ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 21
| ← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 20 | സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 22 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 21[തിരുത്തുക]
ശ്രീശുക ഉവാച
ഇത്ഥം ശരത്സ്വച്ഛജലം പദ്മാകരസുഗന്ധിനാ ।
ന്യവിശദ് വായുനാ വാതം സഗോഗോപാലകോഽച്യുതഃ ॥ 1 ॥
കുസുമിതവനരാജിശുഷ്മിഭൃംഗ-
ദ്വിജകുലഘുഷ്ടസരഃസരിൻമഹീധ്രം ।
മധുപതിരവഗാഹ്യ ചാരയൻ ഗാഃ
സഹ പശുപാലബലശ്ചുകൂജ വേണും ॥ 2 ॥
തദ് വ്രജസ്ത്രിയ ആശ്രുത്യ വേണുഗീതം സ്മരോദയം ।
കാശ്ചിത്പരോക്ഷം കൃഷ്ണസ്യ സ്വസഖീഭ്യോഽന്വവർണ്ണയൻ ॥ 3 ॥
തദ്വർണ്ണയിതുമാരബ്ധാഃ സ്മരന്ത്യഃ കൃഷ്ണചേഷ്ടിതം ।
നാശകൻ സ്മരവേഗേന വിക്ഷിപ്തമനസോ നൃപ ॥ 4 ॥
ബർഹാപീഡം നടവരവപുഃ കർണ്ണയോഃ കർണ്ണികാരം
ബിഭ്രദ് വാസഃ കനകകപിശം വൈജയന്തീം ച മാലാം ।
രന്ധ്രാൻ വേണോരധരസുധയാ പൂരയൻ ഗോപവൃന്ദൈർ-
വൃന്ദാരണ്യം സ്വപദരമണം പ്രാവിശദ്ഗീതകീർത്തിഃ ॥ 5 ॥
ഇതി വേണുരവം രാജൻ സർവ്വഭൂതമനോഹരം ।
ശ്രുത്വാ വ്രജസ്ത്രിയഃ സർവ്വാ വർണ്ണയന്ത്യോഽഭിരേഭിരേ ॥ 6 ॥
ഗോപ്യ ഊചുഃ
അക്ഷണ്വതാം ഫലമിദം ന പരം വിദാമഃ
സഖ്യഃ പശൂനനു വിവേശയതോർവ്വയസ്യൈഃ ।
വക്ത്രം വ്രജേശസുതയോരനുവേണുജുഷ്ടം
യൈർവാ നിപീതമനുരക്തകടാക്ഷമോക്ഷം ॥ 7 ॥
ചൂതപ്രവാളബർഹസ്തബകോത്പലാബ്ജ-
മാലാനുപൃക്തപരിധാനവിചിത്രവേഷൌ ।
മധ്യേ വിരേജതുരലം പശുപാലഗോഷ്ഠ്യാം
രംഗേ യഥാ നടവരൌ ക്വ ച ഗായമാനൌ ॥ 8 ॥
ഗോപ്യഃ കിമാചരദയം കുശലം സ്മ വേണുർ -
ദ്ദാമോദരാധരസുധാമപി ഗോപികാനാം ।
ഭുങ്ക്തേ സ്വയം യദവശിഷ്ടരസം ഹ്രദിന്യോ
ഹൃഷ്യത്ത്വചോഽശ്രു മുമുചുസ്തരവോ യഥാഽഽര്യഃ ॥ 9 ॥
വൃന്ദാവനം സഖി ഭുവോ വിതനോതി കീർത്തിം
യദ്ദേവകീസുതപദാംബുജലബ്ധലക്ഷ്മി ।
ഗോവിന്ദവേണുമനു മത്തമയൂരനൃത്യം
പ്രേക്ഷ്യാദ്രിസാന്വപരതാന്യസമസ്തസത്ത്വം ॥ 10 ॥
ധന്യാഃ സ്മ മൂഢഗതയോഽപി ഹരിണ്യ ഏതാ
യാ നന്ദനന്ദനമുപാത്തവിചിത്രവേഷം ।
ആകർണ്യ വേണുരണിതം സഹകൃഷ്ണസാരാഃ
പൂജാം ദധുർവ്വിരചിതാം പ്രണയാവലോകൈഃ ॥ 11 ॥
കൃഷ്ണം നിരീക്ഷ്യ വനിതോത്സവരൂപശീലം
ശ്രുത്വാ ച തത്ക്വണിതവേണുവിചിത്രഗീതം ।
ദേവ്യോ വിമാനഗതയഃ സ്മരനുന്നസാരാ
ഭ്രശ്യത്പ്രസൂനകബരാ മുമുഹുർവ്വിനീവ്യഃ ॥ 12 ॥
ഗാവശ്ച കൃഷ്ണമുഖനിർഗ്ഗതവേണുഗീത-
പീയൂഷമുത്തഭിതകർണ്ണപുടൈഃ പിബന്ത്യഃ ।
ശാവാഃ സ്നുതസ്തനപയഃ കബളാഃ സ്മ തസ്ഥുർ-
ഗ്ഗോവിന്ദമാത്മനി ദൃശാശ്രുകലാഃ സ്പൃശന്ത്യഃ ॥ 13 ॥
പ്രായോ ബതാംബ വിഹഗാ മുനയോ വനേഽസ്മിൻ
കൃഷ്ണേക്ഷിതം തദുദിതം കലവേണുഗീതം ।
ആരുഹ്യ യേ ദ്രുമഭുജാൻ രുചിരപ്രവാളാൻ
ശൃണ്വന്ത്യമീലിതദൃശോ വിഗതാന്യവാചഃ ॥ 14।
നദ്യസ്തദാ തദുപധാര്യ മുകുന്ദഗീത-
മാവർത്തലക്ഷിതമനോഭവഭഗ്നവേഗാഃ ।
ആലിംഗനസ്ഥഗിതമൂർമ്മിഭുജൈർമ്മുരാരേഃ
ഗൃഹ്ണന്തി പാദയുഗളം കമലോപഹാരാഃ ॥ 15 ॥
ദൃഷ്ട്വാഽഽതപേ വ്രജപശൂൻ സഹ രാമഗോപൈഃ
സഞ്ചാരയന്തമനു വേണുമുദീരയന്തം ।
പ്രേമപ്രവൃദ്ധ ഉദിതഃ കുസുമാവലീഭിഃ
സഖ്യുർവ്യധാത് സ്വവപുഷാംബുദ ആതപത്രം ॥ 16 ॥
പൂർണാഃ പുളിന്ദ്യ ഉരുഗായപദാബ്ജരാഗ-
ശ്രീകുങ്കുമേന ദയിതാസ്തനമണ്ഡിതേന ।
തദ്ദർശനസ്മരരുജസ്തൃണരൂഷിതേന
ലിംപന്ത്യ ആനനകുചേഷു ജഹുസ്തദാധിം ॥ 17 ॥
ഹന്തായമദ്രിരബലാ ഹരിദാസവര്യോ
യദ് രാമകൃഷ്ണചരണസ്പർശപ്രമോദഃ,
മാനം തനോതി സഹ ഗോഗണയോസ്തയോർ യത്
പാനീയസൂയവസകന്ദരകന്ദമൂലൈഃ ॥ 18 ॥
ഗാ ഗോപകൈരനുവനം നയതോരുദാര-
വേണുസ്വനൈഃ കളപദൈസ്തനുഭൃത്സു സഖ്യഃ ।
അസ്പന്ദനം ഗതിമതാം പുളകസ്തരൂണാം
നിര്യോഗപാശകൃതലക്ഷണയോർവിചിത്രം ॥ 19 ॥
ഏവം വിധാ ഭഗവതോ യാ വൃന്ദാവനചാരിണഃ ।
വർണ്ണയന്ത്യോ മിഥോ ഗോപ്യഃ ക്രീഡാസ്തൻമയതാം യയുഃ ॥ 20 ॥