മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം226

←അധ്യായം225

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന:വ്യാസൻ അധ്യായം226

അധ്യായം227→

1 [വൈ]
     ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ തദ് വാക്യം നിശമ്യ സഹ സൗബലഃ
     ദുര്യോധനം ഇദം കാലേ കർണോ വചനം അബ്രവീത്
 2 പ്രവ്രാജ്യ പാണ്ഡവാൻ വീരാൻ സ്വേന വീര്യേണ ഭാരത
     ഭുങ്ക്ഷ്വേമാം പൃഥിവീം ഏകോ ദിവം ശംബരഹാ യഥാ
 3 പ്രാച്യാശ് ച ദാക്ഷിണാത്യാശ് ച പ്രതീച്യോദീച്യവാസിനഃ
     കൃതാഃ കരപ്രദാഃ സർവേ രാജാനസ് തേ നരാധിപ
 4 യാ ഹി സാ ദീപ്യമാനേവ പാണ്ഡവാൻ ഭജതേ പുരാ
     സാദ്യ ലക്ഷ്മീസ് ത്വയാ രാജന്ന് അവാപ്താ ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ
 5 ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥ ഗതേ യാം താം ദീപ്യമാനാം യുധിഷ്ഠിരേ
     അപശ്യാമ ശ്രിയം രാജന്ന് അചിരം ശോകകർശിതാഃ
 6 സാ തു ബുദ്ധിബലേനേയം രാജ്ഞസ് തസ്മാദ് യുധിഷ്ഠിരാത്
     ത്വയാക്ഷിപ്താ മഹാബാഹോ ദീപ്യമാനേവ ദൃശ്യതേ
 7 തഥൈവ തവ രാജേന്ദ്ര രാജാനഃ പരവീരഹൻ
     ശാസനേ ഽധിഷ്ഠിതാഃ സർവേ കിം കുർമ ഇതി വാദിനഃ
 8 തവാദ്യ പൃഥിവീ രാജൻ നിഖിലാ സാഗരാംബരാ
     സപർവതവനാ ദേവീ സഗ്രാമ നഗരാകരാ
     നാനാ വനോദ്ദേശവതീ പത്തനൈർ ഉപശോഭിതാ
 9 വന്ദ്യമാനോ ദ്വിജൈ രാജൻ പൂജ്യമാനശ് ച രാജഭിഃ
     പൗരുഷാദ് ദിവി ദേവേഷു ഭ്രാജസേ രശ്മിവാൻ ഇവ
 10 രുദ്രൈർ ഇവ യമോ രാജാ മരുദ്ഭിർ ഇവ വാസവഃ
    കുരുഭിസ് ത്വം വൃതോ രാജൻ ഭാസി നക്ഷത്രരാഡ് ഇവ
11 യേ സ്മ തേ നാദ്രിയന്തേ ഽഽജ്ഞാം നോദ്വിജന്തേ കദാ ച ന
    പശ്യാമസ് താഞ് ശ്രിയാ ഹീനാൻ പാണ്ഡവാൻ വനവാസിനഃ
12 ശ്രൂയന്തേ ഹി മഹാരാജ സരോ ദ്വൈതവനം പ്രതി
    വസന്തഃ പാണ്ഡവാഃ സാർധം ബ്രാഹ്മണൈർ വനവാസിഭിഃ
13 സ പ്രയാഹി മഹാരാജ ശ്രിയാ പരമയാ യുതഃ
    പ്രതപൻ പാണ്ഡുപുത്രാംസ് ത്വം രശ്മിവാൻ ഇവ തേജസാ
14 സ്ഥിതോ രാജ്യേ ച്യുതാൻ രാജ്യാച് ഛ്രിയാ ഹീനാഞ് ശ്രിയാ വൃതഃ
    അസമൃദ്ധാൻ സമൃദ്ധാർഥഃ പശ്യ പാണ്ഡുസുതാൻ നൃപ
15 മഹാഭിജന സമ്പന്നം ഭദ്രേ മഹതി സംസ്ഥിതം
    പാണ്ഡവാസ് ത്വാഭിവീക്ഷന്താം യയാതിം ഇവ നാഹുഷം
16 യാം ശ്രിയം സുഹൃദശ് ചൈവ ദുർഹൃദശ് ച വിശാം പതേ
    പശ്യന്തി പുരുഷേ ദീപ്താം സാ സമർഥാ ഭവത്യ് ഉത
17 സമസ്ഥോ വിഷമസ്ഥാൻ ഹി ദുർഹൃദോ യോ ഽഭിവീക്ഷതേ
    ജഗതീസ്ഥാൻ ഇവാദ്രിസ്ഥഃ കിം തതഃ പരമം സുഖം
18 ന പുത്ര ധനലാഭേന ന രാജ്യേനാപി വിന്ദതി
    പ്രീതിം നൃപതിശാർദൂല യാം അമിത്രാഘ ദർശനാത്
19 കിം നു തസ്യ സുഖം ന സ്യാദ് ആശ്രമേ യോ ധനഞ്ജയം
    അഭിവീക്ഷേത സിദ്ധാർഥോ വകലാജിന വാസസം
20 സുവാസസോ ഹി തേ ഭാര്യാ വകലാജിന വാസസം
    പശ്യന്ത്വ് അസുഖിതാം കൃഷ്ണാം സാ ച നിർവിദ്യതാം പുനഃ
    വിനിന്ദതാം തഥാത്മാനം ജീവിതം ച ധനച്യുതാ
21 ന തഥാ ഹി സഭാമധ്യേ തസ്യാ ഭവിതും അർഹതി
    വൈമനസ്യ യഥാദൃഷ്ട്വാ തവ ഭാര്യാഃ സ്വലങ്കൃതാഃ
22 ഏവം ഉക്ത്വാ തു രാജാനം കർണഃ ശകുനിനാ സഹ
    തൂഷ്ണീം ബഭൂവതുർ ഉഭൗ വാക്യാന്തേ ജനമേജയ