ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 18

← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 17

സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 19 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 18

ശ്രീശുക ഉവാച

അഥ കൃഷ്ണഃ പരിവൃതോ ജ്ഞാതിഭിർമ്മുദിതാത്മഭിഃ ।
അനുഗീയമാനോ ന്യവിശദ് വ്രജം ഗോകുലമണ്ഡിതം ॥ 1 ॥

വ്രജേ വിക്രീഡതോരേവം ഗോപാലച്ഛദ്മമായയാ ।
ഗ്രീഷ്മോ നാമർത്തുരഭവന്നാതിപ്രേയാൻ ശരീരിണാം ॥ 2 ॥

സ ച വൃന്ദാവനഗുണൈർവ്വസന്ത ഇവ ലക്ഷിതഃ ।
യത്രാസ്തേ ഭഗവാൻ സാക്ഷാദ് രാമേണ സഹ കേശവഃ ॥ 3 ॥

യത്ര നിർഝരനിർഹ്രാദനിവൃത്തസ്വനഝില്ലികം ।
ശശ്വത്തച്ഛീകരർജ്ജീഷദ്രുമമണ്ഡലമണ്ഡിതം ॥ 4 ॥

     സരിത്സരഃപ്രസ്രവണോർമ്മിവായുനാ
          കഹ്ലാരകഞ്ജോത്പലരേണുഹാരിണാ ।
     ന വിദ്യതേ യത്ര വനൌകസാം ദവോ
          നിദാഘവഹ്ന്യർക്കഭവോഽതിശാദ്വലേ ॥ 5 ॥

     അഗാധതോയഹ്രദിനീ തടോർമ്മിഭിർ-
          ദ്രവത്പുരീഷ്യാഃ പുളിനൈഃ സമന്തതഃ ।
     ന യത്ര ചണ്ഡാംശുകരാ വിഷോൽബണാ
          ഭുവോ രസം ശാദ്വലിതം ച ഗൃഹ്ണതേ ॥ 6 ॥

വനം കുസുമിതം ശ്രീമന്നദച്ചിത്രമൃഗദ്വിജം ।
ഗായൻമയൂരഭ്രമരം കൂജത്കോകിലസാരസം ॥ 7 ॥

ക്രീഡിഷ്യമാണസ്തത്കൃഷ്ണോ ഭഗവാൻ ബലസംയുതഃ ।
വേണും വിരണയൻ ഗോപൈർഗ്ഗോധനൈഃ സംവൃതോഽവിശത് ॥ 8 ॥

പ്രവാളബർഹസ്തബകസ്രഗ്ദ്ധാതുകൃതഭൂഷണാഃ ।
രാമകൃഷ്ണാദയോ ഗോപാ നനൃതുർ യുയുധുർജ്ജഗുഃ ॥ 9 ॥

കൃഷ്ണസ്യ നൃത്യതഃ കേചിജ്ജഗുഃ കേചിദവാദയൻ ।
വേണുപാണിതലൈഃ ശൃംഗൈഃ പ്രശശംസുരഥാപരേ ॥ 10 ॥

ഗോപജാതിപ്രതിച്ഛന്നാ ദേവാ ഗോപാലരൂപിണഃ ।
ഈഡിരേ കൃഷ്ണരാമൌ ച നടാ ഇവ നടം നൃപ ॥ 11 ॥

ഭ്രാമണൈർല്ലങ്ഘനൈഃ ക്ഷേപൈരാസ്ഫോടനവികർഷണൈഃ ।
ചിക്രീഡതുർന്നിയുദ്ധേന കാകപക്ഷധരൌ ക്വചിത് ॥ 12 ॥

ക്വചിന്നൃത്യത്സു ചാന്യേഷു ഗായകൌ വാദകൌ സ്വയം ।
ശശംസതുർമ്മഹാരാജ സാധു സാധ്വിതി വാദിനൌ ॥ 13 ॥

ക്വചിദ്ബില്വൈഃ ക്വചിത്കുംഭൈഃ ക്വ ചാമലകമുഷ്ടിഭിഃ ।
അസ്പൃശ്യനേത്രബന്ധാദ്യൈഃ ക്വചിൻമൃഗഖഗേഹയാ ॥ 14 ॥

ക്വചിച്ച ദർദ്ദുരപ്ലാവൈർവ്വിവിധൈരുപഹാസകൈഃ ।
കദാചിത് സ്പന്ദോളികയാ കർഹിചിന്നൃപചേഷ്ടയാ ॥ 15 ॥

ഏവം തൌ ലോകസിദ്ധാഭിഃ ക്രീഡാഭിശ്ചേരതുർവ്വനേ ।
നദ്യദ്രിദ്രോണികുഞ്ജേഷു കാനനേഷു സരഃസു ച ॥ 16 ॥

പശൂംശ്ചാരയതോർഗ്ഗോപൈസ്തദ് വനേ രാമകൃഷ്ണയോഃ ।
ഗോപരൂപീ പ്രലംബോഽഗാദസുരസ്തജ്ജിഹീർഷയാ ॥ 17 ॥

തം വിദ്വാനപി ദാശാർഹോ ഭഗവാൻ സർവ്വദർശനഃ ।
അന്വമോദത തത്സഖ്യം വധം തസ്യ വിചിന്തയൻ ॥ 18 ॥

തത്രോപാഹൂയ ഗോപാലാൻ കൃഷ്ണഃ പ്രാഹ വിഹാരവിത് ।
ഹേ ഗോപാ വിഹരിഷ്യാമോ ദ്വന്ദ്വീഭൂയ യഥായഥം ॥ 19 ॥

തത്ര ചക്രുഃ പരിവൃഢൌ ഗോപാ രാമജനാർദ്ദനൌ ।
കൃഷ്ണസംഘട്ടിനഃ കേചിദാസൻ രാമസ്യ ചാപരേ ॥ 20 ॥

ആചേരുർവ്വിവിധാഃ ക്രീഡാ വാഹ്യവാഹകലക്ഷണാഃ ।
യത്രാരോഹന്തി ജേതാരോ വഹന്തി ച പരാജിതാഃ ॥ 21 ॥

വഹന്തോ വാഹ്യമാനാശ്ച ചാരയന്തശ്ച ഗോധനം ।
ഭാണ്ഡീരകം നാമ വടം ജഗ്മുഃ കൃഷ്ണപുരോഗമാഃ ॥ 22 ॥

രാമസംഘട്ടിനോ യർഹി ശ്രീദാമവൃഷഭാദയഃ ।
ക്രീഡായാം ജയിനസ്താംസ്താനൂഹുഃ കൃഷ്ണാദയോ നൃപ ॥ 23 ॥

ഉവാഹ കൃഷ്ണോ ഭഗവാൻ ശ്രീദാമാനം പരാജിതഃ ।
വൃഷഭം ഭദ്രസേനസ്തു പ്രലംബോ രോഹിണീസുതം ॥ 24 ॥

അവിഷഹ്യം മന്യമാനഃ കൃഷ്ണം ദാനവപുംഗവഃ ।
വഹന്ദ്രുതതരം പ്രാഗാദവരോഹണതഃ പരം ॥ 25 ॥

     തമുദ്വഹൻ ധരണിധരേന്ദ്രഗൌരവം
          മഹാസുരോ വിഗതരയോ നിജം വപുഃ ।
     സ ആസ്ഥിതഃ പുരടപരിച്ഛദോ ബഭൌ
          തഡിദ് ദ്യുമാനുഡുപതിവാഡിവാംബുദഃ ॥ 26 ॥

     നിരീക്ഷ്യ തദ്വപുരലമംബരേ ചരത്-
          പ്രദീപ്തദൃഗ്ഭ്രുകുടിതടോഗ്രദംഷ്ട്രകം ।
     ജ്വലച്ഛിഖം കടകകിരീടകുണ്ഡല-
          ത്വിഷാദ്ഭുതം ഹലധര ഈഷദത്രസത് ॥ 27 ॥

     അഥാഗതസ്മൃതിരഭയോ രിപും ബലോ
          വിഹായസാർത്ഥമിവ ഹരന്തമാത്മനഃ ।
     രുഷാഹനച്ഛിരസി ദൃഢേന മുഷ്ടിനാ
          സുരാധിപോ ഗിരിമിവ വജ്രരംഹസാ ॥ 28 ॥

     സ ആഹതഃ സപദി വിശീർണ്ണമസ്തകോ
          മുഖാദ് വമൻ രുധിരമപസ്മൃതോഽസുരഃ ।
     മഹാരവം വ്യസുരപതത്സമീരയൻ
          ഗിരിർ യഥാ മഘവത ആയുധാഹതഃ ॥ 29 ॥

ദൃഷ്ട്വാ പ്രലംബം നിഹതം ബലേന ബലശാലിനാ ।
ഗോപാഃ സുവിസ്മിതാ ആസൻ സാധു സാധ്വിതി വാദിനഃ ॥ 30 ॥

ആശിഷോഽഭിഗൃണന്തസ്തം പ്രശശംസുസ്തദർഹണം ।
പ്രേത്യാഗതമിവാലിംഗ്യ പ്രേമവിഹ്വലചേതസഃ ॥ 31 ॥

പാപേ പ്രലംബേ നിഹതേ ദേവാഃ പരമനിർവൃതാഃ ।
അഭ്യവർഷൻ ബലം മാല്യൈഃ ശശംസുഃ സാധു സാധ്വിതി ॥ 32 ॥