മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം/അധ്യായം14
| ←അധ്യായം13 | മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം രചന: അധ്യായം14 |
അധ്യായം15→ |
1 [വ്]
തച് ഛ്രുത്വാ വചനം തസ്യാ ഭീമസേനോ ഽഥ ഭീതവത്
ഗാന്ധാരീം പ്രത്യുവാചേദം വചഃ സാനുനയം തദാ
2 അധർമോ യദി വാ ധർമസ് ത്രാസാത് തത്ര മയാ കൃതഃ
ആത്മാനം ത്രാതുകാമേന തൻ മേ ത്വം ക്ഷന്തും അർഹസി
3 ന ഹി യുദ്ധേന പുത്രസ് തേ ധർമേണ സ മഹാബലഃ
ശക്യഃ കേന ചിദ് ഉദ്യന്തും അതോ വിഷമം ആചരം
4 സൈന്യസ്യൈകോ ഽവശിഷ്ടോ ഽയം ഗദായുദ്ധേ ച വീര്യവാൻ
മാം ഹത്വാ ന ഹരേദ് രാജ്യം ഇതി ചൈതത് കൃതം മയാ
5 രാജപുത്രീം ച പാഞ്ചാലീം ഏകവസ്ത്രാം രജസ്വലാം
ഭവത്യാ വിദിതം സർവം ഉക്തവാൻ യത് സുതസ് തവ
6 സുയോധനം അസംഗൃഹ്യ ന ശക്യാ ഭൂഃ സ സാരഗാ
കേവലാ ഭോക്തും അസ്മാഭിർ അതശ് ചൈതത് കൃതം മയാ
7 തച് ചാപ്യ് അപ്രിയം അസ്മാകം പുത്രസ് തേ സമുപാചരത്
ദ്രൗപദ്യാ യത് സഭാമധ്യേ സവ്യം ഊരും അദർശയത്
8 തത്രൈവ വധ്യഃ സോ ഽസ്മാകം ദുരാചാരോ ഽംബ തേ സുതഃ
ധർമരാജാജ്ഞയാ ചൈവ സ്ഥിതാഃ സ്മ സമയേ തദാ
9 വൈരം ഉദ്ധുക്ഷിതം രാജ്ഞി പുത്രേണ തവ തൻ മഹത്
ക്ലേശിതാശ് ച വനേ നിത്യം തത ഏതത് കൃതം മയാ
10 വൈരസ്യാസ്യ ഗതഃ പാരം ഹത്വാ ദുര്യോധനം രണേ
രാജ്യം യുധിഷ്ഠിരഃ പ്രാപ്തോ വയം ച ഗതമന്യവഃ
11 [ഗാന്ധാരീ]
ന തസ്യൈഷ വധസ് താത യത് പ്രശംസസി മേ സുതം
കൃതവാംശ് ചാപി തത് സർവം യദ് ഇദം ഭാഷസേ മയി
12 ഹതാശ്വേ നകുലേ യത് തദ് വൃഷസേനേന ഭാരത
അപിബഃ ശോണിതം സംഖ്യേ ദുഃശാസന ശരീരജം
13 സദ്ഭിർ വിഗർഹിതം ഘോരം അനാര്യ ജനസേവിതം
ക്രൂരം കർമാകരോഃ കസ്മാത് തദ് അയുക്തം വൃകോദര
14 [ഭീമ]
അന്യസ്യാപി ന പാതവ്യം രുധിരം കിം പുനഃ സ്വകം
യഥൈവാത്മാ തഥാ ഭ്രാതാ വിശേഷോ നാസ്തി കശ് ചന
15 രുധിരം ന വ്യതിക്രാമദ് ദന്തൗഷ്ഠം മേ ഽംബ മാ ശുചഃ
വൈവസ്വതസ് തു തദ് വേദ ഹസ്തൗ മേ രുധിരോക്ഷിതൗ
16 ഹതാശ്വം നകുലം ദൃഷ്ട്വാ വൃഷസേനേന സംയുഗേ
ഭ്രാതൄണാം സമ്പ്രഹൃഷ്ടാനാം ത്രാസഃ സഞ്ജനിതോ മയാ
17 കേശപക്ഷപരാമർശേ ദ്രൗപദ്യാ ദ്യൂതകാരിതേ
ക്രോധാദ് യദ് അബ്രുവം ചാഹം തച് ച മേ ഹൃദി വർതതേ
18 ക്ഷത്രധർമാച് ച്യുതോ രാജ്ഞി ഭവേയം ശാസ്വതീഃ സമാഃ
പ്രതിജ്ഞാം താം അനിസ്തീര്യ തതസ് തത് കൃതവാൻ അഹം
19 ന മാം അർഹസി ഗാന്ധാരി ദോഷേണ പരിശങ്കിതും
അനിഗൃഹ്യ പുരാ പുത്രാൻ അസ്മാസ്വ് അനപകാരിഷു
20 [ഗ്]
വൃദ്ധസ്യാസ്യ ശതം പുത്രാൻ നിഘ്നംസ് ത്വം അപരാജിതഃ
കസ്മാൻ ന ശേഷയഃ കം ചിദ് യേനാൽപം അപരാധിതം
21 സന്താനം ആവയോസ് താത വൃദ്ധയോർ ഹൃതരാജ്യയോഃ
അക്ഥം അന്ധദ്വയസ്യാസ്യ യഷ്ടിർ ഏകാ ന വർജിതാ
22 ശേഷേ ഹ്യ് അവസ്ഥിതേ താത പുത്രാണാം അന്തകേ ത്വയി
ന മേ ദുഃഖം ഭവേദ് ഏതദ് യദി ത്വം ധർമം ആചരഃ