ?
ഇന്നോമൽ ചെന്തളിരേ,തതുതാൻ നാളെ
മണ്ണോടു മണ്ണാകും ശുഷ്കപത്രം.
കൃത്രിമഗ്ഗുണ്ടുകൾ തീർന്നുപോം നേരത്തു
കത്തിച്ച പൂക്കുറ്റി കെട്ടേ പറ്റൂ.
ഇച്ചൊടിമൂവന്തിച്ചോപ്പൊളി മാച്ചിടും
നിശ്ചയം കാലമാം രാവിൻപാണി: 830
കൈശികമാകുമിയല്ലിലും കാലമാം
വാസരത്തിൻ കരം വെള്ളി പൂശും !
112. ലീലയിലാക്ഷേപഗർഭമാം പുഞ്ചിരി
കാലമെൻ മൗലിയിൽ തൂകിത്തൂകി;
"പോരും നീ കട്ടതു പിങ്ഗളേ ! കാല്യമായ്
നേര" മെന്നോതിടും നിർവിളംബം
വിമ്മിയും വിക്കിയുമങ്ങൊരു മുക്കിലു-
ണ്ടമ്മുത്തിയെന്നമ്മ നിദ്രകൊൾവൂ :
അമ്മട്ടിൽ കാലത്താൽത്തീർന്നിടും ധൂർത്തർക്കു
മന്മഥബ്രഹ്മാസ്ത്രമായ ഞാനും ! 840
എങ്ങനെയെങ്ങനെ മേല്ക്കുമേൽ വിശ്വത്തെ-
ത്തിങ്ങളിൽ തിങ്ങളിൽ വഞ്ചിപ്പു ഞാൻ
അങ്ങനെയങ്ങനെയെന്നെയും വഞ്ചിപ്പു -
സങ്ഗതികൂടാതെയല്ല-കാലം.
- XXVII
14.പെട്ടിടുമപ്പുറം പ്രേതമായെന്തേനി
പട്ടടക്കാട്ടിലേപാഴ്ക്കുഴിയിൽ :
അപ്പൊഴുമിപ്പൊഴുമൊന്നാമെന്നങ്ഗത്തി-
ന്നത്ഭുതം ! മാത്രയിൽ വായ്ക്കും മാറ്റം !
115.ചാടുവാക്കോതിയും ചാപലം തേടിയും
കാടുകൾ കാട്ടിയും വാണകൂട്ടർ 850
പോമളവെത്തുന്നു പുൽകുവാനെന്മേനി
ഗോമായുഗൃദ്‌ധ്രാവിധൂർത്തർ വേറെ .
മർത്ത്യരാം കീടങ്ങൾ തിന്നതിന്നുച്ഛിഷ്ടം
മറ്റുള്ള കീടങ്ങൾ തിന്നിടുന്നു.
116.ആടയും തോടയും മേടയും മറ്റുമായ്
നേടിയതൊക്കെയുമിങ്ങുതന്നെ.
ഇമ്മാതിരിക്കുവി,ട്ടപ്പുറം ചെയ്യേണം
മന്മാത്രശേഷ ഞാൻ മൽപ്രയാണം.
അല്ലായ്കിലെന്തുതാനങ്ങെനിക്കിപ്പൊട്ട-
ക്കല്ലാലും പൊന്നാലും കാർയ്യമുള്ളു ? 860
പുല്ലാണെൻ ഭണ്ഡാരം: ഭൂമി വിട്ടപ്പുറം
ചെല്ലാത്ത ചില്ലിതാനുണ്ടതിങ്കൽ !
117.എന്നുടെ മേനി ഹാ !- നീഹാരനീരാട്ടി-
ച്ചന്ദനത്താൽ മുഴുക്കാപ്പു ചാർത്തി.
പാവാട ചുറ്റിയും പണ്ടത്താൽ മൂടിയും ,
പൂ വാരിയർച്ചിച്ചും , രാപ്പകൽ ഞാൻ
ആരാധിച്ചീടിനോരദ്ദേവി പോകയായ്
പാരാതെ പുല്കുവാൻ പാവകനെ.
അശ്രാന്തമത്യാശ വച്ചല്ലോ , കഷ്ട,മീ-
വിശ്വാസപാതകമൂർത്തിയിൽ ഞാൻ ! 870
118. അസ്ഥിയും , മജ്ജയും , മാംസവും , മേദസ്സും ,
രക്തവും , ശുക്ലവും - ഇത്തരത്തിൽ ,
ധാതുക്കളേഴോളമൊന്നിച്ചു ചേർത്തവ
പീതമാം ചർമ്മത്തിൽ മൂടിദ്ദൈവം ,
ഉച്ചിയിൽ ശ്യാമമാം ശഷ്പത്തിൻ കെട്ടൊന്നും
വക്ഷസ്സിൽ ശോഹത്തിൻ പിണ്ഡം രണ്ടും
ഒട്ടിച്ചുതീർത്തോരിയോട്ടമൺ പാനയിൽ-
പട്ടടച്ചെന്തീതൻ പാഴ്വിറകിൽ
ആരു താൻ രഞ്ജിക്കും ? അന്തർദൃക്കുണ്ടെങ്കിൽ
മാരന്നു മാരൻതാൻ മന്നിലാരും! " 880
- XXVIII
119.വീണിതു ബാഷ്പനി , രഞ്ജനമിശ്ര ,മ-
ഗ്ഗാണിക്യ രത്നത്തിൻ മെയ്യിൽ വീണ്ടും;
ക്ഷാളിതപങ്കയായ് ശോഭിച്ചാൾ തന്വിയ-
ക്കാളിന്ദി കൂടിന ഗങ്ഗയിങ്കൽ.
120അർത്ഥരൂപാദിയിലാസക്തികൈക്കൊള്ളു-
മത്തൃഷ്ണയായിടും രാക്ഷസിയെ
ഊക്കോടുമുള്ളിൽനിന്നുച്ചാടനം ചെയ്താൾ
ദീർഘോച്ഛ്വാസോൽഗാരധോരണിയാൽ.
121.പോയാലും , പോയാലും , മുന്നോട്ടു സോദരീ !
നീയായിത്തീരേണ്ടും നേരമായ് നീ. 890
കത്തുമിജ്ഞാനമാം ദാവാഗ്നി ഹൃദ്വന-
മത്രയും നീറ്റിയേ ശാന്തമാവു.
തൻബാഹ്യകോശത്തിൻ ഭേദത്താൽ സ്വാതന്ത്ര്യം
സമ്പാദിച്ചുത്ഭവം ധന്യമാക്കി ,
അക്കർമ്മസാക്ഷിക്കു സുപ്രാതമോതേണ്ട
കുക്കുടശാബങ്ങൾ നാമെല്ലാരും.
122.വീണുപോയ്ഘോരമാം പാപാഗ്നിക്കുള്ളിൽ നീ ;
താണുപോയ് പാതാളലോകത്തോളം :
പോകട്ടെ ഹാനിയെ,ന്തദ്ദിക്കും വിശ്വേശ-
ന്നേകച്ഛത്രായത്തമാവതല്ലി ? 900
പാർത്താലുമങ്ങത്രേ സംസാരസർപ്പത്തിൻ
മുർദ്ധാവിൽ മിന്നിടും മോക്ഷരത്നം;
നീയൊന്നും വേറിട്ടു ചെയ്‌വാനില്ലമ്മണി
കയ്യൊട്ടു നീട്ടിയാൽ ഗ്രാഹ്യം ! ഗ്രാഹ്യം !
* * * *
123. ചുറ്റുമങ്ങുള്ളോരു വസ്തുവിലൊന്നിലും
ചെറ്റുമേ ചേരുവാൻ ചിന്തിക്കാതെ.
അമ്മുന്നിൽ മിന്നിടും ചിത്രത്തിൽ തന്ന്വങ്ഗി
തൻ മിഴി ലഗ്നമായ് തീർന്നിതപ്പോൾ
ഇന്ദ്രനീലോപലമന്ദൂരയ്ക്കുള്ളിൽ ചെ-
ന്നിന്ദ്രിയവാജികൾ നില്ക്കയായി ; 910
ആളാനതാപിഞ്ഛരബദ്ധമായ്ക്കാണായി
ബാലതാൻ ചിത്തമാം മത്തദന്തി
കൈരണ്ടുകൊണ്ടുമക്കമ്രമാമാലേഖ്യം
ചാരത്തു ചേർത്തതിൽ നോക്കി നോക്കി.
രോമാഞ്ചകഞ്ചുകലോഭനീയാങ്ഗിയാ-
മാ മാൻകിശോരാക്ഷി വീണ്ടുമോതി:-
- XXIX
125."ഭൂതാവലംബനഭൂതനാം ഭൂമിതൻ
ധാതാവേ ! ഭർത്താവേ ! ജാമാതാവേ !
മാനുഷസാർത്ഥൈകമാർഗോപദേഷ്ടാവേ !
ഭാനുവംശാംബരഭാനുമാനേ ! 920
വാമാക്ഷി മൈഥിലി മാലയിട്ടീടിന
പൂമാതിൻ പുഷ്കലപുണ്യപ്പുൺപേ !
ശ്രീരാമ ! ശ്രീരാമ ! ശ്രീരാമ ! സിദ്ധഭൃ-
ങ്ഗാരാമ ! ലോകാഭിരാമ ! രാമ !
126.യാതൊന്നിൻ തേനൊലിച്ചാലുപോൽ വിൺപുഴ ;
യാതൊന്നു തൊട്ട കൽ സാദ്ധ്വിയുംപോൽ ;
താദൃശം പാദാബ്ജം താവകം കൂപ്പൂന്നേൻ
പാതകപാഷാണരൂപിണി ഞാൻ
127വേശസ്ത്രീതൻ മട്ടിലാടും സാഗര-
വീചിതൻ സേതുവാം സീമന്തത്തിൽ 930
സിന്ദൂരധോരണി വായ്പിച്ചതല്ലയോ
സുന്ദരം താൽപദശോണപത്മം ?
128.ആജന്മലോലനാം വാനരൻ , വായുജൻ
രാജിച്ചാൻ യാതൊന്നാൽ നിശ്ചലനായ് ;
അമ്മട്ടിലാകട്ടെയങ്ങേക്കനിവിനാൽ
മന്മനസ്സായിടും മർക്കടവും
129.കാടാമെന്നുൾത്തടമാശയാം താടക
വീടാക്കി വാഴുന്ന വിശ്വഹർത്‌ത്രി
കോദണ്ഡമാണ്ടോനേ ! കൊള്ളട്ടേ ചെന്നൊരു
ശാതമാം സായകം തദ്വാപുസ്സിൽ. 940
130.അങ്ങയാം കൊണ്ടൽ കണ്ടാടിടുമെന്നുടെ
മങ്ഗളമാനസമത്തബർഹി.
നിൽപ്പൂ ഭുജങ്ഗാരിവാഹ ! ഭുജങ്ഗരെ-
പ്പൂൽപുഴുക്കൂട്ടത്തിൽ തള്ളിത്തള്ളി.
131.ഹന്ത ! ഞാൻ കൊസ്തുഭകണ്ഠനാമത്വേ-യെ
ന്നന്തർഗുഹേശനെപ്പിൻനിറുത്തി.
ഭോഗികളാരാരേപ്പുമാലയാക്കീല
ഹാ ! കഷ്ടമാത്മഹത്യോദ്യതയായ് !
132.ഈപ്പുണ്യവീഥിയാം ദണ്ഡകാരണ്യത്തിൻ
ശൂർപ്പണഖാശരി ദാന്തയിപ്പോൾ; 950
കാത്താലും വാസിഷ്ഠജ്ഞാനോപദേശത്തിൻ
വേത്താവും വേദ്യവുമായുള്ളോവേ
133.ഇന്നോളം മറ്റാർക്കുമായത്തമാവാത്ത-
തെന്നോതാനുണ്ടോ ഞാ,നെൻ ഹൃദന്തം?
ഞാൻ പരൻപൂരുഷൻ തന്നോടു ചേരേണ്ടോൾ,
സാമ്പ്രതമിരാവിലേതുകൊണ്ടും.
എത്രമേൽപങ്കത്തിൻ താണാലുമെൻ പത്മിൻ:
ത്വദ്വശയല്ലയോ ദിനയാം ഞാൻ ?
കൊമ്പനെപ്പാലിച്ച തൃക്കൈകകൊണ്ടെന്നെയു-
മെൻ പ്രഭോ ! കാത്തിടാനില്ലേ ഞായം ? 960
134.വെന്നാലും വെന്നാലും വൈകുണ്ഠധാമാവേ !
വെന്നാലും വെന്നാലും ചിൽഭൂമാവേ !
വെന്നാലും വെന്നാലും ശ്രീരാമ നാമാവേ !
വെന്നാലും വെന്നാലും വിശ്വാത്മാവേ !! "
- XXX
135.ഓതിനാൾ പിന്നെയും തന്വങ്ഗി:- വിത്തവും
സൗധവും ദേഹവും മറ്റുമെല്ലാം
വ്യർത്ഥമാം ഭാരം ഞാനിങ്ങവ തള്ളിയാൽ
സ്വസ്ഥമായ് തീർന്നിടുമെൻ പ്രയാണം
136.വില്പാനും വാങ്ങാനും യാതൊന്നും വായ്ക്കാത്ത-
തപ്പാതയെന്നത്രേ സിദ്ധർ ചൊൽവൂ 970
അപ്പരലോകത്തിൽ തൻ പുണ്യമൊന്നു താൻ
കൈപ്പൊതിച്ചോറാർക്കുമെന്നു കേൾപ്പു :
പോകുന്നതെങ്ങനെ ദീനഞാ,നാവക-
യ്ക്കേകമാം വ്രീഹിയും നേടിടാത്തോൾ ?
ദുഷ്കൃതസംഹതി ചൂഴ്ന്നെന്നെബ്ഭക്ഷിക്കു-
മർഗളവഹ്നിയാ,യെന്നും കേൾപ്പൂ
ആരൊരു താരകമാവതെൻ ദേഹിക്കു
ദാരുണമാകുമക്കാന്താരത്തിൽ ? "
137.എന്നവൾ ഞെട്ടിനാൾ തെല്ലൊന്നു; വീണ്ടുമേ
തന്നോടു ചൊല്ലിനാൾ ധൈർയ്യ്യപൂർവ്വം:- 980
"ഭീരുവോ പിന്നെയും പിങ്ഗളേ ? നീ ചെന്നു.
ചേരുന്ന ലോകമേ.തോർത്തുനോക്കു !
നാരകമെന്നതു വാനവർ വാഴുന്ന
മേരുവാം ദുർഗ്ഗത്തിൻ ഖേയമത്രേ.
മന്നിടം താഴ്വര,-യങ്ങുനിന്നക്കുന്നിൽ
പുണ്യമാം കോണിവച്ചാർക്കുമേറാം;
കാലമക്കോണിയെ ഗ്രാസമാക്കിടുമ്പോൾ
മാലുറ്റു പിന്നെയും താഴെ വീഴാം
138.ജീവിയാം നീർപ്പോള നീരാവിയായ്പ്പൊങ്ങി
മേവിടും മാനത്തിൽ ചെറ്റുനേരം; 990
താഴോട്ടു പിന്നെയും നീർത്തുള്ളിയായ് പോരും:
വീഴും വന്നൂഴിയിൽ; പൊങ്ങും വീണ്ടും:
അത്തരമങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും പാവം നീ-
യെത്രമേൽ ചെയ്തു നിൻ യാതായാതം !
ഏതെല്ലാം പാഥേയചിത്രാന്നമുണ്ടു ! നീ-
യേതെല്ലാം ശൂണ്ഡയിൽ തൃഷ്ണതീർത്തു !
ഏതെല്ലാംമപ്സരസ്ത്രീയായി ! പാണിയി-
ലേതെല്ലാം ദിൿപാലച്ചെങ്കോലേന്തി !
139.വ്യോമത്തിൽ പാറുമപ്പട്ടത്തിൻ സുത്രാഗ്രം
ഭൂമിയിൽ-കാലത്തിൻകയ്യിൽ-വായ്ക്കേ 1000
ഉൾത്താരിലാർക്കുതാനുത്സേകമുണ്ടാക്കു-
മത്താമ്രചൂഡോഡ്‌ഡിനാവഡീനം ?
ചേലയിൽ മാലിന്യം : മാലയിൽ മ്ലാനത്വം :
ചേലണിപ്പൂ മെയ്യിൽ സ്വേദപൂരം !-
ഇമ്മട്ടിൽ താഴത്തു വീഴ്കയോ നീ നിന-
ക്കമ്മഹർല്ലോകമാണാതിഥേയം !
140.തെല്ലേതും ഭ്രംശത്തിൻ ഭീതിയില്ലദ്ദിക്കിൽ:
നിർല്ലേപരമ്യമന്നീലാകാശം,
അസ്വാപദൂഷിതമങ്ങാർക്കും ജാഗര,-
മസ്തമിച്ചീടാത്തോന്നർക്കബിംബം ! 1010
തന്നിലേ വാസന പൊയ്പോയോർക്കെങ്ങുള്ളു
പുണ്യസുധാഘക്ഷ്വേളാശനങ്ങൾ ?"
- XXXI
141.പിന്നെയുമോതിനാൾ പിംഗള:- "പാതിയു-
മെന്നാൽ താനാസാദ്യമെൻ നിസ്താരം
ആത്മാവാലാത്മവിന്നുദ്ധാരം കല്പിച്ചോ-
നാത്മാനാത്മാധീശനാദിദേവൻ;
മാടി വിളിക്കുന്നു , 'വാ', 'വാ' യെന്നോതുന്നു:
മാർഗ്ഗസ്ഥമാകുമജ്യോതിഷ്‌പുജ്ഞം ;
ചേരുന്നു ധീരയായ് ജീവികൾ ചെന്നങ്ങു
പൗരുഷം കൈക്കൊണ്ടും ഭക്തിപൂണ്ടും 1020
142.പേടിയാമ്മാറുള്ളതിമകുരാലയം :
ഓടിയോ , ലോലമാം മാംസപിണ്ഡം :
ഒൻപതു പൊട്ടലുണ്ടായതിൽ; ആരൊരു
പിൻബലം? പാരമോ ദൂരദൂരം :
എന്നോർത്തുമാഴ്കിടൊല്ലേയവൾക്കു താങ്ങലായ്
തന്നിശദത്തയാം ബുദ്ധിയില്ല ?
പോകാനേയുള്ളു ഞാൻ മുന്നോട്ടു മത്ഭരം
ലോകാധനാഥനിൽ ന്യസ്തമാക്കി.
143.ആരുമായ് ചേരുകിലപ്പുറം വേർപാടി :-
ല്ലാരുമായ് മോദിക്കിൽ ഖേദമില്ല : 1030
ഹാ ! മറ്റു വല്ലഭരെന്തിന്നു ? - മൽപ്രിയ-
നാമട്ടിലുള്ളവ , നന്തർയ്യാമി !
അന്തഃപുരത്തിങ്കലേകാന്തവശ്യനായ്
സന്തതം തന്നീശനുല്ലസിക്കെ.
ആച്ചിന്താരത്നത്തിൻ സ്വാമിനിക്കെങ്ങനെ
വാച്ചിടുമാഗ്രഹം മറ്റൊന്നിങ്കൽ?
- XXXII
144.മദ്ധ്യമലോകത്തിൽ-ഭാരതവേഷത്തിൽ-
ഉത്തമൈഥിലിപത്തനത്തിൽ-
മാനവജാതിയിൽ-മാനുഷികവർഗ്ഗത്തിൽ-
ഞാനഹോ ! ഭാഗ്യമേ ! ജാതയായി. 1040
145.നാലാശ വെൽകയാൽ ദൃപ്തമാം ലോഭത്തിൻ
ചേലാളും മേടയെയേതുഭൂവിൽ
സർവാശാ ജൈത്രിയാം ശാന്തിതൻ പുല്ക്കുടിൽ
ഖർവാതിഖർവമായ്ക്കണ്ടിടുന്നു :
ചന്ദനംപൂശട്ടെ ! ശസ്ത്രൗഘമെയ്യട്ടെ :
വന്നവർ വന്നവർ: ഒപ്പം രണ്ടും
ഏല്ക്കുവാൻ ശീലിച്ച ഹൃത്തുള്ള മക്കളെ
മേല്ക്കുമേലേതൂഴി പെറ്റിടുന്നു :
വിശ്വത്തെത്തന്നിലും വിശ്വത്തിൽതന്നെയും
ശശ്വത്തായ് കാട്ടുമാറേതു ഭൂമി 1050
അദ്ധ്യാത്മജ്ഞാനമാമത്യാശ്ചർയ്യാഞ്ജനം
നിത്യവും ലോകത്തിൻ ദൃക്കിൽ തേയ്പൂ :
ആ നൃശംസ്യാകല്പം മാനസം : യാതൊന്നി-
ലാനുകൂല്യാകല്പം ലോചനാന്തം :
ദേഹിക്കു സത്യാലങ്കാരം തൻ ജിഹ്വാഗ്രം :
ലോകോപകാരാലങ്കാരം പാണി :-
അഞ്ജലി കൂപ്പുന്നേൻ !- അമ്മട്ടിൽ ശോഭിപ്പോ-
ളെൻ ജനയിത്രിയാൾ ഭാരതോർവി :
ഔപനിഷദോക്തിസന്താനവല്ലികൾ-
ക്കൗപമ്യമില്ലത്തോരാരാമോർവ്വി. 1060
146.ഈ മൃതസഞ്ജീവിന്യൗഷധിത്തോട്ടത്തി-
ലീമട്ടിൽ സംപ്രാപ്തയായവൾ ഞാൻ.
കാലാഗാരാവാസകാംക്ഷയാൽ ചെയ്കയോ
ഹാലാഹൃലാശനം ? അയ്യോ ! പാപം !!
147.യാതൊന്നിൻ മൗലിപോലംബികതൻ ഗുരു :
പാദാബ്ജപങ്കംപോൽ സിദ്ധസിന്ധു :
ശ്രീലയാം ദക്ഷിണബാഹുപോൽ ഗണ്ഡകീ -
സാലഗ്രാമങ്ങൾക്കു മാതാവാവോൾ :
ആശ്ചർയ്യവൈഭവൻ യാതൊന്നിൽ മിന്നിനാ-
നാജ്ജനകാഭിധൻ രാജയോഗി- 1070
കോയിക്കൽ വെണ്ണീറായ്പ്പോയതു കാണവേ
പോയില്ലെൻ സ്വത്തൊന്നുമെന്നു ചൊന്നോൻ :
വാചക്നവ്യാകൃതി കൈക്കൊണ്ടു വാഗ്ദേവി
രാജിച്ചാൾ യാതൊന്നിൽ തൽസദസ്സിൽ
ആബ്‌ബൃഹദാരണ്യകോപനിഷത്തിന്നു
വായ്പെഴും വക്ഷസ്സിൽ മാലയാവോൾ:
ബ്രഹ്മഞ്ജനന്നൃപൻതന്നുടെ ഹൃത്തിലേ-
ക്കല്മഷം വേരറാ,നങ്ങുതന്നെ.
എത്തിനാൾ യാതൊന്നില'സ്സുലഭാ'ഖ്യയാ-
ളദ്വൈതസാമ്രാജ്യ സിദ്ധിപോലെ ; 1080
പൂമകൾ യാതൊന്നിൽ പുഷ്കലപുണ്യയാം
ഭൂമിതൻ പുത്രിയായ് ജന്മംതേടി
മാലയിട്ടീടിനാൾ സ്വൈരണീസന്ത്രണേ-
ശീലനായ്ത്താൻ കണ്ട രാഘവനേ:-
അമ്മട്ടിലുള്ളോരു വൈദേഹരാജ്യത്തിൽ
ജന്മം ലഭിക്കയാൽ ധന്യയാം ഞാൻ
ഏതൊന്നുപാർത്താലും നേടേണ്ടോൾ തന്നെയെൻ
പൈതൃകസ്വത്താകും ബ്രഹ്മാനന്ദം!
- XXXIII
148."മാനസമറ്റോൾ ഞാൻ വാസനപോയോൾ ഞാൻ ;
മായതൻ മാറാല മാറിയോൾ ഞാൻ ; 1090
ഷസ്വർഗ്ഗാതീത ഞാൻ സ്വാതന്ത്ര്യാരൂഢഞാൻ ;
ഇഷ്ടവും ദ്വിഷ്ടവും വിട്ടവൾ ഞാൻ;
സത്യം ഞാൻ; ജ്ഞാനം ഞാൻ; ശക്തി ഞാൻ; ശാന്തി ഞാൻ;
സത്തു ഞാൻ; ചിത്തു ഞാൻ; ആനന്ദം -ഞാൻ.
ബുദ്ധ ഞാൻ; സിദ്ധ ഞാൻ: ശുദ്ധ ഞാൻ; മുക്ത ഞാൻ;
ദഗ്ദ്ധമെൻ സർവസ്വം, ദഗ്ദ്ധം ദഗ്ദ്ധം !
വെന്നേൻ ഞാൻ; വെന്നേൻ ഞാൻ ;വെന്നേൻ ഞാൻ" - എന്നോതി-
യന്യമാം ഭാവനയേതുമെന്ന്യേ.
തന്നിലേ തന്നെക്കണ്ടാനന്ദിച്ചാനന്ദി-
ച്ചുന്നമ്രകന്ധരബന്ധുരയായ്. 1100
ഭൗമമല്ലാത്തൊരു ഭാസുരവർച്ചസ്സിൻ
ധാമമായ്, സംസാരപാരഗയായ് ,
ആ വിശാലാക്ഷിയാൾ മിന്നിനാൾ , മെയ്യാർന്ന
ജീവിതധന്യതയെന്നപോലെ.
149.അപ്പുണ്യവൈതാനപാവക ജ്യോതിസ്സിൻ
വിഷ്ഫുല്ലിങ്ഗോൽകരമെന്നപോലെ.
പേർത്തുമബ്ഭാസ്വത്താം ശയ്യാഗാരത്തിലേ
വൈദ്യുതദീപങ്ങൾ കാണുമാറായ് .
ചേതസ്സിൽ തിങ്ങിടും വിക്രിയാവേദത്താൽ
സാധുവാക്കോതുവാൻ സാധിക്കാതെ 1110
അദ്ദീപമോരോന്നും കാട്ടി തന്നാകൃതം
മസ്തകാന്ദോളനംകൊണ്ട് മാത്രം.
150.അപ്പരിവർത്തനവൈഭവം കണ്ടുക-
ണ്ടത്ഭുതസ്തബ്ധമായ് തീർന്നപോലെ
ഏകാന്തമൗഖർയ്യശീലമാമ്മുറി
മൂകാതിമൂകതായചരിച്ചു .
151.മുന്നിലേച്ചിത്രത്തിൻ നേർപകർപ്പായ്ത്തീർന്ന
സുന്ദരിതൻ ശുദ്ധമാനസത്തിൽ
മന്ദഹാസോജ്ജ്വലവക്ത്രനായ് മിന്നിനാൻ
ധന്വിയാം ശ്രീരാമ,നാത്മാരാമൻ ! 1120
152.അപ്പുറം തന്നുടെ പർയ്യങ്കശയ്യയി-
ലപ്പുണ്യശാലിനി പോയ്ക്കിടന്നാൾ .
വാരുറ്റ ശൃങ്ഗാരഭാവത്തെത്താഴ്ത്തിനോ-
രാരസമൗലിയാം ശാന്തംപോലെ.
153.വിശ്രാന്തിപൂണ്ടാലും ഭൂതാവേശംവിട്ടു
വിജ്വരയായ്തീർന്ന വീണാവാണി !
പ്രീതിയിൽ നിന്നോട് മേളിപ്പാൻ തയ്യാറായ്.
നേദിഷ്ഠദേശത്തിൽ നിദ്ര നില്പൂ
ഇദ്ദിക്കിൽ സദ്വശയാകുമമ്മാതാവി-
ന്നർദ്ധരാത്രാഗമമാദ്യമല്ലോ 1130
അൻപാർന്നോളദ്ദേവി നീണാളായ് വേർപെട്ട
നിൻബാല്യകാലത്തേദ്ധാത്രിയല്ലി ?
154.ജ്ഞാനമാം വിണ്ണാറ്റിലാറാടി മേവും നീ-
ന്നാനന്ദബാഷ്പത്തിൻ ശീകരത്തേ
ആശിസ്സുചൊല്ലിടും മന്ദാനിലാതിഥി-
ക്കാചമനീയമായ് നൽകിയാലും.
155.ജാലകമാർഗ്ഗമായ്ത്തിങ്കളിൻ വെൺകതിർ
ചാലവേ നിൻമെയ്യിൽ വീശിടട്ടേ:
ശക്തിയാലിരാവിൻ ദഗ്ദ്ധനാം കാമൻതൻ-
വിഗ്രഹം നീറിന ഭസ്മംപോലെ. 1140
156.സ്വാപത്തെപ്പൂണ്ടാലും : സോദരിക്കീസ്വാപ
മാപന്നബന്ധുവാം മൃത്യുവല്ലോ :
നീരന്ധ്രഭാസ്സെഴുമാഗാമിജന്മത്തി-
ന്നാരംഭം, നാളത്തേശ്ശയ്യോത്ഥാനം !
- XXXIV
157.മൈഥിലപത്തനമണ്ഡനമായുള്ള
സീതോപയന്താവിൻ ക്ഷേത്രത്തിങ്കൽ
നില്ക്കുന്നു പിറ്റേന്നു കാലത്തൊരോമലാൾ
വല്ക്കലവേഷ്ടിതവിഗ്രഹയായ്.
ഭൂതിതൻ ലേപത്താൽ കുന്ദേന്ദുച്ഛായയായ്,
ശ്വേതദ്വീപാധിപദേവതയായ് . 1150
കാന്തയാൾ മിന്നുന്നു കായത്തെക്കൈക്കൊണ്ട
ശാന്തമാം സദ്രസമെന്നപോലെ .
അത്തന്വി മൂർദ്ധാവിൽ , ചെഞ്ചിട : കണ്ഠത്തിൽ
രുദ്രാക്ഷം : പാണിയിലക്ഷസൂത്രം :-
ഈവിധമുള്ളോരു വേഷത്തിൽ ശോഭിപ്പൂ
കൈവല്യഭൂഷണഭൂഷിതയായ്.
ഇന്നലെ നാം കണ്ട വേശ്യയാം പിങ്ഗള-
യിന്നൊരു ദേവാധിദേവദാസി !
ആ വിശാലാക്ഷിതൻ ജീവിതത്തിന്നൊരു
രാവിടകൊണ്ടെത്ര മാറ്റം വന്നു ! 1160
ധൂർത്തർക്കു കാമക്രയാപണശാലതാൻ
പാർത്തട്ടിലന്നോളം തത്സദനം ;
നിർമ്മായമന്നതോ നിഷ്കിഞ്ചനക്കൊരു
ധർമ്മാന്നസത്രമായ് മാറിക്കാണ്മൂ !
159.അത്ഭുതമെന്തിതി, ലദ്ദേവദാസിയൂ-
മിപ്പുണ്യഭൂമിതൻ പുത്രിയല്ലി ?
* * *
160.എൻ തായേ ! വെന്നാലുമൃഗ്വേദക്ഷേത്രമേ !
ചിന്താതിവർത്തിതാൻ നിൻമാഹാത്മ്യം !!
ഓരോരോ പൂഴിയു ,മമ്മയിൽ മിന്നുന്ന,-
തോരോരോ യോഗീന്ദ്രവിഗ്രഹാണു : 1170
ആദൃതമൗനമാമമ്മ തന്നാകാശം
ശ്രീദക്ഷിണാമൂർത്തിമൂർത്തിഭേദം
പണ്ടുപണ്ടൂഴിതൻ ബാല്യത്തിൽ മർത്യരേ
രണ്ടുകാൽപൈക്കളായ് കാൺകെ , ക്കാൺകെ.
ഹ്രിയാർന്ന മാർത്താണ്ഡൻ കോൾമയിർക്കൊണ്ടീലേ
തായതൻ സാവിത്രിമന്ത്രം കേൾക്കേ ?
അഞ്ജനവർണ്ണനെ പ്രത്യക്ഷമാക്കിടു-
മഞ്ചുവയസ്സിലും നിൻകിടാങ്ങൾ
കാണിക്കും പാപിയാം താതന്നു ദൈവത്തെ-
ത്തൂണിലും നാരസിംഹാകാരത്തിൽ ; 1180
ഷോഡശവർഷങ്ങളാകുകിൽ വൻതപ-
മീടുറ്റു ചെ,യ്തതിൻ വൈഭവത്താൽ :
കാലനെക്കൊല്ലിക്കു മീശനെക്കൊണ്ടു;തൻ
ഫാലത്തിൽ ചാർത്തിക്കും രേഖ വേറേ.
163.ഭൂഭൃത്തിൻ പുത്രിയായിന്നു നാം കാണുവോൾ
താപസിയായിടും മാത്രപോയാൽ :
നീരാളം ചാർത്തുന്ന മേനിക്കു കർക്കശ -
ചീരാംശുകത്തിനാൽ മാറ്റു കൂട്ടും .
164.അമ്മേ ! നിൻ സ്തന്യമാം പിയൂഷയൂഷത്തി-
ന്നമ്മട്ടിൽ വായ്തുണ്ടാത്മവീര്യം ; 1190
അമ്മുലപ്പാൽ നുകർന്നാത്മാർത്ഥം നേടിന
നിന്മക്കൾക്കെങ്ങുള്ളു നിത്യഭ്രംശം ?
165.കാമനും , ചൈത്രവും , പൂർണ്ണിമത്തിങ്കളും
തൈമണിത്തെന്നലും വണ്ടിനവും.
തങ്ങളാലാവതും നോക്കീട്ടു മെന്തായി ?
പിങ്ഗളയാകുമി വേശ്യപോലും
ഏകയാമാർദ്ധത്തിൽ ബ്രഹ്മോപദേഷ്ടാവായ്
കാകതാലിയത്തെയല്ലി കണ്ടു ?
166.പിങ്ഗളയെന്നല്ല പേരവൾക്കപ്പുറം
മങ്ഗളയെന്നുതാ ,നാനിലയിൽ. 1200
ജീവിച്ചാൾ വിശ്വലോകാനുഗ്രഹത്തിന്ന-
ദ്ദേവിയാൾ ജന്മാന്ധദിവ്യദൃക്കായ്.
167.ഭാഗവതോത്തമശബ്ദഗ്രഹാമൃതം
ലോകോത്തരോത്തരമിച്ചരിത്രം.
പണ്ടവധൂതന്നൊരാചാർയ്യയായോരി-
പ്പൂണ്ഡരീകാക്ഷിയാൾ തന്നുദന്തം,
ഊഴിതന്നോമനവെൺപുകൾമേടയ്ക്കു
താഴികപൊൻകുടം: തർക്കമില്ല. 1208
ശുഭം ഭുയാൽ