ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / അഷ്ടമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 8) / അദ്ധ്യായം 4

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / അഷ്ടമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 8) / അദ്ധ്യായം 4[തിരുത്തുക]


ശ്രീശുക ഉവാച

തദാ ദേവർഷിഗന്ധർവ്വാ ബ്രഹ്മേശാനപുരോഗമാഃ ।
മുമുചുഃ കുസുമാസാരം ശംസന്തഃ കർമ്മ തദ്ധരേഃ ॥ 1 ॥

നേദുർദ്ദുന്ദുഭയോ ദിവ്യാ ഗന്ധർവ്വാ നനൃതുർജ്ജഗുഃ ।
ഋഷയശ്ചാരണാഃ സിദ്ധാസ്തുഷ്ടുവുഃ പുരുഷോത്തമം ॥ 2 ॥

യോഽസൌ ഗ്രാഹഃ സ വൈ സദ്യഃ പരമാശ്ചര്യരൂപധൃക് ।
മുക്തോ ദേവലശാപേന ഹൂഹൂർഗന്ധർവ്വസത്തമഃ ॥ 3 ॥

പ്രണമ്യ ശിരസാധീശമുത്തമശ്ലോകമവ്യയം ।
അഗായത യശോധാമ കീർത്തന്യഗുണസത്കഥം ॥ 4 ॥

സോഽനുകമ്പിത ഈശേന പരിക്രമ്യ പ്രണമ്യ തം ।
ലോകസ്യ പശ്യതോ ലോകം സ്വമഗാൻമുക്തകിൽബിഷഃ ॥ 5 ॥

ഗജേന്ദ്രോ ഭഗവത് സ്പർശാദ് വിമുക്തോഽജ്ഞാനബന്ധനാത് ।
പ്രാപ്തോ ഭഗവതോ രൂപം പീതവാസാശ്ചതുർഭുജഃ ॥ 6 ॥

സ വൈ പൂർവ്വമഭൂദ് രാജാ പാണ്ഡ്യോ ദ്രവിഡസത്തമഃ ।
ഇന്ദ്രദ്യുമ്ന ഇതി ഖ്യാതോ വിഷ്ണുവ്രതപരായണഃ ॥ 7 ॥

     സ ഏകദാഽഽരാധനകാല ആത്മവാൻ
          ഗൃഹീതമൌനവ്രത ഈശ്വരം ഹരിം ।
     ജടാധരസ്താപസ ആപ്ലുതോഽച്യുതം
          സമർച്ചയാമാസ കുലാചലാശ്രമഃ ॥ 8 ॥

     യദൃച്ഛയാ തത്ര മഹായശാ മുനിഃ
          സമാഗമച്ഛിഷ്യഗണൈഃ പരിശ്രിതഃ ।
     തം വീക്ഷ്യ തൂഷ്ണീമകൃതാർഹണാദികം
          രഹസ്യുപാസീനമൃഷിശ്ചുകോപ ഹ ॥ 9 ॥

     തസ്മാ ഇമം ശാപമദാദസാധു-
          രയം ദുരാത്മാകൃതബുദ്ധിരദ്യ ।
     വിപ്രാവമന്താ വിശതാം തമോഽന്ധം
          യഥാ ഗജഃ സ്തബ്ധമതിഃ സ ഏവ ॥ 10 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഏവം ശപ്ത്വാ ഗതോഽഗസ്ത്യോ ഭഗവാൻ നൃപ സാനുഗഃ ।
ഇന്ദ്രദ്യുമ്നോഽപി രാജർഷിർദിഷ്ടം തദുപധാരയൻ ॥ 11 ॥

ആപന്നഃ കൌഞ്ജരീം യോനിമാത്മസ്മൃതിവിനാശിനീം ।
ഹര്യർച്ചനാനുഭാവേന യദ്ഗജത്വേഽപ്യനുസ്മൃതിഃ ॥ 12 ॥

     ഏവം വിമോക്ഷ്യ ഗജയൂഥപമബ്ജനാഭ-
          സ്തേനാപി പാർഷദഗതിം ഗമിതേന യുക്തഃ ।
     ഗന്ധർവ്വസിദ്ധവിബുധൈരുപഗീയമാന-
          കർമ്മാദ്ഭുതം സ്വഭവനം ഗരുഡാസനോഽഗാത് ॥ 13 ॥

     ഏതൻമഹാരാജ തവേരിതോ മയാ
          കൃഷ്ണാനുഭാവോ ഗജരാജമോക്ഷണം ।
     സ്വർഗ്യം യശസ്യം കലികൽമഷാപഹം
          ദുഃസ്വപ്നനാശം കുരുവര്യ ശൃണ്വതാം ॥ 14 ॥

യഥാനുകീർത്തയന്ത്യേതച്ഛ്രേയസ്കാമാ ദ്വിജാതയഃ ।
ശുചയഃ പ്രാതരുത്ഥായ ദുഃസ്വപ്നാദ്യുപശാന്തയേ ॥ 15 ॥

ഇദമാഹ ഹരിഃ പ്രീതോ ഗജേന്ദ്രം കുരുസത്തമ ।
ശൃണ്വതാം സർവ്വഭൂതാനാം സർവ്വഭൂതമയോ വിഭുഃ ॥ 16 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച

യേ മാം ത്വാം ച സരശ്ചേദം ഗിരികന്ദരകാനനം ।
വേത്രകീചകവേണൂനാം ഗുൽമാനി സുരപാദപാൻ ॥ 17 ॥

ശൃങ്ഗാണീമാനി ധിഷ്ണ്യാനി ബ്രഹ്മണോ മേ ശിവസ്യ ച ।
ക്ഷീരോദം മേ പ്രിയം ധാമ ശ്വേതദ്വീപം ച ഭാസ്വരം ॥ 18 ॥

ശ്രീവത്സം കൌസ്തുഭം മാലാം ഗദാം കൌമോദകീം മമ ।
സുദർശനം പാഞ്ചജന്യം സുപർണ്ണം പതഗേശ്വരം ॥ 19 ॥

ശേഷം ച മത്കലാം സൂക്ഷ്മാം ശ്രിയം ദേവീം മദാശ്രയാം ।
ബ്രഹ്മാണം നാരദമൃഷിം ഭവം പ്രഹ്ളാദമേവ ച ॥ 20 ॥

മത്സ്യകൂർമ്മവരാഹാദ്യൈരവതാരൈഃ കൃതാനി മേ ।
കർമ്മാണ്യനന്തപുണ്യാനി സൂര്യം സോമം ഹുതാശനം ॥ 21 ॥

പ്രണവം സത്യമവ്യക്തം ഗോവിപ്രാൻ ധർമ്മമവ്യയം ।
ദാക്ഷായണീർദ്ധർമ്മപത്നീഃ സോമകശ്യപയോരപി ॥ 22 ॥

ഗംഗാം സരസ്വതീം നന്ദാം കാളീന്ദീം സിതവാരണം ।
ധ്രുവം ബ്രഹ്മഋഷീൻ സപ്ത പുണ്യശ്ലോകാംശ്ച മാനവാൻ ॥ 23 ॥

ഉത്ഥായാപരരാത്രാന്തേ പ്രയതാഃ സുസമാഹിതാഃ ।
സ്മരന്തി മമ രൂപാണി മുച്യന്തേ ഹ്യേനസോഽഖിലാത് ॥ 24 ॥

യേ മാം സ്തുവന്ത്യനേനാംഗ പ്രതിബുധ്യ നിശാത്യയേ ।
തേഷാം പ്രാണാത്യയേ ചാഹം ദദാമി വിമലാം മതിം ॥ 25 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ഇത്യാദിശ്യ ഹൃഷീകേശഃ പ്രധ്മായ ജലജോത്തമം ।
ഹർഷയൻ വിബുധാനീകമാരുരോഹ ഖഗാധിപം ॥ 26 ॥