വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
- "നീ വരുന്നതും പാർത്തു ഞാനിരുന്നിതു മുന്നം
- ദേവകളോടും കമലാസനനോടും ഭവാൻ
- ക്ഷീരവാരിധിതീരത്തിങ്കൽനിന്നരുൾചെയ്‌തു
- 'ഘോരരാവണൻതന്നെക്കൊന്നു ഞാൻ ഭൂമണ്ഡല- 480
- ഭാരാപഹരണം ചെയ്‌തീടുവനെ'ന്നുതന്നെ.
- സാരസാനന! സകലേശ്വര! ദയാനിധേ!
- ഞാനന്നുതുടങ്ങി വന്നിവിടെ വാണീടിനേ-
- നാനന്ദസ്വരൂപനാം നിന്നുടൽ കണ്ടുകൊൾവാൻ.
- താപസജനത്തോടും ശിഷ്യസംഘാതത്തോടും
- ശ്രീപാദാംബുജം നിത്യം ധ്യാനിച്ചു വസിച്ചു ഞാൻ.
- ലോകസൃഷ്‌ടിക്കു മുന്നമേകനായാനന്ദനായ്‌
- ലോകകാരണൻ വികൽപോപാധിവിരഹിതൻ
- തന്നുടെ മായ തനിക്കാശ്രയഭൂതയായി
- തന്നുടെ ശക്തിയെന്നും പ്രകൃതി മഹാമായ 440
- നിർഗ്ഗുണനായ നിന്നെയാവരണംചെയ്‌തിട്ടു
- തൽഗുണങ്ങളെയനുസരിപ്പിച്ചീടുന്നതും
- നിർവ്യാജം വേദാന്തികൾ ചൊല്ലുന്നു നിന്നെ മുന്നം
- ദിവ്യമാമവ്യാകൃതമെന്നുപനിഷദ്വശാൽ.
- മായാദേവിയെ മൂലപ്രകൃതിയെന്നും ചൊല്ലും
- മായാതീതന്മാരെല്ലാം സംസൃതിയെന്നും ചൊല്ലും.
- വിദ്വാന്മാരവിദ്യയെന്നും പറയുന്നുവല്ലോ
- ശക്തിയെപ്പലനാമം ചൊല്ലുന്നു പലതരം.
- നിന്നാൽ സംക്ഷോഭ്യമാണയാകിയ മായതന്നിൽ-
- നിന്നുണ്ടായ്‌വന്നു മഹത്തത്ത്വമെന്നല്ലോ ചൊൽവൂ. 450
- നിന്നുടെ നിയോഗത്താൽ മഹത്തത്ത്വത്തിങ്കലേ-
- നിന്നുണ്ടായ്‌വന്നു പുനരഹങ്കാരവും പുരാ.
- മഹത്തത്ത്വവുമഹങ്കാരവും സംസാരവും
- മഹദ്വേദികളേവം മൂന്നായിച്ചൊല്ലീടുന്നു.
- സാത്വികം രാജസവും താമസമെന്നീവണ്ണം
- വേദ്യമായ്‌ ചമഞ്ഞിതു മൂന്നുമെന്നറിഞ്ഞാലും.
- താമസത്തിങ്കൽനിന്നു സൂക്ഷ്‌മതന്മാത്രകളും
- ഭൂമിപൂർവകസ്ഥൂലപഞ്ചഭൂതവും പിന്നെ
- രാജസത്തിങ്കൽനിന്നുണ്ടായിതിന്ദ്രിയങ്ങളും
- തേജോരൂപങ്ങളായ ദൈവതങ്ങളും, പിന്നെ 460
- സാത്വികത്തിങ്കൽനിന്നു മനസ്സുമുണ്ടായ്‌വന്നു;
- സൂത്രരൂപകം ലിംഗമിവറ്റിൽനിന്നുണ്ടായി.
- സർവത്ര വ്യാപ്തസ്ഥൂലസഞ്ചയത്തിങ്കൽനിന്നു
- ദിവ്യനാം വിരാൾപുമാനുണ്ടായിതെന്നു കേൾപ്പൂ.
- അങ്ങനെയുളള വിരാൾപുരുഷൻതന്നെയല്ലോ
- തിങ്ങീടും ചരാചരലോകങ്ങളാകുന്നതും.
- ദേവമാനുഷതിര്യഗ്യോനിജാതികൾ ബഹു-
- സ്ഥാവരജംഗമൗഘപൂർണ്ണമായുണ്ടായ്‌വന്നു.
- ത്വന്മായാഗുണങ്ങളെ മൂന്നുമാശ്രയിച്ചല്ലോ
- ബ്രഹ്‌മാവും വിഷ്‌ണുതാനും രുദ്രനുമുണ്ടായ്‌വന്നു. 470
- ലോകസൃഷ്‌ടിക്കു രജോഗുണമാശ്രയിച്ചല്ലോ
- ലോകേശനായ ധാതാ നാഭിയിൽനിന്നുണ്ടായി,
- സത്ത്വമാം ഗുണത്തിങ്കൽനിന്നു രക്ഷിപ്പാൻ വിഷ്‌ണു,
- രുദ്രനും തമോഗുണംകൊണ്ടു സംഹരിപ്പാനും.
- ബുദ്ധിജാദികളായ വൃത്തികൾ ഗുണത്രയം
- നിത്യമംശിച്ചു ജാഗ്രൽസ്വപ്‌നവും സുഷുപ്‌തിയും.
- ഇവറ്റിന്നെല്ലാം സാക്ഷിയായ ചിന്മയൻ ഭവാൻ
- നിവൃത്തൻ നിത്യനേകനവ്യയനല്ലോ നാഥ!
- യാതൊരു കാലം സൃഷ്‌ടിചെയ്‌വാനിച്ഛിച്ചു ഭവാൻ
- മോദമോടപ്പോളംഗീകരിച്ചു മായതന്നെ. 480
- തന്മൂലം ഗുണവാനെപ്പോലെയായിതു ഭവാൻ
- ത്വന്മഹാമായ രണ്ടുവിധമായ്‌വന്നാളല്ലോ,
- വിദ്യയുമവിദ്യയുമെന്നുളള ഭേദാഖ്യയാ.
- വിദ്യയെന്നല്ലോ ചൊൽവൂ നിവൃത്തിനിരതന്മാർ
- അവിദ്യാവശന്മാരായ്‌ വർത്തിച്ചീടിന ജനം
- പ്രവൃത്തിനിരതന്മാരെന്നത്രേ ഭേദമുളളു.
- വേദാന്തവാക്യാർത്ഥവേദികളായ്‌ സമന്മാരായ്‌
- പാദഭക്തന്മാരായുളളവർ വിദ്യാത്മകന്മാർ.
- അവിദ്യാവശഗന്മാർ നിത്യസംസാരികളെ-
- ന്നവശ്യം തത്ത്വജ്ഞന്മാർ ചൊല്ലുന്നു നിരന്തരം. 490
- വിദ്യാഭ്യാസൈകരതന്മാരായ ജനങ്ങളെ
- നിത്യമുക്തന്മാരെന്നു ചൊല്ലുന്നു തത്ത്വജ്ഞന്മാർ.
- ത്വന്മന്ത്രോപാസകന്മാരായുളള ഭക്തന്മാർക്കു
- നിർമ്മലയായ വിദ്യ താനേ സംഭവിച്ചീടും.
- മറ്റുളള മൂഢന്മാർക്കു വിദ്യയുണ്ടാകെന്നതും
- ചെറ്റില്ല നൂറായിരം ജന്മങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാലും.
- ആകയാൽ ത്വത്ഭക്തിസമ്പന്നന്മാരായുളളവ-
- രേകാന്തമുക്തന്മാരില്ലേതും സംശയമോർത്താൽ.
- ത്വഭക്തിസുധാഹീനന്മാരായുളളവർക്കെല്ലാം
- സ്വപ്‌നത്തിൽപ്പോലും മോക്ഷം സംഭവിക്കയുമില്ല. 500
- ശ്രീരാമ! രഘുപതേ! കേവലജ്ഞാനമൂർത്തേ!
- ശ്രീരമണാത്മാരാമ! കാരുണ്യാമൃതസിന്ധോ!
- എന്തിനു വളരെ ഞാനിങ്ങനെ പറയുന്നു
- ചിന്തിക്കിൽ സാരം കിഞ്ചിൽ ചൊല്ലുവൻ ധരാപതേ!
- സാധുസംഗതിതന്നെ മോക്ഷകാരണമെന്നു
- വേദാന്തജ്ഞന്മാരായ വിദ്വാന്മാർ ചൊല്ലീടുന്നു.
- സാധുക്കളാകുന്നതു സമചിത്തന്മാരല്ലോ
- ബോധിപ്പിച്ചീടുമാത്മജ്ഞാനവും ഭക്തന്മാർക്കായ്‌
- നിസ്‌പൃഹന്മാരായ്‌ വിഗതൈഷണന്മാരായ്‌ സദാ
- ത്വത്ഭക്തന്മാരായ്‌ നിവൃത്താഖിലകാമന്മാരായ്‌ 510
- ഇഷ്‌ടാനിഷ്‌ടപ്രാപ്തികൾ രണ്ടിലും സമന്മാരായ്‌
- നഷ്‌ടസംഗന്മാരുമായ്‌ സന്യസ്തകർമ്മാക്കളായ്‌
- തുഷ്‌ടമാനസന്മാരായ്‌ ബ്രഹ്‌മതൽപ്പരന്മാരായ്‌
- ശിഷ്‌ടാചാരൈകപരായണന്മാരായി നിത്യം
- യോഗാർത്ഥം യമനിയമാദിസമ്പന്നന്മാരാ-
- യേകാന്തേ ശമദമസാധനയുക്തന്മാരായ്‌
- സാധുക്കളവരോടു സംഗതിയുണ്ടാകുമ്പോൾ
- ചേതസി ഭവൽകഥാശ്രവണേ രതിയുണ്ടാം.
- ത്വൽകഥാശ്രവണേന ഭക്തിയും വർദ്ധിച്ചീടും
- ഭക്തി വർദ്ധിച്ചീടുമ്പോൾ വിജ്ഞാനമുണ്ടായ്‌വരും; 520
- വിജ്ഞാനജ്ഞാനാദികൾകൊണ്ടു മോക്ഷവും വരും;
- വിജ്ഞാതമെന്നാൽ ഗുരുമുഖത്തിൽനിന്നിതെല്ലാം.
- ആകയാൽ ത്വൽഭക്തിയും നിങ്കലേപ്രേമവായ്‌പും
- രാഘവ! സദാ ഭവിക്കേണമേ ദയാനിധേ!
- ത്വൽപാദാബ്‌ജങ്ങളിലും ത്വത്ഭക്തന്മാരിലുമെ-
- ന്നുൾപ്പൂവിൽ ഭക്തി പുനരെപ്പോഴുമുണ്ടാകേണം.
- ഇന്നല്ലോ സഫലമായ്‌വന്നതു മമ ജന്മ-
- മിന്നു മൽ ക്രതുക്കളും വന്നിതു സഫലമായ്‌.
- ഇന്നല്ലോ തപസ്സിനും സാഫല്യമുണ്ടായ്‌വന്നു
- ഇന്നല്ലോ സഫലമായ്‌വന്നതു മന്നേത്രവും. 530
- സീതയാ സാർദ്ധം ഹൃദി വസിക്ക സദാ ഭവാൻ
- സീതാവല്ലഭ! ജഗന്നായക! ദാശരഥേ!
- നടക്കുമ്പോഴുമിരിക്കുമ്പോഴുമൊരേടത്തു
- കിടക്കുമ്പോഴും ഭൂജിക്കുമ്പോഴുമെന്നുവേണ്ടാ
- നാനാകർമ്മങ്ങളനുഷ്‌ഠിക്കുമ്പോൾ സദാകാലം
- മാനസേ ഭവദ്രൂപം തോന്നേണം ദയാംബുധേ!"
- കുംഭസംഭവനിതി സ്തുതിച്ചു ഭക്തിയോടെ
- ജംഭാരി തന്നാൽ മുന്നം നിക്ഷിപ്‌തമായ ചാപം
- ബാണതൂണീരത്തോടും കൊടുത്തു ഖഡ്‌ഗത്തോടും
- ആനന്ദവിവശനായ്‌ പിന്നെയുമരുൾചെയ്‌താൻഃ 540
- "ഭൂഭാരഭൂതമായ രാക്ഷസവംശം നിന്നാൽ
- ഭൂപതേ! വിനഷ്‌ടമായീടേണം വൈകീടാതെ.
- സാക്ഷാൽ ശ്രീനാരായണനായ നീ മായയോടും
- രാക്ഷസവധത്തിനായ്‌മർത്ത്യനായ്‌ പിറന്നതും.
- രണ്ടുയോജനവഴി ചെല്ലുമ്പോളിവിടെനി-
- ന്നുണ്ടല്ലോ പുണ്യഭൂമിയാകിയ പഞ്ചവടി.
- ഗൗതമീതീരെ നല്ലൊരാശ്രമം ചമച്ചതിൽ
- സീതയാ വസിക്ക പോയ്‌ ശേഷമുളെളാരുകാലം
- തത്രൈവ വസിച്ചു നീ ദേവകാര്യങ്ങളെല്ലാം
- സത്വരം ചെയ്‌കെ"ന്നുടനനുജ്ഞ നല്‌കി മുനി. 550
