ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (ഉത്തരാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 ഉത്തരാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 79
← സ്കന്ധം 10 ഉത്തരാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 78 | സ്കന്ധം 10 ഉത്തരാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 80 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 ഉത്തരാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 79[തിരുത്തുക]
ശ്രീശുക ഉവാച
തതഃ പർവ്വണ്യുപാവൃത്തേ പ്രചണ്ഡഃ പാംസുവർഷണഃ ।
ഭീമോ വായുരഭൂദ് രാജൻ പൂയഗന്ധസ്തു സർവ്വശഃ ॥ 1 ॥
തതോഽമേധ്യമയം വർഷം ബല്വലേന വിനിർമ്മിതം ।
അഭവദ്യജ്ഞശാലായാം സോഽന്വദൃശ്യത ശൂലധൃക് ॥ 2 ॥
തം വിലോക്യ ബൃഹത്കായം ഭിന്നാഞ്ജനചയോപമം ।
തപ്തതാമ്രശിഖാശ്മശ്രും ദംഷ്ട്രോഗ്രഭ്രുകുടീമുഖം ॥ 3 ॥
സസ്മാര മുസലം രാമഃ പരസൈന്യവിദാരണം ।
ഹലം ച ദൈത്യദമനം തേ തൂർണ്ണമുപതസ്ഥതുഃ ॥ 4 ॥
തമാകൃഷ്യ ഹലാഗ്രേണ ബല്വലം ഗഗനേചരം ।
മുസലേനാഹനത്ക്രുദ്ധോ മൂർദ്ധ്നി ബ്രഹ്മദ്രുഹം ബലഃ ॥ 5 ॥
സോഽപതദ്ഭുവി നിർഭിന്നലലാടോഽസൃക് സമുത്സൃജൻ ।
മുഞ്ചന്നാർത്തസ്വരം ശൈലോ യഥാ വജ്രഹതോഽരുണഃ ॥ 6 ॥
സംസ്തുത്യ മുനയോ രാമം പ്രയുജ്യാവിതഥാശിഷഃ ।
അഭ്യഷിഞ്ചൻമഹാഭാഗാ വൃത്രഘ്നം വിബുധാ യഥാ ॥ 7 ॥
വൈജയന്തീം ദദുർമ്മാലാം ശ്രീധാമാമ്ലാനപങ്കജാം ।
രാമായ വാസസീ ദിവ്യേ ദിവ്യാന്യാഭരണാനി ച ॥ 8 ॥
അഥ തൈരഭ്യനുജ്ഞാതഃ കൌശികീമേത്യ ബ്രാഹ്മണൈഃ ।
സ്നാത്വാ സരോവരമഗാദ് യതഃ സരയുരാസ്രവത് ॥ 9 ॥
അനുസ്രോതേന സരയൂം പ്രയാഗമുപഗമ്യ സഃ ।
സ്നാത്വാ സന്തർപ്യ ദേവാദീൻ ജഗാമ പുലഹാശ്രമം ॥ 10 ॥
ഗോമതീം ഗണ്ഡകീം സ്നാത്വാ വിപാശാം ശോണ ആപ്ലുതഃ ।
ഗയാം ഗത്വാ പിതൄനിഷ്ട്വാ ഗംഗാസാഗരസംഗമേ ॥ 11 ॥
ഉപസ്പൃശ്യ മഹേന്ദ്രാദ്രൌ രാമം ദൃഷ്ട്വാഭിവാദ്യ ച ।
സപ്തഗോദാവരീം വേണാം പമ്പാം ഭീമരഥീം തതഃ ॥ 12 ॥
സ്കന്ദം ദൃഷ്ട്വാ യയൌ രാമഃ ശ്രീശൈലം ഗിരിശാലയം ।
ദ്രവിഡേഷു മഹാപുണ്യം ദൃഷ്ട്വാദ്രിം വെങ്കടം പ്രഭുഃ ॥ 13 ॥
കാമകോഷ്ണീം പുരീം കാഞ്ചീം കാവേരീം ച സരിദ്വരാം ।
ശ്രീരംഗാഖ്യം മഹാപുണ്യം യത്ര സന്നിഹിതോ ഹരിഃ ॥ 14 ॥
ഋഷഭാദ്രിം ഹരേഃ ക്ഷേത്രം ദക്ഷിണാം മഥുരാം തഥാ ।
സാമുദ്രം സേതുമഗമൻമഹാപാതകനാശനം ॥ 15 ॥
തത്രായുതമദാദ്ധേനൂർബ്രാഹ്മണേഭ്യോ ഹലായുധഃ ।
കൃതമാലാം താമ്രപർണീം മലയം ച കുലാചലം ॥ 16 ॥
തത്രാഗസ്ത്യം സമാസീനം നമസ്കൃത്യാഭിവാദ്യ ച ।
യോജിതസ്തേന ചാശീർഭിരനുജ്ഞാതോ ഗതോഽർണ്ണവം ।
ദക്ഷിണം തത്ര കന്യാഖ്യാം ദുർഗ്ഗാം ദേവീം ദദർശ സഃ ॥ 17 ॥
തതഃ ഫാൽഗുനമാസാദ്യ പഞ്ചാപ്സരസമുത്തമം ।
വിഷ്ണുഃ സന്നിഹിതോ യത്ര സ്നാത്വാസ്പർശദ്ഗവായുതം ॥ 18 ॥
തതോഽഭിവ്രജ്യ ഭഗവാൻ കേരളാംസ്തു ത്രിഗർത്തകാൻ ।
ഗോകർണ്ണാഖ്യം ശിവക്ഷേത്രം സാന്നിധ്യം യത്ര ധൂർജ്ജടേഃ ॥ 19 ॥
ആര്യാം ദ്വൈപായനീം ദൃഷ്ട്വാ ശൂർപ്പാരകമഗാദ്ബലഃ ।
താപീം പയോഷ്ണീം നിർവ്വിന്ധ്യാമുപസ്പൃശ്യാഥ ദണ്ഡകം ॥ 20 ॥
പ്രവിശ്യ രേവാമഗമദ്യത്ര മാഹിഷ്മതീ പുരീ ।
മനുതീർത്ഥമുപസ്പൃശ്യ പ്രഭാസം പുനരാഗമത് ॥ 21 ॥
ശ്രുത്വാ ദ്വിജൈഃ കഥ്യമാനം കുരുപാണ്ഡവസംയുഗേ ।
സർവ്വരാജന്യനിധനം ഭാരം മേനേ ഹൃതം ഭുവഃ ॥ 22 ॥
സ ഭീമദുര്യോധനയോർഗ്ഗദാഭ്യാം യുധ്യതോർമൃധേ ।
വാരയിഷ്യൻ വിനശനം ജഗാമ യദുനന്ദനഃ ॥ 23 ॥
യുധിഷ്ഠിരസ്തു തം ദൃഷ്ട്വാ യമൌ കൃഷ്ണാർജ്ജുനാവപി ।
അഭിവാദ്യാഭവംസ്തൂഷ്ണീം കിം വിവക്ഷുരിഹാഗതഃ ॥ 24 ॥
ഗദാപാണീ ഉഭൌ ദൃഷ്ട്വാ സംരബ്ധൌ വിജയൈഷിണൌ ।
മണ്ഡലാനി വിചിത്രാണി ചരന്താവിദമബ്രവീത് ॥ 25 ॥
യുവാം തുല്യബലൌ വീരൌ ഹേ രാജൻ ഹേ വൃകോദര ।
ഏകം പ്രാണാധികം മന്യേ ഉതൈകം ശിക്ഷയാധികം ॥ 26 ॥
തസ്മാദേകതരസ്യേഹ യുവയോഃ സമവീര്യയോഃ ।
ന ലക്ഷ്യതേ ജയോഽന്യോ വാ വിരമത്വഫലോ രണഃ ॥ 27 ॥
ന തദ്വാക്യം ജഗൃഹതുർബ്ബദ്ധവൈരൌ നൃപാർത്ഥവത് ।
അനുസ്മരന്താവന്യോന്യം ദുരുക്തം ദുഷ്കൃതാനി ച ॥ 28 ॥
ദിഷ്ടം തദനുമന്വാനോ രാമോ ദ്വാരവതീം യയൌ ।
ഉഗ്രസേനാദിഭിഃ പ്രീതൈർജ്ഞാതിഭിഃ സമുപാഗതഃ ॥ 29 ॥
തം പുനർന്നൈമിഷം പ്രാപ്തമൃഷയോഽയാജയൻ മുദാ ।
ക്രത്വംഗം ക്രതുഭിഃ സർവ്വൈർന്നിവൃത്താഖിലവിഗ്രഹം ॥ 30 ॥
തേഭ്യോ വിശുദ്ധം വിജ്ഞാനം ഭഗവാൻ വ്യതരദ് വിഭുഃ ।
യേനൈവാത്മന്യദോ വിശ്വമാത്മാനം വിശ്വഗം വിദുഃ ॥ 31 ॥
സ്വപത്ന്യാവഭൃഥസ്നാതോ ജ്ഞാതിബന്ധുസുഹൃദ്വൃതഃ ।
രേജേ സ്വജ്യോത്സ്നയേവേന്ദുഃ സുവാസാഃ സുഷ്ഠ്വലങ്കൃതഃ ॥ 32 ॥
ഈദൃഗ്വിധാന്യസംഖ്യാനി ബലസ്യ ബലശാലിനഃ ।
അനന്തസ്യാപ്രമേയസ്യ മായാമർത്ത്യസ്യ സന്തി ഹി ॥ 33 ॥
യോഽനുസ്മരേത രാമസ്യ കർമ്മാണ്യദ്ഭുതകർമ്മണഃ ।
സായം പ്രാതരനന്തസ്യ വിഷ്ണോഃ സ ദയിതോ ഭവേത് ॥ 34 ॥