ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 35
| ← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 34 | സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 36 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 35[തിരുത്തുക]
ശ്രീശുക ഉവാച
ഗോപ്യഃ കൃഷ്ണേ വനം യാതേ തമനുദ്രുതചേതസഃ ।
കൃഷ്ണലീലാഃ പ്രഗായന്ത്യോ നിന്യുർദുഃഖേന വാസരാൻ ॥ 1 ॥
ഗോപ്യ ഊചുഃ
വാമബാഹുകൃതവാമകപോലോ
വൽഗിതഭ്രുരധരാർപ്പിതവേണും ।
കോമളാംഗുലിഭിരാശ്രിതമാർഗ്ഗം
ഗോപ്യ ഈരയതി യത്ര മുകുന്ദഃ ॥ 2 ॥
വ്യോമയാനവനിതാഃ സഹസിദ്ധൈർ-
വ്വിസ്മിതാസ്തദുപധാര്യ സലജ്ജാഃ ।
കാമമാർഗ്ഗണസമർപ്പിതചിത്താഃ
കശ്മലം യയുരപസ്മൃതനീവ്യഃ ॥ 3 ॥
ഹന്ത ചിത്രമബലാഃ ശൃണുതേദം
ഹാരഹാസ ഉരസി സ്ഥിരവിദ്യുത് ।
നന്ദസൂനുരയമാർത്തജനാനാം
നർമ്മദോ യർഹി കൂജിതവേണുഃ ॥ 4 ॥
വൃന്ദശോ വ്രജവൃഷാ മൃഗഗാവോ
വേണുവാദ്യഹൃതചേതസ ആരാത് ।
ദന്തദഷ്ടകവലാ ധൃതകർണ്ണാ
നിദ്രിതാ ലിഖിതചിത്രമിവാസൻ ॥ 5 ॥
ബർഹിണസ്തബകധാതുപലാശൈർ-
ബ്ബദ്ധമല്ലപരിബർഹവിഡംബഃ ।
കർഹിചിത് സബല ആലി സഗോപൈർ-
ഗാഃ സമാഹ്വയതി യത്ര മുകുന്ദഃ ॥ 6 ॥
തർഹി ഭഗ്നഗതയഃ സരിതോ വൈ
തത്പദാംബുജരജോഽനിലനീതം ।
സ്പൃഹയതീർവ്വയമിവാബഹുപുണ്യാഃ
പ്രേമവേപിതഭുജാഃ സ്തിമിതാപഃ ॥ 7 ॥
അനുചരൈഃ സമനുവർണ്ണിതവീര്യ
ആദിപൂരുഷ ഇവാചലഭൂതിഃ ।
വനചരോ ഗിരിതടേഷു ചരന്തീർ-
വ്വേണുനാഽഽഹ്വയതി ഗാഃ സ യദാ ഹി ॥ 8 ॥
വനലതാസ്തരവ ആത്മനി വിഷ്ണും
വ്യഞ്ജയന്ത്യ ഇവ പുഷ്പഫലാഢ്യാഃ ।
പ്രണതഭാരവിടപാ മധുധാരാഃ
പ്രേമഹൃഷ്ടതനവഃ സസൃജുഃ സ്മ ॥ 9 ॥
ദർശനീയതിലകോ വനമാലാ-
ദിവ്യഗന്ധതുളസീമധുമത്തൈഃ ।
അളികുലൈരലഘുഗീതമഭീഷ്ട-
മാദ്രിയൻ യർഹി സന്ധിതവേണുഃ ॥ 10 ॥
സരസി സാരസഹംസവിഹംഗാ-
ശ്ചാരുഗീതഹൃതചേതസ ഏത്യ ।
ഹരിമുപാസത തേ യതചിത്താ
ഹന്ത മീലിതദൃശോ ധൃതമൌനാഃ ॥ 11 ॥
സഹബലഃ സ്രഗവതംസവിലാസഃ
സാനുഷു ക്ഷിതിഭൃതോ വ്രജദേവ്യഃ ।
ഹർഷയൻ യർഹി വേണുരവേണ
ജാതഹർഷ ഉപരംഭതി വിശ്വം ॥ 12 ॥
മഹദതിക്രമണശങ്കിതചേതാ
മന്ദമന്ദമനുഗർജ്ജതി മേഘഃ ।
സുഹൃദമഭ്യവർഷത് സുമനോഭിഃ-
ഛായയാ ച വിദധത്പ്രതപത്രം ॥ 13 ॥
വിവിധഗോപചരണേഷു വിദഗ്ധോ
വേണുവാദ്യ ഉരുധാ നിജശിക്ഷാഃ ।
തവ സുതഃ സതി യദാധരബിംബേ
ദത്തവേണുരനയത് സ്വരജാതീഃ ॥ 14 ॥
സവനശസ്തദുപധാര്യ സുരേശാഃ
ശക്രശർവ്വപരമേഷ്ഠിപുരോഗാഃ ।
കവയ ആനതകന്ധരചിത്താഃ
കശ്മലം യയുരനിശ്ചിതതത്ത്വാഃ ॥ 15 ॥
നിജപദാബ്ജദലൈർദ്ധ്വജവജ്ര-
നീരജാങ്കുശവിചിത്രലലാമൈഃ ।
വ്രജഭുവഃ ശമയൻ ഖുരതോദം
വർഷ്മധുര്യഗതിരീഡിതവേണുഃ ॥ 16 ॥
വ്രജതി തേന വയം സവിലാസ
വീക്ഷണാർപ്പിതമനോഭവവേഗാഃ ।
കുജഗതിം ഗമിതാ ന വിദാമഃ
കശ്മലേന കബരം വസനം വാ ॥ 17 ॥
മണിധരഃ ക്വചിദാഗണയൻ ഗാ
മാലയാ ദയിത ഗന്ധതുളസ്യാഃ ।
പ്രണയിനോഽനുചരസ്യ കദാംസേ
പ്രക്ഷിപൻ ഭുജമഗായത യത്ര ॥ 18 ॥
ക്വണിതവേണുരവവഞ്ചിതചിത്താഃ
കൃഷ്ണമന്വസത കൃഷ്ണഗൃഹിണ്യഃ ।
ഗുണഗണാർണ്ണമനുഗത്യ ഹരിണ്യോ
ഗോപികാ ഇവ വിമുക്തഗൃഹാശാഃ ॥ 19 ॥
കുന്ദദാമകൃതകൌതുകവേഷോ
ഗോപഗോധനവൃതോ യമുനായാം ।
നന്ദസൂനുരനഘേ തവ വത്സോ
നർമ്മദഃ പ്രണയിണാം വിജഹാര ॥ 20 ॥
മന്ദവായുരുപവാത്യനകൂലം
മാനയൻ മലയജസ്പർശേന ।
വന്ദിനസ്തമുപദേവഗണാ യേ
വാദ്യഗീതബലിഭിഃ പരിവവ്രുഃ ॥ 21 ॥
വത്സലോ വ്രജഗവാം യദഗധ്രോ
വന്ദ്യമാനചരണഃ പഥി വൃദ്ധൈഃ ।
കൃത്സ്നഗോധനമുപോഹ്യ ദിനാന്തേ
ഗീതവേണുരനുഗേഡിതകീർത്തിഃ ॥ 22 ॥
ഉത്സവം ശ്രമരുചാപി ദൃശീനാ-
മുന്നയൻ ഖുരരജശ്ഛുരിതസ്രക് ।
ദിത്സയൈതി സുഹൃദാശിഷ ഏഷ
ദേവകീജഠരഭൂരുഡുരാജഃ ॥ 23 ॥
മദവിഘൂർണ്ണിതലോചന ഈഷ-
ന്മാനദഃ സ്വസുഹൃദാം വനമാലീ ।
ബദരപാണ്ഡുവദനോ മൃദുഗണ്ഡം
മണ്ഡയൻ കനകകുണ്ഡലലക്ഷ്മ്യാ ॥ 24 ॥
യദുപതിർദ്വിരദരാജവിഹാരോ
യാമിനീപതിരിവൈഷ ദിനാന്തേ ।
മുദിതവക്ത്ര ഉപയാതി ദുരന്തം
മോചയൻ വ്രജഗവാം ദിനതാപം ॥ 25 ॥
ശ്രീശുക ഉവാച
ഏവം വ്രജസ്ത്രിയോ രാജൻ കൃഷ്ണലീലാ നു ഗായതീഃ ।
രേമിരേഽഹഃസു തച്ചിത്താസ്തൻമനസ്കാ മഹോദയാഃ ॥ 26 ॥