ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 8

← സ്കന്ധം 6 : അദ്ധ്യായം 7

സ്കന്ധം 6 : അദ്ധ്യായം 9 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 8

രാജോവാച

യയാ ഗുപ്തഃ സഹസ്രാക്ഷഃ സവാഹാൻ രിപുസൈനികാൻ ।
ക്രീഡന്നിവ വിനിർജ്ജിത്യ ത്രിലോക്യാ ബുഭുജേ ശ്രിയം ॥ 1 ॥

ഭഗവംസ്തൻമമാഖ്യാഹി വർമ്മ നാരായണാത്മകം ।
യഥാഽഽതതായിനഃ ശത്രൂൻ യേന ഗുപ്തോഽജയൻ മൃധേ ॥ 2 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

വൃതഃ പുരോഹിതസ്ത്വാഷ്ട്രോ മഹേന്ദ്രായാനുപൃച്ഛതേ ।
നാരായണാഖ്യം വർമ്മാഹ തദിഹൈകമനാഃ ശൃണു ॥ 3 ॥

വിശ്വരൂപ ഉവാച

ധൌതാംഘ്രിപാണിരാചമ്യ സപവിത്ര ഉദങ്മുഖഃ ।
കൃതസ്വാംഗകരന്യാസോ മന്ത്രാഭ്യാം വാഗ്യതഃ ശുചിഃ ॥ 4 ॥

നാരായണമയം വർമ്മ സന്നഹ്യേദ്ഭയ ആഗതേ ।
പാദയോർജ്ജാനുനോരൂർവ്വോരുദരേ ഹൃദ്യഥോരസി ॥ 5 ॥

മുഖേ ശിരസ്യാനുപൂർവ്വ്യാദോംകാരാദീനി വിന്യസേത് ।
ഓം നമോ നാരായണായേതി വിപര്യയമഥാപി വാ ॥ 6 ॥

കരന്യാസം തതഃ കുര്യാദ് ദ്വാദശാക്ഷരവിദ്യയാ ।
പ്രണവാദിയകാരാന്തമംഗുല്യംഗുഷ്ഠപർവ്വസു ॥ 7 ॥

ന്യസേദ്ധൃദയ ഓംകാരം വികാരമനു മൂർദ്ധനി ।
ഷകാരം തു ഭ്രുവോർമ്മധ്യേ ണകാരം ശിഖയാ ദിശേത് ॥ 8 ॥

വേകാരം നേത്രയോർയുഞ്ജ്യാന്നകാരം സർവ്വസന്ധിഷു ।
മകാരമസ്ത്രമുദ്ദിശ്യ മന്ത്രമൂർത്തിർഭവേദ്ബുധഃ ॥ 9 ॥

സവിസർഗ്ഗം ഫഡന്തം തത് സർവ്വദിക്ഷു വിനിർദ്ദിശേത് ।
ഓം വിഷ്ണവേ നമ ഇതി ॥ 10 ॥

ആത്മാനം പരമം ധ്യായേദ്ധ്യേയം ഷട് ശക്തിഭിർ യുതം ।
വിദ്യാതേജസ്തപോമൂർത്തിമിമം മന്ത്രമുദാഹരേത് ॥ 11 ॥

     ഓം ഹരിർവ്വിദധ്യാൻമമ സർവ്വരക്ഷാം
          ന്യസ്താംഘ്രിപദ്മഃ പതഗേന്ദ്രപൃഷ്ഠേ ।
     ദരാരിചർമ്മാസിഗദേഷുചാപ-
          പാശാൻ ദധാനോഽഷ്ടഗുണോഽഷ്ടബാഹുഃ ॥ 12 ॥

     ജലേഷു മാം രക്ഷതു മത്സ്യമൂർത്തിർ-
          യാദോഗണേഭ്യോ വരുണസ്യ പാശാത് ।
     സ്ഥലേഷു മായാവടുവാമനോഽവ്യാ-
          ത്ത്രിവിക്രമഃ ഖേഽവതു വിശ്വരൂപഃ ॥ 13 ॥

     ദുർഗ്ഗേഷ്വടവ്യാജിമുഖാദിഷു പ്രഭുഃ
          പായാന്നൃസിംഹോഽസുരയൂഥപാരിഃ ।
     വിമുഞ്ചതോ യസ്യ മഹാട്ടഹാസം
          ദിശോ വിനേദുർന്യപതംശ്ച ഗർഭാഃ ॥ 14 ॥

     രക്ഷത്വസൌ മാധ്വനി യജ്ഞകൽപഃ
          സ്വദംഷ്ട്രയോന്നീതധരോ വരാഹഃ ।
     രാമോഽദ്രികൂടേഷ്വഥ വിപ്രവാസേ
          സലക്ഷ്മണോഽവ്യാദ്ഭരതാഗ്രജോഽസ്മാൻ ॥ 15 ॥

     മാമുഗ്രധർമ്മാദഖിലാത്പ്രമാദാ-
          ന്നാരായണഃ പാതു നരശ്ച ഹാസാത് ।
     ദത്തസ്ത്വയോഗാദഥ യോഗനാഥഃ
          പായാദ്ഗുണേശഃ കപിലഃ കർമ്മബന്ധാത് ॥ 16 ॥

     സനത്കുമാരോഽവതു കാമദേവാ-
          ദ്ധയശീർഷാ മാം പഥി ദേവഹേളനാത് ।
     ദേവർഷിവര്യഃ പുരുഷാർച്ചനാന്തരാത്-
          കൂർമ്മോ ഹരിർമ്മാം നിരയാദശേഷാത് ॥ 17 ॥

     ധന്വന്തരിർഭഗവാൻ പാത്വപഥ്യാദ്-
          ദ്വന്ദ്വാദ്ഭയാദൃഷഭോ നിർജ്ജിതാത്മാ ।
     യജ്ഞശ്ച ലോകാദവതാജ്ജനാന്താദ്-
          ബലോ ഗണാത്ക്രോധവശാദഹീന്ദ്രഃ ॥ 18 ॥

     ദ്വൈപായനോ ഭഗവാനപ്രബോധാദ്-
          ബുദ്ധസ്തു പാഖണ്ഡഗണപ്രമാദാത് ।
     കൽക്കിഃ കലേഃ കാലമലാത്പ്രപാതു
          ധർമ്മാവനായോരുകൃതാവതാരഃ ॥ 19 ॥

     മാം കേശവോ ഗദയാ പ്രാതരവ്യാദ്-
          ഗോവിന്ദ ആസംഗവമാത്തവേണുഃ ।
     നാരായണഃ പ്രാഹ്ണ ഉദാത്തശക്തിർ-
          മ്മധ്യന്ദിനേ വിഷ്ണുരരീന്ദ്രപാണിഃ ॥ 20॥

     ദേവോഽപരാഹ്ണേ മധുഹോഗ്രധന്വാ
          സായം ത്രിധാമാവതു മാധവോ മാം ।
     ദോഷേ ഹൃഷീകേശ ഉതാർദ്ധരാത്രേ
          നിശീഥ ഏകോഽവതു പദ്മനാഭഃ ॥ 21 ॥

     ശ്രീവത്സധാമാപരരാത്ര ഈശഃ
          പ്രത്യൂഷ ഈശോഽസിധരോ ജനാർദ്ദനഃ ।
     ദാമോദരോഽവ്യാദനുസന്ധ്യം പ്രഭാതേ
          വിശ്വേശ്വരോ ഭഗവാൻ കാലമൂർത്തിഃ ॥ 22 ॥

     ചക്രം യുഗാന്താനലതിഗ്മനേമി
          ഭ്രമത്സമന്താദ്ഭഗവത്പ്രയുക്തം ।
     ദന്ദഗ്ദ്ധി ദന്ദഗ്ദ്ധ്യരിസൈന്യമാശു
          കക്ഷം യഥാ വാതസഖോ ഹുതാശഃ ॥ 23 ॥

     ഗദേഽശനിസ്പർശനവിസ്ഫുലിംഗേ
          നിഷ്പിണ്ഢി നിഷ്പിണ്ഢ്യജിതപ്രിയാസി ।
     കൂഷ്മാണ്ഡവൈനായകയക്ഷരക്ഷോ-
          ഭൂതഗ്രഹാംശ്ചൂർണ്ണയ ചൂർണ്ണയാരീൻ ॥ 24 ॥

     ത്വം യാതുധാനപ്രമഥപ്രേതമാതൃ-
          പിശാചവിപ്രഗ്രഹഘോരദൃഷ്ടീൻ ।
     ദരേന്ദ്ര വിദ്രാവയ കൃഷ്ണപൂരിതോ
          ഭീമസ്വനോഽരേർഹൃദയാനി കമ്പയൻ ॥ 25 ॥

     ത്വം തിഗ്മധാരാസിവരാരിസൈന്യ-
          മീശപ്രയുക്തോ മമ ഛിന്ധി ഛിന്ധി ।
     ചക്ഷൂംഷി ചർമ്മൻഛതചന്ദ്ര ഛാദയ
          ദ്വിഷാമഘോനാം ഹര പാപചക്ഷുഷാം ॥ 26 ॥

യന്നോ ഭയം ഗ്രഹേഭ്യോഽഭൂത്കേതുഭ്യോ നൃഭ്യ ഏവ ച ।
സരീസൃപേഭ്യോ ദംഷ്ട്രിഭ്യോ ഭൂതേഭ്യോംഽഹോഭ്യ ഏവ വാ ॥ 27 ॥

സർവ്വാണ്യേതാനി ഭഗവൻ നാമരൂപാസ്ത്രകീർത്തനാത് ।
പ്രയാന്തു സംക്ഷയം സദ്യോ യേ നഃ ശ്രേയഃപ്രതീപകാഃ ॥ 28 ॥

ഗരുഡോ ഭഗവാൻ സ്തോത്രസ്തോഭശ്ഛന്ദോമയഃ പ്രഭുഃ ।
രക്ഷത്വശേഷകൃച്ഛ്രേഭ്യോ വിഷ്വക്സേനഃ സ്വനാമഭിഃ ॥ 29 ॥

സർവ്വാപദ്ഭ്യോ ഹരേർന്നാമരൂപയാനായുധാനി നഃ ।
ബുദ്ധീന്ദ്രിയമനഃപ്രാണാൻ പാന്തു പാർഷദഭൂഷണാഃ ॥ 30 ॥

യഥാ ഹി ഭഗവാനേവ വസ്തുതഃ സദസച്ച യത് ।
സത്യേനാനേന നഃ സർവ്വേ യാന്തു നാശമുപദ്രവാഃ ॥ 31 ॥

യഥൈകാത്മ്യാനുഭാവാനാം വികൽപരഹിതഃ സ്വയം ।
ഭൂഷണായുധലിംഗാഖ്യാ ധത്തേ ശക്തീഃ സ്വമായയാ ॥ 32 ॥

തേനൈവ സത്യമാനേന സർവ്വജ്ഞോ ഭഗവാൻ ഹരിഃ ।
പാതു സർവ്വൈഃ സ്വരൂപൈർന്നഃ സദാ സർവ്വത്ര സർവ്വഗഃ ॥ 33 ॥

     വിദിക്ഷു ദിക്ഷൂർദ്ധ്വമധഃ സമന്താ-
          ദന്തബർഹിർഭഗവാൻ നാരസിംഹഃ ।
     പ്രഹാപയംല്ലോകഭയം സ്വനേന
          സ്വതേജസാ ഗ്രസ്തസമസ്തതേജാഃ ॥ 34 ॥

മഘവന്നിദമാഖ്യാതം വർമ്മ നാരായണാത്മകം ।
വിജേഷ്യസ്യഞ്ജസാ യേന ദംശിതോഽസുരയൂഥപാൻ ॥ 35 ॥

ഏതദ്ധാരയമാണസ്തു യം യം പശ്യതി ചക്ഷുഷാ ।
പദാ വാ സംസ്പൃശേത് സദ്യഃ സാധ്വസാത് സ വിമുച്യതേ ॥ 36 ॥

ന കുതശ്ചിദ്ഭയം തസ്യ വിദ്യാം ധാരയതോ ഭവേത് ।
രാജദസ്യുഗ്രഹാദിഭ്യോ വ്യാധ്യാദിഭ്യശ്ച കർഹിചിത് ॥ 37 ॥

ഇമാം വിദ്യാം പുരാ കശ്ചിത്കൌശികോ ധാരയൻ ദ്വിജഃ ।
യോഗധാരണയാ സ്വാംഗം ജഹൌ സ മരുധന്വനി ॥ 38 ॥

തസ്യോപരി വിമാനേന ഗന്ധർവ്വപതിരേകദാ ।
യയൌ ചിത്രരഥഃ സ്ത്രീഭിർവൃതോ യത്ര ദ്വിജക്ഷയഃ ॥ 39 ॥

ഗഗനാന്ന്യപതത് സദ്യഃ സവിമാനോ ഹ്യവാക്ശിരാഃ ।
സ ബാലഖില്യവചനാദസ്ഥീന്യാദായ വിസ്മിതഃ ।
പ്രാസ്യ പ്രാചീസരസ്വത്യാം സ്നാത്വാ ധാമ സ്വമന്വഗാത് ॥ 40 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

യ ഇദം ശൃണുയാത്കാലേ യോ ധാരയതി ചാദൃതഃ ।
തം നമസ്യന്തി ഭൂതാനി മുച്യതേ സർവ്വതോ ഭയാത് ॥ 41 ॥

ഏതാം വിദ്യാമധിഗതോ വിശ്വരൂപാച്ഛതക്രതുഃ ।
ത്രൈലോക്യലക്ഷ്മീം ബുഭുജേ വിനിർജ്ജിത്യ മൃധേഽസുരാൻ ॥ 42 ॥