ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 5
| ← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 4 | സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 6 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 5[തിരുത്തുക]
ശ്രീശുക ഉവാച
നന്ദസ്ത്വാത്മജ ഉത്പന്നേ ജാതാഹ്ളാദോ മഹാമനാഃ ।
ആഹൂയ വിപ്രാൻ വേദജ്ഞാൻ സ്നാതഃ ശുചിരലങ്കൃതഃ ॥ 1 ॥
വാചയിത്വാ സ്വസ്ത്യയനം ജാതകർമ്മാത്മജസ്യ വൈ ।
കാരയാമാസ വിധിവത്പിതൃദേവാർച്ചനം തഥാ ॥ 2 ॥
ധേനൂനാം നിയുതേ പ്രാദാദ് വിപ്രേഭ്യഃ സമലങ്കൃതേ ।
തിലാദ്രീൻ സപ്ത രത്നൌഘശാതകൌംഭാംബരാവൃതാൻ ॥ 3 ॥
കാലേന സ്നാനശൌചാഭ്യാം സംസ്കാരൈസ്തപസേജ്യയാ ।
ശുധ്യന്തി ദാനൈഃ സന്തുഷ്ട്യാ ദ്രവ്യാണ്യാത്മാഽഽത്മവിദ്യയാ ॥ 4 ॥
സൌമംഗല്യഗിരോ വിപ്രാഃ സൂതമാഗധവന്ദിനഃ ।
ഗായകാശ്ച ജഗുർന്നേദുർഭേര്യോ ദുന്ദുഭയോ മുഹുഃ ॥ 5 ॥
വ്രജഃ സമ്മൃഷ്ടസംസിക്തദ്വാരാജിരഗൃഹാന്തരഃ ।
ചിത്രധ്വജപതാകാസ്രക് ചൈലപല്ലവതോരണൈഃ ॥ 6 ॥
ഗാവോ വൃഷാ വത്സതരാ ഹരിദ്രാതൈലരൂഷിതാഃ ।
വിചിത്രധാതുബർഹസ്രഗ് വസ്ത്രകാഞ്ചനമാലിനഃ ॥ 7 ॥
മഹാർഹവസ്ത്രാഭരണകഞ്ചുകോഷ്ണീഷഭൂഷിതാഃ ।
ഗോപാഃ സമായയൂ രാജൻ നാനോപായനപാണയഃ ॥ 8 ॥
ഗോപ്യശ്ചാകർണ്യ മുദിതാ യശോദായാഃ സുതോദ്ഭവം ।
ആത്മാനം ഭൂഷയാംചക്രുർവ്വസ്ത്രാകൽപാഞ്ജനാദിഭിഃ ॥ 9 ॥
നവകുങ്കുമകിഞ്ജൽകമുഖപങ്കജഭൂതയഃ ।
ബലിഭിസ്ത്വരിതം ജഗ്മുഃ പൃഥുശ്രോണ്യശ്ചലത്കുചാഃ ॥ 10 ॥
ഗോപ്യഃ സുമൃഷ്ടമണികുണ്ഡലനിഷ്കകണ്ഠ്യ-
ശ്ചിത്രാംബരാഃ പഥി ശിഖാച്യുതമാല്യവർഷാഃ ।
നന്ദാലയം സവലയാ വ്രജതീർവ്വിരേജുർ-
വ്യാലോലകുണ്ഡലപയോധരഹാരശോഭാഃ ॥ 11 ॥
താ ആശിഷഃ പ്രയുഞ്ജാനാശ്ചിരം പാഹീതി ബാലകേ ।
ഹരിദ്രാചൂർണ്ണതൈലാദ്ഭിഃ സിഞ്ചന്ത്യോഽജനമുജ്ജഗുഃ ॥ 12 ॥
അവാദ്യന്ത വിചിത്രാണി വാദിത്രാണി മഹോത്സവേ ।
കൃഷ്ണേ വിശ്വേശ്വരേഽനന്തേ നന്ദസ്യ വ്രജമാഗതേ ॥ 13 ॥
ഗോപാഃ പരസ്പരം ഹൃഷ്ടാ ദധിക്ഷീരഘൃതാംബുഭിഃ ।
ആസിഞ്ചന്തോ വിലിമ്പന്തോ നവനീതൈശ്ച ചിക്ഷിപുഃ ॥ 14 ॥
നന്ദോ മഹാമനാസ്തേഭ്യോ വാസോഽലങ്കാരഗോധനം ।
സൂതമാഗധവന്ദിഭ്യോ യേഽന്യേ വിദ്യോപജീവിനഃ ॥ 15 ॥
തൈസ്തൈഃ കാമൈരദീനാത്മാ യഥോചിതമപൂജയത് ।
വിഷ്ണോരാരാധനാർത്ഥായ സ്വപുത്രസ്യോദയായ ച ॥ 16 ॥
രോഹിണീ ച മഹാഭാഗാ നന്ദഗോപാഭിനന്ദിതാ ।
വ്യചരദ് ദിവ്യവാസസ്രക്കണ്ഠാഭരണഭൂഷിതാ ॥ 17 ॥
തത ആരഭ്യ നന്ദസ്യ വ്രജഃ സർവ്വസമൃദ്ധിമാൻ ।
ഹരേർന്നിവാസാത്മഗുണൈ രമാക്രീഡമഭൂന്നൃപ ॥ 18 ॥
ഗോപാൻ ഗോകുലരക്ഷായാം നിരൂപ്യ മഥുരാം ഗതഃ ।
നന്ദഃ കംസസ്യ വാർഷിക്യം കരം ദാതും കുരൂദ്വഹ ॥ 19 ॥
വസുദേവ ഉപശ്രുത്യ ഭ്രാതരം നന്ദമാഗതം ।
ജ്ഞാത്വാ ദത്തകരം രാജ്ഞേ യയൌ തദവമോചനം ॥ 20 ॥
തം ദൃഷ്ട്വാ സഹസോത്ഥായ ദേഹഃ പ്രാണമിവാഗതം ।
പ്രീതഃ പ്രിയതമം ദോർഭ്യാം സസ്വജേ പ്രേമവിഹ്വലഃ ॥ 21 ॥
പൂജിതഃ സുഖമാസീനഃ പൃഷ്ട്വാനാമയമാദൃതഃ ।
പ്രസക്തധീഃ സ്വാത്മജയോരിദമാഹ വിശാമ്പതേ ॥ 22 ॥
ദിഷ്ട്യാ ഭ്രാതഃ പ്രവയസ ഇദാനീമപ്രജസ്യ തേ ।
പ്രജാശായാ നിവൃത്തസ്യ പ്രജാ യത്സമപദ്യത ॥ 23 ॥
ദിഷ്ട്യാ സംസാരചക്രേഽസ്മിൻ വർത്തമാനഃ പുനർഭവഃ ।
ഉപലബ്ധോ ഭവാനദ്യ ദുർല്ലഭം പ്രിയദർശനം ॥ 24 ॥
നൈകത്ര പ്രിയസംവാസഃ സുഹൃദാം ചിത്രകർമ്മണാം ।
ഓഘേന വ്യൂഹ്യമാനാനാം പ്ലവാനാം സ്രോതസോ യഥാ ॥ 25 ॥
കച്ചിത്പശവ്യം നിരുജം ഭൂര്യംബുതൃണവീരുധം ।
ബൃഹദ്വനം തദധുനാ യത്രാസ്സേ ത്വം സുഹൃദ് വൃതഃ ॥ 26 ॥
ഭ്രാതർമ്മമ സുതഃ കച്ചിൻമാത്രാ സഹ ഭവദ് വ്രജേ ।
താതം ഭവന്തം മന്വാനോ ഭവദ്ഭ്യാമുപലാളിതഃ ॥ 27 ॥
പുംസസ്ത്രിവർഗ്ഗോ വിഹിതഃ സുഹൃദോ ഹ്യനുഭാവിതഃ ।
ന തേഷു ക്ലിശ്യമാനേഷു ത്രിവർഗ്ഗോഽർത്ഥായ കൽപതേ ॥ 28 ॥
നന്ദ ഉവാച
അഹോ തേ ദേവകീപുത്രാഃ കംസേന ബഹവോ ഹതാഃ ।
ഏകാവശിഷ്ടാവരജാ കന്യാ സാപി ദിവം ഗതാ ॥ 29 ॥
നൂനം ഹ്യദൃഷ്ടനിഷ്ഠോഽയമദൃഷ്ടപരമോ ജനഃ ।
അദൃഷ്ടമാത്മനസ്തത്ത്വം യോ വേദ ന സ മുഹ്യതി ॥ 30 ॥
വസുദേവ ഉവാച
കരോ വൈ വാർഷികോ ദത്തോ രാജ്ഞേ ദൃഷ്ടാ വയം ച വഃ ।
നേഹ സ്ഥേയം ബഹുതിഥം സന്ത്യുത്പാതാശ്ച ഗോകുലേ ॥ 31 ॥
ശ്രീശുക ഉവാച
ഇതി നന്ദാദയോ ഗോപാഃ പ്രോക്താസ്തേ ശൌരിണാ യയുഃ ।
അനോഭിരനഡുദ്യുക്തൈസ്തമനുജ്ഞാപ്യ ഗോകുലം ॥ 32 ॥