നാരായണീയം/ദശകം തൊണ്ണൂറ്റിയാറ്

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
നാരായണീയം
രചന:മേല്പത്തൂർ നാരായണഭട്ടതിരി
ദശകം തൊണ്ണൂറ്റിയാറ്


നാരായണീയം
ദശകങ്ങൾ











<poem>

96.1 ത്വം ഹി ബ്രഹ്മൈവ സാക്ഷാത്‌ പരമുരുമഹിമന്നക്ഷരാണാമകാര- സ്താരോ മന്ത്രേഷു രാജ്ഞാം മനുരസി മുനിഷു ത്വം ഭൃഗുർനാരദോƒപി പ്രഹ്ലാദോ ദാനവാനാം പശുഷു ച സുരഭിഃ പക്ഷിണാം വൈനതേയോ നാഗാനാമസ്യനന്തഃ സുരസരിദപി ച സ്രോതസാം വിശ്വമൂർത്തേ

96.2 ബ്രഹ്മണ്യാനാം ബലിസ്ത്വം ക്രതുഷു ച ജപയജ്ഞോƒസോ വീരേഷു പാർത്ഥോ ഭക്താനാമുദ്ധവസ്ത്വം ബലമസി ബലിനാം ധാമ തേജസ്വിനാം ത്വം നാസ്ത്യന്തസ്ത്വദ്വിഭൂതേർവികസദതിശയം വസ്തു സർവം ത്വമേവ ത്വം ജീവസ്ത്വം പ്രധാനം യദിഹ ഭവദൃതേ തന്ന കിഞ്ചിത്പ്രപഞ്ചേ

96.3 ധർമം വർണാശ്രമാണാം ശ്രുതിപഥവിഹിതം ത്വത്പരത്വേന ഭക്ത്യാ കുർവന്തോƒന്തർവിരാഗേ വികസതി ശനകൈസ്സന്ത്യജന്തോ ലഭന്തേ സത്താസ്ഫൂർതിപ്രിയത്വാത്മകമഖിലപദാർത്ഥേഷു ഭിന്നേഷ്വഭിന്നം നിർമൂലം വിശ്വമൂലം പരമമഹമിതി ത്വദ്വിബോധം വിശുദ്ധം

96.4 ജ്ഞാനം കർമാപി ഭക്തിസ്ത്രിതയമിഹ ഭവത്പ്രാപകം തത്ര താവ- ന്നിർവിണ്ണാനാമശേഷേ വിഷയ ഇഹ ഭവേത്‌ ജ്ഞാനയോഗേƒധികാരഃ സക്താനാം കർമയോഗസ്ത്വയി ഹി വിനിഹിതോ യേ തു നാത്യന്തസക്താ നാപ്യത്യന്തം വിരക്താസ്ത്വയി ച ധൃതരസാ ഭക്തിയോഗോ ഹ്യമീഷാം

96.5 ജ്ഞാനം ത്വദ്ഭക്തതാം വാ ലഘു സുകൃതവശാന്മർത്യലോകേ ലഭന്തേ തസ്മാത്തത്രൈവ ജന്മ സ്പൃഹയതി ഭഗവൻ നാകഗോ നാരകോ വാ ആവിഷ്ടം മാം തു ദൈവാദ്ഭവജലനിധിപോതായിതേ മർത്യദേഹേ ത്വം കൃത്വാ കർണധാരം ഗുരുമനുഗുണവാതായിതസ്താരയേഥാഃ

96.6 അവ്യക്തം മാർഗയന്തഃ ശ്രുതിഭിരപി നയൈഃ കേവലജ്ഞാനലുബ്ധാഃ ക്ലിശ്യന്തേƒതീവ സിദ്ധിം ബഹുതരജനുഷാമന്ത ഏവാപ്നുവന്തി ദൂരസ്ഥഃ കർമയോഗോƒപി ച പരമഫലേ നന്വയം ഭക്തിയോഗ- സ്ത്വാമൂലാദേവ ഹൃദ്യസ്ത്വരിതമയി ഭവത്പ്രാപകോ വർദ്ധതാം മേ

96.7 ജ്ഞാനായൈവാതിയത്നം മുനിരപവദതേ ബ്രഹ്മതത്ത്വം തു ശ്രുണ്വൻ ഗാഢം ത്വത്പാദഭക്തിം ശരണമയതി യസ്തസ്യ മുക്തിഃ കരാഗ്രേ ത്വദ്ധ്യാനേƒപീഹ തുല്യാ പുനരസുകരതാ ചിത്തചാഞ്ചല്യഹേതോ- രഭ്യാസാദാശു ശക്യം വശയിതും ത്വത്കൃപാചാരുതാഭ്യാം

96.8 നിർവിണ്ണഃ കർമമാർഗേ ഖലു വിഷമതമേ ത്വത്കഥാദൗ ച ഗാഢം ജാതശ്രദ്ധോƒപി കാമാനയി ഭുവനപതേ നൈവ ശക്നോമി ഹാതും തദ്ഭൂയോ നിശ്ചയേന ത്വയി നിഹിതമനാ ദോഷബുദ്ധ്യാ ഭജംസ്താൻ പുഷ്ണീയാം ഭക്തിമേവ ത്വയി ഹൃദയഗതേ മങ്ക്ഷു നങ്ക്ഷ്യന്തി സംഗാഃ

96.9 കശ്ചിത്ക്ലേശാർജിതാർത്ഥക്ഷയവിമലമതിർനുദ്യമാനോ ജനൗധൈഃ പ്രാഗേവം പ്രാഹി വിപ്രോ ന ഖലു മമ ജനഃ കാലകർമഗ്രഹാ വാ ചേതോ മേ ദുഃഖഹേതുസ്തദിഹ ഗുണഗണം ഭാവയത്സർവകാരീ- ത്യുക്ത്വാ ശാന്തോ ഗതസ്ത്വാം മമ ച കുരു വിഭോ താദൃശീം ചിത്തശാന്തിം

96.10 ഐളഃ പ്രാഗുർവശീം പ്രത്യതിവിവശമനാഃ സേവമാനശ്ചിരം താം ഗാഢം നിർവിദ്യ ഭൂയോ യുവതിസുഖമിദം ക്ഷുദ്രമേവേതി ഗായൻ ത്വദ്ഭക്തിം പ്രാപ്യ പൂർണഃ സുഖതരമചരത്തദ്വദുദ്ധൂത സംഗം ഭക്തോത്തംസം ക്രിയാ മാം പവനപുരപതേ ഹന്ത മേ രുന്ധിരോഗാൻ