മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം22
| ←അധ്യായം21 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം22 |
അധ്യായം23→ |
1 [വാ]
ഏവം സ പുരുഷവ്യാഘ്ര ശാല്വോ രാജ്ഞാം മഹാരിപുഃ
യുധ്യമാനോ മയാ സംഖ്യേ വിയദ് അഭ്യാഗമത് പുനഃ
2 തതഃ ശതഘ്നീശ് ച മഹാഗദാശ് ച; ദീപ്തംശ് ച ശൂലാൻ മുസലാൻ അസീംശ് ച
ചിക്ഷേപ രോഷാൻ മയി മന്ദബുദ്ധിഃ; ശാല്വോ മഹാരാജ ജയാഭികാങ്ക്ഷീ
3 താൻ ആശുഗൈർ ആപതതോ ഽഹം ആശു; നിവാര്യ തൂർണം ഖഗമാൻ ഖ ഏവ
ദ്വിധാ ത്രിധാ ചാച്ഛിനം ആശു മുഖൈസ്; തതോ ഽന്തരിക്ഷേ നിനദോ ബഭൂവ
4 തതഃ ശതസഹസ്രേണ ശരാണാം നതപർവണാം
ദാരുകം വാജിനശ് ചൈവ രഥം ച സമവാകിരത്
5 തതോ മാം അബ്രവീദ് വീര ദാരുകോ വിഹ്വലന്ന് ഇവ
സ്ഥാതവ്യം ഇതി തിഷ്ഠാമി ശാല്വ ബാണപ്രപീഡിതഃ
6 ഇതി തസ്യ നിശമ്യാഹം സാരഥേഃ കരുണം വചഃ
അവേക്ഷമാണോ യന്താരം അപശ്യം ശരപീഡിതം
7 ന തസ്യോരസി നോ മൂർധ്നി ന കായേ ന ഭുജദ്വജേ
അന്തരം പാണ്ഡവശ്രേഷ്ഠ പശ്യാമി നഹതം ശരൈഃ
8 സ തു ബാണവരോത്പീഡാദ് വിസ്രവത്യ് അസൃഗ് ഉൽബണം
അഭിവൃഷ്ടോ യഥാ മേധൈർ ഗിരിർ ഗൈരികധാതുമാൻ
9 അഭീഷു ഹസ്തം തം ദൃഷ്ട്വാ സീദന്തം സാരഥിം രണേ
അസ്തംഭയം മഹാബാഹോ ശാല്വ ബാണപ്രപീഡിതം
10 അഥ മാം പുരുഷഃ കശ് ചിദ് ദ്വാരകാ നിലയോ ഽബ്രവീത്
ത്വരിതോ രഥം അഭ്യേത്യ സൗഹൃദാദ് ഇവ ഭാരത
11 ആഹുകസ്യ വചോ വീര തസ്യൈവ പരിചാരകഃ
വിഷണ്ണഃ സന്നകണ്ഠോ വൈ തൻ നിബോധ യുധിഷ്ഠിരഃ
12 ദ്വാരകാധിപതിർ വീര ആഹ ത്വാം ആഹുകോ വചഃ
കേശവേഹ വിജാനീഷ്വ യത് ത്വാം പിതൃസഖോ ഽബ്രവീത്
13 ഉപയാത്വാദ്യ ശാല്വേന ദ്വാരകാം വൃഷ്ണിനന്ദന
വിഷക്തേ ത്വയി ദുർധർഷ ഹതഃ ശൂര സുതോ ബലാത്
14 തദ് അലം സാധു യുദ്ധേന നിവർതസ്വ ജനാർദന
ദ്വാരകാം ഏവ രക്ഷസ്വ കാര്യം ഏതൻ മഹത് തവ
15 ഇത്യ് അഹം തസ്യ വചനം ശ്രുത്വാ പരമദുർമനാഃ
നിശ്ചയം നാധിഗച്ഛാമി കർതവ്യസ്യേതരസ്യ വാ
16 സാത്യകിം ബലദേവം ച പ്രദ്യുമ്നം ച മഹാരഥം
ജഗർഹേ മനസാ വീര തച് ഛ്രുത്വാ വിപ്രിയം വചഃ
17 അഹം ഹി ദ്വാരകായാശ് ച പിതുശ് ച കുരുനന്ദന
തേഷു രക്ഷാം സമാധായ പ്രയാതഃ സൗഭപാതനേ
18 ബലദേവോ മഹാബാഹുഃ കച് ചിജ് ജീവതി ശത്രുഹാ
സാത്യകീ രൗക്മിണേയശ് ച ചാരുദേഷ്ണശ് ച വീര്യവാൻ
സാംബപ്രഭൃതയശ് ചൈവേത്യ് അഹം ആസം സുദുർമനാഃ
19 ഏതേഷു ഹി നരവ്യാഘ്ര ജീവത്സു ന കഥം ചന
ശക്യഃ ശൂര സുതോ ഹന്തും അപി വജ്രഭൃതാ സ്വയം
20 ഹതഃ ശൂര സുതോ വ്യക്തം വ്യക്തം തേ ച പരാസവഃ
ബലദേവ മുഖാഃ സർവേ ഇതി മേ നിശ്ചിതാ മതിഃ
21 സോ ഽഹം സർവവിനാശം തം ചിന്തയാനോ മുഹുർ മുഹുഃ
സുവിഹ്വലോ മഹാരാജ പുനഃ ശാല്വം അയോധയം
22 തതോ ഽപശ്യം മഹാരാജ പ്രപതന്തം അഹം തദാ
സൗഭാച് ഛൂര സുതം വീര തതോ മാം മോഹ ആവിശത്
23 തസ്യ രൂപം പ്രപതതഃ പിതുർ മമ നരാധിപ
യയാതേഃ ക്ഷീണപുണ്യസ്യ സ്വർഗാദ് ഇവ മഹീതലം
24 വിശീർണഗലിതോഷ്ണീഷഃ പ്രകീർണാംബര മൂർധജഃ
പ്രപതൻ ദൃശ്യതേ ഹ സ്മ ക്ഷീണപുണ്യ ഇവ ഗ്രഹഃ
25 തതഃ ശാർമ്ഗം ധനുഃശ്രേഷ്ഠം കരാത് പ്രപതിതം മമ
മോഹാത് സന്നശ് ച കൗന്തേയ രഥോപസ്ഥ ഉപാവിശം
26 തതോ ഹാഹാകൃതം സർവം സൈന്യം മേ ഗതചേതനം
മാം ദൃഷ്ട്വാ രഥനീഡസ്ഥം ഗതാസും ഇവ ഭാരത
27 പ്രസാര്യ ബാഹൂ പതതഃ പ്രസാര്യ ചരണാവ് അപി
രൂപം പിതുർ അപശ്യം തച് ഛകുനേഃ പതിതോ യഥാ
28 തം പതന്തം മഹാബാഹോ ശൂലപട്ടിശപാണയഃ
അഭിഘ്നന്തോ ഭൃശം വീരാ മമ ചേതോ വ്യകമ്പയൻ
29 തതോ മുഹൂർതാത് പ്രതിലഭ്യ സഞ്ജ്ഞാം; അഹം തദാ വീര മഹാവിമർദേ
ന തത്ര സൗഭം ന രിപും ന ശാല്വം; പശ്യാമി വൃദ്ധം പിതരം ന ചാപി
30 തതോ മമാസീൻ മനസി പായേയം ഇതി നിശ്ചിതം
പ്രബുദ്ധോ ഽസ്മി തതോ ഭൂയഃ ശതശോ വികിരഞ് ശരാൻ