ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദ്വിതീയഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 2) / അദ്ധ്യായം 8
| ← സ്കന്ധം 2 : അദ്ധ്യായം 7 | സ്കന്ധം 2 : അദ്ധ്യായം 9 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദ്വിതീയഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 2) / അദ്ധ്യായം 8[തിരുത്തുക]
രാജോവാച
ബ്രഹ്മണാ ചോദിതോ ബ്രഹ്മൻ ഗുണാഖ്യാനേഽഗുണസ്യ ച ।
യസ്മൈ യസ്മൈ യഥാ പ്രാഹ നാരദോ ദേവദർശനഃ ॥ 1 ॥
ഏതദ്‌വേദിതുമിച്ഛാമി തത്ത്വം വേദവിദാം വര ।
ഹരേരദ്ഭുതവീര്യസ്യ കഥാ ലോകസുമംഗളാഃ ॥ 2 ॥
കഥയസ്വ മഹാഭാഗ യഥാഹമഖിലാത്മനി ।
കൃഷ്ണേ നിവേശ്യ നിസ്സങ്ഗം മനസ്ത്യക്ഷ്യേ കളേബരം ॥ 3 ॥
ശൃണ്വതഃ ശ്രദ്ധയാ നിത്യം ഗൃണതശ്ച സ്വചേഷ്ടിതം ।
കാലേന നാതിദീർഘേണ ഭഗവാൻ വിശതേ ഹൃദി ॥ 4 ॥
പ്രവിഷ്ടഃ കർണ്ണരന്ധ്രേണ സ്വാനാം ഭാവസരോരുഹം ।
ധുനോതി ശമലം കൃഷ്ണഃ സലിലസ്യ യഥാ ശരത് ॥ 5 ॥
ധൌതാത്മാ പുരുഷഃ കൃഷ്ണപാദമൂലം ന മുഞ്ചതി ।
മുക്തസർവ്വപരിക്ലേശഃ പാന്ഥഃ സ്വശരണം യഥാ ॥ 6 ॥
യദധാതുമതോ ബ്രഹ്മൻ ദേഹാരംഭോഽസ്യ ധാതുഭിഃ ।
യദൃച്ഛയാ ഹേതുനാ വാ ഭവന്തോ ജാനതേ യഥാ ॥ 7 ॥
ആസീദ്‌ യദുദരാത്പദ്മം ലോകസംസ്ഥാനലക്ഷണം ।
യാവാനയം വൈ പുരുഷ ഇയത്താവയവൈഃ പൃഥക് ।
താവാനസാവിതി പ്രോക്തഃ സംസ്ഥാവയവവാനിവ ॥ 8 ॥
അജഃ സൃജതി ഭൂതാനി ഭൂതാത്മാ യദനുഗ്രഹാത് ।
ദദൃശേ യേന തദ്‌രൂപം നാഭിപദ്മസമുദ്ഭവഃ ॥ 9 ॥
സ ചാപി യത്ര പുരുഷോ വിശ്വസ്ഥിത്യുദ്ഭവാപ്യയഃ ।
മുക്ത്വാഽഽത്മമായാം മായേശഃ ശേതേ സർവഗുഹാശയഃ ॥ 10 ॥
പുരുഷാവയവൈർല്ലോകാഃ സപാലാഃ പൂർവ്വകൽപിതാഃ ।
ലോകൈരമുഷ്യാവയവാഃ സപാലൈരിതി ശുശ്രുമ ॥ 11 ॥
യാവാൻ കൽപോ വികൽപോ വാ യഥാ കാലോഽനുമീയതേ ।
ഭൂതഭവ്യഭവച്ഛബ്ദ ആയുർമ്മാനം ച യത്സതഃ ॥ 12 ॥
കാലസ്യാനുഗതിർയാ തു ലക്ഷ്യതേഽണ്വീ ബൃഹത്യപി ।
യാവത്യഃ കർമ്മഗതയോ യാദൃശീർദ്വിജസത്തമ ॥ 13 ॥
യസ്മിൻ കർമ്മസമാവായോ യഥാ യേനോപഗൃഹ്യതേ ।
ഗുണാനാം ഗുണിനാം ചൈവ പരിണാമമഭീപ്സതാം ॥ 14 ॥
ഭൂപാതാളകകുബ്‌വ്യോമ ഗ്രഹനക്ഷത്രഭൂഭൃതാം ।
സരിത്സമുദ്രദ്വീപാനാം സംഭവശ്ചൈതദോകസാം ॥ 15 ॥
പ്രമാണമണ്ഡകോശസ്യ ബാഹ്യാഭ്യന്തരഭേദതഃ ।
മഹതാം ചാനുചരിതം വർണ്ണാശ്രമവിനിശ്ചയഃ ॥ 16 ॥
യുഗാനി യുഗമാനം ച ധർമ്മോ യശ്ച യുഗേ യുഗേ ।
അവതാരാനുചരിതം യദാശ്ചര്യതമം ഹരേഃ ॥ 17 ॥
നൃണാം സാധാരണോ ധർമ്മഃ സവിശേഷശ്ച യാദൃശഃ ।
ശ്രേണീനാം രാജർഷീണാം ച ധർമ്മഃ കൃച്ഛ്രേഷു ജീവതാം ॥ 18 ॥
തത്ത്വാനാം പരിസംഖ്യാനം ലക്ഷണം ഹേതുലക്ഷണം ।
പുരുഷാരാധനവിധിർയോഗസ്യാധ്യാത്മികസ്യ ച ॥ 19 ॥
യോഗേശ്വരൈശ്വര്യഗതിർല്ലിംഗഭംഗസ്തു യോഗിനാം ।
വേദോപവേദധർമ്മാണാമിതിഹാസപുരാണയോഃ ॥ 20 ॥
സംപ്ളവഃ സർവ്വഭൂതാനാം വിക്രമഃ പ്രതിസംക്രമഃ ।
ഇഷ്ടാപൂർത്തസ്യ കാമ്യാനാം ത്രിവർഗ്ഗസ്യ ച യോ വിധിഃ ॥ 21 ॥
യശ്ചാനുശായിനാം സർഗ്ഗഃ പാഖണ്ഡസ്യ ച സംഭവഃ ।
ആത്മനോ ബന്ധമോക്ഷൌ ച വ്യവസ്ഥാനം സ്വരൂപതഃ ॥ 22 ॥
യഥാഽഽത്മതന്ത്രോ ഭഗവാൻ വിക്രീഡത്യാത്മമായയാ ।
വിസൃജ്യ വാ യഥാ മായാമുദാസ്തേ സാക്ഷിവദ് വിഭുഃ ॥ 23 ॥
സർവ്വമേതച്ച ഭഗവൻ പൃച്ഛതേ മേഽനുപൂർവ്വശഃ ।
തത്ത്വതോഽർഹസ്യുദാഹർത്തും പ്രപന്നായ മഹാമുനേ ॥ 24 ॥
അത്ര പ്രമാണം ഹി ഭവാൻ പരമേഷ്ഠീ യഥാഽഽത്മഭൂഃ ।
പരേ ചേഹാനുതിഷ്ഠന്തി പൂർവ്വേഷാം പൂർവ്വജൈഃ കൃതം ॥ 25 ॥
ന മേഽസവഃ പരായന്തി ബ്രഹ്മന്നനശനാദമീ ।
പിബതോഽച്യുതപീയൂഷമന്യത്ര കുപിതാദ്‌ദ്വിജാത് ॥ 26 ॥
സൂത ഉവാച
സ ഉപാമന്ത്രിതോ രാജ്ഞാ കഥായാമിതി സത്പതേഃ ।
ബ്രഹ്മരാതോ ഭൃശം പ്രീതോ വിഷ്ണുരാതേന സംസദി ॥ 27 ॥
പ്രാഹ ഭാഗവതം നാമ പുരാണം ബ്രഹ്മസമ്മിതം ।
ബ്രഹ്മണേ ഭഗവത്പ്രോക്തം ബ്രഹ്മകൽപ ഉപാഗതേ ॥ 28 ॥
യദ്‌യത്പരീക്ഷിദൃഷഭഃ പാണ്ഡൂനാമനുപൃച്ഛതി ।
ആനുപൂർവ്യേണ തത്സർവമാഖ്യാതുമുപചക്രമേ ॥ 29 ॥