ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 25

← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 24

സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 26 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 25

ശ്രീശുക ഉവാച

ഇന്ദ്രസ്തദാത്മനഃ പൂജാം വിജ്ഞായ വിഹതാം നൃപ ।
ഗോപേഭ്യഃ കൃഷ്ണനാഥേഭ്യോ നന്ദാദിഭ്യശ്ചുകോപ സഃ ॥ 1 ॥

ഗണം സാംവർത്തകം നാമ മേഘാനാം ചാന്തകാരിണാം ।
ഇന്ദ്രഃ പ്രാചോദയത്ക്രുദ്ധോ വാക്യം ചാഹേശമാന്യുത ॥ 2 ॥

അഹോ ശ്രീമദമാഹാത്മ്യം ഗോപാനാം കാനനൌകസാം ।
കൃഷ്ണം മർത്ത്യമുപാശ്രിത്യ യേ ചക്രുർദ്ദേവഹേളനം ॥ 3 ॥

യഥാദൃഢൈഃ കർമ്മമയൈഃ ക്രതുഭിർന്നാമനൌനിഭൈഃ ।
വിദ്യാമാന്വീക്ഷികീം ഹിത്വാ തിതീർഷന്തി ഭവാർണ്ണവം ॥ 4 ॥

വാചാലം ബാലിശം സ്തബ്ധമജ്ഞം പണ്ഡിതമാനിനം ।
കൃഷ്ണം മർത്ത്യുമുപാശ്രിത്യ ഗോപാ മേ ചക്രുരപ്രിയം ॥ 5 ॥

ഏഷാം ശ്രിയാവലിപ്താനാം കൃഷ്ണേനാധ്മായിതാത്മനാം ।
ധുനുത ശ്രീമദസ്തംഭം പശൂൻ നയത സംക്ഷയം ॥ 6 ॥

അഹം ചൈരാവതം നാഗമാരുഹ്യാനുവ്രജേ വ്രജം ।
മരുദ്ഗണൈർമ്മഹാവീര്യൈർനന്ദഗോഷ്ഠജിഘാംസയാ ॥ 7 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഇത്ഥം മഘവതാഽഽജ്ഞപ്താ മേഘാ നിർമ്മുക്തബന്ധനാഃ ।
നന്ദഗോകുലമാസാരൈഃ പീഡയാമാസുരോജസാ ॥ 8 ॥

വിദ്യോതമാനാ വിദ്യുദ്ഭിഃ സ്തനന്തഃ സ്തനയിത്നുഭിഃ ।
തീവ്രൈർമ്മരുദ്ഗണൈർന്നുന്നാ വവൃഷുർജ്ജലശർക്കരാഃ ॥ 9 ॥

സ്ഥൂണാസ്ഥൂലാ വർഷധാരാ മുഞ്ചത്സ്വഭ്രേഷ്വഭീക്ഷ്ണശഃ ।
ജലൌഘൈഃ പ്ലാവ്യമാനാ ഭൂർന്നാദൃശ്യത നതോന്നതം ॥ 10 ॥

അത്യാസാരാതിവാതേന പശവോ ജാതവേപനാഃ ।
ഗോപാ ഗോപ്യശ്ച ശീതാർത്താ ഗോവിന്ദം ശരണം യയുഃ ॥ 11 ॥

ശിരഃ സുതാംശ്ച കായേന പ്രച്ഛാദ്യാസാരപീഡിതാഃ ।
വേപമാനാ ഭഗവതഃ പാദമൂലമുപായയുഃ ॥ 12 ॥

കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ മഹാഭാഗ ത്വന്നാഥം ഗോകുലം പ്രഭോ ।
ത്രാതുമർഹസി ദേവാന്നഃ കുപിതാദ്ഭക്തവത്സല ॥ 13 ॥

ശിലാവർഷനിപാതേന ഹന്യമാനമചേതനം ।
നിരീക്ഷ്യ ഭഗവാൻമേനേ കുപിതേന്ദ്രകൃതം ഹരിഃ ॥ 14 ॥

അപർത്ത്വത്യുൽബണം വർഷമതിവാതം ശിലാമയം ।
സ്വയാഗേ വിഹതേഽസ്മാഭിരിന്ദ്രോ നാശായ വർഷതി ॥ 15 ॥

തത്ര പ്രതിവിധിം സമ്യഗാത്മയോഗേന സാധയേ ।
ലോകേശമാനിനാം മൌഢ്യാദ്ധരിഷ്യേ ശ്രീമദം തമഃ ॥ 16 ॥

ന ഹി സദ്ഭാവയുക്താനാം സുരാണാമീശവിസ്മയഃ ।
മത്തോഽസതാം മാനഭംഗഃ പ്രശമായോപകൽപതേ ॥ 17 ॥

തസ്മാൻമച്ഛരണം ഗോഷ്ഠം മന്നാഥം മത്പരിഗ്രഹം ।
ഗോപായേ സ്വാത്മയോഗേന സോഽയം മേ വ്രത ആഹിതഃ ॥ 18 ॥

ഇത്യുക്ത്വൈകേന ഹസ്തേന കൃത്വാ ഗോവർദ്ധനാചലം ।
ദധാര ലീലയാ കൃഷ്ണശ്ഛത്രാകമിവ ബാലകഃ ॥ 19 ॥

അഥാഹ ഭഗവാൻ ഗോപാൻ ഹേഽമ്ബ താത വ്രജൌകസഃ ।
യഥോപജോഷം വിശത ഗിരിഗർത്തം സഗോധനാഃ ॥ 20 ॥

ന ത്രാസ ഇഹ വഃ കാര്യോ മദ്ധസ്താദ്രിനിപാതനേ ।
വാതവർഷഭയേനാലം തത്‌ത്രാണം വിഹിതം ഹി വഃ ॥ 21 ॥

തഥാ നിർവ്വിവിശുർഗ്ഗർത്തം കൃഷ്ണാശ്വാസിതമാനസാഃ ।
യഥാവകാശം സധനാഃ സവ്രജാഃ സോപജീവിനഃ ॥ 22 ॥

ക്ഷുത്തൃഡ് വ്യഥാം സുഖാപേക്ഷാം ഹിത്വാ തൈർവ്രജവാസിഭിഃ ।
വീക്ഷ്യമാണോ ദധാവദ്രിം സപ്താഹം നാചലത്പദാത് ॥ 23 ॥

കൃഷ്ണയോഗാനുഭാവം തം നിശാമ്യേന്ദ്രോഽതിവിസ്മിതഃ ।
നിഃസ്തംഭോ ഭ്രഷ്ടസങ്കൽപഃ സ്വാൻമേഘാൻ സന്ന്യവാരയത് ॥ 24 ॥

ഖം വ്യഭ്രമുദിതാദിത്യം വാതവർഷം ച ദാരുണം ।
നിശാമ്യോപരതം ഗോപാൻ ഗോവർദ്ധനധരോഽബ്രവീത് ॥ 25 ॥

നിര്യാത ത്യജത ത്രാസം ഗോപാഃ സസ്ത്രീധനാർഭകാഃ ।
ഉപാരതം വാതവർഷം വ്യുദപ്രായാശ്ച നിമ്നഗാഃ ॥ 26 ॥

തതസ്തേ നിര്യയുർഗ്ഗോപാഃ സ്വം സ്വമാദായ ഗോധനം ।
ശകടോഢോപകരണം സ്ത്രീബാലസ്ഥവിരാഃ ശനൈഃ ॥ 27 ॥

ഭഗവാനപി തം ശൈലം സ്വസ്ഥാനേ പൂർവ്വവത്പ്രഭുഃ ।
പശ്യതാം സർവ്വഭൂതാനാം സ്ഥാപയാമാസ ലീലയാ ॥ 28 ॥

     തം പ്രേമവേഗാന്നിഭൃതാ വ്രജൌകസോ
          യഥാ സമീയുഃ പരിരംഭണാദിഭിഃ ।
     ഗോപ്യശ്ച സസ്നേഹമപൂജയൻമുദാ
          ദധ്യക്ഷതാദ്ഭിർ യുയുജുഃ സദാശിഷഃ ॥ 29 ॥

യശോദാ രോഹിണീ നന്ദോ രാമശ്ച ബലിനാം വരഃ ।
കൃഷ്ണമാലിംഗ്യ യുയുജുരാശിഷഃ സ്നേഹകാതരാഃ ॥ 30 ॥

ദിവി ദേവഗണാഃ സാധ്യാഃ സിദ്ധഗന്ധർവ്വചാരണാഃ ।
തുഷ്ടുവുർമ്മുമുചുസ്തുഷ്ടാഃ പുഷ്പവർഷാണി പാർത്ഥിവ ॥ 31 ॥

ശംഖദുന്ദുഭയോ നേദുർദ്ദിവി ദേവപ്രണോദിതാഃ ।
ജഗുർഗ്ഗന്ധർവ്വപതയസ്തുംബുരുപ്രമുഖാ നൃപ ॥ 32 ॥

     തതോഽനുരക്തൈഃ പശുപൈഃ പരിശ്രിതോ
          രാജൻ സ ഗോഷ്ഠം സബലോഽവ്രജദ്ധരിഃ ।
     തഥാവിധാന്യസ്യ കൃതാനി ഗോപികാഃ
          ഗായന്ത്യ ഈയുർമ്മുദിതാ ഹൃദിസ്പൃശഃ ॥ 33 ॥