മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം19

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം19

1 [വാ]
     ശാല്വ ബാണാർദിതേ തസ്മിൻ പ്രദ്യുമ്നേ ബലിനാം വരേ
     വൃഷ്ണയോ ഭഗ്നസങ്കൽപാ വിവ്യഥുഃ പൃതനാ ഗതാഃ
 2 ഹാഹാകൃതം അഭൂത് സാർവം വൃഷ്ണ്യന്ധകബലം തദാ
     പ്രദ്യുമ്നേ പതിതേ രാജൻ പരേ ച മുദിതാഭവൻ
 3 തം തഥാ മോഹിതം ദൃഷ്ട്വാ സാരഥിർ ജവനൈർ ഹയൈഃ
     രണാദ് അപാഹരത് തൂർണം ശിക്ഷിതോ ദാരുകിസ് തതഃ
 4 ന തിദൂരാപയാതേ തു രഥേ രഥവരപ്രണുത്
     ധനുർ ഗൃഹീത്വാ യന്താരം ലബ്ധസഞ്ജ്ഞോ ഽബ്രവീദ് ഇദം
 5 സൗതേ കിം തേ വ്യവസിതം കസ്മാദ് യാസി പരാങ്മുഖഃ
     നൈഷ വൃഷ്ണിപ്രവീരാണാം ആഹവേ ധർമ ഉച്യതേ
 6 കച് ചിത് സൗതേ ന തേ മോഹഃ ശാല്വം ദൃഷ്ട്വാ മഹാഹവേ
     വിഷാദോ വാ രണം ദൃഷ്ട്വാ ബ്രൂഹി മേ ത്വം യഥാതഥം
 7 [സൂത]
     ജാനാർദനേ ന മേ മോഹോ നാപി മേ ഭയം ആവിശത്
     അതിഭാരം തു തേ മന്യേ ശാല്വം കേശവനന്ദന
 8 സോ ഽപയാമി ശനൈർ വീര ബലവാൻ ഏഷ പാപകൃത്
     മോഹിതശ് ച രണേ ശൂരോ രക്ഷ്യഃ സാരഥിനാ രഥീ
 9 ആയുഷ്മംസ് ത്വം മയാ നിത്യം രക്ഷിതവ്യസ് ത്വയാപ്യ് അഹം
     രക്ഷിതവ്യോ രഥീ നിത്യം ഇതി കൃത്വാപയാമ്യ് അഹം
 10 ഏകശ് ചാസി മഹാബാഹോ ബഹവശ് ചാപി ദാനവാഃ
    നസമം രൗക്മിണേയാഹം രണം മത്വാപയാമ്യ് അഹം
11 [വാ]
    ഏവം ബ്രുവതി സൂതേ തു തദാ മകരകേതുമാൻ
    ഉവ്വാച സൂതം കൗരവ്യ നിവർതയ രഥം പുനഃ
12 ദാരുകാത്മജ മൈവം തം പുനഃ കാർഷീഃ കഥം ചന
    വ്യപയാനം രണാത് സൗതേ ജീവതോ മമ കർഹി ചിത്
13 ന സ വൃഷ്ണികുലേ ജാതോ യോ വൈ ത്യജതി സംഗരം
    യോ വാ നിപതിതം ഹന്തി തവാസ്മീതി ച വാദിനം
14 തഥാ സ്ത്രിയം വൈ യോ ഹന്തി വൃദ്ധം ബാലം തഥൈവ ച
    വിരഥം വിപ്രകീർണം ച ഭഗ്നശസ്സ്ത്രായുധം തഥാ
15 ത്വം ച സൂത കുലേ ജാതോ വിനീതഃ സൂത കർമണി
    ധർമജ്ഞശ് ചാസി വൃഷ്ണീനാം ആഹവേഷ്വ് അപി ദാരുകേ
16 സ ജാനംശ് ചരിതം കൃത്സ്നം വൃഷ്ണീനാം പൃതനാ മുഖേ
    അപയാനം പുനഃ സൗതേ മൈവം കാർഷീഃ കഥം ചന
17 അപയാതം ഹതം പൃഷ്ഠേ ഭീതം രണപലായിനം
    ഗദാഗ്രജോ ദുരാധർഷഃ കിം മാം വക്ഷ്യതി മാധവഃ
18 കേശവസ്യാഗ്രജോ വാപി നീലവാസാ മദോത്കടഃ
    കിം വക്ഷ്യതി മഹാബാഹുർ ബലദേവഃ സമാഗതഃ
19 കിം വക്ഷ്യതി ശിനേർ നപ്താ നരസിംഹോ മഹാധനുഃ
    അപയാതം രണാത് സൗതേ സാംബ്ബശ് ച സമിതിഞ്ജയഃ
20 ചാരുദേഷ്ണശ് ച ദുർധർഷസ് തഥൈവ ഗദ സാരണൗ
    അക്രൂരശ് ച മഹാബാഹുഃ കിം മാം വക്ഷ്യതി സാരഥേ
21 ശൂരം സംഭാവിതം സന്തം നിത്യം പുരുഷമാനിനം
    സ്ത്രിയശ് ച വൃഷ്ണീ വീരാണാം കിം മാം വക്ഷ്യന്തി സംഗതാഃ
22 പ്രദ്യുമ്നോ ഽയം ഉപായാതി ഭീതസ് ത്യക്ത്വാ മഹാഹവം
    ധിഗ് ഏനം ഇതി വക്ഷ്യന്തി ന തു വക്ഷ്യന്തി സാധ്വ് ഇതി
23 ധിഗ് വാചാ പരിഹാസോ ഽപി മമ വാ മദ്വിധസ്യ വാ
    മൃത്യുനാഭ്യധികഃ സൗതേ സ ത്വം മാ വ്യപയാഃ പുനഃ
24 ഭാരം ഹി മയി സംന്യസ്യ യാതോ മധുനിഹാ ഹരിഃ
    യജ്ഞം ഭരത സിംഹസ്യ പാർഥസ്യാമിത തേജസഃ
25 കൃതവർമാ മയാ വീരോ നിര്യാസ്യന്ന് ഏവ വാരിതഃ
    ശാല്വം നിവാരയിഷ്യേ ഽഹം തിഷ്ഠ ത്വം ഇതി സൂതജ
26 സ ച സംഭാവയൻ മാം വൈ നിവൃത്തോ ഹൃദികാത്മജഃ
    തം സമേത്യ രണം ത്യക്ത്വാ കിം വക്ഷ്യാമി മഹാരഥം
27 ഉപയാതം ദുരാധർഷം ശംഖചക്രഗദാധരം
    പുരുഷം പുണ്ഡരീകാക്ഷം കിം വക്ഷ്യാമി മഹാഭുജം
28 സാത്യകിം ബലദേവം ച യേ ചാന്യേ ഽന്ധകവൃഷ്ണയഃ
    മയാ സ്പർധന്തി സതതം കിം നു വക്ഷ്യാമി താൻ അഹം
29 ത്യക്ത്വാ രണം ഇമം സൗതേ പൃഷ്ഠതോ ഽഭ്യാഹതഃ ശരൈഃ
    ത്വയാപനീതോ വിവശോ ന ജീവേയം കഥം ചന
30 സ നിവർത രഥേനാശു പുനർ ദാരുകനന്ദന
    ന ചൈതദ് ഏവം കർതവ്യം അഥാപത്സു കഥം ചന
31 ന ജീവിതം അഹം സൗതേ ബഹു മന്യേ കദാ ചന
    അപയാതോ രണാദ് ഭീതഃ പൃഷ്ഠതോ ഽഭ്യാഹതാഃ ശരൈഃ
32 കദാ വാ സൂതപുത്ര ത്വം ജാനീഷേ മാം ഭയാർദിതം
    അപയാതം രണം ഹിത്വാ യഥാ കാപുരുഷം തഥാ
33 ന യുക്തം ഭവതാ ത്യക്തും സംഗ്രാമം ദാരുകാത്മജ
    മയി യുദ്ധാർഥിനി ഭൃശം സ ത്വം യാഹി യതോ രണം