രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം/അധ്യായം31

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം
രചന:വാൽമീകി
അധ്യായം31

1 ബ്രഹ്മയോനിർ മഹാൻ ആസീത് കുശോ നാമ മഹാതപാഃ
 വൈദർഭ്യാം ജനയാം ആസ ചതുരഃ സദൃശാൻ സുതാൻ
2 കുശാംബം കുശനാഭം ച ആധൂർത രജസം വസും
 ദീപ്തിയുക്താൻ മഹോത്സാഹാൻ ക്ഷത്രധർമചികീർഷയാ
 താൻ ഉവാച കുശഃ പുത്രാൻ ധർമിഷ്ഠാൻ സത്യവാദിനഃ
3 കുശസ്യ വചനം ശ്രുത്വാ ചത്വാരോ ലോകസംമതാഃ
 നിവേശം ചക്രിരേ സർവേ പുരാണാം നൃവരാസ് തദാ
4 കുശാംബസ് തു മഹാതേജാഃ കൗശാംബീം അകരോത് പുരീം
 കുശനാഭസ് തു ധർമാത്മാ പരം ചക്രേ മഹോദയം
5 ആധൂർതരജസോ രാമ ധർമാരണ്യം മഹീപതിഃ
 ചക്രേ പുരവരം രാജാ വസുശ് ചക്രേ ഗിരിവ്രജം
6 ഏഷാ വസുമതീ രാമ വസോസ് തസ്യ മഹാത്മനഃ
 ഏതേ ശൈലവരാഃ പഞ്ച പ്രകാശന്തേ സമന്തതഃ
7 സുമാഗധീ നദീ രമ്യാ മാഗധാൻ വിശ്രുതായയൗ
 പഞ്ചാനാം ശൈലമുഖ്യാനാം മധ്യേ മാലേവ ശോഭതേ
8 സൈഷാ ഹി മാഗധീ രാമ വസോസ് തസ്യ മഹാത്മനഃ
 പൂർവാഭിചരിതാ രാമ സുക്ഷേത്രാ സസ്യമാലിനീ
9 കുശനാഭസ് തു രാജർഷിഃ കന്യാശതം അനുത്തമം
 ജനയാം ആസ ധർമാത്മാ ഘൃതാച്യാം രഘുനന്ദന
10 താസ് തു യൗവനശാലിന്യോ രൂപവത്യഃ സ്വലങ്കൃതാഃ
  ഉദ്യാനഭൂമിം ആഗമ്യ പ്രാവൃഷീവ ശതഹ്രദാഃ
11 ഗായന്ത്യോ നൃത്യമാനാശ് ച വാദയന്ത്യശ് ച രാഘവ
  ആമോദം പരമം ജഗ്മുർ വരാഭരണഭൂഷിതാഃ
12 അഥ താശ് ചാരുസർവാംഗ്യോ രൂപേണാപ്രതിമാ ഭുവി
  ഉദ്യാനഭൂമിം ആഗമ്യ താരാ ഇവ ഘനാന്തരേ
13 താഃ സർവഗുണസമ്പന്നാ രൂപയൗവനസംയുതാഃ
  ദൃഷ്ട്വാ സർവാത്മകോ വായുർ ഇദം വചനം അബ്രവീത്
14 അഹം വഃ കാമയേ സർവാ ഭാര്യാ മമ ഭവിഷ്യഥ
  മാനുഷസ് ത്യജ്യതാം ഭാവോ ദീർഘം ആയുർ അവാപ്സ്യഥ
15 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ വായോർ അക്ലിഷ്ടകർമണഃ
  അപഹാസ്യ തതോ വാക്യം കന്യാശതം അഥാബ്രവീത്
16 അന്തശ് ചരസി ഭൂതാനാം സർവേഷാം ത്വം സുരോത്തമ
  പ്രഭാവജ്ഞാശ് ച തേ സർവാഃ കിം അസ്മാൻ അവമന്യസേ
17 കുശനാഭസുതാഃ സർവാഃ സമർഥാസ് ത്വാം സുരോത്തമ
  സ്ഥാനാച് ച്യാവയിതും ദേവം രക്ഷാമസ് തു തപോ വയം
18 മാ ഭൂത് സ കാലോ ദുർമേധഃ പിതരം സത്യവാദിനം
  നാവമന്യസ്വ ധർമേണ സ്വയംവരം ഉപാസ്മഹേ
19 പിതാ ഹി പ്രഭുർ അസ്മാകം ദൈവതം പരമം ഹി സഃ
  യസ്യ നോ ദാസ്യതി പിതാ സ നോ ഭർതാ ഭവിഷ്യതി
20 താസാം തദ് വചനം ശ്രുത്വാ വായുഃ പരമകോപനഃ
  പ്രവിശ്യ സർവഗാത്രാണി ബഭഞ്ജ ഭഗവാൻ പ്രഭുഃ
21 താഃ കന്യാ വായുനാ ഭഗ്നാ വിവിശുർ നൃപതേർ ഗൃഹം
  ദൃഷ്ട്വാ ഭഗ്നാസ് തദാ രാജാ സംഭ്രാന്ത ഇദം അബ്രവീത്
22 കിം ഇദം കഥ്യതാം പുത്ര്യഃ കോ ധർമം അവമന്യതേ
  കുബ്ജാഃ കേന കൃതാഃ സർവാ വേഷ്ടന്ത്യോ നാഭിഭാഷഥ