മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം/അധ്യായം15
| ←അധ്യായം14 | മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം രചന: അധ്യായം15 |
അധ്യായം16→ |
1 [വ്]
ഏവം ഉക്ത്വാ തു ഗാന്ധാരീ യുധിഷ്ഠിരം അപൃച്ഛത
ക്വ സ രാജേതി സക്രോധാ പുത്രപൗത്ര വധാർദിതാ
2 താം അഭ്യഗച്ഛദ് രാജേന്ദ്രോ വേപമാനഃ കൃതാഞ്ജലിഃ
യുധിഷ്ഠിര ഇദം ചൈനാം മധുരം വാക്യം അബ്രവീത്
3 പുത്ര ഹന്താ നൃശംസോ ഽഹം തവ ദേവി യുധിഷ്ഠിരഃ
ശാപാർഹഃ പൃഥിവീ നാശേ ഹേതുഭൂതഃ ശപസ്വ മാം
4 ന ഹി മേ ജീവിതേനാർഥോ ന രാജ്യേന ധനേന വാ
താദൃശാൻ സുഹൃദോ ഹത്വാ മൂഢസ്യാസ്യ സുഹൃദ് ദ്രുഹഃ
5 തം ഏവം വാദിനം ഭീതം സംനികർഷ ഗതം തദാ
നോവാച കിം ചിദ് ഗാന്ധാരീ നിഃശ്വാസപരമാ ഭൃശം
6 തസ്യാവനത ദേഹസ്യ പാദയോർ നിപതിഷ്യതഃ
യുധിഷ്ഠിരസ്യ നൃപതേർ ധർമജ്ഞാ ധർമദർശിനീ
അംഗുല്യ് അഗ്രാണി ദദൃശേ ദേവീ പട്ടാന്തരേണ സാ
7 തതഃ സ കു നകീ ഭൂതോ ദർശനീയനഖോ നൃപഃ
തം ദൃഷ്ട്വാ ചാർജുനോ ഽഗച്ഛദ് വാസുദേവസ്യ പൃഷ്ഠതഃ
8 ഏവം സഞ്ചേഷ്ടമാനാംസ് താൻ ഇതശ് ചേതശ് ച ഭാരത
ഗാന്ധാരീ വിഗതക്രോധാ സാന്ത്വയാം ആസ മാതൃവത്
9 തയാ തേ സമനുജ്ഞാതാ മാതരം വീരമാതരം
അഭ്യഗച്ഛന്ത സഹിതാഃ പൃഥാം പൃഥുല വക്ഷസഃ
10 ചിരസ്യ ദൃഷ്ട്വാ പുത്രാൻ സാ പുത്രാധിഭിർ അഭിപ്ലുതാ
ബാഷ്പം ആഹാരയദ് ദേവീ വസ്ത്രേണാവൃത്യ വൈ മുഖം
11 തതോ ബാഷ്പം സമുത്സൃജ്യ സഹ പുത്രൈസ് തഥാ പൃഥാ
അപശ്യദ് ഏതാഞ് ശസ്ത്രൗഘൈർ ബഹുധാ പരിവിക്ഷതാൻ
12 സാ താൻ ഏകൈകശഃ പുത്രാൻ സംസ്പൃശന്തീ പുനഃ പുനഃ
അന്വശോചന്ത ദുഃഖാർതാ ദ്രൗപദീം ച ഹതാത്മജാം
രുദതീം അഥ പാഞ്ചാലീം ദദർശ പതിതാം ഭുവി
13 [ദ്ര്]
ആര്യേ പൗത്രാഃ ക്വ തേ സർവേ സൗഭദ്ര സഹിതാ ഗതാഃ
ന ത്വാം തേ ഽദ്യാഭിഗച്ഛന്തി ചിരദൃഷ്ടാം തപസ്വിനീം
കിം നു രാജ്യേന വൈ കാര്യം വിഹീനായാഃ സുതൈർ മമ
14 [വ്]
താം സമാശ്വാസയാം ആസ പൃഥാ പൃഥുല ലോചനാ
ഉത്ഥാപ്യ യാജ്ഞസേനീം തു രുദതീം ശോകകർശിതാം
15 തയൈവ സഹിതാ ചാപി പുത്രൈർ അനുഗതാ പൃഥാ
അഭ്യഗച്ഛത ഗാന്ധാരീം ആർതാം ആർതതരാ സ്വയം
16 താം ഉവാചാഥ ഗാന്ധാരീ സഹ വധ്വാ യശസ്വിനീം
മൈവം പുത്രീതി ശോകാർതാ പശ്യ മാം അപി ദുഃഖിതാം
17 മന്യേ ലോകവിനാശോ ഽയം കാലപര്യായ ചോദിതഃ
അവശ്യ ഭാവീ സമ്പ്രാപ്തഃ സ്വഭാവാൽ ലോമഹർഷണഃ
18 ഇദം തത് സമനുപ്രാപ്തം വിദുരസ്യ വചോ മഹത്
അസിദ്ധാനുനയേ കൃഷ്ണേ യദ് ഉവാച മഹാമതിഃ
19 തസ്മിന്ന് അപരിഹാര്യേ ഽർഥേ വ്യതീതേ ച വിശേഷതഃ
മാ ശുചോ ന ഹി ശോച്യാസ് തേ സംഗ്രാമേ നിധനം ഗതാഃ
20 യഥൈവ ത്വം തഥൈവാഹം കോ വാ മാശ്വാസയിഷ്യതി
മമൈവ ഹ്യ് അപരാധേന കുലം അഗ്ര്യം വിനാശിതം