Jump to content

രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം/അധ്യായം44

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം
രചന:വാൽമീകി
അധ്യായം44

1 വിശ്വാമിത്രവചഃ ശ്രുത്വാ രാഘവഃ സഹലക്ഷ്മണഃ
 വിസ്മയം പരമം ഗത്വാ വിശ്വാമിത്രം അഥാബ്രവീത്
2 അത്യദ്ഭുതം ഇദം ബ്രഹ്മൻ കഥിതം പരമം ത്വയാ
 ഗംഗാവതരണം പുണ്യം സാഗരസ്യ ച പൂരണം
3 തസ്യ സാ ശർവരീ സർവാ സഹ സൗമിത്രിണാ തദാ
 ജഗാമ ചിന്തയാനസ്യ വിശ്വാമിത്രകഥാം ശുഭാം
4 തതഃ പ്രഭാതേ വിമലേ വിശ്വാമിത്രം മഹാമുനിം
 ഉവാച രാഘവോ വാക്യം കൃതാഹ്നികം അരിന്ദമഃ
5 ഗതാ ഭഗവതീ രാത്രിഃ ശ്രോതവ്യം പരമം ശ്രുതം
 ക്ഷണഭൂതേവ സാ രാത്രിഃ സംവൃത്തേയം മഹാതപഃ
 ഇമാം ചിന്തയതഃ സർവാം നിഖിലേന കഥാം തവ
6 തരാമ സരിതാം ശ്രേഷ്ഠാം പുണ്യാം ത്രിപഥഗാം നദീം
 നൗർ ഏഷാ ഹി സുഖാസ്തീർണാ ഋഷീണാം പുണ്യകർമണാം
 ഭഗവന്തം ഇഹ പ്രാപ്തം ജ്ഞാത്വാ ത്വരിതം ആഗതാ
7 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ രാഘവസ്യ മഹാത്മനഃ
 സന്താരം കാരയാം ആസ സർഷിസംഘഃ സരാഘവഃ
8 ഉത്തരം തീരം ആസാദ്യ സമ്പൂജ്യർഷിഗണം തഥ
 ഗംഗാകൂലേ നിവിഷ്ടാസ് തേ വിശാലാം ദദൃശുഃ പുരീം
9 തതോ മുനിവരസ് തൂർണം ജഗാമ സഹരാഘവഃ
 വിശാലാം നഗരീം രമ്യാം ദിവ്യാം സ്വർഗോപമാം തദാ
10 അഥ രാമോ മഹാപ്രാജ്ഞോ വിശ്വാമിത്രം മഹാമുനിം
  പപ്രച്ഛ പ്രാഞ്ജലിർ ഭൂത്വാ വിശാലാം ഉത്തമാം പുരീം
11 കതരോ രാജവംശോ ഽയം വിശാലായാം മഹാമുനേ
  ശ്രോതും ഇച്ഛാമി ഭദ്രം തേ പരം കൗതൂഹലം ഹി മേ
12 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ രാമസ്യ മുനിപുംഗവഃ
  ആഖ്യാതും തത് സമാരേഭേ വിശാലസ്യ പുരാതനം
13 ശ്രൂയതാം രാമ ശക്രസ്യ കഥാം കഥയതഃ ശുഭാം
  അസ്മിൻ ദേശേ ഹി യദ് വൃത്തം ശൃണു തത്ത്വേന രാഘവ
14 പൂർവം കൃതയുഗേ രാമ ദിതേഃ പുത്രാ മഹാബലാഃ
  അദിതേശ് ച മഹാഭാഗാ വീര്യവന്തഃ സുധാർമികാഃ
15 തതസ് തേഷാം നരശ്രേഷ്ഠ ബുദ്ധിർ ആസീൻ മഹാത്മനാം
  അമരാ നിർജരാശ് ചൈവ കഥം സ്യാമ നിരാമയാഃ
16 തേഷാം ചിന്തയതാം രാമ ബുദ്ധിർ ആസീദ് വിപശ്ചിതാം
  ക്ഷീരോദമഥനം കൃത്വാ രസം പ്രാപ്സ്യാമ തത്ര വൈ
17 തതോ നിശ്ചിത്യ മഥനം യോക്ത്രം കൃത്വാ ച വാസുകിം
  മന്ഥാനം മന്ദരം കൃത്വാ മമന്ഥുർ അമിതൗജസഃ
18 അഥ ധന്വന്തരിർ നാമ അപ്സരാശ് ച സുവർചസഃ
  അപ്സു നിർമഥനാദ് ഏവ രസാത് തസ്മാദ് വരസ്ത്രിയഃ
  ഉത്പേതുർ മനുജശ്രേഷ്ഠ തസ്മാദ് അപ്സരസോ ഽഭവൻ
19 ഷഷ്ടിഃ കോട്യോ ഽഭവംസ് താസാം അപ്സരാണാം സുവർചസാം
  അസംഖ്യേയാസ് തു കാകുത്സ്ഥ യാസ് താസാം പരിചാരികാഃ
20 ന താഃ സ്മ പ്രതിഗൃഹ്ണന്തി സർവേ തേ ദേവദാനവാഃ
  അപ്രതിഗ്രഹണാച് ചൈവ തേന സാധാരണാഃ സ്മൃതാഃ
21 വരുണസ്യ തതഃ കന്യാ വാരുണീ രഘുനന്ദന
  ഉത്പപാത മഹാഭാഗാ മാർഗമാണാ പരിഗ്രഹം
22 ദിതേഃ പുത്രാ ന താം രാമ ജഗൃഹുർ വരുണാത്മജാം
  അദിതേസ് തു സുതാ വീര ജഗൃഹുസ് താം അനിന്ദിതാം
23 അസുരാസ് തേന ദൈതേയാഃ സുരാസ് തേനാദിതേഃ സുതാഃ
  ഹൃഷ്ടാഃ പ്രമുദിതാശ് ചാസൻ വാരുണീ ഗ്രഹണാത് സുരാഃ
24 ഉച്ചൈഃശ്രവാ ഹയശ്രേഷ്ഠോ മണിരത്നം ച കൗസ്തുഭം
  ഉദതിഷ്ഠൻ നരശ്രേഷ്ഠ തഥൈവാമൃതം ഉത്തമം
25 അഥ തസ്യ കൃതേ രാമ മഹാൻ ആസീത് കുലക്ഷയഃ
  അദിതേസ് തു തതഃ പുത്രാ ദിതേഃ പുത്രാണ സൂദയൻ
26 അദിതേർ ആത്മജാ വീരാ ദിതേഃ പുത്രാൻ നിജഘ്നിരേ
  തസ്മിൻ ഘോരേ മഹായുദ്ധേ ദൈതേയാദിത്യയോർ ഭൃശം
27 നിഹത്യ ദിതിപുത്രാംസ് തു രാജ്യം പ്രാപ്യ പുരന്ദരഃ
  ശശാസ മുദിതോ ലോകാൻ സർഷിസംഘാൻ സചാരണാൻ