മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം21

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം21

1 [വാ]
     ആനർതനഗരം മുക്തം തതോ ഽഹം അഗമം തദാ
     മഹാക്രതൗ രാജസൂയേ നിവൃത്തേ നൃപതേ തവ
2 അപശ്യം ദ്വാരകാം ചാഹം മഹാരാജ ഹതത്വിഷം
     നിഃസ്വാധ്യായ വഷട്കാരാം നിർഭൂഷണ വരസ്ത്രിയം
3 അനഭിജ്ഞേയ രൂപാണി ദ്വാരകോപവനാനി ച
     ദൃഷ്ട്വാ ശങ്കോപപന്നോ ഽഹം അപൃച്ഛം ഹൃദികാത്മജം
4 അസ്വസ്ഥനരനാരീകം ഇദം വൃഷ്ണിപുരം ഭൃഷം
     കിം ഇദം നരശാർദൂല ശ്രോതും ഇച്ഛാമഹേ വയം
5 ഏവം ഉക്തസ് തു സ മയാ വിസ്തരേണേദം അബ്രവീത്
     രോധം മോക്ഷം ച ശാല്വേന ഹാർദിക്യോ രാജസത്തമ
6 തതോ ഽഹം കൗരവശ്രേഷ്ഠ ശ്രുത്വാ സർവം അശേഷതഃ
     വിനാശേ ശാല്വരാജസ്യ തദൈവാകരവം മതിം
7 തതോ ഽഹം ഭരതശ്രേഷ്ഠ സമാശ്വാസ്യ പുരേ ജനം
     രാജാനം ആഹുകം ചൈവ തഥൈവാനക ദുന്ദുഭിം
     സർവവൃഷ്ണിപ്രവീരാംശ് ച ഹർഷയന്ന് അബ്രുവം തദാ
8 അപ്രമാദഃ സദാ കാര്യോ നഗരേ യാദവർഷഭാഃ
     ശാല്വരാജവിനാശായ പ്രയാതം മാം നിബോധത
9 നാഹത്വാ തം നിവർതിഷ്യേ പുരീം ദ്വാരവതീം പ്രതി
     സശാല്വം സൗഭനഗരം ഹത്വാ ദ്രഷ്ടാസ്മി വഃ പുനഃ
     ത്രിസാമാ ഹന്യതാം ഏഷാ ദുന്ദുഭിഃ ശത്രുഭീഷണീ
10 തേ മയാശ്വാസിതാ വീരാ യഥാവദ് ഭരതർഷഭ
    സർവേ മാം അബ്രുവൻ ഹൃഷ്ടാഃ പ്രയാഹി ജഹി ശത്രവാൻ
11 തൈഃ പ്രഹൃഷ്ടാത്മഭിർ വീരൈർ ആശീർഭിർ അഭിനന്ദിതഃ
    വാചയിത്വാ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠാൻ പ്രണമ്യ ശിരസാഹുകം
12 സൈന്യസുഗ്രീവ യുക്തേന രഥേനാനാദയൻ ദിശഃ
    പ്രധ്മാപ്യ ശംഖപ്രവരം പാഞ്ചജന്യം അഹം നൃപ
13 പ്രയാതോ ഽസ്മി നരവ്യാഘ്ര ബലേന മഹതാ വൃതഃ
    കൢപ്തേന ചതുരംഗേണ ബലേന ജിതകാശിനാ
14 സമതീത്യ ബഹൂൻ ദേശാൻ ഗിരീംശ് ച ബഹുപാദപാൻ
    സരാംസി സരിതശ് ചൈവ മാർതികാവതം ആസദം
15 തത്രാശ്രൗഷം നരവ്യാഘ്ര ശാല്വം നഗരം അന്തികാത്
    പ്രയാതം സൗഭം ആസ്ഥായ തം അഹം പൃഷ്ഠതോ ഽന്വയാം
16 തതഃ സാഗരം ആസാദ്യ കുക്ഷൗ തസ്യ മഹോർമിണഃ
    സമുദ്രനാഭ്യാം ശാല്വോ ഽഭൂത് സൗഭം ആസ്ഥായ ശത്രുഹൻ
17 സ സമാലോക്യ ദൂരാൻ മാം സ്മയന്ന് ഇവ യുധിഷ്ഠിര
    ആഹ്വയാം ആസ ദുഷ്ടാത്മാ യുദ്ധായൈവ മുഹുർ മുഹുഃ
18 തസ്യ ശാർമ്ഗവിനിർമുക്തൈർ ബഹുഭിർ മർമഭേദിഭിഃ
    പുരം നാസാദ്യത ശരൈസ് തതോ മാം രോഷ ആവിശത്
19 സ ചാപി പാപപ്രകൃതിർ ദൈതേയാപസദോ നൃപ
    മയ്യ് അവർഷത ദുർധർഷഃ ശരധാരാഃ സഹസ്രശഃ
20 സൈനികാൻ മമ സൂതം ച ഹയാംശ് ച സമവാകിരത്
    അചിന്തയന്തസ് തു ശരാൻ വയം യുധ്യാമ ഭാരത
21 തതഃ ശതസഹസ്രാണി ശരാണാം നതപർവണാം
    ചിക്ഷിപുഃ സമരേ വീരാ മയി ശാല്വ പദാനുഗാഃ
22 തേ ഹയാൻ മേ രഥം ചൈവ തദാ ദാരുകം ഏവ ച
    ഛാദയാം ആസുർ അസുരാ ബാണൈർ മർമ വിഭേദിഭിഃ
23 ന ഹയാ ന രഥോ വീര ന യന്താ മമ ദാരുകഃ
    അദൃശ്യന്ത ശരൈശ് ഛന്നാസ് തഥാഹം സൈനികാശ് ച മേ
24 തതോ ഽഹം അപി കൗരവ്യ ശരാണാം അയുതാൻ ബഹൂൻ
    അഭിമന്ത്രിതാനാം ധനുഷാ ദിവ്യേന വിധിനാക്ഷിപം
25 ന തത്ര വിഷയസ് ത്വ് ആസീൻ മമ സൈന്യസ്യ ഭാരത
    ഖേ വിഷിക്തം ഹി തത് സൗഭം ക്രോശമാത്ര ഇവാഭവത്
26 തതസ് തേ പ്രേക്ഷകാഃ സർവേ രംഗ വാട ഇവ സ്ഥിതാഃ
    ഹർഷയാം ആസുർ ഉച്ചൈർ മാം സിംഹനാദ തലസ്വനൈഃ
27 മത്കാർമുകവിനിർമുക്താ ദാനവാനാം മഹാരണേ
    അംഗേഷു രുധിരാക്താസ് തേ വിവിശുഃ ശലഭാ ഇവ
28 തതോ ഹലഹലാശബ്ദഃ സൗഭമധ്യേ വ്യവർധത
    വധ്യതാം വിശിഖൈസ് തീക്ഷ്ണൈഃ പതതാം ച മഹാർണവേ
29 തേ നികൃത്തഭുജസ്കന്ധാഃ കബന്ധാകൃതി ദർശനാഃ
    നദന്തോ ഭൈരവാൻ നാദൻ നിപതന്തി സ്മ ദാനവാഃ
30 തതോ ഗോക്ഷീരകുന്ദേന്ദു മൃണാലരജതപ്രഭം
    ജലജം പാഞ്ചജന്യം വൈ പ്രാണേനാഹം അപൂരയം
31 താൻ ദൃഷ്ട്വാ പതിതാംസ് തത്ര ശാല്വഃ സൗഭപതിസ് തദാ
    മായായുദ്ധേന മഹതാ യോധയാം ആസ മാം യുധി
32 തതോ ഹുഡഹുഡാഃ പ്രാസാഃ ശക്തിശൂലപരശ്വധാഃ
    പട്ടിശാശ് ച ഭുശുണ്ഡ്യശ് ച പ്രാപതന്ന് അനിശം മയി
33 താൻ അഹം മായയൈവാശു പ്രതിഗൃഹ്യ വ്യനാശയം
    തസ്യാം ഹതായാം മായായാം ഗിരിശൃംഗൈർ അയോധയത്
34 തതോ ഽഭവത് തമ ഇവ പ്രഭാതം ഇവ ചാഭവത്
    ദുർദിനം സുദിനം ചൈവ ശീതം ഉഷ്ണം ച ഭാരത
35 ഏവം മായാം വികുർവാണോ യോധയാം ആസ മാം രിപുഃ
    വിജ്ഞായ തദ് അഹം സർവം മായയൈവ വ്യനാശയം
    യഥാകാലം തു യുദ്ധേന വ്യധമം സർവതഃ ശരൈഃ
36 തതോ വ്യോമ മഹാരാജ ശതസൂര്യം ഇവാഭവത്
    ശതചന്ദ്രം ച കൗന്തേയ സഹസ്രായുത താരകം
37 തതോ നാജ്ഞായത തദാ ദിവാരാത്രം തഥാ ദിശഃ
    തതോ ഽഹം മോഹം ആപന്നഃ പ്രജ്ഞാസ്ത്രം സമയോജയം
    തതസ് തദ് അസ്ത്രം അസ്ത്രേണ വിധൂതം ശരതൂലവത്
38 തഥാ തദ് അഭവദ് യുദ്ധം തുമുലം ലോമഹർഷണം
    ലബ്ധാലോകശ് ച രാജേന്ദ്ര പുനഃ ശത്രും അയോധയം