Jump to content

മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം/അധ്യായം51

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം51

1 [ഷ്]
     യാം ത്വം ഏതാം ശ്രിയം ദൃഷ്ട്വാ പാണ്ഡുപുത്രേ യുധിഷ്ഠിരേ
     തപ്യസേ താം ഹരിഷ്യാമി ദ്യൂതേനാഹൂയതാം പരഃ
 2 അഗത്വാ സംശയം അഹം അയുദ്ധ്വാ ച ചമൂമുഖേ
     അക്ഷാൻ ക്ഷിപന്ന് അക്ഷതഃ സൻ വിദ്വാൻ അവിദുഷോ ജയേ
 3 ഗ്ലഹാൻ ധനൂംസി മേ വിദ്ധി ശരാൻ അക്ഷാംശ് ച ഭാരത
     അക്ഷാണാം ഹൃദയം മേ ജ്യാം രഥം വിദ്ധി മമാസ്തരം
 4 [ദ്]
     അയം ഉത്സഹതേ രാജഞ് ശ്രിയം ആഹർതും അക്ഷവിത്
     ദ്യൂതേന പാണ്ഡുപുത്രേഭ്യസ് തത് തുഭ്യം താത രോചതാം
 5 [ധ്]
     സ്ഥിതോ ഽസ്മി ശാസനേ ഭ്രാതുർ വിദുരസ്യ മഹാത്മനഃ
     തേന സംഗമ്യ വേത്സ്യാമി കാര്യസ്യാസ്യ വിനിശ്ചയം
 6 [ദ്]
     വിഹനിഷ്യതി തേ ബുദ്ധിം വിദുരോ മുക്തസംശയഃ
     പാണ്ഡവാനാം ഹിതേ യുക്തോ ന തഥാ മമ കൗരവ
 7 നാരഭേത് പരസാമർഥ്യാത് പുരുഷഃ കാര്യം ആത്മനഃ
     മതിസാമ്യം ദ്വയോർ നാസ്തി കാര്യേഷു കുരുനന്ദന
 8 ഭയം പരിഹരൻ മന്ദ ആത്മാനം പരിപാലയൻ
     വർഷാസു ക്ലിന്നകടവത് തിഷ്ഠന്ന് ഏവാവസീദതി
 9 ന വ്യാധയോ നാപി യമഃ ശ്രേയഃ പ്രാപ്തിം പ്രതീക്ഷതേ
     യാവദ് ഏവ ഭവേത് കൽപസ് താവച് ഛ്രേയോ സമാചരേത്
 10 [ധ്]
    സർവഥാ പുത്രബലിഭിർ വിഗ്രഹം തേ ന രോചയേ
    വൈരം വികാരം സൃജതി തദ് വൈ ശസ്ത്രം അനായസം
11 അനർഥം അർഥം മന്യസേ രാജപുത്ര; സംഗ്രന്ഥനം കലഹസ്യാതിഘോരം
    തദ് വൈ പ്രവൃത്തം തു യഥാ കഥം ചിദ്; വിമോക്ഷയേച് ചാപ്യ് അസി സായകാംശ് ച
12 [ദുർ]
    ദ്യൂതേ പുരാണൈർ വ്യവഹാരഃ പ്രനീതസ്; തത്രാത്യയോ നാസ്തി ന സമ്പ്രഹാരഃ
    തദ് രോചതാം ശകുനേർ വാക്യം അദ്യ സഭാം; ക്ഷിപ്രം ത്വം ഇഹാജ്ഞാപയസ്വ
13 സ്വർഗദ്വാരം ദീവ്യതാം നോ വിശിഷ്ടം; തദ് വർതിനാം ചാപി തഥൈവ യുക്തം
    ഭവേദ് ഏവം ഹ്യ് ആത്മനാ തുല്യം ഏവ; ദുരോദരം പാണ്ഡവൈസ് ത്വം കുരുഷ്വ
14 [ധൃ]
    വാക്യം ന മേ രോചതേ യത് ത്വയോക്തം; യത് തേ പ്രിയം തത് ക്രിയതാം നരേന്ദ്ര
    പശ്ചാത് തപ്യസേ തദ് ഉപാക്രമ്യ വാക്യം; ന ഹീദൃശം ഭാവി വചോ ഹി ധർമ്യം
15 ദൃഷ്ടം ഹ്യ് ഏതദ് വിദുരേനൈവം ഏവ; സർവം പൂർവം ബുദ്ധിവിദ്യാനുഗേന
    തദ് ഏവൈതദ് അവശസ്യാഭ്യുപൈതി; മഹദ് ഭയം ക്ഷത്രിയ ബീജഘാതി
16 [വ്]
    ഏവം ഉക്ത്വാ ധൃതരാസ്ഥ്രോ മനീഷീ; ദൈവം മത്വാ പരമം ദുസ്തരം ച
    ശശാസോച്ചൈഃ പുരുഷാൻ പുത്ര വാക്യേ; സ്ഥിതോ രാജാ ദൈവസംമൂഢചേതാഃ
17 സഹസ്രസ്തംഭാം ഹേമവൈഡൂര്യ ചിത്രാം; ശതദ്വാരാം തോരണസ്ഫാടി ശൃംഗാം
    സഭാം അഗ്ര്യാം ക്രോശമാത്രായതാം; മേ തദ് വിസ്താരാം ആശു കുർവന്തു യുക്താഃ
18 ശ്രുത്വാ തസ്യ ത്വരിതാ നിർവിശങ്കാഃ; പ്രാജ്ഞാ ദക്ഷാസ് താം തഥാ ചക്രുർ ആശു
    സർവദ്രവ്യാണ്യ് ഉപജഹ്രുഃ സഭായാം; സഹസ്രശഃ ശിൽപിനശ് ചാപി യുക്താഃ
19 കാലേനാൽപേനാഥ നിഷ്ഠാം ഗതാം; താം സഭാം രമ്യാം ബഹുരത്നാം വിചിത്രാം
    ചിത്രൈർ ഹേമൈർ ആസനൈർ അഭ്യുപേതാം; ആചഖ്യുസ് തേ തസ്യ രാജ്ഞഃ പ്രതീതാഃ
20 തതോ വിദ്വാൻ വിദുരം മന്ത്രിമുഖ്യം; ഉവാചേദം ധൃതരാഷ്ട്രോ നരേന്ദ്രഃ
    യുധിഷ്ഠിരം രാജപുത്രം ഹി ഗത്വാ; മദ്വാക്യേന ക്ഷിപ്രം ഇഹാനയസ്വ
21 സഭേയം മേ ബഹുരത്നാ വിചിത്രാ; ശയ്യാസനൈർ ഉപപന്നാ മഹാർഹൈഃ
    സാ ദൃശ്യതാം ഭ്രാതൃഭിഃ സാർധം ഏത്യ; സുഹൃദ് ദ്യൂതം വർതതാം അത്ര ചേതി
22 മതം ആജ്ഞായ പുത്രസ്യ ധൃതരാഷ്ട്രോ നരാധിപഃ
    മത്വാ ച ദുസ്തരം ദൈവം ഏതദ് രാജാ ചകാര ഹ
23 അന്യായേന തഥോക്തസ് തു വിദുരോ വിദുഷാം വരഃ
    നാഭ്യനന്ദദ് വചോ ഭ്രാതുർ വചനം ചേദം അബ്രവീത്
24 നാഭിനന്ദാമി നൃപതേ പ്രൈഷം ഏതം; മൈവം കൃഥാഃ കുലനാശാദ് ബിഭേമി
    പുത്രൈർ ഭിന്നൈഃ കലഹസ് തേ ധ്രുവം സ്യാദ്; ഏതച് ഛങ്കേ ദ്യൂതകൃതേ നരേന്ദ്ര
25 [ധ്]
    നേഹ ക്ഷത്തഃ കലഹസ് തപ്സ്യതേ മാം; ന ചേദ് ദൈവം പ്രതിലോമം ഭവിഷ്യത്
    ധാത്രാ തു ദിഷ്ടസ്യ വശേ കിലേദം സർവം; ജഗച് ചേഷ്ടതി ന സ്വതന്ത്രം
26 തദ് അദ്യ വിദുര പ്രാപ്യ രാജാനം മമ ശാസനാത്
    ക്ഷിപ്രം ആനയ ദുർധർഷം കുന്തീപുത്രം യുധിഷ്ഠിരം