ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / പഞ്ചമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 5) / അദ്ധ്യായം 6

← സ്കന്ധം 5 : അദ്ധ്യായം 5

സ്കന്ധം 5 : അദ്ധ്യായം 7 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / പഞ്ചമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 5) / അദ്ധ്യായം 6

രാജോവാച

ന നൂനം ഭഗവ ആത്മാരാമാണാം യോഗസമീരിതജ്ഞാനാവഭർജ്ജിതകർമ്മബീജാനാം ഐശ്വര്യാണി പുനഃ ക്ലേശദാനി ഭവിതുമർഹന്തി യദൃച്ഛയോപഗതാനി ॥ 1 ॥

ഋഷിരുവാച

സത്യമുക്തം കിന്ത്വിഹ വാ ഏകേ ന മനസോഽദ്ധാ വിശ്രംഭമനവസ്ഥാനസ്യ ശഠകിരാത ഇവ സംഗച്ഛന്തേ ॥ 2 ॥

തഥാ ചോക്തം

ന കുര്യാത്കർഹിചിത്സഖ്യം മനസി ഹ്യനവസ്ഥിതേ ।
യദ്വിശ്രംഭാച്ചിരാച്ചീർണ്ണം ചസ്കന്ദ തപ ഐശ്വരം ॥ 3 ॥

നിത്യം ദദാതി കാമസ്യ ച്ഛിദ്രം തമനു യേഽരയഃ ।
യോഗിനഃ കൃതമൈത്രസ്യ പത്യുർജ്ജായേവ പുംശ്ചലീ ॥ 4 ॥

കാമോ മന്യുർമ്മദോ ലോഭഃ ശോകമോഹഭയാദയഃ ।
കർമ്മബന്ധശ്ച യൻമൂലഃ സ്വീകുര്യാത്കോ നു തദ്ബുധഃ ॥ 5 ॥

അഥൈവമഖിലലോകപാലലലാമോഽപി വിലക്ഷണൈർജ്ജഡവദവധൂതവേഷഭാഷാചരിതൈരവിലക്ഷിതഭഗവത്പ്രഭാവോ യോഗിനാം സാമ്പരായവിധിമനുശിക്ഷയൻ സ്വകളേബരം ജിഹാസുരാത്മന്യാത്മാനമസംവ്യവഹിതമനർത്ഥാന്തരഭാവേനാന്വീക്ഷമാണ ഉപരതാനുവൃത്തിരുപരരാമ ॥ 6 ॥

തസ്യ ഹ വാ ഏവം മുക്തലിംഗസ്യ ഭഗവത ഋഷഭസ്യ യോഗമായാവാസനയാ ദേഹ ഇമാം ജഗതീമഭിമാനാഭാസേന സംക്രമമാണഃ കൊങ്കവേങ്കകുടകാൻ ദക്ഷിണകർണ്ണാടകാൻ ദേശാൻ യദൃച്ഛയോപഗതഃ കുടകാചലോപവന ആസ്യകൃതാശ്മകവല ഉൻമാദ ഇവ മുക്തമൂർദ്ധജോഽസംവീത ഏവ വിചചാര ॥ 7 ॥

അഥ സമീരവേഗവിധൂതവേണുവികർഷണജാതോഗ്രദാവാനലസ്തദ്വനമാലേലിഹാനഃ സഹ തേന ദദാഹ ॥ 8 ॥

യസ്യ കിലാനുചരിതമുപാകർണ്യ കൊങ്കവേങ്കകുടകാനാം രാജാർഹന്നാമോപശിക്ഷ്യ കലാവധർമ്മ ഉത്കൃഷ്യമാണേ ഭവിതവ്യേന വിമോഹിതഃ സ്വധർമ്മപഥമകുതോഭയമപഹായ കുപഥപാഖണ്ഡമസമഞ്ജസം നിജമനീഷയാ മന്ദഃ സമ്പ്രവർത്തയിഷ്യതേ ॥ 9 ॥

യേന ഹ വാവ കലൌ മനുജാപസദാ ദേവമായാമോഹിതാഃ സ്വവിധിനിയോഗശൌചചാരിത്രവിഹീനാ ദേവഹേളനാന്യപവ്രതാനി നിജനിജേച്ഛയാ ഗൃഹ്ണാനാ അസ്നാനാനാചമനാശൌചകേശോല്ലുഞ്ചനാദീനി കലിനാധർമ്മബഹുലേനോപഹതധിയോ ബ്രഹ്മബ്രാഹ്മണയജ്ഞപുരുഷലോകവിദൂഷകാഃ പ്രായേണ ഭവിഷ്യന്തി ॥ 10 ॥

തേ ച ഹ്യർവ്വാക്തനയാ നിജലോകയാത്രയാന്ധപരമ്പരയാശ്വസ്താസ്തമസ്യന്ധേ സ്വയമേവ പ്രപതിഷ്യന്തി ॥ 11 ॥

അയമവതാരോ രജസോപപ്ലുതകൈവല്യോപശിക്ഷണാർത്ഥഃ ॥ 12 ॥

തസ്യാനുഗുണാൻ ശ്ലോകാൻ ഗായന്തി -

     അഹോ ഭുവഃ സപ്തസമുദ്രവത്യാ
          ദ്വീപേഷു വർഷേഷ്വധിപുണ്യമേതത് ।
     ഗായന്തി യത്രത്യജനാ മുരാരേഃ
          കർമ്മാണി ഭദ്രാണ്യവതാരവന്തി ॥ 13 ॥

     അഹോ നു വംശോ യശസാവദാതഃ
          പ്രൈയവ്രതോ യത്ര പുമാൻ പുരാണഃ ।
     കൃതാവതാരഃ പുരുഷഃ സ ആദ്യ-
          ശ്ചചാര ധർമ്മം യദകർമ്മഹേതും ॥ 14 ॥

     കോ ന്വസ്യ കാഷ്ഠാമപരോഽനുഗച്ഛേ-
          ന്മനോരഥേനാപ്യഭവസ്യ യോഗീ ।
     യോ യോഗമായാഃ സ്പൃഹയത്യുദസ്താ
          ഹ്യസത്തയാ യേന കൃതപ്രയത്നാഃ ॥ 15 ॥

ഇതി ഹ സ്മ സകലവേദലോകദേവബ്രാഹ്മണഗവാം പരമഗുരോർഭഗവത ഋഷഭാഖ്യസ്യവിശുദ്ധാചരിതമീരിതം പുംസാം സമസ്തദുശ്ചരിതാഭിഹരണം പരമമഹാ മംഗളായനമിദമനുശ്രദ്ധയോപചിതയാനുശൃണോത്യാശ്രാവയതി വാവഹിതോ ഭഗവതി തസ്മിൻ വാസുദേവ ഏകാന്തതോ ഭക്തിരനയോരപി സമനുവർത്തതേ ॥ 16 ॥

യസ്യാമേവ കവയ ആത്മാനമവിരതം വിവിധവൃജിനസംസാരപരിതാപോപതപ്യമാനമനുസവനം സ്നാപയന്തസ്തയൈവ പരയാ നിർവൃത്യാ ഹ്യപവർഗ്ഗമാത്യന്തികം പരമപുരുഷാർത്ഥമപി സ്വയമാസാദിതം നോ ഏവാദ്രിയന്തേ ഭഗവദീയത്വേനൈവ പരിസമാപ്തസർവ്വാർത്ഥാഃ ॥ 17 ॥

     രാജൻ പതിർഗ്ഗുരുരലം ഭവതാം യദൂനാം
          ദൈവം പ്രിയഃ കുലപതിഃ ക്വ ച കിങ്കരോ വഃ ।
     അസ്ത്വേവമംഗ ഭഗവാൻ ഭജതാം മുകുന്ദോ
          മുക്തിം ദദാതി കർഹിചിത് സ്മ ന ഭക്തിയോഗം ॥ 18 ॥

     നിത്യാനുഭൂതനിജലാഭനിവൃത്തതൃഷ്ണഃ
          ശ്രേയസ്യതദ്രചനയാ ചിരസുപ്തബുദ്ധേഃ ।
     ലോകസ്യ യഃ കരുണയാഭയമാത്മലോക-
          മാഖ്യാന്നമോ ഭഗവതേ ഋഷഭായ തസ്മൈ ॥ 19 ॥