വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
- മായാനിർമ്മിതമായ കനകമൃഗം കണ്ടു
- മായാസീതയും രാമചന്ദ്രനോടുരചെയ്താൾഃ
- "ഭർത്താവേ! കണ്ടീലയോ കനകമയമൃഗ-
- മെത്രയും ചിത്രം ചിത്രം! രത്നഭൂഷിതമിദം. 1280
- പേടിയില്ലിതിനേതുമെത്രയുമടുത്തു വ-
- ന്നീടുന്നു മരുക്കമുണ്ടെത്രയുമെന്നു തോന്നും.
- കളിപ്പാനതിസുഖമുണ്ടിതു നമുക്കിന്നു
- വിളിച്ചീടുക വരുമെന്നു തോന്നുന്നു നൂനം.
- പിടിച്ചുകൊണ്ടിങ്ങുപോന്നീടുക വൈകീടാതെ
- മടിച്ചീടരുതേതും ഭർത്താവേ! ജഗൽപതേ!"
- മൈഥിലീവാക്യം കേട്ടു രാഘവനരുൾചെയ്‌തു
- സോദരൻതന്നോടു "നീ കാത്തുകൊളളുകവേണം
- സീതയെയവൾക്കൊരു ഭയവുമുണ്ടാകാതെ;
- യാതുധാനന്മാരുണ്ടു കാനനംതന്നിലെങ്ങും." 1290
- എന്നരുൾചെയ്‌തു ധനുർബാണങ്ങളെടുത്തുടൻ
- ചെന്നിതു മൃഗത്തെക്കയ്‌ക്കൊളളുവാൻ ജഗന്നാഥൻ.
- അടുത്തു ചെല്ലുന്നേരം വേഗത്തിലോടിക്കള-
- ഞ്ഞടുത്തുകൂടായെന്നു തോന്നുമ്പോൾ മന്ദംമന്ദം
- അടുത്തുവരു,മപ്പോൾ പിടിപ്പാൻ ഭാവിച്ചീടും,
- പടുത്വമോടു ദൂരെക്കുതിച്ചു ചാടുമപ്പോൾ.
- ഇങ്ങനെതന്നെയൊട്ടു ദൂരത്തായോരുനേര-
- മെങ്ങനെ പിടിക്കുന്നു വേഗമുണ്ടതിനേറ്റം
- എന്നുറച്ചാശവിട്ടു രാഘവനൊരുശരം
- നന്നായിത്തൊടുത്തുടൻ വലിച്ചു വിട്ടീടിനാൻ. 1300
- പൊന്മാനുമതു കൊണ്ടു ഭൂമിയിൽ വീണനേരം
- വന്മലപോലെയൊരു രാക്ഷസവേഷംപൂണ്ടാൻ.
- മാരീചൻതന്നെയിതു ലക്ഷ്‌മണൻ പറഞ്ഞതു
- നേരത്രേയെന്നു രഘുനാഥനും നിരൂപിച്ചു.
- ബാണമേറ്റവനിയിൽ വീണപ്പോൾ മാരീചനും
- പ്രാണവേദനയോടു കരഞ്ഞാനയ്യോ പാപംഃ
- "ഹാ! ഹാ! ലക്ഷ്മണ! മമ ഭ്രാതാവേ! സഹോദര!
- ഹാ! ഹാ! മേ വിധിബലം പാഹി മാം ദയാനിധേ!"
- ആതുരനാദം കേട്ടു ലക്ഷ്‌മണനോടു ചൊന്നാൾ
- സീതയുംഃ "സൗമിത്രേ! നീ ചെല്ലുക വൈകിടാതേ. 1310
- അഗ്രജനുടെ വിലാപങ്ങൾ കേട്ടീലേ ഭവാൻ?
- ഉഗ്രന്മാരായ നിശാചരന്മാർ കൊല്ലുംമുമ്പെ
- രക്ഷിച്ചുകൊൾക ചെന്നു ലക്ഷ്മണ! മടിയാതെ
- രക്ഷോവീരന്മാരിപ്പോൾ കൊല്ലുമല്ലെങ്കിലയ്യോ!"
- ലക്ഷ്‌മണനതു കേട്ടു ജാനകിയോടു ചൊന്നാൻഃ
- "ദുഃഖിയായ്‌ കാര്യേ! ദേവി! കേൾക്കണം മമ വാക്യം.
- മാരീചൻതന്നേ പൊന്മാനായ്‌വന്നതവൻ നല്ല
- ചോരനെത്രയുമേവം കരഞ്ഞതവൻതന്നെ.
- അന്ധനായ്‌ ഞാനുമിതു കേട്ടു പോയകലുമ്പോൾ
- നിന്തിരുവടിയേയും കൊണ്ടുപോയീടാമല്ലൊ 1320
- പങ്‌ക്തികന്ധരൻ തനിക്കതിനുളളുപായമി-
- തെന്തറിയാതെയരുൾചെയ്യുന്നി,തത്രയല്ല
- ലോകവാസികൾക്കാർക്കും ജയിച്ചുകൂടായല്ലൊ
- രാഘവൻതിരുവടിതന്നെയെന്നറിയണം.
- ആർത്തനാദവും മമ ജ്യേഷ്‌ഠനുണ്ടാകയില്ല
- രാത്രിചാരികളുടെ മായയിതറിഞ്ഞാലും
- വിശ്വനായകൻ കോപിച്ചീടുകിലരക്ഷണാൽ
- വിശ്വസംഹാരംചെയ്‌വാൻപോരുമെന്നറിഞ്ഞാലും.
- അങ്ങനെയുളള രാമൻതന്മുഖാംബുജത്തിൽനി-
- ന്നെങ്ങനെ ദൈന്യനാദം ഭവിച്ചീടുന്നു നാഥേ!" 1330
- ജാനകിയതു കേട്ടു കണ്ണുനീർ തൂകിത്തൂകി
- മാനസേ വളർന്നൊരു ഖേദകോപങ്ങളോടും
- ലക്ഷ്‌മണൻതന്നെ നോക്കിച്ചൊല്ലിനാളതുനേരംഃ
- "രക്ഷോജാതിയിലത്രേ നീയുമുണ്ടായി നൂനം.
- ഭ്രാതൃനാശത്തിനത്രേ കാംക്ഷയാകുന്നു തവ
- ചേതസി ദുഷ്‌ടാത്മാവേ! ഞാനിതോർത്തീലയല്ലോ.
- രാമനാശാകാംക്ഷിതനാകിയ ഭരതന്റെ
- കാമസിദ്ധ്യർത്ഥമവൻതന്നുടെ നിയോഗത്താൽ
- കൂടെപ്പോന്നിതു നീയും രാമനു നാശം വന്നാൽ
- ഗൂഢമായെന്നെയും കൊണ്ടങ്ങുചെല്ലുവാൻ നൂനം. 1340
- എന്നുമേ നിനക്കെന്നെക്കിട്ടുകയില്ലതാനു-
- മിന്നു മൽപ്രാണത്യാഗംചെയ്‌വേൻ ഞാനറിഞ്ഞാലും.
- ചേതസി ഭാര്യാഹരണോദ്യതനായ നിന്നെ-
- സ്സോദരബുദ്ധ്യാ ധരിച്ചീല രാഘവനേതും.
- രാമനെയൊഴിഞ്ഞു ഞാൻ മറ്റൊരു പുരുഷനെ
- രാമപാദങ്ങളാണെ തീണ്ടുകയില്ലയല്ലൊ."
- ഇത്തരം വാക്കു കേട്ടു സൗമിത്രി ചെവി രണ്ടും
- സത്വരം പൊത്തിപ്പുനരവളോടുരചെയ്‌താൻഃ
- "നിനക്കു നാശമടുത്തിരിക്കുന്നിതു പാര-
- മെനിക്കു നിരൂപിച്ചാൽ തടുത്തുകൂടാതാനും. 1350
- ഇത്തരം ചൊല്ലീടുവാൻ തോന്നിയതെന്തേ ചണ്ഡി!
- ധിഗ്‌ധിഗത്യന്തം ക്രൂരചിത്തം നാരികൾക്കെല്ലാം.
- വനദേവതമാരേ! പരിപാലിച്ചുകൊൾവിൻ
- മനുവംശാധീശ്വരപത്നിയെ വഴിപോലെ."
- ദേവിയെ ദേവകളെബ്‌ഭരമേൽപിച്ചു മന്ദം
- പൂർവജൻതന്നെക്കാണ്മാൻ നടന്നു സൗമിത്രിയും.
