Jump to content

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / അഷ്ടമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 8) / അദ്ധ്യായം 20

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / അഷ്ടമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 8) / അദ്ധ്യായം 20

[തിരുത്തുക]


ശ്രീശുക ഉവാച

ബലിരേവം ഗൃഹപതിഃ കുലാചാര്യേണ ഭാഷിതഃ ।
തൂഷ്ണീം ഭൂത്വാ ക്ഷണം രാജന്നുവാചാവഹിതോ ഗുരും ॥ 1 ॥

ബലിരുവാച

സത്യം ഭഗവതാ പ്രോക്തം ധർമ്മോഽയം ഗൃഹമേധിനാം ।
അർത്ഥം കാമം യശോ വൃത്തിം യോ ന ബാധേത കർഹിചിത് ॥ 2 ॥

സ ചാഹം വിത്തലോഭേന പ്രത്യാചക്ഷേ കഥം ദ്വിജം ।
പ്രതിശ്രുത്യ ദദാമീതി പ്രാഹ്ളാദിഃ കിതവോ യഥാ ॥ 3 ॥

ന ഹ്യസത്യാത്പരോഽധർമ്മ ഇതി ഹോവാച ഭൂരിയം ।
സർവ്വം സോഢുമലം മന്യേ ഋതേഽളീകപരം നരം ॥ 4 ॥

നാഹം ബിഭേമി നിരയാന്നാധന്യാദസുഖാർണ്ണവാത് ।
ന സ്ഥാനച്യവനാൻമൃത്യോർ യഥാ വിപ്രപ്രലംഭനാത് ॥ 5 ॥

യദ്‌യദ്ധാസ്യതി ലോകേഽസ്മിൻ സംപരേതം ധനാദികം ।
തസ്യ ത്യാഗേ നിമിത്തം കിം വിപ്രസ്തുഷ്യേന്ന തേന ചേത് ॥ 6 ॥

ശ്രേയഃ കുർവന്തി ഭൂതാനാം സാധവോ ദുസ്ത്യജാസുഭിഃ ।
ദധ്യങ് ശിബിപ്രഭൃതയഃ കോ വികൽപോ ധരാദിഷു ॥ 7 ॥

യൈരിയം ബുഭുജേ ബ്രഹ്മൻ ദൈത്യേന്ദ്രൈരനിവർത്തിഭിഃ ।
തേഷാം കാലോഽഗ്രസീല്ലോകാൻ ന യശോഽധിഗതം ഭുവി ॥ 8 ॥

സുലഭാ യുധി വിപ്രർഷേ ഹ്യനിവൃത്താസ്തനുത്യജഃ ।
ന തഥാ തീർത്ഥ ആയാതേ ശ്രദ്ധയാ യേ ധനത്യജഃ ॥ 9 ॥

     മനസ്വിനഃ കാരുണികസ്യ ശോഭനം
          യദർത്ഥികാമോപനയേന ദുർഗ്ഗതിഃ ।
     കുതഃ പുനർബ്രഹ്മവിദാം ഭവാദൃശാം
          തതോ വടോരസ്യ ദദാമി വാഞ്ഛിതം ॥ 10 ॥

     യജന്തി യജ്ഞക്രതുഭിർ യമാദൃതാ
          ഭവന്ത ആമ്നായവിധാനകോവിദാഃ ।
     സ ഏവ വിഷ്ണുർവ്വരദോഽസ്തു വാ പരോ
          ദാസ്യാമ്യമുഷ്മൈ ക്ഷിതിമീപ്സിതാം മുനേ ॥ 11 ॥

യദ്യപ്യസാവധർമ്മേണ മാം ബധ്നീയാദനാഗസം ।
തഥാപ്യേനം ന ഹിംസിഷ്യേ ഭീതം ബ്രഹ്മതനും രിപും ॥ 12 ॥

ഏഷ വാ ഉത്തമശ്ലോകോ ന ജിഹാസതി യദ്യശഃ ।
ഹത്വാ മൈനാം ഹരേദ്‌യുദ്ധേ ശയീത നിഹതോ മയാ ॥ 13 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഏവമശ്രദ്ധിതം ശിഷ്യമനാദേശകരം ഗുരുഃ ।
ശശാപ ദൈവപ്രഹിതഃ സത്യസന്ധം മനസ്വിനം ॥ 14 ॥

ദൃഢം പണ്ഡിതമാന്യജ്ഞഃ സ്തബ്ധോഽസ്യസ്മദുപേക്ഷയാ ।
മച്ഛാസനാതിഗോ യസ്ത്വമചിരാദ്ഭ്രശ്യസേ ശ്രിയഃ ॥ 15 ॥

ഏവം ശപ്തഃ സ്വഗുരുണാ സത്യാന്ന ചലിതോ മഹാൻ ।
വാമനായ ദദാവേനാമർച്ചിത്വോദകപൂർവകം ॥ 16 ॥

വിന്ധ്യാവലിസ്തദാഽഽഗത്യ പത്നീ ജാലകമാലിനീ ।
ആനിന്യേ കലശം ഹൈമമവനേജന്യപാം ഭൃതം ॥ 17 ॥

യജമാനഃ സ്വയം തസ്യ ശ്രീമത്പാദയുഗം മുദാ ।
അവനിജ്യാവഹന്മൂർദ്ധ്നി തദപോ വിശ്വപാവനീഃ ॥ 18 ॥

     തദാസുരേന്ദ്രം ദിവി ദേവതാഗണാഃ
          ഗന്ധർവ്വവിദ്യാധരസിദ്ധചാരണാഃ ।
     തത്കർമ്മ സർവ്വേഽപി ഗൃണന്ത ആർജ്ജവം
          പ്രസൂനവർഷൈർവവൃഷുർമ്മുദാന്വിതാഃ ॥ 19 ॥

     നേദുർമ്മുഹുർദ്ദുന്ദുഭയഃ സഹസ്രശോ
          ഗന്ധർവ്വകിംപൂരുഷകിന്നരാ ജഗുഃ ।
     മനസ്വിനാനേന കൃതം സുദുഷ്കരം
          വിദ്വാനദാദ്‌ യദ്‌ രിപവേ ജഗത്‌ത്രയം ॥ 20 ॥

     തദ് വാമനം രൂപമവർദ്ധതാദ്ഭുതം
          ഹരേരനന്തസ്യ ഗുണത്രയാത്മകം ।
     ഭൂഃ ഖം ദിശോ ദ്യൌർവിവരാഃ പയോധയ-
          സ്തിര്യങ് നൃദേവാ ഋഷയോ യദാസത ॥ 21 ॥

     കായേ ബലിസ്തസ്യ മഹാവിഭൂതേഃ
          സഹർത്വിഗാചാര്യസദസ്യ ഏതത് ।
     ദദർശ വിശ്വം ത്രിഗുണം ഗുണാത്മകേ
          ഭൂതേന്ദ്രിയാർത്ഥാശയജീവയുക്തം ॥ 22 ॥

     രസാമചഷ്ടാംഘ്രിതലേഽഥ പാദയോർ-
          മ്മഹീം മഹീധ്രാൻ പുരുഷസ്യ ജംഘയോഃ ।
     പതത്‌ത്രിണോ ജാനുനി വിശ്വമൂർത്തേ-
          രൂർവ്വോർഗ്ഗണം മാരുതമിന്ദ്രസേനഃ ॥ 23 ॥

     സന്ധ്യാം വിഭോർവ്വാസസി ഗുഹ്യ ഐക്ഷത്-
          പ്രജാപതീൻ ജഘനേ ആത്മമുഖ്യാൻ ।
     നാഭ്യാം നഭഃ കുക്ഷിഷു സപ്തസിന്ധൂ-
          നുരുക്രമസ്യോരസി ചർക്ഷമാലാം ॥ 24 ॥

     ഹൃദ്യംഗ ധർമ്മം സ്തനയോർമുരാരേർ-
          ഋതം ച സത്യം ച മനസ്യഥേന്ദും ।
     ശ്രിയം ച വക്ഷസ്യരവിന്ദഹസ്താം
          കണ്ഠേ ച സാമാനി സമസ്തരേഫാൻ ॥ 25 ॥

     ഇന്ദ്രപ്രധാനാനമരാൻ ഭുജേഷു
          തത്കർണ്ണയോഃ കകുഭോ ദ്യൌശ്ച മൂർദ്ധ്നി ।
     കേശേഷു മേഘാൻ ശ്വസനം നാസികായാ-
          മക്ഷ്ണോശ്ച സൂര്യം വദനേ ച വഹ്നിം ॥ 26 ॥

     വാണ്യാം ച ഛന്ദാംസി രസേ ജലേശം
          ഭ്രുവോർന്നിഷേധം ച വിധിം ച പക്ഷ്മസു ।
     അഹശ്ച രാത്രിം ച പരസ്യ പുംസോ
          മന്യും ലലാടേഽധര ഏവ ലോഭം ॥ 27 ॥

     സ്പർശേ ച കാമം നൃപ രേതസോഽമ്ഭഃ
          പൃഷ്ഠേ ത്വധർമ്മം ക്രമണേഷു യജ്ഞം ।
     ഛായാസു മൃത്യും ഹസിതേ ച മായാം
          തനൂരുഹേഷ്വോഷധിജാതയശ്ച ॥ 28 ॥

     നദീശ്ച നാഡീഷു ശിലാ നഖേഷു
          ബുദ്ധാവജം ദേവഗണാൻ ഋഷീംശ്ച ।
     പ്രാണേഷു ഗാത്രേ സ്ഥിരജംഗമാനി
          സർവ്വാണി ഭൂതാനി ദദർശ വീരഃ ॥ 29 ॥

     സർവ്വാത്മനീദം ഭുവനം നിരീക്ഷ്യ
          സർവ്വേഽസുരാഃ കശ്മലമാപുരംഗ ।
     സുദർശനം ചക്രമസഹ്യതേജോ
          ധനുശ്ച ശാർങ്ഗം സ്തനയിത്നുഘോഷം ॥ 30 ॥

     പർജ്ജന്യഘോഷോ ജലജഃ പാഞ്ചജന്യഃ
          കൌമോദകീ വിഷ്ണുഗദാ തരസ്വിനീ ।
     വിദ്യാധരോഽസിഃ ശതചന്ദ്രയുക്ത-
          സ്തൂണോത്തമാവക്ഷയസായകൌ ച ॥ 31 ॥

     സുനന്ദമുഖ്യാ ഉപതസ്ഥുരീശം
          പാർഷദമുഖ്യാഃ സഹലോകപാലാഃ ।
     സ്ഫുരത്കിരീടാംഗദമീനകുണ്ഡല-
          ശ്രീവത്സരത്നോത്തമമേഖലാംബരൈഃ ॥ 32 ॥

     മധുവ്രതസ്രഗ്‌വനമാലയാ വൃതോ
          രരാജ രാജൻ ഭഗവാനുരുക്രമഃ ।
     ക്ഷിതിം പദൈകേന ബലേർവിചക്രമേ
          നഭഃ ശരീരേണ ദിശശ്ച ബാഹുഭിഃ ॥ 33 ॥

     പദം ദ്വിതീയം ക്രമതസ്ത്രിവിഷ്ടപം
          ന വൈ തൃതീയായ തദീയമണ്വപി ।
     ഉരുക്രമസ്യാങ്ഘ്രിരുപര്യുപര്യഥോ
          മഹർജനാഭ്യാം തപസഃ പരം ഗതഃ ॥ 34 ॥