ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 40

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 40[തിരുത്തുക]


അക്രൂര ഉവാച

     നതോഽസ്മ്യഹം ത്വാഖിലഹേതുഹേതും
          നാരായണം പൂരുഷമാദ്യമവ്യയം ।
     യന്നാഭിജാതാദരവിന്ദകോശാദ്-
          ബ്രഹ്മാഽഽവിരാസീദ് യത ഏഷ ലോകഃ ॥ 1 ॥

     ഭൂസ്തോയമഗ്നിഃ പവനഃ ഖമാദിർ-
          മ്മഹാനജാദിർമ്മന ഇന്ദ്രിയാണി ।
     സർവ്വേന്ദ്രിയാർത്ഥാ വിബുധാശ്ച സർവ്വേ
          യേ ഹേതവസ്തേ ജഗതോഽങ്ഗ ഭൂതാഃ ॥ 2 ॥

     നൈതേ സ്വരൂപം വിദുരാത്മനസ്തേ
          ഹ്യജാദയോഽനാത്മതയാ ഗൃഹീതാഃ ।
     അജോഽനുബദ്ധഃ സ ഗുണൈരജായാ
          ഗുണാത്പരം വേദ ന തേ സ്വരൂപം ॥ 3 ॥

ത്വാം യോഗിനോ യജന്ത്യദ്ധാ മഹാപുരുഷമീശ്വരം ।
സാധ്യാത്മം സാധിഭൂതം ച സാധിദൈവം ച സാധവഃ ॥ 4 ॥

ത്രയ്യാ ച വിദ്യയാ കേചിത്ത്വാം വൈ വൈതാനികാ ദ്വിജാഃ ।
യജന്തേ വിതതൈർ യജ്ഞൈർന്നാനാരൂപാമരാഖ്യയാ ॥ 5 ॥

ഏകേ ത്വാഖിലകർമ്മാണി സന്ന്യസ്യോപശമം ഗതാഃ ।
ജ്ഞാനിനോ ജ്ഞാനയജ്ഞേന യജന്തി ജ്ഞാനവിഗ്രഹം ॥ 6 ॥

അന്യേ ച സംസ്കൃതാത്മാനോ വിധിനാഭിഹിതേന തേ ।
യജന്തി ത്വൻമയാസ്ത്വാം വൈ ബഹുമൂർത്ത്യേകമൂർത്തികം ॥ 7 ॥

ത്വാമേവാന്യേ ശിവോക്തേന മാർഗ്ഗേണ ശിവരൂപിണം ।
ബഹ്വാചാര്യവിഭേദേന ഭഗവൻ സമുപാസതേ ॥ 8 ॥

സർവ്വ ഏവ യജന്തി ത്വാം സർവ്വദേവമയേശ്വരം ।
യേഽപ്യന്യദേവതാഭക്താ യദ്യപ്യന്യധിയഃ പ്രഭോ ॥ 9 ॥

യഥാദ്രിപ്രഭവാ നദ്യഃ പർജ്ജന്യാപൂരിതാഃ പ്രഭോ ।
വിശന്തി സർവ്വതഃ സിന്ധും തദ്വത്ത്വാം ഗതയോഽന്തതഃ ॥ 10 ॥

സത്ത്വം രജസ്തമ ഇതി ഭവതഃ പ്രകൃതേർഗ്ഗുണാഃ ।
തേഷു ഹി പ്രാകൃതാഃ പ്രോതാ ആബ്രഹ്മസ്ഥാവരാദയഃ ॥ 11 ॥

     തുഭ്യം നമസ്തേഽസ്ത്വവിഷക്തദൃഷ്ടയേ
          സർവ്വാത്മനേ സർവ്വധിയാം ച സാക്ഷിണേ ।
     ഗുണപ്രവാഹോഽയമവിദ്യയാ കൃതഃ
          പ്രവർത്തതേ ദേവനൃതിര്യഗാത്മസു ॥ 12 ॥

     അഗ്നിർമ്മുഖം തേഽവനിരങ്ഘ്രിരീക്ഷണം
          സൂര്യോ നഭോ നാഭിരഥോ ദിശഃ ശ്രുതിഃ ।
     ദ്യൌഃ കം സുരേന്ദ്രാസ്തവ ബാഹവോഽർണ്ണവാഃ
          കുക്ഷിർമ്മരുത്പ്രാണബലം പ്രകൽപിതം ॥ 13 ॥

     രോമാണി വൃക്ഷൌഷധയഃ ശിരോരുഹാ
          മേഘാഃ പരസ്യാസ്ഥി നഖാനി തേഽദ്രയഃ ।
     നിമേഷണം രാത്ര്യഹനീ പ്രജാപതിർ-
          മ്മേഢ്രസ്തു വൃഷ്ടിസ്തവ വീര്യമിഷ്യതേ ॥ 14 ॥

     ത്വയ്യവ്യയാത്മൻ പുരുഷേ പ്രകൽപിതാ
          ലോകാഃ സപാലാ ബഹുജീവസങ്കുലാഃ ।
     യഥാ ജലേ സഞ്ജിഹതേ ജലൌകസോഽ-
          പ്യുദുംബരേ വാ മശകാ മനോമയേ ॥ 15 ॥

യാനി യാനീഹ രൂപാണി ക്രീഡനാർത്ഥം ബിഭർഷി ഹി ।
തൈരാമൃഷ്ടശുചോ ലോകാ മുദാ ഗായന്തി തേ യശഃ ॥ 16 ॥

നമഃ കാരണമത്സ്യായ പ്രളയാബ്ധിചരായ ച ।
ഹയശീർഷ്ണേ നമസ്തുഭ്യം മധുകൈടഭമൃത്യവേ ॥ 17 ॥

അകൂപാരായ ബൃഹതേ നമോ മന്ദരധാരിണേ ।
ക്ഷിത്യുദ്ധാരവിഹാരായ നമഃ സൂകരമൂർത്തയേ ॥ 18 ॥

നമസ്തേഽദ്ഭുതസിംഹായ സാധുലോകഭയാപഹ ।
വാമനായ നമസ്തുഭ്യം ക്രാന്തത്രിഭുവനായ ച ॥ 19 ॥

നമോ ഭൃഗുണാം പതയേ ദൃപ്തക്ഷത്രവനച്ഛിദേ ।
നമസ്തേ രഘുവര്യായ രാവണാന്തകരായ ച ॥ 20 ॥

നമസ്തേ വാസുദേവായ നമഃ സങ്കർഷണായ ച ।
പ്രദ്യുമ്നായാനിരുദ്ധായ സാത്വതാം പതയേ നമഃ ॥ 21 ॥

നമോ ബുദ്ധായ ശുദ്ധായ ദൈത്യദാനവമോഹിനേ ।
മ്ലേച്ഛപ്രായക്ഷത്രഹന്ത്രേ നമസ്തേ കൽകിരൂപിണേ ॥ 22 ॥

ഭഗവൻ ജീവലോകോഽയം മോഹിതസ്തവ മായയാ ।
അഹമ്മമേത്യസദ്ഗ്രാഹോ ഭ്രാമ്യതേ കർമ്മവർത്മസു ॥ 23 ॥

അഹം ചാത്മാഽഽത്മജാഗാരദാരാർത്ഥസ്വജനാദിഷു ।
ഭ്രമാമി സ്വപ്നകൽപേഷു മൂഢഃ സത്യധിയാ വിഭോ ॥ 24 ॥

അനിത്യാനാത്മദുഃഖേഷു വിപര്യയമതിർഹ്യഹം ।
ദ്വന്ദ്വാരാമസ്തമോവിഷ്ടോ ന ജാനേ ത്വാത്മനഃ പ്രിയം ॥ 25 ॥

യഥാബുധോ ജലം ഹിത്വാ പ്രതിച്ഛന്നം തദുദ്ഭവൈഃ ।
അഭ്യേതി മൃഗതൃഷ്ണാം വൈ തദ്വത് ത്വാഹം പരാങ്മുഖഃ ॥ 26 ॥

നോത്സഹേഽഹം കൃപണധീഃ കാമകർമ്മഹതം മനഃ ।
രോദ്ധും പ്രമാഥിഭിശ്ചാക്ഷൈർഹ്രിയമാണമിതസ്തതഃ ॥ 27 ॥

     സോഽഹം തവാങ്ഘ്ര്യുപഗതോഽസ്മ്യസതാം ദുരാപം
          തച്ചാപ്യഹം ഭവദനുഗ്രഹ ഈശ മന്യേ ।
     പുംസോ ഭവേദ്യർഹി സംസരണാപവർഗ്ഗ-
          സ്ത്വയ്യബ്ജനാഭ സദുപാസനയാ മതിഃ സ്യാത് ॥ 28 ॥

നമോ വിജ്ഞാനമാത്രായ സർവ്വപ്രത്യയഹേതവേ ।
പുരുഷേശപ്രധാനായ ബ്രഹ്മണേഽനന്തശക്തയേ ॥ 29 ॥

നമസ്തേ വാസുദേവായ സർവ്വഭൂതക്ഷയായ ച ।
ഹൃഷീകേശ നമസ്തുഭ്യം പ്രപന്നം പാഹി മാം പ്രഭോ ॥ 30 ॥