ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / അഷ്ടമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 8) / അദ്ധ്യായം 21

← സ്കന്ധം 8 : അദ്ധ്യായം 20

സ്കന്ധം 8 : അദ്ധ്യായം 22 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / അഷ്ടമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 8) / അദ്ധ്യായം 21

ശ്രീശുക ഉവാച

     സത്യം സമീക്ഷ്യാബ്‌ജഭവോ നഖേന്ദുഭിർ-
          ഹതസ്വധാമദ്യുതിരാവൃതോഽഭ്യഗാത് ।
     മരീചിമിശ്രാ ഋഷയോ ബൃഹദ്‌വ്രതാഃ
          സനന്ദനാദ്യാ നരദേവ യോഗിനഃ ॥ 1 ॥

     വേദോപവേദാ നിയമാന്വിതാ യമാ-
          സ്തർക്കേതിഹാസാംഗപുരാണസംഹിതാഃ ।
     യേ ചാപരേ യോഗസമീരദീപിത-
          ജ്ഞാനാഗ്നിനാ രന്ധിതകർമ്മകൽമഷാഃ ।
     വവന്ദിരേ യത്‌സ്മരണാനുഭാവതഃ
          സ്വായംഭുവം ധാമ ഗതാ അകർമ്മകം ॥ 2 ॥

     അഥാംഘ്രയേ പ്രോന്നമിതായ വിഷ്ണോ-
          രുപാഹരത്പദ്മഭവോഽർഹണോദകം ।
     സമർച്ച്യ ഭക്ത്യാഭ്യഗൃണാച്ഛുചിശ്രവാ
          യന്നാഭിപങ്കേരുഹസംഭവഃ സ്വയം ॥ 3 ॥

     ധാതുഃ കമണ്ഡലുജലം തദുരുക്രമസ്യ
          പാദാവനേജനപവിത്രതയാ നരേന്ദ്ര ।
     സ്വർദ്ധുന്യഭൂന്നഭസി സാ പതതീ നിമാർഷ്ടി
          ലോകത്രയം ഭഗവതോ വിശദേവ കീർത്തിഃ ॥ 4 ॥

ബ്രഹ്മാദയോ ലോകനാഥാഃ സ്വനാഥായ സമാദൃതാഃ ।
സാനുഗാ ബലിമാജഹ്രുഃ സംക്ഷിപ്താത്മവിഭൂതയേ ॥ 5 ॥

തോയൈഃ സമർഹണൈഃ സ്രഗ്ഭിർദ്ദിവ്യഗന്ധാനുലേപനൈഃ ।
ധൂപൈർദ്ദീപൈഃ സുരഭിഭിർലാജാക്ഷതഫലാങ്കുരൈഃ ॥ 6 ॥

സ്തവനൈർജ്ജയശബ്ദൈശ്ച തദ്‌വീര്യമഹിമാങ്കിതൈഃ ।
നൃത്യവാദിത്രഗീതൈശ്ച ശംഖദുന്ദുഭിനിഃസ്വനൈഃ ॥ 7 ॥

ജാംബവാൻ ഋക്ഷരാജസ്തു ഭേരീശബ്ദൈർമ്മനോജവഃ ।
വിജയം ദിക്ഷു സർവ്വാസു മഹോത്സവമഘോഷയത് ॥ 8 ॥

മഹീം സർവ്വാം ഹൃതാം ദൃഷ്ട്വാ ത്രിപദവ്യാജയാച്ഞയാ ।
ഊചുഃ സ്വഭർത്തുരസുരാ ദീക്ഷിതസ്യാത്യമർഷിതാഃ ॥ 9 ॥

ന വാ അയം ബ്രഹ്മബന്ധുർവ്വിഷ്ണുർമ്മായാവിനാം വരഃ ।
ദ്വിജരൂപപ്രതിച്ഛന്നോ ദേവകാര്യം ചികീർഷതി ॥ 10 ॥

അനേന യാചമാനേന ശത്രുണാ വടുരൂപിണാ ।
സർവ്വസ്വം നോ ഹൃതം ഭർത്തുർന്യസ്തദണ്ഡസ്യ ബർഹിഷി ॥ 11 ॥

സത്യവ്രതസ്യ സതതം ദീക്ഷിതസ്യ വിശേഷതഃ ।
നാനൃതം ഭാഷിതും ശക്യം ബ്രഹ്മണ്യസ്യ ദയാവതഃ ॥ 12 ॥

തസ്മാദസ്യ വധോ ധർമ്മോ ഭർത്തുഃ ശുശ്രൂഷണം ച നഃ ।
ഇത്യായുധാനി ജഗൃഹുർബ്ബലേരനുചരാസുരാഃ ॥ 13 ॥

തേ സർവ്വേ വാമനം ഹന്തും ശൂലപട്ടിശപാണയഃ ।
അനിച്ഛതോ ബലേ രാജൻ പ്രാദ്രവൻ ജാതമന്യവഃ ॥ 14 ॥

താനഭിദ്രവതോ ദൃഷ്ട്വാ ദിതിജാനീകപാൻ നൃപ ।
പ്രഹസ്യാനുചരാ വിഷ്ണോഃ പ്രത്യഷേധന്നുദായുധാഃ ॥ 15 ॥

നന്ദഃ സുനന്ദോഽഥ ജയോ വിജയഃ പ്രബലോ ബലഃ ।
കുമുദഃ കുമുദാക്ഷശ്ച വിഷ്വക്സേനഃ പതത്ത്രിരാട് ॥ 16 ॥

ജയന്തഃ ശ്രുതദേവശ്ച പുഷ്പദന്തോഽഥ സാത്വതഃ ।
സർവ്വേ നാഗായുതപ്രാണാശ്ചമൂം തേ ജഘ്നുരാസുരീം ॥ 17 ॥

ഹന്യമാനാൻ സ്വകാൻ ദൃഷ്ട്വാ പുരുഷാനുചരൈർബ്ബലിഃ ।
വാരയാമാസ സംരബ്ധാൻ കാവ്യശാപമനുസ്മരൻ ॥ 18 ॥

ഹേ വിപ്രചിത്തേ ഹേ രാഹോ ഹേ നേമേ ശ്രൂയതാം വചഃ ।
മാ യുധ്യത നിവർത്തധ്വം ന നഃ കാലോഽയമർത്ഥകൃത് ॥ 19 ॥

യഃ പ്രഭുഃ സർവ്വഭൂതാനാം സുഖദുഃഖോപപത്തയേ ।
തം നാതിവർത്തിതും ദൈത്യാഃ പൌരുഷൈരീശ്വരഃ പുമാൻ ॥ 20 ॥

യോ നോ ഭവായ പ്രാഗാസീദഭവായ ദിവൌകസാം ।
സ ഏവ ഭഗവാനദ്യ വർത്തതേ തദ്വിപര്യയം ॥ 21 ॥

ബലേന സചിവൈർബ്ബുദ്ധ്യാ ദുർഗ്ഗൈർമ്മന്ത്രൌഷധാദിഭിഃ ।
സാമാദിഭിരുപായൈശ്ച കാലം നാത്യേതി വൈ ജനഃ ॥ 22 ॥

ഭവദ്ഭിർന്നിർജ്ജിതാ ഹ്യേതേ ബഹുശോഽനുചരാ ഹരേഃ ।
ദൈവേനർദ്ധൈസ്ത ഏവാദ്യ യുധി ജിത്വാ നദന്തി നഃ ॥ 23 ॥

ഏതാൻ വയം വിജേഷ്യാമോ യദി ദൈവം പ്രസീദതി ।
തസ്മാത്കാലം പ്രതീക്ഷധ്വം യോ നോഽർത്ഥത്വായ കൽപതേ ॥ 24 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

പത്യുർന്നിഗദിതം ശ്രുത്വാ ദൈത്യദാനവയൂഥപാഃ ।
രസാം നിർവ്വിവിശൂ രാജൻ വിഷ്ണുപാർഷദതാഡിതാഃ ॥ 25 ॥

അഥ താർക്ഷ്യസുതോ ജ്ഞാത്വാ വിരാട് പ്രഭുചികീർഷിതം ।
ബബന്ധ വാരുണൈഃ പാശൈർബ്ബലിം സൌത്യേഽഹനി ക്രതൌ ॥ 26 ॥

ഹാഹാകാരോ മഹാനാസീദ് രോദസ്യോഃ സർവ്വതോദിശം ।
നിഗൃഹ്യമാണേഽസുരപതൌ വിഷ്ണുനാ പ്രഭവിഷ്ണുനാ ॥ 27 ॥

തം ബദ്ധം വാരുണൈഃ പാശൈർഭഗവാനാഹ വാമനഃ ।
നഷ്ടശ്രിയം സ്ഥിരപ്രജ്ഞമുദാരയശസം നൃപ ॥ 28 ॥

പദാനി ത്രീണി ദത്താനി ഭൂമേർമ്മഹ്യം ത്വയാസുര ।
ദ്വാഭ്യാം ക്രാന്താ മഹീ സർവ്വാ തൃതീയമുപകൽപയ ॥ 29 ॥

യാവത്തപത്യസൌ ഗോഭിർ യാവദിന്ദുഃ സഹോഡുഭിഃ ।
യാവദ്‌വർഷതി പർജ്ജന്യസ്താവതീ ഭൂരിയം തവ ॥ 30 ॥

പദൈകേന മയാക്രാന്തോ ഭൂർല്ലോകഃ ഖം ദിശസ്തനോഃ ।
സ്വർല്ലോകസ്തു ദ്വിതീയേന പശ്യതസ്തേ സ്വമാത്മനാ ॥ 31 ॥

പ്രതിശ്രുതമദാതുസ്തേ നിരയേ വാസ ഇഷ്യതേ ।
വിശ ത്വം നിരയം തസ്മാദ്ഗുരുണാ ചാനുമോദിതഃ ॥ 32 ॥

വൃഥാ മനോരഥസ്തസ്യ ദൂരേ സ്വർഗ്ഗഃ പതത്യധഃ ।
പ്രതിശ്രുതസ്യാദാനേന യോഽർത്ഥിനം വിപ്രലംഭതേ ॥ 33 ॥

വിപ്രലബ്ധോ ദദാമീതി ത്വയാഹം ചാഢ്യമാനിനാ ।
തദ്‌വ്യളീകഫലം ഭുങ്ക്ഷ്വ നിരയം കതിചിത്സമാഃ ॥ 34 ॥