ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 19
| ← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 18 | സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 20 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 19[തിരുത്തുക]
ശ്രീശുക ഉവാച
ക്രീഡാസക്തേഷു ഗോപേഷു തദ്ഗാവോ ദൂരചാരിണീഃ ।
സ്വൈരം ചരന്ത്യോ വിവിശുസ്തൃണലോഭേന ഗഹ്വരം ॥ 1 ॥
അജാ ഗാവോ മഹിഷ്യശ്ച നിർവ്വിശന്ത്യോ വനാദ് വനം ।
ഇഷീകാടവീം നിർവ്വിവിശുഃ ക്രന്ദന്ത്യോ ദാവതർഷിതാഃ ॥ 2 ॥
തേഽപശ്യന്തഃ പശൂൻ ഗോപാഃ കൃഷ്ണരാമാദയസ്തദാ ।
ജാതാനുതാപാ ന വിദുർവ്വിചിന്വന്തോ ഗവാം ഗതിം ॥ 3 ॥
തൃണൈസ്തത്ഖുരദച്ഛിന്നൈർഗ്ഗോഷ്പദൈരങ്കിതൈർഗ്ഗവാം ।
മാർഗ്ഗമന്വഗമൻ സർവ്വേ നഷ്ടാജീവ്യാ വിചേതസഃ ॥ 4 ॥
മുഞ്ജാടവ്യാം ഭ്രഷ്ടമാർഗ്ഗം ക്രന്ദമാനം സ്വഗോധനം ।
സംപ്രാപ്യ തൃഷിതാഃ ശ്രാന്താസ്തതസ്തേ സന്ന്യവർത്തയൻ ॥ 5 ॥
താ ആഹൂതാ ഭഗവതാ മേഘഗംഭീരയാ ഗിരാ ।
സ്വനാമ്നാം നിനദം ശ്രുത്വാ പ്രതിനേദുഃ പ്രഹർഷിതാഃ ॥ 6 ॥
തതഃ സമന്താദ് വനധൂമകേതുർ-
യദൃച്ഛയാഭൂത്ക്ഷയകൃദ് വനൌകസാം ।
സമീരിതഃ സാരഥിനോൽബണോൽമുകൈർ-
വ്വിലേലിഹാനഃ സ്ഥിരജംഗമാൻ മഹാൻ ॥ 7 ॥
തമാപതന്തം പരിതോ ദവാഗ്നിം
ഗോപാശ്ച ഗാവഃ പ്രസമീക്ഷ്യ ഭീതാഃ ।
ഊചുശ്ച കൃഷ്ണം സബലം പ്രപന്നാ
യഥാ ഹരിം മൃത്യുഭയാർദ്ദിതാ ജനാഃ ॥ 8 ॥
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ മഹാവീര ഹേ രാമാമിതവിക്രമ ।
ദാവാഗ്നിനാ ദഹ്യമാനാൻ പ്രപന്നാംസ്ത്രാതുമർഹഥഃ ॥ 9 ॥
നൂനം ത്വദ്ബാന്ധവാഃ കൃഷ്ണ ന ചാർഹന്ത്യവസാദിതും ।
വയം ഹി സർവ്വധർമ്മജ്ഞ ത്വന്നാഥാസ്ത്വത്പരായണാഃ ॥ 10 ॥
ശ്രീശുക ഉവാച
വചോ നിശമ്യ കൃപണം ബന്ധൂനാം ഭഗവാൻ ഹരിഃ ।
നിമീലയത മാ ഭൈഷ്ട ലോചനാനീത്യഭാഷത ॥ 11 ॥
തഥേതി മീലിതാക്ഷേഷു ഭഗവാനഗ്നിമുൽബണം ।
പീത്വാ മുഖേന താൻ കൃച്ഛ്രാദ് യോഗാധീശോ വ്യമോചയത് ॥ 12 ॥
തതശ്ച തേഽക്ഷീണ്യുൻമീല്യ പുനർഭാണ്ഡീരമാപിതാഃ ।
നിശാമ്യ വിസ്മിതാ ആസന്നാത്മാനം ഗാശ്ച മോചിതാഃ ॥ 13 ॥
കൃഷ്ണസ്യ യോഗവീര്യം തദ് യോഗമായാനുഭാവിതം ।
ദാവാഗ്നേരാത്മനഃ ക്ഷേമം വീക്ഷ്യ തേ മേനിരേഽമരം ॥ 14 ॥
ഗാഃ സന്നിവർത്ത്യ സായാഹ്നേ സഹ രാമോ ജനാർദ്ദനഃ ।
വേണും വിരണയൻ ഗോഷ്ഠമഗാദ്ഗോപൈരഭിഷ്ടുതഃ ॥ 15 ॥
ഗോപീനാം പരമാനന്ദ ആസീദ്ഗോവിന്ദദർശനേ ।
ക്ഷണം യുഗശതമിവ യാസാം യേന വിനാഭവത് ॥ 16 ॥