മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം284

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം284

1 [ജനം]
     യത് തത് തദാ മഹാബ്രഹ്മംൽ ലോമശോ വാക്യം അബ്രവീത്
     ഇന്ദ്രസ്യ വചനാദ് ഏത്യ പാണ്ഡുപുത്രം യുധിഷ്ഠിരം
2 യച് ചാപി തേ ഭയം തീവ്രം ന ച കീർതയസേ ക്വ ചിത്
     തച് ചാപ്യ് അപഹരിഷ്യാമി സവ്യസാചാവ് ഇഹാഗതേ
3 കിം നു തദ് വിദുഷാം ശ്രേഷ്ഠ കർണം പ്രതി മഹദ് ഭയം
     ആസീൻ ന ച സ ധർമാത്മാ കഥയാം ആസ കസ്യ ചിത്
4 [വൈ]
     അഹം തേ രാജശാർദൂല കഥയാമി കഥാം ഇമാം
     പൃച്ഛതേ ഭരതശ്രേഷ്ഠ ശുശ്രൂഷസ്വ ഗിരം മമ
5 ദ്വാദശേ സമതിക്രാന്തേ വർഷേ പ്രാപ്തേ ത്രയോദശേ
     പാണ്ഡൂനാം ഹിതകൃച് ഛക്രഃ കർണം ഭിക്ഷിതും ഉദ്യതഃ
6 അഭിപ്രായം അഥോ ജ്ഞാത്വാ മഹേന്ദ്രസ്യ വിഭാവസുഃ
     കുണ്ഡലാർഥേ മഹാരാജ സൂര്യഃ കർണം ഉപാഗമത്
7 മഹാർഹേ ശയനേ വീരം സ്പർധ്യാസ്തരണ സംവൃതേ
     ശയാനം അഭിവിശ്വസ്തം ബ്രഹ്മണ്യം സത്യവാദിനം
8 സ്വപ്നാന്തേ നിശി രാജേന്ദ്ര ദർശയാം ആസ രശ്മിവാൻ
     കൃപയാ പരയാവിഷ്ടഃ പുത്രസ്നേഹാച് ച ഭാരത
9 ബ്രാഹ്മണോ വേദവിദ് ഭൂത്വാ സൂര്യോ യോഗാദ് ധി രൂപവാൻ
     ഹിതാർഥം അബ്രവീത് കർണം സാന്ത്വപൂർവം ഇദം വചഃ
10 കർണ മദ്വചനം താത ശൃണു സത്യഭൃതാം വര
    ബ്രുവതോ ഽദ്യ മഹാബാഹോ സൗഹൃദാത് പരമം ഹിതം
11 ഉപായാസ്യതി ശക്രസ് ത്വാം പാണ്ഡവാനാം ഹിതേപ്സയാ
    ബ്രാഹ്മണ ഛദ്മനാ കർണ കുണ്ഡലാപജിഹീർഷയാ
12 വിദിതം തേന ശീലം തേ സർവസ്യ ജഗതസ് തഥാ
    യഥാ ത്വം ഭിക്ഷിതഃ സദ്ഭിർ ദദാസ്യ് ഏവ ന യാചസേ
13 ത്വം ഹി താത ദദാസ്യ് ഏവ ബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ പ്രയാചിതഃ
    വിത്തം യച് ചാന്യദ് അപ്യ് ആഹുർ ന പ്രത്യാഖ്യാസി കർഹി ചിത്
14 തം ത്വാം ഏവംവിധം ജ്ഞാത്വാ സ്വയം വൈ പാകശാസനഃ
    ആഗന്താ കുണ്ഡലാർഥായ കവചം ചൈവ ഭിക്ഷിതും
15 തസ്മൈ പ്രയാചമാനായ ന ദേയേ കുണ്ഡലേ ത്വയാ
    അനുനേയഃ പരം ശക്ത്യാ ശ്രേയ ഏതദ് ധി തേ പരം
16 കുണ്ഡലാർഥേ ബ്രുവംസ് താത കാരണൈർ ബഹുഭിസ് ത്വയാ
    അന്യൈർ ബഹുവിധൈർ വിത്തൈഃ സ നിവാര്യഃ പുനഃ പുനഃ
17 രത്നൈഃ സ്ത്രീഭിസ് തഥാ ഭോഗൈർ ധനൈർ ബഹുവിധൈർ അപി
    നിദർശനൈശ് ച ബഹുഭിഃ കുണ്ഡലേപ്സുഃ പുരന്ദരഃ
18 യദി ദാസ്യസി കർണ ത്വം സഹജേ കുണ്ഡലേ ശുഭേ
    ആയുർ അഃ പ്രക്ഷയം ഗത്വാ മൃത്യോർ വശം ഉപേഷ്യസി
19 കവചേന ച സംയുക്തഃ കുണ്ഡലാഭ്യാം ച മാനദ
    അവധ്യസ് ത്വം രണേ ഽരീണാം ഇതി വിദ്ധി വചോ മമ
20 അമൃതാദ് ഉത്ഥിതം ഹ്യ് ഏതദ് ഉഭയം രത്നസംഭവം
    തസ്മാദ് രക്ഷ്യം ത്വയാ കർണ ജീവിതം ചേത് പ്രിയം തവ
21 [കർണ]
    കോ മാം ഏവം ഭവാൻ പ്രാഹ ദർശയൻ സൗഹൃദം പരം
    കാമയാ ഭഗവൻ ബ്രൂഹി ഹോ ഭവാൻ ദ്വിജ വേഷധൃക്
22 [ബ്രാ]
    അഹം താത സഹസ്രാംശുഃ സൗഹൃദാത് ത്വാം നിദർശയേ
    കുരുഷ്വൈതദ് വചോ മേ ത്വം ഏതച് ഛ്രേയോ പരം ഹി തേ
23 [കർണ]
    ശ്രേയ ഏവ മമാത്യന്തം യസ്യ മേ ഗോപതിഃ പ്രഭുഃ
    പ്രവക്താദ്യ ഹിതാന്വേഷീ ശൃണു ചേദം വചോ മമ
24 പ്രസാദയേ ത്വാം വരദം പ്രണയാച് ച ബ്രവീമ്യ് അഹം
    ന നിവാര്യോ വ്രതാദ് അസ്മാദ് അഹം യദ്യ് അസ്മി തേ പ്രിയഃ
25 വ്രതം വൈ മമ ലോകോ ഽയം വേത്തി കൃത്സ്നോ വിഭാവസോ
    യഥാഹം ദ്വിജമുഖ്യേഭ്യോ ദദ്യാം പ്രാണാൻ അപി ധ്രുവം
26 യദ്യ് ആഗച്ഛതി ശക്രോ മാം ബ്രാഹ്മണ ഛദ്മനാവൃതഃ
    ഹിതാർഥം പാണ്ഡുപുത്രാണാം ഖേചരോത്തമ ഭിക്ഷിതും
27 ദാസ്യാമി വിബുധശ്രേഷ്ഠ കുണ്ഡലേ വർമ ചോത്തമം
    ന മേ കീർതിഃ പ്രണശ്യേത ത്രിഷു ലോകേഷു വിശ്രുതാ
28 മദ്വിധസ്യായശസ്യം ഹി ന യുക്തം പ്രാണരക്ഷണം
    യുക്തംഹി യശസാ യുക്തം മരണം ലോകസംമതം
29 സോ ഽഹം ഇന്ദ്രായ ദാസ്യാമി കുണ്ഡലേ സഹ വർമണാ
    യദി മാം ബലവൃത്രഘ്നോ ഭിക്ഷാർഥം ഉപയാസ്യതി
30 ഹിതാർഥം പാണ്ഡുപുത്രാണാം കുണ്ഡലേ മേ പ്രയാചിതും
    തൻ മേ കീർതികരം ലോകേ തസ്യാകീർതിർ ഭവിഷ്യതി
31 വൃണോമി കീർതിം ലോകേ ഹി ജീവിതേനാപി ഭാനുമൻ
    കീർതിമാൻ അശ്നുതേ സ്വർഗം ഹീനകീർതിസ് തു നശ്യതി
32 കീർതിർ ഹി പുരുഷം ലോകേ സഞ്ജീവയതി മാതൃവത്
    അകീർതിർ ജീവിതം ഹന്തി ജീവതോ ഽപി ശരീരിണഃ
33 അയം പുരാണഃ ശ്ലോകോ ഹി സ്വയം ഗീതോ വിഭാവസോ
    ധാത്രാ ലോകേശ്വര യഥാ കീർതിർ ആയുർ നരസ്യ വൈ
34 പുരുഷസ്യ പരേ ലോകേ കീർതിർ ഏവ പരായണം
    ഇഹ ലോകേ വിശുദ്ധാ ച കീർതിർ ആയുർ വിവർധനീ
35 സോ ഽഹം ശരീരജേ ദത്ത്വാ കീർതിം പ്രാപ്സ്യാമി ശാശ്വതീം
    ദത്ത്വാ ച വിധിവദ് ദാനം ബ്രാഹ്മണേഭ്യോ യഥാവിധി
36 ഹുത്വാ ശരീരം സംഗ്രാമേ കൃത്വാ കർമ സുദുഷ്കരം
    വിജിത്യ വാ പരാൻ ആജൗ യശോ പ്രാപ്സ്യാമി കേവലം
37 ഭീതാനാം അഭയം ദത്ത്വാ സംഗ്രാമേ ജീവിതാർഥിനാം
    വൃദ്ധാൻ ബാലാൻ ദ്വിജാതീംശ് ച മോക്ഷയിത്വാ മഹാഭയാത്
38 പ്രാപ്സ്യാമി പരമം ലോകേ യശഃ സ്വർഭാനു സൂദന
    ജീവിതേനാപി മേ രക്ഷ്യാ കീർതിസ് തദ് വിദ്ധി മേ വ്രതം
39 സോ ഽഹം ദത്ത്വാ മഘവതേ ഭിക്ഷാം ഏതാം അനുത്തമാം
    ബ്രാഹ്മണ ഛദ്മിനേ ദേവലോകേ ഗന്താ പരാം ഗതിം