ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 36
| ← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 35 | സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 37 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 36[തിരുത്തുക]
ശ്രീശുക ഉവാച
അഥ തർഹ്യാഗതോ ഗോഷ്ഠമരിഷ്ടോ വൃഷഭാസുരഃ ।
മഹീം മഹാകകുത്കായഃ കമ്പയൻ ഖുരവിക്ഷതാം ॥ 1 ॥
രംഭമാണഃ ഖരതരം പദാ ച വിലിഖൻ മഹീം ।
ഉദ്യമ്യ പുച്ഛം വപ്രാണി വിഷാണാഗ്രേണ ചോദ്ധരൻ ॥ 2 ॥
കിഞ്ചിത്കിഞ്ചിച്ഛകൃൻമുഞ്ചൻ മൂത്രയൻ സ്തബ്ധലോചനഃ ।
യസ്യ നിർഹ്രാദിതേനാംഗ നിഷ്ഠുരേണ ഗവാം നൃണാം ॥ 3 ॥
പതന്ത്യകാലതോ ഗർഭാഃ സ്രവന്തി സ്മ ഭയേന വൈ ।
നിർവ്വിശന്തി ഘനാ യസ്യ കകുദ്യചലശങ്കയാ ॥ 4 ॥
തം തീക്ഷ്ണശൃംഗമുദ്വീക്ഷ്യ ഗോപ്യോ ഗോപാശ്ച തത്രസുഃ ।
പശവോ ദുദ്രുവുർഭീതാ രാജൻ സന്ത്യജ്യ ഗോകുലം ॥ 5 ॥
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണേതി തേ സർവ്വേ ഗോവിന്ദം ശരണം യയുഃ ।
ഭഗവാനപി തദ്വീക്ഷ്യ ഗോകുലം ഭയവിദ്രുതം ॥ 6 ॥
മാ ഭൈഷ്ടേതി ഗിരാഽഽശ്വാസ്യ വൃഷാസുരമുപാഹ്വയത് ।
ഗോപാലൈഃ പശുഭിർമ്മന്ദ ത്രാസിതൈഃ കിമസത്തമ ॥ 7 ॥
ബലദർപ്പഹാ ദുഷ്ടാനാം ത്വദ്വിധാനാം ദുരാത്മനാം ।
ഇത്യാസ്ഫോട്യാച്യുതോഽരിഷ്ടം തലശബ്ദേന കോപയൻ ॥ 8 ॥
സഖ്യുരംസേ ഭുജാഭോഗം പ്രസാര്യാവസ്ഥിതോ ഹരിഃ ।
സോഽപ്യേവം കോപിതോഽരിഷ്ടഃ ഖുരേണാവനിമുല്ലിഖൻ ।
ഉദ്യത്പുച്ഛഭ്രമൻമേഘഃ ക്രുദ്ധഃ കൃഷ്ണമുപാദ്രവത് ॥ 9 ॥
അഗ്രന്യസ്തവിഷാണാഗ്രഃ സ്തബ്ധാസൃഗ്ലോചനോഽച്യുതം ।
കടാക്ഷിപ്യാദ്രവത്തൂർണ്ണമിന്ദ്രമുക്തോഽശനിർ യഥാ ॥ 10 ॥
ഗൃഹീത്വാ ശൃംഗയോസ്തം വാ അഷ്ടാദശ പദാനി സഃ ।
പ്രത്യപോവാഹ ഭഗവാൻ ഗജഃ പ്രതിഗജം യഥാ ॥ 11 ॥
സോഽപവിദ്ധോ ഭഗവതാ പുനരുത്ഥായ സത്വരഃ ।
ആപതത് സ്വിന്നസർവാംഗോ നിഃശ്വസൻ ക്രോധമൂർച്ഛിതഃ ॥ 12 ॥
തമാപതന്തം സ നിഗൃഹ്യ ശൃംഗയോഃ
പദാ സമാക്രമ്യ നിപാത്യ ഭൂതലേ ।
നിഷ്പീഡയാമാസ യഥാഽഽർദ്രമംബരം
കൃത്വാ വിഷാണേന ജഘാന സോഽപതത് ॥ 13 ॥
അസൃഗ് വമൻ മൂത്രശകൃത് സമുത്സൃജൻ
ക്ഷിപംശ്ച പാദാനനവസ്ഥിതേക്ഷണഃ ।
ജഗാമ കൃച്ഛ്രം നിരൃതേരഥ ക്ഷയം
പുഷ്പൈഃ കിരന്തോ ഹരിമീഡിരേ സുരാഃ ॥ 14 ॥
ഏവം കുകുദ്മിനം ഹത്വാ സ്തൂയമാനഃ സ്വജാതിഭിഃ ।
വിവേശ ഗോഷ്ഠം സബലോ ഗോപീനാം നയനോത്സവഃ ॥ 15 ॥
അരിഷ്ടേ നിഹതേ ദൈത്യേ കൃഷ്ണേനാദ്ഭുതകർമ്മണാ ।
കംസായാഥാഹ ഭഗവാൻ നാരദോ ദേവദർശനഃ ॥ 16 ॥
യശോദായാഃ സുതാം കന്യാം ദേവക്യാഃ കൃഷ്ണമേവ ച ।
രാമം ച രോഹിണീപുത്രം വസുദേവേന ബിഭ്യതാ ॥ 17 ॥
ന്യസ്തൌ സ്വമിത്രേ നന്ദേ വൈ യാഭ്യാം തേ പുരുഷാ ഹതാഃ ।
നിശമ്യ തദ്ഭോജപതിഃ കോപാത്പ്രചലിതേന്ദ്രിയഃ ॥ 18 ॥
നിശാതമസിമാദത്ത വസുദേവജിഘാംസയാ ।
നിവാരിതോ നാരദേന തത്സുതൌ മൃത്യുമാത്മനഃ ॥ 19 ॥
ജ്ഞാത്വാ ലോഹമയൈഃ പാശൈർബ്ബന്ധ സഹഭാര്യയാ ।
പ്രതിയാതേ തു ദേവർഷൌ കംസ ആഭാഷ്യ കേശിനം ॥ 20 ॥
പ്രേഷയാമാസ ഹന്യേതാം ഭവതാ രാമകേശവൌ ।
തതോ മുഷ്ടികചാണൂരശലതോശലകാദികാൻ ॥ 21 ॥
അമാത്യാൻ ഹസ്തിപാംശ്ചൈവ സമാഹൂയാഹ ഭോജരാട് ।
ഭോ ഭോ നിശമ്യതാമേതദ് വീരചാണൂരമുഷ്ടികൌ ॥ 22 ॥
നന്ദവ്രജേ കിലാസാതേ സുതാവാനകദുന്ദുഭേഃ ।
രാമകൃഷ്ണൌ തതോ മഹ്യം മൃത്യുഃ കില നിദർശിതഃ ॥ 23 ॥
ഭവദ്ഭ്യാമിഹ സമ്പ്രാപ്തൌ ഹന്യേതാം മല്ലലീലയാ ।
മഞ്ചാഃ ക്രിയന്താം വിവിധാ മല്ലരംഗപരിശ്രിതാഃ ।
പൌരാ ജാനപദാഃ സർവ്വേ പശ്യന്തു സ്വൈരസംയുഗം ॥ 24 ॥
മഹാമാത്ര ത്വയാ ഭദ്ര രംഗദ്വാര്യുപനീയതാം ।
ദ്വിപഃ കുവലയാപീഡോ ജഹി തേന മമാഹിതൌ ॥ 25 ॥
ആരഭ്യതാം ധനുർ യാഗശ്ചതുർദ്ദശ്യാം യഥാവിധി ।
വിശസന്തു പശൂൻ മേധ്യാൻ ഭൂതരാജായ മീഢുഷേ ॥ 26 ॥
ഇത്യാജ്ഞാപ്യാർത്ഥതന്ത്രജ്ഞ ആഹൂയ യദുപുംഗവം ।
ഗൃഹീത്വാ പാണിനാ പാണിം തതോഽക്രൂരമുവാച ഹ ॥ 27 ॥
ഭോ ഭോ ദാനപതേ മഹ്യം ക്രിയതാം മൈത്രമാദൃതഃ ।
നാന്യസ്ത്വത്തോ ഹിതതമോ വിദ്യതേ ഭോജവൃഷ്ണിഷു ॥ 28 ॥
അതസ്ത്വാമാശ്രിതഃ സൗമ്യ കാര്യഗൌരവസാധനം ।
യഥേന്ദ്രോ വിഷ്ണുമാശ്രിത്യ സ്വാർത്ഥമധ്യഗമദ് വിഭുഃ ॥ 29 ॥
ഗച്ഛ നന്ദവ്രജം തത്ര സുതാവാനകദുന്ദുഭേഃ ।
ആസാതേ താവിഹാനേന രഥേനാനയ മാ ചിരം ॥ 30 ॥
നിസൃഷ്ടഃ കില മേ മൃത്യുർദ്ദേവൈർവ്വൈകുണ്ഠസംശ്രയൈഃ ।
താവാനയ സമം ഗോപൈർന്നന്ദാദ്യൈഃ സാഭ്യുപായനൈഃ ॥ 31 ॥
ഘാതയിഷ്യ ഇഹാനീതൌ കാലകൽപേന ഹസ്തിനാ ।
യദി മുക്തൌ തതോ മല്ലൈർഘാതയേ വൈദ്യുതോപമൈഃ ॥ 32 ॥
തയോർന്നിഹതയോസ്തപ്താൻ വസുദേവപുരോഗമാൻ ।
തദ്ബന്ധൂന്നിഹനിഷ്യാമി വൃഷ്ണിഭോജദശാർഹകാൻ ॥ 33 ॥
ഉഗ്രസേനം ച പിതരം സ്ഥവിരം രാജ്യകാമുകം ।
തദ്ഭ്രാതരം ദേവകം ച യേ ചാന്യേ വിദ്വിഷോ മമ ॥ 34 ॥
തതശ്ചൈഷാ മഹീ മിത്ര ഭവിത്രീ നഷ്ടകണ്ടകാ ।
ജരാസന്ധോ മമ ഗുരുർദ്വിവിദോ ദയിതഃ സഖാ ॥ 35 ॥
ശംബരോ നരകോ ബാണോ മയ്യേവ കൃതസൌഹൃദാഃ ।
തൈരഹം സുരപക്ഷീയാൻ ഹത്വാ ഭോക്ഷ്യേ മഹീം നൃപാൻ ॥ 36 ॥
ഏതജ്ജ്ഞാത്വാഽഽനയ ക്ഷിപ്രം രാമകൃഷ്ണാവിഹാർഭകൌ ।
ധനുർമ്മഖനിരീക്ഷാർത്ഥം ദ്രഷ്ടും യദുപുരശ്രിയം ॥ 37 ॥
അക്രൂര ഉവാച
രാജൻ മനീഷിതം സധ്ര്യക് തവ സ്വാവദ്യമാർജ്ജനം ।
സിദ്ധ്യസിദ്ധ്യോഃ സമം കുര്യാദ് ദൈവം ഹി ഫലസാധനം ॥ 38 ॥
മനോരഥാൻ കരോത്യുച്ചൈർജ്ജനോ ദൈവഹതാനപി ।
യുജ്യതേ ഹർഷശോകാഭ്യാം തഥാപ്യാജ്ഞാം കരോമി തേ ॥ 39 ॥
ശ്രീശുക ഉവാച
ഏവമാദിശ്യ ചാക്രൂരം മന്ത്രിണശ്ച വിസൃജ്യ സഃ ।
പ്രവിവേശ ഗൃഹം കംസസ്തഥാക്രൂരഃ സ്വമാലയം ॥ 40 ॥