വനമാല/ഒരു അനുമോദനം
|
|
കാവ്യങ്ങൾ
വീണ പൂവ് · ഒരു സിംഹപ്രസവം |
|
കവിതാസമാഹാരം
|
|
വിവർത്തനം
|
|
സ്തോത്ര കൃതികൾ
|
|
മറ്റു രചനകൾ
|
|
|
വനമാല എന്ന കവിതാസമാഹാരത്തിൽ നിന്ന്
പൂവേ സൗരഭമുള്ളനാൾ ഭുവനമാ-
ന്യം നീ, പുരാരാമമ-
ല്ലാവാസം, സ്വയമിന്നദിഷ്ടകൃതമാ-
യീടുന്ന കാടെങ്കിലും,
ഭൂവിൽത്താണേറിയാത്ത ഗർഭമതിലുണ്ടാം
ഹീരമേ, സ്വൈര്യമായ്
മേവാമത്രേ കരേറി നീ മഹിതമാം
കോടീരകോടീതടം.
എന്നല്ലുജ്ജ്വലമായ് നഭസ്സിൽ വിലസും
നക്ഷത്രമേയത്രനി-
ന്നെന്നും മഞ്ഞു മറച്ചിടാ, മുകിലുമെന്നും
നിന്നെ മൂടാ ദൃഢം
മന്നിൽ ത്വദ്ഗുണമെന്നുമോരുവതി-
നാളില്ലെന്നതും വന്നിടാ-
മിന്നും കാന്തി നിനക്കു നൽകിയ വിധാതാ
മൂർഖനല്ലോർക്ക നീ.
ഉദ്യത്താം പുഴയെങ്ങുദിച്ചുദധിയെ-
ങ്ങിന്നെത്ര സുസഥൈര്യമാർ-
ന്നുദ്യോഗിച്ചിഹ ഗണ്ഡശൈലനിരയാ
സ്രോതസ്സെ രോധിപ്പതും
എത്തീടേണ്ടവയെത്തിടേണ്ട ദിശി ചെ-
ന്നെത്തും തടുത്തിന്നൊരാൾ
നിർത്തീടാൻ കരുതേണ്ടഹോ! നീയതിത-
ന്നുദ്ദേശ്യമുദ്ദാമമാം.
അന്യോൽക്കർഷവിരക്തരാത്മസുഖമ-
റ്റൈശ്വര്യമറ്റന്ധരായ്-
ത്തന്നെത്താനെരിയുന്നു കത്തിയൊരസൂയാ-
വഹ്നിതന്നിൽ സദാ
അന്യൂനം പറയാം മനുഷ്യരിൽ ദുരീർഷ്യാ
മുക്തരാരാകിലും
ധന്യന്മാരവർ; സത്യമോതി ഭഗവാൻ
ബുദ്ധൻ വിവൃദ്ധാശയൻ
ഉൽക്കർഷത്തിനു ജാതിജാതിയൊടിട-
ഞ്ഞോരാതെ പോരാടിയോ
നിഷ്കാര്യം സമുദായമാഞ്ഞു സമുദാ-
യത്തോടെതിർത്തോ സ്വയം
ഒക്കെപ്പാടെ വരും ജയാപജയമെല്ലാം
കണ്ടുകൊണ്ടത്രമേൽ
നിൽക്കുന്നുണ്ടൊരു കൈ! സമീകരണസ-
ന്നാഹത്തൊടൂഹിക്കുകിൽ.
പൊങ്ങും താണതു, പൊങ്ങിനിന്നതതുപോൽ
താഴും; വിളങ്ങുന്ന പൂ-
മങ്ങിപ്പോമിഹ നാളെ നൂനമഥവാ-
യിന്നല്ലയെന്നാകിലും,
എങ്ങും ഭംഗമെഴാതെയീ നിയമമാം
ചക്രം ചലിക്കുന്നതിൽ
ത്തങ്ങീടുന്നഖിലം, തദാശ്രയഫലം
നൽകുന്നു യത്നങ്ങളും.
കിട്ടാഞ്ഞു ഗുണതുല്യവൃത്തി നിജരാജ്യം
വിട്ടു നഷ്ടാശനായ്
ബ്രിട്ടീഷാശ്രയമെന്നു പോയ് വിദിതനാം
പി. വേലു, ബി. ഏ. ഭവാൻ
സ്പഷ്ടം ഭാരത ചക്രവർത്തി പരിതോ-
ഷിച്ചു ലഭിച്ചീപ്സിതം
ദിഷ്ടത്താലതുമല്ല ‘റാവുബഹദൂ’രെ-
ന്നായ് ഭവന്നാമവും.
ആരോർത്തീ ഗതമായ കൊള്ളിയതിവർ-
ത്തിക്കും വിളക്കാകുമെ-
ന്നാരീ വിസ്തൃതമായ വിത്തു മരമായ്
വായ്ക്കുന്നുവെന്നോർത്തതും?
പാരം വിസ്മയവും കൂതൂഹലവുമു-
ണ്ടാകുന്നിതാനന്ദവും
ധീരാത്മൻ, സ്വയമോർത്തു ലോകഗതിയിൽ-
ത്തോന്നുന്നു വിശ്വാസവും.
യോഗ്യൻ യുക്തപദം ഭവാനിതഥവാ
പ്രാപിച്ചതാശ്ചര്യമ-
ല്ലോർക്കുന്നുണ്ടധികോന്നതിക്കുമധികം-
പേർ പാത്രമാവാമതും
ഭാഗ്യത്തെപ്പുകഴുന്നതിൽ പ്രഥയുമ-
ല്ലുണ്ടന്യധന്യത്വമീ
വാഗ്ബന്ധത്തിനു പിന്നെ-ലോകമറിയു-
ന്നുണ്ടായതോതാതെയും
പോകട്ടായതു ഭൂരിമോദമിയലു-
ന്നൊന്നല്ല രണ്ടല്ലതാൻ
ഈ കാണും ഭവദീയർതൻ ഹൃദയമി-
നീരേഴുനൂറായിരം
ആകക്കണ്ടു കൃതാർത്ഥനാകുക, ഭവാൻ
മാഹാത്മ്യമാത്മീയമാം
ലോകത്തിന്നെഴുമേവനാൽ, ഗുണനിധേ!-
യിന്നാപ്പുമാനേ പൂമാൻ
പ്രീതിക്കായ് സുമതേ, ഭവാനെ വെറുതേ
വർണ്ണിക്കയോയല്ല ഞാൻ
ജാതിസ്നേഹനിമിത്തമാം ജളതയാൽ
കെല്പാർന്നു ജല്പിക്കയോ
ചേതസ്സിങ്കൽ യുവാക്കളീ ചരിതമൊ-
ന്നക്ലിഷ്ടദൃഷ്ടാന്തമായ്
വേദിക്കും സ്ഥിരയത്നനിഷ്ഠയതിനും
വിദ്യോദ്യമത്തിന്നുമേ.
ഹാ! വാഴേണ്ടിയിരുന്നയേ വിദിതവൃ-
ത്താന്തൻ ഭവത്താതനി-
ന്നാ വിദ്യാപ്രണയിക്കെഴും രസവുമാർ-
ക്കെത്തും കൃതാർത്ഥത്വവും
ഭൂവിൽ ധീഗതിപോലെയോ പിണയുമാ-
ശാതന്തുവെപ്പോലെയോ
ജീവൻ നീളുവതില്ല മർത്ത്യനയി, കഷ്ടം!
പോട്ടെ ദൈവേഷ്ടമാം.
ഈ മന്നിൽപ്പരിപൂർത്തിയില്ല വിഭവ-
ങ്ങൾക്കൊന്നുമെന്നാകിലും
ഹേ മാന്യാശയ, നിങ്ങൾ ഭാഗ്യനിധിയാ-
ണീവൃത്തമോർത്തിപ്പൊഴും.
സാമോദം കലരുന്നു തേ സ്ഥവിരയാം
മാതാ സമുദ്ബുദ്ധമാം
ഹേമന്താംബുജമൊത്ത വക്ത്രമതിലാ-
യാനന്ദമന്ദസ്മിതം.
ചൊൽക്കൊള്ളുന്ന പദങ്ങളും മഹിമയും
മേന്മേലുമേലും ഭവാ-
നുൽക്കർഷത്തിനു ദേഹികൾക്കവധിയിൽ-
ല്ലത്രേ തനുത്യാഗവും
ഉൽക്കാമ്പിൽ ജഗദീശഭക്തിയൊടുമ-
ങ്ങാരോഗ്യമോടും ചിരം
വിഖ്യാതത്വമിയന്നു വാഴ്ക സമുദാ-
യത്തേയുമോർത്തീടുക.
- 1906