ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 17

← സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 16

സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം : അദ്ധ്യായം 18 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദശമഃ സ്കന്ധഃ (പൂർവ്വാർദ്ധഃ) (സ്കന്ധം 10 പൂർവ്വാർദ്ധം) / അദ്ധ്യായം 17

രാജോവാച

നാഗാലയം രമണകം കസ്മാത്തത്യാജ കാളിയഃ ।
കൃതം കിം വാ സുപർണ്ണസ്യ തേനൈകേനാസമഞ്ജസം ॥ 1 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഉപഹാര്യൈഃ സർപ്പജനൈർമ്മാസി മാസീഹ യോ ബലിഃ ।
വാനസ്പത്യോ മഹാബാഹോ നാഗാനാം പ്രാങ്നിരൂപിതഃ ॥ 2 ॥

സ്വം സ്വം ഭാഗം പ്രയച്ഛന്തി നാഗാഃ പർവ്വണി പർവ്വണി ।
ഗോപീഥായാത്മനഃ സർവ്വേ സുപർണ്ണായ മഹാത്മനേ ॥ 3 ॥

വിഷവീര്യമദാവിഷ്ടഃ കാദ്രവേയസ്തു കാളിയഃ ।
കദർത്ഥീകൃത്യ ഗരുഡം സ്വയം തം ബുഭുജേ ബലിം ॥ 4 ॥

തച്ഛ്രുത്വാ കുപിതോ രാജൻ ഭഗവാൻ ഭഗവത്പ്രിയഃ ।
വിജിഘാംസുർമ്മഹാവേഗഃ കാളിയം സമുപാദ്രവത് ॥ 5 ॥

     തമാപതന്തം തരസാ വിഷായുധഃ
          പ്രത്യഭ്യയാദുച്ഛ്രിതനൈകമസ്തകഃ ।
     ദദ്ഭിഃ സുപർണ്ണം വ്യദദ്! ദദായുധഃ
          കരാളജിഹ്വോച്ഛ്വസിതോഗ്രലോചനഃ ॥ 6 ॥

     തം താർക്ഷ്യപുത്രഃ സ നിരസ്യ മന്യുമാൻ
          പ്രചണ്ഡവേഗോ മധുസൂദനാസനഃ ।
     പക്ഷേണ സവ്യേന ഹിരണ്യരോചിഷാ
          ജഘാന കദ്രൂസുതമുഗ്രവിക്രമഃ ॥ 7 ॥

സുപർണ്ണപക്ഷാഭിഹതഃ കാളിയോഽതീവ വിഹ്വലഃ ।
ഹ്രദം വിവേശ കാലിന്ദ്യാസ്തദഗമ്യം ദുരാസദം ॥ 8 ॥

തത്രൈകദാ ജലചരം ഗരുഡോ ഭക്ഷ്യമീപ്സിതം ।
നിവാരിതഃ സൌഭരിണാ പ്രസഹ്യ ക്ഷുധിതോഽഹരത് ॥ 9 ॥

മീനാൻ സുദുഃഖിതാൻ ദൃഷ്ട്വാ ദീനാൻ മീനപതൌ ഹതേ ।
കൃപയാ സൌഭരിഃ പ്രാഹ തത്രത്യക്ഷേമമാചരൻ ॥ 10 ॥

അത്ര പ്രവിശ്യ ഗരുഡോ യദി മത്സ്യാൻ സ ഖാദതി ।
സദ്യഃ പ്രാണൈർവ്വിയുജ്യേത സത്യമേതദ്ബ്രവ്രീമ്യഹം ॥ 11 ॥

തം കാളിയഃ പരം വേദ നാന്യഃ കശ്ചന ലേലിഹഃ ।
അവാത്സീദ്ഗരുഡാദ്ഭീതഃ കൃഷ്ണേന ച വിവാസിതഃ ॥ 12 ॥

കൃഷ്ണം ഹ്രദാദ് വിനിഷ്ക്രാന്തം ദിവ്യസ്രഗ് ഗന്ധവാസസം ।
മഹാമണിഗണാകീർണ്ണം ജാംബൂനദപരിഷ്കൃതം ॥ 13 ॥

ഉപലഭ്യോത്ഥിതാഃ സർവ്വേ ലബ്ധപ്രാണാ ഇവാസവഃ ।
പ്രമോദനിഭൃതാത്മാനോ ഗോപാഃ പ്രീത്യാഭിരേഭിരേ ॥ 14 ॥

യശോദാ രോഹിണീ നന്ദോ ഗോപ്യോ ഗോപാശ്ച കൌരവ ।
കൃഷ്ണം സമേത്യ ലബ്ധേഹാ ആസൻ ലബ്ധമനോരഥാഃ ॥ 15 ॥

രാമശ്ചാച്യുതമാലിംഗ്യ ജഹാസാസ്യാനുഭാവവിത് ।
നഗാ ഗാവോ വൃഷാ വത്സാ ലേഭിരേ പരമാം മുദം ॥ 16 ॥

നന്ദം വിപ്രാഃ സമാഗത്യ ഗുരവഃ സകളത്രകാഃ ।
ഊചുസ്തേ കാളിയഗ്രസ്തോ ദിഷ്ട്യാ മുക്തസ്തവാത്മജഃ ॥ 17 ॥

ദേഹി ദാനം ദ്വിജാതീനാം കൃഷ്ണനിർമ്മുക്തിഹേതവേ ।
നന്ദഃ പ്രീതമനാ രാജൻ ഗാഃ സുവർണ്ണം തദാദിശത് ॥ 18 ॥

യശോദാപി മഹാഭാഗാ നഷ്ടലബ്ധപ്രജാ സതീ ।
പരിഷ്വജ്യാങ്കമാരോപ്യ മുമോചാശ്രുകലാം മുഹുഃ ॥ 19 ॥

താം രാത്രിം തത്ര രാജേന്ദ്ര ക്ഷുത്തൃഡ്ഭ്യാം ശ്രമകർശിതാഃ ।
ഊഷുർവ്രജൌകസോ ഗാവഃ കാളിന്ദ്യാ ഉപകൂലതഃ ॥ 20 ॥

തദാ ശുചിവനോദ്ഭൂതോ ദാവാഗ്നിഃ സർവ്വതോ വ്രജം ।
സുപ്തം നിശീഥ ആവൃത്യ പ്രദഗ്ധുമുപചക്രമേ ॥ 21 ॥

തത ഉത്ഥായ സംഭ്രാന്താ ദഹ്യമാനാ വ്രജൌകസഃ ।
കൃഷ്ണം യയുസ്തേ ശരണം മായാമനുജമീശ്വരം ॥ 22 ॥

കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ മഹാഭാഗ ഹേ രാമാമിതവിക്രമ ।
ഏഷ ഘോരതമോ വഹ്നിസ്താവകാൻ ഗ്രസതേ ഹി നഃ ॥ 23 ॥

സുദുസ്തരാന്നഃ സ്വാൻ പാഹി കാലാഗ്നേഃ സുഹൃദഃ പ്രഭോ ।
ന ശക്നുമസ്ത്വച്ചരണം സന്ത്യക്തുമകുതോഭയം ॥ 24 ॥

ഇത്ഥം സ്വജനവൈക്ലബ്യം നിരീക്ഷ്യ ജഗദീശ്വരഃ ।
തമഗ്നിമപിബത്തീവ്രമനന്തോഽനന്തശക്തിധൃക് ॥ 25 ॥