ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 6

← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 5

സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 7 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 6

ശ്രീശുക ഉവാച

നന്ദഃ പഥി വചഃ ശൌരേർന്ന മൃഷേതി വിചിന്തയൻ ।
ഹരിം ജഗാമ ശരണമുത്പാതാഗമശങ്കിതഃ ॥ 1 ॥

കംസേന പ്രഹിതാ ഘോരാ പൂതനാ ബാലഘാതിനീ ।
ശിശൂംശ്ചചാര നിഘ്നന്തീ പുരഗ്രാമവ്രജാദിഷു ॥ 2 ॥

ന യത്ര ശ്രവണാദീനി രക്ഷോഘ്നാനി സ്വകർമ്മസു ।
കുർവ്വന്തി സാത്വതാം ഭർത്തുര്യാതുധാന്യശ്ച തത്ര ഹി ॥ 3 ॥

സാ ഖേചര്യേകദോപേത്യ പൂതനാ നന്ദഗോകുലം ।
യോഷിത്വാ മായയാഽഽത്മാനം പ്രാവിശത്കാമചാരിണീ ॥ 4 ॥

     താം കേശബന്ധവ്യതിഷക്തമല്ലികാം
          ബൃഹന്നിതംബസ്തനകൃച്ഛ്രമധ്യമാം ।
     സുവാസസം കമ്പിതകർണ്ണഭൂഷണ-
          ത്വിഷോല്ലസത്കുന്തളമണ്ഡിതാനനാം ॥ 5 ॥

     വൽഗുസ്മിതാപാംഗവിസർഗ്ഗവീക്ഷിതൈർ-
          മ്മനോ ഹരന്തീം വനിതാം വ്രജൌകസാം ।
     അമംസതാംഭോജകരേണ രൂപിണീം
          ഗോപ്യഃ ശ്രിയം ദ്രഷ്ടുമിവാഗതാം പതിം ॥ 6 ॥

     ബാലഗ്രഹസ്തത്ര വിചിന്വതീ ശിശൂൻ
          യദൃച്ഛയാ നന്ദഗൃഹേഽസദന്തകം ।
     ബാലം പ്രതിച്ഛന്നനിജോരുതേജസം
          ദദർശ തൽപേഽഗ്നിമിവാഹിതം ഭസി ॥ 7 ॥

     വിബുധ്യ താം ബാലകമാരികാഗ്രഹം
          ചരാചരാത്മാ സ നിമീലിതേക്ഷണഃ ।
     അനന്തമാരോപയദങ്കമന്തകം
          യഥോരഗം സുപ്തമബുദ്ധിരജ്ജുധീഃ ॥ 8 ॥

     താം തീക്ഷ്ണചിത്താമതിവാമചേഷ്ടിതാം
          വീക്ഷ്യാന്തരാ കോശപരിച്ഛദാസിവത് ।
     വരസ്ത്രിയം തത്പ്രഭയാ ച ധർഷിതേ
          നിരീക്ഷമാണേ ജനനീ ഹ്യതിഷ്ഠതാം ॥ 9 ॥

     തസ്മിൻ സ്തനം ദുർജ്ജരവീര്യമുൽബണം
          ഘോരാങ്കമാദായ ശിശോർദ്ദദാവഥ ।
     ഗാഢം കരാഭ്യാം ഭഗവാൻ പ്രപീഡ്യ തത്-
          പ്രാണൈഃ സമം രോഷസമന്വിതോഽപിബത് ॥ 10 ॥

     സാ മുഞ്ച മുഞ്ചാലമിതി പ്രഭാഷിണീ
          നിഷ്പീഡ്യമാനാഖിലജീവമർമ്മണി ।
     വിവൃത്യ നേത്രേ ചരണൌ ഭുജൌ മുഹുഃ
          പ്രസ്വിന്നഗാത്രാ ക്ഷിപതീ രുരോദ ഹ ॥ 11 ॥

     തസ്യാഃ സ്വനേനാതിഗഭീരരംഹസാ
          സാദ്രിർമ്മഹീ ദ്യൌശ്ച ചചാല സഗ്രഹാ ।
     രസാ ദിശശ്ച പ്രതിനേദിരേ ജനാഃ
          പേതുഃ ക്ഷിതൌ വജ്രനിപാതശങ്കയാ ॥ 12 ॥

     നിശാചരീത്ഥം വ്യഥിതസ്തനാ വ്യസുർ-
          വ്യാദായ കേശാംശ്ചരണൌ ഭുജാവപി ।
     പ്രസാര്യ ഗോഷ്ഠേ നിജരൂപമാസ്ഥിതാ
          വജ്രാഹതോ വൃത്ര ഇവാപതന്നൃപ ॥ 13 ॥

പതമാനോഽപി തദ്ദേഹസ്ത്രിഗവ്യൂത്യന്തരദ്രുമാൻ ।
ചൂർണ്ണയാമാസ രാജേന്ദ്ര മഹദാസീത്തദദ്ഭുതം ॥ 14 ॥

ഈഷാമാത്രോഗ്രദംഷ്ട്രാസ്യം ഗിരികന്ദരനാസികം ।
ഗണ്ഡശൈലസ്തനം രൌദ്രം പ്രകീർണ്ണാരുണമൂർദ്ധജം ॥ 15 ॥

അന്ധകൂപഗഭീരാക്ഷം പുലിനാരോഹഭീഷണം ।
ബദ്ധസേതുഭുജോർവങ്ഘ്രിശൂന്യതോയഹ്രദോദരം ॥ 16 ॥

സന്തത്രസുഃ സ്മ തദ്വീക്ഷ്യ ഗോപാ ഗോപ്യഃ കളേബരം ।
പൂർവ്വം തു തന്നിഃസ്വനിതഭിന്നഹൃത്കർണ്ണമസ്തകാഃ ॥ 17 ॥

ബാലം ച തസ്യാ ഉരസി ക്രീഡന്തമകുതോഭയം ।
ഗോപ്യസ്തൂർണ്ണം സമഭ്യേത്യ ജഗൃഹുർജ്ജതസംഭ്രമാഃ ॥ 18 ॥

യശോദാരോഹിണീഭ്യാം താഃ സമം ബാലസ്യ സർവ്വതഃ ।
രക്ഷാം വിദധിരേ സമ്യഗ്ഗോപുച്ഛഭ്രമണാദിഭിഃ ॥ 19 ॥

ഗോമൂത്രേണ സ്നാപയിത്വാ പുനർഗ്ഗോരജസാർഭകം ।
രക്ഷാം ചക്രുശ്ച ശകൃതാ ദ്വാദശാംഗേഷു നാമഭിഃ ॥ 20 ॥

ഗോപ്യഃ സംസ്പൃഷ്ടസലിലാ അംഗേഷു കരയോഃ പൃഥക് ।
ന്യസ്യാത്മന്യഥ ബാലസ്യ ബീജന്യാസമകുർവ്വത ॥ 21 ॥

     അവ്യാദജോഽങ്ഘ്രിമണിമാംസ്തവ ജാന്വഥോരൂ
          യജ്ഞോഽച്യുതഃ കടിതടം ജഠരം ഹയാസ്യഃ ।
     ഹൃത്കേശവസ്ത്വദുര ഈശ ഇനസ്തു കണ്ഠം
          വിഷ്ണുർഭുജം മുഖമുരുക്രമ ഈശ്വരഃ കം ॥ 22 ॥

     ചക്ര്യഗ്രതഃ സഹഗദോ ഹരിരസ്തു പശ്ചാത്
          ത്വത്പാർശ്വയോർദ്ധനുരസീ മധുഹാജനശ്ച ।
     കോണേഷു ശംഖ ഉരുഗായ ഉപര്യുപേന്ദ്ര-
          സ്താർക്ഷ്യഃ ക്ഷിതൌ ഹലധരഃ പുരുഷഃ സമന്താത് ॥ 23 ॥

ഇന്ദ്രിയാണി ഹൃഷീകേശഃ പ്രാണാൻ നാരായണോഽവതു ।
ശ്വേതദ്വീപപതിശ്ചിത്തം മനോ യോഗേശ്വരോഽവതു ॥ 24 ॥

പൃശ്നിഗർഭസ്തു തേ ബുദ്ധിമാത്മാനം ഭഗവാൻ പരഃ ।
ക്രീഡന്തം പാതു ഗോവിന്ദഃ ശയാനം പാതു മാധവഃ ॥ 25 ॥

വ്രജന്തമവ്യാദ് വൈകുണ്ഠ ആസീനം ത്വാം ശ്രിയഃപതിഃ ।
ഭുഞ്ജാനം യജ്ഞഭുക് പാതു സർവ്വഗ്രഹഭയങ്കരഃ ॥ 26 ॥

ഡാകിന്യോ യാതുധാന്യശ്ച കൂഷ്മാണ്ഡാ യേഽർഭകഗ്രഹാഃ ।
ഭൂതപ്രേതപിശാചാശ്ച യക്ഷരക്ഷോവിനായകാഃ ॥ 27 ॥

കോടരാ രേവതീ ജ്യേഷ്ഠാ പൂതനാ മാതൃകാദയഃ ।
ഉൻമാദാ യേ ഹ്യപസ്മാരാ ദേഹപ്രാണേന്ദ്രിയദ്രുഹഃ ॥ 28 ॥

സ്വപ്നദൃഷ്ടാ മഹോത്പാതാ വൃദ്ധബാലഗ്രഹാശ്ച യേ ।
സർവ്വേ നശ്യന്തു തേ വിഷ്ണോർന്നാമഗ്രഹണഭീരവഃ ॥ 29 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഇതി പ്രണയബദ്ധാഭിർഗ്ഗോപീഭിഃ കൃതരക്ഷണം ।
പായയിത്വാ സ്തനം മാതാ സന്ന്യവേശയദാത്മജം ॥ 30 ॥

താവന്നന്ദാദയോ ഗോപാ മഥുരായാ വ്രജം ഗതാഃ ।
വിലോക്യ പൂതനാദേഹം ബഭൂവുരതിവിസ്മിതാഃ ॥ 31 ॥

നൂനം ബതർഷിഃ സഞ്ജാതോ യോഗേശോ വാ സമാസ സഃ ।
സ ഏവ ദൃഷ്ടോ ഹ്യുത്പാതോ യദാഹാനകദുന്ദുഭിഃ ॥ 32 ॥

കളേബരം പരശുഭിശ്ഛിത്ത്വാ തത്തേ വ്രജൌകസഃ ।
ദൂരേ ക്ഷിപ്ത്വാവയവശോ ന്യദഹൻ കാഷ്ഠധിഷ്ടിതം ॥ 33 ॥

ദഹ്യമാനസ്യ ദേഹസ്യ ധൂമശ്ചാഗുരുസൌരഭഃ ।
ഉത്ഥിതഃ കൃഷ്ണനിർഭുക്തസപദ്യാഹതപാപ്മനഃ ॥ 34 ॥

പൂതനാ ലോകബാലഘ്നീ രാക്ഷസീ രുധിരാശനാ ।
ജിഘാംസയാപി ഹരയേ സ്തനം ദത്ത്വാഽഽപ സദ്ഗതിം ॥ 35 ॥

കിം പുനഃ ശ്രദ്ധയാ ഭക്ത്യാ കൃഷ്ണായ പരമാത്മനേ ।
യച്ഛൻ പ്രിയതമം കിം നു രക്താസ്തൻമാതരോ യഥാ ॥ 36 ॥

പദ്ഭ്യാം ഭക്തഹൃദിസ്ഥാഭ്യാം വന്ദ്യാഭ്യാം ലോകവന്ദിതൈഃ ।
അംഗം യസ്യാഃ സമാക്രമ്യ ഭഗവാനപിബത് സ്തനം ॥ 37 ॥

യാതുധാന്യപി സാ സ്വർഗ്ഗമവാപ ജനനീഗതിം ।
കൃഷ്ണഭുക്തസ്തനക്ഷീരാഃ കിമു ഗാവോ നു മാതരഃ ॥ 38 ॥

പയാംസി യാസാമപിബത്പുത്രസ്നേഹസ്നുതാന്യലം ।
ഭഗവാൻ ദേവകീപുത്രഃ കൈവല്യാദ്യഖിലപ്രദഃ ॥ 39 ॥

താസാമവിരതം കൃഷ്ണേ കുർവ്വതീനാം സുതേക്ഷണം ।
ന പുനഃ കൽപതേ രാജൻ സംസാരോഽജ്ഞാനസംഭവഃ ॥ 40 ॥

കടധൂമസ്യ സൌരഭ്യമവഘ്രായ വ്രജൌകസഃ ।
കിമിദം കുത ഏവേതി വദന്തോ വ്രജമായയുഃ ॥ 41 ॥

തേ തത്ര വർണ്ണിതം ഗോപൈഃ പൂതനാഽഽഗമനാദികം ।
ശ്രുത്വാ തന്നിധനം സ്വസ്തി ശിശോശ്ചാസൻ സുവിസ്മിതാഃ ॥ 42 ॥

നന്ദഃ സ്വപുത്രമാദായ പ്രേത്യാഗതമുദാരധീഃ ।
മൂർദ്ധ്ന്യുപാഘ്രായ പരമാം മുദം ലേഭേ കുരൂദ്വഹ ॥ 43 ॥

യ ഏതത്പൂതനാമോക്ഷം കൃഷ്ണസ്യാർഭകമദ്ഭുതം ।
ശൃണുയാച്ഛ്രദ്ധയാ മർത്ത്യോ ഗോവിന്ദേ ലഭതേ രതിം ॥ 44 ॥