രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം/അധ്യായം59

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം
രചന:വാൽമീകി
അധ്യായം59


1 തപോബലഹതാൻ കൃത്വാ വാസിഷ്ഠാൻ സമഹോദയാൻ
 ഋഷിമധ്യേ മഹാതേജാ വിശ്വാമിത്രോ ഽഭ്യഭാഷത
2 അയം ഇക്ഷ്വാകുദായാദസ് ത്രിശങ്കുർ ഇതി വിശ്രുതഃ
 ധർമിഷ്ഠശ് ച വദാന്യശ് ച മാം ചൈവ ശരണം ഗതഃ
 സ്വേനാനേന ശരീരേണ ദേവലോകജിഗീഷയാ
3 യഥായം സ്വശരീരേണ ദേവലോകം ഗമിഷ്യതി
 തഥാ പ്രവർത്യതാം യജ്ഞോ ഭവദ്ഭിശ് ച മയാ സഹ
4 വിശ്വാമിത്രവചഃ ശ്രുത്വാ സർവ ഏവ മഹർഷയഃ
 ഊചുഃ സമേത്യ സഹിതാ ധർമജ്ഞാ ധർമസംഹിതം
5 അയം കുശികദായാദോ മുനിഃ പരമകോപനഃ
 യദ് ആഹ വചനം സമ്യഗ് ഏതത് കാര്യം ന സംശയഃ
6 അഗ്നികൽപോ ഹി ഭഗവാഞ് ശാപം ദാസ്യതി രോഷിതഃ
 തസ്മാത് പ്രവർത്യതാം യജ്ഞഃ സശരീരോ യഥാ ദിവം
 ഗച്ഛേദ് ഇക്ഷ്വാകുദായാദോ വിശ്വാമിത്രസ്യ തേജസാ
7 തതഃ പ്രവർത്യതാം യജ്ഞഃ സർവേ സമധിതിഷ്ഠതേ
8 ഏവം ഉക്ത്വാ മഹർഷയഃ സഞ്ജഹ്രുസ് താഃ ക്രിയാസ് തദാ
 യാജകാശ് ച മഹാതേജാ വിശ്വാമിത്രോ ഽഭവത് ക്രതൗ
9 ഋത്വിജശ് ചാനുപൂർവ്യേണ മന്ത്രവൻ മന്ത്രകോവിദാഃ
 ചക്രുഃ സർവാണി കർമാണി യഥാകൽപം യഥാവിധി
10 തതഃ കാലേന മഹതാ വിശ്വാമിത്രോ മഹാതപാഃ
  ചകാരാവാഹനം തത്ര ഭാഗാർഥം സർവദേവതാഃ
11 നാഹ്യാഗമംസ് തദാഹൂതാ ഭാഗാർഥം സർവദേവതാഃ
  തതഃ ക്രോധസമാവിഷ്ടോ വിശ്വമിത്രോ മഹാമുനിഃ
12 സ്രുവം ഉദ്യമ്യ സക്രോധസ് ത്രിശങ്കും ഇദം അബ്രവീത്
  പശ്യ മേ തപസോ വീര്യം സ്വാർജിതസ്യ നരേശ്വര
13 ഏഷ ത്വാം സ്വശരീരേണ നയാമി സ്വർഗം ഓജസാ
  ദുഷ്പ്രാപം സ്വശരീരേണ ദിവം ഗച്ഛ നരാധിപ
14 സ്വാർജിതം കിം ചിദ് അപ്യ് അസ്തി മയാ ഹി തപസഃ ഫലം
  രാജംസ് ത്വം തേജസാ തസ്യ സശരീരോ ദിവം വ്രജ
15 ഉക്തവാക്യേ മുനൗ തസ്മിൻ സശരീരോ നരേശ്വരഃ
  ദിവം ജഗാമ കാകുത്സ്ഥ മുനീനാം പശ്യതാം തദാ
16 ദേവലോകഗതം ദൃഷ്ട്വാ ത്രിശങ്കും പാകശാസനഃ
  സഹ സർവൈഃ സുരഗണൈർ ഇദം വചനം അബ്രവീത്
17 ത്രിശങ്കോ ഗച്ഛ ഭൂയസ് ത്വം നാസി സ്വർഗകൃതാലയഃ
  ഗുരുശാപഹതോ മൂഢ പത ഭൂമിം അവാക്ശിരാഃ
18 ഏവം ഉക്തോ മഹേന്ദ്രേണ ത്രിശങ്കുർ അപതത് പുനഃ
  വിക്രോശമാനസ് ത്രാഹീതി വിശ്വാമിത്രം തപോധനം
19 തച് ഛ്രുത്വാ വചനം തസ്യ ക്രോശമാനസ്യ കൗശികഃ
  രോഷം ആഹാരയത് തീവ്രം തിഷ്ഠ തിഷ്ഠേതി ചാബ്രവീത്
20 ഋഷിമധ്യേ സ തേജസ്വീ പ്രജാപതിർ ഇവാപരഃ
  സൃജൻ ദക്ഷിണമാർഗസ്ഥാൻ സപ്തർഷീൻ അപരാൻ പുനഃ
21 നക്ഷത്രമാലാം അപരാം അസൃജത് ക്രോധമൂർഛിതഃ
  ദക്ഷിണാം ദിശം ആസ്ഥായ മുനിമധ്യേ മഹായശാഃ
22 സൃഷ്ട്വാ നക്ഷത്രവംശം ച ക്രോധേന കലുഷീകൃതഃ
  അന്യം ഇന്ദ്രം കരിഷ്യാമി ലോകോ വാ സ്യാദ് അനിന്ദ്രകഃ
  ദൈവതാന്യ് അപി സ ക്രോധാത് സ്രഷ്ടും സമുപചക്രമേ
23 തതഃ പരമസംഭ്രാന്താഃ സർഷിസംഘാഃ സുരർഷഭാഃ
  വിശ്വാമിത്രം മഹാത്മാനം ഊചുഃ സാനുനയം വചഃ
24 അയം രാജാ മഹാഭാഗ ഗുരുശാപപരിക്ഷതഃ
  സശരീരോ ദിവം യാതും നാർഹത്യ് ഏവ തപോധന
25 തേഷാം തദ്വചനം ശ്രുത്വാ ദേവാനാം മുനിപുംഗവഃ
  അബ്രവീത് സുമഹദ് വാക്യം കൗശികഃ സർവദേവതാഃ
26 സശരീരസ്യ ഭദ്രം വസ് ത്രിശങ്കോർ അസ്യ ഭൂപതേഃ
  ആരോഹണം പ്രതിജ്ഞായ നാനൃതം കർതും ഉത്സഹേ
27 സർഗോ ഽസ്തു സശരീരസ്യ ത്രിശങ്കോർ അസ്യ ശാശ്വതഃ
  നക്ഷത്രാണി ച സർവാണി മാമകാനി ധ്രുവാണ്യ് അഥ
28 യാവൽ ലോകാ ധരിഷ്യന്തി തിഷ്ഠന്ത്വ് ഏതാനി സർവശഃ
  മത്കൃതാനി സുരാഃ സർവേ തദ് അനുജ്ഞാതും അർഹഥ
29 ഏവം ഉക്താഃ സുരാഃ സർവേ പ്രത്യൂചുർ മുനിപുംഗവം
30 ഏവം ഭവതു ഭദ്രം തേ തിഷ്ഠന്ത്വ് ഏതാനി സർവശഃ
  ഗഗനേ താന്യ് അനേകാനി വൈശ്വാനരപഥാദ് ബഹിഃ
31 നക്ഷത്രാണി മുനിശ്രേഷ്ഠ തേഷു ജ്യോതിഃഷു ജാജ്വലൻ
  അവാക്ശിരാസ് ത്രിശങ്കുശ് ച തിഷ്ഠത്വ് അമരസംനിഭഃ
32 വിശ്വാമിത്രസ് തു ധർമാത്മാ സർവദേവൈർ അഭിഷ്ടുതഃ
  ഋഷിഭിശ് ച മഹാതേജാ ബാഢം ഇത്യ് ആഹ ദേവതാഃ
33 തതോ ദേവാ മഹാത്മാനോ മുനയശ് ച തപോധനാഃ
  ജഗ്മുർ യഥാഗതം സർവേ യജ്ഞസ്യാന്തേ നരോത്തമ