മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം20

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
Jump to navigation Jump to search
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം20

1 [വാ]
     ഏവം ഉക്തസ് തു കൗന്തേയ സൂതപുത്രസ് തദാ മൃധേ
     പ്രദ്യുമ്നം അബ്രവീച് ഛ്ലക്ഷ്ണം മധുരം വാക്യം അഞ്ജസാ
 2 ന മേ ഭയം രൗക്മിണേയ സംഗ്രാമേ യച്ഛതോ ഹയാൻ
     യുദ്ധജ്ഞശ് ചാസ്മി വൃഷ്ണീനാം നാത്ര കിം ചിദ് അതോ ഽന്യഥാ
 3 ആയുഷ്മന്ന് ഉപദേശസ് തു സാരഥ്യേ വർതതാം സ്മൃതഃ
     സർവാർഥേഷു രഥീ രക്ഷ്യസ് ത്വം ചാപി ഭൃശപീഡിതഃ
 4 ത്വം ഹി ശാല്വ പ്രയുക്തേന പത്രിണാഭിഹതോ ഭൃശം
     കശ്മലാഭിഹതോ വീര തതോ ഽഹം അപയാതവാൻ
 5 സ ത്വം സാത്വത മുഖ്യാദ്യ ലബ്ധസഞ്ജ്ഞോ യദൃച്ഛയാ
     പശ്യ മേ ഹയസാമ്യാനേ ശിക്ഷാം കേശവനന്ദന
 6 ദാരുകേണാഹം ഉത്പന്നോ യഥാവച് ചൈവ ശിക്ഷിതഃ
     വീതഭീഃ പ്രവിശാമ്യ് ഏതാം ശാല്വസ്യ മഹതീം ചമൂം
 7 ഏവം ഉക്ത്വാ തതോ വീര ഹയാൻ സഞ്ചോദ്യ സംഗരേ
     രശ്മിഭിശ് ച സമുദ്യമ്യ ജവേനാഭ്യപതത് തദാ
 8 മണ്ഡലാനി വിചിത്രാണി യമകാനീതരാണി ച
     സവ്യാനി ച വിചിത്രാണി ദക്ഷിണാനി ച സർവശഃ
 9 പ്രതോദേനാഹതാ രാജൻ രശ്മിഭിശ് ച സമുദ്യതാഃ
     ഉത്പതന്ത ഇവാകാശം വിബഭുസ് തേ ഹയോത്തമാഃ
 10 തേ ഹസ്തലാഘവോപേതം വിജ്ഞായ നൃപ ദാരുകിം
    ദഹ്യമാനാ ഇവ തദാ പസ്പൃശുശ് ചരണൈർ മഹീം
11 സോ ഽപസവ്യാം ചമൂം തസ്യ ശാല്വസ്യ ഭരതർഷഭ
    ചകാര നാതിയത്നേന തദ് അദ്ഭുതം ഇവാഭവത്
12 അമൃഷ്യമാണോ ഽപസവ്യം പ്രദ്യുമ്നേന സ സൗഭരാട്
    യന്താരം അസ്യ സഹസാ ത്രിഭിർ ബാണൈഃ സമർപയത്
13 ദാരുകസ്യ സുതസ് തം തു ബാണവേഗം അചിന്തയൻ
    ഭൂയ ഏവ മഹാബാഹോ പ്രയയൗ ഹയസംമതഃ
14 തതോ ബാണാൻ ബഹുവിധാൻ പുനർ ഏവ സ സൗഭരാട്
    മുമോച തനയേ വീരേ മമ രുക്മിണിനന്ദനേ
15 താൻ അപ്രാപ്താഞ് ശിതൈർ ബാണൈശ് ചിച്ഛേദ പരവീരഹാ
    രൗക്മിണേയഃ സ്മിതം കൃത്വാ ദർശയൻ ഹസ്തലാഘവം
16 ഛിന്നാൻ ദൃഷ്ട്വാ തു താൻ ബാണാൻ പ്രദ്യുമ്നേന സ സൗഭരാട്
    ആസുരീം ദാരുണീം മായാം ആസ്ഥായ വ്യസൃജച് ഛരാൻ
17 പ്രയുജ്യമാനം ആജ്ഞായ ദൈതേയാസ്ത്രം മഹാബലഃ
    ബ്രഹ്മാസ്ത്രേണാന്തരാ ഛിത്ത്വാ മുമോചാന്യാൻ പതത്രിണഃ
18 തേ തദ് അസ്ത്രം വിധൂയാശു വിവ്യധൂ രുധിരാശനാഃ
    ശിരസ്യ് ഉരസി വക്ത്രേച സ മുമോഹ പപാത ച
19 തസ്മിൻ നിപതിതേ ക്ഷുദ്രേ ശാല്വേ ബാണപ്രപീഡിതേ
    രൗക്മിണേയോ ഽപരം ബാണം സന്ദധേ ശത്രുനാശനം
20 തം അർചിതം സർവദാശാർഹ പൂഗൈർ; ആശീർഭിർ അർകജ്വലന പ്രകാശം
    ദൃഷ്ട്വാ ശരം ജ്യാം അഭിനീയമാനം; ബഭൂവ ഹാഹാകൃതം അന്തരിക്ഷം
21 തതോ ദേവഗണാഃ സർവേ സേന്ദ്രാഃ സഹ ധനേശ്വരാഃ
    നാരദം പ്രേഷയാം ആസുഃ ശ്വസനം ച മഹാബലം
22 തൗ രൗക്മിണേയം ആഗമ്യ വചോ ഽബ്രൂതാം ദിവൗകസാം
    നൈഷ വധ്യസ് ത്വയാ വീര ശാല്വരാജഃ കഥം ചന
23 സംഹരസ്വ പുനർ ബാണം അവധ്യോ ഽയം ത്വയാ രണേ
    ഏതസ്യ ഹി ശരസ്യാജൗ നാവധ്യോ ഽസ്തി പുമാൻ ക്വ ചിത്
24 മൃത്യുർ അസ്യ മഹാബാഹോ രണേ ദേവകിനന്ദനഃ
    കൃഷ്ണഃ സങ്കൽപിതോ ധാത്രാ തൻ ന മിഥ്യാ ഭവേദ് ഇതി
25 തതഃ പരമസംഹൃഷ്ടഃ പ്രദ്യുമ്നഃ ശരം ഉത്തരം
    സഞ്ജഹാര ധനുഃശ്രേഷ്ഠാത് തൂർണേ ചൈവ ന്യവേശയത്
26 തത ഉത്ഥായ രാജേന്ദ്ര ശാല്വഃ പരമദുർമനാഃ
    വ്യപായാത് സബലസ് തൂർണം പ്രദ്യുമ്ന ശരപീഡിതഃ
27 സ ദ്വാരകാം പരിത്യജ്യ ക്രൂരോ വൃണിഭിർ അർദിതഃ
    സൗഭം ആസ്ഥായ രാജേന്ദ്ര ദിവം ആചക്രമേ തദാ