ശ്രീമദ് ഭാഗവതം/പ്രഥമഃ സ്കന്ധഃ/ഷഷ്ഠോധ്യായഃ
|
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം |
|---|
സൂത ഉവാച
ഏവം നിശമ്യ ഭഗവാൻദേവർഷേർജന്മകർമ ച
ഭൂയഃ പപ്രച്ഛ തം ബ്രഹ്മൻ വ്യാസഃ സത്യവതീസുതഃ ||
വ്യാസ ഉവാച
ഭിക്ഷുഭിർവിപ്രവസിതേ വിജ്ഞാനാദേഷ്ടൃഭിസ്തവ
വർതമാനോ വയസ്യാദ്യേ തതഃ കിമകരോദ്ഭവാൻ ||
സ്വായമ്ഭുവ കയാ വൃത്ത്യാ വർതിതം തേ പരം വയഃ
കഥം ചേദമുദസ്രാക്ഷീഃ കാലേ പ്രാപ്തേ കളേബരം ||
പ്രാക്കൽപവിഷയാമേതാം സ്മൃതിം തേ സുരസത്തമ
ന ഹ്യേഷ വ്യവധാത്കാല ഏഷ സർവനിരാകൃതിഃ ||
നാരദ ഉവാച
ഭിക്ഷുഭിർവിപ്രവസിതേ വിജ്ഞാനാദേഷ്ടൃഭിർമമ
വർതമാനോ വയസ്യാദ്യേ തത ഏതദകാരഷം ||
ഏകാത്മജാ മേ ജനനീ യോഷിന്മൂഢാ ച കിങ്കരീ
മയ്യാത്മജേനന്യഗതൗ ചക്രേ സ്നേഹാനുബന്ധനം ||
സാസ്വതന്ത്രാ ന കൽപാസീദ്യോഗക്ഷേമം മമേച്ഛതീ
ഈശസ്യ ഹി വശേ ലോകോ യോഷാ ദാരുമയീ യഥാ ||
അഹം ച തദ്ബ്രഹ്മകുലേ ഊഷിവാംസ്തദപേക്ഷയാ
ദിഗ്ദേശകാലാവ്യുത്പന്നോ ബാലകഃ പഞ്ചഹായനഃ ||
ഏകദാ നിർഗതാം ഗേഹാദ്ദുഹന്തീം നിശി ഗാം പഥി
സർപോദശത്പദാ സ്പൃഷ്ടഃ കൃപണാം കാലചോദിതഃ ||
തദാ തദഹമീശസ്യ ഭക്താനാം ശമഭീപ്സതഃ
അനുഗ്രഹം മന്യമാനഃ പ്രാതിഷ്ഠം ദിശമുത്തരാം ||
സ്ഫീതാഞ്ജനപദാംസ്തത്ര പുരഗ്രാമവ്രജാകരാൻ
ഖേടഖർവടവാടീശ്ച വനാന്യുപവനാനി ച ||
ചിത്രധാതുവിചിത്രാദ്രീനിഭഭഗ്നഭുജദ്രുമാൻ
ജലാശയാഞ്ഛിവജലാന്നളിനീഃ സുരസേവിതാഃ
ചിത്രസ്വനൈഃ പത്രരഥൈർവിഭ്രമദ്ഭ്രമരശ്രിയഃ നളവേണുശരസ്തംഭകുശകീചകഗഹ്വരം ||
ഏക ഏവാതിയാതോഹമദ്രാക്ഷം വിപിനം മഹത്
ഘോരം പ്രതിഭയാകാരം വ്യാളോലൂകശിവാജിരം ||
പരിശ്രാന്തേന്ദ്രിയാത്മാഹം തൃട്പരീതോ ബുഭുക്ഷിതഃ
സ്നാത്വാ പീത്വാ ഹ്രദേ നദ്യാ ഉപസ്പൃഷ്ടോ ഗതശ്രമഃ ||
തസ്മിന്നിർമനുജേരണ്യേ പിപ്പലോപസ്ഥ ആസ്ഥിതഃ
ആത്മനാത്മാനമാത്മസ്ഥം യഥാശ്രുതമചിന്തയം ||
ധ്യായതശ്ചരണാമ്ഭോജം ഭാവനിർജിതചേതസാ
ഔത്കൺഠ്യാശ്രുകലാക്ഷസ്യ ഹൃദ്യാസീന്മേ ശനൈർഹരിഃ ||
പ്രേമാതിഭരനിർഭിന്നപുളകാങ്ഗോതിനിർവൃതഃ
ആനന്ദസമ്പ്ലവേ ലീനോ നാപശ്യമുഭയം മുനേ ||
രൂപം ഭഗവതോ യത്തന്മനഃകാന്തം ശുചാപഹം
അപശ്യൻ സഹസോത്തസ്ഥേ വൈക്ലവ്യാദ്ദുർമനാ ഇവ ||
ദിദൃക്ഷുസ്തദഹം ഭൂയഃ പ്രണിധായ മനോ ഹൃദി
വീക്ഷമാണോപി നാപശ്യമവിതൃപ്ത ഇവാതുരഃ ||
ഏവം യതന്തം വിജനേ മാമാഹാഗോചരോ ഗിരാം
ഗംഭീരശ്ലക്ഷ്ണയാ വാചാ ശുചഃ പ്രശമയന്നിവ ||
ഹന്താസ്മിഞ്ജന്മനി ഭവാന്ന മാം ദ്രഷ്ടുമിഹാർഹതി
അവിപക്വകഷായാണാം ദുർദർശോഹം കുയോഗിനാം ||
സകൃദ്യദ് ദർശിതം രൂപമേതത്കാമായ തേനഘ
മത്കാമഃ ശനകൈഃ സാധു സർവാന്മുഞ്ചതി ഹൃച്ഛയാൻ ||
സത്സേവയാദീർഘയാപി ജാതാ മയി ദൃഢാ മതിഃ
ഹിത്വാവദ്യമിമം ലോകം ഗന്താ മജ്ജനതാമസി ||
മതിർമയി നിബദ്ധേയം ന വിപദ്യേത കർഹിചിത്
പ്രജാസർഗനിരോധേപി സ്മൃതിശ്ച മദനുഗ്രഹാത് ||
ഏതാവദുക്ത്വോപരരാമ തന്മഹദ് ഭൂതം നഭോലിങ്ഗമലിങ്ഗമീശ്വരം
അഹം ച തസ്മൈ മഹതാം മഹീയസേ ശീർഷ്ണാവനാമം വിദധേനുകന്പിതഃ ||
നാമാന്യനന്തസ്യ ഹതത്രപഃ പഠൻ ഗുഹ്യാനി ഭദ്രാണി കൃതാനി ച സ്മരൻ
ഗാം പര്യടംസ്തുഷ്ടമനാ ഗതസ്പൃഹഃ കാലം പ്രതീക്ഷൻ വിമദോ വിമത്സരഃ ||
ഏവം കൃഷ്ണമതേർബ്രഹ്മന്നാസക്തസ്യാമലാത്മനഃ
കാലഃ പ്രാദുരഭൂത്കാലേ തഡിത്സൗദാമിനീ യഥാ ||
പ്രയുജ്യമാനേ മയി താം ശുദ്ധാം ഭാഗവതീം തനും
ആരബ്ധകർമനിർവാണോ ന്യപതത് പാഞ്ചഭൗതികഃ ||
കൽപാന്ത ഇദമാദായ ശയാനേമ്ഭസ്യുദന്വതഃ
ശിശയിഷോരനുപ്രാണം വിവിശേന്തരഹം വിഭോഃ ||
സഹസ്രയുഗപര്യന്തേ ഉത്ഥായേദം സിസൃക്ഷതഃ
മരീചിമിശ്രാ ഋഷയഃ പ്രാണേഭ്യോഹം ച ജജ്ഞിരേ ||
അന്തർബഹിശ്ച ലോകാംസ്ത്രീൻ പര്യേമ്യസ്കന്ദിതവ്രതഃ
അനുഗ്രഹാന്മഹാവിഷ്ണോരവിഘാതഗതിഃ ക്വചിത് ||
ദേവദത്താമിമാം വീണാം സ്വരബ്രഹ്മവിഭൂഷിതാം
മൂർച്ഛയിത്വാ ഹരികഥാം ഗായമാനശ്ചരാമ്യഹം ||
പ്രഗായതഃ സ്വവീര്യാണി തീർഥപാദഃ പ്രിയശ്രവാഃ
ആഹൂത ഇവ മേ ശീഘ്രം ദർശനം യാതി ചേതസി ||
ഏതദ്ധ്യാതുരചിത്താനാം മാത്രാസ്പർശേച്ഛയാ മുഹുഃ
ഭവസിന്ധുപ്ലവോ ദൃഷ്ടോ ഹരിചര്യാനുവർണനം ||
യമാദിഭിര്യോഗപഥൈഃ കാമലോഭഹതോ മുഹുഃ
മുകുന്ദസേവയാ യദ്വത്തഥാത്മാദ്ധാ ന ശാമ്യതി ||
സർവം തദിദമാഖ്യാതം യത്പൃഷ്ടോഹം ത്വയാനഘ
ജന്മകർമരഹസ്യം മേ ഭവതശ്ചാത്മതോഷണം ||
സൂത ഉവാച
ഏവം സംഭാഷ്യ ഭഗവാന്നാരദോ വാസവീസുതം
ആമന്ത്ര്യ വീണാം രണയൻ യയൗ യാദൃച്ഛികോ മുനിഃ ||
അഹോ ദേവർഷിർധന്യോയം യത്കീർതിം ശാർങ്ഗധന്വനഃ
ഗായന്മാദ്യന്നിദം തന്ത്ര്യാ രമയത്യാതുരം ജഗത് ||
ഇതി ശ്രീമദ്ഭാഗവതേ മഹാപുരാണേ പാരമഹംസ്യാം സംഹിതായാം പ്രഥമസ്കന്ധേ
വ്യാസനാരദസംവാദേ ഷഷ്ഠോധ്യായഃ