ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 48

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 48[തിരുത്തുക]


ശ്രീശുക ഉവാച

അഥ വിജ്ഞായ ഭഗവാൻ സർവ്വാത്മാ സർവ്വദർശനഃ ।
സൈരന്ധ്ര്യാഃ കാമതപ്തായാഃ പ്രിയമിച്ഛൻ ഗൃഹം യയൌ ॥ 1 ॥

മഹാർഹോപസ്കരൈരാഢ്യം കാമോപായോപബൃംഹിതം ।
മുക്താദാമപതാകാഭിർവ്വിതാനശയനാസനൈഃ ।
ധൂപൈഃ സുരഭിഭിർദ്ദീപൈഃ സ്രഗ്ഗന്ധൈരപി മണ്ഡിതം ॥ 2 ॥

     ഗൃഹം തമായാന്തമവേക്ഷ്യ സാഽഽസനാത്-
          സദ്യഃ സമുത്ഥായ ഹി ജാതസംഭ്രമാ ।
     യഥോപസംഗമ്യ സഖീഭിരച്യുതം
          സഭാജയാമാസ സദാസനാദിഭിഃ ॥ 3 ॥

     തഥോദ്ധവഃ സാധുതയാഭിപൂജിതോ
          ന്യഷീദദുർവ്യാമഭിമൃശ്യ ചാസനം ।
     കൃഷ്ണോഽപി തൂർണ്ണം ശയനം മഹാധനം
          വിവേശ ലോകാചരിതാന്യനുവ്രതഃ ॥ 4 ॥

     സാ മജ്ജനാലേപദുകൂലഭൂഷണസ്ര-
          ഗ്ഗന്ധതാംബൂലസുധാസവാദിഭിഃ ।
     പ്രസാധിതാത്മോപസസാര മാധവം
          സവ്രീഡലീലോത്സ്മിതവിഭ്രമേക്ഷിതൈഃ ॥ 5 ॥

     ആഹൂയ കാന്താം നവസംഗമഹ്രിയാ
          വിശങ്കിതാം കങ്കണഭൂഷിതേ കരേ ।
     പ്രഗൃഹ്യ ശയ്യാമധിവേശ്യ രാമയാ
          രേമേഽനുലേപാർപ്പണപുണ്യലേശയാ ॥ 6 ॥

     സാനംഗതപ്തകുചയോരുരസസ്തഥാക്ഷ്ണോർ-
          ജിഘ്രന്ത്യനന്തചരണേന രുജോ മൃജന്തീ ।
     ദോർഭ്യാം സ്തനാന്തരഗതം പരിരഭ്യ കാന്ത-
          മാനന്ദമൂർത്തിമജഹാദതിദീർഘതാപം ॥ 7 ॥

സൈവം കൈവല്യനാഥം തം പ്രാപ്യ ദുഷ്പ്രാപമീശ്വരം ।
അംഗരാഗാർപ്പണേനാഹോ ദുർഭഗേദമയാചത ॥ 8 ॥

ആഹോഷ്യതാമിഹ പ്രേഷ്ഠ ദിനാനി കതിചിൻമയാ ।
രമസ്വ നോത്സഹേ ത്യക്തും സംഗം തേഽമ്ബുരുഹേക്ഷണ ॥ 9 ॥

തസ്യൈ കാമവരം ദത്ത്വാ മാനയിത്വാ ച മാനദഃ ।
സഹോദ്ധവേന സർവ്വേശഃ സ്വധാമാഗമദർച്ചിതം ॥ 10 ॥

ദുരാരാർദ്ധ്യം സമാരാധ്യ വിഷ്ണും സർവ്വേശ്വരേശ്വരം ।
യോ വൃണീതേ മനോഗ്രാഹ്യമസത്ത്വാത്കുമനീഷ്യസൌ ॥ 11 ॥

അക്രൂരഭവനം കൃഷ്ണഃ സഹരാമോദ്ധവഃ പ്രഭുഃ ।
കിഞ്ചിച്ചികീർഷയൻ പ്രാഗാദക്രൂരപ്രിയകാമ്യയാ ॥ 12 ॥

സ താൻ നരവരശ്രേഷ്ഠാനാരാദ് വീക്ഷ്യ സ്വബാന്ധവാൻ ।
പ്രത്യുത്ഥായ പ്രമുദിതഃ പരിഷ്വജ്യാഭ്യനന്ദത ॥ 13 ॥

നനാമ കൃഷ്ണം രാമം ച സ തൈരപ്യഭിവാദിതഃ ।
പൂജയാമാസ വിധിവത്കൃതാസനപരിഗ്രഹാൻ ॥ 14 ॥

പാദാവനേജനീരാപോ ധാരയൻ ശിരസാ നൃപ ।
അർഹണേനാംബരൈർദ്ദിവ്യൈർഗ്ഗന്ധസ്രഗ്ഭൂഷണോത്തമൈഃ ॥ 15 ॥

അർച്ചിത്വാ ശിരസാഽഽനമ്യ പാദാവങ്കഗതൌ മൃജൻ ।
പ്രശ്രയാവനതോഽക്രൂരഃ കൃഷ്ണരാമാവഭാഷത ॥ 16 ॥

ദിഷ്ട്യാ പാപോ ഹതഃ കംസഃ സാനുഗോ വാമിദം കുലം ।
ഭവദ്ഭ്യാമുദ്ധൃതം കൃച്ഛ്രാദ്ദുരന്താച്ച സമേധിതം ॥ 17 ॥

യുവാം പ്രധാനപുരുഷൌ ജഗദ്ധേതൂ ജഗൻമയൌ ।
ഭവദ്ഭ്യാം ന വിനാ കിഞ്ചിത്പരമസ്തി ന ചാപരം ॥ 18 ॥

ആത്മസൃഷ്ടമിദം വിശ്വമന്വാവിശ്യ സ്വശക്തിഭിഃ ।
ഈയതേ ബഹുധാ ബ്രഹ്മൻ ശ്രുതപ്രത്യക്ഷഗോചരം ॥ 19 ॥

     യഥാ ഹി ഭൂതേഷു ചരാചരേഷു
          മഹ്യാദയോ യോനിഷു ഭാന്തി നാനാ ।
     ഏവം ഭവാൻ കേവല ആത്മയോനി-
          ഷ്വാത്മാഽഽത്മതന്ത്രോ ബഹുധാ വിഭാതി ॥ 20 ॥

     സൃജസ്യഥോ ലുമ്പസി പാസി വിശ്വം
          രജസ്തമഃസത്ത്വഗുണൈഃ സ്വശക്തിഭിഃ ।
     ന ബധ്യസേ തദ്ഗുണകർമ്മഭിർവാ
          ജ്ഞാനാത്മനസ്തേ ക്വ ച ബന്ധഹേതുഃ ॥ 21 ॥

     ദേഹാദ്യുപാധേരനിരൂപിതത്വാദ്-
          ഭവോ ന സാക്ഷാന്ന ഭിദാഽഽത്മനഃ സ്യാത് ।
     അതോ ന ബന്ധസ്തവ നൈവ മോക്ഷഃ
          സ്യാതാം നികാമസ്ത്വയി നോഽവിവേകഃ ॥ 22 ॥

     ത്വയോദിതോഽയം ജഗതോ ഹിതായ
          യദാ യദാ വേദപഥഃ പുരാണഃ ।
     ബാധ്യേത പാഖണ്ഡപഥൈരസദ്ഭി-
          സ്തദാ ഭവാൻ സത്ത്വഗുണം ബിഭർത്തി ॥ 23 ॥

     സ ത്വം പ്രഭോഽദ്യ വസുദേവഗൃഹേഽവതീർണ്ണഃ
          സ്വാംശേന ഭാരമപനേതുമിഹാസി ഭൂമേഃ ।
     അക്ഷൌഹിണീശതവധേന സുരേതരാംശ-
          രാജ്ഞാമമുഷ്യ ച കുലസ്യ യശോ വിതന്വൻ ॥ 24 ॥

     അദ്യേശ നോ വസതയഃ ഖലു ഭൂരിഭാഗാ
          യഃ സർവ്വദേവപിതൃഭൂതനൃദേവമൂർത്തിഃ ।
     യത്പാദശൌചസലിലം ത്രിജഗത്പുനാതി
          സ ത്വം ജഗദ്ഗുരുരധോക്ഷജ യാഃ പ്രവിഷ്ടഃ ॥ 25 ॥

     കഃ പണ്ഡിതസ്ത്വദപരം ശരണം സമീയാത്
          ഭക്തപ്രിയാദൃതഗിരഃ സുഹൃദഃ കൃതജ്ഞാത് ।
     സർവ്വാൻ ദദാതി സുഹൃദോ ഭജതോഽഭികാമാ-
          നാത്മാനമപ്യുപചയാപചയൌ ന യസ്യ ॥ 26 ॥

     ദിഷ്ട്യാ ജനാർദ്ദന ഭവാനിഹ നഃ പ്രതീതോ
          യോഗേശ്വരൈരപി ദുരാപഗതിഃ സുരേശൈഃ ।
     ഛിന്ധ്യാശു നഃ സുതകളത്രധനാപ്തഗേഹ-
          ദേഹാദിമോഹരശനാം ഭവദീയമായാം ॥ 27 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഇത്യർച്ചിതഃ സംസ്തുതശ്ച ഭക്തേന ഭഗവാൻ ഹരിഃ ।
അക്രൂരം സസ്മിതം പ്രാഹ ഗീർഭിഃ സമ്മോഹയന്നിവ ॥ 28 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച

ത്വം നോ ഗുരുഃ പിതൃവ്യശ്ച ശ്ലാഘ്യോ ബന്ധുശ്ച നിത്യദാ ।
വയം തു രക്ഷ്യാഃ പോഷ്യാശ്ച അനുകമ്പ്യാഃ പ്രജാ ഹി വഃ ॥ 29 ॥

ഭവദ്വിധാ മഹാഭാഗാ നിഷേവ്യാ അർഹസത്തമാഃ ।
ശ്രേയസ്കാമൈർനൃഭിർന്നിത്യം ദേവാഃ സ്വാർത്ഥാ ന സാധവഃ ॥ 30 ॥

ന ഹ്യമ്മയാനി തീർത്ഥാനി ന ദേവാ മൃച്ഛിലാമയാഃ ।
തേ പുനന്ത്യുരുകാലേന ദർശനാദേവ സാധവഃ ॥ 31 ॥

സ ഭവാൻ സുഹൃദാം വൈ നഃ ശ്രേയാൻ ശ്രേയശ്ചികീർഷയാ ।
ജിജ്ഞാസാർത്ഥം പാണ്ഡവാനാം ഗച്ഛസ്വ ത്വം ഗജാഹ്വയം ॥ 32 ॥

പിതര്യുപരതേ ബാലാഃ സഹ മാത്രാ സുദുഃഖിതാഃ ।
ആനീതാഃ സ്വപുരം രാജ്ഞാ വസന്ത ഇതി ശുശ്രുമ ॥ 33 ॥

തേഷു രാജാംബികാപുത്രോ ഭ്രാതൃപുത്രേഷു ദീനധീഃ ।
സമോ ന വർത്തതേ നൂനം ദുഷ്പുത്രവശഗോഽന്ധദൃക് ॥ 34 ॥

ഗച്ഛ ജാനീഹി തദ് വൃത്തമധുനാ സാധ്വസാധു വാ ।
വിജ്ഞായ തദ് വിധാസ്യാമോ യഥാ ശം സുഹൃദാം ഭവേത് ॥ 35 ॥

ഇത്യക്രൂരം സമാദിശ്യ ഭഗവാൻ ഹരിരീശ്വരഃ ।
സങ്കർഷണോദ്ധവാഭ്യാം വൈ തതഃ സ്വഭവനം യയൌ ॥ 36 ॥