മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം227
←അധ്യായം226 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം227 |
അധ്യായം228→ |
1 [വൈ]
കർണസ്യ വചനം ശ്രുത്വാ രാജാ ദുര്യോധനസ് തദാ
ഹൃഷ്ടോ ഭൂത്വാ പുനർ ദീന ഇദം വചനം അബ്രവീത്
2 ബ്രവീഷി യദ് ഇദം കർണ സർവം മേ മനസി സ്ഥിതം
ന ത്വ് അഭ്യനുജ്ഞാം ലപ്സ്യാമി ഗമനേ യത്ര പാണ്ഡവാഃ
3 പരിദേവതി താൻ വീരാൻ ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹീപതിഃ
മന്യതേ ഽഭ്യധികാംശ് ചാപി തപോയോഗേന പാണ്ഡവാൻ
4 അഥ വാപ്യ് അനുബുധ്യേത നൃപോ ഽസ്മാകം ചികീർഷിതം
ഏവം അപ്യ് ആയതിം രക്ഷൻ നാഭ്യനുജ്ഞാതും അർഹതി
5 ന ഹി ദ്വൈതവനേ കിം ചിദ് വിദ്യതേ ഽന്യത് പ്രയോജനം
ഉത്സാദനം ഋതേ തേഷാം വനസ്ഥാനാം മമ ദ്വിഷാം
6 ജാനാസി ഹി യഥാ ക്ഷത്താ ദ്യൂതകാല ഉപസ്ഥിതേ
അബ്രവീദ് യച് ച മാം ത്വാം ച സൗബലം ച വചസ് തദാ
7 താനി പൂർവാണി വാക്യാനി യച് ചാന്യത് പരിദേവിതം
വിചിന്ത്യ നാധിഗച്ഛാമി ഗമനായേതരായ വാ
8 മമാപി ഹി മഹാൻ ഹർഷോ യദ് അഹം ഭീമ ഫൽഗുനൗ
ക്ലിഷ്ടാവ് അരണ്യേ പശ്യേയം കൃഷ്ണയാ സഹിതാവ് ഇതി
9 ന തഥാ പ്രാപ്നുയാം പ്രീതിം അവാപ്യ വസുധാം അപി
ദൃഷ്ട്വാ യഥാ പാണ്ഡുസുതാൻ വല്ലകാജിന വാസസഃ
10 കിം നു സ്യാദ് അധികം തസ്മാദ് യദ് അഹം ദ്രുപദാത്മജാം
ദ്രൗപദീം കർണ പശ്യേയം കാഷായവസനാം വനേ
11 യദി മാം ധർമരാജശ് ച ഭീമസേനശ് ച പാണ്ഡവഃ
യുക്തം പരമയാ ലക്ഷ്മ്യാ പശ്യേതാം ജീവിതം ഭവേത്
12 ഉപായം ന തു പശ്യാമി യേന ഗച്ഛേമ തദ് വനം
യഥാ ചാഭ്യനുജാനീയാദ് ഗച്ഛന്തം മാം മഹീപതിഃ
13 സ സൗബലേന സഹിതസ് തഥാ ദുഃശാസനേന ച
ഉപായം പശ്യ നിപുണം യേന ഗച്ഛേമ തദ് വനം
14 അഹം അപ്യ് അദ്യ നിശ്ചിത്യ ഗമനായേതരായ വാ
കാല്യം ഏവ ഗമിഷ്യാമി സമീപം പാർഥിവസ്യ ഹ
15 മയി തത്രോപവിഷ്ടേ തു ഭീഷ്മേ ച കുരുസത്തമേ
ഉപായോ യോ ഭവേദ് ദൃഷ്ടസ് തം ബ്രൂയാഃ സഹ സൗബലഃ
16 തതോ ഭീഷ്മസ്യ രാജ്ഞശ് ച നിശമ്യ ഗമനം പ്രതി
വ്യവസായം കരിഷ്യേ ഽഹം അനുനീയ പിതാമഹം
17 തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ തു തേ സർവേ ജഗ്മുർ ആവസഥാൻ പ്രതി
വ്യുഷിതായാം രജന്യാം തു കർണോ രാജാനം അഭ്യയാത്
18 തതോ ദുര്യോധനം കർണഃ പ്രഹസന്ന് ഇദം അബ്രവീത്
ഉപായഃ പരിദൃഷ്ടോ ഽയം തം നിബോധ ജനേശ്വര
19 ഘോഷാ ദ്വൈതവനേ സർവേ ത്വത്പ്രതീക്ഷാ നരാധിപ
ഘോഷയാത്രാപദേശേന ഗമിഷ്യാമോ ന സംശയഃ
20 ഉചിതം ഹി സദാ ഗന്തും ഘോഷയാത്രാം വിശാം പതേ
ഏവം ച ത്വാം പിതാ രാജൻ സമനുജ്ഞാതും അർഹതി
21 തഥാ കഥയമാനൗ തൗ ഘോഷയാത്രാ വിനിശ്ചയം
ഗാന്ധാരരാജഃ ശകുനിഃ പ്രത്യുവാച ഹസന്ന് ഇവ
22 ഉപായോ ഽയം മയാ ദൃഷ്ടോ ഗമനായ നിരാമയഃ
അനുജ്ഞാസ്യതി നോ രാജാ ചോദയിഷ്യതി ചാപ്യ് ഉത
23 ഘോഷാ ദ്വൈതവനേ സർവേ ത്വത്പ്രതീക്ഷാ നരാധിപ
ഘോഷയാത്രാപദേശേന ഗമിഷ്യാമോ ന സംശയഃ
24 തതഃ പ്രഹസിതാഃ സർവേ തേ ഽന്യോന്യസ്യ തലാൻ ദദുഃ
തദ് ഏവ ച വിനിശ്ചിത്യ ദദൃശുഃ കുരുസത്തമം