മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം/അധ്യായം66

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം66

1 ജനമേജയ ഉവാച
     അനുജ്ഞാതാംസ് താൻ വിദിത്വാ സരത്നധനസഞ്ചയാൻ
     പാണ്ഡവാൻ ധാർതരാഷ്ട്രാണാം കഥം ആസീൻ മനസ് തദാ
 2 വൈശമ്പായന ഉവാച
     അനുജ്ഞാതാംസ് താൻ വിദിത്വാ ധൃതരാഷ്ട്രേണ ധീമതാ
     രാജൻ ദുഃശാസനഃ ക്ഷിപ്രം ജഗാമ ഭ്രാതരം പ്രതി
 3 ദുര്യോധനം സമാസാദ്യ സാമാത്യം ഭരതർഷഭ
     ദുഃഖാർതോ ഭരതശ്രേഷ്ഠ ഇദം വചനം അബ്രവീത്
 4 ദുഃഖേനൈതത് സമാനീതം സ്ഥവിരോ നാശയത്യ് അസൗ
     ശത്രുസാദ് ഗമയദ് ദ്രവ്യം തദ് ബുധ്യധ്വം മഹാരഥാഃ
 5 അഥ ദുര്യോധനഃ കർണഃ ശകുനിശ് ചാപി സൗബലഃ
     മിഥഃ സംഗമ്യ സഹിതാഃ പാണ്ഡവാൻ പ്രതി മാനിനഃ
 6 വൈചിത്രവീര്യം രാജാനം ധൃതരാഷ്ട്രം മനീഷിണം
     അഭിഗമ്യ ത്വരായുക്താഃ ശ്ലക്ഷ്ണം വചനം അബ്രുവൻ
 7 ദുര്യോധന ഉവാച
     ന ത്വയേദം ശ്രുതം രാജൻ യജ് ജഗാദ ബൃഹസ്പതിഃ
     ശക്രസ്യ നീതിം പ്രവദൻ വിദ്വാൻ ദേവപുരോഹിതഃ
 8 സർവോപായൈർ നിഹന്തവ്യാഃ ശത്രവഃ ശത്രുകർഷണ
     പുരാ യുദ്ധാദ് ബലാദ് വാപി പ്രകുർവന്തി തവാഹിതം
 9 തേ വയം പാണ്ഡവധനൈഃ സർവാൻ സമ്പൂജ്യ പാർഥിവാൻ
     യദി താൻ യോധയിഷ്യാമഃ കിം വാ നഃ പരിഹാസ്യതി
 10 അഹീൻ ആശീവിഷാൻ ക്രുദ്ധാൻ ദംശായ സമുപസ്ഥിതാൻ
    കൃത്വാ കണ്ഠേ ച പൃഷ്ഠേ ച കഃ സമുത്സ്രഷ്ടും അർഹതി
11 ആത്തശസ്ത്രാ രഥഗതാഃ കുപിതാസ് താത പാണ്ഡവാഃ
    നിഃശേഷം നഃ കരിഷ്യന്തി ക്രുദ്ധാ ഹ്യ് ആശീവിഷാ യഥാ
12 സംനദ്ധോ ഹ്യ് അർജുനോ യാതി വിവൃത്യ പരമേഷുധീ
    ഗാണ്ഡീവം മുഹുർ ആദത്തേ നിഃശ്വസംശ് ച നിരീക്ഷതേ
13 ഗദാം ഗുർവീം സമുദ്യമ്യ ത്വരിതശ് ച വൃകോദരഃ
    സ്വരഥം യോജയിത്വാശു നിര്യാത ഇതി നഃ ശ്രുതം
14 നകുലഃ ഖഡ്ഗം ആദായ ചർമ ചാപ്യ് അഷ്ടചന്ദ്രകം
    സഹദേവശ് ച രാജാ ച ചക്രുർ ആകാരം ഇംഗിതൈഃ
15 തേ ത്വ് ആസ്ഥായ രഥാൻ സർവേ ബഹുശസ്ത്രപരിച്ഛദാൻ
    അഭിഘ്നന്തോ രഥവ്രാതാൻ സേനായോഗായ നിര്യയുഃ
16 ന ക്ഷംസ്യന്തേ തഥാസ്മാഭിർ ജാതു വിപ്രകൃതാ ഹി തേ
    ദ്രൗപദ്യാശ് ച പരിക്ലേശം കസ് തേഷാം ക്ഷന്തും അർഹതി
17 പുനർ ദീവ്യാമ ഭദ്രം തേ വനവാസായ പാണ്ഡവൈഃ
    ഏവം ഏതാൻ വശേ കർതും ശക്ഷ്യാമോ ഭരതർഷഭ
18 തേ വാ ദ്വാദശ വർഷാണി വയം വാ ദ്യൂതനിർജിതാഃ
    പ്രവിശേമ മഹാരണ്യം അജിനൈഃ പ്രതിവാസിതാഃ
19 ത്രയോദശം ച സജനേ അജ്ഞാതാഃ പരിവത്സരം
    ജ്ഞാതാശ് ച പുനർ അന്യാനി വനേ വർഷാണി ദ്വാദശ
20 നിവസേമ വയം തേ വാ തഥാ ദ്യൂതം പ്രവർതതാം
    അക്ഷാൻ ഉപ്ത്വാ പുനർദ്യൂതം ഇദം ദീവ്യന്തു പാണ്ഡവാഃ
21 ഏതത് കൃത്യതമം രാജന്ന് അസ്മാകം ഭരതർഷഭ
    അയം ഹി ശകുനിർ വേദ സവിദ്യാം അക്ഷസമ്പദം
22 ദൃഢമൂലാ വയം രാജ്യേ മിത്രാണി പരിഗൃഹ്യ ച
    സാരവദ് വിപുലം സൈന്യം സത്കൃത്യ ച ദുരാസദം
23 തേ ച ത്രയോദശേ വർഷേ പാരയിഷ്യന്തി ചേദ് വ്രതം
    ജേഷ്യാമസ് താൻ വയം രാജൻ രോചതാം തേ പരന്തപ
24 ധൃതരാഷ്ട്ര ഉവാച
    തൂർണം പ്രത്യാനയസ്വൈതാൻ കാമം വ്യധ്വഗതാൻ അപി
    ആഗച്ഛന്തു പുനർദ്യൂതം ഇദം കുർവന്തു പാണ്ഡവാഃ
25 വൈശമ്പായന ഉവാച
    തതോ ദ്രോണഃ സോമദത്തോ ബാഹ്ലീകശ് ച മഹാരഥഃ
    വിദുരോ ദ്രോണപുത്രശ് ച വൈശ്യാപുത്രശ് ച വീര്യവാൻ
26 ഭൂരിശ്രവാഃ ശാന്തനവോ വികർണശ് ച മഹാരഥഃ
    മാ ദ്യൂതം ഇത്യ് അഭാഷന്ത ശമോ ഽസ്ത്വ് ഇതി ച സർവശഃ
27 അകാമാനാം ച സർവേഷാം സുഹൃദാം അർഥദർശിനാം
    അകരോത് പാണ്ഡവാഹ്വാനം ധൃതരാഷ്ട്രഃ സുതപ്രിയഃ
28 അഥാബ്രവീൻ മഹാരാജ ധൃതരാഷ്ട്രം ജനേശ്വരം
    പുത്രഹാർദാദ് ധർമയുക്തം ഗാന്ധാരീ ശോകകർശിതാ
29 ജാതേ ദുര്യോധനേ ക്ഷത്താ മഹാമതിർ അഭാഷത
    നീയതാം പരലോകായ സാധ്വ് അയം കുലപാംസനഃ
30 വ്യനദജ് ജാതമാത്രോ ഹി ഗോമായുർ ഇവ ഭാരത
    അന്തോ നൂനം കുലസ്യാസ്യ കുരവസ് തൻ നിബോധത
31 മാ ബാലാനാം അശിഷ്ടാനാം അഭിമംസ്ഥാ മതിം പ്രഭോ
    മാ കുലസ്യ ക്ഷയേ ഘോരേ കാരണം ത്വം ഭവിഷ്യസി
32 ബദ്ധം സേതും കോ നു ഭിന്ദ്യാദ് ധമേച് ഛാന്തം ച പാവകം
    ശമേ ധൃതാൻ പുനഃ പാർഥാൻ കോപയേത് കോ നു ഭാരത
33 സ്മരന്തം ത്വാം ആജമീഢ സ്മാരയിഷ്യാമ്യ് അഹം പുനഃ
    ശാസ്ത്രം ന ശാസ്തി ദുർബുദ്ധിം ശ്രേയസേ വേതരായ വാ
34 ന വൈ വൃദ്ധോ ബാലമതിർ ഭവേദ് രാജൻ കഥം ചന
    ത്വന്നേത്രാഃ സന്തു തേ പുത്രാ മാ ത്വാം ദീർണാഃ പ്രഹാസിഷുഃ
35 ശമേന ധർമേണ പരസ്യ ബുദ്ധ്യാ; ജാതാ ബുദ്ധിഃ സാസ്തു തേ മാ പ്രതീപാ
    പ്രധ്വംസിനീ ക്രൂരസമാഹിതാ ശ്രീർ; മൃദുപ്രൗഢാ ഗച്ഛതി പുത്രപൗത്രാൻ
36 അഥാബ്രവീൻ മഹാരാജോ ഗാന്ധാരീം ധർമദർശിനീം
    അന്തഃ കാമം കുലസ്യാസ്തു ന ശക്ഷ്യാമി നിവാരിതും
37 യഥേച്ഛന്തി തഥൈവാസ്തു പ്രത്യാഗച്ഛന്തു പാണ്ഡവാഃ
    പുനർദ്യൂതം പ്രകുർവന്തു മാമകാഃ പാണ്ഡവൈഃ സഹ