ഭാഷാഷ്ടപദി/സർഗം രണ്ട്/6
| ←അഞ്ചാം അഷ്ടപദി ഭാഷ | ഭാഷാഷ്ടപദി രചന: ആറാം അഷ്ടപദി ഭാഷ |
സർഗം മൂന്ന്→ |
(കാമോദരി-ഏകതാളം)
|
| ഭാഷാഷ്ടപദി |
|---|
|
ഇവിടെ ലതാഗൃഹത്തിങ്കലീരാത്രിയിൽ
ഇരുന്നു കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു പീഡിക്കും
ഇവിടെ സമീപം നയിക്ക കൃഷ്ണനെ ദു:ഖം
ഹിതമൊടുകേൾപ്പിച്ചാലനുകമ്പയുണ്ടാം
സഖീ ! സന്താപം നിശമയ നീ മേ സദയം
സഹ വിഹരിച്ചൊരു ഹരിയെ വരുത്തുക.
ഹാ! വിരഹം സഹിയാ മേ.
മുമ്പിലുണ്ടായ സമാഗമേ ലജ്ജയാ
കുമ്പിട്ടോരെന്നെ മുകുന്ദൻ
തമ്പുരാൻ പടുതയാ വശത്താക്കീട്ടിവണ്ണം
പിരിഞ്ഞല്ലൽ പൊറാതെയുമാക്കീട്ടൊഴിഞ്ഞു. (സഖീ…)
കൽപ്പകവൃക്ഷത്തിന്റെ തളിരുകളാകുന്ന
തൽപ്പത്തിങ്കൽ കിടത്തീട്ടു മാം സുചിരം
മൽപ്പയോധരമദ്ധ്യേ ശയിച്ചുകൊണ്ടധരം
കെൽപ്പൊടു പാനം ചെയ്തവനേ കിട്ടിയാവൂ. (സഖീ…)
സുരതത്തളർച്ചകൊണ്ടക്ഷികളടച്ചു ഞാൻ
സുധയിൽ കുളിച്ചോണം വിയർത്തതും, കൃഷ്ണൻ
മരതകവർണ്ണൻ പുളകമണിഞ്ഞതും,
മദനമദം പൂണ്ടു ചമഞ്ഞതും, മറക്കുമോ? (സഖീ…)
മണിതമാധുരികൊണ്ടു കുയിലിന്റെ കൂജിതം
ജിതവതിയാമെന്റെ പൂങ്കുഴലഴിഞ്ഞതും
മണമേറും മലരുകൾ പൊഴിഞ്ഞതും കൃഷ്ണന്റെ
മദനശാസ്ത്രപാണ്ഡിത്യവും ഞാൻ മറക്കുമോ?...(സഖീ…)
മഞ്ജുളമഞ്ജീരമണിമയമേഖലാ
ശിഞ്ജിതയായിരുന്നെന്നെയേറ്റം
രഞ്ജിച്ചു, രതിരണം ചെയ്തിട്ടു ചുംബിച്ച
കഞ്ജലോചനനെ ഞാനെന്നിനി കാണുന്നു (സഖീ…)
നിധുവന താലരസാലയായി ഞാൻ
നിസ്സഹായയായിട്ടു നിപതിച്ചതും
മധുവൈരി തൃപ്തനായ്ക്കണ്ണടച്ചതും
മകരകേതനൻ പ്രസാദിച്ചതും മയക്കുന്നു (സഖീ..)
ശ്ലോകം
ഹസ്തസ്രസ്തവിലാസവംശമനൃജുഭ്രൂവല്ലിമദ്വല്ലവീ-
വൃന്ദോത്സാരിദൃഗന്ത വീക്ഷിതമതിസ്വേദാർ ദ്രഗണ്ഡസ്ഥലം!
മാമുദ്ദീക്ഷ്യ വിലക്ഷിതസ്മിതസുധാമുഗ്്ദ്ധാനനം കാനനേ
ഗോവിന്ദം വ്രജസുന്ദരീഗണവൃതം പശ്യാമി ഹൃഷ്യാമിച!!
ദുരാലോകസ്തോകസ്തബകനവകാശോകലതികാ-
വികാസഃ കാസാരോപവനപവനോപി വ്യഥയതി!
അപി ഭ്രാമ്യൽ ഭൃംഗീരണിതരമണീയാ ന മുകുള-
പ്രസൂതിശ്ചുതാനാം സഖി! ശിഖരിണീയം സുഖയതി!!
സാകൂതസ്മിതമാകുലാകുലഗളദ്ധമ്മില്ല മുല്ലാസിത-
ഭ്രൂവല്ലികമളീകദർശിതഭുജാമൂലാർദ്ധ ദൃഷ്ടസ്തനം!
ഗോപിന്നാം നിഭൃതം നിരീക്ഷ്യ ഗമിതാകാംക്ഷശ്ചിരം ചിന്തയ-
ന്നന്തർ മുഗ്ദ്ധമനോഹരോ ഹരതുവഃ ക്ലേശം നവഃ കേശവഃ!!
പരിഭാഷ
വീണാവാണി മുകുന്ദനെന്നെ വിപിനേ കണ്ടപ്പൊളെ ഹസ്തതോ
വീണൂ വേണു കുറഞ്ഞു ലീലകളിലേ ലൌല്യം വ്രജസ്ത്രീജനം
കേണൂ തൂണിവ നിന്നുപോയി ഭഗവാൻ കിം ഭൂയസാ കൃഷ്ണനെ
കാണുന്നൂ പരമാണുകൽപ്പഹൃദയേ ഹൃഷ്യാമി ഞാനഞ്ജസാ.